??? PASEN PINKSTEREN. Hoe ga jij van Pasen naar Pinksteren?

??? PASEN PINKSTEREN

Hoe ga jij  van Pasen naar Pinksteren? PKN Vianen 2014

Hoe ga jij van Pasen naar Pinksteren ? Dit is de vraag die wij hebben gesteld aan een aantal mensen in onze directe omgeving. De reacties waren heel divers. Van ‘Wat moet ik daarmee?’ tot ‘Dat wil ik je wel vertellen!” . En de reacties kwamen. Allemaal -stuk voor stuk- prachtige antwoorden op deze hele persoonlijke vraag. Met heel veel plezier hebben wij ze voor jullie gebundeld. Wij hopen dat dit een inspirerende leidraad mag zijn op weg naar Pinksteren. Hierbij willen wij Ben, Jaantje ,Gerda, Marja, Willeke, Sandra, Luc, Carriet, Nico, pastoor Meijer, Ria, Gijsje, Ton, Gerrie, Ankie, Henk, Petra, Jet, Carla, Johan, Tiny, Annemiek, Bert, Ed, Cees, Diana, Corrie, Leo, Joke, Piet, Ria, Trina, Corianne, Wimke, Rienk, Janneke, Annie, Gerard, Peter en Rein hartelijk danken voor hun openhartige en mooie bijdrage. Tineke en Bertus.

Wil jij de volgende keer ook meedoen, geef dan even je naam door aan [email protected] of bel 0347370564.

April 2014

PASEN

21 april 2014

Op weg van Pasen naar Pinksteren. De avond na Pasen ga ik graag even bij de Emmaüsgangers langs. Wat een dag hebben die doorgemaakt. Heen en weer geslingerd tussen uiterste wanhoop en vreemde berichten alsof er toch hoop en nieuw leven zou zijn niet te geloven ze zijn tenslotte maar naar huis gegaan. Nu thuis met hem het laatste stuk liep hij met hen op zo vreemd en zo vertrouwd wat hij zei ze zagen weer: het is lente. de wereld wordt groen

Samen met hem.. in de stilte van de avond in de liefde van zijn ogen geneest hun diep verdriet eenvoudig breekt Hij met ons het brood.

22 april 2014

De periode tussen Pasen en Pinksteren is voor mij… Het diepe voelen van de wetenschap dat het gewoon onvoorstelbaar is wat  het Hem heeft gekost om in zoveel liefde onze schuld op zich te nemen, te  willen dragen en voor ons te sterven. Daar word ik nog steeds stil van. Daar  ben ik zo dankbaar voor. Niet gebukt te hoeven gaan onder de schuldgevoelens van je zonden, maar  een zeker weten dat Hij je die vergeeft, als je oprecht om vergeving vraagt. Maar ook het gevoel van losgelaten worden, zoek je eigen pad, met alle  hobbels die je tegenkomt…., een beetje een paniekerig gevoel, maar  daarnaast een zeker weten dat Hij er altijd voor je is.  Maar ook het spotten van de eerste (pinkster)bloemen in het voorjaar…. hoe  bijzonder is dat ieder jaar ook weer…. The circle of life… 

GdW

23 april 2014

24 april 2014

25 april 2014

26 april 2014

De tijd tussen Pasen en Pinksteren en het Pinksterfeest zelf zijn vaak het ‘ondergeschoven kindje’ als het om muzikale drukte en aandacht gaat. De tijd voor Pasen met haar kerkdiensten en vespers biedt veel mogelijkheden om in de kerkmuzikale rijkdom voor die tijd onder te duiken. Richting Pinksteren heb ik de indruk dat velen al een beetje in de vakantiestemming komen. Het mooie weer werkt daar uiteraard aan mee. Half juni is het ‘dan ook nog even Pinksteren’. Wanneer je echter muziek zoekt die iets met ‘geest’ te maken heeft gaat er een wereld open die minstens net zo groot is als wanneer je zoekt op ‘lijden’ of ‘verrijzenis’. Denk maar aan de meesterwerken van Bach, het motet ‘Der Geist hilft unsrer Swachheid auf ‘of Cantate 34 ‘O ewiges Feuer, o Ursprung der Liebe’. Als ik weer even terugdenk aan het jaarthema van de PKN ‘Met hart en ziel’, is dan juist Pinksteren niet nodig om stil te staan bij de begeestering die ons de rest van het jaar beheersen moet in de dingen die we doen? Juist de tijd tussen Pasen en Pinksteren dient om ons hierop te bezinnen. Rienk Bakker

. 27 april 2014

28 april 2014

In het octaaf van Pasen, de dagen van Paaszondag tot aan Beloken Pasen, wordt in de Latijnse liturgie het bovenstaande graduale gezongen. Het is een vers uit psalm 118: "Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, laten wij erom jubelen en blij zijn." Die dag is natuurlijk de dag van Christus' opstanding. Dit gezang geeft voor mij de toon aan voor de rest van de tijd. Want iedere dag in de paastijd beleven we vanuit Zijn verrijzenis. Maar tegelijkertijd kleurt Zijn verrijzenis iedere dag van ons leven. We mogen leven uit kracht van de belofte van Pasen. Voor mij persoonlijk is het goed dat te overdenken, ook op dagen die meer op Goede Vrijdag lijken. Pastoor Meijer

