2014

magazine

IN|BEELD/COLUMN/OP|BEZOEK/NIEUW|VERBOUW

September/2014

Van de directie

Opnieuw leren zwemmen

Er is veel in beweging in de samenleving. De zorg voor de kwetsbare medemens is volop in verandering en Ons Tweede Thuis verandert mee. We kunnen niet anders en we willen ook niet anders. We zien in al deze veranderingen in de zorg naast de risico’s nadrukkelijk ook de kansen. Om die kansen te pakken moeten we goed weten wie we zijn, wat we doen en hoe we dat doen. Alle wijzigingen vormen daarom een goede aanleiding om daar weer eens bij stil te staan. Om weer eens onze kernwaarden te bepalen en te benoemen en om onze zorgvisie te actualiseren en vast te stellen. U leest er in dit nummer meer over. Eén grote verandering in onze zorgvisie wil ik hier al noemen. We willen veel meer dan voorheen samenwerken met vrijwilligers, familie en andere organisaties. Dat past erg goed bij een van onze kernwaarden: verbindend. In het rondetafelgesprek komt de verbinding met andere organisaties naar voren. Samenwerken met vrijwilligers komt aan bod in het artikel over zwemvereniging De Spetters en over barman Dick. We gaan intensief samenwerken met de gemeentes. Meer daarover in de artikelen over de Meer-teams van de gemeente Haarlemmermeer en over de zorginkoop. Wat ons verbindt is dat we allemaal moeten leren zwemmen in het nieuwe zorgstelsel. Daar hebben we elkaar voor nodig en ik heb het volste vertrouwen dat ons dat gaat lukken.

Tweede Thuis september 2014 02| Ons

IN|BEELD 04 08 10 12 16 18 22 28 32 37 38 40 45 47

40

Met elkaar leren Zorgvisie Kernwaarden Een gezamenlijke uitdaging Anne Joustra blikt terug De Spetters Adviespunt en artsen OTT naar Amstelveen Merendeel cliënten tevreden over zorg Jong en actief bij Jongeren Rode Kruis Wil de laatste bewoner het licht uit doen? Meer-teams van de Haarlemmermeer De Klussendienst... dat snijdt hout! De Morgenster helpt Voedselbank Ezeltje met sponsor

INHOUD

KORT|NIEUWS 06 07 07 07 08 20 20 26 31 33 34 34 35 36 36 41 42 43 43 43

07

Burgemeester Van ‘t Veld bij Nifterlake Sportdag cliënten Dag van je Leven organiseert 11e botendag Kerstconcert Barman Hardlopen: leuk, gezond, gezellig Beeld onthuld Uitnodiging ondernemersontbijt 30 kinderen met een diploma Down for Dummies Brandoefening op De Zevenster Buitenspeeldag in Badhoevedorp Laag ziekteverzuim Hortensialaan exposeert in gemeentehuis Buurt breit voor Ons Tweede Thuis Samenwerking Tuingroep OTT met school Grote verhuizing naar Schoolweg Maatschappelijk verantwoord ondernemen Bijzondere samenwerking Sportdag medewerkers

14 VASTE RUBRIEKEN 02 14 24 25 26 16 27 30 33 46 48

Van de directie Op bezoek bij Sluis-Zicht Uit de Cefara Midden in de samenleving Column cliënt Bouw/Steenlegging De Kwakel Kalender Wandeldagboek Hennie Werken bij De Goede Buur In memoriam Producten in beeld

Ons Tweede Thuis

september 2014

|03

“MET ELKAAR LEREN” Rondetafelgesprek over samenwerking van diverse organisaties

Er moet meer samengewerkt worden in de zorg, zoveel is wel duidelijk. Ook Ons Tweede Thuis is daarvan overtuigd en nodigde enkele andere organisaties uit voor een rondetafelgesprek over onderlinge samenwerking en over de wijzigingen in de zorg voor mensen met een lichtere zorgvraag. Aan tafel zitten: Frans Huissen, manager Vrijwilligerscentrale Amstelveen, Dion de Leuw, directeur-bestuurder Vita welzijn en advies en AanZ-Amstelveen, en Cees van der Wal, directeur-bestuurder MEE Amstel en Zaan, Roel de Bruijn, bestuurder Ons Tweede Thuis. OnsTweede TweedeThuis Thuis september2014 2014 september 04| Ons

I

edereen is voor samenwerking blijkt uit een eerste rondje aan

bijvoorbeeld zijn vaak leuke mensen tot ze schulden hebben, dan

tafel. “Daaraan moet soms de eigen organisatie ondergeschikt

komen de gedragsproblemen. Dan hebben ze per maand heel

gemaakt worden”, zo stelt Dion, “terwijl je als bestuurder natuurlijk

weinig te besteden en willen ze toch die mobiel of uitgaan en

ook verantwoordelijk bent voor de eigen club”. Volgens Frans

dan worden ze onhandelbaar. Dat houdt veelal verband met hun

is het een goede zaak dat de verantwoordelijkheid weer komt

beperking. Voor vrijwilligers is dat soms lastig op tijd in te zien of

te liggen waar die hoort, namelijk bij de burgers zelf: “Mensen

om mee om te gaan.”

IN|BEELD

willen het zelf doen, willen hun eigen leven creëren. Ik ben een Neem een van onze cliënten die nu een zorgzwaartepakket 2

Kennis delen

heeft. Hij vraagt mij steeds ‘het blijft voor mij toch wel hetzelfde,

ontfermen over een kind met een beperking en dat gaat soms een

hè Roel?’.” Cees gaat daarop in: “Ik heb een broer met een

tijdje goed, maar je hebt ook ouders die zeggen ‘dat kind eruit

verstandelijke beperking en ik merk aan hem dat hij voortdurend

of mijn zoon stopt’. De professionele coaching moet heel dichtbij

met veranderingen in begeleiders te maken krijgt, dat is voor hem

zijn, dat moeten we organiseren. We moeten echt samen leren.

eigenlijk geen probleem. Het belangrijkste is dát er begeleiding

Bewustwording is belangrijk, en beheersbaarheid. Je kunt een

believer in die hele omslag.” Roel: “Ik wil even naar de praktijk.

Dion mist de realiteitszin: “Mijn voetbalclub wil zich graag

aantal afwijkende mensen

is. Dat kunnen misschien net zo goed vrijwilligers zijn, maar dan moeten zij wel goed ondersteund worden

en

daar

is

“We waren gewend hulp te bieden en we moeten nu helpen hulp te organiseren.”

in een groep hebben maar er is een grens. Verder moeten we zorgen dat iets verankert. Veel nieuwe

weer de expertise van bijvoorbeeld Ons Tweede Thuis voor

projecten zijn leuk maar we verwaarlozen vaak de verankering,

nodig. Vrijwilligers moeten heel eenvoudig professionals kunnen

dat het doorgaat. Daarom moeten we samenwerken. Medewerkers

bellen met een simpele vraag.” Volgens Dion is het goed dat

van Ons Tweede Thuis kunnen bijvoorbeeld trainingen geven aan de

de organisaties minder gescheiden optreden: “We moeten met

mensen van Vita welzijn en advies. Gezond samenwerken is kennis

elkaar leren, gaat het daar eigenlijk niet om? Het is een uitdaging

delen. We houden de kennis nu veel te veel bij de professionals.

voor álle burgers, ook voor onszelf, om verantwoording te nemen.

Dat is een proces van jaren en vraagt een andere attitude.”

We waren gewend hulp te bieden en we moeten nu helpen hulp te organiseren.”

Maakbaarheid

Eropaf-team

Cees wijst op het belang van loslaten: “Durven we los te laten? Begeleiders moeten hun cliënt meer loslaten, de cliënten hun

“Nu de medewerkers, zij vragen zich af hoe vrijwilligers hun werk

begeleiders. Bij mensen met een verstandelijke beperking is het

kunnen overnemen zonder de expertise die zij als medewerker

wel de vraag hoeveel iemand op een gegeven moment nog kan

hebben.” Volgens Frans kunnen vrijwilligers meer dan gedacht en

leren. Bovendien moet het netwerk van professionals en familie

Dion valt hem bij: “Het belangrijkste is dat mensen goed luisteren en

bestendig zijn. Organisaties moeten ook loslaten en over hun eigen

analyseren en dan goed handelen. Dat is echt over te dragen aan

schaduw heen springen.” “En we moeten met elkaar eenduidig naar

vrijwilligers.” Cees maakt zich meer zorgen om de maakbaarheid

buiten treden”, aldus Frans, “onze ambitie is door partnerschap

van individuen: “We moeten sterker eerst de eigen kracht en het

te voorkomen dat mensen door het zorgijs zakken. Soms moet je

netwerk aanspreken maar er blijven groepen waar je dingen voor

gewoon heel professioneel ingrijpen.” “Vooral signaleren waar het

moet organiseren. Mensen hebben niet elke dag evenveel last van

misgaat”, vult Dion aan, “laten we beloven problemen binnen een

hun beperking. Veel dingen lopen gewoon goed maar als er iets

bepaalde tijd op te lossen. We kunnen niet alles voorkomen met

is of als je hen laat vereenzamen gaan ze soms onverstandige

deze bezuinigingen. We zouden een soort ‘eropaf-team’ moeten

dingen doen. Jongeren met een licht verstandelijke beperking

hebben dat bij problemen in actie komt.”

|05 |05

Ons Tweede Thuis Ons Tweede Thuis

september 2014 september 2014

Mega opdracht

“Hoe zorgen we dat de zorg de komende twee jaar goed geregeld is”, vraagt Roel zijn gesprekspartners. Cees: “Door onze verantwoordelijkheid te nemen in de nieuwe structuur. We moeten ook niet doen alsof we van de hemel in de hel komen. In de oude structuur waren ook genoeg perikelen. Verder kunnen we de handen ineen slaan en aan de gemeenten laten zien dat we de echte problemen oplossen. Gemeenten willen het beste voor hun burgers, ze weten alleen niet precies hoe het moet.” Daar kunnen we hen bij helpen, dat moet je samen willen doen. “Als bestuurder van MEE sta je in voor de zorg, informeel, dus via familie en eigen netwerk, als het kan, formeel via zorginstellingen als het moet”, vat Roel samen. “Ja”, beaamt Cees, “het netwerk van mensen kan ook het nodige leren, daar kunnen we op inspelen. Er zijn echt veel kansen maar het gaat niet vanzelf.” Frans wijst nog op

Burgemeester Van ‘t Veld maakt kennis met KDC Nifterlake

het belang van ondersteuning voor vrijwilligers: “Organisaties moeten willen investeren in vrijwilligers. Mensen hebben wel zin om vrijwilligerswerk te doen maar ze hebben ondersteuning nodig. En een website om vraag en aanbod bij elkaar te brengen. Ik vind het trouwens heel sterk dat jullie als bestuurders van zorginstellingen de toegang tot informele zorg als jullie verantwoordelijkheid zien. Vandaaruit ontstaat de wens tot samenwerken met partijen die vroeger niet bij elkaar op het netvlies zaten.” Ook Roel zelf benadrukt het belang van samenwerking: “Ik zet heel erg in op samenwerking. Het is een complexe verandering waar we in zitten. Een megaopdracht en een hele cultuurverandering. Daar wil ik me aan verbinden maar het is een zoektocht. We moeten niet in idealisme verzanden. Ik zoek de oplossingen langs de weg van samenwerken. We moeten informele en formele zorg bij elkaar brengen.” “Eigenlijk hebben we allemaal hetzelfde doel”, aldus Dion, “eigen verantwoordelijkheid, maatwerk en algemene voorzieningen zoals buurtcentra, vrijwilligerscentrale, presentie van organisaties.”

www.vrijwilligerscentrale-amstelland.nl www.meeaz.nl www.vitawelzijnenadvies.nl www.onstweedethuis.nl

Donderdag 17 juli bezocht de nieuwe burgemeester van Amstelveen, Mirjam van ’t Veld, kinderdienstencentrum Nifterlake in Amstelveen. Hier maakte zij kennis met kinderen, medewerkers, een ouder en de bestuurder. We spraken natuurlijk met haar over de ontwikkelingen in de zorg, maar het accent lag op kennismaken. Mirjam van ‘t Veld is op 3 juli geïnstalleerd als burgemeester van Amstelveen. Op de website van de gemeente Amstelveen is te lezen hoe de nieuwe burgemeester haar functie wil invullen: “Burgemeester van iedereen, dat wil ik zijn. Verbinden, samenwerken en ontmoeten. Dat zijn voor mij de kernpunten. Daar sta ik voor. Samen met u.” Wij waren onder de indruk van de warme, rustige en aandachtige manier waarop zij contact maakte met de kinderen. Ook de oprechte belangstelling voor medewerkers en een moeder uit de oudercommissie was bijzonder. We zijn blij met het compliment dat we kregen van de burgemeester over de warme zorg op maat voor de kinderen van KDC Nifterlake. Want dat past bij onze opdracht: zorg op maat bieden aan mensen met een (verstandelijke) beperking en hen zoveel mogelijk laten participeren in de samenleving. Overigens was ze ook enthousiast over de koekjes die cliënten van dagcentrum Middelpolder gemaakt hadden voor dit bezoek. Johan Remkes, commissaris van de Koning in NoordHolland noemde haar in zijn toespraak, tijdens de beëdiging, een betrokken en benaderbaar mensenmens. Dat kunnen wij na onze kennismaking met burgemeester Mirjam van ‘t Veld volledig beamen. Wij hebben de burgemeester meegegeven dat ze van harte welkom is in de andere voorzieningen van Ons Tweede Thuis in Amstelveen.

Tweede Thuis september 2014 06| Ons

NIEUWS

Sportdag cliënten De jaarlijkse sportdagen voor cliënten van Ons Tweede Thuis waren weer vol sport, spel en beweging. Dit jaar op een nieuwe locatie: SportPlaza Estafette in Nieuw Vennep. Een prima locatie zo bleek al snel. Het zwembad was erg in trek en in de sporthal was van alles te doen. Op maandag 18 augustus waren er verhitte basketbalwedstrijden en sportieve spelletjes vang-volley tussen de diverse dagcentra en werkprojecten. Op dinsdag 19 augustus ging het er wat rustiger aan toe met zwemmen en oud-hollandse spelletjes, maar ook aerobic en een basketbalwedstijd. Er werden ook prijzen uitgereikt: op maandag door wethouder Marjolein Steffens-van de Water van Haarlemmermeer en op dinsdag door onze eigen bestuurder Roel de Bruijn. Een sportief en gezellig dagje voor cliënten en begeleiders.

Dag van je Leven organiseert 11e botendag! Op zaterdag 14 juni was de jaarlijkse botendag op de Westeinder Plassen bij Aalsmeer, georganiseerd door Dag van je Leven. Ruim 200 mensen konden meevaren met 50 schippers die hun boot beschikbaar hadden gesteld. Sloepen, motorjachten, zeilboten, speedboten en meer. Een drukte van jewelste dus en een groot feest voor de cliënten van Ons Tweede Thuis die het ruime sop kozen. Voor een volledige impressie van het feest, ga naar http://www.dagvanjeleven.org/index.php/activiteiten/botendag/botendag-2014.

Kerstconcert

Op 9 en 16 december worden er om 19.30 uur twee kerstconcerten gehouden voor cliënten, hun familie en medewerkers van Ons Tweede Thuis. De concerten zijn een initiatief van Tom Eradus. Zijn broer is al sinds lange tijd cliënt van woon- en dagcentrum Amstel-Meer en Eradus wilde graag eens wat doen voor Ons Tweede Thuis. Zijn zoon is een bekend organist en Eradus heeft georganiseerd dat hij samen met twee solisten kerstliederen komt uitvoeren in de Karmelkerk aan de Stommeerweg 13 in Aalsmeer. Niet één maar twee concerten. Eradus: “Daar heb ik over nagedacht. De helft van het personeel heeft natuurlijk dienst en ik wil echt wat doen voor de hele organisatie, vandaar dus”. De concerten bestaan uit de klassieke kerstliederen. Niet alleen maar om naar te luisteren, want bij een deel van het concert kan iedereen meezingen! In de kerk is per avond plaats voor een kleine 400 mensen, dus vol is vol. Opgeven via kerstconcert@ onstweedethuis.nl. Ons Tweede Thuis

september 2014

|07

ZORGVISIE ONS TWEEDE THUIS

Wij zien het als onze opdracht om in te zetten op een zo groot mogelijke zelfredzaamheid van mensen met een verstandelijke beperking en hun familie. Daardoor kunnen we de vraag naar intensievere (dus duurdere) zorg voorkomen. Wij stellen in onze regio onze expertise beschikbaar aan iedereen die een rol speelt in het leven van mensen met een (verstandelijke) beperking. Ons Tweede Thuis draagt bij aan het betaalbaar houden van kwalitatief goede zorg. In onze zorgvisie staan zeven kernbegrippen over de mens centraal. Vanuit deze kernbegrippen, die je ook zou kunnen omschrijven als een visie op de mens, denken en werken wij. Ze gelden voor iedereen die op welke manier dan ook betrokken is bij Ons Tweede Thuis: mensen met een verstandelijke beperking, medewerkers, familie en anderen die een rol spelen in ons werk.

