MAGNAzine GNAzine JAARGANG 7 NR.2
EN VERDER: VAN DE VOORZITTER, FF VOORSTELLE, MAGNAFREAK ENZ
ZOMER 2002
COLOFON
MAGNAZINE
Nummer 2 • Jaargang 7 • Zomer 2002 Het Magnazine wordt viermaal per jaar uitgegeven door de Magna Motor Club. Het clublidmaatschap bedraagt €35,- per motor/ per jaar. (Nieuwe leden: + €5,- inschrijfgeld.) Alle gegevens in dit blad zijn met zorgvuldigheid vergaard. De redactie kan echter geen verantwoordelijkheid nemen voor: • Tussentijdse wijzigingen in de gegevens, onjuistheden in de informatie, alsmede zet- en drukfouten. • Uit deze informatie voortvloeiende contacten en overeenkomsten tussen de lezers van dit blad en de daarin vermelde instanties en/of personen. MMC maakt deel uit van het Honda Platform. Redactie, Ontwerp en Vormgeving Roy Augustijn Wilhelminastraat 1 7621 TR Borne
ACTIVITEITEN 2002 23 t/m 25 AUGUSTUS JAARFEEST
Magnashop Hier even een berichtje van de beheerder van deze shop.
[email protected] Oplage 200 stuks Bankrelatie ABN/Amro 61.79.36.943 KVK Breda V 40284527 Voorzitter Hans Hagemans Tuinslak 42 3824 HV Amersfoort 033-4805841
[email protected] Penningmeester/vice-voorzitter Wim Schutte Albert Zweitzersingel 200 3822 BX Amersfoort 033 – 4553329
[email protected] Secretaris/Ledenadministratie Ad Meesters Cyclaamstraat 43C 4921 JB Made 0162 - 683414
[email protected] Internet/webmaster Roy Augustijn Wilhelminastraat 1 7621 TR Borne
[email protected]
Wij hebben weer de grote emblemen in voorraad , de vernieuwe versie. Deze heeft nl in de bogen links en rechts de kleuren van de Nederlandsevlag. De kosten zijn voor dit embleem Euro 16,50. Verder hebben we caps, Tshirts, sweaters,kleine emblemen,magnaplaatjes rvs en voor de liefhebber nog enkele koffiemokken, kleur wit met ons clublogo er op. Voor het onderhoud van de motor een cd handboek, E.7,-- Prijs mok E. 5,-De prijzen staan op onze pagina van deze artikelen, caps niet denk ik maar deze zijn geprijsd voor zomeraanbieding E. 10,-Denk aan de vereniging en steun de club en kom shoppen. Magnashop Adje
[email protected]
2
2 . COLOFON/ACTIVITEITEN 3 . INHOUDS OPGAVE 4 . MAGNAFREAK / INGEZONDEN BRIEF 5 . VAN DE VOORZITTER 6 . FF VOORSTELLE BAUKE DUURSMA
INHOUDSOPGAVE
INHOUD MAGNAZINE
8 . MEI RIT RONDJE DRENTE 11. BUITENLAND RIT SCHOTLAND 14. FOTO’S BUITENLANDRIT 2002 16. ROB’S COLUMN 20. JAARFEEST 2002 21. COMICS 22. COMICS
3
MAGNAFREAK \ INGEZONDEN BRIEF
Ja, je geloofd het misschien niet maar het is me toch weer gelukt om er weer een magnazine uit te persen. Ik zal jullie niet vermoeien met de redenen en/of smoezen waarom ons clubblad niet eerder op jullie mat lag, want daar heeft niemand wat aan. Als eerste wil ik ff terug komen op de vacature van de redactie van het magnazine. Er heeft (of hebben) zich inmiddels iemand gemeld voor de redactie van het magnazine voor volgend jaar, en wel Marcel Koot en Ronald Westra en dat doet mij deugd. Ik denk dat het goed is dat het magnazine eens in de zoveel tijd weer door andere mensen binnen de club wordt gemaakt. Het e.e.a. gaat in per 01-01-2003. Wel, meestal kijk ik ff terug naar gewezen activiteiten maar daarvoor verwijs ik jullie door naar elders in dit blad, omdat ik dit jaar nog niet echt actief op de brommer ben geweest. Dus kijk ik maar uit naar het jaarfeest 2002. Nou en daar kan ik kort over zijn, Ik heb er zin an…. VERGETEN JULLIE JE NIET OP TE GEVEN VOOR DIT JAARLIJKS TERUG KEREND EVENEMENT !!!!!!! Nou dat was het dan alweer, rest mij jullie allen een prettige vakantie te wensen en tot ziens op het jaarfeest. Grtz……………………….
Hier een ingezonden brief van een lid. Hallo, Ik wilde bij het inschrijfformulier nog het volgende kwijt. Ik ben begin mei mee geweest naar de tourtocht in ( bij ) Assen. Ik vond het echt fantastisch. Ik zat weliswaar als bijrijder achterop maar heb enorm genoten. (ook al regende het zo). Mijn enthousiasme werd steeds groter en zie het resultaat: een eigen Super Magna. De verslaving is nu echt compleet. Alsnog bedankt voor de gezelligedag en ik hoop vaker, maar nu met mijn eigen motor,van de partij te zijn. Vriendelijke groeten Adres bij redactie bekend. Ik vind dat dit een goed voorbeeld is van iemand die een motor waardeerd en weet wat het is om de omgeving te verkennen. De wind voelen, de lucht opsnuiven, het pas gemaaide gras ruiken, ook de mest op het land , rondrijden en genieten door weer en wind. Dus doorneroosjes onder ons haal dat die mooie Magna uit de winterslaap En gooi dat ding aan de gang kom eens ergens , tot ziens op het jaarfeest. Ik vond dat dit in het blad moet Deze brief van een tevreden Magna Rijdster. Ad Meesters
4
Zoals de meeste nu wel weten beleven Jeanine en ik niet zoveel plezier aan kamperen. Vorig jaar in Amsterdam kwamen wij er onderuit door in een soort schuur te gaan slapen maar dat is dit jaar niet gelukt. Toen ik van de camping bericht kreeg dat alle voorzieningen die niets met een tent te maken hebben volgeboekt waren begon ik een beetje te balen. Toch niet weer ( ja ja 1 keer per jaar vind ik weer) in een tent maar er zat niets anders op.
