117 levens, 117 verhalen

NIEUWSBRIEF

135 DECEMBER 2015

THEMA

foto: Jessica Rijpstra

Handicap & Effect bezoek onze vernieuwde website:

www.lilian efonds.nl

117 levens, 117 verhalen Ze belden, deden navraag, klopten op deuren. Hun zoektocht voerde van het Indiase dorpje Nattarasnputta tot aan de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires.

Af en toe liep het spoor dood. Maar vaker was het raak. Zo wisten ze 117 mensen te achterhalen die steun van het Liliane Fonds hebben gekregen. Vaak in het verleden, soms nog steeds. De speurders? Twee Nederlanders. Paul Hoebink is hoogleraar ontwikkelings­ samenwerking aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Jessica Rijpstra is wetenschap­

De vorm van de ontvangen hulp liep uiteen. Van de betrokkenen kreeg 77 procent steun op het gebied van onderwijs; 59 procent medische hulp; 54 procent financiële steun; 38 procent (medische) hulpmiddelen en 18 procent therapie.

Een van de geïnterviewden was Maria (35) uit de Filippijnen – zie foto. Dankzij het Liliane Fonds kon ze naar school. Later werkte ze zes jaar als ambtenaar voor de lokale gemeenschap. Maria heeft dwerg­ groei, maar haar reuzewens is vervuld: ze heeft een kind gekregen. Haar zoontje voedt ze alleen op, want de ouders van de vader verleenden geen goedkeuring aan de relatie. Daarnaast ontfermt Maria zich over haar eigen, bedlegerige vader. Al heeft ze haar handen vol aan die dubbele verzorging, toch wil ze een eigen winkeltje beginnen. In wat? Dat weet Maria nog niet. Onze suggestie: in doorzettingsvermogen. Ze heeft een magazijn vol.

De onderzoekers zagen effect. Van de geïnterviewden stelt 58 procent dat de steun hen veel of zeer veel heeft geholpen; 19 procent voelt zich enigszins geholpen. Maar liefst 71 procent stelt dat de hulp zijn/haar leven sterk of zeer sterk heeft veranderd. Het gemiddelde rapportcijfer dat ze het Liliane Fonds geven, is 7,7.

Het onderzoeksrapport ‘Fighting the hidden disaster’ van Hoebink en Rijpstra vindt u op www.lilianefonds.nl/onderzoek. Het Liliane Fonds is een lerende organisatie: de weten­ schappelijke conclusies en aanbevelingen van het rapport gebruiken wij om onze hulp aan kinderen nog verder te verbeteren.

pelijk onderzoeker. Tien maanden lang onderzochten zij welke effecten de steun van het Liliane Fonds op levens heeft gehad. Ze spraken intensief met ‘oude bekenden’ van het Liliane Fonds in Argentinië, India, Ghana en op de Filippijnen. Als een ver­stande­lijke beperking een vraaggesprek uitsloot, interviewden ze ouders of verzorgers.

Kinderen uitsluiten? Uitgesloten!

Thema: Handicap & Effect

Ja, het heeft effect

Acht kinderen, die u hielp. Duizenden kinderen die hetzelfde hopen.

Medische hulp. Onderwijs. Werk en inkomen. Versterking van het recht op meedoen. Helpt dat nou? Die vraag onderzochten Paul Hoebink en Jessica Rijpstra in Argentinië, Ghana, India en de Filippijnen – zie ook de voorpagina. Intensief spraken zij met 117 mensen die hulp van het Liliane Fonds ontvingen – of nog steeds krijgen. Enkele namen, gezichten en verhalen? Een ontmoeting met Javier, Isha en Bayani.

Isha en de angst voor later Isha (21) is een overlever. Vechtlustig, humoristisch. Toch hoopt ze stilletjes eerder dood te gaan dan haar moeder, van wie ze afhankelijk is. Harde realiteit in India.

