rrn~rr

0

I

I

rrn~rr<~. ·

de Puch Club Nederlancr ·:,:

; ~

••

.·.

~

•i

. ~--

·~ ~

.. ·

,

'·~· .:.. ~ .

i'

.

""<. :~""~

PUCH-KURIER september 2000

® ~ Louis van Galen tel.0228-313803 John Nienhuis tel.030-2893256 Wim.Bingley tel.0492-660116

Colofon

Rittenredacteur Technisch advies

Ruud van de Velde • Gerrit de Bruyn (algemeen)

tel.OSS-3557317 • Dick de Jager (mechanisch) tel. 0226-411895 • Kees v.d. Lee (electriciteit) tel.030-6561180 Kascommissie Leo Sluymer en Huib Boender Toercommissie Huub Thien en Leo Sluymer e-mail: toercommissie.pcn@ planet.nl Ledenadministratie Wim Bingley Burgemeester Pankenstraat I 5731 LW Mierlo tel.0492-660116

De Puch-Kurier is het mededelingenblad van Puch dub Nederland. Oplage 180 exemplaren Redactie Foppe Akkerman Burghomlaan 19 1705 BJ Heerhugowaard tel. 072-5719401 e-mail: foppe.akkerman@ planet.nl Ruud van de Velde Thlp 67 2925 EW Krimpen a/ d I]ssel tel. 0180-520559 e-mail: [email protected] I.ay-out Peter Walvius De Puch-Kurier verschijnt 4 keer per jaar, in de derde week van de maanden maart, juni, september en december. Uw copy kunt u insturen tot 4 weken voor de verschijningsdatum.

Advertenties De advertentie-tarieven zijn op aanvraag bij de redactie verkrijgbaar. Contributie De contributie van Puch dub Nederland bedraagt f 35,- per jaar, te voldoen op Postbank rekeningnummer 4480080 t.n.v. penningmeester Puch dub Nederland te Mierlo.

Inhoudsopgave

.....-.... ..-u u

10

m m

m

m

Van de voorzitter: Voorwoord wijzigingen ledenbestand 2000 uitnodiging Klimgeitenrit PCN bestaat 15 jaar in 2001 Reisverslag Schotland Les Puch deel 2 Verplichte keuring motoren opkomst Kuriertjes Uit het dagboek van een motorcrosser Kampeerweekend Zeeland Gevonden op het internet Gerrit's hoekje Puch's export in de 30er jaren Octaangetal van brandstof en compressieverhouding De spanningsregelaar Kampeerweekend Haastrecht Verhalen index Puch-Kurier 1 t/m 57 Duel in de zon Een dag Puch SR 150 rijden

van de voorzitter

Voorwoord De vorige keer schreef ik iets van de zorg omtrent onze Kurier en over motorbladen in Engeland. Sommigen zullen hebben gedacht kan het niet wat dichter bij huis? Natuurlijk kan dat, want wat van ver komt is niet altijd lekkerder. Zo staat er in Nederlands motorblad ook behoorlijk wat nieuws en ook is het rijden in het buitenland niet per definitie fijner dan een rondje in de buurt van Enkhuizen of Zutphen. Toch ervaar ik dikwijls, dat het in den vreemde altijd iets spannender is en meestal ook leuker dan in je eigen vertrouwde omgeving. Zo kan ik me nog steeds buitenlandse ervaringen herinneren die me vrolijk en mild stemmen terwijl dit feitelijk een flinke hoop armoe was. Zo kwam ik eens met een gaatje in de zuiger tot stilstand vlak voor de tunnel van Antwerpen en we waren op weg naar de Franse Rivièra. Dat schoot dus niet erg op en met de hulp van de Wacht van de Weg kwamen we bij een bedrijfje wat van alles repareerde, stofz.uigers, TV's, auto's en fietsen. De man was ook motard dus dit gaatje had voor hem nauwelijks een geheim. Zijn oplossing was even verrassend als eenvoudig! Een parkertje in het niet originele gat en met garantie kon zeker en vast mijn weg weer vervolgen. Welnu voordat het parkertje er in zat had ik al kennis gemaakt met de ganse cliëntèle en zijn voorzichtig weer naar het

Noorden gegaan ipv. het mooie Zuiden. Er zijn toen twee goede dingen gebeurd; een vriend die mee was had al een beetje stevige verkering en wou best wel weer graag naar zijn lief! Ik had daar geen hinder van en heb thuis de Franken weer omgeruild voor Florijnen en dit gebruikt om de motor in te ruilen voor de BMW waar over u reeds iets heeft gelezen. Mijn vriend is inmiddels 25 jaar met dat meisje getrouwd en ik rij geen BMW meer. Het verhaal is reeds vele malen verteld en gepolijst en eigenlijk doen we bij de Puch Club ook niets anders dan anekdotes vertellen en ervaringen uitwisselen. Of het nu over kromme vonkjes gaat, de optimale opbrengst van de oliepomp of een ritje langs de Kromme Rijn ze zijn allemaal waardevol! Soms .... denken de brengers van de boodschap dat er weinig waardering is, maar dat is de schijn die de grote mannen in deze kleine wereld van pruttelend en rokende motoren ophouden. Ik weet zeker dat elke boodschap zeer wordt gewaardeerd en dat de groep die niet zo vaak op een bijeenkomst of toerrit komt, elke keer weer blij is met de Kurier om er uit te pikken wat voor hem van waarde is en past bij een mooie hobby, het Puch motorrijwiel! Louis van Galen

Wijzigingen ledenbestand 2000 Mutaties van het ledenbestand van 16 maart t/m 31 augustus 2000 Nieuwe leden lidno.259 lidno.260 lidno.261 lidno.262 lidno. 263 lidno.264

H.C.M. Krol J. van der Wel H.E.R. Brackenhoff N.W. van der Burgh A.A. van der Kooij A. Lesscher

Postbus 69 Lekdijk 110 Geitenkamp 8-16 Lijsterbeslaan 80 Dorpsstraat 3 8 de Zilvermeeuw 9

2400 AB, Alphen al d Rijn Tel. 0172 - 491942 2865 LE, Ammerstol 6023 HE, Arnhem Tel. 026- 4436749 Tel. 0252- 523197 2181 CN, Hillegom 2636 CL, Schipluiden 7671 LM, Vriezenveen

Adreswijzigingen van 16 maart t/m 31 augustus 2000 lidno. 216 P. Walvius Sleedoornstraat 36 6523 GG, Nijmegen lidno. 213 J.W. van Deukeren Amalia vanSolmslaan 29 3708 CL, Zeist Uit PCN-ledenbestand afgevoerd m.i.v. 1 september 2000 Lidno. 198 Hr. J. Pex Maastricht Lidno. 215 Hr. D.J.N. de Jong Heemstede

Tel. 024 - 3605266 Tel. 030 - 6921103

Zondag 8 oktober wordt er een spectaculaire rit in het grensgebied van Nijmegen gereden. De rit heeft een lengte van 100 km en voert over de stuwwal, die overgebleven is van een gletscher in de ijstijd, tussen Nijmegen en Kleef (Duitsland). U hoeft echter niet alleen heuveltje op heuveltje af te rijden met uw oud tweewielertje. De rit voert ook over dijken en polderwegen van de Nederlandse en Duitse Ooypolder. Een heel mooi poldergebied waar zelfs Rijkswaterstaat het niet voor elkaar kreeg om de bochten uit de rivier te halen tb.v. de zesbaksduwvaart Waarschijnlijk is dit een van de laatste gelegenheden om over deze dijken te rijden want de bewoners willen meer rust en de blonde feeën op rolschaatsen meer ruimte om de benen uit te slaan. In dit unieke gebied fietsen veel "weekendfietsers" die het stuur niet zo goed recht kunnen houden zodat het gemotoriseerde verkeer hiervoor moet wijken, net als op andere mooie plekjes in Nederland. Voor de moddervreters onder ons hebben we zelfs nog een zandweg gevonden waar nog gereden mag worden en op enkele snelle stukken kunt u de olie uit u uidaten branden. We zullen verschillende keren de grens met Duitsland overschrijden, dus denk aan uw paspoort en geldige papieren voor uw motor (kentekenbewijs en groene kaart). Er wordt geluncht in het dorp Kranenburg in Duitsland, dus vergeet niet om Marken mee te nemen.

U wordt verwacht op zondag 8 oktober om 10.00 uur bij pannenkoekenhuis "de Heksendans" boven in Berg en Dal tegenover pretpark livoli, Oude Kleefsebaan 425, Berg en Dal tel 024-6841610

Hoe komt u in Berg en Dal Vanaf de ASO neemt u deAlS bij knooppunt Valburg, de afslag KieveiBemmel (Nijmegen staat er niet bij). De A1 S rijdt u af tot knooppunt Ressen, hier neemt u de afslag Nijmegen, Kleve. Over de Waalbrug neemt u op Het Trajanusplein de afslag Berg en Dal. Borden Berg en Dal volgen; boven in Berg en dal vindt u, tegenover pretpark "Tivoli", Pannenkoekenhuis "De Heksendans". Vanaf de A73 bij knooppunt lindenholt neemt u de afslag Wijch~, Nijmegen, de N3 26 u rijdt tot het Keizerkarelplein in het centrum van Nijmegen hier neemt u afslag Arnhem. bij het Trajanusplein neemt u afslag Berg en Dal. Borden Berg en Dal volgen; boven in Berg en dal vindt u, tegenover pretpark "Tivoli", Pannenkoekenhuis ·~De Heksendans". Kom op tijd want als het erg mooi weer is, is de parkeerplaats snel vol. U kunt zich aan melden voor de rit bij: Peter Walvius, tel.: 024-3605266 ofGerrie Schonenberg, tel.: 0246419819 Namens de toercommissie, PeterWalvius

P.C.N. dankt de ·volgende bedrijven voor hun ondersteuning Hafa Nederland BV 't Zwarteland llA 3 925 CK Scherpenzeel

De Haas Veenendaal BV Postbus 400 3900 AKVeenendaal

Koops Lease BV Postbus 13 3750 GA Bunschoten

Intratuin Barneveld BV Nederwoudseweg 45 3772 TD Barneveld

van Galen BV Postbus 30247 1303 AE Almere

NV Schadeverz.- MIJ. Bovag Hulpbrief Postbus 7130 6503 GP Nijmegen

van de Jubileumcommissie:

PCN bestaat 15 jaar in 2001 Volgend jaar bestaat de Puch dub Nederland 15 jaar. Voor de organisatie van dit jubileum is door het bestuur een commissie samengesteld bestaande uit Anton van Heukelom, Wim Bingley, Huub Thien en Leo Sluijmer. De jubileumcommissie is afgelopen september voor het eerst bij elkaar geweest, en het programma ziet er in grote lijnen als volgt uit: rondrit door Nederland In 4 etappes wordt een rondrit gemaakt door Nederland. We knopen op deze manier de mooiste stukjes Nederland aan elkaar, en komen bij alle leden van de Puch dub in de buurt. Voor de verandering gaat u dus niet naar de Puch dub, maar komt de Puch dub naar U toe! Als de hele rondrit een beetje te veel van het goede is, zijn er mogelijkheden om deel van een etappe mee te rijden. Aan het eind van elke etappe wordt er iets bijzonders georganiseerd, waarbij we denken aan een bezichtiging van een stadje of museum, een borrel met Puch verhalen over de historie van de club, technische adviezen en vraagbaak voor de restauratie, barbecue met kampvuur of noem maar op. Ook leden die minder vaak bij de clubbijeenkomsten aanwezig zijn, of geen rijklare Puch hebben kunnen zo een middag of avond meedelen in de technische kennis en gezelligheid van de dub.