en meten is het gelukt om het binnengedeelte aan de stokken te bevestigen. Hierna de stokken buigen en de buitenzijde ervoor heen geslagen. Dit alles werd gedaan zonder gebruiksaanwijzing want die zat niet bij de prijs inbegrepen. De tent lijkt in ieder geval ruimer dan de leentent die wij 2 jaar terug nog meekregen. Even gepast of wij er goed in konden liggen en hierna begonnen met afbreken. Nadat alles ingerold werd en de tent weer in de zak gedaan zakte ik moe maar tevreden terug in de bank. Jullie zijn dus bij deze uitgenodigd om tijdens het komende jaarfeest een blik op ons nieuwe eigendom te werpen. Maar eigenlijk hopen wij dat 1 keer gebruik voldoende is. Groeten hans
VAN DE VOORZITTER
Sinds de laatste keer zijn er weer een hoop evenementen geweest. Vooral over Schotland wil ik wel wat kwijt maar daar vinden jullie verderop nog wel het een en ander over. Wij moeten vooruit kijken en dan zien wij dat het jaarfeest alweer voor de deur staat. Dit jaar zitten wij met zijn alle in Brabant en Ad en Jeroen zorgen er voor dat het ook dit jaar weer een spetterend feest wordt. Met spetterend bedoel ik dus niet dat het gaat regen.
Per ongeluk kreeg ik via internet een mooie aanbieding voor een tent en jullie lezen het goed Wij hebben een tent gekocht. Toen deze schitterende handige en klein verpakte tent bij ons werd afgeleverd moest er natuurlijk geoefend worden met het opzetten. Tenslotte wil je nu eenmaal geen flater slaan als je tijdens het jaarfeest je tent moet opzetten en het lukt totaal niet. Zo gezegd zo gedaan en binnen in de woonkamer werd het hele geval uitgerold. Nu is onze kamer ook niet zo groot dus met een beetje passen
5
FF VOORSTELLE
Hallo ik ben Bauke Duursma, reeds 45 jaar jong, gelukkig getrouwd, 3 kinderen en een hond. Ik ben getrouwd met Ina sinds 1980,tot later, we hebben 3 kids, 21 jr. / 18jr. / 15jr. en allemaal jongens. De hond heeft als merk een golden retriever een trouwe kop er op en doet geen vlieg kwaad. In het dagelijks leven ben ik bezig met het plaatsen van glas, dit doe ik bij een schildersbedrijf in emmen. Deze werkzaamheden bestaan uit breuk/herstellen/nieuwbouw/renovatie/i nmeten en uitwerken hiervan. Ook geef ik leiding over een groepje glaszetters en het verzorgen van het materialen voor de projecten. Verder hebben we een 24 uurs service, dit betekend dat er ook een keer s,nachts er uit moeten of in het weekend glas moeten plaatsen. Hierbij gebeuren wel eens dingen dat je denkt bestaat dit nu echt of je komt bij burenruzies, liefdesperriekelen. Het is teveel om op te schrijven dus nu maar even het motor gebeuren. Zo,n 10 jaar geleden, heb ik m,n motorrijbewijs pas gehaald, dit betekend niet dat ik het niet kon maar het gezin ging altijd voor. Na 10 lessen had ik het roze papiertje met een extra stempeltje, dus het kon beginnen. wat we gedaan hebben is het volgende. Een paar keer per jaar er eentje huren en dan maar toeren, als het mogelijk was huurden we steeds een andere motor om de dood eenvoudige reden, het uit proberen van diverse motoren. Hierdoor hebben we wat ervaring opgedaan van verschillende fietsen.
6
Dit hebben we een paar jaar gedaan, tot dat een collega van mij met een motor op het werk kwam, hij zij tegen mij moet je hier eens op rijden Bauke, je weet niet wat je overkomt. Zo gezegd zo gedaan,
en hij had gelijk mensen, dit was geweldig. Na een klein half uurtje rond gereden te hebben op deze monstermachine kwam ik bij hem terug en zei tegen hem, dit is geweldig dit moet ik ook hebben. Toen ik van de motor ben gestapt heb ik hem eigenlijk goed bekeken en zag dat het een honda magna was. Met deze gegevens ben ik verder gaan zoeken, maar dat viel niet mee. Het was inmiddels 1999 en nog geen goede machine gevonden, tot op tweede paasdag van dit jaar, zijn wij na lang slenteren de ene motorzaak in en de andere weer uit, terechtgekomen in Havelte. Het personeel keek ons aan of we standbeelden waren, want daar stonden twee stuks vf 700 eentje uit, 85 en, 86. Kan ik helpen vroeg de verkoper, ja natuurlijk zij ik, kan ik een proefrit maken op deze motor. Dat kan wel, maar wel de volgende week want het is zo sluitingstijd. Na een kort overleg en een principe akkoord zijn we naar huis gegaan met een voldaan gevoel. Wat kan een week dan lang duren mensen ik wou wel meehelpen om de week sneller te laten verlopen maar dat ging niet. Eindelijk was het dan zover, wij er naar toe en even proefrijden, heeeerlijk was dit. Jullie zullen wel begrijpen dat de koop gauw gesloten was, en dat wij een prachtige motor hadden gekocht. Nu konden we toeren wanneer we wilden op onze magna. Helmen en kleding hadden we al eerder aangeschaft omdat we regelmatig eentje huurden, maar ja we wilden toch ook nog wel wat meer zoals laarsen en mooie jassen wat prulletjes e.d. voor de motor. Dus gingen we een keer naar Utrecht de motorbeurs. We waren er nog nooit geweest en hebben daar onze ogen uitgeken, wat veel en wat mooi allemaal. Wat ook opviel daar waren de
