De (U)itlaat. Oktober 2014

De (U)itlaat Oktober 2014

ESKV Attila/Euflex Studentensportcentrum Eindhoven Onze Lieve Vrouwestraat 1 5612 AW Eindhoven bankrekening 52.87.65.418

Van de redactie Waarde Attilianen, Wij hopen dat jullie de tissues binnen handbereik hebben. Nee, helaas geen hete dames, maar de allerlaatste (U)itlaat van deze redactie!

Voorzitter: Manon Muntjewerff [email protected] Secretaris: Bart van Wezel [email protected]

Deze (U)itlaat zal dan ook in het thema staan van afscheid nemen, maar ook een nieuwe start. Er zijn Attilianen geïnterviewd die (voor even) afscheid hebben genomen van Eindhoven. Gelukkig staan er ook nieuwe leden op de Eindhovense drempel om het rijk der Attilia te betreden.

Penningmeester: Marcha Verhaeg [email protected] Wedstrijdsecretaris:Joost de Kruijff [email protected] Redactie (U)itlaat: [email protected] Jeroen Persoon

Wij vonden het een hele eer om de (U)itlaat dit jaar te mogen produceren. Wij willen dan ook iedereen bedanken die, al dan niet gewenst, input heeft geleverd voor één of meer van onze NEGEN edities.

Marri de Kort Mara de Koning Marloes Verwijst

Dit alles en uiteraard veel en veel meer is terug te vinden in deze (U)itlaat.

Attila internetsite: http://www.eskvattila.nl

Veel leesplezier! Een (U)itvoerig houdoe, Uw (U)itlaatredactie, Jeroen, Marri, Mara en Marloes

Jaargang 26, Nummer 9, nondeju!

2

(U)itlaat Oktober 2014

Inhoudsopgave

Van de voorzitter ...................................................................................................4 Van de secretaris...................................................................................................5 Van de penningmeester..........................................................................................6 Van de wedstrijdsecretaris ......................................................................................7 Goodbye Hello – Undercover in Singapore ................................................................9 Studententip: afscheid nemen............................................................................... 10 Hello Trondheim, Goodbye Eindhoven .................................................................... 13 Intro 2014 .......................................................................................................... 17 Goodbye Woensel ................................................................................................ 20 Hello Attila.......................................................................................................... 21 Goodbye Myrna ................................................................................................... 22 Wedstrijdverslag competitieteam ........................................................................... 24 Keizerscup- het toernooi ...................................................................................... 25 Moppen en uitspraken .......................................................................................... 26

#toernooiRotterdam #Erasmus #Kerstkaart #winterkerstmetbitterballen #okdoeibiermeter.

3


Van de voorzitter Waarde Attilianen, Hier het laatste stuk van mij als voorzitter zijnde. Zoals altijd heb ik het nu ook weer veel te druk gehad, dus heb ik dit stuk weer op het laatste moment geschreven. Dat zal natuurlijk niemand verbazen. Het bestuursjaar is een druk jaar geweest, onder andere door de hersenschudding van Joost. Dit hebben we met zijn drieën goed opgevangen. De leuke momenten aan het bestuursjaar waren allereerst ons leuke bestuursuitje. Dit hebben wij meteen aan het begin van het bestuursjaar gedaan. Tijdens dit uitje hebben we meteen goed samen moeten werken om uit een kamer te kunnen ontsnappen. Verder hebben we als bestuur helaas weinig uitjes gedaan samen, wel staat er nog een etentje op de planning! Het leuke aan bestuur zijn, is dat je het samen met je bestuursgenoten een jaartje voor het zeggen hebt bij Attila. Goed naar de leden luisteren, iedereen motiveren en zorgen dat alles op rolletjes loopt. Naast zaken die echt geregeld moeten worden, zijn er natuurlijk ook leuke dingen die geregeld moeten worden zoals de Van Lint Week, 4x4 toernooi en de intro. Maar net als elk jaar loopt ook dit bestuursjaar op zijn eind. Wat ik komend jaar ga missen zijn natuurlijk mijn drie lieve bestuursgenootjes! Maar de rest van het bestuursjaar zal ik niet gaan missen. Want wat jullie natuurlijk niet ontgaan is, is dat ik nog een jaar wil gaan doen! Groetjes, De Voorzitter

