- Optreden van de folkgroep De Perelaar in de kleine kelder van t Pothuys (1976). -

Oplage: 51.000 ex.

U

Dé gratis krant voor de echte Utrechter

Dinsdag 14 december 2010 - Jaargang 1, nr. 8

‘t Oude Pothuys,

van geiten sok tot klein poppaleis De tijd vliegt. Het is alweer 35 jaar geleden dat de eerste band optrad in muziekcafé ’t Oude Pothuys aan de Oudegracht. Een mooi moment om terug te blikken op de beginjaren van deze legendarische muziekkelder.

Deze week o.a.: l

- Pag 5 l

Eind 1975 liep ik al een tijdje rond met het idee om in Utrecht een folk-café te beginnen naar Engels voorbeeld. Ik zag op de hoek van de Oudegracht en de Lange Smeestraat een koffiebar die alleen overdag open was, maar daarnaast één avond in de week dienst deed als sociëteit voor een HBO-opleiding. Ik besloot te gaan praten met de eigenaar en mocht van hem een tijdje mijn plan gaan proberen op de woensdagavond. Eens in de maand nodigde ik een muziekgroep uit, de andere woensdagen was er een vrije sessie, waar voornamelijk Nederlandse en Britse folk werd gespeeld. Die sessies kwamen maar aarzelend op gang. Maar na vier maanden sappelen was het van het ene op het andere moment ineens druk. Blijkbaar sprak het zich toch rond dat er aan de Smeestraat iets te beleven was. Onze muziek maakte bij de cafébaas, Siem van de Zuidwind, een onvermoed talent los. In de kleine uurtjes, als de buitendeur dicht was en de jeneverfles open, diepte hij een groot aantal oude Nederlandse levensliederen uit zijn

Pennen en trouwjurken in de Choorstraat

Een leven vol passie voor Utrecht - Pag 6

l

Kerstbomenoorlog werd uitgevochten in de Balderikstraat - Pag 11

l

Oproepjes

- Pag 15 - Optreden van de folkgroep De Perelaar in de kleine kelder van ’t Pothuys (1976). -

geheugen op. Zijn gastvrijheid ging al gauw zo ver dat hij en zijn vrouw Gré in de zomer van 1976 een hele reut vaste klanten uitnodigde voor een muziekavond bij hun thuis. De eerste verjaardag van het folk-café werd gevierd met een grote muzikantenavond. Geen ingehuurde artiest die woensdag, maar één groot Open Podium. Met maar liefst 27 korte optredens van vaste bezoekers werd dit de meest geslaagde avond tot dan toe.

Overal ontstonden spontaan sessies, tot op de wc toe. Doedelzakkers speelden met bluegrass-banjo’s, tin whistles bliezen de blues. Legendarisch was ook de avond met vier bejaarde trekzakspelers uit donker Brabant. Helaas hadden ze eerder op die dag al een radio-optreden gehad, dat bezegeld was met een fles jonge klare. Dat maakte de verstaanbaarheid er ’s avonds niet beter op, maar de sfeer kon niet stuk. Toen de

oudste van het stel per ongeluk zijn bolknak in mijn oog drukte was ik voor één keer blij dat ik een bril droeg. En toen moesten we ze midden in de nacht ook nog naar huis brengen. “Waar woonde u ook weer precies?” In de loop der jaren kreeg ik steeds meer interesse in andere muzieksoorten dan folk alleen. In een gekke bui heb ik toen een MuziekZesDaagse bedacht, elke dag een andere muzieksoort. Jazz, blues, folk, rock, bluegrass en balkanmuziek.Ik zie nog zó voor me hoe blij verrast de even vriendelijke als getalenteerde jazzpianist Rinse Posthuma was, toen hij bij binnenkomst in het café de muziek van Keith Jarrett hoorde klinken. Dat had hij nog nooit meegemaakt! De Chicago-blues-avond die week was

zo’n succes dat de jongens die daar optraden meteen een eigen sessie-avond aanvroegen bij Siem. Vanaf eind 1980 was het dus elke dinsdag blues-avond. Na een jaar of tien vond ik het wel mooi geweest en na een lange chaotische slotavond met al mijn voormalige groepen was het tijd om iets anders te gaan doen. Een enkele keer loop ik er nu nog wel eens binnen en zie dan nog steeds een paar relikwieën van vroeger aan de muur hangen. Maar het leukste is natuurlijk dat er dankzij de zoons van Siem & Gré nog steeds elke avond livemuziek te horen is. Dat kan geen enkel ander Utrechts café ze nazeggen.

Joost van Waert Utrecht

- De Utrechtse groep Lorelei. -

Adverteren? Werken met mensen waarop u kunt rekenen! Motivatie, ervaring en flexibele inzetbaarheid maken onze kandidaten uitermate interessant voor opdrachtgevers, die kandidaten zoeken voor diverse functies, van techniek tot administratief. Kennis en ervaring is bij ons van grote waarde! Bent u op zoek naar een vaste baan of gaat u liever tijdelijk aan het werk, parttime of fulltime? Kijk voor informatie en inschrijving op www.ervarenjaren.nl Nobelstraat 239 3512 EM UTRECHT Alphen aan den Rijn,Amersfoort,Amsterdam, Deventer, Haarlem, Leiden en Utrecht

Vraag naar de mogelijkheden

06-20 60 02 85

- Het hele ‘bestuur’ van het folk-café: Walter Vermeulen, Joost van Waert, Siem en Gré van de Zuidwind en Peter van de Zuidwind. -

Pagina 2

Dinsdag 14 december 2010

TANTE POST

In verband met de privacywetgeving wijst De Oud-Utrechter de lezers erop dat zij met het insturen van een oproepje akkoord gaan met het vermelden van hun adresgegevens in de krant en daarmee tevens in het krantenarchief op het internet.

Zondagse wandelingen September 1925 ben ik geboren op de Jutphaseweg 27 a bis, nu 49. Mijn vader had, met zijn broer, een betonfabriek die was gelegen achter de Juphaseweg en tussen de Amaliastraat en de Mijdrechtstraat. Dit was voor ons een heerlijke speelplaats. Grote zand en grinthopen. Helaas is de fabriek failliet gegaan en was er geen speelplaats meer voor ons. Buiten het spelen op de Heul, zoals het terrein heette, gingen wij, vader, zus Clementien en ik, zondags naar de kerk in de stad. We liepen dan de Westerkade af en via het Twijnstraat naar de Oudegracht. Daar passeerden we de Gesloten Steen, een grote steen die met een ketting aan de muur vast zat. We moesten er altijd overheen lopen. In de binnenstad aangekomen gingen we naar een kerk. Dat was naar de Augustinuskerk of de Dominikuskerk (die er niet meer is). Ook naar de Maria ter hemelopneming aan de Biltstraat, is er ook allang niet meer. En dan hadden we nog de Willibrorduskerk. Na het kerkbezoek gingen we op bezoek bij diverse familieleden die in de stad woonden. Ook gingen we weleens naar een museum of we wandelden over een kerkhof. We liepen als jonge kinderen heel wat af. Mijn zus was een jaar of acht negen en ik vijf, zes jaar. Op zaterdag gingen we ook wel naar de stad, naar de markt. Daar waren van die standwerkers die met veel omhaal hun producten aan de man trachten te brengen. Bij een van die wandelingen werden we gefotografeerd op het Vredenburg. Th. H. Lutters Hanekampstraat 46 3451 HB Vleuten Laatste stadsboerderij Met veel plezier lezen mijn moeder en ik De Oud-Utrechter als echte oudUtrechters. Onze complimenten. In het krantje van dinsdag 16 november staat een stukje: ‘Het verbond van de zwarte hand’. De boerderij die beschreven werd, daar woonden mijn grootouders Den Hartog. Tijdens de oorlog was er op de hooizolder, zoals vermeld in het artikel, veel verstopt zoals radio’s, koper etc.. Ook hebben er onderduikers vertoefd, terwijl op de binnenplaats Duitsers gelegerd waren. Mijn opa stal ‘kuch’ van de Duitsers voor de onderduikers. Ook slachtte hij in oorlogstijd. Zoals jullie weten had je in de buurt het politiebureau aan het begin van de Twijnstraat. Die politie wist van het slachten en als zwijggeld gaf mijn opa dan ook vlees aan hen. Echter was er een NSB’er die mijn opa heeft aangegeven en toen is hij opgepakt en hebben zij hem drie dagen in het prikkeldraad gehangen in het kamp van Amersfoort, waarna hij later naar een kamp in Duitsland is afgevoerd. Na de oorlog kwam mijn opa als een oude man, en helemaal grijs, terug. De Oosterkade nummer 7 was de laatste stadsboerderij. Dus ja in oorlogstijd heeft zich daar veel afgespeeld. Dit wilde ik jullie even laten weten. Jolanda van Rooijen den Hartog Nieuwegein -----------------------------------------------Moeke Mol Leuk weer iets over Moeke Mol te lezen (De Oud-Utrechter nr.6). Moeke was de uitbaatster van het sportveld aan de Thorbeckelaan, maar ook van Kampong en in de winter van IJsbaan Vooruit achter het Wilhelminapark. Als zodanig was ze klant bij de firma G.van Beek, een drankenhandel, hoofddepot Hero dranken, aan het Lepelenburg (zie foto). De heer G. van Beek was mijn vader en eigenaar, ik kwam na een studie aan de Economische Hogeschool in Rotterdam in 1948 bij hem in het bedrijf. Daar leerde ik Moeke Mol

De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter

had, kwam en zei: ”Ja dat klopt. Dat doe ik altijd, stiekem zodat niemand dat ziet als ze komen afrekenen”. En ja, dat mocht ook niet. Dus een boete, van het toen geweldig hoge bedrag van 500 gulden!

en haar dochter, haar naam weet ik niet meer, kennen. Zij kwamen iedere maand samen afrekenen, brachten dan een grote jutte buidel met centen, stuivers, dubbeltjes enz. mee. Dat moest natuurlijk eerst worden geteld. Daar moet je nu toch niet meer aan denken, want het ging na een maand wel om honderden guldens. En na afloop was er natuurlijk altijd wel een fooitje voor de dochter. In die tijd mocht je als drankenhandel geen gedistilleerd leveren aan bedrijven die geen vergunning hadden, en als het wel mocht moest je eerst bij de belasting aan het Wolvenplein een zogeheten geleidebiljet halen. De leverantie moest ook minimaal 10 liter bevatten. Nu wil het geval dat er in de cantine vergaderingen werden gehouden van het bestuur van Kampong, Ja, die dames en heren lusten aan het eind van de vergadering wel een borreltje, maar er was geen vergunning. Mijn vader gaf dan stiekem aan Moeke Mol een flesje mee als ze kwam afrekenen. Op een kwade dag kwam er een beambte van ‘bijzondere wetten’, die had de avond ervoor een bezoek gebracht aan de cantine van Kampong en zag het bestuur gezellig aan de borrel. Dat mocht dus niet. Vraag: waar komt de oude jenever vandaan?, antwoord van Moeke Mol: van de firma Van Beek. En daar was hij dus, de beambte, en hij vroeg mij: leveren jullie drank aan Kampong? Mijn antwoord was: nee. Hij zei: dat is een leugen, ik weet wel beter. Waarop mijn vader, die het gehoord

Aart G. van Beek Kennedylaan 226, 3533 KM Utrecht -----------------------------------------------Schaatsen op de Utrechtse schaatsbanen Wat nu Overvecht is was vroeger landerijen met sloten, weteringen en wat boerderijen. Ook waren er twee schaatsbanen, Sint Moritz en Siberië. Sint Moritz was een vierkante schaatsbaan. Voor de schaatser die hard wilde rijden, het midden van de schaatsbaan werd gebruikt door de kinderen die het schaatsen nog niet goed beheerste en schaatsers met rondrijdschaatsen. Siberië was een rechthoekige baan met lange rechte einden en twee scherpe bochten. Er was en smalle strook voor de mindere schaatser. Vooral diegene die hard wilde schaatsen gingen naar Siberië. In deze tijd waren de schaatsen niet zo als tegenwoordig, rondrijders voor de dames, Friese doorlopers voor de beginners en houten noren voor de hardrijders. Schaatsen op een vaste schoen waren een uitzondering. Als je een keer de gelegenheid kreeg erop te schaatsen, dan was het wel heel erg wennen omdat de schaatsen hoger waren dan de houten noren en je enkels zeer gingen doen. Ook gingen wij geregeld met wat vriendjes een schaatstocht maken op natuurijs. Wij fietsten over de Rode Brug langs het Zandpad naar de Klopvaart. De dames van plezier werkte toen alleen sàvonds, alleen Dikkie Lit van de laatste schuit voor het bruggetje was er bijna altijd. Als wij langs fietsten groeten wij haar altijd beleefd. Zij groeten ons terug met de woorden: “Zo, lekkere jochies je kunt beter met mij in het warme bed liggen dan met een jonge meid in het natte gras”.

Bij de Klopvaart aangekomen gingen de fietsen langs de kant van de weg, schaatsen werden aangedaan en het groepje ging van start om naar Westbroek te schaatsen. Het was wel goed oppassen want het ijs was niet altijd berouwbaar. Omdat bij het fort meer water stond was het ijs minder betrouwbaar, maar als het ijs daar goed was konden wij zonder probleem naar Westbroek schaatsen. In Westbroek aangekomen schaatsten we weer gewoon terug naar het beginpunt van de Klopvaart. Als het een goede vorstperiode was kregen wij van school een middag vrijaf. Dan gebeurde het weleens dat wij in de straat een schaatsbaantje maakte. Aan gladheid bestrijding in de zijstraten werd niet gedaan en als de sneeuw was geplet deden we er water overheen en had je al gauw een schaatsbaantje waarop je kon schaatsen. Ook maakten wij een glijbaan in de straat. Ombeurt mocht je er over glijden. Hoe meer er over werd gegleden hoe vaster de sneeuw en hoe harder het ging. Mijn ouders waren hier niet zo kapot van want de schoenenzolen leden er erg van. Ik kijk met plezier terug aan deze tijd, omdat we zonder veel geld toch plezier hadden. Martien/Pat van Ditmarsch Utrecht -----------------------------------------------Motorhandel Koos de Koning De motorhandel van Koos de Koning is vanaf 1942/43 gevestigd geweest aan de Amsterdamsestraatweg in Utrecht. In de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog, stond de etalage vol met glimmende motoren, uit Engeland en België. Bekende merken waren toen de Norton, BSA, Ariël, AJS, Velocette en de Belgische FN. De BMW, een Duitse motor, kon vanaf ongeveer 1953 weer worden geleverd op de Nederlandse markt. De één-, twee en zelfs zescilinders motoren, hadden één ding gemeen en dat was dat je ze van verre kon horen aankomen. Velen hebben op de Straatweg met de neus tegen de ruit gedrukt gestaan. Populaire motorsport was in die tijd het racen op grasbaan circuits en het rijden van (inter-) nationale tijdritten. Redelijk standaard motoren werden voorzien van noppenbanden en de berijders gehuld in leren jassen en voorzien van niergordels joegen de monsters over de weg. Jawel, niergordels om de vitale organen op de plaats te houden, goede schokbrekers?

