Hemus.nl/maand
in kleur op www.hemus.nl
april 2006
De Maand van Hemus AFSCHRIJVEN VIA INTERNET
ROND DE FRIESE ZEE
Log in, schrijf af, log uit, ga naar de club, log in, boek uit, log uit, ga roeien, log in, boek in, schrijf af, log uit, ga naar huis: simpel joh! pagina 5
Nieuwe rubriek: iedere Maand een boekbespreking pagina 4
DE VOORUITGANG STAAT NIET STIL
UITEINDELIJK IS DE ROEIRIEM DE BESTE MOTOR
Head of the River Amstel 2006
GROTE MELM
ACHTERPAGINA
Nog even geen Malesluisbrug
Tumult in de Hoerenbocht De Head of the River Amstel is voor veel roeiers dé openingsklassieker van het roeiseizoen. Hemus was met drie achten en vier vieren ruim vertegenwoordigd, en Floor en Elke zaten ook nog in boten van andere ploegen. Aan de verhalen te horen hebben de meesten warme herinneringen aan hun allereerste Head. Dat geldt zeker voor Egbert Broers die met de FFF-acht mocht meevaren en een Head roeide die hem lang zal bij blijven. Lees het verhaal van deze Head-debutant op pagina 3.
In de pers is al heel wat geschreven over de nieuwe Eembrug die bij gemaal Malesluis moet komen. De gemeente Soest laat weten dat het nog wel even zall duren voor die er ligt. Men is nu met de aanbesteding bezig, en het is nog onzeker of daar een haalbare variant uit komt.
Goede boeg redt de ploeg
Het kwaad is geschied: nog maar zeven man in de boot van de tegenstander nadat Jan Paul dacht ‘Het is jij of ik!’. Lees de details in het stuk van Egbert op pagina 3. Foto: Jan Breg
De beste roeier op slag en de minste roeier op boeg. Daar stoort hij tenminste niet, is het argument. Maar of je ploeg daar nou zoveel beter van wordt? Nee, hoor. Je hebt namelijk niets aan een boeg die er 'afwaait'.
Eemoeverschoonmaak
De boegplaats is de moeilijkste plaats in het schip. Het moeilijkste is dat je het gevoel van de ploeg niet automatisch meekrijgt. In het middenschip heb je het gevoel te worden meegetrokken door de roeier voor je en te worden opgeduwd door de roeier achter je. Dit laatste gevoel, zeer belangrijk om te voelen of je wel goed 'in de ploeg zit' ontbreekt op de boegplaats. Je moet als het ware autonoom kunnen functioneren, het gevoel van de ploeg voor jezelf kunnen simuleren en dit in je haal ten uitvoer brengen. Anders waai je er af, dan doe je in je eentje al gauw wat anders dan de rest van de ploeg. Ga maar eens kijken op een wedstrijd, en tel de boegen die anders roeien dan de rest van de ploeg. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, want ondanks allerlei fancy ideeën over ongelijk inpikken is gelijk roeien nog steeds het ideaalbeeld. Zelf heb ik hier ooit ervaring mee opgedaan in een acht. Als bezitter van een relatief bescheiden achterwerk was ik een van de twee mensen uit de ploeg die überhaupt op boeg plaats konden nemen. Ik begon de eerste trainingen op boeg, en echt lekker roeien was dat niet. Tot ik een keer op vijf mocht plaatsnemen en ik ineens in de gaten kreeg wat er in de boot gebeurde, en wat het ritme was. Vanaf dat moment kon ik dat op boeg ook oppakken. Zet dus een goede roeier op boeg. Vind je het niet leuk om op boeg te zitten, bedenk dan dat jij wel als eerste over de finish gaat, en dat een bekend gezegde luidt: goede boeg, goede ploeg. Watervlo
Een grotere groep Hemusleden dan ooit - zo’n 40 mensen - heeft zich toen de sneeuw eindelijk verdwenen was een ochtend ingespannen om de Eemoever schoon te maken. Ze verzamelden een grote hoeveelheid troep. - foto Job Burgers
12 april: ALV Bij dit nummer ontvang je per post of elektronisch de stukken voor de ALV van 12 april. De ALV begint om 20 uur in de kantine van Sporthal Zielhorst.
Schoolroeien van start 25 maart - Voor het tweede jaar organiseert Hemus op grote schaal schoolroeien. In twee maanden leren twaalf ploegen van leerlingen uit het middelbaar onderwijs roeien in een C4. Daarna strijden ze om het kampioenschap. De winnaar daarvan doet mee met de Nederlandse kampioesnchappen. Ze worden geïnstrueerd door de jeugdleden van Hemus. De Maand van Hemus wordt tienmaal per jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus toegezonden. Redactie: Amanda Bosman, Ilja van Buitenen, Yvonne Servaas, Daan Smit, Koos Termorshuizen, Leonie Walta, Jos Wassink Adreswijziging naar
[email protected] Kopij, foto’s en tips naar
[email protected]
Hemus.nl/maand
www.hemus.nl
april 2006
pagina 2
Heineken? Alleen als ie ijs- en ijskoud is
Eemheadcommissie: "Jeugd centraal"
IJs op de riemen, vastgevroren dollen en verkleumde roeiers. Dat was in eerste instantie het resultaat van de Heineken Vierkamp 2006, verroeid op 11 en 12 maart, waar Koning Winter en wedstrijdroeiers wedijverden wie over het meeste duurvermogen beschikte. Een ooggetuigeverslag vanuit een koud (v)(B)iertje.
