ZINGT DE HEER EEN NIEUW LIED, WANT HIJ HEEFT WONDEREN GEDAAN (PSALM 98 : 1)
GODS /fBI/IINDB3GlIfJNJ'S
UITGAVE: STICHTING BEN HOEKENDIJK'S EVANGELISATIE-CAMPAGNES, PUTTEN - HOLLAND
INHOUD:
VOORWOORD
PAG.
5
EEN MAN GODS BEZOEKT SURINAME
PAG.
6
GELOOF OVERWON IN FRANS-GUYANA
PAG. 81
BRITS-GUYANA EEN LAND AAN DE RAND VAN DE AFGROND PAG. EEN STUKJE GESCHIEDENIS
131
PAG. 203
De helft van de wereldbevolking heeft nog niet van Jezus gehoord. Eén miljard-400 miljoen mensen zijn op weg naar de hel. En dát, terwijl Jezus' opdracht was: "Maakt àlle volkeren tot mijn discipelen." De roep van de heidenvolkeren "Kom over en help ons", klinkt over de oceanen, en bereikt ons geestelijk oor. Zie, hoe de volkeren zuchten onder de vrees voor de "dingen die over de aarde zullen komen". Hoor hun verhalen van toverij, ziekte en ellende! Als de nood van de heidenlanden uw hart niet sneller doet kloppen, dan vragen wij ons af: Heeft u wel iets begrepen van de liefde Gods? Want de liefde Gods liet Hem zijn Zoon schenken. Vergeet niet, dat God de WERELD alzo lief gehad heeft, opdat een IEDER die in Hem gelooft, eeuwig leven hebbe.
EEN MAN GODS BEZOEKT SURINAME
VOORWOORD Er was een vraag bij sommigen waarom we dit boek uitgaven. Deze grote campagnes zijn voorbij. Het is door sommige omstandigheden zelfs een troosteloos einde geweest, omdat door regeringsbemoeiïng de predikers gedwongen werden het land te verlaten. Maar duizend-en-één argumenten gaan tegen deze stelling in. Immers, zijn de massa's waartegen Jezus sprak ook niet weg? En zijn degenen die de discipelen genazen in Zijn Naam niet reeds lang gestorven? Toch putten we nieuwe kracht als we lezen van de wonderen die toen plaatsvonden. De wonderen van 2000 jaar geleden zijn een opbouw voor ons geloof vandaag. En zo is het met dit boek, dat we als een vervolg op de Handelingen der apostelen willen zien. Deze wonderen en deze massa-bekeringen zijn niet alleen historie. Het zijn voor ons wegwijzers naar een nog grotere bediening, en naar nog meer landen die wij zullen mogen schudden voor God. Bij onze geliefde broeders en zusters in de Guyana's, speciaal in Suriname, zal dit boek een speciale plaats krijgen in de boekenkast. Ze zullen hierin een blijvende samenvatting hebben van een tijd, die voor velen de grootste tijd van hun leven is geweest. En de moeilijkheden doorworstelend, zullen ze God prijzen voor wat toen gebeurde. Bovendien gaat het feest in alle drie landen dóór. De zendelingen moesten het land verlaten, Jezus bleef! Door Hem geleid, gingen grote groepen of kleine groepen verder. Frans mag bovendien in Brits-Guyana nog steeds honderden redden. Voor de zendelingen die in dit boek genoemd zijn, en wiens werk het hier geldt, was de tijd die zij in de Guyana's doorbrachten onvergetelijk. Het was voor ieder van hen de meest vruchtbare tijd voor de eeuwigheid. Ze zullen bij het zien van de foto's de warmte weer voelen, de krekels weer horen zingen, en het zingen van de massa zal weer in hun oren klinken. Een verhaal zó machtig, dat geen pen het kan beschrijven, proberen wij hier te vertellen. Laat het in u doordringen, en laat uw hart warm worden, want het is HET VERHAAL VAN GODS LIEFDE.
ATLANTISCHE OCEAAN
DEDHIEGUYANA'S ZENDINGSVELD VAN STROMEN VANKRACHT
< ...J W
:::> N
W
Z
w
>
BRAZI LI Ë
In het najaar van 1961 vertrok "vader Karel" vanuit de Nederlandse Antillen naar Suriname. In Aruba waren duizenden tot bekering gekomen en had God het Woord bevestigd met "tekenen die erop volgden". In het blad "Stromen van Kracht" lazen de christenen in Holland de volgende berichten over Gods grote werk in Suriname en hoe het begon: 7
THALIA-CAMPAGNE De Heer werkt wonderbaar in ons midden. Na eerst moeilijkheden ondervonden te hebben in deze stad, met het vinden van grote gebouwen en kerken, werd ons de schouwburg "Thalia" ter beschikking gesteld, eerst voor vier dagen en later nog eens voor veertien dagen, waar wij vrij konden evangeliseren. Wij gingen eerst naar de Evangelische Broedergemeente (Herrnhutters) om te vragen of wij hun kerk zaal mochten gebruiken maar zij maakten bezwaar tegen de boodschap die wij brachten en verleenden geen toestemming. Jammer! Toen gingen wij in de wereld zoeken naar een plaats om het evangelie te prediken met betoning van kracht, en na lang zoeken leidde de Heer ons naar deze schouwburg "Thalia", elke Surinamer in den vreemde kent dit gebouw wel. We hebben daar heerlijk gewerkt. Avond na avond vulde dit gebouw zich met mensen, zodat wij de laatste avond twaalfhonderd bezoekers telden. Zestien avonden predikten wij in deze schouwburg, de eerste vijf avonden geheel alleen, zonder muzikale medewerking en zonder verdere hulp, en later, toen br. Frans en zr. Yvonne uit Aruba en Curaçao kwamen om mee te heInen, was ons team versterkt; we stonden nu voor deze revival met drie evangelisten. De Heer zegende wonderbaar. Avond na avond kwamen velen tot Jezus, we schatten de eerste avonden 150-200, maar steeds kwamen er meer, totdat de laatste avond ze niet meer naar voren kónden komen, zoveel waren het er, wij schatten 500 zielen . Op één avond! Als we zeggen dat in deze campagne 8000 mensen hun harten aan Jezus 8
gaven, dan is dit cijfer zeker niet geflatteerd. Wie kan deze scharen tellen die komen om hun honger te stillen, om het levende water te drinken, het is net alsof ze hier voor het eerst van de volle verlossing door het Bloed horen. Ze stromen naar voren, ze komen zo gemakkelijk. Als ze aan mij horen dat ik zal gaan uitnodigen, dan gaan de armen al omhoog, 0 het is een heerlijk gezicht en het hart van elke evangelist in de wereld juicht en jubelt als hij al die zielen bewust ziet kiezen voor Jezus. Zie eens wat een hindoestani, mensen uit India, er onder zijn, zie eens hoe hele families van hindoestani, de vrouwen met hun kleine sluiertjes op het hoofd, naar voren komen, zie eens hoeveel mensen uit het binnenland zijn gekomen, hoeveel Surinamers vooral uit Paramaribo. Het is een wonder. Als je op deze mensen goed let en hun gezichten bestudeert, zie je duidelijk de ernst van het ogenblik; ze zoeken bewust vrede met God, door Jezus aan te nemen als hun persoonlijke Heiland. Wat een wonderbaar jaar beleven wij toch. Als we onze reis door Afrika er niet bij rekenen, waar ook velen werden gered, zagen wij in Aruba tussen de 2500 en 3000 zielen tot Jezus komen, we zagen ze op straat komen toen wij predikten op de pleinen van Sint Nicolaas en Oranjestad en vooral in "Tarabana", zeer velen. En nu weer in Suriname, weer deze massa's. Ze wachten er op dat er wordt uitgenodigd en als deze weer klinkt, stromen zij naar voren, soms springen zij op en komen, veel jonge mensen, kinderen, hele families oud en jong. Halleluja!
JEZUS, DE LAATSTE HOOP VAN DE WERELD, prijkte op de gevel van de oude houten schouwburg THALIA. Hier vonden ongenees'lijken de laatste hoop. Hier werden een 8000 mensen tot nieuwe scheppingen. Hier beleefden allerlei mensen het grootste moment van hun leven. Hier stond de politie achter de coulissen klaar om Frans te arresteren . .. Hier komen nog iedere zondag een kleine duizend christenen bijeen om nam" een band te luisteren waarop één van de Hoekendijken een boodschap brengt . Deze schouwburg werd een smidse van de heilige Geest. Om half vijf stonden mensen al voor de poort van Thalia, terwijl de dienst op zondagmorgen om tien uur begon. Om acht uur was alles al vol. Alle 1200 stoelen waren bezet, en 'zonderden stonden in de gangpaden, de deuren en achter de open ramen. Zelfs het podium werd gebruikt om enkele honderden plaats te geven.
9
DUIZENDEN MOETEN WORDEN WEGGESTUURD, OMDAT ER GEEN PLAATS MEER IS Wij prijzen de Heer voor wat Hij gedaan heeft deze maand, het was wonderbaar. De menigten werden steeds groter. Wij hadden op een zondagmorgen ruim tweeduizend mensen gehad en het gebouw was zo opgepropt vol dat duizend mensen weer naar huis teruggingen, omdat zij er met geen mogelijkheid meer in konden. Deze samenkomst begon officieel om tien uur, maar alom zes uur stonden er honderden mensen voor de poort, enkelen waren er reeds om half vijf. Toen de poorten opengingen van het erf, stormden de mensen naar binnen en om acht uur zat alles vol. Stelt u zich voor, om acht uur geen stoel meer onbezet (1200 stoelen) . Wij werden gauw met een auto van huis gehaald en begonnen meteen maar met de dienst, om 9 uur inplaats van 10 uur. We moeten in tijden van opwekking weten van improviseren! Een volgepakte massa zat en stond, alle gangpaden vol, de ruimte voor het podium vol, op het podium zaten honderden mensen, ze zaten in raamkozijnen en stonden buiten het gebouw op het erf, de luidsprekers bereikten hen ook daar. 0, dat was de werking van Gods Geest. Wat een honger naar vrede, wat een verlangen naar Christus. Elke prediker in de wereld zou ook ontroerd zijn dit mee te maken. Toen ik na de prediking vroeg wie zijn of haar leven aan Jezus wenste te geven, stak men een zee van zwarte en bruine handen omhoog. Men ging staan voor het zondaarsgebed en sprak dat na. Er was een grote ernst, er was schuldbewustzijn en bewogenheid, dat was duidelijk te bespeuren. Velen weenden, velen staken hun beide handen omhoog of vouwden deze boven hun hoofd, terwijl zij baden,
vooral de hindoestani bidden op dramatische wijze. De Geest des Heren blies op de menigte, dat was wonderbaar. Er was roepen naar God, een zich in waarachtigheid uitstrekken naar Hem, om vergeving en vernieuwing. Wij schatten dat die morgen ruim 1500 mensen hun hart aan Jezus gaven. Het waren allemaal onbekende mensen die morgen, dat was zo heerlijk, het waren mensen uit de districten, het binnenland en de plantages, zij kunnen alleen zondagmorgen komen, omdat ze 's avonds niet meer terug kunnen naar hun woonplaatsen. Velen woonden ver weg, ze kwamen met rivierboten en soms met prauwen, met bussen. Ze hadden van deze samenkomsten gehoord en kwamen met hun zieken. Ze hadden nog nooit zo'n soort samenkomst meegemaakt en vonden het prachtig. Het zingen bij de gitaar van Frans en Yvonne en de tamboerijn van moeder Bep vonden ze prachtig. We baden ook voor de zieken. Omdat er teveel waren konden wij hen niet allen persoonlijk de handen opleggen, maar baden een massagebed, de H eer raakte velen aan. Een stomme vrouw zat verdrietig buiten het gebouw, zij was al zo vroeg gekomen en had toch geen plaatsje weten te krijgen. Zij zat buiten op een stoepje en luisterde naar de luidsprekers. Een andere vrouw naast haar zei: Nu bidt de prediker voor alle zieken, luister maar, doe wat hij zegt, leg je vinger op je tong en bidt mee, in geloof! Toen het gebed uit was en de prediker: amen! zei, zei zij het ook! Amen! Ze kon toen gewoon praten als elkeen, ze was door een wonder genezen en sprak!
IN EEN SAMENKOMST 1500 BEKEERD; STOMME, DIE BUITEN MEELUISTERT, SPREEKT! 11
JUICHT DE HERE, GIJ GANSE AARDE, DIENT DE HERE MET VREUGDE. KOMT VOOR ZIJN AANGEZICHT MET GEJUBEL (PSALM 100 : 1).
12
VERSCHILLENDE KREUPELEN LOPEN! OP EEN DAG 2500 BEKEERD! VELE DOVEN GENEZEN!
TWEE BLINDEN ZIEN Een klein zwart blind jongetje, hij zat vooraan in de zaal, begreep het niet goed, maar iemand naast hem zei: Nu wordt er voor de zieken gebeden, leg je beide handjes tegen je ogen aan en geloof dat de Heer je helpen zal. Hij deed het, de jongen; hij zei amen! en toen het kind zijn handjes wegdeed, brandden zijn ogen en een ogenblik later kon hij zien, 0 wat was hij gelukkig! Een andere vrouw in de zaal, ze zat ergens middenin, had ook haar beide handen tegen haar ogen gelegd en riep de Heer, evenals Barthimeüs riep! En na het gebed opende ze haar ogen, ze zag iets schemeren en steeds duidelijker kregen de dingen om haar heen gestalte en beweging en kleur, ze riep: ik kan zien! Wat een wonder Gods! Een hindoestaan opende ook zijn ogen en begon te vertellen wat hij zag. De zaal was vol met lofprijzing. Opvallend veel doven genazen, ze konden mijn polshorloge horen tikken. 0, de Heer is goed! Verschillende kreupelen en ongelukkigen begonnen normaal te lopen. Vele inwendige ziekten werden genezen, pijnen verdwenen door de opstandingskracht van Jezus! Een vrouw die ernstig ziek was en vlak voor een operatie, legde in geloof tijdens het massagebed de handen op haar buik en de pijn verdween en ze hoorde later van haar arts dat alles genezen was en zij niet behoefde te worden geholpen. Een diabetispatiënt genas en liet zich de volgende dag onderzoeken, er was geen insuline en dieet meer nodig, dat is alles wonderbaar. Er gebeurden ook tragische dingen. Een vrouw die wonderbaar genas van een ziek been, waar ze al jaren aan sukkelde, het was gekomen door een autoaanrijding en ze leed vreselijke pijnen, genas op één ogenblik. De hele zaal zag het gbeuren, de Heer maakte haar been recht en sterk, ze wierp haar stok weg en was perfect gezond. Ze had acht jaar gelegen en gesukkeld aan dat been en het wilde niet genezen. Toen hoorde ze
van onze samenkomsten, maar wist niet waar ze werden gehouden. Ze stapte naar haar dominee toe en vroeg of hij zeggen kon waar deze genezingsdiensten werden gehouden ze wilde er heen om te genezen. De dominee antwoordde haar niet eens en wierp de deur hard voor haar dicht. Toen stond ze op straat en bad de Heer of Hij haar Gids wilde zijn. Ze liep de straten door en elke stap die ze met haar ziek been deed was zeer pijnlijk, dikwijls stond ze stil en bad weer. Toen was 't dat ze iets hoorde, het was gezang, vrolijk gezang, ze liep er op af en kwam bij Thalia, ze vroeg of ze hier goed was, ja ze was hier goed. Ze zocht overal een plaatsje, maar ze vond die niet, maar een lieve zuster hielp haar met een plaats op het podium, vlak achter de predikers. Nadat ik gepredikt had, wees de Geest des Heren haar aan voor genezing, ik liet haar naar voren komen tot voor de microfoons, zodat iedereen het gesprek dat ontstond en het gebed kon horen. Nadat haar de handen waren opgelegd, genas ze terstond. De week daarop bezocht zij de haar behandelende arts die zeer verrast was over dit plotseling herstel. Zij sprak over Jezus en Zijn kracht en verzocht de arts toch ook met zijn ziekte, hij was hartpatiënt, tot Jezus te komen. Hij "zou wel zien wanneer hij kon gaan." De vrouw zei hem vooral niet uit te stellen, maar diezelfde avond al te komen om de Heer te verwachten hem te genezen. De arts lachte en vroeg of zij een plaats voor hem reserveren wilde, hij zou zien of hij komen kon. Die avond was hij er niet, maar die dag daarop stierf hij, hij kreeg een hartaanval en was plotseling dood. Het was te laat voor hem, was hij toch eerder gekomen! Diezelfde avond, zondags, hielden wij weer dienst en weer die massa's mensen. We hadden de mensen die die morgen kwamen gevraagd, 's avonds thuis te blijven, om anderen gelegenheid te geven gebruik van de plaatsen te
maken, en we hadden weer geheel andere mensen. De Geest des Heren werkte weer zo machtig dat er ruim 1000 zielen tot de Heer kwamen op die avondmeeting, 0 ze bleven maar komen en gaven hun leven aan Jezus. Geprezen zij de Naam van Jezus! Stelt u zich voor, in twee samenkomsten, op dezelfde dag, ruim 2500 zielen tot de Heer en ik weet zeker dat het getal veel hoger is. Wat een blijdschap was er! Welk een heerlijkheid! Wij hadden nog nooit zoveel bekeringen op één dag meegemaakt, wat een ontroerend gezicht zo'n woud van zwarte handen omhoog te zien heffen : Wij willen Jezus! Ook die avond gebeurden heerlijke wonderen. De hindoestaanse gemeenschap had al hun eigen pandits, dat zijn de hindoestaanse priesters, uitgenodigd te komen horen en zien. Ze deden dit en wij hadden het genoegen achttien pandits in onze samenkomst te zien. Zij zagen heerlijke wonderen voor hun ogen gebeuren, onder de schijnwerpers. Men vroeg hen na afloop van de dienst wat zij van de dienst vonden en of zij gezien hadden wat God deed. Op een enkele na zeiden alle achttien, dat wàs Gods kracht, dat was goed wat die prediker deed, dat was zuiver. Ook een moslempriester was op het podium, hij was ziek en kwam voor handoplegging. Ik zag enkele van deze pandits bij het zondaarsgebed opstaan en ook hun handen omhoog heffen, ik bid God dat zij werkelijk hun leven aan Jezus uitleverden. Het is allemaal erg ontroerend. Ik had dit jaar de Heer gevraagd om 10.000 zielen en dankte Hem voor deze tienduizend, ik wilde geloven dat
Ik was invalide verklaard. Ik zou geen stap meer mogen verzetten. De beenderen van mijn been waren verschoven door een ongeluk bij een voetbalwedstrijd. Ik nam Jezus aan als Mijn verlosser. Direkt na het gebed in Thalia, deed ik mijn kniekous af, en rende naar het podium met mijn kniekous in de hand, en loofde de Heer. Onder massaal gejuich van de menigte heb ik getoond dat ik ben genezen. Prijst de Heer. P. SOEHAWAN
de Heer die schenken zou om ze neer te leggen aan de voeten van Jezus, de Heiland der zondaren. De Heer verhoorde mijn gebed en reeds einde november was dit getal vol. Daarna kwam de gezegende decembermaand, toen we voortgingen met de Thalia-avonden. Nu ik kan u zeggen dat er zeker zesduizend zielen zijn gered in deze maand (die nog niet om is, de Kerstdagen komen nog met speciale samenkomsten) ik kan veilig zeggen dat bijna het dubbele zal zijn bereikt, de Heer verhoort boven bidden en danken.
~
15
MIJN PIJN WAS ONDRAGELIJK! JEZUS GENAS ME! Er. D. Kanhai, te Paramaribo (Sur.), schrijft: Halleluja, Prijst de Heer ! Jezus is een machtige Heilan d en een wonderbare Dokter. .Tezus overwon satans macht!
16
Wij danken de Vader in de hemel voor uw komst in Suriname, Ja vrienden, ik wil getuigen dat Jezus de macht van satan in mij heeft overwonnen. Ik was aangereden door een auto op 16 juli 1954. Zeven jaar en vijf maanden heb ik pijn geleden. Mijn pijn was ondragelijk. Vele doktoren heb ik geraadpleegd, maar helaas moet ik zeggen ... zonder goed resultaat. Opeens op een vroege ochtend, toen ik mijn pijp zat te roken, kwam er een vrouw naar mij toe en vertelde mij over de wonderbare genezing met Jezus macht, die satan uit het lichaam kon wegjagen. Ze vertelde alles zo prachtig dat Jezus in mijn hart kwam. Ik geloofde het. 's Middags om 6 uur was ik al met mijn zware stok in mijn hand bij de poort van de Schouwburg "Thalia". Er werd mij een kaart aangeboden ten teken dat ik de volgende dag aan de beurt zou kome;1 : ik was erg blij. Met belangstelling en volle toejuiching volgde ik de prachtige woorden van Jezus en Zijn Macht. De volgende dag was ik er weer. Eindelijk zou de dag daar zijn dat de duivel mijn lichaam zou verlaten, de dag, w aarop ik van mijn leed van zeven jaren en vijf maanden zou worden bevrijd. Want ik geloofde in Jezus. Broeder Frans vroeg mij of ik wilde genezen, of ik in Jezus geloofde dat Hij mij zou genezen. 'VVant Jezus alleen kan mij genezen en niemand anders. Hij is een machtige Heiland' En inderdaad, Jezus heeft mij door handoplegging volkomen genezen. Prijst de Heer! 0, ik heb veel reden om mijn Heiland te prijzen en groot te maken! Want na enkele minuten kon ik met mijn zieke been zwaar op de grond stampen. Dank zij c'e Heer, ik werd bevrijd van mijn stok! In de naam van Jezus kan ik nu overal gaan zonder stok! Na chirurgisch onderzoek mag ik getuigen dat Jezus Christus mij volkomen heeft genezen. De hele zaal begon te juichen en iedereen begon te zingen toen ik mijn stok weg kon gooien. Hoe was ik verdrietig en hoe was ik ziekelijk, maar de Heer genas mij en gaf mij nieuwe vreugde! Halleluja, Prijst de Heer! Die nacht kon ik niet slapen van vreugde, de volgende dag werd ik overal gevraagd of ik werkelijk genezen was, en ik kon overal oprecht vertellen dat ik door handoplegging volkomen genezen was door Jezus. Sindsdien heb ik haast alle opwekkingssamenkomsten bezocht en ik heb gezien hoe Jezus de mensen verlost! Wij prijzen de Heer voor wat Hij met mij heeft gedaan. Ja, Hij is wonderbaar! En nu is mijn bede: Heer, schenk ook ons vaderland SURINAME een blijven de bediening in deze bOOdschap!
::'
1:: ~ Cl)
,~
';:: ;:0-
;.;
';:1 ~ ~
~
~
~
2.
MELAATSEN GEREINIGD Na de uitnodiging voor redding, nodigde ik voor genezing. Maar toen was het hek van de dam, het scheen alsof iedereen ziek was en een lange stroom stelde zich op in de zaal om naar voren te komen. Ik legde hen allen de handen op, het duurde anderhalf uur dat ik met zieken bad, de een na de ander. Groten en kleinen, blanken, bruinen, gelen en zwarten, allerlei naties; Surinamers, indonesiërs, chinezen, hindoestani, creolen, het was een heerlijk gezicht . Met verschillenden spraken wij even door en de Heer toonde Zich een wonderbare Heelmeester. We telden twaalf melaatsen onder hen, ze stonden gewoon in de rij tussen de anderen, ik zag ze op hun beurt langs mij komen, deze arme mensen met hun geschonden gezichten, hun witte vlekken op gezicht, handen en benen. Soms alleen, dan weer aan de arm van een begeleider, aan de hand van moeder, stonden ze voor me. Er waren kleine kindertjes bij, lieve meisjes van tien, twaalf jaar, ze fluisterden zacht in mijn oor: Ik ben melaats! Een klein meisje tilde haar kleedje op en ik zag die beruchte witte vlekken op de beentjes. 0, dan aan te vallen, de strijd aan te binden en er niet voor te vluchten. 0 , als ik deze stroom arme mensen langs mij zie gaan, ziek, bezeten, krankzinnig, onrein, verdoofd en gedegenereerd door alkohol, gebroken, met vergroeiingen, blind, dan zie ik op Jezus en zeg: Heiland, u stierf aan het kruis
voor al deze mensen, deze armen, om hen te verlossen, te verzoenen en te vernieuwen, u werd gemarteld, gegeseld en gescheurd voor hen, U werd geslagen aan het vloekhout, wat een vreselijk lijden had U over voor onze zaligheid, 0 dank U, Jezus, dank U wel! Leer mij nimmer mij van deze zieken af te wenden, maar leer mij mij te werpen in hun leed en hen allen met de liefde van Christus in mijn hart de handen op te leggen, de machten bestraffen die deze mensen zo hebben geschonden. Laat ik hen de gezegende opstandingskracht van Jezus meedelen, het leven van Jezus, de natuur van Jezus, de overwinning van Jezus. Als ik denk wie ik ben en dat ik alleen uit genade ben verlost en genezen werd, door Uw liefde, hoe ik een gelukkig mens werd niet door iets uit mij , maar door alles uit U, dan ontwijk ik het leed niet meer en bid ik voor deze mensen. Als ik daar sta in Uw naam, Heiland, dan moet het voor deze arme stumperds gelijk zijn alsof U zelf daar staat. Ik zal U volgen Heer. Maar geef mij Uw laatste volmacht, Heer, in dat uur ! Geef mij Uw naam op mijn lippen! Geef mij gezag over iedere duistere en onreine geest om die uit te drijven. Amen. Na de samenkomst gingen de handen omhoog om te getuigen van instantelijk ontvangen zegen. Halleluja! Deze diensten duren 3Yz uur, maar niemand wil naar huis, in de opwekking te staan vermoeit niet.
"GAAT HEEN EN PREDIKT EN ZEGT: HET KONINKRIJK DER HEMELEN IS NABIJ GEKOMEN, GENEEST ZIEKEN, WEKT DODEN OP, REINIGT MELAATSEN, DRIJFT BOZE GEESTEN UIT" (MATfH. 10 : 7, 8). 17
EVANGELIST INSPIREERT ZIJN PUBLIEK TOT GEESTDRIFTIGE ZANG EN OPRECHTE GEBEDEN EN BRENGT WONDERBAARLIJKE GENEZINGEN TOT STAND.
HOEKENDIJK PREDIKT VOOR TJOKVOLLE ZALEN Als u Thalia aan de Dokter Nassylaan passeert en honderden mensen daar voor de poort opeengedrongen ziet, denk dan niet dat het één of andere super-kolossale film is, die er vertoond wordt, of het grootste-toneelstuk-vanhet-jaar, dat wordt opgevoerd. Neen, het is evangelist Karel Hoekendijk, die waarschijnlijk over uren met één zijner bijeenkomsten zal beginnen. Als u in de duisternis van de allervroegste uren Thalia passeert, en u ziet er mensen klimmen over de hoge stenen muur om van het Stenen Kerkhof op het Thalia-erf te komen, denk dan niet dat het weer één van de gebruikelijke nachtelijke inbraken is in de Thalia-bar. Neen het zijn mensen die proberen op deze manier zich van een goede plaats te verzekeren, als de evangelist Karel Hoekendijk over enkele uren met zijn bijeenkomst zal beginnen. Als u Thalia passeert en u hoort een luid en geïnspireerd gezang van godsdienstige liederen uit het gebouw galmen, vraag u dan niet af hoe het mogelijk is dat in deze wereldse en onkerkelijke tijd mensen zo enthousiast kunnen zingen over hun God en Heiland. Maar weet, dat dit inderdaad het geval is en dat de evangelist Karel Hoekendijk is, die hen inspireert en alzo nader tot God brengt. En als u tal van ongelooflijke verhalen hoort van mensen die op wonderbaarlijke wijze genezen zijn met medewerking en onder invloed van de evangelist Hoekendijk, twijfel dan niet aan de juistheid van deze gebeurtenissen en schud uw hoofd niet met een spottende grijns om uw mond, maar probeer te begrijpen, dat het inderdaad mogelijk is, dat wonderen nog steeds voorkomen, zoals 18
duizenden en honderden jaren geleden en zoals ook in de toekomst nog steeds het geval zal zijn. De evangelist Hoekendijk kwam een maand of twee geleden in Suriname aan en heeft vanaf zijn eerste bijeenkomst het land stormenderhand veroverd. Hij heeft de mensen enthousiast gemaakt voor God en Zijn werken en slaagt er elke avond weer in tientallen mensen tot inkeer te brengen en hen te doen beloven, dat zij voortaan God en Zijn geboden tot voorbeeld zullen nemen.
INSTRUMENT VAN GOD Dat er tijdens de bijeenkomsten mensen genezen worden van hun kwalen en dat de heer Hoekendijk door handoplegging en gebeden daarbij behulpzaam is, vindt hij van zichzelf niet zo'n bijzondere prestatie omdat zoals hij zegt - de wonderen Gods nog steeds elke dag voorkomen, en omdat God hierbij elk willekeurig schepsel als Zijn instrument kan gebruiken ... Het geloof is hierbij van doorslaggevende betekenis! "Wie gelooft zal behouden worden", heeft Jezus immers gezegd, en in de Bijbel komen talrijke gevallen voor, waarbij knechten Gods, die met de Heilige Geest vervuld waren, zieken hebben genezen. "Deze kracht is ons vooral gegewn om te worden gebruikt in de strijd tegen de machten van satan. Het is voldoende. In de Philippenzenbrief schrijft Paulus: "Ik vermag alle dingen in Hem, die mij kracht geeft", aldus de heer Hoekendijk.
ZELF GENEZEN DOOR GEBED De evangelist Hoekendijk vertelt, dat hij tien jaar geleden op wondere wijze zelf genezen werd, toen hij al haast aan zijn laatste ademtocht toe was. Verscheidene doktoren hadden hun beste krachten en geneesmiddelen aan hem gewijd. Maar tevergeefs .. . Hij meende dat zijn einde genaderd was, toen hij in contact kwam met een oude vrouw, die dagenlang voor hem bad en door handoplegging hem zijn gezondheid terug gaf. Dit wonder bracht hem ertoe zijn leven voortaan te wijden aan God en de wereld rond te trekken om aan de mensen te vertellen van de wonderen Gods en van Zijn zegeningen. De heer Hoekendijk, die van huis uit kunstschilder en architect is, zei kunst en professie vaarwel en begon met een intensieve studie van de Bijbel, ten einde een gedegen kennis te hebben van het leven en werken van Jezus en Zijn apostelen. Zijn hele familie kwam onder de indruk van dit grootse werk in dienst van Jezus, met het gevolg dat binnen korte tijd niet alleen vader Hoekendijk maar ook moeder en kinderen hun leven geheel gingen geven aan dit werk.
DE WERELD ROND IN DIENST VAN GOD In Nederland waren zij al gauw heel bekend en oogstten veel sukses met hun prediking. Honderdduizenden mensen bezochten de bijeenkomsten van de familie Hoekendijk en tallozen vonden er geestelijke en lichamelijke beterschap. 19
Ook in andere landen werd deze Christelijke boodschap bekroond met de zegen van Jezus en de mensen stroomden naar de bijeenkomsten om te horen over God en Zijn goede werken, alsook om die te aanschouwen en te ondergaan. En zo werd de beslissing genomen om een bezoek te brengen aan Suriname. Veel voorbereiding was niet nodig. En evenmin was het nodig om veel "reklame" te maken voor de bijeenkomsten. Want van meet af werden de mensen gegrepen door de inspirerende predikingen en de wonderlijke genezingen en ze stroomden er naar toe. Het is interessant om te zien, hoe in deze tijd van onkerkelijkheid, honderden en nogmaals honderden mensen zich avond-aan-avond verdringen voor de poort van Thalia, om te kunnen gaan luisteren naar het woord Gods. Het zijn mensen uit alle rassen, uit alle leeftijdsklassen, uit alle sociale standen, uit alle Godsdiensten, die met aandacht luisteren, met eerbied bidden en met enthousiasme zingen.
ZIEKEN WERDEN BETER Er zijn honderden zieken bij, die bidden om hun beterschap, maar ook honderden gezonden, die alleen maar de gemeenschap des Heren zoeken. Talloos zijn de verhalen over mensen die genezen worden . Van doven, die weer gingen horen, van kreupelen die weer gingen lopen, van blinden die weer gingen zien, van stommen die weer gingen praten en van mensen die allerlei inwendige en uitwendige kwalen kwijtraakten. Zo kent de hele stad het
20
verhaal van de man, die jarenlang rondgelopen heeft met een gehoorapparaat. Hij kwam naar de bijeenkomst van de heer Hoekendijk en toen hij op het podium van Thalia onder inspiratie van de heer Hoekendijk, God bad om van zijn kwaal af te komen, merkte hij plotseling dat hij weer kon horen ZONDER gehoorapparaat. Daar is ook het verhaal van de man, die jaren geleden een verkeersongeval opliep en zich sedertdien slechts met krukken kon voortbewegen. Met de heer Hoekendijk bad hij oprecht tot God en zie ... hij kon weer lopen ZONDER zijn krukken. Daar is ook nog het verhaal van de vrouw die al jarenlang last had van een buikaandoening. Geen dokter kon haar genezen. Toen zij de bijeenkomsten bijwoonde, deed ze dat helemaal niet met het doel genezing te zoeken voor haar kwaal. Neen, haar enig doel was geestelijke opwekking, die ze ervoer tijdens en na deze bijeenkomsten. Maar ze raakte zo geïnspireerd door al de wonderen, die ze hierbij meemaakte, dat ze ook h aar kwaal aan God voorlegde in haar gebeden. En zie .. . ze raakte hfiar buikaandoening kwijt en heeft er sedertdien geen last meer van gehad. Ook het geval is frappant van de dame, die jarenlang bedlegerig is geweest, als gevolg van een zenuwaandoening. Medici en masseurs gaven hun beste talenten, en de familie bespaarde tijd noch geld om de dame haar gezondheid terug te geven. En gedurende al die jaren was haar Heiland en haar Bijbel haar enige troost en sterkte. Tot ze via een vriendin in aanraking kwam met de evangelist Hoekendijk. Hij bad met haar, dag aan dag. En duidelijk voltrok het wonder zich voor de ogen van de
patlente, en iedereen om haar heen: ze begon weer te lopen. Eerst ging het moeilijk en ze moest krukken gebruiken om zich staande te houden. Maar langzaam-aan vond ze de sterkte in haar benen terug en nu is het al zover dat ze zich in huis kan voortbewegen en in de keuken al staande haar bezigheden kan verrichten. Iets wat ze in geen jaren heeft gekund. Suggestie? Overdrijving? Het zou ook gebeurd zijn zonder Hoekendijk? Wie zal het weten? Feit is dát het gebeurd IS . .. Voor de ogen van alle mensen . . . Laten wij ons hoofd in ootmoed buigen en God danken voor Zijn goedheid en Zijn genade. De wegen Gods zijn toch wonderbaar . . . Deze voorbeelden kunnen door iedere bezoeker van de bij eenkomsten met tientallen worden aangevuld en zo langzamerhand twijfelt haast niemand - zelfs de meest verstokte ongelovige Thomas niet meer, of deze wonderen inderdaad plaats vinden. "Sanie dé, p'tjien masra", zei Albert Helman in één zijner boeken en in de Bijbel zegt Jezus: "Alle dingen die gij biddende begeert, gelooft dat gij ze ontvangen zult, en zij zullen u geworden" . En de evangelist Hoekendijk haalt ook Jezus aan, wanneer hij verkondigt, "dat iedereen zijn medeschepselen kan genezen, ALS hij maar gelooft in Jezus ... !"
MEER SAMENWERKING NOODZAKELIJK De heer Hoekendijk verklaart dan ook telkens weer, dat hij niets doet, maar dat het zijn geloof in Christus is, als21
ook het geloof van de mensen, die de genezing ontvangen. Daarom vindt hij het zo jammer, dat hij niet altijd medewerking ontvangt van dominees, priesters, evangelisten en andere dienaren Gods, waar zij allen toch hetzelfde werk doen en een goede samenwerking alleen kan leiden tot meer sukses in hun maatschappelijk streven om de mensen nader tot God te brengen. Hij van zijn kant verklaart telkens weer bereid te zijn met iedereen samen te werken. En waar het niet zijn bedoeling is een aparte gemeente te vormen, maar uitsluitend de mensen te brengen tot verdieping van hun geestelijk-religieus leven BINNEN HUN EIGEN GEMEENTE, kan een goede samenwerking alleen maar tot voordeel van de bestaande gemeenten leiden. En ook de spontane reactie van de hele Surinaamse bevolking op de prediking van de evangelist Hoekendijk moest de voorgangers van de bestaande gemeenten er toe brengen de aangeboden samenwerking met gretige handen te accepteren, zodat zij niet de kans lopen op zekere dag tot de ontdekking te komen een herder zonder schapen te zijn.
