HUISBLAD VAN (NOORDERBREEDTE) DE BATTING jaargang 6
HET BOEGBEELD
uitgave september 2015
voor bewoners, familie en vrijwilligers
nr 7
in deze uitgave o.a.:
in memoriam
interview
zingen in De Batting
het levensverhaal
muziek en dementie
bij de Ballonfeesten
terugblik Visserijdagen
Voorwoord Omslagfoto: Nynke van der Bles In deze uitgave:
pag
voorwoord
2-3
scholen zijn begonnen in memoriam
3 4-5
zingen in De batting
6
miMakker Joris
7
in gesprek met
8
bij de ballonfeesten
9
Wat blijft is de liefde...
10-11
interview
12-15
muziek en dementie
16-17
terugblik Visserijdagen
18-19
uitstapjes
20-21
aankondiging sinterkerstmarkt
22
contactgegevens / colofon
23
en nog meer...
Pagina 2
De zomervakantie ligt weer een maand achter ons en alles is weer volop in bedrijf. Zo ook natuurlijk in De Batting. Tijdens de zomer gaat alles gewoon door, immers de zorg voor onze bewoners stopt niet. Velen van ons hebben ook tijdens de zomer wellicht een moment van zomergevoel gehad. Het weer was er in ieder geval wel naar. In het vorige Boegbeeld heb ik, samen met Ankie van der Velde, voorzitter van de clientenraad, een oproep gedaan aan iedereen om tijdens de zomer wat meer aandacht te hebben voor de vakantieperiode; velen zijn met vakantie en hierdoor kan het soms net even anders lopen. Terugkijkend op de zomer is dat voldoende gelukt. Ik wil iedereen (familie, vrijwilligers, medewerkers) bedanken voor de bereidheid en flexibiliteit gedurende de zomerperiode om te zorgen dat de bewoners van De Batting de zorg en aandacht krijgen die ze verdienen. Door de vakantie is er dit keer in ons huisblad geen inbreng van de clientenraad. In de volgende editie zullen zij weer bijdragen aan het Boegbeeld. Tijdens de zomerperiode is er veel georganiseerd voor de bewoners. In dit Boegbeeld een paar prachtige rapportages van leuke uitjes en activiteiten die in de zomerperiode hebben plaatsgevonden. Het lijkt wel of er altijd twee momenten in het jaar zijn dat er momenten zijn van alles en veel. Bijvoorbeeld tot aan de zomer en dan weer tot de kerst. Dat is in De Batting niet anders. Er staan tot december mooie activiteiten uit waarover U in dit Boegbeeld kan lezen. Er komt voor de maand December nog een aparte uitgave uit die geheel is gewijd aan de feestmaand. Graag wil ik U het pilot project, dat wordt opgestart binnen De Batting, namelijk ‘Muziek en dementie’ aanbevelen. Dit project wordt georganiseerd vanuit Stichting CityProms Embrace. Deze stichting heeft o.a. een maatschappelijk karakter. Zij organiseren workshops voor bewoners en medewerkers van De Batting. De kern van de praktijk is het zichtbaar maken van de persoon achter de dementie via muzikale communicatie. Een workshop met deze 'toegepaste improvisatie' zal niet alleen het welzijn van de mensen met dementie vergroten (o.a. verbetering van gemoedstoestand, eet- en slaapgedrag); ook het contact met familie en verzorgers kan verbeteren. Op woensdagavond 4 november vindt er om 19.30 uur een ‘kick off’ van het project plaats waarbij medewerkers en familie uitgave september 2015
worden geïnformeerd over dit bijzondere project. Op zondagmiddag 20 december zal er bovendien een heus kerstconcert worden georganiseerd, dat beloofd een hele sfeervolle middag te worden. Op pagina 16-17 is uitgebreidere informatie te lezen over het project. In dit boegbeeld kunt u ook lezen dat er op 22 september een avond is georganiseerd vanuit Noorderbreedte over het belang van het levensverhaal. Er is een familie uit De Batting bij betrokken geweest. Deze familie wil ik hiervoor bedanken en tegelijk zeggen dat ik heel blij ben dat ze hieraan hebben willen meewerken. Het belang van het levensverhaal kennen en deze samen met familie opmaken is niet anders dan aansluiten bij de bewoner. Als het je levensverhaal kent, kan je als medewerkers maar ook als vrijwilliger beter inspelen op de gewoonten van de bewoner. Een levensverhaal betekent vaak korte mooie items over gezinwonen-werk-hobby’s, de momenten in ieder van ons leven die betekenisvol zijn geweest. Ik ben heel blij dat ik kan melden dat Monique Swart, coordinator zorg van de tweede etage
(afdelingen Schroef, Steiger, Anker en Kade) na een periode van ziekte, weer volledig hersteld is en aan het werk is in haar eigen functie. Welkom terug Monique! Daarmee zijn de werkzaamheden voor coordinator zorg a.i. Jan Dekker per 1 oktober afgerond. Wij willen Jan heel hartelijk danken voor zijn inzet in deze periode binnen De Batting. Wij wensen je alle goeds, Jan! De komende periode zal de winterschilder de hal en verkeersruimte van De Batting onder handen nemen. Daarmee worden de eerste stappen gezet om de locatie een beetje op te knappen. Het gebouw is immers ook alweer meer dan 13 jaar oud en is wel toe aan een opfrisbeurt. Tevens zal de bewegwijzering worden vernieuwd zodat dit ook duidelijker wordt voor bezoekers, dit was al geruime tijd een wens van vele gebruikers in De Batting. Kortom volop bedrijvigheid binnen De Batting! Vriendelijke groet, ook namens locatiemanagement, Franca Roeleven Locatie manager
Scholen zijn begonnen... De scholen zijn inmiddels weer ruim een maand geleden begonnen. Dit geldt ook voor de opleidingen Verzorging en Verpleging. Eind augustus jl. hebben we in De Haven van De Batting 26 stagiaires vanuit het Friesland College en de Friese Poort mogen ontvangen. Met een gezamenlijk “aftrap“ waarbij ook de stagebegeleider en de manager Verzorgende & Verpleegkundige Beroepen aanwezig waren, werd het gezamenlijke karakter onderstreept en de maximale intentie om vakmensen af te leveren die aansluiten bij een hedendaagse goede en verantwoorde bewonerszorg. Er werd tijdens deze startbijeenkomst vooral stilgestaan bij de visie op zorg die u ook kunt vinden op de website van Noorderbreedte. Vanuit de genoemde thema’s is een brug gemaakt naar de betekenis hiervan in de samenwerking tussen Pagina 3
bewoner en stagiaire (medewerker). 1. Waardevolle relaties en contacten 2. Actief zijn 3. Je goed voelen van lichaam en geest 4. Rust 5. Jezelf kunnen redden 6. Je thuis voelen 7. Genieten van eten en drinken In de laatste week van september is ook de groep 1ste jaarsstudenten Verpleegkunde met hun praktijkoriëntatie gestart. Zij werken vrijwel iedere donderdag in de huiskamer om het werkveld en de bewoners te leren kennen. Deze stagiaires blijven tot de zomervakantie 2016. Met elkaar een fijne en leerzame tijd toegewenst!! Teuni Geervliet Coördinator Zorg uitgave september 2015
IN MEMORIAM
Alie Okkema - Oosterhaven
Op maandag 6 juli bereikte ons het verdrietige bericht dat Alie Okkema -Oosterhaven was overleden. De plotselinge dood van Alie maakte ons stil en riep emotie op. Vaak is het goed om dan even bij elkaar te zijn. Om even naar elkaar te luisteren of gewoon om een moment stil bij elkaar te zijn. Immers in de stilte kan er veel ‘gezegd’ worden. Om die reden kwamen we op donderdagavond 9 juli bij elkaar in het Stiltecentrum van De Batting. Het werd, ondanks de aanleiding, een heel goede avond waar vele collega’s bij aanwezig waren. Franca Roeleven opende dit samenzijn met mooie, warme en persoonlijke woorden. Daarna luisterden we naar het lied van Claudia de Breij: ‘Mag ik dan bij jou schuilen’. Na die indringende tekst waren we allemaal stil en in diepe gedachten. Om na verloop van tijd mooie herinneringen over Alie met elkaar te delen. Herinneringen aan Alie die sinds januari 2014 binnen De Batting werkte als WAN-verpleegkundige. Door haar baan als WAN-verpleegkundige had ze met vele medewerkers te maken. Al heel snel was er een klik met haar collega’s die haar omschreven als een lieve, sympathieke vrouw met hart voor haar werk. Daarnaast hoorden we over haar optimisme die ze kon uitdragen naar anderen toe, hoe ze leerlingen kon motiveren, hoe ze liefdevolle en oprechte aandacht had voor onze bewoners, over haar zorgzaamheid. Ze was iemand die altijd tijd had voor een praatje en wat kon ze genieten van de kleine dingen. Alie, die zo van uitgaan hield en van de muziek van the Cats. Lieve Alie, bijzonder mens, jij die zoveel van je liefde, zorg en aandacht hebt uitgedeeld, wij danken je voor wie je voor ons bent geweest en wat je voor ons hebt betekend. ‘Jij ging een ander licht tegemoet, vriendelijk en veilig om bij te schuilen. Mag dat Licht jou groeten en omarmen. Mag het een schuilplaats voor jou zijn’. Rust zacht.
