Zaterdag 05-09-2015 Nadat we vandaag onze januari 2016 reis naar Viva Wyndham Tangarine (Dominicaanse Republiek) omgeboekt hebben naar het Sandos Caracol (Mexico) hebben we ook maar alvast onze april reis vastgelegd. We gaan dan naar een voor ons nieuwe resort, namelijk het Bavaro Princess. Dit resort ligt zo’n beetje halverwege de hotels waar we eerder geweest zijn, met linksboven (noord westelijke richting voorbij die bocht) het Riu Bambu en aan de andere kant het Occidental en Bavaro Dominican Beach. Woensdag 02-12-2015 We stappen, zoals we wel meer doen, het reisbureau binnen voor een praatje en gelijk zegt Mandy (onze reisadviseuse) “ik wilde jullie net bellen”, want Holland International heeft laten weten dat jullie geplande terugvlucht niet met de Dreamliner zal zijn en of dat een probleem is. Een probleem is dat niet echt, maar vliegen met de Dreamliner is toch een stuk relaxter. Maarten zag wel een oplossing en zegt “als de terugvlucht een paar dagen later wel met de Dreamliner is en we kunnen daar dan langer blijven is dat wat ons betreft OK. Twee dagen later een belletje met “jullie kunnen eventueel 19 dagen i.p.v 16 dagen daar verblijven en is de terugvlucht volgens schema wel met de Dreamliner”. Met twee extra volle dagen daar hebben wij geen enkele moeite en de beslissing is dus gauw genomen en dan te bedenken dat de tickets voor de januari reis nog niet eens binnen zijn. Zaterdag 20-02-2016 Vanmorgen al vroeg een emailtje van het reisbureau gekregen met het verzoek om deze week het openstaande bedrag te voldoen. Dat gelijk maar afgehandeld en in de bevestiging leek het net of wij de laatste 3 dagen niet in het hotel zouden zitten. Toch maar even naar het reisbureau en zoals we al dachten was het een “papieren” probleempje. Er was één veldje in de computer niet aangepast, wat niet van toepassing was op de boeking.
Page 1 of 12
Volgens dit schema vertrekken we de 15e om 10:35, maar doordat per 27 maart de zomer dienstregeling van TUI ingaat vertrekken we al om 09:00. Vrijdag 25-03-2016 Ons internet speelt ons parten en gaat om de haverklap (en natuurlijk op de meest ongelegen momenten) off-line. Net op het moment dat de vliegtuigstoelen voor de heenreis gereserveerd waren en betaald zouden moeten worden laat het internet het weer afweten en bij het weer on-line komen is het opnieuw reserveren niet mogelijk. Bellen met het reisbureau, die gelijk kontakt opneemt met TUI. We wachten af. Even later wanneer we het opnieuw proberen is het systeem weer on-line en lukt het ineens wel om de betaling te doen. Gelijk weer het reisbureau gebeld, die nog met Tui aan het bellen waren. Op dat moment komt bij TUI de betaling ook zichtbaar en is dit dus opgelost. Hierna gelijk maar de taxi om ons naar Schiphol te brengen besteld. Tegen de avond krijgen we het “bevrijdende” belletje dat onze tickets binnen zijn. Het ophalen lukt voor sluitingstijd niet meer en dat bewaren we maar voor de volgende dag.
De thuisblijvers dit plaatje in een mailtje toegestuurd om ze te vertellen dat we de 15e april en 2 op 3 mei weer eens echt in de wolken zijn.
