België - Belgique P.B. Leuven 1 2
1054
AFGIFTE LEUVEN 1
JAARGANG 13, NR. 2 - 30 JANUARI 2004 VERSCHIJNT DRIEMAANDELIJKS
Mina Deng en Tanja Stessens, winners of the prestigious Barco-Prize 2003 and the five basic elements that symbolise their cooperation: earth, water, iron, wood and fire.
GOOD MIX OF TECHNOLOGY, MANAGEMENT AND COMMUNICATION
Flemish-Chinese duo wins Barco Prize 2003 T
he first mixed Flemish-Chinese company project at GROUP T has been crowned with success. Tanja Stessens and Mina Deng, two new engineers in Electronics, won one of the most prestigious and most sought-after prizes for engineers in Flanders with their design of an automatic alignment for a three-color vision system with accompanying graphic user interface. Martin Depreecker,
president of Barco, presented them with the prize on 17 December 2003. As hightech company, Barco enjoys a world-wide reputation as the designer and producer of monitors, projectors and visual and graphic systems. In conjunction with the Flemish Chamber of Engineers, the company annually awards a prize to the best final-year project in the field of image technology, sensors, pro-
duction automation and image analysis and processing. Appraisal is based not only on technological development but also on the economic surplus value and the communication of problem definition and the results. “Tanja and Mina scored
Vervolg op pagina 2
foto F. Van Loock
Vervolg van pagina 1
high for each of these criteria”, confirmed Luc Bienstman, promoter and professor in Electronic Engineering. “The work of both these young ladies is a good mix of technology, management and communication.”
Joint Engineering Program Tanja and Mina are part of the first group of Flemish and Chinese students to graduate together from GROUP T with their engineering degrees. Mina arrived in Leuven three years ago with five fellow students from the Beijing Jiatong University (BJU) within the framework of the Joint International Engineering Program, established by GROUP T together with a number of prominent universities. Students who opt for this formula follow the first year at their home university and afterwards continue their studies at GROUP T in a parallel program given in English. An agreement with BJU means that credits obtained at GROUP T receive recognition in China, so that on completing their studies in Leuven students graduate with two engineering degrees: a Flemish one and a Chinese one. Mina readily admits that the decision to come to Leuven was a leap into the unknown. “But that was precisely what I intended”, she says. “Had I remained in Beijing everything would have been so predictable: study, graduate, look for a job, work… The Joint Engineering Program was a unique opportunity to break free from that stereotype existence.” At GROUP T Mina took part in numerous student activities, she did her utmost to address the audience at the opening of the academic year in fluent Dutch and crowned her work in the previous academic year with the first mixed Flemish-Chinese company project.
PRIJS
Red, green, blue
2
Tanja and Mina carried out their project at Barco Machine Vision (BMV) in Aarschot, a company that has in the meantime been taken over and renamed Best N.V. The company is specialized in sophisticated sorting machines which are primarily used in the food industry. High speed cameras scan and select fruit, vegetables and other foodstuffs for their size, color and quality. Items that do not meet the required standards
more to it. If you build the vision system yourself, you bring in know-how and technology increasing your own flexibility. The same goes for maintenance and repairs. Customers also benefit: as the apparatus doesn’t have to be returned time and again, there will be less delays.” Tanja and Mina paid particular attention to the presentation of their work. They did so in a rather original manner, taking the 5 Chinese basic elements of earth, water, fire, iron and wood as their point of departure. “Earth stands for basic knowledge”, explains Mina. “Harmony flows through water, fire crackles with enthusiasm, iron forges strength and wood nourishes life, growth and learning. According to Chinese tradition, these elements are the corner stones of the world. They are symbolic of cooperation in our team.” The five elements are at the basis of the thesis itself: each of the five chapters has an element as its theme, elegantly portrayed in Chinese characters.
are separated from the rest and subsequently removed mechanically or via air pressure. “Our task was to perfect a three-color vision system that is being installed in certain types of sorting machines”, explains Tanja. “The system consists of three image sensors and a prism which splits the light into three components: red, green, blue. Each sensor registers a color. For things to run smoothly it is vitally important that the three image sensors are in perfect three-dimensional alignment with each other, otherwise distortion can occur. If, for example, the image from the green sensor does not correspond exactly with that of the blue one, you run the risk of good
“
No nationality in technology, neither in friendship
’’
products being considered as bad – or worse still – impurities are not detected and pass through with the rest. We developed a measuring system which would flawlessly carry out this critical alignment. We designed two electronic circuits, one for steering the sensors and collecting the images and the other for sending pictures through to the computer. We also designed a graphic user interface for the PC, with which the operator can attune the three dimensional scans which have been read in to the ideal scan, so that the sensors can be aligned with the optimum effect.”
Cheap and flexible As to why the company doesn’t just buy color cameras instead of wanting to make them themselves, Mina provides an immediate reply: “It is clearly more profitable to purchase the various components separately and to assemble them, and certainly if large quantities are involved. If you buy a subsystem, it costs you 5 850 euro. If you build the system yourself, the price goes down to 3 450 euro. If you consider that each machine has at least four camera units each containing such a subsystem, it all becomes clear very quickly. But there’s
Broaden and deepen Both graduates are continuing their studies at the K.U. Leuven. Tanja is following a postgraduate program in management, while Mina has registered for master in engineering. “I’ve never thought of technology as being a goal in itself”, says Tanja. “I look at it in a broader context and am especially interested in the human aspect, the social side of technology and the engineering profession. That’s what brought me to GROUP T four years ago.” Mina on the other hand wants to gain more in-depth knowledge in electronics. She dreams of obtaining a doctor’s degree, gaining a few year’s business experience in Belgium or elsewhere in Europe and then returning to China as a top engineer. From her studies at GROUP T and her project with Tanja, she hopes to draw knowledge, harmony, enthusiasm, strength and growth to make this dream come true. Y.P.
Goud en brons voor GROEP T-judoka’s
O
p het Belgisch Interuniversitair Kampioenschap op 3 december 2003 in Zele, behaalden twee GROEP T-studenten mooie resultaten. Dieter Stroobants werd derde in de categorie -60 kg, Lieve Faes behaalde goud bij de dames -52 kg. “Voor mij was het de eerste kamp in anderhalf jaar”, vertelt Dieter. “Omwille van een blessure heb ik lange tijd niet aan wedstrijden kunnen deelnemen. Ik was blij verrast dat het zo goed ging. Het niveau was best wel hoog: ik heb flink moeten knokken, enkel de finale van de herkansingen was niet zo moeilijk.” Lieve heeft haar medaille voor een deel te danken aan omstandigheden: “In mijn categorie waren de beste judoka’s op buitenlandse stage in Japan, en dan weet ik dat ik kans heb op een medaille. Maar het goud pakken, dat is natuurlijk altijd wel mooi.” Zowel Dieter als Lieve zijn al meer dan 10 jaar bezig met judo. Maar sport op hoog niveau is uiteraard niet altijd makkelijk te combineren met studeren. “Vorig jaar was dat echt moeilijk”, vertelt Dieter. “Nu heb ik een aantal vrijstellingen en kan ik bijna elke middag gaan trainen. Dat komt goed uit, want ik begin met een nieuw en erg intensief trainingsprogramma.” Lieve ondervindt weinig hinder van de combinatie sport en studies. “Ik train maar vier uur per week, en dat valt best te combineren met mijn studie.” De ambities op het vlak van judo zijn dan ook verschillend. Lieve ziet het als een belangrijke hobby, maar wedstrijden vindt ze niet zo erg belangrijk. Dieter heeft grotere plannen: “Ik zou graag verder geraken met judo, maar we zullen zien of mijn knie het houdt, en of het mogelijk blijft om het te combineren met m’n studie.” Katleen Craenen
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
ASSOCIATIE K.U. LEUVEN
De beste keuze Eind september 2003 trad GROEP T toe tot de Associatie K.U. Leuven. “Een logisch gevolg van de langlopende samenwerking”, zegt André Oosterlinck, rector van de K.U. Leuven en voorzitter van de Associatie. “Een grote universiteit en een kleinere hogeschool in eenzelfde stad, dat levert als vanzelf een symbiose op. Lokale partners zijn uiteraard ook de natuurlijke ‘beste keus’ om de schaalvoordelen van een associatie te laten spelen.”
D
Concretisering “De associatie is een partnerschap, en partners werken voor een groot deel samen op basis van overtuiging en gezamenlijke inzichten. Maar daar heb je objectieve informatie voor nodig. Om het decreet concreet inhoud te geven, en meer bepaald dan de bama-invoering en de academisering van hogeschoolopleidingen van twee cycli, was er eerst nood aan een grondige evaluatie van het opleidingsaanbod in onze associatie. De visitaties van de hogescholen zijn nog maar net van start gegaan: op die externe gegevens konden we ons dus niet baseren. Het opmaken van de academiseringsplannen, is op zich al een fantastische inspanning geweest. Op associatieniveau werd een commissie opgericht, met leden van de universiteit en de hogescholen, die alle omvormingsdossiers van de hogeschoolopleidingen van twee cycli bestudeerd en geadviseerd heeft. De verdere concretisering van de academiseringstrajecten zal in nauw overleg tussen de hogescholen en onze universiteit uitgewerkt worden. Ook de hogeschoolopleidingen van één cyclus vinden hun specifieke plaats als professionele bachelor.” “De decretale opdracht om het bestaande opleidingsaanbod te rationaliseren is een proces dat pas over een jaar of twee goed op gang zal komen. Het rationaliseringsproces kan zowel slaan op de universiteiten als op de hogescholen. Wat we nu gedaan hebben, is het formele kader uittekenen. Een werkgroep heeft de criteria beschreven waaraan alle bachelors en masters moeten voldoen om in overeenstemming te zijn met het decreet, de zogenaamde bamaprofielen. Daaraan kunnen we nu de verschillende opleidingen van de associatieleden toetsen, wat meteen een vertrekpunt is voor interne accreditatie en kwaliteitsbewaking van de diverse opleidingen.”
ASSOCIATIE
e meeste universiteiten en hogescholen in Vlaanderen hebben niet gewacht op het nieuwe decreet betreffende de herstructurering van het hoger onderwijs om zich voor te bereiden op de europeanisering van ons hoger onderwijs. Anders dan de meeste Europese landen heeft België naast beroepsgerichte hogeschoolopleidingen en bredere universiteitsopleidingen, ook hogeschoolopleidingen van twee cycli. Om die laatste op de Europese leest te schoeien, moeten ze minimaal virtueel geïntegreerd worden in het universitair onderwijssysteem, en met andere woorden geacademiseerd worden. Om de nodige samenwerking tussen de universiteiten en hogescholen te realiseren, werd voor de vorming van associaties geopteerd. “Dat omvormen tot een bondgenootschap vraagt zijn tijd”, vindt rector Oosterlinck. “Het is een groeiproces en een inzicht, dat we samen meer kunnen doen dan elk afzonderlijk. Beschouw het als een netwerk: je eigenheid en zelfstandigheid bewaren, en tegelijk de voordelen genieten van deel uit te maken van een groter geheel. Het voorbije jaar hebben de leden elkaar beter leren kennen, zowel op bestuurlijk niveau als in de vele werkgroepen, en zijn de prioriteiten voor de komende jaren afgesproken. Het decreet vroeg aan alle instellingen om een onderwijsontwikkelingsplan voor de periode 2003-2006 in te dienen, en de leden van onze associatie hebben hun plannen voor onderwijsinnovatie en kwaliteitsverbetering in gezamenlijk overleg voorbereid. De gemeenschappelijke aandachtspunten daarin vormen ook de krijtlijnen van het toekomstig onderwijsbeleid van onze associatie. Hierin ligt ook een belangrijke synergiewinst van de associatie: het gezamenlijk ontwikkelen van onderwijsinnovaties – je moet geen tien keer elk op je eiland het warme water proberen uit te vinden. We hebben daarvoor een Onderwijsontwikkelingsfonds opgericht: alle leden zullen tien procent van de extra middelen die de Vlaamse overheid hen geeft voor de uitvoering van hun onderwijsontwikkelingsplan, afstaan aan het fonds voor dergelijke gezamenlijke onderwijsprojecten.”
3
Rector André Oosterlinck, voorzitter van de Associatie K.U. Leuven: “Lokale partners zijn ook de natuurlijke ‘beste keus’ om de schaalvoordelen van een associatie te laten spelen”.
“Ik ben ervan overtuigd dat we hiermee de basis hebben gelegd voor een goed georganiseerd onderwijs in onze associatie. Zowel door samenspraak als in ‘concurrentie’ met de andere associaties zullen we onze positie in het hervormde Vlaamse hoger onderwijs innemen, in de eerste plaats ten voordele van onze studenten, docenten en personeel.”
Wetenschappelijk onderzoek Een van de decretaal vastgelegde opdrachten van een associatie is te garanderen dat de aangeboden academische opleidingen gestoeld zijn op wetenschappelijk onderzoek. Dat betekent dat ook de huidige hogeschoolopleidingen van twee cycli onderzoeksgebaseerd moeten zijn.