Voor de verschillende etappes gaan we leden benaderen voor het uitzetten van een stukje van de route, en het vinden van geschikte attracties en slaapplaatsen (pension en camping). Een volgauto of busje zal steeds de bagage en proviand vervoeren zodat we zonder al te zware bepakking kunnen rijden. Elke etappe heeft een lengte van ongeveer 150 km. en duurt met een paar stops een uurtje of vier. Wij denken het ontbijt, de lunch, en het avondeten zo veel mogelijk gemeenschappelijk te organiseren en fantaseren al over een kopje soep op de afsluitdijk, krentenwegge en Bossche Bollen bij de koffie of een picknick aan zee. De gehele jubileumrit wordt georganiseerd in de eenvoudige tijdsgeest van de geboorte van onze Puchjes, dus kostbaar hoeft het niet te worden. jubileumfeest De aankomstplaats van de laatste etappe van de rondrit valt samen met een feestelijke middag voor het hele gezin, die voorlopig staat gepland is in Doorn op. Deze zondagmiddag wordt opgeluisterd met video

materiaal en anekdotes uit het verleden van de club. Speciale koks gaan binnenkort in opleiding voor het bakken van smakelijke Puchtaarten, die exclusief voor deze middag gebakken worden. Onze nieuwe voorzitter zal de nieuwe beleidslijnen van het bestuur toelichten in een feestelijke toespraak, en de middag wordt afgesloten met een pannenkoek die reeds 15 jaar op het menu van de Puchclub staat. technische documentatie Het jubileum zou niet compleet zijn zonder een klein en praktisch cadeautje voor alle leden. Daarom hebben Wij in overleg met de technische commissie besloten een samenvatting te maken van de technische gegevens van de verschillende naoorlogse Puch modellen. Deze documentatie krijgt een handzaam A5 formaat en kan makkelijk tijdens ritten in de tanktas of het gereedschapkastje worden meegenomen. Ook tijdens kleine sleutelklussen kunt u uw kostbare oude instructieboekje in de kast laten liggen, want de documentatie bevat gegevens over olie, bedrading, bandenspanning, carburateur, bougies enz. Het jubileumcadeau wordt in kleur uitgegeven met een doorzichtige kunststof gesealde afwerking. speciale Puch Kurier Ook de redactie van de Puch Kurier zal in een jubilewnuitgave uitgebreid stilstaan bij het 15 jarig bestaan van de club. Voor een exacte inhoudsopgave is het nog een beetje te vroeg, maar de rijke historie van de club biedt voldoende gegevens voor een aantal boeiende artikelen en interviews. De speciale Puch Kurier zal in een grotere oplage dan normaal verschijnen, en wordt ook geschreven om nieuwe leden voor de Puch dub te werven. de organisatie De komende maanden zal de jubileumcommissie het programma verder uitwerken en contact zoeken met de 'rayonhoofden' en mede organisatoren. Ook de technische commissie en de redactie hebben het nodige werk te verrichten. Graag ontvangen wij uw tips en adviezen om van het jubileum een grandioos feest te maken met 'voor elk wat wils'. In de Puch kurier van december kunt u dan het definitieve programma verwachten. Met vriendelijke groet van de jubileumcommissie,Anton,Wim, Huub, en Leo.Tel. 073 6211395 (Leo) E-mail adres PCN: [email protected]

U fier

door Anton & Coby van Heuke/om

Reisverslag Schotland

Zondagavond teruggekeerd van een heerlijk weekend Zeeland. Nog drie dagen werken in het verschiet om daarna af te reizen voor een drieweekse vakantie naar het noorden van Schotland. De auto was al gepakt. Alleen de motor moest nog gewisseld worden want zelfs Cootje hoefde deze 3 weken niet te werken. Het werd de oude vertrouwde SG, die ons al zoveel kilometers door Engeland gevoerd heeft. En, is links rijden gewend. Zoals gezegd, donderdag 18.00 uur inschepen in IJmuiden om vrijdagmorgen 9.00 uur lokale tijd in New Castie weer vaste grond onder de wielen te voelen. Ons eerste reisdoel was Banchory, iets ten westen van Aberdeen. Hier woont ons Puchclub lid Huub de Bruin. Huub had al eens gezegd, als je in de buurt bent, aankomen hoor! Dus dat deden we dan ook. Na een rit van goed 400 km via Edindurgh en Dundee werd om ca. 16.30 uur Banchory bereikt, waar we . hartelijk door Huub werden ontvangen. Hierna kregen we een rondleiding door zijn prachtige huis. De eerste uren werden gebruikt om eens lekker bij te praten omtrent van alles en nog wat. Ook over de kookkunst van Huub mogen we niet klagen. Heerlijk gegeten Huub. Zaterdagmorgen meteen uitgeladen om daarna 2 dagen te toeren door de "Grampian Mountains". Huub op de BMw, die binnenkort waarschijnlijk wordt ingewisseld voor wat Engels geweld, namelijk Norton. Tijdens onze ritten werden ook enige bezienswaardigheden bezocht waaronder het "Balmoral castie ", het vakantie optrekje van de Engelse Queen, en een transport museum in Alford wat zeer de moeite waard was.

De dagen vlogen om. Zo zaten we zondagavond nog wat na te práten met zijn drieën onder het genot van, hoe kan het ook anders in Schotland, een goed glas malt whisky. toen het idee op tafel kwam om eens te polsen of niet meer Puchclub leden zin zouden hebben om hier eens e«m paar dagen of een week rond te rijden. Ik stelde voor om eens een stukje hierover in de Kurier te zetten, dus bij deze. Zijn er liefhebbers, laat het Huub of mij dan weten. Huub is bereid om een toerprogramma in elkaar te zetten. Huub, vanaf deze plaats hartelijk dank voor de gastvrijheid die wij 3 dagen lang mochten genieten. Na het bovenstaande te geschreven te hebben, zitten wij inmiddels in het hoge noorden van Schotland, net boven het plaatsje Lairg in de streek Sunderland aan de westkust. Onbeschrijfelijk mooi, en wat een rust. We zijn nu 10 dagen hier en hebben er inmiddels zo'n 1350 km opzitten met de SG, zonder een verkeerde klap. En, je moet ons geloven, nog geen vijf stoplichten tegengekomen. Nu, we gaan onze spullen weer pakken, we trekken verder. PS. Toevallig zit ik 's avonds onder het genot van een, ja goed geraden, Het Motorrijwiel No. 46 te lezen, stuit ik op een reisverslag "Grand tour of Scotland", pagina 20, moet u ook eens lezen.

Vervolg van Kurier 56:

Les Puch deel 11

zelfhulp Twee uurtjes later stond de Poetsj in de schuur en het bloed in mijn schoenen. Bij een inspectie, de volgende avond, bleek de schade vrij groot. Als je op de kickstarter duwde (kon gewoon met de hand... ) kon je het gruis horen knarsen. Als motorrijder met een hart springen je dan de tranen bijkans in de ogen. Het was duidelijk: de Poetsj was goed ziek en omdat 'bruin' een ingrijpende reparatie in een garage niet kon trekken, dreigde een nieuwe motorloze periode. Een gesprek met de buurjongen die mij ooit tot koop had aangezet, bracht echter nieuwe hoop. Hij was van professie automonteur en volgens hem was het repareren van de schade 'een fluitje van een cent'. "Een tweetakt jongen;• zei hij op een toon alsof het belachelijk was dat ik tegen zo'n operatie opzag. "Zo'n ding kan een kind repareren!" En verdraaid, hij wist mij genoeg zelfvertrouwen bij te brengen om aan de klus te beginnen. Hij bood aan de cilinder voor me te laten honen en koteren en mij overmaatse zuigers te bezorgen voor een vriendenprijsje, maar vertikte het zijn vrije tijd te verknoeien door zelfs maar een schroevendraaier in zijn handen

te nemen. Voor de rest moest ik 'het zelf even doen'. Het duurde nog een paar dagen voor ik genoeg moed verzameld had, maar toen ging ik ook aan de slag. Op de werkbank in de schuur legde ik een groot stuk pakpapier en begon de tank te verwijderen. Snel ging het allemaal niet want ik besteedde veel tijd aan "eerst goed kijken" zoals mijn buurjongen mij had aangeraden. Maar tenslotte had ik de benzinetank in mijn handen en legde hem op het pakpier. Eronder schreef ik met dikke pen: 'Tank' en 'bout~ en moeren tankbevestiging'. Vervolgens maakte ik de cilinderkop los en volgde op de werkbank dezelfde procedure. Voor het eerst kon ik een blik werpen in het inwendige van het blok. Zoals verwacht zat in de rechterzuiger een groot gat waarvan het verdwenen materiaal in het carter terecht was gekomen. Ik haalde, nu ik toch bezig was, het hele blok uit elkaar wat inderdaad niet moeilijk bleek nu ik mijn schroom had overwonnen. Ik besloot ook het rijwielgedeelte onder handen te nemen, schuurde alle roestplekken weg en schilderde alles over met mooie Bordeauxrode en zilvergrijze lak. De werkbank lag intussen bezaaid met tientalienonderdelen, netjes gerangschikt en van teksten voorzien.

Daar was ik zo zuinig op dat gedurende de hele operatie niemand in de schuur mocht komen, behalve voor een rondleiding in mijn aanwezigheid ... De uitdrukking een fluitje van een cent' was wat overdreven, maar toch viel het allemaal wel mee. Mijn buurjongen bezorgde mij na een week mijn cilinder en fonkelnieuwe zuigers en toen alle verf goed was opgedroogd kon het in elkaar zetten beginnen. Nog een week later stond de Poetsj weer op haar wielen, met nieuwe zuigers en veren en met een cilinder die van binnen weer spiegelglad was. Het hele spul zag er, met al die nieuwe verf, prachtig uit. Alleen wilde ze niet lopen... Het instructieboekje was natuurlijk vele jaren geleden al verloren gegaan en zonder afstelgegevens kreeg ik haar niet aan de praat. Daarvoor werd dus een plaatselijke garagehouder ingeschakeld (een kennis van mijn vader en oud-betrouwbaarheidsrittenrijder). Die was daar niet echt blij mee (de reparatie was al klaar, ik kwam alleen voor het tijdrovende afstellen) maar toch stond de Poetsj de volgende middag rijklaar. Opgetogen begon ik aan de inrijdprocedure, heel precies volgens de instructies van mijn buurjongen en met de vinger aan de koppeling, bedacht op vastloop neigingen. Daar was ik zo overspannen bang voor dat ik de motor constant meende te voelen plakken. Eigenlijk om een expert te horen zeggen dat het onzin was, ging ik terug naar garagehouder Joop. Die reageerde heel anders dan ik had verwacht. Nogal norsig (daar komt die zeikerd weer... ?) nam hij de motor van mij over en beval dat ik achterop moest klimmen. Vervolgens tokkelde hij rustig de stad uit tot aan de A9 naar Haarlem. Daar draaide hij, tot mijn panische schrik, het gas in één klap wagenwijd open en snerpte in de richting van Uitgeest. Stijf van angst klemde ik me aan Joop vast, ervan overtuigd dat wij ieder ogenblik gelanceerd konden worden. Bij Uitgeest schoten we praktisch volgas de afslag op, schuurden links en rechts met de voetsteunen over het asfalt, loeiden onder de snelweg door en aan de andere kant er weer op. Ik hoorde het blok gillen en ik weet nog dat ik me erover verbaasde hoe snel mijn Poetsj eigenlijk was (coureur Jan Dekker uit Castricum wist dat al!). Volledig overgegeven aan mijn noodlot en mijn toch nog vroege waarschijnlijke dood, liet ik me terug sleuren naar de stad. Bij de stadsgrens schakelde Beest-Joop weer over op tokkelen. Tot mijn stomme verbazing gebeurde er helemaal niets. Terug bij de garage kreeg ik de motor in mijn trillende handen gestopt. "Zo," zei Joop doodkalm, "als'ie nou niet vast is gelopen, loopt'ie nooit meer vast!" en wandelde de werkplaats in.

