De (U)itlaat. April 2014

De (U)itlaat April 2014

ESKV Attila/Euflex Studentensportcentrum Eindhoven Onze Lieve Vrouwestraat 1 5612 AW Eindhoven bankrekening 52.87.65.418

Van de redactie Voor jullie ligt alweer de 4e (U)itlaat. Dit keer hebben we een huisdieren special toegevoegd. We horen natuurlijk veel Attilianen praten over hun huisdier, maar wie is ‘Jos de kater’ nu eigenlijk? En voor de nieuwe leden kunnen nu eindelijk ook eens Otto zien, de winnaar van de rubriek ‘Attila was hier’ van een tijd geleden.

Voorzitter: Manon Muntjewerff [email protected] Secretaris: Bart van Wezel [email protected] Penningmeester: Marcha Verhaeg [email protected] Wedstrijdsecretaris:Joost de Kruijff [email protected]

We hebben geprobeerd om de (U)itlaat wat minder vol te maken, zodat we er vaker een kunnen uitbrengen. We kunnen wel met zekerheid zeggen dat dit mislukt is, want de (U)itlaat staat weer heerlijk vol!

Redactie (U)itlaat: [email protected] Jan Knollema Jeroen Persoon Marri de Kort

We willen jullie vragen om bij het Attila toernooi goed op te letten op leuke opmerkingen, grappige acties en goede verhalen. Stuur alles naar de (U)itlaatredactie zodat we de volgende (U)itlaat weer kunnen vullen met mooie stukjes door jullie geschreven!

Mara de Koning Marloes Verwijst

Attila internetsite: http://www.eskvattila.nl

Veel leesplezier! Met (U)itvoerige groet, Uw (U)itlaatredactie, Jan, Jeroen, Marri, Mara en Marloes

Jaargang 26, Nummer 4

2

(U)itlaat April 2014

Inhoudsopgave

Van de voorzitter .............................................................................................. 4 Van de Secretaris.............................................................................................. 5 Van de penningmeester ..................................................................................... 7 Van de Wedstrijdsecretaris ................................................................................. 8 Wedstrijdverslag Ter Leede 1 – Attila 1 ................................................................10 Toernooi Groningen ..........................................................................................11 Budapets ........................................................................................................12 Studententip: maak van Koningsdag een Koningsdag! ............................................13 (U)itlaat schept op Myrna van Thuyl ................................................................15 Ghana............................................................................................................17 VanDalen .......................................................................................................18 Skiën in Bottrop...............................................................................................20 Tom in Berlijn (denkt Jeroen) .............................................................................22 Moppen, links en puzzel ....................................................................................24 De Koning Attila Award .....................................................................................25 Koetjes en kalfjes ............................................................................................26 Douche-dier ....................................................................................................26 Freek Bartels...................................................................................................27 Piet en Willem .................................................................................................27 Luxe probleem ................................................................................................28 Jos de Koning ..................................................................................................32 Een hond, kuikens en vogels dat is zeker wel een stukje waard! ...............................33 Schapie!!........................................................................................................34 Chickies! ........................................................................................................34 Best friends forever ..........................................................................................35

3


Van de voorzitter Zoals jullie ondertussen van mij gewent zijn zal ik jullie eerst updaten over allerlei zaken binnen Attila. Het competitieteam en het midweekteam hebben hun eerste wedstrijden gespeeld op het veld. Waarbij het midweekteam nog netjes onverslagen is, zoals we van ze gewend zijn! Dus dat gaat goed. Komende week (21 tot en met 27 april) is het weer sportkaartvrije week. In deze week zal ook op donderdag de TalentID plaatsvinden, deze vindt plaats op het grasveld bij het auditorium. Wanneer je tijd hebt, komt dan gezellig langs om Attila van haar beste kant te laten zien. De TC zal ook al bijna laten zien waar ze al die tijd zo hard mee bezig zijn geweest, want over 1,5 week is het toernooi alweer! Hier gaan we natuurlijk met alle toernooigangers een goed feest van maken en natuurlijk zullen we als Attilianen af en toe de TC even moeten helpen, maar dit is natuurlijk geen probleem. Na het toernooi is het al heel snel weer tijd voor een ander mooi feestje, het verenigingenfeest Colour Up!. Dit feest geven wij samen met Pusphaira, Panache, Concorde en Oktopus in de Santé. Het is super leuk als we hier met veel Attilianen bij kunnen zijn! Als bestuur hebben we zondag ook de plannen voor het 4x4 toernooi gemaakt, deze zal plaatsvinden op 12 juni. Voor de leden die het nog niet kennen, bij het 4x4 toernooi kan je zelf een team opgeven, maar er mag maar één korfballer per team in het veld staan. Dus neem je vrienden/huisgenootjes/ dispuutsgenootjes mee en vorm samen met hun een team en laat zien dat jullie de beste zijn! Naast alle activiteiten en feestjes zijn we als bestuur natuurlijk ook bezig met iets serieuzere zaken. Zo zijn Bart en Marcha begin april opzoek geweest naar een sponsor en zijn Marcha en ik afgelopen week op pad geweest. Helaas hebben we nog geen sponsor binnen kunnen halen. Heb je nog tips of wil je ons hiermee helpen, stuur ons gerust een mailtje. Daarnaast zijn wij, zoals verschillende leden al gemerkt zullen hebben, aan het peilen wat iedereen volgend jaar wil gaan doen. Hebben we je nog niet gesproken, denk er dan alvast over na!

4


Naast de update heeft de redactie natuurlijk ook weer vragen aan ons gesteld: - Waar krijg je lentekriebels van? - Wat doe je het liefst in de lente? - Waarom is de lente je favoriete seizoen? Bij de lente horen natuurlijk de fluitende vogeltjes, een heerlijk zonnetje, een lekker temperatuurtje, een drankje op het terras, met een boek op het balkon in de zon, een lekker ijsje, bbq’s, noem maar op. Al deze dingen horen natuurlijk niet alleen bij de lente, maar ook bij de zomer! Maar de lente is dit jaar al zo vroeg begonnen en we hebben nu al best wat lekkere dagen gehad dat dit nu allemaal al kan. Het lekkerste van de lente is het buiten kunnen zijn. Helaas zijn er natuurlijk altijd colleges, tentamens, stages e.d. die zorgen dat dit niet kan als het buiten eenmaal mooi weer is. Wat ook fijn is, is om de wedstrijd lekker in het zonnetje te spelen. Hopelijk kan dit binnenkort ook een keer met het competitieteam, want dit is helaas nog niet gelukt! En ook bij de midweekwedstrijd was het gister nog wel erg koud. Laat de lente en de zomer maar komen, dan kunnen we er allemaal van gaan genieten! Allemaal een vrolijk Pasen en veel succes met eieren zoeken!