Dit was het eerste contact met mederijders, dat gaf een warm en vertrouwd gevoel waardoor ik meteen lid ben geworden. Onderweg naar huis hebben we nog lekker nagepraat over deze dag en ons een beeld te schetsen van de magnaclub. Dit pakte precies zo uit als wat we in gedachten hadden, dat merkten we op onze eerste toertocht in enschede. De eerste indruk was gelijk vrijheid blijheid. We hebben dus ook met volle teugen van deze dag genoten en tot op heden nog steeds. Voor ons is elke toer of meeting met de club een dag vakantie als het ware. Ook de motorbeurs in utrecht vind ik prachtig, sinds ik lid van de club ben sta ik een of twee dagen op de beurs, en wat je daar allemaal ziet en hoort, kun je wel een boek over schrijven, maar dit bespaar ik jullie want anders komt er niemand meer van jullie. Het afgelopen jaar is er bij ons nogal wat verandert omtrent het motorgebeuren. Het volgende ging gebeuren:
Op een mooie dag gingen ina en ik even toeren in onze omgeving en wat we deze dag deden was, hier en daar even in de etalage,s kijken van meubelzaken en motorzaken. We waren in coevorden beland voor een motorzaak wat nog vrij nieuw was, dit kon je zien aan het gebouw. Wij even een kijkje nemen door de ramen en wat stond daar binnen, jongens nog aan toe, een magna 750 en mooooi. Ina was al twee keer rond geweest en zag mij nog op dezelfde plek staan en zei, wat staat daar waar je zo naar kijkt. Het antwoord was misschien mijn motor, het is een prachtige machine en niet al te duur. Ina zei toen , je gaat onze motor toch niet
weg doen, hij rijd zo lekker. Ja maar deze rijd ook lekker en is nog mooier zei ik en ook nog een paar jaar jonger dus gaan we er op vooruit. Maar dat was niet de bedoeling van ina begreep ik pas later uit het heen en weer praten over wel of niet inruilen van onze motor. Ina had er al een keertje over gehad om ook motor te gaan rijden. en ja hoor het was nu zover, ze wilde die van ons niet inruilen omdat ze besloten had om te gaan lessen, hiervan kun je alleen maar van dromen toch. Maar toch wilde ik die andere motor graag hebben, want zoiets zie je maar zelden. Dus wij toch maar de eerste de beste gelegenheid naar coevorden om te onderhandelen over de magna. Na eerst even een proefrit te hebben gemaakt, was het voor mij al klaar dit word hem. Toen ik de helm afzette zag ina al dat het goed zat, want zoiets kun je gewoon niet verbergen. De verkoper vroeg wat ik er van vond, dit is natuurlijk een listige vraag want dan weten ze haast wel zeker of ze beet hebben of niet. Dus mijn antwoord was wel een aardige machine en wat moet zoiets nu kosten. Heb je ook wat in te ruilen vroeg hij, nee niets in te ruilen zei ik. Daar werd de prijs dus nog gunstiger van, nog een keer er om toe lopen, de prijs nog een keer afgekraakt en toen een deal gesloten. We waren nu in het bezit van twee motoren en een rijbewijs, dus zei ik tegen ina nu moet je rijles gaan nemen. Zo gezegd zo gedaan, de eerste de beste rijschoolhouder gebelt en een afspraak gemaakt. Op de dag dat ze haar eerste les kreeg was ze een beetje zenuwachtig, maar dat geeft
niets dat was een goed teken. Na thuiskomst van haar eerste ervaring met het rijden op een motor was het helemaal klaar, geweldig riep ze blij uit, dit had ik tien jaar eerder moeten doen. Maar na een aantal lessen zakte de moed haar in de
FF VOORSTELLE BAUKE (VERVOLG)
motorclubs, heel veel en van diverse merken waren daar aanwezig, en zo ook de magna motor club zag ik.
7
FF VOORSTELLE/ RONDJE DRENTE 8
in de schoenen en ze zei ik stop er mee. Dit was een donderklap bij heldere hemel, ik vroeg haar wat er aan de hand was. Die rotvent dit en die rotvent zo, ik snap er niets meer van hij bekijkt het maar. Na een goed gesprek met ons twee beiden heeft ze toch besloten om door te gaan maar wel bij een andere rijschool en dit ging stukken beter. Het is inmiddels zover dat ina haar rijbewijs heeft gehaald en al een toerrit heeft meegereden. Dus nu jullie dit allen lezen zijn wij misschien met ons tweeën lekker aan het rond toeren op onze magna,s Tot horens en tot de volgende rit. Groeten Bauke uit emmen.
De voorbereiding. Het is allemaal begonnen op de jaar vergadering in nov. 2001.Met een paar leden uit het noorden waren we daarbij aanwezig, en het leek ons wel wat om iets in onze regio te organiseren .Na een kort overleg met het bestuur en een paar tips over het wel en wee van het organiseren van een tourtocht uitzetten zijn we huiswaarts gekeerd. Het overleg en uitvoering Wij, Bouke, Jeanette, Bauke, hebben diverse keren telefonisch overleg gehad wie wat doet en al gauw werd er besloten dat ik, Bauke de rit zou uitzetten en op papier zetten. Bouke en Jeanette namen de begeleiding van de groep op zich en het afzetten van gevaarlijke kruisingen voor de vlotte doorstroming. Ik heb diverse routes bekeken in onze regio en kwam tot conclusie, de een was te lang, de ander was te gevaarlijk. Dus een stukje uit de ene route sprak mij wel aan en heb er zelf wat aan toegevoegd, dit op papier geslingerd en zo zijn we met z,n drietjes de rit een keer gereden wel in de auto want het was nogal koud in februari. We waren na afloop tevreden over het resultaat we hadden een start en eindpunt, en een pauzestop midden in de rit, en een niet al te lange rit. Een maand voor dat we zouden rijden gingen we nog een keer de route inspecteren of alles nog wel klopte, dus niet he, er waren wegwerkzaamheden bij aankomst punt en een stukje verder op ook een. Die bij het aankomst punt gaf het meeste problemen i.v.m. het tanken, de ander had een oversteek opgelost dit was wel prettig. De mailing was al de deur uit en het stond ook al op de site dus we konden er weinig aan veranderen dan maar te plekke improviseren.