Ik heb hem later maar een doos sigaren gebracht voor de les. de Poetsj Exit We waren weer volledige motorrijders en de mooi opgemaakte Poets' bracht ons probleemloos waar we maar naartoe wilden. Snel was ze ook, wat een collega ondervond die nogal minachtend over mijn 'twee-eneen-halfje' deed en geloofde dat hij met zijn 'Kever' eerder in Alkmaar zou zijn dan ik, als we gelijktijdig in Haarlem zouden starten en de A9 namen. Tot een echte race is het nooit gekomen maar wel ben ik hem op de Helderseweg op weg naar het werk of naar huis, een paar keer snoeihard voorbij gegaan. Misschien daardoor kreeg zijn uitdaging geen gevolg ... In juli gingen mijn eega en ik met de motor nog eens voor een korte. en regenachtige vakantie naar België. Dat kon nog net want de eerste baby kondigde haar komst in ons gezin aan. Het werd trouwens geen overdonderend succes door al dat slechte weer. De enige die niet mopperde was de Poetsj ... We wisten toen nog niet dat het tevens haar laatste 'grote' reis· met ons zou worden. Want toen in december de drukte van de geboorte van onze dochter voorbij was, begonnen we te mijmeren over de koop van alweer een andere motor. Ik wilde weer graag iets groters en met weemoed dacht ik vaak aan de Rode Jager. Iedere weeliploos ik de advertenties in "Motor" na om me te laten opvrijen door de aanbiedingen. En altijd bleefmijn aandacht wat langer gevangen bij de BMW-aanbiedingen. Want al waren de Japanners dan bezig de markt te veroveren met de meest exotische creaties, voor mij was een Engelse zware nog altijd je ware, vooraf gegaan door die Duitse Boxers ...

Verplichte keuring motoren op komst DEN HAAG (GPD) - Motorfietsen moeten binnenkort ook APK worden gekeurd. De Europese Unie werkt aan de invoering van een algemene periodieke keuring in alle EU-landen. Voor auto's en vrachtwagens bestaat een dergelijke keuring al. De Europese Commissie zal zich op korte termijn over het voorstel buigen. Nadat midden jaren negentig veellanden zich tegen zo'n Brusselse maatregel verzetten, bestaat hiervoor nu meer steun. Duitsland en Engeland kennen al een apk-keuring voor motoren.

Kuriertjes

Puch 125 RL, scooter bordeaux rood, bj 1953, geen kenteken, bijna compleet, gedeeltelijk gedemonteerd, met enkele reservebloks en onderdelen. Prijs f 1600,Peter Walvius, tel. 024-3605266

Puch 250 SG in onderdelen met invoerpapieren. f 1900,PuchVolksmotor 200 cc 1938 in onderdelen, zeer gaaf frame. Nieuwe zuigers, 1 blok in elkaar, extra blok uit elkaar f 2250,Puch 175 SV in onderdelen, niet compleet. f850,Puch 250 SGS, ziet er mooi uit, motorblok iets werk aan. Met kenteken 1 en 2. f 3500,Jan Bosveld, tel 0181-461596

B.M.W. R25, bouwjaar 1951 geheel gerestaureerd met kenteken 1, 2 en 3 kleur donkergroen Hary Dirix, tel 0118-552993

Hallo puch luitjes wij zijn van plan om naar oostenrijk te gaan. Naar Hermann Stockl voor Puch onderdelen. Onze vraag is wie heeft er ook Puch onderdelen nodig. Dan kunnen wij deze evt. meenemen. inl: S.W .Hoogsteen, Inialoane 49, Garijp tel: 0511-521924

Onderdelen voor Puch M125/ 125cc, bouwjaar 1970 Hary Dirix, tel 0118-552993

Orgineel stuur voor SGS 1967 Tank embleme " Allstate" voor model 125A Voor Puch 250 S4: Veigel KM-teller, complete stuurdemper, olietank. Puch COBRA 50/80 cm3 Puch minicross "Magnum X" Voor Puch M125: koplampranden. Leichtmetallzylinder MCH250 Jan Schouten, tel: 0180-681403 of06-51278083 e-mail: Schouten172@ zonnet.nl

Informatie over de herkomst en het verleden van een Rode Puch 250SG, kentekenplaat NL-29-62. Volgens leverancierplaatje oorspronkelijk geleverd door de firma Koos Aben in Ledeacker. Wij hebben de motor zonder de kentekenpapieren gekocht en de RDW zegt geen gegevens (meer) te hebben. Informatie graag sturen aan: H.J. Lambert, Riddertraat 88, 4902 AC Oosterhout. tel. 0162-450506

Documentatie van 125cc AGS cross Puch (Akkerman, Groothof Speciaal). HenkVerwer, tel. 0523-614637 e-mail: [email protected]

Voor opgave van uw advertentie kunt u bellen of schrijven naar de redactie van de Puch Kurier, de adressen vindt u in het colofon. Advertenties zijn voor clubleden gratis, voor niet- leden bedragen de kosten flO,-. (dit bedrag voorafovermaken naar Postbank nummer 4480080 t.n.v. penningmeester Puchclub te Mierlo)

door Martin den Haan:

Uit het dagboek van een motorcrosser Ermelo, 24 Augustus 1946 Dit was mijn eerste wedstrijd op een DKW. De start ging weer prima, maar op het eind betonbaan dat toen volgde merk je pas wat het zeggen wil als je motor is opgevoerd. De Villiers'en snorden me tenminste voorbij en dan kun je alleen maar wat platter uit gaan en verder ... afwachten. Je doet dan zo'n eind niet anders dan aftellen. Nu ben ik drie, nu vier, nu vijf, enz. Toch ben ik op dit tamelijk snelle circuit nog derde geworden. Lichtenvoorde, 25 augustus 1946 De vorige avond waren we uit Ermelo gekomen en hebben hier een slaapgelegenheid gezocht. Dat is ons zo wonderwel gelukt dat we aan Iichtenvoorde nog lang prettige herinneringen zullen overhouden. 's Avond zijn we ook nog wezen trainen en hadden direct de Iichtenvoordse jeugd als gids. Ook de politie was reuze medelevend, want hoewel iedereen wist dat ik geen rijbewijs had maakte er niemand aanmerkingen. Het was die week bovendien ook nog kermis vanwege het duizend jarig bestaan van de stad en het was er reuze gezellig. Het terrein was erg snel en met weinig zand. Jammer, want ik houd wel van een beetje " ploegen ". De DKW vertoonde's morgens voor de race kuren want hij laadde niet bij en de accu was bijna leeg. Na wat reparaties wisten we het voor elkaar te krijgen dat de dynamo weer stroom gaf en toen vlug naar de start. De start verliep prima en de eerste rondjes ook. Ik lag steeds tweede totdat in de voorlaatste ronde een rubber van de voorvering knapte. Bovendien gaf de dynamo weer de geest en ben ik met horten en stoten naar de finish gekrabbeld met als resultaat toch nog een derde plaats. Norg, 21 september 1946 Dit was mijn laatste wedstrijd als junior want ik had juist afgelopen week mijn" Senior" startbewijs van de K.N.M.V. ontvangen. Vrijdags zijn we al van huis gegaan en ik heb het hele eind zelf gereden. In Assen hebben we geslapen. Mijn DKW laadde weer eens niet bij, maar ik had inmiddels een extra grote accu gemonteerd zodat ik voldoende stroom had om een hele wedstrijd uit te rijden. Mijn zwaarste concurrent was Boveree die echter in de laatste ronde pech kreeg en ik de Junior-kampioenstitel in de wacht sleepte. De terugreis heb ik gereden tot het donker werd

waarna de motor in de auto ging en toen, trots als een pauw naar huis. Juist op mijn verjaardag kampioen van Drenthe.

Etten-Leur, 29 september Mijn eerste wedstrijd als "Senior". Samen aan de start met mannen als Visbach, Rus, Bas, en vele anderen. Dat valt niet mee. Met de start sloegen de heren direct op hol en ik kon er alleen maar achteraan gaan zonder kans om ze bij te houden. Samen met Piet Bestebreurtje heb ik mijn eigen wedstrijd gereden. Eerst ik een rondje voor en dan Bestebreurtje weer voor. Uiteindelijk was hij zo uitgeput dat hij het gevecht op moest geven en ik op de vierde plaats eindigde, zonder verdere tegenstand. Tijdens de wedstrijd vestigde de speaker nog extra aandacht op mij als zeventien jarige senior. Dat leverde nog een extra applaus op aan de finish. Duijnrell, 26 oktober 1946 De start verliep geweldig. Ik stoof als vierde het hek door en kon dat zo een halve ronde volhouden. Toen stopte de motor er mee. Een zandkorreltje tussen de bougiepunten bleek later. Ik heb de bougie verwisseld en kon als hekkensluiter weer verder. Mijn broer stond bij de gevreesde lange zandhelling en had netjes alle nummers genoteerd die voorbij kwamen, maar nummer 87 was er niet bij. Eindelijk, als zevenentwintigste passeerde ik. Dat viel tegen! Langzaam maar zeker klom ik echter op in het klassement totdat ik op de zandhelling tegen een andere rijder botste en languit in het zand beet. Toen tot overmaat van ramp de vlotter ook nog bleef overlopen kwam er van een goede klassering niets meer terecht. Als nummer dertien besloot ik deze wedstrijd en tevens dit, voor mij toch wel succesvol, seizoen.

door: Anton van Heukelom:

Kampeerweekend Zeeland

Als ik dit schrijf zit ik comfortabel in een stacaravan in de Higlands boven in Schodand, uitzicht en een rust wat ik niet kan verwoorden. Het is 7 uur in de morgen bakkie koffie gezet, Cootje ligt nog op bed, dus een ideale tijd om het Zeelandweekend te verslaan.

hebben. Zo rond de klok van halftien werden we door de dames Iris en Lies getrakteerd op de koffie met daarbij een echte Zeeuwse bolus. Hij lijkt er wel op, maar de smaak is een stuk beter. 10 uur motoren en rijders gereed maken voor de start.

Terug naar vrijdag 30 juni. Zoals gewoonlijk vroeg opgestaan, de meeste spullen en motor waren al gepakt. Na Cootje gedag gezegd te hebben, die moest het weekeind helaas weer werken. Even in Gouda aangewipt om daar een Puchclub lid op te halen, om daarna richting West-Kapelle te rijden. Zo rond de middag camping "de Ark" gevonden vanwaar uit het hele evenement zal plaats vinden. Enkele van onze vutters en A.O.W.ers hadden daar al een plaatsje gevonden, dus ons kampement was snel opgezet. In de middag met een paar man even de omgeving verkent, waarna we terechtkwamen op de boulevard van Vlissingen, waar je een prachtig uitzicht had op het scheepvaart verkeer van en naar Antwerpen. Terug op de camping waar de meeste al waren binnen gedruppeld. En waar een paar nieuwe gezichten te ontdekken waren waar we als club zeer mee ingenomen waren. Ook een vermelding waard waren Mira en Leo die geheel gepakt met hun beide TF's in stijl aankwamen. Deze avond werd verder gezellig met elkaar doorgebracht.