Die kwamen pas weer later! De werkplaats van Koos de Koning (hij staat op de foto links) was een echte sleutelpaats voor de liefhebbers van de motorsport en... van de sterke verhalen. De Koning leverde ook BMW’s aan de politie in Utrecht. Ingrijpende reparaties aan die motoren werden in de werkplaats aan de Amsterdamsestraatweg uitgevoerd. Dagelijks liepen politiemensen in- en uit bij Koos. Liefhebbers van de motorsport zochten snel het toilet op als weer een politieman werd gesignaleerd. De regels in die tijd waren soepeler qua snelheid en weggedrag, maar de Amsterdamsestraatweg als het circuit van Assen gebruiken, was nou ook weer niet de bedoeling. Soms werden de gerepareerde motoren naar het hoofdbureau gebracht. Dan mocht ik met mijn vader mee in het zijspan en werd getrakteerd op chocomel in de politiekantine. Als klein meisje (5 jaar) voelde ik mij groots tussen al die kerels in het leer met pofbroeken. Bang zijn voor de politie kwam in mijn woordenboek niet voor. Aardige kerels waarmee je een grapje kon maken en choco drinken in de kantine. Yvon van den Brink-De Koning Utrecht ------------------------------------------De Vaal Lezend over Carl de Vaal in de Nobelstraat en een stukje over nierbroodjes, moet ik weer denken aan Richard Hoogveld. Zijn ouders hadden tegenover Carl de Vaal een drogisterij en ik ging korte tijd met Richard om want wij deelden een zelfde hobby: het bouwen en repareren van versterkers. Hij had als scholier bij De Vaal een bijbaantje. Op een dag was hij aan het werk en ik kwam daar om wat aan hem te vragen. Meneer de Vaal was er ook en heel vriendelijk vroeg hij of ik iets wilde eten. Een kroket leek mij wel wat, maar op zijn vraag of ik weleens een nierbroodje had gegeten moest ik ontkennend antwoorden. Probeer er maar een, zei hij. Geweldig lekker! Het was in een tijd dat De Vaal alles nog zelf maakte. Ik weet nog dat hij vertelde dat in een nierbroodje meer nier ging dan vlees in een kroket. Helaas: nierbroodjes zie je nergens meer. Kees Alflen Utrecht



pagina 3

Een eigen voetbalclub in Het Zand Onze vrije tijd ging geheel op aan voetbalspelletjes. Wij speelden begin jaren vijftig op een kaal gelopen veldje wat eigenlijk meer zand was. Het terreintje was gelegen achter de Leliemanstraat, en was zo’n beetje 30 bij 50 meter. In de wijk Het Zand, waar wij woonden, waren huizen met rode bakstenen en heette ook Het Rode wijk. Terug naar het voetbal; doelpalen kenden wij niet; dat waren een stapeltje truien en jassen enzovoorts. Het terrein was nogal heuvelachtig met een grote kuil die dienst deed als kleedruimte, waar ook onze meegebrachte boterhammen en drinken bewaakt werd, dit werd gedaan door een jongen die Leo Rietveld heette. Zijn maag was onverzadigbaar; je raadt het wel, hij was een prater en het liefst liet hij zijn maag praten… dus menigmaal waren de versnaperingen verdwenen. Er werd gevoetbald met een plastic, met elastiekjes omwikkelde bal bij gebrek aan beter. Die bal deed zeer aan je voeten want niet altijd hadden de jongens schoeisel of klompen. Tot op een dag, jawel, Jopie Roos kwam in het vizier, warempel, hij had een leren bal! Van zijn vader gekregen. Vaders was ambtenaar bij de gemeente Zuilen. Zo’n goede hadden wij nog niet gehad. Gelijk werden er plannen gesmeed; we hadden een veld, een bal en spelers genoeg; waarom niet een club oprichten? Moet je nagaan; 11 en 12 jarigen.

HWtje

Er werd snel een bestuur gekozen. Het belangrijkste was; nu moest er een kas komen, niet om dat zanderige veld van een grasmat te voorzien, het ging puur om de centjes. Dus werd er een penningmeester gekozen; jawel; Theus Dekker. Er werd besloten 2 cent per week te doneren. Niet iedere jongen had 2 cent om de kas te vullen, daar wisten enkelen wel raad op. Bij de coöperatie bij Cris Torenstra, twee flessen chloor halen dan kwam moeders zaterdag de inhoud betalen, maar de gisse jongens gooiden de flessen leeg in het toilet en eisten in de winkel statiegeld. Ik dacht zoiets als 4 a 5 cent statiegeld. Dus zij konden hun contributie voldoen. Dan de vergaderingen; Punt van agenda: veld; aanwezig, bal; ook aanwezig, spelers; een 20-tal, inschrijving bij de bond (toen nog U.P.V.B. later werd dat de K.N.V.B.), naam vereniging: D.T.S. (Door Trainen Sterk). Maar nu moesten de opgebouwde contributiereserves aangesproken worden.

Je hebt het dan over de welgevulde kas met centen die werd besteed aan snoep, snoep en nogmaals snoep. De circa 3, 60 gulden waren snel weg. Maar goed, wij hadden toch al een mooie club in Zuilen: U.S.V. Elinkwijk, waar later de 13-14-15 jarigen gingen voetballen, sommigen met aardig succes. Enkele van hen: Reine Brom, Van de Scheur, Joop van der Rijst, Nico de Bree. De clubjes waartegen wij speelden als jochies waren: Van der Pekstraat, Mariëndaal en Eigen Haard uit Zuilen. En niet te vergeten de Hooipoort (die wonnen altijd ook met kerstbomenraces) uit Ondiep. Als anekdote nog dit; de woensdagmiddag werd er vaak weinig gevoetbald, redenen: huiswerk maken, de schoenen die bij de schoenmaker waren, en niet te vergeten; de strafregels die geschreven moesten worden op het politiebureau, voor op de straat een balletje trappen. ‘Er mag niet op straat gevoetbald worden’; soms wel honderd keer.

- Jonge voetballers van Elinkwijk op weg naar een voetbalkamp. (Foto G. van der Rijst) -

En dan nu de namen waarover dit stukje gaat; Coach, Leo Rietveld (de Prater), Begeleiders: de jongens met de autoped het jochie Timmers en Tonny Luchten. Uit de Hanrathastraat de spelertjes Teus Dekker, André Turksma, Anton de Bruin, Appie Kozijn, Hans Westers, Gert van der Rijst en Jopie Roos, Henny Torensma en Jan Saffeur. Uit de Bazelstraat: Jan Meeuwesen. Uit de Leliemanstraat: John van de Pas, Sjors Roos. Van de Straatweg: de

Stegemans, de jongens van De Bree, de jongen Van Zanten. Uit de Klerkstraat: Co van de Scheur, de hardloper, Co en Clements Van de Scheur, Jan van de Plas. Uit de La Croixstraat: Kees van de Neut, Henny en Ton Tielrooy, Jan van Schaik, Van Baaren. Ger(rit) van der Rijst Utrecht

Kleur in het leven! Mijn vader kwam om kwart over vijf thuis met een vrij hard en ondoorzichtig stuk plastic. Hij nam het mee de schuur in en met behulp van een meetlat en een vlijmscherp Stanley-mes sneed hij het precies op maat. Het plastic werd met plakband strak op het beeldscherm van de televisie geplakt, waarna mijn vader zei: “Zet dat ding nou maar aan en je zult zien dat wij vanaf nu in het bezit zijn van een kleurentelevisie”. Mijn moeder wees er fijntjes op dat het nog een paar uur zou duren voordat de uitzending begon en confronteerde mijn vader met de kennis dat naar haar beste weten de kleurentelevisie nog moest worden uitgevonden. Hierop legde mijn vader uit dat ze bij Philips inderdaad al jaren bezig waren een beeldscherm te ontwikkelen dat kleurentelevisie mogelijk zou maken en dat het tot nog toe inderdaad niet mogelijk was om alle kleuren op de wereld in dat glazen beeldscherm te proppen. Het speciale plastic, dat hij via een kennis op de kop had weten te tikken, deed echter precies waar ze bij Philips nog naar aan het zoeken waren: het vertaalde de kleurloze straling van de televisie naar kleur toe. Onder het avondeten probeerde mijn vader op verschillende simpele manieren aan mijn moeder duidelijk te maken hoe de vertaalslag van zwart wit naar kleur exact werkte, maar

mijn moeder snapte dat niet. Ik ook niet, maar omdat ik na het eten nog een half uurtje buiten mocht spelen en ik al mijn vriendjes vertelde dat wij thuis als eerste in Nederland een kleurentelevisie hadden, liep ons huis tegen de tijd dat de uitzending begon vol met buren die met eigen ogen wilden zien of het gerucht dat ik verspreid had wel klopte. Mijn vader haalde een zaklantaarn uit de schuur, bescheen daar het donkere beeldbuisplastic mee en ja hoor, je zag plotseling kleuren. Drie om precies te zijn. Het onderste gedeelte van het plastic bleek een soort geelgroen te zijn, het middengedeelte donkerblauw en de bovenkant bruinrood. Mijn vader legde geduldig uit dat het licht uit de zaklantaarn in principe ongekleurd was en dat het lantaarnlicht op zich even niets anders deed dan de kleuren in het plastic zelf naar boven halen. Maar, dat als het licht van de

andere kant kwam, dus vanaf het beeldscherm, zou het wonderplastic het beeld met kleur betoveren.

zou zijn en tot die tijd moesten we ons dan maar een beetje behelpen op kleurgebied.

Om acht uur begon de uitzending als altijd met het journaal en om de spanning op te drijven zetten mijn vader de tv om precies die tijd aan. Binnen twee seconden wilden alle aanwezige buren ook kleurentelevisie. De broek van de presentator in beeld was groen, hij droeg een bruin jasje en zijn hoofd was extreem rood, maar toch, het beeld had kleur! Na een minuut of vijf bleek dat alles wat er uitgezonden werd op dezelfde beeldhoogte altijd precies dezelfde kleur had, maar dat werd door niemand van de aanwezigen als een groot bezwaar gezien. Bij een voetbalwedstrijd zou het gras tenslotte groen zijn en aan indianen zou je eindelijk kunnen zien dat ze niet voor niets roodhuiden genoemd werden.

Dat het ondanks de kleuronzorgvuldigheid een gigantische stap vooruit was op het gebied van televisiegenot leek hem duidelijk zichtbaar. Dat was iedereen met hem eens, wat de vraag opriep waar het voorplakplastic te koop was en hoeveel dat wel niet kosten moest. Mijn vader deed daar geheimzinnig over. Het probleem zat hem niet zozeer in de prijs maar in het feit dat de uitvinder van het dit wonderplastic bezig was een exclusieve deal met een grote televisiefabriek in het zuiden van het land te maken. En tot de tijd dat de uitvinder rond was met deze fabrikant leek het hem daarom onverstandig om tot massaproductie van het toverplastic over te gaan. Dat vond iedereen begrijpelijk.

De kleurentelevisie staat natuurlijk nog in de kinderschoenen, verduidelijkte mijn vader, en zo nu en dan komen er zoveel kleuren tegelijk van de beeldbuis af dat dit voorplakscherm het niet helemaal kan bijbenen en qua kleur een beetje in de war raakt. Maar binnen nu en een paar jaar verwachtte hij dat deze kinderziekte overwonnen

Vanaf de dag dat wij een televisie hadden van het soort dat verder niemand bezat, nam het bezoek van vrienden en buren in de avonduren sterk toe. Tot het moment dat de kleuren-tv die nu in elk huis staat eindelijk werd uitgevonden. Henk Westbroek

Pagina 4


(advertorial)

V��ss�! RTV Utrecht geeft prachtige cadeaus weg!

www.rtvutrecht.nl/a Deze actie loopt tot

17 januari 2011. Uw

gegevens worden niet

ctie

gebruikt voor reclamedo

eleinden.

Welkom bij RTV Utrecht, de regionale omroep van de provincie Utrecht. Op de radiozenders Radio M Utrecht FM 93.1 en Bingo FM 107.7 en de televisiezenders RTV Utrecht en UStad brengen wij u het laatste nieuws en informatie uit uw regio. RTV Utrecht geeft prachtige prijzen weg! Houd uw brievenbus in de gaten en wie weet wint u een van de prijzen.

RTV Utrecht Programmering

Kijk voor uitgebreide dagprogrammering op www.rtvutrecht.nl. Iedere doordeweekse dag vanaf 07.00 het laatste nieuws weer en verkeer in U Vandaag op de hele uren.

Aan Tafл! op locatе

Ω maandag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Verleden van Utrecht vanaf 18.30 uur Namen en Rugnummers 13.55 uur Het Weer

Het Radio M Utrecht programma Aan Tafel! gaat de week van Kerst van maandag t/m vrijdag van 12.00 tot 14.00 uur op reis in de provincie. Conny Kraaijeveld presenteert het lunchprogramma vanaf winterse locaties met leuke gasten en live muziek. Uitzending bijwonen? Dat kan! Kijk voor meer informatie, de locatie en onderwerpen op www.rtvutrecht.nl/ aantafel

elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω dinsdag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Westbroek! 13.55 uur Het Weer elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω woensdag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Bureau Hengeveld 13.55 uur Het Weer elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω donderdag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Helden uit het Hart 2010 23/12 De Koersk Documentaire 13.55 uur Het Weer Ω vrijdag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Utrecht Buiten 24/12 uitreiking Helden uit het Hart 2010 13.40 uur RegioNed 13.55 uur Het Weer

Heldн uit ‫ה‬t Hart

Ω zaterdag 07.00 uur U Vandaag weekend editie 07.20 uur Verleden van Utrecht 07.35 uur Westbroek! (hh) 1ste Kerstdag Jaaroverzicht 2010 deel 1 Kerstgroeten elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω zondag 07.00 uur Helden uit het Hart 2010 (hh) vanaf 22.00 uur In het Vuur van de Storm 07.25 uur BV Utrecht 07.40 uur Utrecht Buiten (hh) 2de Kerstdag Jaaroverzicht 2010 deel 2 Kerstgroeten vanaf 22.45 uur RegioNed elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Tegenwoordig als er blaadjes op het spoor liggen betekent dat simpelweg vertragingen en oponthoud bij de NS. Ook de winter is vandaag de dag een vijand voor de spoorwegen. Maar hoe ging dat vroeger? U herinnert zich ook vast dat de treinen op tijd reden en de strenge winters waarin de stoomlocomotieven zich een weg baanden door het winterlandschap? De 4dvd-box “Hollands Spoor door het verleden” neemt u met vele prachtige, authentieke beelden mee naar de oorsprong van het railverkeer in Nederland. Historische hoogtepunten uit de archieven van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid. Dvd 1 en 2 nemen u mee naar de spoorwegen in Nederland tot 1940. Niet alleen treinen, maar ook trams namen in deze tijd een belangrijke plaats in op het spoor. De bijzondere en oude opnames uit de archieven geven een fascinerend beeld van de uiteenlopende wereld op het spoor en laten zien dat de ontwikkelingen voor de spoorwegen in de twintigste eeuw niet stil heb-

ben gestaan. Dvd 3 en 4 tonen het spoorverleden in de tijd van de Tweede Wereldoorlog en de periode vlak daarna. De tijd van wederopbouw, waarin het spoor na de verwoestingen van de oorlog in sneltreinvaart hersteld werd. Het spoor door het verleden neemt u met vele prachtige, authentieke beelden mee naar de roerige periode vanaf 1940. Een schitterende reis door het verleden. Kijk voor meer informatie op de website: source1webshop.nl/dos.