De jongste jeugd zal dit jaar op de Eemhead een centrale plaats in het programma krijgen. Andere jaren werden de heats over 1 en 2 kilometer gevaren aan wat de minister van Verkeer en Waterstaat "de randen van de nacht" zou noemen. Op 30 september 2006 starten de jongste roeiers tussen de damesheat en de herenheat. Dit betekent niet alleen dat de jeugdroeiers kunnen rekenen op meer publiek en een betere sfeer tijdens hun finish. Ook wordt het voor verenigingen mogelijk om met meer jeugd in te schrijven, omdat dubbel boten gebruik met de 4 kilometer heat mogelijk is. De Eemhead is al jarenlang het hoogtepunt in het verenigingsjaar voor Hemus. Deze "Roeiontmoeting met wedstrijdkarakter" is in 12 jaar tijd uitgegroeid tot een evenement dat roeiers vanuit het gehele land aantrekt. Voor Hemusleden is de Eemhead niet alleen uitgegroeid tot een activiteit waar men zich als vrijwilliger kan uitleven, maar velen gebruiken de gelegenheid om ook eens ervaring op te doen met het wedstrijdroeien. Het programma op 30 september 2006 zal er als volgt uitzien: 10:30 uur Heat 1: 4 kilometer: Jeugd 16 en 18 jaar, C-boten en Mixed-categorieën. 12:45 uur Heat 2: 6 kilometer: Dames en Dames Veteranen 15:00 uur Heat 3: 1 kilometer: Jeugd 12 jaar 15:30 uur Heat 4: 2 kilometer: Jeugd 14 jaar, bedrijfsachten 15:45 uur Heat 5: 8 kilometer: Heren en Heren Veteranen
door Leonie Walta Drie juniorenploegen, een seniorenen een veteranenploeg namen -al dan niet gedeeltelijk- voor Hemus deel aan deze vierkamp. Voor een aantal was het een driekamp omdat voor jonge junioren en veteranen de 750 meter niet wordt uitgeschreven. Zelf viel ik in bij een dames dubbelvier met Elke Jurres, Lianne (de IJssel) en Hilde (Orca), en wij werden gestuurd door Pepijn Weeder. Zaterdag tijdens het oproeien voor de 2500 meter en aansluitende 250 meter daalden de sneeuwbuien op ons neer en stond er een stevige wind. Het wachten was op de start zodat we eindelijk warm konden worden. Maar ondanks het idee dat je je handen redelijk warm hebt kunnen houden veranderden ze onmiddellijk na de start in twee ijsklompjes die je nog wel ziet maar waarvan je geen idee hebt dat ze nog deel van je lichaam uitmaken. En na 2500 meter was in deze toestand nog niets veranderd. Ook een uniek feit is voor mezelf dat ik nog nooit met zoveel kleren aan en een muts op een wedstrijd heb geroeid zonder dat ik daarbij ontplofte. Het wachten op de 250 meter deden we met handschoenen aan, waarbij de vingers een voor een ontdooiden. Lekker zo'n sprintje om het weer warm te krijgen! Maar niet zo best voor je spieren, en dat is ook weer zo'n effect van de kou, je voelt geen vermoeidheid en pijn, totdat je onder de douche hebt gestaan. Terugkomend bij RIC constateren we ijsvorming in de boot. En als ik mijn dol wil opendoen blijkt die te zijn vastgevroren. Uiteraard ontkwamen ook de riemen niet aan Koning Winter. Dit zijn omstandigheden waaronder je normaal niet mag roeien! Gelukkig hadden onze prestaties er niet onder geleden en waren we erg blij met de voorlopige 5e plaats in een veld van 9 ploegen. Zondagmorgen was het lang wachten op het uitsluitsel of de 750 meter wel zou doorgaan in verband met de kou. Gelukkig echter brak de zon door en was het weer daardoor iets aangenamer en kon de wedstrijd gewoon doorgaan. Pogies mee in de boot (dat zijn van die handschoenen die je om je riem kunt schuiven), en zo lang mogelijk warm houden voor de start. De 750 meter is een ongelooflijk moeilijke afstand en we verspelen hier ook wat tijd. Maar we houden onze plaats vast, inmiddels een vierde plaats in een veld van zeven omdat er twee ploegen zijn uitgevallen. Ondertussen is het een mooie zonnige winterdag geworden en staat de vijf kilometer te gebeuren. Onderweg verpest een scheldende coach van een andere vereniging wiens ploeg wij in zijn ogen geen ruimte geven (in onze ogen was het een stuurfout van zijn stuurman) ons humeur een beetje, maar als ze voorbij zijn dan roeien we vrolijk door. De laatste kilometer gaat het licht wat uit maar we houden onze plaats vast en zijn tevreden met het resultaat. De woedende coach die gelijk bij RIC nog voor we uit de boot kunnen stappen verhaal komt halen wordt direct door onze
coaches terecht gewezen, maar echt vrolijk worden we er niet van. Een verhitte toestand aan het eind van een koud weekeinde. Misschien hadden we hem een biertje moeten aanbieden. Dat de kou zijn tol heeft geëist, bleek een weekend later bij de Head. Zowel Hilde als drie van de roeiers uit de acht van Joost en Wijnand waren door de griep geveld.
door de Eemhead commissie
Voor vragen over de Eemhead kun je contact opnemen via
[email protected] Maartse voorbereiding op de Head in wintersfeer Foto Job Burgers
Nieuwe lichting
Tot roeier geslagen tekst en foto’s Koos Termorshuizen Op zaterdag 11 maart is de wintergroep 2005 van de Roeischool ‘tot roeier geslagen’. Ze waren de week ervoor afgeroeid, en dat wordt tegenwoordig met een festijn gevierd. Ze kregen allemaal een klap op de schouders met een roeiriem, en een roeibewijs. Een slokje Kleine Melm werd achterovergeslagen, en daarna stoomde de groep per C4 op naar de Koppelpoort voor de inmiddels traditionele foto. Daar wachtte een tegenvaller: door het geknutsel van de gemeente aan de Koppel waren enkele kabels vlak boven de waterlijn gespannen zodat ze niet verder konden dan wijlen het Spijkertje. De sfeer was er desondanks - en ondanks de talrijke sneeuwbuien - niet minder om. De foto’s leden een beetje onder het tegenlicht. Hierna roeide ieder nog zijnhaar eerste wedstrijd: de Freshman’s Race.