We wensen al haar dierbaren heel veel sterkte toe in deze moeilijke periode. Dat de goede herinneringen aan haar, troost mogen geven. Een lieve groet van al je collega’s.
Aan het eind van ons samenzijn lazen we de navolgende tekst van Ivo de Wijs: “Om alles” Pagina 4
uitgave september 2015
Om alles. Het was om alles. Om de stilte van de allerlaatste nacht. Het gemis aan moed en het tekort aan kracht. Ik kon niet doodgewoon alleen gaan slapen. En ik had de telefoon; mijn laatste wapen. Ik won een beetje tijd. Al streed ik een verloren strijd. Dus vergeef me als ik zeurde. Wat uiteindelijk gebeurde was om alles. Om alles. Om alles. Om alles. Het was om alles. Om de optelsom van wanhoop en verdriet en angst, het was om alles, anders niet. Probeer maar niet te raden naar de feiten. Ik zal niemand overladen met verwijten. Wees gelukkig, pak een glas en weet wat ik gedaan heb, was om alles. Om alles. Om alles. Om alles. Het was om alles. Breng me zonder al die vragen naar m`n graf. Als ik `om alles' zeg dan ben ik er van af. Ik geef geen stille wenken of terzijdes. Zodat niemand hoeft te denken : `t was om mij dus. Schud het stof maar van je jas en weet wat ik gedaan heb, was om alles. Om alles. Om alles. Om alles. Het was om alles. Alle eenzaamheid en wanhoop neem ik mee. Maar alle goede dingen, leuke dingen...nee. Ik had er geen houvast aan in m`n leven. Maar ik zal ze enthousiast aan jullie geven. Dus vergeet die ene dag. Vergeet wat ik gedaan heb, lach om die vele andere dagen. Al die andere àndere dagen, lach om alles. Om alles. Om alles. Pagina 5
uitgave september 2015
De Batting zingt… op woensdagmiddag! De titel doet ons denken aan het t.v. programma: Nederland zingt…. Een favoriet programma van veel van onze bewoners. Sinds kort zingen wij op woensdagmiddag rondom het ‘Harmonium’. Eenmaal in de maand is het een drukte van belang in recreatiezaal de Haven. Een ‘polonaise’ van allemaal rolstoelen die op weg zijn om met elkaar naar hartenlust te zingen. Het idee is ontstaan vanuit dierbaren herinneringen door onze bewoners verteld. Die herinneringen die werden verteld met een lach op het gezicht. Kunt u het zich voorstellen? Misschien weet u het ook nog wel. In de meeste gezinnen met een kerkelijke achtergrond was een harmonium, ook wel een traporgel genoemd, of later een elektronisch orgeltje, een vanzelfsprekendheid. En zo´n soort orgel stond er niet alleen maar voor de sier. Zeker op zondagavonden werd zo´n orgel vaak gebruikt om samen met alle gezinsleden rond het orgel te zingen. Ondertussen voor velen nostalgische herinnering! Psalmen en gezangen, maar ook liederen uit de bundel van Johannes de Heer klonken blijmoedig uit de monden van de gezinsleden. Vader bespeelde vaak het orgel. Hij speelde of uit z´n hoofd, omdat hij geen noot kon lezen, of gebruikte muziek uit een muziek notenboek. Mevr. Beimers wist zelfs te vertellen dat niet alleen haar vader harmonium speelde, maar dat het hele gezin meedeed met instrumenten als: ukelele, blokfluit en gitaar. Het hele gezin deed mee. De zondagavonden die op deze manier gevuld werden had iets intiems rondom het orgel. En niet alleen bij mevr. Beimers, eigenlijk wel bij de meeste leden van de beide bijbelgroepen. Om die reden werd er overleg Pagina 6
gepleegd met de vrijwilligers uit beide bijbelgroepen. Wat zouden ze er van vinden om…….. Toen ik het vertelde werd een ieder enthousiast. En toen ook nog eens Janny van Wier als organiste werd benaderd en direct ‘JA’ zei, waren we helemaal blij. En zo gebeurde het.
Intussen hebben we al 3 bijeenkomsten ‘De Batting zingt op woensdag’ achter de rug en ik kan u vertellen: het is feest op die middag. Bekende liederen van Johannes de Heer, als: Er ruist langs de wolken, welk een vriend is onze Jezus, Als g’in nood gezeten. Het is compleet genieten. Er wordt gezongen dat het een lieve lust is. Halverwege pauzeren we even en drinken een kopje thee. Er is volop tijd om herinneringen met elkaar te delen en we luisteren ook nog eens naar een mooi gedicht, die alle bewoners vervolgens mee naar huis krijgen. Het is een prachtig gezicht om de bewoners na afloop weer zo tevreden naar hun huiskamers te zien gaan. Als u nu denkt daar wil ik wel eens bij aanwezig zijn, dan kan dat te allen tijde. De volgende keer dat we weer met elkaar gaan zingen is op woensdagmiddag 7 oktober en 4 november van twee uur tot kwart over drie. Wees van harte welkom!
Namens Janny van Wier, Antje Meinsma, Anneke Cnossen, Yvonne Schnelle, Gerda Kappert, Antie Gjaltema en Ineke Beverlo uitgave september 2015
Op pad met... Frans Faber is op verschillend locaties in Noorderbreedte werkzaam, waarvan twee dagdelen als miMakker in De Batting. Daarbij verslag doende van veel mooie ontmoetingen. Zoals het volgende… De zon schijnt door de ramen. Het is warm op de afdeling als Joris onderweg gaat naar een ontmoeting. Al groetend en hier en daar even een momentje voor de voorbijgangers komt Joris bij de kamer van meneer. Hij klopt en kijkt vervolgens rustig om de hoek van de deur. Meneer ligt in bed met zijn ogen dicht. Joris blijft in de deuropening staan en laat de sfeer die er is, even goed tot zich doordringen. De ademhaling van meneer is onrustig. Joris komt heel rustig de kamer binnen en gaat op zijn koffer naast het bed zitten. Het ritme van de ademhaling van meneer wordt door hem op de zelfde manier gedaan en hij legt zijn hand open op het bed naast de hand van meneer. Doordat Joris daarna zelf steeds rustiger gaat ademen neemt meneer dit over. Zijn hand raakt die van Joris en pakt hem vast en meneer begint wat geluidjes te maken, het klinkt als djabber-talk en Joris doet mee. Terwijl de ogen van meneer gesloten blijven hebben ze samen een heel gesprek. Dan klopt meneer een paar keer op de hand van
Joris, die zich daarna langzaam wat terug trekt. Bij de deur kijkt en luistert Joris nog eens goed en hij hoort meneer rustig ademen en in een diepe slaap glijden. Heel voorzichtig sluit Joris de deur achter zich en hij knikt: Dit was goed.
