10 april 2016
Tiende jaargang - Nr.22
Bijdrage “Vrienden van Imani”
[email protected] http://www.imanibelgium.org
Beste Vrienden, In sneltreinvaart gaat het alweer richting de zomervakantie. Telkens we denken dat de drukste periode achter de rug is moeten we vaststellen dat ons geen rust gegund is. Zowel activiteiten in België als de projecten in Kenia blijven onze totale aandacht en inzet opeisen. Het is nodig dat we hier de handen uit de mouwen steken want zoals blijkt uit het verslag van Sophie, dat je verder in deze nieuwsbrief kan lezen, komt er behoorlijk wat leven in het Imbeke opleidingscentrum. Door de steun van veel trouwe weldoeners, scholen, verenigingen en clubs konden wij onze werking in Kenia op hetzelfde peil handhaven en zelfs werken met enig toekomstperspectief. Door onze partners in Kenia jarenlang zorgvuldig te begeleiden en te sturen kunnen we nu rekenen op een bekwaam team dat in staat is om onze projecten conform onze doelstellingen uit te voeren. Wederzijds respect en vertrouwen is de hoeksteen van onze samenwerking en zo blijkt de sleutel van het succes. Zoals je wel zult begrijpen is continuïteit in de werking essentieel en dus ook onze voortdurende zorg. Jullie kunnen ons daarbij helpen door vriend te worden van onze vzw. Zo wordt het nog meer jullie eigen project. Er zijn er onder jullie die eind vorig jaar of begin van dit jaar hun bijdrage reeds hebben betaald. Onze oprechte dank daarvoor. Voor degene die gewacht hebben op onze betalingsuitnodiging, geven we hieronder nog graag de informatie. De bijdrage bedraagt: ∙ Gewoon lid: 20 euro ∙ Steunend lid: 40 euro (met fiscaal attest) Betaling door overschrijving naar O.S.J. Steunfonds vzw, Kasteelstraat 14, 9250 Waasmunster Rekening 737-0291277-29 IBAN: BE26 7370 2912 7729 BIC: KREDBEBB Met vermelding: Kenia L2016 Jaarlijkse hernieuwing van het lidmaatschap in de periode maart-april. Wij durven hopen dat jullie ook dit jaar weer massaal op onze oproep zullen reageren. Waarvoor hartelijk dank.
O.S.J. STEUNFONDS vzw Kasteelstraat 14 9250 Waasmunster
Namens Imani Belgium vzw Frans Van Miert Penningmeester
Rek.nr. 737-0291277-29 IBAN BE26 7370 2912 7729 BIC
KREDBEBB
V.U. Frans Van Miert
Heieinde 120
2360 Oud-Turnhout
Vrijwilligster Evelien aan het werk voor Imani. Evelien ging voor drie weken werken in het Imbeke Opleidingscentrum en in de middelbare school van Nyandiwa. Via bestuurslid Leo Versteynen kwam ik in contact met Imani. De foto’s op zijn Facebook pagina hadden mijn interesse voor de organisatie zodanig gewekt dat ik binnen de 2 maanden, incl. enkele infomomenten met Leo en een ontmoeting met het Imanibestuur, op het vliegtuig richting Kenia zat. De centrale figuur tijdens mijn 3 weken durende verblijf in Oyugis was Sophie. Ook voor mij zette ze de deuren van haar huis wijd open en ze begeleidde me bij mijn eerste ontmoetingen met de plaatselijke bevolking. Deze schitterende vrouw verliet het lokale Imani team om vanaf 1 november het Imbeke opleidingscentrum te runnen. Ze weet van aanpakken, straalt vertrouwen en professionaliteit uit en toont veel respect voor de mensen waarmee ze samenwerkt. De omstandigheden waarin gewerkt wordt, zijn niet evident. De beschikbaarheid van elektriciteit en internet zijn zeer wisselvallig. Dit bemoeilijkt het inplannen van administratieve taken en vraagt om een flexibele instelling. Ook de weersafhankelijkheid zorgt voor beperkingen. De dagelijkse buien die in het klein regenseizoen plaatsvinden, stoppen tijdelijk het maken van verplaatsingen en tasten zienderogen de staat van de zandwegen aan. Eén van de zaken die tijdens mijn verblijf op de activiteitenlijst stonden, was bijles geven aan middelbare studenten van Nyandiwa Secondary