Arend Jan Boekestijn Europees Parlement - EU economie. Raakvlak UROPA. 29e jaargang. Maart 2014

20

Arend Jan Boekestijn Europees Parlement - EU economie

Raakvlak

29e jaargang

Maart 2014

€UROPA

$mSPECIALISTIN (3"ELEMENTEN ENHOUTENKOZIJNEN Postbus 10 | 7460 AA Rijssen | T.: 0548 - 51 80 11 | [email protected] | www.webo.nl

nhou

COLOFON Redactie: Geert Agteresch [email protected] Laurens Sprakel [email protected] Acquisitie: Dirk Jan Siemerink Wilmar Taal [email protected] Bezorgcoördinatie: Dirk Jan Siemerink [email protected]

Vormgeving: Cantique Rijssen [email protected]

IN DIT NUMMER

Nieuws Redactioneel ............................................................. 5 Van de voorzitter ..................................................... 7 Da Costa Nieuws ...................................................... 9

Artikelen Europees Parlement ............................................. 10 Interview commissie Internationaal ............... 15 Europese Economie .............................................. 19 Arend Jan Boekenstijn ......................................... 24

Columns Bestuur Da Costa: Sander Haase, voorzitter [email protected]

Verkiezingsperikelen ............................................ 29 Grensidentiteit ....................................................... 30

Jannet Kempe, secretaris [email protected] Wilmar Taal, penningmeester [email protected]

Bankrekening Da Costa: ABN AMRO 58 96 72 436 t.n.v. SGP-jongerenvereniging Da Costa te Rijssen

Maart 2014 www.sgpjrijssen.nl

3

Taxi Baan is sinds 1937 actief in het veilig vervoer over de weg.

Taxi Baan verzorgt voor u: X X X X

Taxivervoer. Logistieke dienstverlening. Autoverhuur. Carrosseriebouw rolstoelbussen.

Butaanstraat 24 7463 PG Rijssen (w) www.taxibaan.nl (e) [email protected] (t) 0548-536000

edactionee e

Geert Agteresch Redacteur

DE EUROPESE UNIE De Europese Unie is geweldig: het brengt ons maximale economische groei, vrede en veiligheid, en dat op een continent dat eeuwenlang door oorlogen verscheurd is geweest. De euro zorgt voor soepele transacties tussen landen, open grenzen garanderen vrij verkeer van mensen en producten, grote problemen van deze tijd worden door de Europese instellingen voortvarend aangepakt en als we als Europeanen met één stem spreken hebben we tenminste ook een stevige vinger in de pap van de mondiale politiek. En zelfs voor christenen in Nederland heeft verdere integratie voordelen: waar de ruimte voor een Bijbelse levensstijl in Nederland door seculiere partijen steeds verder wordt ingeperkt, vinden we op Europees niveau op het gebied van bijvoorbeeld waarden en normen herkenning bij behoudende roomsen uit Italië en conservatieven uit Duitsland... De Europese Unie is een gruwel: een brok corruptie, een enorm ambtenarenapparaat dat alsmaar uitbreidt en uitblinkt in corruptie en zelfverrijking. Het kost ook alleen maar geld: miljarden verdwijnen in de bodemloze put die Griekenland heet. En dan die open grenzen: Bulgaren en Polen pakken onze banen af en verder dan Duitsland gaan we toch niet op vakantie, dus voordeel hebben we er niet van. Er worden afschuwelijke voorstellen gelanceerd door het Europees Parlement en de leiders daar in Brussel hebben niets met onze Hollandse, joods-christelijke traditie. De politici en de Haagse elite bouwen zo samen lustig verder aan de “toren van Babel van onze tijd”, totaal losgezongen van de realiteit. Het is maar beter dat we uit de euro stappen, en dan meteen ook maar uit de Europese Unie en verder alle samenwerking bevriezen... De bovenstaande visies zijn natuurlijk de twee uitersten van het gepolariseerde debat over de (gezamenlijke) toekomst van Nederland en Europa. Beide stukjes zijn totaal onevenwichtig en eenzijdig, en vormen daarmee geen eerlijk standpunt over “Europa”. In deze Raakvlak met als thema ‘Europa’ willen we echter in een aantal artikelen u als lezer wat bouwstenen aanreiken om een wat genuanceerdere mening te ontwikkelen. Wat bijzonder is, is dat u in deze Raakvlak, naast de gebruikelijke rubrieken, ook een column vindt van onze kersverse redacteur Laurens Sprakel, die ook een interview met de commissie internationaal van de landelijke SGPJongeren afnam. Laurens studeert sinds september 2012 filosofie in Groningen en is met zijn scherpe, analytische blik een ware aanwinst voor de Raakvlak-redactie. Laurens, ook vanaf deze plaats van harte welkom bij ons mooie blad! Ik wens u ten slotte veel leesgenoegen en hoop dat we met deze Raakvlak een kleine bijdrage kunnen leveren aan uw eerlijke, genuanceerde oordeel over de Europese Unie, zodat bovenstaande tirades niet uit uw mond gehoord zullen worden. Geert Agteresch | [email protected]


5

JANSEN ZONWERING

20 % korting op ALLE knikarmschermen! * *

RIJSSEN Braakmansdijk Esstraat 110 163

Excl. montagekosten

7 jaar garantie!

Vakantiewoningen tot 6 personen

7462 MK 7462 EKRijssen Rijssen

tel. 0548-522299 fax 0548-545758 mob. 06-21488604

J

Groepsaccommodaties tot 94 personen

ansen Zonwering Rijssen is uw partner op het gebied van binnen– en buitenzonwering. Ons bedrijf kenmerkt zich door professioneel vak-

manschap en moderne, hoogwaardige kwaliteitsproducten. Bovendien ontvangt u standaard 7 jaar garantie op uw aangekochte product. Bel voor meer informatie en vrijblijvende prijsopgaaf of kijk op onze website voor ons assortiment en gerealiseerde projecten.website voor ons assor-