Dinsdag 29-03-2016 In het reserveringssysteem van TUI is het niet mogelijk om in één keer zowel de heen- als terugreis te boeken. De heenreis kan 3 weken en de terugreis 5 weken voorafgaand aan vertrek en de tijden waarop dat kan zijn de lokale tijden. Dit houdt voor deze reis in dat 21:20 uur hier in Nederland dus de volgende dag 04:20 uur is. Het reserveren ging vanmorgen flitsend en net als op de heenreis waren we de eerste, tenminste alle stoelen in de Premium Comfort class waren nog beschikbaar. We zitten op de heen- en terugreis op de stoelen 6G en 6J. Lekker hoor! Voor het eerst dat zowel heen als terug een vlucht is zonder tussenstop. Donderdag 14-04-2016 De koffers zijn gepakt en we zijn er helemaal klaar voor. Bijtijds naar bed want de taxi staat al vroeg voor de deur. Vrijdag 15-04-2016 Natuurlijk (schoolreisjes effect) vroeg wakker en konden we op ons gemakkie met een warm croissantje ontbijten. De taxi staat weer iets eerder dan de afgesproken tijd voor de deur en zo staan we al om 5:50 uur op Schiphol. Nog vlotter dan vlot door alles heen en Maarten zijn geurtje was “tax free” (en zou op het resort nog voor wat komische situaties leiden) nog in de aanbieding. Dan is er koffie en we zien pas, wanneer er security mensen op af komen dat er iets verder een persoon op de grond ligt te slapen die nauwelijks wakker is te krijgen. Het blijkt een Rus te zijn die gisteravond iets teveel gedronken schijnt te hebben met als gevolg dat hij zijn vlucht naar Moskou van 00:15 uur gemist heeft. Strompelend komt hij overeind en “moet” met een security man mee (uitdaging voor deze Rus, want dat kost hem een nieuw Page 2 of 12
ticket). Wij gaan in ieder geval wel op tijd mee met de Dreamliner (PH-TFM) voor een aangekondigde rustige vlucht van iets minder dan 9 uur. Het inchecken op de luchthaven van Punta Cana (visum kopen en pas kontrole) is nog steeds een giga georganiseerde chaos. Voor beide loketten staan lange rijen, zoals je die op een pretpark in hoogtijdagen kunt aantreffen. Het voordeel is wel dat we daarna niet op onze koffers hoeven te wachten, want de laatste komt net van de band. Zo zitten we anderhalf uur na binnenkomst in de transferbus die ons naar het Bavaro Princess zal brengen. Het inchecken gepaard met een koele, maar mierzoete cocktail is zo gebeurd en we krijgen (help) kamer 911. We hebben een standaard kamer geboekt en die liggen allemaal in het hoofdgebouw (2), maar wij worden met onze koffers door een bellboy, tot onze verbazing, naar blok 91 gebracht.
Zowel het hoofdgebouw als de blokken zijn 2 hoog en de blokken hebben 8 kamers. Wanneer we onze kamer binnen gaan zijn we vol verbazing en hebben er natuurlijk o.a. deze foto’s van gemaakt.
En dan ook nog met een bubbelbad, hebben wij zoiets van “wie zijn wij dan om te mopperen?”. Snel de koffers uitgepakt en wat luchtigers aangedaan, want met die 29° is het hier echt warm. Toen maar even het terrein verkend. Nou ja even? We wisten dat het een groot resort was, maar het is echt groot. Lopend naar het strand zijn we toch zeker 30 minuten onderweg geweest en bij het zwembad (5) aan het strand bij de poolbar (23) een drankje gepakt. Terug richting onze villa hebben we het, regelmatig rondrijdende, treintje maar gepakt. Op ons terrasje laten we de eerste indrukken van dit prachtig aangelegde resort op ons inwerken. Heel opvallend is dat er hier veel pauwen (vogels hoor) rond lopen. Het is nu half vijf ’s middags (Nederlandse tijd al half elf ‘s avonds) en nog twee uur voordat wij aan tafel kunnen, tijd genoeg om eens lekker te gaan “bubbelen” en daarna ons lekker op te frissen. Voor het diner een drankje bij de lobby bar en dan is het etenstijd. Er zijn hier meerdere restaurants, maar wij kiezen voor het Buffet La Hispaniola (12) lekker dichtbij. Dit is een gezellig ingerichte open eetruimte met voldoende tafeltjes voor twee personen. Het buffet heeft voldoende keuze en wordt regelmatig aangevuld. Het eten is goed en de
Page 3 of 12
bediening vriendelijk. Daarna is het algauw dat wij gehoor geven aan de steeds omlaag klappende oogleden. Zaterdag 16-04-2016 Na een goede nachtrust om 4 uur al wakker. Toch doezelen we zo af en toe nog even weg om dan toch maar om 7 uur op te staan. Na het ochtendritueel ontbijten en daarna het welkomstpraatje aangehoord. Na de koffie een plekje bij het zwembad (6) gevonden in de schaduw van een enorme boom, met blaadjes als die van een ficus Benjamini. Hier in de schaduw is het heerlijk vertoeven en of het nu door de warmte, en/of de vermoeidheid komt maakt ons niet uit, het steeds even indoezelen gaat vanzelf. Na de lunch een plekje op het strand opgezocht en heerlijk in zee geweest, met niet al te hoge sterk omslaande golven. De terugstroom is wel stevig. Na zo’n lekker zoutbad afgespoeld bij het zwembad (5) en daar bij de poolbar een drankje gehaald om dat op “ons strandplekje”, onder het genot van mensen kijken en hoe hier een trouwerij plaats vindt, te nuttigen. Aan het eind van de middag terug naar onze kamer en lekker opgefrist nog een spelletje gekaart voordat we kunnen tafelen. Daarna, op de Plaza (tussen 12, 1 en 13) nog wat zitten kaarten. Nog een poosje op ons terrasje gezeten en dan houdt voor ons de zaterdag wel op. Zondag 17-04-2016 Na een heerlijke nachtrust, op wat Elly een trampoline vindt, om kwart over 6 wakker. Fris en fruitig richting ontbijt. Na een dag hebben we al goed kontakt met mensen van de bediening en zo komt Yesenia ons al met haar smile tegemoet met “O la pappa, mamma black tea?” Elly krijgt een luchtkusje en Maarten krijgt een knuffel. Na het ontbijt met het treintje richting strand en een bedje ingenomen en wat doen we? Eerst maar een klein wandelingetje. Dat kleine wandelingetje werd er tot voorbij die punt in de verte dus één van 2 uur. Afgekoeld in zee en om het zout en zand weg te spoelen even een (koude) douche bij de pool (5) gepakt.
