4879

Afgiftekantoor : 2340 Beerse 1 Erkenning P2A6281

België-Belgique P.B. 2340 Beerse 1 8/4879

Verantwoordelijke uitgever : Jos Jacobs Jordaenstraat 1 2330 Merksplas

Nov-Dec 2012

FIETS!

Maandblad van KAWS vzw (verschijnt niet in februari, augustus, oktober en december)

CLUB VOOR FIETSTOERISME Gesticht in 1923 www.fietsclub-kaws.be

Besto is een groothandel in reinigingsproducten en aanverwante producten zoals papierwaren, reinigingsmachines, industriële poetsdoeken, werk - en beschermingskledij, matten, ... Al deze producten worden geleverd aan industrie, KMO’s, scholen, openbare instellingen, verzorgingssector, ziekenhuizen, rustoorden, horeca, ...

ONZE STERKSTE TROEVEN

• • • • • • •

Kwaliteitsproducten K li i d Uitgebreide productkennis Uitstekende service Voor elk probleem een oplossing Opstellen van reinigingsschema’s Opleiding van uw personeel HACCP-plannen op maat

B-universeel BVBA, B-universeel BVBA,Veedijk Veedijk39, 39,2300 2300Turnhout, Turnhout, T 014 43 02 0222, 22,FF014 01443 43767693, 93,[email protected], [email protected],www.besto.be www.besto.be

2

KONINKLIJKE ANTWERP WIELER- en SUPPORTERSCLUB vzw

F i e t s ! Clubblad October / December 2012 nr. 9

Redactioneel: Dit is alweer het laatste clubblad van 2012! Een jubeljaar voor KAWS komt er aan. 90 jaar jong wordt onze club in 2013! Een fameuze prestatie, zou ik denken. In dit nummer vind je je persoonlijk resultaat betreffende de behaalde KAWS punten in 2012, tenminste als je bij de laureaten bent. Staat je naam niet vermeld in die lijst en je denkt dat je onrecht is gedaan, dien je (met bewijzen) zich te richten tot Willy Pelkmans die de stand heeft bijgehouden. De KAWS website bevatte ook al de cijfers, dus je hebt in de loop van het jaar uw eigen stand kunnen opvolgen. Dit geldt enkel voor die leden die zich aangemeld hebben op de KAWS website. Deze procedure is wel gekend, denk en hoop ik. Langs deze weg wil ik alle medewerkers van KAWS van harte danken voor de bereidwillige hulp die geboden werd bij onze organisaties van 2012. Velen onder ons hebben hier en daar een handje toegestoken om de club te laten functioneren. Ik ga hier zeker geen namen vermelden, want dan worden namen vergeten en dat kan kwalijk genomen worden. Terecht trouwens. Voor 2012 zijn helpende handen ook weer nodig, dat is een normaal verschijnsel. Omdat het KAWS puntensysteem aangepast wordt in 2013 (zie het extra clubblad van oktober ll.), zal van een beloning in de vorm van KAWS punten genoten kunnen worden. Er zal op voorhand om helpers gevraagd worden. Het systeem zal duidelijk(er) gemaakt worden in de Informele jaarvergadering van februari 2013. Het clubblad zal ook gebruikt worden om deze informatie duidelijk door te geven. Mag ik iedereen ook de raad meegeven om het (papieren) clubblad van oktober 2012 te bewaren en goed te lezen en eventueel te herlezen. Het bestuur heeft aanpassingen doorgevoerd die de club zal ten goede komen. Maar de Raad van Bestuur is er zich degelijk van bewust dat er hier en daar wel wat kinderziektes in kunnen zitten en, indien nodig, zullen bijsturingen doorgevoerd worden. Bepaalde punten konden echter nog niet afgewerkt worden (bv kledij), maar tegen begin 2014 zal alles in orde zijn. Zo ontstond er al een kleine discussie ná de herdenkingsmis/koffietafel van 28 oktober ll. Ik hoop dat de vraagstellers een passend antwoord gekregen hebben. Op- of aanmerkingen zijn nog altijd welkom. De RvB zal zeker uw inputs in een volgende RvB vergadering meenemen en de nodige conclusies hieruit trekken. Mag ik ook langs deze weg vragen dat de kandidaten voor de meerdaagsen, t.w. 40ste 4-daagse, 14-daagse Rome en 2-daagse Renesse, zich kenbaar maken aan de inrichters of aan het bestuur. Omdat hotelreservaties dienen te gebeuren, moet er tijdig gehandeld worden. Lees ook aandachtig de specifieke artikels over deze 3 KAWS organisaties. In 2013 bestaat KAWS 90 jaar. De RvB zal dit gebeuren met de nodige aandacht behandelen. Er zullen in de loop van het jaar wel bepaalde dingen op poten gezet worden. De Rome reis is er hier 1 van, maar zo’n tocht is niet voor iedereen haalbaar. Heb je trouwens zelf een voorstel, breng het idee naar het bestuur en er zal bekeken worden of het ten uitvoering kan gebracht worden. We zijn in blijde verwachting. Inzendingen voor de nieuwe naam verwachten wij ook nog! Meedingen, zou ik zeggen! Redactieadres:

Jordaensstraat 1 2330 Merksplas

Eindredactie:

Jos Jacobs

Medewerkers van dit nummer: Jos Jacobs – Willy Pelkmans – Patrick Wuyts – Kris Clerckx – Jules Grimon – Michel Bruijndoncx Alle lezers mogen actief deelnemen aan het clubblad. Heb je een interessant artikeltje gevonden of een mooi ritverslag gemaakt of je wilt iets aankondigen, dan kan en mag je het volgende ondernemen. Ofwel: de

o Je bezorgt je artikel aan Willy Pelkmans vóór de 15 van de maand. Zijn adres is Molenpolder 6 te 2330 Merksplas. o Je bezorgt het artikeltje per e-mail aan Willy, ook vóór de 15de van de maand; Het e-mail adres van Willy is [email protected]

Bezoek onze eigen website op www.fietsclub-kaws.be 3

WELKOM Hartelijk welkom in ons KAWS midden voor onze nieuwe leden. In afdeling Turnhout verwelkomen we Inge Vanhoof , vrouw van Kris Marsboom, en Cedric Marsboom, zoon van Kris. Wij wensen hen veel kameraadschap en heel veel fietsgenot toe.

Wel en Wee

Met droefheid melden wij het overlijden van de schoonmoeder van Aloïs Eykmans. Aan de familie biedt onze club haar innige deelneming aan.

Greet Vermeiren (vrouw van onze voorzitter) en erelid Frans Vissers sukkelden met hun gezondheid. We wensen hen een spoedig en algeheel herstel.