GROTE RELIGIEUZE HONGER Want dan heeft het geen zin te klagen over onkerkelijkheid van de mensen en gebrek aan religieuse belangstelling, omdat deze zelfde mensen getoond hebben een grote honger te hebben naar het woord Gods en bereid te zijn zich uren lang voor de poort van Thalia te verdringen om een plaats in het gebouw te vinden, ten einde deze honger te stillen. Zij luisteren aandachtig, zij bidden oprecht, zij zingen geïnspireerd en zij gaan naar huis in de overtuiging nader tot God gekomen te zijn. Daarom mogen vooral de kerkelijke voorgangers dankbaar zijn voor de aanwezigheid van de heer Hoekendijk in ons midden. De mensen zijn immers na deze er22
varing eerder bereid te luisteren naar de predikingen van hun eigen voorgangers, ook al zijn die niet zo geïnspireerd, mits zij oprecht zijn en in begrijpelijke taal met zinrijke beeldspraak worden gebracht.
STROMEN VAN KRACHT Hoe lang de familie Hoekendijk in Suriname denkt te blijven en waar zij daarna naar toe gaat? Zij weten het niet. Zij zijn in dienst van God en zijn bereid overal te gaan, waar de Here hen zendt. Als gehoorzame knechten reageren zij op Zijn bevelen. Als goede dienaren doen zij alles wat de Meester van hen vraagt. En zolang zij in Suriname nodig zijn om Gods werk te doen, zullen zij blijven. Maar ook wanneer zij weg zijn, zullen belangstellenden volop de gelegenheid hebben van dit werk op de hoogte te blijven. Er is namelijk een stichting "Stromen van Kracht", gevestigd in Baarn, Holland, die alle werken van de heer Hoekendijk publiceert. Zo zijn er al verscheidene boeken uitgegeven, terwijl het maandelijkse tijdschrift "Stromen van Kracht" gratis wordt verspreid. Deze boeken en tijdschriften vinden overal in de wereld lezers en worden daarom vertaald in verscheidene talen. Door deze en vele andere soortgelijke werken, worden de boze machten die rondwaren in deze wereld , zo niet verslagen en vernietigd, maar dan bestreden en bedwongen, zodat de mensheid behoed wordt voor een algeheel moreel en geestelijk débacle, dat ons voortdurend als het dreigend zwaard van Damocles boven het hoofd hangt. Laten wij daarom bij dit jaareinde onze dank uitbrengen aan de evangelist Karel Hoekendijk en familie, voor hun bereidheid aan de Surinaamse bevolking hun krachten te willen geven en tevens de hoop uitspreken dat hun werk met Gods zegen bekroond mag worden.
SAMENKOMSTEN OP ZONDAGMORGEN HELE GEZINNEN KOMEN TOT JEZUS, WE ZIJN BEGONNEN MET SAMENKOMSTEN OP ZONDAGMORGEN Vorige week begonnen we er mee en we hadden een volle zaal. Toen we predikten en zongen met elkaar, koortjes leerden, onze soli en duetten zongen, de blijde boodschap predikten, kwam er een grote blijdschap over de zaal, de mensen klapten in de handen, hun gezichten straalden. Bij de uitnodiging was het heel stil en nauwelijks begon ik te vragen: wie wil .. . of velen, velen stonden op en hieven hun handen op voor overgave aan Jezus. Toen ik heel duidelijk maakte dat mijn bedoeling is om mensen uit te nodigen naar voren te komen die hun zonden wensen te laten, het dienen van de duivel wensen te laten, die een nieuw hart van Jezus wensten te krijgen, een nieuwe schepping worden, een nieuw leven beginnen te wan~elen in het licht met Jezus, zag ik de ~anden zwarte handen. Ik het ze naar voren komen, maar er kwamen zoveel naar voren dat niet alleen de grote ruimte vóór het podium, maar ook alle gang- en zijpaden tot achter in de zaal vol stonden gepakt, niemand kon verder naar voren komen, zo bleef vastgepakt de menigte maar staan, zovelen kwamen tot Jezus. Wonderbaar! Ze hieven hun handen omhoog en baden allen luid het zondaarsgebed mee. Toen ik na mijn: amen! vroeg: Wie is er nu blij in zijn hart dat hij een kind van God is geworden?, toen hieven honderden de handen omhoog en zeiden : Wij zijn blij! Ik schat dat er op deze samenkomst
24
HONDERDEN VRAGEN HUISBEZOEK En nu hebben we al ruim driehonderd brieven binnen met verzoeken om te komen, velen schreven al voor de tweede maal. wat is dit volk vol ziekte. Hoe kunnen we klaar zijn met allen bezoeken? We bezochten reeds een aantal, ik moet zeggen, het is heerlijk te zien hoe de Heer redt en geneest. Als wij beginnen, moeten we ook voortgaan. We willen dit volk zo goed mogelijk helpen, alles ondernemen wat hun ten goede komt. We zouden nog wel verschillende werkers hier kunnen gebruiken, het land en de nood van het land is groot. Wij hebben eens een samenkomst gehad waar wij de zieken de handen oplegden en waar ruim zeshonderd zieken moesten worden bediend, rustig, persoonlijk. Frans begon handen op te leggen, er vormde zich een lange rij van zieken voor hem. En ook moeder Bep legde handen op, ze werkte een lange rij van hindoestani door, stuk voor stuk de handen opleggende. En ik deed hetzelfde. Yvonne zong met de zaal liederen voor geloofsopbouw; ze zongen heerlijk. Zo hebben wij anderhalf uur achter elkaar gebeden met zieken, in deze hitte. Maar de Heer genas er zeer velen, doven gingen horen en kreupelen
°
vijfhonderd mensen zich aan Jezus gaven. Er waren ongeveer duizend mensen en de helft kwam tot Jezus. Halleluja! Gods Geest werkte machtig in ons midden. 0, wat een zegen! Ik zag vele hindoestani komen, mensen uit India, in Suriname zijn 80.000 hindoestani, ze verlieten hun heidendom, lieten hun hindoeïsme los en kozen voor Jezus. Ik zag verscheidene Indonesiërs, javanen, waar hier velen van zijn en chinezen zag ik er tussen staan, en natuurlijk alle rassen die dit land telt. Wat een wonderbaar gezicht! Wat een jeugd stroomde naar voren, wat een kinderen! Hele gezinnen kwamen: grootvader, grootmoeder, vader, moeder, alle kinderen, de kleinste op moeders arm, ze sloten allen hun ogen en baden eerbiedig om vergeving van zonden en beloofden Jezus te volgen. Wat hebben wij dit jaar een mensen zien komen tot Jezus en het blijft stromen, halleluja! Het is moeilijker om in Holland één ziel te redden voor Jezus dan hier honderd zielen. Ze willen zo graag komen tot Christus, ze hebben gewacht op een prediker die niet komt met meeslepende woorden van wijsheid maar met betoning van kracht, die eenvoudig sprak over de verlossing, de kracht van het Bloed, de liefde van Jezus, de vernieuwing in Hem. Ze kwamen tot ons en zeiden: We hebben eerst nu het volle evangelie gehoord en begrijpen het nu ook. Halleluja!
~
25
werden gezond en wij hoorden van verscheidene andere wonderen. Halleluja! We bemerken op die momenten zo duidelijk dat de Heer met ons is en ons helpt, anders konden we dit werk onmogelijk doen. Als wij samenkomsten hebben gehouden in verschillende dorpen, willen de mensen dat wij er blijven of terugkomen, dat ze op deze nieuwe weg kunnen voortgaan. We moeten ze dikwijls teleurstellen. Als wij de Surinamers zeggen dat we weggaan, dan beginnen ze hun handen in de hoogte te h ::ffen en roepen: neen, neen, vader mag nooit meer van ons gaan, jullie moeten hier bij ons blijven! En zo is het overal. Ze hebben deze boodschap gehoord en deze wonderen gezien, ze kunnen niet meer terug. Waarheen? Hier wordt nergens in het land het volle evangelie gepredikt met bewijs . Wij zullen doen wat wij kunnen. Bidt voor ons, om werkelijk bijzondere kracht. Vele zieken werden genezen, zelfs uit Brits-Guyana werden zieken gebracht, uit Nickerie en aan de andere grens van het land, uit Albina en Moengo en alle plaatsen daartussen, uit het gebied boven de rivieren, uit allerlei rivierdorpen en plantages. Overal vandaan kwam ook de roep het binnenland te komen bezoeken en hun dorp het volle evangelie te doen horen. Wij kregen verzoeken uit javaanse nederzettingen en hindoestaanse en bosnegerdorpen aan de rivieren om te komen en te bidden met de zieken. De Heer is goed en heeft vele zieken genezen en Hij deed wonderen voor de eer van Zijn Naam. De gelovigen leerden ook uit hun bijbel verstaan dat deze ziekenbediening niet iets bijzonders is, een bijzonder gespecialiseerde gave die aan enkele uitverkorenen wordt gegeven door de Heer, maar dat de gelovigen die vervuld zijn met de heilige Geest en de gaven des Geestes hebben ontvangen, deze gaven mogen gebruiken in geloof. Hierdoor werden in dit land velen geholpen en verlost uit de greep der machten der duisternis . Halleluja! 26
TIENDUIZENDEN STUKS LEKTUUR werden onder de mensen gebracht
27
VADER KAREL SCHREEF IN STROMEN VAN KRACHT:
BIJ BE LC U R SUS SEN Volgende week begint de bijbelcursus van moeder Bep, we hebben een aardige zaal en reeds 60 opgaven voor deelname, dat getal zal nog wel groter worden deze week. We zijn blij, dat we nu dieper op de boodschap kunnen ingaan en ik bid de Heer om genade dat Hij enkelen uit deze bijbe!cursus zal aanwijzen om in dit land voort te werken in de kracht van de heilige Geest. Ons ideaal is dat Surinamers voor Surinamers zullen prediken, met Geesten kracht. Er komen al enkele figuren naar voren en ze worden dan ook meteen in de bediening gesteld. Halleluja! Wat een honger is er in dit land voor het volle heil. Als we zien hoevelen zich verblijden dat ze nu vrede vonden aan de voet van het kruis, dat ze nu weten wedergeboren te zijn, ze lieten zich dopen en werden vervuld, ze werden vaak ook genezen van hun ziekten en bevrijd van demonische machten, ze gaan nu voort met de Heer. Er zijn honderden die niet meer terugwillen, die openlijk getuigen nu veranderd te zijn en een nieuwe bijbel te hebben gekregen van de Heer. Dat is niet ons werk, wij kunnen geen mensen veranderen, het is het werk van de Heer. Wij gaan voort het volle heil te prediken aan allen die het horen willen. Moge de zegen des Heren rusten op dit werk en dit land. De bijbelcursus die gehouden werd in de bovenzaal van het Y.W.C.A.-gebouw aan de Heerenstraat en geleid werd door moeder Bep, was zo gezegend. Er waren 85 cursisten die de hele cursus van twee weken meemaakten en vaak waren er bezoekers die kwamen kennis maken met deze boodschap. De gelovigen die aan deze cursus deelnamen kregen aan de hand van de bijbel inzicht en onderricht in het overwinningsleven van de Geest en de bediening van de gaven des Geestes. Velen werden op deze cursus
28
LAAT MIJ UW BIJBEL ZIEN
vervuld met de heilige Geest en werden vrij van ziekten en gebonden heden, het werd een bijzondere werkplaats van de heilige Geest. De gaven werden gebruikt, het was de eerste keer dat Surinamers dit hoorden en zagen, dat is wonderbaar. Alle cursisten ontvingen de grote profetische zegen en het is wonderlijk te horen wat de Gees t over hen sprak en de cursisten vonden hier kracht in en troost om verder te gaan en grotere activiteit te ontplooien tegen de machten der duisternis. Na deze bijbelcursus volgde een nog grotere. De christenen die in deze cursussen de diepten van Gods woord leerden kennen, werden degenen die de ruggegraat van :ie gemeente vormden. W at velen overtuigde dat deze revolutionnaire boodschap van God was, was de liefde tot de Bijbel die de predik er had. Hij stimuleerde Gods kinderen de bijbel te lezen, en ermee te leven. "Dit moet van God zijn" vonden velen want "de duivel zal nooit liefde tot de Bijbel inspireren". MOEDER BEP, tijdens een van de bijbel cursussen in Paramaribo. D e kennis waarmee God s kinderen bewapend werden, zou hen door een tijd van spanningen en moeilijkh eden h een h el p en.
29
MASSALE BIJBELSTUDIES Frans heeft twee weken bijbc1s tudie avonden gehouden voor be)angstellenden in deze boodschap, telkens twee dagen in de week. De mensen kwamen er weer heen, gisteren waren het er driehonderd, ze komen allen met een bijbel en lezen mee. Men h eeft hier officieel bekendgemaakt dat in november en december meer bijbels zijn verkocht geworden dan ooit tevoren in Suriname, prijs de Heer. Nu zitten de mensen mee te lezen op de bijbelstudieavonden en aantekeningen te maken en er worden heerlijke ontdekkingen gemaakt in het Woord. Halleluja! Gisterenavond werd er weer gelegenheid gegeven om naar voren te komen voor de vervulling met de heilige Geest en 150 gelovigen werden heerlijk en overtuigend gedoopt met Gods Geest en spraken in nieuwe tongen. Prijst de Heer! Een wonderbare avond. Ik ben zo blij dat steeds meer mensen hier in Paramaribo deze boodschap gaan zien en aanvaarden, ze gaan nu ook de gehele weg, ze worden gedoopt en vervuld. Prijst de Heer! Het is toch wonderlijk zoals Gods Geest hier handelt, het is reeds de tweede maal dat op één avond 150 gelovigen worden vervuld met de heiiige Geest, deze aantallen komen zelden voor. Op de gezegende bijbelstudie-avonden, eerst in de Stadzending en later in het I.p.v.-gebouw, geleid door br. Frans Hoekendijk met zijn vrouw Yvonne en die
HONDERDEN WORDEN VERVULD MET DE HEILIGE GEEST 30
IN HET I.P.V.-GEBOUW een grote belangstelling hadden, kwamen 400 tot 600 gelovigen wekelijks tezamen, terwijl op de laatste bijbelstudie-avond vorige week ruim 1000 bezoekers waren die meestal moesten staan vanwege de volte. Er werd op deze bijbelstudie-avonden gebeden met totaal ruim 600 gelovigen voor de vervulling met de heilige Geest. 0, het is heerlijk te zien hoe de christenen zich verheugen in de ontdekking van de waarheden in de bijbel, die nu heropend werd, ze lezen met eigen ogen hoe de Heer wil dat zij leven mogen in overwinning en kracht. Wij zijn ontroerd op te merken hoe de Heer werkt en de mensen vrijmaakt van hun zinloze tradities en onschriftuurlijke overleveringen. Een bekend nederlands zendingsgenootschap van een bepaalde kerkelijke richting heeft na verlies van een gebied door nationalisme, in een land onderzoekingen gedaan door een "deskundige" of daar voor haar zendelingen gebieden te vinden waren, maar na een uitvoerige reis was zijn advies, dat er in dat land geen interesse was, er was "daar niets te ondernemen". Maar in datzelfde land zagen wij ruim 8000 zielen zich overgeven aan Jezus, honderden werden vervuld met de heilige Geest, 757 werden er gedoopt in water, honderden werden genezen door de opstandingskracht van Jezus.
1000 BEZOEKERS BESTUDEREN GODS WOORD 31
IN 5 DOOPDIENSTEN 757 GEDOOPT DE TONEELKNECHT VAN THALIA EEN VAN DE EERSTE DOPELINGEN. DRIEDUIZEND BEZOEKERS. Wij hebben onze eerste openbare doopdienst gehouden in Paramaribo. Er verzamelden zich ongeveer vierhonderd mensen waarvan de meesten, zo niet allen, nog nimmer een doopdienst hadden meegemaakt zoals wij die houden. Er werden die avond 110 gelovigen gedoopt, ouden en jongen en er was grote blijdschap. Frans en ik doopten samen, het was een heerlijke avond. De volgende dagen stroomden van alle kanten de verzoeken binnen om op de tweede doopdienst te mogen worden gedoopt; om een weinig controle er op te houden hebben we kaarten moeten uitdelen, w e hadden in twee dagen weer ruim 100 dopelingen, die worden morgen gedoopt, we verwachten weer een enorme belangstelling en meteen zijn we bezig met de derde honderd, voor de doopdienst over veertien dagen. Wat een dingen gebeuren hier, achter elkaar worden ruim honderd dopelingen per avond bijbels gedoopt. De toneelknecht van Thalia, een man die op een der eerste dagen tot b ekering kwam en later vervuld werd met Gods Geest, was een van de eersten die gedoopt werd. De bijbelse doop waar duizenden heen gingen om te kijken, wij telden eens drieduizend toeschouwers, was een grote zegen voor velen. Samen met Frans doopte ik in vier doopdiensten 667 gelovigen in water. Daar waren creolen, bosnegers, hindoestanen, chinezen, javanen, indianen, blanken bij, zij volgden Jezus in het watergraf om met Hem op te staan. Na ons vertrek doopte Frans alleen 90 gelovigen in water. 32
DE BIJBEL ZEGT:
34
"WIE GELOOFT EN GEDOOPT ZAL ZIJN, ZAL BEHOUDEN WORDEN." HET GELOOF IN JEZUS WERD DAAROM DOOR ALLE DOPELINGEN VOOR DE DOOP BELEDEN.
35
at ••
36
e IJ e zegt over e Dop
En Hij zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, is het geoorloofd. En hij antwoordde en zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is. En hij liet de wagen stilhouden en beiden daalden af in het water, zowel Philippus als de kamerling en hij doopte hem ... (Hand. 8: 38). Je zus echter antwoordde en zeide tot hem: Laat Mij thans geworden, want aldus betaamt het ons alle gerechtigheid te vervullen. Terstond liet hij Hem geworden. Terstond nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij op uit het water. En zie, de hemelen openden zich en hij zag de Geest Gods neerdalen als een duif en op Hem komen (Matth. 3 : 15 -16). Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van zonden en gij zult de gave des heiligen Geestes ontvangen (Hand . 2: 38). En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, verkondigt het evangelie aan de ganse schepping. Wie gelooft en zich laat dopen zal behouden worden, maar wie niet gelooft zal veroordeeld worden (Marc. 16: 17). Doch ook Johannes doopte, te Aenon bij Salim, omdat daar veel water was en de mensen kwamen en lieten zich dopen .. (Joh. 3: 23). Als tegenbeeld daarvan redt u thans de doop, die niet is een afleggen van lichamelijke onreinheid, maar een bede van een goed geweten tot God, door de opstanding van Christus... (1 Petr. 3: 21). Of weet gij niet dat wij allen, die in Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door den doop in de dood, opdat gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, ZO ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen (Rom. 6:3-5) . 37
In Gods koninkrijk hestaan geen eenlingen. We zijn leden van één lichaam, en de één kan niet tegen de ander zeggen "Ik heb u niet van node". Iemand kan een eenzame opdracht uit moeten voeren, maar dat is alleen een geografische eenzaamheid, want in de geest bidden duizenden christenen voor hem en gaan ze in gedachten met hem mee. Dit is misschien een van de grootste krachten in ons koninkrijk: We strijden met elkánder. Jezus gaat voor ons uit. 38
TEAMWORK . . .
In Suriname deed vader Karel het werk niet alleen. Er was een team van hem, moeder Bep, Frans en Yvonne, en duizenden christenen rond de aarde die voor hen baden. In de diensten zongen ze, bedienden ze. Ieder bediende soms uren lang zieken . Bijbelstudies werden door Frans en moeder Bep gegeven. En toen vader Karel het land verliet zette Frans het werk voort, zolang als hem werd toegelaten . Teamwork is noodzakelijk in massa-evangelisatie-werk. 39
HET OERWOUD ROEPT ... DE RIVIER OP. MENSEN LOPEN 20 KM VOOR DE SAMENKOMST. Tijdens de geweldige campagne in Paramaribo kwamen telkens roepstemmen, om ook in het binnenland deze boodschap te komen brengen. En ofschoon enkele plaatsjes bezocht werden, liggen uitnodigingen voor het hele land te wachten. Moengo, Nickerie en Albina roepen. God weet ervan. Hij regeert! Het kan lang of kort duren, op een dag zal Hij souverein en zonder zich van mensen aan te trekken Zijn werk voleinden. Als wij niet mogen spreken, dan zal Hij eventueel stenen laten spreken, maar iedereen zal weten van Hem voordat Hij komt! Vader schrijft over een samenkomst in ALKMAAR : "Heerlijke avond. Er kwamen er met prauwen van de overkant van de rivier. (Alkmaar ligt aan de rivier), ze kwamen uit dorpen en plantages, uit kampongs en nederzettingen, ze brachten in hun bootjes de zieken mee, soms in een deken gewikkeld. Een wonderlijk gezicht al die bootjes met mensen die naar Gods woord kwamen luisteren. Het was heerlijk dat de Heer in Zijn grote liefde velen van hen gezond maakte en thuis bracht als een christen, omdat ze die avond hun hart aan Jezus gaven ." Over Alliance: "We hadden een heerlijke zondagmorgendienst op Alliance. Er kwamen allemaal feestelijk geklede mensen. Sommigen hadden uren gelopen en gevaren. Een hindoestaans echtpaar had 20 kilometer gelopen naar deze samenkomst. Zoiets was daar nog nooit geweest . Een gebouw was fraai met palmengroen en bloemen versierd door enkele dorpelingen, en we zagen Gods heerlijkheid. Na de prediking waren de zieken in lange rijen opgesteld en kwamen ze één voor één langs ons heen. We legden hen de handen op en baden voor hen, met verschillende hadden we een gesprek. Velen genazen die morgen en de mensen verlieten Alliance met 40
grote vreugde. Ze zouden overal vertellen wat ze die morgen gezien hadden. Enkele blinden kregen het gezicht, vele doven genazen en inwendige pijnen en ziekten werden door de opstandingskracht van Jezus genezen. Iedereen kon de wonderen zien en toen wij vroegen wie bewust genezing had ontvangen en dit duidelijk merken kon, staken velen hun handen op en riepen: Hallelujah! "
SAMENKOMST IN BAKKI, EEN VER DORPJE RIVIEROPWAARTS
41
IN "OPWEKKING" VERSCHEEN HET VOLGENDE VERHAAL OVER EEN REIS NAAR 'T BINNENLAND
NAAR SANTIGRON
In een smalle boot, een soort prauw, voeren ze de Saramacca-rivier op. Eén van de grote rivieren van Suriname, die de enige verkeerswegen door het oerwoud vormen. Een man op de boeg keek uit naar de rotsen onder water waarop de prauw zou kunnen stoten. De rivier stroomde snel en de reis was tegen de stroom in. De ogen van de inzittenden gaan langs de met bossen begroeide oevers . Er is geen zand te zien, alleen een ondoordringbaar bos waaruit de bedding van de rivier uitgesleten lijkt. In de hossen wonen duizenden soorten dieren, en groeien duizenden soorten planten en bomen. Vogels van allerlei soort nestelen in de takken. Slangen en krokodillen kruipen door het gras. De lucht is altijd gevuld met het geluid van miljoenen insekten. De prauw vecht tegen' de stroom in, met zijn lading evangelisten aan boord. Levende evangelisten die foto's nemen en koele dranken drinken en "gedrukte evangelisten" die in tassen en manden wachten tot ze hun plicht
43
moeten doen. Tot ze de boodschap van Jezus Christus mogen brengen aan hongerige mensen. Deze "gedrukte evangelisten" zijn ver van huis. In een paar weken tijd beleefden ze een grote verandering. Nog maar een paar weken geleden was het, dat ze "geboren" werden onder de handen van een tekenaar op een kamer drie-hoog in Amsterdam. Hij tekende en plaatste de woorden van verlossing en redding door het bloed van Jezus. Hij zond zijn schepping naar een dorpje in de Betuwe, waar ze met tienduizenden werden vermenigvuldigd. Dagen lang ratelden de persen in de drukkerij en werd hun boodschap vermenigvuldigd. Daarna werden ze, in dozen gepakt, achter in een auto naar een dorp op de Veluwe gebracht, waar ze de rekken vulden van een magazijn dat behoorde tot een evangelisatie-kantoor. Nee, niet lang hoefden ze te wachten voordat ze zouden worden "uitgezonden", want na enkele dagen al werden ;ze weer ingepakt in grote sterke dozen en per trein naar een haven gereden. Een grote kraan nam hen op en plaatste hen in het ruim van een groot schip. De reis duurde lang en ging door storm en door windstilte. Totdat de boot stillag en opnieuw een kraan hen opnam en plaatste op de kade in de hete tropenzon. Daar kwam iemand hen halen, die "halleluja" zei toen hij de pakken zag. Die er blij mee was, omdat het welkome instrumenten zijn om de oogst van zielen mee binnen te halen. Een oogst die in Suriname onvoorstelbaar groot is. Voor deze "gedrukte evangelisten" veranderde er in enkele weken veel, maar niet hun boodschap. Hun boodschap van het kruis van Golgotha is en blijft op hen getekend en gedrukt en zal eindeloos blijven klinken, misschien totdat Jezus komt. Zelfs als ze weggeworpen worden op een vuilnishoop zullen ze nóg doorgaan met getuigen. Als het communisme deze kleine landen zou overspoelen en de zendelingen weggestuurd zouden worden, dan zullen ze doorgaan met prediken. Ze waren opgedragen aan de Heer. Een prediker had ze in gehoor-
44
zaamheid aan een Hemelse opdracht uitgegeven en ze zullen hun opdracht: onafgebroken evangeliseren, goed ten einde brengen. De prauw begint nu langzamer te varen. De inzittenden zien nu een soort strand tussen de bomen. Achter de bomen moet het dorpje SANTIGRON liggen . Een dorpje midden in 't oerwoud. Een dorpje dat wacht op de Blijde Boodschap. De boot legt aan en de inzittenden stappen aan wal. Ze zien mensen lopen, nog geheel in de oerstaat. Ongekleed bijna en levend van een beetje landbouw en jacht. Men is hier nog gebukt onder het heidendom. De medicijnman is eigenlijk de machtigste man van het dorp. Wat hij zegt, dat gebeurt. Op verschillende plaatsen wordt geofferd aan de boze geesten. Van kindsafaan is men opgegroeid met vrees voor de afgoden. Deze vrees kan zo hoog stijgen dat men de grootste offers over heeft om de afgoden tevreden te stellen. Men kastijdt zich. Men offert bezittingen om de boze geesten tevreden te stellen. VOORTDUREND, NACHT EN DAG IS MEN BEZIG IETS TE DOEN OM DE AFGODEN TE AANBIDDEN. Men buigt zich neer voor een gesneden paal, een bewerkte steen of een gegoten beeld. "De goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede ." Zij tasten in de duisternis rond op zoek naar een weg. Maar hun godsdiensten bieden geen weg. Ze hebben geen oplossing voor het zonde-probleem. Maar het Evangelie van Je zus Christus is wèl een oplossing van het zonde-probleem. Jezus is wèl een weg om tot het paradijs terug te keren, om God te kunnen benaderen. 0, de Blijde Boodschap die wij hebben is de enige oplossing voor de nood van de wereld . De heidense goden zijn machtig, Maar hun macht is altijd destructief. Het heeft altijd dood tot gevolg. De medicijnmannen kunnen iemand vervloeken, en ze zagen vaak zo'n vervloekte sterven. Maar de medicijnmannen kunnen niet genezen, verlossen of gelukkig maken. Deze
De Goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede. (Jes. 57: 21) .. 5
mensen zijn alleen te overtuigen door hen de wonderen van Jezus te laten zien. Door te komen, niet met meeslepende woorden van wijsheid, maar met betoon van Geest en kracht. Daarom lopen vader Karel en Frans Hoekendijk snel de weg af, die naar het dorp leidt. De "gedrukte evangelisten" gaan mee. Hun bezoek kan slechts kort zijn, de traktaten moeten blijven prediken als ze weg zijn. Het gaat eerst naar de hoofdman van het dorp, die hen welkom heet, en zegt dat ze mogen doen wat ze willen in het dorp. Dan verspreiden ze zich een beetje en beginnen te getuigen van Jezus. Van man tegenover man. Maar later tegen groepen, omdat de mensen hongerig zijn en blijven luisteren naar wat hen verteld wordt. Ze spreken als dienaren Gods tegen afgodendienaars. Van mannen met het Licht der wereld tegen een volk wat in duisteris wandelt. Van mensen met de heilige Geest tegen mensen met boze geesten. Als mensen die genezen zijn door Gods kracht tegenover de zieken. De zusters van het team spreken met vrouwen en kinderen. Ze delen DE GROTE VERANDERING en EEN STAP VAN DUISTERNIS TOT LICHT uit aan kinderen en vrouwen. De kinderen dringen bij tientallen rondom hen, om de plaatjes te zien, om zo'n traktaat te krijgen en het langzaam te gaan lezen. Ze hebben een beetje leren lezen en geloven wat ze lezen. Wat de gedrukte evangelisten hun zeggen zullen ze doen, wat ze prediken zullen ze geloven. Om te tonen dat Jezus een levende God is begint vader Karel te bidden met de zieken. Bijna ieder is ziek. Maar bijna ieder wordt genezen door Gods kracht. Hij legt zijn handen op tientallen hoofden met zwart kroeshaar. Velen begrijpen niet alles, maar God is verplicht Zijn Woord te houden. Hij geneest de zieken, niet door onze capaciteiten, maar omdat Hij Zijn woord moet waarmaken. Ze trokken het hele dorp in een paar uur door. Over46
al wordt gepraat over die God van de blnnke zendelingen . De God die niet pijnigt, maar d ie liefde is. H et is of de heilige Geest waait door de palmen. Een geluid als van schreden door de balsemstruiken. De engelen in de hemel schrijven namen in het boek des levens, van mensen die gered zijn door geloof in Jezus. De duivel is teruggedreven. Hij weet, dat in één dag een eeuwenlange vesting van hem is ingenomen. Met grimmigheid zint hij op nieuwe methoden om het gezaaide zaad weg te roven . Maar hij weet evengoed dat géén woord dat van God komt krachteloos is . En dat vele woorden Gods zijn gesproken in SANTIGRON. De prauw vaart weer weg. De bijbels worden ingepakt en de camera's weggestopt. De predikers kijken elkaar aan en zeggen: ,,~Vat een honger naar Gods Woord. Wat een feest de ze mensen te mogen helpen." De boot gaat sneller nu, omdat de stroom mee is . De avond valt in het oerwoud, terwijl de rode zon de toppen der palmen kleurt met goud ... De vuren worden aangestoken en de mannen keren terug naar hun hut, maar in SANTIGRON praten de zwarte mensen nog na over wat die dag gebeurde. Hun hart staat in vlam! Ze besluiten vader Karel de eretitel "VADER VAN SANTIGRON" te geven. De God van de Bijbel is waarlijk goed. Ze b etasten hun lichaam waaruit de pijn is verdreven. Ze vcelen de opluchting in hun hart, nu hun zonden vergeven zijn . En ze lezen nog eens langzaam en nadrukkelijk de woorden van de gedrukte evangelist. Wat in de toekomst zal ge beuren, dit dorpje is bewapend tegen de strijd. Communisme mag evangeliseren onmogelijk maken. De grenzen kunnen gesloten worden. De onlusten kunnen slachtoffers maken, maar de boodschap van de gedrukte evangelisten zal blijven klinken, onafgebroken zullen ze uitbazuinen dat het bloed van Jezus reinigt van alle zonden. EVANGELIESATIE-LEKTUUR IS VOOR ONS EEN STERK WAPEN IN DE LAATSTE STRIJD.
