Voorwoord Beste hoogwaardige leden, artificiële intelligenties, en bio-nucleaire mutaties met andere tafelmanieren Tomo no Kai presenteert: Tomo no Hon Editie III, jaargang 2013-2014. De laatste van dit semester. Een domper op dit prachtige meesterwerk en al is dat niet genoeg, is het ook nog eens een memorabele reminder van het naderende gevaar. De zwarte maand. We do not talk of the dark times. Of zeg gewoon examens, al lang geen reden om overdreven te panikeren. Uiteindelijk is het maar een kleine horde in de race die we het leven noemen. En sommige hordes hebben herexamens, dus we treuren nog lang niet en hebben een hele boel voor jullie op poten gezet voor de komende weken! Eerst mogen we jullie bedanken voor jullie opkomst bij onze bescheiden wafelbak in de Blandijn en jullie bijdrage waarmee we eindelijk onze praesidiumjacuzzi kunnen aanschaffen… Of wacht.. Nee... !? .. Ok, goed dan, verkeerdelijk geïnformeerd. Alle opbrengst gaat hiervan natuurlijk naar jullie, in het bijzonder degenen die mee op Japanreis vertrekken. Zo dragen we samen ook ons steentje bij om die arme stakkers van studenten over het Euraziatische continent te zetten. En het is niet de enige reis die we in onze nabije toekomst vinden. Binnenkort zitten we op de bus naar het verre Noorden op een pelgrimsreis om emancipatie te tonen aan onze nederige geburen. Of eerder omgekeerd, want we gaan ons verrijken in twee fantastische tentoonstellingen over Japanse kunst en Japans eten. Het ene heb je misschien al wat liever dan het andere. Maar daarmee is alles nog niet gezegd noch geschreven, we hebben nog iets speciaals voor jullie in petto. Persoonlijk gezien kijk ik hier al een semester naar uit. Eind december trakteren we jullie nog eens op een fantastische Gaming- en Karaokeavond. Wat is er beter dan je klasgenoten inmaken op een onschuldig vijandig spelletje waarin je alle vriendschap uitroeit die er ooit heeft bestaan tussen jullie. Dat alles alleen maar om het opnieuw goed te maken de week erop. Samen, met de armen om elkaar heen, een dramatische performance gevend van “My Heart will go on” terwijl de rest ofwel staat mee te jammeren of hun oren staat dicht te houden. Er zijn twee soorten mensen. (In all seriousness, de eerste die het aanvraagt krijgt die microfoon in hun **** geschoven. En daarmee bedoel ik handen natuurlijk, want we zijn professioneel en daar hoort vrije meningsuiting, al zij het kattengejank, ook bij.) Niets beter dan dit, beste leden, om tijdens de blokperiode, wanneer we allen gezellig samenzitten en leren om een gemeenschappelijk kwaad te overbruggen, tijdens de pauze nog een paar verhaaltjes over de recente gebeurtenissen kunnen vertellen met een zekere nostalgie. “Waarde gij daarbij toen die ene begon te dansen bij de Karaoke”, “Jaja, T-shirt en al”, “Praeses van zijne stoel gedonderd”, “En die patat, amai”. Niets beter dan een paar beschaafde gesprekken tijdens de studies. Nog een laatste quote die ik jullie meegeef voordat jullie ons vergeten in het gewoel van verantwoordelijkheid. "I'm not telling you it is going to be easy - I'm telling you it's going to be worth it" -- Art Williams In retrospect niet zo toepasselijk, want we studeren allen Japanologie. Veel success! Pieter-Jan Saenen Praeses Tomo no Kai
Inhoud Voorwoord
1
Actua
3
Cultuur
5
Anime en Manga
7
Philipp Franz von Siebold
8
Rubriek : Japan en walvisjagen
9
Wist je dat …
10
Hevige Haiku
11
Lekker koken op kot
13
Horoscoop
14
Sponsors
15
Belgisch eten in Japan
16
Japanse klassiekers ontrafeld: Genji Monogatari
18
Rubriek : sushi of your dreams … or nightmares
21
Praesidiumpraat
22
Upcoming events
30
Kleurplaten
31
Sudoku
33
Linke Boel
34
Nawoord
35
2
Actua Entertainment Het is blauw! Het is wit! Het is een robot en het is een … kat? Wel in ieder geval, het is Doraemon! Deze kleine kindervriend met brede glimlach gaat binnekort zijn eigen film krijgen. Voor wie Doraemon kent gaat dit waarschijnlijk geen verrassing zijn. Het schattige creatuur heeft echter een loopbaan sinds 1969 en een succesvolle animatie serie die al 1787 afleveringen loopt. Wat het grote nieuws vooral is, is dat de nieuwe film in 3D wordt gemaakt. Binnenkort zal je Doraemon dus letterlijk op je af kunnen zien komen. Voor wie al eens een sneak peek wil, de film heet “Stand by me” en de trailers zijn te vinden op Youtube. Nationaal Overal zijn er problemen met pestkoppen. Op school, op het werk, op straat. Zelfs Japan heeft ermee te kampen. Daarom heeft een groep advocaten zich erop toegelegd een anti-pest netwerk op poten te zetten. Er werd in het verleden al verscheidene keren ontdekt dat zelfmoord bij jongeren veroorzaakt was door pesterijen. En deze groep advocaten vond dat er niet genoeg opvang was voor de ouders, vrienden maar ook voor de slachtoffers zelf, voor het te laat is. Het ergste is dat het achter wordt gehouden van het publiek wanneer dit gebeurt. De situatie vond zijn hoogtepunt in 2011 toen een jongen zelfmoord pleegde na pesterijen. De ouders gingen naar de rechtbank en het kreeg nationaal de aandacht. Het anti-pest netwerk bestaat uit een 60-tal advocaten, een grote groep ouders en meer dan 20 anti-pest hulpgroepen en zal spreken voor de families van slachtoffers in de hoop de situatie in de toekomst onder controle te krijgen. Technologie En Japan doet het alweer. Gezonder zijn dan anderen doen ze al eeuwen, maar wie had gedacht dat een doodgewone augurk die ze daar regelmatig eten, effectief ziektes kon bestrijden? Suguki, een gepekelde raap, bevat enorm veel immuun-boostende elementen en het waren net deze kleine bacillen waar wetenschappers interesse in hadden. Bij nader onderzoek bleek er een grote kans dat de beestjes een middel tegen griep konden vormen. Voorlopige testen op mensen blijken heel positief en zijn zelfs besmetting van het H1N1 griepvirus tegengegaan.
3
Sport Sport … Zoals ik in eerdere hons al heb duidelijk gemaakt: Ik moet er niet van hebben. Maar ernaar KIJKEN, dat is een ander verhaal. Zo kwam ik onlangs op het wereldrecord voor op handen en voeten lopen. Er is zelfs een 100 meter van. De (Japanse natuurlijk) man die het wereldrecord houdt is Kenichi Ito. Hij bestudeert apen en hoe ze zich voortbewegen om zo een betere handen-en-voeten-loper te worden. Hij probeert in het dagelijkse leven ook zo veel mogelijk als een viervoeter voort te bewegen om echt in de sfeer te blijven. Hij hield het vorige wereldrecord voor de 100 meter sprint op 17.47 seconden. Zijn nieuw record ligt op 16.87 seconden. Het leukste is om ernaar te kijken natuurlijk. Je hebt constant het gevoel alsof ze op hun gezicht gaan vallen. Vrij indrukwekkend als je eraan denkt dat het in het echt altijd veel sneller is dan het lijkt op het scherm. En ik veronderstel dat ik dan toch maar even zal moeten vermelden dat België heeft verloren tegen Japan in die oefenmatch in de voetbal. Cullinair Kijk, eten, daar kan ik nu eens over meepraten. En dan nog het liefst van die hele lekkere, speciale kost waar je tientallen euro’s voor neertelt. Ik ga graag op restaurant dus ik zoek af en toe eens restaurants op die zo duur zijn dat ik weet dat ik er nooit zal binnen geraken. En zo kwam ik op de Aziatische top 50 restaurants. Wat stond daar op 1? Een Japans restaurant in Tokyo genaamd “Les crèations de Narisawa”. Een dagdagelijkse 10-gangenmaaltijd gaat daar voor een losse 210 euro per persoon. Waarom zou iemand dat nu betalen vraag je je misschien af? Wel, Yoshihiro Narisawa, de chef van het etablissement gebruikt enkel boerderij-verse ingrediënten en hij maakt enkel new-age, modern Japanse gerechten. Het zal zeker niet slecht wijn want een tafel boeken moet je een maand op voorhand doen. Bij het ontvangen van de prijs voor beste Aziatische restaurant had hij het volgende te zeggen : “Ik ben verrast maar niks zal veranderen in het restaurant. We blijven ons best doen voor onze klanten. Dit gebeurt ook niet van de ene dag op de andere; Japans dineren bleef groeien over de jaren heen en onze sterke eetcultuur heeft tot deze dag geleid.” Wat is hij toch bescheiden. Ik heb zo een paar video’s bekeken van maaltijden die in zijn restaurant worden opgediend, want blijkbaar doen ze dat in Japan ook, foto’s nemen van hun eten, en ik moet zeggen, het ziet er wel lekker uit. Zo van die bevroren pepersaus die nog rookt van de vloeibare stikstof. Mmmmmm.
4
Cultuur Pachinko In Japan kan je veel leuke dingen doen. Grappige foto’s nemen en die dan met de computer bewerken, ook wel Purikura, grote trommels te lijf gaan met stokken, Taiko genaamd of gewoon op heel foute tonen je favoriete liedjes nazingen in een klein kamertje gevuld met mensen en een super groot T.V. scherm. Maar al deze activiteiten zijn veel leuker als je een paar vrienden bij je hebt. Wat als je nu geen vrienden hebt? Of liever op jezelf buitenshuis activiteiten doet? Wel, dan is Pachinko misschien wel iets voor jou.
