dinsdag 2 juli 2013 om uur

2013

N 318

NOTULEN van de openbare vergadering van de raad van de gemeente Lelystad, gehouden op dinsdag 2 juli 2013 om 20.00 uur in het Stadhuis van de gemeente Lelystad. Aanwezig zijn: mevrouw M. Horselenberg, burgemeester/voorzitter; mevrouw J. d’Arnaud-Appelo (PvdA), de heren P.L.W.J. Baaten (InwonersPartij) en J. van de Beek (PvdA), mevrouw D.B.J. Bergman (D66), de heren F. van den Brink (InwonersPartij), D.W. Bussink (CDA), L.J.J. Caniels (CDA), S.G.J. van Erk (VVD), H.W. Gerritzen (VVD), P.C.W. Hamstra (VVD), E. van der Herberg (PvdA), E. Hers (VVD) en J.M. van den Heuvel (SP), mevrouw J.J.P. van der Hoek-Dubois (Leefbaar Lelystad), de heer C.J.J. Homan (Bindend Lokaal), mevrouw E.C. van der Kleij (PvdA), de heren H.P.M. van der Kolk (GroenLinks), E.H.G. Marseille (VVD) en M. El Mhassani (PvdA), mevrouw E.W. MiddelkoopFerron (PvdA), mevrouw O.J. Niezen-Vos (Lelystads Belang), de heren S. Polman (Lijst Simon Polman), en S.M. de Reus (GroenLinks), mevrouw A.F.M. van Rijnsoever (InwonersPartij), de heren J. Schoone (Leefbaar Lelystad) en P.A. Schot (D66), mevrouw K. Senf (InwonersPartij), de heer H.P. Soomers (PvdA), mevrouw J.W. Sparreboom-van der Spoel (VVD), de heren C. van Veluwen (ChristenUnie) en B.E. Visscher (InwonersPartij) en mevrouw E. van Wageningen (ChristenUnie), leden van de raad; alsmede mevrouw M. Jacobs-Haagen en de heren J.A. Fackeldey, W. de Jager, W. Jansen, en R. Luchtenveld, wethouders; en de heren N. Versteeg, gemeentesecretaris, en mevrouw N. IJnema, griffier. Afwezig zijn: de heren J.L. Jonker (VVD), W.L.G. Raijmakers (Lelystads Belang) en K.B.P. Slump (ChristenUnie), leden van de raad.

Agendapunt 11. Voorstel Project Flevokust (stuk nr. 131022647) Amendement GL De fractie van GroenLinks stelt het volgende amendement voor: “het voorgestelde besluit punt 1, onder b als volgt te wijzigen: De tweede zin: “Wel is het mogelijk om elders geschoonde vrij toepasbare bodemassen als ophoogmateriaal voor Flevokust te gebruiken” geheel te schrappen.” Toelichting: Toepassing van AEC-bodemas is op dit moment uitsluitend onder speciale condities (IBC) toegestaan. Als de wetgeving in die zin gewijzigd wordt dat AEC-bodemas die via een gecertificeerd procedé

gereinigd is, wettelijk toegestaan wordt als vrij toepasbare bouwstof, dan is het aan de ‘markt’ om te kiezen voor opvulzand of geschoonde AEC-bodemas. N.B.: de prijs van opvulzand per ton ligt op dit moment beduidend lager dan van de nog te reinigen AEC-bodemas en heeft bewezen zettingskwaliteit, bodemas niet. Het gebruik van opvulzand verhindert tevens de ‘aanzuigende werking’ van het upcyclen (elders) van aangevoerde AECbodemassen uit het buitenland. Dus een vrije keuze door de ontwikkelaars tussen gereinigde AECbodemas en zand is zeker op zijn plaats gezien prijs/kwaliteitsverhouding. Amendement LB/BL/LSP De fracties van Lelystads Belang, Bindend Lokaal en Lijst Simon Polman stellen het volgende amendement voor: “Nieuw punt 1 b: “Opslag en upcyclen van ongeschoonde AEC-bodemassen en het gebruik van geschoonde AECbodemassen als ophoogmateriaal is uitgesloten.”” Motie GL “De raad van de gemeente Lelystad in vergadering bijeen op 2 juli 2013 Constaterend dat: - het volstrekt onduidelijk is of met het gewijzigde collegevoorstel tot een sluitende businesscase kan worden gekomen, en - indien dat niet het geval is, ook de rijkssubsidies niet benut kunnen worden, en - er grote behoefte bestaat aan het scheppen van structurele werkgelegenheid. Overwegende dat: er zinvolle te onderzoeken alternatieven zijn, zoals: 1. een buitendijkse haven zonder dijkverlegging (zie schets), in modulevorm: simpel uit te breiden als daar vraag naar is; 2. andere samenwerkingsverbanden in overweging te nemen: bijv. een haven uitsluitend exploiteren met de provincie als andere comparant, dus zonder het havenbedrijf Amsterdam, of met bijv. Kampen of de IJsselmeeralliantie; 3. het gebied te herbestemmen voor milieuvriendelijk ondernemen, waarbij mogelijk een bescheiden aan- en afvoerhaven past voor (landbouw- en andere) bulkproducten en dergelijke. Met de ontwikkeling op deze wijze wellicht optimaal aan te sluiten is bij de kernkwaliteiten van Lelystad. Draagt het college op: - parallel aan de uitwerking van de businesscase behorend bij raadsvoorstel nr. 131041837 bovenstaande alternatieven in algemene zin te onderzoeken, waarbij de verhouding tussen investeringen en verwachte werkgelegenheid scherp gemonitord wordt; - de raad de resultaten daarvan voor te leggen, gelijktijdig met de uitkomsten van de nieuw op te stellen businesscase. En gaat over tot de orde van de dag.” (Deze motie is ingediend door de fractie van GroenLinks) De heer Van der Kolk: Mevrouw de voorzitter. GroenLinks gaat een amendement indienen en ook een amendement samen met het CDA. Over het amendement van het CDA zal het CDA zelf het woord voeren. Over het amendement van GroenLinks zal ik het woord doen. Het gaat erom dat wij het vreemd vinden dat in het voorstel de zin opgenomen is: wel is het mogelijk om elders geschoonde vrij toepasbare bodemassen als ophoogmateriaal voor de Flevokust te gebruiken. Wij zouden die zin willen schrappen, en waarom? Omdat toepassing van AEC-bodemassen op dit moment uitsluitend onder speciale condities toegestaan is. Als de wetgeving in die zin gewijzigd wordt, dat AECbodemassen via gecertificeerd procedé gereinigd wettelijk toegestaan wordt als vrij toepasbare bouwstof, dan is het aan de markt om te kiezen voor opvulzand of geschoonde AEC-bodemas, want de prijs van opvulzand per ton ligt op dit moment beduidend lager dan van bodemas en het heeft bewezen zettingskwaliteit, wat bodemas niet in die mate heeft. Het tweede punt is dat het gebruik van opvulzand tevens verhindert de aanzuigende werking van het upcyclen, elders dus in Nederland, van aangevoerde AEC-bodemassen uit het buitenland, om te voorkomen dat er door heel Europa met bodemas gesleept gaat worden. Wij vinden dat een vrije keuze door de ontwikkelaars tussen de gereinigde bodemas, als dat gecertificeerd is, en zand zeker op zijn plaats is gezien de prijskwaliteitverhouding.

We hebben ook nog een motie, omdat wij vinden dat op dit moment heel veel aannames van het Flevokustproject op losse schroeven staan. Wij denken dat de businesscase absoluut niet rond te krijgen is. De voorzitter: Dank u wel. Beide maken deel uit van de beraadslagingen. De heer Homan: Mevrouw de voorzitter. Namens Bindend Lokaal en Lelystads Belang en de Lijst Simon Polman dienen wij een amendement in waarvan ik net, toen ik het amendement van GroenLinks las, dacht: dat is bijna hetzelfde. Maar nee, wij zeggen: gebruik geen schoongewassen bodemassen; geen, helemaal niet. En GroenLinks zegt: vrije keus, want als die bodemassen gecontroleerd zijn is het ons goed. Wij zeggen: nee, want op 20 juni zei deze raad nee tegen het recycleproces. Datzelfde recycleproces zal elders moeten worden ondernomen om schoongewassen bodemassen te krijgen. Hoe schoon, dat weten wij niet, maar het is zeer denkbaar dat toch iets wat niet helemaal schoon is, hier terechtkomt. Daarom zijn wij daartegen en wij denken dat de raad zijn uitspraak van 20 juni gestand zal doen en zal zeggen: nee, wij willen geen schoongewassen bodemassen. De heer Van der Kolk: Ik heb een opmerking en een vraag aan de heer Homan. In ons amendement hebben wij duidelijk gemaakt dat die bodemas alleen maar toegepast mag worden als die gecertificeerd is. Dat is op dit moment nog zeker niet het geval. Dat betekent dat er dan voldaan moet worden aan normen die op dit moment nog niet vastgesteld zijn. Inderdaad, er zit te veel antimoon en sulfaat in bodemas. Het is nog niet voldoende eruit te krijgen. Dus de vraag is of het op deze manier gecertificeerd gaat worden. Als dat niet zo is, zijn wij ook tegen het gebruik van die bodemas, voor de duidelijkheid. De heer Homan: Het gebruik sluit u niet uit. Wij zeggen gewoon: nee, niet doen, gebruik maar zand. Is nog goedkoper ook. De heer Van der Kolk: Nogmaals, het probleem is dat er ontzettend veel bodemas in Nederland opgeslagen ligt die gereinigd moet worden. Waar moet dat dan heen? De heer Homan: Moet dat allemaal in Lelystad? Nee toch? De heer Van der Kolk: Nee, dat denk ik ook niet, maar het moet wel ergens heen. Als het goed gecertificeerd is en gecontroleerd is, is het wat ons betreft geen bezwaar. De heer Homan: U spreekt nu uw vertrouwen uit in dat proces van controle. Dat deden we vorige week niet. De heer Van der Kolk: Ik spreek geen vertrouwen uit in de controle want er is nog geen controle, er is nog geen gecertificeerd model. De heer Homan: Het is dus nog erger. U durft uw vertrouwen uit te spreken in iets wat in de toekomst misschien, heel misschien wel vertrouwenwekkend zal zijn. Zoveel vertrouwen heb ik niet in de toekomst. De heer Van der Kolk: Voor het laatst. Voor de duidelijkheid, wij staan het pas toe als het gecertificeerd is, niet voordat het gecertificeerd is. De voorzitter: Jullie hebben genoeg uitgewisseld? Dat is het geval. De heer Soomers. De heer Soomers: Mevrouw de voorzitter. Allereerst complimenteren we het college met het gegeven dat ze luisterend naar het gevoelen in de raad in staat is geweest binnen zeer korte tijd een geheel nieuw voorstel aan ons aan te bieden. Wij beoordelen dit voorstel als volgt. In het nu voorliggende voorstel is er geen sprake meer van de inzet van vervuilde bodemassen in Lelystad. Niet in de vorm van opslag en ook niet als onderdeel van een recyclingproces. Daarnaast zijn er in het besluit een aantal criteria benoemd die richting geven aan het bestemmingsplan, met name wat betreft de lijst met al of niet toegestane bedrijven. Daarmee is aan onze voornaamste criteria voldaan en dus kunnen wij dit voorstel steunen. Wij wensen het college veel succes met de uitwerking van het plan dat nog lang niet zeker tot resultaat zal leiden, omdat het ons geen sinecure lijkt om in deze randvoorwaarden tot een sluitende businesscase te komen. Maar nooit gepoogd is nooit gewaagd. De kans op werkgelegenheid maakt dat onderzoek gerechtvaardigd. Twee opmerkingen resten ons nog. De eerste richting het college. Wij constateren dat de eerder beoogde garantstelling van € 10 miljoen geen deel meer uitmaakt van dit besluit. Wij gaan ervan uit dat het dan ook geen deel zal uitmaken van de businesscase en in september verder te nemen besluiten. Mocht dit wel zo zijn, dan verzoek ik u dit als een amendeerbaar besluit aan ons voor te leggen, zodat we daar een oordeel over kunnen hebben. Tegen de collega’s in de raad zeggen we het volgende. Wij refereerden al aan de criteria die het kader vormen voor de ontwikkeling van het bestemmingsplan. Uiteraard kan dat in de finetuning nog discussie opleveren. De PvdA-fractie zal daar kritisch mee omgaan. Vooropstaat voor ons dat we het goede evenwicht nastreven, dus aan de ene kant werkgelegenheidsontwikkeling en aan de andere

