De Fietsende Vlinder. nummer 105 december 2010

De Fietsende Vlinder nummer 105 – december 2010

"De Fietsende Vlinder" is een uitgave van de Wielertoerclub Houten '80 en wordt verspreid onder de leden, adverteerders en donateurs in een oplage van ca. 310 stuks. Secretaris Marian Hissink Appelgaarde 28 3992 JG Houten Tel: 030-2523556 [email protected] [email protected]

De Wielertoerclub Houten´80 richt zich op toer- en recreatiefietsers uit Houten en omgeving De activiteiten bestaan uit: Trainingsritten Toertochten Mountainbike ritten Recreantenrit (elke vrijdag) Dagtochten recreanten Midweek recreanten

Recreanten Elly Kemper Weversgilde 18 3994 BZ Houten Tel: 030-6378150 [email protected] Toercommissie Michaël Baken Grootslag 10 3991 RC Houten

Tel: 030-6353616

Tijdens alle toer- en MTB- ritten is het dragen van een helm verplicht.

[email protected] [email protected] Clubblad Gerard Huitsing & Jon Nellestijn Copy naar: Keltenpoort 21 3991 JX Houten [email protected]

Voorzitter Ton Mulders Vikingenpoort 6 3991 JS Houten Tel: 030-6377497 [email protected]

Clubgebouw ‘Het Vélodroom’ Kruisboog 14 Tel: 030-6377577 Giro: 2498209 t.n.v. Wielertoerclub Houten ‘80 te Houten Internet: http://www.wtchouten.nl

Penningmeester Jos Bekker Riddersborch 5 3992 BG Houten Tel: 030-6380710 [email protected] 1

Wielertoerclub Houten ‘80 30 jaar

Van de Redactie Deze winter is al vroeg begonnen. Op enkele zondagmorgens was zelfs fietsen op de MTB niet te doen. In het vorige winterseizoen werd er door de wegfietsers na 19 december maar liefst op 9 (van de 12) zondagmorgens niet gefietst. Nu is er al voor die tijd op 3 zondagmorgens door sneeuw en gladheid niet gefietst. We zijn benieuwd of dat deze winter zo blijft. Dit clubblad is het laatste van 2010, dus wenst de redactie iedereen prettige kerstdagen, een mooi uiteinde en een goed begin van 2011 toe. Er is weer redelijk wat nieuws te melden in dit nummer van “De Fietsende Vlinder”. Allereerst is daar het rapport van de projectgroep toekomstvisie 2011--2015. Maar zeker zo interessant zijn de voorstellen voor de twee grote, door een aantal enthousiastelingen, te organiseren buitenlandse reisjes. Geurt en Ronald hebben gekozen voor standplaats “Albertville” en daar vast een hele rij beklimmingen bedacht, al beloven ze ook dat de “niet-klimgeiten” klimgeiten” het erg leuk zullen vinden. Jeroen en Frank houden het wat dichter bij huis, maar ook in het Pfalzerwald zijn een hele rits klimmetjes te vinden al zijn die wat minder hoog en zelfs op de vouwfiets te doen als we het verhaal goed begrijpen. Gerard heeft z’n wintervakantie er al weer op zitten en een verhaal geschreven over een fietstocht tussen de wilde dieren in Swaziland. Cor de Boer daarentegen blijft juist in de winter thuis, want fietsen in de winter is niet zijn favoriete manier om de winter door te komen. Hij eet en leest liever (dit dikke clubblad?). Jon was in een nostalgische bui en wil dus graag terug naar het oude, zowel op de MTB (lekker rustig) als in de zomer in Zeeland. De recreanten hebben deze keer minder gefietst en dus minder te vertellen, wel zijn er de vaste rubieken: Geef de pen door, van de voorzitter. De sluitingsdatum voor het inleveren van kopij voor het volgende nummer is vrijdag 4 februari 2011. Het mail adres voor de kopij is: [email protected] Kopij inleveren liefst zonder opmaak, dus platte tekst en zonder plaatjes. De foto’s en statistieken graag apart aanleveren in .jpg formaat. De redactie

2


Van de voorzitter Toekomst WTC Houten’80 Vorige week woensdag was de negende bestuursvergadering van dit jaar. We hebben gewerkt aan de activiteiten voor het komende fietsjaar. De recreanten en toercommissie zijn inmiddels al vergevorderd met het programma voor 2011. Naast de gebruikelijke ritten, zijn er ook enkele nieuwe initiatieven, die goed passen in het fietsprogramma van het komende jaar. ‘In de wandelgangen’ kunnen jullie daar ar meer over te weten komen. Alweer een goede reden om naar de nieuwjaarsreceptie te komen. Natuurlijk ook om elkaar weer eens te zien en plannen te maken voor het komend jaar. Het bestuur nodigt iedereen uit voor de nieuwjaarsreceptie op zondagmiddag 9 januari ja om 15.00 uur in het clubhuis. In het vorige clubblad heb ik gemeld dat het bestuur bezig is met het uitstippelen van de toekomst voor de toerafdeling. Reden daarvoor waren vragen over de groei van de fietsclub, de veiligheid tijdens de ritten en de financiële situatie van de club op de lange termijn. Een klein groepje toerleden, te weten Kees, Rina, Tiemco, Tim en Jaap heeft een nota gemaakt om de discussie op gang te brengen. Hierin staan de ontwikkeling van de cultuur in de club tot nu toe en de opbouw van het ledenbestand in vergelijking vergelij met andere regio’s. Tenslotte worden een viertal mogelijke richtingen (scenario’s) geschetst voor het toekomstige beleid van de toerafdeling. In de volledige nota op de website staan ook de globale gevolgen van de verschillende scenario’s. Allerlei details tails en suggesties voor de uiteindelijke realisatie zijn nog weggelaten, om eerst de mening te kunnen peilen over de grote lijnen. Om de discussie te starten en de leden de gelegenheid te bieden hun visie op het toekomstige beleid te kunnen geven zijn de e vier bovengenoemde scenario’s geschreven. Ieder kan dan zelf bedenken welk scenario het beste past bij de eigen ideeën over de toekomst van de toerafdeling. Na deze tussentijdse “inspraakronde” zal het bestuur een nota voorleggen aan de komende ledenvergadering. adering. Daarna kunnen we het beleid verder uitwerken in concrete plannen. Reageer dus naar het bestuur via de site of via de mail ([email protected]). In dit clubblad is een verkorte versie van de nota afgedrukt. Op de website bij ‘bestuurszaken’ ‘bestuur vindt u de volledige versie. We hopen op veel reacties, waarmee we de gekozen richting verder kunnen uitwerken Allereerst moet er dus in deze fase overeenstemming zijn over de grote lijnen van het beleid. Als dat beleid eenmaal is vastgesteld komt de uitwerking rking naar praktische plannen pas in beeld. Bij deze eerste stap in de beleidsvorming voor de jaren 2011-2015 2011 gaat het nog niet over het invullen van de details (zoals de optimale grootte van het peloton of het exacte aantal ritten per week etc). Dat komt vanzelf als de grote lijn is vastgesteld. Rond de ledenvergadering kunnen we een duidelijk beeld van de toerafdeling in de toekomst vaststellen met onder meer keuzes omtrent het gewenste ledenaantal, het gewenste pakket van trainings- en toerritten en de voorwaarden oorwaarden om deze ritten veilig, sportief en gezellig te laten verlopen. De gewenste hoogte van de financiële clubreserves komen dan ook in maart aan bod. Ik wens allen een mooi, witte Kerstmis en een goed Oudjaar. Tot ziens op de Nieuwjaarsreceptie van 9 januari in het clubhuis!

3

Ton Mulders


Nieuwjaarsreceptie Het bestuur nodigt je uit om op zondagmiddag 9 januari 2011 het glas te heffen op ieders gezondheid en op het nieuwe fietsseizoen. Het clubhuis is vanaf 15.00 uur open. Een goede gelegenheid om informeel de plannen voor dat nieuwe seizoen met je fietsvrienden door te nemen.

Algemene Ledenvergadering Het bestuur nodigt hierbij alle leden uit tot het bijwonen van de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering. Deze wordt gehouden op 16 februari 2011 in ons clubhuis vanaf 20.00 uur. De vergaderstukken worden u later separaat toegezonden.