Het arcade spelletje bestaande uit een soort slotmachine en honderden kleine metalen balletjes is een populair tijdverdrijf in heel Japan. Niet alleen spelen mensen dit als spel, er wordt heel wat geld mee gewonnen en verloren. Het doel van het spel is om de kleine balletjes in het machine te schieten en hopelijk belanden die kleine kereltjes via een hoop pinnetjes in de juiste volgorde op hun einddoel waardoor er nog meer balletjes vrijkomen waardoor er nog meer plezier kan gemaakt worden. Je verzamelt zo veel mogelijk balletjes en die kan je dan omwisselen voor prijzen. Vroeger werden deze machines volledig mechanisch in gang gehouden maar onderhand lijkt het precies of je een video spelletje aan het spelen bent. De salons waar je deze machines terugvind zijn over heel Japan verspreid en hebben ook een aantal effectieve slotmachines tussen hun aanbod. Aangezien gokken verboden is in Japan hebben de slimme Japanners een sluwe manier gevonden om het in principe toch te doen. Nadat je de balletjes voor prijzen of tokens hebt ingewisseld, ga je naar buiten en verwijderd van het Pachinko salon zelf, vind je een ander kantoor waar je de prijzen of tokens kan omwisselen voor geld. Waar deze populaire “sport” vandaan komt, is een kinderspelletje uit de jaren 1920 genaamd Corinth Game. Je kon het ronddragen en zo overal je kleine balletjes in de juiste gaatjes proberen krijgen. Tien jaar later werden deze spelletjes vooral verkocht als volwassen tijdverdrijf en 5
werden de spellen ook groter. In 1948 opende het eerste commerciële Pachinko salon in Nagoya nadat het spel een heropleving kende na de tweede wereldoorlog (In die periode werden alle plaatsen waar grootschalig Pachinko werd gespeeld verplicht gesloten). Aangezien Pachinko dicht op de grens met het illegale gokken ligt, is er een nauwe band met de politie. Er wordt dicht op toegezien dat iedereen aan de regels voldoet en verscheidene agenten die op pensioen gaan, komen terecht in het Pachinko circuit als bewaker. Er wordt echter enkel gevochten tegen de illegaliteiten van individuen zelf en niet van de salons of organisaties. Zo was er in 2005 een man die voor 60.000 US dollar aan vervalste tokens heeft omgeruild in een kantoor bij een Pachinko salon. Hier werd enkel de man bestraft en niet het kantoor of de eigenaars van het salon. (Op de foto hierboven zie je een origineel Pachinko machientje.) Elk salon heeft zo ook een gravering op of een specifieke grootte van hun balletjes zodat ze niet in andere salons kunnen gebruikt worden. Ook leuk om weten is dat Pachinko salons één van de weinige openbare plaatsen in Japan zijn waar nog gerookt mag worden. Pachinko wordt vooral gespeeld in Japan, dus is er ook een soort etiquette bij het meedoen aan deze publieke activiteit. Ten eerste mag je nooit tonen of je aan het winnen of verliezen bent. De mensen rondom je hoeven niet te weten of je goed of slecht geluk hebt. Ten tweede hoort het niet om een vol bakje met balletjes zelf te verplaatsen. Aan elke machine bevindt zich een knopje waarmee je een helper van het salon vraagt langs te komen. Zij brengen je een leeg bakje voor je nieuwe winsten en zetten het volle bakje achter je op de grond. Als laatste : wees heel voorzichtig bij het betreden van een Pachinko salon. Zoals net beschreven worden volle bakjes met tientallen balletjes achter de stoelen van de spelers geplaatst. Je doet er helemaal niemand een plezier mee als je die, al dan niet per ongeluk, omstoot en honderden balletjes tussen en onder het meubilair jaagt. Hoe het ook zij, als je tijd en wat centjes over hebt en je bent in Japan, is dit zeker een aanrader om eens mee te maken.
6
Anime en Manga Elfen lied Hier is het weer, jullie portie horror van de maand. Elfen Lied is een bloederige, gestoorde anime waar elke aflevering minstens één iemand aan stukken gereten wordt. Als je het aankan wat gore en naakte lichamen te doorstaan kan je een prachtige en twistende plotlijn ontdekken die je versteld zal doen staan. Volg het leven van een aantal experimenten die voor veel mensen heel fout zijn gelopen.
He is my master Iedereen heeft zo hun guilty pleasures, He is my master, in het Japans “Kore ga watashi no goshujin sama”, is er één van mij. Het is zo fout dat het goed wordt. Drie meisjes worden in feite geblackmailed om de maids van een rijkeluisjongen te worden. Ze worden in beschamende pakjes gestoken, worden bespied vanuit sleutelgaten en van achter gordijnen. Voeg daar dan een jaloerse, schattige, dikke krokodil aan toe en je hebt deze anime. Hoewel het onderwerp nogal frivool is, krijgen de personages heel wat diepgang en achtergrond. Het is leuk om naar te kijken voor zowel meisjes als jongens. The tatami galaxy En dan nu de “what the fuck” prijs van de maand. Ik heb een aflevering bekeken van deze anime en ik moet zeggen, het is zeker interessant. En raar. En verwarrend. Het gaat over een jongen die nieuw is aan de universiteit en verschillende clubs uitprobeert om zich in zijn vrije tijd mee bezig te houden. Daarbij gaat hij vaak eten in een rondreizend ramen kraampje dat ook gastheer is aan verschillende geesten blijkbaar. Eén van die geesten voorspelt hem dat het meisje waar hij een oogje op heeft bij hem ofwel bij zijn vriend zal terecht komen. Een soort wedstrijd ontstaat en heel wat vreemde, verwarrende situaties ontstaan. Bij deze anime helpt het als je Japans degelijk is of als je supersnel Japans wil oefenen. Er wordt zo snel in gepraat dat je nauwelijks tijd hebt om de ondertitelingen te lezen. Manga : Alice 19th De manga die ik heb gekozen is zo happy go lucky dat ik er blij van wordt als ik eraan denk. Lieve, magische konijntjes en tovenaaresjes die Alice van de reputatie van haar zoveel betere, knappere, oudere zus redden. De jongste zijn is niet altijd gemakkelijk. 7
Philipp Franz von Siebold Aangezien we binnenkort naar Nederland gaan om ons cultureel te verreiken ga ik hier een klein segmentje aan één van de plekken die we gaan bezoeken, wijden. Na ons vertrek in Gent begeven we ons eerst naar Amersvoort voor een tentoonstelling van Japanse kunstenaars. Daarna trekken we verder naar Leiden om het Sieboldhuis te bezoeken. En het is precies deze meneer die ik even ga toelichten. Phillip Franz von Siebold was een Duitse dokter (1796-1866) die als één van de eerste Westerse geneeskunde in Japan aanleerde. Hij was vooral bekend om zijn kennis over flora en fauna en dit was ook deels waarom hij naar Japan was getrokken. Hij bestudeerde bloemen en planten en de verschillende diersoorten die er ronddartelden. In zijn kleine achtertuin had hij een glazen huisje laten bouwen en daar teelde hij meer dan 1000 soorten lokale planten. Aangezien hij niet van Japan zelf was, was het gemakkelijk voor hem om bepaalde plantjes en bevruchte zaadjes naar Europa terug mee te smokkelen, waaronder verscheidene theeplantjes. Helaas is met hem niet alles volledig goed afgelopen. Na een bezoek aan het hof van Edo kreeg hij een aantal kaarten mee van Korea en Japan. Wat hij echter niet had meegerekend was dat het toen verboden was om kaarten van Noord Japan in je bezit te hebben. De regering dacht dat hij een spion van Rusland was en verbande hem uit Japan in 1829. Zijn werk met de planten werd in Japan wel verdergezet door zijn Japanse medewerkers, waaronder Keisuke Ito. Toen hij in Europa terugkeerde werd hij door de botanische tuin Buitenzorg in Batavia met open armen ontvangen. Hij bracht meer dan 2000 stalen van planten mee en daar bovenop nog honderden kaarten, boeken met aantekeningen en kleine diertjes. Hij was een Europese collectie begonnen in Brussel en Antwerpen voor zijn vertrek naar Japan maar door de Belgische onafhankelijkheid in 1830 en alles wat daarbij kwam kijken is hij alles gaan ophalen om het in Leiden veilig te stellen. Het is dit huis in Leiden dat we gaan bezoeken. Het Sieboldhuis staat vol kleine dingen die Siebold heeft verzameld tijdens zijn verblijf in Japan, specifiek in Deshima, een Nederlandse nederzetting nabij Nagasaki. Niet alleen Japanse fauna en Flora zijn er te vinden, ook veel referenties naar de Japanse cultuur zijn er uitgestald. Zowel een vaste tentoonstelling als en gevarieerd programma zijn er te vinden.
8
Rubriek : Japan en walvisjagen
Het is een kwestie die al jaren reden is tot oproer. Er zijn groepen opgericht voor en tegen het jagen op walvissen. Vooral in Japan is het een heel gevoelig onderwerp. Het jagen op grote zeezoogdieren gaat al eeuwen door in de Zuidzee en sinds de industriële revolutie ook rond Antarctica. Elke week hoor je hier en daar wel een mening of een feitje of een grote bloederige foto in de krant. Maar zat zijn nu precies de details? Wie mag je geloven en wie heeft gelijk? Dit is een kwestie die waarschijnlijk nooit volledig zal opgelost geraken. Maar ik kan hier een korte opsomming geven van informatie die ik heb kunnen vinden. De geschiedenis van het jagen op walvissen en dolfijnen in Japan gaat toot verschillende honderden jaren terug. Een vijftal dorpen aan de kusten van Japan hebben verhalen tot aan de jaren 1600. Op verschillende plaatsen in Japan zijn zelfs harpoenen gevonden die ouder zijn dan 10.000 v.C. Sinds het begin van de 20ste eeuw kreeg de jacht een extra drijfveer in de vorm van stoomschepen en harpoenen die aangedreven worden door geweren. Het is slechts sinds 1934 dat Japanse vissers hun gebied van jacht uitbreiden tot Antarctica. Tijdens en kort na de tweede wereldoorlog hielp het vlees van de zeezoogdieren enorm veel Japanse burgers overleven. In 1947 was walvisvlees bijna de helft van het volledige voedselinkomen in Japan. Twintig jaar later was dat nog steeds een kwart van de dierlijke proteïnen in het volledige dieet van de Japanse bevolking. Het grootste argument dat activisten tegen het walvisjagen geven is dat verschillende soorten walvissen met uitsterven bedreigd zijn. Vandaag de dag zijn Japanse wetenschappers op zoek naar een duurzame manier om op dolfijnen en walvissen te jagen. Men gelooft dat bij het instellen van maximum hoeveelheden die opgevist mogen worden, er zeker een eindeloze tijd gejaagd kan worden zonder de overblijvende groepen walvissen nog verder uit te dunnen. Men voelt het jagen op walvissen aan als een cultureel goed en wil dit niet zomaar opgeven. Als ze effectief een duurzame manier kunnen vinden om te vissen, zien ze geen reden om op te houden. De huidige aantallen walvissen staat op een 350.000 tal in het wild. Wilde dolfijnen zijn er nog ongeveer 170.000.000 in het wild.