Met een drankje ons ligbedje weer opgezocht, waar we een kleine ochtend siësta hebben ingelast.
Na de lunch weer onder die “ficus Benjamini” een plekje opgezocht en zorgen we af en toe voor het koelen van zowel de buiten- als binnenboel, waarbij we niet vergeten om de oogleden rust te geven. Tegen de tijd dat de zon wegzakt gaan we over op het schema van opfrissen en onder het genot van een drankje een spelletje kaarten, eten, kaarten met nog een drankje en dan slaat de vermoeidheid van het vakantie vieren, met al dat niksen, eten, drinken, wandelen, zwemmen, in de golven hangen en slapen, toe Maandag 18-04-2016 Nog voor half 7 zijn we wakker en is het al licht. De zon staat ook alweer aan een strak blauwe hemel, dus gaan we volgens Elly de dag plukken. Na het ontbijt een strandwandeling van zo’n anderhalf uur gemaakt. Best vermoeiend hoor met die warmte al en het schuin aflopende strand doet daar ook geen goed aan. Wil je over een beetje vlakke grond lopen dan werkt daar het mulle zand ook niet aan mee. NB. Het is geen klacht hoor, alleen maar een konstatering.
Page 4 of 12
Terug van deze wandeling eerst maar weer (een beetje) afgekoeld in de pool (5) om ons daarna onder die echt koude douche af te spoelen. Om ook de binnenboel af te koelen een drankje opgehaald bij de poolbar en dat wordt in de relax mode op een ligbedje genuttigd. Maarten vraagt zich nu al af welke dag het vandaag is en volgens het “dagboekje” van Elly zou het maandag moeten zijn. Met het treintje terug richting lobby bar waar Elly hoopt dat een cappuccino helpt om het duffe gevoel een beetje van zich af te kunnen schudden. Tot de lunch onder de “ficus Benjamini” gezeten/gelegen en zo naar de langslopende en de om ons heen liggende mensen kijkend (in allerlei soorten en maten van anorexia XXS t/m obesitas XXXXL toe),
heeft Elly toch sterke twijfels of we wel van dezelfde homo sapiens afstammen.
Na de lunch trekken donkere wolken over ons heen richting kust en bij de eerst druppels heeft Maarten zoiets van laten we maar alvast naar de kamer gaan, wat niets te vroeg is dus. Elly last een (bed)siësta in en Maarten gaat met een muziekje aan de oren op het terrasje zitten. De regen houdt aan en na de siësta gaan we, gewapend met een plu, richting lobby bar om daar overdekt onze “eind van de middag en avond gewoonte” af te “werken”. Dinsdag 19-04-2016 Het lijkt zo zachtjes aan vaste prik te worden dat wij op vakantie zo tussen 6 uur en half 7 wakker worden. Zo ook nu weer na een zeer regenachtige nacht. Op ons terrasje ligt een aardige plas water en sommige wandelpaden lijken wel riviertjes. Op de diverse grasveldjes zijn “meertjes” ontstaan. Onder de plu en zonder lieslaarzen naar ons ontbijt, waar we met een knuffel van Yesenia worden ontvangen. Zo tegen half 9 werd het droog en zijn we op het terrein aan de wandel gegaan. In het midden (bij 7) is een ecologisch bos met een loopbrug (7). Hier is het genieten om tussen die mangrove bomen te kunnen lopen. Geen “gekke” beesten, maar wel veel vogels, vissen en schildpadden. Na een uur werd het enorm drukkend en hebben we onderweg het treintje maar aangehouden om ons terug te brengen. Met een drankje bij het zwembad een plekje opgezocht en men is daar nog met man en macht bezig om het overtollige regenwater weg te scheppen.’s Avonds zijn we voor het eten een ietsie pietsie later en is ons plaatsje bezet en lachen hoor, het is gewoon een gevecht wie ons dan bedienen mag. Kaarten was er daarna dit keer niet meer bij, want de kaarten waaiden gewoon van de tafel. Ook zonder het kaarten vermaken wij ons uitstekend. Woensdag 20-04-2016 Vandaag is het goedemorgen ietsje vroeger dan gebruikelijk. Elly voelt zich vanmorgen niet helemaal jofelnootje en besluiten we maar om na het ontbijt bij het zwembad te blijven. Dat is van korte duur want buikkrampen zorgen er voor dat ze een paar keer net op tijd de wc weet te bereiken. Dan maar naar de kamer waar ze niet zo ver hoeft te lopen. Na een uurtje slapen is ze wat opgeknapt. Met de lunch slechts een broodje en wat dunne soep. Daarna toch maar weer naar bed en is de wereld zeker 2 uur aan haar voorbij gegaan. Maarten heeft die tijd weer met een muziekje op het terrasje gezeten en ondertussen van een voorbijkomende minibar vuller een flesje Brugal gekregen. Dat was hem toch wel een hele US $ waard (als tip). ’s Avonds eet Elly slechts een broodje “solo” en wat rijst om te kijken hoe dat valt. Voor Yesenia wat Nederlandse woordjes met de Engelse vertaling erachter op Page 5 of 12