Vriendelijke groet, Frans Faber (miMakker Joris) www.mimakkerjoris.nl
[email protected]
Personalia Overleden
Dhr. J. Efdé Mevr. W. Visser Dhr. A. de Waard Mevr. J. Janzen-van der Brug Dhr. S. Zijlstra Dhr. H. Heres Dhr. W. Oosterwal Mevr. A. Ottens-Kooi Dhr. S.J. Luxwolda Mevr. L. Roos-de Boer Mevr. J. van der Land Dhr. H. de Boer Mevr. Y. Bruinsma-Postma Pagina 7
Mast Kade Anker Mast Vuurtoren Bolder Kompas Boei Kompas Sloep Schroef Kraaiennest Mast
op 04 juli op 06 juli op 17 juli op 04 augustus op 11 augustus op 16 augustus op 24 augustus op 29 augustus op 03 september op 04 september op 08 september op 15 september op 24 september uitgave september 2015
In gesprek met een vrijwilliger…
Ik heet Amalia Claessens, ben 25 jaar en woon in Harlingen. Sinds 2011 ben ik werkzaam binnen De Batting. Ik ondersteun bij de activiteiten de mannensoos, bewegen voor ouderen en het zwemmen op de vrijdagmorgen. Soms ook nog bij grote activiteiten. Via mijn moeder, die toen ook werkzaam was binnen De Batting, ben ik hier terechtgekomen. Op de maandagmorgen bereid ik samen met mijn medegenoten de activiteit Bewegen voor ouderen voor en begeleid deze groep tijdens de uitvoering. Op de dinsdagochtend ben ik samen met Klaas Feenstra verantwoordelijk
Agenda activiteiten in De Batting
Dinsdag 6 okt Woensdag 7 okt Zaterdag 10 okt
Pagina 8
Zaterdag 24 okt Woensdag 4 nov
voor de mannensoos. Tijdens deze activiteit komen ongeveer 9 mannelijke bewoners vanuit het hele huis bij elkaar en is het vooral een gezellig samenzijn. Elke vrijdagmorgen ga ik samen met 1 bewoner naar het zwembad tegenover De Batting, een hele waardevolle activiteit. Je heb volledig de aandacht voor die bewoner en je ziet ze genieten. Als zij genieten dan geniet ik ook! Als vrijwilliger binnen De Batting krijg ik veel waardering; ik word als een volwaardig collega beschouwd wat ik als zeer prettig ervaar. Het samenwerken met andere vrijwilligers vind ik ook super. Ik heb hierdoor veel contacten erbij gekregen en zie sommigen zelf als dierbare vrienden/vriendschap. Wat ik heel fijn vind is dat er binnen De Batting aandacht is voor de vrijwilliger. Ik kan altijd met mijn verhaal bij iemand terecht en hoef hiervoor niet opzoek waar ik dit eventueel kan. Het werken met de bewoners doet mij goed. Elke dag leer ik weer van ze en krijg ik waardering. Het leukste vind ik dat mensen mij herkennen en waarderen dat ik er weer ben!
- Filmavond 19.00 uur - Zingen op Woensdag! 14.00-15.15 uur - Marion mode 10.15 uur daarna kledingverkoop centrale hal tot: 16.00 uur - Dansgroep uit Bolsward 10.15 uur - Zingen op Woensdag! 14.00-15.15 uur - Muziek en dementie 19.00-21.00 uur
Haven Haven Haven Haven Haven Haven
(voor familie, medewerkers, vrijwilligers en bewoners!) Donderdag 12 nov Dinsdag 17 nov Zaterdag 28 nov Donderdag 3 dec Zondag 20 dec Maandag 21 dec Elke maandagmorgen Elke dinsdagmorgen Elke vrijdagmorgen Om de veertien dagen
- Sint Maarten loop door het huis - Optreden van de Boegspetters - Bingo - Bingo - Sinterkerstmarkt - Sinterklaasviering - Kerstconcert, met daarna high tea - Optreden Lofstem
10.15 uur 19.00 uur Haven 10.15 uur Haven 19.00 uur Haven 10.00 uur t/m 16.00 uur 15.00 uur Haven 15.00 uur Haven 19.00 uur Haven
- Bewegen voor ouderen 10.15 uur-11.30 uur - Mannensoos 10.00 uur-11.30 uur - Zwemmen 10.30 uur - Bewonerskoor 10.15 uur-11.30 uur 7 okt / 21 okt / 4 nov / 18 nov. / 2 dec / 16 dec / 30 dec
Haven Brug Derde Haad Haven
uitgave september 2015
Bij de ballonfeesten… Op donderdagavond 23 juli ging een groep bewoners naar de ballonfeesten in Joure. Het weersvooruitzicht was goed, iets wat op het laatste moment nog roet in het eten kan gooien. Aangezien het altijd erg lang duurt voordat de ballonnen opstijgen hadden we besloten pas om half acht aanwezig te zijn.
Ook veel “ special shapes” ballonnen in de vorm van bijvoorbeeld een auto, ui, gezichten en andere figuren hebben we gezien. De bewoners keken hun ogen uit en dit alles onder het genot van een glaasje fris met een lekkere oliebol, HEERLIJK. In de bus terug raakte men dan ook niet uitgepraat over hoe mooi de ballonnen, het weer en de prachtige luchten op dat moment. We hopen dat het weer het volgend jaar ook weer meezit zodat we de Jouwster Ballonfeesten opnieuw kunnen bezoeken.
Op het moment dat wij een prachtig plaatsje vooraan op de tribune en aan de rand van het veld hadden, stonden de eerste luchtballonnen al omhoog om op te stijgen. Van zo dichtbij zijn ze erg indrukwekkend groot. Het weer was zo goed dat het hele maximale aantal van 35 hete luchtballonnen de lucht in konden. Dit ging dan ook in een heel snel tempo en in een klein uurtje waren ze allemaal in de lucht, gelukkig kon je ze heel lang volgen omdat het niet erg hard waaide.
