Inhoud 2 O.R. Tambo International Airport ....................................................................................................... 3 3 Ethiopian Airlines ................................................................................................................................. 4 4 Pretoria ................................................................................................................................................ 4 5 Pretoria Zoo ......................................................................................................................................... 6 6 Altelekker ............................................................................................................................................. 8 7 Voortrekkersmonument ...................................................................................................................... 9 8 Lory Park Zoo in Midrand .................................................................................................................. 11 9 Coal mine Middelburg ....................................................................................................................... 12 10 Laske Nakke ................................................................................................................................. 13 11 TUT, departement voor Natuurbewaring ....................................................................................... 14 12 Verloren Vallei Nature Reserve ....................................................................................................... 14 13 Fisheries ........................................................................................................................................... 16 14 De Blyde River Canyon nabij Bourke’s Luck .................................................................................... 17 Potholes ................................................................................................................................................ 17 15 God’s Window .................................................................................................................................. 19 16 De drie rondavels ............................................................................................................................. 20 17 Mac Mac Falls................................................................................................................................... 21 18 Forever Resorts Blyde Canyon ........................................................................................................ 22 19 Wildlife College Skukuza + Boma’s.................................................................................................. 22 20 Moholoholo rehabilitatiecentrum .................................................................................................. 22 21 Khamai Reptile park ...................................................................................................................... 24 22 Het Krugerpark ................................................................................................................................. 27 22.1 Geschiedenis.............................................................................................................................. 27 22.2 Feiten ......................................................................................................................................... 27 23 Tzendze Rustic Camp ....................................................................................................................... 28 24 Elephant Hall .................................................................................................................................... 29 25 Olifantenproject EFAF in Mooketsi. ................................................................................................ 29 26 Mokopane Biodiversity Conservation Centre ................................................................................. 32 27 Cheetah De Wildt ............................................................................................................................. 33 27.1 Telling ........................................................................................................................................ 34 27.1.1 De bevraging (van bewoners) ............................................................................................. 34 27.1.2 Vangen, merken, tweede vangst + camera controle ......................................................... 34
27.1.3 Studies aan de hand van radiohalsbanden ........................................................................ 35 27.2 Herplaatsing van Cheetah’s ....................................................................................................... 35 27.3 Oplossingen voor het overschot aan cheeta’s .......................................................................... 35 27.3.1 Het doodschieten van de Cheetah’s .................................................................................. 35 27.3.2 Vergiftigen door vergiftigde karkassen .............................................................................. 35 27.3.3 Andere oplossingen ............................................................................................................ 36
2 O.R. Tambo International Airport Oliver Reginald Tambo is de grootste luchthaven van Afrika en deze internationale luchthaven is gelegen op de rand van Johannesburg en Pretoria. Het is de belangrijkste luchthaven voor internationale en binnenlandse luchtvaartlijnen van Zuid–Afrika. Deze luchthaven had vroeger een andere naam namelijk Jan Smuts Internationaal. Na de Apartheid en de komst van de eerste democratische verkiezingen in Zuid–Afrika kreeg de luchthaven de naam Tambo Mbeki luchthaven. Maar wordt ook Johannesburg Internationaal genoemd. Jaarlijks komen er gemiddeld 13 miljoen passagiers langs in deze luchthaven.
Figuur 1: luchthaven van Johannesburg
3 Ethiopian Airlines Ethiopian Airlines is de nationale luchtvaartmaatschappij van Ethiopië met haar thuisbasis in Addis Abeba. Naast passagiersvluchten in en binnen- en buitenland wordt ook een omvangrijk luchtvrachtnetwerk gevlogen. We nemen in Zaventem vlucht 707 via Frankfurt en Addis Ababa om in Johannesburg te landen om 7u35 lokale tijd. De terugvlucht gaat via Addis Ababa en Parijs om op zondag om 7u55 terug in Zaventem aan te komen. Er zijn strikte beperkingen inzake de hoeveelheid vloeistoffen die u mag meenemen in de handbagage. U mag enkel kleine hoeveelheden vloeistoffen in uw handbagage meenemen. Deze vloeistoffen moeten zich in aparte verpakkingen bevinden met elk een maximumcapaciteit van 100 milliliter. Deze verpakkingen moeten in een doorzichtige, hersluitbare plastic zak zitten met een capaciteit van maximaal één liter per passagier. Geneesmiddelen en/of babyvoeding absoluut noodzakelijk tijdens de vlucht, mag nog steeds in de handbagage, mits u een bewijs hebt (van de dokter) dat deze middelen echt noodzakelijk zijn tijdens de vlucht.
4 Pretoria De stad dankt zijn naam aan voortrekker Andries Pretorius. In 2005 stelde de Zuid-Afrikaanse commissie voor aardrijkskundige namen voor om de naam Pretoria te wijzigen in Tshwane. En dit om het ‘zwarte’ karakter van Zuid-Afrika te benadrukken. Veel plaatsen of monumenten dragen nog de naam van blanke voortrekkers of herinneren aan de kopstukken van de apartheidspolitiek. De naamsverandering werd ingevoerd na maart 2008 en werd bestreden door voornamelijk de Afrikaanse boeren (van Nederlandse en Duitse afkomst) en de meeste Engelsen in Pretoria. Alleen het stadshart mag nog Pretoria noemen. .
Figuur 2: laan met Jacaranda’s
De stad wordt wel eens Jacaranda City genoemd, dit komt door de aanwezigheid van 70000 Jacaranda-bomen die zich langs de straten bevinden Pretoria is de bestuurlijke hoofdstad van Zuid-Afrika (de wetgevende hoofdstad is Kaapstad en de gerechtelijke is Bloemfontein). Pretoria ligt in de provincie Gauteng en heeft rond de 600000 inwoners. Pretoria ligt ongeveer 50 km ten noorden van Johannesburg. Sinds 2000 maakt de stad bestuurlijk deel uit van de gemeente Tshwane (veel groter dan Pretoria en bijna 2 miljoen inwoners telt). Meer dan ¾ van de bevolking in Pretoria is blank. Ongeveer 60% spreekt thuis Afrikaans, 20% spreekt Engels. De minderheidstalen zijn Noordelijk Sotho en Tswana.