WWW.JANSEN-ZONWERING.NL

Enterveenweg 10 7461 PB Rijssen T 0547 - 381572 [email protected] www.delangenberg.nl

an de voorzitter er

Sander Haase Voorzitter

VRIJHEID Eigenlijk was het ondergeschikt nieuws. De VN-commissie voor de kinderrechten beschuldigde de Rooms-Katholieke Kerk in een rapport er niet alleen van dat zij een beleid gevoerd had waardoor kindermisbruik mogelijk werd gemaakt, maar oordeelt ook dat het Vaticaan haar houding ten aanzien van homoseksualiteit, voorbehoedsmiddelen en abortus moet aanpassen. En misschien zit hierin juist wel het venijn. Want ik vermoed dat die commissie – ondanks het ontbreken van een mandaat – deze kritiek met hetzelfde gemak de SGP zou laten gelden. Terecht kan dan ook de vraag gesteld worden of de VN-commissie met dit commentaar niet te ver is gegaan. Want impliciet wordt daarmee Gods Woord aangevallen. Maar op welke moraal baseert die commissie haar kritiek eigenlijk? En waar komt de autoriteit van deze moraal vandaan? Het gaat om de moraal die voortvloeit uit de zelfhandhaving van de mens; uit de veronderstelling dat er geen ‘natuurwet’ is – geen absoluut goed en kwaad. De mens is vrij! Haar autoriteit verkrijgt ze omdat een meerderheid die moraal onderschrijft. Het deed me denken aan wat Groen van Prinsterer schrijft in zijn boek Ongeloof en revolutie: “Wat zal de regel zijn van de revolutionaire staat? Het zal deze regel zijn: alle godsdiensten te tolereren, zonder zelf enige godsdienst te hebben. Desalniettemin werkt deze regel zo, dat de staat eerbiediging wil van zijn eigen voorschriften en moraliteit en elke godsdienst verbant die niet buigt voor deze afgod.” Deze woorden van Groen verklaren waarom christelijk Nederland steeds weer opnieuw moet buigen onder de opvattingen van een seculiere meerderheid. Waarom de Nederlandse politiek het aandurft om voortdurend landen als Rusland de les te lezen. Vreemd, en in tegenspraak met haar eigen moraal. Want waarom zou Nederland meer gelijk hebben als Rusland als er geen absolute moraal is? C.S. Lewis betoogt: “Zodra u zegt dat het ene moraalstelsel beter kan zijn dan het andere, bent u in feite bezig die beide stelsels af te meten aan een maatstaf en zegt u dat het ene daar beter aan voldoet dan het andere. (…) U meet ze af aan een Echte Moraal en erkent dat er zoiets als het werkelijk Goede bestaat, onafhankelijk van wat mensen denken.” Het christelijk geloof leert ons die Moraal. Als we onszelf willen handhaven, blijven we slaaf, onvrij. Vrij zijn we pas als Christus onze Heer is. En die vrijheid zal dan ook zichtbaar zijn. De boom kent men immers aan zijn vruchten? Daarom streeft de SGP, met Gods Woord als leidraad, een werkelijk vrije samenleving na. Ook al menen velen van niet.


7

Jannet Kempe Secretaris

DA COSTANIEUWS De eerste Raakvlakuitgave van 2014 is weer een feit! Met veel enthousiasme zijn wij als bestuur van de SGP-J Rijssen begonnen aan het nieuwe jaar. In de eerste weken van dit jaar mochten we twee nieuwe bestuursleden verwelkomen, namelijk Rick van Dijke en Laurens Sprakel. Rick is onze nieuwe PR-manager en Laurens zal zich voornamelijk gaan inzetten voor Raakvlak. Wij wensen hen veel succes en plezier binnen SGP-J Rijssen. Ook staan er voor dit jaar drie avonden op stapel. Op 4 april zal Arend Jan Boekestijn naar Rijssen komen om een lezing te houden over Project Europa. Na zijn lezing zal hij virtueel in debat gaan met andere conservatieve denkers onder leiding van Kees Jansen en Sander Haase. Op 7 juni zal er een gezamenlijke avond met Jong & Actueel gehouden worden. Kees van der Staaij zal deze avond komen spreken. En natuurlijk staat in het najaar het PJO-debat in het gemeentehuis weer op de planning. Uiteraard zijn jullie allemaal van harte welkom op deze avonden! Voor meer informatie over deze avonden verwijs ik je naar onze website www.sgpjrijssen.nl of Facebookpagina!

Ps. De vacature voor voorzitter van SGP-J Rijssen staat nog open! Lijkt je het leuk om leiding te geven aan een enthousiast bestuur?

r zijn, Voorzitte ou? iets voor j

Neem contact op met Sander Haase. n via Meld je aa l pjrijssen.n sg @ ase sander.ha


9

HET EUROPEES PARLEMENT: HOE EN WAT? Op 1 februari jl. werd op het ChristenUnie-congres officieel bekend gemaakt dat CU en SGP voor de Europese verkiezingen van D.V. 22 mei weer een lijstverbinding aangaan. De campagneleus wordt opnieuw “Samenwerking JA, superstaat NEE”. Hoewel de namen Peter van Dalen en Bas Belder bij de meesten wel bekend zijn, is lang niet altijd duidelijk wat hun werk nu precies inhoudt. Want wat is nu eigenlijk het Europees Parlement (EP) en wat doet het? door Erik Plas

10


Achtergronartikel el

Achtergrond Het EP is de enige democratisch gekozen EUinstelling. Dat klinkt logisch, maar is het niet. De grondleggers van het Europese project, Jean Monnet en Robert Schumann, waren voorstanders van een technocratie. Het beleid moest door een speciaal opgeleide elite worden vormgegeven en uitgevoerd. Omdat de elite het goede voorbeeld gaf, zouden burgers vanzelf volgen. Daarom had de voorloper van het EP, de Gemeenschappelijke Vergadering, dan ook slechts een beperkte adviserende rol. Met de inwerkingtreding van het Verdrag van Rome op 1 januari 1958 werd de Gemeenschappelijke Vergadering vervangen door het EP, dat sindsdien in Straatsburg zetelt. Echt krachtig was het toen nog niet. Pas in de loop van de jaren ’60 en ’70 kreeg het meer bevoegdheden, met name betreffende het budget. Maar de leden ervan werden nog steeds benoemd door de lidstaten. Pas in 1976 werd besloten tot het houden van rechtstreekse verkiezingen voor het EP, die voor het eerst in 1979 plaatsvonden.

Samenstelling In de loop van de tijd is het EP door toetredingen gegroeid en heeft het meer bevoegdheden gekregen. Op dit moment heeft het 766 afgevaardigden uit 28 lidstaten. Na de verkiezingen wordt dit tot 750 teruggedrongen, waarvan er 26 voor Nederlandse afgevaardigden zijn. De Europarlementariers verenigen zich in een Europese fractie, die op basis van politieke voorkeur wordt samengesteld. Dit vermindert de werklast en vergroot de politieke druk die uitgeoefend kan worden. Het CU/SGP verkiezingsprogramma pleit er overigens voor dat

Europarlementariërs actiever de nationale belangen van hun lidstaten moeten verdedigen.