4


De toekomst van WTC Houten ’80 in 4 scenario’s Voorbereiding Beleidsplan 2011-2015 Inleiding Samen op reis gaat het beste als je vanaf hetzelfde punt vertrekt. Om samen de discussie te kunnen voeren hoe de toerafdeling zich zou moeten ontwikkelen is het daarom belangrijk een gezamenlijk gedeeld beeld te hebben waar de toerafdeling nu staat. Het gaat dan niet alleen om de feiten, zoals hoeveel leden de vereniging telt, hoe vaak en hoe hard er wordt gereden, maar ook - en vooral - om wat voor vereniging we samen willen zijn. Dat is onze cultuur. Die cultuur bepaalt in welke richting we de toerafdeling van de vereniging verder willen ontwikkelen. In deze notitie wordt daarom eerst een schets gegeven van de bestaande cultuur en de achtergronden van het ontstaan hiervan. Vervolgens worden 4 scenario’s beschreven voor een mogelijke ontwikkeling van de club. Doel is op basis van deze scenario’s een keuze te maken welke richting we met de toerafdeling WTC Houten op willen gaan. Onze cultuur en de ontwikkeling hiervan WTC Houten is een vereniging waarvan de leden graag samen fietsen en samen die dingen doen die nodig zijn om dat mogelijk te maken. Het motto daarbij is “samen uit, samen thuis”. De vereniging is 30 jaar geleden begonnen als een groepje mensen die aan toerfietsen deden. Zij wilden dit samen fietsen een meer vast verband geven door het oprichten van een verenging. Een vereniging om vooral samen te fietsen. Geen raceclub, maar een toerclub met soms een knipoog naar competitie: klimtijdritten op de heuvelrug en vlakke tijdritten tussen de weilanden. De samenstelling van de ledengroep is in de loop van de tijd veranderd. Het aantal leden is meegegroeid met de omvang van Houten, de leden hebben voor een steeds groter deel hun wortels niet meer in Houten, de leden zijn gemiddeld ouder geworden (en daardoor uit de kinderen), er zijn steeds meer fietsende vrouwen lid. Met de toename van het aantal en de diversiteit van de leden zijn de verwachtingen en de mogelijkheden van de leden steeds verder uiteen gaan lopen. De één fietst enkele keren per jaar, een ander heeft eigenlijk nog niet genoeg aan drie keer per week. De één vindt 28 km/uur gemiddeld mooi, een ander wil graag 32 km/uur gemiddeld of harder fietsen. De afgelopen 2 jaar is de groei 2 keer zo groot geweest als de jaren daarvoor, en daarmee de instroom van fietsers zonder ervaring met rijden in groepen. Er zijn intensieve winterprogramma’s bijgekomen (spinnen, hardlopen, winter-ATB) om fit aan het zomerprogramma te kunnen beginnen. En verder zijn de materialen waarmee gefietst wordt verbeterd en zijn we gemiddeld harder gaan fietsen. Dit alles heeft inmiddels zijn gevolgen gehad voor de manier waarop samen wordt gefietst. Vast element in het fietsen was de Mockingrit: doordeweeks trainen op verschillende niveaus en op zondag allemaal samen. De sterken fietsen op kop en houden de minder sterken uit de wind. Halfweg koffie, wachten op elkaar bij pech en beklimmingen. En één keer per maand een verlengde Mockingrit. Met de groei van de vereniging is dit concept onder druk komen te staan. Doordeweeks op

5

Wielertoerclub Houten ‘80 30 jaar verschillende niveaus trainen is gebleven, en is steeds verder uitgebreid naar verschillende groepen en dagen. Deze ontwikkeling gaat nog steeds door; er ontwikkelt zich nu bv. spontaan een woensdagochtendgroep die, hoewel niet officieel door de toercommissie georganiseerd, wel al de toerkalender heeft gehaald. Het samen fietsen op zondag is door de omvang en de niveauverschillen verlaten. Gebleven is de gezamenlijke start en het bij terugkomst samen napraten met een drankje. Vast element in de georganiseerde ritten is het rijden achter een toerleider: een ervaren fietser die de weg wijst, die zorgt dat er veilig wordt gereden, die nieuwe fietsers opvangt en wegwijs maakt. Met de uitbreiding van het aantal ritten in Houten was het noodzakelijk om het aantal toerleiders uit te breiden. Een aantal leden bleek bereid dit op zich te nemen, maar alleen in combinatie met een andere invulling van de rol van de toerleider: wel verantwoordelijk voor de route, maar niet de hele route op kop. wel verantwoordelijk voor een goed verloop van de rit, maar niet de regels moeten handhaven instructie over veilig rijden en introductie van nieuwe leden kan er niet zondermeer bij. Daarmee is de toerleider meer een meerijdend voorman geworden dan een leider met natuurlijk en onweersproken gezag. De toerleider kan hierdoor op meer begrip rekenen als er eens een routefoutje wordt gemaakt, want er zijn meer leden die nu uit ervaring weten wat het toerleiderschap inhoudt. Keerzijde is dat fietsers meer initiatief moeten nemen, bijvoorbeeld eerder zelf bij de toerleider aangeven dat het harder gaat dan zij aankunnen of dat het harder gaat dan eigenlijk bij de groep hoort. Naast de vaste elementen blijken spontane initiatieven, zoals de woensdagochtendrit, overigens ook goed zonder vaste toerleider te functioneren. De ritten buiten Houten zijn individueler geworden. Waar Tilff-Bastanaken-Tilff ooit een WTC-familiegebeurtenis was (Families in tenten op de camping. WTC een vaantje voor de grootste deelnemende buitenlandse vereniging), is het nu één van de vele buitenlandritten die in één dag op en neer worden afgewerkt. Ook hier lopen de door de toercommissie georganiseerde ritten en de spontane initiatieven steeds meer door elkaar heen. Met de meerdaags buitenlandritten is dit ook het geval. De Vogezen zijn al sinds 10 jaar en dag dé buitenlandrit van de Toercommissie. Maar andere initiatieven binnen en buiten clubverband (Bormio, Majorca ) komen steeds vaker voor. Vanaf het begin hoorde ook het houden van feesten bij de dingen die je in verenigingsverband doet. Dit is min of meer ongewijzigd gebleven. Het najaarsfeest, de barbecue na de herfstrit, de lunch na de paasrit, enzovoort. De organisatie van dit alles wordt gedaan door een kleine kern actieve leden in het bestuur en in de commissies. Desgevraagd zijn andere leden altijd wel bereid om een bijdrage te leveren, zoals de uitbreiding van de toerleiders heeft laten zien, maar zij moeten wel gevraagd worden. Er is beperkte vernieuwing van de kern van actieve leden.

6

De Fietsende Vlinder nummer 105 – december 2010 De communicatie binnen de vereniging is meegegroeid met de tijd. Waar vroeger clubblad (informatie) en prikbord (inschrijven voor speciale ritten) centraal stonden is de website nu de spil geworden. Discussies zijn niet meer beperkt tot napraten in het clubhuis, maar gaan soms lang en heftig door op de digitale ledenpagina. Uitwisseling van foto’s is een vast onderdeel geworden. Het eerste en tweede clubhuis zijn door een aantal leden zelf gebouwd. Een investering van veel tijd en moeite in de club om deze meer te laten zijn dan alleen een groepje fietsers. Het derde clubhuis is anders tot stand gekomen: gebouwd door de gemeente en verhuurd tegen een zeer gereduceerd tarief. Dit is één van de punten waar traditie (samen investeren in de toekomst van de vereniging) botst met nieuwe opvattingen (Ik ben nu lid van de vereniging; toekomstige leden moeten dan maar zien wat ze regelen). Deze botsing leidt al een paar jaar tot discussie over het al of niet moeten sparen van het huidige batig saldo zonder dat er overeenstemming over de bestemming is. Het idee van sparen is dat dit spaargeld in de toekomst kan worden gebruikt om de toekomstige stijging van de huurkosten geleidelijk door de voeren in het lidmaatschapsgeld dan wel gebruikt kan worden om het clubhuis te kopen van de gemeente. Conclusie Cultuur is geen vast begrip. De cultuur van de vereniging heeft zich steeds aangepast aan de behoefte van de leden. Het “samen uit, samen thuis” is wel gebleven als principe, maar door de toename van de mogelijkheden en niveauverschillen is het wel de vraag wat op dit moment de praktische betekenis van dit principe is voor de zich veranderende vereniging. Met het visietraject willen we hier voor de komende jaren weer opnieuw invulling aan geven. Voor de onderbouwing hebben we enkele cijfers over onze vereniging, over de gemeente Houten en de Nederlandse toerfietsunie, waarvan alle georganiseerde toerfietsers in Nederland lid zijn, op een rijtje gezet. U kunt dit nalezen op de website bij ‘Bestuurszaken’.

De 4 scenario’s 1. Krimp door ledenstop (“vroeger was het beter”) De vereniging moet snel krimpen naar een beheersbaar niveau. De huidige omvang en doorgaande groei leveren onoplosbare problemen op: er zijn te weinig toerleiders, de groep B-rijders is te groot, nieuwe leden kunnen niet goed meer worden opgevangen, het rijden in groepen is onveilig geworden. De huidige kernwaarden blijven leidend voor het beleid: gezelligheid, samen uit samen thuis, prettige omgang met elkaar 2. Actieve groei door gerichte werving en meer variatie (“groter is beter”) Een grotere vereniging kan meer verschillende dingen doen. Gezien de groei van de afgelopen jaren en gezien de tijdgeest waarin sporten meer aandacht krijgt ligt groei van de vereniging voor de hand. Hoe meer leden er zijn, des te meer mogelijkheden er zijn om verschillende soorten activiteiten te organiseren. De huidige kernwaarden blijven wel leidend bij de beoordeling van nieuwe initiatieven: gezelligheid, samen uit samen thuis, prettige omgang met elkaar.

7


3. Geen sturing op groei; Organiseren van de ABC-groepen staat centraal Fietsen op de 3 bekende niveaus is de kern van de vereniging. Alle aandacht richt zich voortaan alleen hierop. Het bestuur is alleen verantwoordelijk voor de organisatie en de goede gang van zaken bij de georganiseerde A-, B- en C-ritten en de 4 klassiekers: Lenteen Herfstrit en 2 buitenlandactiviteiten (op dit moment Vogezen en Sauerland). Het bestuur ziet er op toe dat deze groepen strak worden georganiseerd, zodat de veiligheid gewaarborgd blijft. Voor een verenigingslid betekent deelname aan zo’n rit dat de door het bestuur gestelde regels worden geaccepteerd en worden nageleefd. Aanwijzingen van bestuur en toerleiders worden opgevolgd. De huidige indeling in ABC wordt als uitgangspunt genomen bij verbeteringen. Verbeteringen richten zich vooral op vergroten van de veiligheid in deze ritten. Alle andere initiatieven zijn welkom, maar vallen niet onder de verantwoordelijkheid van het bestuur. Er wordt niet gestuurd op in- en uitstroom van leden. 4. Geen sturing op groei; Samen maken we alles beter Eigenlijk gaat het wel goed met de vereniging, maar een aantal zwakke punten vraagt wel om aandacht. De huidige situatie wordt als uitgangspunt genomen. We accepteren een vrij los georganiseerde vereniging, waarvan de leden veel eigen inbreng hebben en waar verschillende initiatieven naast elkaar door leden zelf worden georganiseerd. Er is minder sturing van het bestuur op de toeractiviteiten (laissez faire). Het bestuur richt zich vooral op het vergroten van de veiligheid bij het rijden in groepen, op een betere opvang van nieuwe leden en op het stimuleren van eigen initiatieven. De verbetering is een zaak van alle leden, niet alleen van het bestuur of de toercommissie. Verbetering gaat niet vanzelf, maar vraagt om allerlei acties van iedereen op allerlei terrein. Er wordt niet gestuurd op de in- en uitstroom van leden.