Felicitaties van onze club voor het huwelijk van Thomas Peeters met Veerle.

40ste KAWS 4-daagse 9 - 12 mei 2013 ste

In 2013 organiseren we een jubileumeditie van de 4-daagse. De 40 uitgave zal doorgaan van 9 tot 12 mei 2013 in en rond een kasteel. Holiday resort L’Hirondelle in Oteppe wordt onze uitvalsbasis. We verwachten weer talrijke deelnemers aan deze ‘klim’ ritten. De voorbereiding is al aan de gang. Mogen we vragen om tijdig te reserveren, want we moeten de nodige plaatsen kunnen vastleggen. Voorinschrijven kan dus vanaf nu. Ten laatste dien je ingeschreven te zijn tegen eind januari 2013. Hotel is al vastgelegd. Overnachtingen in Holiday resort L’Hirondelle in Rue de la Burdinale 76a Oteppe Details van het hotel: zie www.lhirondelle.be De prijs bedraagt 200€ (tweehonderd euro). Voor deelname dient een (reserverings) voorschot van 75€ gestort te worden op rekening BE08 4134 1510 7113 voor KAWS-vzw Het Blok 24 Wuustwezel (is algemene rekening van KAWS – 4-daagse rekening wordt afgesloten!). Voor meer gegevens: contacteer Jules Grimon, Jef Opdebeek of Jos Jacobs.

Dinsdagtoerkes Jef Pelkmans en Jules Grimon danken iedereen die dit jaar met hen op pad was op de dinsdagtoerkes van maart tot oktober. Bedankt voor de goede sfeer en we hopen volgend jaar dezelfde en andere gezichten terug te zien. Grtjs Jef en Jules

4

Eindstand Laureaatschap 2012 Goud Naam Dierckx Frank Wuyts Patrick Jacobs Jos Jacobs Jac Van der Vloedt Staf Pelkmans Willy Laermans Jacques Opdebeek Jef Berrens Gust Grimon Julien Willems Fons Musschoot Essy Ceelen Frans Druyts Staf Hapers Gust Jacobs Jan Maes Ivo Gommers Fons Smets Petrus Vangeel Jan Diels Herman Vermeiren Josee Van de Put Jan Verbist Jef

Ptn 342 340 326 322 322 320 314 300 296 292 290 286 276 272 272 272 268 264 264 262 254 254 252 252

Zilver Naam Lauwers Xavier Jacobs Jozef Van Gorp Pol Wouters Bertha Wouters Jos De Witte Guy Waterschoot Rudy Clerckx Kris Adriaensen Jos Mol Louis Pelkmans Jef Stijmans Jef Monden Adri Vervoort Eddy De Bie Magda Gorris Marc

Ptn 246 236 232 230 218 216 216 212 210 206 204 204 202 202 200 200

Brons Naam Jespers Jan Lenaerts Els Oostvogels Michel Molenberghs Ferdinand Potters Leo Adriaensen Frank Geysen Dirk Van Herck Johan Werner Gunter Daniels Guy Vissers Joannes Broeckx Leo Paeshuyse Luc De Witte Jos Jacobs Dominique Waterschoot Bart Wouters Walter Keeris Jean Laermans Bob Van Hal Frans Geerts Hugo Van Opstal Hans Verheyen Bob Wouters Francis Thijs Roger

Ptn 190 184 184 182 180 178 176 176 176 174 172 168 168 164 164 162 162 160 160 160 158 158 156 156 150

Romereis 2013 Voor de geinteresseerden van onze Rome-reis. Het vertrek zal plaatsvinden op zaterdag 6 juli 2012. We zullen 12 dagen fietsen(ongeveer 150 à 170km per dag: totaal 1850 km). Na deze 12 dagen zullen we nog 2 dagen in Rome verblijven. Terugreis met vliegtuig, bus of trein? Geplande route: Turnhout – Baraque-Michel - St Vith stukje Luxemburg – Duitsland - Frankrijk-Vogezen(col de la Schlucht en Grand Ballon), dan onder Bazel (Zwitserland) naar Splugenpas (grensovergang Zwitserland Italie-col di San Marco (Morbegno) Pisa – Siena – Rome. De geschatte kostprijs van deze onderneming: 100 euro per dag: is ± 1500 euro (persoonlijke uitgaven niet meegerekend) We zouden aan eventuele deelnemers een voorschot willen vragen van 500 euro te betalen uiterlijk voor eind 2012. Te storten op rekeningnummer: IBAN BE08 4134 1510 7113 aan VZW KAWS Emiel Verreesstraat,33 bus 4 2300 Turnhout. Dit voorschot wordt gevraagd om zeker te weten hoeveel deelnemers er mee gaan en om dan de hotels vast te leggen vanaf begin 2013. De organisatoren Jef Opdebeek en Jules Grimon

5

"KAWS – 2 DAAGSE RENESSE” Het wordt moeilijk het succes van de weekendtrips naar Blankenberge en Valkenburg te overtreffen maar hierbij opnieuw een poging om een toffe rit te organiseren. Op algemene vraag om de kilometers te beperken, hebben we gekozen om Renesse, Nederland te bezoeken. We zitten rond de 150 km per dag. Tempo ligt 28 à 30 km/u rijden zodat iedereen mee kan. Wanneer : za 31/08/2013 en zo 1/09/2013 Waar: Hotel New Hampshire te Renesse

http://www.hampshire-hotels.com/hotel/2/Hampshire_-_ArcHotel_Zeeland.html Totale kostprijs: 95.00 euro Inbegrepen: overnachting, 3 gangenmenu, ontbijt, lunchpakket, volgwagen Graag bekomen wij een voorschot van 50.00 euro op rekeningnummer IBAN BE73 3200 0672 1160 ten laatste op 30/11/2012, zodat wij de kamers kunnen vastleggen. Dit is belangrijk, wij kunnen geen kamers lang vasthouden. Het is nog hoogseizoen en een druk bezet hotel. Voor verdere info: Michel, Kris, Guy, Jef Pelkmans.