Figuur 3: Paul Kruger
In de stad staat het voortrekker monument, het huis van Paul Kruger (grondlegger Kruger Park en 1ste president ZAF) en het Union Building.
Figuur 4: Union building
5 Pretoria Zoo De zoo van Pretoria of “The national zoölogical gardens of South-Africa” werd in 1899 opgericht door de toenmalige directeur van het Staatsmuseum, Dr Jan Boudewyn Gunning. Dr. Gunning hield een collectie vogels en andere dieren in de achtertuin van het museum die bedoeld waren om op te zetten en ten toon te stellen in het museum. Hij had echter andere plannen met de dieren.
Figuur 6: Olifant in Pretoria Zoo
Hij wist dat de republikeinse overheid in 1895 de boerderij “Rus in Urbe” overgekocht had met de bedoeling daar een dierentuin te starten, en Dr. Gunning wachtte op de kans om zijn levende museumdieren naar deze plek te brengen. In 1899 kreeg hij die kans wanneer de Boerenoorlog begon en de jonge mannen die “Rus in Urbe” bezaten weg gingen om deel te nemen aan de oorlog. Dr. Gunning moedigde de bewoners, die rond het museum woonde aan om te klagen over de geur en geluidsoverlast die de dieren veroorzaakten rond het museum. Al zeer snel kreeg hij de toestemming om enkele dieren naar “Rus in Urbe” over te brengen. Dit was het nederige begin van wat we nu als de nationale zoo kennen. Dr. Gunning was directeur van de zoo van 1899 tot 1914. Pretoria zoo kreeg een nationale status in 1916 onder leiding van de toenmalige directeur Dr. Alwin Karl Haagner. Hoewel de zoo weinig geld had om nieuwe dieren aan te kopen, liet Dr. Haagner toe de zoo te gebruiken als stop - over punt voor dieren uit Afrika, die op weg waren naar zoo’ s in Europa. Zo konden bezoekers toch nog genieten van exotische dieren. De 3de directeur, Dr. Rudolph Bigalke deed dienst van 1927 tot 1962. Veel uitbreidingsprojecten gebeurden onder zijn ambt waaronder de aanleg van de bergbiotoop verblijven in het noorden van de zoo. Deze verblijven betekenden het einde van kleine kooien voor dierentuindieren.
Figuur 7: Pretoria zoo
De modernisatie van de zoo ging verder onder het leiderschap van de 4de directeur, Dr. Frank Brand. Zijn filosofie was dat dieren niet alleen in kleine verblijven mochten opgesloten worden. Voor hem moesten de dieren in een zo natuurgetrouw mogelijk verblijf tentoongesteld worden.
Hij was ook tegen het gebruik van dieren voor entertainment, het trainen en spelen met de dieren werd dus ook niet meer toegelaten. Nu is de zoo in het bezit van enkele dochterparken, zoals “The emerald animal World “en een biodiversity conservation centre in Mokopane, die ontstaan zijn uit de nood naar het kweken van bedreigde diersoorten. Pretoria zoo maakt deel uit van het NRF (National Research Foundation), een instelling die onderzoeksprojecten op alle vlakken van de maatschappij, evenals natuur onderzoeksprojecten steunt. De zoo is met zijn oppervlakte van 85 hectare de grootste zoo van Zuid–Afrika en staat in de top tien van ’s werelds beste dierentuinen. De Zoo ontvangt per jaar meer dan 600 000 bezoekers per jaar en heeft een wandelpadlengte van ongeveer 6 km. Ook herbergt de zoo Zuid-Afrika’s derde grootste collectie van exotische bomen. De Verenigde Naties hebben 2010 uitgeroepen tot het Internationale Jaar van de Biodiversiteit. Het is een viering van het leven op aarde en van de waarde van biodiversiteit voor ons leven. De wereld is uitgenodigd om in 2010 maatregelen te nemen om de verscheidenheid van het leven op aarde: de biodiversiteit te beschermen. De National Zoological Gardens of Zuid-Afrika heeft een verklaring ondertekend ter ondersteuning van de World Conservation Union (IUCN) aan partner in zijn "Countdown 2010" campagne. De campagne draait rond toezeggingen die werden gemaakt in 2002 op de Wereldtop over duurzame ontwikkeling in Sandton, Johannesburg over de oorzaken van het verlies aan biodiversiteit
6 Altelekker Het jeugdkamp Altelekker is gesitueerd tussen de luchthaven en Pretoria. We kunnen er naast overnachten ook genieten van de plaatselijke keuken en ons lunchpakket voor ’s anderendaags bestellen. Zij die het wat te warm gekregen hebben, kunnen dit steeds corrigeren met een frisse duik.
7 Voortrekkersmonument
Figuur 30: Voortrekkersmonument
Op 16 december 1838 werd de Slag bij Bloedrivier gestreden. Een kleine 500 voortrekkers en hun knechten vochten toen tegen een Zoeloeleger van ongeveer 14000 man. De hele strijd kwam voort uit een misverstand in verband met de eigendom over een stuk land. Ondanks hun minderheid wonnen de voortrekkers het gevecht, mede dankzij hun Laager (= een cirkel van ossenwagens), hun geweren en hun motivatie. Volgens de overlevering kleurde de Ncome-rivier rood door het bloed van de gevallen Zoeloekrijgers, waardoor de voortrekkers de rivier omdoopten tot Bloedrivier. 16 december werd vanaf dan herdacht als Dingaansdag, Geloftedag of Dag van de Eed. Vandaag de dag is het nog steeds een Zuid-Afrikaanse feestdag maar de naam werd, onder invloed van de eerste democratische verkiezingen in 1994, veranderd in Herenigingsdag of Dag van de Verzoening (Reconciliation Day). 100 jaar na de Slag bij Bloedrivier (op 16 december 1938) begon men op Monumentkoppie, net buiten Pretoria, met de bouw van het Voortrekkermonument. In 1949 werd het monument ingehuldigd in het bijzijn van de toenmalige eerste minister Daniel François Malan. Het Voortrekkermonument werd zo gebouwd dat de zon ieder jaar, op 16 december, klokslag 12 uur, een monumentale plaat, gelegen in een crypte, verlicht waardoor het opschrift ‘Ons vir jou Suid-Afrika’ leesbaar wordt. Het monument is 40 meter hoog en men heeft zeer bewust gekozen voor ZuidAfrikaanse bouwmaterialen, afgezien van het Italiaans marmeren interieur. Het ligt bovendien in een tropische tuin die heel wat inheemse planten, bomen en bloemen herbergt. Het geheel wordt omsloten door een muur, opgebouwd uit 64 granieten replica van de ossenwagens waarmee de Voortrekkers in 1836 de
Kaap verlieten om zich te vestigen in de Transvaal en de Oranje Vrijstaat. Het bronzen standbeeld van de Voortrekker-oermoeder met kind, dat nog steeds de toegangspoort tot Monumentkoppie siert, is van de hand van de bekende Zuid-Afrikaanse beeldhouwer Anton van Wouw.