Nawoord Deze scenario’s zijn uitersten, om de discussie te starten en duidelijk te maken dat er verschillende richtingen mogelijk zijn voor het toekomstig beleid. Met deze nota geven we aan dat er verschillende mogelijkheden zijn om te kiezen wat het verenigingsbeleid van de komende jaren wordt. Rond de ALV in begin 2011 het bestuur hun keuzes omtrent het beleid voor de komende jaren aan de leden voorleggen. De praktische uitwerking van het beleid komt later. Op de website vindt u de volledige nota met ook de gevolgen van de verschillende scenario’s.

Ledenmutaties Adreswijziging: Toerleden

8


17-19 juni 2011: Met de WTC naar de Pfalz De toercommissie schreef het al in het vorige clubblad: in 2011 zal er geen Vogezenweekend zijn. Daarom zijn wij, in overleg met de toercommissie, bezig een alternatief uit te werken dat wel de traditionele Vogezensfeer ademt. Dat is niet eenvoudig, want het Vogezenweekend kende een uitstekende mix tussen uitdagende fietsroutes, een gezellige herberg en een perfecte organisatie door Piet de Boer. Desondanks pakken wij deze handschoen op en de eerste contouren ontvouwen zich al. Die willen we hier graag met jullie delen. Een en ander gaat plaatsvinden van vrijdag 17 tot zondag 19 juni 2011. De locatie is het Pfälzerwald in Duitsland. De Pfalz – of in het Nederlands de Palts – vormt de schakel tussen de aan de Rijnoever gelegen gebergten Eifel en Hunsrück, en de Vogezen in het zuiden. De Pfalz heeft een afwisselend landschap met vriendelijke vlakten, riviertjes, bergmassieven, afgevlakte bergkegels en bizarre rotsformaties van roodachtig zandsteen. Aan de oostelijke hellingen van de Pfälz ligt een wijnbouwgebied dat – gelukkig – een mild, zonnig, mediterraan klimaat kent. Tot zover de folder. Fietstechnisch is er een hoop te beleven. Mooie rustige wegen, een dozijn bergen hoger dan 600 meter waarvan de Kalmit één van de hoogste is met een hoogte van 673 meter. Een bizar evenement dat daar jaarlijks wordt gehouden is de Kalmit Klapprad Cup, een wedstrijd voor vouwfietsers.. We zullen mooie fietsroutes voorbereiden op C en op A/B niveau voor de vrijdagmiddag, de zaterdag en eventueel voor zondag. Er is een hotel gereserveerd, dat in zijn geheel 36 slaapplaatsen heeft in de vorm van 1, 2, 3 en 4-persoonskamers en verder een restaurant, een biertuin, een afgesloten fietsberging, etc. etc. Bij meer dan 36 belangstellenden kan er slaapruimte worden bijgeboekt in het dorp. Het hotel ligt op een kleine vijf uur rijden vanaf Houten. Naar verwachting gaat een tweedaags verblijf op basis van halfpension met twee keer een driegangen diner iets minder dan 120 euro per persoon kosten, exclusief vervoer en drankjes. In het begin van het nieuwe jaar zullen we alle details en de inschrijvingsprocedure bekendmaken via de website en het clubblad. Gebruik de kerstvakantie maar alvast om je te bezinnen op je plannen voor volgend jaar. Wij hopen je belangstelling te hebben gewekt. Fijne feestdagen! Jeroen Piket en Frank van Ierland

9


Bergfietsry Beloofd is beloofd, maar een fietstochtje in Zuid-Afrika is er helaas niet van gekomen. Door hevige regenval in de Drakensbergen, ging het fietsen daar niet door. Wel kan ik verslag doen van een fietstocht in Swaziland. Tijdens onze vakantie in Zuid-Afrika hebben we twee keer een uitstapje naar een ander land gemaakt. Een keer naar Lesotho, waar we op een paard door de bergen zijn getrokken en eentje naar Swaziland. Daar hadden wij de mogelijkheid een atb-tochtje te maken. Wij logeerden daar twee nachtjes in een uitgestrekt natuurpark, vol met zebra’s, nijlpaarden, wrattenzwijnen en veel verschillende soorten antilopen. Van onze groep kregen we slechts één dame zover om mee te gaan. De rest zag fietsen niet zo zitten omdat het de vorige dag veel geregend had en ze bang waren voor de modder; vies worden en mogelijke valpartijen. Men ging liever wandelen, alsof vies worden en van je fiets vallen het ergste is wat je in Afrika kan overkomen. Dus gingen we onder leiding van een gids slechts met z’n vieren op pad. De atb-fietsen waren van prima kwaliteit (schijfremmen!) en goed onderhouden, alleen ontbrak een helm, zodat er voorzichtig gereden moest worden. Het was prachtig weer en bij vertrek nog niet al te warm. Het landschap deed een beetje denken aan Zuid-Limburg, veel op en af dus. Bij vertrek vertelde onze gids dat we wel de nijlpaarden in de gaten moesten houden. “Waarschijnlijk liggen ze al weer in de rivier, maar komt er nog eentje terug van het land, dan is het wegwezen. Die dieren zijn levensgevaarlijk!” Met zo’n mededeling begrijpen we dat fietsen in Afrika wel iets anders is dan op de heuvelrug. Onderweg stopten we veel omdat de gids iets wilde vertellen over de dieren die we zagen en over het landschap. Ondanks het rustige tempo liep na een uurtje fietsen het zweet van mijn rug. ’t Werd toch wel erg warm. De banden zaten dik onder de modder en de hellingen werden mede daardoor steeds lastiger. De gids was blij met een slokje water dat hij van ons kreeg. Zelf had hij niets meegenomen. Toen we bij een rivier aankwamen bleek dat men daar, lang geleden alweer, een zwembad (voor wie?) had aangelegd. Een goede plek volgens de gids, want het water daar komt van een warme bron. Ik vroeg me af of dat hier in deze hitte wel nodig is. Hij raadde ons overigens aan niet te gaan zwemmen alvorens we er zeker van waren dat er geen krokodillen in het zwembad (en de omgeving) zaten. Krokodillen zag ik daar niet, maar na zo’n opmerking had ik zelfs geen zin meer in pootje baden. Tijdens het fietsen vroeg ik me af of ik voor nog meer verrassingen zou komen te staan. Oppassen voor nijlpaarden en nu ook al voor krokodillen! De gids stelde me een beetje gerust met de opmerking dat er op het landgoed geen olifanten, leeuwen en buffels voor kwamen en dat we van een luipaard niet veel last zouden hebben. De zebra’s, wrattenzwijnen en antilopen keken ons onderzoekend aan, maar bleven op afstand. Verder zagen we veel soorten vogels waarvan ik er vrijwel geen enkele herkende, behalve de struisvogel natuurlijk, maar wie kent die niet. Marian had wel een boekje met plaatjes van vogels uit het Krugerpark mee genomen, maar tijdens het fietsen heb je daar niet zoveel aan. Na meer dan twee uur fietsen kwamen we enkele leden van onze groep tegen. Ze waren aan de wandel en enigszins van streek. Bij de ingang van het park hadden ze namelijk