een servet opgeschreven en het haar als huiswerk voor haar komende 3 vrije dagen meegegeven. Geweldig om te zien hoe haar mond zich vormt wanneer zij de G van goedemorgen en het tot ziens probeert uit te spreken. Elly ligt hoe kan het ook anders vroeger dan vroeg op bed. Donderdag 21-04-2016 Na allebei goed geslapen te hebben weer op de gewone tijd wakker, al voelt Elly zich nog niet helemaal oksel fris. Na het ontbijt dus maar rustig een plekje onder de ficus ingenomen en geen koffie voor haar vandaag. Alleen thee en wat broodjes. Na een middagdutje een andere route (waar we nog niet geweest zijn) over het terrein genomen. Tjonge wat is het hier toch allemaal mooi aangelegd. Uiteindelijk kwamen we bij de miniclub (25), het speel paradijs voor de kids, terecht. Over het strand komen we bij Mc-Princess Bar de la Playa (19). Hier wat te drinken genomen en ook een snack. Elly dacht een hot dog moet kunnen, maar olé zeg dat is een komplete maaltijd. Maarten zag Philly steak en dan is voor hem de keus gauw gemaakt. De Philly steak (echt lekker stukjes vlees met kaas) wordt bijgestaan door een hoeveelheid frites en de opmerking “without fries” werd niet gehoord of begrepen. Zo moesten we allebei toch tegen ons principe van geen voedsel verspillen toch wel wat weggooien. Terug bij de lobby zien we op de plaza allerlei kraampjes met de bekende “spiegeltjes en kraaltjes”, sigaren, rum en goed bedoelde souvenirs staan. Ach ja hè Dominican night, elk resort heeft één keer in de week wel zo’n avond. Wij laveren zo goed en zo kwaad als het kan tussen al die lui door met hun “lookie lookie, I make you a good price”. Elly voelt zich gelukkig, al is het nog niet top, een stuk beter. In ieder geval kan ze weer wat gewoon eten. Dit is toch het beste medicijn en laten we hopen dat het morgen over is.
Vrijdag 22-04-2016 Ook nu is het weer op de gebruikelijke tijd goedemorgen en straalt de zon ons weer tegemoet. De ochtend voor Elly begint goed, want Ariël, één van de restaurant medewerkers zal voor haar een prevelementje omhoog sturen en Evelien ontvangt, bij afwezigheid van Yesenia, ons met een knuffel. Uit haar Spaans Engels gebrabbel begrijpen we dat zij het “taxfree geurtje” van Maarten heerlijk vindt en ach wie is hij dan om haar dan daar niet extra van te laten genieten. Tijdens het ontbijt is de bewolking komen opzetten. Toch is het droog gebleven en konden we de ochtend lekker onder de ficus doorbrengen. Na de lunch, ondanks de dreigende lucht en harde wind, toch maar besloten om te gaan wandelen. Bij het strand gaan we rechtsaf en komen langs het Occidental, waar we onze eerste Dominicaanse vakantie doorgebracht hebben. Dan door naar waar het Barcelo Dominican Beach ligt. Helaas het is dicht en wordt er het e.e.a gesloopt/verbouwd. Elly had iemand in ons restaurant herkend die ook in het Barcelo gewerkt had en die had ons al iets over het sluiten van het Barcelo verteld. Het strand daar was de laatste keer dat wij er waren al een stuk smaller geworden, maar nu is er nog veel meer weg. De palmbomen, die er toen nog stonden zijn nu ook allemaal verdwenen. Zelfs de bungalow, die vlak aan het strand stond en waar wij de laatste keer een kamer hadden is weg (gesloopt?). Het strand is ten opzichte van 2012, toen wij er voor het laatst waren zeker zo’n 100 meter afgekalfd. Al met al zijn we toch weer een goede 2 uur op stap geweest om dit te willen zien. Page 6 of 12
Na het diner nog met een drankje op de plaza zitten genieten van dit heerlijke plekje.
