KW AR JO T UR AAL NA AL
InhoudKwartaaljournaal nummer4FotoIndividu e e l P h o t k i n a 2 010 Q u o t e s SallyMannWWWpunt enel Kijkennaarfot o’s1deBond Kijkennaarfot o’s2Roger CremersCursusGoede voornemensTothetgaatje DeverliefdecameraExposi tie2009LedenlijstTotslot
fotokring stein
kwartaaljournaal
fotokring stein
kwartaaljournaal
fotokring stein
kwartaaljournaal
fotokring stein
Nominatie bij Foto Individueel voor Peter Brands. Na wat rondzwerven en vele trappen lopen op Mont Saint-Michel wilden Lionne en de kinderen even uitrusten. Ik, als hobby-fotograaf, profiteerde er van om wat kiekjes te maken en dit was er een van. Normaal zeg ik: “Kom op, nog even doorlopen. We zijn er bijna”. Ben ik blij dat ik dat toen niet gezegd heb (zal zelf ook wel moe zijn geweest).
Uitzicht vanaf Mont Saint-Michel
Peter
2009 - 04
kwartaaljournaal
2009-04
Peter, namens alle clubgenoten: van harte gefeiliciteerd met dit resultaat!
kwartaaljournaal
2009-04
kwartaaljournaal
2009-04
Photokina 2010 Komend jaar is deze wereldbeurs op fotografisch gebied er weer. Van 21 tot 26 september in Keulen, bijna onze achtertuin. Omdat velen van ons steeds vroeger hun vakantie kenbaar moeten maken, en zelf al de dagen dat ze een vrije dag willen genieten, wil ik dit evenement nu al bij jullie aanbevelen. Op deze beurs vind je vrijwel alle producenten van fotografische apparatuur. Vragen, voelen, betasten, ervaren, bekijken, gebruiken, proberen, en ga zo maar even door met ervaringen die je daar kunt opdoen. Maar ook veel exposities met vaak prachtig fotowerk. Zelf heb ik mijn dagen al aangekruist, dinsdag een dag foto’s kijken, een tweede dag, vrijdag, de rest. Mocht iemand meer informatie willen, kom bij me langs. Samen reizen? Natuurlijk. Traditie is overigens de vrijdag. De laatste uitgaven van de Photokina zijn we altijd die dag gegaan, om na afloop in Keulen bij het restaurant “Farmers” onder genot van een hapje en drankje na te praten over de opgedane ervaringen. Natuurlijk staat dit ook voor dit jaar weer op het programma. Dus, wat let je mee te gaan?? Reinier
Quotes Think about the photo before and after, never during. The secret is to take your time. You mustn’t go too fast. The subject must forget about you. Then, however, you must be very quick. Henri Cartier-Bresson
The most difficult thing for me is a portrait. You have to try and put your camera between the skin of a person and his shirt. Henri Cartier-Bresson
The photograph itself doesn’t interest me. I want only to capture a minute part of reality. Henri Cartier-Bresson
Photography is an immediate reaction, drawing is a meditation. Henri Cartier-Bresson
In photography, the smallest thing can be a great subject. The little, human detail can become a Leitmotiv. Henri Cartier-Bresson
Sally Mann Helaas zijn veel tentoonstellingen, welke aansprekend zijn, niet bij ons in de buurt. Je moet er meestal voor naar de randstad. Zo zijn wij zondag 25 oktober naar het verre Den Haag gereisd (met onze Kruidvatkaartjes!) om een tentoonstelling in het Haags Fotomuseum te bezoeken. Het was een tentoonstelling van werk van de Amerikaanse fotografe Sally Mann. Toen we omstreeks het middaguur aankwamen stond er al een rij te wachten. Daarbij moet wel worden opgemerkt dat het museum pas om 12.00 uur openging. Eerst even een kopje koffie, dan naar de tentoonstelling gaan kijken. Deze was in 3 delen opgebouwd, thema’s die Sally Mann over langere periode had vastgelegd. Sally Mann werkt met groot formaat camera’s op een formaat van 8x10 inch, vaak al oeroud. Ook het werken met aparte procédés maken haar werk bijzonder om naar te kijken. Het eerste gedeelte ging over haar foto’s van haar drie kinderen, Immediate Family (1984-1994). Prachtige, vaak zeer intieme foto’s van haar kinderen in de jaren dat ze opgroeiden, van kinderen tot pubers. In de tijd dat deze foto’s in Amerika werden gepubliceerd, leidde dit tot heftige kritiek uit conservatief-christelijke hoek. Ik denk dat wij Europeanen daar toch anders tegenover staan. Een volgende gedeelte laat beelden zien uit de serie Deep South (1996-1998). Ogenschijnlijk eenvoudige foto’s van verlaten landschappen, ook nu weer opgenomen met een grootformaat camera. De technische onvolmaaktheden, onscherpte, beschadigde negatieven etc, ontstaat er een aparte sfeer in de afdrukken. De donkere tint in de afdrukken, verkregen door de technische beperkingen van het toestel in combinatie met doordrukken, zorgt ervoor dat de essentiële delen van de foto eruit springen.