10

De Fietsende Vlinder nummer 105 – december 2010 een krokodil ontmoet. Ze hadden daar een paar minuten naar staan kijken, maar omdat er geen beweging in kwam dachten ze dat het om een plastic (!) of opgezet geval ging. Hij lag daar immers midden op een veldje bij de slagboom mooi te wezen. Reclame of zo iets, dachten ze. Pas toen even verderop een tweede exemplaar uit het water kwam, beseften ze dat ze zich ernstig hadden vergist. Voor hun lag dus gewoon een monster van ruim 3 meter. “Was ik daar toch bijna op gaan zitten”, aldus één van onze reisgenoten. “Gelukkig is alles goed afgelopen en hebben we er mooie foto’s aan overgehouden”. Die krokodillen wilden we ook wel eens zien, dus weer snel op de fiets. Wel heel goed opletten tijdens het fietsen, want die beesten liggen blijkbaar overal. In de natuur fietsen is leuk, maar die natuur moet natuurlijk wel op afstand blijven. Pillen innemen tegen de malaria vond ik wel voldoende. Ik liet de gids maar voorop rijden. Het risico als eerste op een krokodil van die omvang te stuiten, wilde ik niet lopen. Even verderop kwamen we ze al tegen. Gelukkig lagen ze niet op ons pad en waren ze al weer een stukje richting rivier geslopen. De gids nam een lange stok en begon het grootste exemplaar te slaan en joeg hem daarmee de rivier in. Of dit een verstandige actie van hem was, weet ik niet, maar het getuigde wel van veel lef. Wegjagen was eigenlijk niet nodig, want hij lag ons niet in de weg. “Het is een lastig ding” zei hij. “Deze krokodil is overgekomen vanuit een ander park. Ze wilden ‘m daar niet meer omdat hij steeds voor overlast zorgde.” Blijkbaar hoorde de tikken bij de “opvoeding” van de krok. Gelukkig hebben we geen last gehad van nijlpaarden en bleef het met betrekking tot de krokodillen bij deze ene ontmoeting. Ons fietstochtje leidde ons verder langs een watertje met veel ibissen en witte reigers. Minder heftige natuur maar een mooie afsluiting van ons atb-tochtje in Kingdom of Swaziland, an African paradise. Na afloop in de bar van het restaurant nog even na kunnen genieten van ons tochtje. Het plaatselijk biertje smaakte prima en het schoonmaken van de fietsen lieten we dit keer maar aan de gids over. Mountainbiken rond Driebergen of zelfs in Zuid-Limburg, voor ons zal het niet meer hetzelfde zijn.. Zoals gezegd, van ons geplande fietstochtje in de Drakensbergen kwam dus niets terecht. Dat is heel erg jammer, want het is een geweldig mooie omgeving om in te mountainbiken. De fietstocht werd overigens een prachtige wandeling. Gelukkig heb ik nog een stukje tekst dat ik van een foldertje heb overgenomen. Ik wil dat jullie niet onthouden; “De Drakensbergen, honderde lekker ding om te doen”. Ik kies daaruit natuurlijk het stukje over het mountainbiken. “Bergfietsry; Met ’n goed beplande netwerk van routes word verzeker dat de besoeker die volle skoonheid van die natuur kan geniet sonder om skade aan te rig. Moet asseblief nooit kortpad of afdwaal van die paaien nie, dit kan gou tot erge erosie lei en selfs gevaarlik wees. Rommel is altijd onooglik en benadeel die omgeving. Moe nie rommel strooi of selfs begraven nie, neem dit saam met jou en gooi dit in die naaste vullisdrom. Ons wil vriendelik versoek dat jij noukeurig let op die toepasselike aanwijsingsborde, wat duidelijk aandui waar jij mag en nie mag. Ons vertrou dat jij die situatie verstaan en dien overeenkomstig handel.” Ik heb zojuist van ons Openbaar Ministerie de bekeuring (zie vorig clubblad) ontvangen. Dus ATB-ers:let op die toepasselijke aanwijsborde waar jij mag en nie mag bergfietsry nie. Gerard

11


De winter doorkomen Fietsers zijn vooral van maart tot september actief. De rest van het jaar wordt gevuld met dromen over, jaarvergadering, nieuwjaarsborrel en een informatieavond. Nu zijn deze laatste activiteiten erg gezellig, maar komen het vormpeil van velen niet ten goede. Alle kilo’s die er in de zomer af zijn gegaan, komen er sneller aan dan het nemen van de beslissing of je nu toch je schoonouders wilt/moet uitnodigen voor de kerst. Er zijn er wel die doorgaan met het surrogaatfietsen. Zichzelf in het zweet werken in een sportschool, terwijl deze bezigheid leuk is, conditie onderhoudend is, maar ook van een andere orde is dan fietsen op de weg. En dan nog maar te zwijgen over de invloed van de sportschool waar je voor kiest. Dan degenen die het bos induiken of stug doorgaan op de weg. Ook bij deze bezigheid zijn vraagtekens te zetten. Wie beleeft er plezier aan fietsen tegen de wind in met een snijdend koude wind, het liefst daarbij een met modder besmeurt gezicht oplopend? Ik maak mij hier ook schuldig aan, wat dat betreft weiger ik afscheid te nemen van wat ik zo graag doe. Ook als ik daarvoor zeven lagen kleding aan moet doen. Het is een tijd van het gevecht met copieuze maaltijden en mooie rijke rode wijnen. Met dat ik het schrijf zit ik uit te buiken van een diner bij Merwezicht in Gorinchem, of Gorcum zo u wilt. De reis ernaartoe werd gevuld met “kijk, hier fietste we langs naar Baarle Nassau” en “hier gaan we het sluisje altijd over in Gorinchem”. Het brengt mij even terug naar vervlogen tijden. Tijden dat ik in korte broek en korte mouwtjes buiten fietste…. Er is echter nog een bezigheid die ik graag doe; lezen. Ik ben wel een alleseter, maar heb wel mijn voorkeur. De afgelopen maanden was ik op een wielerdieet. Schrijvers doen dat wat ik nooit zal doen. Zij maken voor mij de avonturen mee. Op het menu stonden achtereenvolgens “de nieuwe fiets” van Dirk Jan Roeleven, “De man en zijn fiets” van Wilfried de Jong, “Wie de trui past, trekken hem aan” van Maarten Ducrot en “het Vlaamse toppenboek” van Luc Verdoodt. Over de nieuwe fiets schreef Joost van der P. al eens een recensie. Voor degene die het gemist hebben, het verhaalt over een man die een fiets koopt bij de Italiaanse oudprofrenner Cucchietti. Het is een belofte die een man maakt aan een Italiaanse fietsenmaker om een fiets bij hem te kopen nadat de Italiaan zijn fiets repareert. Na veertien jaar lost hij de belofte in. De nieuwe fiets is niets van wat vele clubleden van hun fiets eisen. Geen carbon, geen moeilijkdoenerij over de soort velgen. Gewoon een mooie rode fiets! De fiets brengt hem door Italië, Zwitserland, Frankrijk en België naar Nederland. Een heerlijk boek voor wie droomt van gewoon lekker fietsen en het liefst in combinatie met het ontmoeten van bijzondere mensen, streken en bergketens. De man en zijn fiets is precies zoals Wilfried de Jong is. Breedsprakig, oude helden die weer in de schijnwerpers staan, aandacht voor de onderbelichte knecht en, dat vind ik dan weer mooi, veel aandacht voor Vlaamse koersen. Wat denken van een tochtje met Jan Jansen die telkens een trap te hard gaat om de sterveling te laten merken dat hij wel met de Tour de France winnaar van weleer mag rijden, over de verloren held Frank Vandenbroucke of het verhaal over Munkzwalm. Munkzwalm is een gehucht, nee kleiner dan een gehucht in Oost-Vlaanderen. Ieder jaar is het bal als “de Ronde” door het dorp

12

De Fietsende Vlinder nummer 105 – december 2010 trekt. De waardin, de klei, de toeschouwers. Even sta je met hem in de kroeg in Munkzwalm. Oh, voor de vrouwelijke leden; hij staat in zijn blote gat op de voorkant. Als je dan niet van lezen over de koers houdt, wellicht dan wel van twee blote kadetjes in het landschap van de klei en kasseien van “le Nord”. Maarten Ducrot legt haarfijn uit waarom wij toerfietsers zijn en waarom anderen ervoor wielrenner. Dit is een boek voor degene die de knop om wil zetten, die wil leren afzien. Ducrot legt de vinger op de zere plek. Wielrennen is niet genieten van het landschap, is niet babbelen met de buurman of vrouw. Het is bloed spugen, een hartslag op en over omslagpunt, pijn in de poten, de tegenstander een loer draaien en afzien voor de kopman. En dat alles begon voor hem in Utreg. Rondjes rijden in Kanaleneiland was toen blijkbaar nog mogelijk….. Nu jatten ze er je fiets terwijl je er zelf nog opzit. Ik las dit boek aan een zwembad in de Montes de Malaga, Andalusië. Ik kreeg bijna een schuldgevoel dat ik aan het zwembad lag te luieren. Let wel, bijna. Het boek dat nu op mijn nachtkastje ligt is het Vlaamse toppenboek. Ik heb een sterke voorliefde voor Vlaanderen. Vlamingen houden van de koers, houden van eten en drinken en snappen als enigen in Europa dat veldrijden de zwaarste en meest televisiegenieke sport is. Maar als zij zoveel van de koers houden, waarom dan koersen over kasseistroken? Ik kan het niet uitleggen, maar het is fantastisch om te doen. Je armen doen pijn, je bent een bidon kwijt en je kloten kan je drie weken niet gebruiken (excusez le mot). Vrijdags een bolleke nemen op de markt in Geraardsbergen en zaterdag over de oude Kwaremont, de Muur en Tenbosse van Ninove naar Meerbeek rijden. Dat is Vlaanderen, dat is de Ronde. Het boek beschrijft de honderd mooiste “bergen” van Vlaanderen. Wat te denken van de Congoberg, de Paolaberg (zie je het al voor je; de Beatrixberg?) en de Tjip Tjap. Ik krijg al zin in februari als de eerste koersen op tv komen en vooral april als ik zelf over de kasseien mag. Nog een paar maanden dromen van de Ronde voor ik zelf weer los mag. Heeft u weer even iets om deze donkere maanden mee door te komen? Ps. Mocht u toch nog iets extra’s willen lezen, denk dan eens aan het jaarboek van Alpe d’HuZes. Het vertelt waarom wij, Alpe d’HuZessers, het doen, wat het ondermeer voor mijn zus betekende en het inspireert mij om op 9 juni 2011 ook weer mee te doen. Cor de Boer

13


Toerkalender MTB en race datum zo 26-dec zo 02-jan

zo 09-jan

vertrek 08.30

zo 23-jan zo 30-jan zo 06-feb zo 13-feb zo 20-feb wo 23-feb zo 27-feb wo 02-mrt zo 06-mrt wo 09-mrt zo 13-mrt wo 16-mrt

beschrijving / toerleiders MTB 45/50km: Geurt Breukink MTB 45/50km: Harry van Wijk