“
Het wordt tijd de beschikbare onderwijstechnologie in te zetten voor de verbetering van de onderwijskwaliteit
’’
“Het formele kader is zoals gezegd in voorbereiding, zodat de concrete invulling van die academisering nog in de kinderschoenen staat. Wel is al duidelijk dat de onderzoeksondersteuning vooral voor de masters van belang zal zijn – de basiscursussen van een bachelor steunen nu eenmaal veel minder op nieuwe onderzoeksinzichten. Om dat proces op gang te trekken, hebben we opnieuw eerst een aantal bestuurlijke stappen gezet: onderzoekers uit de hogescholen zullen als waarnemer deel uitmaken van de Onderzoeksraad van de universiteit. Een aantal algemeen directeurs van de
hogescholen komen al op regelmatige basis samen in onze Associatieraad voor onderzoek. En net zoals voor de onderwijssamenwerking, is het van belang goed te weten waar we nu staan. Met die analyse van de sterktes en zwaktes en uitdagingen zijn we nu bezig.” “Uiteraard zal het academiseringsproces verder kunnen bouwen op onderzoekssamenwerking tussen faculteiten en hogescholen, die vaak al vele jaren bestaat. Belangrijk is dat de verschillende onderzoeksprofielen, van heel theoretisch tot toegepast, behouden blijven. Maar we mogen niet overhaast te werk gaan. Hogescholen hebben al een terechte bezorgdheid geuit. Alhoewel universiteiten en hogescholen eenzelfde drieledige opdracht hebben, ligt de klemtoon bij de meeste hogescholen wat meer op het onderwijs. We weten uit eigen ervaring dat het optillen van het onderzoeksniveau jaren tijd vergt… We moeten erover waken dat de inspanningen voor onderzoek niet gaan wegen op de uitstekende kwaliteit van het onderwijs aan onze hogescholen.”
Nog groeien? Of de associatie na de toetreding van GROEP T nog verder kan groeien? Rector Oosterlinck denkt dat “we bestuurlijk aan het maximum werkbare zitten. Darnaast telt onze associatie ruim 40% van de Vlaamse studenten hoger onderwijs. De spreiding van de geassocieerde instellingen over heel Vlaanderen impliceert anderzijds dat we ook andere schaalvoordelen dan die van de lokale samenwerking moeten realiseren. We denken daarbij aan het KULAK-concept: niet de Kortrijkse student komt naar Leuven, maar Leuven gaat naar de Kortrijkse student. Leuvense professoren geven er les, we maken gebruik van ‘virtuele’ onderwijsmethodes om de afstand te overbruggen. Er wordt al jaren over gesproken en het wordt nu inderdaad ook tijd de beschikbare onderwijstechnologie in te zetten voor de verbetering van de onderwijskwaliteit.” Karla Venken
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
NIEUWE INGENIEURSOPLEIDING IN 2004-2005
Wat is een 3 E-curriculum? Met de invoering van de Bachelor/Masterstructuur in de Technologische Hogeschool pakt GROEP T uit met een compleet nieuwe ingenieursopleiding. Die is niet langer opgevat in termen van vakken, maar wel van bekwaamheden om professioneel te kunnen (blijven) functioneren in de beroepspraktijk. De sleutelbegrippen in de nieuwe aanpak zijn de 3 E’s van Engineering, Enterprising en Educating. Eind september 2004 stappen de kersverse bachelors in het 3 E-curriculum.
M
et de 3 E-aanpak wordt het blikveld helemaal verlegd. Waar traditioneel van binnen – dwz vanuit vakgebieden en disciplines – naar buiten wordt gekeken, is het nu de beroepspraktijk die definieert wat er in de hogeschool moet gebeuren om bachelors en masters in spe voor te bereiden op de complexe taken en situaties waarmee ze later geconfronteerd zullen worden. Het 3 E-curriculum past volledig in deze competentiegerichte aanpak. Het uitgangspunt is dat je je als ingenieur tot een volwaardige en breed inzetbare professional kunt ontwikkelen als je ook over de bekwaamheden van een entrepreneur en een educator beschikt. Helemaal goed zit je als je deze kwaliteiten samen (ensemble) kunt beleven in een omgeving (environment), gekenmerkt door diversiteit en een pluraliteit van wereldvisies.
INNOVATIE
3 E’s + 2
4
Het nieuwe curriculum is niet alleen geconcipieerd vanuit de bekwaamheden van Engineering, Enterprising en Educating, het werkt er in zijn doelstellingen ook effectief naar toe. De toekomstige ingenieur exploreert bovendien eveneens de synergie tussen de 3 E’s en doet dit in dialoog met anderen en in interactie met zijn omgeving. Deze 3 E’s, hun synergie en de relatie met de omgeving vormen de bouwstenen van de opleiding. We noemen ze “competentiegebieden”, dit zijn clusters van vaardigheden, kennis en attitudes die je in de loop van de bachelor- en masterjaren opbouwt. De eerste 3 competentiegebieden komen overeen met
de 3 E’s van Engineering, Enterprising en Educating, het vierde en het vijfde competentiegebied hebben betrekking op resp. de synergie van de 3 E’s en hun relatie met de omgeving waarin de student zich ontwikkelt tot een startbekwame bachelor of master. Wat de doelstellingen betreft, beogen de competentiegebieden hetzelfde, nl. 1. de student een algemene academische vorming te geven, 2. hem/haar specifieke Engineering-, Enterprising- en Educatingbekwaamheden te verschaffen in de gekozen studierichting en 3. hem/haar voor te bereiden op de beoefening van wetenschap en technologie, de aanwending van de verworven competenties in het ingenieursberoep en het uitzetten van een levenslang leer- en ontwikkelingstraject.
“
De 3 E’s, hun synergie en de relatie met de omgeving vormen de bouwstenen van de opleiding
Verbreden en verdiepen
’’
Laten we de vijf competentiegebieden even van nabij bekijken. Bij ENGINEERING gaat het om een reeks
gemeenschappelijke opleidingsonderdelen rond de basiswetenschappen en hun overeenkomstige technologiegebieden en uiteraard – naargelang van de studierichting – een aantal richtingsspecifieke cursussen. Zowel in het derde bachelorjaar als in de masters zijn er keuze- en optievakken die de student toelaten een persoonlijk accent te leggen en zich ofwel te verdiepen in het gekozen technologiegebied ofwel te verbreden naar andere gebieden. Bij ENTERPRISING is sprake van een initiatie in het ondernemen, maar ook van bedrijfsbezoeken, een Enterprising game, een Small Business Project en een reeks cursussen over o.m. marketing, productie- en kwaliteitsmanagement, financieel management, human resources, enz. Bij EDUCATING horen een initiatie in Educating, interculturele dialoog, leren leren, anderen leren leren (coaching van eerstejaars) en verder communicatievaardigheden en English Excellence, een trainingsprogramma dat leidt tot een wereldwijd erkend taaldiploma. In de masterjaren wordt van de student verwacht dat hij/zij een persoonlijk ontwikkelingsplan opstelt over de leerinhouden en competenties waarin hij zich verder wil bekwamen. In het vierde competentiegebied worden de zgn. 3 E-projecten georganiseerd. Dit zijn geïntegreerde opdrachten waarin de studenten kennis, ervaringen en bekwaamheden uit de andere E’s samenbrengen. In de eerste bachelorjaren gaat het doorgaans om alledaagse technologische toepassingen of producten. In de hogere jaren maken ook de bachelor- en de masterproef deel uit van dit competentiegebied. Het vijfde competentiegebied heeft betrekking tot de ruimere omgeving (environment). Daarin worden de studenten uitgenodigd zich te verdiepen in de rol van de ingenieur als brug tussen natuur en cultuur. Aan de hand van seminaries, keuzevakken en zelfstudie denken ze na over de ethische, economische, ecologische en esthetische implicaties van hun handelen en leren ze omgaan met diversiteit en een pluraliteit van wereldvisies. Nieuw is dat de studenten ook persoonlijke ervaringen kunnen inbrengen.
Leerbelevenissen Binnen de competentiegebieden is niet langer sprake van uitsluitend contactonderwijs (hoorcolleges, oefeningen, practica). Er wordt ook plaats ingeruimd voor leerbelevenissen en zelfstudie. De leerbelevenissen zijn nieuw. Het zijn attractieve opdrachten met een grote mate van zelfstandig werk en een link met de beroepspraktijk. In het eerste jaar gaat het om smaakmakers die de interesse moeten opwekken voor wat verder aan bod komt (bedrijfsbezoeken bijvoorbeeld, maar ook sessies teambuilding, leuke laboratoriumopdrachten…). In de hogere jaren hebben de leerbelevenissen uiteraard meer om het lijf. Zo bestaan de 3 Eprojecten maar ook de bachelor- en de masterproeven grotendeels uit leerbelevenissen. Verder is er eveneens aandacht voor zelfstudie. Dit gebeurt in toenemende mate via e-learning. Ook hier levert de evolutie van de leer- en werkvormen een interessant beeld op. Zo is duidelijk vast te stellen dat het belang van contactonderwijs afneemt ten voordele van leerbelevenissen en zelfstudie. Deze evolutie illustreert de groeiende zelfactiviteit van de student en de toenemende verantwoordelijkheid voor het eigen leerproces. Een van de belangrijkste doelstellingen van het 3 E-curriculum is precies dat de ingenieur ook ondernemer van zijn leren wordt. Y.P. Naar een illustratie van Kamagurka en Herr Seele uit de GROEP T-brochure ‘Think big’.
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
Het Oriëntteam wil aankomende studenten meer keuzebekwaam maken. Vlnr: Leni Borremans, Ann Delarbre, prof. Marlies Lacante, Jonathan Feyaerts, Lieve Houwaer, Jos Loeckx, Sabine Vercruysse, Caroline Danneels en Reinhart Appels.
GROEP T INTRODUCEERT ORIËNTERINGSPROEF
De invoering van de bachelor/masterstructuur zorgt voor belangrijke nieuwigheden bij GROEP T. Een van de blikvangers is de oriënteringsproef en bijbehorend intakegesprek voor de nieuwe studenten. Geen verkapt toelatingsexamen of gecamoufleerde selectieprocedure maar wel een opportuniteit voor zowel de kiezende student als de ontvangende hogeschool om te zien of het ‘klikt’ tussen hen. De oriënteringsproef en intakegesprek komt er in 2004-2005 in de Technologische Hogeschool, een jaartje later in de Pedagogische Hogeschool.
D
e oriënteringsproef en het intakegesprek komen natuurlijk niet uit de lucht gevallen. Prof. dr. Marlies Lacante van het Centrum voor Motivatiepsychologie van de K.U. Leuven en adviseur van GROEP T’s “Oriëntteam” schetst een eerste belangrijke aanleiding. Die heeft alles te maken met een nieuwe visie op de studie- en de beroepskeuze. “We kennen in Vlaanderen een systeem van quasi onbeperkte doorstroming tussen het middelbaar en het hoger onderwijs. Dit leidt ongetwijfeld tot vele mislukkingen maar aan de andere kant geeft het de jongeren ook een grote verantwoordelijkheid om een keuze te maken en te beslissen over hun toekomst. Aangezien het er niet direct naar uitziet dat er de komende jaren veel aan die vrije doorstromingspolitiek zal veranderen, moeten we aan een betere keuzebegeleiding werken. Maak m.a.w. de jongeren meer keuzebekwaam zodat ze zelf én met kennis van zaken kunnen uitmaken welke studierichting het meest geschikt voor hen is. De omgeving, en daarmee bedoel ik de ouders, de leraren, de CLB’s maar ook de universiteiten en hogescholen moeten daarbij voorzien in de nodige input en begeleiding. De idee van een oriënteringsproef en intakegesprek moet in die context gezien worden. Wat kunnen wij als hogeschool doen opdat de jongeren de meest adequate keuze kunnen maken? Welke informatie moet ter beschikking zijn? Welke leerervaringen moeten zij beleven? Welke situaties moeten wij creëren? Dit is de grote uitdaging.”
Beleveniscultuur De tweede en al even belangrijke aanleiding is het nieuwe curriculum dat in de steigers staat. “Samen met de bachelor/masterstructuur voert GROEP T in 2004-2005 ook een compleet nieuw curriculum in”, legt Sabine Vercruysse, decaan en coördinator van het Oriëntteam uit. “Centraal in deze vernieuwingsoperatie staan de 3 E’s van Engineering, Enterprising en Educating. Het komt erop neer dat de ingenieur pas ten volle zijn professionaliteit en zijn persoonlijkheid ontwikkeld heeft, als hij ook over de kwaliteiten en eigenschappen beschikt van een ondernemer en een educator. De nieuwe curricula zijn zodanig opgevat dat ze niet alleen vertrekken vanuit de 3 E-competenties maar er in hun doelstellingen en competenties ook
effectief naartoe werken. De nieuwe programma’s zijn qua aanpak en invulling zo bijzonder dat ze een aangepaste oriënteringsproef en intake vrijwel noodzakelijk maken. Wij willen dat onze studenten goed weten waarvoor ze kiezen. De proef en het gesprek zullen dan ook doordrongen zijn van de 3 E-filosofie en bijbehorende beleveniscultuur en op die manier een voorafspiegeling zijn van de tijd die de student bij GROEP T zal meemaken.” “De oriënteringsproef en het intakegesprek zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden”, vervolgt Sabine Vercruysse. “Het intakegesprek dient precies om de resultaten van de proef te bespreken en de student feedback te geven. Na afloop moet het voor de student mogelijk zijn om ofwel zijn keuze te bevestigen ofwel een andere keuze te overwegen. Let wel, het is niet aan GROEP T om te zeggen ‘jij kunt de studie aan en jij niet, ga dus maar elders’. Integendeel, onze taak bestaat erin om de student via aangepaste informatie maar ook via concrete leerervaringen en belevenissen in staat te stellen een verantwoorde keuze te maken. De student beslist dus zelf over zijn toelating. Of – in 3 E-termen gesteld – de student wordt mee ondernemer van zijn eigen leren.”