9
Wist je dat … … een tijd geleden een artiest zichzelf zo gedetailleerd heeft geschilderd dat hij het effectief als reguliere foto op zijn rijbewijs heeft kunnen krijgen? … er een spelletje bestaat waar je kanker in een lichaam bevecht? Het kinderspelletje geeft je een uitgebreide uitleg over hoe de medicijnen en behandelingen werken. Kinderen en jongeren die lijden aan kanker worden enorm geholpen door de informatie die ze ermee krijgen. … alle keien die gebruikt zijn om de straten in New York aan te leggen origineel van Belgische schepen komen die ze gebruikten als ballast? … kogelvrije vesten, brandtrappen, ruitenwissers en laser printers allemaal uitgevonden zijn door vrouwen? … elke rode bloedcel ongeveer 4 maanden leeft en in die tijd 75.000 keer tussen je longen en ander weefsel reist waarna het in beenmerg terugkeert en sterft? … zonlicht vuile geurtjes uit je kleren kan halen? Je kleren buiten laten drogen is dus een goed idee. Dit proces heet photolysis. … de grootste reden om rijst in een waterplas te laten groeien is om het onkruid dat errond groeit uit te roeien voor het een probleem kan worden? Rijst groeit even gemakkelijk in meer of minder waterige grondgebieden. … er een apparaat bestaat waarmee je de kurk niet uit de fles hoeft te halen om wijn te schenken? Het machientje prikt een holle naald door de kurk en zo kan je een glas schenken zonder de fles leeg te hoeven drinken. … het ten allen tijde verboden is in Alabama om een ijs hoorntje in je achterzak te hebben? ... je in Sydney, Australië, je studieboeken per drone kan laten leveren? Studenten wonen soms heel ver van schoolgebouwen dus het is er niet ongewoon om van thuis uit via de computer lessen te volgen. … er ooit een soldaat was die op een landmijn stapte in Vietnam en te horen kreeg dat hij nooit meer zou lopen maar dan een tijd later toch gewoon het ziekenhuis uit wandelde? Hij sloop ’s nachts zijn bed uit om zichzelf te rehabiliteren en was succesvol. … het allereerste zelfhulpboek geschreven werd in 1859 door de over-over-grootvader van Bear Grylls? … een teddybeer knuffelen evenveel endorfine laat vrijkomen als vrijen met een partner? … de oude Egyptenaren hyena’s domesticeerden voor het vlees?
10
Hevige haiku Tijdens onze tijd op FACTS hebben wij een standje voor haiku open gehouden en ook op de arts en crafts avond kon je aan deze activiteit meedoen. Iedereen kreeg wat informatie en hulpmiddeltjes van onze prachtige pr-intern, Pieter-Jan Heirbaut, en kon dan aan de slag. Om jullie een plezier te doen ga ik hier, anoniem, een paar van die gedichtjes uitzetten. Hallo Pieter-Jan Je ziet er heel heel moe uit Arme Pieter-Jan Japan matsuri Ik heb weer geluk gehad Bij omikuji FACTS nu al twee keer Ieder jaar stukken beter Volgend jaar opnieuw Borsten vind ik leuk Vooral de mooie ronde Natuur is toch mooi Ik ben 7 jaar Ik sta altijd voor je klaar Maak me een gekaar Glenn is a big fan En hij stinkt super naar zweet Dus deo gevraagd Jedi tu seras Jusqu’a la fin et demain Prait prait prait prait prait De bomen zijn mooi Daar in Japanse tuinen Waar de zon opgaat I am Darth Vader I make haiku and you too I wrote this today Haiku are quite hard Plus you will look quite stupid Counting with your hand Het bruine herfstblad Dat uit een boom dwarrelde Ligt nu op de grond Hemelse bogen Regen met mededogen Leven begint hier Mijn Japanse koi Het juweel in mijn vijver Wat zie ik je graag ’s zomers in het jaar Als een vis in het water ’s winters op je bord
11
Lekker koken op kot
Mmmmmmm, mijn maagje begint al weer te knorren bij het denken aan de receptjes die ik voor jullie in petto heb vandaag. Weer drie poepsimpele gangen met elk slechts drie ingrediënten. Want wie heeft er nu zin om voor een candlelight dinner grote zakken boodschappen te halen? Ik in ieder geval niet. We gaan beginnen met een vegetarische bonenpaté, daarna een simpele pasta en als laatste heerlijke truffels.
Cannellini bonenpaté Hiervoor heb je nodig: - Een groot blik witte bonen - Geraspte kaas (een oude, stevige kaas past hier het best bij) - Peterselie Dit is een leuk recept als je frustraties hebt. Want het eerste wat je mag doen (na de bonen afgespoeld te hebben, dus ik veronderstel dat dit het tweede is dat je doet dan) is de bonen met een vork, een hamer, een mixer, … te lijf gaan tot ze helemaal tot prut gereduceerd zijn. Dan snij je simpelweg de peterselie fijn en voeg je dat, samen met de kaas, wat peper, zout en olijfolie, toe aan de bonen. Als laatste kan je er nog wat paprikapoeder over strooien als je dat toch hebt staan. Uienspaghetti Hiervoor heb je nodig: - Pasta - Reken per 250 gram pasta een grote uit - Olijfolie Als je hier een fancy naam voor kan bedenken, laat het mij weten, want ik kan er gewoon niet omheen dat het enkel pasta en uien zijn. Wat je doet is het volgende : je kookt de pasta in een pot met gezouten water tot die naar gewenste klaarheid is gekookt. Je neemt een pan en snijd de uien fijn, die bak je in de olijfolie tot ze lekker geurig en glazig zijn. Is de pasta klaar? Voeg die in de pan en zorg dat ze goed gemengd is met de uien en olijfolie. Voeg peper en een weinig zout toe naar smaak.
12
Oreo truffels Hiervoor heb je nodig: - Oreo’s - Mascarpone - Witte chocolade Dit is een receptje die je gemakkelijk naar je eigen goesting kan aanpassen. Want het is vrij moeilijk om grotere hoeveelheden oreo’s te vinden voor een degelijke prijs. Dus als je een ander lekker gevuld koekje vindt of een krokant chocolade koekje of zo, ga gerust je gang. Verder is het recept enorm gemakkelijk. Je mag je opnieuw uitleven op de koekjes door ze helemaal tot kruimels te verwerken met vulling en al. Je kan dit in een mixer doen, maar wie wil die afwas hebben? Ik neem gewoonlijk een diepvrieszakje, steek daar de koekjes in, sluit het goed af nadat ik zoveel mogelijk lucht eruit heb gelaten en dan rol ik de koekjes plat met een deegrol. Ik heb het ook al eens gedaan met de zijkant van een hamer want … leuk. Als je al je kruimeltjes hebt (hoe fijner de kruimels hoe beter de vulling voor je truffels gaat samenhouden) doe je die in een kom en dan voeg je er lepel voor lepel mascarpone aan toe. De hoeveelheid hiervan hangt volledig af van het soort koekje dat je gebruikt en hoeveel kruim je hebt. Dus je voegt een lepel toe, mengt het er goed door, voegt nog en lepel toe, mengen, enzovoort. Dit doe je tot je een dik plasticine-achtig deeg bekomt. Dit laat je even afkoelen in de koelkast voor minstens een uur, geloof mij het maakt het veel gemakkelijker. Dan haal je het eruit, rol je balletjes van je deeg en laat je die weer opstijven in de koelkast. Ondertussen kan je je chocolade smelten in de microgolf oven, in een pan of in een fondue setje als je rijk bent. Als je chocolade in de microgolf smelt is het heel belangrijk dat je het in stukjes van 10 seconden doet. Anders gaat een deel van de chocolade verbranden voor de rest smelt. En tussendoor roer je de chocolade goed door. In het begin gaat het traag maar good things come to those who wait. Als je vanille koekjes in je deeg zou gebruikt hebben is melkchocolade lekkerder dan witte chocolade voor de buitenkant, maar laat je door mij niet tegenhouden. Zodra je chocolade gesmolten is kan je je deegbolletjes in de chocolade rollen en ze ermee bedekken. Deze laat je dan opstijven in de koelkast en dan zijn ze klaar! Als je wil kan je ze nog versieren met sprinkles (voor de chocolade opstijft) of met een andere soort chocolade (zodra de vorige laag chocolade opgesteven is).
13
Horoscoop Waterman (21 januari – 20 februari) Tegenstrijdige gevoelens zullen zich voordoen vandaag voor de Waterman. Ook al zal je komende activiteiten leuk vinden, het zou kunnen dat je geen goed gevoel hebt over je kunnen. Er is niks mis met je competentie, heb zelfvertrouwen. Vissen (21 februari – 20 maart) Volg op hetgeen je interesseert. Hoe vreemd het soms ook lijkt. Laat jezelf eens iets doen waar je echt zin in hebt. Studeren zal je gelijke mensen doen leren kennen die je heel nauw aan het hart zouden kunnen liggen. Ram (21 maart – 20 april) Neem elke telefoon op en beantwoord al je mails, onverwachte fondsen kunnen je richting uit komen. Het zou en grote verandering kunnen zijn die je in de goeie richting stuurt. Hoe het ook zij, het wordt een geweldige dag vandaag. Stier (21 april – 20 mei) Hoewel reizen een mogelijkheid is, spring niet meteen op de eerste de beste kans die je voorgeschoteld wordt. Het zou wel eens kunnen uitdraaien op een lange termijn afspraak. Tweelingen (21 mei – 20 juni) Verwacht geweldig nieuws vandaag! Je krijgt eindelijk wat je verdient en misschien zelfs ook een leuk bericht uit de regio van de liefde. Je hebt moeite gedaan en dat zal opgemerkt worden. Kreeft (21 juni – 22 juli) Het werd misschien eens tijd om je computer kunsten bij te schaven. Technologie is hier en het is nu. Het zal er enkel erger op worden. Je hebt tegenwoordig een brein dat veel informatie kan absorberen, maak hier goed gebruik van. Leeuw (23 juli – 22 augustus) Het leven wordt vandaag veel levendiger. Korte bezoekjes, onverwachte mensen die je tegen het lijf loopt, mensen die verhuizen om je heen. Drukke tijden hebben ook nood aan rustpauzes. Neem niet te veel hooi op je vork. Maagd (23 augustus – 22 september) Interessant nieuws komt je richting uit in de komende paar dagen. Het zal waarschijnlijk van iemand zijn die dicht bij je in het leven staat. Laat dit nieuws je echter niet van je werk houden. Je hebt veel te doen en het laten liggen helpt je geen meter vooruit. Weegschaal (23 september – 22 oktober) Financieel komt alles in orde. Je zou misschien zelfs genoeg hebben om je kamer op te vrolijken met iets leuks. Hou de toekomst wel in het oog en hou rekening met het feit dat overvloed vandaag kan eindeigen in tekorten morgen. Schorpioen (23 oktober – 22 november) Dit wordt zeker een drukke dag met veel enthousiasme. Je gevoel voor avontuur zal een super tijd beleven. Ga uit met vrienden en plan een trip, je zult zeker genieten van de verandering in tempo in je dagelijkse leven voor een tijdje. Boogschutter (23 november – 21 december) Hou alles goed in het oog, je zou een heel belangrijk bericht kunnen missen als je door je dag zoeft. Je rekening lijkt nu misschien iets blijer, maar dure tijden liggen in het verschiet. Steenbok (22 december - 20 januari) Vrienden zijn belangrijk in het leven, binnenkort is dit nog meer het geval dan gewoonlijk. Meer vrienden kunnen je kant uit komen als je hen toelaat. Laat je eens gaan een wees niet verlegen. Grijp je kans en zou wel eens iemand kunnen vinden waar je een plotse connectie mee hebt.
