tyuiopasdfghjklzxcvb nmqwertyuiopasdfghj klzxcvbnmqwertyuiop Editie 3 asdfghjklzxcvbnmqwe Joepie, alweer een rtyuiopasdfghjklzxcvb nieuw Kereltje! nmqwertyuiopasdfghj klzxcvbnmqwertyuiop asdfghjklzxcvbnmqwe rtyuiopasdfghjklzxcvb nmqwertyuiopasdfghj klzxcvbnmrtyuiopasdf ghjklzxcvbnmqwertyu Driemaandelijks tijdschrijft van KSA Kerelstede Zomereditie 2012-2013
VU: KSA Kerelstede Veurne,G. Vermeerschlaan 20, 8630 Veurne
Met het langverwachte interview met Willem Boeve – de vakantieplannen van de leiders – KSJ’ster in Tanzania – en een verslag van de Joepie natuurlijk!
Inhoud van deze editie PAG: Goudkoorts bij de pagadders
p2
JKN: De Tour de France
p4
De vakantieplannen van de leiders
p6
KN: Moord bij de knapen
p8
Sterzingen tvv Tanzania: KSJ-leidster
p 10
Stefanie aan het woord! JHN: Joepie 25
p 12
Wetenschappelijke weetjes met leider
p 16
Joachim Het langverwachte interview met Willem Boeve!
1
p 19
Goudkoorts bij de pagadders Dag beste lezers, ik weet niet welk weer het daar bij jullie is, maar hier is het al de hele dag mooi weer dus dat is fantastisch natuurlijk! Helaas kan niet alles fantastisch zijn en één van de dingen die de laatste tijd toch wel iets minder fantastisch is dan vroeger is onze economie. Fabrieken sluiten, de broden worden duurder en de Marsen en Snickers blijven even duur maar worden steeds kleiner. Dat laatste was voor de pagadderban toch wel een beetje de druppel te veel. Nu hebben we bij de pagadderban toevallig een leider die gespecialiseerd is (of beter: zich aan het proberen te specialiseren is) in al wat te maken heeft met handel en economie. Dat is natuurlijk leider $ebastiaan en hij bedacht een plan om uit de crisis te geraken zodat we weer volop Marsen en Snickers à volonté konden eten. De waarde van de euro mag op en neer gaan als het rokje van Tia Hellebaut op een trampoline, de waarde van goud blijft altijd even hoog. Daarom vroegen we James Al Gold, gouverneur van de Far West, of er daar niet nog ergens goud te rapen viel. James zei dat alle mijnen helemaal uitgemijnd waren maar dat we altijd mochten komen zoeken. Toevallig hielden enkele plaatselijke goudzoekers er de wedstrijd ‘America’s Biggest Gold Gripping Contest’ en we besloten om ook mee te doen! Daarvoor moesten we ons mengen onder de lokale bewoners en dus werd de ene helft van de pagadders cowboys en de andere helft indianen. Het goud lag echter tussen twee hoge bergen die eerst beklommen moesten worden, en als je dan op die berg was geraakt dan
2
werd het pas echt gevaarlijk want daar kon de vijand je doodschieten. Maar onze pagadders waren niet bang en gingen voluit voor de aanval. Verloren ze een deel van hun troepen, dan konden ze mannetjes en paarden gaan bijvissen bij een zekere indiaan genaamd ‘Vinnige Kabeljauw’, door sommige pagadders ook wel eens iets minder flatterend ‘viswijf’ genoemd. Intussen verbaasde James Al Gold zich over onze succesvolle goudspeurtocht. We moesten zelfs vloten inschakelen om alle goudstaven te kunnen vervoeren. Uiteindelijk hadden beide groepen pagadders evenveel goud ingezameld, cowboys en indianen zijn dus even fantastisch! En zoals ik daarnet al zei kan niet alles fantastisch zijn maar die zaterdag kon het eventjes wel want het was die dag ook fantastisch mooi weer en James Al Gold besloot dan ook om de namiddag met een fantastisch lekker ijsje te af te sluiten. Hoera!