TOVERIJ In de evangelisatie-arbeid in Suriname komen wij telkens in aanraking met toverij . Dit is hier algemeen, niet alleen in het bosland, het achterland, maar ook rondom en in de stad Paramaribo. Telkens komen mensen in nood tot ons, die vertellen dat zij betoverd werden en in de duisternis terecht waren gekomen. Ontelbaren bezoeken de loekoeman (= de tovenaar (loek, look) = zien; loekoeman = ziener), voor hun kwalen en problemen. Ook weet ik van predikanten en ouderlingen die geregeld naar de loekoeman gaan en anderen adviseren dit ook te doen. Maar de bijbel verbiedt dit, het is de Heer een gruwel deze dingen te doen (Deut. 18:10-16; lees ook Jesaja 8:9-22 en Zacharia 10:2), nietswaardigen troost bieden zij. Een Surinamer, een vooraanstaande figuur hier, vertelde dat hij betoverd was geworden, hij riep mijn hulp in om hem te bevrijden. Hij had een employé in dienst die hem niet mocht en die bedekt saboteerde. Op een dag verkocht hij aan deze man een armbandhorloge, hij had er een over. De vijand ging er mee naar een loekoeman en vroeg hem, uiteraard tegen betaling, zijn patroon schade te berokkenen, geestelijk en lichamelijk, op vijf verschillende manieren. De loekoeman bekeek het horloge, schrapte voorzichtig van het bandje wat opgedroogd zweet dat daar was af en be~on daarmee zijn
47
TOVERIJ
48
toverkunsten te richten tegen bedoelde heer. Deze kreeg plotseling aan zijn onderlichaam een gezwel als een kokosnoot zo groot, het was hard en pijnlijk en verhinderde hem te fietsen of zelfs maar te zitten. Hij ging naar een chirurg, die het gezwel operatief wegnam, maar toen de patiënt weer thuis was, groeide opeens een gelijksoortig gezwel naast de plaats waar de eerste was. De patiënt begreep dat er een loekoeman of wisiman bezig was in opdracht van iemand die hem kwaad gezind was, hem aan te tasten. Enige dagen later br.a ken zijn tanden als bros glas af, de een na de ander. Hij had gezonde sterke tanden, maar ze braken gewoon af door de zachtste aanraking. Toen werden zijn ogen verduisterd en vertroebeld, een mist schoof van tijd tot tijd voor zijn ogen, zodat hij niets kon zien. Vervolgens kreeg hij verlammingsverschijnselen, meestal op straat, wel eens temidden van druk verkeer, hij kon zich niet meer bewegen en viel van zijn fiets . Meerdere ongemakken openbaarden zich aan hem, ook aan zijn vrouw die ineens een vreselijk soort exceem over haar lichaam kreeg en zijn dochter die begon te lijden aan geheugenverlies. De man leed vreselijk onder deze duivelse aanvallen en deed wat hij kon om er zich van te bevrijden, maar dit lukte niet. Toen kwamen wij naar Paramaribo en als hij hiervan hoorde toog hij er de eerste avond heen; bij de eerste uitnodiging om tot Jezus te komen, sprong hij op en was de eerste die zich bekeerde. De volgende dag bekeerden zich zijn vrouwen kinderen. Na zijn bekering kwam hij bij mij en vertelde zijn nood, wij legden hem de handen op en bestraften de machten der duisternis, in de machtige Naam van Jezus, de demonische werking aan zijn lichaam hield op en hij was vrij. Hij is nu vervuld met Gods Geest en geniet de vrijheid in Christus. Een vrouw vroeg mij haar te bezoeken en toen ik bij haar kwam, vertelde ze dat zij een vijand had die haar vanwege een erfeniskwestie schade aandeed met behulp van een loekoeman. Hij riep haar toe: Ik zal zorgen dat je niet meer slapen kan! Deze loekoeman bewerkte de vrouwen zond haar een macht die haar elke nacht kwelde. Met gillende angsten doorleed zij haar nachten,
ze kon bijna niet meer slapen en was uitgeput. Het merkwaardige was dat zij steeds door een onzichtbare macht gebeten werd, ze liet aan haar huisgenoten elke morgen de grote blauwe plekken zien met scherpe tekens rondom van tanden, duidelijke gebitsafdrukken. Deze plekken verdwenen weer vlug in de morgen maar de volgende dag waren ze er weer op armen, benen, borst en hals. Zij was een bezeten vrouw, dat kon je duidelijk aan haar zien, haar ogen dwaalden en een grote angst verteerde haar. Ik sprak haar van Jezus die machtiger was dan de satanische machten en van het Bloed dat het wapen was in onze handen om te verlossen en te reinigen. Ik legde haar de handen op en was in woede ontstoken tegen deze machten, ik beval ze in Jezus' Naam uit te gaan en twee grote machten verlieten haar, duidelijk zag ik tweemaal met een heftige siddering een demonische macht uitvaren. Direct was aan haar te zien dat ze vrij was. Het gevoel van het dragen van een zware last op de schouders, het typische teken van bezetenheid, was verdwenen, ze had totale verlichting, ze was gezond en vrij, haar druk op het hoofd en de ogen was verdwenen, ze hief haar beide handen in de hoogte en prees de Heer! Enkele dagen later vertelde zij dat ze nu elke nacht rustig sliep en snel herstellende was van haar lichamelijke en geestelijke achteruitgang. Prijs de Heer! De wisiman in het bosland is voor de bosneger een machtig man die hij zeer vreest. Heel het leven van de bosneger, van zijn wieg tot zijn graf, is éen angst voor de wisiman (het kan een man of een vrouw zijn). Overkomt de bosneger onheilen en rampen, ziekte en dood, dan zit de wisiman er achter. Een kano slaat om bij de watervallen, hij heeft pech in de jacht, misoogst van zijn kostgrond, ziekten bezoeken hem, zijn huwelijk blijft kinderloos, hij wijt het alles aan de wisiman die hem "bewiest" heeft door middel van "seni ogri sani" (boze dingen afzenden). De heer in Paramaribo werd hier ook mee "behandeld." In Indonesië, in de wereld van de "goena-goena", de toverij daar, zien wij de doekoen = tovernaar, zoals hier de loekoeman, werkzaam met zijn "djampè's" = tover-
formules. Zo heeft ook de Surinaamse loekoeman of wisiman bepaalde "djampè's", toverformules voor speciale uitkomsten, met bepaalde doelen. Een veel voorkomende vorm is "bakroe". Bakroe is een kwelgeest, die in allerlei gedaante zich pleegt te openbaren, ze hebben soms zichtbare vormen, gedrochtelijke wezens zijn . het wanneer zij zich materialiseren : padden, nachtvogels, vleermuizen, krabben. Dikwijls zegt de bosneger hem gezien te hebben als een dwergje, een afzichtelijk mannetje met een waterhoofd, een monstrum dat zich snel beweegt en opeens vervliegt. Men zegt dat hij geen kwaad doet zolang hij zichtbaar is, maar zoveel te meer als hij onzichtbaar is, dan martelt en kwelt hij mens en dier op satanische wijze. Een zendeling uit Brazilië vertelde dat daar plaatsen zijn waar het zó demonisch is dat men de demonen duidelijk op de nokken der daken kon zien zitten, zij zaten schrijlings op de hokken en riepen elkander toe. Toen deze zendeling onder handoplegging bij iemand
een demon uitdreef, zag hij duidelijk hoe deze Zich verstoffelijkte en het raam uitvloog. De demonen waren in die streek buitengewoon brutaal, ze zaten op huizen en in bomen als apen. Wat hadden ze te vrezen, in die streken waren geen christenen met volmacht tegen de machten der duisternis. Ook uit het Caraïbische gebied hoorde ik van plaatsen waar demonen zich manifesteerden op brutale wijze. Het is duidelijk dat de vorst der duisternis zich brutaler openbaart als ooit tevoren, nu hij weet dat zijn rijk nog maar kort duurt, omdat Jezus komt! De zendelingen werden nimmer gewezen op de kracht tegen heel de legermacht van de satan, de wapenrusting werd niet aangedaan "om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels; want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten. Neemt daarom de wapenrusting Gods, om weerstand te
49
TOVERIJ kunnen bieden in den bozen dag" (Ef. 6 : 12, 13). Theologische kennis is niets waard in de rimboe, boekenwijsheid evenmin, een apotheek zal niet veel effect hebben tegen "de wereldbeheerders dezer duisternis", de "boze geesten in de hemelse gewesten", maar wèl de vervulling met de heilige Geest, wèl het bewuste gebruik van de gaven des Geestes, alle negen. Deze gaven van geloof, van onderscheiding van geesten, van openbaring, van genezing, van het doen van wonderwerken, zoals het staat opgetekend in I Cor. 12, ze werden door God gegeven opdat de strijd tegen de machten der duisternis effectief kan worden gestreden. Het moest verboden zijn iemand het binnenland in te zenden om het evangelie te prediken, zonder dat hij vervuld is met de heilige Geest en de gaven gebruikt. Jezus zelf gebood zijn discipelen niet uit te gaan om de wereld te evangeliseren, zonder de kracht des Geestes. Op mijn schrijftafel liggen meer dan tweehonderd brieven met verzoeken om hulp van mensen die bezeten, ziek, verduisterd, betoverd zijn, het is ondoenlijk ze allen tussen het werk door te bezoeken, maar het is wel tekenend voor de toestand hier. Geestelijk is er zeer veel duisternis in dit land en christenen en heidenen trekken om hulp naar de loekoeman, terwijl ze weten dat zij "nietswaardigen troost" bieden. Ik ben de Heer zo dankbaar dat we nu een begin mogen maken met de bevrijding van deze mensen en ik getuigenissen binnen krijg van wonderbare bevrijdingen en genezingen. Het is ontroerend de dankbaarheid te lezen in deze getuigenissen en brieven. Dit land heeft wel tien predikers nodig die dit landvolk doordringen met de kracht van het Bloed van Jezus en die van de heilige Geest. Zoëven schreef ik van "bakroe". Er zijn verschillende bakroes, sommige zijn vreselijk van werking. Zo is daar de "lauwbakroe", dat is de krankzinnigheids-bakroe. Onder de bosnegers komt veel krankzinnigheid voor, 50
maar men wijt dit algemeen aan het werk van tovenaars die de "lauwbakroe" over de mensen brengt. Het gebeurt dat iemand die met deze krankzinnigheids-bakroe is bewerkt door vrienden en verwanten worden geslagen en afgeranseld om te proberen deze bakroe eruit te krijgen. Als deze arme mensen gevaarlijk zijn, worden ze in eenzame hutten opgesloten en sluit men hun voeten in een blok hout, men zegt dan "den poti hem na boei", dat betekent: hij is in de boeien gelegd. De ongelukkige raast zich meestal dood, het is een onbeschrijfelijk lijden. Als de patiënt gestorven is, zegt men in het bosland: "na bakroe broko hem neki" = de bakroe heeft hem de nek gebroken. Men zegt dat de bakroe zich meester maakt van een mens en hem vernielt. Zo is er een andere bakroe, de "zwerie beree" = opgezette buik. De negers beweren dat deze wisisoort van de indianen afkomstig is. Deze "zwerie beree bakroe" of "tarniakoe bakroe" nestelt zich in de buik. De buik zwelt vreselijk op en de mensen hebben het benauwd, Z!,! schreeuwen van de pijnen en wentelen zich op de grond. De familieleden zitten er om heen en geen wens door deze zieken geuit wordt uitgevoerd, integendeel. Als hij vraagt hem te helpen om te gaan zitten, dan leggen ze hem juist languit en plat op de grond neer. Vraagt hij om water, dan wordt hem dat niet gegeven, het is ontzettend deze van dorst smachtende om water te horen roepen en geen droppel wordt hem gegeven. Ze geloven dat alle wensen door de zieke geuit afkomstig zijn van de inwonende bakroe. Als ze voortdurend zijn wil uitvoeren, voelt hij zich naar zijn zin en wil dit lichaam niet meer verlaten. Men probeert om tegen zijn zin in te gaan, zodat hij zich onbehaaglijk voelt en het lichaam verlaten zal. Dit gebeurt natuurlijk nooit. Alleen de kràcht van Jezus, de Zoon Gods, doet deze bakroe het lichaam van de stakker verlaten. Zo is er: "bede ba:tra" = fles begraven. Het komt veel
voor. De tovenaar doet zijn tovermiddelen in een flesje, het is vieze rommel en begraaft dit voor de deur van hem of haar die hij betoveren wil. Naar gelang van het soort wisi zijn de maten en de inhoud verschillend. Deze flesjes worden voor de deurdrempel begraven of op het pad dat veel door hem wordt gebruikt, bijvoorbeeld van zijn hut naar de rivier. Zodra hij nu over dat flesje gelopen is, dringt de wisi in zijn lichaam en de ellende begint, ziekte en tegenspoed is nu voortaan het lot van de arme. Daarom is het geen wonder dat alle bosnegers hun "tapoe" bij zich dragen, het weer van een andere toverdokter gekochte "onfeilbare" afweermiddel tegen zichtbare en onzichtbare wisi. Maar men moet deze tapoe's betrekken van een grotere en sterkere tovenaar dan de vorige, zijn kracht moet de andere kunnen breken, het moet "rijper" zijn, "moro lepie." Men kan er ook toe overgaan om de tovenaar opdracht te geven om de geest, de "akra" van de vijand te "vangen" en "vast te binden." Heeft de wisiman de opdracht om iemand te vernietigen, dan gaat hij er toe over om diens "akra" vast te binden, vast te spijkeren aan een kantantreeboom ver in het oerwoud, of hij verdrinkt de "akra" in de rivier, hij verzwaart het met stenen en werpt het in het midden van de woeststromende rivier of in een waterval. Hoe het mogelijk is een geest te vangen, vast te spijkeren en te verdrinken, is alleen een kunst die de wisiman zegt te kunnen verstaan. De benadeelde snelt nu naar een machtiger wisiman, het zal hem veel meer kosten, maar deze neutraliseert de machten weer en de benadeelde is vrij. Naast de invloed van de tovenaars, zijn er een menigte van wonder-geneesmiddelen, tovermiddelen. Het is meestal zo vies en het bestaat uit afschuwelijke substanties dat ik niet begrijpen kan dat mensen dit innemen. Op de markt in Paramaribo worden ze gewoon verkocht. Als iemand zoekt naar deze dingen, brengt men hem naar 51
TOVERIJ de "kruidendokter" toe, het is een tovenaar die voor alle mogelijke zaken te consulteren is, gewetenloze schurken zonder scrupules. Ofschoon men het leven niet buiten de voortdurende invloed van de tovenaars kan indenken, is er grote vrees voor hen, ze genieten aanzien en moreel overwicht in de dorpen, maar diep in de harten van de mensen leeft er haat voor hem, dikwijls is de wisiman de vernietiger van het geluk. Als zij kunnen, zullen de mensen deze tovenaars ook vernietigen. Er was een vrouw die voor een wisiman werd gehouden, ze woonde in een dorp in het binnenland. Toen ze verarmde en verouderde, werd zij door iedereen gehoond en veracht. Niemand had medelijden met haar, haar honger en haar ziektetoestand liet iedereen koud. Men vroeg haar welgestelde zoon of hij geen medelijden had met zijn moeder en haar wilde helpen, maar hij zei: medelijden? Het is toch haar eigen wil het te hebben zoals ze het nu heeft? En honger? Ze hééft geen honger, ze voedt zich toch met de zuigelingen die zij hier op het dorp geregeld inslikt. (Er was juist een ontstellende zuigelingensterfte in het dorp). Ik heb helemaal geen medelijden met haar, ze is een wisiman! Later kwam bericht dat zij zich had opgehangen. Een andere vrouw, een wisiman, kreeg ook geen hulp van haar omgeving toen zij hongerig en ziek was geworden op haar oude dag. Immers haar moeder, broer en oom waren ook wisiman geweest. Toen zij stuiptrekkend op de bodem van haar hut lag, ging er een gejuich op in het dorp. Eindelijk bracht de dood uitkomst. Ze werd op een "papaai" gelegd, een langwerpige bak en rondgedragen door het dorp om vervolgens te worden weggegooid, niet begraven als de anderen, maar als prooi van wilde dieren weggeworpen. Van verre kwamen haar vijanden toestromen om het lijk te honen en te bespuwen, ze vervloekten het. Haar dochtertje van dertien jaar werd geslagen omdat ze tranen
52
stortte bij de dood van haar moeder, huilen om de dood van een wisiman is doodzonde! Op elk bosnegerdorp staat een lijkenhuis waar de lijken geborgen worden, waar de lijkdiensten en andere rituelen worden gehouden. Dit zijn de niet-christelijke dorpen die zo handelen, maar op het land en in de bossen is het nog algemeen. Vlak bij dit lijkenhuis staat de "fragatiki", de plaats voor het offeren aan de geesten der afgestorvenen. Het lijk van een goed mens wordt in dit lijkenhuis geplaatst, in dit "kree hoso" == huis van geween en er volgt na de plechtige ceremoniën een eervolle begrafenis, maar het lijk van een wisiman wordt ergens weggeworpen bij het vuil van het dorp, ten spot en hoon van iedereen, om opgegeten te worden door de roofdieren in de nacht. Het huis waar de afgestorvene gewoond heeft tijdens zijn leven, wordt afgebroken en in de rivier gegooid. In het gebied van de Caraïbische eilanden is daar ook nog de "voodoo", ik wil daar een andere keer over schrijven, het is de moeite waard om over deze belangrijke "godsdienst", dat een der vreselijkste vormen van satanie is, te worden ingelicht. Ik schrijf deze manifestaties van het rijk der duisternis om u allen bekend te maken met deze dingen. Wij zullen onze vijanden leren kennen en iemand die geleerd heeft zijn vijanden scherp op te merken en zijn werken te doorgronden, zal hem beter kunnen bestrijden. De duivel heeft zoveel eeuwen zijn werken weten te versluieren en heeft daarom zoveel onheil gesticht. Maar we zijn gekomen om dezelfde werken te doen als Jezus en dit is het doel van Jezus' komst op aarde: om "de werken van satan te verbreken" (I Joh. 3 : 8). Wij hebben overal in de wereld mannen en vrouwen nodig die de vijand kennen en moedig durven tegemoet te treden, die de kracht hebben gevonden om de strijd met grote dapperheid aan te binden tegen deze vernie-
tiger. Uit de heidenen moeten eerst de demonen gedreven worden door de mac:htige Naam van Jezus, ze moeten eerst uit hun boeien geh aald worden, uit hun ge· vangenis van angst en duisternis, ze m oeten eerst worden ontbonden en in de vrijheid geleid. De machten moeten worden aangezegd heen te gaan en we moeten niet rusten alvorens wij ook zien dat ze deze mensen hebben losgelaten. Daarna wil Jezu s h un h3.rten reinigen , de zonden vergeven en vervullen m et Zijn Geest. We ~unnen onmogelijk de mensen mèt hun demonen tot J ezu s leiden, deze mensen zijn onwillig gemaakt door de macht van satan in hen, ze zullen niet komen en zullen de wer- - - - - - - -- -- - - - - - - -
kers van God blijven bestrijden vanuit hun duisternis. Maar ze moe ten eerst vr ij worden van satans macht en dan schoongewassen. Ze moeten vernieuwd worden om niet later terug te vallen in de zuigende duisternis, die zijn prooi terug wenst . Zoals wij velen hier in de stad mogen bevrijden en naar de bijbelstudie-avonden sturen, zo zullen de m achten ook wijken in het bos land, want er is één Naam waarvoor zij vluchten: JEZUS! Halleluja! De demonen zullen de mensen niet loslaten als in het oerwoud de naam van een of andere kerkorganisatie wordt geroepen, maar ze laten los voor de naam van JEZUS . En ni ets anders . Hier is een vergeten land voor
SRANANG 0. Sranang joe é trong wan zegie kondri SO!1lmenie fo e joe krondré mantakie; A i. oe nc e eij opo now l F osie ding drong naga k arta hosoo bing K arrie oenoe. Now Masr a Jezus drai oeng libie En wie no wang rostoe. B 'fo e alla s lra gie den liebie Ha 1'" i gna Masra J ez us B iha Ma:;ra Jezus draioen libie. F osie oer.g bing dringu E :1 oeng bing pré piauw Ma ta nf i {oe Masra Jezus now A c.:ra i oeng libi e.
SURINAME 0 , Suriname, je wordt een gezegend land ; Vele van je landgenoten zeggen: Hé, nu zijn onze ogen geopend! Vroeger riep de muziek en het k aartspel ons toe, Nu is Jezus in ons leven gekomen En wij willen niet rusten. Totdat iedereen zijn leven Aan Jezus heeft gegeven: Want Jezus keerde ons leven om. Vroeger dronken wij En wij speelden piauw. Maar dank zij Jezus, Hij keerde ons leven om. (piauw = een chinees kaartspel)
Emy Tai-A - Pin he eft dit vers gedicht in het Surinaams. De vertalin g staat hierbij:
Toen w ij vroegen om een ge tuigenis, zond Erny ons dit zelf gedich t vers. Zij werd bekeerd en wonderb aar vervuld met de h eilige Geest in de samenkomsten in Suriname.
53
TOVERIJ
zending die volle evangelie brengt, die wonderen en tekenen laat zien door de opstandingskracht van Jezus de Heer! Niets anders, want iets anders is altijd iets minder. Ik heb respect voor elke zendeling, ik zie ze met hun vliegtuigen achter mijn huis opstijgen en naar hun airstrip vliegen diep in het oerwoud en ik heb respect voor hen die hun vaderland en het comfort van hun huis in de grote stad prijsgeven voor het brengen van het evangelie, maar ik word verdrietig als ik zie wat er uit hun handen komt. En dan mag de organisatie nog zo groots zijn opgezet en kloppen, als ik geen zielen zie komen tot Jezus, als ik geen zieken zie genezen onder handoplegging in Zijn naam, als ik geen bezetenen zie bevrijd worden door de kracht van de heilige Geest, als ik geen revival zie komen in de dorpen bovenstrooms, dan word ik verdrietig. Jezus maakt mensen nieuw! Naar lichaam en geest en naar ziel! Hij heeft niet zoveel interesse ,in mooie lijsten van genummerde leden van een kerk, maar in wedergeboren zielen, nieuwe schepsels, namen in het Boek des Levens, des Lams . In arme heidenen die bevrijd worden van hun duisternis, van verterende angsten en doodsgedachten, die een hemelse rust gevonden hebben in hun harten, die liederen van bevrijding zingen voor Jezus, die vervuld worden met de heilige Geest. We zullen dit aanpakken omdat de Heer dit ons opgedragen heeft. In Zijn heilige Naam . Dan maar met gebrekkige hulpmiddelen, dan maar zonder geld om iets behoorlijks te ondernemen, de Heer weet het alles. We gaan echter in Zijn kracht en zijn dankbaar dat velen, velen ons vertelden dat zij blij zijn met de boodschap die wij prediken en de kracht des heiligen Geestes. Halleluja! Bidt voor ons, we staan vóóraan aan het front! Maar we weten dat Jezus overwon satans macht! Amen!
54
VOODOO
"Voodoo" is satanisch, duisterder en giftiger dan alle andere vormen van toverij. In de drie Guiana's, dus ook in Suriname, komt dit voor, ofschoon niet zo algemeen, slechts op enkele plaatsen, zoals in het gebied van de boven Marowijne en vooral tegen Frans-Guiana aan, het gebied van Stoelmanseiland. Maar "voodoo" komt vooral voor in het hele Caraïbische gebied; het wordt gesignaleerd in Trinidad, Tobago, Barbados, Sint Vincent, de Franse mandaats-eilanden: Martinique en Guadeloup, verder op de Virgings of Maagden-eilanden, Puerto-Rico, de Dominicaanse republiek en Haïti, Jamaïca, Cuba, de Bahama's en verder op het vaste land van Amerika waar het door geheel Amerika wordt gevonden, vooral zuidelijker naar Guatamala en Mexico. Maar het hart van "voodoo" is Haïti dat midden in het Caraibische gebied ligt, hier toont de duivel zijn macht verschrikkelijker dan elders. De Amerikaanse evangelist Allen, die door God zo gebruikt wordt voor het uitwerpen van demonen, heeft in Haïti verschillende grote campagnes gehouden, laatstelijk in de kersttijd van het jaar 1960; in Jezus' Naam heeft hij vele bezetenen kunnen bevrijden. Voor het eerst maakten wij persoonlijk kennis met "voodoo" in Aruba. Op een samenkomst aldaar begon een man zich vreemd te gedragen, hij wankelde en viel neer, zijn ogen stonden wild, hij maakte dans-gebaren en sprak vreemde klanken uit. Het was alsof hij in een soort trance geraakte. Het was midden in een dienst, ik hield op met prediken en liep op hem toe. Uiterlijk leek zijn aanval op die van epilepsie, maar de Geest des Heren toonde mij dat dit "voodoo" was. Wij legden de man de handen op en geboden elke macht der duisternis uit te varen en niet meer terug te komen en meteen kwam hij bij, de machten verlieten hem instantelijk, hij ging weer
zitten en maakte rustia de gehele dienst verder mee. Medelijdende en ongee~telijke mensen gin&en meteen met een glaasje water lopen en een kussentje voor het hoofd, maar ik geloof dat deze arme man ~eter wer~ g~ holpen door met gezag in Jezus' Naall?-! dIe deI?ome In hem te bestraffen en uit te werpen. HIJ was VriJ en zat weer rustig in 't publiek. Na de dienst wilde ik hem graag spreken, maar hij was direct verdwenen ?.n~er het volk . De man die hem begeleide vertelde dat hl] Ieman.d was uit Dominique en ik begreep toen alles beter, dIt land samen met Haïti is het duivelse hart van "voodoo". Op' geheime plaatse~ waar nimmer oningewijden of vreemden mogen komen, houden de "voodoo"-priest~rs hun diensten, hun "hounfor's". Het z.ijn uiter.st g~helm zinnige bijeenkomsten met een eIgenaardIg nt~eel. Slechts zelden komen bizonderheden over deze nten
naar buiten door. Op de Caraïbische eilanden houd~n de priesters dikwijls hun diensten in afgelegen grotten In de door de branding uitgevreten koraalrotsen, deze grott.~n zijn vaak alleen bij laag water vanuit de zee toegankehJk en staan met andere grotten door onderaardse gangen In verbinding. Soms bevinden zich in deze grotte~ grote ruimten, als zalen zo ruim, die voor de "voodoo"-dlensten worden gebruikt. Men bouwt er een altaar, de zogenaamde pé" er worden daar rondom grote vuren aangestoke~: wa'ar omheen gedanst wordt. De priest~r die de l.eiding heeft, is de "hougan" en men zegt dat hl] het geI;eI~ heeft van leven en dood. Hij heeft grote macht en IS .~n staat heil maar nog meer onheil te brengen over ZIJn medemensen, hij zendt ziekte en pijn in allerlei duivelse vormen op de mensen af als zij ontrouw zijn aan hun afgelegde eden en aan oningewijden geheimen h.~bben verraden. Een meisje dat tot priesteres was gewIJd en eenmaal per week een nacht alleen in de grot moest doorbrengen om met de "loa" te verkereJ?, was weggelopen met een jonge man van het dorp!. belden vluch~ten naar een ander eiland, ze dachten dat ZIJ daardoor bUlten het bereik van de "hougan" zouden zijn. Maar binne~ een maand was de oergezonde jonge kerel dood, hl] kwijnde weg aan een duivel.se ziekte wa!iI:V0or hij tevergeefs geneesmiddelen gebruIkte. Het meISJe vluchtte verder naar het vaste land van Zuid-Amerika, maar ook daar trof haar de vervloeking van de priester, omdat zij haar woord, haar wijding gebroken had, ook zij stierf binnen een maand aan een vreselijke ziekte. De straf had hen gevonden. Maar men zegt dat de "hougan" niet alleen macht heeft om te straffen, maar ook om te genezen en vele wonderen worden er verteld van genezingen die hij verrichtte. De "hougan" verkeert ten nauwste met de "loa's" en daarom vreest men hem. Bij "voodoo" gelooft men in vele goden, ze wonen in
55
VOODOO
56
hun eigen gebied onder de zee, aan de kust van Guyana, in heilige bomen, bij bronnen en watervallen, ze bezoeken de mensen in de donder, de regen, de maan, aardbevingen, vulkanische erupties, in orkanen, in de wind. Er zijn enkele lieflijke goden, goede geesten, maar meer boze goden. Deze goden heten "loa's". Er is een "loa" van de liefde, of liever van de erotiek want wat hier gebeurt heeft met liefde niets te maken. Als deze "loa" over de dansende priesteressen komt, gebeuren er onvoorstelbare dingen onder deze vrouwen, die hun zinnen verliezen en zich teugelloos overgeven aan perverse excessen. Er is een "loa" van de dood, hij heet "guédé", die plotseling op mensen valt, maar zich ook dirigeren laat. Deze goden of mysteries, ik noem ze ronduit : demonen, nemen duidelijk bezit van mensen, maar kunnen ook worden verplaatst door de "hougan". Zoals in Suriname de loekoeman en de wisiman iemand met ziekte, pijn, ellende, haat kan bezetten, zo kan de "hougan" dat ook. In Indonesië zagen wij deze zelfde dingen ook bij de "doekoen" met zijn "djampè's", toverformules, die hij "blaast" over de ongelukkigen. De oorsprong van "voodoo" is onduidelijk, soms heeft het iets indiaans en zien we er dingen in die wijzen op de indianen uit Zuid-Amerika, vooral van de vroegste bewoners van Peru en Mexico, maar er zijn duidelijker tekenen die wijzen naar Afrika en zouden de afrikaanse negerslaven het uit Afrika hebben geïmporteerd, dat bewijzen ook de bizonder grote trommen die bij "voodoo" worden gebruikt, de "vader"- en de "moeder"-trom. "Voodoo" heeft een zuiver heidens karakter, geboren uit zwarte magie en de meest infame toverij uit het zwarte werelddeel. Er gebeuren zonderlinge dingen in de nachtelijke diensten van de "voodoo", die op ontoegankelijke plaatsen worden gehouden. De priesteressen dansen om het vuur en geraken in trance dat hen ongevoelig maakt voor verwondingen en pijn. Dan worden ook jonge meisjes ingewijd, van leken, novice's, men noemt hen "hounsi bossale" door een reinigings- en heiligings-cultus van het vuur verheven tot ingewijden, tot "hounsi banzo", priesteres-
sen . Bij een teken van de prie~; tsr, die altijd ongetrouwd is en met de "loa" = godheid, getrouwd is, worden de schillende gedeelten van de dienst gehouden, met een klimax naar h et einde van de dien st als de "hounsis", dansende, onder het voortdurend gedreun van de trommel, in trance geraken. Bewoners van deze eilanden hebben deze trommels wel dagen en n i chten achtereen horen dreunen , zonder precies vast te kunnen stellen waar het geluid vandaan kwam . Als de danseres sen uitzinnig zijn geraakt, wordt het vuur over de grond uitgestrooid en de "hounsis" lopen er over heen met hun blote voeten, zonder dat het hen brandt. Gloeiende as nemen ze op met hun handen en wrijven dit over hun gezicht en hun handen, ze werpen handen vol de lucht in, het deert hen niet. Op enkele vuren staan grote potten met hete olie, de "hounsis" steken er hun han den in en halen van de bodem heilige voorwerpen er uit. E r is een ketel met rum, onversneden rum, ze nemen er een kalebas vol van en laten dat in hun keel glijden, het is dodelijk, maar he t schaadt hen niet. Ze dansen en dwarrelen als bezeten in het rond, op de vloer zelfs liggend gaan ze als bezetenen te keer, ze lopen over het vuur, dopen hun armen in de hete olie, ze trekken zich de kleren van het lichaam, dat zijn de nachtelijke feesten van de "voodoo", deze lugubere heksensabbath, deze satanische orgie, aangewakkerd door de krankzinnig m a kende cadans van het nimmer aflatende trommelgedreun, het maakt hen immuun voor pijn en verderf. Er zijn momenten dat plotseling aangekondigd wordt dat een "loa" zich heeft geopenbaard die van de mensen bezit neemt en dit geeft tot duivelse taferelen aanleiding, er gebeuren dingen die wij buitenstaanders niet voor mogelijk houden, tenzij wij gebruik maken van de gave van het ondersche;den van geesten, een van de negen gaven van de Geest. dan ontwaren we de opensluiting van heel de verschrikkelijke wereld van de vorst der duisternis . Wat ik ook niet begrijp is dit , dat in folders van het vreemdelingenverkeer in Suriname, de buitenlandse toeristen worden voorges :eld toc '.~ een bezoek te brengen
aan de omgeving van Albina en Stoelmanseiland waar hen een originele "voodco-vuurdans" wordt aangeboden, bij voldoende belangstelling. Alsof bij genoegzaam bezoek, algemene interesse, deze "voodoo"mensen hun zo gevaarlijke vuurdansen kunnen demonstreren, als het ware op bestelling leverbaar. Als er genoeg dollars worden betaald, gaan de "hounsis", of voor wat daarvoor doorgaat, over tot het betreden van vuur en gloeiende as. Ik kan begrijpen dat vanuit een "overtuiging", een bewogenheid, in trance-toestand en dan nog na een langere periode van concentratie, deze immuniteit intreedt en men dan, om hogere belangen te bereiken, geestelijke bevrijding, misschien wel om te worden gereinigd van zonden, deze vuurdans tegemoet gaat . Maar dat men deze levensgevaarlijke handeling doet als een ordinaire toeristisch evenement, dat is mij niet duidelijk. Voor het toerisme zagen wij overal op onzè reizen oude "heilige" gebruiken demonstreren, op straat geworpen tot vermaak, terwille van het veile geld, daarvoor verkopen mensen hun ziel. In Bali zag ik de kleine danseresjes op het hotelerf dansen, in hun prachtige gouden gewaden en met hun sierlijke gouden kroontjes op, in trance, met gesloten ogen, ze waren door de priester in de tempel ceremonieel gekleed en in trance gebracht, ademend boven het vuur waarin speciale kruiden en wierook brandde. Dan begonnen ze hun buitenzinnelijk leven, ze dansten als in droomtoestand, ingekeerd, maar hun voetjes gingen wonderlijk en zeker dansende over de vloer en beschreven alle figuren onberispelijk van deze oude dansen. Ook in Bali wandelde men door het vuur en verwondden de scherpe krissen de naakte lichamen niet, deden mensen bovennatuurlijke dingen. U kunt in een van onze nummers van het afgelopen jaar, we schreven het toen uit Afrika, lezen dat ook in Oost-Afrika de fakirs door het vuur liepen. In de omgeving van Durban, in Natal, waar tienduizenden hindoestani leven, werden vuurdansen gehouden. Het was mogelijk ze te bezoeken en ze werden een gezochte attractie vOor de buitenlandse toeristen. Sommige mannen liepen
58
door het withete vuur en ze hielden met hun ene uitgestrekte arm een kind in de hoogte, terwijl ze heen en weer door het vuur liepen met hun blote voeten. Ze moesten dat snel doen, de kinderen werden bedwelmd door de grote hitte, die de boombladeren tot de allerhoogste, verbrandde. Een dominee van een pinkstergemeente, Ds. de Bruin van Pretoria, die dit zag, hij was er met enkele Amerikaanse broeders die het tafereel filmden, werd plotseling toornig, "verbolgen in den Geest". Hij zei : Wat de duivel zijn volgelingen kan laten doen onder zijn bescherming, dat kan Jezus, mijn Heer en Koning ook! Hij was vervuld met de heilige Geest, deze broeder, hij ontdeed zich van zijn schoenen en vóór dat iemand hem kon weerhouden, liep hij naar de plaats waar het vuur lag en betrad het. Hij liep enige malen heen en weer en de Heer lovende en prijzende kwam hij bij zijn gezelschap terug. Hij had niet één brandwond, zijn voeten waren onbeschadigd, c:elfs de reuk van vuur was niet te bemerken aan zijn huid. De "vierde Man" van de vurige oven lééft! Halleluja! De priesters zagen dit en waren ontsteld, ze begrepen niet dat het mogelijk was dat een blanke man, die niet dagen voor deze vuurdans had gevast en gemediteerd, . zich uitvoerig had toebereid voor de trance-toest<1nd waarin deze dingen alleen kunnen worden gedaan, r,enerlei schade opliep, dat deed hun wereld uiteenvallen. Ds . de Bruin had dan ook een heerlijke gelegenheid om van de opstandingskracht van de levende Heiland te getuigen die hem deze overwinning op de vernietiging gaf. Jezus verlost van het verderf, Hij overwon satans macht. Halleluja! "Voodoo" is een duivelse affaire en deze dingen komen dagelijks nog voor. Ik geloof dat deze openbaringen van de draak en het beest zich nog wel zullen verscherpen, naarmate de Dag des Heren nadert. De Heer des oogstes heeft ons opgedragen, evenals Jezus, de werken des duivels te verbreken (I Joh . 3 : 8) en in de kracht van de heilige Geest zullen wij daarom boze geesten uitdrijven, hen predikende (alle creaturen!), dat Jezus Overwinnaar is, de Koning en Heer! Amen. K.H.
EEN PREDIKER BEWIJST DAT ONZE GOD EVEN MACHTIG IS ALS DE BOZE GEESTEN EN LOOPT DOOR HET VUUR ZONDER ZIJN VOETEN TE BRANDEN
59
.LLE FACETTEN VAN HET LEVEN DOOR GOD BEROERD
Het is onmogelijk een ontmoeting met God te hebben en dezelfde te blijven. Het is zo'n revolutie, zo'n ommekeer om gered te worden, dat het iemands leven totaal vernieuwd. Want Jezus vernieuwt alle dingen. Hij maakt iemands gezin, lichaam, blijdschap, toekomst, interesse, karakter, ja ALLE DINGEN NIEUW. Deze mensen beleefden het ook. 61
Vader Karel schrijft: We zijn begonnen met radiouitzendingen. We noemden deze dagelijkse uitzendingen: HET KWARTIER VAN OPWEKKING.
DE RADIO IN DIENST VAN HET EVANGELIE We brengen het volle evangelie, de boodschap van de volle verlossing. Het is een heel werk om elke dag weer fris een woord te brengen naast de samenkomsten 's avonds, maar de Heer gaf veel genade, we hopen het voorlopig vol te houden. De tweede kerstdag hebben we over de radio een uitzending van een deel van onze samenkomst in "Thalia" van vijf kwartier, we bidden de Heer dat velen zullen luisteren naar deze dienst. We hebben gemerkt, de reacties wezen het duidelijk uit, dat niet alleen de stad maar ook ver in het binnenland naar deze uitzendingen van elke dag wordt geluisterd. We zijn de Heer dankbaar dat we elke dag met de zieken en ongelovigen in het hele land zo kunnen spreken en de bijbel openen, we hebben heerlijk contact met elkaar. We hebben ook gemerkt dat vele predikanten en zendelingen deze uitzendingen beluisteren, openlijk zijn zij het natuurlijk niet met ons eens, maar men heeft verteld dat de invloed van deze volle evangelie-boodschap duidelijk te bemerken is in hun prediking. Halleluja! Ze nemen de boodschap hier en daar aan, bestuderen de teksten en ze verwerken het. Vooral de gekleurde evangelist in het binnenland, de eenzame hulpprediker en de christelijke onderwijzer op een eenzame post, leert veel van deze ó2
geregelde diensten, we houden een soort bijbelcursus voor hen . We spreken er over wat God in Zijn Woord van de toverij, de loekoeman zegt, hoe demonen zijn uit te drijven, hoe Gods Woord ons vertelt over de vervulling met de Geest. Wanneer we later misschien in die buurten komen, zullen ze meer open staan voor het gepredikte woord. Wij kregen bericht dat intens naar onze radio-uitzendingen wordt geluisterd in Suriname, wij prijzen de Heer voor deze heerlijke kans om het hele volk te bereiken. Toen wij Suriname verlieten hadden wij 50 uitzendingen verzorgd, maar na ons vertrek ging dit radio-kwartier door, we hadden deze op banden opgenomen. Frans nam het enige keren van ons over, maar vanuit Holland blijven wij deze uitzendingen verzorgen, wij hebben hier al heel wat uitzendingen op de band verzorgd en naar Suriname gezonden. Ook Ben Hoekendijk heeft verschillende uitzendingen op zich genomen, we zijn dankbaar voor zijn hulp. We gaan hiermee rustig voort, zodat, als wij in het land niet kunnen zijn, deze boodschap blijft weerklinken.