Figuur 30: Voortrekker-oermoeder
In het Voortrekkermonument bevindt zich de 30 meter hoge Heldenhal met een 92 meter lange, door Romano Romanelli vervaardigde, marmeren muurgravure die de belangrijkste gebeurtenissen uit de Grote Trek en de Slag bij Bloedrivier uitbeeldt. Het monument behoort tot de top tien van cultuurhistorische bezienswaardigheden in Zuid-Afrika en is het meest bezochte erfgoed in de provincie Gauteng.
8 Lory Park Zoo in Midrand Lory Park Animal en Owl Sanctuary is gelegen in Midrand, Johannesburg en herbergt vele inheemse dier- en plantensoorten. Het park fungeert in de eerste plaats als opvangcentrum voor (wilde) vogels. Naast het grote aanbod aan (roof)vogels, is er ook een groot aantal zoogdieren en reptielen te bezichtigen; zoals leeuwen, tijgers, luipaarden, bavianen, leeuwen, slangen, lemuren, krokodillen, leguanen…
Figuur 5: Kim Hiltrop in Lory Park Zoo
De curator van het park, Eddy van Eck, verzamelde al verschillende vogels vanaf zijn veertiende. Zijn interesse ging vooral uit naar lori’s en kaketoes. Midden jaren ’90 was zijn verzameling lori’s de grootste van het zuidelijk halfrond. Ondertussen heeft hij een wereldwijde reputatie opgebouwd bij andere fokkers, mede dankzij zijn goede kweekresultaten. Hij realiseerde zich echter dat Zuid-Afrika niet echt beschikte over een plaats waar het publiek, en belangrijker nog, schoolgaande kinderen vogels in hun natuurlijke habitat konden bewonderen. Hij opende Lory Park met als voornaamste doel kinderen wat meer bij te leren over het belang van (het herstel van) het milieu. Ondertussen is het park uitgegroeid tot een volwaardige dierentuin dankzij de toevoeging van enkele andere dieren.
9 Coal mine Middelburg Het is de bedoeling dat wij tijdens onze rite een van de koolmijnen in de omgeving van Middelburg gaan bezoeken. Wij zijn vooral geïnteresseerd in de invloed van deze industrietak om de omgeving en de inspanningen vanuit de sector hieromtrent. Een van ondernemingen is de Nucoal Mining . Zij hebben een Environmental Division
De milieu-afdeling is verantwoordelijk voor het effectieve opstellen en de daaropvolgende naleving van de milieu-goedgekeurde beheersplannen (EMP), vergunningsvoorwaarden voor gebruik van water, en alle andere relevante milieuwetgeving. Opgericht in 2006, heeft NuCoal Mining (Pty) Ltd (NuCoal) een aantal operaties kolenwinning via hun dochteronderneming, Woestalleen Colliery (Pty) Ltd (Woestalleen) en joint ventures met andere kleine en opkomende mijnwerkers. Vanuit milieu-oogpunt heeft NuCoal daarom een range van milieuvraagstukken te voldoen aan de juiste toepassing van prospectie naar rehabilitatie. Als junior mijnwerker zijn de meeste van de mijnen kleine bovengrondse operaties met een leven-van-mijn tussen de drie en de tien jaar.. In aanvulling op de mijnbouwactiviteiten heeft Woestalleen ook een faciliteit om kolen te wassen op de Woestalleen Colliery afdeling van de mijnbouw en rangeerterreinen in Woestalleen en Pullenshope. Na vele operaties met bestaande milieu-naleving van procedures, is NuCoal bezig met het stroomlijnen van het milieubeheer voor al haar activiteiten. De activiteiten
worden verdeeld tussen exploratie en mijnbouw fasen met elk een verschillende milieu-management proces. Wanneer prospectie plaatsvindt naast een mijnbouw operatie, zijn beide processen tegelijk beheerd. NuCoal wil de milieuwetgeving naleven. Het is te hopen dat de eerste stroomlijning van de milieu-management programma's en de latere herziening en verfijning van deze programma's dit probleem zal aan te pakken.
10 Laske Nakke De camping Laske Nakke biedt ons de ruimte onze tentjes op te slaan. Bovendien wordt hier de veldkeuken geïnstalleerd en kunnen we van elkaars kookkunsten proeven.