29 april 2014

m|}Ç ÉzxÇ ÅÉxàxÇ éÉäxxÄ äxÜàÜÉâãxÇ {xuuxÇ â|àzxáàÜttÄwA [xà äxÜàÜÉâãxÇ wtà {ttÜ |Ç áàttà áàxÄwx [xÅ ÄÉá àx ÄtàxÇA g|Çç wx _tâÇtç

30 april 2014

GODS LINKERWANG Toen mijn vader en moeder vertelden van hem, die rond ging in steden en dorpen, die mensen opbeurde en deelde al wat hij had, die vrome praatjes doorprikte en zieken genas, die in mensen geloofde, in de verschopten vooral, de man met die doornenkroon op zijn hoofd, die voor koning moest spelen en uit werd gelachen en dood werd gemarteld, toen ze vertelden dat die loser de liefde van God was, zijn linkerwang, de machteloosheid ten top gespijkerd, kon ik het niet bevatten, het ging mijn verstand ver te boven. maar ik had het gevoel dat het waar was, want wie zou er zoiets onzinnigs verzinnen, zo dwars op de wetten van deze wereld, wij mensen niet, wij willen winnen, ten koste van alles. HvL

1 mei 2014 Hoe ga jij van Pasen naar Pinksteren? Toen deze vraag mij werd gesteld, wist ik daar zo 1,2,3 geen antwoord op te geven. Gelukkig hoefde dat ook niet gelijk. Ik probeerde er onderuit te komen, de vraag te negeren, ik was immers niet tot een antwoord verplicht. Ik probeerde ervoor weg te lopen, maar de vraag kwam telkens terug en liep met mij mee waar ik ook naar toe ging. Toen kreeg ik in de gaten dat de vraag mij niet voor niets werd gesteld. Ik zocht een rustig plekje op en herhaalde de vraag: Hoe ga ik van Pasen naar Pinksteren? Hoe ver ben ik eigenlijk al op weg? De vragen en (ant)woorden buitelden door elkaar heen met flitsen door m’n hoofd en ik liet het maar komen: Kleine stapjes. Nog maar net op weg. Onzeker. Aarzelend. Hoe weet ik waar ik al ben op de weg? Welke route neem ik eigenlijk? Bewust? Onbewust? Op de ‘automatische piloot’? Omkijkend naar Pasen, zo kort geleden. Verhalen uit de bijbel en boodschappen die ze vertellen. Ziende blind zijn. Niet vasthouden, maar loslaten uit liefde. Liefde door de dood heen. Opstanding uit de dood. Viering van het leven. Met vallen en opstaan. Luisterend in stilte. Voelen. Willen rennen naar Pinksteren, want het is zo wonderlijk mooi. Zoekende. Hindernissen onderweg. Zonnestralen, soms tussen donkere wolken door, een andere keer de hele dag door schijnend. Verwarmend. Hartverwarmend. Mensen die je tegenkomt of juist met je meelopen, die je afremmen of een duwtje geven in de goede richting. Bemoedigen. Liefde. (Bescherm)Engelen. De natuur die spreekt op haar eigen speciale manier… Wat een stortvloed van woorden! Ik besluit het van mij af te schrijven en het op papier te zetten, dat heeft mij al vaker geholpen. Het geeft een soort van rust. De vraag die mij werd gesteld heeft mij iets moois gebracht besef ik tijdens het schrijven. Al weet ik nog niet waar ik ben op de weg van Pasen naar Pinksteren, ik ben onderweg! Dat is wel duidelijk en ik zie dat mijn route mij wordt aangewezen, ook als ik ondertussen misschien even ben ‘afgedwaald’. Het is niet altijd makkelijk, het zicht niet altijd helder, maar de route is boeiend en vandaag zet ik in ieder geval weer een nieuwe stap in de goede richting. Een stap vol vertrouwen naar die wonderlijke gebeurtenis die steeds dichterbij komt. Een stap verder onderweg van Pasen naar Pinksteren. Dank je wel vragensteller!