Door een gebeurtenis, zelfmoord van een op de vlucht zijnde gevange, nabij haar huis begint ze met het fotograferen van wat de serie What Remains (2000-2004) wordt. Het begint met het vastleggen van de resten van haar 18 maanden daarvoor gestorven hond. Het eindigt met foto’s welke ze maakt op het terrein van de forensisch instituut, waar met lichamen in de openlucht laat liggen om het juiste staat van ontbinding te onderzoeken. Het zijn vaak heftige foto’s, door het opnameprocédé, natte collodiumplaat, krijgen ze echter een aparte dimensie. In de hal kon men nog kijken naar een documentaire over de fotografe welke door de NPS, in Het uur van de Wolf, is uitgezonden. Twee en een half uur later verlieten we het museum. Het was weer prachtig!! Hierbij enige sfeerfoto’s. Mocht je nog willen gaan kijken, iets wat ik je ten zeerste kan aanraden, de tentoonstelling is nog te bekijken tot 17 januari. Voor meer informatie: http://www.museum.nl/index.cfm/museum/Fotomuseum-Den-Haag Reinier.
www.punt.nl
WW pu W n en t el
(erg mooie foto's, van fotografen wereldwijd)
www.photoshoplady.com (tutorials over Photoshopbewerkingen)
www.thedigitalphotographyconnection.com (video's over Photoshop)
www.eosdigitaal.nl
(forum waar foto's en dergelijke besproken worden, voor alle Canonliefhebbers)
www.pixelmania.nl
(tests over camera's, lenzen, printers enz.)
www.nandoonline.com/tutorials/ (tutorials over sterrensporen, HDR)
r
w aa
www.1x.com
w ee t
w
ie
Jacqueline leverde onderstaande sites aan en gaf daarmee het startsein voor een nieuwe rubriek voor het Kwartaaljournaal. Heb jij een leuke, spannende, interessante, ontroerende, fotogenieke, eigenaardige, originele, ... website gezien. Geef het door...
Bus in de ochtendspits? Met z’n allen lekker dicht opelkaar gepakt op weg naar het werk??
