SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL LORANKA 2 mg tabletten ISB : Lormetazepam 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Elk tablet bevat 2 mg lormetazepam. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1 .. 3. FARMACEUTISCHE VORM Tabletten 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1
Therapeutische indicaties
Insomnia. Lormetazepam is niet aangewezen bij slaapstoornissen ten gevolge van depressie. 4.2
Dosering en wijze van toediening
De dosis van lormetazepam moet worden aangepast aan de intensiteit en de aard van de symptomen en aan de gevoeligheid van de patiënt. De toediening van lormetazepam beantwoordt vaak aan een occasionele behoefte en moet van korte duur zijn. Over het algemeen varieert de behandelingsduur van enkele dagen tot twee weken met een maximum van vier weken (ontwenningsperiode inbegrepen). De behandeling moet beginnen met de minimum aanbevolen dosis. Periodieke reëvaluatie zijn noodzakelijk. Volwassenen : Normale dosis : 1 mg (een halve tablet van 2 mg) 's avonds bij het slapengaan. Deze dosis kan variëren van 0,5 mg tot 2 mg naargelang de ernst van de insomnia. Op het einde van de behandeling de dosis geleidelijk verminderen vooraleer het geneesmiddel stop te zetten (zie rubriek “BIJZONDERE VOORZORGEN”). Bij verzwakte of bejaarde patiënten moet de dosis worden verlaagd, bijv. met de helft. De dosis moet ook worden verlaagd bij lever-, nier- of ademhalingsinsufficiëntie. Pediatrische patiënten : Lormetazepam is af te raden bij jonge kinderen.
1
4.3
Contra-indicaties
LORANKA is tegenaangewezen bij de patiëntent met : een slaapapnee syndrome ; een ernstige longinsufficiëntie (bv. Chronisch obstructieve longziekte); een myasthenia gravis; een ernstige leverinsufficiëntie; Acute intoxicatie met alcohol, slaapmiddelen, analgesica of psychotrope geneesmiddelen (neuroleptica, antidepressiva, lithium) een overgevoelig bent voor benzodiazepines of voor een van de bestanddelen van LORANKA. LORANKA is tegenaangewezen voor kinderen minder dan 12 jaar, behalve als het gebruik is beperkt tot specifieke zeldzame indicaties, na beslissing en onder toezicht van een specialist (neuropediater, psychiater). 4.4
Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik
Behandelingsduur De duur van de behandeling moet zo kort mogelijk zijn. In het algemeen varieert deze van enkele dagen tot twee weken met een maximum van 4 weken, inclusief graduele afname van de dosis. Patiënten moeten op de hoogte gebracht worden dat wanneer de behandeling van start gaat ze van korte duur is en er moet duidelijk uitgelegd worden hoe de dosis progressief wordt verminderd. De noodzaak de behandeling met LORANKA verder te zetten moet regelmatig worden gerevalueerd. In bepaalde gevallen kan het noodzakelijk zijn om de maximum behandelingsduur te verlengen; In dat geval mag dit niet gebeuren zonder herevaluatie van de toestand van de patiënt. Het stopzetten van een langdurige of hooggedoseerde behandeling met benzodiazepines moet altijd geleidelijk gebeuren. Misbruik en gewenning Het gebruik van benzodiazepines, inclusief lormetazepam, kan leiden tot lichamelijke en geestelijke gewenning. Er zijn meldingen van misbruik met benzodiazepines. Als LORANKA adequaat gedoseerd en tijdens een korte periode wordt gebruikt, is er weinig risico op gewenning. Dit risico stijgt evenredig met de dosis en de behandelingsduur. Nog groter is het risico bij patiënten met antecedenten van alcoholisme of misbruik van geneesmiddelen en bij patiënten met belangrijke persoonlijkheidsstoornissen. Om deze reden is het gebruik van LORANKA te mijden bij patiënten met een alcohol- of geneesmiddelenverslaving. In regel mogen benzodiazepines slechts voor korte