19 december Een witte wereld. Het vroor. Het was rond het clubhuis 9 graden onder nul. Hoe enthousiast en gedreven kun je zijn om een honds af te richten!!!. Na de koffie werd naar buiten gedaan om een paar oefeningen te gaan doen. Zoeken en springen waren, gelet op de weersomstandigheden uit de bozen, maar er kon wel voorwerp worden gerevierd. We wilden het voorwerp moeilijk wegleggen. Het spoor werd met een bocht over het open veld van de VDH gelegd, langs de bosschages naar de sloot en daar weer met een bocht richting clubhuis VDH. Er per ongeluk oplopen was niet mogelijk. De honden zouden er voor moeten werken. Rocco, Kyra en Chessa gebruikte hun neus echter goed en waren er zo. Wat hadden we de honden onderschat. Na wat volgoefeningen tevreden naar de koffie. Wim V trok het pak aan voor het manrevieren, transport en wat korte bijtoefeningen voor de jonge honden. Het niveau van de honden was goed, maar dat van een geleider wat minder. Hij kon op 100 meter zien dat de beet van een hond van een ander minder was. Onnozel commentaar zoals helaas vaak te beluisteren is langs de lijn bij evenementen in Zuid–Holland. Elvado moet er voor waken dat dat niveau ook bij ons gebruikelijk wordt. Om geen risico’s te nemen en onnodige blessures door het gladde veld te voorkomen werd er niet gesteld. Het pakte echter anders uit. Na de training rende Chessa vrolijk richting clubhuis. Voor de ingang liggen 2 roosters achter elkaar om het vuil van de schoenen te lopen. Het eerste rooster was ten opzichte van het tweede rooster verzakt, waardoor er als het waren pennen uit staken. Chessa liep het rooster op en bleef plotseling jankend staan en zat vast aan een pen. Het einde van een pen stak uit haar linkervoorpoot. Snel werd Chessa los gemaakt. Ze had een behoorlijke wond. Chessa werd in de auto geladen en er werd richting dierenarts gegaan. Hier werd de wond bekeken. De schade aan de poot viel gelukkig mee. De pen was in de poot gegaan, onder de huid door en een kleine 3 centimeter lager weer naar buiten gegaan. De pen was dus niet door de poot heen gegaan. Het kapsel dat de botten beschermd was ook niet beschadigd. De wond werd gespoeld en met 7 krammen weer aan elkaar gezet. De wond waar de pin weer naar buiten was gegaan werd opengelaten, zodat wondvocht er daar uit kon. Chessa gedroeg zich tijdens de behandeling keurig en gaf geen kik. Na een prik in Chessa haar rug, een verbandje om haar poot en een penicilline kuur in de zak kon weer vertrokken worden richting clubhuis. Eerst moest echter de rekening worden voldaan. Wat een bedragen worden er voor zo’n korte behandeling gevraagd!!!. Gelukkig had Ed, die mee was gegaan, een pinpas bij zich, zodat er betaald kon worden. Na de kerst moet Chessa terugkomen om de krammen er uit te laten halen. Ook dan zal er wel weer een aanslag op de portemonnee worden gedaan. Wat moet ik nu met kerst op tafel zetten. Het is nu onbetaalbaar geworden.!! 12 december Vanmorgen liep Austin weer vrolijk op de club rond. Het gaat gewoon weer goed met hem. Zijn broertje, de pup van Wim V. lag nu met koorts in zijn bench in het clubhuis. Gelukkig wel een heel ander ziektebeeld. Het is gewoon kwakkelen met de pups. Het zijn wat dat aan gaat net kinderen. Ze hebben alle aandacht nodig. Het zoeken ging bij allemaal goed. Ook Indy van Mariska vindt het leuk om te zoeken. Gebruikt leuk haar neus. Het voorwerp revieren ging bij enkele honden wat
minder, omdat de honden vanuit het bos het open veld op moesten. Kennelijk toch een natuurlijke barrière. Omdat Meint–Jan was uitgenodigd om op een kringdag van andere verenigingen in Zuid-Holland pakwerk te gaan doen, deden vandaag Ed en Jeroen het zware werk. Jeroen kwam hiervoor speciaal naar de club. Waarvoor dank. De honden konden zich weer leuk uitleven en nog belangrijker, het nodige leren. Chessa had voor het eerst moeite met de schijn. Ze pitte bij aankomst. De tweede keer ging het weer als vanouds, prima dus. Ook haar achtervolgen bij het terugroepen was wat minder. Ze denkt te gaan weten wat er komt en gaat er dan vast invulling aan geven. Leuk om aan te werken. 5 december 5 december is een bijzondere dag, omdat Sint dan zijn verjaardag vieren mag. De jarige trakteert dan normaal gesproken, maar nu deed Cor dat. Hij had weer warme oliebollen meegenomen. Onder de koffie met oliebollen praatte Ed ons bij over Austin. In het begin van de week was Austin aardig opgeknapt en kon hij zelf weer voorzichtig lopen. Aan het eind van de week werd het weer een stuk minder. Wat is nu wijsheid om te doen. Afspuiten, om Austin uit zijn lijden te verlossen zoals de fokker voorstelde, of voortgaan op de ingeslagen weg met medicijnen. Niemand weet hoe lang dit gaat duren. Dit kan een paar weken zijn, maar ook een jaar. Wat houdt Austin er aan over, zowel lichamelijk als geestelijk? Niemand kan in de toekomst kijken en dat maakt het verschrikkelijk lastig om een beslissing te nemen. Helemaal nu Ed en Marleen ook in hun privéleven de nodige tegenslag hebben. Veel sterkte en wijsheid toegewenst. 30 november We begonnen wat later aan de training, omdat we eerst uitgebreid met elkaar hebben gesproken over de pech die Ed heeft met Austin, zijn puppy. Ed was zaterdag, na een telefoontje van Marleen, hals over kop van de training vertrokken om met Austin naar een dierenarts te gaan. De dierenarts in Dordrecht kon de symptomen niet verklaren en stuurde Austin door naar de medische faculteit in Gent, België. Hier werd vastgesteld dat Austin hypertrofische osteodystrofie had. Voor de medisch wat minder onderlegde onder ons, dit is een excessieve groei van de lange botten in de poten, wat gepaard gaat met ernstige pijn, zwellingen en koorts. Als Austin is uitgegroeid is het over. Tot die tijd moet Austin aan de pijnstillers en elke twee maanden voor controle van de stand van zijn botten naar Gent. Hopelijk slaan de pijnstillers goed aan. Gelukkig ging het met trainen van Ed en Kyra wel goed. Goed voorwerp revieren en stellen. Ook ging Ed terugroepen. Hij zou dit zonder lijn doen en als Kyra doorging moesten anderen haar terugjagen. De verwachting was dat dit wel zou lukken, omdat Kyra geen super scherpe hond is. Hoe kan een mens zich vergissen. Kyra liet zich absoluut niet terugjagen. Met onverminderde snelheid slalomde zij tussen benen en fietswielen door. Dit hadden we in het geheel niet van Kyra verwacht. Hierna de oefening opnieuw gedaan, maar dan met een dressuurband om. De eerste twee prikkies liep ze door. Bij de derde stopte ze pas en kwam terug. Kyra toonde echt karakter. Een leuke opsteker die Ed wel kon gebruiken.
28 november Een regenachtige sombere dag. Het was echt een dag met zogenaamd zelfmoordweer, zo somber en triest. Enigszins opgemonterd door de oliebollen en koekjes die meegenomen waren werd er ondanks het weer toch enthousiast getraind. Springen, zoeken, volgen, vw revieren, het verliep lekker vlot. Na de koffie trok Jeroen voor het eerst het pak aan. Jeroen werd direct in het bos weggelegd voor manrevieren PH II voor Gino. Gino ging mooi bij de benen staan, klom boven op Jeroen en liep over Jeroen naar zijn gezicht om vlak bij zijn oor te gaan staan blaffen. Niet leuk voor een helper. Gino terug naar het been gehaald. Kyra van Ed deed hierna de schot aanval op Jeroen. Het ging allemaal voor een eerste keer zeer netjes. Bij het verdedigen miste Kyra. Kennelijk valt Jeroen anders aan dan MJ. Met veel verschillende helpers met allemaal hun eigen eigenaardigheden ga je alleen maar vooruit. Na deze oefening moest Ed plotseling weg, omdat zijn vrouw hem belde dat het niet goed ging met zijn pup. De pup moest naar een dierenarts. Jeroen moest ook op tijd weg, omdat hij nog moest werken. MJ deed het verdere pakwerk. Ares van Liliana gaat steeds beter. Liliana werkt korter en strakker, waardoor Ares geen fouten kan maken. Vooral nu volhouden. Als laatste wilde Peter met Gino de overval doen. Gino begreep hier geen snars van. Opnieuw gedaan. Gino beet resoluut in, vlak naast de handen van Peter. Over geluk had Peter niet te klagen. De overval nog een keer op een andere plaats gedaan. Peter hield nu zijn handen goed weg, maar nu beet Gino vol in de rug van MJ. Nadat MJ het pak had uitgetrokken liet hij het resultaat van Gino zijn beet zien. Toon je dan letterlijk of figuurlijk dat je ruggengraat hebt??? 21 november Er werd weinig getraind vandaag. Dat wil niet zeggen dat er weinig werd gedaan. Vandaag moesten de geleiders eens zelf aan het werk in plaats van de honden aan het werk te zetten. Sommigen ging dit goed af, andere wat minder. Net al bij de honden kon je kwaliteitsverschil zien. Niet dat dit storend was, want allemaal deden ze aardig hun best. Daar gaat het tenslotte om. Aan het eind van de ochtend werden nog enkele honden uit de hokken gehaald voor een spring, zoek en/of revieroefening. Er moest nog even van het daglicht geprofiteerd worden, wat in het bijzonder het springen met jonge honden is wat lastiger bij kunstlicht. 18 november Door ziekte, werken, schoolgesprekken over kinderen enz. waren er vanavond maar 6 combinaties aan het trainen. Het ontbrak dus aan kwantiteit, maar kwaliteit was er voldoende. Vooral bij het voorwerp revieren gebruikte de honden hun neus goed en waren de geleiders zeer tevreden over de kwaliteit van de honden. Bij het africhten van honden is het handig als de geleider in het bezit is van een natuurlijk overwicht op de hond en op een rustige wijze de hond de juiste dingen laat doen. Een grote mond, veel kabaal en jeugdige overmoed zijn wat minder geschikte eigenschappen. Meint-Jan werd hiermee geconfronteerd toen hij Gino commandeerde en probeerde Gino te laten luisteren. Een volgende keer kan MeintJan beter tegen een boom praten. Dat ritselt mogelijk een blaadje. Gebeurt er in elk geval nog iets.
14 november We hadden al een tijdje geleden met Gijs B van De Bedrijfshond in Europoort afgesproken om vandaag bij hun te komen trainen. Zo gezegd zo gedaan. Omdat zij ’s middags trainen was het voor de leden van Elvado die meegingen naar Europoort een uitslapertje, want wij trainen normaal natuurlijk in de ochtend. Zodoende verzamelde zich een uitgeslapen ploeg van 6 mensen om 12 uur op de bekende verzamelplaats. Peter rijdt iedere dag voor zijn werk naar de Europoort dus die wist wel waar het oefenterrein was. Echter bij aankomst bij dat terrein bleek dat dat een VDH vereniging was dus moesten we toch een stukje terug. Uiteindelijk waren we toch ter plaatse bij De Bedrijfshond waar we hartelijk ontvangen werden met koffie en koek. We hadden het zonnetje meegenomen, want in tegenstelling tot de regenbuien in de ochtend was het nu heerlijk weer en zelfs de zon liet zich zien. Al snel begonnen we met de training en werden de diverse volg-, aflig-, spring- en zoekoefeningen uitgevoerd. Het kistrevieren was een bijzonder leuke oefening omdat daarbij een veldje overgestoken moest worden. Hier en daar werd weer wat ervaring opgedaan door de honden en hun geleiders. Voor het middag-middagprogramma had inmiddels Meint-Jan zich ook gemeld; hij was later omdat hij tot 13:00 moest werken. Snel hees hij en Gerard, de helper van De Bedrijfshond, zich in hun pakken want de geleiders stond alweer klaar om hun honden te sturen. Het voedsel weigeren en voorwerp bewaken nam aardig wat tijd in beslag want er waren toch wel aardig wat honden bij elkaar. Voor de steloefeningen werd er begonnen met de stok, die voor onze honden werd uitgevoerd door Gerard, de helper van De Bedrijfshond. Hij liep mooi recht tegen de honden in en hielp de honden op een goede manier. Kyra liet weer een mooie getimede en hoge sprong aanval zien en voor haar was het weer een perfecte ervaring erbij. De diverse honden waren bijzonder enthousiast en soms zelfs iets teveel want er werden verscheidene valse starts vertoond. Cor besloot om het terugroepen op schot/werp te doen, maar zonder iets tegen de helper te zeggen. De helper hoorde het terugroepen niet en dacht dus dat de hond niet doorkwam en schoot snel een aantal keer om Rocco door te trekken. Dit lukte prima want Rocco kwam door, maar had natuurlijk eigenlijk terug moeten gaan. Een goede beslissing van de helper want als het geen terugroepen was geweest had Rocco niet in mogen houden. Ik had zelf ook niet gezegd dat ik wou terugroepen op schot/werp, maar bij mij ging de oefening wel goed omdat ik kort terugriep met de lijn in mijn handen. Misschien is het toch beter om de helper te laten weten dat het om terugroepen gaat, zodat dit soort dingen niet kunnen gebeuren. Na het trainen waren er broodjes rookworst die gretig aftrek vonden. Het donkere dagen voor Kerst gevoel werd versterkt door kaarslicht en het feit dat het inmiddels donker geworden was. Rest mij nog om de mensen van De Bedrijfshond hartelijk te bedanken voor de gastvrijheid. Het was voor ons allen een zeer nuttige trainingsmiddag en we kregen alle ruimte om de oefeningen uit te voeren. Ed 7 november Vandaag werd al weer voor de vierde keer de jaarlijkse kringwedstrijd gehouden. Op deze kringwedstrijd zet elke vereniging 2 honden in, waarvan tenminste een hond
niet is gecertificeerd. Cor met Rokko (niet gecertificeerd) en Peter S met Gino vertegenwoordigden Elvado. Ed ging er pakwerk doen en Willem S ging keuren. Er werd al vroeg verzameld op een parkeerplaats om vandaar in colonne naar Wijk en Aalburg te rijden. Het weer zat mee. Alle regen die voorspeld was viel kennelijk ergens anders, want na de loting kon met een waterig zonnetje aan het ochtendprogramma worden begonnen. Cor en Peter hadden onderling afgesproken wie welke oefening zou doen. Met hoog gespannen verwachtingen werden de eerste oefeningen uitgevoerd. Direct werden de eerste tegenslagen geïncasseerd. Bij het springen over de kuil gleed Rokko bij het afzetten weg, waardoor hij met de borst op de rand terecht kwam. Terug sprong hij niet meer. Mogelijk had dit ook zijn weerslag op de schutting en de hindernis, want ook hier werd niet het maximale resultaat behaald. In de rest van het ochtendprogramma werd zowel door Peter als Cor nog her en der wat puntjes gemorst, maar daar zaten weinig verrassingen bij. Tijdens de lunch kwam de regen met bakken naar beneden. Gelukkig werd het tijdens de stokaanval droog en bleef het droog voor de rest van het programma. Het weer zat dus mee, maar de rest van het programma voor Elvado niet. De aanval en het tot staan brengen op de stok van Rokko was uitstekend. Het was maar een kleine helper. Op het gladde veld en onder het sjorgeweld van Rokko kon hij na tot staan te zijn gebracht niet goed stil blijven staan. De helper kwam bij de commando’s los zelfs te vallen. Hij werd weer overeind geholpen door een keurmeester. Rokko groeide alleen maar en wilde niet meer lossen. Ook na het 5e commando had Rokko de helper nog vast. 0 in plaats van 35 punten. Ook kost dit door technische verbanden nog 6 punten bij het terugroepen. Tot de laatste aanvalsoefening ging het daarna prima. Bij de schijn kwam Gino weer in een oude gewoonte terecht en botste vol tegen de borst van de helper aan. Sinds 1 oktober dit jaar betekent dat maximaal een 3 voor de eerste vier onderdelen van de schijnaanval. Weer een dotje punten weg. Onder al het stelgeweld van de honden hield Ed zich redelijk in het pak staande. Ed moest de oefeningen schot en fiets uitvoeren. Door al de regen was het een zwaar veld geworden en moest de conditie behoorlijk worden aangesproken. De inzet was geweldig, maar de uitvoering niet altijd even correct. Voor de wedstrijd maakte dit geen verschil, omdat het vertoonde werk bij alle honden gelijk was. Ed gaf al aan, eens maar nooit weer. Toch goed dat hij het heeft aangedurfd en deze ervaring heeft opgedaan. Aan het eind van de dag kon de wisselbeker door Elvado wel vergeten worden, maar veel belangrijker is dat we kunnen terugkijken op een plezierige maar vooral heel leerzame dag voor de club. Het waren niet alleen de omstandigheden die zich bij de wedstrijd voordeden waardoor punten werden verspeeld. De omstandigheden speelden wel een rol, maar kunnen ook op een keuring voorkomen. Waarom vertoonden de honden het gedrag wat ze vertoond hebben en wat kunnen we er zelf aan doen om dit in de toekomst te voorkomen?? Spannend welke antwoorden op deze vragen komen. De uitslag van de 4e kringwedstrijd:
1e 2e 3e 4e 5e 6e
Wijk en Aalburg Aalst 1 Aalst 2 Verdedigers Elvado Giessen
404 punten 397 punten 367 punten 352 punten 348 punten 333 punten
31 oktober Een mooie zonnige najaarsdag. Prachtig weer om er weer eens lekker tegen aan te gaan met je hond. Dit werd dan ook volop gedaan. Er werd vlot getraind en er werden wat dingen uitgeprobeerd, zoals het in volle ren laten springen over de hindernis. De hond leert dan zich uit te strekken. De kans op aantikken is dan geringer. Wisselend succes. Even volhouden om te kijken of het echt helpt. Peter trainde vandaag weer het PH I programma als voorbereiding op de kringwedstrijd van volgende week. Op deze kringwedstrijd zullen Peter en Cor onze vereniging vertegenwoordigen. Het programma werd al onderling verdeeld. De verwachtingen zijn hoog gespannen. Wim V trok het pak aan voor het betere bijtwerk. Toch prettig weer een andere helper met zijn eigen gewoonten en snelheid. Je kunt dan goed zien dat honden echte gewoonte dieren zijn. Halverwege kwam Meint-Jan Wim V aflossen. Hij bracht zijn stokken gesneden van hazelaar hout mee. Volgens Meint Jan breken deze stokken heel spectaculair. Hij zou dit aan ons laten zien en deze stokken eens even op de ruggen van de honden uit een laten spatten. Of Meint Jan bedacht zich en wilde toch maar heel zuinig op zijn stokken zijn, of de stokken doorkliefden alleen maar de lucht en raakten geen hond. Kortom Meint Jan kon al zijn hazelaarstokken weer ongeschonden mee naar huis nemen. Niks spectaculairst gezien, behalve een paar prachtige aanvallen van de honden. Ook heel leuk, want daar doen we het tenslotte voor. 19 oktober Na alle drukte van de najaarskeuring en het pakwerkers examen was het vanavond weer tijd voor een normale trainings avond. We hadden een bezoeker die wellicht met zijn hond wil gaan trainen en Willem nam zeer uitgebreid de tijd om een introductie te geven. De mensen buiten in de kou waren van mening dat Willem wel erg toegewijd was en dat dat wellicht iets te maken had met het feit dat het inmiddels veel vroeger donker wordt en de temperatuur buiten ook niet zo aangenaam meer is als binnen bij de kachel. Enfin uiteindelijk ging Willem toch naar buiten terwijl de rest inmiddels weer naar binnen ging voor de koffie. Chessa was beledigd dat ze zo lang had moeten wachten en deed spontaan alsof ze totaal niet meer wist wat revieren is, maar na een korte opfris cursus van Willem in het donkere bos hoorden we haar toch blaffen vanuit de richting waar de kist zich moest bevinden. Wim V. heeft inmiddels ook Amigo verkocht en doet nu regelmatig het pak aan, zoals ook deze avond omdat Meint Jan vroeg naar huis moest. Peter is inmiddels begonnen met het PH2 programma en dat is toch net weer even wat anders dan PH1, zeker omdat er 2 helpers nodig zijn. Ook Cor is inmiddels begonnen met wat oefeningen van het PH2 programma, omdat zeker afdeling 3 er inmiddels goed in zit. Zowel Gino als Rocco staan er goed voor en zullen Elvado als koppel gaan vertegenwoordigen tijdens de
koppelwedstrijd van de kring in Wijk en Aalburg op 7 November a.s. Ook vanavond hebben beide honden weer goed werk laten zien. Daan had last van zijn rug en vroeg of ik met zijn hond wat oefeningen wilde doen. Ik vind het altijd wel leuk om te kijken wat de hond van een ander doet, dus zo gezegd, zo gedaan. In basis luistert Artax behoorlijk goed, maar hij is erg onzeker over wat hij wel en niet mag. Een wat strakkere en consequentere hand van Daan zou Artax heel goed doen, want het is gewoon een fijne en enthousiaste hond om mee te werken maar wel wat ondeugend. Ed de Bruijn 17 oktober Weer een spannende dag. Nu niet voor honden en/of geleiders om een certificaat te halen, maar voor Meint-Jan. MJ ging vandaag op eigen terrein examen doen om zijn erkenning als afdelingshelper te halen. De dag werd namens het afdelingsbestuur geopend door Erik Kluiters. Hij richtte een paar steunende woorden aan het adres van MJ. MJ was dit jaar de enige helper die examen deed. Ze waren dit jaar met drie helpers begonnen. MJ was alleen over gebleven voor het examen. Een echter doorzetter dus. Er was redelijke belangstelling van ook veel leden van andere verenigingen. Er is dus toch nog sprake van saamhorigheid en belangstelling voor elkaar. Dit gaf en geeft een goed gevoel voor de toekomst. Het publiek werd getrakteerd op gratis koffie en goed pakwerk van MJ. MJ liet aan de examencommissie, bestaande uit Cees Visser en Dennis van Hoorn goed werk zien. Vlot werden drie honden van Elvado, te weten Rokko, Chessa en onze kampioen Gino ingezet. De vierde hond was Arko van José Vazquez, die zijn hond ook wel als examenobject wilde inzetten. Hartelijk dank hiervoor. Zoals gezegd, MJ liet prima werk zien. Bijna ging het nog een keer mis. Cor moest Rokko voor de stokaanval inzetten. Keurig sommeerde Cor “Halt politie”. MJ vluchtte na de eerste sommatie prima weg. De tweede sommatie volgde maar toen gebeurde er verder niets. Er kwam geen schot en ook geen hond. MJ bleef maar doorlopen in het zicht en ging tenslotte naar een “sur place” over. Prima werk van MJ. Gelukkig viel er toen alsnog een schot aan de start en kon MJ uit zicht gaan en de oefening af maken. Later vertelde Cor dat Dennis, die als keurmeester aan de start fungeerde, keurig het boekje omhoog had gedaan, waarop Cor was gaan sommeren. Hierna was Dennis echter uit het zicht gelopen, waardoor Cor geen boekje naar beneden zag gaan. Hij twijfelde toen of hij de hond wel in mocht zetten. Gelukkig heeft hij het toch maar gedaan. Verder verliep het examen goed. Na een korte beraadslaging en een gesprek tussen de keuringscommissie en MJ, waarin zijn sterke en zwakke punten met hem werden besproken maakte Eric de uitslag bekend. Geslaagd!!!!!. Nu maar veel ervaring op gaan doen en hard werken aan de zwakke punten en de sterke punten verder uitbouwen. We kunnen weer terugkijken op een prima resultaat voor MJ en de vereniging. Het jaar kan niet meer stuk. 16 oktober Effe nog een bericht van mij. Bij deze wil ik de pakwerkers Kees v de Wal en Meint Jan en Ed bedanken voor het pakwerk wat ze hebben gedaan voor Amigo. Ook heel de club die achter me gestaan
heeft. Dat was echt mooi om te beleven. Amigo is nu in diens bij een bewakingsbedrijf. Ik wens Amigo en zijn baas veel succes. Verder ga ik nu op zoek naar en leuke pup. Het boek van Dick Staal wil ik echt gaan volgen ben benieuwd waar het schip strand. 405 met Amigo en 440 met Peter en Gino is gewoon de bevestiging dat we goed bezig zijn. Morgen Meint Jan examen pakwerker. Dat moet goed komen, want wat die laat zien is gewoon goed. Wim Versluis Najaarskeuring 11-10-2009 Omdat de zomerkeuring met 383 punten tegenviel door omstandigheden zeg maar, had ik samen met de leden van Elvado besloten om het met de najaars keuring nog eens te proberen. De keuring begon al meteen erg goed. Het springen waar heel veel tijd en energie in is gestoken, ging perfect. Bij het waterwerk was ook niets mis, en het zoeken ging als een speer. De beide rivier oefeningen waren ook geen probleem. Bij de volgoefening liet Gino zien dat hij er echt zin in had, en werkte ze allemaal goed af. Het zwijgen op commando kan hij beter als zijn geleider, dus weer 5 punten verdient. Dan naar het middag programma. Het stokstellen was weer geen probleem, en schot-werp ook niet. Het terugroepen is altijd een lastige oefening maar ook dat heeft Gino onder de knie, en kwam na het fluitsignaal keurig bij me terug. We hadden de laatste tijd heel veel aandacht geschonken aan de schijnaanval; Gino beet, of knalde tegen de helper aan. Nu hebben wij het geluk dat we we twee stevige helpers hebben, maar Gino moet helemaal van ze af blijven. Dus bij de keuring koos Gino voor niet bijten, maar toch even laten weten dat hij er is en liep tegen de helper aan. En dan begint het wachten op de de uitslag; Anderhalf uur speculeren over het aantal punten die gehaald of verloren zijn gegaan. Ik zelf dacht dat als ik 384 punten zou halen, dat ik het beter gedaan had dan de vorige keer. Maar mijn clubgenoten positief als altijd, dachten aan rond de 430 punten. Dan gaat het gebeuren; De keurings commissie komt met de punten lijsten, en begint over de vorige keuring, die wat tegen viel met 383 punten. Maar met deze keuring beter was gegaan. Nu had ik met Gino 440 punten gehaald! Gino en ik willen alle leden en oud leden van Elvado bedanken voor de inzet energie, vertrouwen en geduld. Helpers Cees, Meind-Jan en Ed:“Sorry” voor de blauwe plekken, en voor die nog mogelijk nog komen bij het trainen voor het PH 2 certificaat. Verder wil ik namens Elvado de leden van Rotterdam-Zuid bedanken voor alle hulp die geboden is. Peter Schot 10 oktober keuring Peter S Vandaag was de dag dat Peter met Gino het certificaat wat ze op de zomerkeuring hadden behaald wilden verbeteren. Daar was duidelijk onder hun niveau
gepresteerd. Peter wilde aantonen dat de omstandigheden waaronder de zomerkeuring had plaats gevonden (een teef met loopsheidverschijnselen voor hem, al werd dat aan alle kanten ontkend) een rol hadden gespeeld. Vol goede moed werd aan de dag begonnen. De meeste oefeningen werden vlot en uitstekend door Peter en Gino afgewerkt. Een enkele oefening, maar dan moest je wel heel kritisch kijken, zou je iets op aan kunnen merken, maar waren nog minimaal zeer goed. Het keuringsreglement kent echter geen waardering voor zeer goed. Alleen uitmuntend = 5 en goed = 4. Het was gissen hoe de keuringscommissie deze oefeningen zou beoordelen. Welke kant zou dat balletje op rollen en wat had de keuringscommissie nog meer gezien wat wij niet hadden gezien. Na alle oefeningen werd het aan het einde van de dag in spanning wachten op de punten. Een ding was echter zeker, Peter had zijn gelijk gehaald en het zou een zeer mooi certificaat met lof worden. Het werd de maximale score van 440 punten. Beter kan niet. Een prachtig en zeker verdient certificaat. Een resultaat waar Peter en Gino, maar ook Elvado, trots op kunnen en mogen zijn. Peter en Gino, gefeliciteerd. 09 oktober keuring Wim V Eindelijk was het dan zover, Wim had er lange tijd naar toe geleefd en flink gestrest en geoefend: de keuring PH1 van Amigo. Rond half 9 had zich al een aardig aantal clubleden verzameld bij PHV Rotterdam Zuid om Wim met Amigo aan te moedigen. Het weer zat mee want het was zonnig en droog, hoewel het nog vrij fris was door de wind. Het chip scan apparaat van de afdeling bleek niet te werken en er moest hals over de kop een ander apparaat geregeld worden. Dit was echter snel geregeld en spoedig kon er met de keuring begonnen worden: 9 honden PH1 en 1 hond PH2. Bij het springen liet Amigo zich meteen van zijn beste kant zien door de hindernis gewoon netjes vrij te springen. Dit zette meteen de goede toon voor de dag. Bij het zoeken liet Amigo bij het apporteren helaas een stukje een keer vallen en verloor hier een puntje op. Het waterwerk daarentegen ging weer perfect en er werden volle punten behaald. Het stil zijn ging prima en ook het voedsel weigeren leverde geen problemen op. Het kist revieren en man revieren werd netjes gedaan, hoewel er bij het man revieren wel wat gepit werd. Het voorwerp bewaken was netjes al ging Amigo wel staan, maar hij kwam niet van zijn plaats. Bij het transport werd een puntje verloren omdat Amigo de sleutels liet vallen maar ze wel weer opraapte. Na de (korte) pauze was het tijd voor het middag programma. Het viel op dat de meeste honden bij de stokaanval vrij laag zaten. Er was een hond die totaal niet inbeet bij de stokaanval en ook na herhaaldelijk uitdagen niet tot bijten overging. Dit betekende voor deze geleider helaas het einde van de keuring, wat natuurlijk een flinke teleurstelling is na jaren voorbereiding. Amigo deed de stokaanval gewoon goed, hoewel ook hij vrij laag zat. Daarna was het tijd voor schot/werp. Bij een van de honden ging het echter goed mis: de pakwerker schreeuwde het uit van de pijn en gaf aan dat er iets goed mis was. Ondanks het aangeven van de pakwerker dat er
gestopt moest worden, werd er toch nog een stukje transport gelopen waarbij de pakwerker nogmaals aangaf dat er gestopt moest worden. Toen werd de oefening afgebroken en liet de pakwerker zich vallen. Het bleek dat hij toch behoorlijk gewond was geraakt door waarschijnlijk te lage beenkappen of een opgerolde flap in de leren broek waardoor hij nagenoeg vol in zijn been gebeten werd en er een flinke wond was ontstaan. Hij werd van het veld afgedragen en een andere algemeen helper was bereid te assisteren bij de verdere oefeningen. Bij Amigo ging de schot/werp goed, al twijfelde hij met het inbijten. Toen was het tijd voor het terugroepen en gelukkig verliep deze oefening ook zonder problemen. De fiets aanval ging prima en ook de schijn deed Amigo goed. Wim verspeelde hier in het tarnsport wel wat punten. Toen begon het lange wachten op de punten uitslag en snel rekenend waren we toch wel hoopvol op een certificaat met lof. Het resultaat mocht er zijn: een totaal van 405 punten, dus een keurig certificaat met lof! Achteraf bleek wel dat Wim bij het terugroepen toch te vroeg geroepen had en hierdoor had hij helaas 15 punten verloren, maar toch een prima resultaat waar we als club trots op mogen zijn. Wim via deze weg nogmaals van harte gefeliciteerd met het behaalde certificaat! Met de pakwerker bleek het naar omstandigheden redelijk te gaan. Hij was naar het ziekenhuis geweest, maar kwam toch nog terug op de keuring om het verdere verloop te bekijken. Ed de Bruijn 07 oktober De hele dag zag het weer er niet al te best uit en inderdaad rond een uur of 6 begon de regen met bakken uit de lucht te vallen. Gelukkig had een aantal leden toch de weg naar de club weer gevonden, maar er was ook een aantal wat om weertechnische redenen niet op kwam dagen. Jammer, want voor de honden maakt het helemaal niets uit of het nu regent of droog is; plezier hebben ze toch wel in het werk. Voor degenen die wel op de club waren had Daan een verrassing meegenomen: tompoezen. De reden van deze traktatie was niet Daan zijn verjaardag, maar hij wilde de rest van de leden bedanken voor hun hulp bij het africhten van Artax. Een bijzonder initiatief wat door de aanwezigen zeer gewaardeerd werd. Ondanks dat de regen maar bleef vallen had eenieder na enige tijd toch genoeg moed verzameld om met trainen te beginnen. Het was toch opmerkelijk om te zien hoeveel geleiders er ineens de oefening af liggen gingen trainen; waarschijnlijk had dit toch iets te maken met het feit dat er dan droog in de duck out geobserveerd kon worden of de honden goed bleven liggen. Gelukkig waren er ook een paar mensen die de oefening kist revieren deden en die waren daar bijzonder tevreden over. Na de pauze was het stelwerk aan de beurt en Meint Jan had zich inmiddels in het pak gehesen. Gelukkig was het inmiddels droog geworden en werden de oefeningen vlot afgewerkt. Blijkbaar kunnen Duitsers minder tegen regen, want Daan hoefde niets meer met zijn hond te doen. Hoewel het natuurlijk ook zou kunnen dat Artax ook al wat tompoezen op had en een beetje misselijk was geworden. Ed de Bruijn