2 mei 2014

De tijd tussen Pasen en Pinksteren is eigenlijk ontleend aan het Oude Testament. Men vierde het Paschafeest om de uittocht uit Egypte te gedenken en vijftig dagen later het Wekenfeest, als dank voor de tarweoogst. Christenen vieren nu de opstanding van Jezus op het Paasfeest en zo werd voor ons 50 dagen later het Wekenfeest het Pinksterfeest, het feest van de uitstorting van de Heilige Geest, waaraan gekoppeld de opdracht om aan alle volken het Evangelie te verkondigen. (Pinksteren is afgeleid van het Griekse pentekoste dat 50 betekent.) Voor mij is de 50 dagentijd tussen Pasen en Pinksteren een tijd van hoopvol verwachten. Met Pasen vieren we Jezus’ opstanding uitbundig, de dood is overwonnen, geen graf kon Hem vasthouden. Maar toch is het plaatje nog niet compleet, er is ons nog meer beloofd, namelijk de uitstorting van de Heilige Geest. Weliswaar verlaat Jezus voorafgaand aan de uitstorting van die Geest deze aarde, maar Hij belooft ook dat Hij de Trooster zal zenden en dat mogen we dan gedenken op het Pinksterfeest, wanneer de volgelingen van Jezus uitbundig de Blijde boodschap verkondigen aan allen die het maar horen wilden. Daarbij leek het wel of ze tongen als van vuur op hun hoofd hadden.

Natuurlijk is het voor ons spijtig dat we daar niet bij konden zijn, het echt zelf meemaken. Maar toch geeft God ons in de Bijbel zoveel informatie dat we het met de ogen dicht toch een beetje kunnen meebeleven. Maar ja…. het blijft toch altijd een zaak van GELOVEN!

3 mei 2014

Van Pasen tot Pinksteren… Opdracht bij een lezing: 2 Koningen 2: 1 – 18 Een groot profeet - Elia - draagt zijn gezag over aan zijn opvolger, talloos zijn de overeenkomsten met de andere Elia die gekomen is. Zoek en vind de overeenkomsten met de tweede Elia! Johan Langelaar

Heb de overeenkomsten gevonden en wil je graag reactie? Dan kun je ze opsturen naar : Ds. Johan Langelaar Johan Langelaar [[email protected] Tineke Labrie Hofplein 25 4132 VK Vianen Mail [email protected]

4 mei 2014

5 mei 2014

Een tijd van vergeving Psalm 32, 1-2 Gelukkig de mens van wie een misstap is vergeven, en van wie de zonde is toegedekt Gelukkig de mens wiens zonde de HEER niet aanrekent, van wie het geweten tot rust is gekomen. Als we vergeving van onze eigen zonden willen krijgen, moeten we anderen vergiffenis schenken.

“elkaar vergeven” Woorden uit het Heilig Evangelie volgens Lucas (23, 34) als we met Pasen lezen: Jezus sprak: “Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen”. Woorden uit het Heilig Evangelie volgens Johannes (20, 22-23) als we met Pinksteren lezen: “Ontvang de heilige Geest”, zei Hij: “Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden”. Woorden uit het Onze Vader als we bidden: “Vergeef ons onze schuld zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven”. Woorden uit de geloofsbelijdenis als we uitspreken: “Ik geloof in de vergeving van de zonden”. Woorden van onszelf als we tegen elkaar zeggen: “Ik vergeef de mensen die mij te kort gedaan hebben”. Elkaar vergeven is een van de mooiste geschenken die God ons gegeven heeft. Laten wij elkaar daarom zo’n mooi geschenk geven. God, Vervul de harten van uw gelovigen en ontsteek in hen het vuur van uw liefde. Zend de Heilige Geest over hen uit en alles zal herschapen worden. Geef hen door de Heilige Geest de kracht elkaar te vergeven en laat dit geestelijke voedsel ten goede komen bij de voortgang op hun weg der verlossing. Er verschenen aan hen een soort Amen. vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten (Handelingen 2, 3)

6 mei 2014

Even the darkest night will end and the sun will rise.

Never blame anyone in your life, good people give you happiness, bad people give you experience, worst people give you al lesson, & best people give you memories.

Every day may not be good but there is something good in every day. God loved you yesterday, he loves you still, he always have, and always will.

Hoe ga ik van Pasen naar Pinksteren? Eigenlijk zou ik het zelf niet zo goed weten omdat ik me er totaal niet mee bezig hou. Toen ik de mail van Tineke kreeg met de vraag of ik een bladzijde wilde invullen, dacht ik gelijk aan quotes. Ik kijk veel op internet op sites waar allemaal verschillende teksten op staan (ook wel quotes genoemd). Hier haal ik veel inspiratie uit en het werkt heel rust gevend. Op deze bladzijde een paar quotes die ik met jullie wil delen. Gewoon omdat ze mooi zijn en ze mij soms door een dag heen helpen als het wat minder gaat. De films die ik hieronder heb opgeschreven raad ik aan iedereen aan, mensen die geloven, mensen die zoekende zijn en mensen die niet geloven. Zelf hoor ik bij de ‘categorie’ zoekende. Toen ik de films keek heeft het mij stevig aan het denken gezet maar heeft het me ook nieuwsgierig gemaakt naar het geloof. De film to save a life heb ik als tip meegekregen van mijn schoonzusje, ik heb hem zelf doorgegeven aan een vriendin van mij die niet gelooft. Ze had de film helemaal afgekeken en zelfs zij werd aan het denken gezet waardoor ze de hele nacht zelfs niet heeft kunnen slapen. Sandra van Kouwen