perioden worden voorgeschreven (b.v. 2 tot 4 weken). Continu gebruik van lormetazepam op lange termijn is niet aanbevolen. In geval van een lichamelijke gewenning kan bruuske stopzetting van de behandeling gepaard gaan met een ontwenningsverschijnsel (zie rubriek 4.8. «Ongewenste effecten»). Ontwenningssymptomen (zoals rebound slapeloosheid, angst, spanning, rusteloosheid, verwardheid, prikkelbaarheid, hoofdpijn en spierpijn) kunnen voorkomen bij bruuske stopzetting van de behandeling, zelfs al na één week behandeling. In ernstige gevallen kunnen de volgende symptomen voorkomen: derealisatie, depersonalisatie, hallucinaties, paresthesie van de ledematen, gevoeligheid aan licht, geluid en fysisch contact, hyperacusis en epilepsieaanvallen. De ontwenningssymptomen, vooral de ergste, komen het meest voor bij patiënten die gedurende een lange periode met hoge doses zijn behandeld. Toch worden ontwenningssymptomen ook gemeld na stopzetting van een langdurige behandeling met therapeutische doses benzodiazepines, vooral bij bruuske stopzetting van de behandeling. Aangezien het risico op ontwennings/rebound symptomen hoger is bij bruuske stopzetting moet de behandeling geleidelijk worden stopgezet, m.a.w. afgebouwd, vooral na een langdurige behandeling. De patiënt moet op de hoogte gebracht worden van de mogelijke rebound effecten om zijn angst omtrent deze symptomen te verminderen, moesten ze voorkomen wanneer Loranka wordt stopgezet. Er zijn aanwijzigingen dat benzodiazepines met een korte actieduur ontwenningsverschijnselen kunnen veroorzaken binnen het therapeutisch venster, vooral wanneer de dosis hoog is. Het is onwaarschijnlijk dat dit met Loranka kan voorvallen aangezien zijn eliminatiehalfwaardetijd ongeveer 10 uur bedraagt. 2
Als men echter op Loranka overschakelt na langdurig gebruik en/ of het gebruik van hoge dosissen benzodiazepines met een significant langere actieduur, kunnen ontwenningsverschijnselen optreden. Tolerantie Er is mogelijke tolerantievorming aangetoond voor de sedatieve effecten van benzodiazepines na herhaald gebruik tijdens enkele weken. Lormetazepam is een potentieel farmacodependent middel, met name bij patiënten met antecedenten van alcoholisme of misbruik van geneesmiddelen. Specifieke patiëntengroepen Kinderen Volgens de beschikbare gegevens is toediening van LORANKA aan kinderen minder dan 12 jaar niet gerechtvaardigd. Voor insomnia mag Loranka niet gegeven worden aan kinderen minder dan 18 jaar zonder grondige evaluatie van de noodzaak hiervan; De behandelingsduur moet tot een minimum beperkt worden. Oudere patiënten Benzodiazepines zoals Loranka kunnen een verhoogd risisco op vallen met zich meebrengen door bijwerkinen zoals ataxie, spierzwakte, duizeligheid, slaperigheid, vermoeidheid. Hierdoor is het aangewezen oudere patiënten met de nodige voorzichtigheid te behandelen. Bij oudere patiënten moet de dosis verlaagd worden (zie 4.2 “Posologie en wijze van toediening”) Patiënten met cerebellaire en spinale ataxie Loranka moet met de nodige voorzichtigheid worden toegediend aan patiënten met spinale en cerebellaire ataxie. Patiënten met chronische longinsufficiëntie Als u een verminderde longfunctie hebt is voorzichtigheid geboden bij gebruik van lormetazepam bij patiënten met een luchtwegenaandoening (b.v. chronische obstructieve bronchopneumonie, slaapapneesyndroom). Het gebruik van benzodiazepines, inclusief lormetazepam, kan een potentieel fatale ademhalingsdepressie veroorzaken. Een lagere dosis is dus aangeraden bij patiënten met een chronische longinsufficiëntie (zie 4.3 “Contraindicaties”). Patiënten met nier- of leverfalen Patiënten met een verminderde nier- of leverfunctie moeten nauwlettend worden gevolgd en de