Een kleine geschiedenis van het indoorroeien Vijfentwintig jaar geleden bestonden er nog nauwelijks geen ergometers en een indoor roeikampioenschap was ondenkbaar. Maar een paar technische studenten van het MIT in Boston begonnen de bevroren Charles River zat te worden. Ze knutselenden iets in elkaar om de monotone wintertrainingen te doorbreken. door Jos Wassink De groep doopte zich met de geuzennnaam Charles River All-Star Has-Beens, kortweg de CRASH-B's en begon een indoortraditie die tot op de huidige dag niet alleen bestaat, maar ook exponentieel gegroeid is. In 1982 kwamen er twntig roeiers op de CRASH-B af, dit jaar tweeduizend. Deelnemer van het eerste uur en gouden Olympier Carie Graves herinnert zich de eerste competitie: "De CRASH-B's gaf ons in Boston iets om 's winters bij elkaar te komen, mannen en vrouwen, licht- en zwaargewicht. Alles door elkaar heen. We waren dan een paar uur bij elkaar in een zware damp van zweet en bier, met uitzicht op de bevroren rivier." Ook organisator Kirk Bargerhuff herinnert zich het afblussen nog levendig: "De helft van het geld ging op aan bier." De machines
zelf waren een soort liggende racefietsen, zelfgebouwd compleet met derailleur. Geen wonder als je zo dicht bij het Massachusets Institute of Technology zit. Het was dan ook geen uitzondering om iemand tijdens de training van zijn bankje te zien wippen om de versnelling bij te stellen en dan weer terug in training. Het digitale display ontbrak natuurlijk ook, maar daar was iets opgevonden. De afstand werd bijgehouden met een wit vlaggetje. Het vlaggetje stond bij de start overeind, na een
mijl werd het vlaggetje op sein van de 'stuurman' gestreken en na twee mijl weer overeind gezet. En zo verder tot het einde van de race. Inmiddels is het indoor roeien zo populair dat er een heel nieuw soort indoorroeier is ontstaan: iemand die nog nooit in een boot heeft gezeten en dat ook niet van plan is. Indoorroeien heeft zich vanaf ludieke binnenactiviteit ontwikkeld tot een nieuwe tak van sport. Wat gelijk gebleven is, is de hoofdprijs van de CRASH-B's: de hamer. En laat nou één van die hamers dit jaar in Nederlandse handen zijn gevallen. Katrien Hautvast won de 2000 meter bij de lichte dames in 7:08, Marit van Eupen zat er slechts een seconde achter en werd tweede. Meer info: www.crash-b.org
Hemus.nl/maand
www.hemus.nl
april 2006
pagina 3
Tumult in de Hoerenbocht
Uitslagen openingsklassiekers
‘Het was hij of ik’
Plaats (aantal deelnemers) Tijd
door Leonie Walta; foto’s: Marien Mortier
Ergens deze winter was daar het grote moment. Jos Wassink stuurde een mailtje of een paar dertigers mee wilde roeien in de 8+ bij de Head. En dan nog wel met de "heeren" van de FFF-acht. Tjongejonge, wat een eervol moment was dat. Per kerende post alle resterende zondagochtenden ter beschikking gesteld voor trainingsarbeid. Jensen Visser en Adze Slijp (al twee Heads voor Orca gevaren) deden hetzelfde. Op de weinige vorstvrije zondagen die nog restten in steeds wisselende samenstelling getraind. Stuurman Hans Veenstra (header sinds 50 jaar) sprak ons telkens streng toe over hoe waardeloos deze voorbereiding eigenlijk wel niet was. Het had gek genoeg een motiverend effect op de anderen. door Egbert Broers Met zeven ploegen en drie boten naar één roeiwedstrijd schijnt garant te staan voor gedoe met afriggeren, botenwagen rijden, botenwagen terugvinden, opriggeren en oproeien, en dan natuurlijk ook weer terug. Ondanks de stress en na het nodige "mortiervuur" is iedereen in elk geval gestart en gefinisht. 's Ochtends om tien uur lagen alle vrouwenploegen aan de start. Met een stuk minder wind dan tijdens de Heineken Roeivierkamp van het weekend ervoor, was het lekker varen voor de dames 8+, de meisjes 4X+ en de dames 4X+. Eén voor één kwamen de ploegen bij RIC weer "moe maar voldaan" van het water. Van de moeders waren er kinderen op het vlot, de meiden hadden achteraf op een hogere klassering gehoopt. Nou, daar gingen we dan. De ervaring om met 41 (!) achten alleen al te verzamelen achter de start bezorgde me kippenvel. Op de oever werd Jan Breg bespeurd met fiets en camera. Rondom ons werden door de wedstrijdleiding boten in startvolgorde gemaand: oneven nummers aan stuurboord, even nummers aan bakboord. Na een tijdje wachten ging het plotseling snel. Jacks uit, shirts recht, en light paddle oproeien naar de start. Vóór ons waren de eerste drie boten al weg, we bouwden kracht en tempo op, maakten vaart