We stonden met negentien motoren paraat waaronder twee dames (bravo meiden!). Met Leo en Lies als voorrijders en Harry als de rode-lantaarndrager en Ben in de bezemwagen werd de rit aangevangen. Het werd een prachtige rit die via Oost-Kapelle richting Middelburg voerden. We kwamen daar plaatjes tegen waar ik het bestaan en de naam niet van kende. Vanaf Middelburg werd er koers gezet naar Arnemuiden (bekend van de klokken), om via veel omzwervingen door Noord-Beverland aan te komen in Heerhendrikskinderen waa,r we de lunch nuttigde. Hier viel ook het enigste buitje regen van dit weekeind. Na een heerlijk maal werd er richting ZuidBeverland gereden via Oudelande - Ellewoudsdijk kwamen we langs het ~aven gebeid van Vlissingen. Wat mij ook opviel in veel kleine Zeeuwse plaatsjes, ze hebben er nog een echt dorpsplein wat nog geheel in oude staat verkeerd Leo maakte van veel van deze dorpspleinen gebruik om er een rondje te rijden en om zo het dorp weer te verlaten. Na door de buiten wijken van Vlissingen gekoerst te zijn werd richting genomen langs Koudekerke - Biggekerke waar enkele van onze leden wonen, om zo terecht te komen op de zeedijk in West-Kapelle waarin café" de Westkaap" op het terras onder een heerlijk zonnetje een biertje cq

Zaterdag, maar weer vroeg op alles in orde maken en afWachten wat de organisatoren voor ons in petto

afbreken, opladen, en ieder gedag zeggen om daarna met mijn maatje Floor met een voldaan gevoel richting Hollands Midden te rijden. Ik denk dat ik namens de hele groep mag zeggen Harry en Iris, Leo en Lies heel veel dank voor deze 3 hele fijne motordagen waar jullie veel tijd en moeite ingestopt hebben. Ben ook jij bedankt dat je je zaterdag opgeofferd hebt om achter ons aan te rijden {Puchje's gaan niet veel stuk hé!) U gelegenheidsrittemedacteur: Anton

Gevonden op het internet

versnapering genuttigd werd. Van hieruit terug naar de camping om zich gereed te maken voor de barbecue, die dames, alweer Iris en Lies voor ons bereid hadden. En ik moet zeggen, en vele met mij het was geweldig. Dat kon je wel merken ook, want tot in de kleinste uurtjes was het gezellig en gemoedelijk. Zeker hoe later de avond hoe spannende de verhalen. Zondagmorgen toch maar weer vroeg op. Het was stralende weer, Leo had geregeld dat we om ongeveer 11 uur de vuurtoren van West-Kapelle mochten te bezichtigen. Deze is gebouwd op een oude kerktoren, het kerkgedeelte in vorige eeuwen is verwoest. Na de toren treetje voor treetje beklommen te hebben werd onze inspanning rijkelijk beloond. Wat een uitzicht bij een strak heldere hemel. Van hieruit kon je het scheepvaartverkeer v.maf zee richting Westersehelde goed gadeslaan en anderzijds Domburg -Veere en Vlissingen lagen onder handbereik. Het viel daarom niet mee om een ieder weer begaande grond te krijgen. Vanuit hier werd er nog een klein ommetje gemaakt over Walcheren waar met 12 motoren werd deel genomen. Na een lekker bakkie bij de Roompot werd er koers gezet naar onze standplaat camping "de Ark". Na nog want na gekeuveld te hebben gingen ieder weer verder met zijn beslommeringen, spullen

Wilt u meer weten over dit aardige Puchje, dan haal uw franse woordenboek maar tevoorschijn en kijk op het internet onder URL: http:/ /amicale.puch.free.fr een Franse Puchsite met veel informatie, ondermeer advertenties. Maar een klein deel is in de engelse taal.

Gerrit's hoekje:

Puch's export in de 30'er jaren

Er verschijnen steeds meer Puch's uit _de dertiger jaren in de PCN. Voornamelijk de Puch S4 in al zijn varianten. Er zijn mij twee S4's bekend welke uitgevoerd zijn met knierubbers origineel vanaf de fabriek. Volgens de schaarse gegevens zijn dit motoren welke voornamelijk vanuit de Duitse fabriek in Passau geëxporteerd werden Dit onder de naamAustro-DaimlerPuch (ADP). Zo werd er in '33 een 200 ccTouren geleverd, dit daar er in Duitsland belastingvrij mee gereden kon worden. In die jaren was zelfs de S4leverbaar met 195,5cc voor export, aantal 150 stuks. Er is weinig bekend over deze export Puch's in de literatuur. Maar dat er veel Puch's over de grens gingen, voornameiijk naar Zuid-Duitsland met zijn bergen is wel bekend. Veel van deze motoren zijn gevorderd in WO 11 en ingezet voor het leger en bij bedrijven. Meestal zijn deze voorzien van een code. Kenbaar op het typeplaatje en in het motorblok. Voor geïnteresseerden de meeste codes zijn in mijn bezit, misschien interesant voor de historie van uw motor. Zelfzijn we in het bezit van een Puch 250-R uit 1936 en bij de restauratie kwamen we die code tegen en na veel speurwerk kwam ik in het bezit van de codelijst

en bleek onze Puch ingezet te zijn bij Siemens in Berlijn. Zo was ook in de jaren 1930-'33 de Puch 250-Sport een export model. Kenbaar aan zijn bronzen cilinderkop en magneetontsteking. De Puch 250-Sport staan ook onder model S/ 30 en S/31-32 bekend (800 stuks) En dan komt in 1933 de Puch 250-SL(SportLux) met accu ontsteking (380 stuks) maar dan met 4 versnellingen. Voor export werden er geen 200cc motoren gemaakt in sportuitvoering. De Puch S4 kwam uit van 1933-1942; tot 1938 zijn de aantallen bekend nl. 7600 stuks. Na '38 zijn er nog ettelijke gemaakt maar dan voor oorlogsdoeleinden. Voor diegene die zo'n sport-Puch in hun bezit hebben: ik zou de boring maar eens opmeten, is deze 40 mm dan bent u een "spekkoper". Men kan een 250-SS (supersport) ook tegenkomen, is deze motor uitgerust met knierubbers dan is het een export model. Of men deze motoren naar Holland geëxporteerd hebben is mij niet bekend? Gerrit

door: Harry Dirix

Octaangetal van brandstof en compressieverhouding De klopvastheid van benzine wordt uitgedrukt in het octaangetal. Om het octaangetal te bepalen vergelijkt men de benzine in een motor met variabele compressie verhouding met mengsels van normaal heptaan en iso octaan. Normaal(H) heptaan heeft een zeer grote neiging tot kloppen. ISO octaan heeft een zeer geringe neiging tot kloppen. Men zoekt nu naar de samenstelling van het mengsel, dat onder bepaalde omstandigheden in de motor even hard klopt als de benzine die men wil onderzoeken. Heeft dit mengsel een samenstelling van bijvoorbeeld 30% heptaan en 70% ISO octaan, dan heeft de benzine een octaangetal van 70. Om het octaangetal van benzine te verhogen worden er antiek anti-klop middelen toegepast.Tetra-methyllood en tetra-erthyllood zijn wel de bekendste dopes. Het octaangetal geeft dus de klopvastheid van benzine aan. Met het verhogen van de compressie verhouding stijgt het thermisch rendement van een motor. De grens van de compressieverhouding wordt merendeels bepaald door de klopvastheid van de benzine. Bij overschrijden van die grens treedt een ongecontroleerde verbranding op, (pingelen of detoneren). de motor wordt dan zeer sterk mechanisch en thermisch belast. Puch dubbelzuigermotoren met een zeer langgerekte vorm van verbrandingsruimte zijn hier zeer gevoelig voor. Een grote verbetering is het plaatsen van de tweede bougie. Volgens Puch is voor een benzine met en octaangetal van 72 een compressieverhouding van 6,4 mogelijk. De hedendaagse benzine is minimaal 95 en verhogen van de compressieverhouding is dus mogelijk.

Vlakt men nu de cilinderkop 1 mm af, dan verkleint men de inhoud van de kop van 50 cm' naar 46,5 cm'. De compressie ruimte wordt dan 46,5 - 4,2 = 42,3 cm' C.V.= 42.3 + 250 = 6,9 42,3 Ook het groter boren van de cilinders heeft invloed op de compressieverhouding omdat dan het slagvolume vergroot wordt. Voorbeeld: Boring 46 mm i.p.v. 45 mm 1

Toename slagvolume

46 :i,51 x 250 = 1,045

1,045 x250= 261,25 cm'

e.v.= 45.8

+ 261.25 = 6 ,8 45,8

Bronvermelding: VAM Technisch zakboek, Poch doppelkolbenmotor.

Berekening van de compressie verhouding (C. V.) C.V.= Compressieruimte+ Slagvolume compressieruimte voorbeeld: Puch 250 SG slagvolume 250 cm' compressieruimte 45,8 cm' de i.J;thoud van de cilinderkop is 50 cm', maar de zuigerbodems steken iets boven het cilinderblok uit (4,2 cm') CV= 45.8 + 250 = 6 ,5 45,8

~ ~

!'Jij De spanningregelaar Met een beschrijving van twee der meest gebruikte typen Bosch-regelaars- een waarvan eveneens als representatiefvoor de Noris-regelaar beschouwd kan worden - beëindigen we deze artikelenserie, hetgeen we echter niet willen doen zonder nogmaals erop te wijzen, dat het afstellen van dergelijke regelaars voor alles het werk van de specialist op dit gebied is, die niet alleen over de nodige routine beschikt, maar daarnaast ook over de onontbeerlijke precisie-meetapparatuur. Met een huis-, tuin- en keukenvoltmetertje begint men in dit opzicht al heel weinig, met een ampèremeter nog veel minder! Van de speciaalzaakrieken op auto- en motorelektrisch gebied, die zich intensief met de ontwikkeling van spanningregelaars hebben beziggehouden, neemt Bosch zonder twijfel een zeer voorname, zo niet de voornaamste plaats in. Reeds vóór de eerste wereldoorlog bracht deze onderneming haar eerste, zij het nog lang niet betrouwbare koolregelaars op de markt, die omstreeks 1921 opgevolgd werden door de aanmerkelijk betere- zowel wat systeem als wat constructie betreft - cilindervormige "trillerregelaars". Enkele jaren later - in 1927 - deed d~ "vlakke" regelaar zijn intrede en het is dit type F (van"Flachreglerschalter"), dat ook nu nog in een nauwelijks gewijzigde vorm veelvuldig toegepast wordt en van alle Bosch-regelaars verreweg het meest op motorrijwielinstallaties aangetroffen wordt, óók bij die machines, welke van een Noris-installatie zijn voorzien. Naast deze F-regelaar dient eveneens het type GA2 genoemd te worden, dat sinds 19 51 op de Puchmachines wordt toegepast (aangeduid als SSM 91 I 6c) en dat in verschillende opzichten van de Fregelaar afwijkt. de F-regelaar Op het eerste gezicht doet deze denken aan een "halve" Lucas-regelaar, maar ondanks het feit, dat hij slechts één rechthoekig anker en één magneetkern met spoelwikkelingen bevat, vervult hij de dubbele taak van spanningregelaar en automatische schakelaar. Voorts bezit het spanningregelende deel een dubbel stel contacten (men spreekt in dit verband dan ook wel van "tweecontact-regelaar") en de weerstand bevindt zich niet in de regelaar, maar is afzonderlijk opgesteld. De beide tekeningen hiernaast en de foto's op de volgende pagina illustreren duidelijk de sche-

matische en constructieve uitvoering van dit type regelaar. Tussen de spoel en het frame ziet men de contacten van de automaat, terwijl de twee stellen regelaarcontacten aan de buitenzijde van het frame zijn opgesteld: Bij het bereiken van een bepaald toerental zal de dynamospanning een zodanige waarde aangenomen hebben, dat de stroom, welke door de spanningspoel vloeit, de magneetkern voldoende bekrachtigt om het anker enigszins naar deze kern toe te trekken. Daardoor verplaatst zich de andere arm van het haakse anker in de richting van het frame, met gevolg, dat de contacten van de automaat (SKI en SK2) zich sluiten en de verbinding tussen dynamo en accu tot stand is gekomen. Dit sluiten van de automaat-contacten geschiedt onder invloed van de gebogen veer, waarop een der contacten is gemonteerd.