Vergaderen Europarlementariërs hebben twee hoofdtaken: de commissievergaderingen in Brussel en de plenaire vergaderingen in Straatsburg. Om u een idee te geven van de verscheidenheid aan onderwerpen die zoal behandeld worden, volgt hier de agenda voor de week van 3 februari: bankenunie, rechten van vliegpassagiers, fraude op de financiële markten, de relaties tussen de EU en Rusland inzake Oekraïne, Syrië en online muziekdiensten. Deze onderwerpen worden in de commissies inhoudelijk voorbereid. Daarna reizen alle Europarlementariërs, gevolgd door assistenten, documenten, lobbyisten en de media, voor vier dagen naar Straatsburg om erover te debatteren. En om het geheel nog complexer te maken, zetelt het secretariaat van het EP in Luxemburg. De jaarlijkse kosten voor de verhuizing worden geschat op 180 miljoen en de CO2-uitstoot op circa 19.000 ton. Veel Europarlementariërs menen dan ook dat het EP alleen nog maar in Brussel zou moeten vergaderen. Het probleem is echter dat Straatsburg als vergaderlocatie in één van de protocollen bij de Europese verdragen staat vermeld. Vanwege de politieke gevoeligheid kan dit slechts bij unanimiteit worden veranderd. Gezien de economische belangen en de status die Straatsburg ontleend aan het predicaat Europese hoofdstad is het zeer onwaarschijnlijk dat de Fransen hiermee in zullen stemmen. Voorlopig zal men dus nog wel even blijven pendelen…


11

Wetgeving Hierboven schreef ik al dat de bevoegdheden van het EP in de loop van de tijd zijn verruimd. Dat is het meest merkbaar in de wetgevingsprocedures. Op EU-niveau bestaan twee soorten wetgevingsprocedures: de gewone en de bijzondere. In de gewone procedure heeft het EP dezelfde bevoegdheden als nationale parlementen: vragenrecht, amendementsrecht en enquêterecht. In de bijzondere procedures is de invloed van het EP echter veel beperkter: het kan dan meestal slechts een niet-bindend advies uitbrengen. Met het Verdrag van Lissabon (2009) zijn circa veertig beleidsterreinen aan de gewone procedure toegevoegd, waardoor de macht van het EP aanzienlijk is gegroeid. Daarentegen mag het EP zelf geen wetsvoorstellen indienen. Dit initiatiefrecht is aan de Europese Commissie voorbehouden. Wel mag het de Commissie verzoeken om met voorstellen te komen. Resoluties Maar het EP heeft meer pijlen op zijn boog. Het kan namelijk resoluties aannemen, waarmee het zijn standpunt over een willekeurig onderwerp bepaalt, ook als dat buiten zijn wetgevende bevoegdheden valt. Dit kan dan voor de Commissie, of zelfs lidstaten, aanleiding zijn om nieuwe wetgevingsvoorstellen te doen. U herinnert zich wellicht nog de ophef rondom het Estrela-rapport van eind vorig jaar. Dit rapport beval onder meer vrije abortus en verregaande inmenging

12


in seksuele voorlichting aan. Het werd uiteindelijk op juridische gronden via een tegenresolutie met nipte meerderheid verworpen (met daarna ook nog gesteggel over mogelijk foutieve stemmen). Het is mede te danken aan de lobby van conservatief-christelijke politici dat dit rapport uiteindelijk niet is aangenomen. Maar het had ook net zo goed andersom kunnen zijn en dan had één van hoogste instellingen in de Europese Unie een zeer duidelijk signaal afgegeven over zeer persoonlijke en ingrijpende onderwerpen.

Budget Afgezien van juridische en politieke bevoegdheden gaat het EP ook over het budget. Dit betreft zowel het jaarlijkse budget als het Europees financieel kader. Eind 2013 is na veel politieke strijd het kader voor de periode 2014 – 2020 vastgesteld. De meerjarenbegroting voor de komende periode is bevroren op 960 miljard, ongeveer 1% van het totale BNP in de EU. Nu is dit door velen als een overwinning gevierd, en dat is het tot op zekere hoogte ook. Anderzijds zijn er geen daadwerkelijke hervormingen aangenomen. Het ging vooral om het totaalbedrag en niet om de inhoud. En dat is een probleem binnen de EU dat regelmatig door de Europese Rekenkamer wordt aangekaart. Zo bleek uit een rapport van 22 november 2013, dat onduidelijk is of het budget van 100 miljard voor plattelandsontwikkeling juist is besteed. Dan gaat het lang niet

JAARLIJKSE VERHUIZINGSKOSTEN: 180 MILJOEN & CO2-UITSTOOT: 19.000 TON

altijd om fraude, maar vaak om onjuist gevolgde procedures. Ook worden regelmatig onterecht toegekende subsidies teruggevorderd, maar het geeft toch te denken. Het is dan ook niet zonder reden dat CU en SGP ervoor pleiten om de Europese fraudewaakhond OLAF extra tanden te geven.

vindt dat de Commissie haar boekje te buiten gaat. Als ultieme wapen kan de motie van afkeuring worden ingezet. Indien deze wordt aangenomen, dan moet de Commissie haar ontslag indienen. Zo moest in 1999 de CommissieSanter aftreden vanwege corruptiebeschuldigingen.

Het EP en de Europese Commissie Het EP kan tot op zekere hoogte invloed uitoefenen op het functioneren van de Commissie, de regering en het ambtenarenapparaat van de EU. Ten eerste benoemt het EP de voorzitter van de Commissie, met inachtneming van de verkiezingsuitslag. Ten tweede kan het naar het Hof van Justitie stappen als het

Ten slotte In hun verkiezingsprogramma schrijven CU en SGP principieel bezwaar te hebben tegen een verdere uitbreiding van de bevoegdheden van het EP, omdat de EU een samenwerking moet blijven tussen soevereine staten, en geen federale staat moet worden. Zoals uit het voorgaande blijkt, heeft het EP al

een grote invloed op veel aspecten van het dagelijkse leven van de meer dan 500 miljoen Unieburgers. Want wat in de Europese hoofdsteden wordt beslist, merken we ook allemaal in Rijssen. Om die reden is het belangrijk te weten wat er 22 mei op het spel staat en te stemmen op politici die ook op EU-niveau onze normen en waarden verdedigen.


13

ELKE DAG, VOOR IEDEREEN! CA. 25 SOORTEN AMBACHTELIJK BROOD

3

14

3.