Zaterdag 23-04-2016 De hele week al het geschreeuw/geroep van de pauwen (Maarten blijft ze stug kippen noemen) gehoord, maar vandaag zijn ze er ook vroeg bij. Maakt niet uit hoor we waren toch al wakker en zo te zien wordt het een zonnige dag. Richting het ontbijt brandt de zon al zo vel dat wij besluiten om maar niet naar het strand te gaan en ons plekje onder de ficus maar op te zoeken. Hier, na de koffie, met wat Nederlandse gasten zitten praten. Toen wij de handdoeken bij de poolbar gingen wisselen was één van die stellen verrast, want zij gingen elke keer weer richting strand om daar de handdoek te wisselen. Maarten reageerde gelijk hierop door te zeggen dat het wisselen hier alleen voor vriendjes was . Zo tijdens het babbelen kwamen de diverse vakantie bestemmingen en het mangrove bos hier ter sprake. Een jonge vrouw zei daarop dat zij zoiets nog mooier in Mexico had gezien en ja dan heb je iets gemeenschappelijks hè? Namelijk het Sandos Caracol, waar wij in januari geweest zijn. Haar en ons enthousiasme over dit resort zorgen ervoor dat de 2 andere stellen de naam noteren en thuis gaan bekijken of dat voor hen de volgende bestemming zou kunnen worden. Door de drukkende warmte beperkt de aktiviteit vandaag zich tot het drankjes halen, eten en afkoelen in de pool. Zondag 24-04-2016 Niet zo’n beste nacht achter de rug, omdat we beiden zeer geliefd waren bij allerlei soorten prikbeessies. Geen gezoem van muggen gehoord. In elk geval hebben we allebei een flink aantal bulten en jeuken dat zij doen. Een anti prikpen helpt maar even en dan begint de jeuk weer. Lopend richting ontbijt is het alweer drukkend warm en de ontvangst in het restaurant is weer hartverwarmend. Knuffels alom en natuurlijk moest er weer even aan Maarten zijn borst gesnuffeld worden. ’s Morgens bij de pool hebben we de aktiviteit op een zeer laag pitje gezet en dat ging gepaard met het regelmatig omlaagvallen van de oogleden. Het is zo drukkend, dat zelfs de “locals” er last van hebben. In de middag lekker in de golven meegedeind en daarna een drankje en een klein hapje bij Mc-Princess gehaald en dat in de schaduw genuttigd. Met het treintje terug naar de kamer om te douchen. Nauwelijks onder de douche vandaan, of we hebben alweer de neiging om er onder te gaan staan. Na het diner dachten we nog even met een drankje op de plaza bij die vijver te kunnen gaan zitten. Het begon al wat te spetteren en het bestelde drankje hebben we maar meegenomen naar de kamer om dat op ons terrasje op te drinken. We zitten net, wanneer de sluizen opengaan en de regen echt met bakken naar beneden komt. Zelfs op ons terrasje zitten we door het opspattende water niet droog en gaan dan maar naar binnen en hebben daar nog een paar spelletjes gekaart.