DE BNAFV Het blijkt in de praktijk dat er bij leden weinig bekend is over de organisatie, waar wij als vereniging bij zijn aangesloten. Om wat meer bekendheid en duidelijkheid daarover te verschaffen heb ik hoofdlijnen van de organisatie en haar activiteiten eens op een rijtje gezet De BNAFV, de Bond van Nederlandse Amateur Fotografen Verenigingen, kortweg “De Fotobond” is een landelijke organisatie van vrije tijdfotografen, die lid zijn van een fotoclub danwel, als ze zich daar niet toe geroepen voelen, kan ook een fotograaf als persoon lid worden en wel als individueel lid. Het aantal individuele leden is gering. In Limburg 11 Er zijn per 01.01.09 in Nederland 287 clubs met 6618 leden. In Limburg zijn er dan 36 clubs met 560 leden. De basis voor de fotograaf is de fotoclub. De fotoclub maakt zijn programma, afgestemd op de wensen en ideeen van de leden. je zit steeds met dezelfde groep en wordt geconfronteerd met ideeen van de medeleden. Er komt een moment dat je je ook wel eens foto’s van buiten de vereniging wilt zien of werk aan mensen buiten de vereniging wilt tonen of in wedstrijden je wilt meten met andere fotografen. De Bond werkt landelijk en heeft, toegespitst op de clubs, feitelijk vier peilers te weten: - Dienstverlening - Communicatie - Wedstrijden/activiteiten - Gespreksgroepen. Omdat de afstand tussen de landelijke bond en de clubs in het land erg groot is heeft men een tussenlaag gecreeerd en dat zijn de AFDELINGEN, waarvan de Afdeling 17, Limburg, er een is. Hierover later.
Laten we eerst kijken wat er op landelijk niveau plaatsvindt: Dienstverlening: Ik noem hier de voornaamste. Voor de clubs hulp bij het maken van statuten en reglementen. Dit zijn standaardreglementen. De bond heeft een jurist waar je met vragen terzake terecht kunt. Als je activiteiten gaat doen die verder gaan dan de club en die financiele risico’s zouden inhouden dan kun je overwegen om een vereniging conform verenigingsrecht te worden. Dat houdt in Notariele Acte en inschrijving bij de KvK. FKS heeft deze weg bewandeld en sinds november 1987 zijn wij een vereniging conform verenigingsrecht. Verzekeringen: De bestuursleden van een bij de Bond aangesloten club zijn verzekerd tegen wettelijke aansprakelijkheid voor schade aan personen en zaken, aan derden toegebracht bij verenigingsactiviteiten. Er zijn wat ( logische) uitsluitingen. Als verenigingsbestuur goed bestuderen. De premie hiervoor wordt door de Bond betaald. Dan is er de transport- en tentoonstellingsverzekering, Hiervoor moet je een kleine premie betalen om risico’s af te dekken. Tenslotte is er de Bondscameraverzekering. Laag in kosten en doordat deze via de Bond loopt staat het belang van de verzekerde voorop. Informatie: Allereerst is er de Collectiedienst, waar je als club collecties fotowerk kunt lenen als foto’s en dia’s of, zoals de bondsfoto en BMK collecties van de laatste jaren op CD kunt kopen voor gebruik binnen de club . Tenslotte is er de Bibliotheek die is ondergebracht bij FOAM, het fotomuseum in Amsterdam. In ontwikkeling is een update van sprekerslijst en het mentorschap voor clubs.
Communicatie: De Bond biedt op haar website de mogelijkheid om exposities te vermelden, waardoor de leden kunnen naslaan waar een expo wordt gehouden. Ook is het mogelijk enige foto’s van een lid op de website te plaatsen en een link te leggen naar de eigen website. 4x per jaar ontvangt elk lid het eigen tijdschrift ‘Fotobond in Beeld’ met data, artikelen over clubs en evenementen. Activiteiten: De Bond biedt daartoe mogelijkheden. Op de eerste plaats is er de Bondsfotowedstrijd die jaarlijks wordt gehouden. Het is een clubwedstrijd, die door een deskundige jury wordt gejureerd. Foto’s die van bijzonder gehalte zijn worden beloond met een gouden, een zilveren of een bronzen sticker en worden opgenomen in een rondreiscollectie (waarover straks meer). Dit geschiedt ook met de topcollecties. Er bestaat de mogelijkheid om op Afdelingsniveau , hier dus voor Limburg, de ingezonden collecties door een jurylid te laten bespreken, waarbij tevens de topcollecties werden besproken, waardoor je kunt zien wat de jury sterk heeft aangesproken. Tot nu toe deden we dat in “De Postkoets “in Horn. Alleen de collecties van de aanwezige clubs worden dan door een van de juryleden besproken. De stickerfoto’s en de topcollecties gaan terug naar het contactadres, de andere collecties kan men mee naar huis nemen. Op de tweede plaats is er Foto Individueel, waarbij elk lid een foto mag insturen los van zijn club. Het reglement hiervan wordt voor de volgende wedstrijdronde aangepast. Foto Nationaal, een portfolio-expositie die op een aantal plaatsen in het land wordt getoond voor de gevorderde fotograaf. Op voorstel van de Afdeling wordt je daarvoor uitgenodigd. Doe je niet mee dan wordt je ook niet meer uitgenodigd. Een deelnemer stuurt een serie van 5 foto’s in van alle inzenders worden er maximaal 20 in de expositie opgenomen. Ook is er een digitale wedstrijd waarvoor je foto’s digitaal kunt inzenden.