VOOR

75


WWW.BAKKERLEO.NL

Vincent van Goghplein 21 Almelo 0546-828863

Ootmarsumsestr. 352 Almelo 0546-865511

Hogepad 1/85 (WC Hoge Wal) Rijssen 0548-518882

ikel

CHRISTENEN IN BRUSSEL: ZIN OF ONZIN? HOE CHRISTELIJK IS EUROPA? Wat moeten wij er als christenen doen? Heeft het nut om ons op dit politieke niveau te begeven? Zouden de christelijke partijen in Europa samen moeten gaan? Dit zijn allemaal vragen die u wellicht wel eens bezig houden. Zeker in de aanloop naar de Europese verkiezingen is het verantwoord om wat te weten over het reilen en zeilen van de christelijke politiek in Brussel. Om die reden sprak ik in een interview met Wilco Kodde, voorzitter van de Commissie Internationaal van de SGPJ.

door Laurens Sprakel

Wat is de relevantie van de Europese Unie voor christenen? Binnen de EU worden regels opgesteld die niet alleen andere landen, maar ook ons eigen Nederland aangaan. Daarmee is het dagelijks werk dat in Brussel wordt verzet zeker relevant voor ons: wat

daar beslist wordt, heeft in toenemende mate effect op regelgeving en budgettering in Nederland. Hiermee heb ik een algemene reden gegeven. Waarom we als christen in Europa ons gezicht moeten laten zien is in principe dezelfde als hier in Nederland: zonder een christelijk tegengeluid zou het huidige beleid nog veel verder verwijderd kunnen zijn van de Bijbelse normen. Ook op Europees


15

niveau willen we een beleid voorstaan dat zoveel als mogelijk is de christelijke waarden in stand houdt. En hoe geeft de SGP daar in de EU handen en voeten aan? In het Europees Parlement gaat dit wel degelijk anders dan in de Tweede Kamer in Den Haag. In Nederland zullen we duidelijk onze waarden weergeven en in die geest voorstellen en amendementen aandragen. In het EP proberen we vooral de macht van Brussel zo klein mogelijk te houden, zeker als het over de vrijheid van christenen en het uitdragen van hun waarden gaat. Op die manier blijft de regelgeving zoveel mogelijk in de nationale parlementen, waar de christelijke waarden en normen veel effectiever verdedigd kunnen worden. Ter voorbeeld: in het geval dat enkele nieuwe lidstaten zouden willen toetreden tot de EU, komt Brussel al snel met een voorstel waarin liberale normen (zoals legalisatie van

16


homohuwelijk, abortus e.d.) dienen te worden geaccepteerd tegen een financiële bijdrage aan het desbetreffende land. De SGP zet zich er voor in om het onmogelijk te maken dat Brussel ook zulke voorwaarden zou mogen stellen. Het beleid is er dus op gericht om nieuw, onchristelijk beleid te voorkomen, meer dan tegen al bestaande, onchristelijke wetten te ageren. Hoe krijgt de christelijke achterban een fatsoenlijke stem om zulk beleid tegen te gaan? In het 751 zetels tellende Europees Parlement worden groepen gemaakt om de overzicht in de debatten te handhaven. Bovendien is er ook een belang voor de partijen zelf, namelijk het feit dat de spreektijd van een fractie afhankelijk is van het aantal zetels dat het in het EP heeft. Dus wanneer de SGP op zichzelf in het

Parlement zou zitten, zou onze man nauwelijks een stem krijgen. Dat zie je aan de PVV, die in de tijd dat ze op zichzelf in het EP zat, bijzonder weinig bereikt heeft. Andere voordelen zijn het recht op voorzitterschappen (Bas Belder is voorzitter van de delegatie voor Israël) en dat het makkelijker is amendementen in te dienen. Daarom vormen zich groepen, die uiteindelijk weer sterk lijken op de nationale partijen. Zo zou je kunnen denken aan de Socialisten, Sociaal-Democraten, Liberalen, Groenen, enzovoorts. Naast deze relatief grote fracties zijn er ook kleinere, bijvoorbeeld de EFD (Europa van Vrijheid en Democratie), waar de SGP zich al langere tijd bij aansluit. Deze fractie is een samenraapsel van partijen die zeker niet allemaal een religieuze achtergrond hebben, maar die wel allemaal de EU met argusogen bekijken. Vaak stemt deze fractie dan ook heel verschillend en is de eenheid

ver te zoeken. De SGP bepaalt in deze fractie, afhankelijk van het thema, haar eigen stem. Vanwege het vrouwenstandpunt werd de SGP niet geaccepteerd in een andere fractie, de ECR (European Conservative Reformists), waar bijvoorbeeld wel de CU zich bij aangesloten heeft. Nu dit standpunt gewijzigd is ligt de weg naar deze fractie open. De ECR heeft het mooie aantal van 56 zetels, waarmee ze dus veel meer kunnen bereiken dan wanneer iedere partij afzonderlijk zou werken.

is dit weer heel verschillend. Denk daarbij vooral aan religieus-culturele zaken. Bij zulke onderwerpen vinden de daadwerkelijk christelijke partijen elkaar na overleg wel weer. Dat de SGP veelal niet samen kan gaan met andere partijen ligt dus vooral op het vlak van beleid en visie, achtergrond telt vaak niet mee. Ter verduidelijking: het CDA is erg eurofiel aangelegd, iets waar we als SGP niet in mee gaan. Dat is dan ook de reden dat we geen gezamenlijke fractie delen.

Kan in zo’n fractie het SGP-beleid wel altijd gehandhaafd worden? Gelukkig wel. Wanneer er een voorstel op tafel ligt waarvoor niet elk fractielid ‘ja’ zou stemmen, wordt er natuurlijk overleg gepleegd. Maar uiteindelijk bepaalt elke partij haar eigen stem. Op beleidsgebied (denk aan rol van de overheid, economie en financiën) zullen de neuzen vaak dezelfde kant op staan, op andere gebieden