Page 7 of 12
Maandag 25-04-2016 Of het vannacht nog geregend heeft? Wij hebben dat in ieder geval niet meegekregen. De zon is weer in zijn vole glorie aanwezig en de benauwdigheid is verdwenen. Het ontbijt begint weer met de nodige knuffels en we laten het croissantje en de geroosterde bammetjes met een gekookt eitje voor Elly en voor Maarten de gebakken eitjes met “sunny site up” smaken. Maarten hoeft maar richting bakplaat te lopen als de kok ze er al ongevraagd op legt. Na het ontbijt de ochtend bij het zwembad gezeten en af en toe er ook in om lekker af te koelen. Na de lunch zijn we naar het strand gegaan en allebei lekker in de golven gestaan. Voordat we er erg in hadden was het op Elly d’r (stilstaande) horloge 4 uur, maar een Hollands stel wist haar te vertellen dat het al kwart over 5 was. Na het opfrissen en voor het diner is het de hoogste tijd om ook het binnenste wat verkoeling te geven. Nog voor we aan tafel kunnen krijgen we weer de nodige knuffels en hangen de dames alweer om Maarten zijn nek. Eveline moet toch weer even een snufje halen, of zouden die paar witte borstharen hem onweerstaanbaar maken? Dinsdag 26-04-2016 Om 6 uur worden we gewekt door een enorme plensbui en naar buiten kijkend is er geen streepje blauwe lucht te zien. Na het ontbijt spettert het nog een beetje en gaan we, met het treintje, richting strand in de hoop dat er nog een strandwandeling(etje) inzit. Helaas het waait daar heel hard en het begint weer zachtjes te regenen. Onder die hele grote parasols op het terras van het restaurant Gaucho (18) nemen we nog maar een koppie thee en een cappuccino en kijken het nog even aan. Dat even werd al gauw een klein uurtje, want het hield op met zachtjes regenen. Er waren momenten bij dat de horizon zelfs niet meer te zien was en vormden zich er plassen op dit terras waar je tot aan je enkels in stond. Op het moment dat het even iets minder wordt gaan we op blote voeten door de plassen om achter het restaurant op het treintje te wachten. Ondanks dat de zeildoeken van het treintje blijft het onder die overkapping ook niet echt droog. Onderweg rijden we door enorme plassen. Het laatste stukje lopend naar onze villa heeft de regen de smaak weer te pakken en ach eenmaal binnen droge kleren aan en dan zien we wel wat het vandaag gaat worden. Onder onze eigen pluutjes (lekker opvouwbaar en makkelijk mee te nemen in de rugtas) gaan we naar de lobby, waar het animatieteam allerlei spellen heeft neergezet. Ook wordt er een bingo opgezet en probeert de bingoleider ons over te halen om mee te doen. Wanneer Elly dan zegt dat Bingo voor oude mensen is gaat hij hoofdschuddend heen. Droog werd het die dag niet meer, maar voorlopig hebben we het nog steeds getroffen en laten we ons humeur er niet onder lijden. Woensdag 27-04-2016 Op onze trouwdag 9 jaar geleden (wat zijn die jaren voorbij gevlogen) was het stralend weer, maar daar ziet het vandaag niet naar uit. Wat ons nog niet is overkomen is dat we nog even moesten wachten voordat we konden ontbijten en we zijn beslist niet de enigen. Ongelofelijk dat er voor 7 uur al zoveel mensen op de been zijn. Na het ontbijt, ondanks dat er een paar spatjes vielen, een strandwandelingetje gemaakt van nog geen kilometer.
Page 8 of 12
Bij het zien van deze donkere lucht besluiten we terug te gaan en konden we nog net een droge plek op het terras van het restaurant Gaucho vinden. Het kwam weer met bakken tegelijk en zo vormden zich er net als gisteren weer grote plassen. Nu kwam er ook omweer bij (flitsen van wolk naar wolk). In een ietwat droger moment het treintje kunnen pakken en dat leek eerder een boottocht over de paden dan een rit. Bij de lobby maar gelijk naar binnen voor een bakkie leut. Nog net voor het middaguur zijn we redelijk droog naar onze kamer kunnen over komen. Na de lunch dan maar een siësta en muziekje aan het oor. We hadden graag nog even afscheid willen nemen van de hoog zwangere Muriella, die met zwangerschapsverlof (3 weken) ging, maar zij was een uurtje eerder vertrokken vertelde Maria. Maria die anders bij de poolbar staat, was door de regen nu ingezet bij de lobby bar en Maarten vindt deze inzet toch veel aantrekkelijker. Ra ra, wat kreeg hij in zijn oor? Donderdag 28-04-2016 Een feestelijke dag, want Maarten is jarig. Dat schijnen ze “boven” ook te weten en de hele nacht een hoop vuurwerk (bliksemschichten en donderklappen). Gisteren kwam er al een SMS-je van Kim en Frank met de felicitatie voor onze trouwdag en ook alvast voor zijn verjaardag en vanmorgen van Nancy. Nu hoort hij ook echt bij de 65+-ers. Tot het ontbijt was het nog regenachtig, maar daarna werd het droog, al zag het er nog wel wat dreigend uit. Na het ontbijt een strandwandeling gemaakt tot we niet verder konden. Nou ja kon wel, maar dan moesten we echt om de winkeltjes heen en om steeds maar naar binnen geroepen te worden daar hadden we weinig trek in. Tot en met vorig jaar konden we voor die winkeltjes langs, maar nu.....