School. In samenspraak met directrice Eynice werd overeengekomen dat ik form 1 leerlingen zou begeleiden. Toen ik me in die klas voorstelde als de bijlesleerkacht wiskunde, ontwikkelde zich een luide golf van kreten en applaus. Een voor mij ongezien enthousiasme! Om de bijles werkbaar te houden, heb ik me uiteindelijk “beperkt” tot een klasgroep van 20 zwakkere leerlingen. Het was opmerkelijk om te zien hoe goed de theoretische kennis van de leerlingen was. Velen hadden wel problemen om die kennis in de oefeningen om te zetten, zeker wanneer die oefeningen elementen uit verschillende delen van de cursus combineerde. De leerlingen overlaadden me met vragen over Europa, over de Belgische gewoontes, over mijn “stijl” haar. De meest pakkende vraag was of ik mijn ouders nog had. In Kenia is het geen vanzelfsprekendheid dat je beide ouders nog leven. Het gemis van één van, of zelfs beide ouders maakt dat het voor veel leerlingen financieel niet haalbaar is om van onderwijs te genieten. Naast het inschrijvingsgeld moeten er ook handboeken, schriften, schrijfgerief en een schooluniform bekostigd worden. (Pleeg)ouders doen hun uiterste best om het inschrijvingsgeld, al dan niet in stukken en brokken, te betalen en zo te vermijden dat de kinderen van school gestuurd worden. Hun middelen zijn echter vaak ontoereikend. Het hoeft dan ook geen betoog dat het sponsorgeld dat door Imani Belgium wordt verzameld erg welkom is. Gedurende mijn verblijf in Oyugis heb ik ook kennis gemaakt met projecten die in het verleden door de impulsen van Imani Belgium uitgroeiden tot zelfstandige organisaties. Ik was zeer onder de indruk van de Assisi kliniek, die veel meer is dan “zomaar” een medisch zorgcentrum. Door de aanwezigheid van dataverzamelaars, jongerenbegeleiders en van huis tot huis trekkende gezondheidswerkers wordt de maatschappelijke betrokkenheid enorm versterkt. In Assisi heb ik tweemaal een drukbezochte woensdagochtend meegemaakt waarop vrouwen hun jonge kinderen lieten vaccineren en moeders met hun zieke kinderen langskwamen voor een gratis consultatie en dringende medicatievoorziening. Verder heb ik ook de besnijdenis van jongens bijgewoond. Dit is een erg belangrijk onderdeel in het kader van HIV preventie.
Overal waar ik kwam werd ik hartelijk onthaald. Als mensen vernamen dat ik voor Imani in Oyugis was, vertelden ze me spontaan over hun ontmoetingen met andere leden van de organisatie. Een brede glimlach en vooral een enorme dankbaarheid straalden van hun gezicht af. Ze waren zichtbaar trots dat deze mensen ooit hun pad hadden gekruist en hen hadden willen ontmoeten. Hoewel ik het Imbeke Development Centre al op foto gezien had, werd ik bij aankomst aan het center overvallen door een ietwat surreëel gevoel. Een prachtige locatie, een schitterend gebouw, en vooral een sfeer van mensen die zich ten volle willen geven om dat kleine beetje vooruit te geraken. Ik hielp de vrouwen in de tuin door zwierend met een houweel een greppel te graven waarin de planten moesten komen. De hitte en het ongebruikelijke gereedschap maakten het voor mij een zwaar labeur terwijl de andere vrouwen er onverstoorbaar tegenaan bleven gaan. Gelukkig kwam er in de laatste week van mijn verblijf assistentie voor de vrouwen. Met het aanbreken van de schoolvakantie werden de leerlingen die onder een sponsorprogramma vallen, vriendelijk verzocht tweemaal per week te helpen in en rond het centrum. Voor wat, hoort wat. Ondertussen was Sophie steeds druk bezig met mensen te ontvangen om bestaande contacten te onderhouden en nieuwe contacten aan te gaan, groepen te ontvangen, mensen te sturen,… Als het tijd was voor ontspanning was ze in de tuin te vinden en stak ze ook daar mee de handen uit de