DEMONSTRATIECOMPAGNIE 1951 - 1970 Van Proefkonijn tot Mannequin VOORBEELD UITGAVE
Dit betreft een voorbeeld uitgave van het boek DEMONSTRATIECOMPAGNIE 1951-1970 van proefkonijn, mannequin tot fotomodel wat zal worden gepresenteerd op de komende reünie op 26 april as in de Tonnetkazerne in ’t Harde. ( zie www.limburgsejagers.nl ) Het boek beoogt in foto’s en tekst een beeld te geven van de oprichting, het breed scala aan activiteiten van de compagnie, haar kazerne en legering, de relatie met Harderwijk en vrije tijdsbesteding van de “Demcianen”.
KAMERLEVEN Zoals in het hoofdstuk over Kranenburg-Zuid is beschreven waren de Demcianen gelegerd in houten barakken. De pelotons hadden ieder een eigen barak of gedeelte er van, zoals het mortierpeloton samen met de cantine een barak deelden. De houten gebouwen met hun bordkartonnen wanden en gedeelde ramen hadden iets knus. Zoals vele foto’s laten zien meer het idee van een huiskamer. Met de blauw-witte tijken rond de strozak en alleen dekens, geen lakens! Men maakte er met wandversieringen ook iets “eigens” van. Uiteraard begon de dag met de reveille om 06.00 uur, voor sommige te vroeg, voor de boerenzoons uitslapen. Wassen, scheren, wolletje maken! , ontbijten, poetsen van de kamer, het eigen koper en schoenen tot de inspectie door het kader om 07.30 uur, elke dag weer dat ritueel. Daarna om 08.00 uur het compagnies-appel. De dag vangt aan met de dienst of op het kazerneterrein of op pad, de hei op en verder. Einde dienst om 17.00 uur, vrij tenzij er een avondoefening, bijvoorbeeld als de IROVI op het programma staat. AVONDBEZIGHEDEN Vrij in de barak, weer eten nadat het corvee het heeft opgehaald bij de keukens. En dan! Kaartje leggen, lezen, brieven schrijven, dollen, drinken, praten, plezier maken met de kamergenoten of gewoon lekker op bed liggen. Maar ook poetsen, de webbing met het aangelengde poeder en later de pasta, het koper dat na de velddienst weer moest blinken met de poetswatten of “Brasso” (de leiding zag dat dit gezien het programma niet vol te houden was en verzocht om extra kleding en uitrusting). En elke dag kast in ruimen volgens handboek soldaat, mesbreed de onderbroeken,
hemden, handdoeken enz. Die kast moest de andere dag weer klaar zijn voor de inspectie. POETSBAL Dan het wekelijkse poetsbal. Alles van de vloer, ramen gezeemd, kranen gepoetst, vloeren geboend, toiletten en waslokalen geschrobd, kortom wat moeders thuis deed, leerde nu versneld haar zoon. Mooi meegenomen, die cursus! Ook gezellig met z’n allen die klus te klaren en je wist voor wie je het deed, voor jezelf. Want de stof van de “potkachel” en de strozak, die later gelukkig werd vervangen door een matras, lag overal en in dat beddengoed leven de nodige vriendelijke mijten en andere “beestjes”. DE OUWE STOMP Na de lichtingsgewijze instroom van de eerste compagnieën, werd het systeem van infilleren ingevoerd. Per twee maanden stroomden steeds kleine groepen van één lichting binnen. De “bollen”of “fillers” kwamen “groen”van de depots
linkerpagina - Dolle boel op de kamer rechtsboven - Poetsbal, stof niets dan stof rechtsmidden - Ook de wapens, de geweren, stens, pistolen, kregen regelmatig een beurt, zeker na een schietdag. Ook dan weer een inspectie door het kader . rechts en linksonder - Zeer netjes die Demcianen
rechts - kast instructie voor de soldaat linksonder - wolletje als hoofdsteun voor Herman Visch rechtsonder - Ook de wapens, de geweren, stens, pistolen, krijgen regelmatig een beurt.
in de “Hemel” van de “parate hap”. Overdag de reguliere Demcie introductie, ’s avonds die van de “Ouwe Hap”, die graag wilde weten wat ze in de “kuip” kregen. Voor sommige misschien een korte hel, maar al gauw behoorden ook de bollen tot de Ouwe Hap. Ze hadden elkaar nodig in het veld en op de kamer. Toch was dit een ritueel dat de mannen snel tot elkaar bracht, leerden kennen en waarderen, wat goed was voor het groepsgevoel. En er viel wat te vieren als de Ouwe Hap, de Ouwe Stompen het Demcie- schip verlieten voor de burgermaatschappij. Voordat er weemoedig op het stationnetje van Harderwijk afscheid werd genomen van anderhalf jaar dienst voor het vaderland, werd uitgebreid feest gevierd en zelfs diners verorberd. Soms aangekondigd in semioverlijdens brieven, zoals in een ander hoofdstuk valt te zien. NB in de laatste jaren is de Demcie overgeplaatst naar de Jan van Nassau kazerne.
Geachte Demciaan, In de afgelopen jaren hebben velen, mogelijk ook U, informatie en foto’s over Uw tijd bij de Demonstratiecompagnie bij ons ingeleverd. Nu 60 jaar na de oprichting van de compagnie in 1951 kunnen we met dit materiaal een bescheiden boekwerk het licht doen zien. Het boek DEMONSTRATIECOMPAGNIE 1951-1970 van proefkonijn, mannequin tot fotomodel zal worden gepresenteerd op de komende reünie op 26 april as in de Tonnetkazerne in ’t Harde. ( zie www.limburgsejagers.nl ) Het boek beoogt in foto’s en tekst een beeld te geven van de oprichting, het breed scala aan activiteiten van de compagnie, haar kazerne en legering, de relatie met Harderwijk en vrije tijdsbesteding van de “Demcianen”. Omdat het een kleine oplage betreft zal het boek in printvorm worden uitgegeven wat de mogelijkheid biedt om de vele zwart-wit foto’s goed te laten uitkomen. De kleine oplage en printvorm vereisen wel dat U vooraf dient in te tekenen voor het boek en het verschuldigde bedrag daarvoor dient over te maken. Als U naar de reünie komt kunt U het boekje bestellen door voor 1 april € 11, 00 over te maken op reknr 72752 tnv Stichting Regiment Limburgse Jagers onder vermelding van boek Demcie. Het boek krijgt U dan overhandigd op 26 april as. Bent U niet in de gelegenheid op de reünie aanwezig te zijn, kunt U het boekje bestellen door € 13,50 ( €11 + € 2,50 voor verzending) over te maken op het reknr 72752 tnv Stichting Regiment Limburgse Jagers. Ook hier geldt dat U dat voor 1 april as moet hebben gedaan. Het boekje wordt U dan zsm na 26 april toegezonden. Als samensteller van dit boek hoop ik dat het voor U en Uw oud collega’s een plezierig weerzien zal zijn van die toch bijzondere periode in Uw leven. N.C.S. Vroom Voorzitter Stichting Regiment Limburgse Jagers