HONDERDDUIZENDEN HOREN DAGELIJKS HET VOLLE EVANGELIE. ZIEKEN WORDEN GENEZEN, ZIELEN GERED EN EEN GANS LAND HOORT VAN JEZUS, DOOR "HET KWARTIER VAN OPWEKKING" EN "DAAR ZIJN GEEN GRENZEN AAN JEZUS' MACHT"
lil "Opwekking" stond dit artikel over radio in
Z ~!id-Amerika
Tijdens het wandelen door dit dorp viel mij een ding op, en dat was het geschetter van de radio's. De mensen kennen hier geen zacht of hard. De radio wordt altijd op top-volume aangezet en staat de hele dag van 's morgens tot 's avonds aan. Hoe men hierbij kan leven is me een raadsel. Maar omdat alles open is en een radio dus even hard buiten als binnen te horen is, is het een grote kans voor het Evangelie. Evenals hier de jazz-muziek en ook goede godsdienstige programma's elkaar afwisselen en door honderdduizenden worden beluisterd, zo is het ook in Suriname. Wat onze radio-uitzendingen nu 11 maal per week doen, is niet in woorden uit te drukken. Honderdduizenden horen per dag onze prediking. Denk een ogenblik hierover na als u wilt. Wij spreken per dag voor een menigte van honderdduizenden. En wat wij prediken is de volle reine boodschap van Gods Woord. Niets verbloemen wij . Ik ben zelfs begonnen te waarschuwen voor de antichrist, te leren over de bedieningen en aan te moedigen te gaan spreken in tongen OVER DE RADIO. Stelt u het zich eens voor, dat u in de hitte van de dag een kleine nederzetting in Suriname's binnenland bezoekt. Dat u wandelt langs de houten huizen op palen
en kijkt naar de spelende bruine kinderen. En opeens schalt over uw hoofden een radio:Dames en heren, thans spreekt tot u één van de Evangelisten Hoekendijk, van de beweging Stromen van Kracht - Paramaribo. In de uitzending: Het kwartier van opwekking. En u hoort daarna vader Karel, Frans of mij prediken, net zoals u ons hoort in de zalen in Holland. Ik zeg u, dan zou u beseffen dat dit een eeuwigheidswerk is. Mocht ik door Gods genade vorig jaar een half miljoen mensen bereiken, dit jaar zal dit een veelvoud van dit getal zijn door de radio-uitzendingen. Toen we wegreden van dit dorp en terugdachten aan de gesprekken, de zieken waarvoor ons werd gevraagd te bidden en de vele zieken die we tot de Heer mochten brengen, in keukens, tussen de palen onder een huis; in huizen waar hele families wonen in één kamer, toen prezen we de Heer voor deze gouden kans. Er wordt gezocht en geboord naar kostbare metalen. Op sommige plaatsen delft men diamant, maar wij hebben honderden hier een parel van groter waarde laten vinden. Ja, een schat in de akker, die het waard is om daarvoor al het andere te verkopen en die te winnen . JEZUS is de ware schat, die mensen rijk maakt in het hárt.
RADIO
64
Op de zondagmorgen horen de mensen Frans' uitzending van een half Ul DAAR ZIJN GEEN GRENZEN AAN JEZUS' MACHT. Enkele malen in de we, "het kwartier van opwekking". Ook wordt vaak de hele Thalia-band-preek ov de radio uitgezonden. Tot diep in het oerwoud is de stem van een prediker horen. Groot is het werk dat gedaan is voor de eeuwigheid in de honder duizenden toehoorders. Verhalen zijn bekend van blinden die zagen, doordat v de radio voor hen gebeden werd. Tijdens een uitzending sprak Ben over: Ge GEEFT EEN LAND EEN KANS, en het woord was zó indringend, dat iemm die op straat lopend telkens een stukje opving, zó gegrepen werd, dat ze bijh eerstvolgende huis, bij vreemde mensen aanbelde, en vroeg of ze daar de rE van de preek mocht horen. In Suriname heeft de duivel een grote hekel aan DE RADIO IN DIENST V A HET EVANGELIE!
HET EINDE NADERT
Wat denkt u, dat satan dit alles ongestoord voort zou laten gaap? Zou deze grote zegen, en deze stroom van mensen gewoon door blijven stromen? Vertelt de Bijbel ook niet, dat Gods kinderen als goud beproefd moeten worden, en dat ze moeten volharden tot het einde. Jezus heeft ons niet de belofte gegeven dat alles na onze bekering goed en mooi zou zijn. Maar Hij heeft gezegd dat we in de strijd kracht zouden ontvangen. Hij gaf ons een wapertuitrusting. Hij gaf ons Zijn Geest . En telkens zien we dat landen één kans krijgen. Telkens weer was in het midden van een grote opwekking de regering satans instrument om Gods werk te verstoren. En het lijkt alsof de Heer het toelaat . Het lijkt, alsof Hij het geroep van het volk niet hoort. Het lijkt zo, maar het is niet zo! GOD REGEERT! De Heer maakt géén vergissingen. Maar Hij laat soms wel strijd toe, opdat zijn gemeente TOT ZELFSTANDIGHEID ZAL KOMEN. En opdat de christenen het strijden wordt geleerd. Straks als de grote verdrukking komt over de wereld, dan zouden we een ge· makkelijke prooi van satan zijn, als God ons niet geleerd had te strijden en te overwinnen. Voor Gods volk geldt de stelling, dat de Heer "alles laat medewerken ten goede". Het verloop van de dingen in Suriname moet voor al Gods kinderen een stimulans zijn,. om met grote bewogenheid en opofferingsgezindheid zielen te gaan winnen en landen te bezoeken, omdat we zien dat deuren zich sluiten voor de zending. Maar het juicht in ons hart: Wat satan ook kon doen: hij kon de blijdschap en het geloof
van Gods kinderen niet vernietigen! De Hoekendijk's moesten gaan, maar Jezus bleef! Het feit dat na ons vertrek iedere zondag een kleine duizend mensen in Thalia naar een band komen luisteren, is zó'n wonder, dat hiermee bewezen is dat de christenen in Suriname de proef hebben doorstaan. Hoe verliep deze zaak? Vader Karel, moeder Bep en Frans en Yvonne waren als bezoekers het land ingekomen. Hun verblijfsvergunning werd eenmaal verlengd, maar toen die twee maanden om waren, zag het ernaar uit dat ze geen verlenging meer kregen. De STICHTING STROMEN VAN KRACHT-SURINAME, met Surinamers in het bestuur, heeft toen officieel de Hoekendijk's uitgenodigd te blijven. Deze stichting, met als secretaresse Ilse v. Kanten-Reeberg, heeft gevochten tot in de hoogste instanties voor deze zaak. Maar het leek alsof men tegen een muur sprak. Men beloofde deze zaak te onderzoeken. Men won inlichtingen in Holland. Maar de beslissing liet op zich wachten, en vader Karel en moeder Bep moesten gaan. (Omdat Frans en Yvonne later gekomen waren, konden ze ook nog enige tijd langer blijven en de mensen ópvangen.) Honderden (Iemand sprak van 700) vergezelden vader en moeder naar Zanderij, het vliegveld dat ver van Paramaribo ligt. Een reeks bussen bracht deze menigte naar het stationsgebouw. Omdat er wat met het straalvliegtuig was, konden ze niet vertrekken, en heeft deze hele menigte de nacht moeten doorbrengen in een vliegveld-hal waar 65
HET EINDE NADERT niets te krijgen was en alles was gesloten . Ze hebben gezongen, gebeden, tot de nacht om was en het vliegtuig kon vertrekken . Onbeschrijfelijke tonelen hebben zich daar afgespeeld. Toen we moeder Bep in Holland spraken zei ze telkens:
,,0, al die wenende mensen. AI die huilende kinderen! Hoe is het mogelijk, dat dit onrecht ons en hen overkomt. We hebben alleen het land gezegend, en tot Jezus gebracht. Duizenden zijn bekeerd en we moeten weg. En dat terwijl iedereen verlenging kr~jgt van zijn verblijfsvergunning, en iedere Hollander er wordt ontvangen. In Holland genieten de Surinaamse studenten gastvrijheid en onderdak, zolang als ze willen. Ook al halen ze vreemde streken uit. Maar wij moeten weg •.. Waarom?
VADER KAREL
'.
. .. . .
(Uit "De Vrije Stem")
66
De krantenberichten, welke we hierbij afdrukken, spreken duidelijke taal. Ons gebed gaat uit naar alle vrienden in Suriname, en we zeggen met hen: GOD REGEERT! Er komt een tijd dat niemand ons kan tegenwerken. En de Bijbel belooft een land, waar niemand ons uit kan zetten. In dat land zal God de tranen van onze ogen afwissen, en zullen we voor altijd wonen .
k INDEREN 8ELIJOENIS ~~DS HOUDT Uw
WAAKT 1!C"N co
OOK FRANS EN YVONNE VERTROKKEN
ZAAK HOEKENDIJK - TOPNIEUWS VAN DE DAG !
Enkele weken nadat vader en moeder vertrokken waren, kreeg Frans de aanzegging dat ook hij het land moest verlaten. In de tussentijd was er de grootste opschudding die maar denkbaar was . Iedereen schreef stukken in de krant. De mensen verdrongen zich om de radio om met de nieuwsdienst de laatste berichten over de verblijfsvergunning te horen. Voortdurend werden ministers bezocht en gebeld. Men wilde een protestmars houden. Door de opschudding was de stand van zaken van de gemeente Stromen van Kracht, wekenlang het topnieuws van het land! Op een dag kreeg Frans het bevel binnen enkele uren het land te verlaten. Hij had een samenkomst voor dezelfde avond gepland en zei dat hij die dienst zou houden wat de politie ook zei. Waarop het officiële antwoord was: Als u bidt of zingt dan wordt u gearresteerd". In die massa samenkomst in Thalia stonden politiemannen achter de colissen te wachten. Maar Frans bracht moedig Gods woord en zei: Als u me hier wilt arresteren voor deze woedende schare, moet u zelf voor de konsekwenties opdraaien, en hij dacht : Als ze dat doen worden ze door de menigte gelyncht! De volgende dag vertrok zijn vliegtuig. Op Zanderij haalden honderden Stromen van Krachters kleine blauwe vlaggetjes voor de dag, vlaggetjes waarop de duif gedrukt was. Hem en Yvonne werden bloemenkransen omgelegd en iedereen zei: HET FEEST GAAT DOOR. Dit is in enkele zinnen het verhaal van de grote, spannende, sensationele en enerverende laatste uren van de Hoekendijk's in Suriname. Slechts de hemel weet welk een strijd er toen gestreden is.
sr,
810
Nu vader k , arel Hoekend" k Weg alt Tl IS, wil ik I IJ uit b iJ'zond e Christenen 171 angs deze d 'eer ,,,.. het der d- er k,' neren r-_., ie dOOr bek ,'-'VOS (een ' den is v .. ertng va Ie· God) rl/gemaakt;s n ?/Ie ZOn gens e~atrschuwen ':;;n ktnd Van worden aster-praatjes d ' de leu_ M verSPreid Ie zullen en heeft ' ' te doen ed niet geschroo ' heid d 9 Wende zi' md dit e fel e '; 0 ems t . meer zal ~enn an~nt:wezjg d wezigheid It te .d oen bi' Ie_, t WIJ" ters \Iv: . Maar broed / ZIJn af.' dat ees op Uw h ers en zUs. waar God ' Oede en ZIch 0Penb Weet Wondere aart door Konmk '?k e,n tekenen d W rrJ IS , aar z" .. aot het Ko ' k IJTl St aat niet uit Tlm rijk GOds b k racht H WOOrden e· t"'n . et geloof maa r uit ~ mOet k van een C van Wo 00 berusten 0 hris. niet b··nhderen en tek P het zien IJ et I ' enen ~/oorden 1/ Ulsteren v ' maar -ters hOUd: ~~n. lUs/e r s af'~ ~oo;e bi~ ged urig/ij;' belijdenis Vast rOe_ geile " stro voor het voll ,en God l men van kracht " e evan se zegen .eg ene u alJen . met een ver. G/orie
Ons m id de
VOOr Jezus I
Een '-I
d'
n van God
L-~~_~ 11[
Afscheid van Frans en Yvonne op Zanderij. Ze gingen naar Brits-Guyana en mochten van de nood een deugd maken door in dat communistische land duizenden zielen te winnen.
WAT ZEGT DE BEZORGER?
MEENT NIET, DAT IK GEKOMEN BEN OM VREDE TE BRENGEN, MAAR HET ZWAARD (MATTH. 10 : 34) EN INDIEN IEMAND U NIET ONTVANGT OF UW WOORDEN NIET HOORT, VERLAAT DAT HUIS OF DIE STAD EN SCHUDT HET STOF UWER VOETEN AF. VOORWAAR, IK ZEG U, HET ZAL VOOR HET LAND VAN SODOM EN GOMORRA DRAAGLIJKER ZIJN IN DEN DAG DES OORDEELS DAN VOOR DIE STAD (MATTH. 10: 14-15) . 76
(Uit "De Vrije Stem")
HET VOORSPEL In september 1962 landde ik op het vliegveld Rochambeau, bij Cayenne, om het grootste geloofsavontuur mee te maken van onze bediening. De ervaringen met de grote tent, die door storm vernield werd, 100 nozems die in Amsterdam de tent wilden vernielen en op het podium kwamen, mijn schipbreuk en andere geloofs-avonturen waren de voorbereiding geweest voor deze strijd. In Cayenne aangekomen (zonder kontakten of bekenden) begon een week van zoeken en zoeken naar een tolk, een zaal en een gitaar. Een campagne in een modern land organiseren is iets heel anders dan in een vergeten uithoek van de wereld, zoals Frans-Guyana. Zo uitzichtloos was het zoeken, en zo moeilijk konden we de meest noodzakelijke dingen vinden, dat ik na een week bijna het plan maakte om terug te gaan. Er was geen zaal. Er was geen tolk. Maar de Bijbeltekst die mijn vrouw in een brief aanhaalde: "Al wat hij onderneemt, gelukt" uit Psalm 1 was de ommekeer. Diezelfde dag kreeg ik een kwartier zendtijd, vond ik een oude danszaal aan de rand van de stad, en liet ik duizenden pamfletten drukken. Nu kon ik tenminste verwachten het Woord te kunnen brengen. En ik dacht: Ik maak reklame voor de samenkQmst, en als God geen wonder doet en op tijd een tolk geeft, dan heb ik tenminste mijn plicht gedaan, en een geloofsstap ondernomen. Maar inplaats van dat een tolk werd gevonden, deed God iets anders. Iets beters. De strijd van de eerste tijd werd spoedig vergeten. Gods kracht in ons doorbrak de moeilijkheden. Geloof overwon opnieuw. Hadden we niet uit ervaring geleerd dat er zonder strijd ook geen overwinning is . En wil de Heer ons niet juist door de strijd leren, hoe te overwinnen. De eerste tijd in Cayenne was een eenzame, moeizame tijd. Maar de grote opwekking welke volgde, was het dubbel waard. .
82
Twee uur voor het begin van de samenkomst kwamen de mensen samen om zeker te zijn dat ze één van de 300 zitplaatsen zouden kunnen krijgen. Omdat in dit land deze boodschap, en de prediking van een Wonderwerkende God volkomen nieuw was, was er een grote nieuwsgierigheid. De Heer gebruikte die, om in korte tijd het evangelie over de hele stad te laten gaan. Aan de rand van Cayenne staat een oude danszaal. Voor onze begrippen is dit houten gebouw, met zijn golfplaten, een schuur. Maar Jezus kwam ook in een stal op de wereld. Deze schuur werd voor duizenden mensen een heerlijker plaats dan een prachtig paleis. Gods Geest werd hier voor het eerst in de geschiedenis van dit land uitgestort. Satan's macht werd er over een menigte verbroken.
Op de voorgrond het kazerne-gebouw, waarvoor ook een aanlegsteiger is, waar doorgaans alleen visserschepen en koffieschoeners uit Brazilië landen. Iets daarachter ziet u de cirkelvormige paden van het park voor het regeringsgebouw. Daarachter de palmen van het "Place de Palmistes". Het centrum van de stad. Op dit plein worden feesten enz. gehouden. Helaas kregen we geen toestemming om hier een openluchtcampagne te houden. Omdat bijna alles geïmporteerd moet worden, is alles erg duur. We betaalden Fr 2,50 voor een fles melk (ong. f 1,-). Het leven is voor Europeanen onvoorstelbaar duur. God gaf grote genade dat we dit werk konden ':cortzetten, door giften van Christenen in Holland.
Het begin: stoelen worden uitgeladen voor "Au petit Balcon"
CAYENNE UIT DE LUCHT
83
· L-EVAN·O ELIS TB
I.
B'EN HOEKEN DYK DE HOLLANDE
t'
prêclte f
i,
t' euaHtli(e,
«uec le6
et
• prae
malaáe"
DU MARDt 11 SEPTEMBItE AU .. PETtT BALCON " pal'ce " 'B croit que les Jugernents de Dieu simt proches, Frère HOEKENDYK est venu à Qayenne pOut quelques serl'1-s,fnes seuJement, pour vous aider à trf.fUVer la p~ix de Djeu et ta guérison" par la jloree de J<ésus.. Hous na sommes .pas ici pOll!' construire une EgUse nouveTIe maïs pour une campagne Evangélique. De grand!:! mirac1es de guérison ont été fai ts au cours de cette campagne. (Les Aveugles voient, les Paralysés marchent). Parce que Ia · Bible dit : JESUS CHRIST EST LE MEME, mER, AUJOURD'HUI ET ETERNELLEMENT (Hebr. 13 : 8) . Aussi vous étes cordiale ment invités - Entrée gratui te. POUR TOUS LES PEUPLES DE TOUTES EGLISES A lSH. 30.
EEN GELOOFSSTAP
Jezus zond zijn discipelen twee aan twee uit. En niet voor niets. Er is misschien geen gevaar zó onderschat maar toch zo reëel als eenzaamheid. Om met niemand te kunnen bidden, tegen niemand in je eigen taal te kunnen spreken. Alle moeilijkheden zelf te moeten doorworstelen, vraagt mèèr dan alleen enthousiasme, het vraagt DOORZETTINGSVERMOGEN. Alleen begon ik de pamfletten uit te delen, nadat ik er op mijn hotelkamer voor had gebeden. Ik begon tegen mensen op straat, of in het park te getuigen. Na enkele dagen lopen in de zon, van de ene instantie naar de andere, van de ene kant van de stad naar de andere, besloot ik een taxi te nemen, maar toen ik bemerkte, dat voor een ritje van de ene kant van de stad naar de andere f 7,50 gevraagd werd, keerde ik gauw naar de benenwagen terug. De hitte in Cayenne was ondragelijk. Ik kocht een soort sombrero en zette die op mijn hoofd. Mijn tropenpak was gekreukt en gevlekt: Waar zou ik het kunnen laten opknappen? Het eten was op z'n zachtst gezegd: slecht. Toen naderhand de broeders Huisman een keer in het hotel, waar ik twee maanden woonde, kwamen eten, zeiden ze: Hoe ben je hier in leven gebleven? En toen ik teruggekomen op Schiphol, mijn familieleden en vrienden weer ontmoette, zei er één: Het is Ben nog wel, maar veel is er niet van hem over. Maar waarom deze dingen noemen. Heeft de Heiland niet de dood gesmaakt voor redding van zondaars. Heeft hij niet machteloos geleden? Heeft men hem niet gegeseld? Bij Hem vergeleken hebben we nog géén offer gebracht, géén werk gedaan, en géén prijs betaald. 85
DACOSTASTT'AAAT 51 PtrrT ENGELDERLAN'D
OPEN I NG SAUOND GO
:=:
. t:'REN 40 ZIEKEN" BEKEERD AfGESTAMPT ~OON~ .
GE'EN :rOU{ OP'WEKU M'G
++
Wies Hoekendijk begon hard te zingen in het lege huis. Ze vertelde achteraf: "Het leek wel, of het huis te klein was, om mijn vreugde te bevatten! Het is dus allemaal niet voor niets geweest. De Heer heeft Ben de overwinning gegeven!" Ze verzond brieven naar alle kontakt-adressen waarin de inhoud van ieder telegram of telefoongesprek werd vermeld. Zo konden de gemeenten meeleven en werden bij de gebeden van Gods kinderen lofzangen toegevoegd.
HET VERHAAL IN TELEGRAMMEN VERTELD:
86
Herhaling tekst: Onhoudbaar. Massa's bedien(d). Urenlang. Geen rust. Voortdurend bezocht. Bijbels uitverkocht. Rij voor de dem (van de zaal) 360 bekeerd. Frans gevraagd. Rekord gebroken . Compleet opwekking. Stuur foto's Nummer 100 (van Stromen van Kracht) per luchtpost. Honderden zieken. Een week later was de opwekking zover doorgegaan dat we seinden: 1000 (bezoekers) 300 (bekeerd). Na massagebed direkt getuigenissen. Wonderen brengen opschudding. Massaal! Mijn hotel (wordt) bestormd. De climax volgde: 1440 (bekeerd). 600 bediend. (Ik ben uitgeput). (Ben) blij (dat) Huismans komen. Wanneer (P) Fram is zoek. (Wegens een post-staking was Stromen van Kracht-Baarn, het kontakt met Frans in Brits-Guyana kWijt geraakt. Ze vroegen of ik kontakt met hem kon krijgen. Maar ik wist ook niet toaar hij was. Deze poststakingen, welke in dit deel van de wereld om de drie maanden voorkomen, zijn een ramp voor de zendelingen, die geheel op de post zijn aangewezen voor berichten uit Holland.)
DE MASSA KOMT!
IEMAND RIEP, GA MAAR NAAR HUIS, BLANKE MAN!
Na een dag van vasten en bidden, en het treffen van de laatste voorbereidingen, zoals het ophangen van letters "Jésus sauve et guérit", en "Campagne D'evangelisation", was de eerste avond aangebroken. Een avond welke we niet gauw zullen vergeten. Een avond, waarin satan de laatste poging deed om de opwekking tegen te houden. Er waren nog grote problemen die opgelost moesten worden, toen ik in de middag de stoelen ging neerzetten en de boel ging schoonmaken. Het was een zuivere geloofsstap dat ik de advertenties gezet had, en de pamfletten had uitgedeeld, want de meest belangrijke dingen waren nog niet voor elkaar. Waar bleef de engels-franse tolk waar ik nu al een week naar had lopen zoeken? Ik was van hoog tot laag geweest, van de ene kant van de stad tot de andere, en het enige dat ik gevonden had, was een leraar die mij voor de radio-preek vertolkte, maar niet in het openbaar wilde verschijnen. De spanning steeg. Deze avond zou beslissend zijn. Als er geen wonder van God zou volgen, dan zou in een avond het werk zijn afgebroken. Maar zou er wèl een wonder gebeuren, dan was de deur open naar de heerlijke tijd. Want er was grote honger in de harten. 99% van de bevolking is Rooms-Katholiek. Maar allen verlangen naar een levende God, met b etoon van Geest en Kracht. De honger kwam al een uur voor de samenkomst
88
tot uitdrukking, toen van links en rechts mensen aan kwamen lopen. Enkele honderden vulden de zaal voordat ik een woord had gesproken, of een lied had gezongen. DIT WAS HET WERK VAN DE HEILIGE GEEST . Toen ik de menigte overzag, zei ik in mijn hart : "Heer, nu komt het er op aan. Over een paar minuten moet ik beginnen, en kan ik alleen deze gekleurde mensen op U wijzen, wanneer Gij alsnog in een tolk voorziet." Achteraf ben ik ervan overtuigd, dat als ik goed naar de stem van de heilige Geest had geluisterd, ik dit niet gebeden zou hebben. Want de Heer had een beter plan. Vlak voor de samenkomst had ik een gitaar van een Jehova-getuige kunnen lenen. Daarmee mezelf begeleidend, begon ik enkele opwekkings-koortjes te zingen die ik in Frans-Zwitserland had geleerd. Niemand zong mee. Ze vonden het een beetje vreemd. In ieder geval heel wat anders dan ze in de R.K. kerk gewend waren. Er waren twee mannen die een paar woorden engels kenden. Ik vroeg hen te proberen mij te vertolken. Maar het ging zo miserabel, dat iedereen begon te joelen en te fluiten . Daar stond ik nu. In het kabaal dat volgde, schreeuwde de één dit en de ander dat. Sommigen stonden al op om naar huis te gaan. Wat moest ik beginnen ? Een stem van een jonge man klonk door het lawaai heen:
"Ga naar huis, blanke man, we hebben je niet nodig". Opeens flitste het door me heen dat ik de enige blanke was, opgesloten in een zaal met honderden gekleurde vreemdelingen. De engelen van satan vochten op dat moment met Gods engelen, en de inzet was een stad. De inzet van de strijd in de hemelse gewesten waren 3150 zielen! Ik nam de franse ' Bijbel en begon een tekst te lezen: "Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde". Ik vertelde, dat Jezus gekomen is naar deze stad om zich als de Levende te tonen. Net als Hij duizenden jaren geleden deed na de opstanding. De woorden vloeiden over mijn lippen. De mensen gingen op het puntje van hun stoel zitten. De stemmen verstomden. En in een stuk door vertelde ik hen hoe ze gered konden worden, en hoe ze genezen konden worden door geloof in God. Ik nodigde uit wie deze avond zijn leven aan Jezus wilde geven, en 60 mensen kwamen naar voren. Ze stonden voor in de zaal en spraken me een zondaarsgebed na. De overwinning was een feit geworden. Jezus had me erdoor geholpen. De deur lag nu open naar een stroom van zielen en een openbaring van Gods heerlijkheid. De wonderen van genezing bevestigden het woord. En nu nog verbazen we ons over de dingen die die eerste avond gebeurden. 89
WONDEREN BRENGEN OPSCHUDDING
Hoewel ik eerst zei: "Deze campagne is de zwaarste opdracht die God me gaf om uit te voeren", zei ik na enkele d'l.gen: "Dit is de heerlijkste opdracht die God me geeft om uit te voeren". En niet voor niets! Iedere avond stroomde "Au Petit Ba1con" vol. De eerste week is de grootste geweest die we meemaakten. De mensen zaten uren voor het begin van de samenkomst buiten te wachten, en ze drongen naar binnen als de deur openging, stoelen en kinderen machteloos meesleurend. Ik schrijf naar huis: "Ik weet niet of ik huilen of lachen moet. Het is niet meer te houden. Ik heb vanavond uren met zieken gebeden, al tongenbiddend om me op de been te houden . Als ik hen uitnodig naar voren te komen, stroomt de hele zaal met 1000 mensen naar voren. Dat gaat niet. Daarom zoek ik hen maar op, en leg iedere aanwezige de handen op. Ik leidde vanavond 300 zielen tot de Heer. Als ik over de zee van gekleurde gezichten zie, velen met tranen van ontroering in de ogen, dan staat mijn hart in vlam. Ik kon op het laatst niet meer met de zieken afzonderlijk bidden. 600 of 500 mensen alleen de handen opleggen was te veel! Daarom bad ik het massa-gebed en vroeg ik na het gebed wie genezen was op zijn stoel. Soms gingen 20 handen omhoog. Soms liet ik de mensen die hun handen omhoog deden, naar voren komen om te getuigen, en dan hoorden we wonderlijke verhalen.
SPRAAKGEBREK DOOR GOD GENEZEN Een overgelukkige moeder kwam ons soms driemaal per dag opzoeken, om te vertellen wat God allemaal aan haar gezin gedaan had. Twee kinderen van haar hadden ziekten in de maag (wat door het slechte eten veel voorkomt hier). Zelf was ze onder de macht van zwarte magie, en was haar hart door haat verkrampt. Een andere zoon van haar had een spraakgebrek. Jezus verbrak de machten over al deze mensen. De zonen werden van maagkwalen genezen. Toen de één op een avond ziin getuigenis gaf en vertelde wat hii allemaal gegeten had, klapten en iuichten de mensen van enthousiasme. De vrouw werd bevriid van de machten van toverij en haat. Ze straalde van bliidschap. En de zoon, die niet kon spreken, genas en zei de ene zin na de andere zonder haperen voor de microfoon. Dit zijn de daden des Heren in het zendingsveld.
91
VERTELT ONDER DE VOLKEREN ZIJN HEERLIJKHEID ONDER DE NATIEN ZIJN WONDEREN PSALM 96 : 3
OPENBARINGEN BOUWEN HET GELOOF OP Toen de eerste grote opschudding voorbij was, en we een kern van christenen overhielden, vertelden enkelen ons, hoe de openbaringen, welke de prediker over zieken had, hen overtuigd hadden. Eén van de eerste avonden gebeurde het volgende: Na de prediking zei de prediker: "Er is iemand hier, aan de linkerkant van het podium, met pijn in de maag. Hij is geopereerd en heeft alles gedaan om er vanaf te komen .. ." Opeens begint een man
RUGZIEKTE VAN 5 JAAR VERDWENEN E l n trouwe zuste1' welke niet alleen bekeerd werd,
nU't· bovendien de Heilige Geest ontving, was elke avond in de zaal. Als er even een gelegenheid was, kVAim ze naar voren om van haar genezing te getuiben. Haat· schouders en haat· hals waren Ve1'stijfd door de theumatiek. Ook deze ziekte moest 1c4jken voor ]rzus' Naam. Toen de prediker met haar bad, werden de banden verbroken en kon ze eindelijk haar hoofd weer gewoon bewegen . Deze zuster ging meteen weer ({(ln het werk.
te roepen, zonder de prediker gelegenheid te geven uit te spreken: "Dat ben ik! Dat ben ik!" Hij kwam naar de microfoon . En vertelde dat het allemaal op hem sloeg wat Gods Geest openbaarde. Br. Hoekendijk zei: "Wat zullen we doen, zullen we met je bidden?" "Nee", zei de man, "ik ben al genezen, tijdens de samenkomst op mijn stoel". Prijst de Naam van Jezus! Is onze God geen grote God! Halleluja! Iedere avond na het massa-gebed, waarin de prediker over alle aanwezigen satans macht bestrafte, omdat het ondoenlijk was alle honderden afzonderlijk de handen op te leggen, kwamen een twintig- of tiental mensen meteen uit de schare om te vertellen, dat ze genezen waren . Deze wonderen brachten de mensen op de been. Gods Koninkrijk bestaat niet in woorden maar in kracht.
DE OPWEKKING GING LANGS HEN HEEN
Voordat we onze campagne in Au Petit Balcon begonnen, namen we kontakt op met verschillende groepen. Er bleek een Zevende-dags-adventisten-groep te zijn, een J ehovagetuigen-groep en een groep die zich "Evangelisten" noemen. De laatste groep waren de enige werkelijke vrije en verloste christenen. Met hun voorganger bad ik en nodigde hem uit mee te helpen in de campagne. Hij besprak het met zijn ouderlingen, en besloot op een afstand te blijven, omdat de wonderbediening hem afschrikte. Hij had een groep van 40 christenen in 15 jaar opgebouwd. En u leest in dit verhaal hoe de eerste avond al 60 mensen tot bekering kwamen enhoeinenke1emaan- den 3150 mensen hun hart aan Jezus gaven. Wonderen hebben opwekking tot gevolg. Aan hen, die niet open staan voor de Bijbelse, nieuw testamentische boodschap, gaat de opwekking voorbij . .. 94
DE HELE DAG STROMEN MENSEN VOOR GEBED Omdat het gerucht van de campagne in "Au petit Balcon" over de hele stad gaat, komen de mensen me de hele dag opzoeken. Soms staat er een rij voor mijn kamerdeur. De mensen laten zich niet wegsturen. Ik bid met niemand in mijn hotelkamer, omdat velen alleen geïnteresseerd zijn in genezing, en ze eerst het Woord moeten horen. Maar ze blijven komen. Ze nodigen me uit naar hun huizen te komen. Ik heb hier wel werk voor 10 predikers! Ik was zo blij dat de mensen de koortjes begonnen te leren. Het was zo zwaar alles alleen te doen, zonder enige ruggesteun. Maar nu kwamen enkele werkelijk wedergeboren christenen naar voren, en ze werden door de Heer overtuigd dat wij de ware boodschap hadden, we kregen langzamerhand een kern. Iedere avond stroomde de zaal weer vol. En als ik de oproep tot bekering deed kwamen ze weer met tientallen
naar voren . Eens kwam, geloof ik, de gehele zaal naar voren. Er was geen stoel meer bezet. Ze stonden in gangpaden en rond de spreker. Ik heb nog nooit meegemaakt dat een gehele zaal zich aan de Heer gaf. Maar hier deed God bijzondere dingen. Ofschoon er een groot plakaat op mijn hotelkamerdeur hing met: NIET STOREN, VANAVOND SAMENKOMST IN AU PETIT BALCON, klopten de mensen smns in het holst van de nacht aan en vroegen om gebed. Door niets lieten deze mensen zich wegsturen. Niet door het personeel van het hotel of door het bord op de deur. We moesten hen echter naar de samenkomst verwijzen, omdat velen niets begrepen van de boodschap en ons als een soort wonder-dokter zagen. Voor hen was bekering noodzakelijker dan genezing. Er waren dagen dat er rijen voor mijn deur stonden, en hoewel we de deur dichthielden, ze bleven aandringen. Een 100 mensen hebben zo mijn hotel bezocht. 95
96
EEN SAMENKOMST IN CAYENNE De zaal zit vol, de oude lelijke ongeverfde en ongebruikte danszaal. Het is half zeven, tijd om te beginnen. Ieder vrij plaatsje wordt ingenomen door staande mensen. Ook het balcon is vol en in de deuropening staan de mensen elkaar te verdringen om wat te kunnen zien. Wat een honger! Wat een opschudding! Als ik deze mensenzee zie, en denk aan de eerste tijd, dat ik hier alleen rondliep om te zoeken naar een open deur, dan vult mijn hart zich met lofprijzing. In een paar weken heeft een land een uitstorting van de heilige Geest meegemaakt, zoals nog nooit was gebeurd. De Adventisten, een groep die zich "church of God' noemt (en géén pinkstermensen zijn maar wel de sabbath houden), een handjevol evangelische christenen (Leger des Heils is hier niet meer) en verder de rooms-katholieken, dat waren de enige groeperingen hier. En daarvan zijn de groepjes naast de rooms-katholieken slechts een handjevol. Maar zie nu eens deze mensen. Zie ze een liederenblad kopen van de zusters en broeders die door de rijen lopen om ze te verkopen. Hoor ze "hallaluja" roepen als ik de samenkomst open in de naam van Jezus. Hoor ze zingen, de koortjes die spreken over de doop met de heilige Geest ("II me baptise de son Esprit .. .") en over de genezing (N'est il pas merveilIeux" - is hij niet wonderbaar?). Hoor ze zingen met overgave als de zangdienst ten einde is: "Crois seulement; crois seulement". (Geloven alleen; geloven alleen). Dit volk heeft eeuwen lang genoegen moeten nemen met de roomse leer. Maar hun hart hunkerde naar de God van de Bijbel. De God van Elia De God van Handelingen. En nu zomaar, op een dag kregen ze een pamflet in hun huis; of hoorden ze door de straten
een geluidsauto rijden, waardoor hen werd verteld dat er een prediker uit Holland gekomen was, die gelooft dat Jezus Christus heden dezelfde is. Ze bezochten de eerste avond en lachten met vele anderen om de slechte organisatie; over de tolken die er niets van terecht brachten en werden uitgefloten. En ze hoorden opmerkingen van nationalisten die door de zaal schreeuwden "we hebben die europeaan niet nodig, laat hij in zijn land blijven". Maar ze zagen ook die eerste avond, hoe de Heer de leiding in handen nam, toen er van geen mens meer iets te verwachten was. Ze hoorden de prediker in het frans beginnen te preken, met veel fouten, maar met vuur, en verbaasden zich hoe in enkele avonden het groeide tot een duidelijke en zelfs humoristische preek. Ze zagen de wonderen van genezing en hoorden vertellen van die en van die, die ook genezen was. En na de zang dien st luisterden ze naar de prediking. Een geheel andere prediking dan ze ooit hadden gehoord. Niet stijf en niet langzaam, maar snel, vurig en bijbels. Telkens weer zei de prediker: "de Bijbel zegt!" Dit kon niet verkeerd zijn. Dit moest van God komen. Immers Jezus stond bij alles in het middelpunt. Als tijdens de prediking een kind begon te huilen (van de kleinste baby tot de grootste kwajongen werden meegenomen in de zaal) lieten ze dat kind huilen. Ze vergaten hun moeheid van uren staan. Het moment na de prediking, dat moment wilden ze niet missen. De prediker begint te spreken, er telkens de nadruk op leggend, dat genezing in de verzoening is. En de honderden hopelozen, geschondenen, ongeneeslijken, blinden, lammen, misvormden, leert hij de Heelmeester eerst te 97
vinden en daarna pas van Hem de genezing te verwachten. En dan vraagt hij allen de hoofden te buigen en de ogen te sluiten en is het even helemaal stil. En na uitgelegd te hebben, dat je maar éénmaal je leven aan de Heer kan geven, vraagt h ij een ieder die nu afscheid van de zonde wil nemen, zijn hand op te steken. Een zee van zwarte en bruine handen is te zien. Overal, op het ba1con, in de deuropening, overal. En dan komt het moment dat hij iedereen naar voren roept die Jezus wil volgen. Dan staan er honderden op. Ze zoeken een plaats voor het "podium". Ze verdringen zich om erbij te mogen zijn. Moeders hebben baby's in de armen. Sommigen houden een crucifix vast, ze weten niet beter. Sommigen hebben tranen in de ogen. Het is waar dat ze zonder Jezus niet gelukkig kunnen zijn, ze weten het uit ervaring. De armoede waaronder velen gebukt gaan, vergeten Ze een moment. Ze vergeten hun dronke man, of hun ongelukkige kind. Op dit moment komt de warmte van Gods liefde in hun leven. De prediker zegt, dat op dit moment duizenden christenen in Holland voor hen bidden, dat voor dit moment hij zijn werk en zijn gezin achterliet om het te beleven. Intussen blijft de stroom mensen doorgaan. Tot halverwege de zaal is ieder plaatsje vol: alle paden zijn vol, overal staan mensen met hun handen omhoog als een belofte aan God. Een school van vissen wordt binnengehaald op dit moment. Het is niet meer het vissen met een hengeltje, waarbij je makkelijk kunt optellen hoeveel het er zijn. Het is mensenvissen met een sleepnet en als we na een avond schrijven dat er 400 bekeerd zijn, kunnen het er evengoed 600 geweest zijn. -En dan wordt het zondaarsgebed nagebeden. De fouten 98
in het frans buigen de mensen zélf goed als ze het gebed nabidden, ze begrijpen de betekenis van het woord: "Heer, wees mij zondaar genadig". . Als iedereen naar zijn plaats gaat en ondertussen iedereen zingt: "Geloven alleen... geloven alleen.. . alles is mogelijk, geloven aleen", begint het spannendste moment van de avond. Er waren avonden dat de mensen als door een electrische schok getroffen op hun stoel zaten, als er openbaringen waren over personen, die dan plotseling opstonden om te vertellen dat het wáár was. Er waren momenten na het massa-gebed, dat mensen met hun handen zwaaiden en zeiden: "Ik ben gezond!" Waarop de prediker hen naar voren riep en ze vertelden van hun genezing. De genezingsbediening veranderde vaak in een getuigenis-bediening. Foto's werden gemaakt van mensen die getuigden, nog een lied werd gezongen en na de zegen en mededelingen gingen de mensen al pratende en elkaar verhalen vertellende naar huis. De prediker kon je dan vinden, temidden van een grote groep mensen, die naar zijn tafel gekomen waren om huisbezoek te vragen; kletsnat van de transpiratie, moe, maar gelukkig. Deze samenkomst met 13 vermenigvuldigd was de eerste campagne in Cayenne. Daarna gebeurden nog grotere en machtiger dingen toen Piet en Henk Huisman ons kwamen helpen. Ook daarover zult u de verslagen lezen. Het moet u duidelijk zijn geworden, dat dit een opwekking is in de ware betekenis van het woord. De gebeden van de christenen in Holland en hun gaven voor CAMPAGNES OVERZEE hebben eeuwigheidswaarde gehad.