Het verloop De aanmeldingen kwamen met vlagen binnen, de een met email de andere via de telefoon. Tot 2 dagen voor de rit kwam de laatste melding binnen. Er hadden zich 50 personen opgegeven met 36 motoren. Dit hadden we niet verwacht maar wel gehoopt. Dit gaf een heerlijk en voldaan gevoel dat er zoveel mensen naar het noorden kwamen. Ik heb nog nooit zoveel weervoorspellingen bekeken als deze week. Begin in de week leek alles perfect te gaan met het weer, droog en af en toe zon. Maar aan het eind van de week werd het al anders, donkere wolken dreven over Drenthe.
Het viel met bakken uit de lucht op zaterdag. De voorspelling was dat er verbetering in kwam in de loop van het weekend. Ik heb zaterdagmiddag nog met Hans gebeld en gevraagd wat wijsheid was. De voorspelling is niet slecht zei Hans, ik zou het door laten gaan. Dus zo dacht ik er ook over we gaan lekker rijden. Zondag vroeg uit de veren gekropen en naar buiten kijken was het eerste wat ik deed. Het had wel geregend maar het was nu droog, gelukkig dacht ik. Nog even de weersvoorspelling bekeken op de computer en tot mijn verbazing zag ik dat de buien aan het verdwijnen waren. De hond stond naast mij te kwispelen en gaf mij te kennen dat hij er uit moest. Na een korte wandeling met de hond kwamen we weer thuis en het was nog steeds droog. Het eerste telefoontje kwam van Hans, het valt met bakken uit de lucht hier en het ziet er niet best uit. Je wilt het misschien niet geloven zei ik, maar hier is het droog en het zou opklaren landinwaarts, we gaan gewoon door. Dan komen we er ook aan zei Hans. Het komende uur hebben er nog meer mensen gebeld of het nog doorging. De meeste die belden hebben zich afgemeld voor de rit door het slechte weer. Maar waarvan je het verwacht die afbelt die komt en dat is onze eigen Ad Meesters. Helemaal vanuit Made heeft hij de regen getrotseerd voor een mooie rit in Drenthe. Petje af voor Ad. Tegen 09.00 uur hebben wij ons ook maar in het (regen) pak gehesen, het was hier ook weer begonnen met regenen. Bij aankomst bij het hotel was Jeanette al aanwezig, ook zij had niets anders dan regen gehad. Bouke kwam kort na ons binnen met het bericht dat het slecht weer was maar dat het hoopvol leek volgens de weerprofeten. De eerstvolgende was Ad en daar op volgde de groep uit Amersfoort en omstreken. Om +/- 11.30 uur waren er 28 mensen
RONDJE DRENTE
Een week van tevoren nog even kijken hoe het er mee staat met de wegwerkzaamheden en een andere aanvoerroute te zoeken voor het verloop en het tanken dit gaf geen problemen. Het eten en drinken gaf ook een probleem, na een kort bezoekje werd ons medegedeeld dat we beter konden reserveren want vol is vol zei men daar, dit was niet afgesproken we waren eerst welkom en er was plaats genoeg. Na een kort overleg met Jeanette waren we het eens, we gaan wat anders zoeken, er zijn hier nog een paar mogelijkheden. Bij het eerstvolgende restaurantje was het al raak hij vond het een goed idee om daar te komen want dit gebeurde niet elke dag. We hadden de afspraak gemaakt met hem om een dag van tevoren bellen of het doorging en tijdens de rit ongeveer hoe laat we daar aankwamen. Dit was dus ook in kannen en kruiken, de rit kon beginnen de volgende week. Moeten we nu alles weer opnieuw op papier zetten zei Jeanette, dat hoop ik toch niet zei ze. We hebben de route nu zo vaak gereden dat dit geen probleem meer geeft dit komt na de rit wel op papier we gaan lekker rijden.
9
RONDJE DRENTE / GEDICHT
mensen gearriveerd en allemaal nat. Na een kop koffie en een praatje was het tijd om te vertrekken. Iedereen werd verzocht om zoveel mogelijk achter elkaar aan te rijden en niet in baksteen verband dit i.v.m. de smalle wegen en het slechte weer. Na dat een ieder zich in de regenkloffie had gehesen zijn we richting tankstation waar bijna een ieder moest bijvullen voor de rit. Het eerste gedeelte is in de regen verreden tot aan de pauze. Daar aangekomen was iedereen blij, de een maakte gebruik om zijn sokken te drogen de ander klaagde over een smerige motor. Nadat een ieder zich volgepropt had met voedsel en drinken werd het tijd om het laatste gedeelte te rijden. Er waren 4 mensen die er eerder naar huis moesten en hebben daar al afscheid genomen. Toen we buiten kwamen was het droog en hebben we de rit droog afgereden. Bij aankomst van het hotel is iedereen nog even naar binnen gegaan om alvorens huiswaarts te keren een opwarmertje te nuttiggen en nog even nakletsen over deze rit. Ondanks het slechte weer was een ieder positief over deze dag en de organisatie. Dit heeft ons goed gedaan want het was voor ons de eerste keer om zoiets te organiseren. De volgende rit is alweer in de maak, maar dan op een andere plek en hopelijk droog weer. Namens de organisatie willen we een iedere deelnemer bedanken dat ze meegereden hebben, en voor degene die hem nog een keer willen rijden volgt hier de route.
Bouke,Jeanette,Bauke.
INGEZONDEN GEDICHT Onze Magna mei-rit begon deze keer in Assen, om 11 was er de koffie, deze moesten we drinken in ons natte motorkloffie. om 11.45 werd het tijd om te verkassen. Onze Bauke, Bouke en Jeanet hadden de rit geregeld, maar ze hadden de kraan van het hemelwater niet goed verzegeld. Al onze motoren waren zo schoon en mooi, ze werden nu van de drek en de modder een prooi. Via, via en via kwamen we in Drouwen, hier konden we wat voedsel verstouwen. Na de lunch was het zowaar droog, zodat ieder opgewekt terug naar Assen toog. Ook waren er een paar mensen die ons verlieten, zodat deze niet van het 2e deel konden genieten. Van de 50 opgegeven personen, hadden er 28 de moeite, om de rit te rijden,genomen. Dit lijkt een kleine smet, maar zij misten dan ook de pret van dit waterballet. Links en rechts gehoord dat velen die motorrijden, de meesten die dit weer-type weten te mijden. Er is altijd een ding dat veel vergoed, dat is de gezelligheid die je goed doet. Henk de enige 1100 rijder.