kant behoud van leefbaarheid en bestaande werkgelegenheid in ons blauwe en groene profiel. Wij maken graag deel uit van de Noordvleugel van de Randstad, maar dan met onze kwaliteiten en niet als afvalputje voor het faciliteren van bedrijven die elders in de Randstad niet meer welkom zijn. Mevrouw Van der Hoek: Mevrouw de voorzitter, ik heb een aantal vragen voor de heer Soomers. De heer Soomers had 20 juni aangegeven, dat ze goed hebben geluisterd naar de inwoners. Vandaar ook de beslissing 20 juni. Ik vroeg me af wat de PvdA vindt van de stelling in dit voorstel, dat in het kader van het bestemmingsplan wordt afgezien van inspraak over het concept ontwerpbestemmingsplan door de inwoners. Daarnaast zou ik wel graag willen weten wat de PvdA ervan vindt dat er toch weer veel oproer is over het ophogen met gereinigde bodemassen, met name omdat het nog lang niet zeker is dat dat geen milieuverontreiniging betekent voor de omgeving. Daarnaast zou ik nog graag willen weten hoe de PvdA er nu in staat. We hebben gezegd: we zien hoe belangrijk het is dat we de inwoners erbij betrekken en we hebben geleerd dat we de inwoners op voorhand erbij willen betrekken. We gaan nu een bedrijvenlijst vaststellen. Dat zou nu een blanco bedrijvenlijst moeten zijn, maar ondertussen wordt er nu al weer gesproken over bedrijven waarmee we hebben gesproken vóór 20 juni. Dus ik vraag me af hoe de PvdA daar in zit, dat er blijkbaar al een halve bedrijvenlijst ligt. De heer Soomers: Ik denk dat ik een aantal vragen kan samenvatten. U hebt één punt. Van hoog belang in dit soort ingewikkelde trajecten is een optimale communicatie- en informatievoorziening aan burgers en belanghebbenden. Dus ook daar vragen wij de aandacht van het college voor. Dat zal in de komende periode net zo veel aandacht vragen als in de voorbije periode. Daar moeten we met zijn allen goed voor waken. Mevrouw Van der Hoek: Bij interruptie. Er staat duidelijk in: geen inspraak in het concept ontwerpbestemmingsplan. Realiseren we ons goed wat we hier zeggen? De heer Soomers: Ja. Maar het bestemmingsplan ligt nu niet voor. Dat bespreken we als het bestemmingsplan aan de orde is. Mevrouw Van der Hoek: Op het moment dat u hiertegen ja zegt, legt u zich daarvoor vast. Realiseert u zich dat. De heer Soomers: Dat geldt ook voor de bedrijvenlijst. Die stellen we vast bij het bestemmingsplan en nu stellen we de criteria daarvoor vast. Daar wil ik het voor dit moment bij laten. Mevrouw Van der Hoek: Mag ik nog één opmerking maken? Is het de PvdA dan wel duidelijk dat er nu niet echt een blanco bedrijvenlijst voorligt? Er wordt nu nog gesproken over bepaalde bedrijven. Het maakt niet uit welke, maar we gaan de bedrijvenlijst nu nog samenstellen. De heer Soomers: Er kan liggen wat er ligt. De raad stelt de bedrijvenlijst vast via het bestemmingsplan. De heer Van Veluwen: Mag ik ook een vraag stellen? Mevrouw Van der Hoek intrigeerde mij met de vraag, en heeft daar nog geen antwoord op gehad van de PvdA, over de bodemassen. Er worden nu bodemassen gebruikt waar nog zorg is over de kwaliteit van die bodemassen en ook de uitloging waarschijnlijk naar de ondergrond. Hebt u daar ook een idee over? Ik moet zeggen dat u daar in mijn beleving wel erg makkelijk overheen stapt. De heer Soomers: Helemaal niet. Ten eerste is het niet zeker dat er bodemassen gebruikt worden. Dat laat het huidige besluit vrij. Het kunnen ook andere materialen zijn. Ten tweede worden ze alleen gebruikt als de rijksoverheid ze certificeert en ze dus veilig bevindt. De heer Van Veluwen: En dat is voor u voldoende garantie voor de toekomst. De heer Soomers: Ja. De heer Homan: Uit de woordenwisseling tussen de heer Van Veluwen en de heer Soomers leid ik af dat de heer Soomers de opmerkingen van 20 juni, die de hele raad in de richting van het plan had, van de geschoonde bodemassen, daar ging het over, dat is de kern, daar nu afstand van neemt. Zegt u: we hebben ons toen gericht op het recycleproces maar als hier schoongewassen bodemassen komen, gecertificeerd, dan zal het vast wel goed zijn. Zo ongeveer? De heer Soomers: Niet met die intonatie. Wij zijn in juni duidelijk geweest en we zijn nu duidelijk. We hebben toen gezegd: we willen hier geen verwerking en geen opslag van vervuilde bodemassen. Dat zeggen we nog steeds en dat betekent dat veilige materialen in gebruik voor ons geen probleem zijn. De heer Homan: Ik heb een pregnant voorbeeld. In Emmeloord aan de Noordermeerdijkweg is grit gebruikt voor de aanleg van de weg. In dat grit zat ondanks controle vooraf asbestmateriaal en de bouw is stilgelegd. Dit is een voorbeeld van wat ons straks zou kunnen overkomen. Wordt u daar niet bang van? We hebben het over Lelystad. De heer Soomers: Ik ben het met u eens dat je aan de voorkant moet proberen met elkaar in dit land zo goed mogelijk te regelen dat er gebeurt wat je wilt, namelijk dat er veilig gewerkt wordt. Natuurlijk kan er altijd ergens iets misgaan, want het blijft mensenwerk. Dat willen we niet, maar dat betekent

niet dat je nooit meer iets kunt doen. Dan zou u morgen een motie moeten indienen om het autogebruik in Lelystad te verbieden, want dat is slecht voor mijn longen. De heer Homan: Een laatste vraag. Als wij hier in deze raad het zo vaak over geld hebben en in het voorstel de schoongewassen bodemassen niet uitgesloten worden maar wij weten dat zand veel goedkoper is, waarom gaan we dan niet voor zand. Dat wil ik aan de PvdA vragen. De heer Soomers: Ik ben niet op de hoogte van de prijsstelling van materialen die nu nog niet gebruikt worden. Ik laat dat ook liever aan degenen die daarover gaan, namelijk de ondernemingen die daar gaan werken, binnen de randvoorwaarden en wettelijke regelingen die we met elkaar afspreken. De heer Homan: Als straks zand nog steeds goedkoper is dan gaan we voor zand? De heer Soomers: Dan zou een ondernemer wel gek zijn als hij daar niet voor ging. De voorzitter: Dank u wel. Het woord is aan de heer Caniels. De heer Caniels: Mevrouw de voorzitter. Het college heeft het politieke signaal dat vorige week door de raad tijdens een opiniërende sessie ten aanzien van het project Flevokust werd gegeven, goed begrepen. De raad heeft geen bezwaar tegen een havenontwikkeling maar wel tegen gebruik, verwerking en opslag van ongereinigde bodemassen. Het is dus helder dat we vandaag geen definitief go of no go besluit kunnen nemen. Het aangepaste voorstel dat vanavond voorligt, koerst dan ook naar de eerste raadsvergadering van september 2013. Het college gaat er blijkens het voorgestelde besluit dan wel van uit dat de ontwikkeling van de Flevokust door het college ter hand genomen kan worden als aan de voorwaarden zoals onder 1 a. tot en met g. van het voorliggende raadsvoorstel wordt voldaan. Dat lijkt ons op dit moment met alle respect voor het college een te ruim geformuleerd mandaat. Bovendien wordt in het voorliggende voorstel nog verwezen naar een aantal mogelijk niet meer relevant zijnde stukken. Wij zijn als CDA-fractie van oordeel dat de raad zelf in september in de positie dient te worden gebracht om te beoordelen of er verder kan worden gegaan met het project. We hebben ons dan ook serieus afgevraagd of we het besluit zoals het college het nu voorstelt, vanavond wel kunnen nemen. We hebben nog wat punten waarmee we behoorlijk worstelen. Ik noem er een paar. Niet bekend is of de tender voor de havenontwikkeling succesvol is. We zouden daar toch voor 2 juli helderheid over krijgen? Op de site van het Havenbedrijf Amsterdam staat een passage waaruit blijkt dat er meer tijd nodig is. Wat is er aan de hand? Is de tender mislukt of probeert men toch door onderhandelen iemand aan zich te binden? Zo ja, kan dat allemaal zomaar op grond van de aanbestedingsregels? Kan ons college ons daarover informeren? Of is het zo dat wij op dit moment al niets meer te zeggen hebben over onze eigen gronden, die we nog niet eens verkocht hebben? In de richting van ons als gemeenteraad is het havenbedrijf namelijk niet echt mededeelzaam. Het voelt naar ons gevoel niet goed, collega’s. Het proces rondom de toe te passen techniek van de om te leggen dijk levert tussen wetenschappers nog behoorlijke discussies op. Sommigen wijzen op enorme risico’s. De algemene vergadering van het Waterschap moet daar nog een projectbesluit over nemen. Dat moet worden goedgekeurd door GS van Flevoland. Daar is weer beroep tegen mogelijk. Bovendien blijkt de omgelegde dijk na gereedkomen zo maar niet direct als waterkering te mogen functioneren. De vraag is dus wat daarvan de consequenties zijn voor het operationeel kunnen zijn van de haven in relatie tot de ons steeds voorgehouden harde subsidievoorwaarden. Wij begrijpen niet waarom het college juist bij een groot en ingewikkeld project als Flevokust bij het bestemmingsplan afziet van de inspraakverordening. Het is toch de raad die dat zou kunnen bepalen? Dat is toch het orgaan dat bestemmingsplannen vaststelt? Zijn de signalen van onze burgers dan nog steeds niet door het college doorgedrongen? We weten ook nog niet of het gebruik van gereinigde bodemassen nu echt zonder gevaar is voor het milieu, gelet op het risico van in het materiaal achterblijvende reststoffen. We weten ook nog niet in hoeverre het contract met de eerder beoogde ondernemer door de nieuwe politieke uitgangspunten gewijzigd zal moeten worden. Wat zijn bijvoorbeeld de consequenties van een eventuele contractwijziging voor de gemeente? Ook is het niet duidelijk of door de nieuwe situatie voor de ontwikkeling van Flevokust niet een volledig nieuwe aanbesteding zou moeten plaatsvinden. Wij dienen samen met GroenLinks een amendement in om de positie van de raad bij de diverse onderdelen duidelijk in beeld te brengen. Ik heb het hier bij me, het is naar de griffie gestuurd. Amendement CDA/GL De fracties van CDA en GroenLinks stellen het volgende amendement voor: “Het voorgestelde raadsbesluit als volgt te formuleren: 1. Onder voorbehoud dat uiterlijk per 15 juli 2013 sprake is van een positief en niet verder onderhandelbaar resultaat van de uitgeschreven tender voor exploitatie van de containerterminal, voor de ontwikkeling van de Flevokust de navolgende kaders vast te stellen: a) opslag en upcyclen van ongeschoonde AEC-bodemassen is uitgesloten ;

