Stichting
HAR
Hulp aan Roemenië
Secretariaat Ben en Ria Theissen Touwslagersbaan 30j 6602 AL Wijchen 024 6412951 Rek.nr.Rabobank 135454700 K.v.K. 1044634 www.stichting-har.nl e.mail:
[email protected]
ROEMENIE 14de jaargang Nr.4
12 mei 2009
18 juli 2009
Inhoud: Wederopbouw kindertehuis Brandweeroefening Project voor de ouderenbond Sponsorlijst
Ons kindertehuis “VISATORII” (dromen) wordt weer een droom. Wat een verschrikkelijk drama voltrok zich op 12 mei. De brand in het kindertehuis heeft ons, en velen met ons, enorm geschokt. Dezelfde week arriveerden wij in Roemenie om de schade te bekijken. De reis ging voor ons gevoel te snel, zo bang waren we over wat we te zien zouden krijgen maar bij aankomst bleek dat ongegrond. Ten eerste waren de mensen daar zo overstuur dat wij ons juist heel sterk konden opstellen en hen konden troosten en ten tweede waren ze al zo snel weer met de wederopbouw begonnen dat we verbaasd waren over de werkzaamheden die ze al hadden verricht. Van alle zwartgeblakerde muren was de stuclaag verwijderd, de verbrandde balken, kozijnen, deuren, meubels enz. waren eveneens verwijderd en ze waren al begonnen met het maken van een nieuw dak. Het gehele dak werd gesponsord door de gemeente Fundu Moldovei en lokale sponsors. De aanblik was dus lang niet zo verschrikkelijk dan we verwachtten. Ondanks deze vreselijke gebeurtenis hebben we allerlei redenen om dankbaar te zijn. Het voornaamste is en blijft dat de kinderen zijn gered al was het voor één jongetje op het nippertje. Verder ondervonden we zoveel medeleven van iedereen, zowel in Nederland als in Roemenie en iedereen was bereid om ons te helpen, financieel en met raad, dat we ons ook weer gesterkt voelden. Verder werd er in Fundu Moldovei hard gewerkt om de kinderen weer zo snel mogelijk een tehuis te kunnen geven omdat ze momenteel nog bij gezinnen in het dorp zijn ondergebracht. De kinderen komen vaak samen bij het tehuis. We zijn na de brand 3 maal in Fundu Moldovei geweest en telkens troffen we er meerdere kinderen aan. Het heeft even geduurd voor de psychologische hulp voor de kinderen op gang kwam omdat ze dachten dat de kinderen geen hulp nodig hadden maar we hebben gepraat met enkele kinderen die aangaven bang te zijn om weer in het tehuis te gaan slapen en ze droomden van de brand dus we stonden erop dat ze hulp zouden krijgen bij het verwerken van het drama. Het lijkt erop dat de kinderen het redelijk verwerken. Tijdens ons laatste bezoek hing er een vrolijke en ongedwongen sfeer. Dankzij sponsors in Nederland en Roemenie is het bedrag voor de financiering van de wederopbouw snel bijeen gebracht. Voor ons was het een enorme steun in de rug die we op dat moment ook hard nodig hadden. Het is hartverwarmend dat zoveel mensen met ons meedachten en meeleefden, het toont de waardering voor ons werk. Heel hartelijk dank allemaal, het gaf ons weer het vertrouwen dat het allemaal weer goed zou komen. En het komt ook allemaal weer goed. Omdat de brand is ontstaan door een constructiefout van de aannemer loopt er nog een proces tegen hem, aangespannen door de Roemeense leiding, maar veel vertrouwen in de afloop hebben we niet. Over enige weken is het tehuis weer helemaal af, zelfs weer gemeubileerd. We vonden een stichting die ter plekke poolshoogte ging nemen en deze stichting was bereid om de inboedel te financieren. Binnenkort kunnen de kinderen weer terugkeren. Ondanks alle ellende denken we op een positieve manier terug aan het gebeurde en daar hebben velen van u en drie stichtingen aan bijgedragen. BEDANKT ALLEMAAL.