08.30

Eigen route

10.00

Clubhuis

Race B/C: Piet Moolhuijsen

08.30

Tocht Leersum

MTB 25/45km: Geurt Breukink

Clubhuis

MTB 30/45km: Peter Broere

10.00 08.30

zo 16-jan

soort rit Eigen route

Race B/C: Piet Moolhuijsen Nieuwjaarsreceptie

15.00 10.00

Clubhuis


08.30

Eigen route

MTB 45/50km: Harry van Wijk

10.00

Clubhuis


08.30

Eigen route


10.00

Clubhuis


08.30

Eigen route


10.00

Clubhuis


08.30

Eigen route


10.00

Clubhuis


08.30

Eigen route Groesbeek

MTB 60km: Peter Broere

10.00

Clubhuis


10.00

clubhuis

Race B/C

08.30

Eigen route


10:00

Clubhuis


10.00

Clubhuis

Race B/C

08.30

Eigen route


10.00

Clubhuis


10.00

Clubhuis

Race B/C

08.30

Eigen route


10.00

Clubhuis

10.00 20.00

Race B/C: Piet Moolhuijsen Race B/C

Clubhuis

Algemene Ledenvergadering

zo 20-mrt

09.00

Clubhuis

Race A/B/C: Lenterit

wo 23-mrt

10.00

Clubhuis

Race B/C

zo 27-mrt

08.30

Oost Brabant Mill

MTB 60/80/100/120km: Harry van Wijk

Kijk altijd op de website www.wtchouten.nl voor de laatste wijzigingen.

14


Van de Toercommissie Planning ritten De Toercommissie kijkt al weer over de witte winter heen en is bezig met het maken van de toeragenda van 2011. Er komen zeker mooie ritten en weekenden aan, zoals je ook al elders, in de vorm van Clubweekend Pfaelzerwald en standplaats Albertville, kunt lezen. Noteer alvast in je agenda: • Woensdagavond 9 maart – Jaarlijkse informatieavond voor toerleden, 20.00 uur in het Velodroom • Woensdagavond 16 maart – informatieavond voor de toerleiders, 20.00 in het Velodroom • Zondag 20 maart – openingsrit/lenterit, 9.00 vanaf het Velodroom • Wilbert van Schaik verzorgt komende winter ook weer een cursus Life Support/ehbo. Afgelopen winter heeft Wilbert voor het eerst met groot succes meerdere groepen toerleden en recreanten voorzien van de vereiste kennis over hoe te handelen bij een ongeval. Wil je voor het eerst meedoen of op herhaling? Houdt de berichtgeving via de mail en de website hierover in de gaten. • Zaterdagochtend 9 april MTB clinic, voor leden en niet-leden, vanuit Leersum, in samenwerking met Piazza Sports 5 Toerleiders nodig Jij mag toerleider worden. Rijd je al een tijdje bij de WTC in het rond en heb je het idee dat het tijd wordt om iets actiefs(erbij) te doen dat direct met het fietsen zelf te maken heeft? Meld je aan. Onze mooie club- en trainingsritten worden voor het merendeel mogelijk gemaakt door de inzet van veertig (!) toerleiders. Zij bedenken, en hebben de regie over, de route. Ook verdelen zij de taken in de groep opdat nieuwe leden zich op hun gemak voelen, en onervaren deelnemers tips krijgen van ervaren leden. Je bent dan circa 10 keer toerleider op het door jou gewenste niveau. Momenteel hebben 5 toerleiders om voor hen goede redenen moeten afmelden voor het komende seizoen. Dus heb jij er belang bij dat jouw ritten zijn voorzien van een toerleider? Meld je aan bij de toercommissie: [email protected] . De nood is vooral hoog bij de B en de C groepen. Je ontvangt alle benodigde informatie over het toerleiderschap en bent uitgenodigd voor de informatieavond voor toerleiders op woensdag 16 maart. Vacature Toercommissie Met het vertrek van Cor de Boer is er ruimte voor één en wellicht 2 plaatsen in de toercommissie. Wil jij ook eens ritten bedenken en organiseren? De planning maken voor de toerleiders? Coördineren van acties rondom opvang van nieuwe leden, veiligheid tijdens de ritten, organiseren van een ledeninformatieavond, en drie tot vier keer per jaar onderling afstemmen? Meld je als kandidaat aan bij de toercommissie: [email protected]. Wil je eerst nog beter weten wat het inhoud? Neem ook dan per mail contact op met de toercommissie. Michael Baken

15


KERST BIJ DE BUREN Vrijdagavond 24 december a.s. wordt er door “onze buren” vanuit De Lichtboog (Kruisboog 22) een kerstwandeling (langs een aantal levende voorstellingen) georganiseerd met aansluitend een Kerstnachtdienst. Wij als WTC leden die ook lid zijn van de kerk die in De Lichtboog huist nodigen jullie bij deze graag uit om op deze manier eens nader kennis te maken met De Lichtboog. De tourrijders hebben ben bij de uitreiking van de nieuwe tenues het gebouw al kunnen bekijken. Deze Kerstavond is een mooie gelegenheid om ook eens kennis te maken met de mensen die daar komen, de dingen die er gebeuren, de koffie die er wordt geschonken en … misschien maakt u er wel iets mee van het Kerstkind Jezus. Een ieder is bij deze heel hartelijk uitgenodigd. De kerstwandeling begint om 19.00 uur vanaf De Lichtboog. De eerste Kerstnachtdienst begint aansluitend om 20.30 uur, de tweede om 22.30 uur. Schikt de kerstavond niet, maar willen jullie wel een keer de kerk bezoeken, aarzel dan niet om gewoon eens te komen op zondag. Er zijn diensten om 9.15, 11.30 en 14.00 uur. Vinden jullie het leuker om met één van ons mee te gaan, dan gaan we er van uit dat jullie ons weten te vinden. Hopelijk tot ziens bij de buren! Douwe Bilder Fernand van Drenth Ton van Ginkel Henk Hulleman Tjalling ten Hove Eric Luttik Gertjan van Rhee Eiko Schuurman Ruud van de Steeg Bas Verboom Hugo van Vliet

Meer info op www.verwachting.nu/kerstwandeling

16


Standplaats 2011: ALBERTVILLE 21 t/m 28 augustus 2011 Tijdens de Maratona in 2009 hebben we, vooral op aangeven van Joost de term “standplaats” geïntroduceerd. Dat hebben we vorig jaar echt serieus genomen door “standplaats Bormio” te organiseren. We zijn toen met een 25-tal enthousiaste WTC-ers afgereisd naar dit wintersportoord. De formule is erg goed bevallen. Het motto: alle mag en niets hoeft. Met dit motto probeer je per dag te bepalen hoe de menukaart wordt samengesteld. De fietser kan van die menukaart een gerecht (lees fietstocht) uitkiezen die het beste“bij de benen van de dag” en het weer aansluit. Dat betekent dat op een willekeurige dag meerdere groepjes aan het fietsen zijn. Ook voor de “niet-klimgeiten” is er dus wat te kiezen. Wanneer je de Maratona of de Marmotte gaat rijden, dan ben je min of meer verplicht om de dagen eraan voorafgaand het rustig aan te doen. Je wilt wat sparen. Bij onze standplaatsformule kun je vanaf dag 1 al zoveel mogelijk rijden en hoef je je niet te sparen anders dan dat je de volgende dag je natuurlijk ook weer ontspannen op de fiets wil zitten. Afgelopen jaar was de dag van aankomst wat verschillend. Een aantal kwam op zondag aan en een aantal kwam op dinsdag aan. Wel vertrokken we allemaal op zondag. Ik stel me voor dat we dat nu ook weer zo aanbieden. Niet voor iedereen is het mogelijk om een volle week van huis te zijn. Door het enthousiasme vorig jaar had ik voldoende drijfveren om samen met Ronald Gorter de kaart nog eens te bekijken. We zijn op het idee gekomen om dit jaar “standplaats Albertville” voor te schotelen. Belangrijk bij het kiezen van een standplaats is wel dat je vanuit deze standplaats zo veel mogelijk rondjes kunt maken. Het is niet zo zeer het probleem om mooie klimmetjes te zoeken, het is de kunst dat de weg omhoog ook doorloopt over de berg heen en dat toch een lus kan worden gemaakt dus na de eerste klim nog een aantal colletjes terug naar de standplaats. Albertville (348m) is natuurlijk bekend van de Olympische winterspelen. Echter behalve het Olympisch stadion is het niet direct een plaats waar veel gebeurt. Niettemin biedt Albertville de toegang naar tientallen afwisselende (top)beklimmingen in de Tarentaise, Beaufortin en Maurienne. Het kanton nodigt zeker uit voor het houden van een lange vakantie of vaker terugkomen kan ook de oplossing zijn. Inmiddels is het gelukt om een driesterren hotel te vinden. We kunnen terecht voor een halfpensionprijs van € 48,00 resp. € 65,00 per persoon voor een tweepersoons dan wel eenpersoons kamer. Dit is uiteraard buiten de drank gerekend. Het Hotel Citotel De Savoie Albertville. Het hotel ligt in het centrum van het dorp. Er is een privé parkeerterrein voor onze auto’s en voor onze fietsen. 17