1 oktober Hoe staan de combinaties er voor: Cor met Rocco: Cor blijft Cor en neemt het te makkelijk op. Rocco maakt hier af en toe dapper gebruik van. Liliana met Ares: Door veel afwezigheid door vakanties weinig vooruitgang geboekt. Aan gaan trekken. Wim V met Amigo: Gaat in oktober voor de keuring. Hoe zal de pet van Amigo deze dag staan?? Mariska met Bink: Certificaat gehaald en heeft Bink aan de fokker verkocht. Inmiddels een pup aangeschaft. Peter S met Gino: Peter en Gino hebben een certificaat onder hun niveau gehaald. Gaan dit in oktober verbeteren. Meint Jan met Noah: Rustig aan doen. Nu even concentreren op het pakwerk. Moet in oktober hiervoor examen doen. Ed met Kyra: Blijven goed gaan. Geeft vertrouwen voor de toekomst. Willem S met Chessa: Door omstandigheden regelmatig trainingen gemist. Chessa heeft echter wel regelmaat nodig. Nog wel op schema. Piet H met Storm: Vooruitgang ontbreekt. Enthousiasme blijft groot. Daan met Artax: Daan laat te veel toe. Aan Arex laten weten wie de baas is. Zal dan echt vooruitgang gaan boeken. 19 september Vandaag kregen we bezoek van een studente van het Wellandcollege uit Dordrecht. Zij kwam samen met haar moeder, gewapend met een videocamera, de training bezoeken. Veel oefeningen werden door haar vastgelegd. Bij de steloefeningen werd de camera aan haar moeder gegeven en trok zij zelf het franse pak aan, om zelf een aanval van een hond te ervaren. Op het veld speelde zij de boef bij de schot aanval. Zeer elegant ging zij het gras van dichtbij bekijken toen zij op het linkerbeen werd gesteld. Toch dapper van haar. Na haar overeind te hebben geholpen deed zij ook de werp en transport met verdedigen. Een ervaring voor haar, maar ook voor de hond. Hopelijk staat het allemaal goed op video, zodat ze er thuis nog maar vaak van kan genieten. Moeder was wel trots op haar dochter, maar durfde zelf het pak niet aan. 11 en 12 september Vrijdag 11 september heeft een ieder zich weer te goed kunnen doen aan de moten zalm die Meint-Jan weer had meegebracht en de lappen vlees die op de barbecue waren gebakken. Het was een prachtige avond, waar we lekker lang buiten konden
zitten. De muziek bij de BBQ werd verzorgd door Piet H. en zijn maatje Co Boef op de accordeon. Piet maakte waar wat hij beloofd had. Dat kunnen anderen niet zeggen die hun instrumenten weer thuis hadden gelaten. Live muziek is echt leuker als een cd’tje. Toen iedereen met een volle mond zat nam de voorzitter de gelegenheid te baat om Cees v/d Wal, die inmiddels al op de Veluwe werkt en woont, in het zonnetje te zetten. Als dank voor zijn grote inzet voor Elvado kreeg Cees een horloge met Elvado op de wijzerplaat en zijn vrouw Miranda, die er gelukkig ook bij kon zijn (over twee weken is zij uitgerekend) een bos bloemen. Na dit dankwoord reikte Harrij een oorkonde uit aan Mein-Jan, die dit zichtbaar op prijs stelde. Kortom, weer een gezellige avond waar met veel genoegen op kan worden teruggekeken. De andere ochtend (12 september) werd door ons de kringdag georganiseerd. De Alm uit Giessen en de Verdedigers uit Hardinxveld waren beiden met 2 honden aanwezig. De geringe opkomst gaf Peter S en Wim V de gelegenheid op met hun keuringshonden ook wat oefeningen te doen. Het liep op rolletjes, er werd met plezier getraind en niet onbelangrijk, ook wat geleerd. Aan het eind van de ochtend konden we dan ook terugkijken op een mooie trainingsdag. 9 september Vandaag kwam ik bij het zwemwater aan op het moment dat Noa van Meint Jan losbrak terwijl Rocco de balk moest apporteren. Beide honden belandden in het water en begonnen naar de overkant te zwemmen. Na wat geroep draaide Noa zich om en begon terug te zwemmen met in haar kielzog de grote Rocco. Ondanks dat Rocco probeerde Noa te pakken liep het gelukkig toch goed af en beide honden kwamen weer veilig op de kant. Zo zie je maar weer hoe belangrijk goed materiaal is. Blijkbaar wordt Noa sterker van de vis die ze krijgt dan Meint Jan denkt. Vanwege het feit dat Kyra een dikke bult op haar linkerwang heeft (waarschijnlijk gestoken door een insect tijdens het revieren maandag), had ik besloten haar vanavond enkel te laten zwemmen. Even na zevenen kwam de vrouw van Willem met Chessa aanlopen en ik dacht bij mezelf “hee Willem is er toch”. Niets was echter minder waar; ze was alleen met Chessa gekomen zodat ik nog een beetje met haar kon oefenen ter voorbereiding op de oefendag bij Rosan op 3 oktober a.s.. Dit kwam natuurlijk goed uit omdat ik met Kyra toch niets kon doen. Op de club aangekomen kon ik de aanwezigen ook nog eens verrassen met een appelkruimelvlaai vanwege mijn verjaardag en het duurde dan ook even voordat iedereen zich naar buiten begaf voor de rest van de training. De volg-, spring- en revieroefeningen werden vlot afgewerkt. Het is duidelijk te merken dat de herfst eraan komt en we moesten de verlichting alweer aandoen voor de steloefeningen. Ik begon in het pak en kreeg Amigo op schot/werp. Ik verstapte me in een spoor en ging onderuit tot groot genoegen van Wim die helemaal opleefde en bijzonder trots was dat ZIJN hond me onderuit liep. Chessa was vanavond bijzonder opgewonden en druk; het was duidelijk te merken dat ze dolgraag wilde werken. Soms wilde ze dit iets te graag, maar met enige functionerings gesprekken was ze weer aardig in het gareel te brengen. Meint Jan had inmiddels het pak aan en Ik deed de stok kort en Chessa maakte een snoeiharde aanval. Daarna deed ze de start voor schot/werp perfect. Willem zal beweren dat hij haar dat bijgebracht heeft, maar in werkelijkheid gaat het hier om natuurlijk
overwicht waardoor de hond gewoon graag bij de geleider blijft liggen. Veel te snel was de avond weer voorbij en keerde iedereen weer huiswaarts. Ed de Bruijn 5 september Deze ochtend kon er maar kort getraind worden, omdat verschillende leden naar het NK politiehond I van de KNPV wilde. Er werd dan ook al vroeg gestopt en aan het eind van de ochtend vertrok de helft richting Eindhoven, de nieuwe locatie van het NK. De achterblijvers dronken nog wat en genoten van de baksels van Piet H. Piet had voor zichzelf een croquet gebakken. Met wat mosterd er op zou het broodje heerlijk smaken. Even de fles mosterd schudden….. Tijdens het schudden vloog de dop van de fles en zat het hele clubhuis en enkele leden onder de klodders mosterd. De rommel werd weer keurig opgeruimd, maar hoe leg je thuis uit dat je van die vreemde vlekken in je kruis hebt. Komende vrijdag bij de BBQ kunnen we zien of relaties onder Piet zijn capriolen hebben geleden. 2 september Weer een woensdag, dus eerst zwemmen. Vanaf het parkeerterrein, op weg naar het zwemwater, lag er op de stoep een groot opstakel. Gelet op de dampen die er af kwamen had net een hond aardig zijn best zitten doen om dit opstakel te fabriceren. Wat een grote hoop. Op zich een aardige prestatie om zo’n grote hoop stront te kunnen draaien, maar waarom niet in het gras. Navraag leerde mij dat de fabrikant van de bewuste hoop, volgens de geleider, niet in het gras wil poepen. Dat zou zij niet prettig vinden!?!?!?!. Alsof de argeloze voetganger het prettig vindt om hier in te stappen!!!. De goede naam van hondenbezitters werd hier weer te grabbel gegooid. Na het zwemmen naar het keuringsterrein van de najaarskeuring om met de keuringshonden man te revieren. Zowel Gino als Amigo hadden de man zo gevonden. Gino was schoon en blafte goed. Amigo pitte twee keer. Ook Cor liet Rokko man en later kist revieren en Willem S Chessa alleen de kist. Beide geleiders waren tevreden. Hierna terug naar de club, waar de anderen al na het zwemmen naar toe waren gegaan. Na de koffie trok Meint Jan het pak aan. Hij enthousiasmeerde iedereen om een paar steloefeningen te doen. Goed voor zijn conditie en ervaring als helper. Echter, al na 3 honden moest er gestopt worden, omdat er in de linker knieholte een groot gat in de jutebroek zat. De kans op blessures aan tanden was gewoon te groot. Vele geleiders konden zeer teleurgesteld en met een ontevreden gevoel hun hond weer in het hok stoppen. Hoe is het toch mogelijk dat een talentvolle helper zijn materiaal zo slecht verzorgd dat dit kan gebeuren. 29 augustus Samen met Peter S en nog 14 andere geleiders gingen Amigo en ik van start op de oefendag georganiseerd door de PHV de Alm in Giessen. Toch wel een apart gevoel omdat het de laatste test is voor de keuring. We begonnen met zoeken. Dat ging lekker en daarna zwemmen, ook dat ging goed. Met het revieren ben ik wel blij. Dat ging als een speer en niet onbelangrijk, Amigo was schoon bij de kist en blafte goed door. De man wel wat gebeten, maar goed doorgeblaft. Bij het springen was Amigo wat laks. Verder verliep de ochtend wel lekker.
We waren om ongeveer 12 uur klaar. Ook met Peter met Gino ging het goed. De middag begonnen we om half 2. Peter met Gino deden de stok en werp. Een appeltje en eitje voor Gino. Zelf heb ik de stok, terugroepen en de fiets gedaan. Wat fijn was, was dat er veel publiek aanwezig was. Kon ik gelijk kijken of Amigo nu wel mee kwam bij de pakwerker vandaan. En jawel dat ging best goed. De stok ging goed. Bij het terugroepen ging Amigo zelf bepalen dat hij terug kwam. Dat was wel jammer. Toen heb ik Amigo maar door laten stellen. De fiets was ook prima. Al met al heb ik toch een goed gevoel aan deze dag overgehouden. Nog even een maand vol gas geven en dan naar Rotterdam zuid. We waren rond 4 uur klaar en kunnen terug kijken op een mooie leerzame dag. Hierbij bedanken we de gastvrijheid van PHV de Alm en de pakwerkers van deze dag die mooi werk lieten zien. Wim Versluis 22 augustus Toen ik vanochtend stipt om 9 uur op de club arriveerde, was er niemand aanwezig. Had ik iets gemist? Was er een keuring of een kringdag ergens? Was het eigenlijk wel Zaterdag? Als je vakantie hebt, dan vergaat het besef van tijd snel, zodat je met recht kunt zeggen dat je vakantie hebt. Ik heb toch maar het clubhuis geopend en koffie gezet, wat gelukkig niet voor niets was want al snel arriveerden er meer leden. Uiteindelijk hadden we toch een aardig ploegje bij elkaar; we mistten enkel een paar mensen die (weer/nog steeds) op vakantie zijn. We begonnen met springen, zoeken en volgen en dit leverde eigenlijk weinig noemenswaardige problemen op. Het kist revieren werd door Peter, Wim en Cor op lange afstand gedaan en ook dit leverde weinig problemen op. Ares en Kyra revierden over een kortere afstand in het bos. Peter had bedacht om als Kyra zich om zou draaien om te kijken of de baas wel meeloopt, gewoon te wachten zonder iets te zeggen. Zo gezegd zo gedaan: na enige afstand draaide Kyra zich om, keek me aan, zag dat ik niet volgde en draaide zich om en rende verder naar de kist waar ze vervolgens prima ging staan blaffen. Ares rende de kist pardoes voorbij en dat werd overgedaan. Peter had het plan opgevat om achter een boom te gaan staan en vervolgens Ares naar de kist te sturen als hij weer de kist voorbij zou gaan. Dus Ares werd opnieuw opgezet en rende de kist voorbij: HEEE GA ER OPPPP brulde Peter. Ares schrok en rende snel naar de kist. Nogmaals werd dit herhaald en Peter ging achter een andere boom staan. Ares rende er weer voorbij en lette op de rechtse boom: HEEE GA ER OPPP brulde Peter weer vanaf de linkse boom. Weer schrok Ares en rende snel naar de kist. Dit werd nog een laatste keer herhaald, maar Ares had het nu begrepen en lette op alle bomen of er geen brullende Peters te voorschijn sprongen en rende snel naar de kist. Na de pauze trok Meint Jan het pak aan. Zelf hoefde hij niet te oefenen met Noa, omdat ze voor de eerste keer loops is en toch wat van slag was. Er waren toch nog 6 honden en het zonnetje scheen dus het beloofde een drukke ochtend te worden. Diverse honden deden de stokaanval en dit leverde weinig problemen op. Ik stuurde Chessa en Kyra kort en beiden deden het gewoon goed. Hierna wisselden de
oefeningen zich snel af: schot/werp, schijn, fiets enz. met de diverse honden. Meint Jan kon zich flink uitleven. Met Chessa en Kyra deed ik na de stok enkel nog de fiets, gevolgd door de werp en vluchten. Ook dit ging bij beide honden prima. Chessa blijkt perfect naar me te luisteren en de vraag rijst dan natuurlijk: komt dat nu door de basis die erin gezet is door de eigenaar, of door de goede combinatie oppasgeleider/hond? Na de training voorzag Cor ons weer van de nodige baksels en konden we terugkijken op een soepel verlopen trainingsochtend. Ed de Bruijn
15 augustus Vandaag een lange trainingsdag. Vanmorgen begonnen bij ons op de club, Peter, Piet, Ed en ik waren aanwezig. Peter deed niets met zijn hond omdat hij ’s middags ging intrainen voor de keuring. Ed had 2 honden; zijn eigen hond Kyra en Chessa de hond van onze voorzitter die alweer op vakantie is. Het was bijzonder opvallend dat deze hond haar werk beter deed, vrolijker en socialer was. Opzich wel begrijpelijk, ook een hond vraagt om liefde en geduld. Als snel werd er begonnen met het stelwerk. Kyra en Chessa deden de stokaanval. Chessa had mooie, harde aanval. Kyra beet loste een keer tijdens het vluchten mogelijk omdat ze op het Franse pak bijt i.p.v. het bekende leer en jute. Toen we klaar waren met trainen konden we genieten van de heerlijke broodjes met gebakken ei en spek die Piet had klaargemaakt. Om half 12 kwam Wim V ook op de club, waarna we vertrokken naar phv Rotterdam-Zuid. Daar aangekomen eerst wat gedronken en toen begonnen met het waterwerk. Zowel Amigo van Wim als Gino van Peter deden dit goed. Daarna man revieren waar de honden zeer ondeugend waren. Toen Springen, zoeken, volgen en afliggen, voorwerp revieren, transport lopen, voedsel weigeren en voorwerp bewaken. De honden hadden wat slordige en ondeugende trekjes maar werkten verder prima. Daarna begonnen met stelwerk. Peter deed de schot/werp en de fiets. Gino deed dit keurig. Wim deed de stok en de fiets. Amigo dacht veel aan het terugroepen maar had prima aanvallen. De geleiders waren tevreden en besloten werd over 2 weken weer te gaan. Deze dag leek dan ook mooi te eindigen. Niets is minder waar. Toen ik naar mijn auto toe ging kreeg ik de schrik van mijn leven. Ik werd terug gefloten. Ik verwachtte commentaar over mijn pakwerk. Dat was het niet maar ik werd aan iemand voorgesteld als de zoon van Willem Sterk. Toen ik zei dat dat niet zowas werd ik niet geloofd. Ik moest alle zeilen bijzetten om deze mensen ervan te overtuigen dat dit niet zo was. Toen kreeg ik te horen dat ik wel op hem leek. Ongelooflijk. Ik was stomverbaasd en wist geen woord meer uit tebrengen. Gelukkig heeft Mariska deze mensen ervan weten te overtuigen dat ik geen familie was van onze voorzitter. Deze mensen waren dan ook duidelijk opgelucht. Verwart ben ik naar huis gereden. Ik denk er nu over om wat aan mijn gedrag te gaan doen zodat er niet meer van deze vergissingen voorkomen. Meint Jan
8 augustus Vanmorgen kwamen Gijs, Leo en Ton van "de Bedrijfshond" bij ons trainen. Ton moet met zijn hond voor de zomerkeuring en dan is wat ervaring op een vreemd terrein en andere helpers mooi meegenomen. Het was weer gezellig druk, omdat ook bijna alle leden weer terug zijn van hun vakantie. Je zou dan verwachten dat ze fris en vol energie op de training verschijnen. Mis dus. Wim V, kwam al te laat, maar had ook nog eens zijn T-shirt binnenste buiten aan. Je vraagt je dan af, hoe heeft hij er in zijn vakantie bijgelopen? Het tempo van het trainen lag ook wat laag, maar dat zal er aan hebben gelegen dat sommigen het vakantiegevoel nog koesterden. Dit gevoel is ze gegund, maar koester het vooral in je eendje in de badkamer thuis, dan heeft niemand er last van. Goed trainen is op het juiste moment straffen en zeker op het juiste moment belonen. Je bereid je oefening goed voor. Je zorgt dat je alles wat je die oefening nodig hebt bij je hebt. Daar hoort ook de worst bij als je zo nodig met worst wilt belonen, of niet Daan???. Tijdens het trainen kwam Mariska langs. Ze heeft Bink inmiddels verkocht en kwam haar nieuwe aanwinst tonen. Een door Gerrit Pekel gefokt teefje. Als de hond net zo goed is als zijn neefje, Ares van Liliana, zal ze er nog heel veel plezier van kunnen beleven. Door Meint-Jan en Ed werd prima werk geleverd, waar de honden hun voordeel weer mee konden doen. Ze wisselden elkaar af, wat met het warme, drukkende weer en de vele honden geen overbodige luxe was, want zelfs bij Meint-Jan brak het zweet aan alle kanten uit. Na het trainen werd de inwendige mens weer verzorgd door Piet, die zich in de job van keukenprins steeds beter ontwikkeld. Alleen niet vergeten dat Storm, zijn hond, zich op het veld verder moet ontwikkelen.