��



Hollands Spoor door het verleden

Wie wordt de Held uit het Hart 2010? Dat bepaalt u! Tot en met 17 december kunt u stemmen op uw favoriete held via www.heldenuithethart.nl

��

��

Op vrijdag 24 december ziet u vanaf 13.30 uur (daarna ieder uur opnieuw) de uitreiking van de Held uit het Hart 2010! gepresenteerd door Margreet van Gils op RTV Utrecht.

�� Vi �� ta al ��

��

�� Meer informatie vindt u op www.helduithethart.nl

RTV Utrecht digitaal kijken? Dat kan via Ziggo op kanaal 983. Kijk voor de andere frequenties op www.rtvutrecht.nl/frequentie

www.rtvutrecht.nl

� ��

r jaa et we h u ook nie de ; e 0 z u 201 n on ! Ho ten! a p va o e g sh d b e n w e i sit

Vitaal

��

Welkom bij RTV Utrecht!



?

Wat�is�uw�verhaal


pagina 5

De Buurkerk in het centrum van Utrecht is in de tiende eeuw gebouwd. Het heeft de afgelopen 1000 jaar van alles meegemaakt, zoals natuurrampen, oorlogen en een heuse opleving van kerkbezoek. In 1586 werd besloten de gehele koorpartij van de kerk te slopen. Op de plaats van het koor werd de Choorstraat aangelegd (spreek uit: Koorstraat).

Wat is uw verhaal?!

Pennen en trouwjurken in de Choorstraat Veel (oud-) Utrechters blijken zich de Choorstraat vooral te herinneren als een winkelstraat met bijzondere winkels. Rob Holtman herinnert zich een winkel waar je pennen kon kopen. “Mijn opa was notaris. Hij schreef met een hele mooie vulpen. Als jonge jongen wilde ik daar eens mee schrijven. Ik liep naar zijn bureau en op het moment dat ik de pen wilde pakken schoot mijn opa uit zijn stoel. Ik had mijn opa, die verder een makkelijke man was, nog nooit zo gezien. ‘Je mag alles van me hebben en overal aanzitten, maar mijn vulpen is heilig’, zei hij. Toen ik naar de middelbare school ging nam mijn opa me mee naar de Choorstraat. Daar was een klein winkeltje met allerlei schrijfwaren. Daar mocht ik mijn eigen vulpen uitzoeken. Het werd een Mont Blanc, een roodbruin gevlamde vulpen waar je de inkt nog in moest zuigen vanuit een inktpotje. Ik heb later nog andere vulpennen gehad, maar die eerste heb ik altijd gekoesterd.” “Als ik aan de Choorstraat denk, dan denk ik aan de winkel van Covers,” zegt Anja Kee. “Als kind kwam ik er al met mijn moeder. Het was een chique stoffenzaak, en achter de toonbank op de planken lagen veel rollen stof in mooie kleuren en dessins. Mijn moeder koos een

mooie stof uit, voor haarzelf of voor de verjaardag van mijn oma. Een vriendin van haar naaide er dan een japon of een pakje van, en daar had mijn oma altijd veel succes mee. Later, toen ik een naaicursus volgde, kocht ik er stof om op de cursus iets van te maken. Nog weer wat later heb ik mijn trouwjapon bij Covers gekocht, en mijn moeder ook meteen haar japon voor de grote dag. Een paar jaar geleden ben ik met mijn dochter naar de huismodeshow voor trouwjaponnen gegaan, mijn dochter is daar toen ook zeer goed geslaagd en zag er op haar trouwdag prachtig uit. Ja, Covers in de Choorstraat is een beetje verweven met mijn leven.” “Chiotakis was een soort oom van de familie. Hij was vlak voor de oorlog naar Nederland gekomen en in zijn begintijd door mijn grootouders geholpen”, vertelt René Slager. “In de oorlog had hij mijn opa uit handen van de Duitsers bevrijd. Over en weer bleven ze elkaar helpen. Chiotakis was een handige ondernemer en een groot kunstverzamelaar. Hij was altijd heel vriendelijk en aardig tegen mij, maar zijn gangbare blik was nors en afstandelijk. Ik had altijd een ambivalent gevoel bij hem. Tot

hij, ik was acht jaar, naast zijn winkel in de Wittevrouwenstraat ook een zaak opende in de Choorstraat. Daar vertelde hij me een paar keer over zijn leven. Ik kon hem niet altijd goed begrijpen, hij sprak gebrekkig Nederlands en het ging ook over dingen waar ik nog niet mee bezig was. Als ik veel later wel eens langs die zaak liep, dacht ik aan die gesprekken terug. Ik herinnerde ze me vooral als uiting van heimwee en eenzaamheid. Hij toonde me al vroeg in mijn leven dat materieel succes niets waard is en geen geluk brengt als niet ook persoonlijke zaken goed zijn ingevuld.” “De Choorstraat was zo’n straatje waar ik doorheen fietste vanuit de stad naar het Oudkerkhof. Ik kende de straat, wist wat voor winkels er waren, maar ik had er niets te zoeken”, begint Anja Kleisterlee. “Tot die keer dat ik in mijn ooghoeken prachtig gekleurde glasobjecten zag in een nieuwe winkel. Het was geen werk van Mobach, maar dat ik toen afstapte van mijn fiets is wel het begin geworden van mijn uitgebreide collectie vazen en ander aardewerk van de familie Mobach.”

Nieuwe oproep: Wat is uw verhaal?! De parkeerplaats op het Vredenburg naast de Jaarbeurs stond meestal vol auto’s en fietsen. Misschien stond ook uw auto daar?! Wat zijn uw herinneringen aan de parkeerplaats en de omgeving ervan? Heeft u anekdotes? Kortom: Wat is uw verhaal? Wat is uw verhaal? Dat is de rubriek onder redactie van René van Maarsseveen. Het bevat unieke foto’s uit de collectie van Deuxième/Polyvisie Het Utrechts Archief en het archief van amateurfotograaf Gerrit Jansen. Foto’s uit een tijd die u nog herkent en locaties waar u ook bent geweest en misschien nog wel komt. Stuur uw bijdrage voor 31 december naar: De Oud Utrechter Postbus 615 3500 AP Utrecht

of per e-mail: [email protected] Het kan zijn dat we uw verhaal moeten inkorten. Mocht het niet geplaatst kunnen worden dan houden we ons

het recht voor het eventueel in de toekomst te gebruiken. Vermeld daarom altijd uw contactgegevens.

“Ik ben al jaren niet meer in de stad geweest”, zegt Bas Draaijer uit Amersfoort. “Ik woonde op de Springweg en uitgaan deden we rond de Neude, Janskerkhof en Oudkerkhof. We liepen dan meestal door de Choorstraat. Ik herinner me dat het op zich een nette straat was. Met die enorme etalage met bruidsjaponnen, een klein winkeltje voor schrijfwaren met de deur in een portiekje en natuurlijk de etalages van Broese. Tegenover de trouwwinkel zat een reisbureau. Het had een heel donkere etalage waar jarenlang een vergeelde poster voor het raam hing. Ik vroeg me altijd af of het echt een reisbureau was of een inmiddels opgeheven winkel. Op een ochtend ben ik er binnengestapt. Eigenlijk verraste het me dat de deur open ging. Ik kan me niet meer herinneren hoe ik ben geholpen of door wie. Ik zal wat hebben gestameld over een vakantie. Ik herinner me alleen dat ik vrij snel weer buiten stond en me ongemakkelijk voelde.” Mevrouw Buddingh-Van Noort is 90 en vertelt dat ze al heel lang niet meer in Utrecht woont. “Maar ik kom er nog graag en wat ik zo graag aan u wil vertellen is dat ik in de jaren zestig op vakantie in Israël een dokter leerde kennen die mij vertelde dat hij in de Choorstraat had gewoond tijdens zijn studie. Deze Israëliër, helaas ben ik zijn naam vergeten, hield net als zijn landgenoten erg van snoep en rond de Choorstraat waren allerlei winkels met gebak, bonbons en snoep. Hij hield dan ook erg van

zijn woonomgeving.” “Hartje stad ben ik in de Choorstraat geboren in 1963, toen nog een (drukke) verkeersstraat met eenrichtingsverkeer”, is het verhaal van Ingrid Kastrop. “Verkeer wat vanaf de Steenweg onze straat in kwam racen, de ramen trilden luid van het optrekkend verkeer. Ik zal een jaar of 7 zijn geweest toen er in onze straat een wandelgebied kwam, eindelijk rust en een grotere zandbak kon je als kind niet voorstellen toen daarvoor de straat een tijdlang helemaal open lag. Wonen in de binnenstad van Utrecht is vooral ‘s nachts erg onrustig. Mijn slaapkamer was aan de kant van de Vismarkt en zomers viel ik met open ramen in slaap van het gitaarspelen op het terras van Graaf Floris. Als kind woonde ik boven Het Vulpenhuis en ging na schooltijd vaak helpen in de winkel, daar kwamen veelal doktoren, advocaten enz. hun dure vulpen laten repareren. Later, toen we op een leeftijd kwamen dat we gingen ‘stappen’ waren onze vrienden jaloers op ons omdat wij immers om de hoek van alle uitgaansgelegenheden woonden, drie keer vallen en je zat in Cartouche. Wonen in de Choorstraat hebben mijn broer, zus en ik altijd geweldig gevonden, altijd gezelligheid op straat, altijd kinderen op straat, kortom een heerlijke jeugd zo hartje stad!”

Pagina 6



Het De Oud-Utrechter portret van: Wim van Willigenburg. Hij zat ruim vijfentwintig jaar voor de VVD in het Utrechtse stadsbestuur, waarvan twaalf jaar als wethouder. Op de leeftijd van 67 jaar is hij nog dagelijks actief in de stad en vaak hardlopend te zien in de omgeving tussen Wilhelminapark en Amelisweerd

Een leven vol passie voor Utrecht

Interview door Jan Jansen

Utrecht boeit hem enorm. Soms laat Wim van Willigenburg zich strikken rondleidingen door de stad, die hij zo goed kent, te geven. “Mensen zijn verrast als ze op plekken gebracht worden waar ze wonen maar die ze niet kennen. Utrecht kent een rijke geschiedenis die vaak door z’n eigen bewoners miskend wordt. Maar mensen hebben wel altijd belangstelling voor hun roots.” Van Willigenburg is geboren in de Rivierenwijk aan de Balijelaan. “De Balijelaan was in mijn jeugd een prachtige groene doodlopende laan met prunusbomen. Meikevers vlogen nog in de gazons. In mijn jeugd kon ik met mijn hond slootje springen op het Kanaleneiland en er werd nog in het kanaal gezwommen. De schillenboer reed nog door de straten. Op zomeravonden werd gevent en hoorde je: arubeie en kersu…” Op verzoek van zijn ouders ging Van Willigenburg naar de Rijkskweekschool aan de Maliebaan. Hij kreeg een opleiding waar hij zijn hele leven van profiteerde want z’n hobby’s Nederlands , geschiedenis en biologie vervullen hem tot de dag van vandaag. Door les te geven op een school voor

leer- en opvoedingsmoeilijkheden heeft hij bovendien de Utrechtse samenleving leren kennen.

opvatting was dat gezinnen beter op het Kanaleneiland of Overvecht konden wonen.

Hij was vroeg politiek actief. Wilde zich inzetten voor de stad en werd in 1971 als VVD-raadslid geïnstalleerd. “Ik was het jongste raadslid. En wat ik nog goed weet is dat de gemeenteraad in die tijd z’n tradities en gebruiken kende. Je moest dus eerst maar eens je mond leren houden. Ik verwonder me nu over de politieke kakelcultuur tijdens interrupties. Iedereen is verleerd dat die kort en bondig moeten zijn.”

In 1982 werd Wim van Willigenburg wethouder voor verkeer en vervoer, openbare werken en monumentenzorg. Sommigen vonden dat een ongewone portefeuille omdat monumentenzorg met verkeer en openbare werken niet bij elkaar zouden horen. De liberaal was van mening dat dit juist in een oude en nieuwe stad wel kon. “Er werd flink gepolariseerd in die tijd. Openlijk werd in de linkse hoek beleden dat VVD’ers niet in het bestuur thuis hoorden. Het was voor mij een prachtig moment toen de markante CPN’er Barend Schreuders mij in het stadsbestuur van harte welkom heette.”