dosis moet zorgvuldig worden aangepast in functie van hun reacties. Bij deze patiënten kan een lagere dosis voldoende zijn. Dezelfde voorzichtigheidsmaatregelen gelden voor bejaarde of verzwakte patiënten die een hogere gevoeligheid kunnen hebben voor de effecten van lormetazepam. Er zijn slechts beperkte farmacokinetische gegevens beschikbaar van een enkele dosis Loranka in patiënten met milde tot matige leverinsufficiëntie. In deze patiënten kan een verminderde plasma klaring leiden tot gemiddeld een tweevoudige toename van de maximum concentratie en systemische blootstelling (AUC). Er zijn echter geen farmacokinetische data beschikbaar van klinische studies die herhaalde dosering van Lormetazepam in deze patiëntengroep hebben onderzocht. Zoals voor alle geneesmiddelen die het centraal zenuwstelsel onderdrukken kan het gebruik van benzodiazepines een leverencefalopathie veroorzaken of verergeren ; lormetazepam moet met voorzichtigheid worden ingenomen door patiënten met een ernstige leverinsufficiëntie en/of encefalopahtie (zie 4.3. «Contraindicaties»). Bij de epileptische patiënt mag u een behandeling met benzodiazepines niet plots afbreken want dat kan een epilepsieaanval veroorzaken. Voorzichtigheid is geboden voor behandeling van patiënten met gesloten-hoek glaucoom. Sommige patiënten kregen onder behandeling met benzodiazepines een bloeddyscrasie; bij anderen werd een verhoging van de leverenzymen waargenomen. Als een behandeling van lange duur klinisch noodzakelijk wordt geacht, is regelmatige controle van het bloedbeeld en de leverfunctie aanbevolen. 3
Amnesie Een behandeling met benzodiazepines kan gepaard gaan met een achteruitgang van het geheugen en een tijdelijke anterograde amnesie. Dit komt het meeste voor tijdens de eerste uren na inname van het product. Men moet rekening houden met het risico op anterograde amnesie, als de werkingsduur van het product naar alle waarschijnlijkheid langer is dan de voorziene slaapperiode. De patiënten moeten er zeker van zijn dat ze beschikken over een voldoende ononderbroken slaapperiode om het effect van het medicament te doen verdwijnen (b.v. 7 à 8 uur). Psychiatrische en paradoxale reacties Tijdens een behandeling met benzodiazepines zijn reacties zoals rusteloosheid, agitatie, prikkelbaarheid, agressiviteit, waanbeelden, woedeaanvallen, nachtmerries, hallucinaties, psychoses, ongepast abnormaal gedrag en andere gedragsaandoeningen gemeld. Zulke reacties komen meer voor bij kinderen, bejaarden en ook in patiënten met het organisch psychosyndroom. Als zulke reacties verschijnen moet de behandeling worden stopgezet. Benzodiazepines kunnen een niet gediagnosticeerde depressie maskeren. LORANKA is niet de voorkeurbehandeling voor psychotische en depressieve stoornissen en het mag niet als monotherapie worden gebruikt maar in combinatie met een gepaste antidepressiebehandeling bij depressieve patiënten. Benzodiazepines kunnen bij deze laatste namelijk een desinhiberend effect uitoefenen en suïcidale tendenzen veroorzaken. Tijdens een behandeling met benzodiazepines, inclusief lormetazepam, kan zich een reeds bestaande depressie manifesteren of verergeren. LORANKA moet met voorzichtigheid gebruikt worden bij patiënten met een depressie. Hoewel hypotensie slechts zelden voorkomt tijdens een behandeling met benzodiazepines, voorzichtigheid is evenwel geboden voor de behandeling van patiënten bij wie een daling van de arteriële druk vaatcomplicaties kan veroorzaken ter hoogte van het hart of de hersenen. Dat is vooral belangrijk bij oudere patiënten. Excipiënten LORANKA bevat lactose. Patiënten met een zeldzame erfelijke galactose-intolerantie, een tekort aan Lapp lactase of een malabsorptie van glucose-galactose mogen dit medicament niet nemen. 4.5
Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie
Bij gelijktijdige toediening van lormetazepam en producten die een remmende werking uitoefenen op het centraal zenuwstelsel zoals alcohol, barbituraten, antipsychotica (neuroleptica), sedativa/hypnotica, anxiolytica, antidepressiva, opioïden, narcotische analgetica, sedatieve H1-antihistaminica, anti-epileptica en anesthetica, is voorzichtigheid geboden wegens het risico op potentiëring en op bijkomende onderdrukkende effecten van het centraal zenuwstelsel. Gelijktijdige inname met alcohol is niet aangeraden. Men moet voornamelijk bij oudere mensen extra voorzichtig zijn met geneesmiddelen die de ademhaling onderdrukken zoals opioïden (anagetica, antitussiva, substitutiebehandeling). Bij gelijktijdig gebruik van benzodiazepines en valproïnezuur kan het risico op psychose groter worden. Producten die bepaalde leverenzymen inhiberen (in het bijzonder cytochroom P450) kunnen de activiteit van benzodiazepines versterken. Theofylline is een antagonist van het farmacologisch effect van benzodiazepines. Toediening van theofylline of aminofylline kan de sedatieve effecten van benzodiazepines, inclusief lormetazepam, verminderen. Interacties tussen benzodiazepines en andere klasses van geneesmiddelen (beta-blokkers, hart glycosiden, methylxanthines, orale contraceptiva en verschillende antibiotica) werden gemeld. Patiënten die gelijktijdig beta-blokkers, hart glycosiden, methylxanthines, orale contraceptiva en antibiotica gebruiken, moeten met de nodige voorzcihtigheid behandeld worden, vooral bij aanvang van de behandeling met lormetazepam. 4.6
Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding
Uit voorzorg mag LORANKA niet worden gebruikt tijdens de zwangerschap, bevalling of borstvoeding.
4
Gebruik gedurende de zwangerschap Diverse studies wezen op een verhoogd risico op congenitale misvormingen bij gebruik van benzodiazepines tijdens het eerste trimester van de zwangerschap. Bij de mens tonen monsters van navelstrengbloed aan dat benzodiazepines en hun geglucuroneerde metabolieten door de placenta gaan. Zuigelingen van moeders die voor de bevalling gedurende meerdere weken of langer benzodiazepines hebben genomen, kunnen in de postnatale periode ontwenningssymptomen vertonen. Zuigelingen van moeders die laat in de zwangerschap of bij de bevalling benzodiazepines hebben gekregen kunnen symptomen vertonen als hypoactiviteit, hypotonie, hypothermie, matige ademhalingsdepressie, apnee, voedingsproblemen, vermindering van de metabole respons op koudestress en ontwenningssyndroom. Het is aanbevolen om reanimatieapparatuur te hebben klaarstaan. Bovendien kunnen zuigelingen van moeders die gedurende de latere fase van de zwangerschap langdurig Loranka of andere benzodiazepines hebben ingenomen, een fysieke afhankelijkheid hebben ontwikkels en kunnen het risico lopen om ontwenningsverschijnselen vertonen tijdens de postnatale periode. Gebruik gedurende de borstvoeding Lormetazepam is aangetroffen in menselijke moedermelk. LORANKA mag daarom niet worden toegediend aan vrouwen die borstvoeding geven, behalve als de verwachte voordelen voor de moeder groter zijn dan de potentiële risico’s voor de zuigeling. Sedatie en een onvermogen om te zuigen zijn waargenomen bij zuigelingen van moeders die benzodiazepines nemen. Zuigelingen van borstgevende moeders moeten onder toezicht blijven voor de farmacologische effecten (inclusief sedatie en prikkelbaarheid). Vrouwen in de vruchtbare leeftijd Als Loranka werd voorgeschreven aan een vrouw in de vruchtbare leeftijd moet ze gewaarschuwd worden om haar arts te verwittigen om Loranka stop te zetten als ze zwanger wil worden of als ze denkt zwanger te zijn. 4.7
Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen
Zoals met alle benzodiazepines moet men onder behandeling van LORANKA voorzichtig zijn met het besturen van een voertuig en het gebruik van machines omdat het sedatie, amnesie, concentratieverlies en gebrekkige spierfunctie kan veroorzaken. Patiënten moeten worden gewaarschuwd geen gevaarlijke machines of voertuigen te gebruiken tot zij er zeker van zijn dat LORANKA hen niet slaperig of versuft maakt. Men moet rekening houden met een mogelijk verminderde aandacht als de patiënt na inname van benzodiazepines niet genoeg geslapen heeft. 4.8
Bijwerkingen
Samenvatting veilgheidsprofiel Eventuele ongewenste effecten zoals slaperigheid overdag, emotionele afwijkingen, verminderde alertheid, verwardheid, vermoeidheid, hoofdpijn, duizeligheid, spierzwakte, ataxie, of dubbel zien worden waargenomen in het begin van de behandeling. Over het algemeen verzwakken of verdwijnen ze mettertijd of als men de dosis vermindert. De meest frequent waargenomen bijwerkingen met LORANKA zijn hoofdpijn, sedatie en angst. De meest ernstige bijwerkingen waargenomen met LORANKA zijn angioedema, zelfmoord, of zelfmoordpogingen geassocieerd met een gemaskeerde depressie. Ongewenste effecten: De onderstaande table bevat de bijwerkingen die werden waargenomen met LORANKA. Ze staan gerangschikt volgens systeemorgaanklasse (SOC). De meest geschikte MedDRA term wordt gebruikt om een bepaalde reactie en zijn synoniemen of verwante aandoeningen te beschrijven. De ongewenste effecten uit klinische studies (in 852 patiënten; toegediende dosis: 0.5 mg tot 3 mg lormetazepam) worden gerangschikt volgens hun frequenties.
5
De ongewenste effecten die enkel werden geïdentificeerd door opvolging na commercialisatie, en waarvoor de frequentie niet kon bepaald worden, staan als “onbekend” gerangschikt. Binnen elke frequentie worden de bijwerkingen gerangschikt volgens dalende ernst.
Tabel 1: Ongewenste effecten gemeld in klinische studies en gegevens van patiënten die behandeld werden met Lormetazepam sinds commercialisatie. Systeemorgaanklasse (MedDRA) Immuunsysteemaandoeningen
Zeer vaak (≥1/10)
Vaak (≥1/100 to <1/10) Angio-oedeem*
6
Niet bekend (Kan niet bepaald worden uit de beschikbare data) Overgevoeligheidsreacties, anafylactische/anafylactoïde reacties
Systeemorgaanklasse (MedDRA)
Zeer vaak (≥1/10)
Psychische stoornissen
Zenuwstelselaandoeningen
Hartaandoeningen
Vaak (≥1/100 to <1/10) Angst Libidoverlies
Hoofdpijn
Duizeligheid§ Sedatie§ Slaperigheid§ Stoornis van aandacht Amnesie§ Gezichtsvermogen afgenomen Dysartrie/ Spraakstoornissen Dysgeusie Bradyfrenie Tachycardie
7
Niet bekend (Kan niet bepaald worden uit de beschikbare data) Gelukte zelfmoord (samengaand met reeds bestaande depressie)* Zelfmoordpoging (samengaand met reeds bestaande depressie)* Acute psychose§ Hallucinatie§ Afhankelijkheid§ Depressie (Uitbreken van latente depressie)§ Waan§ Ontwenningssyndroom (rebound insomnia) § Agitatie§ Agressie§ Prikkelbaarheid§ Rusteloosheid§ Woede § Vijandigheid Nachtmerries§ Abnormaal gedrag§ Emotionele stoornis Verwardheid Disinhibitie Euforie Opwinding Delirium§ Slaapstoornissen/slapelooshied Seksuele stimulatie Convulsie/epilepsie Coma Verwardheid Verminderde waakzaamheid Ataxie§ Spierzwakte§ Tremor Vertigo
Hypotensie
Systeemorgaanklasse (MedDRA)
Zeer vaak (≥1/10)
Vaak (≥1/100 to <1/10)
Niet bekend (Kan niet bepaald worden uit de beschikbare data)
Maagdarmstelselaandoeningen
Braken Nausea Bovenbuikpijn Constipatie Droge mond
Verandering van eetlust
Huid- en onderhuidaandoeningen
Pruritus
Urticaria Rash Allergische huidreacties Alopecie
Nier- en urinewegaandoeningen
Urineloozingsaandoening
Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen
Asthenie Hyperhidrosis
Letsels, intoxicaties en verrichtingscomplicaties
Vermoeidheid§ Hypothermie
Val
Bloeddyscrasie inclusief trombocytopenie, agranulocytose, pancytopenie
Bloed- en lymfestelselaandoeningen
Secretiestoornis van ADH (antidiuretisch hormoon)
Endocriene aandoeningen
hyponatriëmie
Voedings- en stofwisselingsstoornissen
Gezichtstoornissen inclusief diplopie en troebel zien
Oogaandoeningen
Ademhalingsdepressie Apnee Verergering van slaapapnee Verergering van een obstructieve longaandoening. Verhoging van de levertransaminases Verhoging van alkalisch fosfatase Verhoging van bilirubine Cholestase Icterus
Ademhalingsstelselborstkas- en mediastinumaandoeningen Lever- en galaandoeningen
8
Systeemorgaanklasse (MedDRA)
Zeer vaak (≥1/10)
Vaak (≥1/100 to <1/10)
Voortplantingsstelsel - en borstaandoeningen
Niet bekend (Kan niet bepaald worden uit de beschikbare data) Impotentie Vermindering van het orgasme Menstruatie- en ovulatiestoornissen Gynecomastie
* levensbedreigende en/of fatale reacties warden gemeld § zie sectie ‘bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik’ Tijdens behandelingen met benzodiazepines zijn paradoxale reacties beschreven zoals angst, opwinding, nervositeit, geprikkeldheid, opwinding, vijandigheid, agressiviteit, delirium, woedeaanvallen, slaapstoornissen/slapeloosheid, nachtmerries, seksuele stimulatie, hallucinaties, psychose en onaangepast gedrag. Deze reacties komen eerder voor bij kinderen en bejaarden. De effecten van benzodiazepines op het centraal zenuwstelsel zijn dosisafhankelijk ; de CNS-depressie is evenredig met de dosis. Na herhaald gebruik gedurende enkele weken kan het sedatieve en hypnotische effect van de benzodiazepines minder efficiënt worden. De mate van ademhalingsdepressie met benzodiazepines is dosisafhankelijk, hoe hoger de dosis hoe groter de depressie. Misbruik en gewenning Het gebruik van Loranka en andere benzodiazepines kan leiden tot lichamelijke en geestelijke gewenning. Het risico op gewenning verhoogt evenredig met de dosis en de behandelingsduur, vooral bij patiënten met antecedenten van alcoholisme of geneesmiddelenmisbruik en bij patiënten met belangrijke persoonlijkheidsstoornissen. Het potentieel van afhankelijkheid is kleiner naarmate LORANKA bij juiste dosering op korte termijn wordt toegediend. De ontwenningsverschijnselen, vooral de ergste, zijn frequenter bij patiënten die gedurende lange tijd met hoge doses zijn behandeld. Toch zijn er ook ontwenningssymptomen gemeld na stopzetting van een langdurige behandeling met therapeutische doses benzodiazepines, vooral als de behandeling bruusk werd afgebroken. De symptomen na stopzetting van benzodiazepines omvatten : hoofdpijn, spierpijn, angst, spanning, depressie, slapeloosheid, nervositeit, opgewondenheid, verwardheid, geprikkeldheid, zweten, dysforie, sufheid, en het rebound effect waarbij de symptomen die de behandeling met benzodiazepines motiveerden, in hevigheid terugkomen. In ernstige gevallen kunnen volgende symptomen optreden : derealisatie, depersonalisatie, overgevoeligheid voor geluiden, oorsuizen, ongevoelige en tintelende uiteinden, overgevoeligheid voor licht, geluid en lichamelijk contact/perceptiewijzigingen, onwillekeurige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/delirium, convulsies/convulsieaanvallen, bevingen, paniekaanvallen, duizeligheid, hyperreflexie, verlies van kortetermijngeheugen, hyperthermie, hartkloppingen, tachycardie. Convulsies of bij patiënten die andere geneesmiddelen gebruiken die de convulsiedrempel verlagen zoals antidepressiva. Voor meer informatie aangaanda afhankelijkheid/ waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik”.