De deadline voor de kopij voor het super dikke Kerstnummer is 2 december! Pagina 9
uitgave september 2015
Wat blijft is de liefde... Volgend jaar zijn Berta van der Wal-Hinrichs (89) en haar man Jitse (89) zestig jaar getrouwd! En ze zijn nog steeds gek op elkaar. Natuurlijk is het jammer dat ze al drie jaar niet meer bij elkaar wonen. Maar de liefde blijft. al erha v s n e Jitse is voor Berta de et lev H : a m e h rots in de branding. Ze kan dan wel T dementie hebben, maar tot de dag van vandaag is ze hem nog niet vergeten. Als ze elkaar zien, dan knuffelen ze graag even. En nog steeds zijn ze beiden het liefst in het huis aan de Oude Trekweg in Harlingen waar ze bijna zestig jaar geleden zijn komen wonen, toen Berta ging trouwen met Jitse en waar hun drie kinderen zijn geboren en getogen. Na de lagere school kreeg ze naailes van de nonnen op het R.K. Sint Anna meisjespensionaat in Harlingen. Dat vond ze fantastisch. Maar toen ze een jaar of 15 was, vond haar vader dat ze genoeg had geleerd en moest ze meewerken op de boerderij. Maar gelukkig bleef ze wel naaien, ook als bijverdienste. Ze maakte van alles, van mantelpakken tot trouwjurken. Het schort dat ze aanheeft op de foto, en vroeger altijd aanhad over haar gewone kleding heen, heeft ze ook zelf gemaakt. En natuurlijk haar eigen trouwjurk. In 1956 trouwde ze met Jitse, die veel geld had verdiend op de grote vaart als vee verzorger waardoor ze een eigen huis konden kopen. Berta kwam niets tekort. Ze kreeg van haar man een spiksplinternieuwe elektrische naaimachine en een heuse breimachine. Want hij was gek op haar, zijn mooie, sterke, zelfstandige, actieve en zorgzame vrouw. Ze ging er vroeger graag op uit, met de fiets of de auto om haar vriendin op te zoeken of om naar de markt te gaan. Maar echt thuis was ze in haar eigen huis. Waar ze lekker kon kokkerellen. Ook weckte ze groenten en fruit uit eigen tuin. Ze laat tijdens het interview enkele weckflessen met peertjes zien. Volgens haar gaan er wel 50 peertjes in één weckfles. Dat weet ze nog wel. Het zijn de laatste die ze heeft gemaakt, zo’n 20 jaar geleden. De etiketjes van haar hand zijn nog duidelijk te Pagina 10
lezen. Sinds 2006 begonnen de geheugenproblemen van haar steeds meer op te vallen. Totdat ze niet meer thuis kon blijven wonen. Een paar jaar geleden werd ze opgenomen in Nieuw Mellens in Leeuwarden en kort daarna in uitgave september 2015
De Batting, in haar woonplaats Harlingen. Maar ze komt nog zo vaak als ze kan naar huis waar haar man Jitse is blijven wonen. Of hij bezoekt haar in
De Batting. Dochter Marian zorgt er wel voor dat ze elkaar nog veel zien. Om te knuffelen en een kopje koffie te drinken met een lekker koekje erbij.
Mooie avond over het levensverhaal Ruim 200 belangstellenden hadden dinsdag 22 september jl. een mooie avond, met als thema 'het levensverhaal'. Noorderbreedte organiseerde in het kader van Wereld Alzheimer Dag een avond over het levensverhaal. Journalist/schrijver Hugo Borst, medewerkers, familie en een bewoner gingen tijdens deze avond nader in op het thema. Een van de familieleden die tijdens de avond aan het woord kwam, was Marian Koehoorn. Haar moeder woont in De Batting. Marian vertelde op prachtige wijze hoe zij voor haar moeder een levensverhaal heeft gemaakt (ze is nu ook met haar vader bezig met een levensverhaal) en wat dit haar en haar moeder heeft opgeleverd. Het levensverhaal Mensen met dementie zijn heel verschillend in hun behoeften, mogelijkheden, vaardigheden, wensen en verlangens. Hebben zij eenmaal te maken met een zorgverlener, dan is het belangrijk dat deze zorgverlener zijn of haar het levensverhaal kent. Dat kan helpen bij een goede en plezierige invulling van de dag van de cliënt. Als mensen met dementie bij Noorderbreedte komen wonen, is het belangrijk dat ze zoveel mogelijk zichzelf kunnen zijn. We kijken samen met hen en de mensen om hen heen wat belangrijk is en wat ze zelf willen en kunnen. Daar helpt het levensverhaal bij. Bewoners in beeld en woord Fotografen Ton Groothaar en Dineke Kaal leggen van de komende tijd het levensverhaal van twaalf bewoners van Noorderbreedte vast, in beeld en woord. De moeder (en vader) van Marian Koehoorn zijn al vastgelegd. Alle portretten gaan rouleren op de locaties van Noorderbreedte. Tegelijk worden er ook familiebijeenkomsten georganiseerd waarin het belang van het levensverhaal voor de bewoner centraal staat.
Een aanrader...
Pagina 11
uitgave september 2015
Interview Onze vaste ‘huisreporter’ Ria Elzinga interviewde voor deze uitgave de heer en mevrouw Koopmans, waarbij zij natuurlijk ingingen op de gestelde vragen Van Nyncke Wijmenga-vd Bles. De heer Koopmans woont nu op afdeling Mast en mevrouw Koopmans verbleef begin dit jaar een poos op de revalidatie-afdeling. Laten we beginnen met de vraag: waar bent u geboren? Dhr. Koopmans: Ik ben in de oorlog, in 1941, in Nijmegen geboren. Bent u daar ook opgegroeid? Nee, bepaald niet! Mevr. Koopmans: Ook ik ben in de oorlog geboren, in 1943, maar dan in Friesland “yn'e Wâlden yn it foarwurk”, in Siegerswoude. Bent u daar ook opgegroeid? Ja, daar ben ik voor een deel ook opgegroeid. Mijn vader zat in het onderwijs. Hoe zag het gezin eruit waarin u opgegroeid bent? Dhr. Koopmans: Ik ben in Harlingen bij de familie Koopmans opgegroeid en ik was het enige kind in hun gezin. Ik ben door hun geadopteerd. Toen ik 3 dagen oud was heeft tante Jannie uit Amsterdam mij uit Nijmegen, waar mijn natuurlijke moeder woonde, gehaald en met de trein naar Harlingen gebracht. Mijn ouders hadden een handwerkzaak. De oudere Harlingers zullen dat zich nog wel herinneren. Ze zijn voor de oorlog in een heel klein huisje op de Kleine Bredeplaats nr. 4 begonnen. Toen ik ongeveer 5 à 6 jaar was zijn we verhuisd naar de Kleine Voorstraat. Mevr. Koopmans: Ik ben bij ons thuis de 5e dochter op rij en na mij kwamen er nog 2 kinderen, een broertje en een zusje. Ons gezin bestond dus uit vader, moeder en 7 kinderen. Wij zijn een paar keer verhuisd, o.a. naar Amstelveen en Driesum. Ik heb ook heel lang in Kalenberg gewoond. Dat is nu prachtig om te wonen, maar destijds was er, waar wij woonden, geen elektrisch licht en was geen weg er naartoe. Alles moest altijd op de fiets. Met verhuizen ging alles met pramen. Wij woonden in een groot meestershuis. Mijn vader was daar Pagina 12