Page 9 of 12
Op de terugweg zagen we een stelletje (waarschijnlijk gisteren getrouwd), waarvan de bruidegom de bruid stond te fotograferen. Ons aanbod om het beiden op de foto te zetten werd zo op prijs gesteld dat de bruidegom er tranen van in zijn ogen kreeg. Wij moesten daarna samen met de bruid van hem op de foto. Leuk deze reaktie toch? Voor ons zelf hebben we deze van hen geschoten. Terug op ons stekkie gelijk de pool in om af te koelen en dan is het wel tijd voor een “proost” drankje, die Maria voor Maarten uit een speciale fles schenkt en de verhouding rum cola omdraait. Zou de cola dan toch duurder zijn dan de rum?. Na de lunch willen we de handdoeken wisselen, maar Maria heeft (even) geen gewone handdoeken meer, maar onder de belofte om ze bij haar weer in te leveren krijgen wij 2 grote en betere kwaliteit elite handdoeken van de lieverd. Tussen de kleine buitjes, die we onder zo’n parasol doorbrengen, een paar keer de pool in geweest. Na ons opgefrist te hebben hebben we nog een half uurtje bij het strand doorgebracht. Na het avondeten zitten we nog een tijdje in de lobby bar en terwijl Maarten even een sanitaire stop inlast komt Clara, een leuk klein mollig vrouwtje aan Elly vragen waar hij is. Even later wanneer Maarten terug is ziet hij Clara op een afstandje staan en spreidt zijn armen. Schuin voor Clara staat een “zachte jongen”, waarvan het gezicht begint te glunderen en ook hij spreidt de armen. Maarten wuift hem opzij, waardoor het gezicht van die lieve jongen een bedroefde uitdrukking krijgt. Clara die dat ook allemaal ziet heeft het niet meer. Gelukkig kan de boy er later ook wel om lachen. Met een drankje naar ons terrasje, waar we weer net op tijd zijn voordat het onweer en de buien losbarsten. Vrijdag 29-04-2016 Ons king size bed was dit keer opgemaakt met lakens voor een kinderbedje. Te klein, ach den leggen we er één en nog één overlappend naast. Voor Elly was dit worstelen vannacht want die lakens stroopten natuurlijk op. Maarten had nergens last van, want die lag alleen maar onder het king size sprei. Maarten zijn darmen spelen voor het ontbijt (gelukkig van korte duur) even op. Voor het ontbijt eerst even naar “customer service” en op de vraag van de medewerker “como esta” geven wij lachend aan dat het niet helemaal “muy bien” is. Het verhaal aanhorend pakt hij gelijk de telefoon en zorgt dat het in orde komt. Na het weer geknuffelde ontbijt zijn we bij de kamer, om ons in zwemgala te steken, wanneer er een dame aankomt met lakens onder de arm en het bed wordt netjes met king size lakens opgemaakt. Tot de lunch hebben we op ons plekkie kunnen zitten, waar we alleen maar van de bedjes afkwamen om af te koelen in de pool, of voor een sanitaire stop om dan gelijk op de terugweg bij Maria langs te gaan voor een drankje en toen begon het zachtjes weer te regenen. Na de lunch dan maar weer een siësta en muziekje aan de oren ingelast. Daarna, hoewel er nog wat spatjes vallen, zijn we aan de wandel gegaan en hebben in het mangrove bos nog wat foto’s gemaakt.
Page 10 of 12
Na het avondeten met een drankje een paar spelletjes gekaart. Met nog een drankje op ons terrasje, waar het ondanks het drukkende weer toch nog goed vertoeven is, komen deze kereltjes
langs,die we dachten thuisgelaten te hebben er toch aan.