10
Jaarfeest 1998 in de buurt van Deventer trof ik een bebaarde vent die ik nog nooit had gezien maar waarmee je aardig kon lullen over met name Schotland en Whisky. Ja dat was mijn eerste kennismaking met Kees. Jaarvergadering 2001 dezelfde Kees nam tijdens de rondvraag het woord en vroeg waarom de buitenlandrit niet in Schotland gereden kon worden. Hij kreeg gelijk veel bijval en was meteen de klos op dit maar even te organiseren. Tijdens de nieuwjaarsborrel 2002 werden wij al lekker gemaakt met een overzicht van de ritten, de boot en andere leuke zaken met betrekking tot Schotland. Alleen duurde het toen nog een half jaartje voordat wij vertrokken. De vrijdag van vertrek hadden wij met Henk en Ria afgesproken dat wij flink op tijd in Ijmuiden aan zouden komen want dan kon er eerst nog even lekker een haring gegeten worden die dan direct met wat bier weggespoeld werd. Rustig op een terrasje langs de aanrij route zaten wij te genieten toe de een na de andere MAGNA voorbij kwam en het werd al snel een vrolijke boel. Kennelijk had iedereen veel zin in dit avontuur. Uiteindelijk was iedereen aanwezig en werd en rustig richting boot gestuurd. Wij waren echter niet de enige motorrijders die mee wilde dus op het moment dat wij toegelaten werden deden de andere 150 motorrijders dat ook. Een warboel was het gevolg maar uiteindelijk lukte het iedereen om zijn
zijn motor goed vastgesjord te krijgen en konden wij onze hut opzoeken, iets anders aan trekken en richting bar gaan. Lekker drinken en mooi uitzicht en goed eten en gezellig vermaak volgde de rest van de avond. Zaterdag. De dag van de aankomst waren de meeste van ons al vroeg uit de veren om direct toe te slaan op een heerlijk en overdadig ontbijt. Snel de spullen in gepakt en op de motor vastgemaakt, de sjorbanden verwijderd en onze fietsen beginne langzaam over het Engelse land te rijden. Er waren er niet zoveel die ooit links hadden gereden, laat staan dat men iets van voorrang wist dus het eerste stukie weg met 15 rotondes waren lekker spannend om over te rijden. Onder een stralend blauwe lucht begon de trip naar Schotland. Volgens onze reisleider Kees was deze weg de drukste en snelste verbinding naar Schotland maar daar hebben wij niets van gemerkt. Lekker rustig verkeer zodat wij konden genieten van fraaie vergezichten. Dit beloofde al veel goeds voor de komende week. Na een korte stop op de grens van Engeland en Schotland voerde de weg ons via Edinburgh naar Callender waar de beheerde van de vakantiehuisjes al op ons stond te wachten. Fraaie en redelijk schone huisjes met fatsoenlijke bedden werden verdeeld over de meute. Hierna snel Callender in gereden en voorzichtig werd en drank ingeslagen. In de avond ging bijna iedereen uit eten en in zo’n pub viel het ons al op hoe vriendelijk de mensen daar waren. Moe en voldaan gingen wij tenslotte onder de wol. Zondag. Ik word wakker door een raar geluid op het dak. Ja jullie begrijpen het al het was dus gigantisch aan het regen. Zonder twijfel vetrokken wij echter toch voor een rit. Na verloop van tijd werd het echter droog en togen wij naar Stirling Castle.
BUITENLANDRIT 2002
Toen wij uit Schotland terug kwamen bedacht ik dat ik mijn verhaal maar niet direct op papier moest zetten want anders wordt het een soort proza stuk over de Schotten. Nu ik dus een paar weken gewacht heb ben ik redelijk in staat om een beetje objectief ons relaas te doen van deze onvergetelijk trip. Om niet alles door elkaar te halen zal ik het dag voor dag doen.
11
BUITENLANDRIT 2002 VERVOLG 12
Smalle kronkelige weggetjes met een soort kinderkopjesbestrating begeleiden ons omhoog naar de ingang van het kasteel. Motoren geparkeerd, ons ontdaan van te veel kleding, liepen wij richting kassa. Voor de rondleiding moest echter 7,50 pond betaald en worden en dat vonden wij Hollanders toch een beetje erg veel en daarom vertrokken wij naar het Wallace monument. In dit monument wordt het zwaard van Bravehart bewaard maar om dit te zien moest er eerst een zeer steile heuvel beklommen worden en daarna nog een aantal trappen. Volgens mij hebben maar 2 mensen het zwaard in levende lijve gezien, de rest lag voor pampus op een bankje bij te komen. Hierna werd de tocht afgesloten met een rondrit in de mooie omgeving. Maandag of Dinsdag of Woensdag. Dat krijg je ervan als je dingen later wild opschrijven dan ben je de dagen een beetje kwijt Wederom in de ochtend uren regende het aardig maar onze weg ging door het Queen Elizabeth forrest met vreselijk mooie wegen. Het ging hier dus echt heuveltje op en af. Ongeveer zoals in een achtbaan maar dan iets langzamer. De weg vervolgend kwamen wij een stuk hoger te zitten. De rit naar de top met heerlijke haarspeld bochten vergde wel wat stuurmanskunst maar omdat er bijna geen tegenliggers waren ging het lekker omhoog. Af en toe een stop voor een bakkie oploskoffie en snel weer verder naar o.a. een zalmkwekerij alwaar door Frans en huisgenoten een flinke zalmforel werd aangeschaft van 4,5kg. In de avonduren werd deze vis dan ook lekker genuttigd. Dinsdag of Woensdag of Maandag. Maar in ieder geval is deze dag gebruikt voor een bezoek aan Edinburgh. . De motoren werden netjes in de parkeergarage gestald en Kees bracht ons naar het vertrekpunt namelijk het hardrock café.