Dit zijn de kernbegrippen: ieder m en s h e e f t mo g e l i j k h ed en ieder m en s h e e f t b e p e r ki n gen ieder m en s h e e f t o n d e r s t e u ni ng no d i g ieder m en s h e e f t b e h o e f t e n ieder m en s h e e f t wo r t e l s ieder m en s h e e f t re c h t e n ieder m en s h e e f t p l i c h t e n

08| september 2014

Ons Tweede Thuis

Benieuwd naar de andere persoonlijke verhalen bij de kernbegrippen of geïnteresseerd in de complete omschrijving van de zorgvisie? Bezoek ons op www.onstweedethuis.com/visie

IN|BEELD

Ieder mens heeft plichten Ieder mens heeft mogelijkheden ‘ H ie r kan ik ler en en m e on twik kelen . Ik m a g z elf keuz e s m aken . ’ Wij bieden een omgeving, een cultuur waarin iedereen, niemand uitgezonderd, zich kan ontwikkelen, kan leren en keuzes mag maken. Dat betekent dat wij als medewerkers de allerbeste ondersteuning moeten bieden en dat we onszelf en de mensen met wie we samenwerken scherp moeten houden. Wij zijn sterk gericht op het voorkomen van overvraging en ondervraging. Bovendien houden we de sfeer in onze organisatie goed in het oog, want een prettig klimaat schept ruimte voor groei. “Wat fijn dat hier gekeken wordt naar wat mijn kind kan en dat daar aandacht aan gegeven wordt”. Marit Janssen, moeder van Carlijn, oudercommissie KDC Nifterlake

Ieder mens heeft behoeften ‘ I k m e r k ec h t h eel vaak dat ze m ij waard eren. D a t d oet me g o ed . ’

‘ I k d o e mij n be s t vo o r and e re n e n d a t v oe lt n i e t al s ee n pl ic ht . ’ Wij zijn het aan onszelf verplicht om ons volledig in te spannen voor de mensen die met ons te maken krijgen. Voor de mensen met een verstandelijke beperking, voor familie, voor medewerkers en andere betrokkenen. Als we afspraken maken, houden we ons daaraan. Daarmee tonen we ook ons respect. Marinda: “We gaan langs de deuren bij de mensen, dan bellen we aan. Als ze de deur opendoen, vragen we, heeft u nog glas of plastic?”Jochem: “We doen dat voor die mensen, dan is het gemakkelijker voor ze en sommige zijn slecht ter been. Ze weten precies dat we komen. Iedere eerste en tweede maandag van de maand. Dan hebben ze alles klaargezet bij de voordeur.” Roy: “We trekken eropuit met twee skelters met aanhangkarren en een handkar.” Jochem: “De mensen zijn erg blij; ze vinden dat we het goed doen en ze vinden het mooi dat we ervoor zorgen dat de flessen en het plastic opnieuw worden gebruikt. Dat is ook goed voor het milieu.” Marinda van den Wollenberg, Roy van Schaik, Jochem Tönis

Ieder mens is een sociaal wezen, of hij dat nu kan uitdrukken of niet. We hebben allemaal behoefte aan warmte, medemenselijkheid, vriendschap, waardering en respect. Die behoefte (h)erkennen wij. Omdat veel van ons ook graag presteren begrijpen we dat werk en dagbesteding erg belangrijk zijn. ”Ik heb een jobcoach van BW Re-integratie waar ik naar toe kan bij problemen. Dat is goed maar ik heb er ook wel moeite mee. Ik wil het liefst alles zelfstandig doen maar soms heb ik gewoon even hulp nodig. Ik heb toch een beperking, dat besef ik wel maar ik heb het liefst geen hulp nodig. In het begin moest ik erg wennen hier en was ik gesloopt als ik thuis kwam. Het is hard werken en veel lopen. Nu gaat dat veel beter. Ik heb geen salaris maar een Wajong-uitkering. Sinds kort deel ik mee in de fooien die we krijgen en dat is een mooi teken dat ik gewaardeerd word.” Marcel Blokker Ons Tweede Thuis

september 2014

|09

&

KERNWAARDEN ON S TWEEDE THUIS

Wat zijn kernwaarden?

De kernwaarden zijn de belangrijkste (‘kern’) waarden binnen onze organisatie. Naast algemene, voor de hand liggende waarden als bijvoorbeeld professioneel, persoonlijk en respectvol. Ze geven aan waar we voor staan, waar we in geloven, wat ons verbindt en wie we zijn. Onze kernwaarden zijn belangrijk in ons werk en in de omgang met elkaar en anderen. Met cliënten, met ouders en familie, met collega’s, buren, vrijwilligers, gemeentes en samenwerkingspartners. Hier staan we voor. Onze zorgvisie, kernwaarden en strategisch beleid

LEF

zijn ons kompas. In het decembernummer van dit magazine laten we jullie kennismaken met ons

B e t ekenis:

unieke implementatieplan en traject.

Wij durven keuzes te maken. Daar zullen we

ZELFBEWUST B e t e k e n is : Er is bij ons een groot bewustzijn. Van onze betekenis voor cliënten, voor degenen met wie we samenwerken en voor onze eigen mensen. We zijn trots op wat we doen en hoe we dat doen. Daar staan we voor. Stevig, eerlijk en met een open blik. Tweede Thuis september 2014 10| Ons

soms op aangesproken worden en dan leggen we het uit. Omdat we vooruit willen en zien dat het anders moet, doen we dat ook. We stimuleren elkaar om moedig te zijn; we prikkelen elkaar om dingen te doen die we nog niet eerder deden en zaken aan te pakken die nieuw voor ons zijn. Dat houdt ons fris

IN|BEELD

VERBINDEND Bete k e n is : Wij zijn een organisatie die meerwaarde vindt in ons verbindende karakter.

KWETSBAAR

Dan gaat het om verbinden

B e t e kenis:

van mensen aan mensen,

Ieder mens is kwetsbaar.

mensen aan organisaties,

Wij vinden het essentieel

organisaties aan

om dat te zien en te laten

organisaties. Maar bovenal om het verbinden van vernieuwing aan idealen met als doel om iedereen op z’n eigen manier te laten participeren in de samenleving

KRACHTIG

zien.

Betekenis:

Het is een opening naar

Wij beseffen dat er

verandering, hoewel dat

veel kracht in ieder van

soms best pijnlijk kan zijn.

ons zit. Net als in onze

Kwetsbaar durven zijn

organisatie.

verbetert de interactie en de communicatie. We zien

Allemaal hebben we

het dan ook vooral als de

veel te bieden, ieder

basis voor samenwerking.

op zijn of haar eigen

Met cliënten, met elkaar

wijze. Kracht is ook

en met anderen

veerkracht, kracht is ook uithoudingsvermogen. Kracht is groot en klein tegelijk. Wij zien het, wij voelen en we gebruiken onze kracht. En we vinden het prachtig als anderen ervan profiteren Ons Tweede Thuis

september 2014

|11

IN|BEELD

Een gezamenlijke

UITDAGING Ons Tweede Thuis en de gemeentes met elkaar om tafel voor de zorginkoop 2015 Met de overheveling van de functies begeleiding individueel en begeleiding groep voor zowel kinderen als volwassenen en van de functie beschermd wonen (dit zijn cliënten met een ZZP GGZ C) van de AWBZ naar gemeentes, is de zorgsector snel aan het veranderen. Voorheen lag het accent op de professionaliteit van de zorgaanbieders zoals Ons Tweede Thuis. Nu staan de budgetten onder druk en wordt er veel meer gekeken naar het afschalen van die zorg. Zorg en ondersteuning die

te krijgen en over de knelpunten. Toch beginnen gemeentes en zorginstellingen elkaar steeds meer te vinden. Het is een gezamenlijke uitdaging. De een heeft het geld en de regiefunctie, de ander de kennis en professionele ervaring. Omdat

In november hoopt Ons Tweede Thuis alle officiële zorgcontracten voor 2015 binnen te hebben waardoor helder is welke zorg voor welke cliënten door welke stakeholder wordt ingekocht. echt noodzakelijk is, zal altijd worden verleend. Maar, om dat vast te stellen wil men wel weten wie de mensen zijn die zorg nodig hebben. Nu het besluit genomen is om het extramurale deel van de zorg bij de gemeentes neer te leggen, staan deze voor de taak om dat uit te vinden. Wie krijgt er wel en wie krijgt er minder of geen professionele zorg. In de landelijke pers verschijnen bijna dagelijks artikelen over de inspanningen om het nieuwe zorgstelsel van de grond Tweede Thuis september 2014 12| Ons

er beperktere middelen zijn voor de zorg in het algemeen en dus ook voor mensen met een beperking, ligt er veel druk op de zorginkoop voor 2015. In november hoopt Ons Tweede Thuis alle officiële zorgcontracten voor 2015 binnen te hebben waardoor helder is welke zorg voor welke cliënten door welke stakeholder wordt ingekocht. Daar gaat echter een lang en ingewikkeld traject aan vooraf. Door de decentralisatie van de zorg is

elke gemeente verantwoordelijk voor de zorg voor haar eigen inwoners. Elke gemeente maakt daarvoor haar eigen beleid en haar eigen regels, gebaseerd op de kaders die staatssecretaris Van Rijn heeft meegegeven. Voor een organisatie als Ons Tweede Thuis die zorg en ondersteuning levert aan mensen uit in totaal 25 gemeentes is dat een grote verandering. Voorheen hadden we te maken met één of twee zorgkantoren. Daar werden de financiën voor de zorg volgens één systeem aangevraagd en al dan niet verleend. Ook het administratieve proces van controle en afrekening van de zorg verliep via een eenduidig systeem, waar Ons Tweede Thuis goed op is ingesteld. Vanaf 2015 zijn er dus vele inkoopprocedures met allemaal verschillende deadlines, (juridische) eisen en wensen en verantwoordingssystemen. Bovendien zijn de uitgangspunten veranderd. Ging het voorheen voornamelijk om de waarborging van de kwaliteit van de zorg, nu verschuift het accent naar verantwoording van de zorg en deze zo licht mogelijk uitvoeren. Ook wordt participatie van cliënten en hun familie steeds belangrijker. Tevens is er meer nadruk op inzet van vrijwilligers, daar waar dit mogelijk is. Al met al vraagt het aanleveren van alle verschillende offerteaanvragen veel aandacht en zorgvuldigheid van de gehele organisatie zowel vanuit de voorzieningen als vanuit de afdelingen bedrijfsvoering (financiën en cliëntenadministratie), HR en beleid & kwaliteit. Na het inleveren hiervan volgt de daadwerkelijke onderhandeling per aparte inkoopprocedure en dus per gemeente. Wanneer er overeenstemming is bereikt, zullen de contracten officieel worden afgesloten tussen Ons Tweede Thuis en alle stakeholders. Bij Ons Tweede Thuis gaat het om ongeveer 800 cliënten die vanaf 2015

NIEUWS vallen onder de WMO, de Wet op de Jeugdzorg en onder Beschermd Wonen. Voor hen wordt de zorg niet meer ingekocht door het zorgkantoor, maar door de gemeentes. Voor deze cliënten weten we nu dus nog niet welk budget er voor 2015 beschikbaar is. Daar staat tegenover dat de landelijke overheid heeft gegarandeerd dat het nieuwe stelsel een ‘zachte landing’ moet maken. Onze verwachting is dat gemeentes daarom veelal met de huidige zorgorganisaties in zee zullen gaan om continuïteit van zorg en het eenjarige overgangsrecht te garanderen. Vanaf 2016 geldt dat echter niet meer en dan zal het nog meer aankomen op zorginnovatie.

De zorgmarkt krijgt dan een meer open karakter. Gemeentes zullen per burger bekijken welke informele zorg kan worden geleverd door het netwerk, door vrijwilligers en door algemene voorzieningen zoals bijvoorbeeld inlooppunten/ buurthuizen. Aanvullend aan deze informele zorg is de inzet van eventuele benodigde specialistische zorg zoals die van Ons Tweede Thuis mogelijk. Er zijn dus veel haken en ogen aan het nieuwe zorglandschap. De kortingen op de zorg de komende jaren zijn fors: van 10 tot 15% op de Jeugdzorg en 20 tot 40% op de WMO. Ook in de nieuwe WLZ (Wet Langdurige Zorg, de voormalige AWBZ) zullen daarnaast financiële taakstellingen plaatsvinden. We zijn hard bezig met nieuw beleid om ook in het nieuwe zorgstelsel verantwoorde zorg te verlenen en ervoor te zorgen dat er niemand buiten de boot valt. Binnen Ons Tweede Thuis proberen we oog te houden voor alle mensen die bij ons nu in zorg zijn en die mogelijk in de toekomst een beroep op ons gaan doen. Spannende tijden dus, maar de eerste deadlines van de zorginkoop bij de gemeentes zijn gehaald en ook de deadlines die gaan komen gaan we halen Nu is het wachten op het resultaat .… wordt vervolgd! Meer informatie bij Titia Wagenaar, t.wagenaar@ onstweedethuis.nl of 0297 353800.

BARMAN Process engineer Dick Leijen is één keer in de maand barman op wooncentrum Westwijk. Dat kwam zo: hij was persoonlijk bevriend met Mimi Emmelot die jarenlang vrijwilligerscoördinator op Westwijk was. Het kon natuurlijk niet uitblijven: Mimi zocht vrijwilligers en Dick wilde het wel eens proberen. Nu staat hij al 13 jaar achter de bar bij de disco op de eerste woensdag van de maand. “Samen met vrijwilliger Ad van der Linde run ik de bar bij de disco. Ik werk nog en heb een drukke baan maar ik hou rekening met de disco, dan wil ik er zijn. Misschien dat ik later nog wel wat meer kan doen, wandelen met cliënten bijvoorbeeld. Mijn werk is process enginering bij Tetrapak, daar zit helemaal geen sociaal tintje aan. Het is daarom juist leuk om hier bezig te zijn met mensen die je nodig hebben. Ik heb wel een sterk sociaal gevoel. Bovendien vind ik dat je wel een mening over allerlei zaken kan hebben maar dat je ook best wat kunt doen, invulling kunt geven aan die mening. Dat kan hier door een stukje tijd voor anderen te reserveren. Ik kan sowieso moeilijk stilzitten en ben altijd graag bezig. Die bar runnen is ook gewoon leuk. Je leert de cliënten kennen. Dat maakt het soms ook moeilijk, bijvoorbeeld als er iemand overleden is. Dan merk je dat je een band met iemand kunt krijgen ook al zie je ze maar één keer per maand. Ik heb wel iets met disco’s, daar heb ik vroeger mijn vrouw ontmoet.” Ons Tweede Thuis

september 2014

|13

SLUIS-ZICHT

Sluis-Zicht is een voorziening van Ons Tweede Thuis in de weilanden bij Nes aan de Amstel. De voorziening is gebouwd voor mensen met moeilijk verstaanbaar gedrag. Op Sluis-Zicht zijn ze gespecialiseerd in observatie en behandeling van gedragsstoornissen. Mensen wonen en werken er een bepaalde periode met als doel tot rust te komen en een zodanige structuur in hun leven te krijgen dat ze weer met lichtere vormen van ondersteuning kunnen leven.

Michel

Michel is een van de bewoners. Hij woont nu twee jaar en zes maanden in Sluis-Zicht: “Ik was erg onrustig toen ik hier kwam. Ik woonde bij mijn moeder maar dat ging niet meer. Toen hebben ze me hier naar toe gebracht. Ik ben hier veel rustiger geworden, maar of ik hier wil blijven, nou nee. Ik werk elke dag op het landgoed. Dat moet, maar ik vind dat eigenlijk best saai. Het is wel lekker in de buitenlucht, maar ja, de hele tijd dieren verzorgen enzovoort dat vind ik eentonig. Ik zou liever gaan vakkenvullen in de supermarkt. Wat ik ook moeilijk vind is dat je niet zomaar naar buiten mag ‘floepen’. Gewoon even naar het dorp om te kijken of er aanbiedingen zijn in de winkels. Laatst dacht ik dat het me bijna lukte, maar toen werd ik toch weer tegengehouden. We doen hier natuurlijk ook dingen die ik wel leuk vind. Wandelen bijvoorbeeld. Vroeger liep ik de vierdaagse, elke dag 50 kilometer. Dat zou ik nu niet meer kunnen, maar we lopen hier in de polder. Stevige wandelingen, samen met de begeleiding. Er is hier ook gezelligheid. We zitten met z’n vijven op één groep. Het zijn leuke mensen. We kunnen goed samen aan tafel eten. Maar toch, als het aan mij ligt ga ik in de toekomst weer ergens anders wonen. In een huis in de stad, zodat ik overal zelfstandig naar toe kan gaan. Dat is mijn wens.