b) op basis van de VNG bedrijvenlijst wordt ter vaststelling door de raad door het college in september 2013 voor Flevokust een bedrijvenlijst voorgelegd . Op deze lijst worden geen bedrijven vermeld die mogelijk ongewenste effecten voor de omgeving kunnen veroorzaken. De lijst maakt na vaststelling door de raad onderdeel van het in procedure te brengen bestemmingsplan voor Flevokust; c) er dient een beeldregieplan aan de raad te worden voorgelegd dat als doel heeft zowel gezien vanaf het water als vanaf de landzijde de industriële activiteiten zoveel mogelijk aan het zicht te onttrekken; d) er dient sprake te zijn van een sluitende businesscase; e) er dient gelijktijdig met de businesscase een op de businesscase gebaseerde grondexploitatie plus financiële risicoparagraaf ter vaststelling aan de raad te worden aangeboden 2. Op basis van de onder 1 genoemde kaders in september een definitief besluit te nemen over een voorstel tot de ontwikkeling van een havengebonden en -gerelateerd bedrijventerrein op Flevokust van 115 hectare, bestaande uit 43 hectare buitendijks en (in aanvang) 72 hectare binnendijks. 3. Vast te stellen dat bij de verdere uitwerking van het onder 2 bedoelde raadsbesluit de navolgende bepalingen gelden a) De aanbesteding van de dijk en daaraan gerelateerde werken, moeten passend zijn binnen de onder 1 sub e bedoelde grondexploitatie; b) de projectplanprocedure voor de aanleg van de dijk moet zijafgerond door besluitvorming van de Algemene Vergadering van het Waterschap Zuiderzeeland; en door goedkeuring van dit besluit door Gedeputeerde Staten van Flevoland ; c) het bestemmingsplan (incl. MER) moet zijn vastgesteld door de raad en onherroepelijk zijn; d) De vaststelling van 7e tranche CHW moet definitief zijn 4. Te bepalen dat het college de raad schriftelijk blijft informeren over de voortgang van het project. 5. Te bepalen dat ten aanzien van het in procedure brengen van het bestemmingsplan inspraak wordt verleend als bedoeld in de Inspraakverordening 2008. 6. Afhankelijk van de besluitvorming door de raad als bedoeld onder 2 in te stemmen met het doen van investeringen of vervolgstappen door het college respectievelijk de BV Flevokust. 7. Afhankelijk van de besluitvorming door de raad als bedoeld onder 2 in te stemmen met: de deelname van provincie in de BV met de inbreng van € 5 miljoen eigen vermogen. 8. als risicobeheersingmaatregel voor de 43 ha een voorstel inzake de uitwerking van de terugvaloptie tot een financieel haalbare_variant uit te werken (bijlage 8, grondexploitatie geheim) met als belangrijke aspecten in de terugvalvariant a) de buitendijkse gronden worden door de BV verkocht tegen een marktconforme grondprijs; b) een inbreng van maximaal € 5 miljoen eigen vermogen in de BV door de gemeente; c) een risicoparagraaf behorend bij de grondexploitatie die inzicht verschaft in de financiële risico's die binnen de grondexploitatie van de BV worden gelopen. 9. De door het college ingevolge artikel25, lid 2, van de Gemeentewet opgelegde geheimhouding op de bij het raadsvoorstel van 14 mei 2013 gevoegde bijlagen (bijlagen lnvesteringsschema, grondexploitaties, ondernemingsplan (BUCA) deel 2, de samenwerkingsovereenkomst met HA, de oprichtingsaktes van de BV en de koopovereenkomst met BRC )op grond van artikel 25, lid 3, van de Gemeentewet te bekrachtigen. 10. Kennis te nemen van: a) de aanpassing van de rechtsvorm van CVBV naar BV; b) de geactualiseerde samenwerkingsovereenkomst met Haven Amsterdf1m; c) overeenstemming met het ministerie van I&M over de Green Deal en 9e CHW; d) de overeenstemming met het ministerie van I&M over Beter Benutten; e) de stand van zaken van de EFRO-aanvraag; f) het geactualiseerde ondernemingsplan (Business Case) deel1 en 2; g) de geactualiseerde risicoanalyse van het project Flevokust per 29 april; h) het communicatieplan en de communicatiestrategie; i) een lijst met benodigde vergunningen; j) de leeswijzerverwerking van amendement in dit raadsvoorstel; k) de leeswijzerverwerking van de reactie van het college (10 april 2013) op de aanbevelingen second opinion. De voorzitter: Het amendement maakt onderdeel uit van de beraadslagingen. Dank voor uw inbreng. De heer Van Veluwen. De heer Van Veluwen: Mevrouw de voorzitter. Ook van onze fractie eerst de complimenten aan het college en het ambtelijk apparaat dat ze in zo korte tijd dit stuk hebben neergelegd. De angel is er wel uit, maar het gif zit er nog in in dit dossier. Dat is waar ik mee beginnen wil. De angel, het

opwaarderen van bodemassen op de Flevokust, is eruit, maar er blijven nog voldoende onzekerheden, zorgen en vragen over. De insprekers tijdens de oordeelvormende sessie van zonet, maar ook de ingediende amendementen en moties getuigen hiervan. Ik noem er een paar. Hoe wordt de kennis van de stakeholders benut. Wat is de rol van de BRC. Zijn de uitsluitingscriteria van de BAO van toepassing. Waarom de IBC normen niet handhaven. GroenLinks: is buitendijks bouwen geen optie. Als laatste, voor ons één van de belangrijkste, logen de bodemassen niet uit. Dat is niet dat ze liegen of iets dergelijks, maar dat is dat de gevaarlijke stoffen die erin zitten niet in het grondwater komen of in de omgeving. Zoals met het college afgesproken, ligt er vanavond een procedurevoorstel op tafel. Een afsprakenlijst tussen raad en college waarin kaders worden vastgesteld voor een go of no go in september. Voor de ChristenUnie zijn op dit dossier de volgende uitgangspunten van toepassing. We hebben daar al eens eerder met u over gepraat. Allereerst. Wat wil je bereiken. Dat is voor ons een overslaghaven met een bedrijventerrein. Voor de broodnodige, en dan heb ik een streepje onder broodnodige, economische ontwikkeling van onze stad, met als randvoorwaarde dat deze ontwikkeling geen bedreiging vormt voor de volksgezondheid en het milieu. Als aan deze randvoorwaarde wordt voldaan, kan dit bedrijventerrein zich wat ons betreft in redelijkheid ontwikkelen zonder dat er o.i. grote offers gebracht moeten worden in de leefomgeving. Nu de toetsing. Wordt er voldaan aan de door ons gestelde randvoorwaarde in dit procedurevoorstel. Dan concludeert de ChristenUnie: nee, dat is niet het geval. Wanneer de bodemassen worden gebruikt voor de ophoging van het terrein, blijft het gevaar van ongewenste uitloging naar grondwater en omgeving aanwezig en dat is een reëel risico voor de volksgezondheid en het milieu. Moet je het dan verbieden, zoals een aantal fracties voorstaat. In beginsel niet, is het standpunt van de ChristenUnie. Met dit project geven we invulling aan één van de belangrijkste duurzaamheidsopdrachten: hergebruik van afval. Het verbaast ons dan ook dat GroenLinks het gebruik van bodemassen in het amendement afwijst. Het gaat toch om één van uw kroonjuwelen, de duurzaamheid. Immers, hier ligt een uitstekende kans om aan duurzaamheid handen en voeten te geven en niet blijven praten in vergezichten. Wat dan wel? Wij willen in dit voorstel een kader meegeven dat uitloging van bodemassen voorkomt. Dat kan door een keuze van kwaliteit van de bodemassen, gecertificeerde bodemassen zoals daarnet werd genoemd, of een fysieke kering in de grond, of een intensieve controle. In ieder geval aan de voorkant maatregelen afspreken om te voorkomen dat we straks met onherstelbare schade blijven zitten. Waarom nu dit kader en niet in september? Wel, omdat o.i. dit punt een essentieel onderdeel zal uitmaken van een op te stellen businessplan. Ik kom tot een samenvatting. Onze fractie wil door met de Flevokust, omdat dat van vitaal belang is voor de economische ontwikkeling van de stad, maar dan moeten we wel de garantie hebben dat uitloging van bodemassen wordt voorkomen. Ik ben zo vrij om daarvoor een amendement met één handtekening in te dienen. Ik ben anders gewend, de vorige keer waren het er wat meer. Het komt op het volgende neer: aanvullen punt h. van het besluit: gebruik van bodemassen wordt alleen toegestaan wanneer het uitlogen naar grondwater en omgeving wordt voorkomen. De heer Van der Kolk: Een opmerking voor de heer Van Veluwen. U zegt dat GroenLinks tegen het gebruik van gereinigde bodemassen is. Als u ons amendement goed gelezen hebt, kunt u zien dat we niet tegen zijn, alleen dat we ons afvragen hoe het zit met de veiligheid, dat we de keuze willen maken tussen zand of bodemas mits die gecertificeerd is. De heer Van Veluwen: Daar zit wel het verschil, en daar kunnen we heel ingewikkeld over doen, de kans dat niet gecertificeerde bodemassen worden toegepast acht ik heel realistisch. De heer Van der Kolk: Precies, en daarom staat in ons amendement: gecertificeerd. De heer Van Veluwen: En dat lijkt mij onrealistisch. Mevrouw Van der Hoek: Ik was even benieuwd, want de heer Van Veluwen gaf aan dat er ontzettend veel haken en ogen nog zitten aan het voorstel, of hij als het amendement wordt aangenomen, met het voorstel gaat instemmen of dat hij ook kan meegaan in het idee om hierover nog even niet te stemmen maar te kijken in september naar het definitieve voorstel. De heer Van Veluwen: Onze fractie heeft de overtuiging dat we geen tijd meer hebben, dat we nu moeten beslissen, de kaders moeten vastleggen. We hebben nu het moment om de kaders aan het college mee te geven. Dat is vanavond en in september hebben we dan het go or no go, of het college aan al die kaders kan voldoen. Wij dienen niet voor niets een amendement in. Wij zeggen: als u dit amendement gaat steunen, raad, dan zullen wij meegaan met het voorstel. Laat ik daar duidelijk in zijn. De heer Schot: Een vraag aan de heer Van Veluwen. U praat over kaders, maar er wordt hier een expliciete keuze gemaakt voor BRC. Dat is toch geen kader meer? Er wordt toch niet gezegd

bijvoorbeeld: HVC, of: door iedere leverancier. Hier zit toch al een voorgenomen besluit in? Of heb ik een verkeerd beeld bij kader? De heer Van Veluwen: In het besluit zie ik voldoende kaders. U moet mij niet een uitspraak ontlokken of BRC een goede partij is of niet. Dat kan de firma Jansen ook zijn. Die discussie zou ik niet met u willen hebben. De heer Schot: Ik heb die discussie ook niet met u, of het een goede partij is. Er staat hier exclusief BRC. Dus dan is het geen kader meer, want er wordt niet gesproken over ‘een’ leverancier. Er is hier al een keuze gemaakt. In principe is dit een oud voorstel dat geklutst is en op een andere manier gepresenteerd. De heer Van Veluwen: Mag ik het anders zeggen. Ik zie het wel als kaders. Natuurlijk is het mijn zorg welke leverancier het is en hoe het geregeld is, maar waar wij als raad verantwoordelijk voor zijn, is dat wij de uitgangspunten neerleggen, en ik noem dat kaders, hoe dat gerealiseerd moet worden. Amendement CU De fractie van de ChristenUnie stelt het volgende amendement voor: “Het besluit aan te vullen met een punt h. dat luidt: “h. gebruik van bodemassen wordt alleen toegestaan wanneer het uitlogen naar grondwater en omgeving wordt voorkomen.”” De voorzitter: Dank u voor uw inbreng. Ik ga verder met de heer Marseille. De heer Marseille: Mevrouw de voorzitter. Ook wij hebben waardering voor de wijze waarop het college na het besluit van 20 juni de handschoen weer heeft opgepakt. Door de uitspraak van de raad, dat de komst van een recyclingbedrijf met de opslag van ongereinigde bodemassen ongewenst is, dient er veel overleg opnieuw te worden gevoerd en dient er opnieuw te worden gerekend. Er worden nu ook nog door enkele partijen vragen opgeworpen over het beoogde bedrijf en over de toepasbaarheid van de gereinigde bouwstoffen. De VVD wil daar duidelijk over zijn. Met het vervallen van de recycling en de opslag van de ongereinigde materialen is wat ons betreft de angel en het gif eruit. Elke ondernemer dient zich aan de regels te houden en mag alleen gebruikmaken van wettelijk toegestane materialen en zal daarop worden gecontroleerd. Het gaat nu om het belang van de komst van de overslaghaven. De mogelijkheid dat hierdoor op termijn de werkgelegenheid een belangrijke impuls krijgt, moeten we benutten. De tijdsdruk om het project verder te realiseren is groot en feitelijk mag daar bijna niets meer tegenzitten. De VVD kan instemmen met de criteria waaraan moet zijn voldaan om in september het project in uitvoering te nemen. Er zijn best nog een aantal praktische punten te regelen. Bijvoorbeeld, hoe gaan we om met de bedrijvenlijst, wie worden daarbij betrokken, worden voor het gehele terrein dezelfde eisen gesteld of kan daar een variatie in, wat wordt precies verstaan onder de toetsingscriteria risico op lucht- en bodemvervuiling voor de omgeving van Flevokust. In de uitspraken door de raad gedaan, wordt gesproken over: Flevokust mag geen negatieve milieueffecten hebben op de omgeving. Dat is wellicht heel erg absoluut, maar ook hier dient met wijsheid een weg gezocht te worden tussen wat mogelijk en wenselijk is. Wij vertrouwen erop dat we in september definitief verder kunnen. De voorzitter: Dank u wel. De heer Homan. De heer Homan: Ik heb een vraag aan de VVD-fractie die misschien wat lachwekkend overkomt, maar toch. Gelooft de VVD-fractie in Sinterklaas? Dat is mijn vraag gelet op het feit dat ook de VVD-fractie op 20 juni heeft uitgesproken: wij geloven niet in een afdoende verwerking van. Maar nu zegt u gewoon: zet de deur maar open, leg die geschoonde (is dat wel schoon?) bodemassen maar neer. Dus, gelooft de VVD-fractie nog in Sinterklaas? De heer Marseille: Die vraag is op 2 juli wel erg eerder relevant. Maar om serieus op uw vraag in te gaan. Natuurlijk is het zo, en dat zeg ik ook net, op het moment dat er materialen worden gebruikt die wettelijk zijn toegestaan, en daar zijn net al diverse discussies over gevoerd, dan vinden wij het niet opportuun om nog te praten over: zijn dat toepasbare materialen. Daar hebben we andere instanties voor die aangeven of het geschoonde materialen zijn of niet. Als wij over al dat soort dingen moeten gaan twijfelen, dan hebben we hier nog wel wat meer dan dagwerk. Mevrouw Van der Hoek: Realiseert de VVD zich dan ook wat de resultaten kunnen zijn als de controle toch niet navenant is? We hebben het hier over een proef, daar wordt nog niet gewerkt met gereinigde bodemassen. Willen wij dat risico hier in Lelystad nemen. De heer Marseille: Ook op dat punt zeg ik weer: we praten over materialen die wel degelijk op dit moment bekeken worden, waar proeven mee gedaan worden. Op het moment dat die worden goedgekeurd, mogen wij er toch op vertrouwen dat het toepasbare materialen zijn? Anders zijn we natuurlijk nergens. Maar daar gaan wij van uit en we gaan er ook van uit dat er bij het toepassen van die materialen wel degelijk controle zal zijn op het gebruik van de betreffende materialen. Dat is een stukje van de controle. Op het moment dat u zegt: we kunnen niet bouwen op controle, dan valt er wel heel veel weg.