En als er toch beslissingen genomen worden waarmee de achterban ontevreden is? In zulke gevallen valt er op dezelfde manier te reageren als men bij meneer Van der Staaij zou moeten doen. Je kunt hem bellen, mailen, schrijven en als extra mogelijkheid natuurlijk de social media gebruiken om contact te zoeken. Uiteraard kunnen kritiek en complimenten ook vermeld worden via de kiesstructuur. De aangewezen persoon voor de (eventuele) klachten en/of loftuitingen aangaande het Europese beleid is Bas Belder, voorman van de SGP in Brussel. Hoewel Brussel letterlijk en figuurlijk verder bij ons weg ligt, is het daarentegen helemaal

niets moeilijker om in contact te komen met de vertegenwoordigers aldaar. Ten slotte: wil je nog iets kwijt? Ja! Ga zeker stemmen op 22 mei. Het is hard nodig om ook jouw christelijke stem te laten horen! Een voorbeeld voor de noodzaak van je stem is het Estrela-rapport, waarin elke burger in de EU een recht zou moeten krijgen op abortus, euthanasie en dergelijke. Het rapport kwam er gelukkig niet door, maar wel met een kleine meerderheid. Dat laat zien dat elke zetel telt, en daarmee elke stem! De afkeer van de Europese politiek is geen reden om niet te stemmen; ook in Den Haag gebeuren zaken waar we het niet mee eens zijn, terwijl we tóch stemmen. Christenen krijgen juist in de EU veel voor elkaar op het gebied van christenvervolging en de relatie met Israël. Het is interessant dat juist Bas Belder voorzitter is van de delegatie voor Israël, waardoor hij ons gedachtegoed uit kan dragen. Je ziet dat het zeker nut heeft om te stemmen, en als het niet is om Europese wetgeving, doe het dan vooral om thema’s als christenvervolging en de relatie met Israël! Wil je reageren? Dan kun je je vragen en opmerkingen hier kwijt: [email protected]


17

Wessels wonen Bouwstraat 29 7462 AX Rijssen Tel. 0548-512550 www.wessels-wonen.nl

Achtergrondartikel gr kel

door Geert Agteresch

DE EU BEPAALT HOE

M R UW BANANEN ZIJN

KO

Sla een krant op een willekeurige dag open en het is zo goed als zeker dat u wel een bericht vind over één van de twee onderwerpen van dit artikel: de Europese Unie (EU) en de economie. Of u ziet een bericht wat zelfs over beide onderwerpen gaat, net als dit artikel. Want economie is het onderwerp waar de EU zich het meest mee bezighoudt. In dit artikel gaan we daarom kijken naar een paar belangrijke dingen die de EU doet op economisch gebied. Veel dingen zijn eigenlijk wel bekend, zoals de euro en de gemeenschappelijke markt. Maar wist u dat de EU tot voor kort ook bepaalde hoe krom de bananen die u op de Rijssense markt koopt maximaal mochten zijn? Laten we eerst eens wat feiten op een rij zetten om aan te tonen waar we het over hebben: alle landen van de Europese Unie samen produceerden in 2012 voor 12,894 biljoen euro aan goederen en diensten, een maatstaf die het bruto

binnenlands product genoemd wordt. Dit komt neer op ruim een kwart van het wereldtotaal, en daarmee is de EU als eenheid gerekend de grootste economie ter wereld. Verder is de EU de grootste exporteur ter wereld, de op


19

één na grootste importeur en hebben 170 van de 500 grootste bedrijven hun hoofdkantoor in de EU. Kortom: we praten hier dus over een van de belangrijkste spelers op het wereldtoneel. Hoewel de EU als eenheid de grootste economie is, heeft ze waarschijnlijk niet de meeste invloed. Dit komt omdat de EU natuurlijk geen land is, het bestaat uit allemaal landen die allemaal hun eigen wensenlijstjes hebben. Maar toch wordt er in de EU al heel veel op economisch gebied centraal geregeld. Daar gaan we nu naar kijken.

opbrengsten, maar bij het begin van de crisis stroomde het nog harder weer terug. Dit zorgde voor grote problemen in het zuiden, zoals u wellicht weet. Bij een gezamenlijke munt hoort ook een gezamenlijk monetair beleid, dit is onafscheidelijk met elkaar verbonden. Monetair beleid wordt in de EU gevoerd door de Europese Centrale Bank (ECB). Hierbij heeft de bank verschillende instrumenten. De bekendste is wel de beleidsrente die welke maand wordt vastgesteld. Maar daarnaast heeft de ECB ook een keur aan andere instrumenten, zoals regels voor reserves van Euro banken, voorschriften voor leningen De euro is wellicht het bekendste proen kan de ECB direct ingrijpen op de duct van de EU, u gebruikt het wellicht financiële markten. Dit alles heeft het dagelijks. De euro is de gezamenlijke doel om stabiele prijzen te garanderen munteenheid van inmiddels zeventien en de uiterst complexe financiële marklanden. Dit heeft als voordeel dat u mak- ten te laten bijdragen aan een stabiele kelijk over de grens kunt gaan shoppen, economie, in plaats dat ze daar juist een maar ook dat bedrijven heel eenvoudig bedreiging voor gaan vormen. De ECB kunnen handelen over de grens. De had tijdens de Europese schuldencrisis euro is eigenlijk de kroon op de gede handen vol aan haar taak, en leverde, meenschappelijke markt – waar we het in tegenstelling tot besluiteloze politici, hieronder nog over gaan hebben. Het ook de grootste bijdrage aan het bestrijzorgt ervoor dat kapitaal heel gemakden van de crisis. kelijk van het ene naar het andere land kan stromen, wat transacties vergemak- Interne markt kelijkt en voor veel goeds gezorgd heeft. De Europese gemeenschappelijke markt Maar, het kan ook leiden tot grote prois daarnaast een veel geprezen onderblemen: de schuldenproblemen in de deel van de EU. Het houdt in dat alle zuidelijke eurolanden zijn immers voor mensen en bedrijven zonder belemmeeen deel te wijten aan de euro. Kapitaal ringen producten, personen, diensten stroomde in de tijden van economische en kapitaal (productiefactoren in ecovoorspoed vlot van het noorden naar nomenjargon) over de grenzen kunnen het zuiden, op weg naar de hoogste vervoeren. De interne markt bestaat uit

20


alle landen van de EU en daarbij IJsland, Liechtenstein, en Noorwegen. Deze landen samen vormen zo de Europese Economische Ruimte. Zwitserland is als enige land in Europa geen lid van de EU, en zelfs ook niet van de interne markt. Het land heeft echter wel een aantal bilaterale (tweezijdige) afspraken met de EU. Hoe kan het ook anders: Zwitserland is volledig ingesloten door EUlanden, en om een stabiele economie te behouden moet je wel goede afspraken maken met je buren. De interne markt heeft geleid tot een hogere welvaart, meer banen en stevige economische invloed van Europa op het wereldtoneel. Hoe groot, dat is onmogelijk te berekenen, eenvoudigweg omdat we niet weten wat er gebeurd zou zijn zónder gemeenschappelijke markt. Berekeningen van bureaus zoals die bijvoorbeeld door Geert Wilders worden ingehuurd om weer eens een eurosceptisch rapportje uit de hoge hoed te toveren zijn dan ook grotendeels op natte vingerwerk gebaseerd. We weten niet hóeveel, maar vast staat dát de gemeenschappelijke markt een behoorlijke bijdrage heeft geleverd aan onze welvaart. Budget Maar waar gaat al het geld wat de EU binnenkrijgt nu eigenlijk allemaal naar toe? De EU krijgt immers een behoorlijke zak geld binnen ieder jaar, zo’n 140 miljard euro in 2011. Maar het lijkt meer dan het is: het is immers maar net