AANRADERS! Films met een christelijke gedachte waardoor ik geraakt werd: 1. To save a life 2. The woodcarver – waarom kerst? 3. De Brug – hart van Pasen

7 mei 2014

Transparant door Vera Huijgen

Wie met god wandelt langs het strand in de bossen en in de woestijn van zijn bestaan die verliest langzaam maar zeker alle reserve elke terughoudendheid je zekerheid verankerd in god maakt je bestand tegen elk soort ongerief en speelt soepel in op elke opening naar plezier in groeiend vertrouwen uit de grond van je hart ga je met god om en trekt met haar op door de dag en langs de nacht totdat je behoefte aan zelfbescherming aan afstand tussen jou en de rest van de wereld begint af te nemen geen nood meer je anders voor te doen dan je bent niet mooier niet slechter maar recht zo die gaat en zonder maskerade kwetsbaar en doorschijnend sta je glashelder in het leven van alledag ontdaan van ingewikkelde procedures van zelfhandhaving en ego tripperij je mag gezien worden transparant en welgedaan door god als je bent glanzend als kristal in de palm van haar handen

8 mei 2014

Waar is die brief van Tineke? O ja hier, wat was de vraag ook alweer? Hoe ga jij van Pasen naar Pinksteren? God ja, hoe doe ik dat ? Doe ik er wat aan ? Ja ik geloof van wel, ik sta stil, waar andere hossen, bij het carnaval, leuk feest, ik kijk ernaar, wil toch eigenlijk wel een carnavalsoptocht zien op de T.V. Ga naar de carnaval -mis bij mij zusje in het dorp Odijk en verwonder mij. Ik vroeg eens aan de dochter van Brabantse vrienden waarom ze carnaval vierde, en ze zei gewoon voor de leut, de gezelligheid, ze had werkelijk geen idee, dat verwondert mij. Op as- woensdag ga ik het askruisje halen bij ons in de kerk en zie daar de laatste jaren steeds meer mensen van andere geloofsgemeenschappen die op deze manier aan de vasten beginnen, wonderlijk. Aswoensdag is een vasten- en onthoudingsdag, ach, een dagje zonder vlees en vis en zonder seks, is wel te doen, maar er zijn mensen in Nederland, en de rest van wereld niet te vergeten, voor wie dit iets alledaags is, toch eens over na denken. De andere dagen van de 40 dagen tijd probeer ik te vasten op mijn manier, het maakt niet uit wat of hoe je het doet als je er maar over nadenkt. Geen snoep, koek, taart of andere lekkere dingen. Voor mij is het lastigste, geen dropjes en chips en die verjaardagen, en meestal heb ik er wel een paar, alleen al die van man en kinderen. Telkens uitleggen dat je vast en waarom. In de loop van de 40 -dagen maak ik samen met een paar meiden en de pastor de viering voor de Paasnachtwake voor koor Flame. Dit vind ik zelf een van de mooiste vieringen in onze kerk en de belangrijkste, nog belangrijker dan Kerst. Er hoeft niet zoveel gedaan te worden voor deze viering; veel staat vast; rituelen, gebeden en lezingen. We proberen er wel elk jaar iets anders van te maken. Maar er gebeurt ontzettend veel in deze viering en iedereen moet goed opletten dat alles goed gebeurt, meestal wordt er apart geoefend door de misdienaars voor deze viering. De weg van Pasen naar Pinksteren beleef ik niet zo, het stopt zo’n beetje bij de Pasen, met een leuk uitje met vrienden , op tweede Paasdag. Gaat het dan ongemerkt voorbij? Ja, eigenlijk wel, zo verloopt ieder jaar, onbewust, bewust geleefd, En een leuke bijkomstigheid, de weegschaal is ineens wat liever. .

Annemiek

9 mei 2014 En nu… Na een tijd van zoeken, zoeken en steeds maar niet vinden. Gaan we opnieuw zoeken, maar je plek bleef leeg. Als vrienden groep zochten we elkaar op. We hebben veel van gedachten gewisseld. En hoe gaan we nu verder…. Jij bent er niet meer. Nu merken we extra hoe belangrijk jij eigenlijk in ons leven was. En we vragen ons steeds af: Wat zou jij denken van…. Wat zou jij willen dat….. Kunnen wij jou levend houden in ons? Kunnen wij vol vuur jou verhaal doorgeven? De manier dat je bij ons weg ging was onmenselijk, niet te begrijpen. We willen met eigen ogen zien of het wel goed komt. Maar een mysterie is niet uit te leggen. We hebben daarvoor vertrouwen nodig. Je werd voor onze ogen weggezogen. Maar gelukkig hebben we elkaar En jij leeft met ons mee. Jou, onze verhalen van Liefde en recht gaan mee met de wind. Naar alle hoeken van de wereld. Wij staan in vuur en vlam. We weten dat; als alles duister is We het vuur altijd weer aankunnen steken . Aangewakkerd door de wind.