5


Van de Secretaris Waar krijg je lentekriebels van? Lekker buiten wandelen in de frisse buitenlucht in de avond, terwijl de zon nog lang niet onder is omdat het lente is! Wat doe je het liefste in de lente? Er zijn meerdere dingen die ik graag doe in de lente. De lente betekend namelijk dat we uit de zaal gaan en weer het veld op kunnen. Dat betekend ook dat we eerder kunnen gaan trainen dan om half 10, wat natuurlijk erg fijn is. Ook vind ik het leuk om weer hard te lopen in de lente, want dan is het weer mooier weer en lekker warm. Niet te koud zoals in de winter en nog niet te warm zoals in de zomer en ook niet zoveel regen en modder als in de herfst. Het is in de lente ook steeds mooier weer om een terrasje te pakken. Het allerliefste ga ik in de lente dan ook lekker met wat vrienden op een terrasje zitten en allemaal lokale en voor mij onbekende biertjes te bestellen om weer nieuwe biertjes te leren kennen. Waarom is de lente je favoriete seizoen? De lente is natuurlijk een heel mooi seizoen, maar niet mijn favoriete seizoen. Mijn favoriete seizoen is namelijk de zomer, omdat ik dan bijna geen verplichtingen heb :D. Geen school, geen korfbal & een beetje werken. In de zomer ga je natuurlijk op vakantie en leer je weer nieuwe plaatsen en mensen kennen. In de zomer zijn mijn vrienden ook vaak vrij en dus kun je vaker afspreken en leuke dingen gaan doen, zoals relaxen aan het zwembad, terrasjes pakken en bordspelletjes doen. Met vriendelijke groeten, Bart

6


Van de penningmeester Dit keer is ons gevraagd om een stukje te schrijven over de lente. Gelukkig is de lente dit jaar super vroeg begonnen, want het liefst leef ik zonder koude temperaturen en regen. Ik houd van de eerste zonnestralen en het lekker buiten zitten. Ik word weer helemaal happy van het weer en het is zo fijn om buiten leuke dingen te doen. Het liefst ga ik buiten sporten, wandelen, en daarna op het terras zitten! Maar in het park chillen op een vrij dagje is eigenlijk het ideaalste :) Maar goed, in de lente wil ik weer graag dat het zomer is, want het allerliefst heb ik dat het 365 dagen in het jaar zomer is. En dan zomer met zon en zonder regen. Helaas is dat niet haalbaar in Nederland. Ik hoop dat het mooie weer lekker aan houdt, want vandaag nog even met Manon door de stad lopen op zoek naar sponsors. En volgende week komt Talent ID wat ook buiten is; in het zonnetje korfballen dus! En vooral niet te vergeten ons eigen toernooi, wat binnen is natuurlijk, maar waarbij we tussen de wedstrijdjes door op kunnen laden in de zon.

7


Van de Wedstrijdsecretaris Het is weer lente en dus is ons gevraagd om een lente stukje te schrijven. Ik vind de lente altijd een mooie tijd. De zon is langer aanwezig en je kunt haar warmte al weer voelen, wat mij aan de zomer doet denken. Op mooie dagen kan je zonder jas fietsen en op het terras zitten, wat ik beide heerlijk vind. Buiten zie je meer kleur en natuurlijk meer blote benen, wat beide goed is voor je humeur. Een ander groot voordeel van de lente is buiten korfballen. Niet dat ik de zaal niet leuk vind, maar als het weer beter wordt vind ik het altijd erg fijn om buiten te ballen, met meer ruimte, frisse lucht en betere trainingstijden. Het is voor mij trouwens überhaupt erg fijn om weer een balletje te gooien. Enkele weken geleden was ik bang dat het seizoen voor mij al over zou zijn, maar nu gaat het trainen eigenlijk al weer behoorlijk goed. Een nadeel van de lente is hooikoorts, maar ik moet zeggen dat het me tot zover meevalt en daar zullen we dus niet te lang bij stil staan. Tot slot heb ik een foto van mijn kat, Kit, toegevoegd. Hij begint al oud te worden, maar is altijd erg blij als ik weer eens bij mijn ouders ben.

8


9


Wedstrijdverslag Ter Leede 1 – Attila 1 We vertrokken na een wat rommelige voorbereiding vanaf DSC. Uiteindelijk met zijn allen. De extra auto die er geregeld was, was niet meer nodig. In het busje hadden we al snel door dat het niet echt lekker was om buiten te gaan korfballen. Onderweg veel regen, niet lekker! In de verte was er wel wat blauwe lucht te zien. Hopen dus! Thuis hadden we gemakkelijk gewonnen van Ter Leede en de ploeg staat ook onderaan met nul punten. De wedstrijd begon met drie supporters en een coach aan de kant. De moeder van Miranda was erbij en de ouders van Rob. Super bedankt voor het komen. Voor mij als coach was het een beetje raar allemaal. Zelf nog niet eens aan het trainen op het veld daar aangekomen wist ik meteen weer wat veldkorfbal is. Harde wind, een bouwkeet als clubhuis, slecht gras en loslopende honden in het veld. Geen ideale omstandigheden dus. Attila begon goed aan de wedstrijd en de ruststand was dan ook 2-6. We hadden deze keer een Attila/DSC combi in het veld staan. Tim, Mirjam en Ivo bij deze bedankt voor het meedoen. Het andere vak was een Attila vak die overigens goed draaide deze wedstrijd. We hadden duidelijk last van het zware veld en het leek alsof dit een wedstrijd was die in “slome motion” werd gespeeld. In de rust heb ik tegen de ploeg gezegd dat ze door moesten gaan en gewoon mee moesten blijven scoren. Dit werd super opgepakt en Ter Leede kwam terug tot 7-7. Nog twee minuten te spelen. Rob maakt een goede actie. Hij is zijn heer kwijt en krijgt een korte kans. Mis. Zijn moeder zegt: “als hij toch is wat beter zou kunnen schieten he, dit was vroeger al zo”. Dezelfde aanval krijgt Rob nog een schot op 8 meter. Hangen met die kip! Het is de winnende. Ik keek zijn moeder aan en we dachten allebei hetzelfde.... Uiteindelijk denk ik een zwaarbevochten maar moeilijke en knappe overwinning met de omstandigheden. Op naar de volgende pot! Groetjes de Kootjs Tjouw

10


Toernooi Groningen Een toernooi in het verre Groningen. Even populair als altijd waren we wel met vier man, of eigenlijk drie man en één vrouw. Onze toernooikoningen Jan en Vincent, Manon en Ik. Nadat ze een lange reis achter de boeg hadden (en ik een korte) konden we in Groningen meteen op weg naar het feestje in het centrum. In de bus besloten we maar vast onze outfits aan te doen. Het thema was iets met pokemon, zover ik het me goed herinner. Onze outfits daarentegen leken weinig ‘pokemon’ te bevatten. Hoewel Manon een geheel passend outfit had van het meisje van pokemon wiens naam ik niet weet, hadden wij mannen een soort nigger-gangster outfit. Dus ik dacht dat we ver buiten het straatje waren gegaan, maar op het feest bleken zelfs mensen de bedoelde pokemon ‘niglet’ te herkennen!! Ons outfit was weer goed en het feest werd natuurlijk supergezellig. Dan is er even een gat in dit verhaal en komen we aan bij de ochtend. Samen met Hebbes zouden we wel even het toernooi gaan winnen, dus daar zijn we aan begonnen met al ons enthousiasme (lees gapende brakke koppen). We hebben een paar wedstrijden verloren, enkele gewonnen en toen het op een gegeven moment niet spannend meer was, werden we zo goed dat we het hele toernooi wel hadden kunnen winnen. Onze laatste wedstrijd hebben we, ik geloof, de old-huns van Groningen compleet van de kaart geveegd. De uitslag van het toernooi was vervolgens geheel naar verwachting: alle prijzen zijn in Groningen gebleven. Maar daar gaat het niet om, wij hadden het supergezellig met alle andere verenigingen.