Voedingsbodem De algemene doelstelling van de oriënteringsproef en het intakegesprek bestaat er volgens Sabine Vercruysse in om “uit te zoeken of er een goede ‘fit’ mogelijk is tussen enerzijds GROEP T met zijn specifieke visie en opleidingsprofiel en anderzijds de kiezende student met zijn interesses, motivatie, kennis en vaardigheden. Zal de student m.a.w. kunnen aarden in de voedingsbodem die GROEP T aanreikt, niet alleen om zelf te kunnen groeien maar ook om de voedingsbodem te verrijken? Daarnaast zijn er uiteraard nog tal van meer specifieke doelstellingen zoals verduidelijken van de 3 E-filosofie, kennismaken met de opleiding, de werkvormen, de begeleiding, checken van de voorkennis enz…” Niet alleen de student is gebaat bij deze operatie, ook de hogeschool. “De oriënteringsproef en het intakegesprek geven ons de kans om een volledig beeld te krijgen van de instroom en alle indicatoren te inventarisen die relevant zijn voor het latere studiesucces en
het welbevinden van de student”, meent Sabine. “De resultaten van de proef en het gesprek vormen meteen de aanzet tot het opzetten van een professioneel studentvolgsysteem met niet alleen een registratie van het studietraject maar ook van de begeleidingsbehoeften, supplementaire opleidingsnoden enz.” De hele operatie moet – nog steeds volgens Sabine – op termijn leiden tot een optimaliseren van de human resources van de studenten. “De meer dan 2 000 jonge mensen die bij GROEP T studeren – jongens en meisjes, Vlamingen en buitenlanders – vormen een onschatbaar menselijk potentieel, een bron van kwaliteit en talent. Als we dit kapitaal beter in kaart kunnen brengen, kunnen we het ook gerichter aanspreken en op die manier de persoonlijke ontwikkeling van al wie bij GROEP T studeert bevorderen. Zo komen we tot de kern van de 3 E-filosofie: de student in staat stellen zich ten volle te ontwikkelen om zo zijn essentie te ontdekken en te beleven.”
Wetenschappelijk Momenteel is het Oriëntteam volop bezig met de uitwerking van de proef en de intake. “Het ligt voor de hand dat we ons niet zullen beperken tot een paar testen of toetsen of vragenlijsten”, verduidelijkt prof. Lacante. “We denken bijvoorbeeld ook aan heel specifieke opdrachten en het creëren van belevenissen die de aankomende studenten laten proeven van de sfeer en de aanpak. Ook de infodagen worden volgens prof. Lacante best gekaderd in dit proces: “De infodagen zijn nu al opgevat als een halve dag bij GROEP T en als een voorsmaakje van wat je te wachten staat, dus als een eerste leerbelevenis. Je kunt ze dus perfect opvatten en opzetten als het eerste deel van de oriënteringsproef.” “De draagwijdte van deze onderneming maakt niet alleen een stevige projectplanning noodzakelijk maar ook een gedegen wetenschappelijke ondersteuning en opvolging”, besluit Marlies Lacante. “Het wordt nog een hele klus om vooraf exact de indicatoren te definiëren aan de hand waarvan je nadien kunt nagaan of je de gewenste doelen hebt bereikt. Maar als we daar eenmaal in geslaagd zijn, beschikken we over een in veel opzichten uniek instrument.” Y.P.
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
INNOVATIE
Eerst proeven, dan kiezen
5
3 000 KILOMETER ZONDER BRANDSTOF
GROEP T’er bij winnaars World Solar Challenge 2003 Van Darwin naar Adelaide, 3 010 kilometer. Zonder brandstof. Tijdens de belangrijkste race voor zonnewagens strijden 50 teams uit de hele wereld om als snelste Australië te doorkruisen. Op 22 oktober 2003 passeerde het Nuon Solar Team na 30 uur en 54 minuten als eerste de finish. Onder hen Raphaël Janssens, laatstejaars ingenieur bij GROEP T.
I
n 1987 organiseerde de Deen Hans Tholstrup de eerste World Solar Challenge. Met dit wereldkampioenschap voor racewagens op zonne-energie ontstond meteen een internationaal platform voor de promotie van duurzame energiebronnen. In 2001 eindigde het Nederlandse team met de racewagen ‘Nuna I’ op de eerste plaats. Dit jaar won het 13-koppig studententeam opnieuw. Meer nog, Nuna II brak alle records. “We reden niet alleen het snelheidsrecord aan flarden met een tijd van 30 uur en 54 minuten, het team dat tweede finishte had zo maar eventjes één uur en 43 minuten achterstand. Bovendien brak Nuna II het dagafstandsrecord en behaalde de snelste gemiddelde topsnelheid: 97.02 km per uur”, aldus een enthousiaste Raphaël.
STUDENT
Twaalf Nederlanders, één Belg “Eind oktober 2002 vernam ik dat, o.l.v. de Technische Universiteit van Delft, opnieuw een studententeam aan de World Solar Challenge zou deelnemen. Aangezien er zich geen Belgisch team aangemeld had, heb ik mij prompt bij onze noorderburen ingeschreven. Na een reeks sollicitatiegesprekken werden uiteindelijk twaalf
Nederlanders en ikzelf geselecteerd.” Raphaël sloeg hiermee twee vliegen in één klap want naast een retourticket voor Australië had hij meteen een gedroomd onderwerp voor zijn eindejaarsproject als ingenieur Elektromechanica. “Tijdens de race was ik verantwoordelijk voor de telemetrie. Nuna II bevat een hele reeks sensoren die alle elektrische systemen in de gaten houdt. Die sensoren geven via telemetrie informatie over o.a batterijspanning, inkomende power en snelheid door aan Mission Control. Mission Control is de belangrijkste volgwagen die permanent contact onderhoudt met satellieten en omliggende vliegvelden voor de meest actuele weersgegevens. De volgwagen beschikt ook over een eigen weerstation dat luchttemperatuur, windsnelheid en windrichting meet. Al die gegevens worden ter plekke verwerkt in een strategisch computerprogramma dat de coureur op elk moment precies kan vertellen welke snelheid hij moet aanhouden om zo efficiënt mogelijk te rijden. In volle zon snel doorrijden of de batterijen opladen voor het wolkendek dat er misschien aankomt”, verduidelijkt Raphaël. Mission Control is maar één van de wagens van het konvooi dat Nuna II begeleidt. “Een scoutwagen rijdt steeds vooruit en verwijdert obstakels zoals dode die-
6
ren van de weg”, vertelt Raphaël. “Daarna volgt een meteowagen die 100 km voor Nuna II uitrijdt en de weersomstandigheden meet. Achter de racewagen volgt een camper, met daarin alle benodigdheden van het team. Die doet dienst als rustplaats voor de coureurs en het support team. Ons support team bestond voornamelijk uit Australische studenten en was meerdere malen onmisbaar voor het welslagen van de race. Het wedstrijdreglement schrijft bijvoorbeeld voor dat de race elke dag tussen 8 uur en 17 uur gereden moet worden. Om het even waar een zonnewagen zich bevindt, om 17 uur wordt er gestopt en moet het support team een kamp opslaan. Zonder inheemse expertise en terreinkennis lukt je dat nooit.”
“
Nuna II brak het snelheidsrecord, het dagafstandsrecord en behaalde de snelste gemiddelde topsnelheid: 97.02 km per uur
Het geheim van Nuna II
’’
“Wij hebben geleerd uit de ervaringen van onze voorgangers”, vervolgt Raphaël. “De Nuna II is de verbeterde versie van haar grote zus. Het profiel en de wielgeometrie werden geoptimaliseerd waardoor de wagen nog eenvoudiger door de lucht glijdt en dus met minder energie een hogere gemiddelde snelheid kan halen. De cockpit werd kleiner gemaakt, waardoor de coureur er nog maar net in past en half liggend, met 2 pookjes naast zijn lichaam, moet sturen. De carrosserie werd lichter en de neus hoekiger en scherper, waardoor meer ‘space grade’ zonnecellen geplaatst konden worden. En ook de software die in aanzienlijke mate bijdroeg tot de winnende strategie van de vorige race, werd voor Nuna II geperfectioneerd om nóg efficiënter en sneller te kunnen racen.”
De race “Eén dag voor de race moesten alle teams deelnemen aan de kwalificatieronde”, vertelt Raphaël. “Op het Hidden Valley Race Circuit reed iedere wagen eerst een zogenaamde ‘flying lap’, dit is een ronde ter opwarming, om dan tegen volle snelheid over de start te gaan en een kwalificatieronde te rijden. Wij eindigden op de tiende plaats. Niet fantastisch om te beginnen, maar we zouden nog genoeg kansen krijgen om de andere teams in te halen.” En inderdaad, de volgende dag liet Nuna II al negen teams achter zich. “We eindigden als eerste, met een voorsprong van 42 km. Voor de coureurs was het een hel, want zij moesten in de cockpit opboksen tegen temperaturen van 50°C en daarbij continu geconcentreerd blijven. Gelukkig mocht ieder team 4 coureurs inschrijven die elkaar gedurende de race konden afwisselen.” Ondanks 2 lekke banden, kon de Nuna II haar koppositie behouden tot aan de finish, 4 dagen later op Victoria Square in Adelaide. Na afloop van de race werden de zonnewagens op Victoria Square tentoon gesteld, knalden de champagnekurken en werd er gefeest tot zonsopgang. Sofie Claessens Raphaël Janssens was verantwoordelijk voor de telemetrie van de winnende zonnewagen.
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
Na afloop van hun module presenteerden de tweedejaars hun resultaten op een infobeurs.
INNOVATIE
COMPETENTIEGERICHT LEREN IN DE LERARENOPLEIDING
Werken in modules: intensief en leerrijk
7
Vier jaar geleden besloot de Pedagogische Hogeschool rond een aantal basiscompetenties van de startbekwame leraar te werken in de vorm van gemeenschappelijke modules. Geen klassiek contactonderwijs meer, maar wel projecten waarin de studenten in team werken aan concrete taken, niet zelden in opdracht van externe organisaties of instanties. Binnen het onderwijslandschap van de hogescholen in Vlaanderen was deze competentiegerichte aanpak baanbrekend. Ondertussen is er aan de modules al heel wat gesleuteld, maar alles kan beter en daarom hebben we de mening gevraagd van een aantal eerste-, tweede- en derdejaarsstudenten. We peilden naar hun reactie over de eerste module. Daarin werkten de studenten aan de belangrijke basiscompetentie “de leraar als begeleider van leerprocessen”.
W
e laten eerst Martine aan het woord, die heeft gekozen voor leraar Secundair Onderwijs Talen. Ze zit in het eerste jaar. “Ik vond het zeer positief dat wij direct, bij het begin van het jaar, in verschillende klassen observaties konden gaan doen. Dat eerste contact met de scholen gaf je ook de mogelijkheid om zeer vlug je studiekeuze te beoordelen en je eventueel te heroriënteren. In een groep werken met allemaal mensen die je niet kent en die een verschillende opleiding volgen, vond ik zeer verrijkend. Elk groepslid bracht iets naar voor waaraan de anderen niet noodzakelijk gedacht hadden. De hoorcolleges waren ook zeer interessant, vooral die over het klasbeeld en de onderwijsstijlen. Door de besprekingen van concrete casussen en voorbeelden hebben wij bovendien de kans gehad om al een bepaalde terminologie te ontdekken: de eindtermen, de leerplannen, het hoekenwerk, het contractwerk enz.”
“Dankzij deze module heb ik veel geleerd en veel onbekende aspecten van het leraarsberoep ontdekt. Ik denk dat GROEP T dat concept verder moet ontwikkelen en doortrekken in de hele opleiding. Het is van groot belang, vooral voor mensen die nog over hun keuze twijfelen. Het zou ook in andere opleidingen heel nuttig kunnen zijn.” De eerste module van het tweede jaar heeft als thema “Differentiëren en remediëren”. Hierover bericht Thierry, student lerarenopleiding Lichamelijke Opvoeding. “We hebben onderzoek gedaan binnen een klas, gesproken met leerkrachten en directie om zo een beter beeld te krijgen over hoe gedifferentieerd en geremedieerd wordt in de klas en in de school. We hebben over deze opdrachten een mondelinge presentatie gegeven. We hebben ook de activiteiten bestudeerd van een buitenschoolse organisatie en op een infobeurs deze instantie gepromoot. Ik heb van dit project veel geleerd.”
Intensief werken Toch vond Martine dat er bij het projectwerk nogal wat stress komt kijken. Dat was volgens haar vooral te wijten aan de inhoud van het blokboek die op het eerste zicht vrij ingewikkeld leek. “Ik zag niet direct het verband tussen de casusbesprekingen en de observaties zelf. Er werd ook veel gevraagd waardoor de ter beschikking gestelde tijd soms te kort was, vooral voor de eindpresentatie.”