10 mei 2014

Gedachten vooraf aan een gebed bij de laatste weken van de 50 dagen naar Pinksteren. Zonder Geest geen leven, zoals Jona al ervoer bij Ninevé. De mens kreeg de geest en kwam tot inkeer. Ninevé bleef gespaard. Deze inkeer, het inzicht naar waarachtigheid, de naakte waarheid van het geloof gaf de mens een toekomst. Er is nog tijd om jezelf tot het goede te zetten. Dat doe je misschien al, en dat geeft vreugde. Vandaar dat de geest ons vrolijk leidt naar Gods toekomst en dus naar onze toekomst met God. 11 mei een gebed bij de laatste weken van de 50 dagen naar Pinksteren.

11 mei 2014

12 mei 2014

Van Pasen tot Pinksteren… Gij hebt de bloemen op de velden met Koninklijke pracht bekleed. De zorgeloze vogels melden dat Gij uw schepping niet vergeet. 't Is alles een gelijkenis van meer dan aards geheimenis. Laat dan mijn hart U toebehoren en laat mij door de wereld gaan met open ogen, open oren om al uw tekens te verstaan. Dan is het aardse leven goed, omdat de hemel mij begroet. Gezang 479: 2 en 3

Het wuiven van de bomen, het buigen van de takken geritsel van de bladeren, kijk om je heen en verwonder je!

Carla Melgers

13 mei 2014 De tijd tussen Pasen en Pinksteren. De tijd tussen Pasen en Pinksteren doet mij ieder jaar weer weemoedig maar met een glimlach terugkijken naar mijn jonge jaren. Met Pasen kregen wij witte kniekousen met een gehaakt randje aan en met Pinksteren witte sokjes met zo’n zelfde wit gehaakt randje.

Uiteraard is er meer wat mij aan het denken zet in deze periode. Ik wil dat graag als volgt verwoorden:

Pasen. de stilte, bij al het wonderlijke wat gebeurd is met onze lieve Heer.

Pinksteren. dat wij door de Heilige Geest levend gemaakt zijn en verder mogen gaan.

De tussenliggende periode vervult mij met een intens vertrouwen! Joke Faaij-Fioole

14 mei 2014

Waarom ???????? We kijken via de TV vluchtig naar de beelden uit Syrië, Afrika en de Balkan(Oekraïene). We tikken vervolgens verder op onze smartphone, I-pod, Facebook,Twitter……… Of zouden wij in de Paastijd en op weg naar Pinksteren (50 dagen) onze “handen” eens laten rusten…….? God waaróm toch zijn er zóveel vragen waarop schijnbaar geen antwoord komt en terwijl we wél via onze smartphones, gsm’s of al die andere hulpmiddelen metéén een antwoord terug ontvangen? U bent toch veel machtiger dan deze vorm van communicatie? Maar U kreeg toch óók geen antwoord van Uw Vader, toen U aan het kruishout hing en om hulp smeekte? Zou……dít soms een teken voor ons zijn, of een antwoord, dat wij de “handen” zouden (moeten) zijn van Jezus? Heer, doe ons dan ook beseffen, dat U ook van ons een antwoord vraagt: Dat wij ons zullen inzetten voor elkaar, wereldwijd! Dat wij proberen om de haat dichtbij en veraf te verdrijven! Dat wij deze 50 dagentijd streven naar vrede en recht! Nico

15 mei 2014

Psalm 107 Gods goedheid houdt ons staande Zolang de wereld staat! Houd dan de lofzang gaande                                                 Voor God die leven laat. Al wie door Hem bevrijd uit ongastvrije streken, naar huis wordt heengeleid, Zal van zijn liefde spreken. Wie wijs is, zal de Here zijn goedertierenheid toezingen en vereren de God die ons bevrijdt. Want wie zijn hulp verlangt, Hem aanroept in gebeden, verlost Hij uit de angst en leid Hij tot vrede.

16 mei 2014

17 mei 2014

18 mei 2014

Kerkgangers na Pasen Komend uit de kerk nog vol van wat ze hoorden, verkondigd door de opgetogen predikant voelen ze vernieuwd, herboren een diep versterkte band met de verrezen liefdevolle Heer. Ze groeten blij wie hen passeren ontsluiten sloten van hun fiets, uiten hun vreugde tussen uitlaatgassen, omzeilen glansrijk glas langs de terrassen. De kracht van overwonnen dood doet Zijn nabijheid stralen, het leven ademhalen op wegen van geloof en hoop, ze rijden in de wereld met opgewekt gemoed de warme gloed van Pinksteren vol overtuiging tegemoet.