Tim

11


Budapets Na twee maanden in de hoofdstad van Hongarije heb ik ook een aantal huisdieren verzameld. Ik kan ze opdelen in twee categorieën eigenlijk. Naast mijn twee Nederlandse huisgenootjes die eigenlijk niet eens zo raar zijn, aangezien ze ook zoeken naar de kaas die het meest op de Nederlandse lijkt en ook hagelslag vragen aan het bezoek dat komt, wonen er ook andere mensen in onze flat. De eerste zou je dak/thuisloze kunnen noemen. Hier zijn het eigenlijk hoopjes deken met een lichaam eronder. Ze sneaken op een of andere manier altijd onze ‘sunny garden’ in om daar een heerlijk slaapje te pakken. Dit doen deze, meestal, mannen het liefst overdag. ’s Nachts houden ze zich namelijk warm door rond te lopen en alcohol te drinken. Over het algemeen zijn het vrije tamme wezens. Ze eten uit je hand en doen geen vlieg kwaad. De heren hebben hun eigen manier van rondkomen. ’s Nachts leven ze helemaal op en gaan ze op trektocht door de stad. Op zoek naar lege blikjes die ze in kunnen leveren voor statiegeld. Daarvoor kopen ze nieuwe volle blikjes om zichzelf warm te houden. Door deze nachtelijke bezigheden kunnen ze de uren overdag lekker in het zonnetje weer bijslapen om de nacht erna hetzelfde te doen. Slimme heren eigenlijk! Naast deze heren zien we niet veel van onze buren. Behalve één meneer. Met deze meneer vermaken we ons regelmatig. Hij is ook vaak te vinden in de eerder genoemde ‘sunny garden’. Daar doet ie dan zijn dagelijkse workout. Het is een rasechte Hongaar dat zie je meteen. Samen met zijn kat komt ie iedere avond rond een uur of acht naar buiten. Eerst loopt ie de trap een paar keer op en af om later te beginnen aan een reeks pushups terwijl zijn kat op wacht staat. Na deze push-ups begint ie aan het echte werk. Hij tijgert door de ‘sunny garden’. Deze Hongaar is niet mensen schuw en is niet bang om even vriendelijk gedag te zeggen als we hem passeren. Ook dit type Hongaar zou je een slimme in zijn soort kunnen noemen. Geld besparen voor de sportschool. Hij bespaart geld voor de sportschool is niemand tot last en houd ons en onze zwervervriendjes aardig geamuseerd.

12


Studententip: maak van Koningsdag een Koningsdag! De studententip voor deze (U)itlaat zal jullie helpen met het vieren van Koningsdag. Met onderstaande tips kan het vrijwel niet meer misgaan. Mochten er onverwachts toch problemen ontstaan, zal er net als bij de vorige editie doorverwezen worden naar onze voorzitter: 06-15630812. Ondergetekende maakt van de gelegenheid gebruik om jullie uit te nodigen voor zijn verjaardag 27 april. Hij heeft een feestje georganiseerd in Eindhoven, dus in plaats van het gebruikelijk koekhappen en fiets versieren kunnen jullie dit jaar proeven van een waarlijk dansfestijn! Het bier zal gratis zijn voor jullie, al wordt er wel een fooi van 2,50 per biertje verwacht. Ik verwacht dat het erg druk gaat worden dus hieronder een paar tips: 1. Locatie Eenmaal aangekomen te Eindhoven zal het een hele uitdaging worden om op locatie te komen. Nu weet ondergetekende een zeer praktische sluiproute van het station naar het pleintje tegenover de Santé. -Loop de Vestdijk op en ga de Heuvelgalerie in. -Neem de roltrap omhoog -Neem de roltrap omlaag (leuk is dat he?:) -Loop naar buiten bij de fontein en maak een flauwe bocht naar links bij de Dynamo. -Blijf rechtdoor lopen tot de eerste urinedampen je wenkbrauwen doen uitvallen. -Eenmaal aangekomen bij het walhalla van urinoirs zijn we al bij de achterkant van het pleintje. -Loop nog een meter of 25 door tot je bij de achterste deur van de Anytime staat. Niet alleen sta je midden op het plein en heb je ruimte om te dansen. Ook is de Anytime een goedkope bron van gekoeld bier! 2. Trek iets oranjes aan. Het zal me werkelijk aan mijn achterwerk oxideren of iedereen in thema loopt. Waarom dan toch oranje? Nou, de kans dat je gaat wildplassen is aanzienlijk. Mocht je tijdens het kletteren de ijzeren hand van oom agent op je schouder voelen, zet je het natuurlijk op een lopen. Middels je oranje schutkleuren kan je prima in de massa opgaan en zal de agent teleurgesteld afdruipen. Mocht je in je witte Schweinsteiger shirt van de Deutsche Fussball Bund rondlopen wordt je uiteraard in de kraag gevat en zal je zelf tot pispaaltje gedegradeerd worden. 3. Scharrelen Deze tip is sinds januari een stuk makkelijker geworden. Mensen mogen immers pas vanaf 18 jaar drinken, en zullen zich hier ook zonder uitzondering aan houden. Dus mensen: alles wat alcohol vast heeft kan je pakken, da’s gewoon legaal! 4. Communicatie Het is natuurlijk tamelijk uitdagend om tijdens Koningsdag je oma een #selfie te sturen van jou in je net te kleine Bavaria Dutch Dress®. Nu zijn er een paar praktische tips als gebruik maken van het 2G netwerk (aangezien iedereen van 3G gebruik zal maken), of tóch je DFB-shirt aan te doen om je vriendinnen door op het boe-geroep af te laten gaan weer terug te vinden. Er zijn natuurlijk een hele hoop andere tips. Een daarvan is te combineren met het chronische voedseltekort, omdat niemand in wachtrijen wilt staan. Koop een wegwerp-BBQ en een doos frikandellen. Leg op een tactische plaats (lees: midden op het plein) je picknickkleed neer en zet de boel in de fik. Niet alleen creëer je (U)itlaat April 2014 13

meer ruimte om je heen. Middels je hippe oranje hoedje heb je een fijn instrument te pakken om rooksignalen te generen die zelfs d/t fouten onderscheiden. In de tussentijd kan je je tegoed doen aan de heerlijke versnaperingen die aan het verkolen zijn op de BBQ. 5. Bacotrein Bacotrein? Jazeker, bacotrein altijd fijn! De meesten van jullie zullen uiteraard niet met de trein gaan. Nu is het ondanks tip nr. 2 mogelijk dat het lopen van de ene naar de andere plek toch vertraging oplevert. Daarnaast doen de drukke coupe, het flirten met andere “treinen” naast je en het structureel negeren van stiltegeboden je een ware treinbeleving ervaren. Ik kan je dan ook van harte aanbevelen om p.p. minimaal één anderhalve literfles pre-mix Ba(WhiWo)Co mee te nemen. Niet alleen zal je deze hoogstwaarschijnlijk op hebben voordat de plaats van bestemming bereikt wordt, mocht er toch nog een restje in zitten is de kans aanwezig dat deze gewoon mee het plein op mag. De PET-fles bestaat immers niet uit blik! 6. Zelfbruiner Mensen als ondergetekende worden helaas niet zo snel bruin. Mocht je toch per se die Latino willen verleiden kan een kleurtje best meehelpen en zal je een paar kwakjes zelfbruiner op je huid moeten smeren. Je timing is natuurlijk uitermate gelukkig. Normaalgesproken zal ik overmatig gebruik afraden, maar op Koningsdag kan het allemaal natuurlijk niet oranje genoeg! 7. Fietsvlaggetje Dit jaar zullen er veel Engelse teams meedoen aan de kroegentocht op Koningsnacht. Normaalgesproken zijn de Engelsen zeer duidelijk te herkennen aan volgekladde gezichten en het ontbreken van broeken. Met koningsnacht/-dag is dit echter de dresscode voor iedere vrouw onder de 50. Zorg dus dat je als groepsleider herkenbaar bent middels een fietsvlaggetje. De Engelsen zullen om je heen blijven fladderen en uitvallers kunnen direct gespot worden. Mocht je dit niet doen loop je het risico in de gevangenis te belanden. De volgekladde, broeken bewusteloze chick die je netjes in de sportzaal geretourneerd hebt blijkt namelijk geen Engelse maar een 16-jarige Nederlandse te zijn, kidnapper! Nu rest mij jullie enkel nog veel plezier en succes te wensen op dit heerlijke Hollandse spektakel. Vergeet niet om op klokslag 12 uur (26 op 27 april) die zombie in de hoek te feliciteren. Mocht je hem niet herkennen, op de Attila Facebookgroep circuleren vele foto’s van diverse stadia van ontbinding. Tot de volgende tip! Jeroen Persoon 14