en waren op volle kracht de Berlagebrug al onderdoor. Wauw, we waren weg. En o, het leek toen al of ik buiten adem was en we moesten nog zeven kilometer. En ik vond dat we snel gingen, maar daar kwam de volgende boot al naderbij. De ploeg van Alkmaarsche liep langzaam maar zeker bij ons op, en bij de Omval kwamen ze binnendoor. Hans stuurde stoïcijns en liet ze geen centimeter ruimte extra. En toen de Alkmaarsche de binnenbocht wat eerder verliet clashten de riemen van hun slagroeiers aan bakboord met die van onze boegroeiers aan stuurboord. Onvervalst Alkmaarsch schelden werd met gelijke tongval door Piet Kunst gepareerd en even later waren we Alkmaar (op weg naar de tweede eindtijd) kwijt. We zouden door dit incident uiteindelijk 15 strafseconden oplopen wegens hinderen. De twee grote bruggen gingen vervolgens soepel en vanaf stuurboordswal was de Hemus-aanhang luid hoorbaar. Plotseling schreeuwde een ouwe knar vanaf de wal naar onze boot: "Hup Tachos!!!" Bleek een oude roeimaat van Erik Lysen (40 jaar geleden zijn eerste Head) te zijn. Ze roeiden samen bij Tachos in Eindhoven, dat inmiddels al niet meer bestaat. We hielden onze positie niet vast, we werden op het lange stuk zeker door drie boten opgelopen. Achter de ervaren rug van een nieuw Hemus-lid Raymond Longayroux (30 jaar geleden zijn eerste Head) was het als debutant echter goed toeven. Power op de poten, krachtige halen, rustig rijden, balans houden: het zou mooie foto's opleveren op
www.nlroei.nl en op www.janedwin.nl. De beruchte scherpe bocht in de Amstel wordt onder roeiers ook wel de Hoerenbocht genoemd. Tijdens de Heineken was een week eerder een Duitse ploeg er nog in het riet beland. De scherpe concentratie van stuurman Hans was echter vertrouwenwekkend. Deze man weet hoe de bochten in de Amstel genomen moesten worden. Minder vertrouwenwekkend was dat, op het moment dat Hans de bocht aankondigde, we opgelopen werden door drie studentenploegen náást elkaar. Proteus, Skøll en Triton kwamen snel naderbij. Bij het ingaan van de bocht was er nog geen "puntje-roertje-contact" met onze boot, dus we hielden onze koers. Hans liet aan de binnenzijde ruimte voor één boot. Proteus lag aan stuurboord, Triton
met de schrik was vrijgekomen. Ook de Jongens 16 van Hemus roeiden in 4X+ verdienstelijk met een prima tijd. 's Middags was er dan nog het veld met onze Mannen 8+ en Veteranen 4X+. Beide ploegen leken achteraf op een hogere klassering te hebben gehoopt. De FFF-en bleken uiteindelijk maar 0,3 km per uur langzamer te zijn geweest dan de snelle mannen van Hemus (zij tegenwind, wij stroom op). Dan denk ik dat ze op de Eemhead te pakken moeten zijn. Hopelijk hebben we snel een tweede acht in de vereniging. Iedereen was weer voldaan want had weer een Head op zijn naam. En mijn eerste keer? Smaakt naar meer!
Heineken Vierkamp J16 4X+: Timo Spruitenburg, Matthijs Vákár, Daan Weide, Pepijn Weeder, st. Floor Buchholtz 2500 m: 11(16) 09:54.9 250 m: 7(16) 00:49.1 5000 m: 9(16) 18:35.8 Totaal: 8(16) 164.380 M18 4X+: Lea Smink, Rosan Peters Sengers, Lotte Heijs, AMYCUS, st. Maj Mulder 2500 m: 6(8) 11:21.8 250 m: 5(8) 00:55.0 750 m: 6(8) 3:02.1 5000 m: 7(8) 21:10.0 Totaal: 7(8) 247.380 J18 8+: Joost Jurres, Wijnand Schoemakers, SALLAND e.a., st. Daan Weide 2500 m: 5(8) 09:12.6 250 m: 6(8) 00:45.4 750 m: 6(8) 02:31.9 5000 m: 5(7) 16:57.7 Totaal: 6(7) 202.178 DVA 4X+: Eline Bloemen, Marion Broersen, Suzanne Heijbrock, Ellen Sulman, st. Marijke Lamme 2500 m: 10(10) 12:13.7 250 m: 10(10) 1:05,4 5000 m: 10(10) 25:21,1 Totaal: 10(10): 214.825 D 4X+: Elke Jurres, Leonie Walta, IJSSEL, ORCA, st. Pepijn Weeder 2500 m: 5(9) 10:34.2 250 m: 3(9) 00:53.3 750 m: 5(8) 02:58.0 5000 m: 5(7) 20:08.6 Totaal: 4(7) 236.483
Head of the river J16 4X+: Timo Spruitenburg, Matthijs Vákár, Daan Weide, Pepijn Weeder, st. Floor Buchholtz 8(14) 26:24.84 M16 4X+: Floor Buchholtz, ZWOLSCHE, IJSSEL 12(14) 23:15.72