11 TUT, departement voor Natuurbewaring Deze universiteit werd opgericht op 1 januari 2004. Het is een fusie van de voormalige Technikon Northern Gauteng, Technikon Noord-West en Technikon Pretoria. Wat opvalt aan deze universiteit is de kwaliteit van het onderzoek en het onderwijs en de maatschappelijke betrokkenheid. Er zijn campussen in vier Zuid-Afrikaanse provincies. Jaarlijks zijn er ongeveer 60 000 inschrijvingen. Vele studenten zijn ook afkomstig uit andere provincies en andere landen zoals Botswana, Zimbabwe, Namibië en Swaziland. De TUT richt zich op de duurzame, economische en sociale ontwikkeling van de Zuid-Afrikaanse regio. Zo willen ze een positieve invloed hebben op de levensstandaard van alle regio's. Ze willen ook welvaart creëren door middel van het stimuleren van innovatie en creatief denken. Dit wordt vergemakkelijkt door diverse startercentra en technologiestations. De universiteit streeft naar voortdurende transformatie waarbij ze steeds meer inspelen op de behoeften van Zuid-Afrika en het continent als geheel. Het departement natuurbehoud streeft naar drie kwalificaties: Game Ranch Management
Het doel van deze kwalificatie is om de game-ranch industrie te voorzien van gekwalificeerde onderzoekers en managers. Zij kunnen dan natuurlijke hulpbronnen en de biodiversiteit beheren. Zo ontwikkelen ze ook ondernemersvaardigheden. Nature Conservation
Het doel van deze kwalificatie is ongeveer dezelfde als hierboven, maar dan meer toegespitst op het natuurbehoud. Ook hier wil men gekwalificeerde onderzoekers en managers voorzien om de biodiversiteit te beheren. Ecotourism Management
Deze kwalificatie heeft tot doel de eco-toeristische sector te voorzien van bevoegde gidsen, planners, touroperators, managers en onderzoekers.
12 Verloren Vallei Nature Reserve Zuid-Afrika bestaat sinds 1994 niet meer uit vier, maar uit negen provincies. De voormalige provincie Cape werd opgedeeld in de Northern Cape, Western Cape en Eastern Cape. Oranje Vrijstaat werd hernoemd tot Freestate en Natal werd hernoemd tot KwaZulu-Natal. Transvaal werd ten slotte opgedeeld in de provincies Mpumalanga, Limpopo, Northwest en Gauteng. Mpumalanga heeft een oppervlakte van 79 490 km2 en 3 100 000 inwoners. Ermelo, Lydenburg, Middelburg, Piet Retief, Volksrust en Witbank zijn slechts enkele belangrijke steden. Nelspruit - de hoofdstad - ligt centraal.
Figuur 10: Bewoner van de Steenkampsberg
Ten noordwesten van de hoofdstad vinden we het dorpje Dullstroom terug. Dit dorp ligt hoog in de bergen en is de enige plaats in Zuid-Afrika waar de iep en de beuk in relatief grote aantallen voorkomen. Het dorp is in 1883 gesticht en benoemd door Wolterus Dull, een Nederlandse immigrant. Dertien kilometer meer naar het noorden ligt het Verloren vallei Nature Reserve. Het reservaat – 5 891 hectaren groot - is gelegen in een ongerept gebied bij het plateau van Steenkampsberg. Open graslanden en draslanden vormen er het landschap. De relatieve hoge hoeveelheden regen dragen bij tot het aanzwellen van de heldere, kronkelende rivieren. Het reservaat heeft zijn naam te danken aan de vele mistbanken die er in de zomer het zicht wegnemen. De Verloren vallei Nature Reserve is het enige reservaat in Zuid-Afrika waar de drie soorten kraanvogels (blauwe kraanvogel, hals-kwab kraanvogel en gekroonde kraanvogel) samen voorkomen. Voor de Zuid-Afrikanen is de kraanvogel een belangrijk (land)symbool.
Figuur 11: Blauwe kraanvogel
Grote aantallen bloeiende plantensoorten en zeldzame vogelsoorten maken van de Verloren vallei een waardevolle plaats. Verscheidene soorten gladiolen, aloë, orchideeën… worden in grote aantallen teruggevonden tussen de maanden november en januari. Verschillende soorten vogels, zoals ibissen, piepers, graszangers, secretarisvogels… vonden hier hun geschikte habitat. In 1995 werd een project opgestart om de hals-kwab kraanvogel te beschermen. Men gaat eieren van de kraanvogels verzamelen en uitbroeden met behulp van een broedmachine. De één week oude kuikens worden samengebracht in een specifiek, afgebakend deel van het reservaat. Ze worden er grootgebracht zonder enig contact met de mens. Verzorgers zijn verplicht om ‘kraanvogelpakken’ aan te trekken zodat de vogels zich niet gaan focussen op hen. De vogels worden opnieuw in het wild losgelaten wanneer ze zes maanden oud zijn. Met dit project hoopt men de minderende populaties een handje te helpen. Kleine antilopes, steenbokken en reebokken vinden we in grote aantallen terug. Hun predators, zoals de hyena, caracal en jakhals vormen een gekend beeld in het landschap. De zebra, gnoe en blesbok zijn recent geherintroduceerd in het reservaat. Vlinders zorgen voor een kleurrijke omgeving. Ze kunnen er zich tegoeddoen aan de vele soorten bloemen.
13 Fisheries In de streek van Lydenburg bezoeken we een aantal visprojecten waar we ook les krijgen.
14 De Blyde River Canyon nabij Bourke’s Luck Potholes
“The Blyde River Canyon is the third largest canyon (26km wide) worldwide, after the Grand Canyon (USA) and the Fish River Canyon in Namibia. The canyon itself, situated in Mpumalanga, is part of the northern part of the Drakensbergen. There are waterfalls (Berlin and Lisbon), the Pinnacle, God's Window, Wonderview, Bourkes Luck Potholes (with a fascinating display of the wildlife and geology of the canyon) and several viewpoints, the best-known is The Three Rondavels/Three Sisters.
Figuur 12: Blyde River canyon
At the meeting point of the Blyde River (river of joy) and the Treur River (river of sorrow) water erosion has created one of the most phenomenal geological phenomenon in South Africa. The potholes are cylindrical holes in the stone river base caused by long-duration erosion. The ‘Bourke’s Luck Potholes’ have taken thousands of years to form these strange cylindrical sculptures carved by swirling water. The smooth red and yellow rocks contrast with the dark pools.
Figuur 13: Bourke’s Luck Potholes
The rich and varied plant life is influenced by extreme climate, a range of altitudes and various soil conditions. This variety of plant life supports an equally rich and varied fauna. Klipspringer and dassies find food and shelter in rocky areas. Blyde River Canyon Nature Reserve is one of the few areas of montane grassland in Mpumalanga that still exists. The grasslands consists of more than 1000 flora species in the reserve. The grassland supports grey
rhebuck and the rare oribi as well as rodents, reptiles, seed-eating birds and plenty of insects. Kudu prefer the cover of wooded bushveld and bushbuck and bushpig move amongst the luxuriant growth on the riverbanks.”