(U)itlaat schept op

Myrna van Thuyl

Jawel lieve lezertjes, ook deze editie is de (U)itlaat weer wezen eten bij een van jullie. De gelukkige was deze week: Myrna van Tuijl! Op 17 april, een dag na haar 24e verjaardag, zijn we af gefietst naar het mooie Veldhoven. Wat hemelsbreed niet eens zover van Valkenswaard blijkt te liggen, ok Waalre ligt er tussen, maar sommigen kunnen overdrijven met 'dat is totaaaaal de andere kant..'. Een biertje (of 5 euro..) later waren we Eindhoven uit en zetten we onze pittige fietstocht verder. Jeroens motto: 'zo zijn we de aangegeten calorgieën straks ook weer mooi kwijt'. Dat is ons na 45 minuten waarschijnlijk wel gelukt. Bij aankomst stond Myrna ons al op te wachten. Na felicitaties aan de ouder wordende Myrna, werden we verwelkomt in een mooi, groot huis, waar we later ook nog eens een rondleiding zouden krijgen. De tafel was gedekt en de keuken rook lekker (naar aangebrande kip bleek). We hielpen de tafel te vullen met nacho's, salade, wraps, groenten, gehakt en kip. Toch moesten we nog even geduld hebben voordat we aan konden vallen, omdat de cadeautjes nog even uitgepakt moesten worden. Myrna vond alles leuk en honger storten we ons op het eten.

Toen ik op keek zag ik de tevreden gezichten van mijn mede-(U)itlaatleden en we bedachten ons dat dit de fietstocht toch wel erg goed maakte! Op advies van Myrna lieten we een plekje vrij voor het toetje, wat ook een zeer goed advies bleek. Na de mexicaanse gang kwamen drie, met een dikke chocolade laag overgoten, brownies onze kant op. Het ijs moest nog wat warmer worden, waardoor het eten nog net wat meer tijd tot zakken kreeg. Hierdoor lukten het ons vrijwel allemaal ons wederom ons bord leeg te eten (jongens wat worden we groot!).

15


De tafel werd weer leeg gemaakte en koffie en thee kwamen op tafel. Het begon al wat donkerder te worden, dus het begon nu echt wel tijd te worden voor onze rondleiding door de tuin. We begonnen in de garage bij de kuikentjes. Wat waren ze lief! Zo lief dat sommigen ze zelfs durfde op te pakken. De vader van Myrna kwam nog langs voor een biologieles. Er waren namelijk nog twee kuitentjes in de broedmachine aan het vechten voor hun leven. Nou komt het lieve lezers: de meeste eieren die we eten (jaa ook die uit de winkel) zijn bevrucht. Houd ze 21 dagen rond de 37,8 graden (als ik het goed heb) en je hebt een kuiken! Maaar wacht, voordat iedereen naar de keuken of winkel rent om op een ei te gaan zitten: je mag in die dagen nauwelijks van je ei af!! De eerste 5 dagen zelfs helemaal niet, daarna 1 minuut, daarna 2 minuten enz.. Voor meer 'ins' en 'outs' moet je bij de vader van Myrna wezen. Ook kwam de moeder van Myrna nog even langs, ze vertelde... iets.. maar het was heel veel en heel snel dus ik ben even vergeten wat het was. Onze rondleiding ging ondertussen verder, we kwamen bij de rennen waar fazanten, Katootje (het konijn) en kippen in zaten. In de ren ernaast zaten kraanvogels, die ons de schrik van de avond wisten te bezorgen.. Wild fladderend en dreigend te willen gaan ontsnappen kwamen ze onze kant op, jaa door de bouwlamp van Jeroen (bedankt). Snel renden we weer richten het huis, waar de moeder van Myrna het grootste deel van de afwas al bleek te hebben gedaan. Wat een heldin, zonder het in de gaten te hebben deed ze stiekem alles zelf en ook nog eens met goede zin! Doe mij er ook maar zo een!! Toen we vroegen of er een fototje gemaakt mocht worden voor de (U)itlaat kregen we de reactie: 'Nee nee, op papier lijk ik net een schildpad in winterslaap' ;). De avond werd afsloten met reisverhalen, waarbij ook de fotoboeken van Myrna (uit Marokko en Indonesië) geshowd werden. Myrna bedankt voor de gezellige avond en het lekkere eten! Bedank je vader voor de biologieles en je moeder voor haar gezelligheid. Op de fiets met wind mee (en regen) viel het allemaal uiteindelijk wel mee.

16


Ghana Ik ben nu 1,5 week terug in Nederland en ben alweer aardig gewend. Ook heb ik al een paar keer getraind en gisteren weer mijn eerste wedstrijdminuten gemaakt. Ik merk dat ik nog veel zal moeten trainen, maar dat komt vast goed. Ondanks dat ik weer redelijk gewend ben aan het leven hier, denk ik ook met regelmaat terug aan Ghana. Er zijn dingen die ik mis, maar ook dingen die ik niet mis. Een aantal dingen zal ik met jullie delen: Wat mis ik: - de lieve kinderen - het relaxte leven (tempo 0 en een stress) - het mooie weer (wat is het koud hier!) - de andere vrijwilligers - goedkoop vers fruit - kokosnoot eten - raam van de auto open draaien en vervolgens midden op de weg vanalles kunnen kopen - flesje bier van 0,65 l voor 1euro - niet hoeven nadenken over kleding - een siesta van 2 uur (al ben ik nog werkloos en heb ik eigenlijk de hele dag siesta) Wat mis ik niet: - een douche-dier zoals de schorpioen - muggen die je lek prikken en waardoor je je hele armen en benen open krabt - het openbaar vervoer in Ghana (zo fijn dat de bus in NL vertrekt op tijd en niet pas als de bus vol is) - mezelf vies voelen door al het stof / zweet / kwijl van kinderen etc ;) - me elke dag insmeren met zonnebrandcreme (wat een plak spul) Ik ga het niet te lang maken, daar wordt niemand vrolijk van. Leuk dat jullie mijn verhalen hebben gevolgd en dat jullie zo geïnteresseerd waren! Groetjes Marloes

17


VanDalen Vanaf deze (U)itlaat zal een nieuwe rubriek haar intrede doen. In de geest van de ‘Alfabetweters’ zal de Nederlandse taal worden aangepakt. Daar dit op, buiten experimentele en geestverruimende, vooral op destructieve wijze plaats zal vinden zal de rubriek de naam VanDalen dragen. Om het geheel interactief te houden zit er een prijsvraag aan vast. Wij zullen een woord geven, en de meest creatieve inzending wint. Om gelijk maar een voorbeeld te geven: Vincentjes; (De, mv: -s, zelfst. naamw.) Definitie: Minder gebruikelijke variatie van kleingeld, samen net geen honderd. Spellende; (De, mv: -s, zelfst. naamw.) Definitie: Een vorm van niet tegen je verlies kunnen; citaat Vincent:" Ik verlies omdat jullie het spel niet snappen". Nu het idee duidelijk is volgt hier sessie één. Veel educatie toegewenst namens de VanDalen: Jan, Vincent & Jeroen.