Mevrouw Van der Hoek: Is recentelijk niet aangetoond dat we inderdaad niet altijd zo maar kunnen vertrouwen op de controle? Wat is er gebeurd recentelijk in Rotterdam, dat is schandalig, dat loopt al 12 jaar. Laten we nu niet doen of het in Nederland allemaal goudgerand is. De heer Marseille: Het is in Nederland niet allemaal goudgerand en er gebeuren in Nederland zaken die eigenlijk niet hadden mogen gebeuren, maar op basis daarvan kunnen wij geen besluiten nemen. Mevrouw Van der Hoek: We hebben het hier niet over een boekhandel die zijn auteursrechten gaat overtreden. We hebben het hier dan over milieuverontreiniging. De heer Marseille: We hebben het niet over milieuverontreiniging. We hebben het over het toepassen van materialen die door de daartoe bevoegde instantie worden beschouwd als schone materialen die gebruikt kunnen worden. De heer Van Veluwen: Ik heb ook nog een vraag aan de heer Marseille. Ik kan me nog de vorige discussie herinneren, toen hebben we gezegd: die hele beheersstructuur is wel merkwaardig. We hebben het niet in control aan de voorkant. We hebben het nu over bodemassen die we gaan opslaan en u doet nu heel stellig: met die controle zal het wel goed komen. Als dat niet goed komt met die controle dan hebben we met elkaar een groot probleem. Ik zou daar nu, op dit moment, zekerheden in willen bouwen door te zeggen tegen het college: let wel, u mag bodemassen maar we willen absoluut niet dat het uit control komt. Het zijn 8 meter hoge bergen waar we over praten. Dan lopen we tegen gigantische problemen op als daar rommel in zit die we niet willen hebben. Ik begrijp u eerlijk gezegd niet helemaal dat u zegt: nou, we vertrouwen wel op de regelgeving enzovoort. Daar kunnen we een hele avond over praten, maar daar hebben we genoeg voorbeelden van dat dat niet werkt. De heer Marseille: De vorige keer, toen het nog steeds ging over het opslaan van de ongereinigde materialen, het recyclen, het risico van het moeten verwerken van die laatste 10-15% restafval, hebben wij inderdaad gezegd: daarvan kun je wel zeggen dat we dat goed gaan controleren, maar die risico’s zijn dermate groot, daar beginnen we niet aan. Daarom hebben we voor de volle honderd procent overtuigd gezegd: geen recycling, geen opslag van de ongereinigde materialen. Nu praten we over een heel ander materiaal. We praten over schone materialen waarvan gesteld wordt door mensen die daarover gaan, dat het schone materialen zijn. Wie zijn wij dan om te zeggen: nee, het zijn geen schone materialen. De heer Van Veluwen: Wij? Omdat het onze grond is, het is onze plek, het is onze plaats. In die zin gaan wij er wel degelijk over. De heer Marseille: Daarom gaan we er ook heel zorgvuldig mee om, daarom zijn we ervan overtuigd dat als hier een certificaat is dat dit materialen zijn die toepasbaar zijn, we daarvan kunnen uitgaan. De voorzitter: De heer Homan. De heer Homan: Ik heb bij de heer Soomers meen ik, het voorbeeld gegeven van Emmeloord en de Noordermeerdijkweg en het asbestmateriaal. Ik heb toen ook aangegeven dat het vast wel zo zal zijn dat daar controle vooraf is geweest. De vergelijking doet zich op en ik denk dat u mag veronderstellen dat het ook mis kan gaan, of hebt u echt de gedachte: honderd procent zeker. Waar haalt u die honderd procent vandaan? De heer Marseille: Ook de heer Homan weet, en zeker nog uit zijn raadsperiode, dat we in Lelystad een dergelijke vervuiling gehad hebben. Dat hebben we ook niet helemaal in de hand gehad. Ik denk even aan de Schouw. Ziet u kans om alle risico’s volledig uit te sluiten en dan toch normaal te leven? De heer Homan: Ja, dan gebruiken we zand, weet u wel. De heer Marseille: U moest eens weten wat een troep daar in kan zitten. De voorzitter: Dank u wel. De heer Schot krijgt het woord. De heer Schot: Mevrouw de voorzitter. D66 is voorstander van een nat bedrijventerrein met een haven, maar wij lopen op troebele besluitvorming af. We zijn gretig zelf aan het invullen wat een vrome wens is van ons allemaal. Bedrijvigheid, werkgelegenheid en groei en bloei. Als we kijken naar wat twee weken geleden is afgesproken, dan zouden we met een procesvoorstel komen en in september met een definitief voorstel. Nu heeft het er echt alle schijn van dat als wij vanavond ja zeggen, we in september nog wat kunnen aftikken, maar dat het feitelijke besluit al genomen is. Daar nemen wij afstand van. Dat willen wij expliciet niet. Wij blijven heel saai, ik herhaal de woorden weer, aandringen op een businesscase die gaat over het waarom en niet het hoe. Dat waarom moet voldoen aan een aantal knetterharde criteria. We moeten kijken naar tijd. Waarom staat er nu zo veel druk achter. Als het zo belangrijk is en het is rond te krijgen, dan kunnen we er ook een jaar extra langer over besluiten. Als het alleen over de subsidie gaat, dan moet ook het Rijk kunnen aangeven waarom dat er nu echt in een jaar doorheen moet. En als het Rijk niet kan financieren, kan iemand anders financieren. Een ander criterium: met wie doen wij nu eigenlijk zaken. Saai, daar is hij weer, memo of understanding, letters of intent, ik weet het nog steeds niet. Met wie doen wij nu zaken, welke

exploitant, het CDA refereerde er al aan, BRC, geheimhouding wordt opgeheven. Gaan we dan zaken met ze doen. Hoezo? De keuze tussen zand of geupcyclede bodemassen. Het is gewoon een financiële afweging. Er zit ook een milieuaspect aan vast. Er wordt tijdelijk een ontheffing gegeven op basis van de Crisis- en Herstelwet. Het is even zeggen: cadmium is niet giftig. Maar morgen weer wel. Het is of wel of niet giftig, of het is de voorbode van een definitief niet-giftigverklaring. Vind ik prima, maar zeg dat dan. Die informatie hebben we niet en we nemen nu aan dat het wel goed komt. Maar daar staan we niet voor. Wij moeten hier een geïntegreerd besluit nemen. Ik sprak over geld. Hoeveel geld lenen we. Ik heb eerder gesproken over schuld in een andere sessie en daar wil ik het bij laten. Maar zijn wij nu de enige partij die hier geld fourneert. Memo of understanding, letter of intent, hoe zit dat nu? Arbeidsplaatsen. Een haven levert arbeidsplaatsen op, maar arbeidsplaatsen in een gemechaniseerde haven? Dat is niet zo heel veel. De afweging moeten wij ook kunnen maken tussen bestaande bedrijvigheid. Want wat is nu het risico dat we arbeidsplaatsen kwijtraken in de agrarische industrie die eromheen ligt en een paar arbeidsplaatsen winnen in de haven? Die afweging moeten we maken en die hoort in een businesscase te staan. Er moet ook een waaromvraag zijn over de handhaving, anderen spraken daar al eerder over, maar zo sterk zijn we niet en de voorbeelden zijn al geweest, maar ook dat moet met elkaar in verband worden gebracht. Dan wil ik graag nog wijzen op het feit dat een haven staat of valt met verbindingen. We roemen ons spoor, maar een spoorverbinding ligt er niet, dus hoe doen we dat dan. Gaan we over de Binnenhavenweg allerlei vrachtwagens laten rijden? Een haven zonder verbindingen naar het achterland is sinds de middeleeuwen al een drama. Er gaan nog steeds havens dicht die niet een goede verbinding met het achterland hebben. Dat is een economisch en infrastructuurverhaal en daar geven we geen aandacht aan. Die horen netjes meegecalculeerd te worden in de begroting. En als we dat niet doen, moet het verantwoord worden in een businesscase en als we dat niet doen, nemen we een half besluit. Het niet raadplegen van burgers vind ik dramatisch. Ik wil hier niet beginnen over een raadgevend referendum, want daarvoor zitten we te ver in het traject. Maar ik denk dat we een goede communicatieparagraaf moeten hebben, waarin we duidelijk wel een dialoog hebben in ieder geval met de direct belanghebbenden, waaronder zeker de agrarische omgeving. Wij willen besluiten op basis van een businesscase in september en niet op basis van ons gretig wensdromen in juni of begin juli. Moeten we niet doen. Een goede businesscase die al die dingen met elkaar integreert. De voorzitter: Dank u wel. Mevrouw Van der Hoek. Mevrouw Van der Hoek: Mevrouw de voorzitter. Leefbaar Lelystad gaf het 20 juni al aan. Hoe kun je nu over zo’n belangrijk onderwerp, dat zo veel mensen bezighoudt, en echt niet alleen het college en de raadsleden, in een paar dagen tijd een ander voorstel in elkaar draaien en in een paar dagen tijd de raadsleden daarover laten beslissen. Ik zag het toen al als een onmogelijkheid en dat blijkt ook maar weer. Het is een voorstel waar echt nog heel veel haken en ogen aan zitten. Niet alleen de inwoners zijn die mening toegedaan, we hebben net weer een aantal insprekers gehoord, we zien het ook aan het aantal amendementen en moties dat wordt ingediend. Waarom willen wij nu per se beslissen over een half voorstel, met open einden, onduidelijkheden, nog heel veel zaken erin die we helemaal niet willen, waar we ons niet op willen vastleggen. Waarom krijgen we niet gewoon in september een volledig voorstel voorgelegd? Er werd ook aangegeven 20 juni, we vinden het belangrijk naar de inwoners te luisteren, we hebben geluisterd naar de inwoners, draagvlak vinden we belangrijk. En omdat we zo goed hebben geluisterd naar de inwoners hebben we besloten: we willen die recycling niet. Ik was twee minuten dolgelukkig dat we zo dachten. Vervolgens draaien we ons om en we zeggen: ja, we willen wel 2 juli inderdaad weer een nieuw voorstel voorleggen. We draaien ons om en waar zijn nu de inwoners? Waar is nu de BOB-sessie over dit stuk? Vervolgens hebben de inwoners inderdaad bij Gods gratie even bij de Asessie mogen inspreken vandaag. Want ze bedachten zelf: laten we maar snel naar de A-sessie gaan. Gelukkig was er een A-sessie, anders hadden de inwoners niet kunnen inspreken. Er is helemaal niet even een debat geweest tussen de raadsleden en de inwoners of het college en de inwoners, omdat er geen gelegenheid voor was. Waar is nu waar wij de mond vol van hadden 20 juni en wat we zo braaf hadden gezegd 20 juni: we luisteren naar de inwoners, we vinden het belangrijk, we nemen ze op voorhand mee. Laten we ze dan ook op voorhand meenemen. In september wil het college met een voorstel komen. Laten we dan rustig het college aan de gang laten gaan met het voorstel en betrek daar de inwoners bij op een fatsoenlijke manier en niet even snel voor de Astukken: kom op mensen, zeg maar een paar woorden en we gaan verder en we gaan er nu over besluiten.

