Vieren en Verbinden
HERVORMDE GEMEENTE
GEREFORMEERDE KERK
KERST 2014 - SELLINGEN
rken
2014
KERSTFEEST
e ke nz
lkom in e o W
Van de redactie Telkens wanneer de Kerst- en Nieuwjaarsdagen dichterbij komen beseffen we hoe snel een jaar voorbij gaat. In deze periode denken we vaak wat dieper na over de echte waarden van het leven. Als thema van deze kersteditie hebben we “vieren en verbinden” gekozen. Wat is er toepasselijker in een kleine gemeenschap als Sellingen, waar school, sport, vereniging en kerk de verschillende inwoners, jeugd en ouderen, aan elkaar verbinden. We zien als noabers de anderen wel en helpen waar dat nodig is. Tegelijkertijd ervaren we ook de problemen van het platteland: er zijn steeds minder actieve mensen en minder verenigingen. Daarbij onttrekken sommige mensen zich ook aan de aandacht van hun noabers. Laten wij ons, Sellingers, verbinden aan een gemeenschap waarin iedereen de aandacht en hulp krijgt die men nodig is. Een mooie kerstgedachte en een goed voornemen voor het nieuwe jaar!
Kerstevangelie
In
Lucas 2
die tijd werd er een bevel van keizer Augustus bekendgemaakt. Hij wilde alle inwoners van het Romeinse rijk laten tellen. Het was de eerste keer dat dit gebeurde. Het was
in de tijd dat Quirinius de provincie Syrië bestuurde. Iedereen moest geteld worden in de plaats waar zijn familie vandaan kwam. Daarom gingen alle mensen op reis. Ook Jozef moest op reis. Hij ging van Nazareth in Galilea naar Bethlehem in Judea. Want hij kwam uit de familie van David, en David kwam uit Bethlehem. Jozef ging samen met Maria naar Bethlehem. Maria zou met Jozef gaan trouwen, en ze was zwanger. Toen Jozef en Maria in Bethlehem waren, werd het kind geboren. Het was Maria’s eerste kind, een jongen. Maria wikkelde hem in een doek, en legde hem in een voerbak voor de dieren. Want er was voor hen nergens plaats om te slapen. Die nacht waren er herders in de buurt van Bethlehem. Ze pasten buiten op hun schapen. Opeens stond er een engel tussen de herders, en het licht van God straalde om hen heen. De herders werden bang. Maar de engel zei: “Jullie hoeven niet bang te zijn, want ik breng jullie goed nieuws. Het hele volk zal daar blij mee zijn. Vandaag is jullie redder geboren: Christus, de Heer. Hij is geboren in Bethlehem, de stad van David. En zo kunnen jullie hem herkennen: het kind ligt in een voerbak en is in een doek gewikkeld.” En plotseling was er bij de engel een hele groep engelen. Ze eerden God en zeiden: “Alle eer aan God in
De redacties van beide kerkbladen
de hemel. En vrede op aarde voor de mensen van wie God houdt.”
Verantwoording Dit kerstnummer is een speciale uitgave van de kerkbladen van de Hervormde Gemeente en de Gereformeerde Kerk te Sellingen. Het is huis-aan-huis verspreid in een oplage van ongeveer 1200 ex. Gezamenlijke redactie J.W. Baan, J. Veneman, M. Oost, N. van Gulik, T. Huiting, L. van Dalen, G. Heun. C. van Harten, H. de Haan. Vormgeving en fotografie Koopmans & Van Dalen Communicatie. Illustratie op pagina 1: Antoine van der Maesen; Pagina's 2 en 12: Rijksmuseum Drukwerk Drukwerkdeal Reacties naar aanleiding van dit blad kunt u sturen naar: Postbus 17, 9500 AA Sellingen. Verschijningsdatum 15 december 2014.
tegen elkaar: ‘Kom, we gaan naar Bethlehem. Want God heeft ons
Dit kerstkerkblad is ook als e-book te downloaden op: www.gereformeerdekerksellingen.nl
2
Daarna gingen de engelen terug naar de hemel. De herders zeiden verteld wat er gebeurd is. Laten we gaan kijken.’ Ze gingen meteen naar Bethlehem. Daar vonden ze Maria en Jozef, en in een voerbak lag het kind. Toen de herders het kind zagen, vertelden ze wat de engel over hem gezegd had. Iedereen die het hoorde, was verbaasd over het verhaal van de herders. Maria probeerde te begrijpen wat het betekende. Ze bleef nadenken over wat de herders gezegd hadden. De herders gingen terug naar hun schapen. Ze eerden God en dankten hem voor alles wat ze gezien en gehoord hadden. Want alles was precies zoals de engel gezegd had. Een week later werd het kind besneden. Maria en Jozef noemden hem Jezus. Dat was de naam die de engel genoemd had, nog voordat Maria zwanger was. Uit: De Bijbel in Gewone Taal
Rondom het kerstfeest
O
m te beginnen zet ik er een uitroepteken achter. Kerstfeest! Ik denk dat het goed is als we er een feestelijk gebeuren van maken. Zoals wanneer iemand jarig is. Dan proberen we ook even de zorgen opzij te zetten. Juist vanwege de jarige. Het is niet fijn om jarig te zijn terwijl de zorgen centraal staan en iedereen over die zorgen praat.
doende in de problemen. De lust tot vieren zou ons haast vergaan. Toch denk ik dat het goed is om er wel een feest van te maken. Met kaarsen, met kerstmuziek; het eten wat feestelijker dan anders… En dat alles ter ere van Hem voor wie wij het feest willen vieren. Zou het niet zo zijn dat de “Jarige” het fijn vindt als we uitgerekend op zijn feest genieten van alles wat nog goed in het leven is.
Nu gaat het bij kerstfeest niet direct om een verjaardagsfeest. Hoewel… We gedenken dan de geboortedag van de Heer. Zijn eerste komst op deze aarde. Een aarde die bol staat van de moeiten en de zorgen. Individueel zitten mensen ergens waar ze het niet meer zien zitten. Ook collectief zitten we vol-
Er is zoveel gebeurd
Al weer kerstfeest, ja maar het is nu voor het eerst kerst 2014. De situatie waarin we nu leven beleven we op een geheel eigen wijze. Nieuwe emoties maken zich van ons meester. Andere inzichten bepalen ons bestaan. Kerstfeest 2014. Voor u en jou is het aanstaande feest wellicht niet te vergelijken met het kerstfeest van 2013. Er is zoveel gebeurd. U heeft een geliefde moeten laten gaan. Vorig jaar was hij of zij er nog. En nu: scheiding door sterven; scheiding door verlaten zijn; scheiding door kinderen die het huis uit zijn gegaan; scheiding door het verpleeghuis of door het psychiatrisch ziekenhuis…
Er kan zoveel zijn!