De derdejaars werkten over “Evalueren en rapporteren in het licht van zorgverbreding”. Sofie, toekomstige kleuteronderwijzeres vertelt: “In deze module leerden we hoe we een procesgericht kindvolgsysteem voor kleuters moeten opstellen. We kregen drie kindvolgsystemen te zien en hieruit mochten we dan voor onszelf opmaken welk het interessantste was. Dit hebben we dan ook dadelijk in onze eerste stage mogen uitproberen.” Saskia , bijna onderwijzeres, voegt daar aan
toe: “De module was zeer leerrijk. Een dikke proficiat voor de organisatoren! De planning liep gesmeerd en alle studenten wisten perfect waar ze wanneer moesten zijn. Dat was erg aangenaam. Ook de sprekers waren deze keer zeer efficiënt gekozen! Een van de uitblinkers was het schitterende gastcollege over begeleiding vanuit het CLB. De open opdracht en het imiteren van een oudergesprek lieten ons de vrijheid om de verworven kennis op een creatieve manier te verwerken.” En Evy, die in het derde jaar Biotechniek, Land- en Tuinbouw zit, vindt dat er tijdens de module meer leerstof wordt overgebracht dan je wel denkt. Alleen valt het niet op. Het is volgens haar veel interessanter om al die leerstof aangeboden te krijgen in een module dan in een gewone les. Er is altijd een praktische opdracht die ermee samenhangt. Joke uit de Afdeling Wetenschappen besluit als volgt: “Je mag, kan en soms moet je er heel zelfstandig werken. We zijn een vooruitstrevende en toekomstgerichte hogeschool en dit merk je vooral in zaken zoals modules maar ook in het metawerk, het elektronisch leerplatform Blackboard en de hele manier van werken: meer zelfstandig, meer in team. We zullen deze kennis en de ervaring binnenkort als leraar zeer goed kunnen gebruiken. En we hebben dan misschien wel een stapje voor op de anderen.” John Caluwaerts INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
JONGEREN SENSIBILISEREN VOOR MICRO-ELEKTRONICA
Steel de show met chips “Jongeren van vandaag tonen de technologie van morgen”, zo luidt het motto van JobsAT, een nieuw project wetenschapsinformatie van de Stichting Roger Van Overstraeten. Het initiatief wil jongeren en leraren meer inzicht geven in de microelektronica en haar toepassingen en tegelijkertijd hun ondernemerszin bevorderen. Ook de lerarenopleiding van GROEP T is actief bij het project betrokken. Studenten zullen educatief materiaal ontwikkelen waarmee zij in de latere beroepspraktijk hun leerlingen kunnen sensibiliseren voor geavanceerde technologie.
J
obsAT is de opvolger van “Chip! Chip! Chip! Hoera!”, het atelier waarin kinderen de wondere wereld van de chip ontdekken en ze zelf hun eerste schakelingetje bouwen. Het nieuwe project gaat evenwel een stap verder: de jonge deelnemers krijgen niet alleen de kans om een stukje spitstechnologie te bestuderen, de eigenlijke opdracht bestaat erin om een concrete showcase te maken, een opstelling of constructie die een plaats krijgt in het nieuwe bezoekerscentrum van IMEC. Bovendien wordt van de deelnemers verwacht dat ze zich organiseren in een minionderneming en ze een dossier met offerte indienen om de opdracht die door IMEC is aanbesteed in de wacht te slepen. Technologie en ondernemerschap gaan in het nieuwe project hand in hand.
PROJECT
Niveau- en netoverschrijdend
8
De initiatiefnemer is ook dit keer de Stichting Roger Van Overstraeten, genoemd naar de een paar jaar overleden oprichter en directeur van IMEC. IMEC is het Interuniversitaire Micro-Elektronica Centrum in Leuven, een onderzoeksinstituut met wereldfaam op het gebied van de micro-elektronica. De Stichting heeft als missie jongeren te stimuleren voor een technischwetenschappelijke studie en voor een latere job als wetenschapper of ingenieur in de sector van de informatie- en communicatietechnologie (ICT). De geïntegreerde schakeling of chip is het hart van de ICT en illustreert voortreffelijk de schier onbeperkte mogelijkheden van de technologie. Aan het project werken verder mee: IMEC zelf, die technisch-wetenschappelijke knowhow levert en zijn in aanbouw zijnde bezoekerscentrum ter beschikking stelt; het Netwerk Technologische Opvoeding Basisonderwijs (TOBO) dat al jarenlang het technisch onderwijs in Vlaanderen promoot; het departement Handelswetenschappen van de Katholieke Hogeschool Kempen dat een ruime ervaring heeft met small business projects; en ten slotte de lerarenopleiding van GROEP T die ook al betrokken
was bij het “Chip! Chip! Chip! Hoera!”-project. JobsAT kadert in het actieplan Wetenschapsinformatie en innovatie van de Vlaamse regering en wordt gesubsidieerd door onderwijsminister Marleen Vanderpoorten en economieminister Patricia Ceysens.
Jongeren voor jongeren “Jongeren warm maken voor wetenschap en technologie is geen simpele klus”, zegt Luc Vingerhoets, docent in de lerarenopleiding bij GROEP T en coördinator van JobsAT in de hogeschool. “Bovendien gaat het bij IMEC om heel geavanceerde technologie die niet zomaar toegankelijk is voor de leek. Wetenschappers en ingenieurs die dagdagelijks met deze complexe materie bezig zijn, slagen er niet altijd in om hun boodschap te vertalen naar een jong publiek. Dus besloot de Stichting Roger Van Overstraeten het over een andere boeg te gooien en het initiatief aan de jongeren over te laten. Laat met andere woorden de jongeren zelf de geavanceerde technologie ontdekken en demonstreren aan hun leeftijdsgenoten. Zo zal de boodschap tenminste overkomen en aansluiten bij de leefwereld en het kennispeil van het doelpubliek.” Om de opdracht nog aantrekkelijker te maken voegden de organisatoren er nog een belangrijke dimensie aan toe: het ondernemerschap, gekoppeld aan een zo hoog mogelijk realiteitsgehalte. Dit gaat als volgt: net zoals het er in de “echte” wereld aan toe gaat, zal IMEC een aanbesteding uitschrijven voor de showcases. De deelnemers aan JobsAT zullen het aanbestedingsdossier aandachtig moeten bestuderen om vervolgens een aantrekkelijk voorstel te kunnen indienen. Wordt hun voorstel goedgekeurd, dan krijgen ze een contract en een budget en wordt een timing afgesproken waarbinnen het resultaat opgeleverd moet worden.
Exposeren in het bezoekerscentrum
het nieuwe bezoekerscentrum wordt een ruimte ingericht rond het thema “Jongeren van vandaag tonen de technologie van morgen.” De showcases krijgen er een vaste plaats. Er komt ook een speciale website over het project die zal worden geïntegreerd in de site van het bezoekerscentrum. Voor de studenten van de lerarenopleiding ziet Luc Vingerhoets niets dan voordelen. “De voorbije jaren hebben we al meegewerkt aan succesvolle experimenten om toekomstige leraren educatief materiaal te laten ontwikkelen over chips. Zowel de studenten als de leerlingen die de lessen hebben gevolgd waren telkens heel enthousiast. Het nieuwe project bouwt verder op deze ervaringen en zal ervoor zorgen dat onze studenten een nog betere basiskennis hebben om de technologie in hun latere beroepspraktijk daadwerkelijk aan bod te laten komen. Ze zullen trouwens ook kunnen beschikken over aantrekkelijk didactisch materiaal en educatieve producten. Daar komt nog bij dat dankzij dit project de leraren in spe ertoe aangezet worden innovatief en ondernemend te zijn, wat hun later functioneren alleen maar ten goede kan komen.” “Ook voor de hogeschool biedt JobsAT een belangrijke toegevoegde waarde”, besluit Luc Vingerhoets. “Het project verenigt wetenschappers en ingenieurs van IMEC, leerkrachten uit het TOBO-netwerk, studenten en docenten van twee hogescholen en de Stichting Roger Van Overstraeten die op haar beurt nauwe banden heeft met universiteiten, ondernemingen en onderzoeksinstellingen. We zijn dus niet alleen bedrijvig in een toekomstgerichte sector maar bevinden ons ook in uitstekend gezelschap.” Y.P. “JobsAT” loopt van oktober 2003 tot eind december 2005. Meer informatie bij de Stichting Roger Van Overstraeten: e-mail:
[email protected], site: www.stichting-rvo.be.
De oplevering van de showcases gebeurt bij IMEC. In
Jo De Cuyper, algemeen directeur van de Stichting Roger Van Overstraeten (Imec) en Luc Vingerhoets, lector bij GROEP T: “Het JobsAT-project laat jongeren de micro-elektronica ontdekken en demonstreren aan hun leeftijdsgenoten”. INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
Nick Vanmechelen, Ine Vandermeulen en Dimitri Van ’t Hof bereiden zich voor op een carrière als ondernemende leraar.
SMALL BUSINESS PROJECTS IN DE PEDAGOGISCHE HOGESCHOOL
Een aantal eerstejaarsstudenten van de lerarenopleiding van GROEP T zetten vorig jaar hun eigen bedrijfje op. TIP-TOP verkocht verkeersproducten en E-vents organiseerde een grootse fuif. Ze besloten ook dit academiejaar hun activiteiten verder te zetten. We praatten met Nick Vanmechelen, Ine Vandermeulen, Dimitri Van t’Hof, Helen Kippens en met Bernadette Meeus, docente Economie in de Pegagogische Hogeschool. Zij zijn vol lof over het initiatief van onderwijsminister Marleen Vanderpoorten om de Vlaamse scholieren meer ondernemend te maken. Hun advies: “begin bij de leraren!”
T
IP-TOP en E-vents zijn allebei voorbeelden van een Small Business Project (SBP): studenten starten een eigen bedrijfje op, en leren zo al doende de knepen van het ondernemersvak. Een businessplan opzetten, een product ontwikkelen, aandeelhouders zoeken, de boekhouding verzorgen… Het hoort er allemaal bij. Voor elk project wordt bovendien een peter uit de bedrijfswereld gezocht. De Small Business Projects worden gesteund door de Vlaamse Jonge Ondernemingen, een organisatie die het ondernemerschap bij jonge Vlamingen wil stimuleren. Maar waarom is dit nu een deel van de lerarenopleiding? “Wij volgen allemaal economie als keuzevak, dus het past wel binnen dat kader”, legt Ine uit. “We passen eigenlijk gewoon de theorie toe op de praktijk. Bovendien zal deze ervaring erg nuttig zijn als we later zelf leerlingen begeleiden bij een mini-onderneming of andere projecten.” “Dat klopt”, knikt Bernadette Meeus, “maar we willen ook het ondernemerschap in zijn ruimste zin stimuleren bij de studenten. Het gaat dus niet enkel over het functioneren binnen een onderneming, maar ook over het ondernemend zíjn. Creativiteit, ideeën ontwikkelen, verder dan de klas leren denken… dat zijn allemaal vaardigheden die een leerkracht zeker kan gebruiken. Bovendien wilde ik de studenten voor het werkcollege echt zelf aan de slag laten gaan.” Dat is ook gebeurd. E-vents organiseerde vorig jaar een fuif en verkocht snoep. Dit jaar staan er twee excursies op het programma en willen ze nog eens een fuif op poten zetten. TIP-TOP ging het in een andere richting zoeken: zij verkopen veiligheidsproducten voor voetgangers en fietsers. Nick vertelt waar het idee vandaan kwam: “België
scoort heel slecht op het vlak van verkeersveiligheid, en daar wilden wij iets aan doen. Met reflecterende slap-wraps die je om je pols kan slaan kan je de zichtbaarheid van de zwakke weggebruikers gevoelig verbeteren, en kinderen vinden het nog fijn om ermee te spelen ook.” Eén van de hoogtepunten van hun project was de ontmoeting met toenmalig Minister van Verkeer Steve Stevaert. “Op aanraden van onze peter hadden we hem een brief gestuurd waarin we ons project voorstelden”, legt Ine uit, “en toen werden we uitgenodigd. Hij was bijzonder vriendelijk, en ook erg enthousiast over ons project.” Dit jaar wil TIP-TOP met een Diestse lagere school een groots verkeersevenement op poten te zetten. Nick: “We gaan daar onze producten verkopen, maar er zullen ook verkeerslessen zijn voor kinderen van de kleuterklas tot het zesde leerjaar: hoe de straat oversteken, leren wat de verkeerslichten en de verkeersborden betekenen... ” “De praktijkervaring die je opdoet is van onschatbare waarde”, zegt Dimitri. “Het geeft je ook een heel ander perspectief op de theorie die je in de klassieke lessen krijgt. Die kennis kunnen we later aan onze leerlingen doorgeven.” Nick gaat akkoord: “De ene onderwijsvorm vult de andere aan. Ik vind het echt een ideale combinatie.” Zowel E-vents als TIP-TOP konden vorig jaar winst boeken, en ze zijn van plan het dit jaar nog beter te doen. Helen weet hoe: “Kom allemaal naar onze volgende fuif!” Katleen Craenen
Wil je INGENIEUR of LERAAR (m/v) worden? Kom het nu al eens beleven! Een infodag die je moet méé-maken: SPECIAAL VOOR SID-IN BEZOEKERS: Woensdag 25 februari 2004 (tijdens de Ondernemersdag)
VERDER OOK OP: Zaterdag 27 maart 2004 Zaterdag 24 april 2004 Zaterdag 15 mei 2004
INFO- EN INSCHRIJFDAGEN: Zaterdag 26 juni 2004 Zaterdag 28 augustus 2004 Zaterdag 18 september 2004 Telkens van 13.30 tot 17.30 uur op Campus Vesalius, Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven
WAT MAG JE VERWACHTEN? een individueel onthaal activiteiten en gesprekken in kleine teams interactieve demo’s en leerbelevenissen persoonlijk contact met docenten begeleiding door studenten alle info over de bachelor/masterstructuur een voorsmaakje van onze cultuurparels een leuke verrassing na afloop
RESERVEER JE INFODAG Bel: 016-30 10 30 E-mail:
[email protected] Surf naar: www.groept.be, klik op “Infodagen” Ook ouders, vriend of vriendin zijn welkom!