Zijn allereerste interruptie had betrekking op een wethouder die zei dat gezinnen beter niet in de binnenstad konden wonen. “Vindt U dit een normale uitspraak?“ De heersende

- Een jonge Wim van Willigenburg (Foto: W. van Willigenburg)

Acht jaar lang heeft hij die portefeuille met passie vervult. “In die periode werd de binnenstad behoorlijk opgeknapt, kerken werden gerestaureerd en kregen soms een nieuwe functie. De huizen in de binnenstad werden aangesloten op een rioleringssysteem. De kwaliteit van het oppervlaktewater verbeterde en de leegstaande kelders gingen een nieuw leven tegemoet voor bedrijfjes en restaurants. De levendigheid in de binnenstad nam sterk toe.” In die tijd speelde ook de aanleg van het voetgangersgebied in de binnenstad. “Winkeliers waren bang dat hun winkels niet meer bereikbaar zouden zijn. Er was veel discussie over de vermenging van voetgangers en fietsers op plekken als de Vismarkt. Ik was

- Wim van Willigenburg (Foto: Jan Jansen)

ervan overtuigd dat dit goed zou gaan. Op sommige momenten zijn de voetgangers dominant en passen fietsers zich aan en andersom. Als je het nu bekijkt zie je dat het voetgangersgebied uiteindelijk een geweldige economische impuls aan de stad heeft gegeven en is de monumentale sfeer van Utrecht versterkt als tegenhanger van Hoog Catharijne.” Stadvernieuwing was heel lang politiek dominant. “Er waren in die tijd veel sloopplannen. Ik was fel tegen de sloop van kleine woningen en de stegenstructuur in de binnenstad. Uiteindelijk is de historische structuur van de binnenstad niet aangetast en zijn de woonfunctie en het leefklimaat versterkt.” De tachtiger jaren was de tijd van de inspraak. “Ik was als wethouder voor een goede beloopbaarheid en befietsbaarheid van de stad. Had geen geloof in het vastleggen van eenvoudige zaken als een fietspad in nota’s. Beleidsnota’s leidden altijd tot discussies waarbij alleen tegenstanders aan het woord komen. Voorstanders durfden hun mond niet meer open te doen. Inspraak werd tegenspraak en frusteerde goedbedoelde plannen. Van Kooten en De Bie hadden in die tijd sketches over de Tegenpartij. Soms moet je het anders aanpakken en het onvermogen

van de politiek niet camoufleren door politieagenten op plekken te zetten om mensen een bon te geven omdat ze illegaal door het Wilhelminapark fietsten. Je ziet nu hoeveel mensen dagelijks met veel plezier over het aangelegde fietspad fietsen en genieten van het park.” Van Willigenburg kijkt veertien jaar na zijn afscheid uit de gemeenteraad met genoegen terug op zijn bestuurlijke werkzaamheden. De oude monumentale stad heeft een belangrijke plek in zijn hart. Hij vertelt dat de grootsheid van dingen vaak in kleine details kan zitten. “Daarvoor inzetten is passie nodig . Soms leverde dat spanningen op die ik er overigens weer makkelijk uit trimde.” Maatschappelijk actief is Van Willigenburg als bestuurder van de Pieter d’Hont Stichting. Hij zet zich in voor de beeldhouwers in Manenburg, voor de beeldende kunst in het algemeen en is voorzitter van het Volksbuurtmuseum Wijk C. “Een museum dat de orale geschiedenis van een Utrechtse gemeenschap wil doorvertellen met z’n gebruiken en tradities, waar in de gewone museale wereld weinig of geen aandacht voor is.” Zo blijft ook hier zijn passie in stand.

Seniorenverhuizing, ontruiming en bezemschone oplevering. Voor veel van de achtergebleven spullen, inboedel, huisraad, kleding etc. hebben wij een passende bestemming. Hiervoor hebben wij een breed netwerk opgezet van maatschappelijke en kerkelijke instanties om deze spullen een tweede leven te geven. Wij hebben een samenwerking met het Leger Des Heils

Bel voor een vrijblijvende offerte of meer informatie tel. 033-4654900 of 06-10608344 [email protected] / www.woningontruiming-vroegop.nl

Peet’s Verhuis Service De echte verhuizer uit Utrecht al meer dan 30 jaar in het vak. Voor goedkoop, betrouwbaar en vakbekwaam verhuizen belt u met:

Duidelijke taal www.vangrafhorst.nl

HINDERLIJKE KLEDING MAG OPENGEKNIPT WORDEN

030-2518336 Of u kunt kijken op www.peetsverhuisservice.nl ps. We hebben een 65+ korting van 10%

Bemuurde Weerd oz 28 3514 AP Utrecht T 030 271 92 27

WAT JE AL NIET LEERT OP EEN REANIMATIE- EN AED-CURSUS. Weet wat je moet doen bij een hartstilstand. Meld je aan op www.6minuten.nl

vGn Adv 89 x 125liggend.indd 1

15-09-2010 16:05:05


Opinie ?


pagina 7

Opinie&Informatie

Hans Roodenburg

Het rondpompen van geld in de gezondheidszorg en de bijbehorende bureaucratie houden de politiek bezig. Een voorbeeld is de algemene tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten. Een mening over deze Wtcg.

Onverwacht douceurtje voor lichte handicaps Informatie Opinie

Waarom zou je iets gemakkelijk maken als het ingewikkeld kan? Daarvan is sprake bij vele subsidieregelingen in de gezondheidszorg. Enerzijds is dat om te voorkomen dat mensen meeprofiteren van subsidies die niet voor hen zijn bedoeld. Anderzijds om mensen mét echte gezondheidsproblemen financieel te helpen. Een loffelijk streven, maar daardoor worden regelingen ingewikkeld en komen nog steeds subsidies bij mensen die bepaalde voorzieningen Neem de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg). Er zijn maar weinig betrokkenen die begrijpen hoe deze regeling werkt. Het zijn voor een groot deel ouderen die met dit ‘douceurtje’ te maken hebben. Als het gaat om écht chronisch zieken, zal niemand hen deze financiële tegemoetkoming misgunnen. Maar, zoals zo vaak blijken bij de uitwerking van de regeling toch weer groepen ‘bedeeld’ te worden waarvoor het financiële voordeel niet is bedoeld. De Tweede Kamer is daarvan inmiddels ook overtuigd en daarom zal minister Schippers (Volksgezondheid) waarschijnlijk de regeling voor volgend jaar aanpassen. De algemene tegemoetkoming (Wtcg) over 2009, die eind deze maand wordt uitbetaald, kan niet meer worden gewijzigd. U krijgt hem automatisch als u aan de voorwaarden voldoet. Mocht

u denken dat u er recht op heeft, maar heeft u geen beschikking gekregen, kijk dan op www.hetcak.nl of bel het gratis informatienummer 0800-0300. Want het gaat om behoorlijke bedragen, die vooral voor mensen in de lagere inkomensgroepen van harte welkom zijn. Wie 1 januari 2009 (het gaat om dát jaar) jonger dan 65 was, maakt kans op een lage tegemoetkoming van €300 of op een hoge tegemoetkoming van €500. Was men op die datum ouder dan 65, dan gaat het respectievelijk om €150 en €350. Wat zijn de voorwaarden om daarvoor in aanmerking te komen? De eerste, zeer acceptabel, is dat men langdurige AWBZ-zorg krijgt. De tweede mogelijkheid is dat men langdurig hulp heeft in het huishouden via de (gemeentelijke) Wmo. Bij dit criterium is de tegemoetkoming al meer discutabel. Immers, moet iemand die zichzelf nog

redelijk kan bedruipen in z’n eigen huis én misschien zelfs een wat hoger inkomen heeft, ook dit bedrag nog krijgen terwijl de Wmo zelf al met forse subsidiestromen te maken heeft? De derde mogelijkheid is nog twijfelachtiger, namelijk dat men bepaalde zorg vergoed krijgt op basis van de Zorgverzekeringswet. Het CAK noemt: • Behandeling in een ziekenhuis of revalidatiecentrum in 2008. • Fysiotherapie of oefentherapie voor bepaalde chronische aandoeningen in 2009. • Afname van meer dan 180 standaard dagdoseringen van bepaalde medicijnen in 2009 (ook nog bepalend voor compensatie van het eigen risico in de zorgverzekering). • Aankoop of reparatie van bepaalde hulpmiddelen. Vooral bij de laatste drie criteria kan

men zich afvragen of dit ‘rondpompen’ van collectieve gelden wel rechtvaardig is. Immers, bepaalde financiële risico’s mag men best zelf lopen. We nemen onszelf maar als voorbeeld. Ik heb een fysiotherapeut die mij maandelijks – en geheel vergoed - behandelt tegen chronische lymfoedeem in de linkerarm. Het is hinderlijk, maar ik heb er niet zoveel last van. Ik krijg deze maand 500 euro van het CAK overgemaakt! En dát terwijl ik een ruim modaal inkomen heb. Het is natuurlijk heerlijk dit bedrag uit de overheidsruif te krijgen. Maar heb ik het hard nodig? Nee! Ik heb er daarom geen moeite mee dat de minister in een aangepaste regeling Wtcg dit douceurtje afpakt. Dat geldt ook voor een aantal andere, nogal ruim gestelde, criteria. Het gevaar is natuurlijk dat de regeling nog ingewikkelder wordt. Om de regeling heel simpel te houden, zou je hem eigenlijk moeten beperken tot het AWBZ-criterium en tot een bepaalde inkomensgrens. Natuurlijk zullen weer andere mensen gaan koeren, maar je kunt niet met iedereen rekening houden. We zijn allemaal gelijk, maar in lijf en leden kunnen we behoorlijk verschillen.

Deze Wtcg vervangt grotendeels de regeling buitengewone uitgaven die men vóór 2009 via aangifte in de inkomstenbelasting kon doen. Deze fiscale aftrekposten leidden teveel tot het opvoeren van kosten in de gezondheidszorg die feitelijk niks te maken hadden met vervelende ziektes, handicaps en dergelijke. We noemen hier maar drie aftrekposten die steeds meer werden opgevoerd: luxe brillen, eigen onnodige schoonheidsbehandelingen en chique hulpmiddelen. Overigens bestaat er voor bepaalde (en noodzakelijke) extra zorgkosten (die men zelf moet betalen) nog steeds een fiscale aftrekregeling. Het rondpompen van geld in de gezondheidszorg blijft doorgaan. Soms terecht, soms heel onterecht. En dan hebben we het nog niet over het kostbare uitvoeringsapparaat en de vele ambtenaren die hiermee aan de slag blijven. Ben benieuwd hoe de politiek hierin het bezuinigingsmes gaat zetten.

Vragenrubriek voor lezers over uitkeringen, consumentenzaken, rechten (zoals erfrecht), belastingen en andere financiële zaken. Uw vragen worden anoniem in deze uitgave behandeld en onze deskundigen zullen proberen u persoonlijk een maatwerkantwoord te geven. U kunt uw kwesties sturen naar [email protected] of naar Postbus 615, 3500 AP Utrecht. Graag met vermelding van rubriek ‘Rechten en Plichten’. Erf- en schenkingsrecht Erfgenaam al acht jaar onvindbaar Acht jaar geleden zijn mijn schoonouders overleden. De nalatenschap is afgewikkeld door een notaris. Mijn man en zijn drie broers waren de erfgenamen. Van hen is er echter één nooit getraceerd. Al die tijd bleef de voor hem bestemde erfenis gereserveerd staan. Het gaat om een heel aardig bedrag. Mijn vraag is: hoe gaat het verder en maakt mijn man nog kans een deel van het gereserveerde geld voor de niet op te sporen oudste broer te krijgen? U snijdt een ingewikkelde en procedureel omslachtige kwestie aan. Er is hierbij sprake – zoals dat heet – van een ‘gedeeltelijk onbeheerde nalatenschap’. Daarbij speelt de door de rechtbank aangewezen ‘vereffenaar’ een rol. Dat is degene die alles verdeelt, vermoedelijk in dit geval de notaris. De vereffenaar moet zijn uiterste best doen de spoorloze erfgenaam op te sporen en krijgt daarvoor in principe drie jaar de tijd. De kosten voor hem of haar komen uit de nalatenschap. Na die drie jaar zijn er nog ingewikkelde vervolgprocedures waarbij de

rechtbank is betrokken én de overheid als laatste belanghebbende. Ook moet alles gebeuren in overleg met de andere erfgenamen. Uiteindelijk strijken niet de andere erfgenamen het erfdeel van de onvindbare erfgenaam op. Dat kan alleen als bewezen wordt dat de spoorloze broer van uw man is overleden en dat uw man (mede) de wettelijke erfgenaam wordt. Het is namelijk de staat die uiteindelijk – en pas na twintig jaar als de nalatenschap is opengevallen – het deel van de niet meer terug te vinden erfgenaam krijgt. Het ziet er naar uit dat uw man en zijn andere nog levende en traceerbare broers nog even moeten wachten. Hoe het ervoor staat kan uw man overigens ook vragen bij de betreffende vereffenaar. Naamswijziging bij bank na overlijden Ik heb gehoord dat met een langstlevend testament bij overlijden van een partner het opheffen van een gezamenlijke en/of rekening nogal wat kosten met zich meebrengt. Hoeveel zijn deze kosten? Die kosten zijn per bank verschillend. In de meeste gevallen gaat het om een naamswijziging. Die kosten vallen wel mee. Wel zal er vaak een verklaring

van erfrecht moeten worden overhandigd. Daarvoor moeten (noodzakelijke) kosten worden gemaakt bij een notaris die afhankelijk zijn van zijn werkzaamheden. Bovendien is doorgaans - ook voor andere zaken - een verklaring van erfrecht nodig en moet u vanwege het testament toch al naar een notaris.

Familierecht Na lang huwelijk pensioen delen Na 25 jaar huwelijk ben ik gescheiden en heb nu, vijf jaar na de scheiding, een vriendin waarmee ik wil trouwen. Indien ik kom te overlijden heeft dan mijn ex of huidige echtgenoot aanspraak op mijn pensioen? Er is destijds in het echtscheidingsconvenant geen duidelijke afspraak gemaakt over pensioenrechten. Mijn ex werkt nog en heeft over onze huwelijksperiode haar eigen pensioen opgebouwd. Bij echtscheidingen worden tegenwoordig altijd pensioenrechten ‘verevend’. Dat betekent dat de pensioenrechten, opgebouwd tijdens huwelijk van beide partners, met elkaar worden vergeleken. Als blijkt dat de een dan veel meer pensioen heeft opgebouwd

dan de ander, moet een verrekening plaatsvinden, meestal in een recht dat de partner met het minste pensioen op 65 jaar krijgt toebedeeld. Iedere echtscheidingsadvocaat is daarop gespinsd. Hoe dat bij u is gegaan, weten wij niet. Het is raadzaam zelf uit te zoeken wie welke nabestaandenrechten heeft. Uw nieuwe partner heeft dus weer met uw pensioen te maken vanaf de datum dat zij met u is gehuwd.

Financiële zaken Erfpachtprijs wordt vervijfvoudigd Mijn schoonmoeder heeft een erfpachtcontract voor haar vakantiebungalow. Dat loopt binnenkort af. Nu wil de eigenaar de erfpachtprijs, ondanks dat die gedurende de 40-jarige termijn meerdere keren is geïndexeerd, gaan vervijfvoudigen. Mag dit? Allereerst: erfpacht is een zakelijk recht. Dat wil zeggen dat het recht verbonden is aan de onroerende zaak, in dit geval de grond, en niet aan een persoon. Erfpacht valt onder het privaatrecht. Een erfpachtrecht kan dus altijd verkocht worden, zonder dat daar toestemming van de gebruiker voor nodig is. De voorwaarden, zoals

vastgelegd in het erfpachtcontract blijven na verkoop hetzelfde. En om die voorwaarden gaat het in uw vraag. Het hangt dus daarvan af of na afloop van het erfpachtcontract de prijs ineens enorm opgehoogd kan worden. Er zullen altijd bepaalde grenzen van redelijkheid (en marktconforme situatie) in acht moeten worden genomen als de grondeigenaar de erfpacht ineens fors duurder wil maken. Want daarop zal (uiteindelijk) een rechter zich in zijn uitspraak - indien een conflict ontstaat - baseren. Als het contract afloopt, zal eerst moeten worden getracht tot overeenstemming te komen tussen de verpachter en de (huidige) pachter. Het is niet zo dat de eigenaar (de verpachter) zich ineens tot een andere contractpartij kan wenden. Dat zal de rechter (eventueel) meewegen. Voor de rest kunnen wij u niet adviseren. Het lijkt ons dat uw schoonmoeder zich het beste kan wenden tot andere eigenaren van de vakantiebungalows die waarschijnlijk met dezelfde situatie te maken hebben. Anders zal zij juridisch advies moeten inwinnen als zij niet tot overeenstemming komt met de verpachter.