Zaterdag 30-04-2016 Vannacht heeft het geregend en geonweerd en dat werd afgewisseld door onweer en regen, maar wanneer wij onze neus buiten de deur steken zien we al blauwe plekken verschijnen en ziet het er goed uit. Bij het zwembad is het een kompleet waterballet. Er is een afvoerput verstopt (later blijkt de afvoerbuis kapot te zijn). Met man en macht wordt het water weggeschept. Tijdens de strandwandeling hebben we nog even een blik op het terrein van het Occidental geworpen. Wanneer je aan de vloedlijn loopt herken je het nauwelijks en zou je er zo voorbij lopen, maar nu er vlakbij lopend komen de gebouwtjes, het restaurant en shops weer helemaal op het netvlies. Het is nog hetzelfde als in 2009. Terug bij Bavaro Princess valt het ons op dat het al voor de 3e dag op rij aanmerkelijk stil is. Op een enkel klein buitje na hebben we volop van deze dag kunnen genieten. Zondag 01-05-2016 Op deze voor ons laatste volle vakantiedag straalt de zon ons om 6 uur (misschien ook al wel eerder) tegemoet. De hele dag doorgebracht met relaxen in de schaduw, afkoelen in de pool, hangen in de golven en daar tussendoor hebben we natuurlijk de inwendige mens niet vergeten. Voor het avondeten een beginnetje gemaakt met de koffers pakken en na het eten hebben we zelfs op de plaza nog zitten kaarten. Babbelend over wat we hier beleefd hebben komen het aantal bruiloften die wij gezien hebben nog even ter sprake en hoe verschillend dat allemaal plaatsvindt en hoe men gekleed gaat. Zo ziet een stel er, net als de gasten, uit zoals je op een bruiloft zou verwachten, terwijl een ander stel eruit ziet alsof ze de nacht in die kleren hebben geslapen. De bruidegom bijvoorbeeld blote voeten, een gekreukte broek en een gekreukt overhemd wat uit de broek hangt met daarover iets wat voor een blazer moet doorgaan. Maandag 02-05-2016 Het is die interne wekker van ons, die blijkbaar elke vakantiedag afloopt. Zo ook nu weer en eenmaal buiten voelen we al dat het heel warm zal worden vandaag. Toch krijgen we allebei vandaag een paar keer kippenvel, want bij het afscheid nemen van de dames uit het restaurant krijgen zij vochtige ogen en Yesenia loopt na de knuffel gauw weg zodat wij haar tranen niet zouden zien. De ochtend bij de pool doorgebracht en tegen het middaguur de koffers gepakt en hebben we uitgecheckt. Bij de lunch weer afscheid van weer andere medewerkers genomen en ook hier vochtige ogen en kippenvel voor ons. Tot een uur of 4 bij de pool gehangen en daarna ons een beetje opgefrist. Nog een laatste drankje en dan staat de transferbus net na 6 uur voor om ons richting vliegveld te brengen. De vertrekhal van Punta Cana is helemaal verbouwd. Voor de 2 rokersplaatsen is slechts een kleine plek in de plaats gekomen. Het uitzicht op het platform is (helaas voor de spotter) een heel stuk minder geworden. De PH-TFM, dezelfde als die wij voor de heenreis hadden staat er al en wij vertrekken op tijd. Dinsdag 03-05-2016 Na een rustige vlucht van nog net geen 8 uur vliegen we ten noorden van Noorwijk over de gekleurde bollenvelden aan op baan 36C. Dit is ook voor Maarten de eerste keer dat hij in deze richting op de Zwanenburgbaan landt. Toch wel eens leuk om dan Schiphol aan deze kant vanuit de lucht te zien. Page 11 of 12
Onze koffers kwamen op bagageband 18 en deze band was helemaal afgeschermd door de douane. Het was dus weer eens een 100% kontrole voordat de koffers op de band kwamen. Onze koffers kwamen dit keer achter elkaar op de band en het was dus even gauw “graaien” om de 2e te kunnen pakken. Zonder verdere kontrole konden wij naar buiten en beneden stond de intercity al op ons te wachten. In Leiden een taxi gepakt en waren we om half 3 al thuis. De rest van de dag een beetje uitgezeten. Nog wel de koffers uitgepakt, maar daar bleef het dan ook bij. Iets eerder dan onze gebruikelijke tijd naar bed en natuurlijk zaten we midden in de nacht allebei een uurtje op. Tot slot Een geweldig mooi aangelegd en goed onderhouden resort. Het eten, wij kunnen alleen maar oordelen over het eten in het restaurant Buffet La Hispaniola is gevariëerd en wordt steeds aangevuld. Behandel de medewerkers zoals jezelf behandeld wil worden en dan zal slechts een enkeling gereserveerd reageren, maar het merendeel is uiterst vriendelijk en dat is beslist niet afhankelijk van een eventuele tip. Het “ola como esta”, of “goodmorning”, “por favor” en “gracias” doen wonderen. Hebben wij ook minpuntjes? Ja zeker wel: met uitzondering van de restaurants zijn er nergens niet rokers plekken; er zijn weing toiletten op het terrein en ook geen omkleedhokjes. Algemeen voor de streek Bavaro: Buiten het resort, maar dat geldt hier voor alle resorts, kun je je aan de straatkant nauwelijks vertonen of je wordt aangeklampt door (aanhoudende) winkeliers. Op het strand is het nee voor een strandverkoper genoeg om je met rust te laten; Het strand is op meerdere plekken de afgelopen jaren afgekalfd en hoewel er nu op een enkele plek van die grote zandzakken als barriere liggen zal wanneer er niet meer aandacht aan besteed wordt er op een aantal plekken geen strand meer over zijn. Sinds 2009 zijn we nu voor de 7e keer in deze regio en hebben nu wel zo’n beetje het hele Bavaro strand afgelopen en in alle resorts het enorm naar onze zin gehad, maar....
Gaan we nog eens richting Bavaro? Zeg nooit nooit en de toekomst zal het leren.
Page 12 of 12