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
PROJECT
Stimuleren ondernemingszin begint bij de leraar
9
DOCENT
Anne-Marie T’Sas, doctor in de Theologie en lector Godsdienst in de lerarenopleiding: “Het leuke bij GROEP T is dat je elkaar kunt bevragen in een pluraliteit van wereldvisies”.
10
DOCENT IN DE KIJKER
God zoeken is een belevenis Ze studeerde filosofie in Antwerpen, theologie in Leuven, was zes jaar actief als pastoraal werker in de Antwerpse binnenstad – nota bene een van de eerste betaalde vrouwen in die functie – ze doctoreerde aan de Freie Universität Berlin en publiceerde twee boeken over spiritualiteit en theologie. Sinds 1998 is ze verbonden aan de Pedagogische Hogeschool van GROEP T als lector Godsdienst. Haar droom: een kinderboek en kinderliedjes schrijven. Een portret van dr. Anne-Marie T’Sas.
A
nne-Marie T’Sas catalogeert zich niet bij de theologen maar evenmin bij de lesgevers in de letterlijke betekenis van het woord. Haar vak “geef” je niet. Wat haar bezighoudt, dat zoek je. “Ik ben een Godszoeker van nature, altijd geweest”, klinkt het. “En in die zoektocht wil ik mijn studenten meenemen. Uit ondervinding weet ik dat kleuteronderwijzers en –onderwijzeressen in spe daar extra ontvankelijk voor zijn. Hun opleiding is de meest ‘holistische’ van de lerarenopleidingen. Naast intellectuele capaciteiten is er ook ruimte voor gevoelsmatige en ervaringsaspecten. Waarmee ik niet wil zeggen dat theorie onbelangrijk is. Integendeel, ik bied de studenten een stevig theoretisch pakket aan. Maar daar blijft het niet bij. God zoeken is voor mij meer dan een intellectuele oefening. Het is een belevenis die appelleert aan telkens andere facetten van je menszijn. Verwondering en bewondering, voelen en ervaren zijn daarbij even belangrijk als weten en kennen. Wie veel met kinderen omgaat, heeft daar meer affiniteiten mee.”
de meest filosofische richting in de theologie. Tegelijkertijd stortte ze zich met veel enthousiasme op het Duits, zodat ze na twee jaar een proefschrift in een vlekkeloze academische taal kon afleveren. Al tijdens haar doctoraatswerk ondervond Anne-Marie de beperktheden van de zuiver cognitieve benadering. Ze stootte ook op de grenzen van de taal en het menselijk bevattingsvermogen als het erom gaat over een God te spreken die in alles aanwezig is maar tegelijkertijd alles overstijgt. Anderzijds zag zij eveneens in hoe gemakkelijk dergelijke niet-verifieerbare concepten te manipuleren zijn voor meer profane doeleinden. Hoe vaak is “Gott mit uns” – en niet met de anderen – niet misbruikt als rechtvaardiging voor alles behalve goddelijk geïnspireerde belangen of handelingen? Tijdens haar zoektocht evolueerde Anne-Marie naar een meer spirituele en meditatieve benadering. God zoeken in muziek, in kunst, in jezelf en in de dialoog met anderen.
Berliner Luft
Dialoog is een sleutelbegrip in Anne-Maries zoektocht. Dialoog gekoppeld aan vraagstelling, want het is pas door elkaar te bevragen dat een boeiende conversatie kan ontkiemen. “Ik moedig inderdaad mijn studenten aan elkaar te bevragen. Dit veronderstelt niet alleen dat je zelf je verhaal doet, maar ook dat je naar andermans verhaal luistert. Het leuke bij GROEP T is dat je elkaar kunt bevragen in een pluraliteit van wereldvisies, in een omgeving gekenmerkt door diversiteit maar ook door respect voor elkaars verhaal. Ik onderhoud bijvoorbeeld uitstekende contacten met m’n collega’s Niet-confessionele zedenleer. Waarom zouden we geen discussieplatform Wereldvisies opzetten? Of een interreligieuze dag organiseren in de module Intercultureel onderwijs?” Overigens beschouwt Anne-Marie dialogeren helemaal niet als een vrijblijvende bezigheid. “De plurali-
Anne-Maries wereld veranderde ingrijpend toen ze in 1990 naar Berlijn trok met een beurs van de Konrad Adenauer Stiftung. Ze had geen beter moment kunnen kiezen. De DDR was net ter ziele gegaan, het IJzeren Gordijn neergehaald, kortom een woelige maar boeiende periode brak aan voor een jonge zoekende doctoranda. Anne-Marie werkte aan de Freie Universität in het westelijk gedeelte maar bracht de meeste tijd door in Oost-Berlijn. Ze herinnert zich nog levendig de geanimeerde gesprekken met de “Ossies”, de verhitte discussies over verleden, heden en toekomst na de val van de muur. Midden het gewoel van een stad die zichzelf terugvond, tastte Anne-Marie de grenzen van Gods personaliteit af, een abstracte thematiek uit de systematische theologie, INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
Interreligieuze dag
teit van wereldvisies die wij bedoelen is veel meer dan het louter naast elkaar bestaan van meningen en standpunten waarbij iedereen de kop tussen de schouders trekt om niemand voor het hoofd te stoten. Dialoog is engagement. Als jij je eigen plek op de filosofische landkaart niet inneemt, verhinder je eigenlijk ook de anderen om dat te doen. Dat is pas intolerant. Vandaar m’n stelling: het mooiste cadeau dat je iemand kunt geven is wie je filosofisch en religieus zelf bent.” Liefde is een ander sleutelbegrip in Anne-Maries spiritualiteit. “Liefde is de kern van het Christendom. Daar bouw ik op. Die liefde deel ik met humanisten en vrijzinnigen maar ik relateer ze wel aan een goddelijk principe. God beminnen is ook je medemens beminnen én houden van jezelf. Er zijn nog altijd spirituele bewegingen die die drie dingen tegen elkaar uitspelen. ‘Je kunt niet van God houden en tegelijk van jezelf’ klinkt het dan of ‘je kunt niet van de ander houden en tegelijk van jezelf’. Daar kan ik mij in eer en geweten niet achter scharen.” Volgens Anne-Marie begint de zoektocht naar God met de vraag: “Wie ben ik?”. In haar roman “Het lied van de aarde” is het hoofdpersonage Myra uitgenodigd als gastspreker op een internationaal congres. Ze arriveert in een reusachtige villa maar er is niemand. Enkel in de wachtkamer treft ze een aantal mensen aan maar die zijn versteend. Bij dit gezelschap wenst Myra niet te blijven, dus loopt ze weg. Ze komt op een groot plein waar tal van wegen op uitgeven. Ze moet een keuze maken. Wat later ziet ze in een spiegelzaal haar gezicht ontelbare keren weerkaatst en vervormd. Opnieuw zal zij moeten kiezen. Bij elke keuze die zij maakt vindt ze een ander stuk van zichzelf en zet ze een stap verder in haar spirituele zoektocht. Tot ze een klein bronzen beeldje ontmoet van een kind. “Waarom leven wij?” staat eronder gegrift. Die vraag wil ze meenemen en anderen aanreiken… Y.P.
LERAARS IN SPE TREKKEN OVER DE GRENZEN
Stagiaires nemen school over op Curaçao Je bent laatstejaars in de lerarenopleiding en je wil wel eens wat anders. Dan heeft GROEP T een schitterende opportuniteit voor jou: de zelfstandige buitenlandse stage. Gedurende zes tot negen weken voer je zelfstandig de taken van een leraar uit. Op zichzelf niets spectaculairs, ware het niet dat je school zich aan de andere kant van de wereld bevindt. Op 28 februari 2004 vertrekken Sandra Michaux en Leen Vandermeiren voor twee maanden naar Curaçao. Ze nemen er de twee klassen over die hun school rijk is.
V
Ver, exotisch, Nederlands Aan de stage van Sandra en Leen gaat een jaar voorbereidingswerk vooraf. “Het was Nele Verboven, coördinator van de buitenlandse stages, die ons op het idee bracht”, zegt Leen. “We wisten natuurlijk al langer dat derdejaars in de lerarenopleiding elk jaar in de verste uithoeken van de wereld stage lopen, maar het was pas toen we concreet zagen wat de mogelijkheden waren dat we ons realiseerden welke enorme opportuniteit zich voordeed.” Beide jongedames zetten aanvankelijk hun zinnen op Spanje maar zagen vlug van die bestemming af. “Naar Spanje kunnen we nog heel ons leven met vakantie”, lacht Sandra. “Bovendien stonden ze daar niet te
springen om Vlaamse stagiaires met beperkte kennis van het Spaans in hun kleuterklassen los te laten. Dus gooiden we het over een andere boeg. We zouden op zoek gaan naar verre bestemmingen waar je je toch met Nederlands uit de slag kunt trekken. Zo beland je automatisch bij de Nederlandse Antillen: Aruba, Curaçao… ver, exotisch én Nederlands.” “Dat we zo veel belang aan het aspect taal hechten, is geen toeval”, verduidelijkt Leen. “Het is ook niet zomaar een gemakkelijkheidsoplossing. Taal is enorm belangrijk in de kleuterklas. Heel wat activiteiten gaan over taal of zijn opgebouwd rond het spelen met taal. Een kleuterjuf is de hele dag creatief met taal bezig. Om professioneel de taak van een kleuteronderwijzer(es) over te nemen moet je ook wat taal betreft stevig in je schoenen staan. Daarom richtten we onze blik op de Nederlandse Antillen.”
Drie thema’s, zes uitstappen Maar ook deze zoektocht liep niet van een leien dakje. Sandra en Leen schreven tientallen brieven, stuurden een veelvoud aan e-mails rond en besloten uiteindelijk rechtstreeks te telefoneren. Na herhaalde pogingen hapte uiteindelijk de Chispita-school in Juliandorp, vlakbij Willemstad op Curaçao, toe. Het duo kreeg meteen de twee klasjes aangeboden die de school rijk is: die van de tweeënhalf- tot driejarigen en die van de vier- tot vijfjarigen. “Het komt erop neer dat wij eigenlijk de hele school overnemen”, zegt Sandra. “Niet alleen de activiteiten in de klas maar bijvoorbeeld ook de uitstappen. Een van de leraressen van de school zal als onze stagebegeleider wel een oogje in het zeil houden, maar het eigenlijke werk gebeurt door ons.” Leen geeft een overzicht van de taken: “De schooltijd begint om 7.15 uur en duurt tot 13.30 uur. Daarna is het te warm en zoekt iedereen koelere oorden op. De school verwacht dat we tijdens onze stage drie grote thema’s behandelen: beroepen, Pasen en ‘ons eiland’.
Per thema moeten we twee uitstappen voor de kleuters organiseren. Al de rest is vrij: inhoudelijke invulling, materiaalkeuze, pedagogisch-didactische aanpak. Veel zal natuurlijk afhangen van de situatie en de mogelijkheden ter plaatse. Daar hebben we nu nog niet echt zicht op.”
Vriendelijk en gastvrij Over de levensomstandigheden ter plaatse zijn Sandra en Leen wel goed geïnformeerd. “We verblijven in een bungalow op loopafstand van de school. Er is telefoon, fax en een internetaansluiting, dus blijven we gemakkelijk in contact met het thuisfront. De bevolking op Curaçao is erg vriendelijk en gastvrij. Wat wel enigszins tegenvalt is de levensduurte. Logement bijvoorbeeld is peperduur evenals tal van andere producten. Een studentenkamer kost algauw 500 euro per maand. Ook de reiskosten lopen op want Curaçao is niet bepaald een drukke vakantie- of businessbestemming. We hebben tijdens de vakantie allebei twee maanden hard gewerkt om het nodige geld bijeen te krijgen. Een andere factor die we minder onder controle hebben is het klimaat. Als wij daar arriveren is het volop zomer met tropische temperaturen. Dat wordt even wennen.” Zoals de andere zelfstandige stagiaires bij GROEP T stellen Sandra en Leen tijdens hun stage op Curaçao een portfolio samen. Daarin houden ze nauwkeurig bij wat ze allemaal gepresteerd hebben, aan welke basiscompetenties van de startbekwame leraar ze meer in het bijzonder gewerkt hebben, wat de begeleiding ter plaatse ervan vond enz. Er is afgesproken dat ze wekelijks via e-mail contact houden met de stagebegeleiders in het verre Leuven. Na hun terugkeer willen beide ondernemende kleuterjuffen in spe zwart op wit kunnen bewijzen dat ze klaar zijn voor het grote werk: hier te lande of elders, in een wereld die voor hen veel kleiner geworden zal zijn. Y. P
De opleiding van Sandra en Leen neemt straks een hoge vlucht. Ze vertrekken voor twee maanden op stage naar Curaçao.
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
INTERNATIONAAL
indingrijkheid, ondernemingszin en internationale gerichtheid zijn kwaliteiten die GROEP T hoog in het vaandel voert. Met hun Curaçaoproject bewijzen Sandra en Leen dat ook toekomstige leraars kleuteronderwijs verder willen en kunnen kijken dan hun knusse kleuterklasje om de hoek. Ze wijzen er trouwens onmiddellijk op dat zij lang niet de enigen zijn die hun koffers pakken. Terwijl zij in Curaçao stage lopen, zijn medestudenten van hen aan de slag in Gambia, Portugal en Spanje. Waarmee zwart op wit aangetoond is dat de lerarenopleiding kleuteronderwijs wat bovengenoemde kwaliteiten betreft niet moet onderdoen voor de andere opleidingen van GROEP T. “Integendeel, wat internationale projecten betreft, zijn wij koploper”, knipoogt Sandra. “Wij trekken meer en langer naar het buitenland dan onze collega’s van de ingenieursopleiding. Als zij de grenzen oversteken moet bovendien alles netjes voor hen gepland zijn zoals in de Chinareis of het Erasmusprogramma. Wij daarentegen organiseren ons buitenlands project volledig zelf. De hogeschool biedt de ruimte en de mogelijkheid om de begane paden te verlaten, maar geeft ons voor de rest geen reisbestemming of routebeschrijving mee. Die maken wij zelf.”