Verder kun je via de Bond inschrijvingen krijgen voor internationele fotowedstrijden. Deelname kan op den duur resulteren in een FIAP onderscheiding. Het bondslidmaatschap kost voor club leden 15 € per persoon per jaar met een maximum van 900 € bij 60 of meer leden en een minimum van 75 € bij 5 of minder leden Sluit je je individueel aan dan is dat 28 € per jaar. Je krijgt een lidmaatschapkaart die soms de mogelijkheid biedt om op plaatsen te fotograferen waar dat anders niet is toegestaan en je kunt verder gebruik maken van alle bondsfaciliteiten De Afdelingen: Omdat de Bond een landelijk orgaan is is de afstand tot de clubs met uitzondering van het centrum van het land vrij groot. Om te zorgen dat er meer contact en ondersteuning voor de clubs en hun leden is zijn Afdelingen in het leven geroepen. De voorzitter van de Afdeling is ook lid van het Bondsbestuur, waarmede wildgroei wordt voorkomen. De Afdeling Limburg heeft in de laatste 14 jaar een sterke ontwikkeling doorgemaakt en heeft tot nu toe een duidelijke bijdrage kunnen leveren in de activiteiten niet alleen in Limburg, maar ook op landelijk niveau. Wat zijn de huidige activiteiten van de Afdeling Limburg? Een tweejaarlijkse wedstrijd die tot vorig jaar Limburg Foto en Dia werd genoemd. Of dat volgend jaar ook zo zal zijn is nog de vraag. Het probleem is het geringe aantal diamakers wat er nog is. Expo is normaliter in Roermond. Elk lid mag 8 foto´s insturen in series of losse foto´s. Een tweejaarlijkse wedstrijd wordt georganiseerd samen met het Limburgs Museum, DFV Nordrhein en het Verbond van Limburgse Fotokringen, dus een interregionaal Project. De Dia Digi dag in november in Nederweert, georganiseerd door een groepje enthousiastellingen voor seriematige presentaties. De Afdeling dekt de financiele risico´s hiervan af maar poogt door verwerven van subsidies bij provincie en landelijke bond het eigen risico te beperken.