Javier en het rechte pad In Buenos Aires hielden de onderzoekers Paul en Jessica de klok in de gaten. Vóór 13.30 uur moesten ze de wijk hebben verlaten. Verslag van hun ontmoeting met Javier (26). Buenos Aires betekent goede luchten. Maar dat geldt niet voor alle stadsdelen. In de rafelwijk waar Javier woont, ruikt het naar onveiligheid. ‘Er is veel drugshandel, alcoholisme en geweld’, weet Jessica. ‘Rivaliserende straatbendes zijn er de baas. Tot half twee ’s middags houden ze zich koest. Dat is de afspraak. Zo kunnen schoolkinderen, die om één uur uit zijn, veilig thuiskomen.’ ADHD In een geblindeerde wagen bracht een chauffeur de onderzoekers naar de plaats van bestemming: een wijkgebouw van een hulporganisatie. Daar ontmoetten de

onderzoekers Javier. Huisbezoek was geen optie. Dat zou Javiers spraakzaamheid vermoedelijk ongunstig hebben beïnvloed: hij woont in een kleine driekamerwoning met vijf andere familieleden, onder wie zijn broer die aan schizofrenie lijdt. Wat Javier zelf mankeert? Gedragsproblemen, waarbij vooral ADHD en leerstoornissen in het oog springen. Aanvankelijk ging hij naar een reguliere school. Dat was aap noot misère. Succesvoller was zijn overstap naar een speciale school in de wijk. Daar leerde hij onder meer zijn impulsen beheersen. Het Liliane Fonds, dat in samenwerking met zijn

partnerorganisatie hem van 2001 tot 2008 steunde, zorgde voor psychologische hulp en medicatie en bekostigde het onderwijs. Eén tegenvaller: de overheid blijkt de schooldiploma’s en certificaten – voor onder meer loodgieter en conciërge – niet te erkennen. Toch heeft Javier telkens werk. Twaalf beroepen dertien ongelukken, maar hij redt het. Zijn droom is sportinstructeur worden. Lager wal Zonder hulp was hij veel te jong getrouwd en had hij verkeerde vrienden, vertelde hij de onderzoekers. Dan was het fout gegaan. Feit is dat handicap en lager wal elkaar niet uitsluiten. Integendeel: wie kwetsbaar is, raakt sneller verstrikt in drugshandel of prostitutie. Maar Javier wist de valkuilen te ontwijken en kan zichzelf in de spiegel recht in de ogen kijken.

Bij Isha’s geboorte was er geen vuiltje aan de blauwe lucht. Een klein wonder, want eerder kreeg haar moeder vier doodgeboren kinderen en enkele miskramen. Als kleuter kon Isha lopen, rennen, klimmen. Toen begon haar lichaam krom te trekken. Een arts werd niet geraadpleegd: in India is bijgeloof vaak dichter bij huis dan diagnostiek. Een kwade geest, oordeelde de

familie. Isha werd verstoten. Alleen de ouders keerden haar niet de rug toe. Verongelukt Isha woont in een klein betonnen woninkje. Binnen hangt een offerplankje met een portret van haar vader. Drie jaar geleden is hij verongelukt. Dagelijks vergezelde hij Isha op haar reis met het openbaar vervoer naar school. Bij een overstappunt is hij doodgereden. Dat is voor haar ogen gebeurd. Moeder en dochter beheren een pension voor weduwnaars. Maar dat levert nog geen dertig euro per maand op. Het Liliane Fonds heeft schooluniform, bed en matras van Isha bekostigd. Ook zijn kleding en voedsel aangeschaft. Van een Indiase

organisatie heeft ze een tricycle gekregen. Stoer en fonkelend. Maar Isha heeft niets aan zo’n driewielfiets. Bellen Tegenwoordig zit ze veel voor het huis. Ze heeft besloten om telefoonkaarten te gaan verkopen. Twee vliegen in één klap: wat extra inkomen en sociale contacten. Ook gaat ze naar een zelfhulpgroep. De coördinator daarvan heeft zich opgeworpen als financieel curator voor Isha en haar

Bayani (26) uit de Filippijnen is verstandelijk beperkt en spastisch. Oorzaak: hersenvliesontsteking. Zijn moeder verkoopt zelfgemaakte tasjes en sieraden van kralen. Bayani rijgt liever zijn kleine gelukjes aan elkaar. Dat zijn er veel. Hij heeft een vrolijk karakter, speelt vaak op straat en kan zich voortbewegen dankzij de fysiotherapie die het Liliane Fonds jarenlang bekostigde. Ook is Bayani vijftien jaar naar een dagopvang gegaan, waar hij eenvoudige vaardigheden als tekenen, knippen en tellen heeft geleerd. Wel maakt zijn moeder zich sappel om hem. Wie moet voor Bayani zorgen als zij en haar man dood zijn? Haar jongere zoon wil ze niet met die zorg opzadelen. Foto van links naar rechts: Paul Hoebink, Bayani en zijn moeder.