Huiswerk voor deze (U)itlaat: Kinderlocker: (De, mv: -s, zelfst. naamw.) Definitie: kluisje op een Rotterdamse VMBO school om tienermoeders tegemoet te komen Methanolga: (De, mv: -s, zelfst. naamw.) Definitie volgens officiele bronnen: Russische cracksnol

18


Wijnzelganger: (De, mv: -s, zelfst. naamw.) Definitie: een persoon die eenzaam, al dan niet huilend in een hoekje, flessen wijn leegt. Alcohol’list: (De, mv: -en, zelfst. naamw.) Definitie: onder valse voorwendselen iemand naar de kroeg lokken Bangalijster: (De, mv: -s, zelfst. naamw.) Definitie: een zeer vrije vogel Hondenkoppen: (werkw. vr.) Definitie: een bekende volkssport in China Paardestaartdeling: (De, mv: -en, zelfst. naamw.) Definitie: het vleesverwerkingsproces vooraan de frikandellenketen Olifantastisch (De, mv: -en, zelfst. naamw.) Definitie: Geweldige mensen die lijden aan obesitas Eencelfie: Een foto van en door een beperkte fotograaf. N.b. Niet te verwarren met “een celfie”: de foto gemaakt door de deliquent zelf

Dames en heren, de prijsvraag van deze (U)itlaat: (beloning wordt volgende (U)itlaat gepubliceerd, over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd) Verzin een zo mooi mogelijke uitleg voor: Ro(c)kmelder

19


Skiën in Bottrop Zondag 23 februari was het zover. De trein van kwart over 9 gepakt vanuit Middelburg naar Eindhoven om met Arjanne en mede Attilianen te gaan skiën in Bottrop in Duitsland. Hoe ik daar zo bij ben gekomen, nou heel simpel. Ik vroeg aan Arjanne of ze nog een dagje mee wilde gaan skiën in Landgraaf, maar zij vertelde mij toen dat ze al een dagje ging skiën in Bottrop met Attila. Maar ze vertelde mij ook dat er nog 1 plekje in het busje over was en dat ik dus wel mee zou kunnen. ‘Ja hoor…’, was mijn reactie, ‘met al die jonge gasten mee, die moeten zo’n oud mens niet mee hebben natuurlijk.’ Maar dat viel mee. Een plekje bezetten betekende ook de kosten delen met 1 meer, en dat was dus voordeliger. Trouwens, ik kende ook wel een aantal mensen die meegingen. Zo kende ik Mirjam als oud Ondo lid, en ook Ivo en Rob had ik weleens gezien bij het vrienden van Ondo toernooi. Zelfs met Rijan was ik al eens gaan borrelen in Eindhoven (jaja, wel met anderen erbij hoor) omdat ik toen een aantal dagen chauffeur was van Arjanne die haar enkelband afgescheurd had, maar wel alles wilde mee maken. Om 14.00 uur vertrokken we vanaf het sportcentrum met het busje van SSC. Wie er mee gingen, nou dat zal ik je vertellen. Rob, Mirjam, Ivo, Miranda, Rijan, Manon, Arjanne en Tim die onze chauffeur was op de heenreis. Ik voelde me gelijk op mijn gemak omdat Rob zijn skipak al aanhad. Dat kwam me namelijk bekend voor. Toen ik in de 80er jaren ging skiën in Oostenrijk zag je niet anders dan zulke pakken. De reis verliep voorspoedig en we kwamen om 15.40 uur in Bottrop aan. Te vroeg dus, want we mochten pas om 16.00 uur gaan skiën. Vervelen deden we ons niet, want we hebben daar eerst nog even gerodeld. Op een soort rails naar beneden in een ijzeren slee. Het kon vet hard gaan als je dit tenminste durfde. De één deed het wat voorzichtiger dan de ander, waar ik er dus 1 van was. 20


Het was zo 16.00 uur, dus konden we naar binnen. Het lukte mij niet om me als student uit te geven. De anderen mochten allemaal voor het studenten tarief naar binnen. Ja ja, zelfs Rijan werd nog als student gezien, wat hij natuurlijk ook nog is. Na wat gestoei met de kluisjes (kon alles wel in 1 kluisje) konden we de ski schoenen gaan passen en ons prepareren om te gaan skiën of snowboarden. We begonnen boven aan de piste, dus was er gelijk een afdaling. Na even wennen aan de sneeuw en weer het goede gevoel krijgen, lukte het ons allemaal om heelhuids beneden te komen. Er was geen sleeplift of stoeltjeslift, maar een lopende band die ons in zo’n 6 minuten weer boven bracht. De 1e keren was het aardig druk, maar dat ging gelukkig al snel voorbij. We hadden na half 6 niet echt veel oponthoud meer. Je kon de hele middag en avond eten en drinken wat je wilde. Allemaal bij de prijs inbegrepen. Dus dat was makkelijk en lekker. Rond 18.00 uur hebben we de 1e stop gemaakt en ons volgestopt met lekker eten en drinken. Daarna was de drukte voorbij en hadden we bijna het rijk alleen. Om 20.00 uur de volgende stop, waar we zin hadden in apfelstrüdel. Jammer, die was op. Dan maar wat anders, er was genoeg. Tot 22.00 uur weer geskied om vervolgens nog even lekker na te genieten in de bar. Rob was de Bob, dus die nam alcoholvrij bier, wat best goed smaakte. Wij waren vooral verzot op wit bier. We zorgden ervoor dat al onze bonnetjes voor het bier opwaren. Zou zonde zijn als dat niet zo was. Rond 23.00 uur weer maar eens het busje opgezocht en na een rondje over het parkeerterrein te hebben gereden begonnen we de terug tocht. Maar ja…………van al dat wit bier moest er een sanitaire stop gemaakt worden. Vooral de dames waren een stelletje z……... Na het busje volgetankt te hebben kwamen we iets na half 1 ’s nachts aan bij het sportcentrum. Jammer Rob van dat extra rondje op het parkeerterrein, nu hadden we net geen rond bedrag met het tanken. Eén cent maar, precies dat rondje ;) Ik vond het een hele leuke dag en bedank dan ook nogmaals iedereen dat ik mee mocht genieten van dit ski festijn. Groetjes van Karin 21


Tom in München Waarde Attilianen, Zoals de meesten van jullie wel weten vertoef ik op dit moment in Duitsland. Om precies te zijn ben ik München. Of om nog preciezer te zijn in Garching bei München (ja, er zijn twee Garchings in Duitsland). Garching is een soort Centerparcsachtig dorp. Beeld je wat voetgangerspaadjes in met een beekje erlangs, omlijnd door huisjes met houten balkons en nette tuintjes. Garching houdt zich ook strikt aan de zondagsrust. Lees: alles, maar dan ook fucking alles is er dicht op zondag. Dan komen we meteen bij het eerste dat ik heb geleerd tijdens mijn stage: boodschappen doen met voorbedachten rade. De supermarkten zijn namelijk niet alleen op zondag dicht, doordeweeks zijn ze ook nog eens om 20.00u gesloten. Om jullie verder niet te vervelen met mijn haat-liefde verhouding met de supermarkten hier zal ik jullie nu maar eens iets bijbrengen. Korfbal in het Duits: De sport korfbal heet in het Duits Korfball. Niet heel verrassend zou je zeggen, maar dat is toch niet helemaal waar. De korf heet namelijk een Korb en doelpunten zijn Körber. Waarom is het dan geen Korbball. Dat komt door die verrekte sport die in het Nederlands netbal heet en gelukkig voor veel korfballers in Angelsaksische landen zorgt. In het Duits heet netbal Korbball en korfbal was helaas te laat op het feestje om die naam nog te kunnen jatten. Korfball dus! Hoe zit het dan met die andere termen die wij zo vanzelfsprekend vinden in het korfbal? Als je al eens op het Attila Turnier geweest bent zal je al wel de termen als “vor” en “hinter” hebben gehoord, zoals je dat elders alleen in smerige porno tegen zult komen (Attila mannenavond?). Voor de rest heeft men vooral gewoon de Nederlandse termen verduitst. Durchlaufball, Ausweichball, Anwurf, Abfang. Alleen één term wil me nog niet lukken. Waar ik iedere keer enthousiast “schiessen” sta te roepen, vragen mijn teamgenoten zich steeds maar af of ze daadwerkelijk hun Walther P5 mee hadden moeten nemen en is hun schotkans alweer verkeken. Schieten is werfen mensen (en ook note to self om dat te onthouden!). Ik wil ook nog even vermelden hoe toernooien hier gehouden worden. Samen met KV Wertha uit Weert (1,5 uur reistijd), ja dat bestaat gingen we met KGB München (6 uur reistijd), de strijd aan in het Hobbyturnier in Köln van TuS Schildgen. De term Hobbyturnier werd zeer serieus genomen, want men was niet blij dat de kampioen van Bayern (14-voudig, ongeslagen!) en titelverdediger van het toernooi zich wederom versterkt had met van die vervelende Holländer/Käsekopfen. We werden dan ook (U)itlaat April 2014 22