Ook in de grote wereld is alles nu anders geworden. Er zijn dingen gebeurd die we nooit hadden verwacht. Positief en negatief. Vandaar: in het nu van uw leven bid ik u een waardevol kerstfeest toe. Een kerstfeest vol met waarde. Zodat u er wat aan heeft; zodat het u wat doet! Wat? Dat laten we graag aan God de Heer over. Uiteindelijk is het zijn feest. Één ding is zeker: Hij wil u niet met lege handen laten heengaan. Gods milde traktatie is ook voor u bestemd. Zegenrijke traktatie. Maar om het kerstgeschenk te kunnen ontvangen moet u wel uw handen openen. God wil ze vullen. Open handen zijn afhankelijke handen. Het zijn handen van mensen die het feest van kerst niet geheel en al zelf willen organiseren. Kerstfeest is het feest waarbij God alléén de eer toekomt. Eer aan God! Daar zongen de engelen al van. God maakt geschiedenis. We mogen ook zeggen: God maakt geschiedenis…heel! Hij zond de Heiland. In die naam zit het woord heil. En heil betekent “heel”. Vandaar: God maakt geschiedenis…Heel. De gouden draad van Gods heil loopt door de vaak chaotische mensengeschiedenis heen en ook door uw eigen levensgeschiedenis. Dat geeft hoop. Er is alle reden om feest te vieren. “Zie ik verkondig u grote blijdschap…!” Van harte wensen wij u een gezegende tijd toe! Een tijd, gezegend door de Heer. Een groet vanuit het hart, Ds. Klaas Meijer 3
Kerstfeest zondagsschool 2014 De zondagsschool viert ook dit jaar haar kerstfeest op eerste kerstdag om 15.30 uur in de Sprankel. We nodigen u van harte uit om het feest van de geboorte van Jezus met ons te vieren. Hieronder volgen kerstwensen van de jongste groep, en gedichten (zogenaamde ‘elfjes’) voor u gemaakt door de oudste kinderen van de zondagsschool. We wensen u allen gezegende kerstdagen. Wensen
De jongste groep van de zondagsschool weet al goed wat wensen zijn: “Wat je graag wilt.” Ze hebben zelf ook allemaal hun eigen wens: Roan: “Ik wens een tablet.” Henk-jan: “Ik heb liever een nintendo.” Vera: “Ik wens een computer.” Paulien: “Ik wens dat de twee poezen weer levend worden.” Lisette: “Ik wens dat mama nog een baby krijgt.” Naomi: “Ik wens dat ik bij oma mag logeren.” Wensen komen niet altijd uit en na een gesprekje over wat juist wel of juist minder belangrijk is, zijn de kinderen er samen uitgekomen dat het belangrijk is dat je een papa en mama hebt, in een huis woont, dat je eten kunt, dat je gezond bent en leuke dingen kunt doen. Wij wensen iedereen dan ook een fijn 2015 en dat veel wensen uit mogen komen!
Stralend Licht Een ster straalt aan de hemel met helder stralend licht. Eén straal wijst naar beneden, waar onze Herder ligt. Een ster straalt aan de hemel, een kind ligt in een stal. Een kind dat meer nog dan een ster zijn licht eens schijnen zal. Een kind dat is geboren voor u en ook voor mij. Een ster die zal verbleken als het kind ligt aan zijn zij.
Een ster die straalt z'n stralen nog over heel het land. Het is of zo'n straal wil zeggen: kom pak het kind toch bij de hand. Het kind, nu is Hij koning; ja, Jezus is zijn naam. De redder van de wereld, laat hem uw hart toch binnengaan. Gedicht van Aaltjo Wubbema
Vieren en verbinden Het thema verbinding is diep verankerd in de kerk. God verbindt zich met ons, zo hecht en diep dat het niet stuk te krijgen is. Door Jezus heeft God zich verbonden met ‘vlees en bloed’ en blijft Hij ons trouw tot in de dood. Op onze beurt verbinden wij ons met God. Verbinden gaat van daaruit verder. We verbinden ons met elkaar in een geloofsgemeenschap van broeders en zusters. We zijn verbonden in geloof, hoop en liefde. Dat is een gave maar ook een opgave: elkaar niet los te laten maar vast te houden en te bemoedigen. Verbinden stopt niet bij de deur van de kerk. Het gaat verder. God heeft de wereld lief-
gehad en Jezus zag de mensen en werd bewogen over hen. Zo leren we kijken naar mens en wereld. Daarom gaan we verbinding aan waar dat mogelijk is en werken we mee aan wat goed is en waar en mooi. Verbinding wordt weer verbonden met vieren. De kerk is een plek om te vieren. Vooral dat God met ons is. Daar waar twee of drie bijeen zijn in de naam van de levende Heer, is Hij zelf in ons midden. Dat vieren doen we met elkaar. We zijn blij elkaar te ontmoeten en prijzen samen God. Daarbij staan de deuren open. Iedereen mag meedoen. Afkomst en achtergrond zijn niet belangrijk. Wat bindt is sterker dan wat scheidt. ‘Met hart en ziel – vieren en verbinden’ is het thema voor 2014/2015. Want natuurlijk, vieren en verbinden is iets wat we met hart en ziel doen. Dr. Arjan Plaisier, scriba Protestantse Kerk Nederland
Stiltecentrum
Eind september opende de Gereformeerde Kerk aan de Dorpsstraat een Stiltecentrum. Het Stiltecentrum is er voor iedereen die behoefte heeft aan een moment van rust, bezinning of meditatie. U kunt er terecht op dinsdagavond tussen 18.30 en 20.00 uur en op vrijdagmiddag tussen 14.00 en 16.00 uur. Tijdens de openingstijden staat er een bord voor de kerk met de uitnodigende woorden “De kerk is open voor stilte en rust”. Ook de inrichting van het stiltecentrum nodigt uit voor een( kort) bezoek; en er is literatuur aanwezig om te lezen of even in te kijken. Er ligt o.a. een mooi uitgevoerde folder waarin we als kerk duidelijk maken wie we zijn en wat we doen. Bovendien is er altijd iemand op de achtergrond aanwezig voor een gesprek en het - zo mogelijk – beantwoorden van vragen. Sinds de opening blijkt dat het stiltecentrum in een behoefte voorziet. Met name op de vrijdag-
middag komen mensen binnenlopen. Zowel eigen kerkleden als bezoekers van elders die even de drukte van alledag willen loslaten, een kaarsje opsteken of gewoon even rustig in de kerkruimte gaan zitten. Met het Stiltecentrum biedt de kerk dus de mogelijkheid om buiten de kerkdienst op zondag de kerk/het stiltecentrum door de weeks te bezoeken. U bent van harte welkom. Openingstijden Stiltecentrum: dinsdagavond tussen 18.30 en 20.00 uur en op vrijdagmiddag tussen 14.00 en 16.00 uur.