DE PREDIKER BEDIENT 600 ZIEKEN PER AVOND ALLEEN
1
Jaren had Charlet gebeden om " meer van de Heer". Maar niemand kon hem vertellen hoe hii het kon ontvangen. Onze komst nam' zijn land was een antwoord op zijn gebed. Want hii v ond meer van de Heer, en werd ve1'Vuld met de heilige Geest . Hij ging uit om deze boodschap in de binnenlanden door te brengen. Op de foto ziet u hem banken timmeren voor de samenkomst.
100
Er was een melaatse, met grote rode plekken op zijn lichaam. Rood van de mercurochroom en andere geneesmiddelen. Er waren iedere avond vele blinden. Er waren misvormden, verlamden en velen met de Z.g. Olifantsziekte. Hun dikke ledematen waren een bewijs dat hun lichaam door demonen werd aangevallen. Wat moesten we doen met duizend van zulke mensen. Wat zou Jezus gedaan hebben. Wetende, dat het opleggen van handen hun geloof tegemoet komt, begon ik hen afzonderlijk de handen op te leggen. Het duurde uren voordat ik klaar was, en me door de menigte had gewrongen, op het balcon was geweest en buiten de deur. Op zulke avonden genazen velen, en werden 600 mensen de handen opgelegd, en voor ieder afzonderlijk gebeden. Dat ik dit vele avonden heb kunnen herhalen, is een getuigenis temeer dat God mèt de opdracht ook de bovennatuurlijke kracht geeft om die opdracht uit te voeren.
De eerste mogelijkheid om te prediken kreeg ik, toen ik op een dag naar het gebouw van de radio-omroep toestapte en de directeur te sp1'eken vroeg. Ik vertelde, dat we dagelijkse mdio-uit-
•
RADIO DIFFUSION FRANÇAISE ZENDT ONS GETUIGENIS DE AETHER IN. zendingen in Suriname verzorgden, en dat ik gmag een keer hier wilde spreken. Hij verleende toestemming voor een kwartier op de mooiste tijd van de dag, kwart voor zeven 's avonds. Met behulp van een leraar die mijn engels vertolkte, heb ik die eerste uitzending verzorgd. En zonder tolk de tweede. Vrienden wezen ons er naderhand op hoe 'n groot wonder dit was. De R.K. kerk heeft maar 5 minuten per week, en een andere kerk 10 minuten. En mij gaven ze als vreemdeling een kwartiel' op de mooiste tijd van de dag, tel'wijl ze een amusementspl'ogramma erVOOT moesten laten vervallen. Zegt de Bijbel niet dat als God met ons is, niemand tegen ons zal zijn? Heel FransGuyana, ook tot diep in het oenvoud, hoorde zo van ]ews.
101
NAAR HET FRONT
Piet en Klaasje Huisman Henk en Rina Huisman
102
Dank zij de beslissing van Piet en Henk Huisman om dit werk voort te zetten zijn de resultaten blijvend geweest . Een zendingswerk als dit is net als een plantage in het oerwoud. Het mag nog zo goed aangelegd zijn, als het niet voortdurend van onkruid gereinigd wordt, zal het binnen korte tijd weer geheel door het oerwoud zijn overwoekerd. Als er geen nazorg is, kun je niet verwachten dat de mensen doorgaan in dit licht. Piet en Henk besloten te emigreren en hier een blijvend werk van Stromen van Kracht op te bouwen. Voor hen was deze reis een even grote geloofsstap als voor mij, want voor hen was het taalprobleem nog groter dan voor mij. Maar geloof overwint ieder probleem. En Henk preekte nog tijdens onze campagnes, en Piet vond een open deur in ST. LAURENT waar hij een Hollands-franse tolk vond. Geregeld komen berichten van de samenkomsten in Frans-Guyana bij ons binnen. Natuurlijk zijn de massa's niet zo groot als tijdens de eerste campagnes, toen iedereen kwam kijken en velen alleen uit nieuwsgierigheid kwamen. Maar Henk en Piet zitten niet stil. Ze bezoeken dorpjes in het binnenland, met enkele gekleurde medestrijders spreken ze op straat. Ze houden bijbelcursussen en dopen christenen en het werk groeit. Het verhaal van dit land, dat in een half jaar van een volkomen braak liggend land tot een plaats van opwekking werd, is één van de hoofdstukken van het boek Handelingen dat vandaag nog wordt bijgeschreven. En ook al moest Henk Huisman Cayenne in augustus '63 verlaten, ofschoon hem eerst was toegezegd dat hij hier zich blijvend kon vestigen, ging het feest door. Waarschijnlijk door druk van de R. K. kant werd hen zonder opgaaf van redenen de verblijfsvergunning opgezegd, ofschoon Piet nog enige tijd langer kon blijven in St. LAURENT. Als we niet tijdig dit land waren binnengegaan en het Evangelie hadden gebracht, waren we voor goed te laat geweest, want na een jaar werken is de deur al dicht. God zij dank dat Zijn Geest ons drong voor die tijd de oogst hier binnen te halen.
ER KOMT HULP. Het moment waar Ben lang naar uit had geziei1: De Huismans stappen uit het vliegtuig van de AIR FRANCE.
DE ZENDINGSPOST AAN DE MARONI-RIVIER, SAINT LAURENT Piet had zijn auto en meubelen moeten verkopen om naar het zendingsveld te kunnen gaan, toen er tijdens de grote eerste campagne opeens zoveel werk was. Eigenlijk op doorreis naar Suriname, vertrok hij met Rina en Henk Huisman vanaf Schiphol, om door Ben op Rochambeau te worden afgehaald. Een moeilijke tijd begon voor hen. Het viel Piet niet makkelijk van zijn Klaasje en zijn zoon Daniël (die enkele weken voor zijn vertrek het levenslicht zag) te scheiden. Maar de Heer maakt geen vergissingen. En toen Piet een oriëntatie-bezoek in het binnenland ging brengen, ontdekte hij in St. Laurent een open deur. Dit dorpje met
1000 inwoners, wachtte op een bevrijdende boodschap. Toen Klaasje en Daniël in januari '63 aankwamen, reden ze de 280 kilometer in de kleine, hobbelende bus. Ze voeren over vijf ponten, en kwamen eindelijk in hun dorp aan de rivier aan. Vanaf het begin kwamen de mensen "Die nieuwe prediker" opzoeken. Na enige tijd werd een tolk gevonden. (Omdat St. Laurent naast Suriname ligt, was er meer mogelijkheid dan in Cayenne om een tolk te vinden.) Piet moest deze tolk eerst tot de Heer leiden. Piet timmerde enkele banken, waarop de mensen zouden kunnen zitten, in de grote kamer van hun huis, welke gelijk als kerk dienst moest doen. Voor de eerste samenkomsten moes103
Klaasje leidt de zangdienst in St. Laurent. Piet met tolk in de samenkomst.
~_.~
- -----.-
ten wat bar-krukken geleend worden omdat de banken nog niet klaar waren. Gods Geest werkte machtig. De tolk sprak slecht. Er was geen muziek. Maar Klaasje leidde de zangdienst met kracht, zó in het frans, en de Heer deed de rest. Tientallen kwamen die avond tot bekering, en velen ontvingen genezing. Hoogtepunten in het wer k in St. Laurent waren de feestdagen, als Christenen uit Paramaribo overkwamen. Er zijn zo verschillende weekenden gehouden, waarin hetzelfde huis als conferentie-oord, waar een kleine honderd mensen woonden, fungeerde. In doop diensten werden velen gedoopt. 104
FIETSEN UIT UTRECHT Gods's volk leefde met de zendelingen mee. Hun brieven, geluidsbandjes en foto's werden voortdurend aan het thuisfront getoond en ten gehore gebracht. De gemeente Vlaardingen verzorgde gedeeltelijk het onderhoud van het werk in St. Laurent. Toen we de geleende fietsen terug moesten geven, verzorgde de gemeente Utrecht de aankoop van twee fietsen. De Heer werkte aan het hart van de handelaar, en voor vrijwel dezelfde prijs kregen ze er drie! Als men de moordende hitte in acht neemt, en weet, dat er geen bussen of treinen in Cayenne zijn, begrijpt men, wat voor grote waarde een gewone fiets voor het werk kan hebben.
Rina Huisman, voor h aar huis in Cayenne . Rina kreeg haar baby de 29-ste april in Frans-Guyana.
DOOPDIENST IN CAYENNE
Jezus zei: "Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden". Omdat we de ontwikkeling betreffende de verblijfsvergunningen wilden afwachten, leek het ons beter géén doop diensten te houden tijdens de grote campagne in september '62. Toen die vergunningen werden verleend (naderhand weer ingetrokken), begonnen Piet en Renk de bekeerlingen te dopen. Op het strand, in een soort binnenzeetje, klonk het bekende: Ik doop u in de Naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest, in Jezus' naam.
106
ENKELINGEN EN MASSA'S 'Va de m assa's in Cayenne bereikt te hebben, zochten cve de enkelingen op. Met de boot van Piet zouden '!fgelegen indianen nederzettingen langs de rivier cvol'den bezocht. In de indianen dorp en getttigen de l roeders van Jezus, tegen een schuw en a1'1n volkje.
Een tovenaar van de I:-ldianen
NAAR DE INDIANEN Vanuit Cayenne en St. Laurent begonnen de zendelingen andere dorpjes te bewerken. Per fiets, auto en boot gingen ze het Brood des Levens tot de werkelijke "uitersten der aarde" brengen. Er werden straatsamenkomsten in Sinnemary en Matoury gehouden. Piet hield verschillende grote en gezegende samenkomsten in het Surinaamse Moengo. En op enkele plaatsen werden kon takten gemaakt met de indianen. Dit is een schuw volk van mensen die half als inboorling leven . Hun hutten zijn van stro, en ze leven van wat visvangst en landbouw. Hun nederzettingen zien er armoedig uit. Men is erg schuw voor buitenlanders, hele110
maal als ze van Jezus gaan vertellen. Maar iedei-een is ziek. En door de boodschap van genezing, welke iets geheel anders is dan wat de R. K. kerk brengt, wordt hun aandacht opgewekt. Hier moet eerst vertrouwen gewekt worden en moet men tijd nemen om deze mensen voor Jezus te winnen. Deze stammen, die nog in hun oerstaat leven, hebben grote nood. De mediCijnman en allerlei toverij heeft de macht in handen. De demonische bezetenheid en angst is van hun gezichten te lezen. Het bereiken van deze mensen is zending, in de meest pure zin des woords.
nze
112
verant
••
•
woor e IJ el Nog nooit heeft er zo'n verantwoordelijkheid gerust op de kerk van Christus, als in deze tijd. Meer dan ooit geldt : "De ganse schepping wacht op het openbaar worden der zonen Gods". De tijd van wereldvrede en voorspoed, die we nu beleven, is de stilte voor de storm van de eindtijd. God geeft ons deze tijd als een talent waarmee we moeten woekeren. Hij heeft de tijd in Zijn hand. En Hij weet dat die kort is. Daarom horen we telkens weer profetiën waarin de Heer, als was het wenende, tot ons zegt: Ontwaakt! Sta op, en ga de laatste zielen winnen. Omdat God ons een boodschap gaf voor de GEHELE wereld, en hij niet alleen stierf voor Europa of Amerika, is het onze plicht deze boodschap tot de uitersten der aarde te brengen. We hebben vaak de aktiviteit van de communisten en anderen fanatieke groepen vergeleken met de aktivieteit van de christenen en kwamen tot de beschamende conclusie dat wij, die het meeste recht hebben om aktief te zijn, het minste doen. Het is een scherpe, uitdagende gedachte dat de duivel meer aktief is dan Gods kinderen. Een gedeelte van de wereld heb ik gezien. Ik ben diep in het oerwoud geweest en liep door de grote steden van deze tijd. En hoe meer ik reis, des te meer kom ik tot de conclusie dat de wereld als een vruchtbare akker ligt te
wachten op mensen die het zaad van Gods woord erin willen zaaien. Het zal niet lang meer duren of de landman zal ons stuk voor stuk oproepen om de vruchten te tonen. Hij zal ons afhouwen en in onuitblusbaar vuur werpen als we geen vruchten dragen, zegt Jezus. Wat een verantwoordelijkheid! Wat een uitdaging. 120.000 mensen sterven per dag. In de tijd dat u dit stukje las is iemand naar het dodenrijk gegaan, en de Bijbel zegt, dat we na ons sterven het oordeel kunnen verwachten. Nu sterft er iemand in uw straat. Nu komt er een kind onder een auto. En van hun bloed zal U rekenschap gevraagd worden, als gij hen niet waarschuwt. Er is maar één manier om niet beschaamd uit te komen op de dag van het Loon: Ga wat doen voor Jezus . En als u zelf niet direkt kunt prediken, geef dan door uw giften een ander de mogelijkheid te gaan. Nu zijn er zendelingen die uitgezonden kunnen worden. Nu zijn er aktiviteiten die wachten en zullen moeten blijven wachten, als u niet tot de ontdekking komt dat u verantwoordelijk bent. Laat deze oproep uit het hart van God niet zoals zovele woorden naast u neergelegd worden, maar doe wat; om de nood van de wereld te lenigen door het Evangelie. 113
ÉÈN VAN DE GROOTSTE WONDEREN WAS DE GENEZING VAN ZR. NATALlEN
Deze vrouw leed 7 iaar aan verschillende hwien. De doktoren hadden haar nog kort voordat we kwamen geopereerd . En ze 1/XIS drie m({{il1den in hetziekenhllis. Eigenlijk was haar gehele lichaam ziek. Dit waren haar ziektes: rheumatiek, longziekte, e1'11stig lijden in de buik en benen, en haar bloed was niet goed. Tijdens het gebed ging een warme stroom door haar heen. Gods genezende kracht was aan het werk, en vanaf dat moment wäs de ellende voorbij. Ze begon weer te werken en te fietsen, en kreeg een gezond lichaam. Zo mdicaal was deze genezing, dat velen het opmerkten en el'Over spraken. Dit gebell1'Cle de tweede avond Hl11 onze eerste campagne en tcerkte mee om duizenden tot bekering te brengen. 114
Verschillende doven genazen tUdens het massa-gebed. Verschillende mensen met rheumatiek-verschUnselen werden door de Heer aangeraakt en genazen. Iedere avond waren er verschillend en, die konden getuigen van Gods kracht aan hen betoond. Het gerucht ging van mond tot mond. Als we op huisbezoek gingen, kwamen de mensen rond ons staan en werden we voor tien huizen uitgenodigd om daar het Evangelie te brengen en met zieken te bidden. Verschenen we op straat, dan groetten de mensen ons en vroegen ze ons om gebed. Kwamen we op de markt, dan riepen zusters achter hun tafeltjes met enkele vruchten ons "Allelujah" . toe. De stad was door God bewerkt, en iedereen sprak over de campagne in Au Petit Balcon.
NA 18 JAAR ZONDER STOK Desire Dolf Victor uit Cayenne w erd, na 28 jaar een ziekte in de be11en te hebben, in de campagne genezen . Hij we1·kte als stoker op een boot, en door de hitte en wann water dat hij over zijn benen h eeg, w erd hij half invalide. Zijn getuigenis was: ,,18 maanden loop ik nu al met een stok door de stad. Ik was dit iaaT twee maanden in het ziekenhuis. Het baatte mij niets. Ik bleef strompelen. Toen u voor mij bad, raakte God mij aan. Hij heeft een wonder m et m e gedaan . Mijn 28-jarige ziekte is genezen . De mensen verbazen zich over mij, en mijn vriendoo zien hoe ik vooruit gegaan ben."
Deze man tcerd van een maagkwaal genezen
VAN OE 0000 GERED Een man kwam ons huis binnen en vroeg of één van de predikers met hem mee kon gaan want: "Mijn zoon ligt op sterven. Hij is al enkele dagen bewusteloos en we vrezen het ergste." Henk ging met hem mee, en vond een jonge man die, door zich eerst met warm en daarna met koud water gebaad te hebben een ernstige ziekte op de hals had gehaald. Hij was al twee dagen buiten bewustzijn. Toen Henk het huis binnenkwam, vond hij het vol mensen. Iedereen keek toe en luisterde toen hij de jongen de handen oplegde en bediende in de machtige naam van Jezus. En het wonder gebeurde. Enkele uren na het gebed kwam hij bij en ontwaakte hij, en de volgende dag liep hij buiten. Zó snel en volkomen werkte de Heer, dat hij de dag erop weer op het voetbalveld te vinden was. Jezus had de macht van de dood overwonnen.
DEZE CAMPAGNE WAS VOOR MIJ In 1958 werd ik geopereerd aan de blinde darm. Maar ook na mijn operatie had ik voortdurend pijn. Bovendien werd het na enige tijd slechter en had ik een opgezette buik. Mijn man vertrok naar Paramaribo en ik bleef alleen met de zaak en mijn ziekte. Tijdens een opstand werd ik in de goot gedrukt, waardoor mijn voeten en benen en maag ernstig werden bezeerd. Mijn hoofd viel in de betonnen goot. Mijn rug en schouders waren bezeel'd, en ik kon niet meer opstaan in eigen kracht. Nacht en dag leed ik. Mam' 11 september werd ik uitgenodigd voor een samenkomst van Ben Hoekendijk. En op 16 september ben ik aangeraakt door de hand van Jezus. Hij genas mij van al mijn pijnen en nu ben ik gezond. Jezus is wondel'baar! Hij heeft me gered en genezen! Deze campagne van broeder Hoekendijk was voor mij! - Mevr. Smith Pierrette, Cayenne. 116
Deze man kon na het gebed weer eten wat zijn maag vroeger niet verwerken kon Zijn getuigenis bouwde het geloof op
JEZUS CHRISTUS IS GISTEREN EN HEDEN DEZELFDE EN TOT IN EEUWIGHEID - HEBREEËN 13:8
Dit kindie kon niet lopen Na het gebed deed het de eerste stappen van haar leven
Gij zult kracht ontvangen, wanneer de Heilige Geeest over u komt.
Hand. 1:8
KRACHT VOOR ZWAKKEN
Als in de tijd van Jezus rondwandeling op aarde, Hij het noodzakelijk achtte voor Zijn discipelen, om "niet uit te gaan, maar te wachten totdat gij aangedaan zijt met kracht uit de hoge", dan is dat vandaag ook noodzakelijk. Deze mensen, die in hun hart nog heiden waren, ondanks hun Maria-afbeeldingen en crucifixen in hun huizen, hadden mèèr nodig dan alleen bekering. Ze zouden iets bijzonders moeten hebben, wilden ze niet spoedig terugvallen in het oude leven. God voorzag 2000 jaar geleden in deze nood, toen Hij de heilige Geest uitstortte. Ik sloot de eerste campagne af en begon een bijbelcursus te geven. Iedere avond lazen we de Bijbel en leerden we de mensen hoe te leven met God. In die tijd werden de winkels bezocht voor Bijbels, en bleek, dat deze na enkele dagen niet meer te krijgen waren. Ik stelde de eis dat niemand de zaal mocht binnenkomen, die geen 118
Bijbel had. En dat maakte, dat velen er een leenden om mee te nemen. En toen we eindelijk een lading Bijbels aankregen, werden die voor fr. 9,00 verkocht, wat voor deze mensen een heel bedrag is. Ik vroeg mij af of ze begrepen hadden wat de doop met de heilige Geest was. We hadden alles gelezen in de Bijbel. Maar alleen al het zoeken naar ,de teksten was een hele opgave. Het duurde wel 10 minuten voordat iedereen de teksten had gevonden. De Bijbel was een verboden, vreemd boek voor hen. Maar de Heer legde me in mijn hart: "Ze hoeven het niet allemaal te begrijpen, Mijn zoon, als ze maar openstaan". En toen ben ik begonnen ben de handen op te leggen, één voor één, en 110 mensen werden vervuld en spraken in tongen. Dit was één van de heerlijkste avonden van ons gehele verblijf in dit verachte land .
DE MASSA MOET GESPIJZiGD WORDEN
Toen Jezus de schare zag was Hij met ontferming be· wogen, en Hij genas hun zieken. Ze volgden Hem om Zijn woorden te horen en Zijn daden te zien. En toen het avond werd hadden ze niets te eten. De Meester sprak tegen de discipelen: "Geeft gij hen te eten!" Verbazing vulde hun hart; hoe zouden ze op deze eenzame plaats deze menigte van voedsel kunnen voorzien. En toen voor· zag Jezus in hun nood. En Hij brak de vijf broden en gaf ze aan hen. De menigte werd verzadigd, want ze zaten in groepen van vijftig. En niemand werd overge· slagen. Twaalf manden vol brokken bleven over als een getuigenis dat Jezus niet alleen leven, maar ook over· vloed geeft. "Geeft gij hen te eten," zegt God tot u . Nee, niet alleen uw buurman of uw collega. De versten moeten even veel krijgen als diegenen die dichtbij zijn. Verre volkeren moeten onze aandacht evengoed hebben als ons eigen dorp. De genade van God is overvloedig. Menigten kun· nen behouden worden. De gehele wereld is uitgenodigd om het brood te eten dat uit de hemel is neergedaald. 121
DE VLOEK WORDT
Veel begreep deze man er niet van Hij plaatste ons pamflet tussen zijn heiligenbeeldjes Een olievat was zijn huisaltaar 122
ZEGEN ... De Bijbel zegt, dat een ieder die zich inlaat met tovenaars, waarzeggers, spiritisten en magnetiseurs, voor God een gruwel is. En wat zagen we een hoop van deze gruwelen in Cayenne. Het is een bekend feit dat de RoomsKatholieke kerk dicht tegen het spiritisme aanzit. Hun bidden voor de doden en aanbidden van beelden roepen die geesten op. En zo was het in Frans- Guyana. De mensen vertelden ons, toen we een bijbelstudie hierover hielden, dat de vreemdste dingen plaats vonden. Ik werd geroepen bij een vrouw die mij haar slaapkamer liet zien, en vertelde hoe daaruit op een nacht, terwijl alles afgesloten was, een kat was verdwenen. Ze heeft hem niet meer gezien sindsdien, maar 's nachts hoorde ze die kat miauwen en hoorde ze nagels krassen. Op zo'n manier wilden deze brutale, spiritistische geesten deze vrouw tot wanhoop brengen. Ik liep door een huis dat 6 jaar geleden afgebouwd had moeten worden, maar er lag een vloek op het huis en de tuin, en niemand kon het huis afbouwen. Ofschoon alles aanwezig was en betaald, wist iedere aannemer van te voren, dat als hij zou beginnen te bouwen, zijn knechten ziek zouden worden of zo, en dat het huis nooit kla:lf zou komen.
Kippen werden 's nachts de hals afgesneden zonder dat er een druppel bloed viel. Een man werkte als timmerman, en de demonen wilden hem op de zaag drukken. Hij heeft moeten worstelen, en toonde me de verwondingen. Mensen horen stemmen 's nachts. Deuren gaan open en dicht. Er is vrees onder het volk, omdat een vloek op hen ligt. Als u vervuld bent met de heilige Geest, moet u hierom niet lachen, maar aan de hand van de Bijbel toegeven dat satan deze dingen kan doen. En het lijkt wel of deze demonen in de tropen brutaler en openlijker te werk gaan dan hier. Maar wij hadden een boodschap van verlossing! We dreven demonen uit, en konden rust terugbrengen op plaatsen waar vrees heerste. 0, wat zijn we dankbaar voor de gaven des geestes in deze heidenlanden, zonder deze gaven kan men beter thuis blijven. Kinderen sliepen weer, mensen voelden een last van zich afvallen, stemmen in de nacht werden het zwijgen opgelegd, ja als sterke helden, in Jezus' Naam, mochten de predikers door de straten gaan, om in ieder huis de verlossende kracht van Jezus' bloed uit te roepen. We streden hier aan het front! 123
Een arme weduwe, die geen vreugde in het leven kon vinden, zat iedere avond op een harde bank in de zaal, en dronk de woorden in die we spraken. Een jongeman, d:e het in de katholieke kerk niet kon vinden, kwam eens naar voren en bad het zondaars-gebed. Een welgestelde dame liet een taxi voorkomen om haar naar de samenkomst te brengen. Armen en rijken, zieken en gezonden kwamen naar voren. En als ik keek over deze zee van zwarte gezichten, klopte mijn hart sneller. Dit was oogsten. Velen hadden tranen in de ogen. Velen begrepen, dat dit een afscheid van het oude leven betekende.
In de hemel schreven de engelen de namen in het levensboek. Soms 400 op een avond. Als er avonden waren dat eigenlijk de gehele zaal naar voren kwam, en we de mensen zeiden op hun plaats te blijven omdat de ruimte voor het podium en in de gangpaden vol was, dan waren de zielen niet te tellen. Het zal niet lang meer duren of duisternis bedekt de aarde. Misschien zal ook Frans-Guyana voor buitenlandse zendelingen gesloten worden. Maar het eeuwigheidswerk in de harten van deze 3150 mensen kan niemand ongedaan maken. 125
BROOD OVER HET WATER ... Waar halen we Volle-Evangelie-lektuur vandaan? Dat was de grote vraag, toen de massa's kwamen en verlangden naar meer van de Heer. In het land zelf waren zelfs geen Bijb-êls meer, laat staan lektuur over 'genezing en vervulling. We begonnen een operatie welke de aarde omspande. We bestelden boeken van T. L. Osborn uit Tulsa, Amerika. Pakken franse "stappen" werden vanuit Georgetown, Brits-Guyana doorgezonden. We bestelden 200 Nieuw Testamenten bij de Scripture-Gift-Mission in Londen. Wiesje verstuurde vanuit ons kantoor in Putten 200 "Réalités de la Foi" . We bestelden in Parijs Bijbels en boeken van Osborn. En met Erwin Buchmann, die toen in Calabrië vertoefde, correspondeerden we over "franse stappen" eri oude bladen. Nu zijn deze traktaten uitgedeeld. In het binnenland en in de stad. Christenen hebben boeken gekregen waaruit ze kunnen leren hoe te leven met God. Wat er ook in de toekomst mag . gebeuren, de lektuur zal doorgaan met getuigen. Deze gedrukte Evangelisten kan niemand het zwijgen opleggen. 126
Kinderen met fmnse stappen in de hand
AFRIKA
OPERATIE ..BROOD OVEn HET WATER"
LEKTUUR IN HeT FRANS VOOR DE OPWEK.KING INCAYENNE!
Deze jongen, door H enk vrijwel uit de dood opgewekt, leest een franse "Een stap" 127
Het is misschien wel goed enkele dingen te vertellen over het leven van de zendeling in Frans-Guyana. Velen hebben een geheel ander beeld van het zendingswerk. Men denkt dat de heidenen hen met open armen zullen ontvangen en zullen uitroepen: Kom ons bekeren! Maar het tegendeel is waar. Er is wel degelijk een grote strijd aan voorafgegaan, voordat deze dingen gebeurden. Er zijn offers gebracht voordat de zegen kwam. Toen de Huismans naar Cayenne zouden komen, wist ik dat het veel te duur zou zijn hen allen in een hotel te laten wonen. Het hotel waar ik tot nu toe gewoond had, "Paul Arène", was in alle opzichten goedkoop, maar nu was de tijd gekomen om een huis te zoeken. Buiten de stad vond ik een huis dat enkele jaren niet bewoond was, en waarin we ons intrek zouden kunnen nemen. Alleen moest het schoongemaakt worden, en was het meubilair niet veel zaaks. De keuken was een hol, zonder vensters, waarin een stuk stenen aanrecht was en een kraan. Ik kocht een primus-toestel en een flitspuit, en ging met mijn bagage naar het huis. Ik wist, dat het de enige manier was om iets voor elkaar te krijgen in dit land: zelf doen! Er bleken grote nesten met wespen in de kamers te zijn. Wespen die me beten en mijn hand zo lieten opzetten dat hij tweemaal de dikte had. God genas me, zodat ik die avond toch gitaar kon spelen in de zaal. Ik richtte de keuken in, zo goed en zo kwaad als het ging. Toen de Huismans kwamen, was het ergste vuil en de meeste insecten weg. Als je uit Holland komt, waar alles proper en netjes is, waar je in een keurig huis woont en een mooie auto bestuurt, dan is de overgang groot. Rina moest er aan wennen dat 's nachts de ratten door de keuken liepen. En het eten bereiden op een primus viel ook niet mee. En toen Piet en Klaasje in St. Laurent kwamen, was het echt pionieren. Vele dingen waren niet te koop. Brood was soms oneetbaar omdat het verbrand was . Het huis moest eerst opgeknapt worden voordat erin gewoond kon worden. En de eenzaamheid, het in de wildernis opgesloten zijn, tienduizenden kilometers van vrienden en familieleden is al een moeilijkheid op zich. Houdt rekening met dergelijke dingen, als u de Heer 128 belooft dat Hij over uw leven mag beschikken.
PREDIKER, KOM TERUG DOUANE AMBTENAREN BEKEERD OP VLIEGVELD Kinderen werden al slapende gedragen door hun moeders, op weg naar "AU PETIT BALCON". Grijsaards liepen moeizaam de weg naar de rand van de stad waar deze oude danszaal staat. Kinderen huppelden en speelden op weg naar de samenkomst, en lang voor het begin van de slotsamenkomst in Cayenne liep de zaal vol. Het zou een afscheidsavond worden om nooit te vergeten. Zoals een machtig slotakkoord een concert afsluit, zou deze dienst een tijd van Opwekking (althans voor mij) afsluiten. Het zingen was heerlijker dan ooit. Terwijl ik gitaar speelde, en de zangdienst leidde, keek ik over de zee van zwarte en bruine gezichten heen en er ging een vreemd gevoel van ontroering door mijn hart. Dat dit alles nu voorbij zou zijn. Dat dit de laatste avond zou zijn in deze schuur, waar ik de grootste campagne van mijn leven beleefde. De lofprijzing van deze m.ensen, die een paar maanden geleden nog nooit "Gloire a Diéu!" of "Merci Seigneur" hadden gezegd, klonk als muziek in mijn oren. W at werkte de Heer hier snel! . .. Ik stortte mijn hart in de preek uit en herhaalde alle belangrijke waarheden die wij in deze twee maanden hadden gepredikt. De boodschap maakte sommigen blij, anderen waren ontroerd omdat ze een afsluiting zagen van de mooiste tijd in hun leven. Maar we wezen erop,
dat de Opwekking van Gods Geest komt en dat deze Geest zou blijven en evengoed rust op Henk Huisman. Henk zou die avond zijn eerste getuigenis geven zonder tolk. Hij had zijn verhaal opgeschreven, in het frans. Maar toen Henk voor de microfoon stond vergat hij alles wat hij had opgeschreven en alles wat hij van plan was te zeggen en stortte zijn hart uit in een stortvloed van woorden. De mensen wisten eerst niet wat ze denken moesten. Had hij hen altijd voor de mal gehouden, door te zeggen dat hij geen frans sprak, of was dit een wonder? Ze kozen het laatste en begonnen te juichen en spontaan te applaudiseren, terwijl Henk nog sprak. Toen de mensen na afloop allen langs het podium kwamen om me te groeten, zeiden velen met tranen in de ogen: PREDIKER, KOM GAUW TERUG . .. Daar was een vrouw, die door haar man was verlaten, zonder hulp, zonder geld, zonder steun in de opvoeding van haar talrijke kinderen. Wij hebben deze vrouw tot de Heer mogen brengen en de Heer heeft haar de steun en kracht gegeven die ze zo lang zocht. Ze zei: "Dank u wel prediker, dat ti voor mij bent gekomen .•." Daar was een jonge, levenslustige broeder. Hij was één van de weinige kinderen Gods die werkelijk met de Heer leefden in Cayanne, voordat wij kwamen. Hij ontving de
doop met de heilige Geest in onze kruistocht. Hij was niet sentimenteel, maar wenste me veel zegen in het volgende land. Ik gaf mensen een hand, die als enige versiering in hun hele huis een foto van Wies en mij op hun muur hadden geprikt. Geen wonder dat deze mensen tranen in de ogen hadden bij het afscheid. We reden naar het vliegveld en ook daar bleek het gerucht van Gods wonderen doorgedrongen te zijn. De douane vroeg mij, inplaats van mijn bagage te onderzoeken, of ik met hen wilde bidden. Welk aanbod we graag aannamen. In een kamer van het hoofd van de douane heb ik ze de handen opgelegd en hen tot de Heer geleid ... Als een laatste teken hoe God dit land door onze bediening schudde.
-..
rits- uyana
EEN LAND AAN DE RAND VAN DE AFGROND
oor at e eur ie t isl 132
Als u met de politieke ontwikkelingen van de laatste jaren op de hoogte bent, zult u de uitdrukking wel eens zijn tegen gekomen: Brits-Guyana, een tweede Cuba. Dit land met een communistische premier valt op de dag dat het zelfbeschikkingsrecht krijgt, in de handen van de Anti-christ. Nu al wordt de kinderen op school geleerd dat er geen God is. Communistische propaganda wordt met de boten die rijst aanvoeren, in het land gebracht. Er is grote onrust en vrees voor de toekomst in het land. De opstanden die reeds geweest zijn, hebben een litteken op de stad Georgetown achter gelaten, maar meer nog een litteken van vrees op de mensen. In deze opstanden worden grote gebouwen in brand gestoken, mensen gedood, winkels geplunderd, en is niemand zijn leven zeker. Engeland heeft deze kolonie zelfbeschikkingsrecht beloofd. En op een dag zal die belofte ingelost worden. met het zeer waarschijnlijke gevolg, dat de deuren voor de zending gesloten worden. Als ergens de tekst: "Er komt een nacht waarin niemand werken kan" van toepassing is, hier beslist!