14
Onze Sponsors
Een gaming winkel waar je spelletjes koopt en verkoopt: Schouwburgstraat 24, 9000 Gent
Ons Stamcafé: Sint Pieters Nieuwstraat 208, 9000 Gent
Onze sushi sponsor waar we onze sushi avonden gaan houden en waar je een leuke korting krijgt als lid. Vrijdagsmarkt 33, 9000 Gent
Vaak een locatie voor onze activiteiten. Koop je er een spel of Magic kaarten of iets dergelijks? Toon je lidkaart van Tomo no Kai en je krijgt een kleine korting: Ottergemsesteenweg 13, 9000 Gent 15
Belgisch eten in Japan Hier in België eten we waarschijnlijk vaker buitenlands eten dan onze simpele, traditionele Belgenkost. Of het nu pizza, pasta, noodles, hamburgers of iets dergelijks is, vooral voor de student maakt dit het grootste deel van hun dieet uit. Hier eten wij ook graag eens sushi en ramen en whatnot als de portefeuille het toelaat. Maar hoe zit dat met Japan? Eten ze daar soms Belgisch eten? Weten ze daar zelfs maar wat Belgisch eten in zou houden? Jullie prachtige scriptor is voor jullie op zoek gegaan naar Belgische delicatessen in Japan. Manneken Dit is een 26-jarige wafel winkel die zijn eerste vestiging had in Umeda, Osaka in 1986. Blijkbaar zijn Belgische wafels heel populair in Japan want al gouw werden meer winkels in Osaka geopend en daarna ook verder over heel Japan. In Osaka zijn er vandaag de dag 12 winkels en nog eens 14 over heel Japan. Eén van de twee winkels in Tokyo is zelfs zo populair dat er bijna altijd een rij tot buiten staat. Vreemd genoeg hebben ze Manneke Pis genomen als naam en logo voor hun overheerlijke wafels. Misschien vonden ze Atomium een te moeilijk woord? Hun wafels komen in verschillende smaken waarvan en aantal vaste en een paar seizoen smaken waaronder kaas en zoete aardappel. Hoewel ze veel keus hebben vallen de gewone en chocolade bedekte wafels het best in de smaak. Deze goudbruin gebakken stukjes hemel gaan voor ongeveer 130 yen per stuk, dus ongeveer 90 eurocent. Blijkbaar moeten we naar Japan om versgebakken wafels aan een degelijke prijs te krijgen in toeristische gebieden. In de winkeltjes verkopen ze zowel verse als verpakte wafels voor diegene die een aantal mee naar huis willen nemen of cadeau willen doen aan iemand. Net als bij onze geweldige wafelenbak elk semester, lokken ze de klanten met de heerlijke geur van wafels die door de straten walmt. Al van ver ruik je de zoete geur van wafels op je af komen.
16
Belgisch bier Een doorsnee Japanner drinkt al graag eens een pintje, Japan heeft dan ook een hele waslijst aan bieren die er verkocht worden. Naast de typische Japanse Asahi bieren zijn er ook een hele hoop Belgische bieren te verkrijgen. Er zijn verschillende Belgian Beer Pubs te vinden in Japan waar ze meer dan 100 typische soorten Belgische brouwsels serveren. Belg Aube is er zo één van. In het centrum van Tokyo kan je er 25 soorten bier van de tap proberen en meer dan 70 soorten gebotteld bier. Heel populair zijn de trappisten en fruitbieren. Daarbij serveren ze elke maand een ander menu die bij hun bieren past om de beste smaakcombinaties te creëren. Om de zoveel tijd krijg je ook de kans om een proevertje te nemen van bieren die ze gewoonlijk niet in stock hebben maar wel een kleine hoeveelheid van hebben aangekocht om te samplen. Hoewel niet alle soorten in Tokyo te vinden zijn, toch kan je een groot percentage van de Belgische bibliotheek aan bieren proberen als je maar zoekt. Sommige supermarkten met een groot aanbod of novelty winkels hebben tegenwoordig ook de meest voorkomende Belgische bieren in hun aanbod.
17
Japanse klassiekers ontrafeld : Genji monogatari Hier ben ik weer met een leuke studiehulp voor de kindjes die Oosterse literaturen nog moeten vervolledigen. En wat voor eentje! Bij deze heb ik mij serieuze vragen gesteld toen ik het las. Vreemde wendingen zoals we gewend zijn van de Japanners uit die tijd, maar een paar van de motivaties voor de acties van de personages zijn meer dan te betwisten. In deze editie : Genji Monogatari. Het verhaal van Genji is verdeeld in drie grote stukken : Deel één gaat over zijn vroege leven en successen, het tweede deel is over zijn latere leven en over hoe hij terugblikt op de goeie ouwe tijd en het derde en laatste deel gaat over zijn vele nakomelingen. Zodoende ga ik ook in grote lijnen elk deel overlopen. Deel 1 Het hele gebeuren begint wanneer de kleine Genji geboren wordt. Maar eigenlijk begint het daarvoor al. Er wordt beschreven hoe de moeder van Genji een concubine is, dat niet alleen het is een concubine van de Keizer, één van zijn favoriete concubines. Laat ons nu gewoon meegaan in de gedachtegang van die tijd en al aannemen dat keizers concubines mogen hebben, want als we zo beginnen, zitten we hier morgen nog. Dus, keizer heeft een concubine, vindt die wel leuk, heeft daar een kind mee. Nu blijkt dat die concubine eigenlijk geen keus had want die haar vader is gestorven en hangt af van de zorg van de keizer om te overleven. Oh young love. Alvorens we effectief kunnen overgaan op het leven van Genji is het volgende ook vrij belangrijk. De moeder van de eerste zoon van de keizer, die wordt beschreven als een dame van hogere stand, is niet zo blij met het feit dat de keizer plots nog een zoon heeft. Dus even denken … heeft die keizer eigenlijk ook maar één vrouw waar hij meer dan een seksuele relatie mee wil? “Een dame van hogere stand” is volgens mij een verbloeming voor “zijn nummer 1 speelmaatje” als je begrijpt wat ik bedoel. Daarbij vindt die dame zichzelf belangrijk genoeg om er een probleem mee te hebben dat de keizer nog andere speelmaatjes heeft en dat daar dan nog gevolgen van komen ook! En dan kunnen we nu overgaan op het hoofdpersonage, Genji. Er wordt vanaf het begin gezegd dat hij zal opgroeien tot een knappe en kundige man. Spoiler alert much! De moeder van Genji sterft kort na zijn geboorte dus hij wordt opgevoed door de keizer zelf. Daaronder versta ik eerder een leger aan babysitters. En hoewel de keizer alles geeft aan die kleine loebas vindt hij toch dat er meer moet zijn dat hij kan doen. Logischerwijze wil dat in die tijd en cultuur natuurlijk zeggen een gedwongen huwelijk. Genji wordt getrouwd aan de dochter van één of andere hoge pief en natuurlijk is hij daar niet blij mee. Maar heel veel protest maakt hij blijkbaar niet want in de volgende paragraaf is hij ongelukkig getrouwd. Maar hij is een man dus ondanks het feit dat hij geen gevoelens heeft voor de vrouw, heeft hij er toch een paar nachtelijke avontuurtjes mee want 18
ze krijgen een zoon genaamd Yugiri. En ook al is al dat gaande, veel problemen heeft hij er niet mee want ondertussen is hij aan het flirten met een concubine van de keizer. Niet alleen toont hij hoe ondankbaar hij is door het huwelijk die hem van een niemand naar een rijkeluiszoon heeft gebracht niet te appreciëren, daarbij toont hij dat het hem niet goed zit door met de speeltjes van de keizer te spelen. Om alles nog eens ongemakkelijk te maken lijkt die concubine ook nog op zijn moeder, want Oedipus is niet de enige die het kan. Die dame wordt zwanger, krijgt een zoon en omdat de keizer ook verliefd was op die concubine wordt de zoon van Genji later keizer. De keizer dacht natuurlijk dat het zijn eigen kind was. Ha! Zal die zich omgedraaid hebben in zijn graf. Genji voelt zich wel schuldig over het hele gebeuren hoor, maar dat houdt hem niet tegen van het gewoon te blijven doen. Hij heeft in de jaren daarna nog talloze affaires met vrouwen en jonge meisjes. De ergste ervan met het nichtje van de moeder van zijn zoon die later keizer zou zijn. Ja, wordt hier maar gewend aan want het wordt nog veel erger. Dus dat nichtje, genaamd Murasaki, was bij hem gebracht omdat ze geen ouders meer had en dus moest opgevoed worden door Genji en zijn vrouw. Blijkbaar had hij al een affaire met Murasaki toen zijn vrouw nog leefde, maar toen ze stierf trouwde hij er meteen mee. Oh, en toen hij Murasaki aan het opvoeden was heeft hij haar gevormd tot zijn ideale vrouw. Ik vraag mij af wat dat inhoudt. Na een tijdje komt alles aan het licht en Genji, die een affaire had met de concubine van de opvolger van de keizer die hem had opgevoed, zijnde de eerste zoon van de keizer die hem heeft opgevoed, wordt weggestuurd op keizerlijk bevel omdat hij zichzelf tot schande heeft gebracht. Na een tijdje denkt hij: “Oh, hoe erg kan het ook zijn?” en keert terug naar de hoofdstad. Daar is nu natuurlijk zijn zoon van zijn eerste affaire keizer geworden en Genji krijgt vele titels en een hoge positie aan het hof en zo. Wat doet hij met al dat geld en al die macht? Hij bouwt een paleis met vier grote zijgebouwen waar hij de vrouwen plaatst waar hij van gehouden heeft. Zijn kinderen en kleinkinderen worden al maar machtiger en spreiden over vele lagen van het hof tot uiteindelijk een dochter van hem (de Akashi prinses), het resultaat van een affaire met een rijke koopman, naar het hof komt en de cirkel rond is. Hij is op dat moment aan het hoogtepunt van zijn macht. En wat is nu het moraal van dit verhaal? Vrouwen en kinderen, hoe meer hoe liever. Deel 2 Vanaf hier wordt het enkel een grote knoeiboel van relaties en trouwen en hertrouwen en schaamte waar hij zich niks van aantrekt. De keizer die hem heeft opgevoed had blijkbaar een dochter die hij, toen hij op pensioen ging, in de zorg van Genji plaatste. Domme keizer! Weet je niet wat er met de vorige is gebeurd die hij moest opvoeden? Wel, niemand is verbaast als precies hetzelfde gebeurt. Alleen nu wacht hij niet tot zijn huidige vrouw dood is, hij stuurt ze gewoon weg. (Je weet wel diegene die hij had opgevoed om zijn ideale vrouw te zijn? Ja die.) Voilà, opgelost. Hij geeft als redenering ook dat ze van hogere stand afkomstig is en dat is nu zijn ‘officiële’ vrouw. Moest ik Murasaki zijn zou ik hem snel eens een stukje ‘officieel’ tonen met mijn koekenpan. Maar als Murasaki ziek wordt verlaat hij wel een tijd zijn 19