hoofd van de school en ik was meestersdochter. Ik was de oudste van de jongere kinderen, mijn andere zussen waren toen de deur al uit. Geadopteerd zijn, dat lijkt me wel heel bijzonder? Mevr. Koopmans: Ja, dat is heel bijzonder. De laatste jaren vertelt hij er wel veel over, maar hij heeft er nooit over kunnen praten. Dhr. Koopmans: Ja, vind je het gek! Mevr. Koopmans: Hij wist het als kind ook niet, hij heeft het pas later gehoord. Maar hij had het niet beter kunnen treffen, zulke liefdevolle ouders. Dhr. Koopmans: Ja, dat is waar, ik heb een goed leven gehad, mijn leven lang, nu ben ik 74. Wat heeft u voor werk gedaan? Dhr. Koopmans: Ik heb een hele poos bij de Hoogovens gewerkt. Eerst tot ik “in dienst” moest en daarna weer. Ik ben 2 jaar als militair in Suriname geweest. Dat vond ik een prachtige tijd. Ja, wat dacht je....Suriname! Mevr. Koopmans: Mijn man is in 1963 terug gekomen uit Suriname en in 1964 heeft hij een zwaar auto ongeluk gehad. De auto is in een slip geraakt en hij heeft een lange tijd van ziekenhuis en revalidatie gehad. Dat is een heel verhaal op zich, maar hij heeft er wel blijvende schade aan overgehouden. Toen ik hem in 1966 ontmoette, was hij net weer een beetje onder de mensen. Hoe heeft u elkaar ontmoet? Dat was in 1966. We hebben elkaar ontmoet in Driehuis; we gingen uit met een reisje. Hoe zag uw verkeringstijd eruit? Dhr. Koopmans: Haha, heel leuk! Dhr. en mevr. Koopmans: Ja, onze verkeringstijd was voor ons erg leuk. Mijn man was weer aan het werk gegaan bij de Hoogovens en we waren in de uitgave september 2015
weekenden bij elkaar. Jij was wel in het weekend bij mij in mijn flat, maar het kwam vaker voor dat ik in Harlingen was. Het was ook meestal zo dat we elkaar dan door de week ook nog een brief of een kaart schreven. Ik kwam vrijdags weer. En dan stapte ik hier in Harlingen in de binnenstad uit de bus en het eerste wat ik dan rook was een afschuwelijke stank, dat was de garnalenpuf. Het was een hele aparte lucht die boven Harlingen hing. De oudere Harlingers weten dat wel. U bent weer in Harlingen komen wonen? Mevr. Koopmans: Ja, dat klopt. In 1968 zijn weer in Harlingen komen wonen. Dat was een paar maanden nadat we op 28 mei 1968 in de gemeente Velzen (waar ik woonde) getrouwd waren. Mijn man werkte inmiddels in de zaak van zijn ouders. Eerst hadden we hier in Harlingen nog geen huis en ik werkte nog in IJmuiden als lerares. Kort daarna zijn we op de Zuiderhaven gaan wonen en kon in aan het werk op de Kon. Julianaschool. We hebben daar 2 jaar gewoond en zijn, toen we de zaak van mijn schoonouders overnamen, boven de zaak gaan wonen. Mijn schoonouders zijn toen in ons huis gaan wonen, maar zijn niet lang daarna verhuisd naar het toen nieuw gebouwde “Harlinga”. Wat was de naam van de zaak die uw ouders hadden en die u later hebt overgenomen? De winkel heette “Het Handwerkhuis”. Op de Kleine Voorstraat zaten we in het pand waar nu de schoenenwinkel in zit. Hoe zag uw trouwdag eruit? Mevr. Koopmans: Mijn man was in het huis bij mijn zus. Die woonde dichtbij mij. Hij haalde mij op uit mijn flat en toen zijn wij met de auto naar het stadhuis van Velzen gegaan. Daarna naar de Goede Herderkerk en daar waren ook alle schoolkinderen. Dat was heel mooi. Mijn man wordt daar altijd heel emotioneel van. Dhr. Koopmans: Ja…, het gaat over mijn eigen leven. Mevr. Koopmans: Bij de kerk was een vereniging gebouw en daar hadden we een receptie. Met o.a. de schoolkinderen die allemaal stukjes deden. En de familie ook natuurlijk. Het was ontzettend leuk. We hebben een dinertje gehad en 's avonds heeft mijn zwager ons naar “hotel Lion d’ Or” in Haarlem Pagina 13
gebracht. De volgende ochtend zijn we voor onze huwelijksreis met de trein naar Zeddam, in de Achterhoek gegaan. Het hotel en de reis had mijn man uitgezocht. Ik wist van niets. Het was prachtig. Verliefd, verloofd, getrouwd en dan... Ik ben in 1969 met zwangerschapsverlof gegaan en daarna gestopt met werken. Het kwam allemaal niet meer zo goed uit met de zaak en zo. Karin, onze oudste dochter is in 1969 geboren en daarna in 1971 Bernadette. Enkele jaren later konden ze niemand krijgen op de Prins Johan Frisoschool. Daar ben ik toen gaan werken en ben er ruim 30 jaar gebleven. Toen zagen wij ook dat het op zich beter was om de rollen om te draaien, dat Bernhard thuis kwam en dat ik werkte. En dat is zo gebleven. Toen kwam ook het moment dat we de zaak verkocht hebben en naar Midlum zijn verhuisd. En daar woon ik nu nog. Op uw garagedeur staat “Bommelstein”, heeft dat een betekenis? Dhr. Koopmans: Mijn bijnaam was ‘Heer Bommel’. Deze bijnaam heb ik gekregen tijdens het wadlopen, dat was mijn hobby. Kunt u daar wat meer over vertellen? Mevr. Koopmans: Mijn man heeft veel aan wadlopen gedaan en is heel lang wadloopgids geweest. Hij ging veel naar Groningen toe en ook wel naar de Duitse Waddeneilanden. Hij deed dit samen met zijn grote vriend Willem Wad, een bekende wadloopgids. Hij had dan van die halve gympies aan, zijn wadloopschoenen, en in het voorjaar en in de winter een speciaal soort duikerspak, in die tijd van het jaar had je natuurlijk wat meer bescherming nodig. Als je gids bent hoe weet je dan waar je moet lopen? Dhr. Koopmans: Dat leer je. Mevr. Koopmans: Willem wist ook heel veel hoor, maar het is ook wel eens misgegaan. Dhr. Koopmans: Ja, we zijn ook wel eens de mist in gegaan en door de reddingshelikopter van het Wad gehaald, maar dat is al heel lang geleden. Het werd te laat, we werden opgehouden door mensen die niet mee konden komen, en toen ging het verkeerd. Je zit altijd met het tij natuurlijk. Je hebt maar beperkte tijd.