Bij elk bezoek aan het kindertehuis ondernemen we iets met hen. Omdat de kinderen tijdens de brand alles verloren hebben verzamelden we allerlei kleine cadeautjes die we als prijsjes weg konden geven. Er werden 5 groepjes met kinderen gevormd die met de opdrachten in de hand de fotopuzzeltocht gingen lopen die we de vorige keer hadden uitgezet. Tijdens de tocht kregen ze limonade en wat lekkers en ze moesten deelnemen aan een spel. We hadden van tevoren geschreven wat we van plan waren en ook hadden we gevraagd of we samen konden barbecueën. Terwijl Radu het vlees grilde werd het terrein versierd en bij terugkomst was er de spanning:welke groep had gewonnen? Er lagen immers cadeaus op hen te wachten. Op één kind na waren alle kinderen aanwezig op deze bijzondere dag die door ons was voorbereid om de kinderen weer samen te brengen omdat ze op diverse adressen verblijven. Nadat de kinderen een prijsje in ontvangst hadden genomen mochten ze ook nog een knuffel uitzoeken en zelfs de 18 jarige jongen liet de knuffel daarna niet meer los. Tot slot kwam de grootste verrassing. Omdat de kinderen ook de herinneringen uit hun verleden verloren waren hadden we voor elk kind een fotoalbum gemaakt met foto’s van de laatste drie en een half jaar, ook foto’s van de werkstukjes die ze gemaakt hadden. We hadden 1080 foto’s die verdeeld werden over albums, voor elk kind een. Wat waren ze daar blij mee. Ze raakten niet uitgekeken op hun eigen en elkaars foto’s. De kinderen zijn nu op kamp, wij hebben een gratis verblijf voor hen kunnen regelen dankzij de hulp van preot Dorin die hen ook nog een maaltijd aanbood, de gemeente betaalt de vervoerskosten en onze stichting betaalt de extra levensmiddelen. Zo kunnen ze weer een week samenzijn en dat is goed voor het verwerken van de catastrofe die hen overkwam. Wij zijn trots op alles en iedereen dat 4 maanden na het uitbreken van de brand de kinderen weer herenigd zullen zijn in het volledig herbouwde tehuis.
Wat is het een dankbaar werk om de kinderen weer blij te kunnen maken met wat speelgoed, een knuffel, foto’s maar vooral met een beetje aandacht. We genoten ook van de inderchampagne uit het feestelijke pakket van de HEMA. Ben, Tom en Herman gaven een instructie oefening aan het brandweerkorps in Fundu Moldovei die via onze stichting een brandweerwagen kreeg in 2002. Overige foto’s: de Roemeense boekhouding wordt onder de loep genomen, een patiëntje in “ons” medische centrum dat in april geopend is en goed draait en een fiets voor deze jongen vanwege de schoolafstand.
oude situatie
Nieuw project voor de oudere Roemenen. De bejaardenbond in Turda mag zich gelukkig prijzen dat de plannen om hun gebouw te renoveren al besproken waren toen de brand uitbrak in Fundu Moldovei, anders waren we niet aan deze klus begonnen. Maar als je iets hebt beloofd moet je het waarmaken. Dat houden we de Roemenen ook altijd voor omdat ze daar iets vrijblijvender over denken dan wij. We wilden deze bond die zoveel voor de oudere inwoners van Turda doet, zo graag helpen. We kennen de voorzitter al 10 jaar en weten dat hij zich inzet voor de grote groep ouderen die het moeilijk hebben omdat ze moeten leven van een klein pensioentje. Er gaat heel wat werk aan vooraf als je met een project gaat beginnen. De eerste aanzet voor het inzamelen van geld kwam van de ouderenbond in Grave die via Tom hoorden van ons werk. Ze bestonden in mei 60 jaar en de opbrengst van deze heuglijke dag was bestemd voor onze de stichting met als doel
ouderen in Roemenie te helpen. Omdat wij in Fundu Moldovei waren toen de receptie van de bond plaatsvond werden we in Grave op een goede manier vertegenwoordigd door onze vrijwilligers Tom, Eline, Herman en Gerrie. Herman deed het woord namens ons. Ook de parochiekerk in Hees had via Herman gehoord over ons werk en ze wilde een bijdrage leveren voor het ouderenproject. Voor mij, Ria, was het een uitdaging om daar 4x in de kerk over onze projecten te praten tijdens een eucharistische dienst. Dankzij de geweldige opbrengst van deze 2 instellingen begonnen we vol vertrouwen aan het project, mede omdat de gemeente Turda het