3
De Tour de France Vlaanderens mooie wielerlandschap staat bekend voor zijn fantastische voorjaarskoersen! Nu dit alles afgelopen is, wachten menig wielerfans vol ongeduld op de Tour de France. Gaston de mon, de verantwoordelijke voor de bidon in het peloton, kwam naar ons met nieuws uit de Tour de France! De directeur van de Tour, meneer Preudhomme, had Gaston de opdracht gegeven om op zoek te gaan naar vers bloed in het peloton. De helft van de renners mag namelijk niet meedoen omdat ze doping namen.
Daarom doet Gaston de ronde van heel Vlaanderen. Zo maakt hij een selectie bij stoere KSA’ers die kunnen helpen het peloton mee vorm te geven. Zaterdag was hij dus neergestreken in Veurne om te kijken welke groep het beste uit de bus kwam en klaar was om mee te strijden voor de truien van de Tour. De jongknapen werden verdeeld in drie groepen. Deze moesten samen proberen Parijs te bereiken na heel wat obstakels te overwinnen.
4
Elke groep gaf het beste van hun zelf tijdens de tijdrit. De aflossing gebeurde zo vlug en professioneel dat elke groep binnen een tijd van 10 minuten bleef! Wereldniveau vond Gaston de mon, verantwoordelijke voor de bidon in het peloton. We vervolgden onze weg naar de top en zagen hoe we dichter en dichter kwamen bij de Champs-Elyseés. Om over de Pyreneeën te geraken, moest de koersfiets ‘gepimped’ worden. Pimp my fahrrad was ook van een subliem niveau! Zo werden alle fietsen plots omgetoverd tot brommers en zotte stylisch bikes! Uiteindelijk was het parcours dan nog een echte krachtmeting om te kijken wie van de jongknapen het meeste techniek had op zijn fiets. Beheerst op de fiets zitten was de boodschap! Uiteindelijk haalden we allemaal Parijs, maar wie was er nu gewonnen? Gaston de mon, verantwoordelijke voor de bidon in het peloton, was er niet meer om de conclusie te maken. Uiteindelijk als we alle seconden optelden was er een gelijkspel van de drie groepen! We zijn klaar voor de Tour lijkt ons! Op naar de Mont Ventoux!
5
De vakantieplannen van de leiders… In dit laatste Kereltje van het werkjaar blikken we al eens vooruit op de vakantie! Voor augustus staat ongetwijfeld het KSA-kamp al gefluoresceerd op de kalender, maar naast het kamp hebben onze leiders nog andere (reis)plannen! Niels Studeren wegens herexamens en in september een reisje naar begot dat ik het nog niet weet met het vrouwtje (zeker ergens warm!) Laurens Initiator cursus tennis volgen, road trip richting Zuid-Frankrijk & Spanje, bezoekje aan Parijs en uiteraard de Tour de France kijken! Frederic De eerste week van de vakantie ga ik met de hele familie naar Knokke waar mijn oma een villa heeft. Mijn ouders hebben een cabine in Oostduinkerke, dus daar zal ik ook veel vertoeven. Ik sta ook een maand in Briekeljong en tot slot ga ik een citytrip doen naar Lissabon! Alex Eerst 3 weken naar Amerika op reis, dan 10 dagen KSA-kamp en dan leren voor mijn herexaampje! Joachim Deze zomer ga ik op reis met mijn lief Joke naar Kroatië. Ik kijk er al naar uit!
6
… en hun vakantiejobs Sebastiaan In juli werk ik net als vorig jaar als barman in tearoom 'Chopin' te Koksijde. Daar voorzie ik de klanten van hun favoriete drankje/ijsje. Alex In het verleden heb ik onder andere al eens een maand een frietkot opengehouden, sociale woningen geschilderd en als boekhouder in Plopsaland gewerkt. Dit jaar wordt het waarschijnlijk weer het immokantoor waar ik nu al het ganse semester aan het werk ben. Niels Logistic Manager van goederen (zuivel en diepvries) aan de culinaire centra van de kust! Met andere woorden: in een camionette zuivel, diepvries en alles wat je maar kan inbeelden (jaja...) leveren aan de restaurantjes aan het zeetje Yann Strandverhuring op Oostduinkerke-bad: zetels en parasols klaarzetten voor de luierende toeristen en 's middags met een ijskar rondrijden voor de hongerige toeristen. Joachim Als vakantiejob heb ik nog niets. Mensen die een vakantiejob hebben mogen mij zeker contacteren op het nummer 0473/778385. Ik heb vele talenten en diploma's een uitgebreide CV kan worden verkregen.