Kerstwandeling 2014 Voor het derde jaar achtereen organiseert de Evangelisatiecommissie een kerstwandeling. Deze kerstwandeling wordt gehouden op vrijdagavond 19 december aanstaande. Vanaf 19.00 uur zal er gestart worden. Wat kunt u verwachten? Een heel andere opzet dan u gewend was. Uiteraard gaan we (in groepjes) op zoek naar het Kindje Jezus. Maar, let op: dit gaan we letterlijk en figuurlijk over en via een andere weg doen. Deze keer zullen niet Lucas, Koning Herodes, of de herders in het veld ons bij het Kindje gaan brengen. Ook hebben we gekozen voor een andere locatie. We gaan naar het buitengebied, aan de noordelijke kant van het dorp. Het startpunt is bij familie De Haan aan de Molenkampenweg 8. Hebben we uw en
jouw nieuwsgierigheid gewekt? Dan hopen wij dat u deze datum alvast noteert, 19 december, 19.00 uur kerstwandeling. De af te leggen route gaat gedeeltelijk over onverharde wegen. Goed schoeisel en warme kleding is zeer wenselijk. Uw deelname wordt erg op prijs gesteld, maar ‘geschiedt op eigen risico’. Heeft u vervoersproblemen om naar de Molenkampenweg te komen of wilt u andere info over deze kerstwandeling dan kunt u terecht bij Louisa Bruining 0599322695 of bij Henny de Haan 0599-322055
Blij met wat je bindt Pakjes onder de kerstboom. Een feestelijk hoogtepunt voor de één, maar een ander gruwelt ervan. Ook ik ben geen vriend van de kerstman, al bekijk ik z’n gedoe nu toch wat milder. Dat komt door wat ik las over een volk in Noord Amerika dat vroeger vaak een ‘Geschenkenfeest’ vierde. Een groots festijn met veel genodigden, waarbij ze overvloedige maaltijden hielden en elkaar dure cadeaus gaven. En vreemd genoeg: ze gooiden ook kostbare spullen in het vuur of in de zee! Een bijzondere gewoonte, totdat de overheid het verbood, die het maar zinloze verspilling vond. Geschenken kunnen je blij maken, maar hebben ook vaak een negatieve kant. Hebzucht en afgunst bijvoorbeeld, of schuldgevoel, of ijdelheid. Maar bij het Indiaanse Geschenkenfeest is er meer aan de hand. Het weggeven of zelfs vernietigen van kostbaarheden laat zien dat voor hen bezittingen veel minder belangrijk zijn dan wat mensen met elkaar verbindt . Alles valt in het niet bij goede, hechte relaties. Cadeautjes kun je gebruiken en misbruiken. ‘Voor wat hoort wat’ en ‘niets voor niets’, dat zit er bij ons diep in. Geven zonder wat terug te verwachten, dat lijkt dan vreemd. Maar toch doen we het allemaal wel eens. Iemand die je liefhebt geef je graag wat moois. Zomaar. Of eigenlijk: omdat je blij bent met wat je samen hebt. Kerst maakt mensen soms somber. Ondanks alle luxe en drukte om je heen, of misschien juist daardoor, ben je niet gelukkig. Maar als het lukt om even stil te staan bij de mensen met wie je verbonden bent, dichtbij of ver weg, dan geeft dat vast een goed gevoel. Die vreugde maakt vrijgevig. En dat is iets dat juist heel goed past bij het Kerstfeest. Christiaan van Harten
Toen ik nog niet zolang in Sellingen woonde, werd ik gebeld door een mevrouw van de NH-kerk met de vraag of ik mee wilde helpen met spekkendikken bakken. Nu kende ik spekkendikken alleen van horen zeggen. In Rotterdam, waar ik ben geboren, zijn kniepertjes en spekkendikken totaal onbekend. Mijn vader is hier opgegroeid en hij vertelde ons dat zijn moeder met Oudjaar altijd kniepertjes en spekkendikken bakte en dat iedereen in Groningen dat deed. Mijn moeder heeft eens een poging gewaagd, maar dat werd niks. Bij ons was geen goed meel te koop en mijn vader wist de samenstelling van het beslag ook niet goed. Ze waren niet te eten en onze kippen waren er blij mee. Voor mij was het dus niet zo moeilijk om te besluiten zelf spekkendikken te gaan bakken in de Sprankel, want zo kon ik deze lekkernij leren kennen en wellicht ook proeven. Op de afgesproken morgen kwam ik bij de Sprankel aan en een lekkere baklucht kwam mij al tegemoet. Eenmaal binnen kon ik mijn ogen bijna niet geloven; tafels in een U-vorm met daaraan dames en ook heren die allemaal achter een kniepertjesijzer zaten te bakken. Speciekuipen vol met beslag en stapels spek en worst die door een paar heren in plakjes werden gesneden. Al dat beslag en die worst en spek, moest dat allemaal nog gebakken worden en ook nog verkocht? Ik was er niet van overtuigd dat dit zou lukken. Nadat ik een plaats en de benodigde attributen had gekregen, kon het bakken beginnen. Mijn buurvrouwen brachten mij de eerste beginselen van het bakken bij, maar dat was nog niet zo eenvoudig. De eerste baksels waren te dik, te klein of ze bleven aan het deksel van het ijzer kleven, maar na een paar mislukkingen ging het steeds beter en werd mijn stapeltje ook al lekker hoog. Tijdens het bakken werden wij heel goed verzorgd met drankjes, een snoepje of een mandarijntje en
het eten met elkaar tussen de middag was ook heel gezellig. Wat mij vooral opviel was dat er zoveel mensen kwamen helpen, de bakkers, de mensen van de catering, de verkopers die in de kou langs de deuren gingen, de mensen die na afloop van het bakken zorgden dat de Sprankel weer brandschoon werd en nog veel meer mensen die je niet zag maar wel hun steentje bijdroegen. Mij gaf dit alles een goed gevoel en na die eerste keer ben ik een trouwe bakster geworden; ik wil dit niet graag missen. Als u door dit stukje enthousiast bent geworden en ook weleens wil komen helpen; op 27, 29 en 30 december wordt er weer volop gebakken in de Sprankel. Alle hulp is welkom en het is heel gezellig! Aafje Boer-Moorlag
Voor dit Kerstkerkblad sprak de redactie met een aantal Sellingers, met familie ver weg. Ook vroegen we aan onze contactpersoon in Moldavië hoe daar Kerst wordt gevierd.