vakkundig in de kwartfinale omgeruild met de thuisploeg, zodat we tegen het sterkste team moesten van het toernooi. Het spelen om de 5e plaats resteerde. Gelukkig konden we het feit dat ze ons “verarscht” hadden revancheren bij het feest ’s avonds. De kosten waren niet mis (€ 21,-), maar dat betekende een buffet en onbeperkt bier! Hier is dan ook maar goed van gebruikt van gemaakt en uiteindelijk moest in de lokale kroeg nog een vaatje bijgehaald worden, hoppa! Om toch nog een beetje aan het Frühlingsthema van de redactie te voldoen zal ik ook nog even vertellen over een mooi evenement dat ik hier heb bezocht, genaamd Starkbierfest. Starkbierfest is een evenement dat is afgeleid van het ieder bekende Oktoberfest dat ieder jaar aan het einde van september (ja, weer een wetenswaardigheidje) wordt gehouden. Het enige verschil is dat je naast gewoon bier ook Starkbier kunt bestellen, wat nog het beste te omschrijven als een Dubbel. Donker bier dus. Ik was overigens niet als ontzettende toerist naar het centrum van München gereisd voor deze Veranstaltung, maar naar het lokale Gasthof in Garching. Ontzettend ijverig had deze jongen dus twee plaatsen gereserveerd en zo hadden wij netjes een plekje aan tafel in de grote feestzaal. Snel een eerste Maß besteld en een Schnitzel, want er moest ook nog een bodem gelegd worden. Een aantal Maß verder werd er gedanst op de bankjes en tafels en luid meegezongen op knallers als ‘Schatzi, schenk mir ein Foto’ en ‘Fliegerlied (So ein schöne Tag)’. Tussendoor werd veelvuldig geproost op de Gemütlichkeit en kwamen er ook nog wat lui traditionele dansjes doen en met zwepen rondraggen (filmpje te zien bij terugkomst). Kortom, zeker een aanrader als je op het verkeerde moment in Duitsland bent om het Oktoberfest mee te maken. Al moet je misschien niet je Chinese huisgenoot meenemen en die ook twee biertjes laten drinken, want dan raak je die kwijt en blijkt dat ze een paar uur op de wc heeft zitten slapen. Ik zie jullie tijdens het toernooi! Tom

23


Moppen, links en puzzel Voor flauwe moppen: 0612649943 Voor tijdens het werk: https://www.youtube.com/watch?v=pDWyRGkuvyA https://www.youtube.com/watch?v=sO9Lb4jQuWg https://www.youtube.com/watch?v=KgBDu7Tpm0s

1

2

3 4

5

6

7

8

Across

Down

1. Huisdier van Ivo

1. Welk team is 15 april in de pan gehakt?

4. Attila geschreven door andere verenigingen

2. Kat van Mara die zwanger was

5. Het huisdier van Jeroen

7. Vincent's hardnekkige huisdier

3. Lekker dier van chocolade

6. Huisdier van Marloes 8. Welke voorzitter woont momenteel even in Bodegraven?

24


De Koning Attila Award Ja lieve mensen, jullie kijken na de nieuwste rubriek in de (U)itlaat, genaamd: DE KONING ATTILA AWARD Ieder (U)itlaat zullen wij één iemand nomineren en aan het einde van het bestuursjaar krijgt één van de genomineerde de felbegeerde award toegereikt. Dit kan een lid zijn, maar ook een niet-lid. Voor deze (U)itlaat hadden we eigenlijk Vincent Broersen willen nomineren. Hij heeft lange tijd heel goed gezorgd voor zijn cavia. Maar net voor de deadline van de (U)itlaat heeft hij een grote fout begaan. Zijn cavia is verdwenen! En daarbij heeft hij niet eens een stukje geschreven waarin hij vertelt over de verdwijning van zijn cavia. Dit kunnen wij natuurlijk niet waarderen. Vandaar dat wij iemand anders hebben genomineerd voor de Koning Attila Award. Genomineerd is: De moeder van Myrna! Ze heeft deze nominatie te danken aan haar gezellige praatjes en verhalen. Maar ook omdat ze de afwas heeft gedaan nadat we met de (U)itlaat bij Myrna zijn gaan eten. Hierdoor konden wij lekker een biertje drinken en foto’s kijken.

25


Koetjes en kalfjes De rubriek koetjes en kalfjes gaat zoals jullie waarschijnlijk wel verwachten, over dieren! Verschillende Attilianen hebben een stukje geschreven waardoor wij eindelijk kennis kunnen maken met de huisdieren!

Douche-dier Zoals jullie weten ben ik net terug uit Ghana, waar ik ongeveer 3 maanden heb 'gewoond'. Hier had ik een heel lief en leuk huisdier. Helaas heb ik hem in Ghana moeten achter laten. De mensen bij de douane stonden niet toe dat ik het dier mee zou nemen. Dit keer had zelfs geld geven geen zin. (Eigenlijk heel raar, want normaal krijg je bijna alles voor elkaar als je maar geld geeft. Zelfs de politie kun je in Ghana omkopen voor 30 eurocent, in sommige situaties best fijn..) Eigenlijk is de term huisdier niet goed. Hij heeft namelijk nooit bij mij in huis gewoond. Ik heb hem voor het eerst gezien in de douche waar hij zich verdekt had opgesteld om maar niet ontdekt te worden. Oplettend als ik was, zag ik hem toch zitten. Toen hij eenmaal door had dat ik hem had gezien, begon hij direct te zingen. Jullie kunnen natuurlijk wel raden welk liedje. Uit volle borst zong hij 'hey Marloes, k wil met je onder de douche'. Een beetje een afknapper, maar wilde hem toch een kans geven. We hebben een leuke tijd gehad samen en het douchen werd door mijn douche-dier een stuk gezelliger! Okee, bovenstaand verhaal is niet helemaal waar. In Ghana hadden we bij het vrijwilligershuis een buitendouche. Op een dag ontdekten we een schorpioen in het doucheputje. We waren allemaal bang gemaakt door verhalen van Ghanezen over schorpioenen, dus zo snel als we konden hebben we met behulp van een takje de schorpioen in een emmer gedaan. Toen we de emmer met schorpioen aan een Ghanees lieten zien, heeft de schorpioen niet lang meer geleefd. De Ghanees heeft de schorpioen maar gewoon 'even' doodgeslagen met een stok. Zo gaat dat daar. Maar eerlijk gezegd waren wij ook wel blij dat we verlost waren van ons 'douche-dier'. Marloes

26


Freek Bartels Mijn naam is Freek Bartels. Ik ben vier jaar oud. Mijn ouders komen uit een koeienwei in Loosbroek. Mijn hobby is zonnen in de tuin met de wind in mijn haren. (Want ik heb een enorm stoere kuif! Mijn baasje zegt altijd tegen mij dat ik daarom het knapste konijn van de wereld ben!) Zonnen doe ik het liefst samen met mijn baasje. Zij smelt dan niet door de zon maar doordat ik zo schattig kan gapen, mijn neusje zo lief was en me zo grappig omrol in het zand. Als mijn huisbaasjes bbq-en in de tuin is het net of ik type op mijn typemachine maar eigenlijk lurk ik dan gewoon aan mijn waterflesje. Josine