Bespreking foto’s ingezonden voor de Bondsfotowedstrijd (meestal in Horn). Het betreft de bespreking van het ingezonden werk van de aanwezige clubs en de geklasseerde foto’s en clubinzendingen uit het gehele land, Subsidieren van activiteiten: Als een vereniging een activiteit wil organiseren die feitelijk te groot is voor de club dan kan zij die activiteit in overleg met het Afdelingsbestuur opwaarderen tot een regionale activiteit. De Afdeling neemt dan de kosten of een gedeelte daarvan voor zijn rekening. Zo organiseert Dracula, Margraten, jaarlijks een fotocafe en kwam bijvoorbeeld Karel Maat in november naar F8, Vlodrop, een extra regionale activiteit bij gelegenheid van de opening van hun jubileumexpositie. Voor dit soort projecten poogt het Afdelingsbestuur zoveel mogelijk subsidies te verwerven. Een kernactiviteit van de Afdeling is de website en het Rayonbulletin, waarin alle wetenswaardigheden, exposities, activiteiten, van de Afdeling en de clubs worden opgenomen. Lijstenverhuur: Voor de interregionale activiteiten en de wedstrijden van de Afdeling bezit deze een 120 tal aluminium lijsten. Het beheer daarvan is ondergebracht bij het Huis voor de Kunsten en wanneer er geen activiteiten als genoemd lopen of lijsten in depot zijn kunnen clubs of individuele leden die huren. Van 40x50 zijn er ca. 100 en 50x70 een twintigtal.Iedere secretaris heeft een instruktie gekregen hoe je aan die lijsten kunt geraken.Je kunt de lijsten voor een minimum periode huren dus niet voor een of een paar dagen De voorzitter van de Afdeling heeft zitting in de gebruikersraad van het Huis voor de Kunsten, het provinciale orgaan ter ondersteuning van de Limburgse culturele verenigingen. Het Huis voor de Kunsten werkt via de koepels zoals ook de Afdeling er een is. Zij ondersteunen ons fysiek en in bijzondere gevallen financieel. Genoemd is al het verhuren van lijsten. Voorts nemen zij foto’s in van wedstrijden (Limburg Foto en wedstrijd Limburgs Museum) en verzorgen de administratie daarvan. Kortom een stuk uitvoerende arm van de Afdeling.
Dit is kortweg wat info over de Fotobond. Alle detailinfo is te vinden op de website van de Fotobond.www.fotobond.nl. Onder de kop Afdelingen is de Afdeling Limburg aan te sturen en de website te bezoeken. Wien.
Oh nee. Het lijkt een (school?)uitstapje naar een museum te zijn...
Lezing Roger Cremers (Bingelrade, 1972) won de eerste prijs van de prestigieuze World Press Photo wedstrijd in de categorie ‘Arts and Entertainment-stories’ met zijn reportage over bezoekers aan het Auschwitz-Birkenau herdenkingscentrum. Hij maakte een confronterende serie beelden van dagjesmensen, soms in trainingspak en met koffers en fototoestellen, tegen een achtergrond van prikkeldraad en barakken van het concentratiekamp. In het kader van de tentoonstelling in geeft Cremers een presentatie van zijn werk. Hij vertelt , en laat hij beelden zien van zijn werk in concentratiekamp Auschwitz, maar ook van andere reportages zoals over de mijnbouw in China en Oekraïne en zijn project ‘Muziek in Limburg’. De tip van Reinier over deze lezing was (ondanks drukke agenda) aanleiding om ‘gewoon te gaan’ (na toestemming van Hanneke!). Heb daar zeker geen spijt van! Even ‘uit de drukke agenda’ en ontspannen met fotografie bezig zijn. Heel ‘opvallend’ vond ik de openingszinnen van Roger Cremers. Ik kan ze niet letterlijk citeren maar de strekking was: Ik had een idee en toen ik het idee had uitgewerkt en wist welke beelden ik wilde hebben ben ik er naar toe gegaan (om te fotograferen). Een aanpak die helemaal past binnen de wijze waarop wij de laatste weken binnen FKS over fotografie aan het praten en aan het werken zijn. Middels een beamer werden foto’s getoond op een groot scherm. Tussentijds gaf Roger een woordje toelichting en uitleg. Tevens was het mogelijk om vragen te stellen. Na ongeveer een uur kreeg Roger het verzoek om af te ronden. Zijn reactie hierop: ‘Ik ben nu op ongeveer 1/3 van wat ik had willen bespreken/laten zien...’ Ik zal geen samenvatting geven van al hetgeen er te zien en te horen was, maar na een uur had ik het idee dit mag nog uren doorgaan. Zo interessant en leerzaam. En op een boeiende wijze gebracht. Want dat is natuurlijk ook altijd even afwachten. De ene spreker is de andere niet.