Hoe de rivieren Blyde en Treur aan hun namen zijn gekomen is ook weer een verhaal apart en dus permitteer ik mij om in even in het Nederlands verder te gaan. In 1844 was een groep pioneers bij een rivier neergestreken. De leider van de groep, Hendrik Potgieter, ging met een paar mannen naar Lourenço Marques (tegenwoordig Maputo). Op de verwachte tijd waren ze nog niet terug. De achtergebleven mannen hebben nog een aantal weken gewacht maar gingen er toen vanuit dat ze tijdens de lange, gevaarlijke reis waren omgekomen. De rivier waar ze hun kamp hadden opgeslagen noemden ze daarom Treur. Ze trokken vervolgens verder en na een aantal dagen kwamen zij uit bij een andere rivier. Hier ontmoeten ze alsnog Potgieter en zijn mannen, die oponthoud hadden gehad. De blijdschap werd geuit door deze rivier de naam Blyde te geven.
15 God’s Window Situated on the Drakensberg escarpment in Mpumalanga is God’s Window. Just one look down and you will understand why it is called "God's Window".
Figuur 14: God’s window
With magnificent views, canyons, rock formations and waterfalls, God's Window is truly an area of breathtaking scenic splendour. It is no wonder that Mpumalanga is known as Paradise Country! Gods Window is so called for the panoramic view of the Lowveld more than 900 m down into lush indigenous forest clad ravine. The majestic cliffs plunge over 700 meters to the Lowveld and the private game reserves which have made the area one of South Africa's main wildlife destinations. God's Window is a small part of a 250km long earthwork of sheer cliffs and extravagant beauty. One can observe the hills and forests as far as the eye can see. In fact, it seems as if one can see forever!
16 De drie rondavels Andere bijzondere geologische vormen in de Blyde River Canyon zijn de Three Rondavels. Deze drie ronde heuvels hebben veel gelijkenissen met de traditionele hutten van de Xhosa-stam. Ze zijn door de erosie van zacht gesteente onder een soort kap van harder gesteente komen te liggen. Het lijkt alsof de 'daken' van de heuvels zo boven de kloof uitsteken.
Figuur 15:3 rondavels
17 Mac Mac Falls The 65 m high Mac Mac Falls in the Mac Mac River is a declared National Monument. This waterfall was originally a single stream, but gold miners blasted it with dynamite to divert the river in an attempt to work the rich gold-bearing reef over which it plunges. It is named in commemoration of the many Scottish descendants who died in their obsessive search for gold in this area.
Figuur 16: Mac Mac Fall’s
18 Forever Resorts Blyde Canyon
Panoramisch en idyllisch uitzicht.
19 Wildlife College Skukuza + Boma’s Midden in het Krugerpark is een Wildlife College gevestigd. Niet zo ver daaraf zijn de “boma’s” gelegen. Dit zijn omheiningen waar regelmatig “overtallige” dieren verblijven in afwachting van relocatie of veiling. Het materiaal om dieren te vangen en te transporteren is ook op deze site aanwezig. Ter plaatse zorgen een paar deskundigen voor lezingen omtrent “Wildlife diseases”.
20 Moholoholo rehabilitatiecentrum Moholoholo Rehabilitatie Centrum is een van de vele projecten die worden gesteund door African Conservation Experience (ACE). Hun missie bestaat eruit om: 1. vrijwilligers de kans te geven om ervaring op te doen in een van de vele conservatieprojecten in Zuid-Afrika. 2. het voorzien van financiële steun en om informatie uit te wisselen tussen de verschillende conservatieprojecten van Zuid-Afrika.
Figuur 17:Moholoholo aktiviteiten
ACE zorgt voor het opstarten, behouden en steunen van de vele conservatieprojecten in Zuid – Afrika. De projecten worden geselecteerd volgens de mate dat ze bijdragen aan conservatie, aan de echte ‘wildlife’ ervaring die ze hun enthousiaste vrijwilligers bijbrengen en de mate waarin ze hun bijdrage leveren aan de lokale omgeving en gemeenschap. Moholoholo Wildlife Rehabilitatie Centrum draagt bij tot de bescherming van bedreigde diersoorten en de revalidatie van gewonde en vergiftigde dieren. Moholoholo huisvest ook een aantal succesvolle broedprogramma’s. Het is een non-profit organisatie die volledig afhankelijk is van donaties en vrijwilligerswerk. Het centrum is gelegen in de schaduw van de majestueuze Marieskop berg, in de provincie Limpopo.
Figuur 18: Dinner time at Moholoholo’s
Moholoholo ("The Very Great One") is ideaal gelegen voor een dagexcursie naar Kruger Park (± 60km), Blyde River Canyon, Bourkes’s Luck Potholes, Pilgrims Rest, Graskop en Sabie.Ook Khamai Reptile Park (15kms), Hoedspruit Endangered Species Centre (16kms), Echo caves (±45kms), Bombyx Mori Silk Farm (±6kms) vormen een wonderlijke ervaring! Het wordt geleid door Brian Jones. Deze plaats biedt aan vele dieren een thuis, waaronder drie verwaarloosde leeuwen uit het Egyptische circus, verscheidene gewonde roofvogels en vergiftigde gieren, Humpfree het nijlpaard, Porsche de cheetah, Chui de luipaard en vele andere. Moholoholo heeft ook een succesvol broedprogramma voor de zeldzame serval. Meer dan 150 van deze katten werden al gekweekt en terug vrijgelaten in de gebieden waar ze eerder waren verdwenen. Men ontving al berichten dat ondertussen een paar vrouwtjes paarden met wilde mannetjes die eveneens op deze plaats leven. Zij waren eveneens de eerste in Zuid-Afrika die succesvol de bedreigde gekroonde havik arend kweekten. In de toekomst wil men ook de uiterst zeldzame Taita valk kweken. Men probeert zo veel mogelijk de gerevalideerde vogels en andere dieren terug te zetten in het wild. De dieren die niet voldoende herstelden, worden in het centrum gebruikt om bezoekers op te leiden. Het management en personeel vormen een groep van dierenliefhebbers, toegewijd aan het behoud van wildlife.