Als aangegeven is veel mogelijk vanuit Albertville. De volgende routes zijn mogelijk. Hierna heb ik er een aantal beschreven om een idee te krijgen. Ter plekke zullen we zeker wijzigingen doorvoeren afhankelijk van de zin en de weersomstandigheden. 1. Forclaz-Apettaz-Fort du Mont: 82 km / 2275 hm Een rondje om in te fietsen vanuit Albertville naar het noorden. Richting Queige voor de beklimming in de ochtend Col de la Forclaz (871 m). In de afdaling krijgen we een mooi kijkje op Ugine. Van daaruit op weg naar de westzijde van de Col de l’Arpettaz (1581 m). Een smal weggetje loopt aanvankelijk rustig om hoog, maar de laatste 11 km wordt de klim lastig met een stijgingspercentage van rond de 8 % gemiddeld. Na 35 serpentines kom je aan op een ruime alpenwei waar de col ligt met de bergwand van de Mont Charvin op de achtergrond. Het is een rustige klim met bovenop een geweldig uitzicht op het Mont Blanc massief. De afdaling kan lastig zijn door split, maar je kunt helemaal op de grote plaat terugkeren in Albertville. Als toetje voor deze eerste dag nog een beklimming vanuit Albertville naar de strategisch gelegen, maar vervallen Fort du Mont (1120 m). Mooie vergezichten worden bovenop beloofd. Via hetzelfde weggetje weer terug naar Albertville. 2. Chalet Lebaudiaz: 53 km / 1450 hm Dit is een route voor een keer tussendoor wanneer je alleen de benen wilt los fietsen. Of wanneer het ’s morgens een keer regent en ’s middag droog is. Een spannend slingerweggetje ongeveer 6 km ten zuidwesten van Albertville vanuit N.D. des Milliéres richting de bron van het riviertje de Gué. Deze klim door de heerlijk geurende bossen trekt op enkele kilometers fors door. Aan het eind wordt je getracteerd op een schitterende blik op het dal van de Isére. Deze klim heeft de naam van de boerderij: Lebaudiaz – 1652 m. Een verrassende en onbekende bergweg om te rijden. 3. Tamié-Forclaz-Croix-Fry-Aravis: 123 km / 2948 hm Via de Col de Tamié (907 m) ten westen van Albertville kun je noordwaarts rijden naar Faverges.. Van daaruit kun je aanzetten voor een grotere Col de la Forclaz (1157 m). Vanaf de zuidzijde klimt die venijnig met stukken boven de 11 % tot boven Lac dÁnnezy. Op de top even uitrusten van deze kuitenbijter. Daarna dalen naar het oostelijk gelegen Thones voor een grand créme vruchtenvlaai. De D16 draait linksaf naar Manigod. De Croix-Fry (1467 m) verteert inde laatste 7 km met een stijgingspercentage van 8 % het vlaaitje van zojuist verteert in rap tempo. Een restaurant op de top voor een lunch. In de afdaling kun je bijtanken met een panoramisch uitzicht op de Chaine des Aravis. Nog een stukje dalen waarna de klim begint van 4,5 km naar deze “Chaine de Aravis (1498 m). Op dit open plateau kans op harde wind en luid klinkende koeienbellen. Vervolgens afdalen via mooie serpentines naar Flumet. Vervolgens terug naar onze uitvalsbasis via Ugine. 4. Oré-Roselend-Joly: 125 km / 3025 hm Een zeer afwisselende, maar pittige bergrit in de Beaufortin. Vanuit Albertville naar het oosten. Via de D 218 naar Areches. Hier stijgt een smal, goed geasfalteerd weggetje in 7 km naar 680 m naar de Col du Pré (1703m). Je hebt van hier een geweldi guitzicht

18

De Fietsende Vlinder nummer 105 – december 2010 op het Lac Roselend en de Mont Blanc op de achtergrond. Vanaf het Lac is het nog 5 km klimmen naar de Cormet (1968m). Terug naar beneden en voor Beaufirt nog een keer rechts af klimmen vaan de Col de Joly (1989m). Boven aangekomen terug naar Beaufort en vervolgens via de Col de Forclaz terug naar ALbertville. 5. Val Thorens-Madeleine: 160 km / 4385 hm Deze tocht is te splitsen of in te korten door gebruik te maken van een auto. Vanuit Albertville via D-weggetjes langs de snelweg naar Moutiers (475 m). Vanuit Moutiers kun je de beklimming naar Val Thorens starten (2340 m). Deze klim staat hoog in de lijstjes van zware beklimmingen. Hij is niet zo zeer lastig, maar vooral lang (27 km). De plaatsen Les Menuires en Val Thorens zijn vooral niet mooi: echte winterportoorden met detonerende betonkolossen. Helaas kun je vanuit Val Thorens nog maar 1 kant op en dat is terug naar Moutiers. Terug in Moutiers kun je kiezen voor de weg terug naar ALbertville of we nemen de klim naar de Col de la Madeleine (1984 m). Het is een lastige klim met een knikje van 100 hm net als bij de Croix de Fer). De beklimming heeft 21 bochten. 6. 7-collentocht: 196 km / 4285 hm Signal de Bisanne (1941m) Vanaf de Bisanne naar de Col de Saisies , Col de Aravis (1498 m), Col de Aravis (1498 m) Croix de Fry (1467 m), het vals plat vande Col de Bluffy (631 m). Vervolgens na een uitgebreide pauze vlakbij Annecy de 18 km-klim naar de Cret de Chatillon (1640 m) De laatste 8 km van ruim 8 % zal pijn doen. De afdaling naar de Col des Leschaux . Daarna de Col du Frene (950 m). Daarna 25 km afdalen naar Albertville. 7. Col d’ Iseran Vanuit Albertville is het ook goed mogelijk om de beklimming van de Col d’ Iseran te doen. Deze col haalt een hoogte van 2770 meter. Hiervoor is het verstandig om eerst met de auto naar Bourg-St Maurice te rijden. Van daaruit via de wintersportoorden Tignes en Val d’Isere naar het dak van deze week. De liefhebbers kunnen de berg over richting Lanslebourg (33 km dalen)en later dezelfde klim weer terug doen. Diegene die de eerste beklimming genoeg vinden kunnen terug naar de auto in Bourg. Een geweldige rit volgens de kenners. Uit de gegeven beschrijvingen kunnen jullie afleiden dat er mogelijkheden genoeg zijn. Een geweldige menukaart is samen te stellen. Kortom voor elk wat wils. Een uitstekende basis voor een aantrekkelijk fietsweek. Ik heb met het hotel afgesproken dat ik uiterlijk 1 maart opgeef met hoeveel deelnemers we zijn. Ik wil dus uiterlijk 1 maart weten wie geïnteresseerd is. Wil je nadere info hebben, dan kan ik die uiteraard geven. Wellicht op de ledenvergadering nog een mondelinge toelichting. Wanneer je interesse hebt dan kun je je opgeven via [email protected]. Ik ben benieuwd of de groep groter wordt dan vorig jaar. Geurt Breukink

19


Mountainbiken: anders dan fietsen op de racefiets. Gelukkig ben ik dit winterseizoen weer een aantal keren mee geweest met onze MTBgroep. Nadat ik het vorige seizoen een ongelukje met schaatsen kreeg, had ik m’n mountainbike niet meer aangeraakt en dus moest hij wel eerst een grondige beurt ondergaan. Mijn tweedehands fiets is niet echt nieuw meer, maar moet wel goed in orde zijn natuurlijk. De oude eigenaar van m’n Giant heeft ondertussen al weer twee nieuwe gekocht, maar ik doe het nog maar even met deze. Overigens is bijna alles al een keer vervangen, want zand en modder gedragen zich op bewegende onderdelen echt als schuurpapier. De slijtage is dus groot. Maar goed, ik ben zoals gezegd weer een aantal keren mee geweest en dan blijkt iedere keer weer dat juist zand en modder het mountainbiken zo aantrekkelijk maken, want gewoon over de weg op de MTB is eigenlijk niets voor mij. Soms fietsen we vanaf het clubhuis naar de routes en dan moeten we een flink aantal kilometers over de weg. Dan wordt er op de heenweg meestal rustig gereden, wat wel prettig is om een beetje warm te worden. Maar op de terugweg, als iedereen nog even z’n overtollige energie kwijt wil, gaat het vaak keihard. Dat weet ik en dus probeer ik, met de ervaring die ik van het racefietsen heb, heel goed uit de wind te blijven en zolang mogelijk mee te gaan. Dat is me echter nog nooit helemaal gelukt dit seizoen, jammer maar ik ben nou eenmaal geen Herman als het om pure snelheid gaat. Echter denk nou niet dat ze me achterlaten. De ingebakken regel “samen uit, samen thuis” is ook bij het MTB’en erg sterk aanwezig. Toch zou ik het niet zo erg vinden als ze op de terugweg doorrijden. Ik ben al heel blij dat ik mee kan in het bos, want daar doe ik het voor. Op de weg fiets ik liever in korte broek met keihard opgepompte zoevende bandjes. Die zachte MTB-banden met die grote noppen maken mij op de weg net iets te veel herrie en hebben te veel weerstand. Vaak vraag ik mezelf af waarom dat mountainbiken in de kou en modder nou zo leuk is. Een vraag die ik niet goed kan beantwoorden. Natuurlijk, een “single track” met veel bochtenwerk en zo nu en dan een sprong over een stammetje of wortel, dwars door een mooie natuurlijke omgeving, is fantastisch om te doen. Even later moet er flink geklommen worden, waarbij ik al snel op de 99% zit, maar gek genoeg voel ik me dan, als ik boven ben ook fantastisch. Of we rijden over een stuk drassig gebied, waar de paden kapot zijn gereden en overal plassen staan, zodat de modder, vooral als je te dicht op je voorganger rijdt, in je oren en tussen je tanden zit. Gelukkig ben je op dat soort momenten voorbereid, want je hebt een paar waterdichte (over)schoenen, bril en extra lagen kleding aangetrokken. Volgens mij komt op zo’n moment het kind in je naar boven, zodat je ook dan weer kan genieten. Het volgende avontuur is dan die vrij steile afdaling over dat pad met wortels en kuilen, waar je soms overheen moet springen en ook een beetje bij moet remmen. Alles is steeds weer een uitdaging, waarbij je snel moet beslissen: Hoe snel kan ik die afdaling rijden? Gaat m’n stuur wel tussen die twee bomen door? Hoe diep is die plas?