Uitstapkalender Winteractiviteiten (zonder KAWS-punten) 1) Fietstochten op de weg - Zaterdag : sporthal 13 uur - Zondag : sporthal 9 uur Tijdens de fietsuitstappen in de winterperiode zullen de aanwezige bestuursleden bepalen welke omloop er gereden zal worden. 2) Mountainbiken : Deelname aan veldtoertochten zie MTB-Winterkalender in het VWB-blad en op de VWB-site (Probeer indien mogelijk af te spreken op het forum op onze KAWS-website) Voor nog meer mountainbiketochten kan je terecht op www.mtbkalender.nl en www.mountainbike.be

6

Jarige Speciaal voor U... Van harte gefeliciteerd: De Witte Guy

2

november

Smets Petrus

5

december

Van Hal Frans

2

november

Eykmans Aloïs

15

december

Van der Vloedt Staf

4

november

Jacobs Jos

15

december

Opdebeek Jef

5

november

Waterschoot Rudy

15

december

Vermeiren Rudy

6

november

Broeckx Leo

17

december

Verbeek Jef

7

november

Geerts Hugo

29

december

Waterschoot Bart

8

november

Maes Yannick

10

november

Wouters Walter

10

november

Spaepen Peter

15

november

Fleerackers Seppe

16

november

Maes Ivo

20

november

D'Heldt Chris

21

november

Druyts Staf

21

november

Heylen Frans

22

november

Pelkmans Glen

24

november

Beetje fietsen in de Dolomieten Ieder op zijn manier (al dan niet in 2 dagen) waren we met zijn elven in Arabba, die zondagavond 22 juli. Toen wij arriveerden rond half 6, kwamen we al enkele KAWS-ers tegen die zich op de Campolongo al wat gingen losrijden na een dagje autorijden. En na een flinke knuffel van onze 2 dames kon ons verlof echt beginnen. Maandag 23 juli: Pordoi - Fedaia Het echt werk begon pas de 23 juli, met de Passo Pordoi (2.239 meter hoogte, 9,4 km klimmen aan 6,8 % gemiddeld) en de Passo di Fedaia (2.057 meter, 13,9 km klimmen aan 4,4% gemiddeld). Het zou maar een ritje van 68 km worden, en Frans vroeg zich nog voor de rit af wat we dan die namiddag zouden gaan doen. Dat zien we straks wel. Met een stevige en frisse bries werd al direct de klim van de Pordoi aangevat. De betonmixers die ons voorbijstaken, zagen we even later met een slakkegangeske verder naar omhoog klauteren. Moeten wij dat steil stuk ook nog doen?? Maar dat bleek maar een karspoor te zijn. De snelsten binnen het uur, de anderen iets meer dan een uur, maar we hebben toch met zijn allen deze eerste bult overwonnen. Een zalige afdaling naar Canazei bracht ons aan de voet van de Fedaia.

7

Ook weer ieder op zijn eigen tempo tot aan het meer boven. Is de top nu aan het begin of aan het einde van dat meer? Op aanraden van enkele KAWS-ers die de streek al een beetje kennen, zijn we in de afdaling van de Fedaia een mooie kloof ingedraaid. We moesten wel 2 euro per persoon inkomgeld betalen om dan door de enig mooie ‘Serrai di Sottoguda’ te mogen wandelen(!), want fietsen mocht niet. Maar het was echt de moeite. En ook tijdens die wandeling kunnen je materiaalpech krijgen: Leo presteerde het om al wandelend zijn ketting er af te krijgen. Na het middagmaal in Sottoguda moest er eerst nog flink gedaald worden, om later terug te klimmen natuurlijk. Op zeker moment had Josee heel het peloton op sleeptouw, en Essy vond dit net een kloek die met haar jong op pad was. De laatste 10 km nog licht hellend terug naar Arabba en onze eerste dag zat er al bijna op. Eddy dacht daar anders over: ik zal mijn body eens kapot rijden se. Niets aan te doen: hij moest met de wagen opgehaald worden. Deskundig werk van Ivo en met de nodige onderdelen van een nieuw gekochte body kon den Eddy ’s anderendaags toch ook weer vertrekken. Ondertussen was de wind gaan liggen, en konden we op het terras nog nagenieten van onze 1.800 overwonnen hoogtemeters. En precies om 7 uur kroop de zon weg achter de bergtoppen; tijd om te gaan eten dus. Dinsdag 24 juli: Campolongo – Valparola – Falzarego – Giau Ook vandaag moesten we al direct klimmend beginnen: Passo Campolongo (1.875 meter, 4 km aan 7,4 % gemiddeld). Voor sommigen leek deze nu zwaarder dan toen ze die de zondagavond nog gedaan hadden. Is de rit van gisteren dan toch niet goed verteerd? Of is er niet genoeg tussen de benen gekeken? (Om te zien op welke versnelling je rijdt he!). Bij het begin van de afdaling dient er uiteraard weer groter geschakeld te worden. Een vloek over heel de vallei kon ik echt niet onderdrukken toen bij mij de shifter afbrak. Gelukkig van het schakelsysteem vooraan (dat heb je toch zo veel niet nodig: begin van de col op het trippeltje en voor de afdaling met een beetje gesukkel op de grote plateau) en gelukkig was het schakelen zelf niet uitgesloten. Dus maar weer verder, zelfs een vrij grote fietsenwinkel voorbijgereden in de aanvangskilometers van de Passo di Valparola (2.192 meter, 13,9 km aan 5,8 % gemiddeld). Door zijn lengte en toch enkele steile passages was dit de eerste beklimming waarbij er toch al enkelen blij waren dat ze de top bereikt hadden. Of was het van het verschieten, Josee, omdat er ineens enkele koeien voor uw wiel de weg overstaken? Of was het, Essy, omdat je uw zonnebril hebt laten vallen en er bovendien zelf nog over gereden bent? Hier boven valt er eigenlijk niet veel te beleven, dus zijn we maar afgedaald naar de Passo di Falzarego. Ook wel eens leuk: afdalen naar de top van een pas. Hier hebben we snel een belegd broodje verorberd, maar Jos kreeg er achteraf last van (geen goed varkensvlees Jos??) De dames en Robin volgden hier de afdaling richting Arabba (de dames wilden nog wat gaan zonnekloppen!), wij daalden af richting Cortina, om in Pocol rechts af te draaien naar de Passo di Giau (2.236 meter, 8,6 km klimmen aan 8,3 % gemiddeld). Met de nodige moeite is ook hier iedereen bovengeraakt, en nu waren de meesten zelfs content dat de beklimming voorbij was! Ik was zelfs content dat de afdaling met zijn 29 haarspeldbochten achter de rug was. Nog een klein colletje over, en een verplichte stop aan de ‘belvedere’ – mooi uitzicht over de vallei – reden we in de regen (daar ging de zonneklopperij voor de dames) de laatste km terug naar Arabba. Met 83 km voor 2.280 hoogtemeters in de benen konden we toch weer van een geslaagde rit nagenieten, bij een rustig frisdrankje, dacht Josee, maar Ivo heeft hare Pine Grappa mogen leegdrinken.

8

FIETSEN

MAGURA - SPECIALIST ROCK - SHOX SEVICE CENTER MARZOCCHI SERVICE CENTER RACEFACE TOP DEALER

MEGA-BIKE MOUNTAINBIKE SPECIAALZAAK

OPEN: Di.-vr. 9-19 uur; Za. 9-17 uur; Zo. en ma. gesloten.