4


Van de secretaris Halloo iedereen, Hierbij mijn allerlaatste stukje voor de (U)itlaat! Gevraagd is mij een stukje te schrijven over de hoogtepunten van dit jaar en wat ik ga missen. De hoogtepunten van dit jaar waren voor mij zelf toch wel de constitutieborrels. Ik heb er niet heel veel mee gemaakt, maar die waar ik bij was vond ik toch wel heel erg gaaf. De eerste dag als bestuur was er namelijk gelijk een constitutie borrel van Fellenoord. Eerst hadden we toen een midweek wedstrijd tegen DKB. Dit was niet zomaar een midweek wedstrijd, maar de kampioenswedstrijd. Deze werd natuurlijk grandioos gewonnen. Dit moest natuurlijk gevierd worden, dus zijn we daarna naar de constitutie borrel van Fellenoord gegaan. De constitutieborrel was al in volle gang en meerdere leden van het nieuwe bestuur waren al erg van de kaart. Hier hebben we vervolgens vele drankjes kunnen nuttigen en al veel andere besturen leren kennen. De tweede constitutieborrel die me nog erg goed bijstaat was die van het ESSF. Hier zijn Marcha en ik al vroeg naar toe gegaan en het was nog niet druk. We waren echter al erg moe en hadden er niet zo veel zin in. We waren al moe en hadden zin om snel weer weg te gaan. We dachten namelijk dat we hele slechte kadootjes hadden. ( Hartjes cupcake vormen en wat kleine spelletjes). We schaamde ons er een beetje voor, maar we wisten nog niet dat de kadootjes niet zoveel uitmaken. Het ging om het verhaal! We waren allebei niet heel erg spraakzaam, maar Marcha wist er toch een zeer leuk verhaal van te maken. Uiteindelijk hebben we weer heel veel mensen leren kennen en zijn we als laatste weggegaan met het oude en nieuwe bestuur van het ESSF en het bestuur van Oktopus. Natuurlijk waren er nog meer constitutieborrels en feestjes. Hierdoor merk ik wel dat ik veel makkelijker met nieuwe mensen kan praten. Ik op het sport centrum nu bijna elke keer wel iemand tegenkom die ik ken( ook mede door de van Lint week:D ). Ook denk ik dat ik door gelijk het eerste jaar bestuur te gaan doen de vereniging veel sneller heb leren kennen dan wanneer ik dat niet had gedaan. Al met al heb ik een heel erg leuk jaar gehad en zeker geen spijt! Met vriendelijke groeten, Bart van Wezel

5


Van de penningmeester Waarde Attilianen, Aan ons (en mezelf, als penningmeester), als bijna oud bestuur, de eer om een laatste stukje in de Uitlaat te schrijven. Het was een bewogen jaar met een fanatieke start. Vanuit mijn eigen oogpunt gezien, begon ik super enthousiast en ebde dat een beetje weg gedurende het jaar. Ik vond dit erg jammer, maar het was niet anders! Dit wil natuurlijk niet zeggen dat we niet de nodige leuke dingen hebben gedaan. Ik vond het super leuk om een aantal keren samen naar een constitutieborrel te gaan, en als bestuursuitje hebben we mee gedaan aan Xit Room, wat ook super gaaf was. Het weekendje weg was ook een toppunt voor mij. We gaan het jaar nog even gezellig met z'n vieren afsluiten morgen (donderdag 3-10). Voor mij persoonlijk was het even lastig toen ik net begon met mijn baan, maar ook de tijden dat ik niet fit was, wat ik nog steeds niet 100% ben. Maar alles op z'n tijd. Daarnaast waren er de gebruikelijke dipjes door het jaar heen, als je het even allemaal niet meer ziet zitten als bestuur zijnde; zoals iedereen, die ooit een bestuursjaar heeft gedaan, dit herkent. Ik vind het super jammer dat ik niet bij meer toernooien aanwezig kon zijn! Het nadeel van onregelmatig werken zullen we maar zeggen. Ook de laatste toernooien vielen allemaal tijdens mijn werk weekenden. Desalniettemin kan ik zeggen dat ik super veel geleerd heb, een ervaring rijker ben, en dit jaar niet over had willen slaan! Met allerliefste groet, Marcha Verhaeg, penningmeester 2013-2014