7
Moord bij de knapen Dag beste KSA-mensen, het was al weer even geleden dat ik een artikeltje schreef voor het Kereltje maar toen de redactie opnieuw vroeg om er eentje te schrijven was ik zeer vereerd zoals altijd! Misschien moet ik even de omgeving beschrijven waar ik nu zit voor ik vertel over de activiteit, ik zit momenteel op een locatie zo bijzonder dat deze onbeschrijfbaar is voor woorden dus kan ik jullie er eigenlijk niets over vertellen. Maar goed, genoeg onnodige woorden. Of misschien toch niet want het feit dat jullie nu nog aan het lezen zijn wil zeggen dat het toch nog interessant is. Maar goed, het verhaal over de activiteit die ik nu ga vertellen is wel een beetje triest. Dus voor ik er aan begin: wees gewaarschuwd! Dit artikeltje omvat shockende woorden en onnodig taalgebruik. Ok. We hadden dus al twee vrijdagavonden op rij vergaderd voor een fantastisch stadsspel. Maar toen we de zaterdagochtend alles gingen voorbereiden waren we in de auto aan het wachten op leider Hendrik. De radio stond op en het was die ene zeer goede plaat, je weet wel die zo gaat ‘turu turu trututututut’. Ja ik zie jullie denken welk nummer is dat, nu wel het was ‘Klangkarussell sonnentanz’, ken je het nog niet zoek het dan zeker op! Maar goed toen het tien uur was en leider Hendrik er nog steeds niet was, was er nieuws op de radio en kregen we SCHOKKEND NIEUWS te horen. Onze goede en dierbare vriend en medeleider Hendrik was op de nacht van vrijdag op zaterdag… Haha nu willen jullie wel weten wat er gebeurd is, maar dat zal ik even nog niet vertellen want we besloten de activiteit aan te passen en op zoek te gaan wat er gebeurd was. Toen de activiteit begon kwamen onze knapen al snel te weten dat leider Hendrik vermoord was. Maar wie, waar en waarom deze dit gedaan heeft wisten we nog niet. Maar als echte Sherlock Holmes
8
gingen onze knapen al snel op zoek naar meer sporen. Toen bleek echter dat elk spoor dat ze vonden niet het juiste was. Zo bleek dat de avond ervoor leider Hendrik op het verjaardagsfeestje was van zijn moeder die die dag 75 werd. Nu dat is wel heel oud maar zo wisten onze knapen dat het een vals spoor was. Maar leider Hendrik was er inderdaad op uitgetrokken die avond. Toen onze knapen de plaats van de moord te weten kwamen, de meisjeskleedkamer van het voetbal, vermoedden ze al snel dat het iets met het voetbal te maken had en dat was dan ook juist. Toen ze op de plaats waar Hendrik vermoord werd een brief in het Koreaans aantroffen konden ze al snel duiden dat het de NoordKoreaanse gokmaffia was die er achter zat. Toen ze op de schuilplaats van de maffia aankwamen zagen ze grote kratten met zenuwgas. Zo waren ze zeker dat zij er achter zaten want in het autopsie verslag stond dat leider Hendrik omgebracht werd met zenuwgas. Maar dan bleek de vraag: waarom? Toen ze de gok-Noord-Koreaan gevangen hadden genomen kwam na lange marteling alles aan het licht. Leider Hendrik was enkele weken voor een belangrijke match benaderd door hem, blijkbaar had de Noord-Koreaan veel geld in gezet op die match en moesten ze zeker winnen. Daarom moest leider Hendrik zeker spelen en zorgen dat het team won. Maar de dag voor de wedstrijd was leider Hendrik van de trap gevallen en kon hij daardoor niet spelen en verloor zijn ploeg zo de wedstrijd. En daardoor verloor de Koreaan veel geld. Gerechtigheid was geschiet en de dood van leider Hendrik gewroken. We gaven de Noord-Koreaan aan bij de politie en deze wacht nu op zijn proces. WAAR OF ONWAAR, wie weet wel, wie weet niet. Geloof wat je wil! Ter na gedachtenis van leider Hendrik.+
9
Sterzingen tvv Tanzania: KSJ-leidster Stefanie Vanbecelaere aan het woord! De trouwe volgers van KSA Veurne herinneren zich wellicht nog de activiteit van 5 januari. Ofwel ging je zoon die dag, verkleed als één van de drie wijzen, van deur tot deur in Veurne. Of je gaf hen, gezwicht onder die schattige gezichtjes, wat snoep of een bijdrage in hun spaarpot. De opbrengst van het sterzingen ging dit jaar naar twee projecten. Het eerste is dat van KSJ-leidster-op-pensioen Lisa. Het andere deel van de opbrengst ging naar mijn project. In het kader van mijn opleiding lager onderwijs heb ik ervoor gekozen om in mijn derde jaar voor drie maanden stage te lopen in het buitenland. Het land van bestemming werd Tanzania. Momenteel geef ik les in de Sipto Pre and Primary School in Iringa.