mouwen. In de mate van het mogelijke stond ik haar bij met raad en daad, administratieve (voornamelijk pc/Excel) tips en met het organiseren van een bedeling van voedselpakketten. De vrouwengroep waarmee ik het meeste contact had, was Nguono, de groep die had meegeholpen met de bouw van het ontwikkelingscentrum. Tweemaal per week kwamen ze naar het centrum voor Engelse les. Hoewel Engels, samen met Swahili, een officiële taal is in Kenia, zijn er veel mensen van lokale stammen die totaal niet vertrouwd zijn met deze taal. De leden van de groep motiveerden elkaar zowel tijdens als buiten de lessen om Engels te spreken. Het was geweldig om te zien en horen hoe leergierig deze mensen waren. Op vraag/aandringen van de groep leerde ik ook hun taal (Luo) kennen en gebruiken in begroetingen en bedankingen. Het voelde goed om op die manier wat dichter bij hen te kunnen staan. Mijn reis naar Kenia is een ontzettend leerrijke ervaring geweest. Naast een warm hart voor de mensen die ik heb ontmoet, heb ik veel bewondering voor de mensen van Imani. De manier waarop ze projecten aanpakken spreekt me enorm aan: weloverwogen en voornamelijk oog hebbend voor duurzame oplossingen waarin de mensen zelf de hoofdrol spelen. Evelien
Inzameling
Veel mensen gaven reeds gehoor aan onze oproep. Zo konden we reeds heel wat kleding en schoenen bezorgen aan Wereld Missie Hulp voor het goede doel. Daarmee worden mensen geholpen die het niet breed hebben of ronduit arm zijn, mensen van bij ons en mensen uit de derde wereld. Organiseer een actie in je familie, in jouw vereniging of in je vriendenkring. We komen de ingezamelde kleding dan zelf ophalen. Heb je vragen, bel 0499708844
Activiteiten in het Imbeke Opleidingscentrum Begin februari bracht Redemptah Sophie ons op de hoogte van de activiteiten en de voortgang in het centrum. Hieronder lees je haar verslag.
Eerste bijeenkomst op 13 januari. Begin januari is het nieuwe schooljaar gestart en de meeste vrouwen waren dus bezig met de voorbereidingen voor de school. Niettemin hadden ze op 13 januari een afspraak met Imbeke en Nguono vrouwengroep, Pendo Letu vrouwengroep, Wiveto zelfhulpgroep, Mang’ang’a jeugdgroep, Imani Rural en de groep van Shirisho gaven gehoor aan deze oproep. Imani Community (de groep waarmee we reeds sedert 2009 hebben samengewerkt) heeft een aantal groepen, die in de onmiddellijke omgeving van het Centrum liggen, overgelaten aan Imbeke zodat reeds met getrainde groepen kan gewerkt worden en onze werking elkaar niet gaat overlappen. Op deze dag hebben de groepen hun programma’s uitgewisseld. Imbeke heeft zijn doelen uitgelegd aan de leden en de plannen voor de opleidingen, die in fases zullen uitgevoerd worden, bekend gemaakt. Personeel van de Equity Bank was aanwezig om te spreken over het belang van investeringen, omdat na de opleiding, van de leden verwacht wordt dat ze starten met een klein bedrijfje om zo op hun eigen bescheiden manier welstand te creëren. Over de volgende zaken werd gediscussieerd: 1. De groepen waren blij dat het centrum, met een speciale focus op vrouwen, is geopend in hun dorp en binnen hun bereik, waardoor het mogelijk is om de opleidingen te combineren met hun dagelijks werk thuis. 