6


Van de wedstrijdsecretaris Over een paar dagen zit mijn bestuursjaar er weer op en dus is dit een mooi moment om hier op terug te kijken. Het was een jaar vol hoogte en diepte punten, maar in dit stukje wil ik op een aantal mooie momenten focussen. Het begon natuurlijk allemaal op de ALV van 14 oktober 2013, toen we enigszins nerveus onze plannen aan de aanwezige leden presenteerde. De volgende dag was het al meteen tijd voor een feestje: Midweek werd namelijk kampioen, wat op passende wijze werd gevierd. Twee bestuursvergaderingen verder vonden we ook tijd voor een bestuursuitje. Bij “Xit room” lieten we ons opsluiten en zo’n drie kwartier en vele puzzels, raadsels en sleutels later stonden we weer buiten, waarna we snel de Santé opzochten. Bij de hoogtepunten van het afgelopen jaar hoort natuurlijk ook ons eigen toernooi, wat weer uitstekend was georganiseerd. Vrijdag en zaterdagavond werden er prachtige feestjes gebouwd en zaterdag en zondag zaten vol met geniale en hilarische korfbalmomenten. Verder heb ik ook erg genoten van het weekendje en het 4x4-toernooi, welke zowel sportief als qua gezelligheid hoogtepunten genoemd kunnen worden. In het laatste deel van dit jaar viel nog de intro, waar ik veel Attilianen hard heb zien werken en ontzettend veel eerstejaars in contact zijn gebracht met korfbal. Het is mooi om te zien dat hier ook enkele nieuwe leden uit zijn gekomen. Ook is er op de valreep nog een nieuwe sponsor binnen gehaald. De credits daarvoor gaan naar anderen, maar het mag wel een bestuurlijk hoogtepunt worden genoemd. Tot slot wil ik iedereen bedanken die er in het afgelopen jaar aan heeft bijgedragen dat Attila zo’n mooie vereniging is en het nieuwe bestuur heel veel succes en plezier wensen.

7


8


Goodbye Hello – Undercover in Singapore Rare jongens, die Aziaten. Dat hebben jullie in de vorige column van Jan Knollema wel kunnen lezen. Ik dacht: ‘weet je wat? Ik ga op onderzoek uit!’ Daardoor (en nog wat randzaken als studiepunten) ben ik voor bijna een half jaar vertrokken naar Singapore (en omstreken). Allereerst een beetje algemene informatie. Singapore is een land in Zuidoost-Azië, en is net iets groter dan onze eigen Noordoostpolder. Er wonen 5 miljoen mensen en de officiele talen zijn Mandarijn, Maleis, Tamil en, goddank, Engels. Naast het feit dat het een drukke stad en een culturele hutspot is, houdt het land er ook een aantal eigenaardige regels op na. Om een beetje een beeld te geven van de dos en don’ts in Singapore heb ik een survivalgids opgesteld:

Hoe overleef ik Singapore Don’ts Drugs importeren (hier staat de doodstraf op) Meer dan 1 pak sigaretten of 1 L alcoholhoudende drank importeren Afval op straat gooien. 3x opgepakt is een taakstraf. Kauwgom verkopen. Kauwgom kauwen. Orale sex, tenzij het deel uitmaakt van voorspel. Porno bezitten. Naakt door je huis heen lopen (dit wordt als porno gezien). Knuffels geven zonder toestemming. In liften pissen. Openbare toiletten niet doorspoelen. Spugen op straat/openbare plaatsen. Dos -

Shoppen: Singapore heeft alles, inclusief een 2 km lange straat helemaal gevuld met winkelcentra. Eten. Alles is hier te krijgen: Maleisisch, Indonesisch, Thai, Chinees, Koreaans, Japans en zelfs elke vorm van Westers eten. Er zijn hele overdekte centra stampvol met eettentjes. Relaxen (op het strand): aangezien het het hele jaar door 30 graden is, is het altijd strandweer. Het zijn gegarandeerd niet de mooiste stranden van de wereld, maar het is zeker een goede manier om lekker uit te rusten. Op hoog niveau zwemmen: Het Marina Bay Sands hotel heeft een ‘Infinity pool’ gebouwd: een zwembad met glazen wand op de 57e van het hotel. De omgeving verkennen: Aangezien het een centraal punt in Zuidoost Azië is zijn onder andere Maleisië, Indonesië en Thailand makkelijk te verkennen vanuit Singapore.

9


Het zwembad is helemaal boven op die ‘boot’

Een strand 10 minuten buiten de ‘urban jungle’.

‘Big brother’ is watching you. Er zijn letterlijk overal camera’s te vinden.

Zei ik dat je er alles kon bestellen? ..