Toch is dit land niet alleen een reden tot zorg, het is ook een rede tot lofprijzing. Want hier wordt het volle Evangelie met grote kracht gepredikt, en zijn campagnes geweest, welke duizenden binnen brachten in de hemel. Frans was de eerste tijd, na zijn uitwijzing uit Suriname, de gast van een pinksterbeweging, die vele kerken heeft in Brits-Guyana. Hij werd gebruikt om kleine kerkjes tot de doop met de Heilige Geest te brengen. Wonderen en tekenen bevestigden zijn woord, zodat de mensen, hoe revolutionair onze boodschap ook is, toch moesten accepteren dat hij van God gezonden was. In de zomer van ] 962 bezocht Ben Hoekendijk BritsGuyana. Door Frans georganiseerd, werd de Wismar- en de Port Mourant-campagne gehouden. In het voorjaar ] 963, toen de politieke onrust in de vorm van stakingen en gewelddaden weer begon, leidde de Heer Frans naar Skeldon , een dorpjè geheel aan de oostkant van het land . Hier, in een gebied waar ook de pinksterkerk nog geen voet aan de grond had, werden duizenden een kind van God. In dit "Corantijn"-gebied (naar de rivier de Coran-
Want mIJ
IS
tijn, welke de grens tussen Suriname en Brits-Guyana vormt) werd een nieuw werk opgericht. Een sterk team van gekleurde evangelisten hielp Frans in dit grootse werk. Zij zouden bovendien het werk voortzetten als hij het land moest verlaten, en als de campagne zich naar een andere plaats verplaatste, zouden zij de christenen blijven verzorgen. In de tijd dat vader Karel dit werk bezocht, in de zomer van '63 , werd het begin gemaakt met de bouw van een gebouw, waarin de honderden nieuw bekeerden onderdak zouden vinden . Doopdiensten werden gehouden en het werk werd krachtig ter hand genomen. In het onrustige Latijns-Amerikaanse vasteland is BritsGuyana een reden tot angst. Angst voor communisme, angst voor spanningen tussen de creolen en hindoestanen. Maar we prijzen de Heer dat juist in deze tijd een grote opwekking plaatsvond, welke niet alleen uit een tijdelijk feest bestaat, maar uit een werk dat hecht gefundeerd is, en dat ook door zal gaan als de blanke zendelingen het land moeten verlaten . Satan's rijk is daardoor een onherstelbare schade toegebracht.
een grote en machtige deur geopend en er zijn vele tegenstanders (1 Cor. 16:9)
133
CAMPAGNE IN WISMAR
Eén van de grootste wonderen. D eze vrouw kon h aar arm niet achter haar r u g doen en vrijwel ni et bewegen. God ra ak te h aar aan. En volkomen bevrijd klapte ze de rest van de campa gn e in de handen.
134
Genez en tijdens h et massa-gebed. Deze zuster had ingewandstoo rnissen sinds weken. Nu n iet meer. De Heer genas haar in de menigte, haar naam is Zr Freyer.
Zoals ik het graag had gewild, is het gebeurd. Onze campagne in Wismar was een openlucht-campagne. Een ruwhouten podium met enkele lampen en een geluidsinstallatie was onze "preekstoel". Een heldere maan en een prachtige sterrenhemel was onze achtergrond. En de werking van de heilige Geest was onze beste reklame. We hebben avonden meegemaakt in deze 8 dagen, waarin we moesten strijden tegen de duivel en er grote tegenstand was. Maar er waren ook avonden waarin we elkaar omhelsden na het "amen" en konden jubelen van vreugde. Boven op een heuvel vond dit alles plaats. Als plaatsaanduiding stond op de verspreidingspamfletten gedrukt: " On the Hili, every night at 7, from Saturday llth August" (Op de heuvel, iedere avond om 7 uur, vanaf zaterdag 11 augustus). Dit was genoeg voor de mensen. " De Heuvel" werd meer voor vergaderingen of zo gebruikt. En vanaf deze heuvel hadden we een prachtig uitzicht over het dorp, met de rivier op de achtergrond en de lichten van de aluminiumfabriek in de verte. De palmen staken zwart af tegen de blauwe sterrenhemel en halverwege de dienst veranderde het dorp in een zee van lichtjes, waarover de volle maan haar zilveren stralen uitgoot. Na een inleiding van Frans Hoekendijk, die de mensen uitnodigde naderbij te komen en zich open te stellen voor Gods zegen, nam Yvonne de zangdienst over voor een "Wonderfull session of Chorus singing", een soort zangdienst dus, met dit verschil dat alle koortjes achter elkaar werden gezongen en de regel van het volgende lied tijdens het voorafgaande werd afgeroepen. Toen ik
de eerste avond het zingen van deze gekleurden hoorde, die in hun handen klapten of hun leven er vanaf hing en alles rondom zich vergaten, kon ik mijn tranen nauwelijks bedwingen. Deze mensen kunnen zingen. Handenklappend, mee-wiegend en naar de hemel kijkend, zongen ze met hun hele lichaam! Na de zegen, die door een plaatselijke evangelist werd gevraagd, begon ik mijn preek. Dezelfde waarheden, dezelfde teksten en verhalen die in andere landen de mensen klaar maakten voor een ontmoeting met Jezus, schalden hier in de tropen avond in het engels door de luidsprekers. En de resultaten waren even wonderbaar als elders, zo niet groter. ] 22 mensen kwamen in deze 8 dagen tot Jezus, waarbij we de tientallen kinderen niet meetelden, om zeker te zijn niet teveel te noemen. Maar het ware getal weet God alleen. Onze stem die tot in het halve dorp te horen was, heeft veel meer harten geraakt. De genezingsbediening was vooral aan het eind van de campagne wonderbaar. We zagen hier erg duidelijk dat het geloof opgebouwd moet worden. We hoorden zelfs getuigenissen van mensen die tijdens de samenkomst in de menigte waren genezen. Het grootste wonder was, geloof ik, de genezing van een indiaanse vrouw, die haar arm niet kon bewegen. Maar na het gebed draaide ze haar arm achter haar rug, boven haar hoofd en was ze volkomen bevrijd. Prijst de Heer! Maagpijnen, ingewandstoornissen en hoofdpijnen werden door de Heer weggenomen. Een man die een zere voet had, ontving genezing en kon weer lopen . Een zuster met 8 jaar hoofdpijn, prees God voor volkomen ge-
Nog nooit heb ik in mijn le ven een vrolijker zingen gehoord als hier. Yvonne leidt de zangdienst.
Een gen ezing op de eerste avond . Deze m an h ad zere v oeten waardoor h ij slecht en pijnlijk liep. Na het gebed wandelde hij heen en weer en was de duivel uit zijn lichaam verdwenen. De vreugde van God vulde zijn ziel.
De slo tsamenko mst. Grote vreugde en vele mensen. Het was een ouderwetse, opgewekte opwekkingssamenkomst.
135
REGENBUI OP DE MENIGTE. MENSEN SPREKEN IN TONGEN TERWIJL DE REGEN OP HEN NEERRUIST.
nezing. Iemand met pijn in de buik werd tijdens het massa-gebed aangeraakt en gaf de volgende dag haar getuigenis, volkomen gezond. Op een avond bad ik een massa-gebed en zei de mensen zichzelf de handen te leggen op de zieke plaatsen en toen ik de macht van satan over hen had gebroken in Jezus' naam en vroeg wie genezen was in de menigte, gingen een 20 handen omhoog! God was machtig in ons midden. De grootste avond was de avond dat ik de preek DE WEG hield . Er was een heerlijke vrije atmosfeer en een grote menigte stond rondom het podium te luisteren. De moeders met baby's slapend op hun schoot. De kleine kinderen spelend in het zand. De "deacons" (ouder136
lingen) stonden achter het podium en de predikers zaten op het podium te luisteren. Na de preek kwamen 26 zondaars naar voren om ontroerd en overgegeven het zondaarsgebed te bidden. Ik zal nooit die avond vergeten. Door de stille nacht, terwijl de maan ons zo verlichtte dat je gewoon buiten kon lezen, klonk over het dorp het "Heer, wees mU, zondaar genadig ..." Toen we die avond in ons bootje stapten en voeren naar ons hotel (wat een te groot woord is voor een soort woonkazerne) hadden we één van de grootste avonden meegemaakt. Een geheel andere avond was de op één na laatste samenkomst, op zaterdag ] 8 augustus. Iedere avond was "de" regenbui overdag gevallen en had de Heer
wonderlijk ons gebed verhoord. Ook al begon soms een korte tijd voor de samenkomst de regenstroom te vallen, om 7 uur was het altijd droog. Soms was het werkelijk frappant zoals de regenbui vlak v,Oor de samenkomst wegdreef of ophield. Maar die avond zou het anders gaan. Ik weet niet waarom die avond de Heer de regen toeliet, maar we hebben ons niet laten afschrikken en gaven God een kans voor een wonder tot het laatste, ja zelfs, totdat de stromen over ons werden uitgegoten. De regenbuien zijn hier zo hevig, dat we ons dat in Holland moeilijk kunnen voorstellen en zo waren de mensen, die geen van allen een regenjas of paraplu hebben, in een ommezien drijfnat. Ze stonden in het zand en lieten alles over zich heen gaan. Hun zwarte gezichten glommen van het water en hun kleren plakten aan het lichaam. Ik stond op het podium in mijn enige pak en voelde de stroompjes langs mijn rug gaan en zei: "Heer, ik geloof nog steeds dat gij mijn gebed hebt verhoord, ook al zie ik het tegenovergestelde." Frans en Yvonne gingen door met de zangdienst en de accordeonist speelde door, ook al kwam er geen goede toon, maar alleen een gepruttel en gesputter uit zijn muziekdoos. Het was als op het Malieveld in den Haag. Ik ging door de mensen heen om voor hen persoonlijk te bidden en de Heer gaf profetieën en sommi-
i38
gen werden vervuld. Ja, terwijl stromen van regen op hen neervielen, viel ook de spade regen neer. Halleluja! En ik hoorde hen spreken in tongen en God grootmaken. En toen ik de laatsten de handen had opgelegd, was het droog. In een nat pak predikte ik die avond en de dienst ging gewoon door. Ik heb respect voor het doorzettingsvermogen van deze gelovigen, die zonder te mopperen bleven zingen en lachen en de Heer grootmaken. J a, de duivel heeft het een en ander geprobeerd om deze 122 zielen vast te houden en de campagne niet door te laten gaan . Bij onze aankomst op het vliegveld hier, na een reis van 27 uur in de lucht, hoorde ik dat · op het laatste moment een samenwerkende prediker terug was gegaan in de wereld en dus ook de organisatie van de campagne had verworpen. Maar Frans stapte in een watervliegtuig en wist zodoende een reis van 16 uur in een paar uur te doen, en kwam terug met een compleet georganiseerde campagne. De pamfletten werden uitgedeeld, alles was gearrangeerd en de jeugd ging op straat uitnodigen. Toen wij de boottocht maakten van 8 uur naar Wismar, wisten we dat ons een grote overwinning wachtte. De laatste dag was voor de gelovigen een onvergetelijke. Want in een morgendienst in de " recreatie-hal"
van het dorp spraken we tegen een 200 mensen over de doop met de heilige Geest, er de nadruk op leggend dat wij het moeten nemen in geloof, omdat we "in geloof wandelen en niet door aanschouwen". Deze prediking was voor velen nieuw, maar de bijbelteksten overtuigden hen en 50 kwamen naar voren, waarvoor wij baden dat ze de heilige Geest mochten ontvangen. En toen wij hen de handen hadden opgelegd, verbaasden wij ons, dat de gaven van de heilige Geest over zovelen kwam, want wij hoorden hen spreken in tongen en God grootmaken. We bereiden ons nu voor op de volgende campagne in een ander gebied van dit land. De nood is hier groot, de kranten schreeuwen het uit. Moord, doodslag, onreinheid en corruptie is hier de orde van de dag. Gezien de dreiging van het communisme in dit land, weten we dat deze campagnes in Brits-Guyana wel eens heel belangrijk kunnen zijn. En als straks het land gesloten wordt, waarvan de tekenen nu reeds verschijnen, dan kunnen we met dankbaarheid terugzien op deze gewonnen zielen en geestvervulde christenen. De giften voor CAMPAGNES OVERZEE maakten deze aktiviteiten mogelijk. Als u ons wilt ondersteunen voor de komende campagnes en aktiviteiten stuur dan uw gift naar ons adres. De Heer zegene u allen.
WE HUURDEN EEN VLIEGTUIG Omdat vlak voor het begin van de campagne een broeder, die de campagne organiseren zou "uit liefde voor de tegenwoordige wereld" ons alleen liet, moest Frans in enkele uren alles regelen. Terwijl Ben in een groot vliegtuig Brits-Guyana naderde, steeg Frans op met een watervliegtuig om in enkele uren in het binnenland te zijn. U ziet Frans in de deur-opening van het watervliegtuig. Wat een aktie! Wat een Slagvaardigheid! In de landen waarvan dit boek spreekt, zijn grote dingen gebeurd door Gods kracht, maar ook omdat we doortastend, zeker en met visie te werk gingen.
139
Deze jongen had overal langs de TlVler de pamfletten . opgehangen. We kwamen op afgelegen plaatsen, paadjes die ophielden in het oerwoud, en zagen onze pamfletten hangen.
.... Deze Engels sprekende mensen vonden een Nederlands koortje het mooist van alles. Iedere avond zongen we enkele liederen om hen een plezier t.e doen.
Als je wilt zitten, .. dan moet je je eigen stoel meenemen.
STRAATSAMENKOMSTEN IN DE VERSTE DORPEN Om afgelegen dorpen het Evangelie te brengen, hebben we tijdens de Wismar-campagne lange reizen gemaakt. Jezus wil dat we het evangelie brengen aan "alle volkeren", dus ook aan de kleine nederzettingen waar nooit iemand aan denkt. Over een oerwoud weg (alleen een ongeplaveid karrespoor dwars door het oerwoud) van 50 kilometer, bereikten we Ituni, een dorpje bestaande uit enkele huizen en barakken waar mensen wonen die met de bauxietmijn te maken hebben. We getuigden met de draagbare batterij-versterker, maar de meesten ble\-en in de huizen. Dus we stopten de straatprediking en gingen van huis tot huis. We vertelden van Jezus, kwamen in de huizen, legden zieken de handen op. Als we elkaar ontmoetten, van het ene huis naar het andere lopend, konden we zeggen: Daar zijn 4 bekeerd, daar zijn 2 bekeerd. Van de 300 inwoners mochten we 45 tot de Heiland brengen. Ook liepen we de kleine paadjes in, die leidden naar afgelegen indianen-hutjes. We gingen door ruig terrein en oerwoud om ergens een huis met een paar kippen rondom te bezoeken. Daar klapten we in de handen en vertelden we dat we van God kwamen vertellen. En dan in een soort voorgalerij, geleund tegen een bamboe-muur, gaven we ons getuigenis. Baden we met de zieken en leidden we mensen tot de Heer. We waren hier mijlen ver van de bewoonde wereld. Ja, de laatste nederzettingen in het oerwoud bezochten we en we plantten de rode bloedsbanier van Jezus.
Eerst met de boot, dan met een taxi over een ongeplaveide weg en dan begon de stra atsamenkomst. -
141
.
CARA -CARA, het begin van een grote overwinning, straatprediking onder een bananenboom.
De eerste zielen, die ik tot de Heer mocht leiden op deze vooruitgeschoven post in het oerwoud, waren deze drie vrouwen.
LANGS DE KREEK NAAR CARA-CARA
Toen men ons vertelde, dat diep landinwaarts, varend langs de kreek, een dorpje was van een 200 inwoners, bes loten we dit dorpje het evangelie te gaan brengen. Met onze boot met buitenboordmotor zouden we het kunnen wag~n, alhoewel we wisten dat er een sterke stroom stond, en sommigen spraken van krokodillen d:e daarin zouden leven . .. Het begin van de kreek is als een poort aan de rand van de grote rivier. De bomen raken elkaar boven het water en maken dat het zonlicht niet door kan dringen. Een groenig schemerlicht is tussen de takken. Takken , die vlak over het water liggen zodat we plat op de bodem van de boot moesten liggen om niet geraakt te worden. De kreek kronkelt en wij kronkelen mee. Insecten vallen in de boot. We horen papegaaien krijsen en allerlei
vogels zingen. We zitten hier midden in het oerwoud. Opeens zien we een slanke, uit één boomstam gemaakte prauw. Daar moeten mensen wonen. En tussen de bomen ontdekken we een strohut, met een rokend vuurtje ervoor. We leggen aan en beginnen te prediken op straat. Met de luidspreker horen alle mensen het evangelie. Maar we hebben geleerd hen áán te spreken, en tot een keus te brengen. We vormden drie groepen. Frans begon aan de ene kant, Yvonne in het midden en ik aan de andere kant. Van huis tot huis spraken we de bewoners aan. Velen wilden Jezus volgen, velen wilden genezen worden. In een huisje woonde een Surinaamse. We konden in het hollands met haar spreken. Ze gaf met haar gezin haar leven aan Jezus. Het hele dorp werd ondersteboven gekeerd voor de Heer. 74 kwamen die morgen tot bekering. 143
CAMPAGNE IN KLEIN-MOSKOU PORT MOURANT, COMMUNISTISCH NEST
..
~
.
-"
Het koor in de "renbaan" dat ons hielp in de campagne.
144
De reis van Georgetown naar Port Mourant is vreselijk. Acht uren lang zit men in de meest primitieve trein die ik ooit gezien heb. Daarna moet men overvaren met een veerboot en als er geen auto is, zul je verder moeten met een bus, die door de hobbels en kuilen in de weg uren nodig heeft om een stukje op te schieten. Zo'n (houten) bus is zó oncomfortabel en ouderwets als men zich voor kan stellen.
Misschien zijn deze campagnes de laatsten die buitenlandse evangelisten in Brits-Guyana houden. Er zijn vele tekenen aan de wand die wijzen op een komende crisis. Iemand vertelde me, dat men in oktober nieuwe onlusten verwacht. Men weet wat dat betekent. Daarom worden ramen dicht getimmerd, de blanken vluchten. De deur is bijna dicht. De tijd van vrijheid is haast verstreken. We danken daarom de Heer voor de campagnes die we in Brits-Guyana mochten leiden. Eerst in het binnenland en daarna aan de kust, in Port Mourant. Een dorpje waar de minister-president Dr. Jagan vandaan komt, het heeft de bijnaam "klein Moskou". De overdekte tribune van een paardenrenbaan was onze "zaal" en de eerste avond luisterden 800 mensen. Moslems, Hindoestanen, Creolen, communisten en christenen hoorden de blijde boodschap van redding en genezing! Er was kritiek, maar er was ook overwinning. De laatste helft van de campagne hield ik in een afgedankte bioscoop. Mijn Bijbel kon ik niet lezen, want slechts drie gaslampen moesten de hele ruimte verlichten. Een dronken man interrumpeerde me een paar maal. Toch waren de uiterlijke mankementen niet in staat de heilige Geest tegen te houden en 42 mensen begonnen te spreken in tongen. Bij het afscheid werden ons geschenken aangeboden en vertolkte een man de gedachten van alle 269 bekeerlingen, de 96 mensen die vervuld werden met de heilige Geest, en de mensen die genezen werden in onze tweeen-een-halve week in Brits-Guyana, toen hij zei: "We zullen u nooit vergeten. Uw verhalen en preken hebben een diepe indruk op ons gemaakt . God zegene u méér dan ooit." Een vrouw in Port Mourant wordt de handen opgelegd voor genezing. Jezus is de enige die waarlijk geneest. Hij is de Schepper, die ons lichaam het beste kent. 145
Scenes uit de campagne in de Renbaan. De bediening, de Bijbelstudie en het koor.
Op de muur van een afgedankte bioscoop staat gekalkt: Christ died for our sins (Christus stierf voor onze zonden). Prijst God, dat men het leest en er ook op ingaat.
146
-
.... Het tea m voor de auto en h et spandoek.
In een oude bioscoop, zonder electriciteit en met verveloze, smerige muren werd de campagne voortgezet. Deze stroom mensen komt n aar voren voor de doop met de heilige Geest. Ieder wordt vervuld en spreekt in tongen tot verbazing van de prediker, die dacht er lang voor te moeten bidden .
.... Een meIsJe geeft Ben een cadeau als afscheid. Ze zei: nooit zullen we uw prediking vergeten. Dank, dat u uw gezin en werk heeft verlaten om voor ons het Evangelie te prediken.
147
HOLLANDSE ZEELUI We waren diep in het oerwoud, in Mackenzie. Tegenover ons huis was een Bauxiet-mijn. De grote zeeschepen kunnen door de grote diepte van de Demararerivier tot hier komen. Nu kwam er op een middag een hollands schip en meerde aan de laadsteiger voor het laden van bauxiet. Het was een schip van de KPM, de LADON uit Amsterdam. In het logeergebouw hielden we die avond een samenkomst. De zangdienst werd heerlijk geleid door een geestvervulde creool, die levendig zong en in de handen klapte. Het was erg vrolijk en werd wijd en zijd gehoord. Yvonne zag, vanaf haar plaats achter de piano, opeens drie Hollandse zeelui binnen stappen, die op het zingen en klappen af waren gekomen, in de hoop zich te kunnen amuseren. Ze waren aan het passagieren en daar hier niets te beleven 148
viel, kwamen ze maar kijken in deze samenkomst van kleurlingen met hun typische rythmische zingen. Ze kwamen om te lachen en zich vrolijk te maken ten koste van deze mensen. Ik stond achter de deur en viel meteen op mijn knieën en vroeg de Heer om verovering van deze zielen voor Jezus! Heer, redt deze drie jongens! Toen de dienst aan mij werd overgedragen, nam ik mijn gitaar en zong samen met Yvonne het lied van mijn getuigenis: Eens was ik ver van God ... ! en begon daarna, niet in het engels maar in het hollands, van Jezus te getuigen en ik vroeg hen te komen tot Hem, hun zondige leven Hem over te geven en rein te worden gewassen door het Bloed van het Lam. En daar kwamen zij, volkomen verslagen door Gods Geest, onder tranen, drie grote, blonde kerels, ze kwamen als kinderen naar
voren, ze knielden met mij op de vloer neer en we baden het zondaarsgebed, ze gaven hun leven aan Jezus! Vooraan de zaal, voor alle mensen die hier waren, het gaf niets, de Heer zag het en redde hun zielen. Prijs de Heer! De mensen in de zaal begrepen er niets van, ze verstonden ook niet de woorden van deze prediker, zijn vurig appèl, zijn lied en de woorden bij het gebed met deze blanke mensen, maar ze baden mee en later prezen ze de Heer toen ik hen in hun taal vertelde wat daareven was gebeurd. Prais the Lord! Prais the Lord! Glory for Jesus! De volgende middag is het schip weer ver-
trokken, met volle lading, maar ook met eeuwig leven aan boord! Halleluja! Ze voeren verder door de wereld, wie weet waarheen. Deze jongens uit Amsterdam, Jack, Leen en Jan vonden in de binnenlanden van ZuidAmerika hun Heiland. De Heer wilde het zo. Halleluja! Zij zullen nu ook gaan getuigen op andere plaatsen waar ze komen, niet alleen zullen zij alluminium afleveren, maar nu ook het Woord van verlossing! De Heer greep ze daar die avond in de rimboe stevig in hun kraag en keerde hun leven om, Halleluja! Halleluja! Is dat niet wonderbaar? F . H.
VINDEN JEZUS VER VAN HUIS
149
WONDEREN OP EEN ARK VAN NOACH Nooit zal ik de tocht vergeten met de rivierboot van Georgetown naar Wismar over de Demarara-rivier. Toen we met onze koffers, bandrecorders, camera's en gitaar aan boord waren, ontdekten we, dat deze rivierboot een soort ark van Noach was. Op de lagere dekken waren honderden mensen opgepropt bij elkaar. Er stonden manden met kippen, vis en ander etenswaar door elkaar. Toen we, over slapende mensen heen stappend, voorin de boot kwamen, zagen we koeien staan. Vlak ernaast werd een kind de borst gegeven. En het was zo warm en vol, en de boot trilde van het stampen van de machine. Normaal komen blanken niet op deze lagere dekken, maar wij hadden juist hier een hoopte doen. En omdat de boot naar de plaats van onze campagne voer, konden we tijdens de 8 uur durende reis de mensen mooi uitnodigen. Frans en ik stapten over de mensen heen en deelden pamfletten uit. We spraken met de mensen en brachten het Evangelie. Terwijl Frans op de voorplecht iemand de handen oplegde voor de vervulling, leidde ik op het achterplecht een jongeman tot de Heer. Het was de eerste 150
ziel die ik tot Jezus mocht brengen in Brits-Guyana. Een jonge man die zijn roken wilde laten, en zich geheel overgaf. Nooit zal ik vergeten hoe Frans een man de handen oplegde die ziek was, en terwijl de koeien loeiden, een hele groep mensen toekeek, werd de zieke gezond en genas de Heer hem terstond. Een ander werd vervuld en begon te spreken in tongen ... Hij richtte zijn ogen ten hemel en vergat alles om zich heen en wij ook ... Terwijl wij baden en demonen uitdreven, vertelden de mensen elkaar wat er gebeurde, en daarom kwamen nog meer zieken die wilden dat wij met hen baden. We ontmoetten ook een man die zijn bekeringsverhaal vertelde. Hij was een welgestelde hindoestaanse priester geweest, maar de Heer had hem zijn dwaalweg laten zien, en hij volgde Jezus en liet zijn hindoestaanse leer in de steek. En nu moest hij met zijn handen werken voor zijn brood, en werd hij vervolgd om zijn geloof. Een paar uur later zagen we hem in een bootje stappen dat, terwijl de boot even langzamer ging, langszij kwam, en verdween hij in het oerwoud, om daar op een houtzagerij te gaan werken. B. H.
--1
I Frans spreekt I
"
met een prediker over volle verlossing.
....
De eerste bekeerling op de boot. Ben bidt met een creool en leidt hem tot de Heer, onder in het schip.
JongeD leest een pamflet dat we aan hem gaven, onderweg van Georgetown naar Wismar.
Foto d Garnaast: De steward van de b00t (zie zijn getui[ enis op de vOlgende p a gina) getuigt hier tegen eükele studenten. Rechts de steward. De jongens wilden eerst het bewijs hebben dat God besta at. voordat ze zich wilden bekeren. Me dunkt, de tegenwerpingen zijn over de hele wereld gelijk.
STEWARD VAN RIVIERBOOT VERVULD
HEl GETUIGENIS VAN DE STEWARD
De Rivierboot voer de Demarara-Rivier op, zeven uur lang, met oerwoud aan beide zijden. Een prediker, een reus van een Creool, was onze gastheer op deze boot, wij zouden in zijn boot prediken. Hij sprak met passagiers, en bracht ze bij ons, opdat we zouden bidden met hen. We waren de enige blanken aan boord en een bezienswaardigheid. De steward, die voor maaltijden en verfrissingen van de eerste klas passagiers zorgt, kwam mij vertellen dat hij wel gered was, maar geen kracht had om te strijden tegen de zonde. Ik vertelde hem van de heilige Geest, die hij ter plaatse wilde ontvangen. De Heer vervulde hem wonderbaar met Zijn Geest. En toen wij naderhand terugvoeren naar Georgetown vertelde hij, hoe hij met kracht was gaan getuigen en zes mannen tot de Heer had geleid.
Ik vond Jezus toen ik 26 jaar oud was. Mijn hart was vol vreugde en ik wilde daarvan met iedereen spreken, maar ik miste de vrijmoedigheid. Ik werd steward op de veerbootlijn Georgetown-Mackenzie. Daar ontmoette ik veel mensen. Ik zag de nood van de wereld en begon te getuigen. Zelfs heb ik op zieken de handen gelegd toen een invalide man erom vroeg. Ik was toen nog niet vervuld met de heilige Geest, maar legde in gehoorzaamheid aan het Woord van God de handen op deze man en hij genas volkomen binnen drie weken. Ik streefde er naar de heilige Geest te ontvangen, maar ik wist niet hoe. Tot op het moment dat ik evangelist Frans Hoekendijk ontmoette, tijdens een bootreis naar Mackenzie. Ik herinner mij het nog, alsof het gisteren gebeurd is. Hij legde mij de Bijbel duidelijk uit, omtrent de vervulling met de heilige Geest, legde mij toen de handen op in Jezus' Naam en ik begon in nieuwe tongen te spreken. Dit was een wonderlijke ervaring voor mij! Sinds die dag werd alles nieuw! De Bijbel begreep ik meer dan ooit tevoren, mijn getuigenis kreeg meer kracht, ik deelde traktaten uit en vertelde overal de mensen van Jezus. De week na deze doop des Geestes mocht ik zielen tot Jezus leiden. Sinds mijn bekering wilde ik prediker worden. Nu ga ik op de boot, tijdens de 7 uur lange reis, samenkomsten houden. Ik verheug mij in een volkomen verlossing, en mijn verlangen is te leven en te werken voor de Heer, tot Hij weerkomt op de wolken. CHARLES VAN TULL, New Town .
152
..
~
· ,! "I!"I'
1.1'"
1-0
,f~.l ~ .r;!~ ;'
\
\
..-r..ok P.reach.8 spe , s\\
100 mBny tD.rerts SB he WilS DIJered Dut of Sur;.,.' ,
\
,,~t~~~{~:~~i;~.f~:.; f;.,l'~ ;~ ;:. &"!""~~~~n
Letterlijk overgenomen uit de SUNDAY GRAPHIC van zondag 20 mei 1962, Georgetown, Brits-Guyana, De v er antwoording van dit artikel berust geheel bij de Sunday Graphic. Verschillende plannen hierin genoemd zijn intussen veranderd.
Frans Hoekendijk, een hollandse evangelist, die zei dat hem 24 uur werd gegeven om Suriname te verlaten, nadat hij ongeveer 8.000 ongelovigen had bekeerd, is nu in Brits-Guyana. De in Holland geboren evangelist, zijn vader Karel en moeder Beppie en zijn vrouw Yvonne kregen een maand geleden van de Surinaamse regering het bevel om te vertrekken, omdat zoals de prediker zei, hun geloofsgenezingscampagne een gevaar voor de volksgezondheid was. In zijn hotelkamer in Georgetown, waar de zingende en klappende prediker verblijft met zijn vrouw, totdat het vliegtuig hen naar Holland zal brengen, verklaarde de 29-jarige Hoekendijk: We zijn ervan overtuigd dat de reden van de regering, niet de echte reden is. De 1.83 m lange evangelist, die Holland verliet voor een wereldkruistocht, antwoordde, toen we vroegen waarom hij geen samenkomsten in BritsGuyana hield : Het is voor ons niet nodig hier samenkomsten te houden. Hier is godsdienstvrijheid en er zijn evangelisten als wij, die een goed werk doen. Toch heeft hij als gastspreker in enkele kerken gesproken. Dit is de tweede maal in 8 maanden dat Frans Hoekendijk en zijn zingenden evangelisten verhinderd zijn om openluchtsamenkomsten te houden. Ofschoon het de eerste maal was dat hem verzocht werd een land te verlaten. Dit verbod was ook in Aruba, een ander Hollands gebiedsdeel, uitgesproken. Als gewezen eerste luitenant in het Hollandse leger gaf Frans zijn carrière eraan om evangelisatiewerk te doen . Hij vloog van Holland naar Suriname via Aruba en begon zonder tegenwerking ongeveer 7 maanden geleden samenkomsten, Binnen korte tijd trokken ze menigten van 3,000 per dag. Hij zei: Het land had ongeveer 400.000 inwoners en de helft was christelijk, dus was er een hoop te doen. De gevestigde kerken werden leeg. Ze beseften dat we een bedreiging voor hen waren en dus beïnvloedden ze de regering om ons eruit te gooien, Plotseling, in april van dit jaar, zei hij, ontvingen we een brief van de procureur-generaal waarin hij vroeg binnen 24 uur te vertrekken, omdat hun geloofsgenezing, waarbij ze zieken aanraakten er de schuld van was dat ziekten verspreid werden. Volgens een Surinaams blad zei een hoge ambtenaar: Hoekendijk maakt de mensen g~k, hij gooit de mensen in het water en zegt dat hij ze qaarmee doopt. .
153
GEEN FANATISME MAAR KRACHT Na het verschijnen van het krantenartikel in de SUNDAY GRAPHIC kregen Frans en Yvonne kontakten met predikers. Hij sprak in verschillende kerken van de Assemblies of God, en grote wonderen bevestigden de prediking. Frans schrijft over die tijd: We hebben in kerken gepredikt en in de open lucht, op allerlei plaatsen hebben we het evangelie verkondigd, op rivierbootjes en bovenzalen, in neger- en indianen-dorpen. Steeds weer komen velen naar voren om een ontmoeting met Jezus te hebben. Machtige wonderen geschiedden in Jezus' Naam. Een vrouw, krom van de rheumatiek met verstijfde handen, wankelde naar voren en God raakte haar aan en ze werd volkomen genezen. Ze huppelde en danste rond en deed haar handen open en dicht voor de mensen, opdat ze goed konden zien dat ze genezen was. Op een avond kwamen 20 creolen, grote mannen, naar voren voor bekering en vervulling met de heilige Geest. Ze waren zo groot, dat ik op 't podium moest gaan staan om ze de handen op te leggen. Ze baden het zondaarsgebed en nadat ik hen de handen had opgelegd, be-
154
gonnen ze allen zonder uitzondering te bidden in nieuwe tongen. 0, de Heer doet machtige wonderen. De volgende dag predikten we in een zaal van de pinkstergemeente. Er waren vijf predikers bij. We brachten de volle boodschap van Stromen van Kracht, wat een zegen was daar. Het licht van de Volle Verlossing hadden ze nog nooit gezien. De halve kerk kon wel goed "hallelujah, halJelujah!" roepen en allerlei emotionaliteit ten toon spreiden, maar de vervulling zoals wij die leren was er niet bij . Uitvoerig stond ik stil bij wat God hiervan zegt, en liet het allen rustig lezen. Die middag ontvingen 52 gelovigen de vervulling met de heilige Geest. Nog diezelfde avond voeren we met de boot naar de andere zijde van de rivier, en predikten daar. In deze samenkomst werden er 13 bekeerd en 25 vervuld. We ontmoetten dus ook fanatisme. Fanatisme is meestal een gevolg van gebrek aan kennis van het Woord. Men zoekt in gevoel wat men niet vond in de Heer. Een vrouw begon eens op haar buik te slaan in één van de samenkomsten en allerlei nonsens uit te kramen, en iedereen dacht dat het van de Heer was.
Gekromde man wordt genezen in Grove. Wonderen uit de eerste tijd van Frans' verblijf in Brits-Guyana.
155
BINNENSTAD PLATGEBRAND
Uit haat tegen de rijken werden onlangs alle warenhuizen en winkels in het centrum van de stad door de bevolking leeggeroofd en platgebrand. Maar tussen de puinhopen klinkt: Ik geloof, Jezus redt ... Zondag zijn we weer begonnen met een week-campagne, ergens 10 km van de hoofdstad (Grove). Reeds de eerste avond kwamen 75 mensen tot Jezus. Maar toen tijdens het gebed voor de zieken EEN BLINDE GING ZIEN EN EEN VERLAMDE WERD GENEZEN, konden de 200 mensen hun vreugde niet op en begonnen te juichen en te dansen . De volgende avond waren er 350 mensen, tientallen gaven hun leven aan Jezus.
BIJBELSTUDIE AAN PREDIKERS
156
In ons huis in Georgetown houden we een soort bijbelcursus voor predikers. Vanmorgen waren er hier vijf. Ze komen geregeld en steeds vertel ik hen van de Volle Verlossing. Steeds weer open ik met hen de Bijbel en steeds zeggen ze me, dat ze het nog nooit zo gezien hebben. Ze vragen handoplegging voor een volle doorbraak, de vervulling en de gaven en verscheidene predikers gingen van hier weg terwijl ze in tongen spraken. Ik ga nu iets begrijpen van het plan van de Heer om deze tijdelijke verbanning uit Suriname te gebruiken om dit volk het volle Evangelie te brengen.
GOLDEN GROVE In een eenvoudige bovenzaal van een school hielden we een heerlijke campagne. Golden Grove ligt 15 km van de s tad. De eerste avond waren er een 200 bezoekers. Een lO-jarige jongen met een scheve voet, die van zijn geboorte af alleen op zijn tenen kon lopen, werd heerlijk genezen door Gods kracht. Een dove man werd genezen (getuigenis elders in dit boek). De mensen waren verrast en begonnen te roepen tot God. De voorganger, (pastor) behoort tot een gezegende familie. Zijn zusters zijn profetessen. Alleen de vader leefde in de wereld en dronk. Drie maanden geleden verliet hij het huis, dronken. Er werd veel voor hem gebeden. Hij verbood zijn kinderen naar de samenkomst te gaan, anders verliet hij het huis, en dat laatste gebeurde. Maar na enige tijd werd hij ziek en kwam naar huis terug. De dokter zei, dat het gauw met hem afgelopen zou zijn. Voordat we dit verhaal hoorden, had de Heer ons dit al geopenbaard en zei ik hem dat hij zich geheel moest uitleveren. Ik stelde hem een ultimatum: De Heer aannemen of ... hij zou sterven aan zijn ziekte. De hele familie stond erbij , toen hij Jezus aannam. Enkele dagen later feliciteerde de dokter hem voor een volkomen genezing. Deze man ligt er nu bij al zijn vrienden "uit". Hij heeft de hindoestaanse godsdienst de rug toegekeerd. Het is voor hem een moeilijk ding geheel buiten zijn vriendenkring te staan.