‘officieel’ vrouwtje om voor haar te zorgen. In die tijd krijgt hij een koekje van eigen deeg want juffrouw ‘officieel’ heeft een affaire met een neef van Genji en krijgt daar een zoon van. Genji wordt super kwaad natuurlijk, hypocriet als hij is. Maar de ‘officiële’ vrouw moet niet weten van zo’n kuren. Ze verhuist naar een klooster en dwingt Genji haar zoon op te voeden als zijn ‘officiële’ erfgenaam. Hierna ziet hij zijn fouten in bla, bla , bla, … Als Murasaki sterft ziet hij het allemaal niet meer zitten en wordt dan maar monnik. Daar. Geen vrouwen meer. Deel 3 Over Genji wordt dan gezwegen maar je mag zeker zijn dat de affaires nog steeds de spuigaten uitlopen bij zijn vele nakomelingen. Vooral bij zijn zoon Kaoru, de ‘officiële’ erfgenaam dus, en bij zijn kleinzoon Niou. Dit is de zoon van de Akashi prinses, zij is nu ook keizerin trouwens. Het begint met Kaoru dei monnik wil worden en een maatje vindt die dat ook wil. Helaas voor de vrouwelijke populatie wordt hij verliefd op een prinses genaamd Oigimi. Hij hoort ondertussen ook het geheim dat bij zijn geboorte gepaard ging. Zodra zijn maatje sterft begint zijn affaire met Oigimi. Waarschijnlijk om zijn verdriet tegen te gaan, nietwaar? Dan wordt het vreemd aan de kant van de vrouwen. Kaoru wil trouwen met Oigimi maar daar heeft ze geen zin in dus zegt ze dat hij maar moet trouwen met haar jongere zusje, Naka no Kimi. Daar heeft HIJ dan weer geen zin in en probeert Niou te koppelen aan Naka no Kimi. Net als dat een beetje begint te lukken doet Oigimi weer moeilijk en geeft haar zegen niet. Kaoru probeert weer met haar te trouwen en de beide meisjes hebben het gevoel alsof er met hun voeten wordt gespeeld dus ze trekken zich volledig terug van het gebeuren. Daarbij zorgt Oigimi ervoor dat ze sterft van de honger voor ze van gedacht kan veranderen over het huwelijksaanzoek van Kaoru. Nadat zij sterft wordt Genji gedwongen te trouwen met een kleindochter van Genji uit politieke redenen. En dan heeft hij natuurlijk plots wel interesse in Naka no Kimi, want ze lijkt op Oigimi. Naka no Kimi wordt er helemaal zot van en zegt dat hij maar eens moet proberen bij heer half zusje, ze lijkt ten slotte ook wel op Oigimi. Hij wordt er meteen verliefde op, maar dit zou geen Japans verhaal zijn moest Niou er ook niet verliefd op worden. Het half zusje vindt hen allebei wel leuk, Kauro heeft een betere rang aan het hof maar ze heeft meer gevoelens voor Niou. Uiteindelijk ziet ze enkel nog maar de oplossing om zichzelf te verdrinken in de rivier. (Over dat gedwongen politiek huwelijk van Kaoru wordt niks meer gezegd trouwens.) Alvorens ze dit effectief kan doen wordt ze gered door een geestelijke en wordt ze non. Kaoru vindt waar ze zich bevindt maar zij heeft er helemaal genoeg van en weigert hem nog te zien. Daar eindigt het verhaal plots. 20
Rubriek : Sushi of your dreams … or nightmares Als een grote sushi liefhebber ga ik voor jullie de verschillende sushi restaurants in en om Gent bezoeken en een score geven van 1 tot 10. Ik ga, om zo objectief mogelijk te zijn, op voorhand een paar puntjes opstellen waar ik op ga letten en ook mijn bevindingen neerpennen zodat jullie, zo nodig, je eigen mening kunnen opmaken. Als laatste geef ik ook een aanrader voor welke gelegenheid elk restaurant het beste geschikt is (in mijn ogen dan toch). In deze Hon : Ikura sushi (Oudburg 7, 9000 Gent) Ligging : 4.5/5
Een gezellig, oud zijstraatje niet ver van Paters Hol. De knusse, historische kant van Gent omringt deze buurt en na het eten ben je meteen aan het water als je een wandelingetje wil maken.
Bereikbaarheid : 5/5
Op vijf minuutjes stappen van de tramhalte Gravensteen, waarvoor je aan het station een rechtstreekse tram hebt, is een ideale ligging. Voor of nadat je bent gaan eten heb je over het algemeen geen zin om super lang te wandelen, vooral niet in de komende, regenachtige maanden.
Sushi kwaliteit : 5/5
Heel lekkere sushi en altijd vers. Ik heb nog nooit eender wat moeten opmerken bij hun sushi.
Overige gerechtjes : Keuze : 3/5 Enorm veel keuze is er niet, en wat ze hebben is ook niet heel origineel. Kwaliteit : 3/5 Lekkere voorgerechtjes maar voor de prijs soms nogal sober. Prijs : 3/5
Sushi is nooit goedkoop, dus een 5 voor prijs zal ik een sushi restaurant nooit geven denk ik. Hoewel je bij de sushi zelf waar krijgt voor je geld zijn de andere gerechtjes wat prijzig voor de kleine porties. Ik zou eerder gaan voor de sushi en mij daarmee volproppen in plaats van drie voorgerechtjes zoals ik dat steeds wil doen bij Tokyo sushi. Reken op een 30 euro per persoon als je voorgerecht, genoeg sushi en drank wilt.
Vriendelijkheid van het personeel : 5/5
Wachttijden : 4.5/5 Sfeer van het restaurant : 4/5
Je wordt door de eigenaar steeds met een glimlach begroet en naar je tafel gewezen. Steeds vriendelijke bediening en als je iets op te merken hebt maken ze er nooit een probleem van. Om eerlijk te zijn ga ik altijd als er weinig volk is en dan krijg je zo goed als binnen de 10 minuten je eten. Hoewel er niet veel plaats is zijn de tafels genoeg van elkaar weg geplaatst om een rustige avond te hebben, ook al zit het vol.
In totaal geef ik de Ikura sushi dus een 8 op 10. Gezellig gelegen, lekkere sushi en vriendelijke bediening voor een degelijke prijs. Dit is een ideaal restaurant voor een date met een vriendje / vriendinnetje of met een kleine groep vrienden. Ook voor business afspraken zou ik dit restaurant aanraden.
21
Praesidium praat Pieter-Jan Saenen - Praeses “Early to rise and early to bed, makes a man healthy but socially dead.” Een heel toepasselijke quote voor deze drukke tijden, behalve dat zelfs met deze instelling ik durf te zeggen dat ik sociaal uitgestorven ben. Achja, dan heb je weer eens wat tijd voor jezelf en leer je veel bij. Niet zo wat er geleerd zou moeten worden, maar eerder eens je was doen (want dat is ook wel eens nodig) en de strijk (follow-up, maar kan je laten vallen) en de f***-it-all tableflip er middendoor, waardoor je al je werk laat vallen en gewoon in de zetel valt en tegels begint te tellen. Aangezien je ook daar snel je tel kwijtraakt, begin je wel eens na te denken over je leven, want je ligt nu eenmaal al in de zetel en het is nog lang niet de moeite om op te staan. Een staat van bevinding van mijn laatste gedachte: Als je al een derde jaar bij de Tomo no Kai verslijt, merk je toch wel dat je moeilijkheden krijgt om een normaal stukje praesidiumpraat neer te pennen. Niet inspiratieloos, neen hoor, [*] maar gewoon uitgepraat over de gewone dingen als muziek, games, school, zelfs frustraties. Praesidiumpraat, zoals alle dingen des levens zijn gevangen in een Darwinistische stroom. Ze zijn aanvankelijk enthousiast en met alle beschikbare kennis voorzien die de hersenen van het kersverse praesidiumlid opbrengen, maar helaas… ook eindig. Ook ik heb dit einde gezien, maar weiger deze toestand van woordenloosheid aan te nemen. Als je iets geleerd hebt van onze wijlen James Joyce (wel, niet onze, want het was een Ier) laat dan je hersenen vallen uit de matrix van vaste (voor-)waarden en vervaardig je geheel van woorden in een stream of consciousness. Een stroom van woorden en zonder houvast, een beetje zoals een les van Uhl, maar toch oh zo vol van wonderbare informatie of entertainende nonsens. De facto kan je het zien als een onge-editte (wat een woord) versie van je eigen Nanowrimo verhaal. Heerlijk verwarrend. Ik kan echter zo nog eindeloos monologeren of debatteren, beste dames en heren, over hoe en welke sferen van mijn praat op jullie effect sorteren, maar helaas ben ik nu ook het rijmen beu en sluit ik welwillend dit epistel af. Ik wens jullie veel succes in het succesvol aaneenbreien van de juiste zinnen in de afwezigheid van enige grammatica in mijn woelige gedachten. [*Betoog tegen de inspiratieloosheid, zie praesidiumpraat van Kwinten Deneckere in ons archief van vorig jaar] Matthias Dewitte – Vice praeses Winter is coming, en je kan het nu al voelen. De temperatuur begint al het vriespunt te naderen en onze adem creëert wolkjes in de lucht. Maar op dit moment voel ik er niks van: lekker met mijn laptop naast de radiator met een tas warme chocolade. Dat kan een keer deugd doen. Maar zoals zovelen moet ik straks de koude weer trotseren, met enkele lagen dikke kledij natuurlijk. Het positieve is dat het straks zo koud wordt dat het in plaats van te regenen, het zal sneeuwen. En zoals elk jaar betekent dit dat het Sint-Pietersplein weer vol zal staan van de vrolijke jeugd die met sneeuwballen naar elkaar smijt. En ik neem 'jeugd' heel breed op. Minder veilig zal het zijn voor de toevallige fietser of chauffeur die passeert en ook enkele projectielen moet ontwijken.