21 Khamai Reptile park
Experienced handlers will show you some of Southern Africa's most deadly snakes, including Black and Green Mambas, Boomslang, Mozambiquan Spitting Cobras, Puff Adders and Vine Snakes.
There are Nile Crocodiles and Water Lizards (Leguaan). There is an amazing display of reptiles and amphibians from the rest of the world, as well as samples of most of the local herpetological "specials". There may be opportunities to get up close and personal with some of the inhabitants, including various scorpions, Baboon spiders and Puff Adders.
It is owned and curated by Donald Strydom, who has appeared as the "house expert" in a number of television features on the BBC, Discovery and Animal Planet channels. A renowned Black Mamba handler, he also worked with the BBC to
develop a specialised tank to enable the filming of some unique footage of the Nile Monitor Lizard (leguaan) in its natural habitat.
Donald's team also runs a service to capture and relocate "problem" snakes in the area, where there is a conflict between people and reptiles. At present Donald and his team capture and release over 300 problem animals each year. These include snakes, lizards, crocodiles, tortoises, frogs, spiders and scorpions.
The Khamai Reptile Park has been collecting data from animals caught in the wild for the past sixteen years and has been inspired to initiate a number of research projects through HERP dedicated to the conservation of reptiles through education and research. Khamai Reptile Park runs a programme to educate local people as to the vital role snakes and other reptiles have to play in the ecosystem, and to try and dissuade people from a common "kill on sight" approach to the venomous snakes.
22 Het Krugerpark In het Zuid-Afrikaans: Nasionale Krugerwildtuin. Het Kruger Park ligt in het Noordoosten van Zuid-Afrika en grenst met Zimbabwe en Mozambique.
22.1 Geschiedenis Door de toenemende jacht met moderne wapens, was er op het einde van de 19e eeuw bescherming van de natuur nodig. De volksraad van Transvaal verbood de jacht tussen de Sabie- en Krokodilrivier. De 2e Boerenoorlog (1899-1902) zorgde voor het einde van de natuurbescherming. In 1903 werd de Britse Majoor de eerste hoofdveldwachter van het gebied. Hij zette zich in voor uitbreiding van het park. 1926: Paul Kruger is de 1e president van Zuid-Afrika en onmiddellijk de grondlegger van het park.
Figuur 25: Paul Kruger
22.2 Feiten Het park is 380km lang, 60km breed en omvat 20000km². In het park zijn er 25 kampen voorzien. Enkel in de kampen is het toegelaten om uit de auto te stappen. Het Kruger Park staat gekend voor zijn Big 5: leeuw, buffel, neushoorn, olifant en luipaard. Hiernaast vind je nog giraffen, nijlpaard, impala, wilde hond, zebra… In totaal zijn er 137 soorten zoogdieren, 500 soorten vogels en meer dan100 soorten reptielen te bezichtigen in het Kruger Park.
Figuur 26: de Big Five !
23 Tzendze Rustic Camp Een overnachtingsplaats die wij nog in al zijn facetten moeten ontdekken ... Toch al een paar beelden :
24 Elephant Hall Een nieuw bezoek in vergelijking met vorige reis. Wij laten ons (aangenaam) verrassen …
25 Olifantenproject EFAF in Mooketsi. EFAF staat voor Elephants For Africa Forever. Er worden tegen een kostprijs safari’s aangeboden, opdat mensen de omgeving op de rug van een olifant kunnen ontdekken. Op deze manier heeft de organisatie dus ook een educatieve functie.
Er wordt onderzoek gedaan naar het reukvermogen van de olifant; wat minimaal 2000 maal beter is dan dat van de mens en zo’n 14 keer beter dan dat van een hond Door middel van educatie wil de EFAF het behoud van de olifant promoten. De educatie gaat op een interactieve manier, doordat mensen dicht bij de olifant kunnen komen. Op deze manier wil de EFAF ook bewijzen dat mensen en olifanten naast elkaar kunnen leven. Dankzij het goede reukvermogen van de olifant kunnen ze ingezet worden om stropers te zoeken. Daarbuiten zijn olifanten groot genoeg om rangers en
materiaal mee te nemen om de stropers te kunnen vangen. Ook zijn ze erg geschikt om door de Afrikaanse wildernis, voor vele uren achtereen op zoek te gaan naar stropers. Rory Hensman traint de olifanten voor dit doel. Voor verschillende films en documentaires zijn de olifanten van de EFAF gebruikt. De olifanten van EFAF zijn afkomstig uit het wild. De dieren werden uit een groep gehaald, omdat deze groep vaak te groot was geworden voor hun omgeving. Het gaat hier dan meestal om dieren uit wildparken. Deze parken hebben te maken met een beperkt grondgebied. Indien er te veel olifanten in een park zijn is dit schadelijk voor het reservaat. Het overschot aan olifanten kan zodoende bij EFAF terecht komen.
Figuur 27: mud bathing
Ook worden jonge olifantjes (tot 14 jaar) die zijn achtergelaten door hun familie opgenomen door het EFAF. En zullen ook olifanten die te gehecht aan mensen zijn geraakt bij het EFAF terecht kunnen komen. Het EFAF gaat er op deze manier vanuit dat de olifanten die via het EFAF getraind en gebruikt worden nog altijd veel beter af zijn dan een dode olifant. De olifanten worden getraind via een 6 stappen programma, ontwikkeld door Rory en Lindie Hensman. De training is gebaseerd op het “ask and reward”systeem. Waarbij wederzijds respect tussen mens en dier groot belang heeft. Het EFAF is op meerdere plaatsen gevestigd. Zo is er een trainingskamp in Mooketsi. Per getrainde olifant worden 6 tot 9 mensen aangenomen. Die allemaal met dezelfde methode werken. Als de olifant door de training heen is moet ze een proef afleggen. Als ze deze met 100% doorstaat wordt ze pas gebruikt voor andere doeleinden. Op andere plaatsen zoals in Hazyview, Inkwenkwezi (Game park), Kwa Madwala Private Game Reserve en Plumari Lodge Game Reserve worden olifanten gebruikt voor safari’s en interacties met mensen. Dit zijn alle officiële eindstations voor de olifanten getraind door het EFAF. Gezien er per olifant 6 tot 9 mensen nodig zijn voor de verzorging, training e.d. draagt het EFAF ook bij aan het voorzien in werkgelegenheid.