Vieren en verbinden met mensen ver van huis Dochter in Nieuw Zeeland
Ook met kerst voelen we ons met elkaar verbonden dankzij sociale media Het begon met een tijdje backpacken naar Nieuw Zeeland, ofwel reizen en hier en daar wat werken om de reis te bekostigen. Alien Wigchers, de oudste dochter van Grietje en Jan Wigchers, deed het in 2006. Niet wetend dat het haar daar zo goed zou bevallen.
Zij in korte broek bij de barbecue, wij bij de kachel met tulband Het is heel vreemd om elkaar op kerstavond te spreken, wetend dat het in Nieuw Zeeland zomer is. “Het is er warm, mensen lopen in korte broek
De natuur, de rust en de mensen, het beviel haar zo goed dat ze een jaar later haar spullen thuis heeft opgehaald om er enkele jaren te gaan koeien melken. “Daar bleef het niet bij. Ze ging ook een agrarische opleiding volgen en intussen woont ze er nog steeds. Na drie jaar ontmoette ze haar huidige echtgenoot, een Nederlandse man die ook in Nieuw Zeeland zijn geluk ging beproeven. Inmiddels hebben ze een dochtertje van anderhalf jaar”, vertelt Grietje. Hoewel er voortdurend contact is, zeker dankzij de sociale media, was het vooral met de Kerstdagen erg wennen dat Alien er niet bij was. Grietje: “Kerst is voor ons echt een familiefeest. Het is nog altijd vreemd dat ze er niet is met de feestdagen, want het voelt niet compleet. Maar het went. Zoals altijd zijn de andere kinderen op kerstavond allemaal bij ons en hebben we contact met Alien. Zo ben je toch een beetje bij elkaar. Daarnaast hebben we elke week contact, zeker met de huidige media zoals facetime en de familie-app is dat heel mooi. We krijgen echt alles gewoon mee, we delen alles net zoals met de andere kinderen. Weet je, vaak zeggen mensen tegen ons: ‘Oh wat erg dat je dochter ver weg woont’. Natuurlijk is het leuker als ze dichtbij wonen, maar Jan en ik hebben altijd gezegd: ‘Laat ze gaan en staan waar ze gelukkig zijn.’ Bovendien ben ik inmiddels vier keer bij Alien op bezoek geweest en Alien drie keer hier.”
8
en zijn aan het barbecueën. Het eerste jaar vond Alien het heel leuk, maar nu niet meer. Een kerstboom zonder lampjes die branden, dat vindt ze maar niks. Wat ik wel mooi vind is dat ze daar een zogenoemd potluck diner hebben. Dat betekent dat iedereen eten meebrengt en deelt met alle anderen. Dat vind ik een mooi voorbeeld van verbinden. Dus terwijl zij barbecueën hebben wij in ons gezin de traditie dat we met kerst samenzijn met altijd een tulband met een rood lint. En elk jaar hebben we dus ook allemaal contact met Alien. Kerst is en blijft bij ons familiefeest!”
Samen eten werkt verbindend
Rzijn met Kerst “Kerst is bij uitstek een familieaangelegenheid. Tegelijkertijd voelen mensen die eenzaam zijn de eenzaamheid in die periode nog sterker. Daarom organiseren we rond de Kerst activiteiten waarbij mensen iets aan elkaar hebben. Zoals de kerstbijeenkomst voor ouderen in Sellingen. Dat is op 17 december ’s middags in de Sprankel met medewerking van Jeduthun. Ook zijn er tussen kerst en de jaarwisseling specifieke activiteiten voor jongeren.” Aan het woord is Elly van de Ven, directeur van de Stichting Rzijn, de organisatie voor welzijn en kinderopvang in Vlagtwedde. Rzijn wil een brug slaan tussen groepen inwoners, tussen mensen die mondig, mobiel en onafhankelijk zijn en mensen die het tempo van de maatschappelijk veranderingen niet kunnen bijhouden, die pech hebben in het leven en hulp en steun nodig hebben. Elly van de Ven: “Je kunt zeggen dat we er zijn om mensen aan elkaar te verbinden. De overheid vindt dat mensen zich meer dan in het verleden zelf moeten zien te redden. Voorheen ging je met je probleem naar een professional, nu moet je eerst kijken wat je zelf, of met mensen in je omgeving, kunt doen. Daarom hebben we een nieuw project, dat heet ‘Even buurten’ en dat gaat om die verbinding tussen mensen boven de 75 jaar. We hopen op die manier te voorkomen dat ouderen buiten de boot vallen en problemen op tijd te signaleren. Ook gaan we in de Steunstees voorlichting geven over de zorg in het volgende jaar, want er staat enorm veel te veranderen.”
Binnen Rzijn is er geen specifieke viering ter gelegenheid van Kerst. Wel is er een klein personeelsfeestje en krijgt iedereen een kerstattentie. “Ook dat is vieren en werkt verbindend. De medewerkers voelen zich verbonden met de collega’s en steeds meer met de organisatie.” Rzijn werkt samen met ouderenbonden, organisaties en scholen, niet zozeer met de kerken. “In ons bestuur zitten twee mensen die actief zijn binnen de kerk. Als er bepaalde activiteiten zijn, geven ze dat aan ons door en dan maken wij dat via onze wegen weer breder bekend. Denk bijvoorbeeld aan het gezamenlijk eten in de kerk. Samen eten, dat vind ik een mooi voorbeeld van verbinden.” Dat samen eten verbindend werkt, ervaart Elly ook in haar eigen huis, elke week en ook met Kerst. “Elke vrijdag koken mijn man en ik voor de buurt, dan komen er veel mensen uit de buurt bij ons eten. Het is altijd gezellig. We vinden de relatie met mensen uit de buurt heel belangrijk en we zien dat er steeds meer mensen alleen wonen. Dat doen we dus ook met Kerst. En als het voor de meesten niet past, dan doen we het gewoon op derde kerstdag.”