IK WAS ZO GOED ALS BLIND Ik was zo goed als blind, maar nu zie ik weer! Ik ben zo blij, dat de H eer Jezus mijn zonden vergeven heeft en mijn blindheid genezen heeft! Ruim een jaar kon ik niets meer zien, de mensen zag ik als een waas en op straat kon ik niet alleen lopen. Ik was bijna totaal blind. Maar sinds 22 juni 1962 b en ik volkomen genezen. Alles k an ik nu weer goed onderscheiden en zelfs 't kleinst geschreven woord kan ik spellen. 0 , dat is wonderb aar ! D ank U, Jezus! Prijs en lof zij Uw heerlijke Naam! Br. Seedo (Grove) 157
CONCURRENTIE Terwijl wij overal in het rond, in de stad en in de dorpen rondom, onze evangelisatie-samenkomsten houden, hebben wij hier ook "concurrentie". De hindoestaanse religieuse wereld is ook een campagne begonnen. Er is hier momenteel een hindoestaanse missionaris uit India en hij reist rond om de mensen de hindoestaanse religie te verkondigen. Zij zetten de zaak groots op, met veel licht en kleurtjes waar ze veel van houden, een zeer bont festijn. Er was ook een groep mannen en vrouwen, in een speciale, afgesloten afdeling, die voor deze campagne waren toegewijd aan de goden. Ze bleven dag en nacht in de tempel en vastten, soms weken lang, ze baden en mediteerden. De priester, die de koran las en geregeld uitspraken van bekende grote religieuse figuren citeerde, zat op een soort troon. Hij was gedekt met een tulband en had kleren aan van kostbaarste zijde. Buiten voor de tempel stond zijn schitterende auto. Ik heb uitvoerig met hem gesproken, hij maakt een zeer beschaafde indruk, sprak prachtig engels en was zeer vriendelijk voor ons. Er waren ongeveer 200 mensen in zijn tempel en in de buitenzalen die door luidsprekers waren verbonden, hoorden ongeveer nog een 500 bezoekers iedere avond zijn boodschap, zijn lezen uit de koran. Zij hadden een overvloed van licht en een gedeelte van de bonte verlichting was zo aangelegd, dat het voortdurend uit- en aanflitste, een vermoeiende en verwarrende toestand voor de ogen. In het verdere van het dorp was er geen verlichting, nergens licht. Maar zij hadden bij de tempel een eigen kleine aggregaat, dat stroom leverde. Wij predikten bij enkele gaslampen, maar zij hadden een zee van licht en veel kleurige illuminatie. In deze hindoestaanse dienst brengt de pandit (priester) verschillende offers, verbrandt hij · slingers geurige bloemen, daar leest hij voor uit de 158
"Rahmin", een heilig boek. De bijbel noemt hij een heilig boek dat geschreven werd door een profeet Jezus . Toen ik zo'n tempeldienst bijwoonde, citeerde hij echter niets uit deze bijbel van de "prof~et Jezus", ik hoorde alleen dat deze zendeling uit India boodschappen bracht van Mahatma Ghandi, steeds weer zeide hij " ...... Mahatma Ghandi heeft gezegd ...... ". Dan sprak hij uit wat de hindoeleer verkondigt: dat een mens zich uit het lagere, stoffelijke, minderwaardige, lichamelijke leven moet vrijmaken en moet evolueren tot een hoger, geestelijk, vrij leven. De mens moet uitstijgen boven zijn eigen kleinheid en gebondenheid uit. Door offerande, meditatie, bezinning, door bidden en vasten moet de mens zichzelf bevrijden, door vrijwillige armoede en verzaking van de geneugten van de wereld. Zij geloven dat de waarde van h et "zijn" wordt bepaald door de optelsom van alle goede daden. De som van hun goede inzichten en daden is bepalend voor hun leven na de dood, er is een geestelijke waardering, beloning, en dit komt tot uitdrukking bij de re-incarnatie, de wedergeboorte, de verdere geestelijke existentie. Zij geloven dat de ziel de mens verlaat bij de dood en de kwaliteit van deze ziel zal bepalend zijn in welke stof, vorm, gedaante het weer terug komt op aarde. Heeft iemand zeer goed geleefd dan verschijnt hij als mensenkind in een zeer welgestelde familie, in een hogere kaste, terwijl de mens die slecht geleefd heeft zich manifesteert in andere kasten, in armoede, in het dierenrijk . Waar zal ik zijn in het volgende leven? In welke vorm zal ik existeren Allemaal zelfverlossing, duivelse listen om buiten de verlossing van het Bloed van Jezus Christus om genade te verwerven. Zo denken 350 miljoen hindoes en de besten onder hen, de ernstigsten, zoeken naar deze weg van zelfverlossing.
Als ik met deze pandit ·spreek over de enigste weg tot behoud, dan luistert hij beleefd en glimlacht hij beleefd, natuurlijk! natuurlijk! Jezus was een groot profeet! Maar Hij is niet de Zoon van God, de enige Zoon van God! Jezus is een figuur naast en gelijkwaardig aan Vishnu en Rama en anderen. De god van de hindu regeert de wereld en geeft goed en kwaad, beide naar verdienste. Maar hij vergeeft geen zonden, want zonde is een begrip dat de hindu niet kent, er zijn slechts gunstige en minder gu nstige kansen, en men moet trachten naar geestelijke en lichamelijke kwaliteitsverbetering. De offeranden die rijkelijk worden gebracht zijn dan ook geen "zoen"-offers, maar offers ter aanbidding. Als ik spreek dat Jezus Zijn eigen leven geofferd heeft voor de zonden der wereld, dan ontvangt hij deze woorden weer met die beleefde en ongelovige glimlach, als een wijze die boven dit alles staat en de vraagstukken van het leven allen doorgrond heeft . Maar als ergens een hindoestaanse man of vrouw zich bekeert tot Jezus, dan wordt hem het leven onmogelijk gemaakt door de andere hindoes, dan wordt hij geestelijk en economisch kapot gemaakt, zodat hij het land moet verlaten met zijn gezin of zich aansluiten, in het gunstigste geval, bij een hindoestaanse groep van bekeerde christenen, die als in de eerste tijd van de gemeente van de apostelen in de verdrukking zich samenbalt tot een grote, gesloten eenheid . Ik zie hier zo duidelijk hoe die tijd van de eerste gemeente moet zijn geweest, hoe er overal boycot was, verguizing en martelaarschap, waarlijk in BritsGuyana voor Jezus te kiezen en Hem te volgen vraagt een groot offer. Bidt voor deze dappere christenen hier, vooral voor de jongeren. Er is maar één ding dat hen hier aanspreekt en dat zijn: wonderen en tekenen. Dan sperren zij hun ogen en 159
oren open en komen er op af. Als ze voor hun ogen de kracht van het Koninkrijk van Jezus zien, dan zijn ze gepakt. Toen ze zagen hoe een bekende dorpsfiguur die ze allen kenden, een dove, weer kon horen, hoe blinden weer licht kregen in hun ogen, hoe een kreupele na handoplegging en gebed door de mensenmassa ging en iedereen liet zien hoe haar kromme en vergroeide armen we~T geheel normaal en mooi waren geworden, als ze zien dat zieken genezen, verstijfde handen zich openen, als ze zien dat het Evangelie niet een zaak van woorden is, een schone theorie van zelfverlossing, maar een zaak van kracht, van mateloze en heerlijke Goddelijke kracht, een wezenlijke vernieuwing voor ziel, geest en lichaam, ja, dan worden zij stil en zijn overtuigd. En terwijl de pandit in een wolk van wierook, in een straling van gekleurde lampjes zijn wijsheden zat te declameren, hielden wij in hetzelfde dorp een eenvoudige samenkomst en spraken wij over de heilige Geest en het spreken in tongen. Op die avond werden er 21 vervuld met Gods Geest, vooral jonge kerels, teenagers waren er bij, twens. In deze campagne in dat dorp gaven 90 mensen hun leven bewust aan Jezus. Prijs de Heer! Zij realiseerden zich allen dat ze in de verdrukking terecht kwamen en de meesten konden er op F rans ontmo et een eenz ame prediker in het oerwoud. rekenen niet meer thuis te kunnen komen, maar ze zagen en hoorden de vrijmakende boodschap van een zondenvergevende Heiland en zij kozen voor Hem! Halleluja! De Heer zal zich over Zijn volk ontfermen. Er zijn ook andere, demonische wederstanden . Golden Grove is een zeer arme, hindoestaanse nederzetting aan de zeekust, de mensen leven van rijstbouw en het leveren van kokosnoten aan de stad, ze zijn zeer arm. Maar hier is een religieuse groep van boze geesten-aanbidders voorCONCURRENTIE sterke al de watergeesten, de geesten van de zee. Ze worden geleid door "obeamen" (gelijk aan de Surinaamse obie160
man of loekoeman). Het zijn een soort tovenaars, medicijnmannen, die deze secte van watermannen leiden, op duivelse seances aan de zee. Er gebeuren daar vreemde dingen, zoals in de "voodoo" gebeuren in het Caraïbische gebied. De mensen worden ook hier door geesten, ,.loa's" besprongen, zij rollen over de grond en stoten de meest vreemde klanken uit. Wij konden hier geen foto's maken als bij de indiase pandit, want deze seances van de watergeesten zijn slechts voor ingewijden, ze worden ook op geheime plaatsen gehouden. Ze brengen iedere zondag offers aan de watergoden die in zee wonen. Iedere zondagmorgen gaat een hindoestaanse moeder met een prachtige offerschaal naar zee en brengt haar offerande aan de watergeesten. Het is een prachtig opgemaakt bord met speciaal smakelijk toebereid eten, versierd met bloemen en kleurige vlaggetjes en strikken, ze draagt dit op haar hoofd en legt dat bij doodtij, bij eb, op het strand. Wij hebben dit zelf gezien en baden voor dit volk. Wij zagen dat de vrouw deze grote kostelijk opgemaakte schaal met heerlijk gekruid voedsel op het strand neerzette en vervolgens een offervuur brandde van allerlei gedroogde kruiden, papieren snuisterijen en versierselen, namaakbloemen, speciale bladeren ook, allerlei onbekende ingrediënten, 't werd een klein smeulend vuurtje op het natte zand. Daarna zonk ze op haar knieën neer en boog diep het hoofd tot aan het zand in aanbiddingsgebaar, een devote reverentie voor de watergeesten. Daarna pakte ze de grote zware schaal op, droeg het in zee en wierp het geheel in de golven. De watergeesten hadden hun gewijd voedsel weer ontvangen, terwijl honderden magere, naakte kinderen stonden toe te kijken, kinderen die al dagen geen eten hadden gehad ... Maar wij vertelden van een goede God die mensen ge-
nas en gelukkig maakte. Wij vertelden dat Jezus brood gaf en niet de mensen het allernodigste ontnam. De mensen luisterden ademloos . . . hun ogen lichtten op en er kwam een verlangen in hun hart op om de vreugde te vinden bij deze Christus, vreugde die zij tot dusver niet kenden. Ze bleven ver van ons staàn op straat, in de schaduw onder de bomen, maar toen we de zieken opriepen en met dezen baden en toen zij de wonderen zagen toen begonnen ze in hun handen te klappen en te juichen, toen verdween hun vrees en kwamen ze zich geven aan Jezus. Hun angsten verdwenen, Jezus maakte hen vrij van hun slavernij en doorbrak hun banden en zij werden nieuw. Ze liepen naar hun huizen, haalden hun zieken, legden ze neer en wij baden de Almachtige en God deed wonderen, halleluja! Ze gingen toen geloven in Jezus van Nazareth die nieuw maken kon, die hun hart blijdschap gaf, zij verbrandden hun heilige boeken en platen, trotseerden de vervloekingen van de waterpriesters en werden wedergeboren. Een bekering van een mohammedaan en een hindoestaan is werkelijk een wonder. Het Koninkrijk van Jezus Christus breekt zich baan met kracht, met geweld van wonderen en tekenen, dat is niet tegen te houden. Als de Heer Zijn machtige arm beweegt, wie zal Hem weerstaan, wat kan weerhouden deze openbaring van Zijn macht? De Heer genas een jongen van ongeveer 10 jaar, hij had vanaf zijn geboorte een gedraaide voet, hij kon heel ongelukkig op zijn tenen lopen. Maar de Heer raakte hem aan en hij werd volkomen genezen, zijn moeder barstte daarbij in tranen uit en gaf haar leven aan Jezus! Halleluja! De mensen kwamen met allerlei zieken aanlopen, sommigen werden gedragen, maar we baden in geloof en legden ze de handen op en de Heer raakte hen aan. 161
CORENTIJNPROJECT N TISCHEOCEAAN
CAMPAGNES IN SKELDON 64 VILLA GE 52 VILLAGE(UNION)
.. = REVIVAL HALL + = M/SSIONSHOUSE(63 VILLAGE)
+
=DOOPDIENSTEN
163
AI deze mannen die voor het podium staan, geven hun leven aan Jezus. Tel zei Verbaas ui Frans en vader wijzen op de Heer die alleen redden kan, prijst Zijn machtige Naam I Dit gebeurde in augustus 1963 in de plaats 64 Village.
JEZUS (HRISTUS IS GISTEREN EN HEDEN DEZELFDE EN TOT IN EEUWIGHEID
165
BROEDER HILLIMAN, de rechterhand van Frans, is een groot man Gods. Ik (Ben), heb hem enkele malen ontmoet, en zag hem nooit zonder gitaar. Altijd loopt hij te zingen van Jezus. Als er even niets te doen is, gaat hij op een hoek van de straat staan getuigen. God is wonderbaar met deze profeet. Hij maakte een reis naar Suriname en werd in 'n afgestampt Thalia warm ontvangen. Surinamers werden door zijn boodschap rijk gezegend. In Nw. Nickerie (Suriname) werd hij als ongewenste vreemdeling over de grens gezet. Het beste bewijs dat hij een gevreesd man is voor satan.
166
VADER KAREL DEELT ZIJN VISIE MET ENKELE PREDIKERS VAN HET TEAM
\ \
I
. l_
J
.) 167
EEN ORIENTATIEREIS MET ZEGEN ... Op zaterdagmorgen vroeg vertrokken br. Hilliman en ik naar het gebied van de Pomeroon-rivier, om daar het Evangelie te brengen. De reis zou twee dagen duren, maar de Heer deed wonderbare dingen ook tijdens deze reis. Het eerste gedeelte van onze tocht was per boot en daarna per trein naar de Essiquibo-rivier. We reden door een vruchtbaar land met rijstvelden en suikerplantages. De bevolking hier is voor 99% uit India en meer dan de helft hiervan beleidt de Hindoe-godsdienst, de overigen behoren tot de Islam . Maar enkele jonge, vurige predikers houden hier Evangelie-campagnes en mijn reisgenoot vertelde mij, hoe hier en daar een Volle Evangeliegemeente was ontstaan. Alleen de volle boodschap van redding en genezing kan deze mensen overtuigen van een levende Heiland, die zonden kan vergeven en ziekten kan genezen. Maar de vele Hindoe-tempels en moskeeën getuigen van de grote duisternis en vrees waaronder het grootste gedeelte van dit volk nog leeft. Bij de rijstvelden zien wij met witte verf besprenkelde flessen hangen aan stokken, om de gunst van de goden af te smeken over hun gewas. Wij bereikten het eindpunt van de spoorlijn in Brits Guyana, de grote, 10 km. brede Essiquibo-rivier lag voor ons. In deze reusachtige rivier liggen verschillende eilanden en we wilden zien of er gelovigen waren op het eiland Wakeman, een eiland van 8 km. lang en 3 km. breed, waar zo'n 5000 mensen wonen. Een kleine boot bracht ons daar. Wij reden met de enige auto, een oud Volkswagenbusje, over het nauwelijks berijdbare pad naar de andere kant van het eiland en vonden daar enkele gelovigen. Wij gebruikten de middag om hun geloof op te bouwen, anderen te brengen in het Koninkrijk en handen op te leggen voor de vervulling met de Heilige Geest. Velen spraken in tongen en profeteerden. Een 168
POMEROON-DISTRICT
Hindoestaan, die een rum shop, een café, in het dorpje beheerde, zong het uit, temidden van honderden flessen rum. Zijn vrouw werd vervuld en verschillende kinderen gaven hun leven aan Jezus . Het was een heerlijke middag. Het enige bootje, dat ons kon brengen naar de andere oever van de Essiquibo-rivier zou om 5 uur 's avonds vertrekken, zodat wij ook nog een wandeling over het eiland konden maken. De vele mensen, die wij aanspraken en aan wie wij traktaten uitdeelden, waren zeer open voor het Evangelie! Wanneer er een prediker gevonden zou kunnen worden die hier ging werken, hij zou in enkele maanden dit eiland schudden en vele honderden verlossen van hun weg naar de hel. Er zou hier een heerlijke Volle evangeliegemeente kunnen ontstaan, want de oogst is rijp .. . maar de arbeiders zijn helaas weinig. De mensen smeekten ons , te blijven, of later iemand te sturen. "Wij kunnen u niet missen . .. wij hebben iemand nodig, die ons meer van Jezus vertelt . . ." Mijn metgezel keek mij aan, met tranen in de ogen, maar wij konden niet blijven, wij moesten verder, veel verder de binnenlanden in. Men verzorgde ons met alle liefde en bracht ons naar de kade voor het afscheid. Daar zaten 12 jonge mannen tussen de 17 en 20 jaar ook te wachten op de boot en direct ging br. Hilliman er op af, gaf hen traktaten en begon tot hen te prediken van Jezus . Ik stond op een afstand met enkele gelovigen te praten . Zijn woord was zo vurig, dat ik wist dat er iets bijzonders aan de hand moest zijn. Na de prediking was het even doodstil, toen kwamen de opmerkingen: "Bewijs mij eens dat er een God bestaat. Man, daar geloven wij niet meer in!" Het bleek al gauw dat wij hier te doen hadden met een afdeling van de People Youth Organisation (P.Y.O.) , dat is een zeer aktieve
communistische jeugdorganisatie. Het eerste wat zij leren is dat er geen God bestaat, het atheïsme is het fundament van het communisme. Deze jonge mensen hadden hun Hindoe-geloof en Islam vaarwel gezegd en wilden hun leven beginnen zonder God. Maar nu had de Heer hun hart aangeraakt en br. Hilliman bad voor en met hen allen. Zij waren verslagen door de Heilige Geest. Allen baden het zondaars gebed na en er werden namen geschreven in de hemel. Op deze reis hebben wij vele malen gezien, dat het Evangelie te laat zou komen. Vóór ons uit werkt het communisme. Waar het Evangelie nog niet is doorgedrongen, zijn de communistische propagandisten reeds aan het werk. Terwijl er verschillende predikers zijn in de stad Georgetown, zijn er praktisch geen mensen te vinden die het offer willen brengen dat deze communisten brengen. Wat zijn wij christenen toch lauw en slap. Wat ontbreekt het ons toch vaak aan visie, vuur en ijver. 0, ik heb zo'n bewogenheid daar die tientallen jongens en meisjes te ontmoeten in het binnenland, die mij vertelden dat er voor hen niets te doen is en dat zij daarom maar lid zijn geworden van de P.Y.O. en zo slaven zijn geworden van de antichrist. Waar zijn de mannen, die durven te strijden tegen de satan? Zijn wij het niet? De Bijbel zegt: "Ik heb u geschreven, jongelingen, want gij zijt sterk en het woord Gods blijft in u en gij hebt de boze overwonnen" (I Joh. 2:14) . Dit moet gelden ook voor de generatie. Wij moeten werken zolang het dag is, de nood is zo groot en de arbeiders zijn weinig! Het kleine bootje dat ons kwam halen, was zo oud en gammel, dat na enkele minuten varen 't roer afbrak. Onbestuurbaar dreven wij voort als een speelbal van de
golven. Verschillende mensen doken in het ondoorzichtige modderwater om te trachten het roer boven te krijgen en inderdaad lukte het tenslotte. Na de reparatie met primitieve middelen konden wij met een uur oponthoud weer koers zetten naar de overkant van de Essiquiborivier, waar we in het donker aankwamen. Met een auto reden wij nog twee uren over een onbeschrijflijk slechte weg tot wij kwamen in het dorpje Anna Regina, waar we een christen vonden, die ons opnam in zijn huis. Direkt werden verschillende mensen uitgenodigd en vóór 12 uur in de nacht van die zaterdag waren verschillende jonge mannen vervuld met de Heilige Geest en spraken in tongen en profeteerden. Zij wilden nu samen een bijbelstudie beginnen en in hun nederzetting van 8000 mensen ook anderen gaan winnen voor Jezus . Het huis waar wij die nacht sliepen, was onvoorstelbaar smerig, de zoon des huizes was een kind van God, maar de verdere familie Hindoe. Wij aten eerst nog wat van het voedsel "rotti" (een soort zoutloze pannekoek) en vis . Elektra was er niet, kraan was er niet, toilet was er eigenlijk ook niet, wij mochten slapen in een tweepersoons bed, waarnaast in dezelfde kamer nog meer mensen sliepen en ook kippen, ratten, honden, katten en een geit de nacht moesten door brengen. En daarnaast duizenden muggen en geen muggengaas, er waren geen lakens en dekens, alleen een strooien matras . Van slapen kon geen sprake zijn! Ik trachtte mij te beschermen tegen de muggen, maar er waren er teveel, ik keek door de kieren in het dak naar de hemel en dacht aan Paulus, nachten zonder slaap . . . vele ontberingen .. . ja, dit is het leven van een apostel. En toen kwam er grote blijdschap in mijn hart en wij begonnen in de nacht de Heer te loven, te prijzen en te danken voor de verschillende zielen die 169
waren gevonden, als parels in het slijk. Wij dankten de Heer dat wij zo'n rijkdom hebben, vergeleken bij al die arme mensen die leven in armoede en vrees, op weg naar de slachtbank van de hel. En opnieuw laaide het vuur in ons op om toch vooral alles te doen om zielen te brengen bij Jezus, redden wat er nog te redden valt, voor de nacht valt dat er iemand meer kan werken. De volgende dag hielden we een samenkomst, maar er kwamen niet veel mensen, want het was de dag van een groot Hindoestaans feest, het Phagwah-feest. Phagwah is 't nieuwjaarsfeest van de Hindoes. Men "reinigt" elkander en ook bezittingen door het sprenkelen van rode vloeistof. Het is het verzoeningsfeest, waarop ieder zijn vijand de hand reikt. Het lijkt mij een antichristelijke imitatie van het verlossingswerk van Jezus Christus. Ook zag ik voertuigen, schepen en de deurpost van een feestzaal besprenkeld met deze rode vloeistof, die hun symbool is van reiniging. Maar ook dit doet denken aan het bloed op de deurposten bij het volk van Israël ter bescherming tegen h et oordeel, terwijl het dekken daarmee van mensen en dieren en voertuigen sterk doet denken aan het "dekken onder het bloed", dat wij als christenen geloven. Het feest duurt een week en het is een week van feesten en drinken . Hier is maar één ding nodig: Het Evangelie, de boodschap, dat alléén het Bloed van Jezus verzoent en reinigt! Maar dit dorpje was niet ons reisdoel, wij wilden verder, naar het einde van de weg, naar het Pomeroondistrict en zo stapten we in de bus naar het dorpje Charity. Als ik over een bus schrijf, dan is dat wel een wat groot woord voor dit grote houten vervoermiddel wat eenmaal per dag rijdt. Er waren geen bushalten op onze tocht, die twee uur duurde. Het ging er allemaal erg gemoedelijk toe, iedereen sprak over iedereen en alles wat men zag onderweg. Soms waren wij getuige, hoe de passagier eerst nog afscheid moest nemen en terug liep in het huisje om wat te halen wat vergeten was, met veel ge170
schreeuw van buren en familie. Deze bus was ook het middel om berichten door te geven, zodat de chauffeur, een grote Portugees, steeds stopte en briefjes aannam en weer ergens na veel getoeter aan iemand afgaf. Vele malen stopte de bus, om eerst ezels of ossen van de weg te jagen en menige kip wist maar net onder luid gekakel te ontkomen. Op onze tocht was ergens een politiepost. En door verschillende ongelukken is het nu verboden meer mensen in de bus mee te nemen dan is voorgeschreven. Onze bus mocht 39 personen bevatten, maar ik schat het aantal op 100. Zelf zat ik op de motorkap. Toen men de politiepost naderde, commandeerde de chauffeur dat iedereen moest bukken en op de grond moest gaan zitten. Nu leek dit onmogelijk, daar de bus werkelijk afgeladen was. Maar toch werd dit commando direct uitgevoerd, omdat een ieder wist, dat zij anders tot de volgende dag moesten wachten voor vervoer. Men zat op de grond tussen de levende kippen en manden fruit en vis . En er werd zelfs nog gestopt vóór de politiepost en vriendelijk geknikt door de chauffeur naar de politiecommandant, die overigens nooit van zijn stoel opstaat. Ik had het idee dat de politieman van alles op de hoogte was, maar alleen meespeelde, terwille van de rust. Om 3 uur kwamen wij tenslotte in Charity aan, het einde van de weg van Zuid naar Noord, langs de kust van Brits Guyana en hier eindigde de beschaving, er was alleen nog een postkantoortje en een politiepost. De Heer had ons hierheen geleid en daarom wisten wij dat de deuren zouden opengaan. Wij baden en vroegen de Heer om hulp. Ik vroeg br. Hilliman om eens op zoek te gaan naar een christen en na een half uur kwam hij terug en wenkte mij te komen naar een boot aan de oever van de Pomeroon-rivier. Groot was onze vreugde toen wij op deze zondagmiddag daar enkele gelovigen vonden in een boot, die door de Heer waren gezonden om iemand te halen in Charity. Zij hadden reeds twee uur gevaren stroomopwaarts, waar zij woonden en waren
van plan om nog een uur verder de rIVIer op te varen naar een indianen-nederzetting, om daar het Evangelie te brengen aan mensen die het nog nimmer hadden gehoord. Zij ontvingen ons als van God gezonden en wij stapten in de boot om verder met hen te varen. Na een uur varen tussen de oerwouden door, kwamen wij in de bedoelde nederzetting "Abrams-creek". Juist toen wij uitstapten begon het te regenen, maar wij lieten ons niet ontmoedigen en onder een afdak begonnen wij te zingen van Jezus. Een tien meter verder was een winkel, het centrum van enige door het bos onzichtbare hutten. Er waren niet veel mensen vanwege de regen en die er waren stonden binnen in de open winkel. Ik begon te prediken van Jezus, dat Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven, toen werkte Gods Geest aan hun harten zodat de 20 mensen die er stonden, doodstil luisterden. Na de prediking vroeg ik wie zijn leven aan Jezus wilde geven en daar, in die winkel, gingen vele handen omhoog. Ik vroeg hen naar ons afdak te komen door de regen heen en daar kwamen zij, aangeraakt door God, overtuigd van hun zonden en gaven hun leven aan Jezus. Hiervan waren 9 jonge mannen en 3 meisjes, die van harte baden: "Here Jezus, ik kom tot U ... " Wij gaven overal traktaten en de gelovigen beloofden deze maand nog terug te komen. Er was gejuich in de hemel, in de duisternis is 't licht van het Evangelie gaan schijnen. Bidt voor deze broeders in de wildernis. Het werd donker en zo gingen wij met de puffende en hijgende vlet terug de rivier af naar het huis van een zuster, die ons zou herbergen. Wij waren uitgeput toen wij diep in de nacht eindelijk in een bed konden rusten, maar wij hadden de glorie van de Heer gezien en dan worden alle andere dingen snel vergeten. Deze zuster en ook enkele andere gelovigen die wij hier vonden, waren vele jaren geleden bekeerd en enkele vervuld door de prediking van een broeder die nu reeds 5 jaar dood is. Zij waren hongerig naar meer van de Heer en zo werd Jongens lezen aandachtig het Johannes Evangelie voor een Moskee. 171
het bericht van huis naar huis en van hut naar hut doorgegeven, langs de oevers van de Pomeroon-rivier, dat er samenkomst zou zijn die avond onder het huis van deze zuster. De huizen zijn hier op palen gebouwd vanwege het gevaar van slangen en krokodillen, en deze grote ruimte onder het gehele huis werd klaargemaakt om samenkomsten te houden. Er waren banken en een gaslamp. Er zijn in deze gebieden geen wegen, alle verkeer is per boot over water, wij zagen de kinderen per kleine, uitgeholde boomstam naar het schooltje peddelen. Het is bewonderenswaardig hoe kinderen van 6 jaar zo'n boot kunnen besturen. Er gebeuren praktisch geen ongelukken , toch kan bijna niemand zwemmen, omdat de rivier te gevaarlijk is vanwege de krokodillen. Wij werden uitgenodigd om het Evangelie te brengen in de enige school in de omgeving. Wij vertelden de kinderen van Holland, leerden het koortje : "Jezus took my burden and
ORIENTATIEREIS MET ZEGEN
172
rolled them in the sea" en baden met hen allen het zondaars gebed. Met volle overgave zongen zij. Zo kwamen ook die avond, door de duisternis, met allerlei bootjes, de mensen de rivier op naar de samenkomst. Hier en daar werd al gezongen over het water en toen ik de plaats van de samenkomst binnenging, vond ik daar 60 mensen vol verwachting. Wij zongen en baden met hen, zij vonden het prachtig en klapten in hun handen. Na de prediking wilden velen hun leven aan Jezus geven. Ontroerend was het toen zij God smeekten om vergeving en hoe zij vrede vonden voor hun hart. Er is hier veel toverij en zwarte kunst, maar Jezus overwon satans macht! Glorie! Kostbare zielen werden ontrukt aan de duivel en ook verschillende zieken genezen. Men smeekte ons nog één dag te blijven en de volgende avond puilde de ruimte van de samenkomst uit, meer dan 100 mensen waren daar. Deze avond sprak ik over de vervul-
ling met de Heilige Geest en naast 5 mannen, die hun leven gaven aan Jezus, werden er 14 veryuld en spraken in nieuwe tongen. Onder hen waren 4 dIakenen van een kerk van de "Vergadering der . gelovigen", dus het feest zal ook hier doorgaan. HalleluJa! . Wij moesten weer terug naar de stad, het radlOwerk wachtte. Hoe moeilijk viel het ons afscheid te nemen van al deze broeders en zusters . Ze smeekten dat wij zouden terugkomen. Wij gaven nog een bijbelstudie over het gebruik van de gaven des. Geest.~s en bez~chten nog enkele mensen in de omgevmg. WIJ konden met beloven terug te komen, er is overal zo'n nood en ~onger naa~ het Evangelie. Wij beloofden voor hen te bIdden en mt te zien naar een prediker voor hun. 0, wat een kansen. Straks komt ook hier het communisme. Zal het e.en krachtige gemeente vinden en verliezen, of zal ook hIer de antichrist zijn slag kunnen slaan? De weg terug was lang en vermoeiend, zou ik ooit 'Yeer tijd kunnen vinden om terug te gaan om deze gelovIgen te helpen? Er is teveel werk, J:et is e~n wedloop met de duivel, er zijn nog zoveel gebI~den dIe wachten. Woensdag eindelijk thuis. Het weerZIen was meer dan terugkomen bij mijn vromy Yvonne. J:Iet was ook het terugkomen in de beschavmg, een hms met elektra en str?mend water! Maar nooit zal ik meer vergeten al dIe mensen die wachten op het Evangelie. Soms zie ik weer voor mij die honderden mensen in armoede en vol vrees op weg naar een eeu~i~e hel! Ik z~e d~ aktiviteit en van die ijverige commumstlsche orgamsatles met hun propaganda en geld. Ik hoor weer die stemmen van al die mensen: Kom terug, prediker, vertel ons meer. Kom over en h~lp ons, wij hebben u nodig ... " Wie zal deze mensen helpen? Ik kan het niet meer alleen doen, ik heb hulp nodig. Wij mo~ten tezamen iet.~ doen. Wie wil helpen, u kunt helpen! WIe komt naast mIJ staan om de kostbare schoven in dit land binnen te halen?
VOORBEREIDINGEN VOOR
SKELDON-CAMPAGNE PROFETIE LEIDDE PREDIKERS JUIST VOOR DE STAKING UIT GEORGETOWN Na de oriëntatiereis die Frans en Dennis Hilliman door het hele Oostelijke gebied van Brits-Guyana maakten, schreef Frans het volgende: . . Uiteindelijk kwamen we door de Heer geleld m ... SKELDON. Ja, dit gehele gebied van Skeldon, Springlands en Crabwooncreek ligt geheel open voor het ~van gelie. Hier zijn geen pinkster- en zelfs geen evangellsche kerken, zoals de Pilgrim Holines. Hier zijn 20.000 mensen in een dorp, vergeten. Nee, niet vergeten door de Heer. Hij sprak, dat Hij niemand had gevonden, maar ons had gevonden voor dit gehele gebied. Wat zijn we dankbaar voor deze grote opdracht. Dit volkomen onbereikte gebied heeft evenveel bevolking als heel FransGuyana. Ik vond een terrein waar duizenden mensen kunnen staan. Ik kreeg het voor niets. Ook een generator heb ik voor slechts 120 dollar gehuurd voor 10 weken. Dit wordt een groot werk . Er wonen tot New Amsterdam 150.000 mensen, waarvan 80% nog nooit het evangelie heeft gehoord. Per 1 april vertrekken we met een team naar Skeldon, waar we reeds een huis gehuurd hebben. We zetten het groots op, groot platform, veel licht en spandoeken, 10.000 traktaten van Oral Roberts, 1.000 Johannes-Evangeliën.
UIT HET VOLK VOOR HET VOLK
Jaren hebben zendingsorganisaties de plaatselijke be. volking als onmondige kinderen beschouwd. Men regelde alles voor hen, men was de "grote man" en zij mochten alleen volgen. Maar tijden zijn veranderd en ook zendingsmethoden zijn veranderd. Willen we, nu nationalisme overal de kop opsteekt, onze invloed blijven houden, dan zullen we inboorling-predikers moeten opleiden om het werk van de blanke zendeling zo spoedig moge· lijk over te nem en. De predikers hier afgebeeld, zijn mannen die in de volle zegen staan. De gaven des geestes zijn wonderlijk bij hen in werking. Ze zijn door de Heer u i t hun volk gekozen, om vóór het volk tot zegen te zijn . Dit zijn de eerste inboorling-evangelisten van Stromen van Kracht. En we staan voor 100% achter hen. Onze gebeden vergezellen hen bij al hun reizen en aktiviteiten . Als de deuren in Brits-Guyana dicht gaan, dan zullen zij doorgaan om hun landgenoten het evangelie te brengen. Hiermee zijn we de duivel een slag voor.
175
HET FEEST BEGINT .
TELEGRAM 18 APRIL 1963: SKELDON EERSTE AVOND 400 ZIELEN. CAMPAGNE ZAL 2Y2 MAAND DUREN. MET TEAM VAN 5 MAN WORDT ELKE AVOND GEPREDIKT. CORANTIJN-DISTRICT HOORT VOOR HET EERST HET EVANGELIE VAN JEZUS CHRISTUS. DUIZENDEN ZULLEN GERED WORDEN. WONDEREN GESCHIEDEN REEDS.
177
EERSTE AVOND: DOOFSTOMME SPREEKT!