koos om buitenom te komen. Eerst leek het of Skøll ook over bakboord zou komen, maar ze stuurden op het laatste moment toch scherp naar stuurboord. En dat bleek te krap. Skøll richtte zich op de positie van Proteus en rekende er natuurlijk op dat wij naar bakboord zouden wijken, maar dat werd belet door Triton. Wij konden niet wijken, en daar was het eerste bladencontact tussen hun bakboord- en onze stuurboordzijde. "Het was hij of ik," zou Jan-Paul Kleijwegt later zeggen over het moment dat hij zijn riem wel bleef controleren, maar Joep van Drunen op plek twee van Skøll vanaf zijn bankje werd gelanceerd. Het "Man overboord!" klonk, en onze riemen aan stuurboord waren al snel op veilige afstand (zie foto). Joep kwam tussen de boten weer boven water, wij pakten de slag weer op wat we van Joep vanuit de verte nog vernamen, waren zijn bungelende benen bij het weer aan boord klauteren. Dit alles resulteerde, ondanks onze eerdere strafseconden, in een niet onaanzienlijke tijd in het midden van het klassement. Skøll eindigde als laatste en had met deze manoeuvre 15 extra strafseconden opgelopen wegens "slecht zeemanschap". De website van Skøll leerde dat Joep
NASCHRIFT Na de race heeft Piet Kunst contact opgenomen met de voorzitter van roeivereniging Skøll, Sjoerd Elferink, om zijn bezorgdheid over de overboord geslagen Joep van Drunen te betuigen. Elferink liet weten de reactie zeer op prijs te stellen. De schade leek beperkt tot de bril van Van Drunen die op de bodem van de Amstel is beland. Piet regelt de schade met onze penningmeester. (JW) De geroeide snelheden: Ploeg - HVB8 (Jantinus) - HCl8 (FFF) - J16 4x+ (Pepijn) - HVB4x+ (René) - DCl8 (Mathilde) - D4x+ (Elke) - M18 4x+ (Lea) - M16 4x+ (Floor B) - DVA 4x+ (Suzanne)
km/uur 16,65 16,31 15,90 14,27 14,67 14,07 13,74 12,90 13,09
M18 4X+: Lea Smink, Rosan Peters Sengers, Lotte Heijs, Lianne van der Meer, st. Maj Mulder 9(13) 21:50.36 DVA 4X+: Trude de Vroomen, Marion Broersen, Suzanne Heijbrock, Ellen Sulman, st. Mechteld Schwartz 20(25) 22:55.42, VA veld: 8(9) DCl 8+: Leonieke Hennes, Marijke Lamme, Rozemarijn van den Bergh, Mirjam van den Hoorn, Sigrid Jansen, Laura M'Rabet, Mathilde Cardous-Ubbink, Eline Bloemen, st. Daan Smit 26(31) 21:15.76 D 4X+: Elke Jurres, IJSSEL, ORCA, AMSTEL: 7(8) 21:19.53 HCl 8+: Jos Wassink, Erik Lysen, Egbert Broers, Raymond Longayroux, Jensen Visser, Adze Slijp, Jan Paul Kleijwegt, Piet Kunst, st. Hans Veenstra 28 (41) 26:00.26 incl 15 strafseconden Hinderen HVB 8+: Martijn Roelofs, Hugo-Jan Janssen, Koos Iestra, Edwin de Buijzer, Simon Kolkman, André Haveman, Hans Meijer, Jantinus Ziengs, st. Leonie Walta 14(66) 28:50.00, VB veld: 5(20) HVB 4X+: Rene Uitham, Michael Meulenkamp, Sybout Hiemstra, Jan Pieter Ruiter, st. Esther de Graaf 27(30) 33:38.49, VB veld:13(13)
Hemus.nl/maand
www.hemus.nl
april 2006
pagina 4
Boeken
Rond de Friese zee 'De perfecte remedie tegen hydrofobie', zo prijst de uitgever het boek aan op de flap. Hans Vandersmissen, een begrip in de zeil- en roeiwereld (lid van De Maas) verhaalt over drie decennia met zijn bootje 'Pride of the Fleet' en mixt dat met scheepshistorie en waddenverhalen. Bijzonder detail: Vandersmissen vaart principieel zonder motor. Als het niet waait, dan steekt hij de slanke riemen door de dollen en roeit. door Jos Wassink Vandersmissen is een karakter binnen de Nederlandse zeilwereld. Tegen de stroom in van steeds groter, meer vermogen, meer elektronica en meer comfort houdt Vandersmissen vast aan de Spartaanse eenvoud van zijn Drascombe Cruiser. Hij hangt de stelling aan dat de grootte van het schip omgekeerd evenredig is met de ontwikkeling van de eigenaar. Niet verwonderlijk als je bedenkt zijn Drascombe een Engels bootje is van amper zes meter lang. Het heeft ondanks de geringe afmetingen wel twee masten en een typerend achterzeiltje (de druil). Ook is er een kajuitje dat krapaan plaats biedt aan twee slaapzakken. Als toilet dient de puts. Wel heeft de boot een diepgang van slechts van dertig centimeter waardoor het op plekken komt die voor anderen onbereikbaar zijn. Vandersmissen vaart er net zo makkelijk mee door de Leidse grachten als mee naar Engeland en terug. Maar het liefst toch op en over de Wadden. Soms mag er iemand mee, maar de beste bemanning is naar zijn overtuiging een man en een hond. Het bootje werd in de zestiger jaren ontworpen door een gepensioneerde Engelse marineman John Watkinson. Hij wilde een bootje om lekker mee te spelevaren langs de kust en op de rivieren. Pas na veelvuldig aandringen zette hij de stap om de Dracsombe op een werf in serie te laten vervaardigen, en dat gebeurt tot op de huidige dag, zei het bij een andere werf. Vandersmissen laat zien hoe dit bootje past in een traditie van eenvoudige ondiepe boten die zowel te zeilen als te roeien zijn, De traditie gaat helemaal terug naar de Vikingen in de zevende eeuw. Essentieel zijn een scherpe boeg, een vlakke kont en uitwaaierende spanten. Voor het zeilen is het scheepje voorzien van een ophaalbaar midzwaard.