Dochter in Frankrijk
In gedachten bij elkaar
Menco en Jannie Venhuizen hebben hun dochter Alet in Frankrijk wonen. Zij woont er al ongeveer 20 jaar, is getrouwd en heeft drie kinderen.
Menco en Jannie hebben één keer het kerstfeest gevierd in Frankrijk. De kerstman is overal aanwezig en brengt de cadeautjes. Overal zie je kerstmannetjes, aan de regenpijp, in de dakgoot, in de tuin enz. In Frankrijk is kerstavond, 24 december, erg belangrijk. Er wordt thuis de hele avond getafeld met allerlei gangen en alles is in overvloed aanwezig. ’s Avonds worden er cadeautjes onder de kerstboom gelegd en de volgende morgen, Eerste kerstdag, worden ze uitgepakt. Op deze dag wordt er niet uitbundig getafeld, maar gezellig met elkaar
doorgebracht en wordt een sportieve activiteit gedaan in de buitenlucht. De volgende dag, voor ons 2e kerstdag, wordt er weer gewerkt, die dag is daar geen extra dag. Menco en Jannie voelen zich altijd verbonden met de kinderen, niet speciaal met kerst. Er is veel contact via de telefoon, skipe en e-mail en bij gelegenheid worden er cadeautjes gestuurd en als er ‘nood aan de man’ is wordt er als het mogelijk is naar Frankrijk gereisd. Ze bezoeken elkaar zeker wel vijf keer per jaar en één keer per jaar brengen ze met alle kinderen en kleinkinderen samen een week of weekend met elkaar door. Voor Menco en Jannie is voor elkaar bidden vooral: vertrouwen in elkaar hebben, in gedachten bij elkaar zijn, gevoelens delen, soms een kaarsje aansteken in de kerk. 9
Kerst in Moldavië
Al een aantal jaren steunt de Gereformeerde Kerk in Sellingen enkele projecten van de Stichting Hart voor Moldavië. Door regelmatig te collecteren en vier keer per jaar een maaltijdproject in de kerk te organiseren, wordt geld ingezameld. Sam Zwagerman werkt namens deze stichting in Moldavië. Begin 2013 was hij in Sellingen om over zijn werk te vertellen. Omdat we ons ook met Kerst met de projecten verbonden voelen, vroegen we Sam ons te vertellen hoe mensen in Moldavië kerst vieren.
Sam vertelt:
“Mijn eerste bezoek aan Moldavië was in de winter van 1996. Ik ging voor een paar weken. De zomer erop ging ik voor paar maanden en vervolgens ben ik een jaar later voorgoed in Moldavië gaan wonen. Daar leerde ik mijn vrouw kennen. Ze is Roemeense en was als vrijwilligster naar Moldavië gekomen om ons mee te helpen een project op te zetten. Onze zoon Samuel is nu acht jaar en onze pleegzoon Davis is veertien jaar. Ook hebben we drie pleegdochters. We hopen er volgend jaar acht pleegdochters bij te krijgen.” Over het kerstfeest vertelt Sam: “De meeste mensen in Moldavië zijn lid van de Russische orthodoxe kerk. Deze kerk viert kerst volgens de juliaanse kalender, wat inhoudt dat de feestdagen twee weken later zijn dan in Nederland. De meeste men-
10
sen vieren dus kerst op 7 en 8 januari. Maar een ander deel viert het wel op 25 en 26 december, waardoor Moldavië een zeer lange kersttijd kent.” De Russisch-orthodoxe kerk viert de kerst in de kerk. Net als in het westen komen mensen hier bij elkaar thuis om gezamenlijk de kerst te vieren. “Hoewel dat niet voor iedereen mogelijk is”, vertelt Sam. “Moldavië is namelijk het armste land van Europa en een deel van de bevolking heeft geen geld om naar de familie te reizen. In vergelijking met Nederland heeft Moldavië bovendien strenge winters waardoor de wegen niet altijd goed begaanbaar zijn. Er wordt in Moldavië niet of nauwelijks zout gestrooid en ook sneeuwruimen gebeurt zeer minimaal.” Heel jammer is het dat de kerst, net zoals andere feestdagen, voor veel mensen een reden is om flink te gaan drinken. Sam: “Moldavië staat op de trieste tweede plek van de wereld van drank(mis) gebruik. Gemiddeld wordt er bijna vier keer zoveel drank gebruikt per inwoner dan in Nederland. Alleen in Rusland wordt er nog meer gedronken.” Net als in Nederland is de kerstboom in Moldavië een traditioneel gebruik. “Hier in de hoofdstad Chisinau staat elk jaar een hele hoge boom die veel bekijks trekt. Vooral omdat lang niet iedereen geld heeft voor een kerstboom, laat staan voor extra verlichting, heeft zo’n publieke boom veel extra waarde.”
Kerst in de projecten van Hart voor Moldavië
Binnen de projecten van Hart voor Moldavië wordt kerst in december gevierd. “Net als in Nederland wordt er lekker gekookt. We gedenken ook echt de geboorte van Jezus. De kinderen die gebruik maken van de naschoolse opvang studeren voor de kerst een toneelstuk in, dat wordt dan in de baptisten kerk ten uitvoer gebracht. Alle ouders worden dan ook uitgenodigd om te komen kijken. Na de dienst krijgen alle kinderen een cadeau voor de kerst. Wij vieren kerst overigens zonder alcohol. Christenen
die niet lid zijn van de orthodoxe kerk drinken helemaal niet. Er zijn zo veel problemen door het alcoholgebruik, daar willen ze niet aan meedoen. Het ouderencentrum bij ons is echt gezellig in kerstsfeer gemaakt en de ouderen krijgen extra lekker te eten. Ook bij de meisjes in huis is het gezellig gemaakt. Ze krijgen cadeaus met kerst, er wordt lekker gegeten en we gaan naar de kerk.” Kerst verschilt dus eigenlijk niet zoveel met de kerst in Nederland. Alleen dit: de kans op een witte kerst is hier veel groter! Hartelijke groet van Sam Zwagerman!
Meer weten over Hart voor Moldavië: www.hartvoormoldavie.nl en de site van de partner van Hart voor Moldavië Bethania www.bethania.md
Zus in Zuid-Afrika
Bidden voor elkaar, altijd! Kerst in Zuid-Afrika. In Pretoria waar een zus van Frieda van Ooij sinds 1969 woont, is het hoog zomer en erg warm met Kerst. In de kerstvakantie gaan mensen soms naar de bergen of het strand. Het kerstfeest is een christelijk familiefeest en er is één kerstdag. Er is een kerstboom in huis (een ander soort boom dan bij ons) en op kerstavond 24 december, worden er cadeautjes uitgepakt. Op kerstdag 25 december gaat de zwarte zowel als de blanke bevolking (meest van Engelse, Duitse of Nederlandse afkomst) eerst naar de kerk. Daarna is een groot familiefeest met eten en eventueel een barbecue.