5 augustus TE KOOP gevraagd. Bordje met de tekst “Verboden zelf meegebrachte eet en drinkwaren te nuttigen.” Van vakantie terug nemen sommige leden, naast de partner, ook zelf drinken mee. Tegen het eerste (partner) bestaat absoluut geen bezwaar, maar tegen het tweede wel. De omzet van de kantine is namelijk belangrijk voor het financiële plaatje van de vereniging. Nu had betrokkene in zijn vakantie kennelijk niet goed op zijn financiële huishouding gelet, omdat hij voor zichzelf en zijn partner eigen drinken mee moest nemen, maar ook niet op zijn conditie. Met gierende hartkleppen en fluitende longen kwam hij het veld oprennen na een kort stukje, wat op een sprintje had moeten lijken. Wat doen mensen zichzelf op hun vakantie aan, als ze in deze staat van gezondheid en conditie daarvan terugkomen. Gelukkig deed zijn hond het beter. Die werkte keurig na een paar weken stil te hebben gelegen. Ook kwam vanavond de ware aard van Daan naar boven. Zo bescheiden, vriendelijk en voorkomend als hij zich opstelt tegen de andere leden, zo bruut treed hij op tegen zijn hond. Wat moet dit gaan worden. Vanaf deze plaats wens ik het bestuur veel wijsheid, inzicht, geduld, empathies vermogen en alles wat verder nodig is toe om naast de zware taak van het besturen van een hondenvereniging ook nog de leden op het juiste pad te houden.
1 augustus Met 5 leden, Ed, Piet, Daan, Meint-Jan en Willem S en 4 honden hebben we deze morgen getraind bij “De Roos” in Rotterdam. Meint Jan had zijn hond niet meegenomen, omdat zijn hond niet lekker in haar vel zat. Wel had hij zijn pak meegenomen om zijn kunsten op het veld te vertonen. Dat deed Meint-Jan op een prima niveau en dat deden onze honden ook. Veel last van een andere omgeving hadden ze niet. Wel van de andere stukjes die bij het zoeken waren weggelegd. Deze stukjes, een stukje plastic en een stukje leer van een riem waren door Kyra en Chessa zo gevonden en opgepakt, maar werden direct weer uitgespuugd en niet geapporteerd. We moeten dus met meer verschillende stukjes gaan zoeken. Storm en Arak hadden moeite om over de kuil te springen. Verder presteerden de honden ieder op zijn of haar eigen niveau en lieten geen gekke dingen zien. Wat betreft de prestaties van de honden kunnen we terugkijken op een prima dag en kunnen de vakantiegangers zich zorgen gaan maken om de inmiddels opgelopen trainingsachterstand. Zoals gezegd, het gedrag van onze honden was prima, maar dat van de geleiders na afloop van het trainen discutabel. Door de leden van “de Roos” werd de training geëvalueerd. Ook Willem S droeg zijn steentje aan deze discussie bij. Echter de andere leden hadden het over jamsessies, steel- en basgitaren etc en onttrokken zich aan de leerzame discussie hoe je lering uit de trainingen en het gedrag van je hond kan trekken en wat je kunt doen om het gedrag van de hond te verbeteren. Zelfs nadat ze hier door leden van “De Roos” op aangesproken waren bleven ze gewoon doorgaan, met hun gesprek over een onderwerp wat je niet op een hondenvereniging zou verwachten. Piet begreep het misschien een klein beetje, wat die ging wat ongemakkelijk op zijn stoel zitten draaien. Door dit gedraai braken de stoelpoten af en viel Piet languit op de grond. In zijn val nam hij de spullen die op de tafel stonden mee. Flesjes vielen kapot op de grond. Een ravage achterlatend bedankten we de leden van “De Roos” voor hun gastvrijheid en de hulp die we van hen hebben gehad en vertrokken weer richting Dordrecht. Nu maar hopen dat niet alleen het gedrag van de honden, maar ook van enkele geleiders is verbeterd.
25 juli Nu alle stof van keuringen en examens weer is neergedaald en de rust bij Elvado is weergekeerd, werd er maar door vier trouwe leden van de gelegenheid gebruik gemaakt om weer lekker rustig normaal te trainen. De meeste andere leden hebben Dordrecht en omgeving verlaten om op vakantie te gaan. Voor sommigen wel verdient, voor anderen is dat iets minder, maar ook zij zijn gewoon, niet door enige schroom gehinderd, op vakantie gegaan. Gelukkig kwam De Oude Maas met twee honden bij ons trainen, waardoor het veld toch aardig gevuld was. Nu gaat het niet om de veldvulling, maar om de kwaliteit van de honden. Chessa en Kyra lieten zich van hun goede kant zien, maar ook Daan kan trots zijn op Arak. Het springen, zoeken en voorwerp revieren liepen allemaal lekker. De eerste aanval op het been zat Arak wel op de kap, maar daarna waren niet alleen de aanvallen goed, maar ook het transport en het vervolg. Aan attenter en recht achter de helper bewaken moet gewerkt gaan worden.
Akyra van Niels van Zwijndrecht was voor het eerst op vreemd terrein. Bij sommige oefeningen was dit goed te zien en andere oefeningen werden gewoon goed uitgevoerd. De aanvallen waren goed, alleen lost Akyra wel heel gemakkelijk. Iets om aan te werken. Om ook Kyra van Ed te kunnen laten bijten trok Willem S het pak van Meint Jan aan. Het zat deze adonis als gegoten. Kyra kon zich goed op Willem S uitleven en kon haar rugzak weer met nieuwe ervaringen vullen. Inmiddels was Piet al de nodige snacks gaan bakken, waardoor Storm niet aan bijten toekwam. Een volgende keer moet Storm wel bijten, want Storm moet wel verder groeien.
Aanvulling 25 juli Indien men tot een volledig objectief oordeel omtrent onze Adonis in het pak wenst te komen, dient nog enige aanvullende informatie in ogenschouw genomen te worden. Ten eerste heeft ondergetekende het geplande oefen programma drastisch in moeten korten, zodat er niet een te ernstige aanslag op de conditie van onze Adonis gepleegd zou worden. Een en andere resulteerde in de oefeningen voedsel weigeren, voorwerp bewaken en 1 (zegge één) steloefening te weten de stokaanval. Bij het voedsel weigeren was Kyra totaal niet onder de indruk van de charmes van onze Adonis en probeerde brutaal in het voedsel te bijten waarbij de vingers niet ontzien werden. De oefening voorwerp bewaken werd netjes uitgevoerd door onze Adonis die op dat moment nog over voldoende energie beschikte. Vervolgens was de stokaanval aan de beurt. Ik rende hard, heel hard vanaf de start om iets mee te krijgen van de aanval. Nu kunnen we diepgaand filosoferen over allerlei interessante natuurkundige verschijnselen zoals daar zijn de massa-energie relatie en de wetten van Newton met betrekking tot massa, maar waar het op neerkomt is dat onze Adonis gevloerd was tijdens de stokaanval. Vanzelfsprekend leidde dit tot enige algemene hilariteit en pogingen van onze Adonis om de schuld op de hond te schuiven; de hond kwam anders dan normaal enzovoorts. Onze Adonis wist toch nog zijn eer te herstellen door Kyra te snel af te zijn bij het vluchten. Het leek mij nuttig deze nuances in het verhaal over gisteren toe te voegen, alvorens onze Adonis te bedanken voor de geleverde prestaties. Ed de Bruijn
18 juli Zomerkeuring bij Roda Vroeg was het vanochtend toen om 6 uur het wekkertje afging. Vandaag was het zomerkeuring bij Roda en dus hadden we om 7 uur op de verzamelplaats afgesproken. Voor Peter en Mariska zou het vandaag een spannende dag worden, want zouden de felbegeerde certificaten met de verwachte punten behaald worden? Om een uur of kwart voor 8 arriveerden we bij Roda, alwaar de koffie al bruin was en ons allen enigszins wakker maakte. Het weer beloofde niet veel goeds aangezien de wolken zich samenpakten boven het overigens mooie terrein van Roda.
Rond half 9 begon het inschrijven; Mariska had nummer 4 en Peter nummer 6 toegewezen gekregen aangezien de nummers 1 t/m 3 al vergeven waren. Er werd begonnen met zoeken en dit ging voor beide honden goed, zij het dat Gino er meer dan 3 minuten voor nodig had om de voorwerpjes te vinden. Het springen leverde een eerste verrassing op: Bink ging door de kuil en Gino sprong schuin zodat hij naast de kuil uitkwam; beide honden dus 5 punten kwijt. Toen kwam het kist revieren en daar gebeurde iets onverwachts want beide honden kwamen totaal niet bij de kist uit; iets wat ze normaal allebei prima doen! De stress begon dus enigszins toe te slaan want zouden beide honden wel door het ochtendprogramma komen? Het volgen, voedsel weigeren en voorwerp bewaken leverde niet al te veel problemen op, hoewel hier en daar wat punten verspeeld werden door met name Bink. Bij het man revieren was de spanning te snijden, want Bink heeft nogal eens de neiging om te gaan pitten en dat kon wel eens het einde van deze keuring betekenen. Gelukkig vonden beide honden de man snel en werd er netjes geblaft. Het transport lopen ging voor beide honden prima. Het zou afwachten worden of de middag gehaald zou worden. Het waterwerk leverde weinig problemen op, hoewel Gino naar de overkant wilde gaan met het apporteren, iets waar Peter al bang voor was. Nog maar een keer tot apporteren gemaand, wat natuurlijk weer punten kostte, maar in ieder geval kwam Gino terug met de balk. Tijdens de pauze kwam al snel het bericht dat hond nummer 5 was afgewezen, maar de honden 4 en 6 gingen door, dus goed nieuws voor Mariska en Peter. Bij het stokstellen vielen de nummers 1 t/m 3 van de pakwerker af tijdens het inbijten, echter Bink en Gino lieten zich niet kennen en maakten beiden een perfecte aanval. Bij het transport en bewaken was Bink zeer brutaal aan het stoten tegen het pak en nerveus aan het draaien, wat de keurmeester natuurlijk niet ontging en waarschijnlijk punten zou gaan kosten. Schot/werp ging bij beide honden ook perfect, hoewel Bink weer hetzelfde gedrag vertoonde als bij de stok. Het terug roepen ging bij beide honden mis: ze liepen allebei door en beten in op de pakwerker. Er stond een harde tegenwind waardoor de terugroep moeilijk te horen was en dat heeft misschien wat invloed gehad. De fiets aanval ging voor beide honden weer perfect en het viel op dat Bink nu ineens wel een halve meter achter de pakwerker kon bewaken! Een duidelijk teken dat Bink maar al te goed door heeft wat er gaat gebeuren en als er gevlucht gaat worden dan wacht hij wel netjes af. De schijnaanval ging bij beide honden weer prima en daarna begon het lange wachten op de punten. Het resultaat werd bekend gemaakt en beide honden hebben een certificaat PH 1 behaald: Bink met 365 punten en Gino met 383 punten. Helaas waren dit niet de verwachte punten aantallen, maar het belangrijkste is toch dat de certificaten zijn behaald, wat op zich natuurlijk al een hele prestatie is. Het jammere is dat als het kist revieren en terugroepen normaal waren verlopen, dan hadden beiden aanmerkelijk meer punten kunnen hebben, maar het zij zo. Mariska en Peter bij deze gefeliciteerd met het behalen van jullie certificaten! Ed de Bruijn
17 juli
Vandaag was ik bezig met het grasmaaien zodat het veld er weer spik en span bij ligt voor de trainingen van volgende week. Als je dan zo rondtuft op de maaier, dan heb je nog eens tijd om de zaken te relativeren en overwegen. Momenteel zitten we aan de vooravond van een belangrijke dag voor de vereniging in wat voor ons een belangrijk jaar is. Ten eerste hebben we helaas afscheid moeten nemen van Cees van der Wal, die jarenlang een trouw en gedreven lid is geweest en die als penningmeester en afdelingshelper een belangrijke rol heeft gespeeld. Als zo iemand vertrekt, dan is dat een aderlating voor de vereniging waar je maar weer uit moet zien te springen. Gelukkig hebben we Meint-Jan die het helperswerk van Cees prima vervangt. Nadat vorig jaar het afdelingshelper examen door Meint-Jan net niet werd behaald, heeft hij dit jaar besloten weer door te gaan en het nogmaals te proberen. Moet je je voorstellen dat je als jochie van 18 jaar jong van de examencommissie te horen krijgt dat je prima pakwerk laat zien waar niet veel op aan te merken is! Dat is een hele prestatie, zeker als je bedenkt dat het verrichten van goed pakwerk helemaal niet eenvoudig is en dat er heel wat meer bij komt kijken dan veel mensen zich realiseren. Als je dan een gast een keer pakwerk voor de lol ziet doen, wordt het nog eens duidelijk dat het helemaal niet zo simpel is en ook nog eens moed vereist. Het helperswerk is voor de africhting van essentieel belang en wij kunnen ons als vereniging enkel maar gelukkig prijzen met een jonge en gemotiveerde helper als “onze” Meint-Jan! Als je dan na 2-3 jaar of nog langer dan eindelijk zover bent dat je naar een keuring kan, dan is het ook essentieel en prettig dat er keurmeesters zijn. Zonder keurmeesters worden er immers geen punten gegeven en zouden er geen officiële certificaten zijn. Morgen is het voor onze voorzitter een bijzondere en spannende dag, want dan hoopt hij de felbegeerde titel van keurmeester te behalen. Die titel is er niet een die je zomaar krijgt, maar die een lange en grondige opleiding en voorbereiding vereist; immers je moet op alle details letten en elke bijzondere situatie snel kunnen beoordelen. Ik heb er vertrouwen in dat de titel morgen behaald zal worden en dat betekent dan weer een verdere verrijking van onze vereniging. Een keurmeerster binnen je gelederen betekent dat je zinvolle discussies kunt voeren tijdens en over de training en over bijzondere situaties. Willem, namens de overige leden van Elvado wens ik je heel veel succes morgen! En last but no the least gaan morgen Mariska en Peter naar de keuring bij Roda in Bergschenhoek. Voor Mariska is het de eerste keer dat ze een hond voorbrengt en dan is het natuurlijk extra spannend. Peter kent wat dat betreft het klappen van de zweep maar ook voor hem zal het morgen een ietwat spannendere dag zijn dan een normale Zaterdag. Ik wens hen beiden veel succes morgen en ik hoop dat ze allebei een mooi certificaat mogen halen. En daarna? Dan gaan we weer verder met waar we ons als vereniging mee bezig houden: het met elkaar africhten van honden. Met elkaar maak je een gezonde en sterke vereniging waar mooie resultaten gehaald kunnen worden. Momenteel hebben we heel wat goede honden rondlopen en dat belooft wat voor de toekomst! Ed de Bruijn
15 juli Vanavond was de laatste trainingsmogelijkheid voor Mariska met Bink en Peter S met Gino voor de zomerkeuring. Peter maakte hier geen gebruik van en had zijn hond thuis gelaten. Mariska had Bink wel meegenomen en deed nog een paar oefeningen. Deze gingen gelukkig goed, waar Mariska weer het nodige zelfvertrouwen uit kan putten. Hopelijk gaat het zaterdag op de keuring net zo goed. Zekerheid heb je niet, want het zijn geen machines waar je mee werkt, maar twee mooie certificaten moeten toch kunnen worden gehaald. Namens Elvado veel succes voor beiden. 6 juli Zo rond half 7 vanavond trok de lucht dicht en viel de regen met bakken uit de hemel. Dat beloofde dus niet veel goeds voor de training, maar gelukkig zoals vaker klaarde het toch weer op voor het half 8 was en konden we gewoon trainen zonder er als een stel verzopen katjes uit te zien. Ik zag er wel niet uit als een verzopen kat, maar Rocco bemerkte toch iets bijzonders; zodra binnen een meter of 10 van hem kwam, rende hij ineens spontaan op me af. Wat bleek? Geen nieuwe after-shave of een spontane burger stel oefening, maar mijn teef is loops en zodoende vond Rocco me wel erg lekker ruiken! Cor had de teletac nodig om hem duidelijk te maken dat ik toch echt geen teefje ben. Uiteindelijk konden we dan toch met de training beginnen. Helaas had mijn zwager mijn hond afgelopen zaterdag uit het hok gehaald en was vergeten mijn trainingslijn die bovenop het hok lag, mee te nemen. Natuurlijk was die lijn inmiddels verdwenen, dus beperkte ik me maar tot volgoefeningen en kist revieren. Voor het eerst trok Kyra in een keer door tot de kist die weliswaar niet al te ver weg lag, maar toch op redelijke afstand. Ik heb haar uitbundig beloond en wellicht heeft het laatste functionerings gesprek dan toch geholpen. Even afwachten maar. Na de pauze heb ik het pak aangetrokken en Rocco en Amigo op de stok gepakt. Beide honden maakten er een prima aanval van. Gino deed het terugroepen keurig en ook de schot/werp werd netjes uitgevoerd. Bij de schijnaanval liep Rocco weer te ver door en er werd bedacht om de helper te laten vluchten als dat weer gebeurde. Ook de 2e keer liep Rocco te ver door en ik vluchtte weg. Dat vluchten hielp echter weinig, want Rocco liep ook de 3e keer wee rte ver door. Toen werd er besloten de helper richting de slootkant te laten lopen. Rocco liet zich niet voor de gek houden en draaide nu wel kort. Voor Daan was het deze avond de eerste keer dat Artax op de arm gezet zou worden. Artax deed dit prima en beet netjes in en ook bij het vluchten hield hij goed vast. Na het aanvullen van het vochtgehalte middels het ledigen van enige flesjes drinken vertrokken we allen weer huiswaarts. Ed de Bruijn
1 juli Hoe staan de combinaties er voor: Cor met Rocco: Rocco kent inmiddels het programma PH I, maar doet niet altijd wat van hem verwacht wordt. Cor zal bij elke oefening alert moeten zijn om direct in te kunnen grijpen.