ontwenningsverschijnselen
ze
sectie
“Bijzondere
Pyschische aandoeningen Rebound insomnie kan voorkomen na stopzetten van de behandeling. Psychische en paradoxale reacties: reacties zoals rustloosheid, agitatie, prikkelbaarheid, agressiviteit, wanen, woedeaanvallen, nachtmerries, hallucinaties, psychoses, ongepast abnormaal gedrag, en andere gedragsaandoeningen kunnen voorkomen tijdens het gebruik van Loranka. Reeds bestaande depressie kan ontdekt worden tijdens het gebruik van benzodiazepines zoals Loranka. Bij deze patiënten kan zelfmoord voorkomen. Loranka moet met de nodige voorzichtigheid gebruikt worden in deze patiënten met een depressie. Zenuwstelselaandoeningen: 9
Amnesie: Loranka kan anterograde amnesie veroorzaken. 4.9
Overdosering
Zoals met andere benzodiazepines is een overdosis van LORANKA niet levensbedreigend, behalve wanneer het gecombineerd is met andere onderdrukkers van het centraal zenuwstelsel (inclusief alcohol). Bij de behandeling van een overdosering met gelijk welk geneesmiddel, moet er rekening mee gehouden worden dat verschillende producten genomen werden en dat ademhalingsdepressie, soms coma en zeer zelden de dood kunnen volgen. De ademhalings- en cardiovasculaire functies moeten tijdens intensieve zorgen extra aandacht krijgen. Symptomen De symptomen van overdosering van LORANKA kunnen variëren in ernst afhankelijk van de ingenomen dosis en omvatten slapeloosheid, duizeligheid, mentale verwardheid, hoofdpijn, braken, gezichtsstoornissen, lethargie, dysartrie, ataxie, amnesie, paradoxale reacties, onderdrukking van het centraal zenuwstelsel, hypotonie, hypotensie, ademhalingsdepressie, cardiovasculaire depressie, coma en overlijden. Als de intoxicatie van benzodiazepines gepaard gaat met alcoholisme, co-medicatie of een onderliggende aandoening, kan de patiënt in coma en derhalve in een levensbedreigende situatie terechtkomen. Behandeling Patiënten met milde intoxicatie symptomen kunnen deze “uitslapen” onder observatie. Algemene symptomatische en ondersteunende maatregelen zijn aanbevolen ; de vitale functies moeten worden bewaakt. Bij inname van hogere dosissen en als de patiënt bij bewustzijn is kan men binnen het uur de braakreflex opwekken, maar dat wordt niet aanbevolen wegens het risico op aspiratie. Een maagspoeling kan aangewezen zijn als de patiënt niet bij bewustzijn is en ze kort na de inname of bij symptomatische patiënten wordt uitgevoerd. Ook toediening van actieve kool kan absorptie van het geneesmiddel beperken. Lormetazepam is niet geschikt voor dialyse. Het glucuronide van lormetazepam, de inactieve metaboliet, kan dialyseerbaar zijn. Als de nierfunctie normaal is kan een geforceerde osmotische diurese worden ingesteld. In zeer ernstige gevallen kan een nierdialyse worden overwogen. Flumazenil, een antagonist van benzodiazepines, kan bij gehospitaliseerde patiënten worden gebruikt als aanvulling, niet in de plaats van, een adequate opvang van een overdosering benzodiazepines. Flumazenil is tegenaangewezen bij inname van tricyclische antidepressiva, gelijktijdige inname van geneesmiddelen die convulsies kunnen veroorzaken en bij ECG-afwijkingen zoals verlenging van het QRS interval of het QT interval (laten een gelijktijdige inname van tricyclische geneesmiddelen vermoeden). De arts moet zich bewust zijn van het risico op convulsies bij gelijktijdige behandeling met flumazenil, met name bij reeds langdurig gebruik van benzodiazepines en bij overdosering met tricyclische antidepressiva. Gelieve de Samenvatting van de Kenmerken van het Product (SKP) van Flumazenil te raadplegen voor meer informatie aangaande het veilig gebruik van Flumazenil. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1