Omwille van privacy zijn de namen Maria, Javier, Isha en Bayani op verzoek van de wetenschappelijk onderzoekers gefingeerd.

Het Liliane Fonds maakt kinderen sterker

Nicolas

Mohamed (7) maakt een V-teken. De V van het Indonesische woord ‘vital’? Goed mogelijk, want ondanks zijn syndroom van Down leeft hij voluit. Dankzij begeleiding op het revalidatiecentrum is Mohameds zelfredzaamheid enorm toegenomen. Hij is nu zindelijk, kan zich aankleden en zelfstandig eten. Zijn favoriete plek: school. Bijdrage € 132,36 voor schoolkosten en begeleiding ouders

Wat kun je in Bolivia op straat vinden? Sleutels. Lamakeutels. Of een kind. In 2008 zag een man de ondervoede Nicolas, die pas enkele maanden oud was. De baby belandde in een weeshuis. Adoptie bleef uit vanwege zijn verstandelijke beperking en epilepsie. Nu gaat Nicolas (7) naar een speciale school en revalidatiecentrum. Bijdrage € 114,79 voor medicijnen en schoolkosten

Piero

Chantal

Ook zonder de verstandelijke beperking van Piero (14) uit Peru kun je er met je verstand niet bij: zijn vader heeft het gezin de rug toegekeerd. Met zijn moeder woont hij bij oma in. Op de speciale school krijgt hij een aangepast leerprogramma en logopedie. Praten gaat beter, vrienden maken ook. Bijdrage € 150,56 voor schoolkosten

Haar naam in schoolkrijt? Die kun je uitwissen. Maar haar groeiende zelfverzekerdheid niet. Chantal (17) uit Rwanda is met een hersenbeschadiging geboren. Op de dorpsschool was ze niet welkom. Op een speciale school wel, dankzij het Liliane Fonds. Bovendien krijgt ze medicatie tegen epileptische aanvallen. Bijdrage € 50,09 voor de schoolkosten

moeder. Nu blijkt dat hij een deel van hun geld in eigen zak heeft gestopt. Dat vindt ze heel naar. Maar groter blijft Isha’s angst dat haar moeder vroegtijdig sterft. Het Liliane Fonds kan die vrees niet wegnemen – we zijn niet almachtig. Ook wakkert het verhaal van Isha ons besef aan dat niet alles altijd even goed loopt. We betreuren dat zeer, maar vinden in ieder geval troost in de zekerheid dat we haar zelfredzaamheid hebben kunnen versterken.

foto’s: Jessica Rijpstra

Isha leeft in de straatarme deelstaat Tamil Nadu in Zuid-India. Ze heeft ––– En dan is het stil. Want niemand weet exact aan welke ziekte of aandoening ze lijdt. Haar botten zijn ernstig misvormd. Enkel haar handen, hoofd en voeten hebben zich normaal ontwikkeld.

Mohamed

Milagros

Aminata

Haar naam betekent ‘geschenk voor een gunst van het hogere’, maar Milagros (7) uit Bolivia heeft een verstandelijke beperking, gedragsproblemen – met name agressie – en epilepsie. Haar vader is met de noorderzon vertrokken. Toch maakt ze reuzenstappen, dankzij medicatie, gedragstherapie en speciaal onderwijs. Bijdrage € 139,16 voor medicijnen en kosten van speciaal onderwijs

Die oorhanger? Made by Aminata (20) uit Burkina Faso! Ze rijgt ook kralenkettingen. Tweemaal per week reist haar moeder met haar naar een revalidatiecentrum. Daar krijgt Aminata, die een verstandelijke beperking heeft, logopedie en handwerken. Next step: werk in een sieraden-atelier voor mensen met een beperking. Bijdrage € 73,94 voor logopedie en beroepsopleiding