Tweede Thuis 14| Ons september 2014

OP BEZOEK|BIJ beter en kunnen we gedragsmedicatie afbouwen. We hebben in de jaren dat we hier aan het werk zijn gemerkt dat één ding daarbij erg belangrijk is: geen haast hebben. Als het vandaag niet lukt dan proberen we het morgen gewoon weer een keer.”

Laura

“Ik woon hier sinds oktober 2012 en zolang ik hier zit wil ik er het beste van maken. In het begin was dat niet zo makkelijk. Ik kwam uit een woonvoorziening en had allerlei psychiatrische problemen. Toen ik hier kwam mocht ik niet zoveel. De eerste weken kon ik mijn ouders niet eens zien en stond er bijna niks in mijn kamer. Daarna ging het langzaam vooruit. Steeds meer vrijheid. Nu mag ik op zaterdag zelf boodschappen doen in Uithoorn, mooi toch? Het werk op het land gaat me goed af. Je ziet alles groeien en dat vind ik fijn. Aan de weg hebben we een verkoopstalletje. Daar kunnen mensen uit de buurt hun groenten kopen. Nou dat is dus een groot succes! Er is na een dag meestal niets meer over.

Anne

Sinds een tijdje heb ik ook al een baantje buiten de voorziening.

Anne is begeleidster op ‘Sluis’: “Mensen zitten hier echt om tot rust

Ik help Rinus de bloemenman uit Nes aan de Amstel met het

te komen. Ze hebben vaak een erg moeilijke periode achter de

schoonhouden van zijn bloemenstal en allerlei andere klusjes.

rug en wij proberen opnieuw structuur in hun leven te brengen. Dat

Dat regelmatige werken zorgt ervoor dat andere dingen ook goed gaan. Afvallen bijvoorbeeld.

doen we onder andere door werk op maat aan te bieden. Op deze manier gaan ze weer succes behalen in wat ze doen. Zeker voor mensen die zoveel

“Mensen zitten hier echt om tot rust te komen’’

Sinds ik hier woon ben ik al 38 kilo kwijtgeraakt. Goed hè.

tegenslagen hebben gehad is dat erg belangrijk. Ze werken onder

En de toekomst, tja, ik zie wel wat er op mijn pad komt. Het

andere in de moestuin. Je stopt een zaadje in de grond. Daar

gaat mij echt om het hier en nu. Ik ben blij dat ik naar Sluis-

komt een plantje uit wat je goed moet verzorgen en uiteindelijk

Zicht gekomen ben om hulp te krijgen. Ik was daar zo naar op

kan je de courgette of de aardappels vol trots naar het winkeltje

zoek en niemand lukte het om me dat te geven. Hier dus wel. Ik

brengen dat we aan de straat hebben gebouwd. Naast het werken

kan weer gewone gesprekken voeren met mensen en ben echt

op het land hebben we ook andere activiteiten zoals zwerfvuil uit

aan het veranderen in mijn hoofd. Wat ook helpt is dat ik hier

de buurt ophalen. Dat wordt bovendien erg gewaardeerd door

een goede vriendin heb gemaakt. Dat is Wendy. Zij steunt mij

de bewoners van Nes aan de Amstel.

en ik haar. Het is echt iemand waarmee je lekker kan praten. Langzaam aan wordt het leven weer wat overzichtelijker. Mijn

De individuele aandacht voor cliënten is belangrijk op onze

vader en mijn vrienden van vroeger zeggen het ook, het gaat

voorziening. Ze zijn vaak hun hele leven enorm overvraagd en

echt beter met me.”

reageren sterk op prikkels van buitenaf. Door rust en een op de persoon gerichte structuur te geven, gaat het vaak snel al wat

Ons Tweede Thuis

september 2014

|15

ANNE JOUSTRA blikt terug “Raad van Toezicht is professioneler geworden” Anne Joustra, voorzitter Raad van Toezicht, blikt terug

Hij is al veertien jaar voorzitter van de Raad van Toezicht van Ons Tweede Thuis. Hij zag de organisatie groeien van vijf naar meer dan 70 voorzieningen en leidde de Raad van Toezicht naar meer professionaliteit. Eind dit jaar neemt hij afscheid van de Raad van Toezicht maar hij heeft het volste vertrouwen in de toekomst. Anne Joustra aan het woord. Wat is het grootste verschil tussen het bestuur toen en de Raad van Toezicht nu? “Ik ben begonnen als secretaris van het bestuur van Ons Tweede Thuis, per 1 januari 1981. Ze zochten een planoloog of bouwkundige. Ik werd gevraagd door Jan Achterstraat die in het bestuur zei dat hij nog wel een geschikte medewerker had. Nou ja, het was niet zozeer dat hij mij vroeg, hij zei gewoon dat ik in het bestuur moest. Ik had nog nooit van Ons Tweede Thuis gehoord, kende ook de doelgroep helemaal niet en kwam als 27-jarig jochie in dat bestuur waar allemaal ouders in zaten. Melis Spaans, ook een van de bestuursleden, reed mij in een Mercedes langs de voorzieningen (toen vijf stuks) en er ging een wereld voor me open. Ik kwam in Mozaïek en daar hingen opeens allemaal mensen om mijn nek. Wat is dit voor tent, dacht ik. Ja, ik ging echt niet vanuit een zware maatschappelijke bewogenheid in het bestuur meedraaien maar geleidelijk kwam die betrokkenheid wel. Het heeft me beetgepakt. Die ouders in dat bestuur, die wisten waar ze het over hadden. Tweede Thuis september 2014 16| Ons

Hele discussies waren er over meer zelfstandig wonen. Zouden hun kinderen dan niet vereenzamen? Dat is ook het grootste verschil met nu. Op een gegeven moment is de structuur van de stichting veranderd in een Raad van Bestuur en Raad van Toezicht. In die Raad van Toezicht zitten nu geen ouders, de discussies zijn daardoor ook anders. De Raad is op deze manier onafhankelijker en professioneler, en dat is goed. Er zijn wel leden voorgedragen vanuit de Centrale Familieraad (en vanuit de Ondernemingsraad) maar dat zijn niet direct betrokkenen, wat zorgt voor een ander soort discussie. Iedereen moet natuurlijk wel affiniteit hebben met de doelgroep, ik bedoel, het gaat niet om zakken zand sjouwen.”

Hoe heb je die jaren in het bestuur en later in de Raad van Toezicht ervaren? “Het heeft veel bijgedragen aan mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik leerde veel en ging nadenken over kwetsbare mensen. Ik heb gevoel ontwikkeld voor mensen die het moeilijk hebben in onze samenleving, een samenleving die ook nog eens steeds ingewikkelder wordt.

IN|BEELD Het is belangrijk dat mensen die hulp nodig hebben, die hulp ook krijgen zodat zij zo veel mogelijk volwaardig mee kunnen doen in de samenleving. Het gaat om medemensen. Het geeft veel voldoening als mensen met meer of minder ondersteuning hetzelfde leven kunnen leiden als wij allemaal. Ik heb mijn werk met ontzettend veel plezier gedaan. Er waren natuurlijk ook moeilijke momenten. De situatie rond Guldenhof, nu De Dijk, was er een. Met de beste intenties hebben we Guldenhof gebouwd maar we hebben te veel vanuit onze doelgroep en de noodzaak tot een dergelijk centrum gedacht en te weinig aandacht gehad voor de omgeving. Daardoor kwamen cliënten en ouders in de vuurlinie. Dat was heftig en daarover heb ik vaak gedacht ‘waarom hebben we dat niet op tijd gezien’. Dat hadden we moeten voorkomen. Gelukkig is De Dijk nu helemaal gelegaliseerd en ik ben erg blij dat het kon blijven bestaan.”

Je zei net dat de Raad van Toezicht professioneler is geworden, waarin zie je dat terug? “Er is natuurlijk veel gesproken over de rol van toezichthouder, landelijk maar ook in onze eigen Raad van Toezicht. Op onze laatste ‘heidag’ hebben we het ook gehad over welke ontwikkelingen zie je in de governance en hoe staan wij daarin? We hebben nu zittingstermijnen voor de leden, dat is ook de reden dat ik stop: mijn termijn zit er nu op. We denken na over toetsingscriteria: wat is toezicht houden en welke criteria hanteren we daarvoor. We werken analytischer, houden de ontwikkelingen in de samenleving in de gaten, de bezuinigingen, de organisatiestructuur van de stichting. Waar we goed op moeten letten is dat het om een bijzondere groep mensen gaat waar Ons Tweede Thuis voor zorgt. Empathie is erg belangrijk. Dat heeft niet meer de boventoon zoals in het bestuur van mijn beginjaren bij Ons Tweede Thuis, maar we benoemen het wel in onze discussies. Die bijzondere doelgroep maakt dat we minder risico’s kunnen nemen en meer zekerheden moeten inbouwen dan zomaar een bedrijf dat iets produceert. Dat kan failliet gaan, maar wij hebben mensen waar we verantwoordelijk voor zijn. Onze cliënten staan altijd voorop. We hebben als Raad van Toezicht een kwaliteitsslag gemaakt maar de empathie behouden.”

Hoe zie je de toekomst van de Raad van Toezicht en van Ons Tweede Thuis? “Door de invoering van termijnen hebben we afscheid moeten nemen van heel goede mensen maar er zijn, tot mijn grote vreugde, andere goede nieuwe krachten voor teruggekomen. Mensen die ook in andere zorginstellingen

in het toezicht hebben gewerkt en veel ervaring meenemen. Ons Tweede Thuis zit natuurlijk in een puike situatie: financieel gezond, een goede mentaliteit en sfeer, mooie gebouwen. Maar er komt zwaar weer en dat vraagt een grote inspanning voor iedereen. Enkele nieuwe leden van de Raad van Toezicht hebben crisissituaties meegemaakt en zijn heel scherp en alert. Dat is goed voor Ons Tweede Thuis. De Raad van Toezicht is klaar voor de nieuwe periode qua samenstelling en professionaliteit. De nieuwe voorzitter is al bekend, dat is een doorgewinterde bestuurder met een goed moreel kompas voor wat goed en fout is. Ik heb begrip voor de wijzigingen in de zorg. Als je de statistieken ziet, weet je dat er iets gedaan moet worden. Het kan zelfs kansen bieden maar er is creativiteit nodig en een appèl op wat iedereen kan.

Ik denk dat Ons Tweede Thuis op de goede weg is maar we kunnen er niet gemakzuchtig over denken. Het is spannend of het lukt, maar ik denk dat deze stichting het wel gaat redden.”

Er komt een symposium ter gelegenheid van jouw afscheid. Wat is het thema van dat symposium? “Ik wil eigenlijk mijn afscheid gebruiken om de stichting nog een keer te helpen. Kijk, we hebben allemaal het doel dat mensen met een beperking kunnen participeren in de samenleving en dat we een inclusieve samenleving hebben. Dat doel hadden we 40 jaar geleden en dat hebben we nu. Maar hoe bereiken we dat in onze tijd? Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om de positie van Ons Tweede Thuis in de samenleving zichtbaar te maken. Gemeenten laten zien dat je zorg niet zomaar ergens uit de markt kunt plukken maar dat het gaat om professionaliteit en continuïteit. We kunnen laten zien wat er mogelijk is vanuit Ons Tweede Thuis. We maken tot in onze haarvaten deel uit van de samenleving. We hebben jarenlange ervaringen waar ouders bij betrokken worden en zijn, dat bouw je niet in een dag tijd op. Wij van onze kant moeten anders nadenken over het begeleiden van onze cliënten en over hoe we in deze tijd dat doel van participatie voor elkaar kunnen krijgen. We moeten creatief zijn in het ontwikkelen van nieuw aanbod dat past in deze tijd. Ik hoop dat ik de ogen zie glimmen bij de mensen van de gemeenten tijdens dat symposium over wat er allemaal mogelijk is bij Ons Tweede Thuis, dan is mijn missie geslaagd.” Ons Tweede Thuis

september 2014

|17

DE SPETTE Het bad is voor die middag helemaal afgehuurd zodat iedereen er in alle rust kan zwemmen of bewegen in het water.

Vijfenzeventig mensen met een beperking. De jongste is acht en de oudste rond de zeventig. Allemaal zijn ze lid van zwemclub De Spetters. Elke zaterdagmiddag zijn ze te vinden in het gloednieuwe Koning Willem Alexanderbad in Hoofddorp. De Spetters is onderdeel van Stichting De Aanloop, een activiteitenvereniging voor mensen met een verstandelijke beperking en bestaat al bijna veertig jaar. Het zwemmen is een belangrijke activiteit. Zoals gezegd, vijfenzeventig deelnemers waarvan er gemiddeld zestig op zaterdagmiddag opgehaald worden met een speciale bus om naar het zwembad te gaan.

Om dat allemaal goed te laten verlopen heb je mensen nodig die dat begeleiden. Die helpen met verkleden en zorgen voor de veiligheid en gezelligheid in het bad. Bij De Spetters zijn hiervoor elke zaterdagmiddag tien tot twaalf mensen in touw. Allemaal vrijwilligers. Flora en Chris Visscher zijn twee van die vrijwilligers. Al zeventien jaar, bijna elke zaterdagmiddag, in of naast het bad. Chris en Flora: “Onze zoon Ronald heeft een beperking. Hij zwemt al 28 jaar bij De Spetters. Ze hebben altijd behoefte aan vrijwilligers en op een goed ogenblik dachten we dat we dat ook maar eens moesten gaan doen. We hebben er nooit spijt van gekregen. Je ziet hoeveel plezier de mensen er hebben en bovendien zijn we van mening dat iedereen het recht heeft op sport en ontspanning. Ook mensen met een beperking.” Flora is veel in het bad te vinden. Ze trekt een wat oudere vrouw langzaam door het water: “Zelf zwemmen kan ze niet, maar dit vindt ze heerlijk. Ondertussen praten we over van alles en we eindigen in het warme bubbelbad. Ze gaat totaal ontspannen weer naar huis.” Chris: “Ik houd mij meer bezig met het toezicht en het tellen van de baantjes. Veiligheid is belangrijk, zeker als het gaat om mensen met een beperking en er zijn er toch veel tegelijk in het water. Een deel van hen

IN|BEELD

RS kan prima zwemmen en zwemt forse afstanden. Dat baantjes tellen is dan ook een serieuze zaak. Aan het eind van het jaar ontvangen al die zwemmers een oorkonde met daarop het aantal afgelegde meters. Eén keer per jaar doet de zwemvereniging iets aparts. Dit jaar kwam voor de tweede keer de lokale duikvereniging langs. Voor veel van onze zwemmers was het een enorme ervaring om met duikflessen onder water te zwemmen.“

De Spetters zijn natuurlijk altijd weer op zoek naar vrijwilligers en sponsors. Het is bepaald niet goedkoop om het hele bad af te huren en er moeten elke keer mensen zijn om de zwemmers te begeleiden. Tot nu toe lukt het echter altijd weer. Volgens Flora en Chris is dat ook wel logisch: “Het is echt leuk om te doen. Al die mensen in dat zwembad die zichtbaar genieten, daar word je zelf ook gelukkig van. We verwachten natuurlijk wel een vorm van continuïteit. Dat is belangrijk voor deze activiteit. Niet in de laatste plaats omdat onze deelnemers veel waarde hechten aan een ‘bekend gezicht’. Niet iedereen komt zoals wij bijna elke week. Sommige mensen bijvoorbeeld één keer per maand, maar dan wel het hele jaar.” Chris en Flora onderstrepen ook het belang van de samenwerking met de voorzieningen. “We hebben steeds beter contact met het personeel. Dat is belangrijk want zij kennen onze deelnemers als geen ander. Als er iets aan de hand is, is het goed dat wij dat ook weten want dan kunnen we daar rekening mee houden. Daarnaast zijn zij degenen die ervoor zorgen dat onze deelnemers op tijd met handdoek en zwemkleren klaar staan. Om dat goed te regelen hebben we nu bij steeds meer voorzieningen een contactpersoon. Als ons nu iets opvalt kunnen wij dat ook melden. Door die samenwerking kunnen we nog beter de ondersteuning geven die onze deelnemers nodig hebben.”