Steenweg op Diest 77 (baan Kasterlee-Turnhout) 2300 Turnhout Tel. 014 / 43 51 24

tuinterras met speeltuin en trampoline 9

Leopoldstraat 59 2330 Merksplas tel. 0496 21 35 95

De Doelen 1, 2980 Zoersel T/F: 03-312 47 91 winkel

Tour-, sport-, en racefietsen Race-fietsen op maat met computer (bio-racer) Kleding voor alle seizoenen

uw specialist in fietsen en toebehoren

www.rijwielen-vandenplas.be

Website: http://www.fietsenmast.be Milostraat 10 - 2400 Mol Tel: 014/311.311 Fax: 014/320.063

Open: alle dagen van 8.30-12u. En 13-18.30u Zat. 9-17u., zon- en maandag gesloten.

Openingsuren Di - Vr: 9u - 12u / 13u - 19u Za: 9u - 12u / 13u - 17u zondag en maandag gesloten

NATURALIZE

SSOIRES

FIETSHANDEL - FIETSVERHUUR www.fietsenvandewater.be

Sportvoeding Coaching

Figuurcorrectie

Advies

VERHURING: elektrische fietsen mountainbikes sportfietsen tandems MINI-BUS

Verzorging Sportvoeding

Massages

Mail een Mail voor een gratislichaamsanalyse lichaamsanalyse gratis

[email protected]

IPOP, Y Naturalize Shop Renier Sniedersstraat 10 2300 Turnhout Tel: 014/42.90.35

Naturalize Coaching Herentalsstraat 15 2300 Turnhout Tel: 014/42.90.34

10 SCHOONHEID

Fietsen Van de Water Geelsebaan 22 2460 Kasterlee Tel: 014-85 05 25

“Café Chapeau” Steenweg op Turnhout 8 2330 Merksplas www.cafechapeau.be

“Café Chapeau” Gezellig tuinterras met bediening, speeltuin, zandbak en trampoline. Diverse snacks en ijsjes. Ook voor uw feestje, barbecue of vergadering zaaltje gratis ter beschikking.

014 / 63 31 13 Openingsuren : maandag, woensdag en donderdag open vanaf 18u00 vrijdag en zaterdag vanaf 12u30 zondag vanaf 07u30 (dinsdag gesloten) Tot ziens, Dorien & Koen. 11

Café Angèle Arendonk Uit sympathie

VOSSELAAR

FIETSTOTAALZAAK

Fietsen Gladinez Sport

RACE - MTB - TREKKING STADS - KINDER CRUISERS - CHOPPERS KLEDIJ - ACCESSOIRES

1

Colnago - Diamant - Ridley Oxford - Minerva

1

014 - 61 82 83

Merckx – Colnago – Principia – Ridley Bianchi – Scott - Granville Sparta – Batavus – Norta Dahon - Electra - …

Antwerpsesteenweg 149

2350 VOSSELAAR

herstelling alle merken 12

Woensdag 25 juli: Pordoi - Sella - Gardena - Campolongo (Sella-ronde) De goesting was bij sommigen al voor het begin over toen we met miezerig weer moesten vertrekken. Maar toch zijn we met zijn allen weer de Pordoi opgereden, al dan niet sneller dan de eerste keer. De fototrekkers van dienst (allee, één ervan toch hé Fransesco) deden in het begin meer dan dat ze eigenlijk aankonden door constant de groep voorbij te fietsen om dan mooie plaatjes te kunnen schieten. De afdaling van de Pordoi werd halverwege onderbroken, om van daaruit de Sella (2.214 meter, 6 km klimmen aan 6,6 gemiddeld) op te rijden. Terwijl we onze warme afdalingskledij terug in de rugzakken aan ’t steken waren, kwam daar een hele ploeg (ook volledig uiteen gevallen) Liquigas-sers met volgwagen en al aangefietst. We zijn er nog altijd niet uit of het de prof-ploeg of een stevige amateur-ploeg was. Wel vonden sommigen van ons het spijtig dat we net stil stonden; zo konden we niet echt uittesten wie van de 2 teams (Liquigas of KAWS) de beste klimmers in huis had. Boven op de Sella werden enkele groeps- en panoramafoto’s genomen, en dan kon de afdaling beginnen. Een lange afdaling, want die zou doorlopen door de Val Gardena tot in de grote vallei van Bolzano. Na enkele km afdalen moesten wij echter rechtsaf slaan, om de beklimming van de Gardena (2.121 meter, 5,9 km aan 4,2 % gemiddeld) aan te vatten. Zelfs met GPS reed Ivo deze afslag nog voorbij (met Glen in het wiel, want Ivo met GPS zal de weg wel kennen). De beklimming was er een in 2 fasen, en omdat de dames er al net iets eerder aan begonnen waren, viel Josee de eer te beurt om als eerste de top van deze Passo te bereiken. Ondertussen was het tijd om een flinke maaltijd achter de kiezen te steken, en al mijmerend stelde Josee vast dat we eigenlijk al meer geklommen dan gedaald hadden. Uitgedrukt in tijd had ze ongetwijfeld gelijk. Na de afdaling in Corvara, waar ze ook voor Eddy zijn fietspanne een fietsenmaker hadden gevonden, moest ik wel 1,5 uur wachten voor de beide fietszaken open zouden zijn om mijn mankement te laten herstellen. Zo lang zou de rest echt niet moeten wachten, en reden zij verder via de laatste col van de dag, de Campolongo (1.875 meter, 6,1 km aan 5 % gemiddeld) terug naar Arabba. In afwachting heb ik (nog rap) terug de Gardena beklommen, om terug beneden vast te stellen dat de 2 fietsenzaken mij niet konden verder helpen. Ze stuurden mij wel nog 4 km verder, naar La Villa/Stern maar ook tevergeefs. Nu ik toch al hier was, ben ik nog doorgereden naar die grote fietsenzaak van gisteren, en daar gaven ze me een tube sterke alleslijmer mee. Ook terug in Arabba heb ik dan het afgebroken stuk er terug aangelijmd. Dit heeft gehouden tot welgeteld ’s anderendaags ’s morgens! De anderen waren na 51 km en 1.880 hoogtemeters rond 15.00 uur al terug, en zijn ze met zijn allen met de kabellift, die vlak achter het hotel begon, naar mooie hoogten geweest. Mooie vergezichten aan weerskanten van de top, dus zowel naar Arabba als naar de Fedaia van maandag, mooie sneeuwvelden, mooi werkgetuig hé Frans. Terug in het hotel genoten de dames nog van een welverdiende wellness en sauna. Donderdag 26 juli: Tre Cime di Lavareda - Tre Croci Vandaag slechts 60 km en circa 1.400 hoogtemeters op het programma: met de auto naar Cortina d’Ampezzo, zo’n 40 km verder (wel over de Falzarego). Glen bleef zijn laatste verlofdag in Arabba; de dames planden een dagje Cortina-shoppen/terrassen. Dus met zijn achten op pad, de grote baan constant vals plat tot licht bergop, en met de gedachte van straks toch nog 40 km naar ‘huis’ te fietsen, bereikten we Misurina, op een hoogte van 1.700 meter. Hier zou het echte werk beginnen: we hadden er al veel over horen spreken: Tre Cime di Lavaredo (2.320 meter, 7,5 km aan 7,5 % gemiddeld), laatste 4 km echt moordend. Het begon al steil zelfs, en na een kleine afdaling voorbij de auto-tolpoort langs een meertje en dan, ja dan…(4 km aan 11,7 % gemiddeld). Er was al afgesproken om terug beneden samen te komen, want als de laatste halverwege zou terugdraaien, zou de rest boven voor niets moeten wachten. Fransesco pakte het tactisch aan, door de gehele breedte van de weg te gebruiken. Veel meer afstand, maar dan toch een pak minder steil dan de 14 - 15 - 16 - 17% die we soms te verwerken kregen. Maar toch kon het niet baten: na enige tijd namen hij en Jos de beslissing om terug te keren: te veel is te veel. Eddy was al niet meer te bespeuren, Leo en Ivo waren mijn mikpunten, en verderop bleven vader en zoon Pelkmans ook trap voor trap elkaar aanmoedigen. Het uitzicht boven was de beklimming wel waard! In de steile afdaling reed Leo de enige lekke band van het verlof. Maar dan wel ineens fatsoenlijk. Klapband! Willy, met een reserve-buitenband, moest terug naar boven gestuurd worden. Tot Ivo hem tegenkwam, en wist te vertellen dat er meer stukken aan waren, en dat Leo met de auto moest opgehaald