uitgave september 2015
Hoe heeft u de naam “Heer Bommel” gekregen? Mevr. Koopmans: Mijn man plompte altijd als een zware beer door het Wad en zo is het gekomen dat ze hem ‘Heer Bommel’ gingen noemen. Willem werd ook wel ‘Tom Poes’ genoemd. En zo is de naam van ons huis “Bommelstein” dus ontstaan. Het is de naam van het kasteel van heer Ollie B. Bommel de stripfiguur. Heeft u mooie jeugdherinneringen? Dhr. Koopmans: Tja…, de padvinderij. Daar heb ik heel lang opgezeten. Ik ben uiteindelijk kroonverkenner geworden, dat is het hoogste wat je kunt worden. De padvinderij was mijn grote bezigheid en me heel dierbaar. Mevr. Koopmans: Het insigne van kroonverkenner dat mijn man heeft gekregen is hem uitgereikt in de Dom van Utrecht. Dat is wel heel bijzonder het insigne van kroonverkenner. Mevr. Koopmans, heeft u ook hobby’s? Mijn schoonvader vroeg destijds toen ik in de familie kwam wat mijn hobby was. Ik zei handwerken, enz. Nou, dat kon niet, zei hij, want voor hem was dat werk. Ik heb diversen akten van Pagina 14
handwerken gehaald en ook nog textiele werkvormen. Het eerste waren vrij ouderwetse technieken, maar textiele werkvormen was creatiever en dat is nog mijn hobby. Ook doe ik veel aan wol spinnen en dan nu ook met de nieuwste technieken. Een andere hobby van mij is altijd Cantorijzingen geweest. Maar doordat mijn gehoor slecht werd kon ik dat niet meer doen, maar het heeft nog steeds mijn belangstelling. Op wie bent u trots? Mevr. Koopmans: Ik ben heel erg trots op mijn man. Hij is hier in De Batting komen wonen omdat ik ziek werd. Hij kon niet alleen thuis blijven en heeft dat toch maar gedaan. Dan zeggen ze wel eens: manmoedig, en dat is het! Hij heeft het gedaan om mij beter te kunnen laten worden. Ik heb nooit één dag zorgen om hem gehad. Wat hij was in De Batting en het was goed. En daar ben ik super trots op. Echt waar. En dan zegt hij natuurlijk dat hij trots op mij is, haha, want zo werkt dat. Maar in ons geval: mijn man heeft nooit geklaagd. Hij is driekwart jaar op de PG afdeling geweest en nu woont hij op de somatische afdeling. Daar is hij beter op zijn plaats. Dhr. Koopmans: Naast trots op mijn vrouw ben ik dat ook op mijn schoonzussen. Op een gegeven moment hebben ze gezegd: wij zijn niet jouw schoonzussen, maar wij zijn jouw zussen. Prachtig, daar ben ik heel trots op. Nu woont u apart van elkaar, de één woont thuis en de ander in De Batting. Hoe ervaart u dat? Dhr. Koopmans: Ik vind het een idiote oplossing, maar het kan niet anders. Mevr. Koopmans: Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik naar De Batting toe kan komen en dat doe ik ook zoveel mogelijk. Ook gaan we er iedere zondagochtend naar de kerkdienst, dat vinden we heel belangrijk. Het is een geweldige gemeenschap. Wat was een mooi moment in uw leven? Mevr. Koopmans: Ik heb er ontzettend van genoten dat ik verkering met hem kreeg. Dhr. Koopmans: Haha, ik ook!! Heeft u ook kleinkinderen? Ja, Karin onze oudste dochter heeft al 2 volwassen dochters, Silvia en Petra. Silvia werkt in de grafische sector en Petra studeert nog. En onze uitgave september 2015
jongste dochter Bernadette heeft 2 jongens, Thijs (16 jaar) en Berend (14 jaar). Beide zitten ze op de AMS in Franeker. Een andere vraag die Nyncke u stelde was: Hoe zien jullie aan tegen familieparticipatie, het betrekken van kinderen en mogelijk ook nog kleinkinderen bij de activiteiten? Mevr. Koopmans: Moeilijk. Karin kan dat niet, die woont te ver weg en Bernadette woont wel in Harlingen en is wel eens mee geweest met het zwemmen, maar die werkt ook en kan dat er allemaal niet bij doen. Dhr. Koopmans: Activiteitenbegeleidster is haar vak, maar dat kan ze er allemaal niet bij hebben. Mevr. Koopmans: En voor de kleinkinderen is het ook niet altijd haalbaar. De laatste vraag die Nyncke u stelde was: Wat vinden jullie kinderen/kleinkinderen leuk als familie om te doen, om hier in De Batting te zijn en hoe voelt dat? Mevr. Koopmans: Berend onze jongste kleinzoon is ook wel eens mee geweest als er in De Batting zo’n spelletjesavond was. Die zou daar wel voor in zijn. Maar het komt er niet van. Toen pake nog thuis was
kwam hij iedere donderdag bij ons en we deden dan veel spelletjes. Berend zou dat dolgraag komen doen, maar hij moet een stuk fietsen en heeft ook nog een krantenwijk. Dus dat is best moeilijk. Dhr. Koopmans: Je levens gaan uit elkaar. Ieder heeft nu zijn eigen leven. Als je als pake en beppe nog samenwoont is het anders. Nu kunnen ze maar bij één tegelijk zijn... Heeft u een idee met wie ik de volgende keer in gesprek zou kunnen gaan? Dhr. en mevr. Koopmans: Een vrijwilliger dat zouden wij wel leuk vinden. Meindert Lodewijks is vrijwilliger, hij kan ook wel veel vertellen en hij heeft vanuit de Rotary Harlingen ook wat met “het beestenspul” van De Batting. Wat zou u hem willen vragen? Mevr. Koopmans: Ik ken Meindert van dat hij bestuurslid was van school. Het is iemand die al in zoveel sectoren bezig is geweest Wat vindt hij nou zo leuk aan dit vrijwilligerswerk, waarom is hij vrijwilligerswerk gaan doen in deze sector?
Ria
Op Omrop Fryslân… Zo klonk het, zaterdag 22 augustus op de radio, in Sneon yn Fryslân bij Omrop Fryslân, tijdens een interview over het vrijwilligerswerk van Noorderbreedte, met Annie Boersma en Dick Stokkel! Super, om met twee zulke leuke vrijwilligers dit te hebben gedaan. Ze waren heel ontspannen. En ook heel leuk dat er twee vrijwilligers van Westerpoort even een berichtje stuurden tijdens de uitzending. Ik wil jullie beiden bedanken voor jullie inzet.
“Ek dizze middei wer de frijwilligers. Dit kear de frijwilligers fan Noarderbreedte dy't kollega's sykje. Annie Boersma fan De Batting yn Harns giet te kuierjen mei âlderen. Dick Stockel fan Abbingahiem yn Ljouwert docht bewege op muzyk en fitness mei âlderen. Antje van der Goot is koördinator fan it frijwilligerswurk by Noorderbreedte. Foar ynformaasje kinne jo sjen op www.noorderbreedte.eu of belje mei de klanteservice fan Noorderbreedte 058-280 3030” Pagina 15
Antje van der Goot-Boschma, Project- en adviesbureau Noorderbreedte Onderdeel van Zorgpartners Friesland uitgave september 2015
Muziek en dementie... Algemeen. De kern van de praktijk is het zichtbaar maken van de persoon achter de dementie via muzikale communicatie. Muzikale improvisatie 'in het moment' brengt contact op gang waar dit met taal niet meer vanzelfsprekend is. Een workshop met deze 'toegepaste improvisatie' zal niet alleen het welzijn van de mensen met dementie vergroten (o.a. verbetering van gemoedstoestand, eet- en slaapgedrag); ook het contact met verzorgers kan blijvend verbeteren. Medewerkers participeren in de sessie. Parallel aan de workshop reflecteren de musici en medewerkers op wat er in de sessies gebeurt. Een medewerker kan, door in de sessie geobserveerd gedrag, geïnspireerd raken voor beter contact met een cliënt. Maar ook communicatievaardigheden van medewerkers in het algemeen zullen verbeteren, en, niet onbelangrijk, vaak ontlenen ze motivatie aan het plezier en leren in de groep.
Duur Een workshopserie bestaat uit acht wekelijkse sessies op het best passende tijdstip voor de bewoners. Elke sessie duurt ongeveer drie uren. Een uur voorbereiding, waarin de ruimte klaargezet wordt en de muzikanten zich klaarmaken. Daarna volgt een uur creatieve muziekworkshop met de bewoners. Ten slotte vindt er een afsluitend uur plaats. De ruimte wordt opgeruimd en de workshopsessie wordt nabesproken met musici en (een aantal) medewerkers.
Ruimte De workshop vindt plaats in een ruimte die voor de periode van acht weken gereserveerd is. Een ruimte waar zo weinig mogelijk tot niet gestoord kan worden. De bewoners, familie, medewerkers en de musici zitten in een cirkel. Wie waar zit is van te voren bepaald. Daarbij wordt rekening gehouden met de toegang, zichtbaarheid, comfort, nabijheid en persoonlijke voorkeuren van de deelnemers om uiteindelijk de betrokkenheid van de groep te verbeteren.