Zwemmen bij de Spetters is elke zaterdag van vijf tot zes (behalve in de zomervakantie). Wil je meezwemmen of vrijwilliger worden, neem dat contact met de hoofdleider van het zwemmen: Roel Haytink, telefoonnummer 023-5636229, email [email protected]. Website van stichting De Aanloop www.deaanloop.nl

HARDLOPEN:

leuk, gezond, gezellig “Ik vind het leuk om te hardlopen. Soms zijn de oefeningen wel zwaar, maar het is wel leuk. Jacqueline kan het goed uitleggen. Op straat trainen is moeilijker, want de grond op de atletiekbaan veert, dus dat loopt lekkerder. We zijn ook een keer naar de Toolenburgse Plas geweest om te trainen, dat vond ik ook heel leuk”, aldus Arnold van Soest die meedoet met de looptraining op maandagavond inHoofddorp. Sommige vonden het wel leuk maar hadden ook al andere activiteiten en dan moet je kiezen.” Wat vinden de cliënten ervan? Carlos Arends: “Elke maandag doen we aan hardlopen. Jacqueline geeft ons goed training. Daar zijn we heel blij mee. Het is gezond, dat hardlopen.” Leander Wennkeis: “Ik vind het erg lek en sportief. Het is goed voor de lijn. Je leert elke week weer wat bij. Nieuwe oefeningen, Sinds een paar maanden zijn cliënten van

leuke instructies. Het is heel gezellig met

woonvoorziening Nieuweweg enthousiast

elkaar.” Ook Arno Dolieslager vindt dat

aan het hardlopen, onder leiding van

je er gezond bij blijft. Hij zou het, net als

begeleidster

Ze

Leander, leuk vinden als meer mensen

begonnen met een proeftijd, vertelt

mee zouden doen. “De atletiekbaan vind

Jacqueline: “We hadden een proeftijd

ik een goede ondergrond om te trainen.

van zes weken, daarna konden de cliënten

De trainingen die Jacqueline geeft zijn

beslissen of ze lid wilden worden van de

best wel pittig, maar ik voel me lekker

atletiekvereniging of niet. Na de eerste

als we klaar zijn met trainen”, aldus Arno.

keer, altijd spannend natuurlijk, waren

Marcel van Duin over de training: “Ik zit al

ze gelijk heel gedreven. Meestal trainen

een tijdje op hardlopen en vind het leuk.

we op de atletiekbaan, soms trainen we

De groep is ook leuk en het is nog gezond

ergens anders, die variatie maakt het leuk.

ook.”

Jacqueline

Breugel.

De heuveltraining op de Toolenburgse Plas was zwaar maar ze vonden het

Wie meer wil weten over de training

superleuk. Na die training hebben we met

hardlopen,

elkaar lekker een kopje koffie gedronken.

met: Dave de Jong of Els van der Berg

Wel verdiend! Vijf cliënten bleven na de

van

proeftijd uiteindelijk over.

[email protected]

kan

woonvoorziening

of 023 5584000.

20| september 2014

Ons Tweede Thuis

contact

opnemen Nieuweweg,

BEELD O door: wethouder Verburg en Bram van Hulst

ONTHULD

IN|BEELD Wethouder Ad Verburg en Bram van Hulst onthulden woensdag 18 juni een prachtig beeld bij kinderdienstencentrum De Lotusbloem. Gezamenlijk ontwarden zij de mooi gekleurde doeken die om het beeld waren gedrapeerd. Het was even een klus maar met z’n tweeën lukte het wel. Het kleurrijke beeld is gemaakt door cliënten van dagcentrum Floriande, allen mensen met een beperking én met kunstenaarstalenten. Aanleiding voor de feestelijke onthulling was het feit dat De Lotusbloem 20 jaar in Aalsmeer gevestigd is. Ooit begonnen in Hoofddorp, verhuisde het kinderdienstencentrum 20 jaar geleden naar Aalsmeer. Het leverde destijds nogal wat protesten op uit de buurt, zoals wethouder Verburg memoreerde, maar die verstomden al snel toen De Lotusbloem eenmaal stond.

“Aalsmeer is blij met De Lotusbloem en ook de buren zijn blij met jullie”. Aldus een enthousiaste Verburg die zich ook hier weer liet kennen als een betrokken wethouder. Na de onthulling werd hij rondgeleid door het gebouw en maakte hij nader kennis met kinderen en medewerkers van De Lotusbloem. De Lotusbloem heeft plek voor 44 kinderen. “In de 20 jaar dat het kinderdienstencentrum in Aalsmeer staat, zag je vooral een ontwikkeling naar meer professionalisering”, zo vertelt clustermanager Maria Hoekstra. “De Lotusbloem is helemaal gericht op de ontwikkeling van kinderen op sociaal-emotioneel gebied, op zelfredzaamheid en op verhogen van de communicatiemogelijkheden van de kinderen. Er is veel deskundigheid op het vlak van hechtingsproblematiek waarvoor samengewerkt wordt met het Centrum voor Consultatie en Expertise.” Kortom een plek voor kinderen met een beperking waar volop aandacht is voor hun persoonlijke ontwikkeling en waar zij veilig kunnen opgroeien. Op naar het volgende jubileum in Aalsmeer. Ons Tweede Thuis

september 2014

|21

E

en mooie plek met alle ruimte om mensen te ontvangen, voldoende parkeergelegenheid en makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer.

Mirjam Wouda en Karin Koningen

Het Adviespunt is eigenlijk de bundeling van de kennis van Ons Tweede Thuis. Therapeuten, trainers, artsen, verpleegkundigen, casemanagers en gedragsdeskundigen worden vanuit het Adviespunt ingezet. Bijvoorbeeld als er therapie nodig is of een diagnostisch onderzoek. Vaak ook worden begeleidingsteams van de voorzieningen ondersteund door het Adviespunt in de vorm van casemanagement. Dat is ondersteuning voor een team dat vastloopt in de begeleiding van een cliënt of voor ouders die te maken hebben met ingewikkelde opvoedingsproblemen in het gezin. Ook de gemeente maakt nu al gebruik van de expertise van het Adviespunt om meer inzicht

Het Adviespunt en artsen OTT samen naar Amstelveen ‘Wat is er met mijn kind aan de hand?’ ‘Ik denk dat mijn patiënt een verstandelijke beperking heeft.’ ‘Wat is de juiste therapie voor onze cliënt?’ ‘Als wijkteam maken wij ons zorgen om een man die zichzelf verwaarloost en niemand meer heeft’ ‘Hoe kan mijn dochter met spanning leren omgaan?’ ‘Hoe kunnen wij contact krijgen met onze cliënt?’

Vragen die regelmatig voorkomen, maar niet met alledaagse antwoorden. Het zijn vaak zaken waar je een expert voor nodig hebt. Het Adviespunt van Ons Tweede Thuis levert deze expertise in de vorm van: consultatie, diagnostiek, behandeling en deskundigheidsbevordering. De AVG‘s (arts verstandelijk gehandicapten) van Ons Tweede Thuis zijn onderdeel van het Adviespunt en kijken naar de klinische vragen. Het Adviespunt en de AVG’s waren, los van elkaar, gevestigd in het dienstencentrum van Ons Tweede Thuis in Aalsmeer maar zijn samen verhuisd naar de nieuwe locatie in dagcentrum Middelpolder aan de Veteranenlaan 7 in Amstelveen. Tweede Thuis 22| Ons september 2014

te krijgen in zorgvraag van mensen met een verstandelijke beperking. In het nieuwe zorgstelsel worden de gemeentes namelijk verantwoordelijk voor de jeugdzorg en voor de ondersteuning van een groot deel van de mensen met een lichte verstandelijke beperking. Op de nieuwe plek starten de AVG’s ook een AVG-Poli. Voor allerlei andere vragen kon men al terecht bij het Adviespunt. Deze AVG-poli is nieuw in de dienstverlening van Ons Tweede Thuis. Het is een polikliniek bedoeld voor mensen met een beperking die (nog) niet intramuraal bij Ons Tweede Thuis wonen. De cliënten zijn bijvoorbeeld kinderen en hun ouders of mensen die ambulant begeleid worden. Vaak zitten ze met vragen over een syndroom en bijbehorend beeld en klachten. Vragen over gedragsproblematiek, epilepsie, voedingsproblemen, zintuigstoornissen, motorische problemen, etc. Denk bijvoorbeeld aan ernstige slikstoornissen en het al dan niet besluiten om een PEG-sonde voor voeding te gaan gebruiken.

IN|BEELD

Ook voor vragen rond anticonceptie en seksualiteit kun je er terecht. Na verwijzing door de huisarts (of een andere specialist) kun je naar de poli voor consultatie, advies en behandeling door de AVG. Daar vindt dan een intake plaats door een multidisciplinair team bestaande uit in ieder geval een gedragswetenschapper en een AVG. Afhankelijk van de zorgvraag kunnen ook een sociaal pediater en gespecialiseerde paramedici geconsulteerd worden. Elize Middelhoven is een van de AVG’s en Karin Koningen beheert het secretariaat van het Adviespunt.

Ze zien nu al veel voordelen van de nieuwe plek. Karin: “We zitten hier samen op één verdieping want onze samenwerking is essentieel. We maken gebruik van elkaars kennis. Aanvragen voor de AVG-poli worden in behandeling genomen door zowel een AVG als een gedragsdeskundige van het Adviespunt. Zeker als het gaat om een complexere hulpvraag heb je beide expertises hard nodig.” Elize: “Iemand die bijvoorbeeld steeds meer moeilijk verstaanbaar gedrag laat zien. De huisarts kan deze mensen naar onze poli verwijzen. Wij gaan dan kijken wat de lichamelijke achtergrond van de klacht is en de gedragsdeskundige kijkt naar het psychisch functioneren. Samen met cliënt, vertegenwoordigers en begeleiders proberen we een compleet beeld te krijgen van de zorgvragen van de cliënt en we adviseren over de beste benadering, behandeling en ondersteuning. Doordat we zo dicht bij elkaar zitten kunnen we direct even overleggen. Dat scheelt een hoop getelefoneer en geschrijf waardoor je veel sneller kan handelen.” Door de samenwerking binnen het Adviespunt komt ook het vervolgtraject van behandeling en therapie beter in beeld. Het Adviespunt heeft een scala aan toegespitste producten zoals trainingen gericht op het vergroten van de zelfredzaamheid, ergotherapie, logopedie, psychomotore therapie, sociale weerbaarheidstraining etc. Doordat al deze vormen op dit éne punt verzameld zijn, is de weg van probleem naar oplossing zo kort en gericht als mogelijk.

Het adviespunt en de AVG-poli zijn bereikbaar op: Veteranenlaan nr. 7 1183DL in Amstelveen. Telefoonnummer 020-4061030 [email protected] www.onstweedethuis.nl/adviespunt

Ons Tweede Thuis

september 2014

|23

VASTE|RUBRIEK

en die er niet zo uitziet zoals Ons Tweede Thuis voorheen gewend was, maar nu wel afgestemd is op de wensen van de cliënten.

Sommige medewerkers moeten wennen, maar zij realiseren zich wel: klant/cliënt is koning! Of een enquête die door een begeleider is opgezet om te peilen of familieleden iets willen gaan doen voor of samen met de cliënten. In die enquête staat een keuzelijst met allerlei klussen. Meest opmerkelijke antwoord was wel dat alle familieleden (dus 100%) op de een of andere manier wilde meedoen. Dus nu kan Ons Tweede Thuis dat mooi gaan oppakken!

Bewegen als uitdaging Binnen OTT is de tot op heden bestaande zorgcultuur nodig toe aan een hernieuwde invulling, waarbij vooral de familieleden en andere betrokkenen rondom de cliënten een grotere rol moeten gaan spelen. Ook de gemeentes die in 2015 de WMO-gelden gaan beheren eisen van Ons Tweede Thuis dat zij het netwerk en de families van de cliënten meer betrekken bij die zorg. De Cefara is daar al enige tijd mee bezig, maar dat heb ik al meermalen in deze column beschreven. tot zover dus niets nieuws. Na deze zomer gaan we dit nieuwe onderwerp verder uitwerken. En tot mijn grote genoegen zijn er in de afgelopen periode op verschillende voorzieningen nieuwe activiteiten samen met families ontwikkeld. U moet zich voorstellen dat bij er die voorzieningen ook medewerkers zijn die eigenlijk veel twijfels hadden of deze participatie/betrokkenheid een goed resultaat zou opleveren. Enkele voorbeelden: ouders die zelf een tuin hebben ingericht,

Tweede Thuis juni 2014 24| Ons

Als laatste voorbeeld een dilemma waar een leidinggevendemee zat: moeten de huiskamers opnieuw worden geschilderd, of wachten we nog even en sparen we dat geld uit voor een verbouwing die beter aansluit bij de wensen van de cliënten? Samen met de familiecommissie is dit nader onderzocht, maar uiteindelijk moet deze leidinggevende wel een beslissing nemen. Ze denkt dat die (eigen) beslissing de participatie zou kunnen schaden. Ik denk van niet, want als deze zaken serieus en dus samen met families worden onderzocht, dan vergroot je daarmee de participatie en de betrokkenheid van die families. Die families zullen dan ook veel meer begrip krijgen voor de beslissingen die genomen wordt, ongeacht welke beslissing dát is. Ik hoop dat er meer van dit soort voorbeelden zullen volgen. Als laatste, De Cefara gaat de komende tijd meehelpen om de werkplannen voor 2015 beter toe te spitsen op deze wens voor meer participatie en betrokkenheid. Ook op de voorzieningen moeten de familiecommissies weer hun stem laten horen bij de invulling van de werkplannen aldaar. Al met al vind ik dat bij de zorgcultuur die nu in beweging is, wij als families zeer veel kunnen bereiken. Maar dan moeten wij ook zelf meedoen met die beweging. Dat wordt een mooie uitdaging.

Robert Verberg

Voorzitter Cefara

N E DD

MI in de ving e l n e

sam

Via een persoonlijke relatie werd ‘Boerin en de Kok’ op het idee gebracht. Hoe geweldig zou het zijn, als hun kookstudio een helpende hand kreeg en tegelijkertijd een actieve bijdrage zou leveren aan de maatschappij? Inmiddels weet Boerin en de Kok dat het een geweldige ervaring is. “De komst van Tamara is voor ons een grote aanvulling en de dynamiek is fantastisch,” aldus Eva, eigenaresse. “Ik raad bedrijven aan om het te proberen. Het Bedrijfsverzamelgebouw van Ons Tweede Thuis biedt doeltreffende ondersteuning, zowel aan Tamara als aan ons. De aandacht die je er als bedrijf in stopt, komt absoluut terug. Wij zijn er super blij mee.” Ook Tamara is happy! Ze werkt twee dagen bij het Bedrijfsverzamelgebouw en twee dagen bij Boerin en de Kok. ”Het zijn aardige en lieve mensen hier. Ik werk op een mooie plek, je kan vanaf hier naar het weiland kijken”. De prachtige locatie van Boerin en de Kok wordt voor verschillende doeleinden gehuurd, maar de eigenaren organiseren zelf ook activiteiten, die de moeite waard zijn, vertelt Tamara trots. “Ik help bij die activiteiten. Daarom werk ik soms op andere dagen, of in het weekend. Ik kom als ze me nodig hebben.” Zowel Tamara als Eva geven aan dat niet iedereen een volledig beeld heeft van Ons Tweede Thuis. “Veel mensen denken dat Ons Tweede Thuis er is voor zware gehandicapten,” vertelt Tamara, “maar dat ben ik niet. Ik ben goed in hard en netjes werken. Ik kan goed schoonmaken en ben beleefd en vriendelijk tegen klanten.” Volgens Eva is dat niet het enige. Tamara bedenkt zelf wat ze kan doen. Ze heeft inzicht en ziet werk. Boerin en de Kok heeft veel aan

VASTE|RUBRIEK

haar. “Tamara neemt haar verantwoordelijkheid. Als ze iets niet weet, weet ik zeker dat ze het zal vragen. Ze krijgt vrijheid, maar kan dat ook aan. Ik kan op haar vertrouwen”, aldus Eva. “In het begin was ik super verlegen. Ik weet nu hoe het werkt, durf te vragen en te praten. Het meeste werk vind ik leuk om te doen. Sommige dingen niet, soms omdat ik het nog nooit gedaan heb. Je kan niet alleen maar leuke dingen doen. We kletsen, maken grapjes en lachen samen en ik mag veel nieuwe dingen uitproberen. Het is hard, maar gezellig werken hier!” Tamara is trots op haar werk, de gastvrijheid van Boerin en de Kok, de activiteiten die zij ondernemen, de tevreden gasten, de sfeer die het uitstraalt. Ze vertelt er graag over en voelt zich verbonden en betrokken bij ‘haar bedrijf’. Eigenlijk… is ze net zo trots als de Boerin en de Kok zelf! Trotse werknemers, daar droomt toch iedere werkgever van….

Meer informatie over Boerin en de Kok? Neem een kijkje op: www.boerinendekok.nl Meer weten over de mogelijkheden van het Bedrijfsverzamelgebouw? Neem contact op met Merel Dekker: [email protected]

COLUMN|CLIENT Symposium Participatie:

jij & ik

Op woensdagmiddag 19 november 2014 organiseert Ons Tweede Thuis een symposium met de titel ‘Participatie: jij & ik’. Sprekers zijn prof. dr. H.M. (Heleen) Dupuis, voorzitter Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland en lid van de Eerste Kamer, en mevr. P.J.C.M. (Petri) Embregts, bijzonder lector Zorg voor Mensen met een Verstandelijke Beperking, hoogleraar op twee bijzondere leerstoelen aan de Universiteit van Tilburg en directeur behandelinnovatie en wetenschap bij Dichterbij.