Tio

Paul

Tio (11) uit Indonesië werd vaak gepest. Reden: zijn haperende verstandelijke ontwikkeling en spraakproblemen. Nu zit hij op een kindercentrum met speciaal onderwijs. Dankzij een startkapitaaltje konden zijn ouders een winkeltje beginnen. Met succes: van spaargeld hebben ze een fiets voor Tio gekocht waarmee hij nu zelf naar school kan fietsen. Bijdrage € 108,97 voor logopedie en kosten van speciaal onderwijs

Dorpelingen meden hem. Niet dat epilepsie besmettelijk is, maar veel Kenianen zien er de hand van het kwaad in. Dankzij het Liliane Fonds heeft Paul (12) neurologisch onderzoek en medicatie gekregen. Hij zit nu op een basisschool met internaat. Zijn ouders en de dorpelingen weten inmiddels wat epilepsie is. Bijdrage € 73,43 voor medicijnen en schoolkosten

Programma’s

Werk en inkomen

Sociale contacten

Onderwijs

Gezondheid

Kleine bedragen maken grote verschillen: IBAN NL08 RABO 0303 0800 00

Acht kinderen, die u hielp. Duizenden kinderen die hetzelfde hopen. Mohamed

Nicolas

Mohamed (7) maakt een V­teken. De V van het Indonesische woord ‘vital’? Goed mogelijk, want ondanks zijn syndroom van Down leeft hij voluit. Dankzij begeleiding op het revalidatiecentrum is Mohameds zelfredzaamheid enorm toegenomen. Hij is nu zindelijk, kan zich aankleden en zelfstandig eten. Zijn favoriete plek: school. Bijdrage € 132,36 voor schoolkosten en begeleiding ouders

Wat kun je in Bolivia op straat vinden? Sleutels. Lamakeutels. Of een kind. In 2008 zag een man de ondervoede Nicolas, die pas enkele maanden oud was. De baby belandde in een weeshuis. Adoptie bleef uit vanwege zijn verstandelijke beperking en epilepsie. Nu gaat Nicolas (7) naar een speciale school en revalidatiecentrum. Bijdrage € 114,79 voor medicijnen en schoolkosten

Piero

Chantal

Ook zonder de verstandelijke beperking van Piero (14) uit Peru kun je er met je verstand niet bij: zijn vader heeft het gezin de rug toegekeerd. Met zijn moeder woont hij bij oma in. Op de speciale school krijgt hij een aangepast leerprogramma en logopedie. Praten gaat beter, vrienden maken ook. Bijdrage € 150,56 voor schoolkosten

Haar naam in schoolkrijt? Die kun je uitwissen. Maar haar groeiende zelfverze­ kerdheid niet. Chantal (17) uit Rwanda is met een hersenbeschadiging geboren. Op de dorpsschool was ze niet welkom. Op een speciale school wel, dankzij het Liliane Fonds. Bovendien krijgt ze medicatie tegen epileptische aanvallen. Bijdrage € 50,09 voor de schoolkosten

Milagros

Aminata

Haar naam betekent ‘geschenk voor een gunst van het hogere’, maar Milagros (7) uit Bolivia heeft een verstandelijke beperking, gedragsproblemen – met name agressie – en epilepsie. Haar vader is met de noorderzon vertrokken. Toch maakt ze reuzenstappen, dankzij medicatie, gedragstherapie en speciaal onderwijs. Bijdrage € 139,16 voor medicijnen en kosten van speciaal onderwijs

Die oorhanger? Made by Aminata (20) uit Burkina Faso! Ze rijgt ook kralenkettingen. Tweemaal per week reist haar moeder met haar naar een revalidatiecentrum. Daar krijgt Aminata, die een verstandelijke beperking heeft, logopedie en handwerken. Next step: werk in een sieraden­atelier voor mensen met een beperking. Bijdrage € 73,94 voor logopedie en beroepsopleiding

Tio

Paul

Tio (11) uit Indonesië werd vaak gepest. Reden: zijn haperende verstandelijke ontwikkeling en spraakproblemen. Nu zit hij op een kindercen­ trum met speciaal onderwijs. Dankzij een startkapitaaltje konden zijn ouders een winkeltje beginnen. Met succes: van spaargeld hebben ze een fiets voor Tio gekocht waar­ mee hij nu zelf naar school kan fietsen. Bijdrage € 108,97 voor logopedie en kosten van speciaal onderwijs