19 mei 2014

GELOOF HOOP LIEFDE

Schildering Drei Zinnen Dolomieten

Italië

20 mei 2014

Luister! Gejuich. Ze hebben gewonnen! Feest in de tent van die toffe lui. HIJ weer! HIJ zet mij overeind. HIJ doet het. Geweldig! Ik zal niet sterven, maar leven. Vertellen wat HIJ deed. HIJ neemt mij serieus, maar laat mij niet vallen. HIJ laat mij tot mijn bestemming komen. Ik wil HEM de loftrompet steken. Zo kom je bij HEM, hier heb je die toffe lui. Geweldig dat U niet doof was en mijn vijand van repliek diende! Ze dachten dat het een loser was, maar hij werd de held. Het is zijn werk. Ongelooflijk! Dit is de dag van de overwinning. Laten we een groot feest bouwen.

bij zondag Cantate parafrase van Psalm 118:15-24 Rein den Hertog

21 mei 2014

22 mei 2014

Lieve vader, De veertigdagentijd en Pasen liggen weer achter ons. Ik moet nog regelmatig denken aan onze brief wisseling. De brieven heb ik bewaard in een mooi kistje, soms haal ik ze er uit en lees ze nog eens door. Dat is toch het mooie hè dat je iets tastbaars hebt, als een herinnering die je nog eens vast kunt houden, na lezen en koesteren. In het kistje heb ik nog meer speciale dingen zitten. Een kleine Gonzo, weet u wel dat figuur uit The Muppets show. Elke show weer begon met Gonzo die een stunt zou gaan doen en (bijna) elke keer mislukte dat. Ondanks al de mislukkingen bleef hij maar proberen. Voor mij staat dat voor niet op geven, wat er ook mis gaat, er voor blijven gaan. Er zit ook een hanger in uit Taizé, die heb ik jaren geleden van u gekregen. De hanger staat voor het licht. Dat is toch een gevoel van hoop,te weten dat het licht er is, ook al lijkt het soms donker te zijn. Er zitten wat foto’s in van onze reis naar Frankrijk, een paar jaar geleden. Een bijzondere paar dagen met een lach, een traan en samen genieten van al het moois wat op ons pad kwam. Weet u nog bij dat Indiase restaurant, waar de eigenaar het restaurant zegende en toen vroeg of hij ons ook mocht zegenen. Dat was bijzonder hè en ook nog heel lekker gegeten. Als ik het zo bekijk staan de meeste dingen wel voor hoop, licht, voor bijzondere momenten die je laten zien dat het niet alleen donker is. Ik wil u graag nog zeggen dat omdat u in mijn leven bent ik weet dat ik het ga redden. Dat ik weet dat er handen zijn die me opvangen, die me vasthouden als ik dat nodig heb, maar die me ook wijzen op dingen en me laten zien welke kant ik op kan gaan. Bewust zeg ik kan gaan, wat het zijn geen dwingende handen. Ik hoop dat ook mijn handen u tot steun kunnen zijn. Vader, we zien elkaar snel en tot die tijd weet u bent in mijn gedachte.

Een lieve groet, Uw zoon

23 mei 2014 Mijn weg naar Pinksteren

Mijn weg door het jaar is vanaf mijn kind zijn sterk bepaald door de natuur. Grootgebracht op een boerderij was het voorjaar vooral een mooie en frisse tijd van opnieuw beginnen, van verwachting: de koeien de wei in in, de stallen schoon en gewit, het land gereed en hopen op een groeizaam seizoen, de eerste keer grasmaaien. Pasen en Pinksteren waren de ijkpunten van deze periode; extreme koude, natte of warme feestdagen werden herinnerd want ze ware van invloed op het gewas, de beesten en het werk. Voor mij is de verbondenheid van Pasen en Pinksteren met de tuin, de natuur altijd gebleven: De bomen en struiken, het fluitenkruid: zo overdadig als dit weer zijn plaats inneemt langs de wegen. De planten in de tuin die gaan bloeien, de moestuin die vraagt om zorg: grond bewerken, zaaien en voorzichtig de jonge plantjes verpoten en water geven. En niet te vergeten de vogels. ’s Ochtends in alle vroegte wandelen en stil staan om de vogels te zien, druk met hun nest, hun jonge kuikens. Mijn weg gaat in deze periode letterlijk door de tuin, de natuur. Op blote voeten door het natte gras in de vroege ochtend is voor mij de beste start van een drukke dag. Misschien vind ik daar wel de geest van Pinksteren: inspiratie en bron om te blijven werken in deze wereld.

Dit voorjaar gevoel wordt prachtig uitgedrukt in het gedicht van Hans Andreus, 1975

De vogels Vanmorgen werd ik wakker van de vogels. En ik dacht: waarvan werd ik wakker? Van de vogels. Van het licht ook maar
meer van de vogels. Het licht zacht zingend, de vogels keihard. Marja