De haken en ogen aan dit voorstel lijken me ook helder. Er zijn al voldoende dingen aangedragen. Ik zal niet weer beginnen over die ophoging met inderdaad de gereinigde bodemassen waarvan we niet zeker weten of ze wel gereinigd zijn. De controle is absoluut niet navenant. We worden gewoon een proeftuin daarvoor hier in Lelystad. Dat willen we toch niet? We hebben toch ook duidelijk van alle insprekers gehoord: dat willen we niet? Waarom zouden we dat willen? Waarom zouden we inderdaad niet gaan ophogen met zand? College, ik zou eindelijk eens een antwoord willen op de vraag: waarom moeten we ophogen? Die vraag is gesteld en het college heeft niet de gelegenheid gehad om het antwoord daarop te geven. Dus ik wil het college eens vragen: waarom moeten we eigenlijk ophogen, waarom is die discussie? Op het moment dat wij hier ja gaan zeggen tegen het verhaal dat voor ons ligt, wat ik echt schokkend vind, geen inspraakmogelijkheden. Willen wij onszelf daarvoor vastzetten als raad. Het is voor mij onbegrijpelijk dat we dat gaan doen. Natuurlijk ga ik tegen dit voorstel stemmen als we gaan stemmen, maar ik wil graag voorstellen: er wordt niets opgehouden, het college kan aan het werk gaan, kan een goed en gedegen voorstel gaan maken, neemt de adviezen mee, dus de amendementen en de moties, en laten we er dan over stemmen. Als we hier nu ja tegen zeggen, dan zetten we ons inderdaad vast voor een aantal zaken. Ik stel het heel hard, we draaien de inwoners een rad voor ogen als we dit doen; op het moment dat we hier nu ja tegen zeggen. Ik wil het u echt zeggen: we draaien de inwoners een rad voor ogen. Zaken als: we zien het wel of die reiniging allemaal klopt, en of er controle is. Op het moment dat het misgaat over 10 jaar en het strandje is daar vervuild en de biologische gronden daar zijn vervuild, dan is het te laat. Dan bent u 10 jaar verder maar dan bent u wel het raadslid geweest wat daar vóór heeft gestemd. Ik hoop dat u zich dat allemaal realiseert. Ik wil ook nog even meegeven: dit stuk biedt niet de zekerheid waarvan gezegd werd 20 juni: dat gaan we onze inwoners geven. Absoluut nog niet. Laat het college in september komen met een nieuw voorstel. Ik wil tot slot nog dit meegeven. We hebben twee maanden de tijd, als we dit niet in stemming brengen, om daar nog eens over te gaan nadenken. Ik zou het college maar ook de raadsleden willen vragen: ga nu eens terug naar de basis. Wat willen wij nu in Lelystad? Wat is onze visie? Wat zijn onze kernwaarden in Lelystad? We willen een watersportstad zijn. Recreatie, groene stad, blauwe stad. We hebben gigantische terreinen aan biologische landbouw, er liggen jachthavens, strandje. Zijn dat allemaal plekken waar we geen werkgelegenheid voor kunnen krijgen? Willen we een industriestad worden, of een beetje half een industriestad? Laten we nu eens even teruggaan en bedenken: wat willen we nu in deze stad. Er zijn zoveel meer mogelijkheden om werkgelegenheid te creëren. Toch niet alleen met een industrieterrein met dit soort activiteiten? Dus nogmaals, laten we nu vanavond serieus dit verhaal niet in stemming nemen. De voorzitter: Reacties vanuit de raad? Dat is niet het geval. Dank u wel. De heer Baaten. De heer Baaten: Mevrouw de voorzitter. 20 juni en in de aanloop naar 20 juni is er heel veel gebeurd. Er heeft heel veel plaatsgevonden, er is heel veel gesproken. Vanavond is eigenlijk heel kort, want we hebben op een bepaald moment uitgemaakt dat de opslag en verwerking van ongereinigde bodemassen van de baan is. Dat gaat niet door. Er komt een bedrijvenlijst met strikte milieuvestigingseisen. Daarnaast wordt de ontwikkeling alleen voortgezet wanneer er sprake is van een door de raad goedgekeurde sluitende businesscase en een grondexploitatie alsook een financiële risicoparagraaf. Hiermee voldoet het college aan het gevraagde. Het college is nu aan zet voor een voorstel binnen de reeds door de raad gegeven criteria en kaders. Wij wachten dan ook het septembervoorstel af, want dan is de raad weer aan zet, niet eerder. Eigenlijk willen wij zeggen, gelet op de stellingname van nu: wat moeten we, met alle respect, met amendementen en moties, of wat het ook moge zijn. We zijn 20 juni duidelijk geweest en het college moet nog aan de slag gaan. We zeggen alleen: ga aan de slag met hetgeen er nu ligt. Waar we wel van uitgaan, is dat het college ook in september rekening houdt met hetgeen in de afgelopen periode door de inwoners is ingebracht, wat door de raad is ingebracht, maar ook wat vanavond is ingebracht. Het zal toch niet zo zijn dat het college alles naast zich neerlegt. Dat nemen wij niet aan en daarom ook dat we op deze wijze richting september willen kijken om dan te kijken en te oordelen naar hetgeen er ligt en dat zal een duidelijke situatie zijn en moeten zijn. Want wij gaan er niet van uit dat het nu al een gelopen race is als het betreft welke ondernemer wel of niet. Daar gaan wij nu helemaal niet van uit. Dat is wat ons betreft vanavond de discussie niet. We hebben 20 juni besluiten genomen. We wilden dat terugzien. Dat zien we vanavond terug. Op basis daarvan gaat het college een voorstel maken dat we in september krijgen gepresenteerd en dan gaan wij opnieuw oordelen. De voorzitter: Dank u wel. De heer Van Veluwen.

De heer Van Veluwen: Het verbaast me toch een klein beetje van de InwonersPartij, zeker omdat ze in het verleden altijd met de bewoners samen wilden zoeken naar goede oplossingen. Dat is één. Het tweede is, er liggen nu een aantal uitgangspunten. Is de InwonersPartij het daarmee één op één eens? Kunt u zich in wat er staat in het procedurebesluit zoals dat nu voorligt, helemaal vinden? De heer Baaten: Mijnheer Van Veluwen, u mag ervan uitgaan, en wij nemen aan dat het ook voor u geldt maar ook voor de hele raad geldt, dat wij wel degelijk in september zullen kijken hoe het college is omgegaan met de kernkwaliteiten, hoe het college is omgegaan met het imago van de stad. Dat blijft allemaal staan. We hebben vanaf 2008 hier al over gesproken. In 2008 hebben wij, de raad, in besloten bijeenkomsten de risico’s al aangegeven. Toen was niemand thuis. Toen zei iedereen: ga door. Ga door was het in die tijd, mijnheer Van Veluwen. De heer Van Veluwen: Dat is niet mijn vraag, mijnheer Baaten. Mijn vraag is: kunt u zich vinden in wat er nu voorligt. Want op dat wat nu voorligt wordt een businesscase gemaakt. Daar wordt doorgerekend en gezegd: het is haalbaar. Het is gewoon een sommetje. U geeft nu de dingen aan die u wilt hebben en in september is het sommetje uitgerekend en dat komt op plus weet ik veel uit en dan is de businesscase sluitend zoals dat dan heet en dan gaan we voor een go or no go. Maar het is op dit moment de plaats om te zeggen: zus en zo wil ik het hebben. Wat mij nu verbaast, en dat is van alle collegepartijen, is dat zij zeggen: het is zo makkelijk want die bodemassen, dat gaat nog wel, en we zien wel waar het schip strandt. Ik denk dat u - en ik ben anders van u gewend ook met andere dingen – aan de voorkant zegt: nu is het afgelopen, ik wil in ieder geval die en die en die zekerheid; op dit moment en niet in september. Zo kijken wij daarnaar. De heer Baaten: Dat is uw goed recht. Net zo goed als dat het ons goed recht is om er op een andere manier naar te kijken. We gaan niet van huis uit zeggen: dit wel, dat niet. Daar is die businesscase voor. Daar is de risicoanalyse voor. Er wordt gesproken over zand, er wordt gesproken over bodemassen. In september krijgen we een plan voorgelegd. We hebben op 20 juni besluiten genomen en vanavond zien we dat die verwerkt zijn. Mevrouw Van der Hoek: Mag ik even kort wat toevoegen? Misschien ook voor de heer Van Veluwen, want ik denk dat hij het misschien niet helemaal goed begrijpt. Dat bedoel ik niet vervelend, maar op het moment dat we het voorstel niet in stemming brengen, leggen we ons nergens voor vast, ook niet voor gereinigde bodemassen. Dus op zich is wat de heer Baaten voorstelt, om het nu te laten liggen en te wachten tot er een nieuw voorstel komt in september, de juiste oplossing op dit moment. De heer Van Veluwen: Ik snap dat wel. Als de heer Baaten daarmee instemt dan zult u in mij ook een medestander vinden. Dat is het uiterste, dat ben ik wel met u eens, als je dat op die manier invult. De voorzitter: De heer Schot. De heer Schot: Mijnheer Baaten. Het voorgestelde besluit punt 1. Daar staat: ontwikkeling Flevokust alleen dan in uitvoering te nemen. Uitvoering is toch iets anders dan voorbereiding? Uitvoering is toch rollen met die handel? Of zie ik dat fout? Misschien moet ik het niet aan u vragen maar aan het college; dat zat in mijn betoog. Hier staat uitvoering en dat betekent dat als we hier ja tegen zeggen, we nergens aan kunnen komen. We krijgen nog een aantal dingen die te maken hebben met een bestemmingsplan, en een MER, en we krijgen nog een lijstje, maar het is in uitvoering en wij hebben er ja tegen gezegd. Dan kan het college tegen u zeggen: beste raad, u hebt een besluit genomen op 2 juli dat wij dit in uitvoering nemen. De heer Baaten: Op basis van de criteria en de kaders die wij hebben aangegeven. De heer Schot: Ik heb het over uitvoering dan wel voorbereiding, dat was uw argument, dan mag u er wel iets anders bij gaan halen, maar ik heb het over uitvoering versus voorbereiding. Ik vraag u als InwonersPartij: vindt u dat nu een juiste manier van voorbereiden of is dat gewoon plat naar de uitvoering gaan. De heer Baaten: Mijnheer Schot, we zijn niet eerst vanavond hieraan begonnen. We hebben een hele aanloop gehad. We hebben 20 juni vastgesteld wat we vastgesteld hebben en dat is vanavond in dit voorgesteld besluit terug te vinden. We hebben gekregen wat we wilden. 20 juni hebben we ons uitgesproken en het zit er vanavond in. Daar gaat het college mee aan de slag. Daar krijgen we een businesscase op, een risicoanalyse en een sluitende grondexploitatie. Dat zijn de afspraken die we toen hebben gemaakt en die worden in september waargemaakt; althans, daar gaan wij van uit. De heer Schot: Dan wil ik u graag informeren over het feit dat je voordat je wat in uitvoering neemt, eerst met elkaar overeenstemming hebt over een businesscase. Dan kun je wel semantiek gaan bedrijven en zeggen: we gaan hier instemmen met uitvoering voor een businesscase, maar dan zij we zo ver aan het afzakken dat ik vind dat het tijd is dat we maar naar huis gaan. De voorzitter: Dank u wel. De heer Polman. De heer Polman: Mevrouw de voorzitter. Alles aanhorende heb ik sterk de indruk dat de standpunten al zijn ingenomen. Maar toch, ik leg mijn verhaaltje er nog maar tegenaan. De ontwikkeling van de industrieactiviteiten ten noorden van Lelystad nabij de Maxima-centrale juich ik onder condities toe.