20


Er zitten toch geen wortels of andere obstakels onder water? Oei een klimmetje, welk verzet moet ik nemen? Kan ik hier weer groter schakelen of gaan we zo meteen weer naar links? Of gaan we toch naar rechts? Buk ik wel ver genoeg om onder die tak door te gaan? Kan ik op dit pad beter links gaan rijden? Is de grond daar iets harder? Hoe ver volgen we dit pad, krijg ik even de tijd om te drinken? Welk tandwiel voor heb ik ook al weer geschakeld? Vooral de voortdurende concentratie op de weg voor je, maakt het fietsen op de mountainbike een andere tak van sport dan op de racefiets. Je moet constant alert blijven, gezellig een gesprek met je medefietsers aanknopen lukt niet, want naast elkaar rijden doe je amper. Ook even wegkruipen achter iemands rug helpt niet, want door de lagere snelheden is er amper een slipstream en de bomen breken de wind al. Op de MTB in het bos zit je dus altijd met twee handen aan het stuur, klaar om bij te remmen of te sturen. In het bos leer je pas wat sturen is. Gelukkig ligt de snelheid lager en houden we meer afstand van elkaar, zodat niet iedere val blessures oplevert. Doordat we de laatste keren die ik ben mee geweest in één groep reden, moest ik me uiteraard meer inspannen en concentreren dan de betere fietsers. Daarom hoop ik nog steeds dat er wat meer B-rijders gaan mountainbiken, zodat er weer in twee groepen gefietst kan worden. Jon Nellestijn

Voorlopige activiteiten recreanten 2011 zondag vrijdag vrijdag woensdag vrijdag

09 januari 14 januari 11 februari 16 februari 04 maart

zondag vrijdag

20 maart 13 mei

15.00 uur: 13.00 uur: 13.00 uur: 20.00 uur: 13.00 uur:

nieuwjaarsreceptie vergadering met aansluitend wafels bakken vergadering met aansluitend bingo algemene Ledenvergadering eerste middagtocht, daarna iedere vrijdagmiddag 10.00 uur: lente- (c.q. openings-) rit 10.00 uur: eerste dagtocht

maandag 16 mei t/m vrijdag 20 mei midweek in Overloon

21


Het Teutoburger Wald of toch Zeeland? Als ik ergens de naam Teutoburger Wald of het bord Teutentocht (België) in het clubhuis tegenkom, dan moet ik nooit aan dat Woud of die route denken, maar aan de Teutotochten die we een aantal jaren geleden maakten. Voor de nieuwe leden en diegenen die het vergeten zijn even een opfrisser. De eerste “Teutoburgerwoudtocht” werd in 1986 georganiseerd door onze plaatselijke wijnhandelaar Ab van Dort, toen een gewaardeerd lid en nu adverteerder in ons club-blad. De formule die toen werd geboren was heel eenvoudig. Er werd op zaterdag naar de bestemming gefietst en op maandag weer terug. Op de zondag werden er wel fietsmogelijkheden aangeboden maar niet iedereen deed daar aan mee, ook al omdat het op zaterdagavond vaak heel gezellig was geweest. De bagage ging mee in een volgauto en er werd in grote tenten geslapen.. De opvolgers van Ab paste de formule iets aan door op vrijdag te vertrekken en op zondag weer terug te fietsen, zodat op vrijdag- en zaterdagavond de plaatselijke kroegen bezocht konden worden en er werd geslapen in groepsaccommodaties. Weer later werd er in een driehoek gefietst, met twee wat verschillende luxere slaapplekken. Hierdoor moest iedereen 3 dagen fietsen. De laatste jaren gingen we zelfs met auto’s naar een hotel en fietsten daar 3 routes. Wie nog meer wil weten over de diverse Teutotochten kan het beste op onze website in het 25 jarig Jubileumblad kijken (www.wtchouten.nl menu-item clubblad). Dit korte stukje clubgeschiedenis schrijf ik natuurlijk uit nostalgische overwegingen, of misschien wel omdat ik een sentimentele ouwe man begin te worden. Maar ook omdat ik van (fietsen in) Zeeland hou en van het vlakke land. Waarom zijn tegenwoordig de bergen zo populair? Tegen de wind in stoempen is ook een uitdaging! Ik vraag me af of ik de enige ben die dat heeft en daarom stel ik voor om een ouderwetse Teutotocht te organiseren: Dag 1: We fietsen naar Zeeland, zo’n 170 km voor de A/B groep en 130 km voor de Cgroep. Daar eten en overnachten we in een groepsaccommodatie/hotel. Dag 2: We doen een rondje Zeeland. 120 km A/B groep, 90 km C-groep, Terug naar ons onderkomen, waarna we met z,n allen ergens gaan eten, met of zonder toetje. Dag 3: Weer terug naar Houten, andere route’s zelfde afstand dan op de heenweg. De volgauto neemt de bagage en eventuele pechgevallen mee. Lijkt het je wat? Geef je op bij Jon Nellestijn ([email protected]). Als er zo’n 20 geïnteresseerden zijn dan kijken we, samen met de toercommissie, naar een geschikte datum, b.v. begin september, begin juni of eind mei. Ik heb er nu al zin in. Vroeger was het de kunst om onder de honderd gulden te blijven, wellicht redden we het nu voor honderd euro’s. Jon Nellestijn

22


Geef de Pen door Dag fietsfanaten, Hier het verhaal van Corry Vernooij-Vernooij. Ik ben geboren op boerderij ´OostromsHofstad´ in ´t Goy, dus ik ben een echte Goyse. Als braaf meisje heb ik de lagere school doorlopen, om vervolgens op een internaat de middelbare school te doen. In mijn jonge jaren ben ik al vroeg met muziek in aanraking gekomen, daar mijn vader organist was in de Goyse kerk. Dus us moest ik tegen wil en dank in piano leren lere spelen en intussen ben ik hem nog dankbaar hiervoor, maar destijds niet. Na mijn schoolopleiding moest ik thuis komen werken, omdat er veel werk was op de boerderij. In de loop der jaren heb ik verschillende cursussen gedaan en bestuursbaantjes gehad, wat ik altijd met heel veel plezier deed. In 1964 ben ik getrouwd, getrouwd OOK met een Vernooij en hebben wij 5 kinderen gekregen. Wij hadden inmiddels een fruitteeltfruitteelt en pluimveebedrijf opgestart, waar ik dagelijks alle eieren opraapte en in de fruitoogst mee fruit plukte. De kinderen zijn allen uitgevlogen en hebben ons 15 kleinkinderen geschonken. Ongeveer 10 jaar geleden heb ik de ziekte darmkanker gekregen, waarvan gelukkig ook weer volledig genezen en hierdoor dus verplicht om minder te gaan werken, waardoor het mij de gelegenheid gaf om meer leuke dingen te doen. Wij zijn verhuist vanuit ´t Goy naar ons appartement `Het Domein´, zodat ik mijn hobby orgel/pianospelen kon uitbreiden. Ik speel diverse erse kerkvieringen in ´t Goy en in drie bejaardentehuizen in Houten en avondwakes en overige vieringen in ´t Goy/Houten, tezamen met het zingen bij het rouw- en trouwkoor ''Omnia''. Om mijn oude botten soepel te houden, ga ik altijd dolgraag mee op vrijdagmiddag fietsen met de club. Het leuke vind ind ik, dat je op plaatsen komt waar je nog nooit geweest bent. Of van de dagtocht, dwars door de stad, naar Maarssen, waar al snel 60 tot 65 km op de teller stond, heb ik erg genoten. Tijdens één van die tochten heb ik ook nog een gebroken schouder opgelopen opgelo ,,niet opgelet'', maar ik fiets inmiddels weer vrolijk mee en hoop dit nog verschillende jaren te kunnen doen. Ik geef de pen door aan Adrie Hardeveld Corry Vernooij