Wat ik wel nader wil bespreken is wat mij die dag is opgevallen dat de manier waarop je naar foto;s kijkt heel sterkt wordt beïnvloed door je referentiekader, de context, de vooronderstelling waarmee je naar de beelden kijkt. Als voorbeeld verwijs ik naar de eerder in dit kwartaaljournaal voorkomende ‘bus’-foto’s. De begeleidende bijschriften sturen je beeldvorming een bepaalde richting op. Het is echter geen ochtendspitsfoto, geen schooluitstapje naar een museum. Het betreft een foto van een bus met bezoekers aan Auschwitz, De fotograaf werd getroffen door de parallel in het beeld met de wijze waarop de slachtoffers destijds werden aangevoerd.
Eenzelfde gevoel trof hem bij onderstaand beeld.
Het doel van zijn werk is niet zozeer het herdenken maar is meer gericht om mensen bewust te maken van het huidige denken en doen op dergelijke historische plekken; ‘Ik toon geen gruwelijke plek of overlevenden van het concentratiekamp, maar toeristen die Auschwitz als een uitstapje beschouwen. Zie de foto’s maar als een oproep tot respect.’
Door deze aanvullende informatie kijk je met heel andere ogen naar deze beelden. Krijgen de beelden een heel andere betekenis...
Ieder najaar heeft Centre Céramique in Maastricht de World Press Photo in huis. Deze reizende expositie is het resultaat van de jaarlijks gehouden wereldwijde wedstrijd voor persfotografie. Centre Ceramique organiseert traditiegetrouw op de laatste dag van de tentoonstelling een fotopresentatie / lezing door een deelnemende of winnende fotograaf uit Limburg.
Maar wat dan te denken van de volgende foto? Een jongeman die Auschwitz bezoekt en overmand door opgedane indrukken en emoties even een moment voor zichzelf zoekt en zijn tranen de vrije loop laat? De fotograaf vertelt echter dat deze jongeman zit te slapen.
Zoals al aangegeven: de ene spreker is de andere niet, maar zal volgend jaar zeker in overweging nemen om naar de lezing te gaan.
Cursus Zoals jullie weten volg ik momenteel de cursus Fotoreflectie aan de Fotovakschool in Venlo. Ik ben al vroeg gevraagd deze cursus te gaan volgen. Zelf twijfelde ik sterk, enerzijds omdat ik met mijn werktijden zat, anderzijds daar het niet de gemakkelijkste cursus leek te zijn. Uiteindelijk heb ik me toch laten ompraten en ben ik eraan begonnen. De opdracht voor het intakegesprek, een paar aangeboden foto’s bespreken verliep goed, ik werd tot de cursus toegelaten.
Ik durf gerust te zeggen dat deze opdracht moeite heeft gekost. Wat ik tot nu toe vind van deze cursus?? Het is een pittige, om niet te zeggen erg pittige cursus. Wel is deze erg inspirerend, vervelen doe je je niet. Of ik het einde haal?? Ik weet het nog niet, zoals dat heet “gaan we er wel voor”.
Toen wij de eerste keer het leslokaal betraden, lagen er ongeveer vijftien fotoboeken op tafel, veelal historische boeken. De volgende lessen lager er weer vijftien boeken, maar steeds weer andere. Gedurende de lessen werd hier regelmatig gebruik van gemaakt. Het beeld van waar de fotografie sinds zijn uitvinding heeft toe geleid, werd daardoor steeds vollediger.
Maar de uitspraak: “Voor jou is deze cursus makkelijk te doen” was een beetje voorbarig. Op 19 december is in Amsterdam de presentatie van de eindopdrachten van de cursussen 1 en 2. Ik ga daar heen, vooral om maar eens te zien wat nu uiteindelijk van ons verwacht wordt.