Piet en Willem Onze huisdieren zijn Piet en Willem. Twee zwarte katten. Het zijn twee verschillende katten. Een wat ouder baasje de schootkat, Willem en een kat die we gevonden hebben op het werk van mijn moeder. De laatste is een echte rover en is dan ook veel buiten. Hij vindt het leuk om te vechten met andere en heeft een puntje van zijn oor eraf. Hoe? Weten we niet. Ze krijgen altijd om 17.00 eten en dit weten ze ook....Pavlov of zoiets. Ze komen rond 16.55 aan bij de kast waar het eten staat en ze beginnen dan te miauwen. Kijk op de foto voor het oortje van Piet. De andere is een zeer onschuldige kat en hangt veel in huis rond. Jan K

27


Luxe probleem Probleempje: ik heb heel veel lieve beestjes! En ik kan het echt echt echt niet over m’n hart verkrijgen om tussen een van hun te moeten kiezen en maar één de eer te geven een plekje in de (U)itlaat te krijgen. Dus ik schrijf gewoon over allemaal iets  En ik begin bij mijn allergrootse vriendje, die half Attila (van naam in ieder geval) al kent… OTTO! Otto is mijn paard (al kan ik beter pony zeggen) die bij ons in Sint Laurens is komen wonen toen ik 9 jaar was en hij 4. Vele malen heb ik er in die tijd spijt van gehad dat we dat beest hadden gekocht en dat ik altijd had geroepen: ‘Ja leuk! Ik hou wel van een pony met uitdaging!’ Littekens, gekneusde ribben, een hersenschudding, moeders in de sloot omdat ze op een buitenritje altijd meefietste om onhandelbare Otto in de gaten te kunnen houden… waren enkele taferelen die we het eerste jaar met hem meemaakte. Hij is als jonge pony dan ook mishandeld geweest en dit was (is) heel erg terug te merken in zijn karakter. Maar de aanhouder wint en met veel liefde en aandacht en (proberen haha) niet bang van hem te zijn hebben we zijn vertrouwen gewonnen en kon ik na een of twee jaar alles met hem doen Hij blijft wel heel eenkennig en heeft het niet zo op vreemden, maar ik blijf het de grootste schat vinden die er is. En ondeugend… jaaaa dat is hij zeker wel! Maar dat is juist alleen maar leuk  Het kan ook een enorme knuffelkont zijn, komt in de wei altijd naar me toe gewandeld of gerent als ik hem ga halen en… hij is ook heel erg slim! Sinds ik in Eindhoven ben gaan studeren staat hij niet meer bij ons thuis, maar woont hij op een soort manage zo’n 5 km verderop. Door de weeks verzorgt een meisje van 13 met wie het gelukkig erg goed klikt hem en elke zondag ga ik zelf nog rijden. Dan is het lekker naar buiten en…. scheuren maar! Want dat beest kan hard! Ongelofelijk… Vindt ‘ie zelf het mooiste dat er is haha  En als hij van de zomer weer een paar weken komt logeren bij ons thuis… en we rijden langs mijn oma die niet ver van ons vandaag woont: dan wandelt meneer zo het goede tuinpaadje in zonder dat ik iets doe, want bij oma krijgt hij altijd suikerklontjes! Maar oma moet die dan eerst wel even gaan halen natuurlijk en Otto… die staat dan al met twee voorbenen in de gang. Ja ja.. letterlijk hoor: eeer… staat… een…. Paard in de gang! Ja laa een paard in gang! (U)itlaat April 2014 28

En dit is Snoezie. Onze mega lieve poes van al bijna 15 jaar oud! Vroeger ving ze alles! Vogels, muizen, ratten, jonge eendjes en jonge konijntjes. En alles werd met huid en haar opgevreten, alleen bleef van een konijntje het staartje liggen. Maar nu ligt ze vaak binnen te masten en of kruipt ze lekker op schoot waar ze zo (wanneer je zelf niet op hoeft te staan) een paar uur zou blijven liggen. En spinnen dat ze kan! Ongelofelijk! Het is echt een heel lieve binnen én buiten poes en we hopen dat ze nog lang mee kan 

En dan zie hier… Onze tweede kattentelg, genaamd Gijs! Met wit puntje aan zijn staart dat hij nooit, nee nooit, stil kan houden. Gijs gedraagt zich als een echte kater, als is hij dat niet meer. Hij is in de zomer van 2012 met mij mee gewandeld toen ik van mijn werk naar huis fietste. Hij bleek van mensen op het dorp, maar liep daar constant weg. Bij ons bleef hij en we mochten hem hebben. Hij was toen nog maar een half jaar oud en is nu dus nog steeds een jonge hond. Uhhm… kat. Meneer is niet echt opvoedbaar meer en haalt een hele hoop kattenkwaad uit. Snoezie is hier niet altijd van gediend, maar blijft de baas. Ook Gijs is een enorme vanger maar gelukkig ook een grote knuffelkont. Je kunt alles met hem doen, al hang je hem op zijn kop. Maar echt stil zitten of liggen: dat kan meneer niet. Elke kast moet uitgeprobeerd worden om op te springen en hij ziet overal wel een uitdaging in om dol te doen :p Ik vergeet thuis nog wel eens de wcdeur helemaal goed dicht te doen, maar met Gijs in huis doe ik dat tegenwoordig wel. Want die komt gewoon binnen en ploft zo, op je schoot terwijl je op de wc zit.

29


In Eindhoven heb ik ook een huisdier. Gerrie heet hij, vernoemd naar onze huisbaas Ger. Al is het niet met 100% zekerheid te zeggen dat Gerrie een jongetje is. Gerrie was een sinterklaascadeautje van 5 euro voor het Sinterkerstfeest van 2012 met mijn huisgenoten (ja hij heeft al een lang leven in ons studentenhuis!). De slakom wat zijn aquarium voor moet stellen kostte 2 euro, het visvoer ook en Gerrie zelf was 1 euro. Ook al won ik Gerrie niet met dobbelen, ik heb hem wel toegewezen gekregen  Ben dan ook heel lief voor hem en verzorg hem goed. Hij heeft van mij nog plantjes gekregen in zijn kom. Het kan me niks schelen dat mijn huisgenootjes me daarover uitlachen. Hij heeft toch mooi al anderhalf jaar overleefd  Tot slot (ik laat toch nog maar wat dieren van thuis in Zeeland achterwege), moet ik toch echt iets schrijven over onze…. Lammetjes! Want hoort dat niet eens even thuis in een lente nummer!!! Op 18 maart werden de eerste twee lammetjes geboren (zie de foto hiernaast).