De kerkdiensten verschillen van traditioneel tot charismatisch wat viering, liederen en muziek betreft. In het gezin van haar zus is een hechte band tussen de ouders en hun in het buitenland wonende kinderen en kleinkinderen. Op zondagen wordt vaak met elkaar gebeld en zeker ook met Kerst. Bidden voor elkaar, altijd! Ook Karel en Frieda hebben een sterke familieband. Zij zijn er nooit met Kerst geweest, maar hebben zoveel mogelijk huwelijks- en verjaardagsfeesten meegevierd. Het is altijd een feest om bij elkaar te zijn en elkaar weer te zien.
Canada ver weg? Elke zondagavond contact via skipe
Wie er ver weg woont? Alfred Huiting, zoon van Meint en Geesje. Hij is in 1999 naar Canada gegaan en woont nu in het dorpje Watson met zijn vrouw en drie kinderen. Met kerst is het hartje winter en bitter koud. Sneeuw ligt er niet altijd. Of je elkaar mist en voor elkaar bidt? Vanzelfsprekend mis je elkaar, vooral in het begin was het moeilijk, het is niet leuk op zo’n grote afstand van elkaar te wonen, je bent nergens bij aanwezig zoals bij verjaardagen. Tegenwoordig is er iedere zondagavond contact met elkaar via skipe, soms ook via facebook, dat is erg leuk, maar een heel ander soort contact. Ze hebben het prima naar hun zin in Canada en dat vergoedt veel. Bidden? Ja, wij bidden voor onze kinderen en voelen ons altijd verbonden. Met kerst zijn Meint en Geesje nooit in Canada geweest, wel vlak vóór de kerstdagen.
In Watson staat bij de ingang van het dorp een stenen kerstman van ongeveer 10 meter hoog. Watson staat dan ook bekend als het dorp van de kerstman. Er is heel veel gekleurde verlichting in huizen, tuinen, bomen enzovoort en er zijn veel verlichte arrensleeën. Natuurlijk een kerstboom in huis met veel gekleurde lampjes. Op 25 december komt de naaste familie (ook geëmigreerd) gezellig bij elkaar eten en ’s avonds worden de kerstcadeautjes uitgepakt . Ook in Canada is er één kerstdag. 26 december is een bijzondere dag, dan is het ‘boxing day’. Grote drukte in de winkels, in verband met het ruilen van cadeautjes. Meint en Geesje vertellen dat Alfred afgelopen zomer met zijn gezin drie weken in Sellingen is geweest. Het laatste familiebezoek was al weer elf jaar geleden!
11
Hoezo nieuw? Echte vernieuwing
Ieder jaar is het weer hetzelfde liedje. Voorspoed en ellende, wel en wee, we zullen er allemaal ons deel van krijgen. Dat gaat al jaar in, jaar uit zo. Eeuw in, eeuw uit. ‘Opkomen, blinken en verzinken’. Het oude maakt plaats voor het nieuwe, maar voor we het weten is het nieuwe al weer oud. Voor we het weten zal het nieuwe jaar 2015 het oude jaar 2015 zijn. Voor echt iets nieuws is er blijkbaar toch iets anders nodig dan het aardse nieuwe. Dat is verouderd voor je het weet.
Nog even en dan zal 2014 voorbij zijn. Niemand kan het ontgaan. Luid en duidelijk zal het oude jaar worden weggeknald. En daarna wordt met oliebollen en champagne het nieuwe jaar welkom geheten. Een nieuw jaar!
Maar zal alles in het nieuwe jaar 2015 ook zo nieuw zijn? Wat is er eigenlijk nieuw aan? Het jaartal, maar de rest? Blijven we ook in 2015 niet met dezelfde zorgen zitten? Ook in het komende jaar zullen mensen ziek worden, zullen er mensen sterven. Ook in 2015 zullen er natuurrampen zijn en andere erge dingen gebeuren. Mensen zullen elkaar naar het leven staan. Oorlog zal er worden gevoerd!
Niet alleen kommer en kwel
Natuurlijk hopen we dat het in 2015 niet allemaal kommer en kwel zal zijn. We hopen dat er veel feesten gevierd mogen worden die mensen met elkaar verbinden, zoals verjaardagen, jubilea etc. We hopen dat er minder geweld zal zijn in de wereld, dat er minder vluchtelingen zullen zijn. We hopen dat de doelstellingen op het gebied van het milieu zullen worden gehaald. Kortom, we hopen dat 2015 een gelukkig nieuwjaar zal zijn. Dat wensen we elkaar dan ook toe op 1 januari. Maar of dat op zich zo nieuw is? Zullen we aan het eind van het jaar niet moeten constateren dat er ook in 2015 niets nieuws onder de zon was?
12
Voor echte vernieuwing moet je blijkbaar niet bij deze aarde, bij ons mensen zijn. Voor echte vernieuwing - horen we in de bijbel - moet je bij God zijn. Hij zegt in een visioen tegen Johannes: “Zie, Ik maak alle dingen nieuw.” Als je als mens hebt moeten constateren dat er in feite niets nieuws onder de zon is, is het verrassend om te horen dat God met echt iets nieuws komt. Alles wordt nieuw laat God aan Johannes zien. Niet een beetje, maar alles. Hemel en aarde worden nieuw. Niet meer gescheiden, maar één. De woonplekken van God en mensen gaan samenvallen. God woont voorgoed onder ons. Dan wordt het paradijselijk! Maar wel anders dan in het eerste paradijs. Dat was een tuin. In die tuin gold ‘opkomen, blinken en verzinken’. Ieder jaar hetzelfde. Daarom wordt het echt nieuwe waar God mee komt vergeleken met een stad. God voltooit en eindigt de geschiedenis in een stad: een nieuw Jeruzalem. Dat is het doel van Gods geschiedenis. Ieder jaar komen we dichter bij dat doel. Het einddoel van de geschiedenis is een stad waar het leven gevierd wordt. Geen scheiding meer tussen God en mensen, tussen mensen onderling. Verbonden met elkaar zal er volop gevierd worden.