Pagina 8





pagina 9

-- Er op uit! Kalender -t/m januari 2011

19 december

Zin in Kerst!

Kerstzang aan de Vecht

Museum Catharijneconvent, Lange Nieuwstraat 38, Utrecht, is tijdens de kerst in kerstsfeer met de familietentoonstelling Zin in Kerst!. Traditiegetrouw is de Napolitaanse kerststal te bewonderen en zijn er verschillende activiteiten. Gratis kaarten winnen? Kijk bij artikel Zin in Kerst! op deze pagina.

Zin in Kerst! Een sfeervolle kerst in Museum Catharijneconvent

19 december

Tot en met 6 januari 2011 staat Museum Catharijneconvent met de familietentoonstelling ‘Zin in Kerst!’ geheel in het teken van kerst. Traditiegetrouw is de Napolitaanse kerststal te bewonderen. Dit is niet zomaar een stal, maar een compleet stadje met meer dan zestig handgemaakte achttiende-eeuwse beelden. Speciaal tijdens de kerstvakantie (19 december t/m 2 januari) zijn er iedere dag activiteiten. Er zijn kerstvertellingen door Victor Frederik, familierondleidingen, kerstknutselen voor de kinderen. Bovendien zullen in de eerste kerstvakantieweek koren dagelijks prachtige kerstliederen ten gehore brengen in het museum. Meer info en reserveren via www.catharijneconvent.nl. Openingstijden Zin in Kerst!: dinsdag – vrijdag: 10.00-17.00 uur, zaterdag, zondag én Eerste en Tweede Kerstdag: 11.00-17.00 uur, 31 december: 10.00-13.00 uur en 1 januari gesloten. Adres Lange Nieuwstraat 38, Utrecht. LET OP: KANS OP GRATIS KAARTEN! Voor vijf lezers van De Oud-Utrechter stelt het Museum Catharijneconvent gratis 2 kaarten voor Zin in Kerst! ter beschikking. Wilt u in aanmerking komen? Stuur voor 19 december een kaartje aan De Oud-Utrechter, postbus 615, 3500 AP, Utrecht met vermelding van uw telefoonnummer. De winnaars worden gebeld.

Sprookje van Chinese Nachtegaal in Museum Speelklok

In de concertserie van De Parel van Zuilen (iedere laatste zondagmiddag van de maand) staat december in het teken van het kerstlicht. Marjoke Kager zingt met haar mooie warme stem bekende en onbekende kerstliederen. Duo Pan, tenor, zingt liederen uit China. Oud-Nederlandse liedjes brengen de weemoedige sfeer van weleer. Entree 10 euro (korting in overleg). De Parel van Zuilen, Burg. Norbruislaan 17, 3555 ED Utrecht.

29 december

Italiaanse sferen tijdens culturele zondag

Verlichte avondwandeling in 700 jaar IJsselstein

De Culturele Zondag Una Domenica Particolare zorgt in Utrecht op zondag 19 december voor een warm begin van de kerstvakantie. Deze zondag – tevens koopzondag – staat in het teken van Italiaanse opera, film, literatuur, muziek, dans, theater, eten, architectuur, debat, geschiedenis en nieuwe media. Ontdek de vele kanten van Italië. Kijk voor meer informatie op www.culturelezondagen.nl. Voor 90% gratis.

Game onthult de verloren schatten van Utrecht

VVV IJsselstein organiseert elke laatste woensdagavond t/m maart een wandeling door IJsselstein. Kosten deelname € 4,-- p.p. inclusief boekje IJsselstein Uitgelicht. Start: 19.30 uur, vanaf de VVV/Stadswaag. Reserveren: vooraf bij de VVV, Benschopperstraat 41a, (030) 236 00 60 of [email protected].

Una Domenica Particolare in Bibliotheek Utrecht

Dat historische betrouwbaarheid goed gepaard gaat met een gezonde dosis humor is te zien in de online ‘serious but not so serious’ game ‘Tijdtripper en de Verloren Schatten van Utrecht’ die te spelen is op www.tijdtripper.nl. In deze online game reizen spelers door de tijd om verloren schatten uit de Utrechtse geschiedenis op te sporen. De gamer reist met personage Tim door de tijd en speelt met oorzaak en gevolg om opnieuw de geschiedenis te veroorzaken. Met deze virtuele tour door de tijd laat Het Utrechts Archief in samenwerking met gamebedrijf Monkey Bizniz zien dat geschiedenis iets voor alle leeftijden is.

t/m 29 april

Op zondag 19 december neemt Bibliotheek Utrecht Oudegracht 167 deel aan de Culturele Zondag Una Domenica Particolare met een lezing door Rosita Steenbeek (foto), voorstellingen en muziek. De bibliotheek biedt van 12.00-15.15 uur een afwisselend programma voor jong en oud in Italiaanse sfeer. De toegang is gratis. Zie ook www. culturelezondagen.nl.

Tentoonstelling Paulusabdij

Wie Het Utrechts Archief bezoekt aan de Hamburgerstraat, komt op gewijde grond. Op die plek in de stad werd in 1050 de eerste Utrechtse abdij gesticht, de benedictijner abdij van SintPaulus. Dit bijzondere verhaal wordt verteld en verbeeld in de expositie …tot in de eeuwigheid – Schatten uit de Utrechtse Paulusabdij, die tot en met 29 april 2011 in Het Utrechts Archief is te zien. Vermeld uw evenement in deze ladder! Bel: 06 - 20600285

Lot Lohr (bekend van Sesamstraat) vertelt in de kerstvakantie een sprookje over een Chinese Nachtegaal in Museum Speelklok in Utrecht (Steenweg). V A N

Momenteel is de tentoonstelling SingSong, Schatten uit de Verboden Stad te zien met klokken van de Chinese keizer. Als extra kerstactiviteit voor kinderen presenteert het museum daarom een muzikale bewerking van dit ‘Chinese’ sprookje van Andersen met de zelfspelende instrumenten van het museum in de hoofdrol. En natuurlijk de mechanische nachtegaal van de keizer! Lot Lohr neemt de jeugdige bezoekertjes mee in een magische en muzikale wereld die zweeft tussen droom en werkelijkheid. Meer info en reserveren via de website: www.museumspeelklok.nl.

Kerst bij

Huis

de keizer!

Doorn

Open van 18 december 2010 t/m zondag 2 januari 2011 van 13.00-17.00 uur Eerste Kerstdag en 1 januari 2011 gesloten Maandagen gesloten

M A K E R

V A N

‘ T H E

N O T E B O O K ’

www.mysisterskeeper.nl

27 augustus

in de bioscoop

Uw levensverhaal opgetekend door professionele schrijver en uitgegeven in eigen boek

ELKE MAANDAG OM 15:30

18 december 2010 t/m 2 januari 2011

50 PLUS BIOS IN PATHÉ REMBRANDT UTRECHT GA NAAR DE WEBSITE OF BEL 030-2312556 VOOR MEER INFORMATIE.

www.pathe.nl/rembrandt P1812 adv Oud Utrechter.indd 1

NIET DUURDER, ZICHTBAAR BETER!

Van Spaghetti tot Confetti in Volksbuurtmuseum Komt dat zien! Zondag 19 december neemt het Volksbuurtmuseum Wijk C deel aan de bijzondere Italiaanse Culturele Zondag: Una Domenica Particolare. Het programma van Spaghetti tot Confetti is voor alle leeftijden: opa’s, oma’s, kinderen, vriendjes en vriendinnetjes. Met de kinderen gaat het museum de Commedia dell’Arte-maskers maken en even terug in de tijd, waarbij de overheerlijke Italiaanse koekjes niet overgeslagen worden.

gebaseerd op de bestseller

De ouders kunnen genieten van de levendige verhalen van professor Gerrit Jansen over de Italiaanse immigrant Giovanni Bacigalupo (zie foto), die jaren in Wijk C heeft gewoond. Waarbij de muziek niet zal ontbreken. Zing mee en beleef de oude meezingnummers van Willy Alberti die verzorgd worden door de Bella Domenica’s. De zanger Sebastiano Gentile zal ook een spectaculair optreden verzorgen met zijn onvervalste Italiaans repertoire. Dit allemaal van 14.00 tot 16.00 in het Volksbuurtmuseum Wijk C (Waterstraat 27). Zie ook website: www.volksbuurtmuseum.nl.

19-08-10 16:49

WONING & PROJECTSTOFFERING

Vocking Interieur is gespecialiseerd in het leggen van vloerbedekkingen zoals tapijt, laminaat, PVC, parket en Marmoleum. Daarnaast verzorgen we binnenzonwering , gordijnen en shutters voor bedrijfspanden en woningen.

Kijk op

www.mijnlevensverhaal.nl of bel gratis:

www.huisdoorn.nl

D E

De gamer helpt personage Tim uit de brand. Per ongeluk zet hij de tijdmachine aan die in Het Utrechts Archief staat opgesteld. Hij tuimelt door de eeuwen en komt van alles tegen in de eeuwenoude binnenstad. Met een reis terug in de tijd en het opnieuw veroorzaken van de geschiedenis helpt de speler diverse puzzels op te lossen en een verloren collectie van het archief compleet te maken.

0800-23.56.890 www.winterstation.nl

Dat

moet

je

beléven!

De voordelen van Vocking Interieur: • grootse keuze • duidelijk advies • ruime voorraad • uitsluitend kwaliteitsmerken • vakkundige stoffeerders

Tapijt Karpetten PVC-vloeren Vinyl Marmoleum Laminaat Houtenvloeren Shutters Binnenzonwering Behang Gordijnen Vitrage Silhouettes Plisses

Dinsdag t/m vrijdag 09:00-17:00 uur zaterdag 10:00-17:00 uur koopavond vrijdag 18:00-21:00 uur maandag gesloten Ambachtsweg 1 3433 PR Nieuwegein T. 030 6054216 www.vockinginterieur.nl Gratis parkeren

Gratis

Pagina 10



Het NUD... Natuurlijk Uw Dagblad Na mijn schooltijd wilde ik het liefst de muziek in. Maar mijn ouders vonden dat toch een wereld vol onzekerheden. Ik kon beter voor een vaste baan kiezen. Vanwege hun goede bedoelingen stapte ik naar het arbeidsbureau, kreeg een adres voor een baantje en kwam terecht bij het Nieuw Utrechts Dagblad. Deze krant, met de slogan NUD... Natuurlijk Uw Dagblad, werd gedrukt bij drukkerij L.E. Bosch & Zn. aan de Oudegracht. Het werd dan ook wel “De krant van Bosch” genoemd. Het Utrechts Nieuwsblad heette “De krant van De Liefde” naar de oprichter Johan de Liefde. Ik werd aangesteld als jongste bediende op de postafdeling. Dit leverde veel persoonlijk contact op. Ik werd dan ook gevraagd om één van de Zwarte Pieten te zijn van de officiële stads-Sint Nicolaas: kunstredacteur Cor Schilp. Bij café De Kampioen aan de Jutfaseweg gingen wij aan boord van de stoomboot en voeren via de Vaartsche Rijn naar de Weerdsingel waar werd afgemeerd. Onderweg kregen we vanaf bruggen het nodige fruitafval naar ons gesmeten maar dat werd op bedreven wijze ontweken. Met de Sint te paard en de met pepernoten strooiende Pieten er omheen op weg naar burgemeester De Ranitz op het bordes van het stadhuis. Na afloop van de rijtoer werden de paarden van Sint en zijn gevolg gestald in de garage van de drukkerij aan de Oudegracht. Na het nuttigen van enige consumpties ontstond in de kantine de nodige hilariteit toen de Sint te paard binnenkwam. Hij was door het bedrijf heen via de grote goederenlift naar de kantine op de bovenste verdieping gelopen. Dat zijn mijter achterstevoren

stond was misschien een aanwijzing. Na verloop van tijd werd ik redactieassistent. Leuk werk met activiteiten als het afscheuren en verspreiden van telexberichten. En ik beheerde de ‘buizenpost’, een systeem waarmee kopij, gestopt in kokers, door luchtdrukkanalen naar diverse afdelingen binnen het bedrijf kon worden gestuurd. Veel journalisten staan mij nog voor de geest: Tjeerd en Cees de Boorder, Wim Jungmann, Cees Brits, Van Staveren, Van Barneveld, enz. En niet te vergeten de twee speciale journalisten Jaap de Weerdt en Bob van Dijk. Zij waren transmissieredacteuren en verzorgden de kopij van het Rotterdamsch Parool en het Haagsch Dagblad, kranten die ook bij drukkerij Bosch werden gedrukt. Op zekere dag had redactiechef Van Barneveld het voor elkaar gekregen dat de redactieruimte keurig was opgeknapt. Nu vonden de Weerdt en Van Dijk het wel mooi, maar het was ook wat kaal. Wie op het idee kwam weet ik niet meer, maar bij de rotatiepers haalde ik wat misdrukken van het mannenblad De Lach dat ook bij Bosch werd gedrukt. Bij afwezigheid van de chef werden de plaatjes met de mooie dames, gehuld in extra groot formaat bikini, uitgeknipt en aan de muur bevestigd. Ik zag een fikse bui al hangen en verdween bijtijds naar huis. Later heb ik gehoord dat de plaatjes zelfs tegen het plafond waren geplakt. En bij terugkeer

- Kunstredacteur Cor Schilp als sinterklaas. Foto Het Utrechts Archief -

bleek bij het vervangen van een kapotte lamp die op een zeer ontoegankelijke plaats hing. Loek schoof op zijn rug via smalle dragers van een loopbrug, waar vanaf je in de diepte naar de handelsdrukkerij kon kijken, naar de lamp en verving hem. Toen directeur Van der Giessen van dat stoute staaltje hoorde sprak hij Loek aan en vroeg of hij dat nog een keer kon voordoen. Sorry meneer, zei Loek, maar dat doe ik alleen als het nodig is. Nee, hij was geen uitslover. Zelfs niet voor de directeur.

van de chef... *#&$#@*!!! Onderweg naar de zetterij was het gezellig kletsen met graficus Jan van Veen over muziek, cabaret en festiviteiten. Later kwam ik er achter dat hij de vader van Herman van Veen was. Het bedrijf had een eigen timmermanswerkplaats en daar werkte ook een speciaal persoon: Loek Alflen. Je kon het niet aan hem merken en hij liet het ook niet direct weten, maar hij was meermalen worstelkampioen van Nederland. Voor de lol trad hij ook op als acrobaat in een duo met zijn zwager en eveneens worstelaar Leo Piek. Dat hij niet alleen sterk maar ook zeer lenig was

Ab Meester Nieuwegein

Arnold Dijkhuis (72) houdt niet van achter de geraniums zitten

Zevenwouden 248 3524 CX Utrecht T. 030 – 231 69 94 [email protected] www.65plus.nl

Hij stapte naar Uitzendbureau 65plus met de vraag of ze werk voor hem hadden. Gevolg: hij werkt nu drie tot vier dagen per maand voor een bedrijf dat gespecialiseerd is in biologische voeding. “Ik adviseer hoe je aan promotie kan doen”, legt Dijkhuis uit. “Hartstikke leuk werk en ik merk goed dat mijn werkgever blij is met de expertise die ik aandraag.”