13

worden. Ivo is dan alleen verder gereden (nog 12 km naar Cortina). Maar toen wij aan de Tre Croci (niet eens zo lang en steil, maar na de vorige toch genoeg - ik had ondertussen al lang besloten om toch met de auto mee terug te rijden) bezig waren, stopte er een auto met fiets op het dak en Leo als passagier, die zo bereidwillig was om de pechvogel naar Cortina te brengen. Meer dan een welgemeende gracia moest hij er echt niet voor hebben!. Spektakel aan het hotel ’s avonds, toen de helikopter zijn wieken in gang zette. Er lag een hoop materiaal voor een kabellift dat per helikopter in de bergen werd gedropt. We vermoedden op de plaats waar de betonmixers maandag de funderingen waren gaan gieten. In het begin had dit spektakel veel beziens, maar na 10 vluchten heen en weer begon het lawaai toch te storen. Vrijdag 27 juli: verplaatsing naar Sondalo Na het ontbijt namen we afscheid van Frans, Leo en Glen. Zij reden terug naar huis (waar ze pas om half twaalf ’s nachts arriveerden); wij vertrokken richting Bormio/Sondalo. Opnieuw de Pordoi over en langs de Sella nu wel door Val Gardena naar Bolzano. Door de vallei naar de voet van de Stelvio. Die is ook per auto indrukwekkend!! Hoe hoger, hoe ruwer het landschap, hoe scherper en talrijker de bochten, hoe meer sneeuw! We hadden nog de tijd om boven eens rustig ‘De Stelvio’ te bekijken en dan ook maar iets te eten. En morgen staan we hier met de fiets! Langs de andere kant is de weg iets breder en zijn de bochten beter te nemen, maar het blijft magnifiek mooi. Van Bormio nog 20 km, waarvan 16 door verschillende tunnels, naar Sondalo en we konden weer gaan uitladen. De fietsen bleven op de wagen, want morgen zouden we met de auto naar Bormio terug rijden om de Stelvio per fiets onder de wielen te schuiven. Zaterdag 28 juli: Mortirolo - Gavia Dus toch wijziging van de plannen, want Josee voelde zich niet lekker, en de bedoeling was toch dat iedereen de Stelvio zou gaan doen. Dat zien we dan morgen wel. Essy laste ineens ook maar een extra rustdag in, om Josee bij te staan. Na een insmeerbeurt tegen de zon, daalde de rest daalde af naar Grosio, aan de voet van de Mortirolo (1.852 meter, 15 km aan 8,3 % gemiddeld). Van daaruit is het niet de steilste kant van de Passo di Foppa, alias Mortirolo, maar toch. Het eerste bord meldde ons dat de top nog 14 km weg was, en dat in de volgende km het steilste stuk 14 % was. Zo stond er elke km een bord, en steeds was het gemiddelde van de volgende km best te doen, maar ook steeds was het steilste stuk in die volgende km ruim boven de 10 %, met pieken tot 16 %. Ivo bleef bij Jos en Robin, die aan de top rechtsomkeer zouden maken; Eddy, Willy en ik reden wel langs de andere kant (in de gietende regen!) naar beneden. De GPS-track stuurde ons van de grote baan af, maar omdat een fietspad langs de rivier uit de richt leek te gaan, en de track langs onverharde wegen, hebben we terug de grote baan opgezocht, om 15 km verder toch datzelfde fietspad langs de rivier terug tegen te komen. Onthouden voor volgende keer! In Ponte di Legno zochten we iets om te eten, om dan de Gavia (2.621 meter, 17,3 km klimmen aan 7,9 % gemiddeld) aan te vatten. Al peddelend en rondkijkend werd ik maar nauwelijks gewaar dat we aan 14% aan het stijgen waren (dankzij de training op Tre Cime??). Willy keek ook goed rond en zag ineens een speelse koe uitschuiven en op haar kont enkele meters de berg afschuiven. Deze col hadden we ook bedwongen en de afdaling naar Bormio werd aangevat met de hoop dat het droog zou blijven. GPS-gewijs werden we in Bormio van de grote baan gehouden en terug de bergen ingestuurd: weer langs een (onberijdbaar) karspoor, dus maar rechtdoor tot er misschien nog een afslag komt. Onverrichterzake terugkeren naar Bormio zelf, GPS gebruikt om ‘terug naar start’ de kiezen: die stuurde ons over de Gavia en de Mortirolo terug, wat we (uiteraard) niet gedaan hebben. Door de tunnels met de fiets was ook geen optie, en toen, juist toen we aan het schuilen waren, Essy een berichtje stuurde dat ze ons tegemoet wou komen, maar aan wegenwerken echt niet verder kon, kregen we toch schrik: hoe geraken we nu nog terug?? Toch maar geprobeerd de oude weg te gebruiken, en toen we een wegwijzer voor fietsers naar de Mortirolo zagen, waren we gerust: er is een weg terug. De wegenwerken waar Essy voor gestaan had, leken in eerste instantie echt dood te lopen, maar ernaast was er speciaal een fietspadje (afdalen aan 18 %!!) aangelegd. Mede door het zoeken hier en daar hadden we toch 120 km afgelegd, met 3.220 hoogtemeters.