Wie doen er mee? Bewoners met een vorm van dementie. Aan de workshop doen acht tot tien bewoners met een vorm van dementie mee. Zij vormen uiteindelijk een evenwichtige groep, waarbij rekening is
gehouden met emotionele en fysieke behoeftes en persoonlijkheden. Om een optimale groep te vormen wordt hier veel aandacht aan besteed met de medewerkers, als ook met degenen die hier niet aan meedoen. Familie en Medewerkers. Medewerkers/ familieleden doen mee aan de workshop. De medewerkers/familie zitten in de kring om de bewoners te stimuleren mee te spelen. De andere medewerkers/familie observeren van een afstand en proberen de actie en interactie van bewoners te registreren. Meespelen en observeren kan afgewisseld worden afhankelijk van de wensen van de medewerkers/familie. Er komt een aparte uitnodiging via de coördinator zorg voor opgave en deelname. Eventueel worden de specialist ouderengeneeskunde en psycholoog ook bij de selectie betrokken. Het is voor de herkenbaarheid en optimale resultaat van groot belang dat dezelfde medewerker elke week aanwezig is. In de praktijk blijkt dit soms lastig door bijvoorbeeld dienstwisseling. Het workshopteam. In de kring zitten minimaal drie getrainde professionele muzikanten, waaronder de workshopleider. Buiten de kring observeert minimaal een persoon, waaronder de projectleider.
Meedoen of observeren? Meedoen in de kring. Op welke manier een
Zie voor meer informatie onze website: www.cityproms.nl.
Pagina 16
uitgave september 2015
medewerker/familielid de bewoners kan aanmoedigen zal vanzelf duidelijk worden tijdens de workshopsessies. Tijdens de eerste workshop is het altijd aftasten en ervaren wat er gedaan wordt. Men zal merken dat de musici het voorbeeld geven en iedereen in de kring begeleidt. De medewerkers/ familie kan dit voorbeeld vervolgens overnemen en actief meedoen met de activiteiten geleid door de musici. Dit kan bijvoorbeeld door mee te zingen of door instrumenten te gebruiken. Ook kan men de bewoner stimuleren door ze op een instrument te laten spelen of ze te wijzen op een activiteit in de groep.
observaties door aan een collega of de projectleider die wel bij de nabespreking is. Deze notities kunnen gebruikt worden als discussiepunt tijdens de nabespreking. Na de workshopperiode vindt er een eindevaluatie plaats waar een korte rapportage van wordt geschreven door de projectleider of een betrokken medewerkers. Hierin worden de resultaten belicht voor de bewoners en medewerkers tijdens het project als ook aanbevelingen om de activiteiten te kunnen voortzetten.
Aanvullende/praktische info De aftrap van het pilotproject vindt woensdag 4 november om 19.30 uur plaats in de ruimte ‘De Haven’ tegenover het restaurant in de Batting. De ontvangst is tussen 19.00 en 19.30 uur. Hier zijn medewerkers, vrijwilligers en familie van harte welkom om zich over dit bijzondere project te laten informeren.
Observeren. De medewerkers/familie die buiten de kring zit observeert alles wat er in de kring gebeurt. Het gaat vooral om de reacties en interacties, de verbale en vaak juist de non-verbale. Niet alles kan waargenomen worden en daarom observeren er meerder mensen vanuit verschillende posities. Onze tip is om vooral gebruik te maken en uit te gaan van de eigen kennis in de observaties.
Evaluatie Na elke workshop geven de medewerkers die niet bij de evaluatie aanwezig kunnen zijn hun
De workshops worden gegeven op de maandagmiddagen van 16 november 2015 t/m 11 januari 2016. (Met uitzondering van 28 december 2015 i.v.m. kerst/oud en nieuw). Op zondagmiddag 20 december wordt in het kader van het project Muziek en dementie een kerstconcert georganiseerd. Dit concert wordt door professionele musici uitgevoerd en beloofd een prachtige middag in kerstsfeer te worden. Om 15 uur start het concert waarna er na afloop een high tea georganiseerd wordt. Hierover komt nog nadere informatie. Tip: Reserveer de data alvast in de agenda!
Muziek, aangenaam! Mijn naam is Sjoerd Kramer en ik ben de nieuwe muziektherapeut. Sinds 2009 werk ik bij Noorderbreedte. Ik ben gestationeerd bij Nieuw Toutenburg, Meckama State en sinds juli dit jaar in De Batting. Ik ben hier op vrijdagmiddag, eens in de twee weken. De werking van muziek is breed. Muziek zet aan tot bewegen. Muziek roept herinneringen op die misschien diep weggezakt waren. Door samen muziek te maken ervaar je contact. Muziek kan ontroeren en onverwerkte gevoelens losmaken. Ouder worden en achteruit gaan valt niet mee. Daarom zet ik graag muziek in voor mensen die het nodig hebben. Zodat hun leven weer wat aangenamer wordt… Sjoerd Pagina 17
uitgave september 2015
Tekst: Harlinger Courant van 17 augustus HARLINGEN – Donderdagmorgen werd een aantal bewoners van De Batting getrakteerd op een bezoekje Spijkerstad. Het leek de activiteitenbegeleiding een goed idee om de ouderen te laten zien wat Spijkerstad inhoudt. Velen hebben er wel van gehoord, maar waren er nog nooit geweest. Er werd contact opgenomen met de leiding van Spijkerstad en die reageerde enthousiast. Omdat ze bijna naaste buren zijn, werd de tocht vanaf De Batting wandelend afgelegd. Eenmaal op het terrein werden ze met alle egards ontvangen. Ze werden officieel welkom geheten en er was koffie. De bewoners in de rolstoelen werden zelf door enkele vrijwilligers door Spijkerstad geleid. Iedereen genoot dan ook met volle teugen en ook de jeugd vond het interessant dat de ouderen belangstelling toonden. Omstreeks 11.15 uur werd de terugtocht weer aanvaard. Grote steun waren de familieleden van de bewoners. Zij hielpen mee om dit uitje mede mogelijk te maken.
HARLINGER Op de 2e dag , 27 augustus, van de Harlinger Visserijdagen was het feest in De Batting, met een schitterend optreden van Griet Wiersma.
De populaire zangeres vermaakte daar een volle zaal en dat het dak er bijna af ging! Zelfs aan de polonaise deden velen mee.
Foto’s: Johan Balt
Pagina 18
uitgave september 2015
VISSERIJDAGEN 2015
Nog meer foto’s te vinden op facebook bij Johan Balt en Harlingen-Poort van Friesland. Pagina 19
uitgave september 2015
Dorpsfeest in Sexbierum… Vrijdagochtend 11 september gingen we met 5 bewoners naar Sexbierum. Dit was vroeg opstaan, want om 9 uur stond de taxi klaar om ons daar naar toe te brengen. Klaas (vrijwilliger) had een mooi plekje voor ons geregeld, zodat we de optocht van trekkers met versierde karren erachter goed konden zien. Ook waren de straten door de bewoners mooi versierd. Na de optocht zijn we naar Klaas zijn huis gegaan en kregen daar koffie met broodjes. Iedereen heeft genoten van deze ochtend . Met dank aan de verzorgende en Klaas, Fokje, Gretha en Harmke. Klaas had een mooi plekje geregeld...