Afgesproken dat wij met de groep daar in de avond ook zouden eten en toen werd er vertrokken voor een rondreis door de stad in een opendubbeldekker. Deze trip bracht ons langs alle mooie punten in deze stad maar de top attractie was wel het moment dat de bus langs de parkeergarage reed waarin onze motoren stonden. De lunch werd genuttigd bij MacDonalds of zo’n soort tent. De middag werd gebruikt om even te winkelen en hier en daar een beetje rond te kijken. Woensdag of Dinsdag of Maandag.De route die Kees deze dag had uitgezet werd het land van Rob Roy genoemd. Dit is in Schotland een legendarisch figuur maar ook de rit was dat. De ene waterval na de andere de ene stroomversnelling na de andere en dan het hoogte punt was het binnen rijden van een stuk natuur die zijn weerga niet kent. De aanvoerweg begon simpel maar dan een bochtje naar links en in de 1e versnelling reden wij omhoog de bergen in. Schitterend was hier het uitzicht gevaarlijk maar o zo vertederend die lammetjes. Omdat men daar dus weinig hekken kent staken deze beestjes vaak plotseling de weg over tussen de motoren door. Hier werd men overvallen door de kracht die deze natuur uitstraalt. Hier besef je pas hoe klein de mens is en hier wilde ik nog een keer naar toe. De rit terug werd nadat we nog een heel mooi binnenweggetje hadden gepikt afgesloten met een af reageer stukkie. Wat is het toch lekker om op de Magna af en toe eens lekker gas te kunnen geven en mooi de bochtjes pakken terwijl je een beetje buiten de motor gaat hangen. Lekker gassen was dat. Donderdag of Woensdag of Dinsdag Ik heb mijn zin wij gaan nogmaals naar de mooiste plek van Schotland die ik tot nu toe heb gezien. Een stralende zon begeleidde ons weer de berg op en nadat
Vrijdag. De plannen voor vandaag vastgelegd. Iedereen kon gaan en staan waar hij wilde. Wij kozen voor Glasgow. Weer een mooie stad met weer vriendelijke mensen maar ook met vreselijk dure winkels en een mega regenbui toen wij weer huiswaarts keerden. Ons laatste avondmaal werd genuttigd in een nabij gelegen restaurantje en voor het eerst van mijn leven maar ook voor het laatst heb ik het landelijk gerecht haggi’s gegeten. Ik weet niet of dit goed geschreven is maar zo smaakte het wel. Terwijl ik dit bestelde begonnen de andere aanwezige Schotten zicht te mengen in ons gesprek
over dit eten en volgens hen moet je heerst proeven en dan pas vragen wat er in zit. Ja dat heb ik dus maar gedaan. Hersenen, slokdarm, hart, longen dit gemalen tot een soort gehakt, langdurige gekookt en dat moet je dus lekker vinden!!!! Zaterdag.Zondag De dag van vertrek met dezelfde route als de heen reis dus die heb ik al beschreven. Alleen het megafeest aan boord op de terugvaart moet nog wel genoemd worden. Gedanst tot in de kleine uurtjes. Een strip partij van onze Danny (bijna alles) en het al om 04.00 uur sluiten van de disco waren hier de toppers. Om 05.30 uur nog even de zonsopgang meegemaakt waarna de boot al bijna afmeerde in IJmuiden. Nadat wij al kussend en handen schuddend afscheid hadden genomen werd de thuisreis weer aanvaard. Algemeen. Het kan door de leeftijd komen maar het kan ook aan de grote hoeveelheid indrukken liggen maar ik denk dat ik een aantal dagen wel door elkaar heb geschud. Dit geeft niets want de pret is er niet minder om geweest. Een aantal zaken wil ik nog wel noemen. Schotten zijn vriendelijke, gastvrije, nieuwsgierige mensen (dit laatste is positief.) Schotland vind ik vrij prijzig. Schotland is het mooiste land van de wereld. Schotland heeft de lekkerste Whisky. Kees bedankt voor al deze indrukken. Hagi.
BUITENLANDRIT 2002 VERVOLG
wij de motoren ergens hadden geparkeerd werd en gewandeld en geklommen om nog meer van de natuur te genieten. Langs een waterval omhoog geklommen. Dit was een steil stuk waarbij ik echt op handen en voeten en mij vasthouden aan en aantal pollen omhoog moest worstelen. Bijna boven aan een helemaal buiten adem hoor ik iemand vragen of het nog lang duurde voordat ik boven kwam. De andere kant van e waterval was dus op een simpele manier te beklimmen. Het water uit de waterval was goed drinkbaar. Op een rots boven de waterval schonk ik een kop meegenomen koffie in en genoot van alles om mij heen. Na een aantal uren genoten te hebben werd er weer vertrokken voor een trip nar een volgend hoogte punt. Met recht werd dit het hoogste punt want wij reden tot vlak bij de sneeuw en maakte een stop op zomaar een parkeer plaatsje waar wij werden begroet door een echte Doedelzakspeler. Volgens mij was het vals wat er uit kwam maar volgens andere was dit een Schotse melodie. De waarheid…….. geen idee. De avonduren werd gevuld met een gezamenlijke bijeenkomst in 1 huisje waarbij onze Kees in de bloemetjes (lees Whisky) werd gezet.
13
14
BUITENLANDRIT 2002 FOTO’S
BUITENLANDRIT 2002 FOTO’S DE REST VAN DE FOTO’S ZIJN BINNEN KORT TE BEWONDEREN OP DE HOMEPAGE !!!!!!