11
ALUMNUS IN FOCUS
Prototype of an engineer’s career Highly technical, enterprising, international. That is how you could sum up the still youthful career of Tom De Bruyne. After graduating from GROUP T with a degree in Electromechanical Engineering, Tom started working for Materialise, a technology company in Leuven pioneering prototype construction and one of the world market leaders in this sector. He was initially active as an applications engineer, spent a few years in sales and single-handedly built up a new branch of the company in Malaysia. A profile.
T
om was cut out for this profession. He has known his present company ever since childhood. As a schoolboy he cycled past it every day and his father who was employed at Raychem (now Tyco) used to tell him about the technological wonders they worked there. At GROUP T Tom developed a fascination for the science of materials. He deliberately chose to major in Materials Technology and after GROUP T immediately joined the company he had cycled past for years.
ALUMNUS
Innovative
12
It is no coincidence that Materialise is located in the Industry and Research Area in Leuven. Thirteen years ago the company started to construct prototypes for industry, especially the automobile sector. The company developed completely new software which makes it possible to print computer designed models in three dimensional form (CAD). “We cut the computer model into thin slices of 0.2 mm”, explains Tom. “These slices are placed one on top of the other in order to create a 3D effect and then printed out in resin or another material. This technology proved to be a real breakthrough and within a few years the company was a world leader in this field.” The company also acquired an outstanding reputation in the medical sector. Results of computer tomography are transformed into 3D models producing exact replicas of limbs or body parts on which surgery must be
performed. This technology can be of assistance in the production of highly precise implants. “Recently this prototype technology has been used in other sectors in order to make made-to-measure products”, Tom goes on. “Take for example the handle of the gearlever in your car. This can be given the exact shape of the palm of your hand. On the basis of a 3D photo of your hand, a personalized model can be cast. There are countless applications.” Worldwide Materialise employs 250 people, 100 of whom are in Leuven. The remainder work in branches in Great Britain, France, Germany, the United States, Japan, the Ukraine and Malaysia.
Opportunity Tom started in the software department. In his capacity as an applications engineer he was responsible for a broad range of CAD / CAM related applications in the prototyping market. It was not long before Tom developed an interest in this market and its clients. In 1998 he joined the sales department. He gave demonstrations in companies, made up offers, took orders and made sure that the needs and expectations of the client were met in every possible way. “It was a hectic but also a tremendously exciting period”, recalls Tom. “We had a superior product and operated in a market with an annual growth rate of between 30 to 40%.” In 2000 an opportunity arose which was to have a radical impact on Tom’s life and work. Cassandra, Tom’s wife,
got the chance to work in Malaysia for a few years for her company. Tom was aware that the management of Materialise had plans to set up a branch in South-east Asia but had not at that time chosen a precise location. Tom had little difficulty in persuading his managers to accept his double proposal: one, take the Malaysian capital Kuala Lumpur as their base of operations and two, send him out to set up the operation.
Intercultural communication When Tom arrived in mid 2000 in Kuala Lumpur, he had nothing more than his suitcases with him. He had no office, no personnel and no clients. He really had to start from scratch. “I did nothing but travel for the first year”, says Tom. “I spent about three weeks of every month on board a plane. I was trying to find suitable people, I was looking for potential clients, looking for people to be responsible for the product, appointing regional managers, to name but a few. The sphere of action covered the whole of Asia.” Setting up a business is by no means all that simple, but if you have to do so in another continent a number of complicating factors are sure to arise. Tom lists a series of intercultural differences such as showing respect to older people, making sure that your partner in conversation doesn’t lose face, the shrouded communication which means that you never get an immediate direct answer, and last but not least, the huge amount of time and patience that has to be invested before results are obtained. “If you’re not careful or fail to take complete account of these details, it’s very difficult doing business there.”
“
Setting up a business is by no means all that simple, but if you have to do so in another continent a number of complicating factors are sure to arise
’’
Half way through 2003 Tom returned to Belgium. Cassandra’s contract had come to an end – and in his own words – he too longed to be back home. In Kuala Lumpur he left behind a completely self-supporting company providing eight people with full-time employment. In the meantime he has plunged into a new market: that of composite mould construction. “This time we’re dealing with a totally different type of client than those in the prototyping business”, explains Tom. “We are involved with injection moulding, product developers, the producers of consumer goods. This group annually spends phenomenal amounts on the development and production of their moulds for their rapidly changing products. With the help of our software it is not only much faster, but the clients can also do much more by themselves. In the prototyping market we can sell one licence to one company, whereas in the mould construction market we can sometimes dispose of hundreds of licences to a client.” The new market is slowly getting off the ground. First locally and then in the neighbouring countries. Then it is the turn of the rest of the world and Tom is ready for the next challenge. Y.P. Tom De Bruyne, engineer in Electromechanics, built up from scratch a new branch of his company in Malaysia.
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
Muriëlle Segers, recruitment officer aan het Human Resources Department van Siemens, bereidt laatstejaars in de ingenieursopleiding voor op het ‘echte’ sollicitatiegesprek.
STUDENTEN OEFENEN SELECTIEGESPREKKEN
Solliciteren staat al jaren op het programma in de communicatie-opleiding van de GROEP T-ingenieurs. Vanaf dit academiejaar worden professionele recruitment officers en human resources managers ingeschakeld om de laatstejaars voor te bereiden op hun intrede op de arbeidsmarkt. “Nu de ondernemers niet meer massaal staan aan te schuiven om toekomstige ingenieurs te rekruteren, zullen de studenten zelf opnieuw meer initiatief moeten nemen. Daarvoor willen we hun de beste troeven in handen geven”, aldus de communicatie-docenten Bérénice Castillo en Eddy Schoeters.
D
e communicatiecursus van de vierdejaars bevat inderdaad een stevige sollicitatietraining, van CV opstellen tot en met simulatiegesprekken”, bevestigt Bérénice Castillo. “Daarin speelt doorgaans een student of een docent de rol van selecteur. Af en toe kregen we de reactie dat het ‘toch niet echt genoeg’ was. Dankzij contacten gelegd op de vorige Ondernemersdag kunnen we nu twee sessies simulatiegesprekken met echte professionals – Elke Cluytens van 3M en Murielle Segers van Siemens – inrichten. Zij zullen na elk interview persoonlijke feedback aan de student geven, en er is ook een nabespreking met de hele groep voorzien. Ook voor de bedrijven zelf is dit een interessante formule: met het zicht op de komende Ondernemersdag kunnen zij nu al potentieel interessante kandidaten selecteren.” Eddy Schoeters vult aan: “Op een vorige Ondernemersdag organiseerden we al vrijblijvend sollicitatietraining, maar daar kwamen maar weinig studenten op af, waarschijnlijk omwille van de extra inspanning die ze moesten doen om het gesprek voor te bereiden. Nu we die sollicitatietraining in de cursus communicatie hebben ingebouwd, liggen de kaarten anders. Het is wel jammer dat enkel de studenten Elektromechanica die de optie Elektromechanica volgen deelnemen. Voor de andere groepen was het onmogelijk om het collegerooster aan te passen. Dit is echter een beetje een test-case. Als het goed meevalt, proberen we volgend jaar misschien alle studenten zo’n simulatiegesprek met een professional aan te bieden.” Aan zo’n simulatiegesprek gaat inderdaad een hele voorbereiding vooraf. “We beginnen de sollicitatietraining met het analyseren van een personeelsadvertentie. Daaruit kan je immers distilleren wat voor iemand het bedrijf juist zoekt. Vervolgens besteden we veel aandacht aan het opstellen van een goed curriculum vitae en pas dan komt de voorbereiding van het interview zelf,” vertelt Bérénice Castillo. “Er zijn twee
reeksen vragen die in elke sollicitatie terugkomen: die over het CV en de klassieke vragen zoals ‘Wat zijn je zwakke en sterke punten?’ Daarnaast is er altijd een reeks vragen over de vacature en het bedrijf zelf. Daarom moeten de studenten zich grondig over het rekruterende bedrijf informeren: welke producten maakt en verkoopt het, wat is de positie op de markt...” Het lijkt allemaal vanzelfsprekend, maar volgens Eddy Schoeters valt er voor veel studenten nog heel wat te leren. “Ze hebben vaak het idee dat het bedrijf hen iets moet bieden in plaats van omgekeerd. Bij een sollicitatie is het echter niet het bedrijf dat zichzelf moet verkopen, maar de sollicitant. Naar analogie met wat president Kennedy ooit zei, zeg ik de studenten: ‘Don’t ask what the company can do for you, but ask what you can do for the company.’ Ook stijl is wel eens een probleem: bij een eerste simulatiegesprek antwoorden sommige studenten alsof ze verhoord worden, met heel korte antwoorden. Wij reiken hen een strategie van antwoorden aan waarmee ze zich beter kunnen verkopen.” Bérénice Castillo geeft een paar voorbeelden: “Studenten zijn soms te openhartig in hun antwoorden. Ik probeer hen bij te brengen dat
een sollicitatiegesprek een beetje zoals een publiciteitsspot is: je mindere kanten mag je dus niet in de verf zetten. Als men naar je zwakheden vraagt, verwijs je best naar eigenschappen die ook positief kunnen zijn, zoals perfectionisme, eigenzinnigheid... Studenten vergeten vaak ook uit te leggen waaróm bepaalde ‘goede’ eigenschappen hen geschikt maken voor een bepaalde job.” Eddy Schoeters geeft een voorbeeld: “Zo zei een student me bij een simulatiegesprek: ‘Ik wil die job omdat ik dan met veel mensen in contact kan komen’. Daar moet je natuurlijk bij vertellen waarom jij de geschikte persoon bent om die contacten te verzorgen.” Katleen Craenen
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
WERK
Leren solliciteren met professionals
13
25 FEBRUARI 2004: ONDERNEMERSDAG
Stages, projecten, jobs… Op woensdag 25 februari 2004 zet GROEP T zijn deuren opnieuw wagenwijd open voor de ondernemers. Zij krijgen de hele campus ter beschikking om laatstejaarsstudenten te rekruteren, ondernemingsprojecten aan te bieden of kandidaatstagiairs te vinden. 25 februari heet dan ook niet toevallig de Ondernemersdag. Al wie op zoek is naar jong talent voor zijn bedrijf of organisatie is hierbij uitgenodigd.
D
e Ondernemersdag is een service van GROEP T aan zowel zijn finale klanten – de ondernemers – als aan de initiële klanten, de studenten. Doel is om een forum te creëren waar ondernemers op zoek naar nieuwe krachten en studenten die uitkijken naar een interessante stage, een boeiend eindwerk of een eerste job elkaar op een professionele manier kunnen ontmoeten. Het initiatief wordt gepatroneerd door de Kamer voor Handel en Nijverheid van het arrondissement Leuven. Die support zorgt er elk jaar opnieuw voor dat niet alleen grote multinationals aanwezig zijn, maar ook KMO’s, selectiebureaus, banken en overheidsdiensten. Dankzij de Kamer is ook de bedrijfswereld uit de regio Leuven uitstekend vertegenwoordigd.
EVENT
Meer dan een jobbeurs
14
Aan de editie 2003 van de Ondernemersdag namen 50 bedrijven deel. Geen slechte opkomst in tijden van een slabakkende economie en een krimpend jobaanbod. Dat de Ondernemersdag elk jaar opnieuw een succes wordt, heeft zonder twijfel te maken met de formule. Die blijft niet beperkt tot een jobbeurs voor laatstejaars. De Ondernemersdag is evenzeer een stage- en projectenmarkt waar ook andere studenten hun gading kunnen vinden. Bovendien is de Ondernemersdag al een paar jaar geen exclusiviteit meer voor de ingenieursstudenten. Ook de studenten in de lerarenopleiding en de cursisten van de tien graduaten van GROEP T’s Centrum voor Volwassenenonderwijs doen mee. Een andere succesfactor is de toenemende internationalisering van de hogeschool. Het
REALIA NIEUWE BESTUURDERS BIJ GROEP T De Raad van Bestuur werd uitgebreid met de volgende leden: - Prof. dr. Joost Lowyck, gewoon hoogleraar K.U. Leuven - Prof. dr. ir. Koen Debackere, algemeen directeur K.U. Leuven Research & Development - Prof. dr. Guido Langouche, vice-rector Exacte Wetenschappen K.U. Leuven - Dr. ir. Urbain Vandeurzen, voorzitter en gedelegeerd bestuurder LMS International - Dr. Zhou Nan-zhao, coördinator APEID, UnescoBangkok
NIEUWE LEDEN ALGEMENE VERGADERING - Dr. ir. Urbain Vandeurzen, voorzitter en gedelegeerd bestuurder LMS International - Dr. Zhou Nan-zhao, coördinator APEID, UnescoBangkok - Prof. dr. ir. André Oosterlinck, rector van de K.U. Leuven - Prof. dr. Yves Persoons, hoogleraar bij GROEP T - Louis Tobback, burgemeester van de stad Leuven
OP STUDIEDAG C. Block (TH – eenheid Materie) en I. Ilsbroux (TH – eenheid Leven) namen deel aan de cyclus ‘Groene chemie” georganiseerd door KVIV in Gent op 02 en 09.12.2003 en 13 en 20.01.2004. C. Block (TH – eenheid Materie) presenteerde mee INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
groeiend aantal buitenlandse studenten, van wie de meerderheid uit Azië, vormt een bijkomende interessante doelgroep voor ondernemingen met internationale activiteiten of plannen. Het publiek van de jobmarkt bestaat concreet uit: 222 vierdejaars industrieel ingenieur (Elektromechanica, Elektronica, Chemie), van wie 19 Chinese studenten die het Engelstalige parallelprogramma volgen, en 17 laatstejaars uit het masterprogramma in e-Media Engineering, van wie 10 buitenlanders. Ook uitgenodigd zijn de 167 laatstejaars van de lerarenopleiding en de 283 studenten die in juni afstuderen in de 10 graduaten in Technologie en Management bij ACE, GROEP T’s Centrum voor Volwassenenonderwijs. De stage- en projectenmarkt richt zich meer in het bijzonder tot de 244 derdejaars in de ingenieursopleiding, van wie 40 Aziatische studenten in het Engelstalige parallelprogramma. Maar ook de derdejaars in de lerarenopleiding zijn van de partij. In het tweede semester doen zij een zgn. ‘alternatieve stage’ buiten het onderwijs. Daarvoor kloppen zij niet zelden bij de bedrijven aan.