""~~- SK, •SKI

Accu

De twee middelste der vier regelaarcontacten (aangeduid met RK2 en RK3) bevinden zich op een U-vormig gebogen stalen veer, welke in ruststand een zodanige positie inneemt, dat de twee meest naar binnen gerichte contacten tegen elkaar rusten. Volgt men het

schema, dan ziet men, dat onder die omstandigheden de weerstand in de veldwikkeling kortgesloten is tegen massa; deze situatie blijft ook bestaan als de dynamo met een betrekkelijk laag toerental draait en de volle dynamospanning is dan ter beschikking. Met het stijgen van het toerental wordt ook het regelaaranker dichter naar de magneetkern toegetrokken en dezelfde arm van dit anker, die voor het sluiten der schakelaarcontacten verantwoordelijk was, drukt nu via een koperen stift met glazen uiteinde tegen een stelschroefje in de U-vormige veer. Daardoor komt het rechter contactenpaar RKl en RK2 los van elkaar, met als gevolg, dat de weerstand in het veldcircuit wordt opgenomen en de spanningafgifte van de dynamo weer daalt. De contacten sluiten zich vervolgens weer, de spanning loopt dientengevolge weer op, de contacten worden weer geopend, enz., enz. We vinden hier dus dezelfde trillerwerking van de contactpunten als bij de reeds besproken Lucas- en Miller-regelaars. Nog een stapje verder, d.w.z. bij nog sterkere bekrachtiging van de magneetkern en dus nog verder aantrekken van het anker zal de U-vormige veer zover worden weggedrukt, dat het zich daarop bevindende contact het meest links geplaatste contact RK4 gaat raken en een verbinding ontstaat tussen de veldwikkeling en de plus-dynamo; uit het schema blijkt, dat dit op kortsluiting van de veldwikkeling via de (dikke) stroomspoel neerkomt. Ook bij dit paar contacten treedt weer het vibrerende effect op en in feite vormt het ene contactenpaar (RKl en RK2) de spanningregeling voor het middenbereik en het andere paar (RK3 RK4) die voor het bovenbereik. Door de stroomspoel vloeit de totale stroom van de installatie en deze spoel zorgt bij toenemende belasting voor een kleine daling van de regelspanning en beschermt aldus de dynamo voor overbelasting. Evenals voor de Lucas-regelaar gelden voor deze Boschregelaar zowel mechanische als elektrische afstelvoorschriften. De mechanische hebben betrekking op de afstanden - bij een in rust verkerende regelaar - tussen anker en magneetkern, tussen anker en frame en vanzelfsprekend ook tussen de diverse contacten. De ankerpositie wordt grotendeels bepaald door de vier boutjes, welke aan de bovenzijde van het instrument te zien zijn (zie foto op de laatste pagina) en daarom moeten wij elke manipulatie aan deze boutjes met klem ontraden.. De elektrische afstelling van het regelgedeelte geschiedt met behulp van het zeskantige moertje R aan de onderzijde van de U-vormige veer. Bij een te lage spanningafgifte kan men deze corrigeren door het moertje iets rechtsom te draaien, en omgekeerd moet

het linksom versteld worden bij een te hoge output. Gemeten bij een met middelmatig toerental draaiende motor, dus met ingeschakelde ontsteking, maar met uitgeschakelde verbruikers en afgekoppelde accu (deze laatste bij accu-ontsteking natuurlijk pas losmaken nadat de motor gestart is!) moet een spanning van 7,2 tot 7,6 Volt gemeten worden. Let wel. deze waarden gelden uitsluitend, wanneer de ontsteking de enige belasting vormt. Uit deze getallen blijkt overigens wel heel duidelijk, dat een voltmeter met aflezingmogelijkheid tot o,l Volt voor dit doel onontbeerlijk is. Het stelboutje, dat zich hogerop in de veer bevindt en dat met een likje verf tegen lostrillen gezekerd is, wordt eenmaal van fabriekswegen afgesteld en kan verder ongemoeid gelaten worden. Om redenen, welke reeds in de inleiding van dit artikel werden genoemd, zullen wij op de afstelling van deze regelaar niet verd~r ingaan. De GA2-regelaar Deze o.m. door Puch gebruikte Bosch-regelaar is met twee ankers uitgerust, welke op een gemeenschappelijke magneetkern werken (zie tekening). Aan de buitenzijde van het U-vormige frame is echter bovendien nog een hulpkern met spoelwikkeling aangebracht. De hoofdkern bevat drie spoelwikkelingen, t.w. a. een spanningspoel, die met de dynamoborstels is verbonden en bij toenemende dynamospanning eerst het automaatanker (rechts in de tekening) en daarna het regelanker (links) aantrekt; b. een weerstandwikkeling, die beneden een spanning van circa 8 Volt door de regelaarcontacten (welke hier uit slechts één stel bestaan) wordt kortgesloten; c. een stroomspoel, die pas dan ingeschakeld is als de schakelaarcontacten gesloten zijn. Door deze spoelloopt de totale stroom en zij ondersteunt dan de spanningspoel. De wikkeling op de hulpkern is in serie met de hiervoor genoemde stroomspoel van de hoofdkern geschakeld en zij voert derhalve eveneens de totale stroom. De taak van deze extra spoel is de schakelaarcontacten bij toenemende stroomsterkte nog krachtiger tegen elkaar te drukken en bij het optreden van een tegenstroom (wanneer de accuspanning dus die van de dynamo overtreft) het uitschakelen te bevorderen, met als resultaat een geringere contactpuntenslijtage en een kleinere uitschakelstroomstoot. Deze hulpmagneetkern vervult dus alleen een functie bij de automatische in- en uitschakeling, maar staat overigens los van de spanningregeling. De werking van de GA2-regelaar is als volgt. Bij het bereiken van een bepaald toerental (circa 15 00 omw/min) geeft de dynamo een spanning van 6,5 tot

7 Volt, waardoor de stroom door de spanningspoel zo groot is geworden, dat het anker van de automaat aangetrokken wordt en de contacten sluiten; de dynamo is dan met de accu verbonden. Doordat de totale stroom nu door beide stroomspoelen vloeit, wordt, zoals hiervoor reeds vermeld, het anker nog krachtiger aangetrokken.

Liakleea~ebema ."_ eea ûutallatie met de GA2-refelaar, hier oader eea eYeaeeDa lehemalieeb beeW ,._ de eoutrac:tieye UÏh'oeriiiJ yaa deae refelaar. De eebakelaareoataetea àja met Sela &aDJeclaid, die ,._ de nwelaar met de lettn R.

+.Dyn. 6f

Bij een nog verder toenemende dynamospanning wordt ook het anker van de regelaar dat van een sterkere veer is voorzien - door de magneetkern aangetrokken, waardoor op een ogenblik de contacten R opengaan en de weerstand (in de vorm van enkele spoelwikkelingen, als genoemd onder b) in het veldcircuit wordt geschakeld. Als gevolg hiervan daalt de spanning weer, de contacten sluiten opnieuw, kortom, ook hier ontstaat het trillereffect, dat in feite voor het constant houden van de spanning verantwoordelijk is' Daalt het toerental, dan laat de magneetkern eerst het regelanker los en daarna (bij circa 1500 omw/min) ook het automaatanker, welke laatste gang van zaken nog bevorderd wordt door de demagnetiserende werking van de tegenstroom door de stroomspoelen, die het magnetisme van de spanningspoel opheft en waardoor tevens het verschijnsel van een blijvende magnetisering van de kern (het z.g. permanente magnetisme) voorkomen wordt. De elektrische afstelling bij dit type regelaar vindt plaats met behulp van de stelbout (geborgd door een contramoer) in het frame (links in de tekening).

Indraaien van deze bout levert een grotere spanningsafgifte op, en omgekeerd. Bij een toerental van circa 2200 omw/min moet de spanning tussen 7,5 en 8 Volt liggen; de accu en de ontsteking moeten dan uitgeschakeld zijn, hetgeen dus betekent, dat deze waarden voor het afstellen op een proefbank gelden. Bij afregeling op de machine -dus met ingeschakelde ontsteking, maar uitgeschakelde accu- moet bij hetzelfde toerental een spanning van 7,2 tot 7,7Volt gemeten worden.

Algemeen Het enige onderhoud, dat spanningregelaars na lange tijd wel eens nodig hebben, in het bijzonder wanneer zij, zoals bij vele continentale machines, onmiddellijk op ~et motorcarter zijn geplaatst, bestaat uit het reinigen der contactpunten door middel van een in benzine gedrenkt lapje. Hiermee kan alle eventuele aanslag in de vorm van olie en koolstof vlot verwijderd worden, maar dergelijke werkzaamheden moeten met de nodige voorzichtigheid gebeuren, opdat er niets verbogen wordt. Bijvijlen van de contactpunten adviseren wij niet, aangezien hun oppervlak hierdoor onvermijdelijk ruwer wordt, hetgeen weer aanleiding tot snellere vervuiling kan zijn. Bewerking met een oliesteen is beter, maar brengt de noodzaak tot demontage met zich mee en dus ook van een algehele hera.fstelling. Hetgeen-wij herhalen het nog eens- het werk van de specialist is. Bronvermelding: Motor m. 24 1960

PUCH RUILCILINDERS met ortg. zulgers voor lSo175-250 cc S.G. en T.F. RuJI~
'.'"'lr

''': --lau-

cc. Ruilclllnders voor TRIUMPH 650 cc met orlg. zuigers. :ï~250

HARRY MEIJER Sloterwe& 220

-

BADHOEVEDORP

Telefoon 02968-2580.