14

Zondag 29 juli: Stelvi - Stelvio Goei weer ’s morgens, Josee terug op plooi: dus ervan profiteren om de Stelvio (2.758 meter, 21,5 km aan 7,1 %) in de benen te krijgen. Met de auto naar Bormio (die 2 x 20 km heen en weer zou er teveel aan zijn). Bij het uitpakken enkele druppels, en nog voor we Bormio uitreden moesten we een schuilplaats gaan zoeken. Gelukkig trok na een klein half uurke het onweer weg en is het de rest van de dag droog gebleven. Ieder op zijn tempo, sommigen in busjes van 2, bereikten we de aaneenschakeling van haarspeldbochten: wel afstand afleggen maar eigenlijk ter plaatse blijven trappelen, alleen telkens een beetje hoger. Aan de afslag naar de Umbrailpas (2.505 meter hoog) stopten Eddy, Willy en ik om langs daar af te dalen. Eerst konden we Robin nog aanmoedigen om de laatste 3 km niet op te geven; 2 bochten lager konden we ook eens jaar Josee en Ivo wuiven, en in de verte kwamen ook nog Essy en Jos aangekrukt. Zij verdienen allemaal een dikke pluim voor het overwinnen van deze serieuze bult in de streek. Wij dus met zijn drieën naar Zwitserland, een stukje goed-berijdbare dolomiet (van waar zou dat woord komen?), zodat we de terugweg per auto al een beetje konden verkennen. In Santa Maria waren de haarspeldbochten achter de rug en na een mooi afdaling bereikten we Prato, de andere voet van de Stelvio. Van hieruit is het 24,3 km klimmen aan gemiddeld 7,4 %. Dus wel even werk voor de boeg, maar er was nu geen keus meer: er over en anders niets! Nog even van drinkbus wisselen en verder. Maar voor 3 uur klimmen is een half literke water is echt te weinig. Gelukkig konden we aan een fonteintje een beetje bij tanken. Ook van deze kant is de aaneenschakeling van haarspeldbochten indrukwekkend, maar door de vermoeidheid was het genieten toch een beetje verdwenen. Enfin, we zijn er alle 3 geraakt, en ook terug beneden, waar de Robin even later ook met de auto terug was om ons te komen ophalen. Weer een dagje van ruim 3.000 hoogtemeters, gespreid over 97 afstandskilometers. Maandag 30 juli: Mortirolo - Gavia Nee, niet dezelfde rit als die van eergisteren, maar we waren er niet uit welke rit we zouden gaan rijden. Uiteindelijk heeft ieder gekozen wat haar/hem het beste lag (of wat de partner per se wou doen). Robin bleef zijn laatste dagje in het hotel (tiens, Glen bleef zijn laatste dag in Arabba ook ‘thuis’). Essy en Willy deden de klim van de Mortirolo zoals wij hem gedaan hadden. En zij was zeer tevreden over de klim: die lag haar wel. Terwijl Willy er veel meer last mee had dan voorbije zaterdag. Josee kon Ivo overhalen om met de auto naar Bormio te rijden, om van daaruit de Gavia (2.621 meter, 25,6 km aan 5,5 %) te overwinnen. Jos zou hen vergezellen. Eddy en ik gingen ook de Gavia vanuit Bormio beklimmen, alleen zouden wij per fiets vanuit Sondalo vertrekken. Josee en haar kompanen waren een half uur voor ons aan de klim begonnen. Het zou straf zijn mochten wij die nog inhalen. We hebben dan ook pas boven kunnen bijpraten over onze ervaring van deze klim. De afdaling hebben we gezamenlijk aangevat. Eddy en ik stopten als eersten net voorbij San Catharina (daar is het ergste van de afdaling voorbij) om de warme kledij uit te schieten. Toen Ivo en Josee er ook aan kwamen en er nog geen Jos te zien was (die nochtans ergens tussenin reed) was het toch even van help, waar is Jos dan?? Oef daar komt ie; hij had in de dorpje de enige straat die je verkeerd kunt inrijden toch wel gekozen zeker. Veilig en wel terug in Bormio besloot hij zelfs om nog met ons per fiets terug naar Sondalo te rijden. Dinsdag 31 juli: einde ’s Morgens had ieder de plicht om Essy ne gelukkige verjaardag te wensen. Met de auto langs Umbrail naar Zwitsterland, terug naar Italiaans grondgebied, tanken in Oostenrijk en daar zijn we mekaar kwijtgespeeld. Er was trouwens gezegd dat we niet per se met 3 auto’s zouden samenblijven. En om 8 uur ’s avonds was iedereen in Merksplas. Dames, Heren, bedankt voor het fijne verlof. Ik heb er, ondanks de vermoeidheid hier en daar, toch van genoten. En nu op naar de heuveltjes van de Moezelstreek. P.W.