iets meer dan één procent van het totale bbp. Ter vergelijking: het budget van de nationale regeringen bij elkaar opgeteld bedraagt zo’n 6.300 miljard, ofwel 44 procent van het totale bbp en is ongeveer 45 keer zo groot. Maar hoe besteedt de EU dit geld nu? 94 procent van alle inkomsten wordt direct in lidstaten besteedt, in de vorm van steunprogramma’s en subsidies. Want subsidies verstrekken, daar is de EU goed in. Subsidies voor onderzoek, banen, regio’s, steden, bedrijven, en vooral: landbouw. Ongeveer veertig tot vijftig procent van het budget gaat op aan landbouwsubsidies. Dit is het meest bekritiseerde onderdeel van het EU-beleid. De subsidies zijn niet effectief, niet efficiënt, belemmeren de handel en landbouw in ontwikkelingslanden en zijn de rest van de wereld een doorn in het oog. Maar het is bijna onmogelijk gebleken het landbouwbeleid te hervormen, simpelweg omdat er zoveel geld op het spel staat waardoor allerlei overheden plannen blokkeren en belangengroeperingen en lobbyisten zand in de ambtelijke molen strooien. Het Verenigd Koninkrijk is sterk voorstander van een hervorming van het landbouwbeleid. Frankrijk, met zijn grote landbouwsector, is juist fel tegenstander. Nederland zit er een beetje tussenin. Verder is er ook nog vaak veel onduidelijkheid over de juiste besteding van de vele subsidies. De afstand van de EU tot de subsidieontvanger is ook erg groot, en vaak zijn er weer tussenliggende schakels die helpen met het verstrekken van de subsidies. De Europese rekenkamer publiceert inmiddels jaar op jaar kritische rapporten over de matige effectiviteit, de grote onduidelijkheid van en onvoldoende controle op de besteding van de subsidies. Het subsidiebeleid van de EU is dus eigenlijk aan een grondige herziening toe. Regeltjes Er wordt wel eens een beetje lacherig gedaan over de bemoeienis van Brussel. Dan worden vaak allerlei regeltjes erbij gehaald die op het eerste gezicht inderdaad nogal overbodig lijken. In de inleiding had ik het al over de regels die bepaalden hoe krom uw bananen mochten zijn. Maar als je er iets beter naar kijkt hebben de regels vaak wel een logische achtergrond. De regels over de bananen (en ook komkommers overigens) hadden te maken met het bewaken van de kwaliteit en veiligheid van voedsel. Daarnaast zijn regels soms nodig om de interne markt te laten bestaan en protectionisme (het door lidstaten sluiten van de grenzen voor producten uit andere landen) te voorkomen. Producten kunnen soms binnen de EU best veel verschillen van elkaar, en om eerlijke concurrentie te garanderen


21

moeten de producten dus aan bepaalde voorwaarden voldoen. De twentse Twentse jurist Ramses Wessel zegt daarom treffend: “hoe vrijer je de markt wilt houden, hoe meer regels je nodig hebt.” Verder zijn er nog allerlei voorschriften voor beroepen, van bouwvakkers tot kappers, die best wel nuttig zijn. Maar ze versterken ook het gevoel van de “Brusselse dictaten,” zoals die door Geert Wilders zo smalend worden genoemd. En ze beperken ondernemers en mensen in hun vrijheid. Daarom heeft de Europese Commissie in 2009 naarstig de stofkam door alle regels en voorschriften gehaald en flinke aantallen geschrapt.

Toekomst Wat wil de EU nu eigenlijk nog bereiken? Dit verschilt per periode waarnaar we kijken. Op de korte termijn (1 jaar) wil de EU vooral de economische stabiliteit behouden. Dit komt neer op het houden van voldoende banen en een behoud of groei van de koopkracht. Op de middellange termijn (één tot tien jaar) richt het beleid zich vooral op het creëren van mogelijkheden voor economische groei. Hierbij gaat het om gezonde begrotingen van de lidstaten, voldoende concurrentie en een hoog niveau van investeringen en onderzoek en onderwijs.

22


Op de lange termijn (langer dan tien jaar) wil de EU de welvaart en het welzijn van de Europese bevolking veilig stellen door ontwikkelingen die dit kunnen bedreigen aan te pakken. Hierbij gaat het om thema’s zoals vergrijzing (waardoor steeds minder werkenden steeds meer ouderen moeten verzorgen), globalisering (het steeds meer onderling verbonden worden van de wereld) en klimaatsverandering. Deze ontwikkelingen doen zich langzaam voor, maar oplossingen voor deze problemen werken vaak ook alleen op de lange termijn en als ze breed worden toegepast. Meer Europa? U ziet het: de EU raakt ons dagelijks allemaal. Ik zou nog veel meer economische onderwerpen kunnen bespreken waarbij de EU een dikke vinger in de pap heeft. Denk bijvoorbeeld aan SEPA, waardoor u straks zulke ingewikkelde bankrekeningnummers (IBAN) moet gebruiken, of de bankenunie, of... Concluderend wil ik zeggen dat op economisch gebied het Europese project gemiddeld een groot succes is geworden, hoewel er natuurlijk ook genoeg gebreken waren en zijn. Geen wonder dat de meeste economen dan ook niet wakker liggen van “nog wat meer Europa.” De SGP denkt daar echter wat genuanceerder over. Het economisch succes is niet de enige maatstaf waaraan bepaald moet worden of de invloed van de EU groter moet worden, gelukkig maar. Maar daar kan ik u als econoom niet meer over zeggen, daarvoor wende u zich tot mijn collega’s: de politicologen, filosofen, politici en... de gewone burger, zoals u en ik.