Bel voor een brochure of meer informatie

010 888 22 15 Wij onderscheiden ons door onze volledige manier van werken. U ervaart zo min mogelijk van uw verhuizing; uw plantjes weer op de vensterbank, de kasten nagenoeg identiek ingericht, schilderijen aan de muur en uw televisie geïnstalleerd. Bij ontruimingen werken we met een garantie: de woning wordt gegarandeerd geaccepteerd door de woningbouwmaatschappij of makelaar. Bruikbare goederen krijgen een nieuwe bestemming via diverse stichtingen Seniorenverhuizingen |Woningontruimingen www.seniorenhulp.com | [email protected]

De kennis en kunde die Dijkhuis inbrengt is behalve levenswijsheid ook veel ervaring die hij in zijn vroegere baan als uitgever van kinderboeken opdeed. “Die ervaring komt me in mijn huidige werk goed van pas.” Dijkhuis doet naast zijn werk ook leuke dingen als reizen, met zijn kleinkinderen eropuit gaan en ook als vrijwilliger is hij actief op diverse terreinen. “Maar leuk is het toch ook dat ik welkom bij

een werkgever ben. Iemand die echt op mijn professionele inbreng zit te wachten.” Dat er geroepen wordt dat ouderen ‘niet meer aan de bak komen’ herkent Dijkhuis niet. “Integendeel, via Uitzendbureau 65plus heb ik gemerkt dat er genoeg werkgevers zijn die juist wel graag iemand met ervaring in huis willen halen.”

DE SPECIAALSTE PARKETWINKEL VAN NEDERLAND • Traditioneel/massief parket • Laminaat • Onderhoud en reparatie • Lamelparket • Planken vloeren • Eigen leggers in dienst • Ook expertise/schadeopname Bezoek onze showroom! Openingstijden: dinsdag t/m vrijdag: 10.00 - 17.00 uur zaterdag: 10.00 - 16.00 uur

Nijverheidsweg 9a, 3433 NP Nieuwegein. (industrieterrein De Wiers). Telefoon (030) 606 30 00.

www.parkettree.nl

Heeft u problemen met uw computer? Computer is traag of gecrasht? • Internet werkt niet? Virus of spyware? • Overstappen op Windows 7? Netwerkproblemen? • Draadloze verbinding werkt niet?

Hotline (030) 2722 442 www.pcdokterutrecht.nl



pagina 11

Het Utrechts Archief, Museum van Zuilen en Volksbuurtmuseum tonen in De Oud-Utrechter iedere twee weken puzzelstukjes uit een rijk Utrechts verleden. Dit keer het Museum van Zuilen met de aanloop naar de StraatReünie van de Balderikstraat op 2 januari 2011.

MUSEUM VAN ZUILEN

MUSEUM

WIJK C

EUM MUS ILEN ZU VAN

Kerstbomenoorlog werd uitgevochten in de Balderikstraat De Balderikstraat ligt wat verscholen tussen de Edisonstraat en de Sweder van Zuylenweg. Het is voor mij een bijzondere straat: ik ben er geboren en getogen. En daarom schrijf ik deze keer ‘mijn herinnering’ op. Mogelijk een goed voorbeeld voor de oproep die we regelmatig doen om uw herinnering aan uw straat op papier te zetten en ons toe te zenden.

Mijn herinnering aan de Balderikstraat doet me weer denken aan de vele spelletjes die we speelden en die vandaag de dag niet meer gespeeld worden. Pikken Dit knikkerspel was meestal bij een muur van een niet bewoond perceel. Vanaf zo’n muur werden op de snijpunten van de trottoirtegels knikkers gelegd. Per deelnemer 1, 2 of 3, dat was een beetje afhankelijk van het aantal deelnemers. De bedoeling was dan ‘omstebeurt’ met een kei proberen vanaf een of meer meters van de staart één knikker te raken. Alles wat er tussen de staart en de geraakte knikker lag, was voor de gelukkige winnaar. Dat het mikken op de dichtst bij de muur gelegen knikker daardoor het grootste resultaat opleverde, is duidelijk. De kei waar je regelmatig mee won werd je gelukskei en het was de goden verzoeken om die uit te lenen aan een vriendje dat ook wel eens wilde winnen. Er werden ook varianten gespeeld: soms werd (per deelnemer) een hele bus knikkers als ‘pot’ naast de eerste knikker gezet en de afstand om te gooien (on)evenredig vergroot. Zo kon het gebeuren dat je vele meters ver weg stond te mikken op de eerste knikker. Als je het geluk had die te raken was je meteen honderden knikkers rijker en dikwijls een vriendje armer. Deze variant werd trouwens om voor de hand liggende redenen voornamelijk aan het einde van het knikkerseizoen gespeeld. (Of hij zorgde er toch in ieder geval voor dat, bij verlies, jouw knikkerseizoen afgelopen was!) Dat de muur waar dit populaire spelletje tegen gespeeld werd nogal wat slijtage-

- Een foto van de taxicentrale van de familie Kolenbrander in de Balderikstraat. De heer Kolenbrander had in de ‘werkplaats’ achter de woning zijn meubelmakerij. Zijn zoon begon op dit adres een taxicentrale.(foto Museum van Zuilen) -

Volgende StraatReünie Museum van Zuilen: Balderikstraat 2 januari 2011 Het Museum van Zuilen organiseert iedere eerste zondag van de maand een StraatReünie. Van 14 tot 17 uur, 2 januari 2011, zijn de huidige en voormalige bewoners uit de Balderikstraat extra welkom in het museum aan de Amsterdamsestraatweg 569. (Als u niet in de Balderikstraat woont, maar toch geïnteresseerd bent, mag u ook komen!) U leest er alles over op onze site: www.museumvanzuilen.nl

- Kerstbomen voor de grote kerstboomverbranding die werd georganiseerd door Mariëndaals Belang (foto Museum van Zuilen) -

plekken (holletjes) opliep, kunt u als u goed kijkt nog steeds zien. Onder andere de Piramideschool heeft nogal wat van deze herinneringen onder aan de gevel zitten. Hoed, bril of pijp? Tegen een muur stond, voorovergebogen, de eerste deelnemer. Op haar of zijn rug sprong, in spreidstand, de eerste kandidaat. Vervolgens vroeg die persoon: ‘Hoed’ (Houd ik een van mijn handen op mijn hoofd?) ‘Bril’ (Of houd ik van een van mijn handen, terwijl ik met duim en wijsvinger een rondje vorm, dit als een brilletje voor mijn oog?) ‘of Pijp’ (Houd ik de duim van een van mijn handen in mijn mond?) Als de persoon die voorovergebogen stond, en dus niets kon zien, het juist raadde, moest de springer aansluiten, ook voorovergebogen, en kon de volgende deelnemer op de rug van een van deze twee slachtoffers springen met dezelfde vraag: ‘Hoed, bril of pijp?’ Werd er onjuist geraden, dan moest de springer achter aan de rij springers aansluiten. Kerstbomenoorlog Uit eigen ervaring kan ik u alleen vertellen over de strijd die ‘wij’, jongens in de Balderikstraat, voerden tegen de

rivaliserende straten en niet te vergeten de politie. Een afgedankte kerstboom bleef slechts éven onbeheerd op straat liggen: vrijwel direct ontfermde jongens zich over de boom en sleepten deze mee naar huis. In de Balderikstraat waren er diverse ouders zo vriendelijk om enkele bomen zolang op te bergen onder de vloer in de gang! Ook in de rioolputten langs het trottoir werden de bomen tijdelijk opgeslagen. Voorts boften we dat de aan de Balderikstraat gelegen school, tijdens de kerstvakantie natuurlijk gesloten, op het speelplein ook een zee van ruimte bood. Dat wist de politie echter ook snel, dus die bomen lagen wat minder veilig. De hermandad had er een handje van om op oudejaarsdag deze bomen nog even weg te halen. Op zoek naar nieuwe ‘brandstofvoorraad’ kon je regelmatig geconfronteerd worden met vijandige groepen. Op mijn netvlies staat nog steeds het volgende beeld: in de Balderikstraat waren we bezig met niksdoen toen opeens, als het bekende duiveltje uit het doosje, zo’n vijftig tot zestig jongens uit de Betonbouw bij het halverwege de straat gelegen Bisschopsplein de straat in kwamen lopen. Een grote dreiging ging van deze groep uit! Bij ons: PANIEK!

Wat nu? Iedereen belde aan bij zijn eigen huis om zoveel mogelijk broederlijke hulp. Bij de familie B. werd ook een beroep gedaan op assistentie, vijf zonen rijk zou er toch wel één thuis zijn en hulp willen bieden? Joke (zo heette hij) had er schijnbaar op gerekend, de stok stond al klaar. Deze grote broer ging ons voor en stapte met zijn stok, twee keer zo dik als een bezemsteel en 1½ meter lang, recht op de nog steeds dreigende groep Betonbouwers af. Ook hun grootste man pakte de uitdaging op en ging zijn groep voor. Totdat deze twee recht tegenover elkaar stonden. Ineens haalde Joke met een enorme zwaai uit en sloeg de stok op het hoofd van zijn tegenstander in drie stukken! Gejuich en gegil, we stormden naar voren en dreven zonder verdere slag of stoot de ‘vijand’ de straat uit. Dat jaar had de ‘kerstbomenfik’ van meters hoog op het Bisschopsplein, een extra tintje: de bomen waren goed beschermd geweest. Voor een mooie oude foto van zo’n fik houdt het Museum van Zuilen zich aanbevolen!

Wim van Scharenburg Museum van Zuilen

Pagina 12


Maatschappelijke agenda

Het

18 december

Op zaterdag 18 december vindt van 11.00 - 16.00 uur op Utrechts gemeentelijke begraafplaats Daelwijck aan de Floridadreef 11 (Overvecht) de eerste Utrechtse Troostdag plaats. Burgemeester Wolfsen zal ook aanwezig zijn om een lang lint, met daarop alle namen van iedereen die in het afgelopen jaar in Utrecht is overleden op symbolische wijze te laten gaan. Maar hij zal ze niet los laten, want ze blijven bij de stad horen. In samenwerking met en op initiatief van de gemeente Utrecht, heeft de organisatie Après la Vie een sfeervol en gevarieerd programma samengesteld. Zo is er een theatervoorstelling Dans voor Emma; een bemoedigende troostoverweging van rouwbegeleidster Anja van Wingerden, verhalenverteller Manjo Joosten is er in een verwarmde tipitent; optredens van Cantate Zus & Zo; accordeonmuziek van Rob Stoop; troostsongs en -ballads van Marcel Luntungan; fluitmuziek van Fiet Nafzger. Op het terrein is ook een Rouwtent aanwezig. Hier wordt het programma gevuld met bijdragen van bezoekers. Iedereen die dat wenst kan - mits dit van te voren is doorgegeven - hier een eigen, korte ceremonie houden. Verder zijn er kunstenaars die diverse uitingen en vormen van rouwkunst latn zien. Onderweg komt u ook nog theatermakers Maj & Silke of dichteres Ellen Deckwitz tegen. Het is de eerste keer dat er in Utrecht een Troostdag plaatsvindt. In verband met de organisatie wordt gevraagd uw komst vantevoren te melden, maar het is niet verplicht. Er wordt geen entree geheven. Meer informatie bij de gemeente Utrecht, Begraafplaatsen, 030 - 286 85 84, [email protected].

Vacaturebank Vrijwilligerscentrale Utrecht De Vacaturebank van de Vrijwilligerscentrale aan het Janskerkhof 1 is elke werkdag geopend van 12.00 tot 16.00 uur. Op dinsdag- en donderdagochtend zijn belangstellenden al vanaf 10.00 uur welkom. Bezoek buiten kantooruren? Ook dat kan: op donderdagavond of zaterdag is het mogelijk een afspraak te maken met een van de medewerkers. Mensen in een rolstoel? Helaas is het pand aan het Janskerkhof nog niet optimaal toegankelijk. Bel 030 - 231 22 89 voor een afspraak in een nabijgelegen pand. De Vacaturebank is gesloten tijdens de kerstvakantie. Vanaf maandag 3 januari (om 12.00 uur) is iedereen weer van harte welkom!

MIDDERNACHT SALE® 16 december 21.00 – 23.00 uur

v.a.

€129

U

van Akkie Nagtegaal

Utrechtse Troostdag

STEDENTRIPS


VAKANTIEPARKEN

€29

v.a.

ZONVAKANTIES v.a.

€199

WINTERSPORT

€99

v.a.

EXCLUSIEF BIJ GLOBE: SPECTACULAIRE VAKANTIEKORTINGEN! WIN EEN REISCHEQUE T.W.V. €500!

Vraag naar de voorwaarden.