Liliana met Ares: Om het de hond goed te kunnen leren moet Liliana zich meer verdiepen hoe de oefeningen in elkaar zitten. Dan kan het beter op de hond worden overgebracht. Cees met Hummer: Door verhuizing naar de Veluwe traint Cees niet meer bij Elvado Wim V met Amigo: Zijn niet constant genoeg. Amigo heeft Wim door en doet waar hij zin in heeft als hij de kans krijgt. Mariska met Bink: Gaan in juli voor de zomerkeuring. Zal zeker certificaat halen. Hoogte van de punten is afhankelijk of Bink zin heeft om te luisteren. Peter S met Gino: Gaan in juli voor de zomerkeuring. Kunnen een hoog certificaat met lof draaien als Peter niet te nonchalant is. Marcel met Simba: Door privé omstandigheden voorlopig gestopt met trainen. Peter K met Roxi: Lidmaatschap beëindigd. Meint Jan met Noah: Gaan leuk. Rustig bij de les blijven. Ed met Kyra: Liggen prima op schema. Mooie aanvallen. Kyra heeft af en toe wat meer druk nodig. Willem S met Chessa: Liggen op schema. Opletten dat Chessa niet te slordig wordt. Piet H met Storm: Vasthouden blijft de uitdaging. Zit niet veel vooruitgang in. Daan met Artax: Een Duitse herder met veel pit. Bijt goed op het been, maar moet wel gaan luisteren.
22 juni-1 Nog maar krap een maand en dan is de zomerkeuring bij Roda in Bergschenhoek. Zodoende waren Peter en Mariska vanavond intrainen bij Roda met Meint Jan als helper en Willem en Wim als morele en technische ondersteuning, Dat weerhield natuurlijk een aantal zeer fanatieke leden er niet van om gewoon op ons terrein te gaan trainen: Cor, Daan en Piet stonden te trappelen met hun honden om weer aan wat aandachtspuntjes te werken. Piet Maat van Rotterdam Zuid was als gast aanwezig en ook ons clublid Marcel kwam nog even langs, Marcel had een zeer druk weekend achter de rug met Simba als beveiliging bij een festival dus geen training voor hem vandaag. Bij het transport was Artax zeer brutaal: constant pitten en er niet naast lopen; een kwestie van aanpakken en belonen als het goed gaat. Bij het stelwerk liet Rocco weer zien wat voor kwaliteiten hij in huis heeft: het zag er gewoon goed uit met de stok, werp en terugroepen. Bij de schijn draaide ik expres vrij laat, maar ik liet
duidelijk de stok vallen en ook dit ging prima. Artax liet zich weer leuk zien bij de steloefeningen. Bij de aanval van achter was de inbeet vrij hoog; misschien toch volgende keer ook een kapje aan het bovenbeen of anders nog een paar keer goed zetten. Ook bij het vluchten ging Artax weer omhoog naar de arm, dus los gecommandeerd en opnieuw gezet. Het klapstuk van de avond was echter toch wel weer het bijten van Storm. We hadden Piet Maas een beetje opgejut om Storm op het mouwtje te pakken. “Ja maar ik heb een gekneusde teen” zei hij, “maakt niet uit die hond bijt toch niet in je teen” was het antwoord. “Je krijgt een drankje als je Storm kunt laten bijten” werd er geroepen. En ja hoor die weddenschap werd aangenomen en het lukte hem om Storm te laten bijten en zelfs vast te houden. We kunnen toch wel constateren dat de beet van Storm vooruit gaat, zij het langzaam. En wederom was er een weddenschap om een drankje verloren… Ed de Bruijn 22 juni_2 Peter S en Mariska zijn, vergezeld van Meint Jan en Willem S, wezen intrainen op het keuringsterrein van Roda. Dit lag er prima bij. Vooraf kon aangegeven worden welke oefeningen de geleiders met Gino en Bink wilden doen. De oefeningen werden in de volgorde gedaan zoals straks ook op de keuring. Bij het springen werden zowel door Gino als Bink de nodige punten verspeeld. Het zoeken ging daarentegen bij beide honden prima. Het volgen van Bink was slordig. De kist van Gino was prima. Bink heeft geen kist gerevierd maar deed de man. Op de keuring is het vol, maar dan staat er niemand achter de helper. Bewaken was bij beide honden goed. Voedsel weigeren en transport werd alleen door Bink gedaan. Bij het voedsel weigeren Bink laten zwijgen. Dan doet hij het goed. Ook het transport zag er redelijk uit. Bij het apporteren werd door Mariska goed ingegrepen. Misschien leert Bink het nog op tijd. Gino deed de stok, terugroepen en fiets aanval. Gino kreeg ondeugende trekjes. Schoof met de start wat vooruit (startte niet) en loste slecht. Gino werd er wel op gewezen dat dit geen wenselijk gedrag is. Bink alleen de schot aanval. Is niet rustig achter de helper. Verder prima. Het gedrag van Gino en Bink geeft vertrouwen voor de keuring. Afwachten waar de geleiders de punten laten liggen??? Na de keuringshonden stuurde Willem S Chessa nog op Meint Jan. Prima start en aanval op het schot. De stok kort op het stelveld gedaan. Zag er ook goed uit. Helaas voor Chessa is de inschrijving voor de keuring inmiddels gesloten
20 juni Een zeer nuttige trainingsdag. Kees trad bij diverse oefeningen als keurmeester op. Het is prettig als iemand kritisch meekijkt en daarna het gedrag van geleider en hond kort terugkoppelt. Met dat soort opmerkingen en kanttekeningen kun je de oefeningen weer verder uitbouwen. Mariska deed met Bink alleen het voorprogramma en liet Bink niet bijten. Bink had in zijn eigen wang gebeten en had daar nu een wondje. Mariska wilde geen risico’s nemen.
Over 3 weken is de keuring er al voor haar en maandag moet er ingetraind worden op het keuringsterrein bij Roda in Bergschenhoek. Cees deed strak pakwerk. Dat was ook nodig voor de honden na het pakwerk op woensdagavond van Gert Jan, een zwager van Ed. Gert Jan deed ontzettend zijn best, maar wist niet precies wat hij moest doen. Hij kreeg ook wel heel veel informatie mee, zodat hij aan het begin niet wist wat hij aan het eind moest doen. Wij waren er woensdagavond in elk geval mee geholpen. Vandaag konden we zien dat de honden er zeker niet slechter van waren geworden. Ed en Willem probeerden Kyra en Chessa de start bij te brengen. Er was al geoefend met een “droge” start. Alleen maar “halt politie” roepen en de hond niet inzetten. Dat ging prima. Nadat ze vanmorgen een keer op afstand mochten stellen, hadden beide dames de indruk dat ze op halt politie al mochten gaan. Na een goed functioneringsgesprek met de lady’s weten ze nu beter en bleven keurig op het commando stellen wachten. Nu maar hopen dat ze niet kort van memorie zijn. 13 juni Kringdag bij de Verdedigers in Hardinxveld-Giessendam. Gevraagd of wij met 4 honden mochten komen, omdat andere leden op vakantie zijn of in Nunspeet aan het trainen waren. Gelukkig werd het verzoek gehonoreerd. Cor met Rocco, Peter S met Gino, Ed met Kyra, Willem S met Chessa en Cees v/d Wal voor de nodige hand en span diensten meldden zich keurig op tijd. Geertruidenberg was er ook met 2 honden. De andere verenigingen kwamen niet, maar hadden zich ook niet afgemeld. Jammer. Met 6 honden aan de slag. Een leuk aantal om het ochtendprogramma vlot achter elkaar te doen. Door het vlotte werken heb je er geen goed zicht op wat een ander allemaal doet. Gelet op de verhalen werd het nodige geleerd. Kyra met zoeken en Chessa bij het volgen. Chessa was drukker met alle konijnensporen en keutels dan met zijn werk. Cor liet Rocco los voorwerp revieren. Hij was zeer tevreden. De steloefeningen gaven ook wisselend succes. Ander terrein, andere helpers die net weer andere gebaartjes en bewegingen maakten als de honden gewend zijn (het pakwerk was gewoon goed). Peter liet iedereen bij de schotoefening vol verbazing achter. I.p.v. de oefening riep hij zonder anderen geïnformeerd te hebben Gino terug, die prompt doorging. De helper had het roepen niet gehoord en schoot voor de 2e keer en maakte de oefening gewoon af. Jammer, maar zo op het oog heeft Gino er niet onder geleden. De oefening daarna kwam Gino wel keurig terug en liep vervolgens niets op zijn achtervolgen zien.
10 juni Een regenachtige avond. Begonnen met zwemmen. Op een gegeven moment net zo nat als de honden die hadden gezwommen. Snel naar het clubhuis voor een kop koffie. Hier wachtte ons een heerlijke verrassing. Meint Jan had weer een bak met nieuwe haringen meegenomen. Het was voor de derde keer dat Meint Jan op nieuwe haring trakteerde. We kunnen dus spreken van een goede traditie. Er was meer dan voldoende voor de liefhebbers, omdat enkele aanwezigen het gulle gebaar van Meint Jan niet op waarde wisten te schatten. Ze lusten geen haring!!!!. Er was des te meer voor de liefhebbers. Het is maar goed dat je van heel veel haring niet dronken wordt,
want anders hadden we twee leden moeten wegdragen. Ook met nieuwe maatjes haring zou je maat moeten kunnen houden. Na de haring moest er weer moed verzamelt worden om verder te gaan met de training in de regen. Omdat Meint Jan vroeg weg moest, want er moeten haringen verkocht worden, trok Ed het pak aan. Een hele grote helper. Je ziet de honden hier toch anders op reageren. Een prachtige evaring voor het “rugzakje” van de honden. 6 juni Vanmorgen waren er maar 6 honden met hun geleiders en Kees. Kees is door tijdgebrek door zijn nieuwe huis en baan op de Veluwe gestopt met de africhting van Hummer. Hummer zal nu in het najaar door een ander worden voorgebracht. De andere geleiders waren op een reünie met een gitaar aan het spelen, Mariska met ondersteuning van Wim V naar een oefendag of gewoon op vakantie, voor zover vakantie gewoon is. Er ging bij het trainen weer voldoende mis. Soms door de hond en een andere keer door de geleider. Beide gevallen zijn leerzaam voor de geleider of zou dit in elk geval wel moeten zijn. In de toekomst maar eens kijken of met deze ervaringen ook wat is gedaan. Met Rocco wordt ook weer gewoon volop gewerkt (zie actueel 18 mei). Door de blessure die hij toen heeft opgelopen is de aanval wel meer “bekeken” geworden. Niets mis mee als dit blessures voorkomt.