Dansles op de speelplaats - de Macarena. Alom geliefd!
10
Het was even zoeken naar een geschikte manier om het geld te besteden. Op heel wat plaatsen waar we komen, zien we dat mensen hulp kunnen gebruiken of leven in armoede. Dankzij de hulp van Mama Haule (de directrice van de school), besloten we de armste dorpjes te helpen. Vorige week ging zij op prospectie en vroeg ze in een lokale school welke kinderen in moeilijke omstandigheden leven. Volgende week gaan wij zelf een kijkje nemen bij de families van de kinderen en op basis van de noden van elk gezin doen we de nodige aankopen. Matrassen, zakken rijst, kledij, slippers, lakens... Het zijn maar enkele voorbeelden van zaken die voor deze mensen al een wereld van verschil kunnen maken. Dankzij jullie bijdrage kunnen wij hier een klein verschil maken. Dankjewel! Stefanie Vanbecelaere
Kom meer te weten over het project van Stefanie in Tanzania op http://www.stefanie-en-yasmine-in-tanzania.blogspot.be/ 11
Joepie 25 Een vroege woensdagmorgen 10 april. Aan het Veurnse station verzamelden 17 jonghernieuwers om vier dagen de Vlaamse wandelpaden mee oranje-blauw te helpen kleuren. Drie voor zeven en goede herders van dienst Joachim en Thomas telde echter nog maar 16 schaapjes in de kudde. Stany bleek voor de maximale verhouding slaap/station wachttijd gekozen te hebben en kwam samen met de trein het perron op. Net op tijd stapten de 19 Veurnse trotters goed geluimd op dit spoor-vehikel. Professioneel begeleidt door treinconducteur Kenny spoorden we naar Lichtervelde om daar met verzekerde aansluiting de Brugse boemel te nemen. In onze provinciale hoofdplaats, verzamelplek voor alle West-Vlaamse bonden, kleurde het stationsplein oranjeblauw. Hier werd er een kort, maar explosief ontbijt genuttigd. Een lokale chocolademelkbom bracht Jaron echter niet van de wijs en even goed gepullemutst trokken we met z’n 1250 naar de speciale Joepie 25 trein. Machinist Koen draaide zijn locomotiefcontactsleuteltje om en liet de trein richting stad Y razen. ‘Stad’ was iets te ambitieus. Door Hansbeke rijden er meer treinen dan auto’s. Op het traject Zeebrugge-Antwerpen wordt er danig veel Cargo vervoerd. Het treingeraas was die dan dag dan ook nooit ver te zoeken. Na een korte decodeer-sessie vertrokken we voor onze trot van 100 km richting X. Het was al snel duidelijk dat Stany met het linkse been eerst uit dat bed was gestapt, want rechts lopen wanneer er tegenliggers afkwamen, viel hem moeilijk. Al kan dat ook aan zijn piratenaard liggen. Na veel geboerewegel langs spoorwegen en kanalen belandden we onverwacht snel (al om 15u40) in het eerste
12
slaapdorp: St. Joris ten Distel. Een dorpje in het teken van ‘de Lattenklievers’ met één grote straat: ‘de Lattenklieversstraat’. Hoe kon het ook anders. In deze straat vonden we de kruidenierszaak, de bakker, de gesloten slager en een fantastische slaapplaats. Onze huiswaard, diehard wandelaar, 74 jaar en trotse opa begon onmiddellijk met een vers pompoensoepje te koken en stelde zijn garage, keuken, wasplaats, living en tuin ten dienste van ons. Die avond ontdekte Jens de ware kracht