24 mei 2014

Het pad naar “de kop van het kanaal” Hoe modderig vaak, het blijft bekoren, in wintertijd kaal, keihard bevroren. Maar tussen Paas’ en Pinkster’ in, juist dan geeft ’t pad, mijn leven zin. Dan voel ik hevig – keer op keer, de scheppingskracht van God de Heer Daar schiet omhoog vanuit het groen, de madelief en paardenbloem. Klaver – boter – pinksterbloemen, laten de bijen vrolijk zoemen. En boven al die rijkdom uit, tot aan mijn knieën fluitenkruid. Waar tussen ook nog wat margrieten, mensenlief dat is genieten. Zo dromend loop ik tot de Lek, die pracht rivier, gewoon te gek. Soms kalm en blauw, of wild en zwart, met weinig wind, of, het waait hard. Zo stroomt ze voort tot in de zee en voert ook mijn gedachten mee. Die cyclus van dat waterwonder, dat is en blijft toch heel bijzonder. Water, dat verdampt op zee, de wolken nemen het weer mee. En bij de Alpen aangekomen, daar laten zij hun vracht weer stromen. Als regen of ook wel als sneeuw, geschied het nu al eeuw na eeuw. Water, bestaat er groter wonder, niets of niemand kan er zonder. Het land, de mens, dier, plant en boom, het water, de ultieme droom. Boven mijn hoofd, hoog in de lucht, noordwaarts, ganzen op hun vlucht, De kieviten, iet of wat gehaast, bezetten nu die vrije plaats. En ook de grutto laat zich horen, dat grutto-grutto, moet bekoren. Zwaluwen scheren door het zwerk, muggen vangen is hun werk. De zon, die bron vol energie, bepaald veel van het hier en nu. Daardoor kan alles groeien, bloeien, dat moet toch echt eenieder boeien. Die wereld, vol wonder mooie dingen, laat dan mijn hart van vreugde zingen. En daartussen wij,Gods mensen, wat willen wij ons meer nog wensen. Dus zeg ik Schepper dank u zeer, u bent voor mij, mijn God en Heer. K.K.

25 mei 2014

De vraag: Hoe ga jij van Pasen naar Pinksteren? zet ons aan het denken. Eigenlijk hebben we daar nooit echt bij stil gestaan. Al denkend en zoekend komen we op het thema “Hoop”. In de bijbel lezen we dat tussen Pasen en Pinksteren de vrienden van Jezus er stukje bij beetje op worden voorbereid om, waar Jezus zich voor zijn dood voor inzette – zijn strijd zonder geweld voor gerechtigheid tussen mensen en tussen groepen mensen – om dat ‘werk’ nu zélf voort te zetten. Anders gezegd: tussen Pasen en Pinksteren worden we uitgenodigd “rekenschap af te leggen van de hoop die in ons is”. Conclusie: na Hemelvaart laat Jezus ons alleen en moeten we het zelf doen. Met Pinksteren worden we geïnspireerd door Gods Heilige Geest en “HOPEN” we op zijn komst. Hoop geeft ook vleugels, ze zullen je dragen! Weia en Peer

26 mei 2014

Ubi caritas et amor, ubi caritas, Deus ibi est Lied 568 Nieuwe Liedboek / Taizé

Rechtvaardig kiezen zoals Jezus koos

vóór het leven tegen de dood aan de kant staan van de God die met alle machten spot partner zijn in Jezus' geest steeds is hij God trouw geweest deed zijn wil ten einde toe nooit was hij de liefde moe kiezen zoals Jezus koos vóór het leven tegen de dood doelbewust in Jezus' lijn consequent rechtvaardig zijn Hans Bouma (uit: Kom ons te boven)

27 mei 2014

28 mei 2014 Met de indringende mooie klanken van de Matthäus Passion van Bach nog helemaal in mijn hoofd en lijf, zal ik de Lijdenstijd, eindigend in het hoopvolle Licht van Pasen, met enige weemoed achter mij laten. “Het is volbracht”. Ook mijn lichaam en geest zijn altijd blij dat een winterperiode gelukkig weer eindigt in de lente. De lente geeft mij energie. De lente stemt mij hoopvol. De lente maakt mij gelukkig. De lente voelt als liefde. Ik voel het als een warm vuur dat zich verspreidt in mijn lichaam en geest.

Energie, hoop, geluk, liefde, vuur…. Pinksteren?

Pinksteren!

HEMELVAART

HvL

Aan hun oog onttrokken

30 mei 2014 Als Pasen en Pinkstern op één dag zouden vallen, zouden we het helemaal voor elkaar hebben. De opstanding en de uitstorting van de Heilige Geest. Het zou in deze tijd van alles resultaatgericht en efficiency goed uitkomen lijkt het wel. Hemelvaart kan dan zo ‘n beetje in het midden. Ik leef in een tijd van snel en gehaast. Van liever nu dan morgen. Het is gelukkig niet zo. En dat maakt dat ik tijd heb , om de gebeurtenissen tot me door te laten dringen. De dood overwonnen en de Heilige Geest die ons in onze werkelijkheid steunt. Geweldige gebeurtenissen waar je ondersteboven van kunt zijn. Maar niet in één dag, dat is teveel van het goede. Om de gebeurtenissen ook intensief mee te maken en me weer bewust te zijn, van wat het eigenlijk betekent voor mij krijg ik meer tijd. Het heeft zin de tijd te vertragen. Vijftig dagen de tijd, om van de Opstanding, tot de Hemelvaart van Christus en weer verder tot Pinksteren begeesterd te worden door de Heilige Geest. Vertraagde tijd. Wimke van ‘t Spijker