15
ROB’S COLLUM 16
Voor de eerste keer sinds het ontstaan van onze club was ik er ditmaal niet bij. En dan heb ik het over de jaarlijks terugkerende buitenlandrit die ditmaal in Schotland plaatsvond. Het toeval wilde dat precies in dezelfde week er een korte vakantie was gepland in Italië. Clubleden die mij wat beter kennen weten dat ik nogal gek ben van Italië en alles wat daar mee te maken heeft. Zo beweer ik geregeld dat wanneer men mij ongeveer 2000 kilometer zuidelijker van Amsterdam in een wiegje had gelegd het leven er voor mij vermoedelijk nog veel prettiger had uitgezien. De Schotse hooglanden zullen ongetwijfeld een ongelooflijke schoonheid vertonen en waanzinnige indrukken achtergelaten hebben op een ieder die daar verbleef. Maar doe mij maar de lucht van kruidige pasta’s, geef mij warme asfalt dampen vermengt met de geuren van Versace of Armani in combinatie met de smaak van een aromatische espresso en de klanken van Zucchero of Boccelli op de achtergrond. Laat mij alleen met de blik op het azuurblauwe water van de Adriatische zee en omringt door een zomerbriesje vanuit het opdoemende Apennijnengebergte genaamd de Abruzzen. 1974. 19 lentes jong en werkzaam binnen het bedrijf van mijn vader dat speelgoed importeerde uit o.a. Italië. Gezien de toenemende handelsbetrekkingen en mijn toekomst binnen het bedrijf had de
directie bedacht dat ik er goed aan zou doen om ter plekke ervaringen op te doen maar vooral de taal te leren. Omdat het niet op een grote vakantie mocht lijken werd er afgesproken dat er bovendien gewerkt zou worden. En zo gebeurde het dat ik in zuidelijk Italië werd gedropt in een plaatsje genaamd Lanciano. Met pijn in het hart van liefdesverdriet; ik had immers toen al zware verkering met mijn Marianne (en met mijn prachtige Yamaha 200) liet ik Nederland voor wat het was en vertrok met wat bagage een handjevol foto’s en slechts gewapend met enkele woorden Italiaans zoals gelato (ijsje) buon giorno (goede morgen) welke ik mij tijdens eerdere vakanties eigen had gemaakt. Ik voel nog mijn betraande ogen toen mijn ouders die mij gebracht hadden de hoek om reden om mij vervolgens moederziel alleen achter te laten in een totaal onbekende wereld. Bijna een jaar heb ik daar vertoefd en door de jaren heen ben ik steeds meer gaan beseffen dat die periode een van de mooiste tot nu toe in mijn leven is geworden. Het logische gevolg is dan ook dat zodra het even kan de reis word ingezet naar die omgeving waar zoveel is gebeurd en waar vriendenschappen voor het leven zijn ontstaan. Lanciano Juni 2002 Met een heerlijke Tortellini alla Panna op mijn bord en een glas Trebbiano d’Abruzzo in de hand
Zo herinner ik mij het volgende gedurende een weekje vorig jaar met mijn beste vriend. Eind April 2001 was het weer zover, 12 dagen eindeloos genieten, en dat kan heel goed met je eigen vrouw maar ook met je allerbeste vriend. Jullie gaan zeker op de motor was steevast de vraag als wij ons enthousiasme weer eens niet onder stoelen of banken konden steken. Onze voorpret leek meer op een
voorspel waarvan je nog lang niet aan een orgasme wilt denken omdat je dan meteen beseft dat het daarna dan meestal gauw is afgelopen. En afgelopen betekent voor mij weer Nederland met regen, wind, files en een waslijst vol met truttigheden, regeltjes, afspraken en stuitten op bankliggende naar soaps, bigbrothers, bigmacdiets,starmakers en infantiele spelletjes kijkende chipsverterende figuren. Op de motor?? Nou nee hoor dat word te gek hoor, we schatten een kleine 5000 kilometers te rijden en dat binnen 12 dagen en met mijn rug en zonder sissy-bar!! Nee, en trouwens John heeft nog geen motor dus we gaan gewoon lekker met de auto.
ROB’S COLLUM
ontstaat er een meningsverschil met een goede (Nederlandse) vriendin. Ik verhef mijn stem en voel mij aangevallen omdat er door haar wordt getwijfeld aan de schoonheid van het land en vooral aan de mensen die mij zo dierbaar zijn. Een voortdurende oprechte relatie met Italianen gedurende bijna 30 jaar! De manier van leven, de mentaliteit maar vooral de gastvrijheid wordt door haar verkeerd, niet of nauwelijks ervaren. Het gaat over fantaseren, romantiseren, en idealiseren. Als je openstaat om het te zien zul je het voelen ook! Hierover zullen wij het nooit eens worden. Waarmee ik maar wil zeggen …als je niet wilt of kunt genieten van het echte buitenleven getooid met uiterlijk vertoon zoals uitbundigheid, opzichtigheid, zien en vooral gezien worden maar meer let op de bijzaken als stof en ongelijke stoeptegels en dus hangt aan oerdegelijke Hollandse proper en tuttigheid stop dan maar met verder lezen want mijn bevindingen en waarnemingen gaan juist over de dingen die het grijze saaie leven zo kleurrijk maken.
21 april 2001 midden in de nacht vlak voor Munchen rijden we stapvoets op een bijna verlaten autosnelweg door een sneeuwgordijn. De thermometer wijst 1 graad aan en zodoende blijft de sneeuw net niet kleven op de weg. Op de vluchtstrook is een bestuurder druk bezig zijn sneeuwkettingen te bevestigen. Dikke pakken op en om de vangrail geen minuut te vroeg en we stellen ons even voor hoe het zou zijn geweest op een motor. Een stralend zonnetje, zijzicht op zee en blik op de glooiende autostrada, zingend bijgestaan door Eros Ramazotti zie ik op dat moment, als bijrijder,een dikke Amerikaan in mijn linkerooghoek verschijnen. Verrek het is nog een stationcar ook, een pikzwarte. Hoe hard rij je eigenlijk John, vraag ik mijn maatje en terwijl hij het op ongeveer 145 km. per uur houdt valt mijn mond
17
ROB’S COLLUM
open van verbazing. De chauffeur komt met minstens 160 km. voorbij wat op zich niet vreemd is in Italië… maar wel als het een lijkwagen betreft. Toen we tegelijkertijd ook nog een kist zagen compleet met bloemstukken erop kwamen we niet meer bij. Toegegeven het is wat morbide maar de gedachtes aan hoe de persoon in die kist zich moest voelen met een namaak Jarno Trully zwaar driftend door een hele lange flauwe rechtse bocht aan het stuur deed ons haast bezwijken. Trieste:Piazza Veneto 14.30 u. 28 graden zomaar op een terrasje. Met een espresso en een pannino pommodori/mozzaralla is het goed uit te houden en dat doen we dan ook. Het plein ligt temidden van een aantal drukke verkeersstraten waarbij wij een prachtig zicht hebben op een van de vele stop-lichten waarachter de hongerige Italianen die op weg zijn naar hun spaghetti, ravioli of andere heerlijke pasta’s bij rood zich verzamelen om bij groen gezamenlijk naar huis te sprinten. Bij iedere keer groen lijkt het een opwarmrondestart voor een heuse Grand-Prix. Alsof ze zich moeten kwalificeren voor een plek op Imola zwelt het geluid aan tot oorverdovend. Als bij ons (in holland) drie scooters tegelijk bij een stoplicht optrekken kijk je even en denkt dan…die ene vind ik wel gaaf. Bij ons zijn Cruyff, van Basten en Gullit op straat begonnen.