22
Anderen voelen zich eerder Rus en zitten, omringd met flessen wodka, 'Zazdarovje ' naar elkaar te toosten. Nog anderen liggen gezellig onder enkele lagen dekens en met wat koekjes en drank naar hun favoriete tv-show te kijken. Hoe je ook de winter doorstaat, nog een wijze raad: kleed u warm en verzorg u goed, want je wilt niet dat je een snotneus krijgt midden in de examens, die dan ook nog eens bevriest en snot als ijspegels van uw neus hangt. Sarah Deschodt – Penning Hallo Tomo no Kai, Op aanvraag van onze scriptor, een dag uit het leven van yours truly: Na mooi op tijd te zijn gaan slapen, of toch vroeger dan gewoonlijk, uit bed gekrabbeld om 8u20, na slechts *kuch* een uur lang op snooze geduwd te hebben. Om dan nog 10 minuten in bed te kruipen. Ik ben geen ochtendmens… Geen probleem. Werk begint gelukkig pas om 9u30. Een douchke, operatie ‘bevrijd fiets uit met moeite 50 cm brede gang vol fietsen’, fietsen deel 1, contract tekenen bij jobdienst en fietsen deel 2 later met een volle 5 minuten overschot op het archief van de unief. Enkel een mogelijks ontbijt heeft eronder geleden. En die paar mensen die ik heb omvergereden. Ze zijn waarschijnlijk wel ok. Stipt op tijd arriveert ook mijn collega jobstudente, niemand minder dan onze meest enthousiaste, fantastische, extra positieve adjectieven naar keuze graspraeses. 1ste taak van de dag: 2 paletten met ongevouwen (als dit geen woord is, jammer) archiefdozen, met van die scherpe randen, en 2 volle dozen met omslagen naar een opslagruimte verhuizen. Eindresultaat: 5 papercuts, toegegeven, slechts 1 deftige, en een stuk vel kwijt net onder linker duimnagel. De rest van de dag verliep jammer genoeg iets minder interessant. 4 uurtjes werken op excel is blijkbaar veel veiliger dan manuele labeur, wie had dat nu gedacht. De vegetarische wokreepjes in zoetzure saus zijn trouwens niet bepaald een aanrader in de resto. Wie had dat zien aankomen? Hun mandarijntjes daarentegen zijn best te smaken. Ondertussen is het in feite nog maar 17u46 dus een hele dag is het niet bepaald. Vervolg van deze dag: Sarah gaat geld storten, eet iets, werkt nog wat aan subsidies, leest een beetje, doet de afwas, leest of doet iets nuttigers en maakt zich klaar om naar Ugent For Life te gaan, want nachtshift en zo. Maar dit hoort niet meer bij vandaag, dus: See you next time! Sarah Mitchell Van Poecke - secretaris Een dag uit het leven van een secretaris… is het door onze scriptor opgelegde thema voor deze praesidiumpraat. Maar aangezien al mijn dagen zo boeiend, boeiend, interessant zijn is het uiterst moeilijk om al mijn dagdagelijkse avonturen in één enkel klein praesidiumpraatje neer te schrijven. Driewerf helaas, maar de geïnteresseerden mogen mij altijd proberen verleiden om mijn doldwaze avonturen te 23
vertellen met een drankje op de volgende cocktailavond bijvoorbeeld (booze is a better conversation starter Kurt!). Moge die overigens even succesvol zijn als afgelopen editie. Ik zal er hoogstwaarschijnlijk iets meer aanspreekbaar zijn zonder lepels (sorry voor dat lichtblauwe sleutelbeen Thijs, maar niet echt). Hoewel, het zou kunnen dat uw secretaris zich op dat moment in het verre Japan zal bevinden. Want als alles goed gaat vertrek ik binnen 4.5 lange maanden naar Fukuoka om aldaar mijn studies als Japanoloog verder te zetten, maar misschien net dat beetje minder intensief als hier. Ten slotte is een uitwisseling ook een beetje vakantie, niet? Ik hoop althans van wel. Niet moeten gaan werken zou in ieder geval al voor een groot deel dat vakantiegevoel tijdens mijn vier maanden lange verblijf kunnen oproepen, alsook de vreemde, exotische taal die overal rondom mij gesproken zal worden en waar ik nog steeds bij momenten geen bal van versta. Maar niet getreurd, ik stuur dan wel een kaartje ofzo, of misschien dat dat plan van enkele individuen om een kartonnen versie van mij mee te nemen naar alle activiteiten misschien toch gerealiseerd wordt. Hoeveel extra moeite kan het dan zijn om er een spraakfunctie aan toe te voegen, met enkele opgenomen oneliners en andere intellectueel verantwoorde uitspraken van yours truly? You won’t even notice the difference! Maar dat geeft niet, zolang ik het verschil wel merk is het goed.
Pieter-Jan Heirbaut – PR intern Een dag in het leven van. Dat is blijkbaar het thema van deze praesidiumpraat! Dus ja, hier gaan we. Speciaal voor jullie zal ik even mijn zaterdag van 16/11 uit tekenen voor jullie. Mijn ochtend begon rond 9:30 toen mijn wekker af ging. Ik was om éen of andere reden super gedesoriënteerd. Ik had geen flauw benul welke dag het was, hoe laat het eigenlijk was (ondanks de klok naast me) of waar ik was. Eerst dacht ik dat ik op mijn kot was maar toen bleek dat ik toch gewoon thuis was. Daarna ben ik opgestaan en naar beneden gestrompeld om te ontdekken dat ik de enige was die al wakker was in mijn huis. Ik ging dus maar de tafel dekken. Natuurlijk van zodra die gedekt was kwam het volk naar beneden. Ik ontbijt en zet mijn computer aan om wat op het internet te surfen om mijn internet verslaving gerust te stellen. Om 11:30 moest ik naar de muziekschool om in het gitaarensemble te spelen dus om 10:30 kruip ik in de douche om me klaar te maken. Ik kleed me aan, maak mijn gitaarzak en vertrek door de barre kou naar de muziekschool. Ik vries bijna van mijn fiets maar geraak er toch heelhuids en volg er dan 1,5u repetitie. Ik praat nog wat na en keer terug naar huis. Ik eet mijn middag eten dat al mooi voor mij klaar staat en zet mijn computer terug aan. Het plan was om te studeren maar dat is er niet van gekomen want om kwart na 3 moest ik aan het station in Sint-Niklaas staan om met een vriendin naar een housewarming van een vriend te gaan. We kunnen maximum een uur blijven op de housewarming want ik moet gaan werken om 17u. Ik werk van 17u tot 22:30ish, lekker laat maar dat houdt me niet tegen want ik moet nog naar de JOL-dag van mijn middelbare school. JOL staat voor jong oud leerlingen en is een reünie voor de leerlingen die de afgelopen 5 jaar zijn afgestudeerd. De meeste van mijn vrienden zie ik nog regelmatig maar omdat afspreken niet altijd handig is, is dat nog eens een ideaal moment om iedereen te zien. Ik amuseer mij er en het wordt laat, wat misschien niet zo een goed idee is aangezien ik wel een beetje moet studeren. Maar ach, friendship over studying! Voilà een dag uit mijn leven. Wie een halve actie thriller had verwacht heb ik waarschijnlijk teleurgesteld. Het spijt me maar mijn leven is echt zo boeiend niet!
24
Jessica Pierens – PR extern Een dagje in het leven van Jessica! Let's see... Ik sta (meestal) vroeg op, rond 7u ofzo, tenzij ik besluit nog een uurtje te blijven liggen. Dan check ik of er manga updates zijn. De laatste tijd bestaat m'n ontbijt uit croissants in de cafetaria! Lekker vers en yummy. Dat ofc met een warme choco uit de automaat. Dan probeer ik wat Japans te leren of whatever ipv weg te dromen. Then lessons... middageten...lessons...and so on. Ipv zelf avondeten te koken eet'k meestal in de brug (since my cooking is pretty... meh). Al wil ik de laatste tijd el es proberen te koken, but...where to start? Anyway. Dan ga ik met de bus terug naar m'n kot (tenzij er een Tomo no Kai activiteit is). Zet'k me in de zetel met een dekentje en kijk wat van m'n fav tv shows.. waaronder that 70's show. Dit terwijl ik mangaupdates bekijk en urenlang op youtube surf. ofc staat m'n fb ook bijna elke avond open. This seems pretty boring *-* maar dit is dan ook "heel" algemeen. Anyway, I'm out. Michiel Redant – Design Praesidium-praat… yay, “een dag in het leven van…” mij dus. Aangezien ik bijna vergeten was dit te schrijven is de dag in mijn leven waarover ik dit schrijf gelijk deze dag… een zondag… yay. Ok, where to start? Ik had mijn wekker gezet om acht uur en half negen maar zoals gewoonlijk helpen wekkers niets in het weekend dus ben ik om tien uur opgestaan. Dan heb ik maar de vaat geleegd en terwijl naar het filmpje gekeken dat te zien was in de les methodologie van Uhl-sensei, “babakueria”. Vervolgens schoot ik in paniek want ik dacht eraan dat ik dit moest schrijven… dan heb ik hirugohan gegeten, enkele liedjes op m’n GSM gezet, koffer gemaakt en bus genomen naar het station. Terwijl ik dit schrijf zit ik op de stoptrein naar Gent en aangezien ik dit hier schik af te werken maar mijn dag er nog niet op zit zal ik vanaf hier verder verzinnen hoe mijn dag eruit zal zien… in toekomstige tijd dan nog wel. Eerst zal ik aankomen in Gent en naar mijn kot wandelen, dat zo’n 7 minuten van ’t station ligt. Dan zal ik mijn gerief uitpakken en op mijn gemak mijn “to do list” bekijken, waar dingen opstaan zoals: “koop eten”, “doe de afwas”, “kuis de badkamer” en “slacht de draak in de achtertuin”… ja dat las je correct, een design-praeses kuist van tijd tot tijd nu eenmaal zijn badkamer. Als dat gedaan is zal ik beseffen wat een hoop werk ik nog heb en dat dan hysterisch proberen doen tot ik besef dat het onmogelijk is al dat werk in zo’n korte tijdspanne te doen en in een lichtelijk depressief moment de moed laat zakken en opgeef. Dan keer ik mij naar andere opdrachten zoals “think of 20 reasons why my blanket is awesome” … ja… dat moet ik ook nog doen. Ook dat zal uiteindelijk in een fiasco uitdraaien want ik kan er maar 7 bedenken. Dan zal ik wat rijst als avondeten klaarmaken omdat ik verder niets in huis heb en me dan maar amuseren met een spelletje League of Legends … of 2… Ondertussen is de trein al in Melle. Ik heb nog 2 haltes te gaan. Vervolgens zal ik rond één uur nog eens een poging doen om iets productief te doen en dan, na wat espresso te drinken, daar dan in slagen. En ervaring toont dat ik dan rond twee uur crash. Zo dat was-is-zal zijn, mijn dag… laat ons hopen dat volgend onderwerp iets leuker is. “Dames en heren zo dadelijk komen we aan in Gent-Sint-Pieters, station Gent-Sint-Pieters, eindbestemming van deze trein”. Michi-OUT.