Voorbereiding bepaalt rendement Het succes van de dag zelf wordt in grote mate bepaald door de voorbereiding vooraf. Om de ondernemers toe te laten hun dag goed te plannen, kunnen zij op voorhand de curricula vitae van de laatstejaars consulteren. Dat kan ofwel online op de GROEP T-website via een speciale URL ofwel met behulp van het CV-Talentenboek dat GROEP T uitgeeft. De ondernemers kunnen
het Themarapport MIRA-T 2003 in het Vlaams Parlement in Brussel op 11.12.2003. G. Bény (TH – eenheid Chemie) nam op 03.12.2003 deel aan de studiedag “Chemische procesontwikkeling” aan het TI KVIV in Antwerpen. G. Cardon (PH – eenheid Humane Wet.) nam deel aan de studiedagen: - “Vredeseducatie” op 08.12.2003 in Brussel, Dept. Onderwijs; - “Gevoelens in weinig woorden” op 20.01.2004 aan de Karel de Grote Hogeschool Antwerpen. S. Dhert (decaan PH) nam deel aan de studiedag “Erkennen van elders/eerder verworven competenties” aan de KH Leuven op 21.11.2003. P. Daman (eenheid Adm. & Financiën) woonde Prime – KI training course bij van de Jonge Kamer Vlaanderen van 12 tot 14.12.2003. J. De Graeve (Algemeen Directeur), J. Van Maele, I. Gallon en Li Wei (eenheid Strategie & Communicatie) waren van 15 tot 19.12.2003 op werkbezoek aan de Faculty of Engineering en het Program in Integrated Studies aan de Thammasat University in Bangkok (Thailand). P. Demuynck en W. Polet (eenheid Strategie & Communicatie) woonden de informatiesessie “Internationale studenten, een uitdaging voor de associatie” bij aan EHSAL op 10.12.2003. L. Geurts (decaan TH) nam deel aan het Congres van de Vlaamse Ingenieurskamer op 05.12.2003 in Brussel. A. Gils en H. Loenders (PH – eenheid Humane Wet.) namen deel aan de studiedag over “Faalangst” aan de KH Leuven op 01.12.2003. A. Gils en H. Loenders (PH – eenheid Humane Wet.) namen deel aan de studiedagen “Flexibilisering in competentiegerichte curricula” op 16.12.2003 aan de K.U. Leuven – Campus Kortrijk en aan “Nieuwe onderwijsarrangementen
en assessment in de praktijk” op 07.01.2004 aan de K.U. Leuven. J. Heyvaert (decaan PH) nam deel aan: - “Webdevelopment”, op 07.11.2003 aan het HIK-Geel. - “Technisch-wetenschappelijke databanken”, op 27.11.2003 georganiseerd door TI KVIV in Leuven. - “Nieuwe onderwijsarrangementen en assessment in de praktijk” aan de K.U. Leuven op 07.01.2004. L. Houwaer (eenheid Wiskunde) en J. Mannaerts (eenheid Adm. & Financiën) namen op 06.11.2003 deel aan de studiedag over “Heroriëntering en studiebegeleiding” aan de K.U. Leuven. R. Kelchtermans en L. Lieds (PH- eenheid Humane Wet.) namen deel aan de “Nieuwe onderwijsarrangementen en assessment in de praktijk” aan de K.U. Leuven op 07.01.2004. P. Lievens (TH – eenheid Leven) nam deel aan de studiedag “Groene Chemie” van het KVIV in Gent op 27.11.2003. J. Mannaerts (eenheid Adm. & Financiën) was aanwezig op de bijeenkomst van studie- en studentenbegeleiders van de Associatie K.U. Leuven op 06.11.2003. G. Meurrens (PH – eenheid Expressie) woonde de bijscholing Muzikale Vorming bij aan de Karel de Grote Hogeschool op 03 en 04.11.2003. T. Nobels (T – eenheid Energie) woonde de module “Zonne-energie” bij aan het TI KVIV in Mechelen op 20.11.2003. R. Peetermans en J. Thijs (PH – eenheid Wetenschappen) namen deel aan de workshop “ICT in het onderwijs” in Mechelen op 10.11.2003. K. Pelsmaekers (TH – eenheid Informatie) nam deel aan de studiedagen JAVA Polis op 03 en
op die manier vooraf een screening uitvoeren en als ze dat wensen via e-mail of telefonisch afspraken maken met interessante kandidaten. De studenten van hun kant ontvangen vooraf een brochure met de bedrijfsfiches van de deelnemers. Die fiches bevatten een korte bedrijfspresentatie, een beschrijving van de vacatures of projecten, de gewenste profielen, de rekruteringsvoorwaarden, de contactpersoon enz. Dankzij deze informatie – die trouwens ook on line consulteerbaar is – kunnen ook de studenten op voorhand een keuze maken en eventueel al contact opnemen met deelnemers die een interessant aanbod hebben. Dit alles leidt ertoe dat ondernemers en studenten elkaar veel gerichter kunnen ontmoeten, wat het rendement alleen maar ten goede komt. Dankzij deze formule kan het hele gebeuren ook geconcentreerd blijven tot een halve dag. Tijdens de Ondernemersdag krijgen de deelnemende bedrijven en organisaties op Campus Vesalius een ruimte ter beschikking waar ze een stand kunnen inrichten en gesprekken voeren met de studenten. In de deelnemingsprijs is inbegrepen: toegang tot de cvdatabank, het Talentenboek en – last but not least – de gelegenheid om gemotiveerde en goed opgeleide jonge professionals te ontmoeten. Y.P.
De Ondernemersdag heeft plaats op woensdag 25 februari 2003, van 13 tot 17 uur. Bedrijven kunnen zich inschrijven op www.groept.be, klik op “Ondernemersdag”.
04.12.2003 bij BEJUG in Antwerpen. M. Pierlet en D. Smeyers (TH – eenheid Energie) nam deel aan de informatiemeeting over freesgereedschappen bij Seco Tools in Lottum (Nl.) op 03 en 04.12.2003. Y. Persoons (Eenheid Strategie & Communicatie) presenteerde op 08.01.2004 de BaMa-structuur bij GROEP T tijdens de studiedag “Hervormingen in het hoger onderwijs”, georganiseerd door de stuurgroep SID-in Vlaams-Brabant op het Dept. Onderwijs in Brussel. T. Segers (TH – eenheid Energie) woonde de bijeenkomst “Bruggen tussen samenleving en wetenschap” bij in het Vlaamse Parlement op 17.11.2003. J. Van Maele (eenheid Strategie & Communicatie) en Ann Schollen (ACE) namen deel aan het congres “Integrating Content and Language. Meeting the challenge of a multilingual higher education” aan de Universiteit Maastricht van 24 tot 25.10.2003. J. Van Maele, Li Wei en W. Polet (eenheid Strategie & Communicatie), G. Vercammen (TH – eenheid Management), G. Ceulemans (TH – eenheid Energie), L. Van Huyck (TH – eenheid Communicatie), M. Willems en M. Vandersteegen (PH – eenheid Humane Wet.) namen deel aan de studiedag “Boeddhisme in België en in het Westen” georganiseerd aan de K.U. Leuven op 15.11.2003. J. Van Maele (eenheid Strategie & Communicatie) van 15 tot 17.12.2003 deel aan het congres “ELT in a gobalized World: Innovations and Applications” aan de Chulalongkorn University Language Institute. Hij gaf er een presentatie over “Electronic English Excellence. Facilitating Educational Success in an International Environment”. N. Verboven (PH – eenheid Talen) nam op 18 en
26.11.2003 deel aan de trainingstweedaagse “De Hogeschool internationaliseren” bij VLHORA in Brussel. G. Vercammen (TH – eenheid Management) en P. Demuynck (eenheid Strategie & Communicatie) namen deel aan de “Expert Meeting on Institutional Entrepreneurial Management and Entrepreneurial Studies in Higher Education’ georganiseerd door UNESCO-CEPES in Gelsenkirchen (D) van 04 tot 07.12.2003. K. Vercammen (PH – eenheid Humane Wet.) woonde de studiedag “Observeren van stagiairs” bij aan de VU Brussel op 05.12.2003. M. Willems (PH – eenheid Humane Wet.) nam deel aan de identiteitsdag “ Spreken over God, tussen niet kunnen spreken en niet kunnen zwijgen” bij IKO in Nijmegen op 05.11.2003.
GASTDOCENTEN – TH J. De Clippeleir, Product & Application Technical Manager Basell – Louvain-la-Neuve: “Verband reologisch gedrag en structuur voor polymeren” (17 en 18.11.2003). Uitgenodigd door A. François (eenheid Materie). P. Dandor, Pilz Belgium: “Veiligheid & veiligheids PLC’s” (05.12.2003). Uitgenodigd door H. Renders (eenheid Energie). B. Frees, projectingenieur Crane Process: “Materiaalkeuze bij pompen en afsluiters i.f.v. doorstromende fluida” (13.12.2003). Uitgenodigd door C. Mainzer (eenheid Energie). W. Peeters, docent: “Seminarie projectmanagement” (09.10.2003). uitgenodigd door S. Desmet (eenheid Informatie). R. Van Deun, researchmanager: “Springstoffen en massavernietigingswapens” (18.12.2003). Uitgenodigd door C. Block (eenheid Materie).
PARELS OP DE CAMPUS
Cultuur met een brede C Het vijfde semester Cultuurparels zit erop. GROEP T’s eigen cultureel programma heeft meer dan ooit de ambitie groot en klein, technologisch en pedagogisch, sportief en creatief, dagschool en avondschool in haar belevenissen te betrekken en rond haar activiteiten te verenigen.
D
onderdag, 18 december, 17 uur. De taalexamens zijn bijna afgelopen. Het pingponggeweld zindert nog na. (Slechts) twee kerstballen zijn gesneuveld. Het organisatieteam Cultuurparels heeft nog geen vakantie. Er wordt getimmerd aan een ongeziene versie van de fotowedstrijd, die met haar derde editie een klassieker begint te worden. Dit jaar nodigen de studenten Frans uit. Een ‘atelier de photographie’ voor alle niet-kenners zal de wedstrijd openen. Wist u dat GROEP T op Campus Comenius vroeger een fotolab had? In april is Nicolas Springael (Instant Présent) bij ons te gast om uit de inzendingen een eerste en tweede keuze te maken. Iedereen kan erbij zijn. Er wordt voor het tweede semester ook gewerkt aan de eerste Duitse Cultuurparel bij GROEP T, want die is er nog niet geweest. Voor Weihnachtimpressies is het ondertussen een beetje laat..., maar het is een goed idee voor volgend jaar.
Er zijn echter ook Cultuurparels die méér vragen van de deelnemers. Het Spaans toneel van Rob Fransen dat voor volgend semester op het programma staat bijvoorbeeld, met Lazarillo de Tormes en El capitán Alonso Vázquez. Voor de Spaanse kaartavond zal je dan weer niet zoveel Spaans hoeven te kennen; de geoefende mus-spelers in Spanje houden er zelfs een geijkte codetaal op na. Een kennismaking met een heel ander soort van kaartspel krijgen we van enkele Spaanse Erasmusstudenten die Leuven zo rijk is. Zij van hun kant zullen zeker een leuke ervaring naar Spanje meenemen. De lijn tussen organisator en deelnemer is vaker niet zo duidelijk. Cultuurparels werkt samen met toevallige of meer structurele partners: de internationale talenscholen, maar ook de studentenorganisaties Industria en Educata, studenten Nederlands voor anderstaligen of toevallige oud-studenten van GROEP T... Ondermeer in functie daarvan werd een kleurrijke zeventalige brochure gemaakt voor de Cultuurparels. GROEP T heeft
GASTDOCENTEN – PH PROJECT I, 2 “SAMENWERKEN EN ORGANISEREN” – 1STE JAAR (01 – 19.12.2003) M. Juchtmans, dramaturg: “Workshop Drama” (03 en 12.12.2003). L. Sauwens en L. Tyrions, provinciale ondersteuningsdienst: “Workshop tentoonstelling” (9.12.2003). K. Flameng, docent Muzische Vorming: “Workshops drama” (08. en 10.12.2003). Y. Den Dooven, directie Basissschool – KesselLo: “Samenwerkingsstructuren” (04.12.2003). J. Van de Meulebroeke, docent: “Workshops poppenspel” (10.12.2003). W. Verheyden, meespeeltheater: “Workshops feestvieren” (04.12.2003). M. Van Gorp, docente Expressie: “Workshops vertellen” (02 en 04.12.2003). PROJECT II, 2: “ONTWERP JE SCHOOL” – 2DE JAAR (01 – 19.12.2003) F. Swartelé, voorzitter Kinderrechtentehuis: “Kinderrechten” (11.12.2003). L. Pluymers, directeur Middenschool Diest: “Schoolplanwerking” (03.12.2003). Y. Dewolf, directeur Middenschool Ath. Leuven: “Participatie” (10.12.2003). K. Van Heeden, K.U Leuven: “Inclusief onderwijs” (04.12.2003). V. Vanderstukken, directeur Middenschool Ath. Tienen: “Schoolplanwerking” (03.12.2003). M. Van Thillo, directeur Basisschool: “Schoolplanwerking” (03.12.2003). L. Linthout en L. Van Puyenbroeck, Nascholing VSKO: “Schoolwerkplan” (01, 02, 08, 09, 17 en 18.12.2003).