Farmacodynamische eigenschappen
Farmacotherapeutische categorie : hypnotica en sedativa, benzodiazepinen; ATC- code : N05CD06 Zoals de andere benzodiazepinen heeft lormetazepam anxiolytische, hypnosedatieve, myorelaxerende en antiepileptische eigenschappen. De werking van lormetazepam is het gevolg van een verhoging van de binding van gamma-aminoboterzuur (GABA) aan de GABA-erge receptoren. Daardoor neemt het inhiberend effect van GABA op het centrale zenuwstelsel toe. 5.2
Farmacokinetische eigenschappen
10
Absorptie Lormetazepam wordt snel geabsorbeerd. Ten gevolge van een eerste passage-effect door de lever bedraagt de biologische beschikbaarheid van lormetazepam ongeveer 80 %. De piekplasmaconcentratie wordt binnen 2 uur na inname bereikt. Distributie De plasmahalfwaardetijd bedraagt ongeveer 10 uur. Lormetazepam bindt zich voor 88 % aan de plasmaproteïnen. Het distributievolume is 4.5 l/kg. Zoals alle benzodiazepinen gaat lormetazepam doorheen de foeto-placentaire barrière en wordt het uitgescheiden in de moedermelk. Metabolisme en eliminatie Lormetazepam wordt hoofdzakelijk omgezet door conjugatie en in de urine uitgescheiden als een inactief glucuronide. Minder dan 6 % van de totale dosis wordt gemetaboliseerd tot een N-demethylderivaat, lorazepam. Deze actieve metaboliet heeft een halfwaardetijd van 11 tot 16 uur. Risicopopulaties • Bejaarden : het levermetabolisme, en dus de totale klaring, vermindert naarmate de evenwichtsconcentraties en de halfwaardetijden stijgen. De doses moeten verlaagd worden. • Patiënt met leverinsufficiëntie : we zien een toename van de vrije fractie (en dus van het distributievolume) en van de halfwaardetijd. 5.3
Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek
Gegevens niet beschikbaar. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1
Lijst van hulpstoffen
Lactose, maïs zetmeel pregelificaat, polyvidone, magnesium stearaat. 6.2
Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing.
6.3
Houdbaarheid
3 jaar 6.4
Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren
Niet boven een temperatuur van 25°C en in het donker bewaren. Buiten het zicht en bereik van kinderen houden. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Dozen met 7, 28 tabletten en eenheidsdosis van 2 mg lormetazepam per tablet, in blisterverpakking. 6.6
Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen <en andere instructies Geen bijzondere instructie 11
7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Laboratoires SMB N.V. Herdersliedlaan 26-28 B-1080 Brussel-België. Tel: +32 2 411 48 28 Fax: +32 2 411 28 28 e-mail:
[email protected] 8. NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN BE166862
9. WETTELIJK STATUUT VAN AFLEVERING Op medisch voorschrift 10. DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING A. Datum van de eerste vergunning : 17 oktober 1994. B. Datum van de hernieuwing van de vergunning 11. DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST 04/2013. Datum van de goedkeuring van de SKP : 05/2013
12