25
Elza Jeanty – Graspraeses … ik bedoel Sportpraeses In wat hierna volgt zal ik jullie beschrijven hoe een doorsnee dag er voor een Graspraeses ongeveer uit ziet. Doorgaans word ik rond negen uur gewekt door mijn butler, Alfred. Voor hij mijn kamer binnenkomt, klopt hij op de deur de intro van ‘Smoke on the Water’ van Deep Purple. Dan zet hij mijn ontbijt op mijn nachtkastje, wenst mij een goedemorgen en gaat weer weg. Het ontbijt kan een English breakfast zijn, een kom yoghurt met vers fruit, havermoutpap of een gewone boterham met choco. Wanneer Alfred weg is kleed ik mij aan en ga naar beneden. Mijn ontbijt blijft onaangeraakt in mijn kamer achter. Al jaren eet ik ’s ochtends niets maar Alfred blijft toch elke dag ontbijt brengen. ‘Het hoort zo’ zegt hij telkens ik hem hierover aanspreek. Beneden gekomen drink ik een glas kraantjeswater en lees de drie kranten die voor mij klaar liggen op de eettafel. Zo ben ik direct op de hoogte van alles wat er in de wereld gebeurt. Omdat ik nu eenmaal vooral slecht nieuws te lezen krijg, zet ik daarna een vrolijke cd op. Vervolgens was ik mijn glas af en ga de dieren eten geven. De zeven katten, zes honden, vijf paarden, vier geiten, drie tijgers, twee kippen en een konijn lopen allemaal los in de tuin. Ik heb ze geleerd dat ze elkaar niet op mogen eten, wat een hele klus is geweest maar het is dan toch gelukt. Hoewel ik in alle eerlijkheid moet toegeven dat er oorspronkelijk vier tijgers waren. Moge hij ruste in vrede. Na het voederen van de dieren zitten mijn ochtendtaken er op. Wat ik de rest van de dag doe hangt af van dag tot dag. Soms ga ik naar de les (maar meestal niet), soms ga ik iets leuks doen met vrienden (die vaak naar hier komen, hoewel ik vermoed dat dit eerder voor mijn zwembad en home cinema is dan voor mij), soms lig ik lui in de zetel (tot de kuisvrouwen komen, dan moet ik wel weg), soms ga ik gaan rijden (met de fiets of te paard) en soms zit ik achter één van mijn computers (om bijvoorbeeld deze tekst te schrijven). Ik probeer ook wat sport in mijn dagen te steken. Hoewel ik beschik over een Olympisch zwembad, een tennisveld, een golfterrein, een fitness en een zaal om te muurklimmen komt het er meestal niet van. Gelukkig is dit in tegenstelling tot vorig jaar geen probleem meer aangezien mijn officiële titel nu het woord gras in plaats van het woord sport bevat. Als er ’s avonds geen Tomo no Kai activiteit is ga ik regelmatig gaan wandelen langs het water met mijn echtgenoot (die niet bij mij woont, maar dat is een lang verhaal dat ik voor een andere keer bewaar) Daarna drink ik nog een tas thee terwijl ik een serie bekijk (Treme is een aanrader) waarna ik ga gaan slapen zodat ik de volgende ochtend fris en monter ben voor alweer een boeiende dag van graspraesesschap. Inneke Huez - studiepraeses De luie zaterdag van de Studiepraeses. 7u45. Uitslapen zit er niet in vandaag, want gisteren heb ik me eens uitzonderlijk niet op vrijdag van kot naar huis verplaatst. Mezelf uit bed slepen blijkt niet zo vlot te gaan als verwacht, hoewel ik vroeg opstaan echt wel over heb voor mijn activiteiten van vandaag. Geen studiegroepje, geen universitaire lessen in Gent, geen al te zware opdrachten... Behalve het uit bed geraken dan. Tjah... het is gewoon een fantastisch bed! Voor iemand die een hele tijd op een breedte van 40cm-ish heeft geslapen, is een twijfelaar echt de hemel. En het is zo warm. En het is zo zacht. *-* 8u00. Eindelijk 'wakker' genoeg (lees: er eindelijk mentaal klaar voor) om de warme dekentjes te verlaten en door het ijskoude kot naar de spiegel te stormen. Lenzen inbrengen... Urgh, haar wassen! 8u15. Een kwartier later sta ik lekker fris weer voor de spiegel. Snel klaarmaken. Rustig eten. 26
8u50. Nu moet ik toch ECHT vertrekken! Nog een laatste byebye aan mijn vriendje (Jonathan) en dan moet ik de onvriendelijke ochtendtemperatuur doorstaan. 8u55. Ahahaaa, homerun naar het station. 9u15. Ossshaaa, trein naar Geraardsbergen gehaald. Wuhuuu! 10u. Favourite part of the day: Tapdans. Losgaan met de tapschoenen aan. Op hout klinkt dat toch altijd veel beter. Thuis krijg ik er op de stenen vloer enkel lelijk en schel geluid uit. 12u30. Na al het gezweet in tap- en jazzdans snel naar huis. Ik voel me net alsof mijn maag me vanbinnen uit opvreet. IK HEB HONGER! 14u. Helemaal klaar voor de moeilijkste opdrachten van het jaar: Een nieuwe gsm vinden. Een nieuwe bril vinden. 18u. Wat ik nooit had verwacht is gebeurd; Ik heb het wel degelijk over mijn hart gekregen om een nieuwe gsm te kopen... Mijn oude gaf me ondertussen wel meerdere waarschuwingen per dag dat ie met pensioen wou. Heeft iemand ooit al zijn scherm volledig wit, zwart, grijs, lichtblauw, geel, in spiegelbeeld, dubbel, half-leesbaar en epileptische-aanvallenstimulerende-flashes zien geven? I have, I swear! Na 6 jaar dienst duurde het voor mijn Sony Ericsson met veel geluk ook een halfuurtje om 2 korte berichtjes te verzenden... Terwijl ik de berichtjes normaal gezien binnen de minuut kon typen en versturen. Al dat uit elkaar halen en in elkaar zetten in een poging het scherm zichtbaarder te maken, kost wat tijd. Andere missies zijn evenwel geslaagd. Ik moet mijn mama vaker meenemen om mij aan te zetten tot sneller beslissen. Dat werkt blijkbaar zeer goed! Ik heb zelfs nieuwe PLATTE schoenen gevonden die waterdicht EN warm zijn EN er ook nog eens prachtig uitzien. Ik zoek al jaren naar een alternatief voor mijn All Stars. Die zijn ook best leuk, maar niet zo deftig. (Hoe kan het eigenlijk ZO moeilijk zijn voor vrouwen om alle criteria in 1 paar schoenen te vinden??). Anyway, it was a good day! My lucky day indeed. Iana Verbelen - Cultuurpraeses Een zaterdag uit het leven van jullie cultuurpraeses, niet dat het jullie zaken zijn maar kom. 09.00: Wake up in the morning feeling like P. Diddy. 12.00: Ik stop met snoozen en kruip uit mijn bed. 12.05: Vind mijn weg tot aan de frigo, doe hem open en direct weer toe want ik heb meer zin in alleen koffie. 14.00: De voorbije twee uren zijn niet gebeurd, ik zet mijn tas aan de kant en ga mij douchen. 14.30: Ik ben proper, ik loop naar mijn kamer en probeer te studeren. 14.45: Studeren lukt hier niet, misschien moet ik mij in de keuken zetten. 17.00: Ik stop met “studeren” en zet mij in de zetel, maar er is niets op. Ik verveel mij. 18.00: Tijd om te eten, het leukste moment van de dag. Het is prei. Ik ben nogal teleurgesteld. 19.00: Ik zet mij weer in de zetel, misschien moet ik een boek lezen ofzo. Of niet. Ik neem mijn laptop. 03.00: Ik besef dat ik nog maar drie uur kan slapen voor ik moet gaan werken. I blame you Walt & Jesse! Palihug iampo ang among nindot nga nasud. Gihigugma ug gimingaw ko kanimo.Pag-ayoayo! Tessa Debobbelaere - Webmaster Een week in het leven van.. Tessa. 11/11 tot 18/11 (een dag zou bij mij helaas maar een paar regels beslaan, vandaar deze uitbreiding met 6 andere dagen). Mijn maandag en dinsdag zagen er ongeveer hetzelfde uit: uitslapen (maandag extra lang na een nachtje uitgaan), eten, leren en de dag afsluiten met tvprogramma’s bekijken. Op woensdag en donderdag daarentegen, heb ik deze saaie dagen afgewisseld met een paar 27
uur les en een bezoekje aan mijn lief. Verder kan ik u medelen dat ik op woensdagavond frietjes heb gegeten (zoals elke week het geval is); dat ik de maandag en dinsdag een poging heb gedaan tot fitnessen met mijn Wii-trainster en dat ik elke dag facebook heb gezien. De vrijdag heb ik de gezonde boslucht opgesnoven tijdens een mooie herfstwandeling, gevolgd door (niet zo gezonde) verse pannenkoeken à volonté en pizza, om daarna bijna letterlijk naar de cinema te rollen. Zaterdag dan heb ik alle winkels in Kortrijk gezien met dank aan mijn zus die geen galakleed vond, en heb ik ’s avonds een aantal (lees: iets te veel) glazen wijn geconsumeerd. De zondag heb ik voornamelijk slapend doorgebracht. Goedele Samaey – Scriptor Amai wat een geklaag over een simpele opdracht! Dan geef ik ze eens inspiratie en is het ook niet goed! Gewoonlijk maar klagen over weinig inspiratie. Daarbij zijn er dan nog eens twee die niet eens hebben geprobeerd. Flink hoor kindjes. Flink hoor. Ik zal het onthouden. Maar dan nu: A day in the life of … Om 8h word ik wakker door de hemelse wekker, waarvoor ik mijn gsm gebruik. Vijf minuten later begint mijn ochtendritueel, toilet, vissen voeren, computer aan. Dan herinner ik mij dat ik ben opgestaan om dingen te doen dus om tien na acht doe ik de afwas. Er is veel afwas. Tussen de stukken afwas, die ik telkens laat uitlekken voor ik ze afdroog, check ik facebook en youtube. En er is geen betere tijd om te ontbijten dan wanneer je hersendood voor de computer zit. Dus dat doe ik dan ook maar. Om 10.30h vertrek ik naar de Blandijn want morgen is er wafelenbak en al mijn spullen die nodig zijn moeten aldus zich ter plaatse bevinden. Ik zet alles bij de Tomo no Kast om opgehaald te worden door een andere trouwe wafel Oompa Loompa, koop een broodje in de cafetaria en begeef mij terug naar het kot dat ik thuis noem. Ik kom er rond 11.30h toe en eet mijn broodje, zoals gewoonlijk, voor de conputer. Maar wat gebeurt er nu? Een update? Stom windows 8 met de stomme updates. 12.00h, nog steeds aan het updaten. Mijn computer heeft blijkbaar medelijden met mij gekregen want ze stuurt mij berichtjes op mijn scherm. “Setting up.” “Setting up a few more things.” “Getting ready.” “Setting up new account.” Wacht, wat ws dat laatste? Heb ik je dat nu gevraagd? Stom ding, ik moet helemaal geen nieuwe account hebben! “Hi.” Ok, het spijt mij, neem alstublieft mijn hersens niet over. Dit is ook helemaal niet griezelig. “We’re setting things up for you.” Ja, tuurlijk, doe maar. Geen probleem, overlord. “You can get new apps from the store.” Die zal ik dan zeker eens bekijken. “Taking care of a few things.” Jaja, neem gerust uw tijd. Ik ga ondertussen naar de drukker. Om 12.15h vertrek ik naar de drukker om de geweldige kanji kaartjes. 12.30h in Krëfel rond snuisteren met het vriendje (Bram) voor alle leuke keuken applicaties die we niet kunnen betalen. 12.40h DREAMLAND, HET PLEZANTSTE LAND! Ik ben nu dus de eigenaar van 30 potjes Play-Doh … because I can. Om 13.00h kom ik terug thuis en omdat Caitlyn, mijn computer, (ja, ik geef namen aan mijn stuff) nog steeds van alles aan het doen is, begin ik een kleine Teemo uit Play-Doh te maken. Is vrij goed gelukt trouwens. Om 14.15h is het tijd om cake te bakken. Cake is lekker en vandaag maak ik er acht. Want cake. Het is lekker. 15.30h Het saaiste aan cake bakken is wachten tot hij gebakken is. Dus facebook en Youtube dan maar. Om 16.20h is de eerste cake klaar en kan ik de volgende in de oven steken. Eeeeeeeeeeeen weer op Youtube. Om 16.50h komt Inneke toe om te helpen met de cakes. Dus obviously spelen we op de Wii. Om 18.30h bestellen we sushi waarna het een uurtje later wordt afgeleverd door Jonathan en we allemaal gezellig kunnen eten. Daarna verlies ik de tijd een beetje uit het oog maar ik bak cake, bekijk Youtube, steek een was in, babbel met Inneke, kijk series met Bram en om 01.00h is alle cake gebakken, hang ik de was op en ga slapen. 28
Lizz Lievens – Feestpraeses ’t Is weekend = YAY UITSLAPEN. Meestal ben ik niet wakker voor een uur of elf, tenzij m’n vriendje me wakker maakt. Als ik niet wakker gemaakt word slaap ik gemakkelijk een uur of 12, uiteraard gevolgd met een middagdutje van twee uur. Een slaappatroon zoals ’t mijne is natuurlijk wel wat nefast voor de studies, dus doordeweeks consumeer ik genoeg cafeïne zodat ik overleef met een magere acht uur aan slaap. Behalve slapen doe ik niet veel andere dingen in ’t weekend. Series kijken, het internet afschuimen en wat gamen, meer heb ik niet nodig voor een zalig weekend. Een mooie dag wordt meestal ook afgesloten met lekker eten. De laatste tijd is dit vrijwel altijd Chinees, ’t is cheap en zo friggin’ lekker (en het zelf maken van Chinees eten lukt me niet zo goed). Nog een theetje om af te sluiten en m’n dag is compleet. Heel voldaan kan ik nog ’s avonds wat anime kijken in m’n bedje en dan heerlijk in slaap vallen.