Elephants for Africa forever is een organisatie in Mooketsi die een oplossing biedt voor de te groot wordende olifantenpopulatie in Zuid-Afrika. De gekozen aanpak is echter zeer omstreden. De oplossing die zij bieden bestaat er namelijk uit de olifanten op te leiden voor safari’s op hun rug en dergelijke toeristenattracties. Op die manier wordt er volgens EFAF een win-win situatie gecreëerd. Enerzijds worden de olifanten goed verzorgd en moeten ze niet knokken om hun plaats in een territorium op te eisen en om aan voldoende voedsel te geraken, anderzijds vormen ze een bron van inkomsten voor de trainers en organisatoren van de safari’s. Dierenrechtenactivisten argumenteren echter dat deze methode niet verschilt van circussen die hun olifanten kunstjes aanleren voor het plezier van hun publiek. Zij vinden dat de dieren uitgebuit worden en dat er naar andere oplossingen moet gezocht worden. Een feit is dat er te veel olifanten op te weinig land voorkomen. De plaatselijke bevolking wil geen grond opgeven om deze dieren wat meer ruimte te bieden. Vaak worden de olifanten die toch te dicht in de buurt komen zelfs gedood en wordt het ivoor op de zwarte markt verkocht.
Het Elefants for Africa forever project wordt geleid door Rory Hensman. Met zijn 20 jaar ervaring in het opleiden van olifanten wordt hij ook wel eens ‘the African elephant whisperer’ genoemd. Of deze opleiding een goede oplossing vormt voor het probleem van de overpopulatie, zullen we voor onszelf moeten uitmaken bij ons bezoek aan de organisatie. Men kan het probleem echter niet meer ontkennen en de situatie kan en mag niet blijven aanslepen…
26 Mokopane Biodiversity Conservation Centre Het Mokopane Biodiversity Conservation Centre is onderdeel van de National Zoological Gardens of South Africa. Deze laatste is een van de grootste dierentuinen van Zuid-Afrika en is weer onderdeel van The National Research Foundation (NRF). Via subsidies steunt deze organisatie allerlei verschillende initiatieven die met onderzoek en wetenschap te maken hebben. Deze organisatie valt dan weer onder het Ministerie van Wetenschap en Technologie (Department of Science and Technology) Er zijn twee biodiversiteitcentra die bij de National Zoological Gardens horen, waaronder die in Mokopane, maar er is er ook nog een in Lichtenburg. Deze laatste ligt op zo’n 2,5 uur rijden richting het zuidwesten vanuit Pretoria. Ook hoort het Emerald Animal World bij deze organisaties. Dit is voornamelijk een dierentuin.
Figuur 23: Slaaptijd
Het Mokopane Biodiversity Conservation Centre is opgericht in 1981 door de National Zoo. Het ligt op zo’n 2 uur rijden van Pretoria. Het is een 1300 hectare groot park, waar niet alleen (inheemse) dieren uit Afrika worden gehuisvest maar ook dieren uit Zuid-Amerika en Zuidoost Azië. 125 Het stadje Mokopane heet ook wel Potgietersrus, vernoemd naar een leider van de Voortrekkers; Henry Potgieter. In 2002 werd de naam veranderd; de stad is nu vernoemd naar Chef Mokopane; een leder van de Nbele gemeenschap uit de 19e eeuw. Het stadje ligt in de provincie Limpopo, de noordelijkste provincie van Zuid-Afrika In het Mokopane Biodiversity Conservation Centre worden verschillende dieren gekweekt, waaronder de zwarte neushoorn (of puntlipneushoorn), lemuren (of maki’s), roan antilope en de tsessebe antilope. Buiten de kweek van bedreigde dieren is dit centrum ook een plek voor onderzoek, educatie en recreatie.
Figuur 24: Zwarte neushoorn
Het Mokopane Biodiversity Conservation Centre heeft recentelijk ook meegewerkt aan een project rond de Roodsnavel ossenpikker (Buphagus erythrorhynchus). Samen met andere organisaties zijn een aantal dieren uit het wild gevangen. Dit was een onderdeel van het Oxpecker programma van het Endangered Wildlife Trust. De dieren werden tijdelijk bij het Mokopane Biodiversity Conservation Centre geplaatst, totdat ze, geringd, weer uitgezet werden op andere plaatsen. Door het verplaatsen van de vogels hopen de organisaties een gezondere populatie van Roodsnavel ossenpikkers te verkrijgen. Buiten dat het Mokopane Biodiversity Conservation Centre, een plek is waar dieren gehouden en gekweekt worden, kan er ook gelogeerd worden in huisjes of op de camping en zijn er tours met of zonder gidsen te ondernemen doorheen het park.
27 Cheetah De Wildt Het park: In 1971 werd het park Cheetah Dewildt opgericht, met als doel alle bedreigde wilde diersoorten te kweken en weer in het wild vrij te laten. De Cheetah was eens een met uitsterven bedreigde diersoort, er waren nog slechts 700 jachtluipaarden in Zuid-Afrika te vinden. Maar over de jaren heen werden er 600 welpen gekweekt. In het park zijn er buiten Cheetahs ook andere diersoorten te zien zoals de wilde hond, de bruine Hyena, de serval, suni antilope, de blauwe en de rode duiker, de bontebok, riverine konijn en gieren, ook de zeldzame Egyptische gier.