31 mei 2014

O Pinksterdag. O Pinksterdag, paasfeest in ’t goud: God heeft ons niet verlaten; zijn Geest getuigt zeventig-voud, brengt ons in alle staten. O hemelvuur,stormende kracht, als duif hier neergestreken, brand ons vooruit door diepe nacht, De aarde tot een teken. O pracht van God, kolom van licht, zelf aan het licht onttogen, o warmte van Gods aangezicht: door U zijn wij bewogen. O Trooster lief, berg ons in U, wij waren haast verloren: waar blijft de hoop als wij niet nu uit U worden herboren. Lied 699 liedboek

1 juni 2014

2 juni 2014

Van Pasen naar Pinksteren Het zet me aan het denken. Wat gebeurt er onderweg van Pasen naar Pinksteren. Is het zoveel anders dan alle andere dagen? Misschien niet…. Of toch wel….. Begint er een nieuwe tijd Voor mij, voor de mensen om mij heen, voor de kerk, voor de wereld…… Laat ik mij dan aansteken , Door het pinkster vuur… Door het mysterie Van het geloof.. Van de hoop Van de liefde…

Ben ik een reisgenoot van velen… Ben ik een reisgenoot van God…...

Ik lees de woorden van Huub Oosterhuis: God zelf is je reisgenoot Hij zal een stok voor je snijden Een hoed voor je vlechten, een gordel Hij is je mantel, je leeftocht De rots en het water, de weg Hijzelf is het wonder en de mensen

3 juni 2014

Taal…. Soms kom ik niet uit mijn woorden,ik stamel, ik stotter. Veel wil ik zeggen,maar ik struikel over alles. Ik wil het in jou taal zeggen, maar helaas dat wordt het niet. Hoe ik het ook probeer iets duidelijk te maken jij verstaat iets anders dan ik bedoel. Toch komt het eens goed. Dan begrijp je wat ik bedoel. Dan voel je aan wat ik zeg. Dan versta je waar het om gaat. Woorden van liefde, recht en gerechtigheid. Woorden die zeggen dat God van je houdt. Woorden vertellen je bent niet alleen. Beloofd is beloofd : ‘Ik zal er zijn voor jou’, zegt Hij. Maar het komt nu nog niet zo goed over Ik kan de woorden niet vinden die jij verstaat. Dat komt nog wel! Eens zullen we elkaar verstaan als op de PINKSTERDAG.

4 juni 2014

5 juni 2014

6 juni 2014

Lieve zoon, Dank je wel voor je mooie brief, daar werd ik wel even stil van. Ik weet nu ook even niet waar te beginnen, zoveel wat ik je wil vertellen. Wat een mooi beeld van die handen, die niet dwingende handen. Ik weet dat ik je jou leven moet laten leiden en jou keuzes laten maken. Tegelijker tijd wil ik je wat meegeven van wat ik zie en heb gezien, noem het mijn levens ervaring. En soms jeuken mijn handen echt, zou ik je van alles uit handen willen nemen. Maar dan weet ik ook dat ik dan jou groei zal bepreken en dat soms de dingen anders gaan dan ik misschien had gedacht. Dat kistje van jou kun je wel het kistje van hoop noemen. Goed om dat vast te houden. Weet je, waar hoop is begint leven, daar is licht zelfs als het donker lijkt. Het raakt me diep dat ik voor jou veel met jouw hoop te maken heb. Weet dat ook jij voor mij betekend dat er is hoop is. Mooi eigenlijk nu we beide wat ouder zijn dat we zo veel kunnen delen. Ik ben altijd blij met jou luisterend oor. Met de momenten dat we samen nadenken over alles, over het leven. Die momenten zijn voor mij een inspiratie voor veel dingen die ik doe. Onze reis naar Frankrijk denk ik ook nog vaak aan. Ik heb gezocht naar het recept van wat we die reis bij het Indiase restaurant hebben gegeten. Volgens mij heb ik het gevonden. Kom je snel een keer eten? Misschien kunnen we dan ook weer zo iets plannen als die reis, het is hoog tijd vind je niet. Alle goeds en een lieve groet, Je vader

7 juni 2014

Het woord moet vlees worden. Het is goed de heilige schrift hardop te laten klinken. Het is goed om God te prijzen en te loven in de preek. Het is goed om in de kerk ware worden te zingen. Dat is goed, maar niet goed genoeg in al zijn fraaie taal. Het wordt tijd, dat wat staat geschreven, staat te gebeuren. Het wordt tijd, dat preken naar buiten, de straat opgaan. Het wordt tijd om woorden uit de mouwen te steken. Het wordt tijd, dat taal handen en voeten krijgt. Dan zal wat geschreven is van het papier afspatten. Dan zal ik van preken werkelijkheid maken, hier en nu. Dan zal ik het woord echt laten gebeuren. Dan zal Gods taal springlevend in mijn leven zijn. KE

PINKSTEREN