vernieuwen van het hele dak voor hun rekening nam. Daar hadden we om gevraagd met als mededeling dat we de verdere kosten voor onze rekening zouden nemen maar alleen als ze eerst zelf een bijdrage leverden. De samenwerking met de gemeente Turda verliep perfect. Het gebouw was een echte bouwval en het heeft heel wat energie en transpiratie gekost maar het resultaat mag er zijn. Het is niet af ook al hebben we er bijna 4 weken gewerkt, 10 uren per dag en een week langer dan de bedoeling was. Er zijn nog werkzaamheden die merendeels door de vrijwilligers van de bond verricht zullen worden en een firma werkt momenteel nog aan de muren van een kamer. Roemeense vrijwilligers waren eveneens actief, zelfs ouderen die zwaar werk verrichtten. Allen met hetzelfde doel: ervoor zorgen dat er weer een clubgebouw komt voor de ouderen zodat het ouderenkoor weer kan repeteren, er weer activiteiten kunnen plaatsvinden, de dokter weer gratis consulteert, voorlichting geeft aan de ouderen en waar de ouderen gratis voedsel kunnen ontvangen en andere levensbehoeften. Om het zo goedkoop mogelijk te houden hebben we bedrijven benaderd die bereid waren om te sponsoren met materialen en/of financieel en samen met onze vrijwilligers Tom, Eline, Herman en Gerrie togen we voor de zoveelste keer naar Roemenie om samen het verpauperde gebouw op te knappen. We logeerden gratis in een internaat, daar had de preot voor gezorgd waarmee we al jaren samenwerken. Het was echt behelpen, de matrassen waren slecht, soms was er geen warm water, het toilet liep niet door, alles lekte en schoon was het ook niet maar we hadden privacy al brachten we het liefst de vrije tijd buiten door. Koken deden we in het medische centrum waar een 4pits gaskomfoor staat. Dat verliep uitstekend. Niet alleen is het goedkoper, ook hebben we dan meer variatie en het is gezonder omdat de Roemenen nauwelijks groenten eten terwijl het wel te koop is. Zelfs het brood werd door ons zelf gebakken, we hadden de broodmachine en broodmix meegenomen zodat we dagelijks lekker bruin brood konden eten. Dat is ons uitstekend bevallen. Normaal verblijven we in het bejaardentehuis wat Ben en mij goed bevalt maar als je daar enige weken moet verblijven wil je wat meer privacy omdat Tom, Eline, Herman en Gerrie daar geen eigen toilet en douche hebben. Dit was dus een redelijke oplossing maar we zeggen allemaal hetzelfde: dit was eens maar nooit meer. Daarvoor moesten we ons teveel behelpen. Wat bij de renovatie van het gebouw, ons nieuwe project, tegenviel was dat er geen waterleiding en afvoer was terwijl ze van tevoren zeiden dat het er wel zou zijn en de wanden bleken slechter te zijn dan was voorzien dus moesten we voor de wanden een firma in de arm nemen. De burgemeester kwam met zijn gevolg al op de eerste werkdag kijken en beloofde later dat hij voor thermopane ramen en deuren zou zorgen, dat was niet in ons pakket opgenomen. Ben, Tom en Herman hebben een wand geplaatst, de 3 lokalen en de gang voorzien van een gipsplaten plafond die geïsoleerd werd, de elektriciteit totaal vernieuwd, muren en plafonds gesausd, voor de water aan- en afvoer gezorgd, een keukentje geplaatst, 2 toiletruimten gemaakt, keuken en toiletten betegeld,
centrale verwarming aangelegd en geholpen met het repareren van de muren en vloeren. Het was een gigantische klus. Behalve stof happen hadden de vrouwen ook taken. Gerrie is erg handig en hielp de mannen zover als mogelijk was, Eline zorgde voor de koffie en frisdranken voor alle medewerkers, ontbijt, lunch, afwas enz. en Ria was geregeld op pad voor de aanschaf van materialen en hielp met de vertalingen. Degene die tijd had hielp de ander maar voor de vrouwen was het geen dagvullende taak ook al zagen ze er vaak uit als echte bouwvakkers vanwege de enorme hoeveelheid stof. ’s Avonds kookten we gedrieën een maaltijd voor ons gezelschap en dat was dan een gezellig rustpunt. De voorzitter van de bejaardenbond noemde het gebouw voorheen Hiroshima. Het dak lekte aan alle kanten, de plafonds waren of doorweekt of naar beneden
gevallen, het hout verrot, er was geen toilet en er stond alleen een elektrisch kacheltje in het kantoor omdat de houtkachel niet meer werkte. De vloeren bestonden uit plankjes, gelegd in een teerlaag, een oud gebruik. Supertrots is hij op dit mooie resultaat, hij glundert de hele dag, evenals de andere bestuursleden. In september zullen de werkzaamheden worden afgerond. Tom, Eline, Herman en Gerrie, bedankt voor jullie geweldige inzet. Bijna 4 weken lang werd er dagelijks van 8 tot 18 uur gewerkt, met slechts korte pauzes omdat het zo’n groot karwei was. Zonder jullie zouden we niet aan het karwei zijn begonnen! Ook al wensen velen uit onze en jullie omgeving je een prettige vakantie als we weer vertrekken, ze zouden eens moeten zien hoe we gehuisvest waren. Ondanks ontberingen hebben we samen de klus kunnen klaren. Bedankt allemaal.