In de eerste lessen werden op een aanschouwelijke wijze ons de diverse beeldelementen uitgelegd waarmee je foto’s kunt bespreken. Eigenlijk hadden we allemaal zoiets van dat we dat al wisten, met dat verschil dat wij maar vijf procent hiervan ook daadwerkelijk kenden en gebruikten. Beeldelementen als kader en compositie, kleur, licht/ donker, techniek, textuur, onderwerp etc., werden uitgebreid, met voorbeelden van-, en uit boeken, toegelicht. Ook andere zaken als context, symbolen, iconen en indexen, etc. etc. passeerden de revue. Het bolletje was na de eerste dag al ruim gevuld...!
Ik houd jullie op de hoogte, Reinier
De twee volgende lessen werden wij bijgepraat over de geschiedenis van de fotografie. De opdrachten waren pittig, en vereisten veel lees- en denkwerk. Afgezien nog van het verhaal dat je op papier moest zetten. De laatste opdracht van het eerste blok van drie lessen was het nemen van drie hedendaagse foto’s en deze (proberen te) herleiden in de geschiedenis, in ongeveer 1.000 woorden plus literatuurlijst. O ja, ook nog even een aanvulling op een discussie lopende op bijvoorbeeld de website www.photoq.nl, schrijven.
Via http://vimeo.com/8238478 kun je een filmpje bekijken dat is gemaakt als eindopdracht door een van de cursisten van een voorgaande cursus. Het geeft dan wel geen volledig beeld van wat wij leren, maar het geeft wel een beetje een idee van de doelstelling/opzet. Het ICM waar de film hoofdzakelijk is opgenomen, is een prachtige lokatie om een naar toe te gaan, vooropgesteld je bent een beetje geinteresseerd bent in de geschiedenis van de fotografie. Link naar ICM: http://www.concretematter.com/
Nog goede voornemens voor het komende jaar?
Tot het gaatje Het was me ’t jaartje wel. Expositie, en programma dat daarop afgestemd moet worden, en eens “iets” anders hierin willen, en dat nog uitvoeren ook, phoe, phoe!! Het begon in januari, op de eerste clubavond presenteerden Pierre en Reinier hun plannen. Enige tijd later kwam Ton ons helpen, want ja, je wilt toch op de clubavonden aanwezig zijn als commissie, en als beide in wisseldiensten werken is de kans reëel dat dit wel eens niet uitkomt. De eerste maanden enige presentaties, alles nog als gewend. Dan maart, nog nooit vertoond, er werd op een clubavond een film getoond. In dit geval een documentaire van James Nachtwey. Deze, met soms aangrijpende beelden, liet zien wat deze gelauwerde fotograaf ertoe dreef zijn opnames te maken. Op zondag 17 mei vertrekt een groepje naar het Landschaftspark DuisburgNord. Op de heenreis viel de regen in overvloed. Maar eenmaal ter plaatse, na een kopje koffie gedronken te hebben, werd het droog. Verder was het een prachtige dag waarop veel mooie foto’s zijn gemaakt. Ook was in mei de uitwisseling met Abedia. Geen uitwisseling zoals we er al zoveel hadden, nu eens anders van opzet. Vooraf nieuwe, ongestickerde, en voor de leden onbekende foto’s uitwisselen. Zo kregen we ook van Abedia foto’s, werden op een clubavond door ons beoordeeld. Op een gezamenlijke avond werden toen de resultaten van deze boordelingen toelichten. Nieuw van opzet, maar erg geslaagd, en ook door Abedia gewaardeerd. Op 23 juni krijgt de commissie een cadeautje in de vorm van een ons aangeboden presentatie door Rob Driessen. Het werd een prachtige avond, Rob, maar ook Sjeng, bedankt!!