2. Ze kwamen tot de bevinding dat elke groep die met Imbeke wil werken een klein perceel moet hebben binnen het centrum waar ze gewassen naar eigen keuze kan zaaien met de zaden die het centrum ter beschikking stelt, zodat tegen de tijd dat Imbeke in de loop van het jaar een keuken zal gebouwd hebben, hun gewassen oogstklaar zullen zijn en zij getraind kunnen worden in alternatieve voeding en koken met behoud van de voedingswaarde. De leden waren blij te vernemen dat Imbeke ook praktische vaardigheden en cursussen over gezondheid wil geven. Ze drukten de wens uit dat, naast de vaardigheidstrainingen, ze ook over de volgende zaken willen leren: ● Reproductieve gezondheid ● Borstkanker ● Baarmoederhalskanker ● Gezondheid van kinderen ● Hoge bloeddruk ● Investeringen ● Eigendomsrecht, bezit van land in het bijzonder ● Leiderschap ● Het recht om zelf te bepalen hoeveel kinderen ze willen Imbeke heeft geantwoord dat al deze trainingen belangrijk zijn en ze ook in het programma zullen opnemen als we voldoende middelen vinden, maar dat we ons bij aanvang zullen toespitsen op: ● Table Banking (een systeem van sparen en uitlenen in groep) ● Goede landbouwtechnieken ● Revolving Fund (sparen en microkredieten)
Groepswerk Omdat het weder nu redelijk droog is zijn de meeste vrouwengroepen bezig met de voorbereiding van het land. Sommigen hebben reeds lokale groenten geplant zoals nachtschade en zwartogenbonen. Anderen plantten ajuinen en zaaiden wortelen. Boerenkool en andere koolsoorten zitten nog in het zaaibed en teelten zoals maïs en groene bonen moeten wachten tot de regens komen. Maar de voorbereiding van de zaaibedden gaat zijn gang. Niet alle leden van de groep komen tegelijkertijd werken op hun perceel. Zij hebben onder hen een beurtrol opgesteld waarbij twee of drie leden komen werken op de dagen dat ze zich daarvoor vrij kunnen maken. De Mang’ang’a jeugdgroep kreeg geen perceel toegewezen omdat de meeste leden studenten, onderwijzeressen of onderwijzers zijn, of een job en kinderen hebben.
Imbeke 3. We hebben reeds zaden ter beschikking waaruit de groepen kunnen kiezen om ze te zaaien op hun perceel. Enkele groepen hebben reeds gezaaid, maar de meesten verkiezen te wachten tot de regens komen omdat ze niet in de mogelijkheid verkeren om elke dag te komen begieten. 4. Pamela, Benter en Lovena en soms Jocinter en Joan wieden de hagen en andere aanplantingen. Er zijn sierstruiken geplant rond het sanitair blok, rond de waterput en langs het pad naar de toiletten. 5. De twee platforms die we vorig jaar hebben gebouwd werden beplant met een speciale grassoort. Het terrein wordt redelijk overwoekerd door gras en kleine struiken, waardoor we af en toe een man moeten inhuren om het te maaien. 6. We hebben meer dan 100 zaailingen van papaya bomen geplant, maar ze zijn nog klein en niet goed zichtbaar op de foto’s. Binnen twee maanden zullen ze reeds flink gegroeid zijn. 7. De “kay apple” haag is geplant langs de draadafsluiting. We hadden ongeveer 2500 zaailingen nodig. Sommige zijn in de was, andere zijn afgestorven. We zullen dus een deel moeten herplanten. We hebben geprobeerd om ze te zaaien maar het resultaat was erg mager. Dus moesten we zaailingen kopen. 8. De Gravelia boomjes zijn geplant op een meter van de draadafsluiting en een meter uit elkaar en we hebben er ook nog enkele geplant langs het riviertjes waar er reeds grotere boompjes staan. 9. De compost is gebruikt om de sierstruiken, hagen en boompjes te planten. 10. We hebben een put gegraven om organisch afval in te verzamelen en te composteren. 11. Om het terrein ordelijk te houden hebben we onder de kraantjes van de watertanks een cementen opvangbak gemaakt met een afvoer naar een bezinkputje.
Plannen met de ouders en voogden Imbeke plant om de ouders en voogden van de studenten een dag per maand te betrekken bij het werk in het centrum als teken van erkentelijkheid voor het schoolgeld dat voor hun kinderen wordt betaald. Dat kan natuurlijk alleen maar voor de ouders die kortbij wonen. Wij vragen Imani Belgium om deze actie te steunen door hen een middagmaal te geven om hen te motiveren en om hen energie te geven voor de namiddag. We zullen eerst nog met hen vergaderen en jullie daarna feedback geven.