15

Tweedaagse: Valkenburg - Neerharen

1 – 2 september 2012

35 fietsers en Gust Van Geel en Jos Jacobs in de volgwagen, kortom een bont gezelschap stond klaar om de provincie Limburg te gaan verkennen. Nadat we vorig jaar een fietsweekend aan onze Belgische kust doorgebracht hadden, werd nu gekozen voor de andere kant van ’t land, “Meer blauw op straat”… bij de Kaws hebben ze dat goed begrepen. Vertrokken werd er op zaterdag 09.00 uur aan de sporthal. Ongeveer 140 km moest er gefietst worden om via een lus in Nederlands Limburg uiteindelijk te arriveren in Neerharen (België). Langs rustige landelijke wegen reden we richting Limburg en ‘k moet zeggen af en toe wordt een mens nog eens verrast : Brasel , Gelderhorsten,… voor mij waren het gehuchten waar ik nog nooit van gehoord had en blijkbaar liggen ze niet ver van onze deur. In Dilsen-Stokkem waren er 3 die om medische of andere redenen de korte weg naar het hotel namen. Nu bleek die korte weg, wel zeer kort want net voor twee uur zaten deze 3 reeds op het terras van Hotel Admiraal te Neerharen. De “Admiraal” was er niet maar een bevallige Limburgse wou ons met plezier de 1e pint van den dag (een grote pint is daar wel groter dan bij ons) voorzetten. De groep heeft blijkbaar net voorbij Dilsen-Stokkem de overzet over de Maas genomen en heeft dan een lus gemaakt door Nederlands Limburg met als orgelpunt een passage door Valkenburg met zijn beroemde/beruchte Cauberg. Via Meersen en Maastricht bereikte de groep tegen 16.00 uur het hotel. De kamer –en bagageverdeling verliep uitstekend en binnen de kortste keren liep het terras aardig vol. Waarschijnlijk zaten de knappe juffrouwen van de bediening daar voor iets tussen, maar dat is louter een vermoeden. Om 19.00 uur werd ons een lekker 3 gangenmenu voorgeschoteld. Het dessert was een echte verrassing. Nooit meegemaakt dat men in een hotel kiest voor ne frisco of ne cornetto maar hier werd dat zonder verpinken op een plateauke geserveerd.. Sommigen waren hiervan zo onder den indruk dat een normaal klapke zelfs niet meer ging. Toen een diensterke kwam vragen bij ons aan tafel of we het lekker vonden, heb ik iemand na 2 keer vragen horen zeggen: “ ja heeel lekker”, maar ik denk niet dat dieje aan’t eten aan het denken was op die moment. Na een kort woordje over de Ronde van Oosthoven en de vierdaagse van 2013, werd er nog een rondje gegeven vanwege de club. Daarna konden we vrij beschikken. Er bleek een kleine delegatie te zijn die in het verleden blijkbaar relaties hebben opgebouwd aan die kant van ’t land. Zij beslisten om in Maastricht te gaan feesten in een etablissement met de naam “in den ouden vogelstruis” Wat zij beleefd hebben moet u hen zelf maar vragen. Diegenen die die mannen s’morgens aan het ontbijt gezien hebben, weten genoeg….Naar het schijnt is traag eten goed voor maag en spijsvertering maar 20 minuten voor 1 klein pistoleeke is net iets te veel van het goede. Wat denkt gij dervan Xavier ? Anderen hebben Neerharen by night bezocht, maar dat is een zeer kort verhaal…. Ontbijt : vanaf 7.30 op zondag. Iedereen was er behalve het personeel van het hotel. Na een half uur wachten werd de ontbijtzaal toch geopend, met alle gevolgen vandien. Het buffet was binnen de kortste keren weggewerkt. Koffie werd tas per tas gezet, wat voor enige filevorming zorgde, maar geen probleem we hadden ruimschoots de tijd. Na de groepsfoto op de parking van het hotel werd er rond 09.30 terug naar huis vertrokken. Nadat ik mijn carbonnen ros in de bestelwagen geplaceerd had en zelf een plaatske veroverd had tussen de sportzakken reden we terug. De eerste 50 km zou ik in de volgwagen blijven zitten om gezondheidsredenen. Nu, dat peleton eens van de achterzijde bekijken, leek me wel leuk maar ik moet eerlijk zeggen, ‘t is saai. Des te meer bewondering voor de mannen van de volgwagen; je moet het maar de ganse dag doen. Via Zutendaal, Waltwilder werd er gereden tot in Alken waar we onze eerste stop hadden. Het tweede stuk ging tot in Ham waar er voor de laatste keer gestopt werd. Zonder problemen bereikten we daarna Turnhout. Bedankt aan Jef en Jules voor het mooie traject, bedankt aan Gust en Jos voor de assistentie met de volgwagen en bedankt Limburg. We komen zeker nog eens terug. K.C.

Vakantiegroeten

Zeer warme groeten van Staf en Julienne Druyts vanuit Medugorje.

16

10000 hoogtemeters in 4 dagen. Een drietal weken geleden opperde onze spetser Eddy Vervoort van nog eens in de vlugte Alpe d’Huez en de Galibier op te rijden(5 fietsdagen). Een blinde vlek in mijn palmares en time is running out wat betreft zware klimexploten deden mezelf besluiten van hier nog gretig op in te gaan. Cis Strijbos was onze derde compagnon. Mijn inziens was het evenwel nogal laat op het seizoen en hopelijk zouden wij niet moeten afrekenen met najaarsstormen en koude momenten. Wij riskeerden het en zouden onze vingers maar kruisen. Onze verblijfplaats was gelegen in de vallei van de la Meije in La Grave, gesitueerd tussen Grenoble en Briançon en slechts 10 km van de voet van de Lautaret. Vanuit onze chalet keken we op het prachtige massief met als hoogste top de la Meije(3983m) Een uniek decor waarop we maar niet uitgekeken geraakten. Fietsdag 1(dinsdag 25 september 2012) Het weer was goed en wij besloten van vandaag al zeker een hoogtepunt te beleven. De Cis stelde voor van vandaag de Galibier er zeker bij te pakken en daar het weer goed was zouden we vandaag onze zwaarste klus moeten opknappen. La Grave ligt ongeveer op 1480m boven zeeniveau en vandaar uit vertrokken we met goede moed naar de Lautaret(2057m) om zo verder de Galibier (2642m)op te stormen. Cis reed zoals gewoonlijk buiten categorie en ikzelf kwam boven achter hem doch ver voor Eddy die zich niet zo fameus voelde. Boven was het behoorlijk koud (5 graden) en na enkele fotoshoots daalde we samen af richting Valloire om dan lichtjes terug bergop te rijden naar de col de Télégraphe(1566m). Boven stond een Spanjaard die ons prompt vroeg een foto te trekken van hem met de Catalaanse vlag. We sjeesden verder naar beneden naar St. Michel de Maurienne(650m) om daar in het zonnetje(23graden) onze eerste inslag te nemen. Cis belde van hier uit naar Jef Opdebeek die verschoot dat het hier zo warm was. Doch we moesten nu terug naar boven(naar de koude) en zouden nog 2000m moeten klimmen tot aan de top van de Galibier om terug in La Grave te geraken. Nu eerst de Télégraphe terug op, eventjes dalen naar Valloire, een bitteke eten en dan vooruit met de geit de Galibier op. De wind en de koude waren spelbrekers en de rangorde werd gerespecteerd. Bovengekomen besloot ik als superdaler niet te lang te wachten in dit trekgat en ik smeet me naar beneden. Ik moest mijn flossjenpeerd in de straffe wind goed vasthouden om ongelukken te voorkomen en dacht: Manmanman, wa doen ik hier toch weer” Vanaf de Lautaret was de afdaling supermooi en niet gevaarlijk en na 3380 hoogtemeters en 110 km konden wij genieten van een lekkere baxter annex badje na deze prachtige dag. Fietsdag 2(woensdag 26 september 2012) De Cis was om 6uur ‘s morgens op zijn laptop het virtueel parcours van vandaag al aan het bekijken. We besloten vandaag met de auto van den Eddy naar Bourg d’Oisans(770m) te rijden om donkere tunnels met de fiets te vermijden en van daaruit ging het poef Alpe d’Huez op. 14 km klimmen met meer dan 1000 hoogtemeters. De 21 bochten bekend van de Tour de France-ritten maakten we nu zelf mee doch we reden er niet zo snel op als Pantani in vroegere tijden. Bovengekomen reden we nog wat verder bergop(3km)naar Pic du Lac(2090m)met adembenemende vergezichten. Na het eten halverwege Alpe d’Huez richting Villard Reculas en Allemont ging het terug bergop en af. In de La Voute in Rochetaillée werd een lekkere chili con carne verorberd en nu zouden we nog de Col d’Ornon erbij pakken. Op een 5tal km van de top begon het lichtjes te regenen en wij besloten voor alle zekerheid van de afdaling terug aan te vatten en richting auto te peddelen. Slechts 64km hadden we vandaag gefietst doch 1830 hoogtemeters was meer dan genoeg na de zware dag van gisteren. 2 objectieven(Galibier en Alpe d’Huez) hadden we al zeker in onze zak en hopelijk zou het weer nu niet slechter worden. De ganse avond en nacht regende het pijpestelen en het was bang afwachten voor morgen, doch meteovista voorspelde goed weer. Fietsdag 3(donderdag 27 september 2012) Het zicht op de gletsjer en de blauwe lucht was net een postkaart en met goede moed vertrokken we terug met de auto naar Bourg om vandaag de Glandon en de Croix de Fer op onze palmares te zetten. We vertrokken via Rochetaillée en Allemont langs het mooie meer van Grand-Maison de Glandon op. In het begin was die niet om te lachen en met kettingproblemen holde ik vlug achter de feiten aan. Plots zag ik voor mij onze Catalaanse vriend uit rijden. Ik reed hem voorbij. Die kerel zijn fiets heb ik boven op de Glandon eens gewogen. Zeker 25 kg. Respect. Op de Glandon maakte ik kennis met een Australisch koppel(uit Melbourne) die hier voor het eerst kwamen fietsen. De wereld is klein dat wist ik. Ik kende vanuit mijn loopperiode een Aussie die race-director was van de Melbourne-marathon. ’t wou toch niet lukken zeker, dat zij de familie van Ted Paulin ook kenden. We reden nog iets verder naar de Croix de Fer om daar een lekker soepke binnen te spelen en daalden met sneeuwvelden links en rechts van ons af naar Rochetailléé.