Figuur 28: Cheetah
Het centrum is gelegen tussen het Magali gebergte. Het adres is 14 Jane Road, Buccleuch (Sandton). Dit fokprogramma van de Cheetah is het enig ‘Cites’ fokprogramma over heel de wereld. De cheetah staat bekend als het snelste landdier ter wereld. Hij leeft in droge, open savanne gebieden en in struikgebieden. Zolang er voldoende prooien zijn kan hij gemakkelijk overal overleven, liefst met aanwezigheid van enkele schuilplaatsen vanwaar hij zijn prooi kan besluipen. Ondanks dat de Cheetah beschermd is door Cites, er verschillende fokprogramma’s zijn, dat ze in de meeste Zuid-Afrikaanse landen niet meer mogen gedood worden en dat hun huid niet meer mag verkocht worden, blijft de populatie toch dalen. Veel geschikte leefgebieden gaan verloren omdat deze worden gebruikt voor het houden van vee. Er is ook een zeer geringe genetische diversiteit, waardoor ze zeer kwetsbaar zijn voor inteelt en ziektes.
27.1 Telling Het aantal Cheetah’s is moeilijk om te tellen, voornamelijk omdat ze vrij verlegen zijn en dus ook zeer moeilijk te vangen, Wanneer ze zich op privaat eigendom bevinden kunnen ze nog moeilijker benaderd worden, en ook een dicht begroeide omgeving helpt hier ook niet. Er worden drie technieken gecombineerd om de telling, betrekkelijk betrouwbaar, te doen. 27.1.1 De bevraging (van bewoners) 27.1.2 Vangen, merken, tweede vangst + camera controle
Door een zeer verschillende vlekkenpatroon en de kentekens die bij de vangst op het lichaam worden geplaatst kunnen de Cheetah’s herkend worden.
27.1.3 Studies aan de hand van radiohalsbanden
Aan de hand van de halsbanden kunnen de cheetah’s opgespoord worden en kan er ook bepaald worden met hoeveel ze samen leven.
27.2 Herplaatsing van Cheetah’s Wanneer landbouwers geen Cheetah’s in de buurt van hun boerderij willen, kunnen de Cheetah’s gevangen worden en worden ze herplaats in een beschermde omgeving. De Cheetah’s worden grondig onderzocht zodat ze allen op een genetische gezonde manier in de beschermde, geïsoleerde omgeving kunnen leven. Maar deze herplaatsing brengt toch nog problemen mee, Cheetah’s hebben een territorium, wanneer een Cheetah wordt weggenomen uit zijn territorium staat er al meteen een andere Cheetah klaar om het territorium van zijn voorhanger in te palmen. En zo staan ze in rijen om territoriums van elkaar af te nemen. Dus uiteindelijk blijft de boer Cheetah’s op bezoek krijgen. Wanneer een Cheetah wordt herplaats kan de boer nog niet zeker zijn dat het die Cheetah was die zijn veestapel bedreigde.
27.3 Oplossingen voor het overschot aan cheeta’s 27.3.1 Het doodschieten van de Cheetah’s 27.3.2 Vergiftigen door vergiftigde karkassen
Maar dit vergif verspreid zich dan doorheen de voedselketen. Ze kunnen dan de dode Cheetah of enkel zijn huid verkopen, maar daarbij halen ze nooit de opbrengst mee, die ze verloren zijn door toedoen van de Cheetah.
Figuur 29: Cheetah De Wildt
27.3.3 Andere oplossingen
Het houden van honden tussen de veestapel Deze waken tegen de kleinere roofdieren, maar de hond is wel een prooidier voor onder andere de leeuw en de hyena, daarom moet de boer eerst onderzoeken met welke predator hij te maken heeft. Een herder Mensen zijn nog steeds het meest schrikwekkend voor de roofdieren Elektrische draad rond de weilanden Er worden hokken geplaatst waar runderen kunnen kalveren, de kalven blijven in deze hokken, ze worden enkel ’s morgens even buiten gelaten waar de runderen hun voederen, daarna moeten ze terug in de hokken. Zonder hokken beschermen de runderen hun kalven wel, maar als ze gaan grazen verbergen ze deze tussen struikjes. Dit is het voornaamste moment waarop de kalven door de roofdieren worden gevangen. Kalf seizoenen, er zijn 2 kalfseizoenen: één in januari en één in juni. Zo hebben de boeren meer controle over de koeien, hebben ze meer zich op het aantal kalven. Zonder deze kalfseizoenen weten de boeren niet hoeveel koeien drachtig zijn, kunnen de koeien om het even waar kalven, bij moeilijkheden tijdens de kalving zullen de boeren niets in de aten hebben.
Cheetah breeding centre werd gevestigd in 1998 als satelietfeciliteit van het centrum. Dit bevindt zich in de uitlopers van de Waterberg. Hier kunnen het jachtluipaard en de wilde honden ongestoord hun gang gaan. Het Cheetah breeding centre wil de overleving op lange termijn verzekeren van het jachtluipaard en de wilde hond. Mensen kunnen dit centrum helpen door een dier te adopteren. Het geld dat u daarin besteed wordt gebruikt voor voedsel, veterinaire zorg en het onderhoud van de omgeving waarin de dieren leven. In het Cheetah breeding centre bevinden zich het jachtluipaard, de wilde hond, de caracal, de serval, de afrikaanse wilde kat en gieren.
De afrikaanse wilde kat -ondersoort van de wilde kat -voorouder van de huiskat -bruingele/grijze vacht -poten zwartgestreept -kop-romplengte 45-73cm -staartlengte: 20-38cm -3-6,5kg
De serval -enige soort uit het geslacht Leptailurus -middelgrote katachtige met zeer lange poten -geelbruine vacht -onregelmatige tekening van zwarte strepen en vlekken -kop-romplengte:67-100cm -staartlengte:24-35cm -6-18kg
De caracal -wordt ook woestijnlynx genoemd (pluimpjes oren) -pluimpjes:waarschijnlijk om gehoor te versterken -achterpoten langer dan voorpoten -gelig roodbruine vacht -kop-romplengte: 62-91cm -staartlengte: 18-34cm -8-19kg