23 mei Vandaag was het eindelijk zover: de 2e helpers test dag van dit jaar voor Meint Jan. Helaas had Meint de 1e helpers test dag vanwege ziekte verstek moeten laten gaan, maar deze dag was er niets wat hem tegen kon houden. Met een aardige ploeg mensen van Elvado vertrokken we al vroeg richting Katwijk. Ter plaatse werden we prima ontvangen op het nieuwe terrein van PHDC Katwijk. Het was prachtig weer en snel werd er met de oefeningen gestart omdat de temperatuur al flink op begon te lopen. Naast Meint Jan was er nog een andere helper (Mark van SDI) die deze test dag meedeed, terwijl een 3e helper zich had afgemeld. Met 3 honden van Elvado en 1 van Zwijndrecht werden de oefeningen door Meint Jan vlot afgewerkt. Voedsel weigeren, voorwerp bewaken, stok, schot/werp; alle oefeningen passeerden de revue. Niet alleen de honden lieten prima werk zien (en dan met name Hummer), maar ook Meint Jan liet zich van zijn beste kant zien. Tijdens het evaluatiegesprek waren er maar een paar kleine opmerkingen over het weghouden van de handen en het iets teveel helpen van de honden, maar daarnaast waren er complimenten van de keurmeesters voor het prima pakwerk van Meint Jan. 18 jaar zijn en dan op die manier pakwerk doen is een hele prestatie was de conclusie van de keurmeesters. Ook werd er gezegd “we zien jou wel doorgaan naar Den Bosch”. Wat Meint Jan daar moet doen in een leeg stadion is natuurlijk maar de vraag, aangezien het NK naar Eindhoven verhuist… Op naar de 3e test dag! Ed de Bruijn
18 mei Ook deze avond was het qua aantal leden vrij rustig zodat er vlot doorgewerkt kon worden. Marcel wilde even testen of Artax wel gek is op een balletje, zodat hij daarmee beloond kan worden. Artax bleek wel degelijk gek op het balletje en op een of andere manier belandde het balletje tussen de brandnetels. Marcel probeerde het balletje terug te vinden, maar helaas zonder resultaat. Artax wilde toch wel graag het balletje zoeken en op dat moment gaf Daan weer een geheel nieuwe invulling aan het goed omgaan met je hond want hij ging languit in het gras liggen om met zijn hond te spelen. Uiteindelijk bood Jan Tak, die vanavond te gast was, uitkomst door zijn hond het balletje te laten zoeken en met succes. Amigo vertoonde weer enigszins twijfeling bij het wegvolgen na de diverse oefeningen en dit is zeker iets om aan te werken. Ikzelf heb de start bij de stokaanval en de werp geprobeerd en natuurlijk ging dit een aantal keer mis, hoewel ik het al vrij vaak buiten de oefeningen geprobeerd had. Uiteindelijk ging het goed, maar het zal nog wel een paar keer misgaan voordat de start er goed in zit. Gedurende de training leek er iets met Rocco aan de hand te zijn, want hij was “zichzelf niet” en zijn staart stond vreemd. Bij de stokaanval gaf Rocco een jank bij het inbijten en toen Rocco bij het terugroepen niet op de voor hem gebruikelijke manier terugkwam, besloot Cor wijselijk om de verdere training te staken en de volgende dag naar de dierenarts te gaan. Het is even afwachten hoe dit afloopt. Ed de Bruijn
16 mei Vandaag waren alleen Cees, Meint Jan, Liliana en ikzelf op de training aanwezig. Diverse leden waren op vakantie en anderen hadden verplichtingen elders. Dit betekende echter dat er ruim voldoende tijd was om veel oefeningen te doen en daar werd gretig gebruik van gemaakt. Meint Jan dacht een makkelijk pakwerk dagje te hebben, maar dat viel hem toch een beetje tegen. Er werd goed en efficiënt gewerkt, hoewel het af een toe een beetje schipperen was met afzwaaien enz. omdat er weinig mensen aanwezig waren. Liliana had Britta weer eens meegenomen naar de club, zodat haar man Ger nog wat actie van Britta kon filmen voor familie in Canada. Het was duidelijk te zien en te merken aan de oefeningen dat Britta tegenwoordig geniet van een luizenleventje; ze is een flink stuk dikker geworden. Meint Jan had ook nog “een” vriendin (zoals hij dat zelf met een stoer gezicht noemde) meegenomen die eens wilde kijken bij de training. Ze durfde het wel aan om Britta op het mouwtje te laten bijten, hoewel ze achteraf behoorlijk bang voor honden bleek te zijn. Toch een overwinning op jezelf dan als je dat aandurft. Mijn vader was met zijn fototoestel aanwezig en heeft het een en ander vastgelegd als bewijs. Blijkbaar was dat nodig want achteraf bleek dat het om een weddenschap ging: Meint Jan had met een zus gewed dat hij die vriendin niet mee zou krijgen naar de club omdat ze zo bang is voor honden. Goed gedaan Meint Jan en we zien het gebak wel verschijnen! Ed de Bruijn 13 mei
Vanavond werd er begonnen met het waterwerk. De meeste honden gingen goed, de een had wat minder zin dan de ander, de ander wat tekort aan appèl. Elkaar helpen is dan erg belangrijk. ‘Binnen’ dit helpen moet er ook goed gecommuniceerd worden anders kan dit verkeerd gaan of word er ongewenst geholpen. Na het waterwerk was er dit keer geen koffie maar werd er direct fanatiek getraind. Koffie drinken is nu niet meer noodzakelijk omdat de voorzitter 3 weken met vakantie is. We begonnen met springen, volgen en toen revieren. Nu werd er ook geen pauze gehouden maar direct werd er begonnen met stelwerk. Gino werkt netjes alleen begint hij te begrijpen wat de pion in de stellaan betekent. Bink was zeer brutaal, een aantal valse starts en veel napitten. Nog veel te doen voor de zomerkeuring. Kyra kort en werkt netjes. Ook Rocco begrijpt de schijn er werkte dit netjes af. De hond van Daan deed vanavond niets verkeerd, Daan dus tevreden. Daan mocht vanavond foto’s maken voor Cor. Cor wilde een aantal mooie foto’s naar de fokker van Rocco sturen. Alleen de fotograaf was niet echt wakker. Toen hij zijn camera aanzette was Cor klaar met trainen. Deze avond waren we duidelijk vroeger klaar dan anders. De leden die er vanavond waren, kwamen om een hond af te richten, niet om koffie te drinken. Economisch gezien is het voor Elvado best voordelig als de voorzitter met vakantie is. Dit scheelt behoorlijk wat koffie en tijd. Nog 2 weken te gaan. Meint Jan
5 mei Vanavond was het een drukke boel. John en Con van Zwijndrecht kwamen bij ons trainen en Rens met zijn vriendin kwamen kijken hoe er bij ons werd getraind. Rens heeft een afstammeling van Rambo van 6 jaar oud waar in het verleden mee is getraind. Zijn vriendin een Mechelaar van 4 jaar oud. Er zat nog genoeg pit in deze “oude” honden. Even afwachten wat er verder gaat gebeuren. John en Con kwamen voor het revieren en de stokoefening. Het uitlopen van het spoor bij het voorwerp revieren ging bij beide honden goed. Bij de stokaanval van Con, waarbij Meint Jan achteruit liep in plaats van er tegenin, beet de hond over. Opnieuw gedaan en toen was het een prachtige aanval. Bij John ging de hond de eerste keer door de start. De 2e keer ging dit wel goed en ook deze hond had een prachtige aanval. Bink had een slordige aanval op de stok. Beet 2 keer over. Met de kap om de arm ging het stukken beter. Prima op de bovenarm en goed bijten. Cor is hard met Rocco aan het oefenen voor de schijn. Rustig aan gaan doen, want Rocco weet al precies wat er gaat komen en doet dan niet echt meer zijn best in de achtervolging. Verder deden de honden wat er van ze werd verwacht. Daan zijn hond beet vanavond voor het eerst op het pak. Cor deed het werk voor Daan, omdat Daan last heeft van zijn ribben. Het ging goed. Een mooie inbeet, maar daarna naar zijn voortanden. Een mooie uitdaging om hier aan te gaan werken. 2 mei Een rustige dag na een roerige week. Het was vandaag rustig, omdat we de grootspraak misten van Meint-Jan. Meint-Jan was er niet, omdat hij zich deze ochtend een nieuw leren en jute pak liet aanmeten. De kwaliteit van het helperwerk moet door het nieuwe pak nog verder vooruitgaan. Overigens zijn we als vereniging
al heel blij en tevreden met het huidige helperwerk van MJ. Alleen de schaamteloze grootspraak, die gelukkig telkens direct wordt afgestraft, kan wel wat minder. Na een keer pakwerk bij de politie te hebben gedaan en dan roepen dat daar pas echte honden lopen en bij Elvado allemaal watjes, werd die avond direct gevolgd door een vlucht door de lucht van MJ die eindige op zijn rug op het stelveld bij de eerste de beste aanval van een “watje”. Als je al niet bij aanval van een “watje” op je benen kunt blijven staan!!. Een andere keer zou de stok er wel eens opgelegd worden bij de stokaanval. Verder dan het raken van de laaghangende ozonlaag kwam MJ niet. De hond werd in elk geval niet geraakt. Woorden uitspreken is een, ze waar maken is wat anders. Gelukkig gaat het niet ten koste van het helperwerk. Dat is gewoon goed. Het was een roerige week, omdat we afgelopen woensdag weer voor het eerst waterwerk hebben gedaan. Ares van Lilana ging voor het eerst te water. Hij deed het alsof hij het al tijden deed. Gewoon rustig overzwemmen. Chessa was een ander verhaal. Die wilde er niet in en moest echt geholpen worden. Na 3 x overzwemmen ging het al beter. Storm van Piet had ook niet veel zin in zwemmen. De zin was helemaal over toen hij op de terugweg werd aangevallen door Rocco, die was losgebroken. Wild west in het water. De andere honden hadden vorig jaar al gezwommen, maar toch gingen die ook niet allemaal even vlekkeloos. Vandaag werd er rustig en vlot getraind. Niet alles ging even goed, maar dat moet ook om vooruitgang te kunnen boeken. Tevreden werd de ochtend afgesloten met een goed gesprek (zonder grootspraak) onder het genot van een glaasje fris en hamburger.
25 april Door problemen met providers is het verslag van Wim V en Mariska S met een week vertraging geplaatst. 18 april De finale wedstrijd. Het was leuk om met Mariska en Peter samen mee te doen. Toch maar drie leden van PHV Elvado die meedoen. Na drie wedstrijden mee gedaan te hebben krijg je wel aardig een beeld hoe je er voor staat. In afd 1 moet ik meer constant worden met Amigo. De wijze van het rivieren is goed. Alleen moet ik zorgen dat ie echt niet meer in de kist bijt. Dat kost te veel punten. Het middag programma daar was ik zelf toch heel benieuwd naar hoe hij het zou doen. De stok werd door Koos van Duin gedaan. Als nummer 7 ging ik van start. Amigo had er echt zin in. Zoveel zin zelfs dat ik hem niet meer mee kreeg bij de pakwerker vandaan. Ik weet niet wat ik al niet moest doen om hem mee te krijgen. De werp verliep ook weer goed en weer niet mee te krijgen zeer tenen krommend. Bij terug roepen had Amigo zoiets van joeptoedeloe en kon ik hem gaan halen. De schijn was echt heel brutaal gewoon gelijk stellen bij aankomst. Amigo heeft in mijn ogen laten zien dat ie kwaliteit heb, maar ook heb ik nog beren veel werk om ook los áppel te hebben. Mariska en Peter hebben goed werk laten zien. Ook was het mooi om te merken dat het publiek echt meeleefde. Iedereen bedankt voor de support en goede adviezen. Wim Versluis
Het is deze morgen vroeg opstaan gelukkig beloofde het een mooie zonnige dag te worden. Het is de finale wedstrijd voor de jonge honden. Van onze club waren Peter Schot met Gino, Wim Versluis met Amigo en ik zelf met Bink aanwezig. We waren bij de vorige wedstrijd als 4, 8 en 7 geëindigd en waren uitgenodigd om de laatste wedstrijd mee te doen. Eerst dochter lief bij oppas brengen en daarna gelijk door rijden naar de SDI in Heerjansdam. We waren mooi op tijd voor de inschrijving. We begonnen met springen Bink ging net als bij de vorige wedstrijd om de schutting en haag heen wat heel wat punten koste. Jammer maar hier moet aan gewerkt worden. Hierna was de kist aan de beurt hij had hem snel gevonden, maar hij was af en toe stil dit is niet echt gebruikelijk van hem. Het zoeken verliep soepel en met volgen had hij ook geen moeite. Na het afliggen was er manrivieren in het bos. Ook hem had hij snel gevonden alleen het was slecht hoor baar aan de start. Hiervoor hadden ze iemand neer gezet om door te geven of het goed ging. Bij het voedsel weigeren bleef Bink gelukkig goed liggen en het voorwerp bewaken ging ook goed. Stil zijn daar heb hij nog altijd niet veel kaas van gegeten ook nu weer piepte hij en hadden we hier een 0 voor. De middag ging beter. De stok aanval en de schot werp gingen beide helemaal goed. Hierna was het terug roepen en ging Bink te vroeg van start. Ik heb hem gelijk terug geroepen en op nieuw aan gevolgd voor een nieuwe start. Deze keer bleef hij te lang liggen en had hij een extra commando nodig. Dit laatste gebeurde helaas ook bij de fiets en schijnaanval. Verder verliepen de oefeningen helemaal naar wens. We sloten de dag af met een 6de plaats met voor deze dag 381 punten in totaal. 50 afdeling1 314 afdeling3 een 9 AA. En een 8 voor WvV. Hierbij wil ik iedereen bedanken voor hun aanwezigheid en support. Mariska
Eindstand Jonge Hondencompetitie Een mooie 2e plaats in de 3e wedstrijd voor Peter Schot. In de eindstand voor Elvado de 4e, 6e en 7e plek. 1e 2e sub totaal 3e totaal
1 Want 207 (1) 237 (2) 444 (1) 399 (1) 843 2 Waremen 202 (2) 239 (1) 441 (2) 388 (5) 829 3 Vreeken 199 (3)
233 (3) 432 (3) 394 (4) 826 4 Schot 193 (4) 228 (4) 421 (4) 398 (2) 819 5 Hoorn 191 (5) 225 (8) 416 (5) 398 (3)
814 6 Schellingerhout 167 (9) 226 (6) 393 (8) 381 (6) 774 7 Versluis 186 (7) 209 (11) 395 (7) 325 (7) 720 8 Mollenvnager
153 (13) 226 (7) 379 (9) 324 (8) 703 9 Snijder 155 (11) 205 (13) 360 (11) 257 (9) 617 10 Rijkers 178 (8) 226 (5)
404 (6)
404 11 Puijk 154 (12) 208 (12) 362 (10)
362 12 Steen 127 (15) 217 (10) 344 (12)
344
13 Torreman 162 (10) 177 (15) 339 (13)
339 14 Brakel 110 (16) 225 (9) 335 (14)
335 15 Westdorp 188 (6)
188 (15)
188 16 Lodder
179 (14 179 (16)
179 17 Velzen 142 (14)
142 (17)
142
11 april Een lekker zonnige morgen. Naast een grote opkomst van leden met 11 honden waren er ook veel bezoekers. Iemand uit Suriname die stage loopt op de speurhondenschool van de KLPD, die samen met een begeleider kwam kijken hoe honden binnen de KNPV worden afgericht. Ook een vader en zoon kwamen kijken hoe we dat bij Elvado doen. De zoon heeft een Hollandse herder van een jaar, die bloedverwantschap heeft met Roy (van Cor) en Simba (van Marcel). Hij wil deze hond graag in de KNPV africhten. Simba was er. Toevallig had Cor naast Rocco ook Roy bij zich en werd Roy aan het eind van de ochtend “uit de mottenballen” gehaald en konden ze ook Roy aan het werk zien op het pak bij Cees. Door het mooie weer konden we voor aanvang van de training lekker buiten koffie drinken. We hadden een mooi uitzicht op het net gemaaide stelveld wat er bij ligt als een biljartlaken. Cees had het gras net gemaaid, met de pas aangeschafte grasmaaier. Vol trots en met een brede smile zat Cees op de maaier en legde aan iedereen geduldig de werking van de maaier uit en liet het motorblokje zien. Met veel honden betekent het dat er strak gewerkt moet worden. Dit ging goed. De honden van hetzelfde niveau bij elkaar, zodat bijvoorbeeld niet telkens de kist verlegt hoeft te worden of de hindernissen niet telkens op en afgebouwd. Ares ging vandaag voor het eerst ook springen. M.u.v. de schutting ging dat niet verkeerd. Voor de schutting eerst nog even op de appendage bij de VDH oefenen. Bij meerdere combinaties gingen er wel wat zaken mis, maar dan weet je waar je aan moet werken. Ook kan een hond wel eens een wat mindere dag hebben. Niet direct in paniek raken, maar wel blijven op letten. Na het 2e rondje koffie werd begonnen met de oefeningen waar de pakwerker in beeld komt. Inmiddels was ook een oom van Cor en oma Sterk met kleinzoon Padrich bij ons op bezoek gekomen. Het was gezellig druk, wat ook weer een ervaring voor de honden is. Tijdens de oefening transport trok de lucht dicht en begon het zachtjes te regenen. Gelukkig duurde dit maar kort en kon er onder een stralende hemel de rest van de oefeningen worden afgewerkt. Kyra beet voor het eerst bij het voorwerp bewaken. De eerste keer nog wat onzeker van “mag ik wel bijten”, maar de tweede keer had Kyra geen twijfels meer. Ook bij de stokaanval moest Kyra voor het eerst zelf haar plek op de bovenarm zoeken. Dit ging prima en boven verwachting van Ed. Door iedereen werd aardige progressie geboekt bij de aanvalsoefeningen, al mag de stokaanval van Chessa wel wat minder. Dit gaat anders blessures opleveren bij hond of helper. Met onverminderde snelheid botst ze op de borst van de helper. Gelukkig is Chessa niet zo zwaar.
4 april Vandaag was het Piet zijn dag. Waarom dit zo was is niet geheel duidelijk geworden maar het gevolg was dat Piet de hele ochtend zo trots als een pauw rondliep en op liep te scheppen over zijn bouvier. Wat was nu het geval? Piet (of Cor) was op een of andere manier het koperen plaatje van de bos sleutels van Piet kwijtgeraakt ergens op het stelveld. Piet zette Storm op een spoor en zowaar vond ze het plaatje wat natuurlijk de lucht van het baasje bevatte. Boze tongen beweerden dat Cor voor Storm uitliep en ze toevallig het plaatje vonden, maar Piet was onverbiddelijk: “mijn hond kan zeer goed zoeken!”. Piet was buitengewoon trots en vertelde dit verhaal aan iedereen die het maar wilde horen, desnoods meerdere keren tegen dezelfde persoon. Aan het einde van de training bij het bijten op het mouwtje kreeg Wim V het voor elkaar dat Storm een beetje nijdig werd en zowaar vastberadener dan ooit inbeet en zelfs vasthield. Dit ontlokte een luid applaus en gejuich van de toeschouwers aan de kant en wederom kon de dag voor Piet niet meer stuk. Er liepen die ochtend ook nog wat andere geleiders met “gewone” honden op het veld, maar die konden natuurlijk bij lange na niet tippen aan de prestaties van Piet met zijn boef deze morgen. Piet bleef in een zeer goede bui en verwende na afloop iedereen nog met zijn baksels uit de frituur, inclusief kroketten. Ed de Bruijn Onderstaand de tussenstand van de Jonge Hondencompetitie na 2 wedstrijden.