Voorschot op een nieuwe toekomst
Wat een geweldig visioen kreeg Johannes daar op het eiland Patmos. Een visioen dat ook ons een hart onder de riem wil steken. Enerzijds zal ook 2015 een jaar zijn van ‘opkomen, blinken en verzinken’, maar anderzijds weer een jaar dichter bij de vervulling van Gods belofte van de echt nieuwe toekomst. Daar mogen we in 2015 al vast een voorschot opnemen. Door niet meer uit te zijn op wat mensen scheidt, maar uit te zijn op wat mensen verbindt. Als je daar op uit bent dan zal je zien dat er veel meer is dat mensen verbindt dan scheidt van elkaar. Als we daar in 2015 op uit zijn in Sellingen en omstreken wordt leven vieren van de verbondenheid met elkaar! Moge 2015 voor ons allen een jaar worden van feestelijke verbondenheid! Ds. J.W. Baan.
Het mooiste kerstfeest van de hele wereld
Het is kerst. Annemarijn is bij haar moeder in de keuken, want die avond hebben ze samen een kerstdiner. “We gaan het heel gezellig maken,” zegt mama. “Kan ik helpen?” vraagt Annemarijn. “Dek jij de tafel maar vast. Het rode kerstkleed ligt in de onderste la. En pak de mooie glazen maar uit de kast”. “Mag ik dan ook een beetje wijn?” vraagt Annemarijn. “Voor jou maak ik wel wat limonadewijn,” zegt mama lachend. Annemarijn gaat snel aan de slag en ze doet vreselijk haar best. Ze legt het kleed op tafel en vouwt servetjes. Ze zet borden neer, zorgt voor de vorken en messen en zet de glazen op tafel. “Klaar!” roept ze na een tijdje. Haar moeder komt meteen kijken. “Geweldig schat”. Maar dan begint ze te lachen. “Je hebt een foutje gemaakt. Je hebt vier borden neergezet, maar we zijn toch maar met z’n drietjes?” “Nee hoor” zegt Annemarijn. “Een bord voor jou, een bord voor papa, een bord voor mij en een bord voor het oude mannetje, dat altijd zo alleen is. Opa De Boer, heet hij. Weet je nog?” “Ja, dat weet ik nog wel,” zegt mama. “Maar we hebben hem toch niet uitgenodigd?” “Nee,” roept Annemarijn vrolijk. “Maar dat kunnen we toch nog dóén?” “Zie je hem dan nog wel eens?” “Ja, hoor,” zegt Annemarijn. “Af en toe, als hij een boodschap moet doen. Dan zwaai ik altijd naar hem en dan wordt hij helemaal vrolijk.” Mama zucht eens. “Ik vind het toch wel een beetje raar. Ik kan toch niet zomaar iemand uitnodigen die ik niet ken?” “Dat hoeft ook niet,” zegt Annemarijn. “Je hoeft alleen maar met me naar zijn huis te lopen. Dan vraag ik het wel.” Ze kijkt mama smekend aan. “Ach toe, mag het …?” Nu begint mama te lachen. “Vooruit dan maar. Dan gaan we nu meteen.” Even later lopen ze hand in hand naar het huis van het oude mannetje. Het is best een eind lopen. Als ze er zijn, drukt Annemarijn op de bel. “Leuk, hè?” zegt ze. Pas na een hele tijd doet het oude mannetje in zijn pyjama de voordeur open. Annemarijn schrikt. “Bent u ziek?” vraagt ze.
“Nee hoor,” zegt het oude mannetje vriendelijk. “Ik had alleen niet zo’n zin in de dag. Ik blijf liever in bed als het kerst is.” “Maar, waarom?” vraagt Annemarijn. “Kerstfeest is toch gezellig?” “Ach,” mompelt opa De Boer. “Als je alleen bent eigenlijk niet.” “Maar u bént vandaag niet alleen,” zegt Annemarijn. “U komt bij ons eten.” “Wie?” vraagt opa De Boer verbaasd. “Ik?” “Ja, natuurlijk,” zegt Annemarijn. “We zijn toch vrienden?” Dan kijkt opa De Boer naar de moeder van Annemarijn. Die knikt hem glimlachend toe. “Komt u?” vraagt Annemarijn. “Graag!” zegt het mannetje ineens blij. “Heel graag zelfs!” Dan haalt hij een zakdoek uit zijn zak en veegt snel een traan weg. “Ik moet me alleen wel even aankleden,” zegt hij. “Is het goed als ik er over een uurtje ben?” “Prima,” zegt de moeder van Annemarijn en ze geeft hem het adres. “Doet u maar rustig aan. Dan zorgen wij dat alles klaar staat. Kom, Annemarijn, we gaan weer. Tot straks, opa De Boer!” En dan lopen ze samen weer naar huis. “Gezellig hè, dat opa De Boer ook komt!” zegt Annemarijn opgewekt. “Ik vind het fijn dat hij dan niet alleen is.” Mama knikt. “Je bent een lief meisje en je hebt helemaal gelijk. Het was een goed idee van je om hem uit te nodigen.” Een uurtje later staat opa De Boer in zijn mooiste pak voor de deur. Zijn ogen stralen zoals ze nog nooit hebben gedaan. Het wordt voor hem het mooiste kerstfeest van de hele wereld. Het aller-állermooiste. Geschreven door: Marianne Busser & Ron Schröder
ROCK SOLID is de nieuwe catechisatie en jeugdclub in één!
ROCK SOLID is een gezamenlijk project van de Hervormde Gemeente en de Gereformeerde Kerk, volledig gesteund door beide kerkenraden. ROCK SOLID is onderdeel van Youth for Christ.
Wat houdt ROCK SOLID in?
ROCK SOLID is een programma van Youth for Christ dat op een eigentijdse manier de link tussen de belevingswereld van tieners en het Evangelie legt. Denk bijvoorbeeld aan onderwerpen als relaties, verkering, televisie kijken, social media en zelfbeeld. Maar daarnaast gaat Rock Solid natuurlijk ook bezig met thema’s als ‘wie is God’ en wie zijn wij voor elkaar. We zijn door middel van allerlei grappige spellen met deze onderwerpen bezig.