van een Rodeo en wij de ware kracht van Jens. Op de bingoavond kaapte hij één van de hoofdprijzen weg: tien Tiense suikerklontjes. Na al dat genummer kwam de vaak snel en werd er collectief goed geslapen. De volgende morgen waren onze vlijtige onderdakbezorger en eega al bezig met het smeren van boterhammen met choco. Met 19 man konden we hun smeertempo amper bijeten. Na een zeer hartelijk dankjewel, werd dagtocht 2 aangevat met 28 km voor de boeg. Onderweg hielpen Kobe en Kevin ons om niet te verdwalen in de Beernemse bossen. Nando haalde voor KSA Veurne de Joeper (lokale krant) als zijnde op zoek naar een knap vrouwtje met Moldavische roots. Helaas bleek deze groep binnen de KSA-VKSJ-KSJ populatie zeer gering in aantal. Dus probeerde deze JHN zijn boodschap te verkopen op de commerciëlere, Vlaamse radio: Q-music. Het bleef echter bij een informatief interview en kwam er geen schaalvergroting voor het relatieplan van Mr. Vandenabeele. De toch liep dag 2 richting de Brugse rand. De eerste blaren op de voetzolen zagen die avond ook het daglicht. In St. Kruis bleek een slaapplaats voor 19 vinden niet zo’n eitje. De groep werd gesplitst en 9 man belandde in de garage van een enthousiaste KSJ-leidster, 10 man kreeg onderdak op een zolder in de Bisschopsdreef. Als avondmaal besloten
13
we, na de verse pompoensoep, onze dosis vitaminen iets terug te schroeven en de lokale multinational ook iets te gunnen. Met roodgeel en een Schots klinkende naam weet u genoeg. Voor een verQuickende maaltijd hadden we naar de concurrentie moeten gaan, maar de energietank was toch danig bijgevuld. Voor de zere spieren was echter enkel een goede slaapbeurt een passende remedie en voor het 22u was, had iedereen het zandmannetje al op bezoek gekregen. De derde etappe startte met een stadswandeling door de Brugse binnenstad. Het weer toonde zich van zijn vochtigste kant. Een miezerbui zorgde voor koeling van de kuiten. Verder die dag maakten we kennis met de dorpskern van Meetkerke, Joram bleek een goede fotoplakker, Lukas en Nando vertoonden nog meer interesse in het ander geslacht dan normaal en beleefde Wout een grenservaring. Om verwarring te vermijden, geen roeping van de Heer, maar een pijngrenservaring. Het Blankenbergse hinterland bleek uitgestrekter dan gewenst. Er werd al eens een hoek afgestoken door Bavo en co. De miezer upgradede ook zijn druppelgrootte zodat het op een ware plensbui uitdraaide met wat donder op de achtergrond. Tegen het einde ging het echter opnieuw de goeie kant uit met het weer en naderden we stilaan de kustlijn. Het vermoeden begon te dagen dat X daar ook wel in de buurt moest liggen. Eerst de haven van Zeebrugge door en vervolgens richting Heist. Slaapplaatsen werd gevonden in een garage van een oud-soldaat en een vloerverwarmde tandartspraktijk. Een laatste avond, daar hoort een lekker maal bij. De BBQ op de Heistse markt smaakte verduiveld lekker. Als kers op de taart kon er in het lokale parochiezaaltje nog een danspasje worden gezet. De zere voeten zorgden echter voor een nogal statisch dansvloer. De bedstee werd dan ook wijselijk tijdig opgezocht.