Naar het circus… Zaterdag 12 september was een speciale dag voor een aantal bewoners van De Batting; een bezoek aan circus Werona op het parkeerterrein bij de “Stenen Man”. Rond 14:30 verzamelden we met z’n allen bij de Mast. Daar stonden bij de zij-ingang twee busjes klaar. Twee keer moest er gereden worden om de bewoners bij de circustent af te zetten. Voor sommigen stonden bij het circusterrein familieleden of vrienden klaar, om samen een gezellige middag te beleven. Nadat iedereen een mooi plekje had bemachtigd kon de voorstelling beginnen. En wat voor een voorstelling! Met genot keken we naar de paarden die mooi gelijk op de maat van de muziek een show weggaven. Vrolijk klapten we mee met de show van de verschillende honden. Van minipoedel tot bordercollie die hard blaffend over elkaar heen sprongen en heel wat trucjes in hun mars hadden. Er waren zelf kamelen, wel een stuk of zeven. In de pauze konden we
Pagina 20
onder het genot van een sapje en een koek kijken naar kinderen die een ritje op een circuspaard of kameel mochten maken. Na de pauze ging het verder met twee dames die we vol ontzag bewonderde, terwijl ze een act hoog in de circustent uitvoerden. De één met acrobatische toeren in een net, de ander aan een hoepel. Bijna onmenselijk was de show van het slangenmeisje. Ze leek geen ruggengraat of botten te hebben, maar wat was ze gracieus. Ook de vuurspuwer kon op applaus rekenen. Al met al een gevarieerde show waar zichtbaar van genoten werd. Ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat het een zeer geslaagd uitje was waar we nog vaak met een glimlach op het gezicht aan terug zullen denken.
Aafke Steenkamp, Vrijwilligster huiskamer Meerpaal
uitgave september 2015
Uitstapje Gaasterland… Het uitstapje “rondrit door Gaasterland” was qua weer iets minder gunstig. Ach ,op bloedheet weer zit je ook niet te wachten en in de bus zit je droog. Het was op het moment, 4 augustus rond half elf toen we vertrokken, droog. Onderweg naar ons lunchplek kwamen we langs diverse leuke plekjes en plaatsjes waarover sommige bewoners leuke herinneringen en veel te vertellen hadden. Via Makkum, Piaam, Gaast, Workum en Hindelopen, Molkwerum en Stavoren helemaal langs de IJsselmeerdijk naar het Paviljoen t’Mirnser Klif. Hier was het “ tiit voor een pafke” en een heerlijke lunch. De keuze was voor sommige bewoners erg moeilijk, wat moest je nou kiezen friet met een snackje, tosti, luxe belegd broodje, of een heerlijke pannenkoek? MMMMM…, het was allemaal lekker. Op het moment dat we bij het paviljoen aan kwamen regende het erg hard, maar dat gaf wel meteen dat gezellige verregende vakantie sfeertje. Nadat we met z’n allen de heerlijke vakantie-dis hadden genoten met een dikke ijs toe, was het
helaas al weer tijd om huiswaarts te keren. Terug reden we over Oude Mirdum, Balk, de Galamadammen, Workum en Bolsward. Ondanks het slechtere weer hebben we zeer genoten, en zijn we moe maar voldaan in Harlingen aangekomen, we gaan zeker nog eens.
Kom&Taar
Nr. 18 Wat?
Wat een verspilling...
Pagina 21
Nou, die mooie grote tvschermen in de centrale hal en restaurant, die het nooit doen!
Vind je?
Ze hangen dan in ieder geval vast klaar voor als de 11-stedentocht ooit wordt gereden!
uitgave september 2015
Sinterkerstmarkt De Batting 28 november 2015 De Sinterkerstmarkt zal dit jaar worden gehouden op zaterdag 28 november van 10.00 uur tot 16.00 uur voor de bewoners, familieleden, vrijwilligers en voor alle belangstellenden. Wij nodigen verschillende standhouders uit, zodat het een leuke markt wordt met een divers aanbod van verschillende artikelen. Kortom voor ieder wat wils ! Vind u het leuk om op deze markt te staan aan de “Achlumerdijk 2” in Harlingen, dan kunt u zich opgeven bij Anneloes van Eijck van Heslinga Geeft u zich snel op want de deelname is beperkt! Dit jaar hebben wij er voor gekozen om voor de kramen en tafel een financiële bijdrage te vragen, dit als een tegemoetkoming in de totale kosten. U kunt kiezen uit de volgende stands met bijbehorende afmetingen: Grote kraam van 3 meter bij 120 cm. voor Kleine kraam van 2 meter bij 100 cm. voor Tafel van 160 cm. bij 80 cm. voor
€12,50 (10 in totaal beschikbaar) €10,00 (18 in totaal beschikbaar) € 5,00
Zoals u al ziet: Wie het eerst komt, wie het eerst…. Graag verneem ik van u met welke materialen u op de kerstmarkt komt. De aankleding van de stand is voor uw eigen rekening en ook de materialen die u verder nodig bent moet u zelf meenemen. Na opgave van uw deelname ontvangt u een bevestiging en tevens aanvullende informatie. Met vriendelijke groet, Anneloes van Eijck van Heslinga Achlumerdijk 2 8862 AJ Harlingen
[email protected] Tel: 0517-499821
Pagina 22
uitgave september 2015
COLOFON Redactieteam huisblad Het Boegbeeld:
contactgegevens Noorderbreedte De Batting
Piet Schram (vrijwilliger)
Anneloes van Eijck van Heslinga (activiteitenbegeleider)
Locatie Achlumerdijk 2 Postbus 20.000 8860 BA Harlingen Algemeen Tel (0517) 499 999 www.debatting.nl
Els Ploeg (secr. locatiemanager)
Eindredactie: Franca Roeleven (locatiemanager)
Druk:
Locatiemanager Franca Roeleven Email:
[email protected] Tel (secr): (0517) 499 980
Empatec Grafisch, Sneek
Oplage: ca. 300 stuks
Secretaresse locatiemanagement Els Ploeg Email:
[email protected] Tel: (0517) 499 980 Aanw. ma-di-do-vrij tot 15 uur
kopij uiterlijk aanleveren op WOENSDAG 2 DECEMBER
Kopij sturen naar het redactie adres:
[email protected]
Coördinator Zorg Begane Grond Afd. Mast Meerpaal, Baken Teuni Geervliet Email:
[email protected]
Of als hard copy (fysiek) afgeven bij:
Coördinator Zorg 1ste etage Afd. Sloep, Kompas, Boei, Bolder Getine Veltman Email:
[email protected]
secr. locatiemanager, C1
0517-499 980 intern 4980 (ma-di-do-vr)
Coördinator Zorg 2de etage Afd. Schroef, Steiger, Anker, Kade Monique Swart Email: Monique.swart&znb.nl
Wilt u dit nieuwsblad graag digitaal ontvangen, mailt u dan naar
[email protected]
Specialist Ouderengeneeskunde De Batting verblijfafdelingen Martin Cazemier Werkdagen: dinsdag t/m vrijdag Verpleegkundig Specialist De Batting verblijfafdelingen Helga Frauenfelder Coördinator vrijwilligers Anneloes van Eijck van Heslinga Email:
[email protected]
Onafhankelijk klachtenfunctionaris Colette Vijfhuizen Postbus 888 8901 BR Leeuwarden E-mail:
[email protected] Tel: 06-5185 4388 Spreekuur in De Batting: elke dinsdagmiddag 13.00-16.00 uur
Het boegbeeld is van en voor bewoners, familie en vrijwilligers van De Batting en verschijnt circa 6x per jaar. Pagina 23
Bezoek ook onze website: http://www.debatting.nl/over-debatting/huisblad
volgende uitgave: ui tgave s eptember 201 5
WOENSDAG 22 DECEMBER
uitgave september 2015
Deze uitgave kwam tot stand met dank aan de volgende medewerkers (in willekeurige volgorde): Marion Hallink-Bleeker Klaas Feenstra Familie Koopmans Ria Elzinga Frans Faber Cunera de Ruiter Nyncke van der Bles Ineke Beverlo Antje van der Goot-Boschma Amalia Claessens Aafke Steenkamp Teuni Geervliet Edwin Seinen Sjoerd Kramer
Pagina 24
uitgave september 2015