ZEIST 030-6915434 www.globereisburo.nl/zeist BILTHOVEN 030-2255900 www.globereisburo.nl/bilthoven

www.middernachtsale.nl

30% goedkoper dan de merkdealer

Winterbanden wisselen en opslaan € 49,50 Onderhoud en reparatie van alle merken - Bij u in de buurt (bij The Wall) - 100% persoonlijk en betrouwbaar Proostwetering 27L - 3543 AB Utrecht - Tel. 030 - 2383000

WWW.GARAGEDEWETERING.NL

Vrede op aarde met de kerstboom De naderende kerstdagen worden op veel verschillende manieren beleefd. Dat varieert van ingetogen religieuze aard tot het vaak overtollig nuttigen van een te uitgebreid Kerstmenu. Centraal in de beleving van het kerstfeest staat toch de sfeer die in de huiselijke kring mede wordt bepaald door het aanbrengen van de kerstversiering en natuurlijk de kerstboom. In de huidige tijd niet zelden al in en buiten de woningen aanwezig terwijl de goedheiligman nog niet eens naar Spanje is teruggekeerd. In mijn jeugd nam de kerstboom ook een belangrijke plaats in rond het kerstgebeuren. Niet veel eerder dan een dag voor de Kerst ging ik met mijn vader op stap om een kerstboom te kopen. Het motto: veel boom voor weinig geld, lag hieraan ten grondslag. Dit bleek meestal ook wel te kloppen. Maar wat er vlak voor de Kerstdagen nog te koop was bij de kerstboomverkopers waren de meest onooglijke dingen, of hele grote exemplaren. Dus werd er met een grote, zeg maar gerust een hele grote kerstboom huiswaarts gelopen. Nu moet ik erbij vertellen dat dit soms wel eens moest gebeuren vanaf de bloemenmarkt op het Janskerkhof naar het Ondiep. Een flinke afstand dus met behoorlijke bepakking. Met enige trots werd de boom aan de thuisblijvers getoond en door de smalle gang en de woonkamer de tuin in geloodst om daar verder te worden verwerkt. Na enig meetwerk moest er een zaag aan te pas komen, zodat de kerstboom rechtop in onze woonkamer kon komen te staan. Vervolgens werd er met een paar oude planken een kruis onder aangebracht. Het afgezaagde gedeelte van de boom was veelal nog een goed bruikbare kleinere kerstboom. Deze werd dan meestal uit sociale overwegingen aan onze oude buurvrouw cadeau gedaan. Nadat een gedeelte van de kamer was vrijgemaakt kon met het optuigen van de boom worden begonnen. Als dit was gerealiseerd, werden de kaarsjes als laatste handeling toegevoegd. Het probleem dat die dingen niet wilden branden bestond toen niet, omdat er alleen nog maar echte kaarsjes voorhanden waren. Dit hield wel in dat alleen met de beide kerstdagen en tijdens het weekend de kaarsjes in de boom mochten branden. Daar zat bij ons echter een heel ritueel aan vast. Voordat er ook maar één kaarsje mocht worden aangestoken werden er eerst diverse preventieve brandwerende maatregelen genomen. Een grote emmer gevuld met water en spons werd naast de kerstboom gestationeerd om bij

eventuele problemen als blusmiddel te kunnen worden ingezet. Nadat alle kaarsjes in de boom waren aangestoken nam mijn vader in zijn nette pak op een keukenstoel naast de kerstboom plaats, om als een soort veredelde brandwacht alle onheil te kunnen bezweren. Dit lijkt misschien allemaal wat overdreven, maar het is meerdere keren voorgekomen dat er daadwerkelijk met emmer en spons moest worden opgetreden. De grootste ellende werd meestal veroorzaakt door het rijkelijk aanwezige engelenhaar in onze kerstboom. Deze troep, die uit een soort van glaswol bestond, werd vroeger veelvuldig gebruikt. Wat ik me er van herinner, was dat je behoorlijke jeuk aan je handen kreeg als je het gebruikte. Het is een keer voorgekomen, toen mijn vader in al zijn enthousiasme om een beginnende kerstboombrand te blussen, dat de gehele kerstboom omviel en languit in de kamer kwam te liggen. Een behoorlijk aantal kerstballen raakten hierbij uiteraard gesneuveld. Enkele gerichte vloeken aan de gevallen sfeermaker waren vervolgens het resultaat. Op zo’n moment hielden wij maar wijselijk onze mond. Iedere opmerking in de geest van vrede op aarde zou op dat moment immers een averechtse uitwerking hebben gehad. Ik wens alle lezers van De Oud-Utrechter bijzonder fijne Kerstdagen toe. Akkie Nagtegaal



pagina 13

Zwembad Timp Het oude zwembad de Kromme Rijn in de volksmond ‘Timp’, genoemd naar een badmeester die daar werkte. Het zwembad was gelegen vlak bij het fort Vossegat en de Kromhoutkazerne. Bij de bouw in 1935 van het Stadion Galgenwaard is de Adriaan van Ostadelaan verlengd en een verbinding gemaakt naar het stadion en tevens naar de aangelegde sportvelden van Hercules en Kampong aan de Laan van Maarschalkerweerd en de Koningsweg. Via een smal weggetje kon men toen ook het bad Krommerijn bereiken. Voor het zwembad lag een kanovijver waar je kano’s kon huren voor een trip op de Krommerijn maar dat was in de vooroorlogse jaren. Het zwembad met dienstwoning was geheel van hout opgetrokken en was verdeeld in een heren- en damesbad. Het was van natuurwater via het riviertje de Kromme Rijn dat er langs stroomde. Gemengd zwemmen was verboden en er werd streng opgelet. Er was wel een uitzondering op zondagmorgen bij mooi weer kwamen er gezinnen en zondagmiddag alleen geopend voor de zwemclubs. Zowel in het heren- als damesbad waren kleedhokjes en een gemeenschappelijk kleedhok met als bijnaam het Schapenhok. Bij grote drukte diende de jeugd zich daar om te kleden, soms lukte het om met een aantal vriendjes een kleedhokje te bemachtigen, soms moest je er weer uit en dan werd het weer ‘gedoogd’. Het zwemseizoen liep van 1 mei t/m 15 september. Een toegangskaartje kostte rond f 0,15 p.p. maar je kon ook een seizoensabonnement nemen van f 3,85. Meerdere gezinsabonnementen waren iets goedkoper. Het kon er enorm druk zijn op warme dagen. Ik heb leuke herinneringen aan dit zwembad, als jonge tiener rond het jaar 1947 heb ik daar leren zwemmen, je werd stevig aangepakt door de badmeesters, leren zwemmen ook aan de hengel, n.l. tussen twee diepe bassins was een brug en daar was aan bevestigd een rail met hengel. Weer of geen weer, zwemmen leren en niet zeuren ook als het water te koud was en ouders waren daar niet bij, alleen met de uitreiking van het zwemdiploma. Ik heb vele uren met mijn broers, buurtjongens of vriendjes op zomerse dagen daar doorgebracht en veel lol gemaakt maar ook kattenkwaad, op latere leeftijd ging je ’s avonds na het werk mits het weer het toeliet even zwemmen, het waren leuke herinneringen aan de jaren 1947 t/m 1956. Bekend waren de jaarlijkse waterpolodagen van UZSC begin juni, zwemclubs uit het hele land waren aanwezig voor waterpolowedstrijden. Helaas werd het zwembad de Krommerijn op 15 september 1956 voorgoed gesloten wegens verontreiniging van de Kromme Rijn en ook door het verval van het zwembad, een stukje volksvermaak in Utrecht ging verloren. Om toch te zwemmen was je aangewezen op OZEBI (overdekt) aan de Biltstraat, het Noorderbad in Zuilen of De Liesbosch bij de voormalige gemeente Jutphaas; en over de zwembaden de Hommel en de Kwakel, die bestonden toen nog niet. Ad van der Wal Santiagodreef 26 3563 VP Utrecht

De feestdagen en ons kerstkindje Alle hulpverleners, waaronder brandweer, politie, ambulance personeel, verpleegkundigen, staan rond de feestdagen altijd paraat om u, als u ze nodig hebt, te helpen. Ik heb rond die feestdagen heel wat diensten gedraaid zowel op de ambulance als bij de brandweer. In de serie Brand Los! vertelt brandweerman Cor (Cor Kraaijenhagen) over zijn jarenlange ervaringen bij de Utrechtse brandweer. Reageren mag, brand los en stuur uw verhaal naar: [email protected] of als een brief naar De Oud-Utrechter, Postbus 615, 3500 AP Utrecht.

Saamhorigheid is juist in die periode heel belangrijk. Met je collega’s op de kazerne toch een beetje dat kerstgevoel proberen te creëren. Vaste regel was en is dat de ploeg die geen dienst heeft de versiering van de kazerne op zich neemt. Da’s een mooi gebaar! Maar nu kwam het wel eens voor dat de kerstboom op z’n kop aan het plafond hing. Geintje van de collega’s…, het was weer eens iets anders zeiden ze want dan konden we makkelijker stofzuigen. In het verleden werden de gezinnen van brandweerlieden op de kazerne uitgenodigd om samen een broodmaaltijd te nuttigen en er werden spelletjes gedaan. Wel met de gedachte dat elk moment het alarm kon gaan en we uit moesten rukken voor een brand of hulpverlening. Maar op deze manier was het gezin met kerst toch even bij elkaar. De collega’s maakten zelfs cadeautjes voor de kinderen zoals een slee, poppenhuis en natuurlijk

een brandweerauto. De saamhorigheid was op die momenten enorm. Iedereen hielp elkaar en genoot van de sfeer. Natuurlijk moesten we geregeld uitrukken want rond die dagen gebeurt er nog wel het een en ander: schoorsteenbranden, vlam in de pan, kerstbomen en kerststukjes die vlam vatten en het nodige vandalisme. Zo moesten we ’s avonds rond etenstijd eens een keer een buitenbrand blussen. Jongelui hadden in Overvecht een brandje gesticht. We blusten de boel en reden weer terug richting kazerne. Toen we bij het verkeerslicht op de Kardinaal de Jong weg moesten stoppen keek een collega naar buiten en zag een oranje-rode gloed uit een woning op de derde verdieping van een flatgebouw komen. Het leek wel of er brand was! We meldden ons via de mobilofoon aan de alarmcentrale en vroegen of ze op dat adres een brandmelding

hadden. Zij wisten van niets. We gingen toch maar even checken wat daar aan de hand was. We belden beneden op verschillende adressen aan en konden zo de flat binnenkomen. We renden naar boven en bij de woning waar vermoedelijk de brand was belden we aan en bonsden we op de deur. Er werd niet open gedaan maar we roken wel een brandlucht en we hoorden de hond blaffen. We trapten de deur in en zagen een hond in een kinderbox staan en op tafel stond een kerststuk in lichterlaaie. De heer des huizes lag te slapen en had niets in de gaten, zijn vrouw was even bij de bovenburen op visite. We waren net op tijd. De brand begon zich al verder uit te breiden. De bewoner was ons zeer dankbaar. U begrijpt, dit had heel anders af kunnen lopen. U bent gewaarschuwd voor de komende dagen. Ook vergeet ik nooit die keer dat ik op tweede kerstdag ambulancedienst had. We werden geroepen bij een jonge vrouw die op het toilet was bevallen. Ze wist niet dat ze zwanger was en het kindje was heel klein en veel te vroeg geboren. Het was een wonder eigenlijk dat het kindje leefde. We hebben het overgebracht naar het WilhelminaKinderziekenhuis. Later hoorden we dat ‘ons kerstkindje’ het gered had en daar hebben we nog heel lang een goed gevoel aan over gehouden. Tot aan de dag van vandaag dus eigenlijk. De brandpreventietip voor de feestdagen: steek kaarsen in kerststukjes of kerstbomen liever niet aan of laat ze in elk geval niet te ver opbranden. Houd het veilig!

- Kerstkaarten van de Brandweer Utrecht -

pagina 14



Concert Millennium Mannenkoor uit Zeist. Op zondagmiddag 19 december om 16.00 uur treedt het Millennium Mannenkoor uit Zeist op in de Nicolaikerk, Nicolaaskerkhof 8 te Utrecht. De kerk is open om 15.30 uur. Het koor staat onder leiding van Jaap Jan Hunze en er is muzikale begeleiding door Paul van der Reijden op vleugel en Peter Witteveen op orgel. Er wordt een breed repertoire aan kerstmuziek gezonden, van bekend tot minder bekend. Kaarten kunnen voor € 15,-- aan de kerk worden gekocht of voor € 12,50 via de website van het koor www.millenniummannenkoor.nl.

Utrechtse V&D

Gedurende lange tijd was de Utrechtse V&D in de Lange Viestraat gevestigd, waar nu de Bijenkorf zit. Het warenhuis had bij de ingang een rooster dat warme lucht omhoog blies, wat veel opwaaiende jurken tot gevolg had. Het was een doorlopende Marilyn Monroe-scene. In een tijd dat de Playboy nog niet bestond een extra reden voor mannelijk Utrecht om hun vrouwen te vergezellen als er wat gekocht moest worden. Charles v.d. Broek Utrecht Stadsgezichten door Charles v.d. Broek zijn te koop bij CATCH, Domstraat 5-19 te Utrecht Info: 030-2311277, e-mail: [email protected].

“Ik zou veel meer willen kunnen op m’n computer”

Herkent u deze gedachte? Dan biedt Studentaanhuis.nl u de oplossing. Geen cursussen in groepsverband, maar les op uw eigen computer, in uw eigen tempo, gericht op uw eigen vragen: een Ict-student bij u thuis.

Les aan huis

De organisatie Studentaanhuis.nl heeft hiervoor Ict-studenten geselecteerd van onder andere de Hogeschool Utrecht. De studenten geven les aan huis waarbij zij geen gebruik

maken van een standaard lesmodule, maar ingaan op uw specifieke vragen en wensen. De studenten leren u de voordelen en de mogelijkheden van de computer en het internet. Zo kunt u bijvoorbeeld gemakkelijk contact onderhouden met familie en vrienden via e-mail, sociale netwerken of Skype en is het internet een informatiebron voor uw persoonlijke hobby’s en interesses.

Hulp aan huis

De studenten lossen ook digitale

WIJ WENSEN U P R E T T I G E F E E S T DAG E N

problemen op, zoals een trage computer, installeren software en virusscanners of herstellen een (draadloos) netwerk e.d. Studentaanhuis.nl is te bereiken op telefoonnummer

0900 – 200 12 12 (50cpm)

Op werkdagen van 10 tot 17 uur Lidmaatschap eerste jaar € 9,Voorfietskosten € 9,Tarief € 9,- per half uur Meer informatie op: www.studentaanhuis.nl

Student Jonathan helpt mevrouw v.d. Tas met haar E-mail instellingen.

E l k e d a g o p re i s , zonder autorijbewijs Stil, stiller, stilst ................ én wij bieden meer.

www.Brommobiel.nl

Ontvang voortaan De Oud-Utrechter in uw brievenbus  Ja, ik wil een jaarabonnement op De Oud-Utrechter. Ik ontvang hiervoor een factuur van De Oud-Utrechter BV en betaal:  € 49,90 (in Nederland) Dhr./Mevr.

Voorletters

 € 75,00 (buitenland) Tussenvoegsel

Achternaam

Adres Postcode

Plaats

Telefoon E-mail Ingangsdatum Wilt u dit abonnement cadeau geven? Vul dan hieronder de gegevens in van de ontvanger. Dhr./Mevr. Voorletters Tussenvoegsel Achternaam Adres Postcode

Plaats

Deze bon kunt u opsturen naar: De Oud-Utrechter BV, Postbus 615, 3500 AP Utrecht of ga naar www.deoud-utrechter.nl en vul de bon digitaal in.

Colofon

Brommobielcentrum Both ● Tiendweg West 14 2941 EP Lekkerkerk ● Tel. 0180-661551

U

De Oud-Utrechter is een uitgave van: De Oud-Utrechter BV Postbus 615 3500 AP Utrecht Tel: 030 - 302 00 17 Email: [email protected] Website: www.deoud-utrechter.nl Eindredacteur: Ton van den Berg Tel: 030 - 302 00 17 Email: [email protected]

Advertenties: Mirjam Buitendam, Tel: 06 – 20 60 02 85

Vormgeving: Reclamestudio Baasimmedia, Nieuwerkerk a.d. IJssel

De Oude Stad B.V. neemt bij de vervaardiging van De Oud- Utrechter grote zorgvuldigheid in acht, doch aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid voor de inhoud van redactie of advertentie. Prijswijzigingen en zetfouten zijn voorbehouden. Copyright De Oude Stad BV; niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd voor publicatie in andere media zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de uitgever.