David Griebling ATC De Morgenster

Mijn foto staat in een boekje over kernwaardes van Ons Tweede Thuis en straks op de nieuwe website. Dat vind ik een eer maar het maakt me ook verlegen want iedereen kan die foto zien. Mensen die niet wisten dat ik autisme heb, weten dan dat ik een beperking heb als ze mijn foto Ons Tweede Thuis organiseert dit symposium ter zien. Ik moet een beetje aan dat idee wennen maar ik gelegenheid van het afscheid van de voorzitter van ben wie ik ben. Iedereen in mijn familie en vriendenkring de Raad van Toezicht, dhr. A. (Anne) Joustra. Elders in weet dat ik autisme heb, dus die foto kan best. Het maakt dit Magazine staat een interview met dhr. Joustra. De uitnodiging voor dit symposium zullen wij op korte termijn wel wat kwetsbaar, een van die kernwaardes van Ons verspreiden. Wij zullen o.a. burgemeesters en wethouders Tweede Thuis. Maar autisme heeft veel gezichten, dat en bestuurders van collega-organisaties uitnodigen. hebben we laatst in ons lied ‘de kracht van autisme’ proberen duidelijk te maken. Iedereen mag er zijn. Is dat krachtig? Ik denk het wel. Mensen zeggen ook dat ik een krachtige persoonlijkheid ben. Ik herken me daar wel in. Als je zelfreflectie ontwikkelt, ga je naast Op 21 oktober 2014 organiseren Leernegatieve dingen ook positieve dingen van jezelf zien. en Werkcentrum Bedrijfsverzamelgebouw en Dat is ook zelfbewust, weten welke eigenschappen je BW Re-integratie, een ondernemersontbijt voor hebt, wat je aankunt. Het gaat natuurlijk altijd om het de regio Amstelland en omstreken. evenwicht tussen kwetsbaarheid, zelfbewust en krachtig. Een andere kernwaarde is lef. Dat heeft voor mij een Met u en onze samenwerkingspartners wat negatieve bijklank. Positieve lef is dat je je durft willen wij kennis en ervaring delen te onderscheiden van anderen. Bijvoorbeeld door in een over alle facetten van re-integratie café waar iedereen alcohol drinkt, melk te gaan drinken. en participatie. Tijdens het ontbijt Maar je hebt ook lef, meer stoer doen, waarmee je wordt u door de gemeente en het eigenlijk onzekerheid wilt verbergen. Het vergt juist lef UWV bijgepraat over actuele zaken. om je onzekerheid te tonen. Ik heb liever de term moed. Werkgevers die de samenwerking De laatste kernwaardde verbindend herken ik ook wel. Op De Morgenster, waar ik werk, accepteert iedereen met ons zijn aangegaan, zullen elkaar. Je hebt allemaal iets en dat verbindt. Ik vind die u inspireren met hun ervaringen. kernwaardes trouwens ook wel Alle ondernemers uit de regio Geen blad zonder bij Ons Tweede Thuis passen. Het en omliggende plaatsen zijn zijn goede waardes om mee naar column welkom! buiten te treden, een positieve Wanneer: 21 oktober 2014 boodschap. De diversiteit van Waar: Bedrijfsverzamelgebouw, de waardes is goed, het zijn meerdere eigenschappen en Bouwerij 92, Amstelveen de combinatie geeft een solide Hoe laat: van 08.00 tot 09.00 uur basis. Ja, ze passen wel bij Ons Aanmelden en informatie: Tweede Thuis. ondernemersontbijt.onstweedethuis. Tweede Thuis september 2014 26| Ons

com (Zonder www!)

KALENDER

activiteiten

OKT|4

dierendag, 13.30-15.30 uur, kinderboerderij Boerenzwaluw, Hoofddorp

15.00 uur, kinderboerderij Boerenvreugd, Aalsmeerr

|25

Zwanenburg

|25

|5 wat kruipt/springt daar? 11.00-

|5 droomvangers maken, 14.00-16.00 uur, kinderboerderij De Knuffelweide,

pompoenstukjes maken en schminken, 14.00-16.00 uur, kinderboerderij De Hoeve, Badhoevedorp

pompoenstukjes maken en schminken, 14.00-16.00 uur, kinderboerderij De Hoeve, Badhoevedorp

NOV|8 lampion maken, 13.00-15.30 uur, kinderboerderij Dierenvreugd, Nieuw-Vennep |19 wintermarkt, 12.30-14.30 uur, dagcentrum Hortensialaan, Aalsmeer |20 wintermarkt, 18.00-20.30 uur, dagcentrum Floriande, Hoofddorp |23 wat klimt daar? 11.00-15.00 uur, kinderboerderij Boerenvreugd, Aalsmeer

DEC|13 kerstmarkt, 10.00-15.00 uur, kinderboerderij Dierenvreugd, Nieuw-Vennep|14 plaatjesbingo in kerstsfeer voor de kleintjes, 13.30-15.30 uur, kinderboerderij Boerenzwaluw, Hoofddorp

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de betreffende voorziening.

VIERINGEN Ons Tweede Thuis organiseert voor haar cliënten een aantal zondagsvieringen en sjabbatvieringen. De sjabbatvieringen vinden plaats in de woonvoorzieningen Groenhof en Maccabiadelaan. De vieringen zijn op vrijdagavonden en zaterdag(sjabbat)middag. Ook is er regelmatig op de zaterdag(sjabbat)morgen gelegenheid om naar de synagoge te gaan. Voor de exacte tijdstippen kunt u contact opnemen met de woonvoorzieningen of met Amiad Ilsar, [email protected]. De plaats en data voor de zondagsvieringen in de komende maanden zijn zoals hieronder aangegeven. Voor meer informatie over de zondagsvieringen kunt u contact opnemen met Ronald van der Kruk, [email protected] of Albert Jan Treur, aj.treur@ onstweedethuis.nl. De vieringen staan onder leiding van Ronald van der Kruk en Albert Jan Treur. Er is muziek en iedereen: cliënten, ouders, familie en begeleiding, is van harte welkom.

SEPTEMBER

OKTOBER

NOVEMBER

14 dagcentrum Hoofdweg, 10.30 uur

5 dagcentrum Amstel-Meer, 10.30 uur

2 dagcentrum Amstel-Meer, 10.30 uur

21 dagcentrum Westwijk, 10.30 uur

12 dagcentrum Hoofdweg 10.30 uur

09 dagcentrum Hoofdweg 10.30 uur

19 dagcentrum Westwijk, 10.30 uur

16 dagcentrum Westwijk, 10.30 uur

Ons Tweede Thuis

september 2014

|27

Merendeel cliënten tevreden over zorg Ons Tweede Thuis Kwaliteit van zorg staat hoog in het vaandel van Ons Tweede Thuis. Net als de tevredenheid van de cliënten die gebruik maken van die zorg. Daarom wordt er regelmatig een onderzoek gehouden naar die tevredenheid van cliënten. Dit jaar is het onderzoek voor het eerst door een extern bureau gedaan. De resultaten geven voldoende stof tot gesprek want je moet nooit achterover leunen, aldus Anne Kooistra, beleidsmedewerker kwaliteit. Anne vertelt dat Ons Tweede Thuis altijd een eigen onderzoek had. “Een voordeel daarvan is dat het helemaal afgestemd is op de eigen specifieke situatie. Een nadeel is echter dat je de uitkomsten dan niet kunt vergelijken met andere zorginstellingen. Met dit onderzoek kunnen we dat wel. De branchevereniging pleitte ook voor een benchmark, dus vergelijking van zorginstellingen onderling. Het onderzoek maakte onderscheid tussen cliënten van achttien jaar en ouder of jonger dan achttien jaar. Bij de laatste groep hebben de ouders de vragenlijst ingevuld, bij de eerste groep de cliënt zelf (eventueel met hulp van een begeleider) of de ouders ingeval cliënten niet voor zichzelf kunnen spreken. De vragenlijst was ook online in te vullen.”

Respons en resultaten De meerderheid van de cliënten was positief over de vragenlijst. Sommigen vonden hem te uitgebreid, anderen juist te weinig uitgebreid, maar de meesten vonden hem prettig in te vullen. De respons was over het geheel 64%, vergeleken met de hele branche (58,2%) een mooie score. Uit zo’n onderzoek komen altijd pluspunten en verbeterpunten. Pluspunten zijn bijvoorbeeld: cliënten zijn tevreden over hun kamer of appartement en over de privacy in hun kamer. Tweede Thuis september 2014 28| Ons

Werkbegeleiders komen hun afspraken na en cliënten zijn op de hoogte van veranderingen. Verbeterpunten zijn onder andere: woonbegeleiders kunnen meer rekening houden met de wensen van cliënten, cliënten willen door hulp meer zelf kunnen doen. Al met al was 77,3% van de cliënten van Ons Tweede Thuis tevreden, dit is vergelijkbaar met de tevredenheid in andere instellingen in de gehandicaptenzorg.

Vervolg Wat wordt er met de resultaten gedaan? “We mogen best tevreden zijn met de resultaten maar je moet natuurlijk nooit achterover leunen. De resultaten geven voldoende stof tot gesprek. Door te praten met cliënten en ouders kom je erachter hoe de verbeterpunten opgepakt kunnen worden. Het onderzoek was niet anoniem, juist om ook op individueel cliëntniveau aan de slag te kunnen met verbeterpunten. Leidinggevenden kunnen verbeterpunten in het werkplan van hun voorziening opnemen en Ons Tweede Thuis kan nagaan wat er achter de verbeterpunten zit, hoe kunnen we daar aan gaan werken. De resultaten worden voorgelegd aan de Centrale Familieraad, Centrale Cliëntenraad, sectoroverleg met leidinggevenden van voorzieningen en managementteam. Al met al ben ik blij dat zoveel cliënten gebruik gemaakt hebben van de mogelijkheid om hun mening te geven,” aldus een tevreden Anne.

IN|BEELD Kritisch blijven kijken Harry van Schaik is vader van Marjon, cliënt van woon- en dagcentrum Amstel-Meer. Hij vulde de vragenlijst voor zijn dochter in: “Ik vind het heel goed dat er zo’n onderzoek gehouden wordt. Ja, als er echt iets niet goed was, had ik het al veel eerder besproken. Er is een goede communicatie met Amstel-Meer. Natuurlijk is er wel eens iets maar daar komen we samen uit. Ik heb, denk ik, wel voldoende zicht op hoe het met mijn dochter gaat om de vragenlijst in te vullen. Als ik haar weer terugbreng na een weekendje thuis, gaat ze altijd graag terug, dat is toch tekenend. Ik vond de vragen wel geschikt en mis niet direct bepaalde vragen. Marjon is tevreden

met hoe ze woont en met de dagbesteding. Ja, zo’n vraag als ‘de begeleiding helpt mij nieuwe dingen te leren’. Tja, het is meer handhaven van wat zij kan. Een vraag over zelf keuzes maken, nou dat doet ze wel hoor. Laatst thuis gingen we de tafel klaarzetten voor het eten. Ik gaf haar de kaas maar die zette ze direct terug in de koelkast. Als dat niet ‘zelf keuzes maken’ is! Voor de stichting met al die voorzieningen is het een goed signaal zo’n onderzoek: hoe staat het ermee. Je moet altijd kritisch naar je eigen instelling blijven kijken.”

Lastig in te vullen voor ouders Ans van Kesteren is de moeder van Mike van Kesteren. Mike woont bij wooncentrum Amstel-Meer waar hij ook dagbesteding heeft. Omdat hij zelf het onderzoek naar de clienttevredenheid niet kan invullen, heeft zijn moeder dat gedaan. Dat was een beetje lastig, zo vertelt zij. Ze legt ook uit waarom.

Dick Monsees “Dat invullen van die vragen ging prima. Ja, soms waren de vragen wat lastig maar dan moet je goed lezen. Ze gingen over het wonen, werken, eten, begeleiding. Hoe ik mijn appartement vind. Nou, ik ben heel tevreden. Ik zou wel een eigen wasmachine willen. Nu moet ik beneden wassen. Dat heb ik eigenlijk niet opgeschreven bij die vragen maar ik ben er ook zo aan gewend. Het eten, dat kan wel eens beter, hoor. In het weekend als er zelf gekookt wordt in het restaurant, dan is het wel lekker. Maar ik eet toch iedere dag in het restaurant. Dat is makkelijk als ik de hele dag gewerkt heb. Ik vind het wel belangrijk om zo’n vragenlijst in te vullen. Het is eigenlijk een soort enquete. Op mijn werk heb ik die ook wel eens ingevuld en hier op Groenhof ook. Je kan er altijd wat van leren. We gaan een moeilijk jaar tegemoet met al die bezuinigingen en de Participatiewet. Ja, ik lees kranten en ben ook lid van de bond. Maar ik ben heel tevreden hier, schrijf dat maar op.”

“Het zijn vragen in de ik-vorm. Dus ‘ik ben tevreden over hoe ik woon’ of ‘ik ben tevreden over mijn begeleiders’. Ja, als ouders zijn we tevreden maar of hij tevreden is op het dagcentrum? Ik ben er nooit bij. Ik hoor alleen of Mike tevreden was of niet, dat lees ik in het schriftje. Ik vermoed dat hij globaal genomen tevreden is. Ook zo’n vraag: de begeleiders helpen mij op mijn werk/dagcentrum als ik iets nieuws wil doen of leren. Als die lieve mensen tijd hadden, ja dan zouden ze hem van alles willen leren. Uit hemzelf komt het niet. Ik geef het woon- en dagcentrum een tien, iedereen doet zijn uiterste best. Maar op de woongroep zijn ze beperkt in mogelijkheden. Er wonen veel mensen die in een rolstoel zitten en dan kun je zonder extra handen niet met z’n allen gaan wandelen. Hoe vul je zo’n vragenlijst in? Is het bedoeld voor de overheid? Dan zou ik aangeven dat er wel mensen bij mogen. Is het voor de voorziening? Dan denk ik, ze doen het hartstikke goed. Bovendien komen allerlei dingen al aan bod bij de bespreking van het POP. Dat werkt heel goed. Het is gewoon lastig invullen. Dat zal anders zijn als cliënten hem zelf in kunnen vullen, dan kunnen ze hun mening geven, maar voor ons als ouders is het misschien eigenlijk niet te doen. En gezien de POP-besprekingen, ook onnodig. Ik heb het toch gedaan want ik wil best even die moeite nemen maar het blijft lastig.

Ons Tweede Thuis

september 2014

|29

VASTE|RUBRIEK

Wandeldagboek Hennie Hennie Pistor (woon- en dagcentrum Maccabiadelaan) loopt veel en graag met zijn begeleiders door de natuur van Middelpolder. Hij houdt voor het Ons Tweede Thuis Magazine een paar seizoenen een wandeldagboekje bij. Dit keer het laatste seizoen: de zomer. Dagboek juli en augustus We hebben gekeken naar de vlinderstruik. Dat is een drachtplant. En gepraat over bijen; hoe ze van nectar (dat is heel vloeibaar) honing maken in de bijenkast. Door met hun vleugeltjes te klapperen verdampt het vocht en krijg je dikke honing. En hoe ze stuifmeel op hun pootjes rollen en dat zo meenemen naar de kast. Deze warme zomer was het buiten een graad of 24/25. De bramen worden al rijp. Ik heb het zaad van de berenklauw gezien, Ik heb een zwanenkoppel gezien. De jonge zwaantjes zijn zacht bruin van kleur, ze worden later pas wit. We hebben de tuinstoelen schoongemaakt, daar kunnen we dan in gaan zitten. Het is voor het eerst heel warm geworden nu, 17 juli. Meer dan 30 graden. Het wordt vandaag, 18 juli, 30 graden. Het was bloedheet en we hadden geen zin om er doorheen te wandelen. Dus zijn we een klein stukje aan het wandelen gegaan. Het was vandaag warm weer. Ik zag zinnia’s in de tuin. Daarbij voelde ik me lekker. Ik voelde van wat hebben ze mooie kleuren. Omdat het zo heet was, zijn we een koude film gaan kijken. Een ijsbeer

zag ik onder water zwemmen en ik hoorde de ijzige wind waaien. Op 20 augustus zie ik dat het al een klein beetje de kant van de herfst uitgaat. De paardenbloemen zijn al bijna uitgebloeid en de blaadjes van de planten worden geel. Er zijn bruine takjes zichtbaar van de planten en ik heb paddenstoeltjes gezien op straat. En het begint ook minder warm te worden. Het eind van mijn dagboek komt eraan. We moeten het eind augustus inleveren. Een regenachtige dag. De bladeren liggen in een plas. We liepen onder een mammoetboom door. Ik wist bijna zeker dat het een mammoetboom was. Dat klopte. We keken in de computer. Eind augustus zag ik in de polder een reiger op een brug zitten. Even later begon die te fladderen met zijn vleugels en toen begon de reiger op te stijgen. En vloog steeds wat sneller weg. Hij verdween bij het bos. Hij gaat in een versnelling de herfst tegemoet.

Dit is het einde, ik heb nu vier seizoenen geschreven voor mijn wandeldagboek. Ik hoop dat u het leuk vond!