S. Coenjaerts, Groep C & Slangen: “Reclame” (16.12.2003). PROJECT III, 2 “SPEEL JE CARRIÈRE” (01-12.12.2003) L. Lippeveld, docente: “Deontologie” (04.12.2003) M. Van Hellemont, KBC-Verzekeringen: “Aansprakelijkheid van de leraar” (03.12.2003) ANDERE GASTDOCENTEN S. Terclaver, mycoloog: “Determinatie en ecologische situering” (24.10.2003). Uitgenodigd door N. Wouters (eenheid Wetenschappen). P. De Proft, docent K.U. Leuven: “Invitro vermeerderen van planten” (06.11.2003). Uitgenodigd door E. Boeckmans (eenheid Wetenschappen). I. Leerschool en G. Maertens, leraren: “Het profiel van de beroepsopleiding” (27.11.2003). Uitgenodigd door M. Dehaes (eenheid Humane Wet.). A. Michils, leraar: “Geleiders, lichtschakelingen, vermogensmetingen” (07.01.2004). Uitgenodigd door H. Van de Water (eenheid Wetenschappen).
EXTERNE ACTIVITEITEN – TH BEDRIJFSBEZOEKEN 1STE KAN (NOVEMBER – DECEMBER 2003) GROEP 5. ICOS – Leuven (07.11.2003) 6. VMW Centraal Lab – Leuven (11.11.2003) 7. YAMAZAKI MAZAK – Leuven (09.12.2003) 8. SMEX – Leuven (27.11.2003) 10. JUNGHEINRICH – Leuven (02.12.2003)
CULTUUR
De meest succesvolle blijken de interactieve, participatieve parels te zijn, zoals we de afgelopen weken een Engelse schilderworkshop meemaakten, of de les Chinese kalligrafie, en natuurlijk het pingpongen. Het is dit jaar niet tot een wedstrijd gekomen, maar er is daarom niet minder gespeeld. Ondertussen zijn we ook ingewijd in de details van de pingpongdiplomatie: de Chinese en Amerikaanse pingpongspelers van het jaar 1971 bleken een doorslaggevende rol te hebben gespeeld in het ontdooien van de koude oorlog tussen beide landen. Deze Cultuurparels zijn lagedrempel-belevenissen en proberen een zo groot mogelijk publiek aan te spreken.
15
een ruimte en een publiek te bieden dat culturele actoren kan interesseren. Nog meer aankomende Cultuurparels. We doen twee Italiaanse regio’s aan: Emilia Romagna en Liguria, die elk hun rijkdom aan streekprodukten uit de doeken zullen doen. Wie herinnert zich nog het gulle Siciliaanse rode sinaasappelsap van vorig jaar? Voor Valentijn maken de studenten Nederlands een reusachtige taart. Zelf worden ze verwend op een poëzieavond en een avond improvisatietheater, een theatervorm dat steeds meer weerklank vindt bij de toneelliefhebbers. De Aziëkenners tenslotte mogen uitkijken naar een Vietnamese en een Tibetaanse Cultuurparel. Tot dan! Nele Verhenne
12. JSR MICRO - Leuven (12.12.2003) 14. VWR INTERNATIONAL – Leuven (06.11.2003) 16. RIDGE TOOL EUROPE – Leuven (10.12.2003)
BEDRIJFSBEZOEKEN 2DE KAN (NOVEMBER – DECEMBER 2003) GROEP 1. TESSENDERLO CHEMIE – Tessenderlo (05.12.2003) 3. SCHERING PLOUGH – Heist-op-den-Berg (20.11.2003) 4. SCHERING PLOUGH – Heist-op-den-Berg (20.11.2003) 5. TUPPERWARE BELGIUM – Aalst (17.12.2003) 6. DUVEL MOORTGAT – Breendonk (18.12.2003) 8. INTERBREW – Leuven (11.12.2003) 9. TIENSE SUIKERRAFFINADERIJ – Tienen (18.11.2003) 10. PB GELATINS – Vilvoorde (12.12.2003)
BEDRIJFSBEZOEKEN 2DE CYCLUS RWZI – Huldenberg – Aquafin (05.11 en 26.11.2003). Organisatie: P. Lievens (eenheid Leven) en C. Block (eenheid Materie). WTCM Diepenbeek (01.12.2003). Organisatie: M. Pierlet en D. Smeyers (eenheid Energie). DVK – Melle (02.12.2003). Organisatie: D. Cools (eenheid Biologie). INTERLEUVEN – Leuven (08.12.2003). Organisatie: C. Block (eenheid Materie) BASF – Antwerpen (09.01.2004). Organisatie: A. François (eenheid Materie)
EXTERNE ACTIVITEITEN - PH
ORGANISEREN” – 1STE JAAR (01 – 19.12.2003) Eerstejaarsstudenten organiseerden in kleine teams een eindejaarsactiviteit in opdracht van een schooldirectie. Dit gebeurde in de volgende scholen: GBS Linden, GBS Binkom, GBS Pellenberg, GBS Bertem, BSGO Hertog Karel Wilsele, GBS Haasrode, De Wijnpers Leuven, Redingenhof Leuven, VTI Leuven, Middenschool Prins van Oranje Diest, Middenschool II KesselLo, Damiaaninstituut Aarschot, Middenschool H. Hartcollege Wezembeek-Oppem, StLambertusinstituut Heist-op-den-Berg.
BEZOEKEN Etnografisch museum – Antwerpen (05.12.2003). Organisatie: D. Broucke (eenheid – PO) Technopolis – Mechelen (05, 09 en 11.12.2003). Organisatie: F. Stroobans (eenheid Wetenschappen) en G. Goossens (eenheid LO). Living Tomorrow – Vilvoorde (05.12.2003). Organisatie: H. Van de Water (eenheid Wetenschappen). Vlaams Parlement – Brussel (08 en 12.01.2004). Organisatie: K. Vercammen (eenheid Humane Wet.).
EXCURSIES Teambuilding en zwemmen, Vossemeren – Lommel (05.12.2003). Organisatie: A. van Uffelen (eenheid LO). Tiense Suikerraffinaderij en Fruitveiling St.Truiden (05.12.2003). Organisatie: E. Boeckmans (eenheid Wetenschappen). Geografische excursie Hageland (05.12.2003). Organisatie: P. Boux (eenheid Wetenschappen).
GROEP T – Leuven Hogeschool Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven tel. 016-30 10 30 – fax 016-30 10 40 e-mail:
[email protected] http://www.groept.be 13de jaargang, nr. 2, 30 januari 2004 INTERVIEW verschijnt vier keer per academiejaar Verantwoordelijke uitgever: Johan De Graeve, Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven Hoofdredactie: Yves Persoons Redactiesecretariaat: Martine Groffils Interview on-line: Seany Geuns Redactieraad: Arthur D'Huys, John Caluwaerts, Katleen Craenen, Guido Vercammen, Stijn Dhert, Paul Goossens, Luc Geurts, Wim Polet, Jan Van Maele, Kristien Van Hoegaarden, Sofie Claessens, Floris Hombroux, Christophe Roeygens, Johan Mannaerts, Nele Verhenne Engelse vertaling: Martin Hughes Foto ’ s: Filip Van Loock Vormgeving: EDISON, Leuven, 016-29 24 00 Drukkerij: Artoos, Kampenhout Oplage: 23.000 exemplaren Wettelijk Depot: D/2004/2134/3
PROJECT I, 2 “SAMENWERKEN EN INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
INTERNATIONAL
Sakar Shrestha, Jacob Beeusart and Vero Vanden Abeele: “The teambuilding weekend was an opportunity to overcome cultural barriers”.
TEAMBUILDING AND INTERCULTURAL COMMUNICATION
Group dynamics for future masters
16 At the beginning of the course, the first-year Master in E-Media Engineering (MEME) students were sent on a residential teambuilding weekend. Jacob Beeusart, Koen Heyns, Sakar Shrestha and their professor Vero Vanden Abeele talked to Interview to give an account of their experiences.
V
ero Vanden Abeele explains why the teambuilding weekend has been included in the MEME program: “When we were preparing the course we had numerous contacts with professionals. We asked them what skills they expected a MEME graduate to have, and the importance of soft skills - such as teamwork and communication came up over and over again. With the weekend we really wanted to make a statement towards our students, to make them understand the importance of these skills for the program. We do not only want to educate engineers, but also ‘masters’, people who are able to manage a team.” Under the guidance of professional teambuilding coaches Greet François and Ronald Celis, the group – which also included MEME professors – were confronted with a number of problems. The most memorable was the assignment given on the first evening: produce a promotional film for MEME within a very tight time schedule. Additional difficulties were the obligation to include a song, and the division in teams (an artistic team, a production team, a technical team and a newspaper team) that could only communicate with each other through a negotiator. Other tasks included running the bar, transporting the whole group over a rope, forming a perfect square with a triangle inside with a rope… All of these require a good deal of problem solving skills. However, the main purpose of the weekend was not to solve these problems, but to develop the participants’ teamwork skills. Roland and Greet constantly monitored the group. “We called Roland ‘the troublemaker’, because very often he would go against a decision of the group just to see how we would react”, says Jacob. “Afterwards he would analyse our reactions, and it was amazing how oppressive we sometimes were in our attempt to convince him of our decisions. He would also draw attention to the consequences our behaviour would have in a professional context. For example, we didn’t reach the deadline he gave us for the film, but we never warned him. Afterwards, he told us that he should have been notified, since he was the client.” To conclude the weekend, former Barco
INTERVIEW,
jg. 13, nr. 2, 30 januari 2004
CEO Erik Dejonghe gave a much appreciated presentation about Team and Group Dynamics.
trying to press a rational or practical solution on the person(s) involved.”
A great learning experience
Overcoming cultural barriers
The whole weekend was indeed a great learning experience. “I have realised that you shouldn’t think individually, but as a team. Teamwork is not very difficult if you are aware of your colleagues’ and your own capabilities”, thinks Sakar. “The weekend was also positive in that respect: we really got to know our fellow students.” Jacob learned about the working of rules: “Ronald taught us that you should never accept rules just because they are rules. If you think they need adapting, try to convince whoever is responsible for them and maybe they will agree. Even if there are rules, what you do is still your own choice.” Koen has adjusted his ideas about leadership: “Whereas in the past I thought leadership was really something to aim for, I have come to realise that sometimes it is more worthwhile to take a step back and listen to the group. Rather than leading the group, you let the group lead.”
Every international group is faced with the challenge of dealing constructively with cultural differences. The teambuilding weekend was an opportunity to tackle this straight from the start of the course. “MEME is quite different from other Belgian programming courses in that it has many international students,” explains Koen. “Sakar is Nepalese, and there is also a Columbian and a Chinese student. It takes an effort to overcome the cultural and language barriers in order to cooperate efficiently. But if you are willing to make that effort, it is very rewarding, and the resulting mix of approaches and attitudes can become an extra asset for the team.” Sakar already made the intercultural effort by coming to Belgium. For him, the MEME weekend was interesting in cultural terms as well. “In the East, education is quite different. Although eastern universities are rapidly catching up with modern approaches to teaching, activities like the teambuilding weekend are not very common where I come from. It has especially struck me that students and professors were on the same level during the weekend. That would be almost unthinkable in Nepal.” The other students appreciated this too: “The professors’ enthusiasm was in no way inferior to ours, on the contrary”, laughs Jacob. “It was also remarkable that the professors never took on a leading role in the different teams. They did so on purpose, so as to leave the initiative to us.”
“
I have realised that you shouldn’t think individually, but as a team
’’
The weekend was at least as interesting for the professors. “I realised that there is still a lot for me to learn in terms of teambuilding skills”, says Vero. “For example, I learned that democratic decisions are not necessarily the best decisions. Sometimes it is better to try to reach a consensus rather than simply adopt the solution favoured by the majority. Another thing is that – if the situation occurs – you always need to try to understand why someone has a problem with the group. If the problem is of an emotional nature, it is no use
Actually, the weekend was the start of the MEME Product Analysis, Evalution and Improvement course. For this course, the students need to work in team very intensively, and they are also assessed on their teamwork skills. The teambuilding weekend definitely set the tone: “You can feel this class has become a tight group”, says Koen. “Besides, it was also lots of fun!” Katleen Craenen