Dorpelingen meden hem. Niet dat epilepsie besmettelijk is, maar veel Kenianen zien er de hand van het kwaad in. Dankzij het Liliane Fonds heeft Paul (12) neurologisch onderzoek en medicatie gekregen. Hij zit nu op een basisschool met internaat. Zijn ouders en de dorpelingen weten inmiddels wat epilepsie is. Bijdrage € 73,43 voor medicijnen en schoolkosten

Programma’s

Werk en inkomen

Sociale contacten

Onderwijs

Gezondheid

Kleine bedragen maken grote verschillen: IBAN NL08 RABO 0303 0800 00

Column

Het meisje met de parel

Liliane Fondsambassadeur Monique Velzeboer beeldde Sakshi af als een Indiase versie van ‘het meisje van Vermeer’. Het was 2007. Sakshi was zeven jaar. Ze had een hersen­ beschadiging, was spastisch en verstandelijk wat achter. Wij betaalden haar therapie.

90.000 parels Wij ondersteunen elk jaar 90.000 Sakshi’s. In Afrika, in Azië, in Latijns­Amerika. Kinderen met een handicap die stuk voor stuk parels zijn. Voor wie er oog voor heeft. Voor wie

hun ‘glans’ herkent en ziet hoe bijzonder hun veerkracht, moed en doorzettingsvermogen zijn. Vaak tegen de stroom in. Hoop Ik had u graag verteld hoe het nu met Sakshi gaat. Ze moet nu vijftien jaar zijn. Maar we zijn ‘het meisje van Vermeer’ uit het oog verloren. Dat is niet altijd te voorkomen. De organi­ satie die Sakshi ondersteunde, werkt niet meer met ons samen. Maar steeds als ik Sakshi’s portret zie, en dat is bijna elke dag, hoop ik dat de zorg en

therapie die wij ooit financierden, tot op de dag van vandaag doorwerken in haar leven.

foto: Marieke Viergever

Uniek Is de foto van Sakshi een kunstwerk? Jazeker! Maar wel een kunstwerk dat perfect bij het Liliane Fonds past. Want de echte parel is Sakshi zelf. Haar persoonlijkheid spat van de foto. De compositie accentueert hoe uniek ze is.

‘Past een kunstwerk aan de muur wel bij het Liliane Fonds?’ Mijn broer heeft de Nieuws­ brief gelezen. Hij doelt op het portret van Sakshi, dat op mijn kamer hangt en zichtbaar is op de foto die bij mijn column staat.

Kees van den Broek, directeur Liliane Fonds

Zonnebloem, snip en vuurtoren Rarara: waar is de 442 miljoen euro aan guldenbankbiljetten gebleven die nog altijd niet bij De Nederlandse Bank (DNB) zijn ingeleverd? Aan het einde van de regenboog? In oude sokken maat XL? Bij brand in rook opgegaan? Weliswaar blijven guldenbank­ biljetten nog altijd bij DNB binnen­ sijpelen – elke maand ter waarde van ongeveer een half miljoen in euro’s – maar een enorme berg papiergeld is nog altijd niet terecht. Sympathiek Tot 2032 zijn de meeste biljetten nog om te wisselen. Maar niet

zonder rompslomp. U dient een aanvraagformulier in te vullen en het samen met een kopie van uw legitimatiebewijs naar DNB op te sturen. Een kortere en sympathie­ kere weg? Diep tientje, ‘geeltje’ en/ of ‘zonnebloem’ uit uw lade en stuur ze op naar het Liliane Fonds, t.a.v. afdeling Financiën, Antwoordnummer 10855,

Periodiek schenken is simpel Wilt u vijf of meer opeenvolgende jaren met belastingvoordeel een vast bedrag schenken, dan kan dat met een onderhandse schenkingsovereenkomst. Oftewel: rechtstreeks aan het Liliane Fonds en zonder tussenkomst van een notaris. Wilt u er zeker van zijn dat uw donaties al vanaf begin 2016 voor belastingvoordeel in aanmerking komen, regel het dan bijtijds. Betalingen die vóór de datum van ingang van de schenkingsovereenkomst zijn gedaan, tellen niet mee.