IN|BEELD

W

ethouder Maaike Veening van onderwijs van Amstelveen

reikte de diploma’s persoonlijk aan alle kinderen uit. Ze was vol bewondering voor de voortgang die de kinderen gemaakt hadden, echt een succes! De noodzaak van dergelijke programma’s is in Amstelveen in ieder geval duidelijk. Het is een gemeente waar mensen met veel verschillende nationaliteiten wonen. Hun kinderen moeten gewoon naar school kunnen gaan. Opstap en Opstapje zorgen ervoor dat de taalachterstand wordt aangepakt. Tegelijkertijd wordt er in een vroeg stadium gekeken naar de ontwikkeling van het kind. Freya Post van Ons Tweede Thuis is coördinator van de programma’s: “We hebben de programma’s overgenomen van een andere organisatie en moesten meteen aan de slag. Een sprong in het diepe dus. Dat heeft goed uitgepakt, mede omdat we het iets anders hebben aangepakt. We gaan bij de families thuis langs. Op deze manier zien we hoe de ouders de kinderen opvoeden en we geven hen daarbij advies. Daarnaast hebben we ook direct contact met de kinderen. Vanuit de ambulante dienstverlening van Ons Tweede Thuis hebben we daar veel ervaring mee. Mocht het kind naast de taal- een ontwikkelingsachterstand hebben dan zijn we er vroeg bij en kunnen we de juiste vorm van ondersteuning bieden. Je kunt dus echt maatwerk leveren. Ouders zijn erg enthousiast. Rond Koningsdag hebben we bijvoorbeeld aandacht besteed aan alle Nederlandse feestdagen.” Katrinka, moeder van Dimitri, beaamt het: “Dimitri zei de eerste jaren niet zoveel, leerde moeilijk woordjes. Ik kom zelf uit Taiwan (Katrinka is mijn ‘Nederlandse’ naam, want mijn Chinese naam kan niemand uitspreken) en mijn Nederlands is redelijk, maar echt niet goed genoeg voor op school. Mijn man is vroeg de deur uit en laat weer thuis en ik denk dat Dimitri daardoor een achterstand in zijn Nederlands kreeg. Met behulp van ‘Opstap’ ging hij langzaam maar zeker vooruit. Wel zag de ‘lerares’ dat het toch ook niet snel genoeg ging. In overleg met school heeft ze geadviseerd om een jaartje extra op de kleuterschool te blijven. Dat gaan we doen, maar ondertussen gaat het echt veel beter met hem. Hij praat met steeds meer woorden en nu heeft hij dus ook z’n diploma! Volgens mij is hij er best trots op.” De middag in wijkgebouw De Meent in Amstelveen was niet alleen een bijzonder vrolijke gebeurtenis

30 KINDEREN met een diploma! Op woensdag 18 juni kregen 30 uitgelaten kinderen het diploma ‘Opstap’ en ‘Opstapje’. Ze hadden meegedaan aan taalstimuleringsprogramma’s van Ons Tweede Thuis. Die zijn voor jonge kinderen met een (dreigende) taalachterstand zodat ze goed voorbereid kunnen beginnen aan het basisonderwijs.

waar kinderen ook gewoon konden spelen en tekenen. Veel ouders hadden ook nog eens allerlei delicatessen vanuit hun eigen culturele achtergrond meegenomen. Een feestje met internationale allure. Ons Tweede Thuis

september 2014

|31

IN|BEELD Entertainment Het Jongeren Rode Kruis organiseert van alles: beautymiddag, kijken naar de pramenrace in Aalsmeer, schilderen, pepernoten bakken, disco, instuif met knutselen of sport, bingo en jaarlijks een uitje bijvoorbeeld naar het Archeon. Mariëlle Heimeriks en Monique Wolfs zijn coördinator. Mariëlle is al acht jaar betrokken bij het Jongeren Rode Kruis en vertelt dat de organisatie de laatste twee jaar enorm gegroeid is: “We zijn van drie naar acht coördinatoren gegaan en kregen er veel vrijwilligers bij, tot 30-35 op dit moment. Dat is erg leuk want nieuwe vrijwilligers brengen ook weer nieuwe ideeën mee. Per activiteit bereiden we de vrijwilligers voor. We vertellen welke mensen meegaan en dat je soms aan de buitenkant van mensen niets kunt zien maar dat zij verstandelijk beperkt zijn en soms bijvoorbeeld moeilijk praten. We maken altijd duidelijk dat wij voor het entertainment zijn en niet voor de zorg. Er gaan daarom ook altijd begeleiders mee.”

JONG EN ACTIEF bij Jongeren Rode Kruis Je bent vijftien en vrijwilliger bij het Jongeren Rode Kruis. Dat klinkt misschien suf maar als vervolgens al je vrienden ook vrijwilliger worden, moet het toch wel leuk zijn. Superleuk zelfs, zeggen de vrijwilligers, die allerlei activiteiten organiseren voor cliënten van Ons Tweede Thuis. Nina Woerden, vijftien jaar, is al twee jaar vrijwilliger. Het begon met een maatschappelijke stage vanuit het Alkwin Kollege in Uithoorn. Ze vond het een goed idee om mensen een leuke dag te bezorgen maar het bleek zelfs superleuk te zijn, zo vertelt zij. “Ik kende geen mensen met een verstandelijke beperking en dat was even wennen maar het was zo leuk. De eerste keer dat ik meedeed was op een muziekavond. Dan bereiden we in de middag iets voor met mensen en ’s avonds treden we op. Zo’n muziekavond vind ik echt de leukste activiteit die er is,” aldus Nina die graag muziektherapeut wil worden. Keken haar vrienden eerst vreemd op dat zij vrijwilliger werd, nu doen ze zelf volop mee. Tweede Thuis 32| Ons september 2014

Soms even slikken

Misschien lijkt organiseren vervelend maar Monique vindt dat niet: “Het is juist leuk. Bovendien, ik zit nu in het derde jaar van de PABO en ik leer veel wat ik verder ook kan toepassen. Soms volgen we een cursus zoals EHBO, webredactie of werving en behoud van vrijwilligers. Ook het samenwerken is heel leerzaam én heel leuk. En het contact met de cliënten is gewoon erg leuk. Het kost allemaal natuurlijk tijd maar je krijgt er veel voor terug. Een bingo met cliënten wordt gewoon heel leuk. Sommige kunnen zo grappig uit de hoek komen of zijn zo eerlijk dat je zelf wel even moet slikken maar dat is geweldig.” Mariëlle vult aan: “Het is een erg leuke manier om iets te doen met anderen. Het geeft ook veel voldoening om mensen een fijne dag te geven en aan kleine dingen te zien dat zij genieten. De eerste keer dat ik meedeed was er een spastische man. Hij kon niet praten en zelfstandig eten en was twee keer zo groot als ik als vijftienjarige, maar toen we terug waren kreeg ik een dikke kus. Nou, ik wist het wel: ik werd vrijwilliger.” Lijkt het je leuk om als vrijwilliger mee te doen? Mail naar [email protected]. Voorzieningen van Ons Tweede Thuis kunnen zich altijd bij het Jongeren Rode Kruis melden met ideeën voor activiteiten of met wensen. Facebook: www.facebook.com/JongerenRodeKruis Twitter: @jjrodekruis

NIEUWS

Spetterende Rode Kruis disco voor mensen met beperking ‘Ik houd van Holland’ was het thema van de disco die het Jongeren Rode Kruis Aalsmeer en Uithoorn eind juni organiseerde voor mensen met een beperking.

DOWN FOR DUMMIES Met veel succes startte BNN het programma Down voor Dummies op Nederland 1 (nu NPO1) en sindsdien heeft het

Zo’n 60 mensen, die ook erg van disco houden, hadden een geslaagde avond in Feesterij De Bok in Aalsmeer. De sfeer zat er al snel goed in en de enthousiaste bezoekers – vele in oranje of rood-wit-blauwe kleding – waren niet van de dansvloer weg te slaan.

programma veel harten veroverd. Bijna 800.000 mensen

Het Jongeren Rode Kruis zoekt nog jongeren en scholieren die zich vrijwillig willen inzetten om mensen te helpen.

aan. Sara gaat de strijd aan met haar ouders, wie is er nu

Bijvoorbeeld in het kader van de Maatschappelijke Stage. Wil jij het Jongeren Rode Kruis helpen bij activiteiten voor ouderen of mensen met een beperking of wil je meer informatie over wat wij doen? Mail naar [email protected], of kijk op www.facebook.com/JongerenRodeKruis of volg @jjrodekruis op twitter.

Met de serie Down for Dummies (elke donderdagavond om

Contactpersoon: Jeroen Heimeriks, 06-54653134, [email protected]

in gesprek met drie jonge vrouwen. Sara, Lize en Britt, drie

keken naar de eerste twee afleveringen. In het programma vechten drie jonge vrouwen voor hun zelfstandigheid. Britt woont en werkt bij Ons Tweede Thuis. Zij wil heel graag zelf met de bus leren reizen en trekt de stoute schoenen eigenlijk de baas?! Lize legt haar vriend uit dat ze zich wil laten steriliseren.

22:15 op NPO 1 #downvoordummies) wil interviewer Barry Atsma laten zien wie mensen met Down zijn, wat hun dromen zijn en hun verlangens. Waar gaat het goed en waar niet? Wat zijn hun dilemma’s en welke keuzes maken ze? Atsma, die zelf een broer heeft met het Syndroom van Down, gaat heel verschillende vrouwen, die allemaal een paar maanden lang op zorgvuldige wijze met de camera gevolgd zijn. Ons Tweede Thuis

september 2014

|33

Buitenspeeldag in Ba Woensdagmiddag 11 juni was het landelijke buitenspeeldag. De Buitenspeeldag is een gezamenlijk initiatief van de Vereniging Nederlandse Gemeenten, Veilig Verkeer Nederland, Scouting Nederland, Jantje Beton en Nickelodeon. Iedereen kan een activiteit organiseren voor de kinderen in de buurt. Het doel: iedereen naar buiten en spelen! Leer- werkbedrijf De Goede Buur in Badhoevedorp had het groot aangepakt. Het naastgelegen plein was omgetoverd in een kinderspeelparadijs. Een springkussen, grabbelton, een groot mens-erger-je-niet spel en vier-op-een-rij plus een enorme sjoelbak.

BRANDOEFENING op De Zevenster Veiligheid is erg belangrijk dus oefenen we regelmatig de ontruiming van het pand van kinderdienstencentrum De Zevenster in Hoofddorp. Doordat we het oefenen, verloopt dit altijd wel erg goed, maar de vraag is of het ook zo goed zou gaan als het allemaal eens echt gebeurt. Tijd voor een ‘echte’ oefening. Samen met de brandweer van Haarlemmermeer hebben we die opgezet. Niemand wist van de oefening (dus ook de BHV’ers niet). Om de druk wat op te voeren hebben we ook het verschijnen van de brandweerwagens erbij ingevoegd. Op een mooie dinsdagochtend was het zover. De Zevenster draaide nietsvermoedend rustig het programma totdat ineens het akoestisch alarm afging. De BHV’ers moesten meteen in actie komen om de juiste volgorde van ontruimen vast te stellen (dit doen ze aan de hand van de plek waar de brand is). Gezien het geluid van het alarm moeten de begeleiders fiks investeren om de cliënten rustig te houden tijdens de ontruiming.De hele oefening werd geobserveerd door een brandweercommandant die keek naar het verloop van de ontruiming maar ook naar de samenwerking tussen de BHV’ers en de brandweer. We mogen enorm trots zijn want de brandweer was onder indruk over de wijze waarop we het pand hebben ontruimd. Om de kinderen van de schrik te laten bekomen mochten de kinderen nog even in de brandweerwagen zitten en spelen met de brandspuit. Tweede Thuis september 2014 34| Ons

De kinderen uit de buurt vonden het een mooie verrassing. Casper en Tommy hadden het gehoord op de tv-zender Nickelodeon. Die zou die woensdagmiddag niet uitzenden dus je kon met een gerust hart naar buiten gaan. Ze hebben mens-erger-je-niet gespeeld, maar het springkussen was toch echt favoriet! Maar natuurlijk ook de gratis limonade en appels die gesponsord waren door Albert Heijn. “En als de tv het nou weer doet?” “Ja dan gaan we natuurlijk

NIEUWS

adhoevedorp weer kijken, maar volgend jaar zijn we er zeker weer bij, kan er dan een nog groter springkussen komen, zo’n stormbaan?”

De medewerkers van De Goede Buur waren dik tevreden. Mooi weer, spelende kinderen en blije ouders op een de bankjes “We

Laag ziekteverzuim betekent veel continuïteit

zijn hier nu al een tijdje met ons leer-werkbedrijf voor mensen met een verstandelijke beperking. Je ziet dat steeds meer mensen ons weten

Ons Tweede Thuis heeft in 2013 weer goed gescoord

te vinden. Niet alleen voor onze heerlijke appeltaarten (overigens

wat betreft ziekteverzuim: in 2012 was het verzuimcijfer

een ongekend succes) maar ook voor de andere cadeauartikelen die

3,7%, in 2013 3,5% (landelijk resp. 4,8% en 4,6%).

gemaakt worden door de mensen die bij De Goede Buur werken, of

Voor 2012 kregen we het cijfer 9,4 en voor 2013

gewoon voor een praatje. Daarnaast dragen onze cliënten hun steentje

9,5. Goed voor een tweede plaats op de landelijke

bij aan de zorg voor de ouderen in Badhoevedorp. En vandaag dus de

benchmark gehandicaptenzorg, die wordt vastgesteld

buitenspeeldag. Je doet echt iets voor de buurt en daarvoor zijn we hier

door Vernet. Bij Vernet is 90% van alle zorgorganisaties

ook. Volgend jaar weer!”

in Nederland aangesloten, een heel mooie score dus.

De koning van de tuingroep!

Het bewijst dat Ons Tweede Thuis toegewijde

Op 1 juli bestond de Tuingroep van Ons Tweede Thuis 20 jaar. Al 20 jaar

cliënten.

lang onderhouden ze de tuinen van de voorzieningen van Ons Tweede Thuis en verzetten ze steeds meer werk voor de diverse gemeenten van Amstelland en de Meerlanden. 20 jaar lang participeren ze in de maatschappij door onze samenleving schoon en groen te houden. En dat werd vandaag gevierd! André van Wijk, begeleider van de Tuingroep verwoordde het als volgt: “Het is vandaag 1 juli 2014, de dag dat de Tuingroep haar 20e verjaardag viert. Het is vandaag 1 juli 2014, de dag dat in de Eerste Kamer gestemd wordt over de Participatiewet. Het is vandaag dinsdag 1 juli, de dag dat wij als Tuingroep ons des te meer bewust zijn dat wij ons bestaansrecht ontlenen aan het in dienst staan van de cliënt en daar ook naar moeten handelen. Het is vandaag 1 juli 2014, de dag dat Rob Ojevaar als enige alle verjaardagen van de Tuingroep heeft meegemaakt en daarom vandaag als koning wordt gekroond.”

medewerkers heeft met hart voor hun

We investeren veel tijd om het verzuim tot een minimum te beperken. Beperkt verzuim betekent immers meer continuïteit op het werk en daar is iedereen bij gebaat. Er zijn de afgelopen tijd ook enkele zaken aangepast die de vermindering van het verzuim ten goede komen. Eén daarvan is het betrekken van de leidinggevenden bij de verzuimgesprekken. Een medewerker die langer dan twee weken niet kan komen werken, krijgt een gesprek met de verzuimspecialist van arbodienstverlener GOED en zijn of haar leidinggevende. Op deze manier wordt het probleem veel dichter bij ‘huis’ besproken en kan er veel effectiever gewerkt worden aan een re-integratietraject. Leidinggevenden leren op deze manier ook beter zien wat een medewerker nodig heeft om weer aan het werk te gaan.

Ons Tweede Thuis

september 2014

|35

NIEUWS

BUURT BREIT voor Ons Tweede Thuis Wie denkt dat breiende dames alleen over breipatronen en wol praten, komt bedrogen uit bij de Breiclub in het wijksteunpunt Kudelstaart. Op de vraag hoe zij aan patronen komen, antwoordt een van de dames ad rem

HORTENSIALAAN

exposeert in gemeentehuis Een expositie waar je werk door iedereen gezien kan worden, waar iedereen er ook wat van kan vinden. Dat is best spannend en de cliënten van dagcentrum Hortensialaan uit Aalsmeer waren op maandag 16 juni dan ook in groten getale gekomen naar

‘heb je wel eens van internet gehoord?’. Even later gaat het gesprek over computers, oude printers en nieuwe laptops. Maar natuurlijk wordt er ook gebreid. Elke dinsdagmiddag schuiven zo’n veertien dames aan tafel en komen de bollen wol en breipennen uit de tassen. Ze komen vooral ook voor de gezelligheid, zoveel is wel duidelijk. “Lekker kletsen, lachen en giechelen en voor de sociale contacten”, merkt iemand die net nieuw in de buurt is komen wonen, op. De breiclub is begin dit jaar gestart door het wijksteunpunt en zocht een goed doel om voor te breien. Dat werd Ons

de opening van ‘hun’ tentoonstelling in het gemeentehuis van

Tweede Thuis. Op een braderie begin juni zijn al wat spullen

Aalsmeer. Burgemeester Jobke Vonk was erg enthousiast en heeft

verkocht: mutsjes, sjaals, poppen, beesten, babypakjes. Het

met alle kunstenaars gesproken over hun werk. De reden voor de

een nog mooier of vrolijker dan het ander. In november

tentoonstelling was in haar ogen glashelder: “De mensen van de Hortensialaan hebben dan misschien wel een beperking maar het zijn ook gewone burgers van Aalsmeer met hun eigen plaats in onze samenleving, dat mag gezien worden.” De tentoonstelling in de hal van het gemeentehuis was onderdeel van een grotere expositie.