~ ~

door Ruud van de Velde:

Kampeerweekend Haastrecht

Het kampeerweekend in Haastrecht was georganiseerd door de Motorclub Oldtimer Oudenhoorn. Zoals in de vorige Puch Kurier beschreven was waren alle Puchclub leden uitgenodigd op het kampeerweekend Haastrecht. Joop Reerink was al eerder gearriveerd en had zich gezeteld met zijn caravan op het grote veld. Het was zondag prachtig weer, gelukkig niet zoals het vorige jaar want toen hadden we hele dag regen en nog eens regen. We waren er ruim op tijd en de familie Reerink zorgde voor de koffie. Jan Bosveld kondigde aan dat we om kwart over elf zouden vertrekken. Even hiervoor werden de instructies van het Follow-up systeem doorgenomen. Bij de start stonden zo'n kleine 30 motoren gereed waarvan enkele met zijspan o.a. een prachtige Peugeot uit 1924, en natuurlijk 6 Puch's waaronder er twee van Henk Scholten. Nadat we' gestart waren ging het richting Oudewater, het ging niet zo snel zodat we goed konden genieten van de omgeving en er werd natuurlijk Het Follow-up systeem gehanteerd. Op een gegeven moment nadat we verscheidene kruisingen waren gepasseerd kwamen we in de omgeving van Montfoort hierna ging het richting De Meern. De rit verliep voorspoedig en bij de kruisingen wisten we precies waar we heen moesten. Er was zo goed als geen rook te bekennen, eigenlijk niet verwonderlijk met al die viertakten. Bij Harmelen zouden we een hapje gaan eten, maar voor het zo ver was zou ik mij zelf opofferen voor een signalering op de weg. Echter toen ik gestopt was sloeg

de motor af. Helemaal dood, wel nog even naar de koolborstels gekeken maar die waren nog verbonden. Mij werd voorgesteld hem maar in de bezemwagen te zetten, eigenlijk ging me dat mijn eer te na, maar ik kon de jongens niet laten wachten. Ik zelfmocht met de Vip-bus meerijden die bemand werd door vriendelijke dames. Na 2 km mocht ik mijn gewonde ros weer uit de bus halen omdat we op het rustpunt waren. En ja hoor ik zie het al, een opgeblazen accu. Cor de technieker van Motorclub Oudenhoorn controleerde nog of hij niet te veel bijlaadde. Na een geleende accu van Jan Bosveld, en een gevulde maag gingen we weer op pad. Omdat het Follow-up systeem goed zijn werk deed kwamen we na wat oponthoud weer bij elkaar. Ook Floor had te kampen met elektrische problemen, zou het in de lucht zitten of zo. In de omgeving van Woerden was ik weer aan de beurt om mijn paard op het goede spoor te houden, een onderbroken koolborstel, die ik maar klem heb gezet om toch contact te kunnen maken. Bij eetcafé de Krom werd dit verholpen door een verse koolborstel vanAnton. Bij Bodegraven moesten we afscheid nemen van Anton en Coby , die gingen meteen naar huis. Na een klein kwartiertje door Hekendorp gereden te hebben waren we omstreeks 5 uur weer op de camping waar Floor en Cor al snel het probleem van de elektriciteit opgelost hadden. Jan Bosveld gaf nog een afscheid speech, en met een leuk aandenken van deze prachtige dag reden we voldaan naar huis. Jan namens alle Puchclub leden die hebben meegereden hartelijk dank voor deze geweldige dag. Hopelijk tot een volgende rit, Rittenredacteur Ruud van de Velde

Verhalen-index Puch-kurier 1 t/m 56 nr blz

nr blz

Puch interesse

2

Twee-eenheid en karaktervorming

20 27

Puch geschiedenis

3 12

Bromfiets of motorrijwiel

22

Puch rijders trekken naar Oastemijk

4

Dames op den motor

22 12

Uit het dagboek van een Puch rijder (dl. I)

5 10

De wonder Puch van Jan Dekker

23

Sneller maken (Puch-Husquvarna

6

4

Weet u dat ik heb geracet

27 10

Uit het dagboek van een Puch rijder (dl. 11)

6

7

Puch tour du Monde

28

7

Uit het dagboek van een Puch rijder (dl. lil)

7

3

Twee uit een nest (Puch SVI SVS )

29

6

Puch Styrette

7

7

Amsterdam Parijs v.v. als imijtraject

29

15

Wat doet het Puch virus

7 11

Puch 250 SGS

30

6

Uit het dagboek van een Puch rijder (dl. IV)

8

3

Puch helemaal nieuw 350 GS

33

8

Puch Styrette vervolg

8

6

KNMV kampioenen 19 54

33 13

De nieuwe Puch 125CC

8

8

Wat rijdt, dat slijt

33

16

Cmyral de man die niet terug kwam

8

10

Zit u goed

35

16

Op bezoek bij de ontwerpen van de L.S.E

9

5

De 350cc Puch toont wat ze kan

36 15

2

10

Praktische motorrevue Puch 250 TF

10 11

Puch motorrijwiel 125 TT

11

22

Motorrad testet 150 TL

11

4

Met een 250cc Puch 13.00000 km door Azië (Max Reisch) I

11

10

Met een 250cc Puch 13.00000 km door Azië (Max Reisch) 11

12

6

The 248cc 250 TF Sport

12

12

Op bezoek bij Puch in Graz

12

18

Puch 250TF

13

7

Praktische motorrevue 175 SV/SVS-250 SG/SGS 13

14

Motorrad baut am motor (Puch 250 SGS) dl. 1 37

9

16

6

Successen en records

37 10

La 125cc Puch dalnasso

37 14

Motorrad baut am motor (Puch 250 SGS) dl. 2 38 16

A Continental Square Four (Puch 500)

13 23

Dubbelzuigers

15

13

Een brief en een antwoord

17

4

Dubbelzuigers (dl. 5) DMF

17 10

Snelle tijden en een dramatisch slot I

18

Dual-Piston Two stroke

18 12

Snelle tijden en een dramatisch slot 11

19

8

FN 17 Sec dubbelzuiger tweetakt

20

14

Een Puch reed de wereld rond

20 21

Proefrit nieuwe Puch M125

20 25

8

De Motor van de wereld kampioen die te lui was om te schakelen

39

9

Motorrad baut am motor (Puch 250 SGS) dl. 3 39 16 Motorrad baut am motor (Puch 250 SGS) dl. 4 40 28 PuchVirus

42

12

Puch Tweetakt- Twin

48

8

Poedercoating

48

15

Demping

51

20

220 Puch's per dag

52 21

Het uur der Juniores

53 21

Puch-BMW

54 18

VDO accessoiers

55

De Motor van de wereld kampioen die te lui was om te schakelen

55 39

Nieuwe tereinmachines van Puch en Villa

56

12

13

door: Charles Burki

Duel in de zon In het leven van de mens zijn er bepaalde dagen, waarop er belangrijke dingen gebeuren. Let maar eens op hoe nauwkeurig het noodlot u in zijn agenda heeft genoteerd. In mijn bestaan speelt Dinsdag een grote rol. Ik trouwde op een Dinsdag, heb eens op een Dinsdag onder een truck gelegen, moet op een Dinsdag mijn belasting betalen en hoop daarvoor a.s. Dinsdag de honderdduizend uit de loterij te trekken. En ... op Dinsdag is er de zo beroemde clubavond van de M.C.Z.H. ja, juist! Dat rumoer dat u op de Laan van als maar voort drie straten ver hoort. Alleen maar biljarten en bridgen weet u! Een van de meest beweeglijke en elegante leden is wel de heer Langestraat, een uitnemend biljarter en een gevaarlijk, bridger. In het dagelijks leven niet zo gevaarlijk en de sympathieke directeur van de Delftsche Motoren Handel. Als u hem goed kent, mag u hem gewoon les noemen. Op die bewuste avond lag hij voor driekwart op het biljart gedrapeerd tijdens dat gezellige tik-tak-tok spel en op het punt een dikke "twintig" in de wacht te slepen toen hij mij juist uitgerekend op dat kritieke ogenblik een minder hoorbare opmerking over tweetaktmotoren hoorde maken. Nu moet u weten dat les Langestraat zich zo'n beetje de vader van alle Puchs voelt en het moet gezegd worden, dat hij voor zijn kinderen opkomt. Het werd geen tik-tak-tok, alleen maar tik en ziedend daalde hij het biljart af. Kort en goed, het werd een formele uitdaging. Zo meneertje, een tweetakt niet goed? Had u er dan ervaring mee? Reed meneer dan misschien motor? Rood van schaamte moest ik bekennen, dat ik automobilist geworden was en Knetter in een donkere hoek van de garage onder het spinrag zat. Laat ik u vertellen, dat ik er niet meer onderuit kon. Langestraat wierp mij de handschoen in het gelaat. Spontaan stelde hij een Puch 250 T.F. (en nog wel een nieuwe) tot mijn beschikking met de vriendelijke uitdaging het ding maar eens kapot proberen te maken. Ik was gedwongen de handschoen op te rapen onder hoongelach van de altijd aanwezige getuigen (altijd heb je van die onsympathieke lieden) en wrede gedachten flitsten door mijn brein om Puchmans hartgrondig om zeep te helpen. Ik dacht aan lepels zand en dergelijke martel-ingrediënten doch een laatste restje sportiviteit gaf tenslotte de doorslag. Ik stippelde in grove trekken een "moordrit" uit op de kaart. Als Puchmans mij op

eigen kracht daarna weer thuis bracht zou ik me gewonnen geven. Om het risico voor mij zo klein mogelijk te maken verzekerde ik me van een beproefd reisgenoot uit vroeger jaren, Jo van Rest die behalve een nummertje scheuren ook verstand heeft om de brokken aan elkaar te passen. Ik was dus in goed gezelschap en voelde me safe. Bovendien had ik nu een deskundige getuige bij de hand om me gelijk te geven want ik was zeker van de overwinning!! Puchmans kwam de laatste dag voor het vertrek pas. Op de kilometerteller stond niet meer dan 7 5 0 km. Ter nadere kennismaking reed ik met hem enige blokjes om en bracht de stand tegen de avond op 836.Toen kende ik hem voldoende om er het beste van te hopen. Om het nog moeilijker voor me te maken had het lot er voor gezorgd dat Jo's motor een BMW RSI was. Dat beloofde wat! Arme Puch, dacht ik. De avond werd doorgebracht met pakken en meten. Het zou een kampeertocht worden en uit den aard der zaak werd de bepakking nogal zwaar. Na een laatste inspectie en ons overtuigd te hebben dat we de toerboekjes van de K.N.MV., bij ons hadden, vertrok-ken we Maandag de vierde juni om halfzes in de morgen. Om negen uur B~el. Halfelf de Franse grens. Hier beleven we onze eerste schok, Jo blijkt zijn Carnet de Passage thuis te hebben laten liggen. Hevige schrik en gruwelijke gedachten van terugrijden, Jo ziet al witjes doch gelukkig bestaat er nog zoiets als een laissez-passer welk hemels document 200 Franse frs. kost voor een verblijfvan 10 dagen; we zijn gered! U weet het dus, vergeetachtigen onder de groottoeristen! Met een boordevolle tank Belgische benzine accelereren we Frankrijk in. Prachtwegen en onze kruissnelheid houden we op 70 km per uur. We hadden afgesproken om de eerste twee dagen zo ver mogelijk te komen, de beste tactiek voor lange reizen. Via Laon, de oude mooie vestingstad met de oude wallen, rijden we verder over Meaux, Melun naar Fontainebleau. Omdat deze stad een daverend toeristencentrum is door de mooie bossen en kastelen zijn de restaurants en hotels er evenredig duur en we rijden dan ook maar gauw door tot Bourron aan de rand van de bossen. Daar treffen we een prima eethuis. Het geheelligt op een viersprong en onder het eten hebben we volop gelegenheid het snelverkeer gade te slaan. Nou, het moet gezegd worden, dat de Fransen weten wat scheuren is. Als er dan zo'n geweldige camion langs je heen raast, heb je onwillekeurig neiging het brood op