Midzomertocht zoekt verre streken op
Tweedaagse zomertocht in Friesland Zaterdagochtend 17 juni om zeven uur vertrekken wij vanaf Vila Hemus naar RV Wetterwille in Leeuwarden. Daar laten we de boten te water en begint onze tocht. We varen over het Harinxmakanaal naar de Trekvaart Zwette en over het Oud Zwin naar de Kromme Gouw, richting Jirsum. Daar zullen we met elkaar de lunch gebruiken, verzorgd door het "Hemuscateringteam". Na de lunch gaan we verder over de Boorne en de Kromme Knillis naar Akkrum en over de Meinesloot. Bij Tusken de Marre zijn we toe aan een aperatief. Daarna gaat het via Het Deel en het Akkrummerrak, de Lange Sloot naar Camping Maran, waar een driegangendiner op ons wacht. Hier overnachten we ook, in je eigen tent(je) of in de gehuurde bungalow (4/6 personen). Zondagochtend 18 juni na het ontbijt is het weer inschepen geblazen voor een tocht van 30 km. Eerst naar Akkrum en vandaar naar Yirnsum. Verder gaat het over de Kromme Grouw en de Rechte Grouw naar Grouw waar de lunch verzorgd door de cateringafdeling weer samen wordt genoten. Verder gaat het weer via de Nauwe Galle en Het Pomprak, Het Aegummerdiep, De Wargastervaart naar Warga. Daar waar we elkaar weer ontmoeten voor een drankje. Vanuit Warga gaan we dan non stop door naar RV Wetterwille in Leeuwarden. Daar eindigt dan deze prachtige en spannende dagen in de natuur. Dit weekend is ook heel geschikt voor mensen die recent zijn afgeroeid en die wat roeiervaring willen opdoen. Voor mensen die hun eigen tent meenemen zijn de kosten € 70.00 all in (voor twee nachten) . Dus vervoerskosten, campinggeld voor de overnachting, eten en drinken. Vanaf de lunch op de zatermiddag tot de lunch op zondag. Bij overnachting in een bungalow komt er € 20.00 p.p. bij. Dus € 90.00 voor 2 nachten. Het inschrijfformulier hangt in de Villa. Voor meer info kun je bellen of mailen met
Het boek is een verzameling reisverhalen vol zelfrelativering. "Na de shoppende sabat volgt de zeilende zondag. Te 1030 uur gaan de trossen los in deze mooiste haven van de Britse eilanden (Dartmouth, red.), en door gebrek aan ervaring en planning gaat vervolgens alles mis." Natuurlijk ontbreken de woeste zeeën niet en de ontberingen, maar het boek biedt meer. Vandersmissen meandert wijd uit naar maritieme historie, naar de geschiedenis van plekken en naar de ontwikkelingen in de scheepsbouw. Vanuit traditie naar de wetenschap van sleeptanks en vleugelprofielen in de zeilen. En voor wie overweegt zelf eens op de Wadden te gaan spelevaren is Vandersmissen soms ook heel praktisch: "Denk bij het doogvallen aan tenminste twee emmers: een om de voeten te spoelen bij terugkomst aan boord en een voor het wassen (jawel, red.). En liefst nog een derde om de WC te reinigen, want een pompplee werkt niet bij droogte." Aanbevolen voor roeiers die ook willen zeilen.
Onderdelen van de Koppel liggen te wachten op de herstelde boot.
Piet Hilhorst Corrie Vlot Antoinette van Raaij
033 - 475 5121 033 - 463 1820 033 - 461 0850
[email protected] [email protected] [email protected]
Grote belangstelling
Diederik de Boorder te gast bij Hemus De Roeischool van Hemus organiseert dit seizoen een aantal avonden voor instructeurs. De eerste was op 21 maart en er was sprake van een bijzondere gast. Ontwikkelingswerker' wordt Diederik de Boorder wel genoemd door zijn collega's bij de KNRB; officieel heet zijn functie 'development coach'. Omdat Diederik tot april 2006 weer tijdelijk in Nederland is heeft de KNRB hem gevraagd om zijn diensten in die periode aan te bieden aan de Nederlandse roeiverenigingen. De Roeischool was er snel bij toen dit aanbod via een mededeling op de KNRB-site werd aangekondigd. door Hans van Vonderen
Een pagina uit het besproken boek bron: www.nl.bol.com Auteur Hans Vandersmissen Uitgeverij Hollandia, 2004 Foto: www.drascombe.nl
Op 21 maart bezocht Diederik de Boorder Hemus, en ruim veertig leden hebben kunnen ervaren hoe hij naar roeiers kijkt, analyseert en communiceert. Voor deze gelegenheid had Ank Verrips vooraf speciaal video-opnames gemaakt die zij tot een fraaie, professionele dvd heeft bewerkt. Tijdens de sessie in de Villa, waarbij enkele keren de stoppen letterlijk doorsloegen, zijn de videobeelden bijna levensgroot geprojecteerd en hebben de roeiers duidelijke en bruikbare adviezen gekregen van De Boorder om hun roeien te verbeteren. De roeiers die de confrontatie aandurfden waren: Jan-Dirk Heesbeen en Leonie Walta in de skiff, Sabine Groenendijk en Annemarie Palmers in de dubbeltwee, André Haveman en Martijn Roelofs, Jantinus Ziengs en Hans Meijer in de twee zonder. Diederik de Boorder toonde zich hierbij niet alleen een zeer deskundig coach wat analyseren betreft maar ook iemand die eenvoudig en doeltreffend kan uitleggen wat hij ziet. Vervolgens geeft hij duidelijk aan hoe het beter zou kunnen. De meeste besproken roeiers zijn de dagen daarna direct aan de slag gegaan om de adviezen in de praktijk te brengen. Niet alleen voor hen maar ook voor overige aanwezigen was sprake van een geslaagde avond. Aan het eind van de avond is ook een aantal onderwerpen benoemd
voor de volgende instructeursbijeenkomst op 4 april. Diederik de Boorder is dan al weer afgereisd naar Indonesië om daar te gaan coachen. De genoemde onderwerpen zoals afstellen materiaal, blessures voorkomen, stuurvaardigheden voor coaches, begeleiding instructeurs, trainingopbouw en instructie geven aan beginners - zullen weer door de binnen Hemus aanwezige ervaren instructeurs en coaches worden behandeld. Alle instructeurs en coaches zijn opnieuw van harte welkom. Aanmelden via e-mail (
[email protected]) is gewenst.