Het ligt op een kruising van vaarwegen. Ook moeten we bedenken dat onze economie ooit weer zal groeien, waardoor de druk op het wegennet weer zal toenemen. Het terrein waar vroeger de Visvijvers waren, tussen de A6 en de Flevodijk, is hier uitermate geschikt voor, want ruimte genoeg. Maar de uitgangspunten van Lelystad, schoon, ruim en groen, mogen niet in het geding komen. Als men hiervan blijft uitgaan, zullen de bioboeren welke naar Lelystad gelokt zijn vanwege bovengenoemde uitgangspunten, geen bezwaar maken tegen de ontwikkelingen. De Flevomeerdijk zal te allen tijde intact moeten blijven om de veiligheid van circa 150.000 burgers te waarborgen, want onze polder ligt 5 meter onder NAP achter een bewezen prima dijk. Het is niet nodig om een duur eiland aan te leggen of insteekhavens te creëren. Mijn oplossing is compleet en heeft geen recyclingondernemer nodig om afhankelijk van te worden, zodat de toekomstige financiële middelen uit dit gebied alleen de gemeentekas in zullen vloeien. Het idee is oud. Vele zeeschepen nemen hun met name vloeibare of gasachtige lading ver uit de kust in. Havens zijn niet altijd noodzakelijk. Het zou goed geweest zijn nautische specialisten bij dit project te betrekken. Er zou een onderheide kraanterminal in het IJsselmeer gesitueerd kunnen worden, zodat containerschepen vanaf 110 meter lang onder de CAT liggen om hun lading te lossen. De hoogte moet zodanig zijn, dat de containers over de dijk gezet kunnen worden en hier op een afhaalplaats gezet, alwaar een lorry haar in de juiste plaats op het wachtterrein zet. De scheepslos- en laadterminal in het IJsselmeer; de invaarroute moet uit het zuiden zijn in verband met mogelijke noordwester stormen. De golfslag onder de terminal zal in de luwte liggen van de Trinteldijk. Er zal een damwand parallel aan de IJsselmeerdijk geslagen moeten worden om vanuit het westen luwte onder de terminal te garanderen. De terminal moet voorzien zijn van aanmeermogelijkheden en een degelijke houten beschoeiing om beschadiging van de betonconstructie te voorkomen. Er dienen automatische stoplichten te komen als de containercat de weg oversteekt die naast de IJsselmeerdijk ligt. Dit zal bij vol gebruik 20 keer per uur gebeuren. Omdat er geen dijken en wegen verlegd moeten worden, zal de aanleg beduidend goedkoper uitvallen en de uit de havenactiviteit voortvloeiende middelen alleen naar de gemeente vloeien. De veiligheid van onze polder blijft op hoog niveau. De publieke acceptatie zal vele malen hoger zijn dan het voorgestelde plan van de gemeente Lelystad. Ook de bouwkosten zijn beter in de hand te houden. Andere visies zijn misschien ook mogelijk, wil ik hiermee zeggen. De voorzitter: Dank u wel. Geen reacties vanuit de raad zie ik. Dank voor uw inbreng. De heer Van den Heuvel. De heer Van den Heuvel: Mevrouw de voorzitter. Eigenlijk is het besluit dat voorligt heel simpel het besluit dat wij 20 juni gevraagd hebben. Dus in eerste instantie dacht ik: hiermee kunnen we snel klaar zijn en we praten in september verder. Maar toch grote verbazing. Ik ga geen chemische discussie aan, want die verliest u, maar er is natuurlijk wel heel veel zorg. Ik ben ook niet blij met dat asfalt dat op die weg ligt, want misschien zit daar ook wel iets onder. Zo kun je natuurlijk je laten regeren door angst. Dat is geen goede raadgever, heb ik geleerd. Feiten wel en feiten krijgen wij in september. In september beslissen wij op basis van de criteria die wij vanavond vaststellen. Tijd hebben wij niet meer, dat hebben we 20 juni ook al geconstateerd. De voorzitter: Dank u wel. Wethouder Fackeldey. Wethouder Fackeldey: Mevrouw de voorzitter. Goed om te horen dat er door heel veel partijen heel serieus is ingegaan op het voorstel dat nu neergelegd is. Ik ga proberen eerst in algemene zin een aantal thema’s te benoemen en dan te reageren op de verschillende moties en amendementen. Misschien vooraf één opmerking. Ik heb hem de 20e ook al gemaakt. Toen we aan dit hele proces begonnen, hadden we het beeld: Flevokust is cruciaal voor de werkgelegenheid en we nemen een verantwoord, beheersbaar risico met de constructie die daaromheen gebouwd is. Daar is heel veel maatschappelijke weerstand tegen ontstaan en dat geluid hebben we goed begrepen. Dat geluid heeft uw raad, uiteraard zou ik bijna zeggen, ook goed begrepen en u hebt ons een heldere boodschap meegegeven. Volgens mij hebben we een poging gedaan om van in onze ogen twee dilemma’s het beste dilemma aan u voor te leggen, namelijk het besluit waarmee we de steun van de raad in de rug hebben, om met partijen de gesprekken aan te gaan om zonder het ter plaatse reinigen van de bodemassen en opslaan van ongereinigde bodemassen toch wederom een project en een businesscase aan u te kunnen voorleggen, waarin we zo veel vertrouwen met elkaar hebben, dat we zeggen: we gaan ervoor zorgen dat die haven er komt. Dat is de opgave die we voelen en dat is de opgave die we graag aangaan. Zonder, en dan haak ik meteen aan bij wat de heer Soomers zegt, van tevoren te kunnen garanderen: dat is simpel met een paar telefoontjes te regelen. Dat is het niet. Dat is ingewikkeld maar we gaan graag die opgave aan en we zullen u het resultaat als het aan ons ligt in september voorleggen. Dan misschien een paar inhoudelijke thema’s. Laten we eerst stilstaan bij alle discussies over die AEC-bodemassen. Dat is een ingewikkelde discussie maar die wordt denk ik een beetje beheerst door de discussie die we gehad hebben over de ongereinigde bodemassen. Wat er gebeurt, is dat het

Besluit Bodemkwaliteit iets zegt over welke bouwstoffen je waarvoor mag gebruiken. Het beschrijft de toepassingseisen, samenstellingseisen, emissiewaarden van bouwstoffen. Als die toegelaten zijn, dan mag je ze dus gewoon gebruiken. Dat is daarmee bij recht in de wet geregeld. Nu kun je zeggen: kun je als gemeente niet zeggen: een voorwaarde voor de grondverkoop is dat je die stoffen niet mag gebruiken. Maar juristen hebben hele mooie uitdrukkingen voor wat je dan doet. In gewoon Nederlands is dat machtsmisbruik. Dan misbruik je privaatrechtelijke bevoegdheden om iets te regelen wat je publiekrechtelijk niet kunt afdwingen. Dat kan dus niet. Waar gaat het dan over; wat zijn dan die bouwstoffen en wat zegt de Crisis- en Herstelwet dan. De Crisis- en Herstelwet zegt niet: weet u, u mag ze bij u toepassen want bij u zijn ze niet giftig en ergens anders wel. Natuurlijk zegt de Crisis- en Herstelwet dat niet. De Crisis- en Herstelwet zegt niets over de stoffen als zodanig, die zegt alleen: je mag op het gebied Flevokust, vooruitlopend op de wetgeving in 2020, die stof ook al toepassen voor het ophogen van een bedrijventerrein; in plaats van het ophogen van wegen en een heel aantal andere toepassingen. Dus het zegt niets over de aard van de stof. Het zegt eigenlijk in formeel-juridische zin iets over het aanmerken van Flevokust als een nuttig werk. Zijn die bodemassen dan gevaarlijk? Ik ga geen chemische discussies met u voeren, maar ik constateer drie dingen. Op het moment dat ze toegelaten zijn als bouwstof heeft de rijksoverheid, en de kennis en kunde die daarachter zit, gemeend dat ze dus niet gevaarlijk zijn, dat ze dus niet meer kunnen verwaaien, dat ze dus ook niet meer uitlogen. Nu gaan we onmiddellijk de techniek in, want dan zullen deskundigen tegen me zeggen: luister, alles wat je in de grond stopt en waar regenwater doorheen gaat, loogt uit. Dat geldt ook voor zand, dat geldt voor van alles en nog wat. Het loogt wel uit, maar het uitlogen kan geen kwaad meer want schoon is schoon en gereinigde bodemassen zijn in een aantal gevallen zelfs schoner dan zand. U moest eens weten op wat voor plaatsen er in Nederland een probleem ontstaan is omdat zand dat gebruikt, opgespoten was bij nadere bemonstering iets minder schoon bleek dan dat het in theorie zou zijn. Bij bodemassen loop je dat risico in ieder geval niet, want dat moet gecertificeerd zijn. Dat betekent dat elke partij bemonsterd zal moeten worden en voorzien van dat certificaat vervolgens gebruikt kan worden. Dan kunt u natuurlijk zeggen: hoe weet ik zeker dat er geen vervuilde bodemassen gebruikt worden. Die vraag kunt u niet alleen stellen bij Flevokust, die kunt u stellen overal en nergens waar opgehoogd wordt. Want het gaat over de vraag: welke bouwstoffen of grondstoffen mogen daar toegepast worden en gebeurt dat ook. Daar is toezicht op, daar is bouwtoezicht op en daar zal zeker in het geval van Flevokust met deze voorgeschiedenis, daar heeft de provincie een brief over geschreven die wij naar u doorgezonden hebben, sprake zijn van verscherpt toezicht. Dat moet ook, want we moeten zeker weten dat daar, gegeven de voorgeschiedenis, bouwstoffen gebruikt worden die mogen. Als zand goedkoper is dan zal de partij die ophoogt ongetwijfeld zand gebruiken, want waarom zou hij duurder materiaal kiezen als dat beschikbaar is. Onze informatie is dat dat niet het geval is. Maar goed, daarover kun je van mening verschillen. We schrijven ook geen bodemassen voor, we zeggen alleen: je mag ze daar gebruiken. Mevrouw Van der Hoek: Bij interruptie. Ik had een vraag hierover. Ik zou graag een duidelijke uitleg hebben waarom er opgehoogd moet worden. Wethouder Fackeldey: Ik was aan die vraag toegekomen maar wil het ook graag nu beantwoorden. Als je je het plaatje voorstelt, dan zie je dat daar een haven is die gemaakt is met bestemming insteekhaven. Als je rondom die insteekhaven niet ophoogt, dan heb je geen haven maar een heel grote bak water. Om bedrijventerreinen te kunnen hebben waar een insteekhaven in zit, moet er dus niveauverschil zijn tussen het land en de haven. Anders heb je het water overal in plaats van in de insteekhaven. Bovendien moet er, om dat bedrijventerrein te kunnen exploiteren en te kunnen uitgeven, wel sprake zijn van op hetzelfde niveau aansluitingen op de aan- en afvoerwegen enzovoort, en het kunnen verladen en vertillen van de containers. In het ontwerp kun je geen insteekhavens maken als je niet ophoogt. Dat is de technische reden. Het tweede element waarbij ik graag even wil stilstaan, is de misschien wat verwarrende zin over de inspraak. Dan moet je je realiseren dat de uniforme voorbereidingsprocedure van toepassing is. In de herziening van de wet Ruimtelijke Ordening, om precies te zijn in artikel 23 in de toelichting, het model inspraakverordening, zegt de VNG zelfs al: u moet eigenlijk zorgen dat van inspraak uitgezonderd worden de besluiten in het kader van bestemmingsplannen, want daar heb je een andere procedure voor. En dat is ook wat we doen. We stellen voor om natuurlijk de gewone procedures te volgen. Dat betekent het bestemmingsplan in procedure te brengen, vervolgens kunnen daarop zienswijzen worden ingediend en gaat het hele traject lopen, en bent u als raad uiteindelijk ook aan bod om op basis van de ingediende zienswijzen een besluit te nemen over het bestemmingsplan en daarna staat de hele gewone rechtsgang open. Inspraak doe je hooguit bij dit soort bestemmingsplannen als er nog helemaal niet over gesproken is, als het nieuw is. Nu kun je veel van dit plan zeggen, maar niet dat er