17

Hetgeen waar we gisteren niet slaagden zouden we vandaag ondernemen(tweede poging Col d’Ornon) Nu droog weer en deze puist viel tamelijk mee(we worden klimmen gewoon zeker) Terug naar de auto, we waren het er over eens dat dit weer eens een prachtige rit was geweest met 102km en 2465m op onze conto. Fietsdag 4(vrijdag 28 september 2012) ‘s morgens ‘t ottoke terug in en nu naar de barrage van Mizoen om Alpe d’Huez opnieuw te beklimmen, zij het dan langs de Col de Sarenne. De eerste stukken aan 12 à 13pct deden mijn fietske niet sneller rijden dan 9 per uur en ik geraakte samen met Eddy op een slecht wegdek op het einde toch nog ongeschonden boven. Na ‘t eten terug naar beneden om ons voor te bereiden voor de tweede col van de dag ski-oord Les Deux Alpes. Den Eddy viel plat bij de beklimming en bovengekomen wisten we niet dat dit de laatste stuiptrekkingen waren van onze fietsvakantie. Voor morgen werd regen voorspeld voor de ganse dag en dit kwam nog uit ook. 72km gereden vandaag met 2355 hoogtemeters. Fietsdag 5(zaterdag 29 september 2012) Cis had plannen om naar Briançon te rijden en daar nog de col de Granon en den Izoard op te rijden, doch daar kwam niets van in huis(dixit regen) Het nuttige werd dan maar aan het aangename gepaard en we besloten toch maar naar Briançon te rijden voor wat sightseeing. De stad werd al wandelend, etend en drinkend binnenstebuiten gekeerd en in enkele droge momenten bezochten we de kastelen gebouwd door vestingbouwer Vauban(indrukwekkend) ‘s zondags werd de terugreis aangevangen die evenals de heenreis zonder problemen verliep. Conclusie: Deze fietstocht was 100 procent meegevallen. 4 op de 5 geplande dagen konden we afwerken met de voornaamste cols op het programma. Ik bedank mijn fietsgezellen Eddy en Cis voor deze mooie week en heb al reeds genoten van de mooie foto’s die wij hier hebben gemaakt. Tot de volgende cols???? J. G.

RAAD VAN BESTUUR Voorzitter: Ondervoorzitter: Secretaris: Schatbewaarder: Bestuursleden:

Webmaster:

Jordaensstraat 1 [email protected] Hans van Opstal Waterloopstraat 26 Emiel Verreesstraat 33 bus 4 Dirk Van Dun [email protected] Alfons Gommers Het Blok 24 Herman Havermans Oude Vaartstraat 68 Molenpolder 6 Willy Pelkmans [email protected] Molenpolder 12 Ivo Maes [email protected] Jos Jacobs

2330 Merksplas

tel: 014 63 36 98

2300 Turnhout

tel: 014 42 26 77 tel: 014 63 85 25 2300 Turnhout (na 18 uur) 2990 Wuustwezel tel. 03 669 68 52 2300 Turnhout Gsm: 0470683750 2330 Merksplas

tel: 014 63 45 68

2330 Merksplas

tel: 014 63 48 07

Praktische regelingen Geschreven teksten (bv. een ritverslag, een gedicht)

Hoofdredacteur clubblad (ook aanvraag reclame) Nieuwe leden

steeds te bezorgen aan Willy Pelkmans Afhalen bij Xavier Lauwers na afspraak Gsm : 0473 92 75 57 Jos Jacobs Dirk Van Dun

Rekeningnummer KAWS - secretariaat

BE08 4134 1510 7113

Regelingen kledij :

Jos Jacobs

18

Turnhout

Veedijk 37 2300 Turnhout Tel. 014 / 44 86 86 Fax 014 / 44 86 89

E-mail: [email protected] http://www.demelle.be 19

N.V. CARWASH MET GRATIS STOFZUIGERS * AUTOVERHUUR * OFFICIELE SEAT DEALER * VERKOOP OCCASIE WAGENS ALLE MERKEN SPECIALITEIT MERCEDES * MODERNE WERKPLAATS VOOR DE NASERVICE

VAG nv TURNHOUT Steenweg op Gierle 228 Tel. 014-41 58 53 www.vagnv.be

20