5200 WB ’s­Hertogenbosch onder vermelding van uw naam, adres en woonplaats. Een postzegel is niet nodig. Mocht u een ‘snip’ vinden? Laat hem naar ons vliegen. Komt u ook nog een ‘vuurtoren’ tegen? Geweldig! Wij brengen graag extra licht in kinderlevens.

Nalatenschap? Levenskans! Steeds meer mensen zetten een hartverwarmende stap: ze nemen het Liliane Fonds in hun testament op. Zo geven ze na hun overlijden nieuwe levenskansen aan kinderen met een handicap in de allerarmste gebieden van de wereld. Nog een mooie gedachte: wat het Liliane Fonds aan nalatenschap ontvangt, laat de fiscus ongemoeid. Als erkende Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) hoeven wij geen erfbelasting te betalen.

Uw nalatenschap : een geschenk voor het leven

Stichting Liliane Fonds

Gratis infolijn: 0800 - 7 800 800 www.lilianefonds.nl [email protected] bankrekening 30.30.80.000 BIC-code RABONL2U IBAN-code NL08 RABO 0303080000

Op www.lilianefonds.nl/belastingvoordeel vindt u het formulier met toelichting. U kunt dit ook aanvragen bij Margriet Heinen via [email protected] of via 0800 - 7800 800 (gratis).

Open Iedereen wil zijn nalatenschap goed geregeld hebben. Zorgvuldig, doordacht. Aan die zekerheid dragen we graag bij, of u nu wel of niet besluit om een deel van uw nalatenschap voor het werk van het Liliane Fonds te bestemmen. Wilt u een afspraak voor een open en oriënterend gesprek? Wilt u telefonisch informatie? Of wilt u de brochure over nalatenschap ontvangen? Neem dan contact op met Fien van Halder, 0800 – 7 800 800 (gratis). Mailen kan ook: [email protected] foto: Ghanyobi

Havensingel 26 5211 TX ’s-Hertogenbosch Nederland T +31 (0)73 - 518 94 20 F +31 (0)73 - 518 94 21

Kijk voor meer informatie op www.lilianefonds.nl

Ter gelegenheid van ons 35-jarig jubileum laten we in vier korte sfeerverhalen lev en en werken achter de voorde ur van het Liliane Fonds zie n. Dit is het slotdeel van de se rie ‘Dit zijn wij.’

Onze ogen, oren en handen Uit vrije wil kiest niemand voor een beperking. Juist daarom worden sommige mensen vrijwilliger bij het Liliane Fonds. Tijd voor bezoek aan een regiobijeenkomst van deze onmisbare krachten.

Ongebonden Twee­ à driemaal per jaar komen ze bijeen. Regio­ coördinator is Frans Mesman. ‘Het Liliane Fonds heeft zes regio’s’, vertelt hij. ‘Drie ervan zitten in de opbouwfase: Noord­Nederland, West­Brabant/ Zeeland en Noord­Holland.’ Vormen de grote rivieren een ‘breuklijn’? Niet meer. Ooit stond het Liliane Fonds te boek als katholieke Brabantse organisa­ tie. ‘Maar dat is verleden tijd’, weet Frans. ‘Veel mensen vinden het ook een goede zaak dat het Liliane Fonds niet aan een religie of levensbeschouwing gebonden is.’ Regiovrijwilligers zijn de ogen, oren en handen van het Liliane Fonds. Ze kennen hun regio, maken deel uit van sociale netwerken. Hun vrijwilligerswerk is veelzijdig. Enkele taken: gastlessen op scholen geven, campagnes ondersteunen, sponsor­ en inzamelacties begeleiden, informatie verstrekken op festivals, markten en sport­ evenementen.

foto: Marieke Viergever

Volgt u? Eerste verdieping van het Liliane Fonds­gebouw in ’s­Hertogenbosch. Boven aan de trap links, voorbij de afdeling Programma. Nu die deur door. Daar, rond die tafel met halflege doos chocolaatjes. Daar zitten de sympathieke regiovrijwilligers uit Oost­Brabant en Limburg. Vier vrouwen en drie mannen; enkele vaste deelnemers zijn verhinderd.