Tweede Thuis 36| Ons september 2014

volgt een kerstmarkt en is de opbrengst opnieuw voor Ons Tweede Thuis. Hou ze in gaten die dames want ze maken prachtige producten.

IN|BEELD Ronald is een bewoner van het eerste uur. Hij was twintig toen hij op de voorziening kwam wonen. Zijn ouders vonden hem eigenlijk nog te jong en hadden hem graag nog even thuisgehouden, maar er was op dat moment een plaats op de nieuwe voorziening. In die tijd waren dat soort plekken best schaars. Wat ook meetelde was dat de voorziening om de hoek van hun eigen huis was en dat woonvoorziening Lutulistraat in hun ogen een uniek concept was. Er kwamen allemaal jongeren in het huis die daarvoor nog bij hun ouders woonden. De Lutulistraat was dan ook bedoeld om ‘los’ te komen van je ouders. Leren zelfstandig worden en daarna doorstromen naar bijvoorbeeld een appartementenvoorziening zoals Nieuweweg in Hoofddorp of Getsewoud in Nieuw Vennep.

Wil de laatste bewoner het licht uit doen?

Woonvoorziening Lutulistraat in Hoofddorp werd op 13 mei 2001 geopend. Op 29 augustus 2014 kwam er officieel een eind aan het bestaan van de voorziening. Na 13 jaar en heel wat verschillende bewoners en begeleiders doet Ronald Visscher het licht uit en de deur achter zich dicht.

Het huis bleek een schot in de roos. Kleinschalig, met een gezellige huiskamer en veel ruimte om van alles te leren; boodschappen doen, koken, je eigen kamer schoonhouden. Kortom alles wat je moet kunnen om zelfstandiger te leven. Veel mensen hadden het er echter zo naar hun zin dat ze er bleven wonen en helemaal niet doorstroomden. Ronald was daar één van. Het bleek de ideale setting voor hem. Voor de wat introverte jongen was de huiskamer de ideale plek om een sociaal leven op te bouwen. Door zijn beperking kan hij niet spreken. Een vaste vertrouwde groep mensen om hem heen zorgde ervoor dat hij steeds meer opbloeide. Toen Ronald en zijn ouders hoorden dat de voorziening ging sluiten vonden ze dat, op zijn zachtst gezegd, erg jammer. Ronald was zo goed terecht gekomen en waar vind je nu op korte termijn weer zo’n plek. Met de afdeling Zorgbemiddeling van Ons Tweede Thuis zijn ze gaan zoeken. Tot hun verbazing kwamen ze na korte tijd al uit op woonvoorziening Hankstraat. Ook in Hoofddorp met een centrale huiskamer en een gemoedelijke sfeer. De voorziening ligt naast het winkelcentrum van de wijk Floriande, het zwembad is om de hoek, dus er is genoeg te doen. Ronald zelf was wat aangeslagen door de aangekondigde verhuizing, maar toen hij hoorde dat al zijn huisgenoten vertrokken is hij er anders tegen aan gaan kijken. Hij is op bezoek geweest op de Hankstraat, heeft de kamer bekeken en de bewoners ontmoet en nu woont hij er. Hij is er goed terecht gekomen. Veel van zijn huisgenoten kent Ronald van het dagcentrum en van vakanties en een deel van de begeleiders verhuisde ook mee. Als klap op de vuurpijl stond vrijwilliger Jan Veenstra opeens voor de deur. Hij maakt al 13 jaar bouwplaten met Ronald en gaat dat ook met hem doen op de Hankstraat. Een goede nieuwe start dus. Maar, had hij het licht nou uitgedaan… Ons Tweede Thuis

september 2014

|37

huishoudens die dat nodig hebben gaat van het Rijk naar de gemeente. Snel gezegd, maar een forse omslag. Het betekent niet dat alles nu anders zal gaan, maar dat we vooral kansen gaan zien en pakken. Dus houden wat goed was, vernieuwen wat niet goed was en kostenbewuster te werk gaan. De financiële bomen groeien niet meer tot in de hemel, dus denken we anders na over het inrichten en beschikbaar maken (en houden van de zorg). Wel met het voorbehoud dat er niemand buiten de boot valt.

MEER-TEAMS Het nieuwe zorgstelsel: de Meer-teams van de Haarlemmermeer De gemeente Haarlemmermeer bereidt zich in hoog tempo voor op de invoering van de Jeugdwet en de WMO. De Meerteams noord, midden en zuid moeten ervoor gaan zorgen dat mensen met complexe problemen de zorg en aandacht krijgen waardoor ze weer verder kunnen. Waar mogelijk op eigen kracht en zo nodig gesteund door professionals. Ze bestrijken alle 26 kernen van Haarlemmermeer, Hoofddorpinschrijven. en Nieuw-Vennep. Henri Kardaun is teamleider van één van deze Meer-teams. Hij staat samen met zijn collega’s voor de stevige uitdaging om de taak van de gemeente op het sociaal maatschappelijk domein in de praktijk uit te voeren. Kardaun: “De verantwoordelijkheid voor de zorg en ondersteuning voor

Tweede Thuis september 2014 38| Ons

De Voorkant

Tot op heden was zorg min of meer een recht. Die was verankerd in de AWBZ. Je kreeg een indicatie en daarmee kon je dat recht verzilveren met alles er op en er aan. Nu wordt dat anders, we hebben minder middelen dus gaan met elkaar aan de slag om te onderzoeken en te ontdekken wat personen en huishoudens nog zelf kunnen. Dat gaan we faciliteren en ondersteunen.

Niet alleen door met elkaar te praten, maar vooral door te doen! We gaan eerder, bewuster en actiever met elkaar in gesprek. Bij voorkeur aan de keukentafel thuis. Professionals, gemeente en inwoners; samen. Iedereen die mee wil praten en zich betrokken voelt moet kunnen aanschuiven. Wat kunnen de buren doen, wat kan de familie doen. Waar kan de buurt een steentje bijdragen, zijn er vrijwilligers voorhanden en welke buurtinitatieven zijn er al. We kijken ook wat de school kan doen en de kinderopvang, het buurtcentrum, de maatschappelijk werker, de huisarts… We noemen dat ‘De Voorkant’. De Voorkant is daar waar de vraag of het probleem zichtbaar wordt en waar de inwoner direct terecht zou moeten kunnen kan met zijn of haar hulpvraag. De gemeente gaat die Voorkant zodanig versterken dat daar aangepakt en opgelost kan worden. We geloven dat een belangrijk deel van de vragen op deze manier duurzaam kan worden opgelost. Dat vergt echter wel tijd en investeringen, maar dat gaan we doen. (Kijk vast eens op de gemeentelijke site ‘Meer voor elkaar’)

Gemandateerde professionals

Maar niet alles kan aan De Voorkant worden opgelost! Als er forse problemen of tekorten zijn en inwoners, om welke reden dan ook, niet of slechts beperkt voor zichzelf kunnen zorgen, dan moet er snel adequate en voldoende hulp voorhanden zijn. De gemeente organiseert deze hulp op dit moment rond het Centrum Jeugd en Gezin/Consultatiebureau, de kinderopvang, op en rond de scholen, bij de huisarts, etc. Inwoners kunnen er niet alleen terecht met hun vragen maar er zijn op deze plekken

IN|BEELD ook geselecteerde ‘gemandateerde’ professionals’ die direct de hulp kunnen inzetten die nodig is. Inwoners worden daarmee niet meer van het kastje naar de muur gestuurd en hoeven niet steeds weer opnieuw hun verhaal te doen. Dat is veel prettiger en gaat sneller.

Iedereen die in een joodse zorginstelling werkt wordt vroeg of laat geconfronteerd met de Holocaust. De psychische problemen van Meer-teams mensen zwaar Soms hebben die huishoudens echterdoor complexe hulpvragen die zijn niet getroffen, zo makkelijk te de oorlog beantwoorden Neem bijvoorbeeld een hetzij alszijn.volwassene, huishouden met forse schulden ten gevolge hetzij als kind, zijn ons van werkloosheid, waarbij verwaarlozing allen Nieten alvan de bekend. kinderen speelt ouders leen de generatie die geconfronteerd worden met psychische problemen en de buurt er van alles van vindt! de oorlog meemaakte, Moeder zoekt hulp. Gaat bijvoorbeeld ondervindt daarmet vragen over haar gezondheid naar van nog steeds de de huisarts. Deze constateert dat er problemen, meer nodig is danmaar het aanpakken van ook de generatie alleen. De haar gezondheidsproblemen problemen, schat deis huisarts in, doen zich die na zo 1945 geboren, voor meerdere belast. leefgebieden: financiën, is op erdoor Voor opvoeding, buurt, etc. Daar is hulp voor een goede zorg aan nodig van verschillende specialisten en deze instanties. Dan kan de huisarts besluiten via kwetsbare groep mensen de hierboven genoemde gemandateerde professional uit zijn beroepsgroep in de joodse gemeen- het Meer-team schakelen. Het Meer-team schap inistehet belangrijk is een gemeentelijk initiatief en bestaat dat men begrijpt waaruit zorgprofessionals én professionals van en hoesociale de dienst. oorlog deom gemeentelijke In goed zoveel jaar nog onderling overleg metlater de huisarts en het huishouden kan besloten worden dat het traumatisch door kan Meer-team de regie van de deze hulpverlening werken. Vanuit op zich neemt en daar waar nodig zelf gedachte organiseerde de uitvoering ter hand neemt. Niet het het Joods bestrijden van het Zorgcircuit incident alleen wordt een reis naar Polen voor het uitgangspunt maar vooral de zoektocht naar dat, wat het huishouden sterkerde kan medewerkers die met maken. wat ze zelfcliëntkunnen en zorg Naar voordatjoodse (vooral ook) zelf gaan doen om uit de en zijn belast. Medewproblemen te geraken. En ook welke erkers van debuitenaf Maccaaanvullende steun van hulp kan biadelaan en Groenhof/ bieden. Het Meer-team en het huishouden gaan met die doelstelling Na’ot aan de slag met iedereen die daaraan een bijdrage kan konden zich hiervoor leveren. Net zolang totdat het huishouden

weer op hun eigen kracht (en die van hun omgeving) verder kan. Huishoudens die echt aangewezen zijn op langdurige hulp, steun en zorg door professionals gaan dat blijven krijgen. Nog even voor alle duidelijkheid, het is niet het gezin zelf dat het Meer-team benadert, dat doen de gemandateerde professionals.

Eenduidige hulpverlening

Op deze manier komen we tot een eenduidige en gerichte manier van hulpverlening en voorkomen we dat een aantal verschillende professionele organisaties langs elkaar heen werken. Daarmee gaat kostbare tijd verloren en wordt het huishouden onnodig belast. Het Meer-team is bevoegd om direct specialistische zorg uit te voeren of in te schakelen. Om vooral dat te doen en in te zetten wat daadwerkelijk helpt. Uitgangspunt blijft echter: de hulpvrager zal moeten doen wat hij zelf kan en wordt geholpen bij wat hij niet kan. Als hulp noodzakelijk is, dan komt die er. Daarover bestaat geen twijfel.

Tot slot:

De samengebalde kennis met bevoegdheden en mandaten in het Meerteam en de korte lijnen aan de Voorkant moet voor de noodzakelijke slagkracht zorgen zodat de gemeente haar taak om het zorgstelsel te vernieuwen op een effectieve, werkbare en betaalbare manier kan uitvoeren. Nu en in de toekomst. De Meer-teams gaan daarbij een belangrijke factor worden. De gemeente Haarlemmermeer is een actieve informatiecampagne begonnen in alle lagen van de samenleving. Meer informatie op: http://www.meervoorelkaar.net.

Ons Tweede Thuis

september 2014

|39

IN|BEELD

“I

n deze tijd is het belangrijk om het

vertrekpunt en de koers helder te hebben, stevige ontwikkelingen in gang te zetten en snel actie te ondernemen,” aldus Merel Dekker, één van de teamleiders, “De combinatie tussen de ontwikkelingen in de maatschappij en een zeer gedreven team, heeft ervoor gezorgd dat het Bedrijfsverzamelgebouw van Ons Tweede Thuis zich snel ontwikkelde. Het Bedrijfsverzamelgebouw is niet bang om van de gebaande paden af te wijken. Wij geloven in ons concept en onze ideeën en zorgen dat deze in de praktijk gebracht worden. Met weinig middelen, bereikt het Bedrijfsverzamelgebouw een heleboel. Het is een team met een spirit, die ik erg waardeer! Wij streven ernaar om binnen ons vakgebied één van de best practices te worden. We zijn volop in ontwikkeling, reden genoeg voor een hernieuwde kennismaking! De

DE KLUSSENDIENST...

dat snijdt hout!

Klussendienst,

onderdeel

van

het

Bedrijfsverzamelgebouw, heeft de afgelopen jaren hard gewerkt om haar ambities waar te maken. Binnen Ons Tweede Thuis wordt de Klussendienst vaak gezien als interne servicedienst, maar het is meer. De Klussendienst is namelijk sterk naar buiten gericht. Tweederde van de opdrachten wordt verricht voor

De afstand tot de arbeidsmarkt verkleinen voor mensen met een beperking; wanneer je dit intikt op Google, krijg je gemiddeld 60.000 hits. Het is een hot issue, waar velen mee bezig zijn, maar…

opdrachtgevers buiten Ons Tweede Thuis. De opdrachten die uitgevoerd worden op de houtwerkplaats zijn in de afgelopen twee jaar verdubbeld en het totale werkaanbod is verdrievoudigd. Daarnaast werkt ruim een derde van de doelgroep bij reguliere bedrijven in de regio. Het streven is om eind dit jaar tweederde van de doelgroep buiten de muren

hoe trek je de aandacht?

Tweede Thuis september 2014 40| Ons

van het Bedrijfsverzamelgebouw aan het werk te hebben.

NIEUWS

Onlangs heeft de Klussendienst een nieuwe productlijn ontwikkeld. Achterop dit magazine treft u een greep uit het vernieuwde assortiment. Op 21 oktober 2014 zal de Klussendienst de deuren van haar showroom openen. Dan wordt ook bekend gemaakt onder welke naam de producten verkocht gaan worden. Uiteraard zal dit, vol trots, met alle geïnteresseerden en toekomstige kopers gedeeld gaan worden. Het Bedrijfsverzamelgebouw zal jullie vol enthousiasme op de hoogte houden van de ontwikkelingen.

Om scherp te blijven en te blijven vernieuwen organiseren we bijeenkomsten met externe partijen.

Samenwerking Tuingroep OTT met Van Voorthuijsenschool De Van Voorthuijsenschool is een school voor speciaal onderwijs. Als de kinderen klaar zijn met hun opleiding

Het zijn bijeenkomsten waar mensen met totaal verschillende

moeten ze ‘aan de slag’. Maar waar? Eén van de

achtergronden samenwerken, plezier beleven en zich met

mogelijkheden is de Tuingroep van Ons Tweede Thuis.

elkaar verbonden voelen. Met de productlijn geven we

André van Wijk van de Tuingroep heeft 15 jaar geleden

het Bedrijfsverzamelgebouw een eigen gezicht. Het is een

contact gezocht met de Van Voorthuijsenschool en de

middel om de maatschappij actief tegemoet te treden,

samenwerking is in de jaren er na jaren goed op gang

verbondenheid te creëren, het Bedrijfsverzamelgebouw in

gekomen. Doelstelling van de tuingroep is om cliënten die

de markt te zetten en te laten zien wie we zijn en waar we

op één of andere manier niet kunnen aanhaken bij sociale

voor staan.

werkplaatsen, toch een mogelijkheid te geven om aan de slag te gaan. Ze doen er werkervaring op als hovenier

De Klussendienst staat voor unieke producten die het verhaal

op en praktische zelfstandigheid en, niet onbelangrijk,

vertellen van de maker, de ontwerpers, de vrijwilligers en

eigenwaarde. Er zijn nu al tien jongens doorgestroomd naar

haar netwerk aan contacten.

de Tuingroep. Drie daarvan werken inmiddels helemaal

De Klussendienst staat voor eigenheid. Werk doen dat

of gedeeltelijk voor een werkgever in het vrije bedrijf .

bij je past en waar je goed in bent. We benutten wat de

Voor een aantal anderen bleek de Tuingroep de ideale

deelnemers, maar ook wij als team, van nature meebrengen.

plek om te werken en twee jongens zijn doorgestroomd

We zoeken hoe ieder van ons het sterkst tot zijn recht

naar andere werkprojecten binnen Ons Tweede Thuis. Anke

komt. De Klussendienst staat voor beweging, laten zien wie

Verslagers van de Van Voorthuijsenschool is zeer tevreden

je bent en wat je kan. “Ons talent? Dat is doen waar we

over de samenwerking: “Het is mooi om te horen dat de

voor staan! Onze middelen? Creativiteit en ambitie. Onze

jongens zich zo goed ontwikkelen en dat er een andere

overtuigingen zijn sterk, onze energie is overweldigend

zinvolle werkbesteding van hun dag wordt gevonden

en ons vertrouwen is groot dat wij een verschil kunnen

als ze niet mee kunnen komen. Nu zie ik ze weer terug.

maken voor de doelgroep, de organisaties en daarmee de

Onlangs hebben we namelijk een nieuwe patio op onze

maatschappij. En dát is waar wij ons elke werkdag weer

school gerealiseerd. De tuingroep heeft daar echt flink

voor inspannen.”

werk geleverd. Ze waren meteen een mooi voorbeeld voor de leerlingen die nu nog op school zitten!”