14
Dag 4, op naar X! Tegen de wandelverwachtingen in, werden we per gelede bus naar De Haan getransporteerd. Daar gestrand, begonnen we aan de laatste 15 km langs de kustlijn. Kerelstede-gewijs werd er op dat heldhaftige Noordzeestrand wel een Blauwvoet of 5 gezongen. Het lied der Vlaamse zonen klonk krachtig en Hoezee, we stonden in geen tijd aan de Oostendse havengeul. Daar zou normaal een oversteekbootje ons naar de andere kant moeten voeren om zo het laatste stukje dijk af te wandelen. Het bootje bleek niet bestand om zoveel jong geweld over te zetten en het werd een extra lusje rond het hele gebeuren. Terwijl KSA Kerelstedes favoriete platen op Studio Brussel werden gespeeld, moest er nog wat extra wandelkarakter getoond worden om voorbij die verdomde havengeul te komen. In dit finale stuk ging Wout nog een laatste maal door de muur. Maar uiteindelijke belandden we met zijn allen op het slotterrein. Hier aangekomen konden we even uitblazen om dan direct het podium op te klauteren. KSA Kerelstede had blijkbaar één van de prijzen van Defensie weggekaapt: ‘een zweefvlucht voor 1 JHN*’. Na dit laatste momentje van spanning mocht er eindelijk gerust, gezeten en gegeten worden zonder de wandeldruk in het achterhoofd. De Joepie zat er op. 17 dappere JHN uit Veurne wandelden de 100 km zonder verpinken. Proficiat! Uw wandelende reporter Thomas *Wie de gelukkige JHN wordt, moet nog verloot worden, maar dat lees je ongetwijfeld in het volgende Kereltje.
15
Wetenschappelijke weetjes met leider Joachim Dag vrienden van de wetenschap! Ook deze keer heb ik voor jullie als trouwe lezers een interessant onderwerp klaarstaan. Namelijk de regenboog. Folklore vertelt ons dat een regenboog ontstaat doordat een Ierse variant van de kabouter ergens een pot goud heeft neergezet en dat aan die pot goud een regenboog ontstaat. Wat is folklore toch een ongelofelijk grappig iets nietwaar, want wij vrienden van de wetenschap weten beter. Een regenboog is niets anders dan de breking van licht door waterdruppels of iets anders. De regenboog die voorkomt in de natuur is afkomstig doordat waterdruppels van de regen of een waterval of een geiser of iets anders dat waternevels kan voortbrengen het zonlicht fragmenteren. Zonlicht is wit maar wit is zoals jullie uiteraard al wisten gewoon het samenvoegsel van alle kleuren. Dus de waterdruppel zal het licht breken bij het binnengaan van de waterdruppel en de verschillende kleuren hebben bij het buitengaan een verschillende brekingshoek en zo krijg je dus de dikke band met verschillende kleuren. Die kleuren zijn van binnen naar buiten rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, violet wat wonderwel overeenstemt met wat we hebben in het spectrum van zichtbaar licht (figuur 1). Als thuis de zon op is en ook de regen niet meer valt kun je altijd een glazen prisma vragen aan je mama of papa en dan met een zaklamp al schijnend op de prisma een regenboog tevoorschijn toveren. Toon ook zeker eens de afbeelding van de lichtbreking door een prisma (figuur 2) aan je ouders en
16
vraag eens aan welke platenhoes ze dit doet denken. Zo dit was het alweer ik kan enkel nog afscheid nemen van jullie. Bye bye, zwaai zwaai! Leider Joachim
Figuur 1: zichtbaar lichtspectrum.
Figuur 2: lichtbreking door een prisma
PS: De kleurinkt was op dus kleur gerust bovenstaande afbeeldingen in!
17
Het langverwachte Willem Boeve!