Wilt u reageren? Graag! Dat kan via: [email protected]

8ZVSHFLDOLVWLQEURRGHQEDQNHW %RRPNDPS $:5LMVVHQ 7 ,ZZZEDNNHULMYRRUWPDQULMVVHQQO

0HW]RUJJHPDDNW

de betere merken in de damesmode

Haarstraat 37 | Rijssen Tel: 0548 - 512469 | www.voortmanmode.nl

Maart 2014

www.sgpjrijssen.nl

23

SPREKEN OVER EEN VERENIGD EUROPA WILLEN ZIJ VOORAL TOMATEN VERKOPEN”

door Arend Jan Boekestijn

24


Achtergronartikel

“ALS DE NEDERLANDERS

Dit jaar zijn er weer Europese verkiezingen. Er bestaan drie verhalen om kiezers te werven: het Europese volk, het economische voordeel en de natiestaat. Helaas biedt geen enkel verhaal een uitweg uit de Europese crisis. Het klassieke verhaal is gebaseerd op de veronderstelling dat er een Europees volk bestaat met een gemeenschappelijke geschiedenis. Het Europese integratieproces is in deze visie niet wezenlijk anders dan nationale staatsvorming. Net zoals conflicten en samenwerking tussen regionale eenheden leidden tot staatsvorming, zal Europese samenwerking uitmonden in een Europese staat. In werkelijkheid waren er maar weinig Founding Fathers vervuld van de wens om een Europese staat te creëren. Zij waren vooral geïnteresseerd in een versterking van de natiestaat. Frans-Duitse verzoening en een gemeenschappelijke markt moesten niet resulteren in een Europese staat, maar in een mengvorm van een statenbond en een bondsstaat waarin de natiestaat kon bloeien. Het federale ideaal bleef echter nuttig omdat het een aantrekkelijk rookgordijn was om nationale belangenbehartiging te maskeren. ‘Als de Nederlanders spreken over een verenigd Europa willen zij vooral tomaten verkopen,’ verzuchtte een Britse diplomaat eens. Tegenwoordig zijn alleen nog D66 en GroenLinks trouw aan het oude federale ideaal. De eurocrisis is voor hen een bevestiging dat Europa alleen kan overleven als er een echte politiek unie tot stand komt. Andere politieke partijen zoals de VVD, CDA en

PVDA hebben min of meer afscheid genomen van het federale ideaal. Bij de VVD was dit proces al ingezet door Frits Bolkestein, maar bij het CDA en de PvdA is dit een recent fenomeen. Deze partijen stellen nuchter vast dat nationale identiteiten zich hebben gevormd waardoor er noch een Europees volk noch een gemeenschappelijke taal tot stand kwam. Zij wijzen Europese samenwerking echter geenszins af en steunen zelfs de euro. Zij verdedigen Europa echter omdat het nationale sociaal-economische voordelen oplevert. In hun ogen is ontbinding van de euro kostbaar en daarom geen nationaal belang. Er zijn ook nog partijen die in meer of mindere mate betogen dat democratie alleen betekenisvol gestalte kan krijgen op het niveau van de natiestaat. Het gaat hier om de PVV, de SGP en in mindere mate de CU en de SP. Deze partijen beschouwen de euro als een Europese samenzwering die een mate van solidariteit veronderstelt die niet wordt gedragen door de Europese burgers. De PVV wil zelfs de Europese Unie verlaten. De drie verhalen overtuigen niet. Vasthouden aan een federaal ideaal terwijl er geen draagvlak is bij Europese burgers is struisvogelpolitiek. Europese samenwerking baseren op nationaal economische voordeel is eveneens problematisch omdat het voordeel van de een vaak het nadeel van de ander is. Bovendien lost deze benadering de spanning tussen Europese verscheidenheid en het besef dat men samen sterker staat niet op. Ook het bezingen van nationale soevereiniteit in een Europa waar iedereen van elkaar afhankelijk brengt ons niet verder. Vergezichten zijn tegenwoordig taboe. Maar er bestaat wel degelijk een Europese politieke ruimte waarin de strijd om representatie kan plaatsvinden.


25

Er bestaat geen Europees volk, maar de Europese cultuur kent wel degelijk gemeenschappelijke elementen. Europa is de bakermat van de rechtsstaat, de mensenrechten en de verzorgingsstaat. Op dat culturele fundament kan een begrensde solidariteit worden geschraagd. Er is meer. Nu Amerika zich terugtrekt, zullen Europese natiestaten moeten samenwerken om hun veiligheid te garanderen en de slag tussen de continenten te overleven. Ook de economische verwevenheid dwingt Europese verzorgingsstaten tot samenwerking. De betaalbaarheid van de verzorgingsstaat vereist niet alleen hervormingen maar ook toegang tot de gemeenschappelijke markt. Deze conceptie van de Europese politieke ruimte leert ons ook dat een transferunie niet duurzaam is omdat een onbegrensde Europese solidariteit niet bestaat. De eurozone kan alleen overleven indien, zoals in het Verdrag van Maastricht, Europese steun wordt begrensd. Ook is een Europese vergadering van nationale parlementen gewenst die voorkomt dat Europese regelingen de Europese solidariteit overvragen. Europese wetten om te voorkomen dat natiestaten protectionisme bedrijven blijven noodzakelijk. Als iedereen protectionisme kan bedrijven keren we namelijk terug naar de boulevard of broken dreams van de jaren dertig. Dames en heren politici, de Europese politieke ruimte ligt er voor het grijpen!

26


LEZING Project Europa is het thema van de lezing die Arend Jan Boekestijn, op uitnodiging van de SGPJ Rijssen, op vrijdag 4 april 2014 hoopt te geven. Daarin gaat hij in op de zin en onzin over Europa. Wat kunnen we er nou eigenlijk met zekerheid over zeggen, alle meningen ten spijt? En valt ‘project’ Europa nog te redden? Tevens zal hij deze avond, virtueel, in debat gaan met andere conservatieve denkers. Wat

Lezing door Arend Jan Boekestijn over project Europa

Met

Debat onder leiding van Kees Jansen en Sander Haase

Waar

Jacobus Fruytier SG te Rijssen

Tijd

20.00 uur

Arend Jan Boekestijn, historicus en voormalig politicus voor de VVD, is verbonden aan de afdeling Geschiedenis van de Internationale Betrekkingen van de Universiteit Utrecht. Zijn onderzoek richt zich op de geschiedenis van het Europese statensysteem en van de Europese integratie. Elke week verschijnt in de Elsevier een buitenlandcolumn van zijn hand.