1

tafel tegen te houden. Groot is nog het aantal oude brikjes van zeker 25 jaar oud. Het pleit voor de franse monteurs dat geen enkele van deze museumstukjes een rookpluim vertoont. Het diner was best, niet duur en gesterkt bestegen we onze rossen. De zon stond al laag en het werd uitzien naar een goede kampeerplaats. Nou, die vonden we dan ook, enige kilometers voor Montargis. Even over een droog slootje en aan de rand van een bos op heerlijk zachte grond werd voor de eerste maal de tent opgezet Onder de tent bij het licht van de zaklantaarn kijken Jo en ik op de Michelinkaart en maken we plannen voor de volgende dag. Dan kruipen we in de slaapzak en zijn onder zeil in S minuten. We ontwaken met de zon in de tent. We kiezen de tentrichting nl. altijd zó dat de zon ons 's morgens wekt. Een beetje stijf en rillerig wordt het ontbijt klaargemaakt en dan volgt het vervelende inpakken en opladen. Na tien minuten, draaien we achter elkaar het bos uit, de grote weg op, verdere avonturen tegemoet. Het is tien uur en het mooiste weer van de wereld. We knallen dadelijk al Montargis binnen waar briefkaarten worden gepost en de toerboekjes voor de eerste maal worden afgestempeld. Het stadje is oud en heeft, nauwe drukke winkelstraatjes met mooie oude geveltjes. Veel tijd is er echter niet en we gaan verder. Bij Gien rijden we over de Loire die een hoge waterstand heeft en nu wel tweehonderd meter breed is. Vanaf Gien kaarsrechte wegen rechttoe rechtaan naar Bourges, wegen die nu al naar de Middellandse Zee leiden. Er is weinig verkeer zodat we volop kunnen genieten en toch een stevig gemiddelde kunnen draaien. Soms rijden we naast elkaar en zie ik dat Jo goedkeurende blikken op Puchmans werpt. Ik moet stiekem bekennen dat mijn moordplannen een beetje op de achtergrond zijn geraakt. Alles om ons heen is in volle bloei. Geuren en kleuren strelen onze zintuigen en dan kun je met de beste wil ter wereld geen snode plannen koesteren jegens een onschuldige motor die zo erg zijn best doet. Onder het genot van een pikzwarte café-filtre, in Bourges, namen we de omgeving wat op. Aan de overzijde ging het onder een troepje jongelui erg gezellig toe en onze aandacht steeg nog meer toen we in de groep een paar jongedames van uitzonderlijke schoonheid ontdekten. De ober werd geraadpleegd en legde uit dat aan de overkant de Ecole Nationale des Beaux Arts stond. Toen hij zag dat ik hevig geïnteresseerd was, gilde hij iets naar de groep en na een minuut was het contact tot stand gebracht. Als oudleerling van de Parijse Academie werd ik met open armen ontvangen, de school binnengetrokken waar ik na de expositiezaal te hebben bezichtigd de drie ver-

schillende ateliers heb bezocht In de afdeling ceramische kunst klapte mijn mond open bij het zien van de moderne opvattingen in het pottenbakken. Het was fantastisch wat de leerlingen onder leiding van de jonge professeur Legrand wisten voort te brengen. En toen uitkwam dat ik zijn schoonvader in de lichtstad had gekend, werd het helemaal gezellig. Was het een wonder dat ik voor een poos Jo en ons reisdoel vergat? Na een uur belandde ik weer bij hem. We lichtten onze hielen met wat regen achter ons aan. De weg gaat wat stijgen en we komen kennelijk in de streek van de bremstruiken Zigzaggend, klimmend en dalend gaat het door hele vlammenzeeën van helgele bloemen. Wat hogerop de ruïne van een oud kasteel op een dichtbegroeide spits. We staan er een tijdje naar te kijken. Op de achtergrond verrijst machtig de donkere kegel van de Puy de Dóme met rafelige wolkenslierten. Ik denk terug aan de tijd dat de burcht nog door de ridders bewoond werd en onwillekeurig voel ik me op een vurig raspaard zitten met achter me een schone jonkvrouw die ik net uit dat kasteel geschaakt heb. Ik ontwaak uit mijn droom door een rauwe gil van Jo dat de regen vlak achter ons aan zit. Gás dus maar weer en ik besef dat toch werkelijk op een raspaard zit al heb ik dan in plaats van de zo begeerde Hildegonde een zware kampeerbepakking achterop. We snellen voort en Riom, een voorstadje van Clermont-Ferrand bereiken we na een zeer bochtig traject. Hoog boven alles troont de torenspits van de kerk. Geen tijd voor al dit moois, Puchmans krijgt de sporen en na een serie flinke acceleratie-rem-proeven in het vrij nauwe stratencomplex leggen we in stevig tempo de laatste IS km af naar Clermont-Ferrand. Zacht deinend op het zweefzadel zijn mijn gedachten bij de Puch. Tot dusver is de gereedschapstas er nog niet aan te pas gekomen. Alleen had hij zo nu en dan last van maagstoornissen. Dat kon ook niet anders met het gemene vocht dat de Fransen als benzine verkopen. Ook Jo z'n motor hikte wel eens op één pit. De remedie is eenvoudig bij de Puch. Gooi hem terug in een lagere versnelling en geef gas, flink gas en hij is weer schoon. De machine is ideaal voor groot toerisme. Zodra een snelheid is bereikt van pl.m. 40 km stuurt Puchmans als het ware vanzelf. Ik kan hem gerust een duw tegen zijn stuur geven, want er gebeurt niets. Dit vindt zijn oorzaak in de vrij lange achterloop en de werkelijk fluwelige voorvering. Het resultaat: hij stuurt als een scheermes, ook door diepe kuilen. Het grootste gemak geeft echter de oliepomp, die het mengen van olie en benzine vervangt. Het neemt een hele zorg van je af

~ ~

...

wat op een lange buitenlandse tocht het toeristisch genot verhoogt. Aangezien we niet te dik in de deviezen zaten, had ik reeds spoedig een kleine kostenberekening klaar want we wilden toch wel graag weten waar we eventueel aan toe waren. Het viel mee. Over de eerste duizend kilometer dronk de Puch een liter benzine op ver over de dertig km. En om soepel in zijn botten te blijven over diezelfde afstand twee liter olie. Nu, daar kun je niet arm van worden! Jo heeft voor zijn motor een onderdeeltje nodig en we krijgen van een pomphouder het adres van Monsieur Cornet in Clermont-Ferrand. Dit heer blijkt een plaatselijke beroemdheid te zijn en wel de locale motorkampioen voor solo en zijspan. Hij toont ons vol trots zijn lOOOcc H.D. en vertelt van de stratenraces, die vorige week in de stad waren gehouden. Vorig jaar had Cornet in een van de bochten zijn passagier verloren zodat dit jaar geen enkele liefhebber voor zijn zijspan is komen opdagen. Dan maar een zak zand dacht onze vriend. Het ging prachtig tot hij in diezelfde bocht ook de zandzak verloor. Hij eindigde als tweede. Door zijn tussenkomst aten we goed en goedkoop in het dub-restaurant en verbleven even voordelig in een net hotel omdat we "van de motorclub" kwamen. Om halfacht draaien we de volgende dag de hotelpoort uit. We hebben er echt zin in en het is of de motoren dat aanvoelen. In de frisse berglucht spuit Puchmans de hellingen op, met gemak in zijn drie. De tweede versnelling komt er niet aan te pas. Even een tunnel in de bergwand door en voor ons zien we besneeuwde toppen en een heerlijk bergmeer. Het

fototoestel komt er nu zo vaak aan te pas, dat Jo waarschuwt voor warmlopen. Iets verder weer een bergmeer op een van de hoogste punten. We zijn nog niet tevreden en gaan rechtsaf, waar we een smal bergweggetje volgen met onbekende bestemming. We komen aan een bergzadel en de weg daalt hier weer. Hier wordt halt gemaakt en we kijken rond. Rechts van ons zie ik een bult verrijzen van ongeveer honderd meter, waar hier en daar nog een mop sneeuw tegels aangeplakt ligt, die langzaam aan het smelten is. De begroeiing is alleen gras met vele wilde narcissen. Ik word overmoedig en zonder iets te zeggen ga ik van de weg af en geef gas. Voor uit Puchmans we gaan naar boven! Laat me niet in de steek! Daar gaan we, stom nagestaard door een herder met een stelletje bruine Puy de Dóme koeien. Ik hoor Jo nog iets roepen over vastlopen en zo, maar ik had het strijdperk nu eenmaal betreden en wilde het nu eens tussen de Puch en mij "regelen". Hoger en hoger gaat het. Prachtig mooi gonst de tweetakt en diep deinen de telescoopvorkeinden in de bussen, terwijl het stuur merkwaardig stilligt. Ik ontwijk de ergste plekken en laveer op de zeker 30% helling langs de sneeuwtoppen. De hellingshoek wordt minder en minder en eindelijk sta ik boven op de top bij een uitzicht of observatie huisje van beton, dat wellicht in de winter het eindpunt van een skilift is. Als een klein stip)e zie ik Jo beneden staan, die naar me wuift. Ik sta alleen boven met mijn vriend de Puch en ik reik hem de hand. Om me heen de besneeuwde toppen onder een stralende blauwe hemel. (Wordt vervolgd)

De PUCH-fabrieken staan in Oo•tcnrijk, waar machtige bergen het landschaJ> beheersen. Met die bergen werd rekening gehouden hij bet ontwerpen van l'lJC.:II .motoren en ICOOlcra. U merkt het dirc:cl aan h~t f~uo ..

menale klimvermogen ltrekkracl.t} en aan de fantastische remcapaciteit.