Meer weten? Neem contact op met Merel Dekker: [email protected] Ons Tweede Thuis

september 2014

|41

IN|BEELD

Maatschappelijk verant Vanuit Ons Tweede Thuis heeft kinderdienstencentrum De Zevenster al langer een klantrelatie met de Rabobank. Begin dit jaar wilde de Rabobank iets meer doen dan alleen onze bankzaken. Ze wilde echt iets betekenen voor onze kinderen. Om dit vorm te geven hebben medewerkers van de bank ons een middag geholpen met diverse activiteiten met de kinderen. Dit was heel iets anders dan hun dagelijkse werk, maar ze konden terugkijken op een zeer inspirerende middag. Tijdens een afsluitend kopje koffie ontstond een gesprek over het maatschappelijk belang van dit soort activiteiten door ondernemingen. De kracht hoeft niet te zitten in een eenmalige grote activiteit maar veel meer in een structurele afspraak. Al snel vormde zich het idee om één keer per maand een activiteit te doen.

Grote verhuizing naar de Schoolweg Op 1 juli verhuisden drie woonvoorzieningen naar woonen dagcentrum Schoolweg in Ouderkerk aan de Amstel. De Amstelveense woonvoorzieningen Ouderkerkerlaan, Parklaan en Thorbeckelaan gingen in één keer over naar de nieuwe voorziening. Een gecompliceerde logistieke operatie die maandenlang werd voorbereid. Het resultaat mocht er zijn. Aan het eind van de dag was alles ingeladen... en weer uitgeladen. Cliënten, ouders, familie en begeleiders waren toen al druk bezig met het inrichten en gezellig maken van de kamers. De verhuizers liepen af en aan met meubels, dozen en hier en daar een losse kastplank. Een lange dag voor iedereen, maar met als resultaat dat de voorziening in één keer van start kan. Op 13 september was de feestelijke opening met een open dag zodat iedereen de voorziening kon bewonderen. Daarover meer in het volgende Ons Tweede Thuis Magazine.

Ons Ons Tweede Tweede Thuis Thuis 2014 42| 28| september

NIEUWS FEESTELIJK

twoord ondernemen: De Rabobank was zeer gretig om hieraan mee te werken. Vanaf die dag komen Joke van Rijn en Brenda Verspeek iedere maand zwemmen met de jongeren van de groep ‘Fluitenkruid’. De jongeren en de medewerkers van de Rabobank genieten enorm van deze extra activiteit. Bij de Rabobank is dit mooie initiatief al zo bekend geworden dat ze al een invalrooster hebben gemaakt voor de keren dat een van de dames op vakantie is. We hopen dat we met dit mooie voorbeeld van maatschappelijk ondernemen ook andere bedrijven in de regio kunnen inspireren tot vergelijkbare initiatieven.

SPORTDAG

medewerkers 2014

Wilt u meer informatie over vrijwilligerswerk bij Ons Tweede Thuis? Neem dan contact op met Anita van den Akker, a.vandenakker@ onstweedethuis.nl of 0297 353800.

Bijzondere samenwerking kinderboerderij De Hoeve en Galerie Kunst 2001 Kinderboerderij De Hoeve in Badhoevedorp en Galerie Kunst 2001 hebben elkaar gevonden in een bijzondere samenwerking. Galerie Kunst 2001 stelde een week lang de ruimte van de galerie beschikbaar aan de kinderboerderij. Op zaterdag 23 augustus werden op een kunstveiling schilderijen en driedimensionaal werk van cliënten van Ons Tweede Thuis geveild, die alle iets met dieren te maken hebben. De opbrengst, € 475,-, kwam ten goede aan de kinderboerderij.

De veiling stond onder leiding van niemand minder dan Tonny Eyk. Om er een echte animal-art-dag van te maken, was er op de kinderboerderij zelf een workshop voor kinderen. Zij konden onder begeleiding van kunstenaar Henk Kroezen koeien schilderen.

Ons Tweede Thuis

september 2014

|29 |43

VASTE|RUBRIEK

Werken bij:

De Goede Buur Als je in de Arendstraat in Badhoevedorp loopt, word je vanzelf nieuwsgierig naar wat er achter nummer 5 zit. Vanaf de straat zie je in de etalage leuke producten, plus een paar gezellige tafels en stoelen die uitnodigen om er te gaan zitten voor een kop koffie. En vooral, als de deur open staat, komt een heerlijke taartlucht je tegemoet. De Goede Buur: werkplek voor mensen met een beperking maar ook ontmoetingsplek voor de buurt.

Een bezoekster heeft net lege jampotjes afgegeven en neemt even de tijd voor een kop koffie en stukje appeltaart. In het bakkerijgedeelte komen prachtige appeltaarten uit de oven. Esther van Heteren heeft die ochtend boodschappen gedaan. “We kijken elke dag wat we nodig hebben aan meel, appels, rozijnen, custard of suiker. Op woensdag doe ik boodschappen voor de ouderensoos van het verzorgingshuis De Schuilhoeve. Dat is erg leuk, vooral de contacten met de mensen daar. Even een praatje maken, daar hou ik wel van. Ik doe hier ook allerlei andere dingen. Appels schillen en kralen op kleur uitzoeken. We moeten zelf het sanitair schoonmaken en de kantine. Ik heb ook bij Dorpshuis Badhoevedorp gewerkt, voor we hierheen gingen. Hier is veel meer ruimte en dat is veel lekkerder werken. We krijgen steeds meer bestellingen voor appeltaart. We maken elke week wel 70 taarten.” Tweede Thuis 44| Ons september 2014

Lenie van Renswoude heeft net allemaal oude cupjes van koffie leeggehaald en schoongemaakt. Daar maken anderen weer kettingen van, armbanden of slingers. “Je moet die cupjes met een hamer platslaan, dat durf ik niet hoor, met zo’n hamer. Ik doe ook boodschappen voor de ouderensoos en ik schil appels. Ik kan geen deeg kneden maar wel appels schillen. Ik vind het leuk om in de winkel te helpen of mensen te bedienen. Ik heb het hier reuze naar m’n zin. O ja, ik help ook mee met jam maken.” Brenda van der Laar is bijna klaar met de winkel schoonmaken. Alles ziet er weer tiptop uit. Zij houdt vooral van het knutselen: “We maken vliegengordijnen en sieraden van kralen of van die koffiecupjes, en mapjes van oude fietsbanden en kaarten om te versturen. Knutselen is het leukste en in de winkel helpen. Vragen wat mensen willen en ze bedienen. Koffie, thee, appeltaart.” De Goede Buur is er voor mensen met een beperking maar ook voor vrijwilligers die hun talenten en vakkennis willen delen. Buurtbewoners kunnen er een kopje koffie drinken. Er zijn leuke decoratieve producten te koop. Cliënten van De Goede Buur kunnen verschillende werkzaamheden verrichten in de buurt, bv. de straat schoonhouden of speelgoed van een school schoonmaken. De Goede Buur staat open voor vernieuwing en aanpassingen en richt zich naar de vraag van haar gebruikers.

IN|BEELD

E miel London, Dennis Reinders en Benjamin Tros van De Morgenster sjouwen kratten. Veel kratten. Zo’n 70 stuks. Allemaal bedoeld voor de voedselbank Uithoorn. Een leuke en zinvolle klus voor deze enthousiaste mannen én een goede ondersteuning voor de mensen van de Voedselbank. De Morgenster in Uithoorn is een arbeidstrainingscentrum voor mensen met autisme. De cliënten werken op De Morgenster zelf maar participeren ook volop in de samenleving. De hulp aan de Voedselbank is daar een mooi voorbeeld van. Elke week komt er een auto vol kratten aan in Uithoorn. Die kratten moeten uit de auto gehaald worden zodat vrijwilligers van de Voeldselbank alle spullen kunnen verdelen.

De vrijwilligers sjouwden voorheen de kratten zelf en zijn nu maar wat blij met de hulp van de mensen van De Morgenster “Heerlijk dat jullie dat doen. Moet je zo’n krat eens oppakken, dat is echt zwaar hoor.” Dat valt voor Emiel, Dennis en Benjamin wel mee en ze sjouwen de 70 kratten met gemak naar binnen. “Niet zo zwaar hoor, valt best mee”, aldus Benjamin. Voor Dennis is het een leuke uitdaging: “Ik was in mijn vorige werk gewend te sjouwen. Ik heb hier veel zin in, het is weer eens iets anders.” “En het is voor een goed doel”, vult Emiel aan. Dat was ook voor De Morgenster aanleiding om contact op te nemen met de Voedselbank en hulp aan te bieden. Een mooie klus voor hun cliënten en een bijdrage aan de samenleving. De 70 kratten zijn binnen en de vrijwilligers gaan alle spullen verdelen over 51 pakketten voor in totaal 141 personen. Een mooie samenwerking is geboren en voortaan zullen elke week mensen van De Morgenster een handje helpen bij de Voedselbank. Tot tevredenheid van alle partijen.

MORGENSTER helpt Voedselbank

IN|MEMORIAM

In memoriam Ronald Wouterson 19 oktober 1955 † 22 juni 2014

Nooit meer mens-erger-je-niet, nooit meer ‘wil jij lezen’, nooit meer ‘kom jij thuis’. Het is stil op woning 3 nu Ronald er niet meer is. Wat was hij toch een bijzonder en mooi mens voor iedereen. Allemaal op onze eigen manier missen we hem. Stukje bij beetje raakten we hem het laatste jaar al kwijt, maar we weten ook dat het goed is dat hij nu ergens anders is thuisgekomen.

Op woensdag 2 juli, aan het eind van de dag, heeft Lisa Menick definitief afscheid van ons genomen en is onverwacht rustig ingeslapen.

In memoriam Lisa Menick 12 december 2006 † 2 juli 2014

Paardrijden, snoezelen, een heerlijk bad of gewoon de zon op haar gezicht. Hoewel ze het ons niet kon vertellen, liet Lisa ons zien dat ze genoot. Ook van de vakanties met haar vader, moeder en twee broers. Over eten was Lisa uitgesproken: het moest vers en fruitig zijn. Haar leven was niet zonder zorgen en ze heeft dan ook een aantal jaren op de Biezenwaard vertoefd.

Bewoners en medewerkers Ringvaart woning 3

We zullen haar missen. Kinderen en personeel Kinderhospice De Biezenwaard

Het kunstwerk is gemaakt door: Perry Bergmans

In memoriam Annie Nijman 20 juni 1930 † 23 juli 2014

Op 23 juli 2014 overleed Annie Nijman, zelfstandig gehandicapt zoals ze zichzelf altijd voorstelde aan iedereen. Annie wilde graag voor zichzelf zorgen, zonder hulp van begeleiding. Ze maakte zich soms wel eens zorgen, hoe dat nou moest als ze ouder werd en misschien toch hulp nodig zou hebben. Zover is het nog lang niet, drukten we Annie dan op het hart. Totdat ze ineens last kreeg van haar been en naar het ziekenhuis moest. Ze knapte weer op en mocht eindelijk haar nieuwe kamer op de Hoofdweg zien. Ze keek er erg naar uit. Helaas heeft Annie hier maar kort van mogen genieten, en is zij na een periode in het ziekenhuis overleden in het bijzijn van haar familie. We zullen Annie missen! Begeleiders en bewoners Hoofdweg en Dagbesteding voor ouderen

Tweede Thuis september 2014 46| Ons

IN|BEELD

M

evrouw

Koopmanschap

is

bewoonster

van

zorgcentrum Eijkenhoven in Hoofddorp en heeft zich over het kleine ezeltje ontfermd. Met haar gift van maar liefst 500 euro kan het dier een jaar lang gevoed worden, heeft het een prettige plek om op te groeien en mocht het ziek zijn, dan is er geld voor de dierenarts. Mevrouw Koopmanschap heeft al kennis gemaakt met de kinderboerderij op het zorgcentrum zelf. Daar komen de dierenverzorgers (mensen met een verstandelijke beperking van Ons Tweede Thuis en hun begeleiding) om de week langs met een vijftal dieren.

De bewoners van Eijkenhoven hebben op deze manier weer contact met dieren zonder dat ze daarvoor naar de kinderboerderij hoeven te komen. “Lekker knuffelen en aaien,” zegt mevrouw Koopmanschap, “fijn is dat. Toen ik op het zorgcentrum kwam wonen mochten er geen dieren mee. Ik begrijp het wel maar leuk vond ik het niet. En ik was toch zo dol op mijn konijn en m’n parkiet. Nu heb ik dus dat kleine ezeltje gesponsord. Wat is ‘ie lief he, en nu al zo hoog op de poten. Ik mocht haar een naam geven en dat werd dus Henny, net als ik.” Voor mensen als Henny Koopmanschap is het bezoek van de kinderboerderij elke keer weer een bijzondere gebeurtenis. Sommige komen er speciaal opaf en er komen altijd weer herinneringen aan vroeger naar boven. Kinderboerderij De Boerenzwaluw is onderdeel van Ons Tweede Thuis. De dieren worden onder vakkundig toezicht verzorgd door cliënten van Ons Tweede Thuis. Door alle bezuinigingen is er echter steeds meer hulp nodig van vrijwilligers. Lijkt het u wat? Neem dan contact op met kinderboerderij De Boerenzwaluw. Kijk op de website: www.kinderboerderijdeboerenzwaluw.nl. Ook uw gift is van groot belang voor het voortbestaan van De Boerenzwaluw. Doneren kan op NL09 RABO 0345 8484 46 t.n.v. exploitatie kinderboerderijen o.v.v. donatie

EZELTJE met sponsor

Er is een ezel geboren op kinderboerderij De Boerenzwaluw in Hoofddorp. Op zich al een blijde gebeurtenis maar dit keer extra bijzonder. De pasgeborene wordt namelijk gesponsord.

voor kinderboerderij de boerenzwaluw. Kijk ook op de facebookpagina van kinderboerderij De Boerenzwaluw.

Ons Tweede Thuis

september 2014

|47

PRODUCTEN|INBEELD VERKOOPADRESSEN Op verschillende dagcentra van Ons Tweede Thuis worden producten vervaardigd en verkocht. U bent van harte welkom! Handig is van te voren telefonisch een afspraak te maken met de betreffende locatie.

2Wieler Floriande Fietsen, asseccoires en reparaties. Hemertplein 4 2134 DW Hoofddorp 023 5541739

De Morgenster

Voor taarten en bijzondere cadeautjes. Ook voor al uw drukwerk, repro en digitalisering. De Visserlaan 6 1422 XV Uithoorn 0297 521942

NIEUWE PRODUCTEN

Repro Spoorzicht

Leer- en werkcentrum Bedrijfsverzamelgebouw heeft haar assortiment vernieuwd en biedt verschillende producten, lekkernijen en diensten aan: HOUTWERKPLAATS EN KLUSSENDIENST Wij brengen kunst, vakmanschap en zorg samen. Door de samenwerking tussen mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, professionele begeleiders en vrijwilligers, ontstaat er een unieke productlijn.

FACILITAIRE DIENST, HORECA EN BAKKERIJ Wij zijn gek op lekkers, waarmee we de wereld een beetje mooier maken. Onze smaakvolle producten zijn met aandacht en plezier bereid en dat proef je! Verwen jezelf, of een ander, dan genieten we er samen van.

Interesse in onze producten, lekkernijen en diensten? Neem contact op via telefoonnummer

020 4260100

Bestellingen vanaf 22 oktober 2014

Drukwerk, repro, vormgeving van briefpapier, visitekaartjes, folders, flyers en boekjes. Luzernestraat 43 2153 GM Nieuw Vennep 0252 628060

Colofon

Redactie Janwillem Witsen Elias Marianne Mak Vormgeving Vanessa Dekker Drukker Noordhoek Offset BV Redactieadres Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11 1431RM Aalsmeer, 0297 353800 [email protected] Ons Tweede Thuis is bereikbaar op het Dienstencentrum van Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11, 1431 RM Aalsmeer, 0297 353800 www.onstweedethuis.nl Overname van artikelen is met bronvermelding en toestemming van de redactie toegestaan.