Diederik de Boorder met onafscheidelijke pet - foto: nlroei
Hemus.nl/maand
www.hemus.nl
april 2006
pagina 5
SLIJTERIJ DE KOLKRIJST
Afschrijven via www.hemus.nl
Ruim gesorteerd in wijn, bier en binnen- en buitenlands gedestilleerd. Ook verhuur van Heineken Cooltap en Grolsch Thuistap.
Vanuit huis een boot reserveren De afgelopen maanden heeft een aantal leden van Hemus zich gebogen over de mogelijkheid om over te gaan op een elektronisch afschrijfboek. Hier lichten we toe waarom we dat willen doen.
Zevenhuizerstraat 151, 3828 PT Hoogland telefoon 033 455 3000
door Hans Meijer, commissaris materiaal ziet dan welke boten er de eerstkomende tijd afgeschreven zijn. Om zelf een boot te kunnen reserveren moet je inloggen in het afschrijfboek. Alle Hemusleden hebben een inlognaam; welke dat is laten we je via e-mail weten. Je kan via internet, en dus ook via de computers op de vereniging hoogstens twee weken vooruit een boot reserveren. Als je de boot daadwerkelijk uit de loods haalt moet je hem uitboeken. En als je terugkomt moet je hem terugmelden, wat je kan combineren met de reservering voor de volgende keer. Het systeem is gebouwd door leden van de roeivereniging Breda. Daar werkt het al een jaar naar tevredenheid. De afgelopen maanden heeft de ontwikkelaar het op allerlei kleine en grote punten aangepast zodat het ook voor Hemus goed bruikbaar is. Met name het implementeren van een ander bevoegdhedensysteem was een belangrijke aanpassing. Een tweede voorbeeld van een aanpassing is dat het bij Hemus mogelijk is om twee weken tevoren een boot te reserveren; bij Breda kan je maar twee dagen vooruit een boot boeken. De belangrijkste voordelen op een rijtje: - Het wordt mogelijk thuis en op je werk via internet een boot te reserveren. Nou raden we niet aan dat vanaf je werk te doen, maar het kan wel. - Je kan via internet zien welke boten er op het water zijn, en dus ook welke boten beschikbaar zijn. - Het is mogelijk duidelijk en tijdig aan te geven welke boten voor reparatie uit de vaart zijn. - Nooit meer te weinig bladen in het afschrijfboek. - Geen onleesbare afschrijvingen meer. - Het wordt voor de materiaalcommisaris beter mogelijk om de aanschafplannen van boten af te stemmen op het gebruik. Aangezien vrijwel alle leden internet hebben zal het merendeel weinig problemen hebben met het gebruik van een computer voor het afschrijven van boten. Maar zeker in het begin zal het wel even wennen zijn. We zullen daarom voor belangstellenden een informatieavond en een instructieavond verzorgen.
Ledenadministrateur Hugo Bos beheert de informatie over de leden, de commissaris materiaal beheert die over het materiaal. Als je merkt dat een boot uit de vaart genomen moet worden voor reparatie laat dat dan zo spoedig mogelijk aan de commissaris materiaal weten zodat we de boot in het systeem uit de vaart kunnen nemen. De planning van de invoering is als volgt: - Ingebruikname eerste pc in de Villa\ - Toegang tot het afschrijfboek via www.hemus.nl - Installatie twee pc's in de loods - Dinsdag 4 april: Informatieavond voor belangstellenden in de Villa - Woensdag 12 april: toelichting en achtergronden tijdens de ALV - Dinsdag 18 april: Instructieavond in Villa Hemus; aanmelden bij Hans Meijer 033 456 5774 of
[email protected] - Afhankelijk van de reacties en de aangetoonde robuustheid van het systeem wordt kort na 18 april een beslissing genomen of we overstappen op het elektronische afschrijfboek. De beslissing om het te gaan gebruiken is dus nog niet genomen. Met andere woorden: je moet voorlopig nog de papieren versie gebruiken.