29
Upcoming events Wij bij Tomo no Kai zorgen er graag zo vaak mogelijk voor dat je iets te doen hebt na een zware dag van studeren en lange lessen. Vandaar overloop ik al even de belangrijkste activiteiten die in het verschiet liggen. Alle activiteiten worden natuurlijk ook aangekondigd op facebook en in de eerste Japanse les van elke week. De data kunnen af en toe nog veranderen, maar daar wordt je steeds van op de hoogte gehouden. Wil je je buiten de activiteiten inschrijven als nieuw lid van Tomo no Kai? Geen probleem, stuur een mailtje met je naam en e-mailadres naar
[email protected] en betaal op de eerstvolgende activiteit je inschrijvingsgeld (4,5 euro). Sinterklaas We zijn dan al geen kleine kindjes meer, maar dat wil niet zeggen dat de goedheilige man niet eens een bezoekje kan brengen aan de lieve, kleine studentjes. Wie weet brengt hij ook lekkers voor in de bolle buikjes. Maar dan moet je wel flink in de les zitten, anders ga je niet in zijn boek staan. De Pieten zullen je in de zak steken als je stout bent. Gaming night GAMES! Ik ken maar heel erg weinig mensen die niet graag spelletjes spelen. Wij organiseren een spelletjes avond met al de consoles die we konden vinden. Er zullen wedstrijden zijn met heel misschien kleine prijsjes voor de winnaars. Heb je zin in guitar hero, Mario cart, of een spelletje op een good old playstation? Kom dan zeker langs en waag je kans op de overwinning. Kom met al je vrienden of alleen, voor de games of voor de gezelligheid. Heb ik al gezegd dat er lekkere, verse croque monsieurs zullen zijn? Karaoke Met de zatte botten een liedje zingen terwijl de rest van het publiek mee kweelt. Kan je nu zingen of niet, het maakt helemaal niet uit. Het enige wat je moet hebben is plezier. Heel veel plezier en toffe, memorabele momenten met de Tomo no Kai. Filmavond Om het semester af te sluiten gaan we terug naar een ouwe getrouwe. Een rustige Filmavond met een Japanse film van nog onbekend type zullen we jullie presenteren. Zoals gewoonlijk zullen jullie kunnen stemmen op het forum welke film jullie het liefst willen zien.
30
Kleurplaten Iets gemakkelijker
31
Iets moeilijker
32
Sudoku Iets gemakkelijker
Iets moeilijker
33
Linke Boel
http://www.theonion.com/ Deze site bestaat al heel erg lang maar gaat nog steeds door. Ben je op zoek naar iets intellectueel-achtig om de verveling te bevechten? Ga dan eens deze site bekijken. Je vindt er satirische nieuwsberichten en commentaren op hedendaagse popcultuur.\
http://www.ning.com/ Wie heeft tegenwoordig nog geen sociaal netwerk ontworpen? Als jij in deze actie nog achter zit, ga dan naar Ning en maak een sociaal netwerk dat volledig naar jouw zin is. Het is een geweldige site om mensen samen te brengen.
http://lifehacker.com/ Een leuke blog voor eender wie hun leven wil opknappen of om dingen gewoon gemakkelijker te maken. Veel tips voor het gemakkelijker maken van taken rond het huis en dergelijke.
http://switchcam.com/ Ben je Youtube even beu gezien? Zoek je een andere site waar je video’s kan bekijken? Dan is Switchcam iets voor jou.
http://www.makers.com/ Soms weet je het zo even niet meer en heb je inspiratie nodig om verder te doen. Op deze site vind je voorbeelden van goeie voorbeelden.
http://getbuttonedup.com/ Ik heb heel vaak een probleem met planning. Ik zou zo veel gedaan kunnen krijgen moest ik het maar gewoon doen. Moest ik maar gewoon kunnen plannen. Deze site had mij jaren geleden kunnen redden, nu is het al te laat voor mij vrees ik.
En zo ben ik alweer zonder sites om te bespreken. Aldus ga ik hier nog een paar Youtube kanalen aanprijzen.
Taryn Southern: Een leuke madam die veel minder manieren heeft dan haar schoonheid doet blijken. Ze maakt leuke filmpjes en grappige covers van liedjes.
Charlieissocoollike: Hij brengt niet heel vaak video’s mee uit op Youtube, maar als hij het doet is het zeker de moeite waard. Zijn accent helpt bij het liefhebben van zijn korte visuele werkjes waarin hij babbelt en blogs maakt, vreemde opdrachten doet voor zijn kijkers en ruzie maakt met zijn donkere kant.
Weebl’s stuff: Vreemde content, vreemde video’s … heel vreemd. Maar heel leuk.
34
Nawoord Zo, we zijn er weer. Helemaal af en klaar. Hopelijk was het de moeite waard, want hij is zelfs op geplande datum af. Nu even naar iedereen doorsturen en laten proeflezen. Laatste foutjes er proberen uithalen, naar de printer en klaar is de figuurlijke meneer de Kees. Nu kan ik weer terugkeren naar de weken van procrastination. Bestaat hier een Nederlands woord voor? Ohja, ‘uitstel’. Klinkt toch veel leuker in het Engels. Ik krijg veel feedback van de rest van het praesidium en van mijn vrienden maar ik heb eigenlijk totaal geen idee wat de rest van jullie lezers van de Hon vinden. Lees je alles door? Heb je favoriete stukjes? Herinner je segmenten die er vroeger inzaten en nu niet meer die je mist? Allemaal geen idee. Aan de andere kant, misschien leest niemand het nawoord en ben ik tegen niemand bezig. Hallo Niemand! (Een paar mensen zullen deze referentie begrijpen.) Maar swat, als dit gelezen wordt en je ziet mij eens lopen op de gang of in de cafetaria, laat mij dan eens iets weten. Het is vreemd hoeveel werk er kan inkruipen als je dingen als een Hon schrijven een beetje deftig wil doen. Het is vooral veel puntjes op de ‘i’ zetten eigenlijk. Veel prutswerk en veel knoeien met lay-out. Wel, in ieder geval, ik ben er blij mee. Mijn eerste drie Hons zijn af, geprint en uitgedeeld aan iedereen die het wil lezen. Op naar het volgende semester zou ik zo zeggen! Maar daar komen dan eerst nog eens examens voor. Hoera … maar niet heus. Een tekst uitlijnen geeft het meteen een veel beter uitzicht dan wanneer je het gewoon kris kras laat staan. Ik ga dat moeten onthouden voor belangrijke documenten die ik later ga moeten schrijven. Ik ga een volwassene zijn in een moderne maatschappij, dus om de één of andere reden verwacht ik belangrijke documenten te moeten schrijven. Ik verwacht ook ooit mijn rijbewijs te halen en als een flinke dame mijn eerste auto op de snelweg te sturen. Ooit … ooit. Maar dat zijn allemaal zorgen voor later. Nu heb ik nog het geluk een student te mogen zijn en nog rond te mogen klooien als een aapje met een jojo. Hehe, aapje met een jojo. Focus brein! Ja, studeren is tof en wordt waarschijnlijk de tofste periode van je leven. Wees er dankbaar voor. En als je ouders hebt of anderen die dit allemaal voor je betalen en dit mogelijk maken, wees hen dan ook dankbaar. Laat het hen af en toe ook eens weten dat je het enorm apprecieert dat je deze kans krijgt. Ik weet dat ik het veel te weinig doe. Om even terug te gaan op de examens. Examens zijn moeilijk. Ze zijn een heel stuk gemakkelijker als je hebt gestudeerd. Ze zijn vrij simpel als je voldoende en grondig genoeg hebt gestudeerd. Denk hieraan kindjes, studeren is een goeie truc om voor je examens te slagen. Het vraagt gewoon veel tijd. Maar nergens is een beter plaats en manier om te studeren dan in de studiegroep die vanaf NU elke maandag en dinsdag op het 6de verdiep plaatvind. Ga er eens langs, neem eens een boek mee, doe eens iets waarvan je weet dat je jezelf er beter door gaat voelen. Daarmee bedoel ik dus studeren … voor een examen dat je dit semester gaat hebben. Tip van de dag : Zorg dat je gsm stevig in je broekzak zit voor je over het toilet buigt om door te spoelen. Groetjes en knuffels, Goedele, scriptor Tomo no Kai 2013-2014 35