1e 2e totaal 1 Want 207 (1) 237 (2)
444 2 Waremen 202 (2) 239 (1) 441 3 Vreeken 199 (3) 233 (3) 432 4 Schot 193 (4) 228 (4) 421 5
Hoorn 191 (5) 225 (8) 416 6 Rijkers 178 (8) 226 (5) 404 7 Versluis 186 (7) 209 (11) 395 8 Schellingerhout 167 (9)
226 (6) 393 9 Mollenvnager 153 (13) 226 (7) 379 10 Puijk 154 (12) 208 (12) 362 11 Snijder 155 (11) 205 (13) 360
12 Steen 127 (15) 217 (10) 344 13 Torreman 162 (10) 177 (15) 339 14 Brakel 110 (16) 225 (9) 335 15 Westdorp
188 (6)
188 16 Lodder
179 (14 179 17 Velzen 142 (14)
142
1 april Hoe staan de combinaties er voor: Cor met Rocco: Cor wint in afdeling I langzaam terrein, maar Cor blijft in afdeling III te veel kansen weggeven, waardoor er wel eens wat mis gaat. Liliana met Ares: Rustig uitbouwen, Ares enthousiast houden, veel belonen en niet te snel willen gaan. Eerst goed op het been bijten voordat Ares op de arm wordt gezet.
Cees met Hummer: Hummer wordt rustiger bij helper en transport. Nog even doorzetten Wim V met Amigo: Staan stil. Opletten dat enthousiasme er bij Amigo in blijft. Wordt nu (onregelmatig) aangepakt voor zaken die altijd mochten. Mariska met Bink: Onveranderd. Gedrag van Bink kost punten die niet nodig zijn. Mariska moet de baas worden. Peter S met Gino: Staan er leuk voor om in de zomer een mooi certificaat te halen. Marcel met Simba: Zijn er weinig of te kort. Simba is een grote brok energie, waar Marcel zijn handen vol aan heeft om dit te temperen en in goede banen te krijgen. Peter K met Roxi: Geen mening. Traint te weinig. Meint Jan met Noah: Noah laat zich leuk zien. Staat leuk op de kist en toont veel gif op de mouw. Net met zoeken begonnen. Rustig bouwen en niet te snel willen gaan. Ed met Kyra: Goed duidelijk maken wie het voor het zeggen heeft. Gaan de goede richting in. Bijt goed in op fiets en schot. Begonnen met zetten op de arm bij stok. Willem S met Chessa: Liggen op schema. Doet de aanvalsoefeningen goed. Zoeken gaat vooruit. Silvana met Diego: Gestopt met trainen bij Elvado. Sylvana is verhuist naar Almelo Piet H met Storm: Storm bijt inmiddels wel af en toe. Vasthouden wordt de volgende uitdaging.
28 maart 2e wedstrijd JHC Vandaag in de stromende regen meegedaan aan de 2e jonge honden competitie in Nieuwveen. Het springen ging redelijk, De schutting is voor Gino een probleem, de hindernis blijft ook lastig. De kuil daar in tegen, was geen probleem. Het zoeken van de stukjes was een geslaagde oefening, ondanks dat Gino enkele stukjes moest “opduiken”. Bij het voorwerprivieren kwam hij eerst melden dat hij de kist gevonden had. Daarna ging hij toch maar meteen terug om hem dan toch maar aan te blaffen. Bij het los volgen was hij het niet eens met het commando “rechts”, dus bleef hij lekker links lopen. Bij het 2e pionnetje had hij toch in gaten dat ik het meende, dus ging hij toch maar naar rechts. Bij de start voor het man rivieren had Gino twee maal een aanmoediging nodig, omdat hij het blijven wel erg serieus nam. Daarna ging hij als een speer naar de helper om die eens lekker hoofdpijn te bezorgen met zijn geblaf. Weer een oefening
goed afgewerkt. Het bewaken ging zonder probleem, evenals het voedsel weigeren. Het onderdeel stil zijn was ook geen probleem. Na de lunch werd het eindelijk droog, en kon het Stelwerk beginnen. Helaas door de vele regen was het veld zo glad dat fiets stellen niet mogelijk was. Er werd alleen de oefening schot werp gedaan. Dat was voor Gino ook geen probleem. Aan het eind van de dag werden de punten bekend gemaakt. Wij zijn weer vierde geworden en voor ons dus een redelijke geslaagde dag. OP NAAR DE FINALE. Hierbij dank aan de mede clubleden ( supporters). Peter Schot
26 maart Donderdagavond. Geen gebruikelijke trainingsavond voor Elvado. Gelet op alle activiteiten op de gebruikelijke trainingstijdstippen, zoals de ledenvergadering van de Afdeling Zuid-Holland op maandag, de ledenvergadering van Elvado zelf op woensdag en de 2e wedstrijd van de Jonge Hondencompetitie a.s. zaterdag, besloten Ed met Kyra, Cor met Rocco en Willem S met Chessa bij de PHV Zwijndrecht te gaan trainen. We troffen het niet met het weer. Regen, regen en nog eens regen. De aanvang van de training werd al wat uitgesteld, maar op een gegeven moment moest er toch wat gebeuren. In de stromende regen de honden uitlaten en maar beginnen. Binnen de kortste keren waren we nat tot op het bot, maar de honden hadden er nog geen erg in. Die vermaakten zich prima en deden goed hun best. Rocco zocht ook op voor hem “vreemd” terrein. Cor was hier zeer tevreden over. Chessa vond de bij het zoeken weggelegde sleutels maar vreemd. Het waren ook grote sleutels met een bijzondere vorm. Chessa tekende wel op de sleutels, maar pakte ze in eerste instantie niet op. De 2e keer wel, maar liet de sleutel vallen en pakte deze niet meer op. De oefening opnieuw gedaan met 2 eigen zoekstukjes. Er werd weer een nieuw spoor gelegd. Chessa liep dit spoor keurig uit en apporteerde de stukjes prima. Weer een ervaring rijker. Over het voorwerp revieren waren we alle drie wel tevreden. De honden vonden de kist snel, al kon het blaffen van Chessa en het op de kist klimmen van Kyra wel wat beter. Na de koffie het manwerk. John van Zwijndrecht trok het pak aan, ondanks een peesblessure aan zijn pols. In het pakwerk van John zag je deze blessure overigens niet terug. Bij het transport lopen maakte Kyra problemen met het apporteren van de sleutels. Gewoon vervelend gedrag. Chessa gaf bij het slingeren tijden het transport een pit. De rest van de avond bij geen enkel transport meer. Het zal dus wel een vergissing van Chessa zijn geweest. Het bewaken van Rocco zag er zonder meer goed uit. Bij Chessa afgesproken dat John het voorwerp zou pakken, direct omhoog komen en proberen Chessa bezig te houden, zodat ze zou blijven hangen. Chessa moet leren dat ze lost op het stilstaan en niet op het omhoog komen van de helper, omdat anders de inbeet zo kort is. Het lukte prima met een tevreden gezicht van de baas tot gevolg. Bij het stelwerk lieten de honden zich weer van hun beste kant zien. Goede aanvallen en mooie volle beten. Ondanks de regen, die natuurlijk stopte toen we klaar waren met trainen, kunnen we terugkijken op een zeer nuttige trainingsavond en bedanken we PHV Zwijndrecht voor de genoten gastvrijheid.
23 maart Vanavond was het een rustige trainingsavond. Willem S. was naar de afdelingsvergadering in Rotterdam Zuid en Meint-Jan was nog steeds ziek. Met een klein clubje konden we de training vlot afwerken, zeker omdat Peter S. en Mariska het rustig aan deden in verband met de komende wedstrijd voor de Jonge Honden Competitie en ik zelf het pak aandeed zodat er een stelhond minder was. Gelukkig bleef het ondanks de slechte voorspellingen de hele avond droog. Kyra, Gino en Rocco hebben allen kort in het bos kist gerevierd. Kyra mocht zelf op zoek naar de kist en vond hem zowaar nog ook. Met enige aansporing ging ze erop en goed blaffen. Wellicht dat ze het revieren nu echt leuk gaat vinden als ze doorkrijgt dat de baas komt als ze netjes blaft op het kistje en in het bos is het natuurlijk allemaal wat leuker dan kort op het veld. Vast staat dat ze weet wat revieren is en het is nu aan mij om de puntjes op de i te zetten. Marcel had een nieuwe methode bedacht om Simba goed transport te laten lopen: een touwtje in de handen van de helper om Simba op zijn plaats te krijgen en te houden. Het werkte niet echt goed en het is maar de vraag of deze methode werkelijk gaat helpen. Bij het voedsel weigeren had Bink niet het lef om weer de helper te stellen; of dit nu kwam doordat Mariska er vlakbij stond of door de dreiging van de grote helper is natuurlijk de vraag. Bij het transport was het net of Bink de helper niet in de gaten houdt, maar dat betekent absoluut niet dat hij niet oplet; bij het vluchten beet hij resoluut in. Artax beet weer leuk op het mouwtje en ook Storm beet weer voorzichtig in. Om ongeveer half 10 waren we klaar en hebben we nog wat nagekletst onder het genot van een drankje. Ed de Bruijn
21 maart Kring Oefendag Giessen Vandaag zijn Willem S. en ik naar de kring oefendag bij Den Alm in Giessen geweest. Eigenlijk was het de bedoeling om 's morgens naar de eerste praktijkdag voor het pakwerkersexamen van Meint-Jan in Stellendam te gaan, maar helaas had Meint-Jan zich door ziekte daarvoor af moeten melden. Zodoende hadden Willem en ik afgesproken ‘s morgens nog even bij Elvado te gaan kijken en dan even voor 12 uur naar Giessen te vertrekken. Bij Den Alm werden we hartelijk ontvangen met koffie en erwtensoep, die ondanks het zonnige weer en het lekkere voorjaarstemperatuurtje heerlijk smaakte. Het was voor zowel Willem als mijzelf voor het eerst dat we buitenaf gingen trainen met deze honden en het was dan ook even afwachten hoe ze zich zouden gedragen. We hebben ze eerst even duidelijk gemaakt dat ze niet lelijk tegen elkaar mochten doen. We begonnen al meteen met het zoeken en dat leverde al gelijk wat leuke situaties op. Het zoekveld was bezaaid met bladeren en de terreinleider van Den Alm had 3 kleine stukjes koperpijp weggelegd. Ondanks dat de stukjes tussen de blaadjes lagen verstopt en ze voorzien waren van een “vreemde” geur wist Kyra ze toch vlot te
vinden, hoewel ze naar het laatste en verste stukje wat langer moest zoeken. Of dit nu kwam door het paard wat ineens aan de rand van het zoekveld stond is de vraag, maar blijkbaar vond Kyra het zoeken interessanter dan het paard want ze besteedde er weinig aandacht aan. Ook bij Chessa ging het zoeken goed en ook zij besteedde weinig aandacht aan het paard. Na het zoeken gingen we volgen en afliggen. Kyra volgde redelijk ondanks de vele afleidingen van andere honden en de kinderboerderij die naast het oefenterrein ligt. Ze wisselde goed van links naar rechts en terug. Bij het fiets volgen liep ik tegen een “vreemde” situatie aan omdat de fiets tegen een boom stond in plaats van tegen een pen in de grond. Ondanks dat ging ze toch goed naar rechts en wist ik haar vlot aan de goede kant van de fiets te krijgen. Kyra vond het allemaal erg leuk en was zo enthousiast dat ze bij het afliggen opsprong. Ik heb haar even duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling was en daarna lag ze 5 minuten doodstil op haar plek.
Het kist revieren was een ervaring op zich aangezien de kist in een griend lag. Willem en ik hebben beiden onze hond laten gaan en zelf de kist laten zoeken. Ondanks het vreemde terrein wisten beide honden de kist vrij vlot te vinden. Wel stonden ze allebei fier op de kist om zich te kijken en te genieten van de mooie griend alvorens ze besloten te gaan blaffen. De kist lag pal tegen een knotwilg, waardoor Kyra zichzelf tijdens het blaffen nog wel eens van de kist stootte, maar ze stapte dan meteen weer terug erop, dus dat geeft hoop dat het revier kwartje is gevallen. Bij het voorwerp bewaken liep de helper wel erg dicht langs de Kyra, maar ondanks dat bleef ze toch liggen. Ze had slechts eenmaal de neiging om op te staan, maar ze hield zich in. Tijdens het stil zijn lieten we Chessa en Kyra beiden gewoon op het veld liggen en dat ging prima. Willem deed vervolgens de oefening officieel en ook dat ging prima. Hierna was het transport aan de beurt. Kyra liep keurig transport zonder te blaffen en apporteerde de sleutels prima. Ook Chessa liet mooi transportwerk zien. Wel hadden beide honden last van de aparte manier van slingeren van de helper. Hierdoor weken ze allebei iets te ver opzij, maar dit was eenvoudig te corrigeren. Hierna was het stelwerk aan de beurt. We begonnen met de stok, waarbij ik Kyra op de arm van de helper gezet heb. Bij het vluchten tijdens het transport ging het niet helemaal goed omdat de helper te rustig vluchtte en Kyra twijfelde om te bijten. Het vluchten deden we zodoende opnieuw en met wat aansporing begreep Kyra dat het bijtlicht op groen stond. Ook bij Chessa ging het vluchten om dezelfde reden niet helemaal goed. Na de stok deden we de schot/werp oefening, waarbij Kyra voor het eerst kon laten zien dat ze werkelijk schotvast is. Tot slot was de fiets aan de beurt. Ondertussen waren beide honden al behoorlijk moe geworden, maar toch gingen beide aanvallen prima. Kyra zat behoorlijk hoog op het bovenbeen dus we moeten in de gaten houden dat ze niet nog hoger gaat. Bij de fiets ging het vluchten wel goed. Alles bij elkaar was het een zeer interessante en leuke dag met veel leermomenten voor zowel mijzelf als Kyra. Het is maar weer gebleken dat oefenen op een ander
terrein met andere helpers essentieel is voor het africhten van een hond. Zowel Kyra als Chessa hebben beiden prima werk laten zien en hebben Elvado goed vertegenwoordigd. Tot slot wil ik de mensen van Den Alm bedanken voor het organiseren van deze dag en ook ons mede clublid Peter Schot voor het supporten en het verrichten van de diverse hand- en spandiensten. Ed de Bruijn
14 maart Vanmorgen hebben we lekker getraind. We begonnen met volgen, springen en zoeken. Zelf ga ik nu wat meer doen met Noa. Noa is nu 6 maanden oud, een leuk, druk en vrij hondje met veel ‘gif’. Ze apporteert leuk. Vandaag dus begonnen met zoeken. Ze deed dit rustig en apporteerde de stukjes netjes. Alleen het afgeven gaat nog niet helemaal goed. Na het zoeken gingen de oudere honden keuringsgewijs revieren. De jongere honden deed dit kort in het bos. Noa revierde op het veld kort de kist. Ze is erg enthousiast waardoor ze wel eens van de kist afspringt. Om 11.30 uur begonnen we met manrevieren. Bink was erg brutaal en wilde nogal eens bijten. Besloten werd het manrevieren opnieuw te doen met het stroompak. Ik heb al een leuke ervaring met dit pak dus trok ik het vandaag niet aan. Cor was vrijwilliger. Hij trok alleen het jute aan. Cor werd gewaarschuwd dat als Bink vol zou bijten hij dit bijzonder goed zou voelen. Toch met een wat benauwd gezicht ging Cor met alleen het jute pak aan het bos in. Gelukkig voor Cor ging dit goed. Deze oefening kostte veel tijd waardoor we pas om half een begonnen met het stelwerk. Meerdere geleiders deden de stok. Ik mocht de honden raken. Ook Cor deed de stok. Rocco werd gestuurd en goed geraakt maar wat er met de stok gebeurde is een raadsel. Na het stelwerk heb ik Noa voor het eerst laten bijten op de mouw. Ze beet goed in en hield goed vast. Ze is wel erg druk. Proberen om haar wat rustiger te krijgen. Al met al weer een leuke en gezellige dag en iedereen weer veel geleerd. 7 maart Om 07.00 uur waren er al veel leden aanwezig om de laatste zaken te regelen voor de 1e van de 3 wedstrijden voor de Nico Ram Trofee die bij ons werd gehouden. (Jonge Honden Competitie). Vrijdag waren er al enkele leden actief geweest om het clubhuis, en dan met name de keuken schoon te maken, de zoekvelden en revierterreinen uit te zetten en broodjes, drinken en snacks in te slaan. Van de 18 combinaties die zich hadden ingeschreven, meldden zich er 16 bij de uit 4 personen bestaande keuringscommissie. Na het inschrijven werd om circa 09.00 uur met het springen begonnen. Na de springoefeningen gingen er honden zoeken, een paar honden gingen voorwerp revieren en weer anderen afliggen. Veel van de 16 combinaties hadden moeite met de oefening zoeken en moesten dan ook de volle 7 minuten uitzoeken. In totaal duurde het zoeken bijna 2,5 uur. Ook met het vinden van het voorwerp hadden veel honden moeite. In totaal nam deze oefening ruim 2,5 uur in beslag. Om de wedstrijd toch vlot te laten verlopen kon niet worden
vastgehouden aan de vooraf gemaakte indeling van oefeningen, de gekozen locaties van de oefeningen en de volgorde van combinaties. Het werd improviseren en door de terreinleiding moest goed worden bijgehouden welke combinaties al welke oefeningen hadden gedaan. Gelukkig waren de weersomstandigheden goed en waren de geleiders flexibel genoeg om mee te werken. Net na 13.30 uur zat het ochtendprogramma er op en werd er gepauzeerd, zodat iedereen de inwendige mens kon verzorgen. Om circa 14.45 uur werd met het fietsstellen begonnen en kon even voor 17.00 uur de uitslag worden bekend gemaakt. Peter S., Wim V en Mariska hadden de eer van Elvado hoog gehouden. Peter was 4e, Wim 6e en Mariska 8e geworden. Belangrijker is dat de geleiders, maar zeker de honden, weer een ervaring rijker zijn en voor de geleiders nu weer duidelijk is waar aan gewerkt moet gaan worden.