Oproepjes

pagina 15

In verband met de privacywetgeving wijst De Oud-Utrechter de lezers erop dat zij met het insturen van een oproepje akkoord gaan met het vermelden van hun adresgegevens in de krant en daarmee tevens in het krantenarchief op het internet.

Rietendakkers Nu achtereenvolgens drie leerlingen uit klas 5 ‘58-‘59 van de Rietendakschool oftewel Patje van Ditmarsch, Coen (Akkie Nagtegaal) van Kasteel en Gert van Es zich via verhalen gemeld hebben in De Oud-Utrechter doet ondergetekende een beroep op de andere klasgenoten zich ook te melden. Wat mooi zou dat zijn, ieders herinneringen uit zijn of haar Rietendakjaren (het abattoir, Hoogie de ijscoboer, de Friesche Slagerij, kolenboer Limburgia of appels pikken van de groenteboer Miltenburg) terug te lezen in De Oud-Utrechter. De Rietedakschool was in de jaren ‘50 onze school. Ik spreek nog af me toe ex-klasgenoten en vaak komt dan direct de heer Vermeer (zie de klassefoto) in onze herinneringen terug. Wat een fantastische leraar was dat! Kortom Rietendakkers, lever uw bijdrage. Voor meer info: gertvanes@ planet.nl. Gert van Es Breukelen


Gemeentelijke HBS voor meisjes Op 20 november 2010 vond de eerste grote reünie plaats van de Gemeentelijke HBS voor meisjes van de Wittevrouwenkade 4 te Utrecht. Er was drie jaar aan gewerkt om zoveel mogelijk oudleerlingen terug te vinden, die tussen 1950 en 1960 deze school bezochten. Met hulp van velen waren ongeveer 325 oud-leerlingen teruggevonden en er zouden 180 personen naar de reünie komen. Het hoofd, Jaap Nelissen, van de Jenaplanschool Wittevrouwen, die tijdelijk het gebouw aan de Wittevrouwenkade 4 gebruiken, had toestemming gegeven om daar een reünie te organiseren. Helaas gooide de storing in het verdeelcentrum van de NS, die op vrijdag 19 november j.l. plaatsvond, enige roet in het eten want een tiental leerlingen heeft Utrecht niet kunnen bereiken. Het was hartverwarmend hoe velen elkaar na een tussenpoos van 50 jaar of meer terugzagen, al of niet herkenbaar, maar met de naamstickers die iedereen bij de ingang kreeg, was het ijs gauw gebroken en de hilariteit niet van de lucht. De school werd in 1875 opgericht, als 3-jarige opleiding, dat veranderde al snel in een 5-jarige opleiding en in 1917 kon men daar ook een 6-jarige HBS-B

opleiding volgen, waardoor men toegang tot de universiteit had. Korte tijd heeft er ook nog een gymnasium opleiding bestaan, maar door de crisis in de dertiger jaren, is deze weer opgehouden te bestaan. In 1925 werd het 50-jarig bestaan uitbundig gevierd evenals het 75-jarig bestaan in 1950. Het 100-jarig bestaan werd onmogelijk gemaakt door de zgn “Mammoetwet” van de jaren zestig. De meisjesschool was gedoemd te verdwijnen na eerst nog een onderdeel geweest te zijn van een scholengemeenschap. Per 1 september 1970 werd de MMS-opleiding opgeheven. De roep om over een paar jaar nog eens een reünie te organiseren was groot. Oud-leerlingen kunnen zich melden bij:

kelaan op te sporen. Op 25 maart 2011 willen we een reünie houden en missen nog enkele dames en heren, namelijk: Riet Jansen, Gerard van Schaik, Thea van der Plas, Maasje Overbeek, Arie van Kooten, Manus van de Weerde, Gerard Been, Rita Canis en Hennie Noltes. Mochten we iemand vergeten zijn, neem dan even contact op met: Kees van de Brink, e-mail ;[email protected] Clazien van Draanen: vodraa@versatel. nl. Vol verwachting klopt ons hart! Clazien van Ojen-van Draanen Beneluxlaan 78 3844 AL Harderwijk -----------------------------------------------Veronka Mijn ouders hebben een pleegkind uit Boedapest gehad van wie ik alleen haar voornaam ‘Veronka’ weet. Zij was bij mijn ouders ondergebracht via de roomskatholieke kerk van ‘Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming’ aan de Biltstraat te Utrecht. Graag wil ik iets meer weten over hoe dat is gegaan. Veronika, een Hongaars meisje uit Boedapest, woonde in Utrecht van 1923 – 1924 als pleegkind bij Antoon en Rika Tieland in Utrecht. Ik ben een dochter van Antoon en Rika en ben door mijn genealogisch onderzoek geïnteresseerd

Els Bom-van der Stad Mussenlaan 1 5301 NZ Zaltbommel 0418-513968 -----------------------------------------------Mulo Thorbeckelaan Genoten heb ik van de inhoud van De Oud-Utrechter die ik onverwacht en op een schitterend moment in handen kreeg want ik was naarstig op zoek naar een mogelijkheid om oud-mede-leerlingen van de Nederlands Hervormde Gemeente School voor Mulo aan de Thorbec-

Puzzel mee en win !!!

De puzzel in De Oud-Utrechter had tot nu toe als prijs een boek, dus doken we eens in een literaire hoek en de oplossing die we vorige keer zochten was: Maar voor de winnaars: H. Alstede (Bilthoven), C.H. van den Beuker (Vleuten) en Mw. De Lang (Vianen) is er geen boek maar ieder ontvangt twee kaarten voor de voorstelling van Ivo Niehe & Friends in het Nieuwegeinse theater De Kom op 16 december. Voor de nieuwe puzzel in deze aflevering hebben we wel weer een boek voor drie winnaars en wel het prachtige De Kunst van De Gruyter van Peter Sprangers over de historie van de grutter De Gruyter in Utrecht.

Verticaal 1. voetverzorgster; 2. vrouwelijk lastdier; 3. comparative education society (afk.); 4. wijfje van de hond; 5. United Kingdom (afk.); 6. jongensnaam; 7. kledingstuk; 8. titel (afk.); 9. openbaar vervoermiddel; 10. gehoororgaan; 11. toeren (trekken); 12. alsmede (tevens); 15. familielid; 18. Europeaan; 19. strik (strop); 21. brood van fijn roggemeel; 22. zandheuvel (duin); 25. boomsoort; 27. plaats aan het IJsselmeer; 30. boomvrucht; 32. iemand die van zijn kapitaal leeft; 34. nakomeling; 36. boksterm (afk.); 38. rondhout; 39. boomsoort; 40. familielid; 42. rivierkant; 44. rijtuig; 46. plaats in Oostenrijk; 47. windrichting; 49. vod; 51. gewicht; 52. animo (trek); 54. plaats in Brazilië (afk.); 58. verlangen naar de paring (van dieren); 59. inkeping (snede); 62. lekkernij; 63. plaatsen (hun plaatsen aanwijzen); 66. dierengeluid; 67. rivier in Friesland; 68. krypton (scheik. afk.); 70. rivier in Rusland; 72. oogvocht (mv.); 73. kleur van het volle licht; 74. kinderspeelgoed; 76. hoeveelheid; 78. Electric Light Orchestra (afk.); 79. medicijn; 81. corpulent; 83. hertensoort; 85. roofdier; 86. twee of meer voorgespannen trekdieren; 87. luide doffe knal; 88. bouwvallige woning; 91. ernstig; 93. reverendus dominus (afk.); 95. vlaktemaat; 97. lidwoord; 98. muzieknoot.

1

2

Of stuur uw oplossing via de e-mail naar: [email protected]. en vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

3

4

5

13 17

19

23

24 30 35

41

42

48

50

10

26

38

59

64

65

27

28

33

34

39

40

45

46

51

47

52

53

61

66

67

72

68

73

90

86

91

92

96

69

80

85

62

74

79

84

54 57

60

78

12

22

56

58

11

21

32 37

9 16

20

44

49

8

15

31

43

7

25

36

55

77

6

14

18

29

Hendrien van Beek e-mail: [email protected]

U kunt uw oplossing VOOR WOENSDAG 22 DECEMBER 2010 opsturen naar: De Oud-Utrechter, Postbus 615, 3500 AP, Utrecht

Een goede herinnering leest als een roman.

Horizontaal 1. plaatje waarmee op de snaren van een gitaar getokkeld wordt; 7. het verleden (geschiedschrijving); 13. oceaan; 14. woonvertrek; 16. garde; 17. (auto)brandstof; 20. mannelijk dier; 21. zeemacht; 23. doorschijnend (ijl); 24. langwerpig gevlochten vistuig; 26. deel van hand; 28. hemellichaam; 29. paardenhaar als vulstof; 31. selenium (scheik. afk.); 33. godsdienst (afk.); 34. ver (in samenstelling); 35. hoogste gedeelte van een dak; 37. kanselrede; 40. schrijfgerei; 41. rijksoverheid (afk.); 43. eveneens; 45. meisjesnaam; 46. het vaste land (oever); 47. de onbekende (Lat. afk.); 48. huidverharding; 50. int. vliegtuigkenteken België; 52. zijn eerwaarde (afk.); 53. twaalf dozijn; 55. voortgezette opleiding (afk.); 56. missionaris (evangelieverkondiger); 57. in opdracht (afk.); 58. boomsoort; 60. tegemoetkoming studiekosten (afk.); 61. neon (scheik. afk.); 62. gemeente op het platteland; 64. regeringsreglement (afk.); 65. vordering; 67. boomsoort; 69. gevangenis; 71. muzieknoot; 72. open plek in een bos; 73. plaats in Limburg; 75. reuzenslang; 77. bladader; 79. onmeetbaar getal; 80. ordedienst (afk.); 82. deel; 84. bladgroente; 85. onvriendelijk (vinnig); 87. verpakking voor conserven; 89. ontkenning; 90. verhoging in een schouwburg (podium); 92. voor (in samenstelling); 94. mond van een vuurspuwende berg; 96. Europese rekeneenheid (afk.); 97. zuidvrucht; 99. bid (Lat.); 100. koudvuur; 101. folteren (geselen).

geraakt in de levensloop van Veronka. Hongaarse kinderen die door de Eerste Wereldoorlog in zeer moeilijke leefomstandigheden terecht waren gekomen werden door het ‘RK Huisvestingscomité voor Hongaren in Nood naar Nederland gehaald en in Nederlandse pleeggezinnen ondergebracht. In 1922 reden er 13 treinen met in elke trein ± 500 Hongaarse kinderen – meestal meisjes, jongens die nog redelijk gezond waren werden thuisgehouden om te helpen – naar Nederland. In 1923 vertrokken er 5 treinen naar Nederland. Uit de trein van 14 december 1923 werden 35 kinderen ondergebracht in Rijswijk en een aantal kinderen in de parochie van Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming, Biltstraat, Utrecht, waarschijnlijk was Veronka daarbij. Heeft u informatie voor mij, over Veronka en/of de hele organisatie, wilt u mij dan mailen? Graag hoor ik van u.

81

76 82

94

97

71

88

93 98

100

70 75

87

63

83 89

95 99

101 1

94

48

11

84

9

85

43

5

34

83

78

29

7

72

42

27

62

12

32

46

2

6

90

65

35

100

19

86

73

23

77

70

39

18

76

38

101

67

30



55

jaar de be s in

50 Plus Reizen

te

BTR International

Al

Pagina 16

DE NIEUWE REISGIDSEN ZIJN WEER UIT, BOORDEVOL AANTREKKELIJKE RIVIERCRUISES EN BUSREIZEN va

€ 3 naf 99, -

OLIEBOLLENKRAAM

NEUDE Op vertoon van deze advertentie ontvangt u t/m 24 december 2010:

10% korting op uw bestelling

Deze bon is niet inwisselbaar voor geld. Deze actie geldt niet op oudejaarsdag Openingstijden van de kraam: Ma. t/m Vr. van 11.00 tot 18.00 uur Zaterdag van 10.00 tot 18.00 uur Koopzondag van 12.00 tot 17.00 uur Donderdagavond koopavond van 11.00 tot 21.00 uur Het is mogelijk om een bestelling te reserveren voor oud en nieuw via de mail: [email protected] of telefonisch: 06-14994899

Verder kijken met HOVO Utrecht!

Ook in 2011 heeft BTR International weer een programma voor u geselecteerd met aantrekkelijke cruisevakanties over de mooiste rivieren in Nederland en Duitsland. U bent te gast op het gezellige cruiseschip M.P.S. Brillant, waar u kunt genieten van een geweldige verzorging en een perfecte service, tegen zeer aantrekkelijke prijzen. Voor slechts € 399,00 vaart u met de geheel verzorgde 8-daagse openings- en/of einde seizoenscruise mee. De mooiste cruises worden u aangeboden. Uw verzorging aan boord is op basis van volledige verzorging gewaardeerd door onze reizigers met een uitstekend rapportcijfer van 8,7.

Als eerste touroperator presenteert BTR International een ‘Alles Inclusief’ programma met fantastische busexcursiereizen, waarbij wij u meenemen per luxe touringcar naar de mooiste plekjes in Europa. Bij uw reis is altijd een ’Alles Inclusief’ verzorging inbegrepen bestaand uit: • logies in comfortabele 2-persoonskamers • uitgebreid ontbijtbuffet • gevarieerde lunch of lunchpakket • 3-gangen diner of dinerbuffet. • GRATIS: ‘s avonds van 18.00 tot 23.00 uur drankjes in uw hotel met een keuze uit: koffie, thee, frisdranken, vruchtensappen, bieren, jenevers en wijnen.

BTR International bewijst dat varen met plezier niet duur hoeft te zijn.

Gemakkelijker en mooier kunnen wij het u niet maken.

BEL VOOR GRATIS REISGIDSEN OF GA NAAR DE WEBSITE

 055 - 5059500 · WWW.BTRREIZEN.NL

HOVO Utrecht biedt u de mogelijkheid om samen met gelijk gestemden uw kennis te verdiepen onder leiding van ervaren docenten. U kunt kiezen uit meer dan 80 cursussen en studiereizen op het gebied van de wijsbegeerte, humanistiek, geschiedenis, kunst, natuurwetenschappen, religie en nog veel meer. Ons aanbod kunt u vinden op www.hovoutrecht.nl. Een cursusgids kunt u aanvragen via [email protected] of telefoon 030 - 253 31 97.

sde Nieuwjaar Kom ook naar t he in i ar nu op 6 ja bijeenkomst bouw van de Academiege trecht ite Univers it U

w w w.hovoutre www.hovoutrecht.nl

- Optreden van de folkgroep De Perelaar in de kleine kelder van t Pothuys (1976). -

Recommend Documents