interview
met
Dit jaar namen we afscheid van Willem Boeve als leider. De redactie van ’t Kereltje kon hem strikken voor een interview over al die mooie KSAjaren. Een mooie foto van Willem in KSA-sfeer vinden was echter minder makkelijk. Waarschijnlijk speelde Willem al die jaren zelf de fotograaf, behalve als hij aan het eten was dan. Dag Willem! Om maar direct met de deur in huis te vallen: waarom ben je eigenlijk gestopt met de KSA? Tja, plots is het tijd voor iets anders, zoals werken! Ik vond het Lourdeskamp alleszins een geslaagde afsluiter. Maar als hernieuwer ben ik toch nog een beetje KSA’er. Bovendien zie ik de meeste leiders ook wel regelmatig buiten de KSA. Zo blijf ik ook een beetje op de hoogte van het reilen en zeilen binnen Kerelstede. Waarschijnlijk ga ik ook mee als kok op tentenkamp deze zomer, de banden zijn dus zeker niet helemaal doorgesneden. Hoe lang ben jij eigenlijk leider geweest? Want wij zijn de tel een beetje kwijtgeraakt… Ik ben acht jaar leider geweest, van september 2004 tot augustus 2012. In mijn eerste jaar waren er heel wat oudere leiders, maar dan zijn die plots massaal weggegaan. Dan deden we de pagadders en jongknapen (toen nog één groep) zo'n 3 jaar met dezelfde ploeg (Jeroen, Tijs, Jan, Joachim, Stijn, Thomas en Ruben) en dat was wel fijn. Door de continuïteit waren we heel goed op elkaar ingespeeld en ging alles erg vlot. Daarna ben ik twee jaar leider geweest bij de
18
jonghernieuwers, om uiteindelijk nog eens terug te keren naar de jongknapen. Wat vond je een leukere ban, de jongknapen of de jonghernieuwers? Wel daar kan ik niet echt op antwoorden, het is een heel verschil. De jongknapen, dat is meer een kudde die je moet herderen. De afstand tussen leider en jongknaap is veel groter dan tussen leider en jonghernieuwer. De jonghernieuwers zijn ouder en met iets minder, je kent ze beter en door op tentenkamp of op joepie te gaan is de band ook een stuk sterker. Het is altijd fijn om het jaar erop jonghernieuwers als leiders te zien. Als leider heb je wel meer werk bij de jhn, want je bent met minder andere leiders. Vandaar dat ik in het drukke jaar van mijn thesis terug ben gekeerd naar de jkn. Wat waren de hoogtepunten of dingen die je nog lang zullen bijblijven? Als gast was de joepie een absoluut hoogtepunt, als leider alle kampen eigenlijk. Van mijn beginjaren als leider herinner ik me vooral de jaarlijkse Nacht van de Pullemuts die toen nog heel wat volk trok, meer dan duizend man denk ik. Toen was dat ook nog met 2 zalen en zelfs met security. Het was wel grappig om eerst leiding te geven aan de jongknapen en die enkele jaren daarna op de Pullemuts te zien fuiven. Hoe zou je leven eruit gezien hebben zonder KSA? Saai, vooral in de zomer: geen kampvoorbereiding in juli, ik zou niet weten wat anders te doen. En ik zou veel vrienden moeten missen uiteraard, maar we gaan nu niet te sentimenteel beginnen doen! Ook ben ik door de joepie mee te doen zo'n beetje blijven langeafstand-wandelen. Zo zijn we een paar jaar geleden met 2 andere 19
KSA-leiders naar Schotland getrokken om er de West Highland Way te wandelen, 100 km door de Highlands, een aanrader voor de liefhebbers. Dat wil ik in de toekomst af en toe wel blijven doen, al zijn er geen plannen op dit moment. Wat doe je tegenwoordig in je leven? Ik werk als projectmedewerker bij Inagro vzw, dat is een onderzoeksinstelling die allerlei projecten rond landbouw en milieu uitvoert en opvolgt. Ik werk er op de dienst 'energie en biomassa' en doe er voornamelijk projecten rond vergisting van afval, zoals gft en maaisel. Het vergistingsproces produceert methaangas dat verbrand kan worden om duurzame energie op te wekken. De collega's vallen heel goed mee en het werk varieert erg, ik ben dus zeer tevreden met deze job. Wat wil je ooit nog doen in je leven? De afgelopen maanden ben ik via mijn werk in contact gekomen met de nobele stiel van de bijenhouderij, dat zou ik wel eens willen proberen. Ook zelf bier brouwen lijkt mij wel een interessante bezigheid, maar dat zal allemaal niet voor de eerstkomende jaren zijn. Honing en bier, wij zijn in elk geval geïnteresseerd! In het één misschien al wat meer dan in het andere… En over honing gesproken, heb jij intussen al jouw ‘honey poney’ gevonden? Jazeker, dank u wel, maar details ga ik niet aan jouw nieuwsgierige neus hangen! Dan wensen wij je alvast nog veel succes met je mysterieuze liefde. En bedankt voor het interview!
20
KSA VEURNE
GROET U!
21