SPONSORLIJST van mei tot en met 15 augustus 2009 Na de fatale brand zijn we meteen met een actie gestart en na 2 weken konden we al een behoorlijk bedrag overmaken naar Roemenie voor de wederopbouw van het kindertehuis. Iedereen, ook de anonieme particuliere sponsors en stichtingen, heel hartelijk dank. We hebben het gered, dankzij jullie. Ook dankzij sponsoring konden we aan ons nieuwe project beginnen, de verbouwing van de locatie van de bejaardenbond. Geweldig, dit resultaat. Synprodo Wijchen, Wesso Elektro Wijchen, Electro-technisch Bureau Siberg Amsterdam, Stg. Vraag en Aanbod Buitenmarkt Wijchen, Stiho Wijchen, Jacobs Beheersbaar Onderhoud Schilderswerken Elst, Stichting Het Vierkerkenhuis Hilversum, Agis Zorgverzekeringen Amersfoort, Antonius parochie Hees, Senioren KBO Grave, Berki Brandbeveiliging BV Wijchen, Chinees Restaurant Asia Wijchen, Operational Care Nijmegen, G. Fokke Beheer Elst, Begrafenisonderneming J. Jacobs Groesbeek, Marc Smulders Profile Fietsspecialist Wijchen, Juwelier van Beurden Wijchen, Salon Thijssen BV Wijchen, Maatschap Philipsen Accountants Wijchen, Felix en Henny van Ewijk Wijchen, Apotheek van Poppel Wijchen, DHD Drukkerij Groesbeek, B. van der Aa Holding Wijchen, Ring Foto de Vakman Wijchen, Hema Wijchen, Protestantse Gemeente Elst, Jo en Trees Hendriks Gassel, fam. van Uuden Wijchen, Roel en Tineke Schaart Wijchen, Cor en Corrine van Til Hilversum, Roel Theissen Amsterdam, mevr. Landsman Nijmegen, Jacques en Nolly Janssen Geldermalsen, Fons en Marijke Gijselhart Wijchen, Maurice en Miranda Loermans Beuningen, Arnold en Thea Hendriks Wijchen, Carlo Houtkamp Hilversum, Martin en Ank Tromp Horssen, W. Olsthoorn Rotterdam, Wil en Stini Hendriks Wijchen, G. Westendorp Nijmegen, Mientje Cornelissen Wijchen, Gerard en Loes Hendriks Wijchen, mevr. v.d. Broek Gassel, A. van Heyningen Wijchen, Henk en Trees van Rossum Wijchen, Kitty van Kampen Den Haag, G. Noorland Wijchen, Cees en Netty v. Zandbrink Wijchen, Rien en Gerda v.d. Broek Wijchen, Jan Jansen Wijchen, heer en mevr. Romviel Beuningen, Thea Hofs Wijchen, Cecile Welling Wijchen, Ans Joost Wijchen, Rob en Inge Muhren Wijchen, G. Klaus Kuipers Wijchen, mevr. Uijt de Haag Wijchen, Theo en Ans Straten Nijmegen, heer en mevrouw Sas Wijchen, Paul en Anke Klösters Bathmen, Theo en Rachel Klösters Groesbeek, Paul en Marja van Ooijen Groesbeek, Albert en Riet Klösters Groesbeek, mevr. van Woezik Wijchen, Theo en Ria Hendriks Nederasselt, Leo en Bets Loermans Beuningen, Lucy Stoffels Wijchen, Jo en Wil Brukx Ravenstein, Eef en Toos de Beijer Leuth, Wil en Lily v.d. Ruytenbeek Nijmegen, Johnny van Rossum Wijchen, Jack en Diny van Ojik Delden, Jan en Tineke Derks Wijchen, Floriana Markis Wachtendonk, Maria Groenen Wijchen, Susan Mulders en Gerrit Bouw, Nel de Hondt Malden, Henk en Annemarie van Bergen Beuningen, heer en mevrouw de Moor Wijchen, Hilco Hendriks Wijchen, Theo en Marja Mulders Groesbeek, Anny en Tonnie Schamp Ravenstein, Wim en Riet van Pelt Wijchen, heer en mevr. de Jong Wijchen, Gerard en Adi Janssen Nijmegen, Frans Wooning Lent, fam. Jensen Wijchen, Egbert de Jonge Wijchen, Piet en Dien Aardse Hoofddorp, Henny Bekker Wijchen. Speciale dank aan: Noud van ’t Hullenaar Bemmel, Rolstoel Service Nijmegen, Sengers Schoenmode , Jo en Annemie Sampermans, Monique de Leeuw, Floriana Markis, Jan en Tineke Derks, Piet en Annie Vonk, Jaap Bulk, de burgemeester en vice burgemeester van Turda en onze Roemeense vrijwilligers Francile, Minerva, Ioan, Vasile, Mihai, Radu, Angela, Iuliu, preot Dorin, Marin e.a. Voor ons kindertehuis in Fundu Moldovei zijn we veel dank verschuldigd aan Florin, Viorica, Gratiela, Cornel, Radu, personeel van ‘Visatorii” en burgemeester Zdrob.