Sponsorship Alle gesponsorde studenten zijn in school en hun schoolgeld is betaald. Voor de studenten die naar het eerste jaar middelbaar gaan moeten we nog even wachten op de uitslag van het nationale examen. Daarna weten we naar welke school ze zullen gaan en kunnen we ook hun schoolgeld betalen. Imbeke wenst Imani Belgium te danken voor al hun steun en om altijd contact te houden, voornamelijk in deze aanvangsfase van het project met alle aanloopproblemen. Sophie
Voor uw agenda Wat het hart verwarmt Op 6 maart werd door de Lichtaartse verenigingen een brunch georganiseerd in het Ligahof. Er werd enthousiast gereageerd op de uitnodiging en bijna 300 hongerigen kwamen aanschuiven om te genieten van een lekker en uitgebreid maal. De brunch en het Waterput Festival zijn de twee evenementen die georganiseerd worden ten voordele van het goede doel. Zoals je hieronder kan lezen is Imani Belgium dit jaar een van de begunstigden. Onze dankbaarheid is groot!
Je vanaf het eerste moment welkom, aanvaard en thuis voelen is hartverwarmend.
Niet vergeten
Oosthoven On Stage Muziekfestival 20 augustus vanaf 15u00. op de parking aan de kerk van Oosthoven-Oud-Turnhout. Op de affiche staan THE BACKTRACKS, ROAD TRIP, THE SLIPMATES en CONTINENTAL ROCK. Inkom: 5 euro Onder de 15 jaar GRATIS.
Iets om zeker naar uit te kijken! UNIEK CONCERT door het gemengd koor EGIDIUS samen met BARBARA DEX ten voordele van Imani Belgium. Zaterdag, 3 december 2016 - 20u Zondag, 4 december 2016 - 14u In GC ‘t Heilaar, Heilaarstraat 35 in 2340 Beerse Noteer deze data alvast in uw agenda!
Van: Redempta Otieno [mailto:
[email protected]] Verzonden: jeudi 10 mars 2016 9:03 Aan: Frans Van Miert Onderwerp: THE GIRLS
Dag Frans, Gisteren heb ik de groep vrouwen tussen de leeftijd van 15 tot 35 ontmoet. Ik noteerde 28 namen waarvan er 18 foor de eerste keer naar het Centrum kwamen. Al deze vrouwen zijn uit de onmiddellijke omgeving van ons opleidingscentrum. Ik heb het nog niet aangedurfd om ook de meisjes van Nyandiwa of Mananga uit te nodigen. Alle aanwezigen waren zeer enthousiast over het Centrum en over de trainingen die gepland zijn. Een vrij groot aantal vroeg om een opleiding haartooi. Toen ik hen trachtte uit te leggen dat we daarvoor nog niet voldoende lokalen hebben, stelden de vrouwen voor om een gebouwtje van 3 m bij 3 m. te bouwen met metalen golfplaten. Dat zou voor hen volstaan als ze ook elektriciteit en uitrusting hebben. Anderzijds stonden ze ook open voor andere cursussen. Ik heb hen laten verstaan dat voor alle cursussen ze slechts een kleine bijdrage zouden moeten betalen omdat we er ons van bewust zijn dat ze geen inkomsten hebben. Kan je de ontvangst van deze email bevestigen om er zeker van te zijn dat hij is toegekomen. Groeten Sophie Inmiddels heeft het bestuur besloten om van start te laten gaan met een cursus haartooi en sniten naad. Om plaats te maken voor deze twee groepen zullen we in het gebouw twee klassen creëren met verplaatsbare wanden zodat elke groep zijn eigen plaatsje heeft en we anderzijds toch over een grote zaal kunnen blijven beschikken indien nodig. Er is opdracht gegeven om 8 naaimachines aan te kopen zodat we beschikken over 10 toestellen. Verder zal voor beide cursussen het nodige gerief en materiaal worden aangekocht. Dat betekent dus nog meer leven in het Imbeke Opleidingscentrum. Wij zijn blij!