België hè. Afgesloten met een drankje en een stukje Limburgse vlaai, zoals dat hoort, uit de hand!! En dan is het expositietijd. In september presenteert iedereen zijn foto’s Soms een beetje hectisch, maar bij de opening op 4 oktober is toch alles geregeld. Dan in november weer verder met het programma, de presentatie van het thema “hobby”. De deelname hieraan valt een beetje tegen, dat neemt niet weg dat beantwoord wordt aan het doel wat wij ons vooraf gesteld hadden. Dat was eens vrij kunnen praten over foto’s. Dit omdat we gevraagd hadden de foto’s enkel op klein formaat mee te nemen. Om deze dan uit te spreiden op een tafel en dan discussiëren erover. Praten dus hoe foto’s tot stand komen, minder over een eindproduct. En dan de Dirk van de Gugtenavond. De commissie haalde nog een paar laatste streken met jullie uit. Een kalender die scheef hing, het gaatje (één) zit op een vreemde plaats. Maar gelukkig zit er een toelichting bij die door alle leden (...) goed (??) werd gelezen. Hoe dat ging dat dan met de opdracht voor de trofee?? Die werd je pas twee weken van te voren doorgegeven. Wat ’t resultaat was?? Dat zullen we lezen in het volgend kwartaaljournaal. Maar nu zijn jullie van ons af, deze commissie houdt op te bestaan. Nog een keertje deze commissie?? Dat ligt aan jullie.
Zucht, eindelijk vakantie.
Wij hebben, ondanks het vele werk, veel plezier beleefd hieraan. We hopen dat we met de dingen die we gedaan hebben, jullie hebben laten zien dat het maken van foto’s en zeker het presenteren hiervan ook anders kan.
We beginnen 30 augustus weer, nu met de familiedag. Met de trein vanuit As naar de mijngebouwen in het nabij gelegen Waterschei. Het treintje van het station Genk naar de gebouwen was een beetje aan de krappe kant, awel,
Namens ons, Pierre, Ton en Reinier, dank dat jullie meegedaan hebben.
De verliefde camera Auteur: Ed van der Elsken Ed van der Elsken (1925-1990) - het 'enfant terrible' van de Nederlandse fotografie - gaf gedurende ruim veertig jaar in foto's, fotoboeken en films zijn ontmoetingen met mensen vorm. Deze bijna 6 uur durende DVD bevat Ed van der Elsken's tien belangrijkste films, een selectie van 400 foto's en de dia/geluid show: 'Eye Love You'. In 1971 ontving Ed van der Elsken de Staatsprijs voor de Filmkunst voor De verliefde camera. Handen, 1960, 5 min. Filmmateriaal: 16 mm zwart-wit Karel Appel, componist, korte versie, 1961, 5 min. Filmmateriaal: 16 mm zwart-wit Dylaby, 1962, 10 min. Filmmateriaal: 16 mm zwart-wit Welkom in he t leven, lieve kleine, 1963, 33 min. Filmmateriaal: 16 mm zwart-wit Het Waterlooplein verdwijnt, 1967, 12 min. Filmmateriaal: 16 mm zwart-wit De verliefde camera, 1971, 38 min. Filmmateriaal: 16 mm kleur en zwart-wit Death in the Port Jackson Hotel, 1972, 36 min. Filmmateriaal: 16 mm kleur Avonturen op het land, 1980, 1 uur 19 min. Filmmateriaal: Super 8 kleur Een fotograaf filmt Amsterdam, korte versie, 1982, 10 min. Filmmateriaal: 16 mm film kleur BYE, 1990, 1 uur 48 min.
Filmmateriaal: video, u-matic en betacam, en 16 mm film, kleur en zwart-wit. Speeldduur: 5,5 uur Illustrator: Ed van der Elsken Verschijningsdatum: verschenen ISBN/EAN: 9789047600237 Prijs: € 24.95 Media: DVD
Met dank aan Marianne Smeets.
EXPOSITIE 2009 Natuurlijk mag ook een terugblik op onze expositie in dit Kwartaaljournaal niet ontbreken. Met de inzet van een ieder kunnen wij tevreden terugkijken op de expostie en aangezien een beeld meer zegt dan heel veel woorden:
Voor het (onverhoopte) geval dat de verveling met de Kerstdagen mocht toeslaan en de computer aan mag, neem eens een kijkje op:
http://inmotion.magnumphotos.com/
eindelijk gelukt!