nog helemaal niet over gesproken is. Bovendien zou dan het dilemma zijn, dat we u graag, en dat hebben we afgesproken, in september een bedrijvenlijst voorleggen, waarvan het de bedoeling zou zijn om daarover te besluiten vooruitlopend op het bestemmingsplan, dus niet pas met het bestemmingsplan. Als raad besluit u dan: dit is de bedrijvenlijst die wij gaan hanteren bij het vaststellen van het bestemmingsplan. Als we nu dat bestemmingsplan in de inspraak zouden brengen met de bedrijvenlijst die nog niet door u besloten en vastgesteld is, dan scheppen we meer verwarring dan dat we helderheid scheppen. We kunnen veel beter ervoor zorgen dat het bestemmingsplan aangepast is aan het besluit dat u genomen hebt en dat we dan de procedures volgens de wet Ruimtelijke Ordening gaan volgen. Tweede opmerking. Door elkaar wordt gehaald het verschil bedrijvenlijst en bedrijven. Bedrijvenlijst gaat niet over een lijstje van namen van bedrijven die zich hier mogen vestigen. Bedrijvenlijst gaat over de categorie activiteiten welke we hier willen toestaan. Dat is een ding van vele pagina’s en daarmee gaan we aan de slag. We gaan die categorieën toetsen aan de criteria die we u voorgelegd hebben. Als dus de discussie is: mag Van Bentum nu wel of niet, dan gaat het er niet over dat hij al op een bedrijvenlijst staat. Het gaat echt over bedrijfstakken. Ik denk dat ik daarmee een aantal algemene opmerkingen gemaakt heb en loop ik met u de bijdragen van de verschillende fracties door, alsmede de moties en amendementen. Als we kijken naar de bijdrage van GroenLinks heb ik denk ik voldoende gereageerd. Het is de vrije keus van de eigenaar om zand te gebruiken of niet. Als ik dan kijk hoe schoon die certificering is, dat is echt een proces dat behoorlijk streng gemonitord wordt. Als we nu beginnen met ervan uit te gaan dat onze medeoverheden hun werk niet goed gaan doen, dan gaan we wel op heel veel meer dossiers de bietenbrug op. Het is een proces dat behoorlijk strak is neergezet. Naar de PvdA, de specifieke vraag over de garantstelling. U vindt dat uiteraard hierin niet terug, want wij kennen de nieuwe businesscase nog niet en wij weten dus nog niet of daarvoor een garantstelling wel of niet nodig zal zijn. Dus dat hebben we nu uit het besluit gehaald, maar het lijkt me terecht dat u vraagt: als u dat voorstelt wilt u dat dan amendeerbaar doen. Dat zullen we meenemen. Overigens, natuurlijk zijn wij helemaal niet van plan het afvalputje van de Noordvleugel of de Randstad of what so ever te worden. Wij zijn van plan een nat bedrijventerrein, waar veel behoefte aan is in de Noordvleugel, te ontwikkelen en daarmee een belangrijke bijdrage aan de economie van de Metropoolregio te leveren. Over de inspraak heb ik het gehad. Over optimale communicatie. PvdA heeft daarover gesproken, ook in een debatje met Leefbaar. Natuurlijk. Wij hebben de afgelopen periode getracht veel te communiceren. Wij zijn voornemens een klankbordgroep in te stellen, zoals we dat van plan waren. Nu niet zozeer meer vanwege de risico’s van die ongereinigde bodemassen, want dat is niet meer aan de orde, maar wel om daarmee goed de ontwikkeling van het project Flevokust te kunnen volgen en te kunnen toetsen. Dan naar het CDA en het amendement van het CDA. Daar zitten wel een paar ingewikkelde dingen in. Laat ik daar een paar van noemen. U introduceert ineens een datum van 15 juli en u vraagt: hoe zit het met die tender. Daarvan heb ik vorige keer genoemd dat er uit die tender voldoende belangstelling is gebleken. Maar zoals het heel vaak gaat, moet je dan nog wel de contractonderhandelingen voeren. Die zijn nog niet rond en het was ook niet voorzien dat die rond zouden zijn. We hebben alleen gezegd: is er een partij die het wil gaan doen. Juist nu we op 5 september met u over een aantal criteria spreken, hebben we gemeend om juist dit aan de criteria te kunnen toevoegen, want dan kunnen we veel beter dan dat we dat nu kunnen doen, helder maken wie welke activiteiten daar gaat uitvoeren. Als u nu zegt dat er op 15 juli sprake moet zijn van een positief, niet verder onderhandelbaar resultaat, dan gaat dat niet, want we zitten nog middenin het proces om op basis van het openmaken van de enveloppen de gesprekken te voeren. Overigens wordt dat vooral gedaan door uiteraard onze partner de haven. Zijn wij dan helemaal overgeleverd aan? Natuurlijk niet. Wij bepalen publiekrechtelijk wat voor activiteiten er uitgevoerd mogen worden en uiteindelijk zal er bij de tender conform de procedure als er gegund kan worden, gegund worden en kunnen we u daarover informeren.

Zo zijn er wel een paar meer opmerkingen in uw herschreven amendement. Bijvoorbeeld, dat er volgtijdelijk nu een aantal stappen ingezet zijn; pas gaan doen als het bestemmingsplan vastgesteld is enzovoort; die maken dat de planning niet meer haalbaar is. Als ik het een beetje narrig zeg dan zeg ik: u hebt een mooi besluit geherformuleerd, maar als we het in de planning uitwerken, hoeven we er misschien niet meer aan te beginnen, want dan halen we de einddatum niet meer. Wij zijn ons ervan bewust dat we lastig een aantal processen parallel moeten schakelen. Een en andermaal hebben we dat ook gemeend u uitgelegd te hebben. Maar ja, als je het proces doorrekent zoals u dat doet, met alle goede bedoelingen, dan haal je die einddatum en die termijnen niet meer. U noemde ook nog een nieuwe aanbesteding. Wat er gebeurt, is dat wij grond leveren, u hebt dat ook in de second opinion gezien, aan een partij tegen marktconforme voorwaarden. Natuurlijk moeten we opnieuw toetsen. Als wij een nieuw voorstel hebben, een nieuwe businesscase zullen wij opnieuw laten toetsen of dat nog steeds wat dat betreft voldoet aan de eisen van marktconformiteit en er dus in dat opzicht geen risico met betrekking tot aanbesteden bestaat. Dan naar de ChristenUnie. Ik denk dat ik het over de uitloging gehad heb. Ik vind uw toevoeging sympathiek en ik snap hem inhoudelijk, ik weet alleen niet zeker of we daarmee bereiken wat we willen bereiken door de formulering, want alles loogt uit. Elk zandbed onder een weg of elk zandbed onder een ophoging in een wijk of wat voor ander bed ook, dat loogt allemaal uit. De vraag is alleen: waarmee loogt het uit, want als het schoon is dan is het schoon, maar loogt het uit met materialen die gevaarlijk zijn of vormt het een risico omdat normen overschreden worden. Door absoluut te formuleren dat het niet mag uitlogen, snap ik wat u bedoelt, het mag niet vervuilen, maar technisch kan ik er niet helemaal mee uit de voeten. Dus ik ga nog even onder het praten nadenken of daarvoor wellicht een oplossing te verzinnen is, maar in de geest is het glashelder. Wat we niet willen is dat daar materialen komen te liggen die een risico betekenen voor water of lucht, de omgeving. In dat opzicht waardeer ik uw toevoeging, maar ik zit met een kleine technische handicap. De verhalen van de BAO; de parallel die één van de insprekers maakte met de procedure om bedrijven uit te sluiten. Het werd wel heel eenvoudig verteld. Het zit iets ingewikkelder in elkaar, want er gebeurt nogal wat als je als overheid tegen een bedrijf zegt: als je veroordeeld bent voor heel iets anders, dan sluit ik je uit om hier bedrijvigheid te mogen uitvoeren. Juridisch is de vraag of je daarmee wegkomt. We hebben natuurlijk gekeken naar het bedrijf. Daar is heel veel over te doen geweest maar heel weinig over veroordelingen en zeker niet voor economische delicten, maar ik vind het ingewikkeld als wij als gemeente op de stoel van de rechter moeten gaan zitten. Dus op het moment dat het bedrijf zijn activiteiten en werkzaamheden mag uitvoeren en wij geen aanleiding hebben om te veronderstellen bijvoorbeeld uit wat er de afgelopen 10 jaar gebeurd is en rapportages van collegagemeenten, dat dat onbetrouwbaar is, vind ik het ingewikkeld om op basis daarvan dan zo’n besluit te nemen. Ik ken dat artikel in de BAO. Ik kan u vertellen dat het zelden of nooit wordt toegepast, omdat het zelden of nooit juridisch haalbaar en houdbaar blijkt. Het lijkt verdacht veel op een beroepsverbod voor een bedrijf en daar zijn rechters gemiddeld gesproken niet blij mee. Waar we voor moeten zorgen, is dat degene aan wie wij wat dan ook verkopen, voldoet aan alle fatsoenlijke eisen zoals het in het maatschappelijk verkeer betaamt. Daar hebben we checks op uitgevoerd voordat we zaken doen en dat zullen we ook blijven doen. Dan ga ik naar de bijdrage van de VVD, maar ook naar de discussie die de heer Marseille met de heer Homan voerde. Mijnheer Homan, uw discussie over asbestmateriaal geeft nu precies aan dat dus het toezicht in Nederland wel degelijk functioneert, maar ook dat het dus overal kan gebeuren los van de bodemassen die toegepast worden. Want ja, het kan zo maar gebeuren dat als je onvoldoende toezicht houdt, er los van deze hele discussie wat dan ook onterecht gebruikt wordt. Hier hebben we het over bouwstoffen die toegelaten zijn en juist vanwege het vergrootglas dat op dit project zit, kijk maar naar de brief die de provincie gestuurd heeft, zou ik bijna durven zeggen dat het risico hier veel kleiner is dan ergens anders. Er wordt hier gelet op het feit dat als men zegt: gecertificeerde stoffen, het ook gecertificeerde stoffen zijn. De provincie heeft een en andermaal toegezegd dat er meer dan gemiddeld toezicht gehouden zal worden. Er zitten veel haken en ogen aan het project, dat is zo, en welk besluit leggen wij u nu eigenlijk voor. We leggen u voor om een aantal criteria te formuleren waaraan het project moet voldoen, om als het project daaraan voldoet daarmee ook te kunnen doorgaan. Dat betekent niet dat we nu al zouden kunnen gaan beginnen of zo. We gaan door met voorbereiden, we gaan vooral kijken of we op het niveau van de businesscase en alle andere vragen die gesteld zijn, een goed verhaal voor u kunnen neerleggen, waarin klip en klaar die verschillende criteria nagelopen zijn en op basis daarvan kunt u dan tegen ons zeggen: college, die criteria zijn wat ons betreft in voldoende mate ingevuld, dus u kunt het daadwerkelijk in uitvoering nemen; of: de criteria zijn onvoldoende ingevuld, dus u kunt het niet in uitvoering nemen. Of het kan zijn dat wij tegen u zeggen: geachte raad, wij hebben met uw criteria getracht een sluitende businesscase te krijgen, dat is naar ons oordeel niet gelukt, dus we moeten u