18
Hier in de nauwe straatjes van de grote drukke steden in Italië worden de Rossi’s, Biaggi’s en Melandri’s geboren. Hier kijk je elkaar met ongeloof aan als de rookwolken zijn opgetrokken en probeer je een opsomming te geven van wat allemaal voorbij is geflitst. Zag je die Aprillia! Heb jij die blonde gezien met dat topje op die Ducati Monster! Nee die donkere met staart op die oranje Vespa. Hoe vond je die halve zool in korte broek met blote bast op die verschrikkelijk mooie zwarte Cagiva. Kijk!!! daar heb je d’r weer… ze heeft helemaal geen honger ze wil gewoon gezien worden! Zien en gezien worden, dat is waar het om te doen is en laat ik nou voor een keer eerlijk zijn,als ik mag kiezen om in de donkere ogen te kijken van een prachtige Italiaanse met op haar voorhoofd een subtiel geklemde -van mijn part- nep Gucci zonnebril, die zich speciaal heeft omgekleed om na het eten met eveneens vrolijke vriendinnen te flaneren langs de boulevard of in de dorpsstraat om o.a. mijn bewonderende blikken met plezier te ontvangen en zij deze beantwoordt met een verleidelijke glimlach, ga ik ervoor. Want in Lelystad gebeurt dat niet. Sommige vrouwen hebben net de tuin omgespit want je ziet de aarde nog onder hun nagels zitten. Anderen hebben net het plafond gewit, je ziet de verf nog in het haar(of is het de uitgroei?) En heel veel vrouwen hebben ik weet niet wat gedaan, je ziet het meteen aan hun dikke buiken.
Binnen. Ach het valt allemaal wel mee want mijn wiegje had ook in Adis Abeba, Kabul of Bethlehem kunnen staan. Rob.
ROB’S COLLUM
hun te grote jurken en hun onopgemaakte gezichten. Het is dus even schrik-ken als er opeens een prachtig verzorgde vrouw vermoedelijk ook keurig getrouwd naast mij staat zoekend in het schap keukenrollen bij de plaatselijke supermarkt. Ik kijk alleen maar naar haar en zie in haar ogen een blik van; kijk naar je eige en heb ik soms wat van je an! Ik scheer mij weg en moet uitkijken dat ze mij niet uitmaakt voor een vies mannetje met voyeuristische trekjes en misschien later in de rij voor de kassa haar supermarktkarretje uit wraak achterin mijn achillespezen parkeert. Lelystad Juli 2002. Ik lig languit op de bank. De regen klettert onophoudelijk tegen de ruiten. Door een totaal verregent motorritje hangt mijn eens zo trotse leren motorbroek volkomen doorweekt zielig aan een hangertje in de hoek van de kamer. De avondkrant ligt naast de bank opengevouwen op de grond. Vanuit mijn ooghoek zie ik het weerkaartje van Europa en lees: Milaan onbewolkt 25 graden, Rome onbewolkt 32 graden, Amsterdam zwaar bewolkt 13 graden. Piet Paulusma vertelt vanuit zijn zoveelste verkeerde trui dat ik ook morgen niet de tuin in kan zonder paraplu. Ik zap wat heen en weer en zie uitgedroogde akkers, zwaar ondervoedde kinderen, kapotgeschoten stadsbussen en verscheurde ledematen door granaatscherven. Maar nu even niet denk ik behoorlijk ego en neem een slok en prop nog een handje wokkels naar
19
MMC JAARFEEST 2002
JAARFEEST 2002 Jaarfeest staat weer in planning en gaat langzaam toch wat meer gestalte krijgen, wat voorberijding betreft. Jullie hebben allemaal een uitnodiging gehad voor dit feest wat in Brabant gehouden word op camping De Reebok te Oisterwijk. De data 30-31-augustus en zondag 1 september. Wij zijn , de organisatie, vrijdagmorgen al om 10.00 uur aanwezig om de vroege vogels op te vangen. De leden die op zaterdag willen komen alleen voor de tourrit kan ook, hierover heb ik al meer vragen gehad. Er is een lid die zijn vakantie onderbreekt om bij de club te zijn die zaterdag , dus alles kan. Wij staan als we de camping opkomen op het sportveld, vlakbij het Grand Cafe en de toiletten. Er is een verharde parkeerplaats voor stalling van de motorfietsen. Als we de camping oprijden kantoor voorbij, rechts bij de blokhutten is het sportveld. Wij hoeven met de motor niet over de camping, dus wij veroorzaken geen overlast. Ik heb gehoord dat wij wel onze motoren moeten poetsen, want alle campinggasten komen langs ons en die willen wel een mooie motor zien, we zullen wel weer bekijks hebben. Wie weet laten we de campinggasten de
20
mooiste Magna kiezen.
Let op Inschrijving jaarfeest voor 1 augustus 2002. Kosten ontbijt kan ook overgemaakt worden op onze bankrekening, indien er personen zijn die toch willen ontbijten zonder dit aan ons bij reservering te hebben besteld geef dat even door aan ons dan kunnen we dat regelen. Dus ga je tentspullen al vast maar klaar zetten voor de vakantie en probeer ze uit want het is twee keer kamperen in een paar maanden. Voor alle leden een goede vakantie en veel rijplezier en voor de Schotlandvaarders, geen weer morgen weer. Groeten van AD
21
COMICS ENZ!
22
COMICS 2