En voor de oplettende Attiliaan: dat is ook mijn verjaardag! En zo werd er eentje vernoemd naar mij. Zie op de foto hiernaast: Arjanne met Arjanne haha 

30


Bij de andere twee schapen was het eigenlijk niet de bedoeling dat ze zwanger zouden zijn… Ze waren in maart 2013 zelf nog maar lammetjes! Ook Kees (die nu in de diepvries ligt), hun halfbroertje, was nog maar een lammetje vorig jaar maart. Maar blijkbaar was Kees er iets vroeger bij dan papa dacht en zo heeft hij zijn twee halfzusjes bezwangerd. Tja… en bij schapen schijnt dat nog goed te gaan ook! En zo kreeg het ene schaap begin april een meisje, en het andere schaap eind maart een jongetje en een meisje. En omdat Arjanne al in de wei liep, werd het jongetje…. Arjan genoemd! Arjan was natuurlijk apetrots en vroeg zich af of ze dan samen kinderen konden maken… Ja hoor, dat zou kunnen! Al is hij wel de zoon, van de dochter van mijn moeder :p Maar als we Arjan in oktober straks niet op tijd weghalen…. Tja… die schapen familie bij ons… ;) Tot slot nog deze prachtige lente foto van de lammetjes die eind maart hier 1 dag oud zijn. Als je goed tussen de beentjes kijkt van het lammetje dat staat te drinken: dan zien jullie vast gelijk wie dat is! Haha ;-)

31


Jos de Koning Natuurlijk grijp ik ook deze kans om een stukje te schrijven over mijn grote liefde: JOS. Op 27 april 2012 kreeg ik het bericht dat mijn (iets vertraagde) cadeautje was geboren. Van twee vriendinnen kreeg ik hem, ofja ik had de keuze: ‘Wil je de rode of de zwarte?’. Ik ging ze bekijken en zei direct, ik wil Jos! Ik moest zes lange weken wachten voordat ik hem eindelijk mee naar Eindhoven mocht nemen, maar toen het eindelijk zover was kon ik mijn geluk niet op. In de konijnenbak, die we van Freek (een vriend van Jos) mocht lenen, nam ik Jos mee naar mijn huis.

De eerste weken moest hij zijn draai vinden, maar nu is hij de baas in het huis. Een vrouwenmagneet voor de mannelijke huisgenoten en een manier voor de vrouwelijk huisgenoten om onze lieve kant te laten zien, Ja een betere ‘Wingman’ kunnen we ons niet voorstellen. Het is een echt gezelligheidsbeest, met de bijnaam ‘Catdog’, want hij kan soms echt een hond zijn. Hij valt je benen aan/ schooit om eten/ slaap in de badkuip/ wacht je bij de deur op/ enz. Maar ik geef hem liever namen als: ‘de ware’, ‘schatje’ en ‘kleine held’, hier heb ik ook genoeg reden toe. Hij slaapt naast me op bed, begroet me bij de deur, komt op schoot zitten (wanneer hij daar zin in heeft), knuffelt lekker me je mee en daarnaast vind ik eigenlijk alles lief wat hij doet;) Of hij nu mijn brood heeft verspreidt door de woonkamer, de deur van de wc probeert open te krijgen als je erop zit, met zijn pootje je laatste stukje kip probeert te pakken. Nouja voor iedereen die graag een kat zou willen, jullie mogen Jos altijd lenen..

32


Een hond, kuikens en vogels dat is zeker wel een stukje waard! Beter laat een stukje schrijven dan geen stukje schrijven. 10:59 uur, ik heb nog 31 minuten om mijn spectaculaire dierenverhaal in te leveren bij de redactie. De laatste weken heb ik het wat druk gehad, dit vond ik best een goed excuus om niets te schrijven over mijn huisdieren. Aangezien ik (helemaal) in Veldhoven woon, er nog nooit een Attiliaan over de vloer is gekomen bij mij, weet ook niemand dat ik huisdieren heb. Ik was er van overtuigd dat dit een waterdicht excuus was om niets te schrijven. Helaas bleek dit toch niet zo waterdicht te zijn op 17 april. De uitlaat kwam gezellig bij mij eten. De redactie is nog niet binnen of Knut (hond) springt ze buiten al tegen het lijf. Marloes was meteen heel scherp en vroeg waar mijn dierenverhaaltje was, deze ontbrak nog! Achter in de tuin hebben wij twee redelijk van formaat vogels staan. Deze vielen dus ook meteen op, weer een extra reden om toch een stukje te schrijven. Na het eten heb ik de redactie dus toch maar een rondleiding door de tuin gegeven. Op 16 april zijn er 20 kuikentjes uit het ei gekomen, dus deze zijn op dit moment nog heel erg schattig. Onze held op sokken, Mara heeft ze fl ink geknuffeld! Alle 20 kuikens zitten lekker warm, dicht tegen elkaar onder de lamp. In het broedmachine is er net nog eentje uit gekomen. Zo te zien heeft hij het heel zwaar gehad en is die bek af. Hij zet namelijk twee stappen en valt vol op z’n snufferd neer en blijft lekker liggen om en tukje te doen. Er is nog één kuiken flink aan het werk. Zijn snavel is al door de schaal heen, je ziet n hoort hem pikken maar helaas schiet het niet echt op. Mijn vader speelt op dat moment de redder in nood en helpt hem een beetje door de schaal los te maken. Of hij nog gezond uit het ei is gekomen weet ik op dit moment nog niet. De tijd dringt en dit verhaal moet op de mail. Wanneer de dames en heer uit getroeteld zijn, de embryologie van de kip duidelijk hebben, kunnen we verder met de rondleiding. We gaan een kijkje nemen bij die reusachtige vogels, genaamd kroonkraanvogels. Het is ondertussen al donker, dus met zaklamp gaan we de ren in. De vogels schrikken van het felle licht en vliegen de lucht in, gevolgd door Mara en Marloes die twee meter de lucht in vliegen van schrik. In de ren zitten nog een paar fazanten die we niet super goed kunnen zien door de goede schutkleur. Ondanks dat het donker was zagen we onze Cato (Vlaamse reus) nog wel. Het was een gezellige rondleiding waardoor ik niet achter kan blijven met het niet schrijven van een stukje. Ik heb het precies gehaald, 11:25 uur! Groetjes, Myrna 33


Schapie!! Bij deze wil ik mijn medeschaap terug zien in de (u)itlaat, een zeer degelijk beest. Ze heeft wel veel drinken nodig. Ze zit het liefste in het stro, op de foto hiernaast heeft ze mij ook zover gekregen. Daarnaast een hoop gemekker, je kent het soort. Maar ik zal kort zijn, het is wel ontzettend gezellig als ze erbij is!

Chickies! Net voor het verstrijken van de deadline voor deze (U)itlaat, kreeg de (U)itlaatredactie toch nog een foto binnen van chickies. Omdat nog geen Attiliaan had geschreven over deze soort, wilden we jullie de foto niet onthouden. Jullie mogen zelf beslissen welk chickie jullie het schattigst vinden!

34


Best friends forever Ook ik kan enorm genieten van de aanwezigheid van huisdieren om mij heen. Ze kunnen me opvrolijken, geven me energie na een vermoeiende werkdag en helpen me met het verleiden van dates. Zo hadden we vroegấh een konijntje die zó schattig was dat meisjes gewoon smolten. Met vrienden kon ik er ook lol van hebben, zo was ze op een ontspoord verjaardagsfeest een wandelend dartbord voor wildplassers (helaas een true story). Eenmaal op kamers bleek het wat moeilijker om huisdieren te hebben. Op de muizen en cavia te Clara Wichmannstraat 158 na, is er dan ook weinig van terecht gekomen. De gevoelige jongen in mij was toch niet tevreden. Er moest en zal verandering in komen! Eenmaal de knoop doorgehakt ging ik bepalen wat ik zocht in een dier. Mooi, niet te groot, niet te klein, niet te harig… Natuurlijk moest ook dit diertje alles kunnen wat bovenaan alinea 1 genoemd is. Waar vind je nu zo’n super-dier? Nou dat was makkelijker dan gedacht! In de super-markt. Eenmaal op de vleesafdeling lag mijn liefde, een prachtig gemarmerde biefstuk. Híer wordt ik vrolijk van, dít lapje vlees kan alles en iedereen verleiden en déze mooie verschijning geeft mij energie, 127 kcal per 100 gram op precies te zijn. Zo’n geweldig dier verdient natuurlijk een maatje. Twee schappen verderop heb ik zijn soulmate gevonden. Voordat ze met elkaar mochten omgaan moest hij wel van carrière switchen. Het was namelijk een bacon-stripper (badum tss). Samen bleek het een match made in heaven! Nu weet ik het zeker, dit zijn vrienden voor het leven! Jeroen

35


De (U)itlaat. April 2014

Recommend Documents