Schoenenjacht Het favoriete vrijwilligerswerk van Andrien Verhagen? De jacht op oude schoenen, die het Liliane Fonds geld opleveren. Nee, wie bij Andrien in Rosma­ len op de koffie gaat, hoeft niet op sokken naar huis. Maar fanatiek is ze: ‘Ik zamel zo’n 400 paar schoenen per jaar in. Pas nog stond er iemand aan de deur met een kofferbak vol.’ Ze heeft nog een tip: ‘Een vriendin van me schreef op de uitnodiging voor haar 65ste verjaardag: ‘Neem oude schoenen mee voor het Liliane Fonds!’ Ja, weer eens wat anders dan kersenbonbons.’ Vrijwilliger Theo van den Elzen vult haar aan. Een vrouwelijke oud­collega van hem lag langdurig in het ziekenhuis. Diagnose: kanker. ‘Tot haar overlijden gold het verzoek aan familie en bekenden om bij bezoek geen bloemen maar geld voor het Liliane Fonds te geven. Op haar nachtkastje stond een collectebox.’

Suriname Ex­onderwijzeres Anita Kolen uit Tilburg leerde nut en noodzaak van het Liliane Fonds op een reis kennen. In 2012 bezocht ze haar broer in Suriname, waar ze zelf tot haar negentiende heeft gewoond. ‘Hij vroeg me om luiers voor een kindertehuis mee te brengen. Van het een kwam het ander. In Suriname heb ik kinderen met een beperking schilderles gegeven. Dat was geweldig. In mijn jeugd werden kinderen met een handicap in Suriname verstopt. Nu krijgen ze de kans om te laten zien waartoe ze in staat zijn.’ Bel Op de agenda van de regio­ vergadering staat onder meer de campagne ‘Wij trekken aan

de bel 2016’, die in maart plaatsvindt. Voor deze zesde editie is veel vrijwilligerskracht nodig: basisscholen bellen of ze willen meedoen, informatie verstrekken. Mooi werk, vindt Frans. ‘Maar ook een oefening in geduld. Voordat je een schooldirecteur telefonisch te pakken hebt, moet je vaak eerst langs een conciërge. Dat kan een flinke opgave zijn’, glimlacht hij. Togo Eén vrijwilligster heeft al die tijd in stilte geluisterd. ‘Dit is mijn eerste bijeenkomst’, zegt Francien van den Bergen met verontschuldigende lach. Maar haar verhaal verdient het om hardop uit te spreken. Dertien jaar lang was ze missiezuster in Togo, waarvan acht jaar als mediator voor het Liliane Fonds. Om gezondheidsredenen moest ze terug naar Nederland. Als ze dat niet zou doen, zou het haar dood betekenen, waar­ schuwde de specialist. In maart van dit jaar keerde Francien terug. Ze mist de 45 kinderen die in Togo deel van haar leven uitmaakten. Maar toeval bestaat niet: Francien zit aan de Bossche vergadertafel met haar gezicht naar het zuid­zuidwesten. Richting Togo, omdat de wereld niet ophoudt bij een halfsteens muur, hek of horizon.

Zou u vrijwilligerswerk voor het Liliane Fonds willen doen bij u in de regio, waarbij u zelf de regie voert over het aantal uren? Bel voor extra informatie Lex van Moorsel, 073 – 518 94 20.

Colofon Stichting Liliane Fonds Havensingel 26 5211 TX ’s­Hertogenbosch Nederland T 073 518 94 20 F 073 518 94 21 www.lilianefonds.nl

Gratis infolijn: 0800 ­ 7 800 800 [email protected] IBAN: NL08 RABO 0303 0800 00 BIC­code: RABONL2U volgend nummer: maart 2016 ISSN 1383­0066 RSIN 0073 76 327

Ambassadeurs: Jaap Jongbloed Monique Velzeboer Wieke Biesheuvel Minke Booij Erica Terpstra

Open de wereld

Volg ons op:

Wij gebruiken uw gegevens om u te informeren over ons werk. Als u hier geen prijs op stelt, kunt u dit schrif­ telijk melden bij het Liliane Fonds.