14
ROCK SOLID wordt georganiseerd voor tieners van de beide kerken in Sellingen van 11 t/m 14 jaar. In de periode van oktober 2014 tot en met april 2015 komen we één keer in de twee weken op vrijdagavond bij elkaar in de Sprankel. De eerste avond was vrijdag 24 oktober. De avond begint om 19.30 uur en duurt tot uiterlijk 21.00 uur. Er worden eerst spellen gedaan en dan wordt een thema besproken en vanaf ongeveer 20.30 uur kan er, onder het genot van fris en chips, gezellig nagepraat en bijgekletst worden. De jeugdleiders tijdens deze avonden zijn: Bertine Kruize, Erwin van der Laan, Ilona Ophof, Ellen Scholtens en Luciel Scholtens. Naast de ROCK SOLID avonden voor de tieners van 11 t/m 14 jaar, organiseren wij jaarlijks aan aantal thema avonden voor de jeugd van 11 t/m 18 jaar. Facebook: Rock Solid Sellingen
Kerstviering Passage op 17 december 2014
Ook dit jaar hoopt Passage, christelijk maatschappelijke vrouwenbeweging, samen met alle leden het feest van de geboorte van Christus te vieren. We doen dit op woensdag 17 december in de Sprankel, om 19.45 uur. De kerstcommissie zal deze avond verzorgen en we
hopen dat het weer een mooie sfeervolle avond gaat worden, met het samen zingen van kerstliederen, luisteren naar het kerstevangelie, genieten van kerstgedichten en een vrij verhaal. Alvast even op adem komen met een gezegende avond in de aanloop naar kerst. Bent u, jij, nieuwsgierig geworden? Kom dan gerust dit feest met ons mee vieren.
Moldaviëbuffet Het thema van deze kerstuitgave is vieren en verbinden. Dit thema is een goede metafoor voor ons Moldaviëbuffet. Maaltijd houden met elkaar is vieren en je tegelijkertijd verbonden voelen met de minderbedeelden.
Het leven is een reis, een reis langs vele wegen. We reizen samen of alleen. We weten soms niet goed waarheen, maar gaan op hoop van zegen.
Waarom Moldaviëbuffet?
Altijd zijn we onderweg, Onderweg naar morgen. Met de dromen van vandaag, met geluk en zorgen. Af en toe een beetje zon, af en toe wat regen. Want soms is het leven fijn, en soms zit het wat tegen.
Al enkele jaren ondersteunen we in Sellingen het project “Hart voor Moldavië”. Moldavië is het armste land van Europa, buurland van de Oekraïne en sterk onder de invloed van Rusland. Onder moeilijke omstandigheden probeert de bevolking te overleven. Met name de ouderen en meisjes hebben het zwaar. De stichting “Hart voor Moldavië”( www.hartvoormoldavie.nl ) probeert met fysieke en geldelijke ondersteuning de zware omstandigheden te verlichten. De opbrengsten van de Moldavië- buffetten worden naar deze stichting overgemaakt. Het volgende Moldaviëbuffet wordt op 27 februari 2015 in de gereformeerde kerk te Sellingen gehouden. De kerkzaal, dan omgebouwd tot restaurant, is geopend vanaf 17.00 uur. Koffie, thee en fris wordenv geserveerd, waarna vanaf 17.30 uur een buffettafel vol met verrassingen gereed staat. De gerechten zijn klaargemaakt door vrijwilligers. De kosten voor volwassenen bedragen € 7,50 en voor de jeugd € 5,00. Iedereen is welkom!
Altijd zijn we onderweg, zoeken naar nieuwe wegen. En we komen elke keer, weer nieuwe mensen tegen. Vragen naar de goede weg, bang om te verdwalen. Kiezen we hoe we verder gaan, en de koers bepalen. Het leven is een reis, een reis langs vele wegen. We reizen samen of alleen. We weten soms niet goed waarheen, maar gaan op hoop van zegen. Namens de Moldavië werkgroep, Mendel E.C. Johannes – Oudman
INSPIRATIEMOMENT
Zoek de stilte en laat je inspireren In de Gereformeerde kerk is drie keer per jaar een moment van stilte, inkeer en inspiratie. De volgende keer dat we hiervoor bij elkaar komen is 20 januari 2015. We beginnen om 19.00 uur en het duurt ongeveer een half uur. Er wordt gewerkt met een thema, het verbeelden hiervan gaat met woorden, beelden en muziek. Het thema voor de volgende bijeenkomst is:
Richtingwijzers voor onderweg.
Samen delen
In ieder mensenleven zijn er belangrijke momenten. Dat loopt uiteen van heel vrolijke gebeurtenissen, zoals een geboorte tot heel aangrijpende zoals het verliezen van een partner. Het zijn momenten die je niet zomaar voorbij wilt en kunt laten gaan. In de kerken zijn er rituelen om deze momenten met elkaar te beleven en er bij stil te staan. Om met elkaar te vieren en met elkaar te treuren. Samen het leven delen. De kerken in Sellingen staan ook open voor al onze dorpsgenoten die hun levensmomenten willen delen of daarbij steun zoeken. Lees ook over het Stiltecentrum op pagina 5.
Iedereen is welkom.
Kerkdiensten* Hervormde Gemeente en Gereformeerde Kerk Hervormde Gemeente
Gereformeerde Kerk
21 december
Ds. J.W. Baan
Drs. F. Postema uit Krewerd
24 december
Ds. J.W. Baan Kerstnachtdienst aanvang 22.00 uur m.m.v. Muziekvereniging Amicitia uit Musselkanaal
25 december
1e Kerstdag, Ds. J.W. Baan
26 december
2e Kerstdag dhr. H.J. Dijkstra uit Gasselternijveenschemond. Gezamenlijke dienst in de gereformeerde kerk
Ds. W.G. Renken uit Winschoten
28 december
Ds. K. Meijer
31 december
Ds. J.W. Baan
Mevr. H. de Haan. Koffie en thee na de dienst in de Hoeksteen.
Oudejaarsdienst aanvang 19.30 uur. Gezamenlijke dienst in de hervormde kerk 2015 1 januari
De heer H.J. Dijkstra uit Gasselternijveenschemond. Nieuwjaarsdienst aanvang 10.00 uur Gezamenlijke dienst in de gereformeerde kerk
4 januari
Ds. J.W. Baan Bevestiging ambtsdrager Na de dienst koffiedrinken in De Sprankel.
Drs. F. Postema uit Krewerd. Koffie en thee na de dienst in de Hoeksteen.
11 januari
Ds. A. Lagendijk uit Onstwedde
Dhr. J. van Vondel uit Emmercompascuum.
18 januari
Ds. J.M. Viergever uit Onstwedde
Drs. H. Hoekstra uit Emmen
25 januari
Ds. J.W. Baan
Ds. K. Meijer
* De diensten beginnen om 9.30 uur, tenzij anders vermeld.
16