Na de tien-daagse voorbereidingen begonnen we te prediken op woensdag 9 april. De eerste avond waren er 900 mensen, die zo aangeraakt werden door het evangelie, dat de helft van hen het leven aan Jezus gaf. Prijst de Heer! Maar de tweede avond, toen we met zieken zouden bidden, stroomden mensen naar de "Market Ground", 250 gaven hun leven aan Jezus. Tweeduizend aanwezigen. De grote wonderen van deze avond waren genoeg om de derde avond ongeveer 3000 mensen op de been te brengen. 350 kwamen tot bekering. IN DE VEERTIEN DAGEN DAT WE HIER NU GEPREDIKT HEBBEN, ZIJN MEER DAN 2000 ZIELEN GEWONNEN. De samenkomsten duren van 7 tot 11 uur. Dat is hier nog nooit gebeurd. We bidden vaak met 400 zieken. Dennis en Peter en soms ook Yvonne leggen dan met mU de handen op. Terwijl Dennis een vrouw liet getuigen van een wonder, stond ik klaar om de mfcrofoon te nemen met een man die voor het eerst kon horen. Maar intussen staat Peter te popelen, want een blinde staat te juichen. Ik geloof dat ik nimmer in mijn leven zoveel heerl~jke wonderen heb gezien. Op de eerste avond bad ik met een kind van 1~ jaar, die 6 maanden terug polio had en nu 178
aan een been verlamd was. De volgende dag kwam de moeder juichend vertellen, dat het kind voor het eerst van haar leven liep! Nu vroeg ik de moeder de derde dag het kind mee te nemen, en zij liet het kind lopen voor het podium, terwijl duizenden in hun handen klapten en de Heer loofden en prezen. Een doofstomme jongen van 15 jaar die iedereen kende, want het was de zoon van een welgestelde hindoestaan met een grote winkel waar die jongen altijd speelde, werd wonderbaar genezen, en hoorde ieder woord. Hij begon te spreken, en het eerste woord dat hij zei was: Jezus! Een kind van 2~ jaar was volkomen doof, werd heerlijk genezen en de volgende dag reageerde hij op iedereen die het huis binnenkwam, en hoorde het fijnste geluid. Een hindoestaanse vrouw van 23 jaar werd door God aangeraakt en volkomen genezen van een 6 jaar lang durende rugp~jn, die haar het werken onmogelijk maakte. Ze nam Jezus aan en is nu vernieuwd naar lichaam en ziel. Een jongen van 14 jaar met een verlamde arm werd genezen, en getuigt nu op de Highschool, (Middelbare school), dat Jezus redt en geneest. We hebben over de honderd aanmeldingen voor een doopdienst. '
179
EERSTE WOORD DAT tS JARIGE DOOFSTOMME SPREEKT IS: JEZUS! MIJN DOOFSTOMME KIND GENEZEN! HINDOESTAANSE VROUW VERLAAT HAAR HINDOE-GODSDIENST DOOR DIT WONDER
Vanaf zijn geboorte is hij doofstom geweest. Nooit heeft hij kunnen praten tot op zijn 15e jaar. Natuurlijk heb ik alles geprobeerd om verbetering te brengen, ik ben ook naar een obie-man (tovenaar) geweest, maar alles tevergeefs. Maar verleden week hoorden we van vele genezingen die in uw campagne gebeurden, en daarom kwamen wij per taxi naar Skeldon toe, dat ligt 15 mijl van ons huis. Mijn zoon kwam naar voren in de genezingsdienst, en toen u hem de handen oplegde in de Naam van Jezus, kreeg hij zijn gehoor terug. Dat was het eerste grote wonder. Daarna liet u hem naspreken de Naam van Jezus. En ik wil u vertellen wat de volgende dag gebeurde, hij sprak de Naam van Jezus uit. Ik weet nu zeker dat hij binnen enkele maanden normaal zal kunnen spreken. God heeft een groot wonder aan hem gedaan en ik moet zeggen dat mijn Hindoegodsdienst mij nooit heeft kunnen helpen. Maar ik heb gezien dat Jezus Christus alle macht heeft in hemel en op aarde. Daarom heb ik besloten Hem te gaan volgen, want God is werkelijkheid voor mij geworden. 180
GROOTSTE DOOPDIENST OOIT IN BRITS-GUYANA GEHOUDEN 181
Doopdienst in Village 64. Er zijn doopdiensten gehouden bij Skeldon in de zee, de Corantijnerivier en in de zee bij Village 64. Hier ziet u de prediker de lange rij mensen langsgaan om van een ieder de geloofsbelijdenis te horen. Op die belijdenis van hun geloof in Jezus worden ze gedoopt. Met de Stromen van Kracht-vlag wapperend in de wind, de muzikanten die koortjes spelen, een lange rij dopelingen, zingend en klappend, wordt een begin gemaakt met de doopdienst. Beseft u, wat dit voor deze vroegere moslems, communisten en hindoes betekent? Hiertussen staan christenen die, sinds ze bekeerd zijn, niet meer thuis mogen komen. Ze moeten een heel hoge prijs betalen voor het volgen van Jezus. Maar ze zijn bereid om die te betalen.
182
t... .
--
....-
--.....
DOOPDIENST IN BRITS - GUYANA
Op 12 mei '63 hadden we een doopdienst in de zee, waar 160 mannen en vrouwen werden gedoopt in de Naam van Jezus. De grootste doopdienst die ooit in dit land werd gehouden, telde 110 dopelingen. Deze, met 160 dopelingen, was dus de grootste tot nu toe. Er waren bovendien nog veel meer opgaven, maar door de staking en het ontbreken van vervoer, konden vele mensen uit de omstreken niet komen. Toch kwamen een duizend mensen naar dit doopfeest kijken, zoiets was hier nog nimmer gebeurd. Intussen is de noodtoestand afgekondigd wegens de
grote staking, welke nu al 7 weken duurt. Er is geen werk en voedsel. Alle havens zijn gesloten, geen vliegtuig stijgt op. We hebben al lang geen post ontvangen. De Heer gebruikte de Surinaamse Christenen om ons met voedsel te onderhouden, juist op het moment toen we geen eten meer hadden. Op 9 juni werden weer 60 gelovigen gedoopt in de Corantijn-rivier. Hiervan waren 10 broeders en zusters uit Suriname. Het was groot feest en er waren honderden toeschouwers. Velen gaven zich op voor de volgende doopdienst. 183
TE DIEN DAGE ZULLEN DOVEN SCHRIFTWOORDEN HOREN EN VAN DUISTERNIS VERLOST ZULLEN DE OGEN VAN DE BLINDEN ZIEN JESAJA 29: 18
Een broeder uit Grove, zijn naam is Ramdat, vertelt hoe Jezus zijn ogen genas: Een jaar lang heb ik slechte ogen gehad, lezen kon ik niet meer, langzaam maar zeker zou ik blind worden. Dokters konden niet meer ingrijpen, Jezus wel. Hij heeft mijn zonden vergeven en in zijn striemen ben ik genezen. Ik kon op een moment alles weer goed zien. Nu lees ik elke dag voor mijn vrouwen kinderen hardop de Bijbel voor en wij verblijden ons daarover. God is goed geweest voor mij. J ames Charles uit Golden Grove schrijft: Ruim een jaar geleden heb ik mijn leven aan Jezus gegeven. Mijn vrienden wilden me niet meer, want ik kon nooit geheel meedoen, want ik ben bijna geheel doof geweest. Nu ben ik 30 jaar en heb 5 jaar bijna niets kunnen horen. Ik dook eens in de rivier, en daarbij scheurde mijn trommelvlies. Maar prediker Frans bad met mij, en legde mij de handen op in de Naam van Jezus, en ineens genas ik. Ik kan liU met beide oren weer normaal horen. ....
Jongen wordt genezen tijdens Frans' campagne in Grove. Hij kwam binnen, maar verstond de prediking niet. Hij was vanaf zijn 6e jaar doof geweest. Nu is hij achttien . . . In ziekenhuizen waren foto's gemaakt, maar niemand kon de oorzaak vinden. Hij kwam met velen naar voren, de prediker bad met hem en vanaf die dag hoort hij de zachtste fluistering. Zijn moeder (foto) stond in dezelfde rij zieken. Ze had 2 jaar lang een stijve nek, en moest 's nachts als dood in bed liggen, iedere beweging deed pijn. Toen ze zag hoe haar zoon genezen werd van doofheid wist ze dat ook zij in een moment beter werd. Tot vlak voor het gebed had ze vreselijke pijnen, daarna was ze genezen. ..
~
~
t 85
MEERDERE CAMPAGNES De grote staking in Brits-Guyana is voorbij. In de gehele wereld is over Brits-Guyana gesproken, maar niemand vertelde wat God deed tijdens deze drie maanden van honger en gewelddaden. Daarom prijs ik de Heer, dat Hij altijd aanwezig is, dáár waar de nood groot is. Door de Heer geleid vertrokken wij juist vóór de staking uit Georgetown, naar de afgelegen Corantijn-rivier; en de Heer sprak door profetieën van Zijn plan met dit gebied! De staking brak uit en een golf van terreur teisterde het land, oproer, moord en brandstichting, en overal was angst. Maar Skeldon bleef er voor gespaard. De duizenden, die hier iedere avond, door onrust gedreven, de straat opliepen, vonden de blijdschap van het Evangelie en de verlossing van angst, door het geloof in Jezus! Er ging een nieuw licht schijnen in de duizenden harten, die geslachten lang Moslems en Hindoes waren geweest. En terwijl overal de vergunningen voor openbare samenkomsten waren ingetrokken, werd ons steeds aangemoedigd dóór te gaan, omdat dit het antwoord is op de nood van dit volk. Ja, Jezus Christus is het antwoord voor alle nood over de gehele wereld, voor alle mensen. Er is hier veel strijd tussen de rassen van Afrika en India, maar hier zongen alle mensen tezamen: "I don't care wh at race you belong to, as long as you stand for Christ ... " Prijst de Heer, Jezus brengt alle mensen weer tezamen en verzoent ons allen met God, door Zijn bloed. Halleluja! 186
IK STEL U TOT EEN LICHT DER VOLKEREN OPDAT MIJN HEIL REIKE TOT HET EINDE DER AARDE - JES . 49 : 6
Maar nu, na de campagne, wordt de tegenstand sterker. Er is geen plaats meer te vinden voor samenkomsten; doch wij baden de Heer, tezamen met honderden nieuwe broeders en zusters, en zie, de Heer legde in het hart van vele gelovigen in Holland om te offeren voor dit Conrantijn-project. Wij ontvingen genoeg geld om een stuk land te kopen en om het fundament te gaan leggen van het eerste Volle Evangelie Opwekkingsgebouw in dit gebied. Prijst de Heer! Wanneer straks dit Opwekkingsgebouw klaar is, zullen velen komen luisteren naar h et Evangelie en zullen zij de wonderen zien die de Heer zal doen, om Zijn Koninkrijk te vestigen. Er zullen dan bijbelcursussen worden gehouden en jonge predikers zullen worden opgeleid. En vanuit dit centrum, deze werkplaats van de Heilige Geest, zullen velen ui tgaan om het gehele land voor Jezus te winnen; ook de rivieren op, waar nog duizenden Indianen wachten op de verlossing van hun zonden. Het lijkt een onmogelijke taak, maar wij zien de overwinning door ons geloof! Hij die beloofd heeft, is getrouw! Glorie voor Jezu s ! En ook later, wanneer dit land onder communistisch regiem zal komen, en de deuren voor buitenlandse predikers gesloten zullen worden, dan zal deze sterke Volle Evangelie kern, onder de bezielende leiding van Broeder Dennis Hilliman, doorgaan met het Koninkrijk Gods bekend te maken en temidden van de zonde en afgoderij de enige Weg van behoud te prediken; prijst God! 187
EEN GEBOUW NODIG!
~
___~ _____,~____._________~____._.__1IIl ___. ___~___._.__._ 188
Tijdens de grote campagnes in Skeldon en Village 64 stonden de mensen uren in de buitenlucht te luisteren naar Gods woord. Maar als het regende dan stonden ze zonder beschutting. En als de genadeloze tropen-zon op hen brandde dan bood niets beschutting. Soms leek het terrein waar de menigten samen kwamen een grote modderpoel, en men moest zakken en kisten meenemen om op te zitten. Een oude bioscoop, welke Frans eerst dacht te kunnen huren, werd afgenomen, door invloed van de Mohammedanen. Niemand wilde een zaal of gebouw beschikbaar stellen, en er was maar een uitkomst: Een eigen gebouw te plaatsen. Dit zal .f 8.500,- (hollands) kosten. Een begin werd gemaakt. De fundamenten werden gelegd. Frans schrijft: We kregen van niemand hulp, dus moest ik zelf de tekeningen voor dit opwekkingsgebouw maken. 0 wat is het toch wonderbaar, dat mensen uit Holland, die nog nooit dit land hebben gezien, laat staan de gelovigen kennen, hun bezittingen delen om geld voor dit gebouw ter beschikking te stellen. We bouwen voor zover we geld hebben. Het wordt een hal met vier wanden en een golfplaten dak. Het zal geen kathedraal zijn, of te vergelijken met de moskeeën of Hindoestanentempels, maar Gods Geest zal het vervullen, en dat is méér waard! We wonen momenteel in het huis naast de grond welke we kochten voor ons STREAMS OF POWER-gebouw. We wonen hier met alle predikers en gezinnen. In dit hele gebouw is geen enkele stoel... Op stro slapen we. Laten mensen, die makkelijk over de zending denken, dit voor ogen houden.
EERSTE SPADE IN DE GROND
• • •
Op de gedenkwaardige datum, 4 augustus 1963, hadden we onze "Faith Dig" voor het nieuwe gebouw. Dit woord, dat letterlijk vertaald "Geloofsspit" betekent, houdt in, dat de eerste spade in de grond is gezet voor het gebouw van Stromen van Kracht in Vi llage 64. Christenen klappen in de handen. Muziekinstrumenten spelen koortjes, en de naam van Jezus wordt grootgemaakt, zodat iedereen het hoort.
---------------------------------------------------~------)
189
4000 GERED ... Na de Skeldon-campagne werd VILLAGE 64 (Dorp 64) opgeëist voor de Heer. De broeders doen het nazorgwerk in Skeldon en een nieuw begin werd gemaakt in dit dorp. Vader Karel bracht een bezoek van enkele weken aan Brits-Guyana en was diep getroffen door de stromen zielen die tot bekering kwamen. Hij sprak van 350 zielen per avond. Velen ontvingen de heilige Geest. Maar aan de andere kant verbaasde hij zich over de armoede van de mensen, en de gebrekkige omstandigheden waarin de predikers leven en werken. Toen er geen bijbels meer waren voor de bekeerlingen , en Georgetown levensgevaarlijk was (bovendien 8 uur reizen heen en 8 uur terug met een oude afgedankt~ autobus en een nog oudere trein), opende de Heer een deur, en vanuit Suriname konden honderden nieuwe Testamenten verzonden worden. Foto's van de grote campagnes konden nauwelijks gemaakt worden, omd st blitzlampjes onbetaalbaar werden, omdat invoer stopgezet was door de staking, en meestal helemaal niet verkrijgbaar waren. 190
AANSLAG OP AUTO DOOR COMMUNISTEN
Een oude auto werd gekocht waarin zes predikers, een vrouw (in verwachting), saxofoon, versterker, lichtagregaat en bas vervoerd werden. Een avontuurlijk maar zwaar leven. Geestelijke mensen zien wat de oorzaak is van de geweldplegingen, aanrandingen, aanslagen, branden en stakingen in dit land: Er is hier een opwekking geweest, maar men heeft het niet aangenomen . Men heeft liever Barabbas dan Jezus willen hebben. Dit land kiest zijn ondergang zelf. Iedere dag kan de laatste zijn! Op een avond, na de samenkomst, waar Moeder Bep en Vader Karel waren geweest, werden ze overvallen. Communistische jongeren wachtten hen op, ergens bij een versmalling van de weg, in het donker. Ze hadden stokken en wapens bij zich. Door een wonder van God werden ze beschermd. Toen deze niets ontziende, bezeten jongens op de auto sprongen, gaf Frans vol gas, en wist tussen hen door te komen. In dit land is elke dag preken zonder kleerscheuren een wonder!
~~! ' .
straatsamenkomst met vader K arel. De predikers van Village 64 voor het Missionshouse.
191
Voordat vader en moeder naar Trinidad vertrekken, leggen de predikers hen de handen op. Grote concentratie is op de gezichten te lezen als profetieën worden uitgesproken, waarin de Heer zegt wat zijn plannen zijn.
Eén van de wonderen welke in Brits-Guyana gebeurden en nog steeds gebeuren, is de voorziening van de Heer. Ofschoon de mensen arm zijn, en van het land zelf niet veel steun verwacht kan worden, komt iedere maand weer het benodigde geld bij elkaar. Christenen uit Suriname en Holland deden een groot werk. Frans en zijn gekleurde broeders bidden nu voor: vier fietsen of twee solexen. Een tweede-hands piano voor campagne-werk. Kleding voor de predikers. Revisie van de auto-banden. Transistor-versterker voor op straat. Drie guitaren. Een accordeon. Een saxofoon. Bijbels. Boeken voor geloofsopbouw. Meubels voor het Missionshouse (in het hele huis waar nu enkele gezinnen wonen, is niet één stoel!). Geluidsinstallatie voor de grote campagnes. Het nieuwe gebouw in Skeldon, waarvan het fundament is gelegd, zal f 8000,- kosten. Hiervoor is nog veel nodig. Iedere campagne (waarin honderden gered worden) kost slechts f 400,-% De vier "Revival"-hallen en het onderhoud van de vier fulltime-predikers en hun vrouwen is een telkens wederkerend bedrag waarvoor de Heer christenen, gemeentes en organisaties zal inspireren om dit bij elkaar te brengen. Voor wat reeds gebeurd is, loven we de Heer. En voor wat nog moet komen, zeggen we: "De Heer zal erin voorzien."
DE HEER ZAL ER IN VOORZIEN ... GEN. 22: 14
Evangelist Frans Hoekendiik 193
PREDIKERS WORDEN OVERVALLEN
DOOR DE COMMUNISTISCHE JEUGDBEWEGING WORDEN DE PREDIKERS OVERVALLEN. DE STRIID TEGEN SATANS MACHTEN IS NU HAAST EEN LICHAMELIJKE STRIJD. Frans schrijft: De tegenstand is zeer groot. We praatten de avond na de campagne nog even bij een winkeltje in het dorp. Ik zeg Cummings gedag, de laatste 500 meter zou hij lopen. Maar ik ben nog geen 100 meter weg gereden of 8 Indiërs grijpen Cummings en slaan hem bijna bewusteloos, schoppen hem tegen het hoofd, laten hem voor bijna dood liggen en gooien hem in het kanaal. De Heer redde zijn leven, want door het koele water kikkerde hij zoveel op, dat hij langs achterweggetjes het Missionshouse kon bereiken dat er een kilometer vandaan ligt. Wij waren nog aan het koffie drinken, toen we een modderige zwarte broeder, zonder kleren in de deuropening zagen verschijnen. Het was een vreemde afsluiting van de campagne-avond. Satan is woedend!
194
DE WEG GEBLOKKEERD! De politie verklaarde zich alleen met moord bezig te willen houden. We hoeven dus niet op hun steun te rekenen. Bovendien is het politiekantoor 10 kilometer verder. Na de avond dat Cummings was aangevallen, reden we van de samenkomst (waarin 350 bekeerd waren) naar huis terug. Als hinderlaag hadden de communisten een boom over de weg gelegd. Ik zag ze uit de verte staan, met hun lange messen waarmee suikerriet gekapt wordt (80 cm lang). Ik zeg tegen de mannen dat ze de ramen moeten dichtdoen. Daar gaan we, van keren is geen sprake. Ook al moeten we erover heen, stoppen kost je je leven. Toen ik over de hindernis heen reed, kraakte de wagen in al zijn voegen, maar de oude Vauxhall hield het. En we zagen de opgewonden, duivelse kerels voor onze auto springen met messen en bijlen. Toen ik recht op ze af reed, sprongen ze weg. Toen satan die avond 350 zielen moest loslaten, wilde hij ons op deze wijze afschrikken, maar Jezus was overwinnaar. Veilig kwamen we thuis.
ATLANTISCHE OCEAAN SITUATIE 63/64/65 VÎLLAGE
CORfMTlJN-BERBICE BR.GUYANA
REVIVAL-HALL--~
+WOONHUIS
a
PETER SINGH, PASTOR ~
PLAATS VAN DE
CAMPAGNE
0
uSTREAMS OF POWER" CORENTIJH BERBICE MISSIONSHOUSE
63 VILLA GE OVERVAL-7 NllCHTétlJKé ,j,jNVAL I/,jN tOMMIINISTEN TOEN WI. NA C,jM?,jti;Nli TéRU{j KEERDEN NAAR SKéWON
2DOOPDIENSTEN 125 GEDOOPT 30 GEDOOPT
CHRISTENEN TROTSEREN DE DOOD . ..
Als een jonge hindoestaan zich bekeert, betekent dat een openlijke breuk met zijn familie, voorvaders en omgeving. Ze worden gesaboteerd en gemolesteerd, en zetten hun leven in voor God. Toen een hindoestaans meisje bekeerd, gedoopt en vervuld werd, kwamen de jongens haar weer opzoeken. Haar vader vertelde hen, dat ze nu bekeerd was en niets met hen te maken wilde hebben. Toen hij zei: "Je krijgt mijn dochter niet meer," greep één van de jongens zijn mes en stak de vader in z'n buik, een grote snee. De darmen kwamen eruit en enkele uren later was hij dóód ... Ik zou hier voor geen geld van de wereld willen zitten zonder de doop met de heilige Geest. De weinige predikanten hier, zijn slaven van de plaatselijke leiders van de onderwereld. Met vader en moeder zagen we bijvoorbeeld een groot feest van de kerk. In de kerk werd gratis rum geserveerd door jonge meisjes, die "vriendelijk" tegen de mannen moesten zijn. En als ze dronken waren dan kwamen ze in de juiste stemming om een offer te geven voor de bouw van een kerkgebouw. Het is gewoon de duivel. We moeten hier staan voor de christelijke moraal.
Kerstavond 1963, met een vrachtwagen waarop de Gideons en een geluidsinstallatie wordt het Evangelie gepredikt. Let op de Moskee op de achtergrond. 196
Wat een machtige dag was dit! Wonderbaar! Vanmorgen een heerlijke samenkomst in de Revival-hall van 64 village, vanmiddag een doop dienst in 64 village, waar 30 werden gedoopt (de tweede doop dienst deze maand, bij de vorige werden 125 gedoopt). En vanavond een machtige Holy Ghost Rally! Dat wás wat. De gelovigen waren voorbereid en hadden de afgelopen weken uitvoerige bijbelstudies gehad over de doop met de Heilige Geest, en nu kwam dan het moment dat zij werkelijk helemaal dorst hadden ... dat zij kwamen en namen . . . Hallelujah! De Heer begon reeds machtig te werken onder de prediking en de uitnodiging, en van de 100, die naar voren kwamen voor de vervulling, werden er 85 meteen vervuld en spraken wonderbaar in tongen. Eén wonder greep mij enorm aan. Dennis legde een 21-jarige broeder de handen op en hij sprak: Jezus is een machtige Heiland, Jezus is een machtige Heiland, enz., enz. Depnis herkende iets van Hollands en stuurde mij naar hem toe, ik hoorde en ging met die jonge kerel spreken, het is een blije Gideon en volgens mij geheel betrouwbaar. Ik vroeg hem wanneer hij in Suriname was, maar hij vertelde, dat hij nooit daar geweest was en geen woord Hollands sprak. Hij sprak het zó vloeiend, dat ik me nog geen raad weet. Ik ga het morgenavond weer controleren, maar het schijnt het grootste wonder in m'n leven te worden wat het spreken in tongen betreft, maar ik wil volkomen zekerheid hebben. Is het niet machtig? Daar in die Revival-Hall was het Pinksteren. 85 mensen, stel je voor, vier rassen, die door de Geest in één familie werden gedoopt, blanken, negers, indiërs en indi:men! En ook nog één portugees. De Heer werkt machtig. Halleluja!
HERHALING VAN DE PINKSTERDAG JONGEN KRIJGT ALS TaNGENT AAL NEDERLANDS!
197
UNION-CAMPAGNE De mensen waren uitgenodigd, huis-aan-huis, met een pamflet en een Robberts-tractaat van 47 village tot 59 village en daarna nog een keer met de geluidswagen. Wat héérlijk die mensen te zien komen, de eerste avond een 600 mensen, voor zo'n gehucht als Union erg veel. Van hen gaven zonder meer 350 volwassenen (en natuurlijk vreselijk veel kinderen) hun leven aan Jezus! Wat een vreugde, wat een heerlijke blijdschap! We begonnen deze campagne met 3 koortjes te leren en hen uit te nodigen voor de tweede avond, waarop zij voor de zieken zo'.lden bidden. De tweede avond een 1000 mensen, waarvan 400 naar voren kwamen voor het zondaarsgebed. In deze twee avonden toch meer dan 800 volwassenen. Glorie! Wat zeer bijzonder was, dat de bekeerlingen van de eerste avond 250 discioncards ingevuld terugbrachten op de tweede avond! Dat is toch wonderbaar, dat belooft een doopdienst te worden!!! De 27e oktober wordt het groot feest, doopdienst en ook een soort confej-entie. zeg maar een dagje uit voor de drie gemeenten \;:tn Stromen van Kracht: Skeldon, 64 en 52 village. Alles mc:t van die grote houten bussen, je kent ze nog wel, ik geloof zonder veren . . . Op de tweede dag waren er ook enkele wonderen, die grote indruk maakten op de schare: Een Hindoestaanse vrouw, die niet kon buigen van de hernia, werd geheel verlost en ging prijzend en knipmesbuigend heen, natuurlijk onder groot applaus. Ook een neger, die juist zijn leven aan Jezus had gegeven en zijn linker arm niet kon gebruiken, werd geheel genezen en toonde het wonder aan de mensen die hem kenden ... Peter Sing op de vrachtauto van de GOSPEL-TRAIN, 6 dagen lang, van Village 47 tot Crahu:oodcreek, waar de weg ophoudt, werd zo het Evangelie gepredikt. Vele dorpjes hoorden zo het eerst het Volle Evangelie.
Zr Yvonne Hoekendijk leidt een • zangdienst in 64 Village, Br. Guyana Jonge mensen getuigen in het openbaar wat zij vonden in Jezus
200
~
SAMENVATTING U heeft deze verslagen gelezen, en we geloven dat u met een nieuw vuur met de zendelingen mee wilt strijden. U las van de zegen, de wonderen en de grote en kleine aantallen bekeerlingen, maar er is een andere kant aan het werk. Er is het verhaal van volhardend strijden en van teleurstellingen. We zijn steeds meer tot de conclusie gekomen, dat voor de zending één ding onontbeerlijk is: doorzettingsvermogen. Niet voor niets hoorde ik in deze landen enkele malen van predikers die het niet aankonden en naar huis terug gingen ... Als we denken aan de enorme spanningen die in Suriname geweest zijn. Als we denken aan de tijd dat Frans nog geen open deur had in B.G. Als we de verhalen horen hoe Piet in St. Laurent, juist toen het werk nieuwe mogelijkheden gaf omdat hij met zijn boot de rivieren op kon gaan, het land moest verlaten. Als we even terug gaan naar Cayenne, voordat de campagne in Au Petit Balcon begon en er geen zaal, geen tolk en geen begin gevonden kon worden.. . Als we al die dingen voor ogen houden, dan weten we: Zonder strijd geen overwinning. En de machtige zegen welke in dit
boek beschreven werd, is met de wapenrusting Gods maar ook met tranen en zweet bevochten. Het werk gaat voort. Ook daar waar wij het land moesten verlaten. Nimmer kan ongedaan gemaakt worden wat Jezus in deze landen deed. Enkele jaren terug was Guyana een onbereikt, braak liggend gebied. Nu is het een deel van de wereld met zóveel wonderen, zegen en opwekking, dat we er een dik boek mee konden vullen. We bidden de Heer u vrij te houden van onverschilligheid. Waarom zou ti niet door een zendingsgift dit werk voort helpen gaan. Anderen voelden zich gedrongen en verkochten bezittingen, werkten hard in hun baan of gaven eigen belangen op. Wat gaat u doen? We wachten op uw brief. De heidenen wachten op uw brief . . Niet alleen in dit deel van de wereld, maar ook andere delen zijn open voor de zending. Nu nog wel, maar de tijd is kort. De heidenen wachten op u. Ze verlangen naar verlossing en bevrijding. Jezus kan het hen geven. Maar hoe zal men prediken zonder gezonden te zijn. U kunt ons zenden. Schrijf ons vandaag wat u wilt doen voor de zending! B. H. 201
EEN STUKJE GESCHIEDENIS AAN DE HAND VAN ENKELE GEGEVENS, OPGETEKEND UIT DE STUDIEMAP VOOR LAllJNSAMERIKA, UITGEGEVEN DOOR DE NEDERLANDSE STUDENTEN-ZENDINGS-COMMISSIE, fRACHTEN WE U IN DIT HOOFDSTUK MEER INZICHT TE GEVEN OVER DE LEVENSWIJZE VAN DE BEVOLKING IN DE GUYANA'S. VELE GEGEVENS mER GENOEMD GAAN OVER SURINAME, MAAR KUNNEN OOK VAN TOEPASSING GEBRACHT WORDEN OP DE ANDERE GUYANA'S. HET IS GOED, DAT MEN ZOVEEL MOGELIJK AF WEET VAN EEN LAND, VOORDAT MEN ER OVER OORDEELT. MET AL DEZE GEGEVENS WORDT HET BEELD VAN DEZE TROPISCHE LANDEN EEN STUK LEVENDIGER. EN U, DIE MEE STRIJDT MET DIT ZENDINGSWERK, ZULT DE MOEILIJKHEDEN BETER KUNNEN BEGRIJPEN. 203
In de zestiende eeuw reeds trok Guyana, aan de oostkust van Zuid-Amerika, de aandacht van Spanjaarden en Engelsen, omdat daar goud te vinden zou zijn. Ofschoon niemand de grote hoeveelheden goud vond die men verwacht had, bleef de aantrekkingskracht hiervoor bestaan. Tot in de 18e eeuw bleef de stad Manoa, aan het meer van Parima, op de kaarten voorkomen. Zeeuwen en Hollanders hebben nog tot in het einde van de zeventiende eeuw expedities uitgezonden, om de gouden stad en de gouden koning, de droom van El Dorado te ontdekken. De slavernij, waarmee men, zodra men de geschiedenis van deze landen bestudeert, geconfronteerd wordt, werd uitgelokt door de suiker. Suriname is jaren lang hét suikerland van de West geweest. In 1650 begonnen de Engelsen. Joden uit Brazilië brachten er mèèr kennis over de suikerbereiding. En twee eeuwen regering van de suiker was begonnen. Dit ging ten koste van de mens. Arme emigranten uit Nederland, zogenaamde "servanten", meerdere indianen, die een wanhopige guerilla-strijd tegen de kolonisten voerden zijn toen omgekomen. De grootste nood was onder de West-Afrikaanse slaven. De Portugezen hadden West-Afrika ontdekt als een onuitputtelijk reservoir van mensen. Van Afrika werden ze naar West-Indië, Brazilië en tot New York gebracht. De West-Indische compagnie verdreef de Portugezen grotendeels uit hun slavenmarkten in Afrika. In Nederland
204
protesteerde men al tegen deze mensenhandel in de 17e eeuw. Maar velen begrepen niet, waarom men de zwarten niet als slaven zou verhandelen. Een stem in 1676 uit Angola zegt, dat men niet begrijpt waarom men in het vaderland tegen de slavenhandel is . Hij zei: "De slavenhandel in de Kongo etc. bestaat sinds mensenheugenis en zal blijven bestaan." De rijken in Afrika verdienden aan de mensenhandel. Ze hadden grote voorraden "zwart ebbenhout", en vergaderden oorlogsbuit. De slavenhandel in Angola werd door Pieter Geyers zelfs nog gerechtvaardigd met het volgende argument: "De slaven zullen, nu ze hun eigen land verlaten hebben, beter in de gelegenheid komen het Evangelie te horen." Bovendien zei men, dat de "vloek van Gham" nu eenmaal op Afrika gevallen was. Als men dit leest, schaamt men zich voor het voorgeslacht.
DE EERSTE ZENDING Het zoeken naar suiker heeft jaren lang het zoeken naar zielen overstemd. Het bleek onmogelijk indianen het evangelie te brengen, en hen tegelijkertijd als slaven te behandelen. Men koos voor suiker, inplaats van zielen. De eerste hervormde predikant Basseten, ondernam een eenvoudige poging tot zending onder de indianen. Maar guerilla-strijd tussen planters en indianen maakte het voortgaan onmogelijk. De talen der indianen werden te moeilijk geacht. De zeden te vreemd. In 1696 werd het eerste indianen-kind gedoopt, maar het is mogelijk dat
de indiaanse met een Europees was getrouwd, zodat de invloed van buitenaf toch erg groot was. De eerste creoolse werd waarschijnlijk in 1730 gedoopt.
Cayenne is vrijwel iedere winkel van een chinees.) Hindoestanen kozen vrije beroepen, openden bedrijven en handelden.
In 1732 begonnen de Moravische broeders (Hernhutters ), hun intensief zendingswerk in de West. Op St. Thomas, St. Jan en St. Kruis, (Deense eilanden), begonnen ze hun werk. In 1735 kwamen ze naar Suriname. In feite als emigranten, maar voor hen was emigreren gelijk aan uitzending als zendeling. Eerst onder Indianen, daarna onder Marrons, (De van de plantages weggelopen bosnegers en hun afstammelingen), daarna onder de distrikts- en stadsslaven. Tot 1820 werden ze door de planters als bedreigers van de kolonie aangezien. De gouverneurs daarentegen waren hen vriendelijker gezind.
De bevolking was altijd en is nog steeds zeer gemeleerd. Volkeren, waarvoor men de halve wereld moet afreizen om die te ontmoeten, ziet men naast elkaar leven in de Guyana's. Ze hebben hun eigen gebruiken, godsdiensten en taal. Spanningen die soms de kop opsteken, en eigenlijk altijd wel enigermate aanwezig zijn, komen voort uit dit verschil in ras.
In het tijdverloop van 1765 tot 1820 behoorden 1200 slaven (van de 40.000) tot de broeder-gemeente. Op 'n kleine financiële bijdrage na, volvoerden ze geheel zelfstandig hun enorme taak. In de zendingsgeschiedenis is dit werk van de broedergemeente in Suriname een voorbeeld geworden. In 1776 hadden ze de geestelijke verzorging van 30 slaven. In 1863, 87 jaar later van 27.800. Drievierde hiervan waren mensen die op plantages langs de rivieren woonden. Chinezen, Hindoestanen en Indonesiërs komen het land binnen, meestal als landbouwers. De Chinezen verlaten spoedig de landbouw en vestigen overal winkels. (In
Dit zijn de bevolkingscijfers van Suriname van 1956:
3.700 92.000 76.000 42.000 22.000 2.600 900 3.300 2.900
Indianen Creolen Hindoestanen Indonesiërs Boslandcreolen Nederlanders Andere Europeanen Chinezen Andere nationaliteiten 205
. In Suriname waren in 1959 265.000 inwoners. Paramaribo telt ongev..eer 100.000 inwoners. De bevolking is intussen snel toegenomen. In Suriname zien we dit beeld wat godsdiensten betreft: INDIANEN, Gedeeltelijk door Rooms-Katholieke Missie gekerstend. . BOSNEGERS, Overgrote deel nog West-Afrikaanse afgodendienst .. JODEN, Er zijn eén Portugees-Joodse en een Hoog-Duitse synagoge met erg kleine gemeenten. HINDOES, Er zijn 75.000 Hindoes met vele tempels. ISLAMIETEN, 50.000, waaronder Hindoestanen en Indonesiërs. CONFUCIANEN, 2.000 Chinezen. HERVORMD 11.000. BROEDERS 43.000. LUTHERS 5.500. ROOMS-KATHOLIEK 42.000. . ANDEREN, (o.a. Stromen van Kracht) 3.000. Er worden verder genoemd: Methodisten, West-Indian_Mission, Pilgrim Holiness Church, Leger des Heils, Zevende Dags Adventisten, Door-to-Life-Mission en Stro_men \(an Kracht (gegevens: Studiemap Zuid-Amerika). 206
REGERING Suriname is sinds 1954 een zelfstandig deel van het Koninkrijk. De regering bestaat uit een Gouverneur als de vertegenwoordiger van de Koningin en de Raad van Ministers. De ministers zijn politiek verantwoordelijk aan de staten, die 21 leden tellen, en rechtstreeks via de . kieskringen worden gekozen. 80% van de uitvoer is Bauxiet (grondstof voor aluminium). Hout is het tweede, citrus het derde uitvoerproduct. Verder rijst, koffie, suiker, enz. Het tienjarenplan zal meerdere industrialisatie brengen. Met de modernste methoden werd het gehele land in kaart gebracht in verband met de inventarisatie van de voorkomende mineralen (operatie Sprinkhaan). Een net van verbindingswegen legt het hele land, waar voor kort bijna alleen de rivieren de wegen waren, open (operatie Schildpad). Kleine vliegvelden op vele plaatsen in de distrikten zijn aangelegd. SURINAME is een land dat met zijn tropisch klimaat en behoorlijke levenskansen door haar bewoners als een geliefd vaderland wordt beschouwd.
BLIJF OP DE HOOGTE van wat God doet in deze landen en overal in de wereld. Laat dit prachtige geïllustreerde blad u van alle ontwikkelingen vertellen. Het blad Opwekking staat vol getuigenissen, wonderen, nieuws en berichten. U kunt het de eerste van iedere maand in de bus krijgen voor f 4,- per jaar. Stuur een briefkaart naar B. Hoekendijk - Putten.
ABONNEER U OP HET MAANDBLAD "OPWEKKING" Stuur een kaart naar: B. Hoekendijk, PUTTEN (Gld.).