27

De beste keus voor al uw schilderwerk, binnen en buiten, zakelijk en particulier

Wij onderscheiden ons door:

Heldere communicatie: van offerte tot opleveren Kwaliteit van het werk: van voorbehandeling tot afwerklaag Het complete dienstenpakket: wat we zelf niet kunnen, organiseren wij voor u

Handelsweg 25 7461 JJ RIJSSEN

0548 – 52 20 26 www.mpnrijssen.nl [email protected]

MPN Schilderwerken is onderdeel van Multi Protect Nederland BV

28


OLUM

Eward Bosma

VERKIEZINGSPERIKELEN Eens in de vier jaar is er een ‘functioneringsgesprek’ met de lokale politici: gemeenteraadsverkiezingen. En zoals u weet worden sommige politici daar erg onrustig van. Het aantal berichten met betrekking tot de lokale politiek neemt naar mate de verkiezingsdatum dichter bij komt, exponentieel toe. Allerlei proefballonnetjes worden opgelaten en… lopen langzaam leeg. Op straat kun je er ook niet meer omheen: overal dezelfde hoofden op de aanplakborden en soms kom je ze opeens in het wild tegen in de winkelstraat. Gemeenteraadsleden blijken dan opeens gewone mensen te zijn. Zij het mensen met een heel merkwaardige afwijking: ze houden van politiek en duiken slechts om de vier jaar op. Niet alleen in de gemeente worden de politici onrustig. Ook in Den Haag begint het rond de gemeenteraadsverkiezingen te rommelen. Landelijke politici komen opeens met ideeën voor de gemeenten en suggereren dat een stem voor de gemeenteraad tevens een evaluatie is van de landelijke koers van hun partij. De lokale politici kunnen deze Haagse bemoeienis waarderen al naar gelang hun partij scoort in de landelijke opiniepeilingen van Maurice de Hond. Gaat het landelijk slecht met de partij dan klagen de kandidaat-gemeenteraadsleden dat het lokale en geen landelijke verkiezingen zijn. Staat de partij

er in Den Haag goed voor dan nodigen de lokale politici zelf de Haagse heren (en een enkele dame) uit om de campagne te ondersteunen. Voordat het verkiezingsgeweld losbarst is er binnen de lokale afdelingen al het één en ander aan werk verzet. Er zijn verkiezingsprogramma’s geschreven en speerpunten en ambities geformuleerd. Verder is er campagnemateriaal besteld en is er een campagnestrategie uitgedacht. De vraag die zich iedere keer opdringt is of al deze activiteiten wel lonen en of de burger überhaupt geïnteresseerd is in gemeentepolitiek. Vaak gaat het bij verkiezingen om de verpakking en minder om de inhoud. Wie neemt er nog de moeite om een verkiezingsprogramma te lezen? Ik vrees dat alleen de politici hun eigen verkiezingsprogramma en dat van de anderen lezen. Tijdens de verkiezingsdebatten gaat het meestal om de oneliners en niet om de nuance. Bovendien valt het nog te bezien of een goed debater ook een goed politicus of bestuurder is. De conclusie van de Engelse oorlogspremier Churchill lijkt ook met betrekking tot gemeenteraadsverkiezingen te gelden: ‘Democratie is de slechtste manier om te regeren, op alle andere manieren na dan die al geprobeerd zijn.’


29

Laurens Sprakel

GRENSIDENTITEIT Het was tijdens de terugreis van een uitje naar Duitsland dat het me opviel dat een grens niet zoveel voorstelt. Natuurlijk, zul je zeggen, in de EU mag je zomaar doorrijden, geen wonder dat je dat denkt! Inderdaad, maar dát bedoel ik niet. Iets dieper: de grond, de aarde op het stukje vóór de grens is toch hetzelfde als die er na ligt? Dat liet me zien hoe gek het eigenlijk is om land op te delen: uiteindelijk is een grens niet meer dan iets wat wij ervan maken. Een grens is dus iets wat we zelf, als staat, maken. Een grens is daarmee puur iets van de staat. Zó bekeken is een Europese staat met Europese grenzen niets anders dan een Nederlandse staat met Nederlandse grenzen. Staatsrechtelijk gezien klopt dat. Maar wat gaat er dan mis wanneer het geluid gehoord wordt van mensen die het zonde vinden om ‘één’ Europa te worden? Is er iets wat we over het hoofd zien in het zojuist geschetste beeld? Ik denk van wel. Hoewel een echt Nederlands volk niet meer bestaat, is een onderscheid tussen volk en staat in het Europa-debat zeker relevant. Een staat kan uit meerdere volken bestaan, waarbij een volk een identiteit heeft, die in een staat tot uitdrukking komt. En dat wil het volk ook zo houden. Dát is de roep van de mensen die tegen

30


Europa zijn. Wij zijn Nederland, wij zijn Nederlanders, geen Europeanen. Moet aan deze nationalistische oproep gehoor gegeven worden? Dat is maar de vraag. Wanneer je veel voordelen ziet in Europa, in eenwording, dan zou je tegen deze mensen kunnen zeggen dat het nationale gevoel behouden kan worden door een soort gematigd nationalisme. Veel evenementen, culturele uitjes en wat dies meer zij, kunnen alsnog een gevoel van verbondenheid opleveren; verbondenheid is in elk geval niet het resultaat van landsgrenzen! Ofwel, identiteit ligt niet vast in landsgrenzen. Eventueel kunnen deze zaken ook naar een regionaal vlak worden verwezen. Want juist in een globaliserende wereld is het goed om een identiteit te ontwikkelen die in ruimtelijk opzicht dicht bij je staat. In veel gevallen heerst er al een sterke regionale cultuur; denk bijvoorbeeld aan ons eigen Twente, of Rijssen zelf. Met een mogelijk verenigd Europa in het vooruitzicht zou het echter goed zijn om regionale banden aan te halen. Wanneer het dan ooit tot een eenwording zou komen, moeten we zeker niet met de handen in het haar gaan zitten alsof onze identiteit afgepakt wordt. Die identiteit kán niet afgepakt worden, omdát het niet vastligt in landsgrenzen. Onze identiteit moeten we onderhouden en cultiveren, steeds maar weer.

OLUM

Intern Transport Heftrucks & Hoogwerkers

Onderhoud | Verkoop | Verhuur

s k u ! t s d a 0 1 ra r o o v p o Still EXU18 elektrische palletwagen Bouwjaar

2005 - 2008

Accu

24V 200Ah

Vorklengte

1150 mm

Prijs vanaf

€ 1750,- excl. BTW

Jutestraat 4 | 7461 TR Rijssen | 0548 - 701303 | [email protected]

www.hevotec.nl


31

FEL NUF an K S v TI GRA e naam ij b d met aby es b w tj u aar k w u

GEBOORTEKAARTJE?

CANTIQUE NATUURLIJK!

EEN GEBOORTE IS BIJ CANTIQUE MEE EER R DAN EE EEN N KA KAARTJ AARTJE E.

Bekijk onze mappen

Arend Jan Boekestijn Europees Parlement - EU economie. Raakvlak UROPA. 29e jaargang. Maart 2014

Recommend Documents