Klusnieuws Als er een ongelukje gebeurt met een boot, schrijf je dat in het schadeboek en dat was het dan. Kaboutertjes zorgen ervoor dat de schade hersteld wordt en dat de boot na enige tijd weer klaar is voor het gebruik. Althans, zo lijkt het, maar kaboutertjes bestaan niet en de mannen van de klusploeg gelukkig wel. De afgelopen maanden verrichtten ze weer heel wat werk. Wim Broekhuizen bracht ons op de hoogte. door Jos Wassink De gestuurde C-dubbeltwee Koppel ondergaat een grondige revisie. De boot is zowat leeggehaald en naar De Valk Polyester in Barneveld gebracht waar Phil Birch ervoor zorgt dat de boot strak gespoten wordt. Al het houtwerk is opnieuw gelakt, er zijn nieuwe voetenborden aangeschaft en ook de riemen zijn onderhanden genomen. Nadat het geheel weer is samengesteld kan de Koppel straks ook weer jaren mee. Verder zijn er zogenaamde onderleggers gemaakt, dat zijn steunen voor op de botenwagen die het dek van skiffs tijdens het transport beschermen. Voorheen probeerde men met om de leggers gewikkelde handdoeken schade aan de skiffs te voorkomen, maar dat was behelpen. Wim Broekhuizen had de onderleggers een keer gezien in Breda en nu zijn er een aantal gemaakt. Het is niet sensationeel of wereldschokkend, vindt Broekhuizen, maar het is wel van belang dat men ervan weet, zodat ze ook gebruikt worden. De Drakennest (gladde skiff) ligt nog steeds in Utrecht ter reparatie voor de reparatie van de skeg (het achtervinnetje) dat beschadigd raakte toen iemand aan het vlot omsloeg. Hij had de buitenste dol alvast losgemaakt en dat bleek gevaarlijk voorbarig. Tot slot is De Zetes (gestuurde dubbelvier) is van nieuwe riggers voorzien, en is de Hoevelaken (gladde ongestuurde vier) gerepareerd. Er was een scheurtje bij het skeg ontstaan en een paar beschadigingen aan het boord. Eén daarvan heb ik zelf veroorzaakt. Klusploeg, bedankt! Hieronder: de onderleggers voor skiffs; foto Wim Broekhuizen
De komende maand kan je in de Villa en via internet kennismaken met het elektronische afschrijboek. We nodigen iedereen uit eens te kijken of het lukt een boot te reserveren. Je vindt links op de startpagina van www.hemus.nl ergens 'test afschrijfboek'. Klik erop, een nieuw scherm opent zich, en klik een veiligheidswaarschuwing weg. Je
niet zo
maar zo
De Koppel, die mooie C2. Daar stap je toch niet zomaar doorheen? Sommigen schreven de nboot al af, definitief.
Laat de kleusploeg inclusief Phil hun gang gaan en er groeit iets moois. De boot is binnenkort weer als nieuw!
in & uit • in Daniëlle Swart • Alwin ter Stege • Floris Olde Weghuis • uit Marieke van Doorn • Joey Filemon • Jannie Brekveld • Jet Plomp • Fons Timmer
Hemus.nl/maand
www.hemus.nl
april 2006
pagina 6
Langs de Eem: Net zo oud als de Afsluitdijk
Willem van Roomen, bewoner van de Oude Melm De Grote Melm: dat is de naam van de afgesneden bocht bij kilometerpaaltje 7, vlak voor het Zure Eind. Daar staan drie boerderijen. Een daarvan is al sinds 1685 in bezit van één en dezelfde familie, Van Roomen. Nu woont Willem van Roomen daar, geboren in 1933, ‘het jaar waarin de Afsluitdijk in gebruik werd genomen’, en wij spraken met hem. Het eerste wat je ziet als je het terrein op komt is de wel heel rustieke ligging. Een klassieke boerderij die uitkijkt op de afgesnenden tak van de Eem, daarachter een eiland waar de Van Roomens hun koeien weiden, en dan de Eem. Het stikt van de vogels. Steeds meer terrein komt in handen van Natuurmonumenten. Zo was eerst het eiland - de bochtafsnijding dus eigendom van Van Roomen. En zelfst de overkant van de Eem, waar nu een grote vogelrijke watertplas ligt, was hun eigendom. Maar na de bochtafsnijding werd de overkant moeilijk bereikbaar, je moest twee keer overvaren, dus dat land ging naar de Provincie. Die plas is trouwens niet het resultaat van een dijkdoorbraak. Het is dus geen wiel of waai, maar een zadwinningsgat. Het zand is gebruikt voor de aanleg van die onrustige strook lawaai, de A1. Dat daar zand in de grond zit, komt doordat hier een melm oftewel een relatief hoge zandrug ligt. Net als bij
de Kleine Melm, en net als bij allerlei boerderijen hier in het gebied. Dat soort hogereplekken waren de eerse bewoonde plekken: lekker met droge voeten. Maar je hield niet latijd droge voeten: in 1916 is de boel zelfs tot in Hoogland stevig onder water gestroomd. ‘De koeien stonden tot hun nek in het water, en het water stond bij de kerk in Soest, onder het spoor door’. Sterker nog, de resten van het houten zwembadgebouw van Baarn - dat lag waar nu de brug van de A1 ligt - waren op het land van Van Roomen aangespoeld, een dikke drie kilometer stroomopwaarts dus. De oude bocht van de Eem is nu erg ondiep geworden. Van oudsher neemt de Eem veel zand mee dat wordt aangevoerd door de beken uit de Gelderse Vallei, en dat helpt bij de verzanding. In vroeger jaren zetten de buren van Willem hier mensen over met een pontje, zodat ze konden gaan zwemmen in de plas aan de overkant. Nu gebruikt Willem het pontje nog om zijn koeien naar het eiland te brengen. Bij dat pontje kan je even aanleggen met je roeiboot. Willem heeft daar niets tegen, hij vindt dat wel gezellig. De honden doen niks, maar pas op voor de bok! Eén roeier is daardoor een keer bijna het water in geprikt. -- foto’s + tekst Koos Termorshuizen
In de verte zie je af en toe een groot schip voorbijschuiven; op de voorgrond ligt het oude pontje. Vanuit de woonkamer kijk je helemaal vrij uit over de rivier en de polders.