PUCH EEN ·BEGRIP IN MOTOR- EN SCOOTERINDUSTRIE

PUCH scaater 150 cc e fcllo accelcra;tic e rob.-aate

wo•Jinin• e lraai aeho.rcn voorschild mot

rO)'Illc bieruimte

•c.lu.kclina:

e

e

e

zeer soepele stuur·

zocr krachtiae remmc:n.

remtrommeh. voorzien van koelribben

PUCH SR f. 1595.-

~~~

'

•

Een dag Puch SR 150 rijden

Dat er in het gezegde "een goede buur is beter dan een verre vriend" inderdaad waarheid kan schuilen, ondervonden wij vorige week nog eens toen wij voor de showroom van de firma Frans Knijff op de Haagse Mauritskade, om de hoek van de straat waar ons hoofdkantoor is gevestigd, een scooter zagen staan, die wij tot dusverre nog niet in de vingers hadden kunnen krijgen. Het was een Puch SR lSO en hij stond daar kennelijk voor demonstratiedoeleinden. Dit model van de Oostenrijkse fabriek werd in het begin van het vorige jaar uitgebracht, de R.A.I.-tentoonstelling had de wereldpremière, en sinds de eerste maanden van dit jaar in ons land geïmporteerd. Hoe groot de belangstelling van het publiek in het land van oorsprong voor dit product wel is, blijkt uit de levertijd; die bedraagt in Oostenrijk ca. tien weken! Tot dusverre hadden de pogingen, die wij hadden aangewend om een Puch van dit type, of het model SRA lSO dat met een elektrische starter is uitgerust, doch dat verder geheel identiek aan de SR lSO is, in handen te krijgen voor het maken van een roadtest of een rijproef volkomen gefaald. Ook de importrice, de N. V. R.S. Stokvis en Zn, kon ons niet helpen. De goede buur echter, de heer Knijff, had maar een paar woorden nodig om ons de scooter voor een dagje mee te

geven en zo zijn wij dan eindelijk toch in staat om onze lezers het een en ander van Puch's nieuwste product te vertellen. Via het voorste luikje in de beplating zijn de brandstofkraan en de tickier van de carburateur heel gemakkelijk te bereiken. Dit luikje - ook de details kunnen belangrijk zijn - wordt op simpele wijze geopend door de knop aan de buitenkant naar beneden te drukken. Het luchtfilter is vast op het deksel gemonteerd en gaat dus mee naar buiten; door middel van een rubberring wordt de afdichting verkregen. De kickstarter is rechts naast de voetplank opgesteld ter hoogte van de voorkant van de motoromhulling. Deze starter, waarvan het deel waar men de voet op zet naar binnen is te draaien, wordt in voorwaartse richting neergetrapt en dit kan op even gemakkelijke manier gebeuren wanneer men rechts naast de scooter staat ofwel op het zadel is gezeten. De uittrekbare knop van de choke is in het midden op het luikje te vinden. De brandstoftank kan, inclusief 1,SI reserve, 71 bevatten, de vulopening bevindt zich tussen de twee zadels aan de rechterkant van de Puch. Het starten van de 1SOcc tweetaktmotor leverde ons de enkele malen, dat wij het die dag hadden te doen, in het geheel geen problemen. De drie versnellingen

worden geschakeld door middel van het draaibare handel op de linker-stuurhelft. Aangezien de kilometerteller, die op fraaie wijze een plaats in de koplampbeplating heeft gekregen, nog geen 400 km aanwees toen wij 's morgens met de SR op stap gingen, konden wij uiteraard niet al te bruusk met het gashandel omspringen. Het acceleratie-vermogen van de 150cc krachtbron was alleszins bevredigend, de motor is er kennelijk op gebouwd om snel op toeren te komen het vermogen bedraagt 6 pk bij 5500 omw/ min. De koppeling is licht te bedienen en grijpt soepel aan; ook in de uiterste standen van het versnellingshandel, dus in de eerste en derde, behoeven hand of pols niet in een onnatuurlijke houding gedraaid te worden en kan het koppelingshandel steeds met "gevoel" worden bespeeld. De neutrale stand van de wisselbak wordt ingeschakeld door het handel tussen de eerste en tweede versnelling te plaatsen, na enige oefening is het daarbij niet meer nodig om de aanduiding op het stuur in het vizier te houden. Zoals meestal, met een drieversnellingsbak het geval is, ligt er ergens tussen de diverse versnellingen "een gat", d.w.z. dat de versnellingsverhoudingen daar nogal ver uit elkaar liggen. De eerste en de tweede versnelling van de Puch zijn ietwat aan de lage kant gehouden - hetgeen voor een scooter, die in uitgesproken bergland werd geconstrueerd op zichzelf niet verwonderlijk is -, waardoor de tweede en derde versnelling wat ver uit elkaar zijn komen te liggen. In de tweede versnelling moet derhalve flink worden doorgetrokken wil de motor in de hoogste versnelling direct goed opnemen. Vooral tijdens het rijden in de stad, waar men ter wille van het inhalen graag steeds over een behoorlijk trekvermogen wil blijven beschikken, schakelden wij niet te vlug in de derde versnelling. Heeft men zich aangepast aan deze specifieke "karakter-eigenschappen" van de Puch, dan kan altijd en overal even vlot met de scooter gehandeld worden, want - zoals gezegd - de acceleratie is voldoende. Natuurlijk konden wij met de nog niet ingereden motor geen topsnelheden vaststellen. Het gemak, waarmede echter de naald van de snelheidsmeter in de buurt van het cijfer 80 bleef staan, toen wij eenmaal van een hoge brug afkomende een paar honderd meter het gas ook op de vlakke weg openhielden, gaf ons de overtuiging, dat de topsnelheid die de fabriek opgeeft (80 km/u) zonder meer gerealiseerd kan worden. Het uitlaatgeluid van "onze" Puch was onder alle omstandigheden aanvaardbaar; de geluiden, die de motor en de transmissie voortbrengen en die door het plaatwerk nog versterkt worden, ondervonden wij

enkele malen wel als hinderlijk. Het kritisch toerental, waarbij trillingen op de voetplank merkbaar waren, echter niet of nauwelijks aan het stuur, lag bij ca 60 km/u. Omtrent de vering, wegligging en hanteerbaarheid van de Puch kunnen wij vollof zijn. De vering, vooral van de schommelarmen voor, deed ook op slechte polderweggetjes-en die zijn er in Zuid-Holland bij de vleet te vinden - onder alle omstandigheden ruimschoots zijn plicht. Wat door voor- en achtervering niet verwerkt kon worden, en dat was op zichzelf maar heel weinig, werd in laatste instantie opgevangen door het comfortabele zweefzadeL Wij voor ons prefereren op een scooter nog altijd een zadel boven een buddyseat. Het geeft juist dat tikje meer "houvast", dat op een dergelijk voertuig welkom is. Wegligging en stuureigenschappen ondervonden wij als uitstekend, waaraan de 12 inch wielen zonder twijfel het hunne hebben bijgedragen. Zonder moeilijkheden te voorschijn te roepen konden wij ook op slechte wegen met een naar verhouding behoorlijke snelheid de scooter in scherpe bochten laten overhellen. Geen enkele maal werd het eenmaal ingezette spoor verlaten en onmiddellijk reageerde het apparaat op het kleinste commando van de berijder. De grondspeling is meer dan voldoende om te voorkomen dat de voetplank of de standaard onder de geschetste omstandigheden de grond kunnen raken. De remmen in beide wielen volbrachten hun taak bij elke snelheid zeer naar behoren. De voorrem vooral stak ver boven de middelmaat uit, hetgeen het gevoel van veiligheid op de Puch in niet geringe mate versterkte. Het voorkomen en de afwerking van deze Oostenrijkse scooter moge er zijn. Vanafhet voorspatbord tot en met de koplamp en het voorschild vormt de beplating één geheel. De plaatsing van de veerelementen van de schommelarmen van het voorwiel aan de buitenkant van het spatbord in de daarvoor aangebrachte uitsparingen is onconventioneel, doch niettemin naar onze smaak wel geslaagd waar het de vormgeving betreft. De motorkap is in zijn geheel in voorwaartse richting opklapbaar, waardoor de motor, transmissie en alles wat zich nog meer onder het plaatwerk bevindt op buitengewoon goede wijze bereikbaar zijn. Om dit opklappen mogelijk te maken dienen aan. weerskanten klemmen te worden losgedraaid, een sleutel daartoe is bij het gereedschap gevoegd. Voor aan de motorkap, onder op de voetplank, is het scharnier. Voor verdere details van de Puch SR 150, die wij na deze kennismaking als een geslaagd ontwerp mogen beschouwen, kunnen wij naar nevenstaande, korte, specificatie verwijzen.

Technische gegevens Puch-scooter SR 150 Motor: eencilinder geforceerd gekoelde tweetaktmotor met omkeerspoeling. Boring: S 7 mm, slag S 7 mm; inhoud 147 cc, compressie verhouding 1:6,5; vermogen 6 pk bij 5500 omw/min; Bing carburateur 1/22; mengsmering in verhouding 1 op 25, SAE 50. Electr. inst.: Bosch wisselstroomdynamo 6V 30W, gelijkrichter, 130 mm koplamp, stoplicht, accu, stadslicht. Transmissie: Primaire ketting in oliebad, secundaire ketting in stofdichte kast, drie versnellingen, met draaibaar handel op stuur, meervoudige platenkoppeling in oliebad, totale overbrengingsverhoudingen 18,6-10,7-6,18. Vering: voor schommelarmen met hydraulisch gedempte veerelementen; achter scharnierende vork met horizontaalliggende schroefveren en een hydraulische demper; max. veerweg voor 70 mm, achter 80 mm. Tankinhoud: 7 liter, waarvan 1,5 l reserve. Wiel- en bandenmaten: 3,25x 12", bandenspanning: voor 1,25 atm. achter voor sologebruik 1,6 atm., met twee personen 2,00 atm., wielen onderling verwisselbaar.

Remmen: doorsnede remtrommels 124 mm , breedte remvoering 25 mm. Afmetingen: lengte 1900 mm, breedte 650 mm, hoogte 940 mm, wielbasis 1325 mm, zadelhoogte 780 mm, grondspeling 145 mm. Eigengewicht compleet, doch zonder brandstof en reservewiel 123 kg. Fabrieksopgave van topsnelheid: ca 8o km/u; idem voor brandstofgebruik 2,41 op 100 km bij een snelheid van 60 km/u, stijgvermogen: met een persoon ca 38%, met twee personen ca 23%. Prijzen: model SR lSO met twee zadels fl 1575-, met buddyseat fl162S,-. Het model SRA 150 (dat is uitgerust met een elektrische starter), voorzien van een buddyseat fl182S,- Reservewiel fl 85,-

Hier had u advertentie kunnen staan

JOSEF WIESER Onderdelen voor Puch motoren Leutzmannsdorf 8 A-3372 Blindenmarkt Oostenrijk tel./fax: 0043-7473- 6113 http://members.aon.at/puch-wieser

JAVAANS LOPEND BUFFET "'· lf,HOIIW'II Jtt6oroa'M ---lfO,JfAMC' - - tel. (0522) 451991 Onderdelen voor klassieke sportmotorfietsen Complete motorfietsen/bromfietsen ouden nieuw Onderdelen speciaal voor Puch SG/SV: • bobine & contactpunten • ketting & voortandwielen • zuigers • koppelingsplaten • pakkingen • 6V accu zwart • klassieke banden Tevens kleding met Puch logo en diverse onderdelen voor jongere cc modellen (Cobra e.a.)

50

Mr. J. de Blieckweg 1

"

7958 RE Koekange

Vrijdag t/m zondag keuze uit 28 gerechten + soep, onbeperkt eten voor 28.75 p.p. Maandag t/m donderdag, onbeperkt eten voor 23.50 p.p. 65+ers betalen maandag t/m donderdag 13,50 op vertoon van 65+kaart Afhalen en catering, tevens aparte ruimte voor bruiloften en partijen. INDONESISCH RESTAURANT

1!1411~ !I~Y~I'JI!! Springersdiep 3 Winkelcentrum "De Terp" Capelle aan den IJssel (Oostgaardel Telefoon: 010-4516088 Fax: 010-4584231 Openingstijden: maandag t/m donderdag van 16.00- 22.00 uur vrijdag t/m zondag en feestdagen van 15.00- 23.00 uur

Hèt adres voor klassieke motoren! Gespecialiseerd in Engelse en Italiaanse merken, zowel straat- als racemotoren. Tevens brede accessoirelijn en een grote hoeveelheid onderdelen op voorraad. · Raadpleeg ons voor al uw PUCH zoekopdrachten of zoekopdrachten voor andere merken.

The Motorcycle Company BV Ambachtstraat 3 2861 EW Bergambacht, Nederland Telefoon +31 (0)182 352 476 Telefax +31 (0)182 352 351 [email protected] Bezoek ons op internet: www.the-motorcycle-company.com

In samenwerking met FTR Classic Motorsports. Uw adres voor restauratie, tuning en onderhoud.