2 maart Frank M. kwam met zijn hond Puck voor de wedstrijd van zaterdag oefenen. Met name voor de oefening kist revieren. Puck had vorig jaar in het najaar bij de kringwedstrijd, waaraan hij namens Giessen deelnam, ongewenst gedrag vertoond. Vanavond ging het prima. Dit geeft vertrouwen voor komende zaterdag. Ook Esther V. kwam langs. Ze kwam niet met haar hond trainen. Esther wilde alleen de weg verkennen, zodat ze zaterdagochtend niet hoeft te zoeken waar Elvado precies zit. Het pakwerk werd deze avond verzorgd door Marcel H., omdat Meint-Jan nog ziek is, Kees op de Veluwe zit en hun vaste vervanger Ed voor zijn werk in Luxemburg moest zijn. Simba, de hond van Marcel, werd door Peter S opgezet. Dan kun je toch zien dat honden echte verraders zijn. Simba had er geen enkel probleem mee om Marcel te bijten. Van je vrienden moet je het maar hebben. 25 februari Roel en Sandra, de fokkers van Hummer, Bink en Chessa, waren vanavond bij ons op bezoek. Zij werden vergezeld van Greg, een Amerikaan uit de staat Californie. Greg kwam de moeder van onze honden halen om haar mee te nemen naar Amerika. Hij wilde graag de puppy’s van haar aan het werk zien. Hummer was er niet, maar in de druilerige regen konden ze wel naar de verrichtingen van Bink en Chessa kijken. Eerst wat werk uit de 1e afdeling en daarna wat bijtoefeningen. Onze vaste helper Meint-Jan was afwezig. Kennelijk was hij nog niet goed “uitgeziekt”. Ed trok daarom het pak aan. Op het door de regen gladde veld deed Ed zijn best om de honden wat te leren. Ondanks het slechte weer, het gladde veld, de onervarenheid van Ed en een stroomstoring waardoor het licht op het veld uitviel, kon Greg toch goed zien dat zijn nieuwe hond prima kindertjes op de wereld had gezet. Moedig met een prima werklust. 21 februari Vandaag kregen we bezoek van An en Rob van SDI. Ze kwamen met hun honden het terrein verkennen voor de wedstrijd van de Jonge Honden Competitie. De drainage doet prima zijn werk, maar toch ligt het terrein er niet echt mooi bij. Dit komt door de vele molshopen. Vooral bij de appendages hebben de mollen toegeslagen. Ook door het graafwerk rond de kuil en het volgooien van de “babykuil”, die we toch
nooit gebruikten, biedt het springveld een beetje een desolate indruk. De kuil is inmiddels vergroot en heeft de voorgeschreven maten. De kuil moet alleen nog afgewerkt worden met “stootranden”. Verder zijn we klaar voor 7 maart. Het oefenen verliep vlot, omdat er meerdere oefeningen tegelijk gedaan werden. Ook na de koffie kon er vlot worden doorgewerkt, omdat An en Rob een eigen helper hadden meegebracht. Sjaak van SDI en Meint-Jan wisselden elkaar af, zodat er tijdens het stelwerk van de 9 honden niet gepauzeerd behoefde te worden. Het bijtwerk van de honden was over het algemeen genomen goed. Het is altijd toch maar afwachten wat een hond laat zien als hij niet op zijn “eigen” helper bijt. Hier en daar, ook in afdeling I, wel een slordigheidje. Niet alleen van de honden, maar ook van de geleiders. Slordigheidjes van de honden is op zich niet zo erg. Dan heb je iets om de komende weken aan te werken en hoef je je niet te vervelen. Blijven de geleiders slordig, dan is het haast niet goed te krijgen, omdat de hond dan veel te veel vrijheid neemt. De honden zijn tenslotte ook niet gek. Elkaar coachen is dan ook heel belangrijk
14 februari Vandaag was onze vaste helper Meint Jan nog steeds ziek en ook Cees was er niet. Cees moest werken. Daar de beide vaste helpers er toch niet waren werd er besloten om alleen de 1e afdeling te oefenen en de kist te revieren. Hierna zouden we met zijn allen aan de verbreding van de kuil gaan werken en het clubhuis opruimen, zodat alles er weer spik en span uitziet als bij ons de wedstrijd voor de Jonge Honden Competitie wordt gehouden. Zowel de kuil als het clubhuis was veel werk. Ondanks alle schoonmaakroosters die Peter S., onze materiaalman, trouw ophangt, wordt het clubhuis niet altijd even trouw schoongemaakt. Ook de kuil was veel meer werk dan vooraf in geschat. Aan het begin van de middag was het clubhuis weer schoon en de kuil op de juiste afmetingen afgesteld. De kuil moet alleen nog gelast worden. Wim V. gaat dit doen. Met een tevreden gevoel werd er nog wat gedronken en gesnackt. Voor sommigen werd dit verplicht een gehaktbal, omdat Piet H. er teveel uit de vriezer had gehaald. Ondanks de verplichting smaakten ze goed na een ochtend hard werken. 7 februari Het was vanmorgen geen fijn winterweer. Regen en natte sneeuw!!. Gelukkig klaarde het weer op en brak aan het eind van de morgen de zon door. Ondanks het slechte weer kwam er toch een bezoeker om te kijken hoe er bij ons getraind wordt. Hij heeft nog geen hond, maar denkt er over er een te kopen en met africhten te beginnen. Het duurt dus nog wel even voordat hij eventueel bij ons kan trainen. Voorlopig lopen er honden genoeg die op zaterdag allemaal bijna een vol programma willen draaien. Voordat iedereen gezocht, gesprongen en voorwerp heeft gerevierd is het al 11.00 uur. Meint Jan kan dan het pak aantrekken en kunnen we gaan beginnen met man revieren, transport, voedsel, bewaken en de steloefeningen. Om alles vlot te laten verlopen vereist een strakke organisatie, maar nog belangrijker discipline van de geleiders. Ze moeten op tijd klaar staan. Dit ging vandaag redelijk goed.
Bij de steloefeningen werd Meint-Jan geassisteerd door Cees, nadat Cees zijn steloefeningen op Meint-Jan had gedaan. De wachttijd tussen de steloefeningen werd door de mannen opgevuld met het graven van een gat naast de kuil, om de kuil iets breder te maken. De kuil is nu net geen 3 meter breed. Voor de wedstrijd van de Jonge Honden Competitie die bij ons op 7 maart wordt gehouden, willen we dat de kuil er volgens de reglementen picobello bij ligt. We hebben dus nog 4 weken. Dat moet gaan lukken. 4 februari Vanavond trainde Jose van Rotterdam-Zuid met ons mee. Ook had Ed zijn vrouw en zwager meegenomen om de vorderingen van zijn hond aan het thuisfront te laten zien. Het was dus weer gezellig druk. Helaas werden de trainingsmogelijkheden door het besneeuwde veld beperkt. Kyra kwam hierdoor niet zo goed uit de “verf” als Ed had gewild. Een volgende keer beter. De winter heeft voor het africhten van de honden inmiddels lang genoeg geduurd. Het wordt weer tijd dat de T-shirts uit de kast gehaald moeten worden en het ’s-avonds weer lekker lang licht blijft. Dat geeft weer veel meer mogelijkheden met de oefeningen.
24 januari Vandaag hadden we een gast. Peter kwam met zijn teef Mina een keer bij ons trainen. Het voorprogramma werd vlot afgewerkt, omdat er bij het voorwerp revieren in twee groepjes werd gewerkt. Met veel honden neemt deze oefening behoorlijk wat tijd. Voor sommigen was het lastig om bij de juiste groep aan te sluiten en moest het spoor opnieuw uitgelopen worden. Geen probleem. Nu was Cor toch wel een beetje van slag. Hij kon soms niet meer op zijn benen staan en lag dan vanaf de grond te gebaren. Je schaamt je dan toch een beetje als je gasten te trainen hebt. Er waren acht honden voor het stelwerk. Meint-Jan moest ze allemaal alleen pakken, omdat Cees v/d W. pakwerk aan het maken was bij Zevenhuizen. Na 2 “rondjes” stellen stopte Ed zijn hond in het hok om Meint-Jan bij het pakwerk te assisteren. Ed begon met Ares op de fiets. Ares van Liliana mocht voor het eerst op het pak bijten en deed dit prima. Eerst onwennig, maar toen hij door had dat het mocht beet Ares vol overgaven. Ares loste ook goed. Daarna vluchten en Ares op het been zetten. Ares wilde omhoog en pikte nog net aan de mouw aan. De tweede keer ging het wel goed. Nu rustig verder uitbouwen. 21 januari Vanavond was het feest voor Piet H. Zijn boef beet na het plagen met een mouwtje voor het eerst in het bijtmouwtje. Maandagavond had Wim V. zich al weer verschrikkelijk uitgesloofd met het plagen van Storm. Toen pitte storm al wel in het mouwtje, maar vanavond was het echt prijs. Storm beet en hield zowaar het mouwtje even vast. Nu maar hopen dat Storm goed de smaak te pakken krijgt. Na al het geduld wat Piet getoond heeft is dit succesje het hem gegund. Met dank aan Wim V. 18 januari Amigo is pas drie geworden. Volgens mij heeft iemand hem ingefluisterd dat hij dan
mag doen wat hij wil. Ik moet alle zeilen bijzetten om die kromme gedachte van Amigo te niet te doen. Amigo is mij echt aan het uit proberen van wat ga jij er aan doen als ik dit of dat doe. Ik moet echt vol gas er tegenaan om dit jaar goed op de keuring te kunnen presteren. Teveel heb ik gedacht dat kom later wel, omdat je denkt het duurt nog zo lang. Toch heb ik er alle zin in, omdat we als club gewoon goed bezig zijn. Net wat Harrij zegt: voor elkaar en met elkaar kweekt respect voor mens en dier. Mooi ook om te zien is hoe onze helpers het doen. Ed, Meint-jan en Cees zijn echt een belangrijke schakel voor de africhting. Wim Versluis
10 januari Door het aanhoudende winter weer is het veld keihard bevroren en blijft het laagje sneeuw er op liggen. Om de kans op blessures van de honden en de helper te beperken kan er maar beperkt worden getraind en kunnen oefeningen die wel mogelijk zijn, alleen maar kort worden gedaan. Het bezoek wat we vandaag zouden krijgen belde af met als reden het winterweer. Ze komen nu een andere keer als er wat meer trainingsmogelijkheden zijn. Sommigen vinden het winterweer niet erg. Een stapje terug en wat rustiger aan doen is voor enkele combinaties wel goed. Anderen worden door de beperkte mogelijkheden gehinderd in de opbouw. Die balen er weer van. Zo zal het weer altijd wel een discussiepunt blijven. 5 januari Nietsvermoedend loop je het clubhuis binnen en dan staat er bij de kachel een schoenendoos. Op de schoenendoos staat je naam en er zit een briefje opgeplakt. Je kijkt eens op de kalender om jezelf te overtuigen dat het geen pakjesavond is. Volgens de kalender is Sinterklaas al lang weg. Toch pak je het briefje en leest het. Er staat een gedichtje op: Om het veld te ontzien Hier een handige riem Voordat men gaat klagen Deze riem kan je altijd bij je dragen. Nog niets begrijpend maak je heel voorzichtig de doos open. Het geeft maar aan hoeveel vertrouwen je in je medeclubleden hebt. In de doos zit keurig ingepakt een broekriem met daaraan een pamper, kinderschepje en twee poepzakjes om hondenpoep in te doen. Dan valt het kwartje pas bij mij. Mijn hond had afgelopen zaterdag ook eens op het veld gepoept. Ik had de poep keurig opgeruimd en was het voorval al weer vergeten. Hopelijk heeft de gulle gever van de riem met toebehoren net zoveel gevoel voor het africhten van honden als hij gevoel voor humor heeft. Als dat zo is, dan komt het africhten zeker goed. 3 januari
De eerste trainingsdag van het nieuwe jaar. Na het uitwisselen van de nieuwjaarswensen en het nuttigen van de koffie werd er snel naar buiten gegaan. Er waren 12 honden met hun geleiders aanwezig, waarvan er 7 op het pak bijten. Er moest dus veel gedaan worden. Meint-Jan, die er dit jaar ook op de zaterdagen zal zijn, kon met de grote hoeveelheid honden zijn borst nat maken. Gelukkig heeft Meint-Jan een goede conditie en de juiste instelling waardoor de oefeningen vlot afgewerkt konden worden. Ook de 2 afwezige honden had Meint-Jan er nog wel bij kunnen hebben. Voor hij het pak aantrok liet Meint-Jan aan iedereen zien hoe je een hond voorwerp revieren leert. Noah, zijn pup van 3 maanden liep zelf vrolijk naar de kist, klom er met zijn vier poten op en blafte lekker. Heel zuinig op zijn. Bij het manwerk gebeurde weer heel veel leerzaams. Amigo wordt steeds ondeugender. Wim V. zal dan ook echt moeten gaan doen wat hij altijd roept: “Ik ga strakker werken en geef Amigo geen kansen meer.” De schijnaanval van Bink zag er prima uit, maar het apporteren van de sleutels blijft een drama. Kijken of de nieuw ingeslagen weg vruchten gaat afwerpen. Opletten dat Gino niet te lang blijft hangen bij het voorwerp bewaken. Lang hangen moet geen gewoonte gaan worden. Rokko werkte netjes en Hummer laat echt zien dat een keer in de week trainen te weinig is. Chessa en Kyra hebben het spelletje al helemaal door en gaan steeds beter. Met de honden gaat het dus prima. Het zal hard werken worden voor de geleiders om het niveau van hun honden bij te houden. Na het manwerk werden nog 4 honden door Wim V geplaagd met de steekmouw. Ook hier zit muziek in. 1 januari Het bestuur van ELVADO wenst een ieder een gezond en voorspoedig 2009 toe. Hoe staan de combinaties er aan het begin van het nieuwe jaar voor: Cor met Rokko: Apporteren gaat weer steeds beter. Strak gaan werken. Opletten dat er geen slordigheid/gemakzucht in het trainen insluipt. Liliana met Ares: Gaan redelijk goed. Opletten dat Aras op de juiste momenten onder appel wordt gezet, maar ook op de juiste momenten “vrijheid” krijgt. Goed de oefeningen overdenken en zelfstandiger werken. Cees met Hummer: Door verandering van werk wat minder getraind de laatste tijd. Bijten op zich gaat prima. Nog hard werken aan rust rond de helper en transport. Wim V met Amigo: Even wat korter en strakker werken. Daarna weer rustig uitbouwen. Liggen op schema. Mariska met Bink: Bink kent het hele programma, maar neemt Mariska niet altijd serieus. Gaat dan zijn eigen gang.
Peter S met Gino: Gaan goed. Gino heeft de onhebbelijkheid dat hij plotseling een oefening laat liggen en het de keer daarop gewoon weer goed doet. Niet te snel op reageren. Marcel met Simba: Geen commentaar. Traint door werk te weinig op de club. Peter K met Kyghly: Traint niet meer met Kyghly. Peter K met Roxi: Traint te weinig om vooruitgang te boeken. Meint Jan met Noah: Heeft een leuke pup met veel potentie. Pakwerk gaat gewoon goed. Ed met Kyra: Gaan goed. Begint net met bijten op het pak. Kyra is hier aan toe. Moet verder. Rustig opbouwen. Willem S met Chessa: Bijt goed op het pak. Kist revieren rustig uitbouwen. Meer rust in het zoeken brengen. Silvana met Diego: Diego heeft veel potentie. Heeft strakke hand nodig. Heeft er geen moeite mee om aan Silvana te beginnen. Niet teveel ruimte geven. Te weinig aanwezig om oefeningen uit te bouwen. Piet H met Storm: Gaan heel heel heel langzaam, maar wel zeker de goede kant op. Toont geen angst, maar het wordt wel tijd dat Storm gaat bijten.