23


Verslagen recreanten Inleiding Het eind van 2010 is in zicht en we kunnen terugkijken op een heel gezellig en sportief jaar, waarin veel recreanten actief hebben bijgedragen aan het welslagen hiervan. Organiseren, voorrijden, schoonmaken, regelen van gezellige uitjes enz. Alles was weer prima verzorgd. Uit de ingeleverde toerboekjes bleek dat er 3 recreanten waren die 38 keer hadden meegefietst van de in totaal 47 gereden ritten. Stien had zelfs 39 keer meegefietst met een totaal van 1635 km. Dit is werkelijk geweldig! We gaan nu met z’n allen weer enthousiast aan de slag voor het jaar 2011. In onze februarivergadering zullen we afspraken maken over het nieuwe zomerprogramma. Graag willen wij iedereen bedanken voor zijn inzet en jullie allemaal hele fijne feestdagen en een goed en gezond 2011 toewensen. Riet en Elly Vrijdagavond 5 november: Ons jaarlijks afsluitend etentje.. Gerry en Gerda stelden voor ter gelegenheid van ons jaarlijkse etentje tapaz te gaan eten bij De Eng in ’t Goy. Vooraf had een groepje al een “voorproefavond” gehouden en dat was uitstekend bevallen. Met 40 recreanten vertrokken we 5 november rond 17.30 uur vanaf het clubhuis, met zoveel mogelijk passagiers in een auto. De fiets was die avond geen optie. Het was erg slecht en regenachtig weer. Bij De Eng was de grote zaal omgebouwd tot een gezellige “eetbistro” met toepasselijke houten tafels. Het eten was voortreffelijk en meer dan genoeg, met niet alleen diverse vlees, vis en vegetarische gerechtjes, maar ook salade, patat e.d., zodat sprake was van een echt diner. De bediening bleef maar nieuwe gerechtjes aandragen en het was steeds weer een verrassing. Rond negen uur vertrokken we weer naar Houten en iedereen was meer dan voldaan. Gerry en Gerda Eerste vrijdagvergadering op 12 november Op 12 november hielden we onze eerste wintervergadering. Rond de 55 recreanten waren aanwezig. Na de koffie - die vergezeld ging van een heerlijke tractatie van Trees en Gerard ter gelegenheid van hun 55-jarig huwelijk - werd gestart met de vergadering, waarbij de volgende punten aan de orde kwamen • Nabespreking afgelopen seizoen: Het was weer een goed seizoen en veel recreanten hebben hier een bijdrage aan geleverd met voorfietsen, schoonmaken, organisatie van gezellige activiteiten enz. Hiervoor hartelijk dank. Totaal werden er 47 ritten gefietst (inclusief midweek, senioren driedaagse, clubweekend en zondagochtenden. Op 20 augustus hadden we het hoogste aantal deelnemers ooit, t.w. 60 (van de 75 recreantleden). Er is altijd gefietst, ook al dreigde regen of was het erg heet. Nogmaals wordt de nadruk gelegd op de regels die gelden voor het fietsen in een groep. Voor het oversteken van moeilijke kruispunten zijn de regels aangepast. Deze zullen we in de februari-vergadering nog eens nadrukkelijk bespreken, zodat we in het nieuwe seizoen een goede start kunnen maken. Verschillende recreanten zorgden voor mooie routes en fietsten diverse keren voor.

24


•

• •

•

•

Toch zou het fijn zijn als meerdere recreanten zich als voorrijder zouden opgeven. Dat kan d.m.v. het schema dat in de hal zal worden opgehangen. Andere voorrijders betekent ook vaak nieuwe en onverwachte routes. Dus…. Shirtjes: Een aantal recreanten heeft gevraagd om extra shirtjes. De prijs van een shirtje ligt rond de € 15, zonder opdruk. De basiskosten voor een opdruk liggen rond de € 60 in totaal (ongeacht het aantal shirtjes). Wil dit laatste lonend zijn, dan moeten er toch wel een redelijk aantal shirtjes worden besteld. Bij Elly opgeven of je een shirtje wil en dan wordt e.e.a. verder bekeken. Schoonmaakschema: Er is een nieuw winterschema gemaakt, dat onder de betrokkenen is verspreid. Iedereen komt 1x aan de beurt. Belschema bij calamiteiten: Hoewel veel recreanten e-mail hebben en dus in een keer kunnen worden geïnformeerd, is er nog een belschema gemaakt voor degenen die (nog) geen e-mail hebben. Ook dit schema wordt onder betrokkenen uitgereikt. Midweek: De recreantencommissie heeft een voorstel voor de midweek uitgewerkt. Doel: Landalpark De Vers in Overloon van 16 t/m 20 mei 2011. De totale prijs komt op € 200 per persoon. Het voorstel is om 1 dag te gaan “happen en trappen”. Dat wil zeggen dat we 50 km totaal fietsen, maar dit steeds onderbreken met een “gerecht” in een restaurant, waardoor we aan het einde van de dag in feite een heel diner met koffie voor en na hebben gebruikt. Dit kost € 15 per persoon extra (het diner in het park vervalt dan). Iedereen is daarmee akkoord. Opgeven bij Elly Voorstellen december en januari activiteit: Voor de afsluiting en kerstviering na de decembervergadering wordt gekozen voor een “buffet”. An Koot geeft aan dit te willen organiseren samen met de andere bewoners van hun “midweek”-bungalow. Kosten € 15 p.p. Opgeven bij Tanneke. Riet van Bijlevelt stelt voor na de januarivergadering wafels te bakken.

Na de vergadering wordt de bijeenkomst afgesloten met een hapje en een drankje tijdens een gezellige bingo. De hapjes waren een traktatie van Gerda Tersteeg in verband met haar herstel na een lange ziekteperiode. Tweede vrijdagvergadering op 10 december: een gezellige “kerstviering”. Hiervoor waren al diverse recreanten actief geweest met de voorbereidingen. Het was immers tevens onze gebruikelijke kerstviering. An Koot had de voorbereidingen, samen met haar “groep” op zich genomen. Door een groepje heren werden woensdagmiddag de extra tafels en stoelen en de kerstboom van boven gehaald en gemonteerd. De kerstboom werd opgetuigd door Riet en Ria, samen met haar enthousiaste 8-jarige kleinzoon Pepijn en de heren brachten nog wat kerstversiering aan. Donderdag werd door de organiserende groep het clubhuis omgebouwd tot een gezellig “restaurant” in kerstsfeer met de verdere aankleding, het dekken van de tafels enz. Er was dus al druk gewerkt voordat de leden vrijdagmiddag rond 13.00 uur binnen kwamen. Totaal 56. De sfeer was door de aankleding al direct heel gezellig.

25

Wielertoerclub Houten ‘80 30 jaar Na een kopje koffie (met een koekje van Dicky Lagerweij) eerst nog even vergaderen: • Stand van zaken midweek: Er hebben zich inmiddels 33 recreanten aangemeld en we hebben 6 bungalows besteld en een eerste aanbetaling gedaan. Mochten er nog recreanten zijn die mee willen, dan zullen we een reservelijst aanleggen en later zo nodig een een bungalow extra bestellen. Voorgesteld wordt de dag van het “happen en trappen” (waarmee alle deelnemers mee willen) op dinsdag te houden. Dan wordt er toch altijd gezamenlijk gefietst. Woensdag en donderdag kan er dan gekozen worden uit een “korte”en een “lange”route. Betalingen graag aag zo veel mogelijk per bank. Totaal € 215 per persoon. 1 persoonskamer € 25 extra. • Januarivergadering: In deze vergadering zullen o.a. de jaarstukken worden besproken ter voorbereiding van de Algemene Ledenvergadering op 16 februari ’s avonds om 20.00 uur. uu Aansluitend aan de januarivergadering gaan we wafels bakken. Elly zorgt voor de wafelijzers en Riet voor het beslag. Er zijn diverse recreanten bereid te bakken. • Toerboekjes: De toerboekjes zijn door Elly verzameld en worden in oplopend aantal meegefietste meegefie ritten teruggegeven. Voor het eerst zijn er geen “rijmpjes” van Jan. Voor de beste vier (Sjaan, Riet en Joop op een gedeelde tweede plaats met totaal 38 ritten en Stien als absolute winnaar met 39 ritten) is er een kleine prijs. Hierna is het tijd voor een lekker drankje en neemt An Koot de leiding over. Adrie leest nog een mooie kerstgedachte voor. Dan is het tijd voor een prima verzorgd “kerstbuffet”, dat in de hal is klaar gezet. Na een voorafje wordt tafel voor tafel uitgenodigd en de dames van de e organisatie (herkenbaar aan hun “rode roos”) stonden achter de tafels klaar om te helpen opscheppen. Het werd weer een gezellige middag in een goede stemming. Rond half vijf vertrokken de eerste recreanten en werd door velen geholpen om alles op te ruimen. n. An en Riet Koot, Janny, Gerry, Gerda, Dicky en Tanneke bedankt, het was uitstekend! Zaterdagochtend om 9.00 uur waren Joop, Johan en Cor weer aanwezig om de tafels uit elkaar te halen, boven te brengen en de andere stoelen en tafels weer op hun plaats te zetten. Bedankt. Het was een goede afsluiafslui ting van het jaar 2010! Riet en Elly

26


Verjaardagen januari 2 4 4 5 6 8 7 7 7 7 10 10 11 12 14 16 16 17 18 18 20 22 22 24 25 25 26 26 30

februari

Floor Pater - Oskam Janny Prins Bas Vermeulen Wibo van Run Marian Hissink Eric van Vliet Cor Huffels Annemiek van de Rijt Peter Visser Ruud Pronk Bas Verboom Joop van Wijngaarden Riet Weenink Bert Thiery Joost Schepel Kees Visser Carina Duijs Cathy van Putten René Sterkenburg Kees Keuzenkamp Ruud Elemans Chris Jansen Jetske Goudswaard Piet Folkers Detlef Koerger Leo Rodenrijs Jan van Veldhuizen Fredy Visser Eiko Schuurman

R R T T T T R T T T T R R T T R T R T T T T T T T R T T T

1 1 7 10 11 12 13 13 17 17 19 19 26 26 27 27 28 28

Fridolin van der Lecq Eric Rietveld Ton Mulders Cor van Buren Ben Smit Jos Hennevelt Lia van Soest Paul van Lijden Nol Witjes Henk Verduin Harry Pronk Fie Witjes Krijn Molenaar Annie Sturkenboom-Mocki Ton van Ginkel Jeroen Piket Arjen Morée Tom Blok

Ereleden: Jan Goes

Henny Hogerhorst

Jos Jongeling

Jan Mocking

Leden van verdienste: Roelie v.d. Blij Onno Flemming Herman van Rooijen

Piet de Boer Jon Nellestijn Harry van Wijk

27

Ton Diks Ad Nieuwenhuizen Bart van Wijngaarden

T T T R T T T T R T T R T R T T T T

De Fietsende Vlinder. nummer 105 december 2010

Recommend Documents