helaas melden dat het project niet tot uitvoering kan komen. Ook dat zou een uitkomst van het proces de komende weken kunnen zijn. Mevrouw Van der Hoek: Mag ik nog een vraag stellen aan het college? Naar aanleiding van de reactie van het college op het amendement van de ChristenUnie. Hoor ik het goed dat het college zegt dat uitlogen naar het grondwater gewoon gebeurt, dat stellen wij hier vast. Dat gaat dus gebeuren met materiaal dat gereinigd is, dat wij denken dat gereinigd is, waarvan wij nog niet weten hoe gereinigd het is, waarvan nu nog proeven lopen, waarvan wij nog niets weten en dat gaat uitlogen. Ik schrik eigenlijk nog maar steeds verder de hele avond. Wethouder Fackeldey: Dan luistert u een beetje selectief, dus ik ga het nog een keer proberen. Alles, heb ik gezegd, loogt uit. Zand loogt uit. Dat is namelijk het effect als je regenwater ergens doorheen leidt, dan neemt het als er nog stoffen in zitten, ook stoffen die geen kwaad kunnen, mee. Stoffen waarvan u allerlei beelden oproept, maar waarvan u als ze gecertificeerd zijn wel degelijk weet dat het schoon is. Dat is niet experimenteel. Wat experimenteel aan het proces was, was niet het proces als zodanig. Dat is klaar, gecertificeerd door universiteiten en door de overheid, door milieudiensten. Daar is niets mis mee. Wat het experiment was, was de omvang waarmee men het bedrijfsmatig wilde gaan reinigen. Dat is nooit eerder gedaan. Dus het is gedaan op kleinere schaal. Overigens, een aantal afvalenergiecentrales zijn op dit moment bezig ook zelf zo’n proces te ontwikkelen direct achter de centrale. Daar is niets experimenteels aan. Er komt schoon spul uit. Mevrouw Van der Hoek: Bij interruptie. Waar wordt het nu al gebruikt dan, die gereinigde bodemassen voor ophoging of iets dergelijks. Waar wordt dat nu al gedaan? Wethouder Fackeldey: Het wordt toegepast onder wegen om maar eens een zijstraat te noemen. Het wordt toegepast op een heel aantal verschillende plekken. Overigens worden op veel plekken in Nederland ook nog ongereinigde bodemassen onder wegen toegepast, maar dat is weer een heel andere discussie. Het wordt nu al gebruikt, het is schoon, er is niets experimenteels aan, het is qua schoonheid vergelijkbaar met zand. Waar ik op reageerde is uitlogen. Dat is een technische benaming voor een proces dat altijd plaatsvindt, ook al kan het omdat het om schoon materiaal gaat, geen kwaad. Dat was mijn enige technische aarzeling bij de op zichzelf prima bedoeling en intentie van de toevoeging van de ChristenUnie. Mevrouw de voorzitter, ik zou nog veel meer willen zeggen, maar ik denk dat ik door mijn tijd heen bent. De voorzitter: U zag mij al kijken. Dank u. Dan gaan we schorsen. Hebt u genoeg aan 5 minuten? De heer Caniels: Mevrouw de voorzitter, mag ik nog reageren op de termijn van de wethouder? Op de eerste plaats dank voor de complimenten voor ons uitgebreide amendement. Waar het om gaat is natuurlijk dat wij die onherroepelijkheid van al die besluiten er bewust in zetten, juist om te voorkomen dat we naderhand met risico’s te maken krijgen. U bent niet ingegaan op het aspect van de dijk. De haast is blijkbaar ook ingegeven door de Crisis- en Herstelwet die naar mijn mening verlengd wordt en waarbij lopende procedures onder het overgangsrecht komen. Dus volgens mij kunnen we het allemaal in een wat rustiger tempo doen. Wethouder Fackeldey: Uw procedure voor de dijk klopt, maar die heeft er altijd al in gezeten. 27 oktober gaat de algemene vergadering een besluit nemen. Dan moet het naar Gedeputeerde Staten enzovoort. Maar dat besluit van de algemene vergadering is daarvoor het belangrijkst. Als het gaat om de Crisis- en Herstelwet, is niet de Crisis- en Herstelwet het kritieke pad, maar Beter Benutten, de subsidie voor de havenontwikkeling. De Crisis- en Herstelwet op zichzelf is al van toepassing op de Flevokust als zodanig en wordt daar nu gevraagd om een Besluit Bodemkwaliteit. Het kritieke pad zat in die Beter Benutten maatregel. De voorzitter schorst de vergadering. De voorzitter heropent de vergadering. De heer Caniels: Mevrouw de voorzitter. Wij hebben ons amendement gewijzigd. Bij het voorgesteld besluit in ons amendement schrappen wij de woorden “uiterlijk per 15 juli 2013”. De rest van de tekst handhaven wij. Aangepast amendement CDA/GL De fracties van CDA en GroenLinks stellen het volgende amendement voor: de tekst onder besluitpunt 1 “uiterlijk per 15 juli 2013” komt te vervallen. De voorzitter: Dank u wel. De heer Van Veluwen. De heer Van Veluwen: Wij wijzigen ook ons amendement. Dat zal als volgt gaan luiden: “gebruik van bodemassen wordt alleen toegestaan wanneer het uitlogen van schadelijke stoffen voor volksgezondheid en milieu naar het grondwater en de omgeving wordt voorkomen.” Aangepast amendement CU De fractie van de ChristenUnie stelt het volgende amendement voor: “Het besluit aan te vullen met een punt h. dat luidt:

“h. gebruik van bodemassen wordt alleen toegestaan wanneer het uitlogen van schadelijke stoffen voor volksgezondheid en milieu naar het grondwater en de omgeving wordt voorkomen.”” In tweede termijn De heer Schot: Mevrouw de voorzitter. Een heel korte reactie. Ik wil graag de raad het volgende voorhouden, mede gelet op het antwoord van het college. Het is een vraag. Waarover besluiten we nog in september? Kunnen we dan nog nee zeggen, of kan dat niet? Het college geeft aan dat een haven goed is voor de werkgelegenheid. Nu heb ik alle rapporten van Tordoir gelezen, dus ik vermoed dat die daarop gebaseerd is, maar daarin wordt alleen gesproken over het nut van een haven in onze omgeving. De koppeling naar werkgelegenheid per se zit daar niet expliciet in. Het college geeft aan in de laatste zinnen, dat het gaat uitvoeren als de raad dit besluit; en opnieuw komt daar het woord uitvoeren langs. En onder punt 4 wordt gezegd dat we het college machtigen tot het doen van investeringen. Ik vraag me echt af of dat nu precies de bedoeling is als we nog willen besluiten op basis van een businesscase. Ik geef de raad deze overwegingen mee in het formuleren van een definitief besluit. De heer Van den Heuvel: Zou ik hierop even mogen reageren? De heer Schot spreekt ook in tweede termijn over het in uitvoering nemen. De volledige zin is: de ontwikkeling Flevokust alleen dan in uitvoering te nemen. Dus als u de volledige zin leest, dan staat er iets anders. De heer Baaten: Deze opmerking deel ik. Ik heb de heer Schot er in de pauze nog over aangesproken. Het verbaast me dat hij toch vasthoudt aan een gedeelte uit de zin. Dat vind ik heel jammer. De heer Schot: Waarvan akte. Mevrouw Van der Hoek: Mevrouw de voorzitter. Ik doe nogmaals een poging gezien de haken en ogen aan dit stuk, gezien de open einden, gezien de onduidelijkheden en gezien inderdaad de terechte opmerkingen bij de inwoners. Laten wij nu het voorstel van het college in september afwachten en niet over een half voorstel nu stemmen. Ik wil toch even vragen of we daarvoor een meerderheid kunnen krijgen. De voorzitter: Dank u wel. Wethouder Fackeldey. Wethouder Fackeldey: Mevrouw de voorzitter. Ik heb niet de indruk dat er aanvullende vragen aan het college gesteld zijn eerlijk gezegd. De voorzitter: Prima. Dames en heren, dan gaan we over tot de stemming. De heer Schoone: Mevrouw de voorzitter, wij verzoeken om hoofdelijke stemming over het voorstel. Mevrouw Van der Hoek: Wanneer komt nu mijn vraag aan bod of we het überhaupt in stemming gaan brengen? Ik wil wel van de raad horen wat ze daarvan vinden. De voorzitter: Als de raad daar niet op reageert, dan houdt het op. U hebt uw oproep gedaan en we gaan stemmen over de amendementen. Zo werkt dat. Als voorzitter kan ik dat niet afdwingen. Amendement CDA/GL De fracties van VVD, PvdA, InwonersPartij, ChristenUnie, D66, SP en Lijst Simon Polman stemmen tegen het amendement. De fracties van CDA, GroenLinks, Leefbaar Lelystad, Lelystads Belang en Bindend Lokaal stemmen voor het amendement. Met 24 stemmen tegen en 8 stemmen voor wordt het amendement verworpen. Amendement LB/BL/LSP De fracties van VVD, PvdA, InwonersPartij, ChristenUnie, CDA, D66, GroenLinks, Leefbaar Lelystad en SP stemmen tegen het amendement. De fracties van Lelystads Belang, Bindend Lokaal en Lijst Simon Polman stemmen voor het amendement. Met 29 stemmen tegen en 3 stemmen voor wordt het amendement verworpen. Amendement GL De fracties van VVD, PvdA, InwonersPartij, ChristenUnie, CDA, D66, Leefbaar Lelystad, Lelystads Belang, Bindend Lokaal, SP en Lijst Simon Polman stemmen tegen het amendement. De fractie van GroenLinks stemt voor het amendement. Met 31 stemmen tegen en 2 stemmen voor wordt het amendement verworpen. Amendement CU De heer Baaten: Dit amendement zullen wij steunen. Dat is niet alleen omdat het zomaar sympathiek is maar de inhoud spreekt ons bijzonder aan. Net zo goed als dat we ook op ander gebied er bovenop zullen blijven zitten voor wat betreft hetgeen het college aanlevert als het gaat om het belang van de stad.

De fracties van VVD, PvdA, InwonersPartij, ChristenUnie, CDA, GroenLinks en Lijst Simon Polman stemmen voor het amendement. De fracties van D66, Leefbaar Lelystad, Lelystads Belang, Bindend Lokaal en SP stemmen tegen het amendement. Met 25 stemmen voor en 7 stemmen tegen wordt het amendement aangenomen. Het voorgesteld besluit De heer Caniels: Ons is als fractie steeds voorgehouden dat als de tender niet zou lukken, het hele voorstel van tafel zou gaan. Bovendien is ons tijdens de vorige sessie voorgehouden, dat wij vandaag een projectvoorstel zouden krijgen gericht op definitieve besluitvorming in september. Ik kan niet anders constateren dan dat het collegevoorstel daar niet aan voldoet. Daarom rest ons niets anders dan tegen het collegevoorstel te stemmen. De heer Van der Kolk: Om exact dezelfde redenen zullen wij tegen het voorstel gaan stemmen. De heer Schot: Om exact dezelfde reden stemmen wij tegen. Mevrouw Van der Hoek: Wij dachten nog een elegante optie te hebben door het nu niet in stemming te brengen. We gaan nu over een voorstel stemmen waarop een aantal amendementen zijn ingediend waarvan het grootste deel niet is aangenomen. Dit is een voorstel, en ik herhaal het weer, waarbij we als hier ja tegen wordt gezegd, de inwoners een rad voor ogen draaien. Wij zullen dan ook zeker tegen dit voorstel stemmen. De heer Homan: Ik schaar me in de rij die begonnen is bij het CDA. Voor: De heer Van den Heuvel Mevrouw Van der Kleij De heer Marseille Mevrouw Middelkoop Mevrouw Van Rijnsoever Mevrouw Senf De heer Soomers Mevrouw Sparreboom De heer Van Veluwen De heer Visscher Mevrouw Van Wageningen Mevrouw d’Arnaud De heer Baaten De heer Van de Beek De heer Van den Brink De heer El Mhassani De heer Van Erk De heer Gerritzen De heer Hamstra De heer Van der Herberg De heer Hers

Tegen: Mevrouw Van der Hoek De heer Homan De heer Van der Kolk Mevrouw Niezen De heer Polman De heer De Reus De heer Schoone De heer Schot Mevrouw Bergman De heer Bussink De heer Caniels

Met 21 stemmen voor en 11 stemmen tegen wordt het voorgesteld besluit, waarvan het amendement van de ChristenUnie onderdeel uitmaakt, aangenomen. Motie GL De fracties van VVD, PvdA, InwonersPartij, ChristenUnie, D66, Lelystads Belang, Bindend Lokaal en SP stemmen tegen de motie. De fracties van CDA, GroenLinks, Leefbaar Lelystad en Lijst Simon Polman stemmen voor de motie. Met 25 stemmen tegen en 7 stemmen voor wordt de motie verworpen.