10


Studententip: afscheid nemen Geheel in stijl met het thema van de laatste (U)itlaat van de huidige commissie, gaat de laatste studententip over afscheid nemen. Afscheid nemen heeft veel vormen, is van toepassing op meerdere situaties en gaat vaak gepaard met diverse emoties. In dit stuk worden veel tips gegeven voor uiteenlopende situaties. Allereerst heeft afscheid een negatief imago. Dit klopt ook indien je afscheid moet nemen van iets dat of iemand die gemist gaat worden. Nu is er gelukkig ook een hele fijne kant aan afscheid nemen. Een strontvervelende nietsnut als groepsgenoot bij dat kritische vak zwaai je maar al te graag het rijk der studenten uit. Die drol in de ochtend die nét iets meer kracht kostte dan gehoopt, spoel je met een glimlach door. Die vervelende mug die het relevant vond om ’s nachts om mijn oor te gaan zoemen, bonjour ik met een, wellicht naar satanisch neigende, bulderlach naar het hiernamaals. De eerste tip van mijn kant is dan ook proactief te genieten van deze momenten om het concept afscheid nemen een fijner gevoel te geven. Vraag om wat extra mayonaise aan die oudgroepsgenoot bij de McDonalds. Geniet al nawalmend van de ontspannende leegte die de twee kilo stront achterlieten. Lik zelfvoldaan dat bloed van je vingers na die inspannende jacht op chef nachtzoemer. Stuk voor stuk prachtige momenten die een normale dag nét dat extra kunnen geven. De mindere kant is helaas ook realiteit. Het is zeer kut om die gekoesterde stufi uit je portemonnee te zwaaien. Ook het mooie, perfect gevormde, volle glas bier moet een keer leeg geretourneerd worden. Die scharrel met wie je mooie, hete momenten gehad hebt, zal voortaan alleen nog maar in je hoofd dansen op eenzame momenten. Deze fenomenen zorgen over het algemeen voor een negatief gevoel. De oplossing ligt eigenlijk voor de hand: focus je op dat kleine positieve puntje in de wolk van negativiteit. Geniet van die prachtige uit bierkratten bestaande loopbrug, die zonder twijfel twee maanden stufi waard was. Zorg ervoor dat dat laatste biertje je in volledige extase brengt. Lach voldaan in jezelf, als je die scharrel weer tegenkomt als ze aan het shoppen is met haar moeder, terwijl je denkt aan hoe haar vader haar zal onterven als hij erachter kwam hoe jij haar anaal vernederd hebt. Geniet in veelvoud van deze kleine puntjes en de zojuist genoemde wolk van negativiteit verdwijnt als cocaïne voor een crackhoer. Misschien is in plaats van het gevoel wat je krijgt na het afscheid nemen, het uitbonjouren zelf wel de bottleneck. Hoe krijg je in godsnaam die vervelende groepsgenoot de plantsoendienst in? Hoe neem ik zo langzaam mogelijk afscheid van dat beetje stufi? Hoe kan ik nou zonder gedoe afscheid nemen van die scharrel op wie je was uitgekeken? De overkoepelende tip is: egoïstisch zijn! Laat die gast lekker foute antwoorden overtypen, en zorg voor een goede kop koffie terwijl je zelf absolute perfectie nastreeft. Neem na een trip naar het thuisfront die weekendtas barstensvol terug met de lekkerste biefstuk, sappigste kreeft en duurste wijn. Leg op het nachtkastje van je scharrel 20 euro met de boodschap “bedankt he, jij bent waar voor je geld!”. Met een beetje geluk verbreekt ze direct al het contact en is ze dusdanig gepikeerd dat de 20 euro vergeten wordt, win-win! 11


Concluderend mag er gezegd worden dat je in vervelende situaties gewoon lekker voor jezelf moet kiezen. Zorg er wel voor dat je het meest positieve gevoel mogelijk eruit haalt, en voorkom dat je huilend in de foetushouding op het einde van de wereld wacht. Met een beetje oefenen wordt je er zelfs heel goed in. Dit is in mijn ogen de weg naar het worden van een optimist en positivist. Hoe weet je nou of je op de goede weg zit? Zo lang het afscheid nemen van dat biertje de dominante situatie is, denk ik dat je tamelijk veilig zit. Tot ziens, Jeroen Persoon


12


Hello Trondheim, Goodbye Eindhoven Aangezien de (U)itlaatredactie ons na een jaar vol scherpe teksten en censuurloze foto’s gaat verlaten werd mij gevraagd een stukje te schrijven over mijn HelloGoodbye-momentjes rond mijn stage in Trondheim. Ik moet eerlijk zeggen dat HelloGoodbye als rubriek een beetje klinkt als de nieuwe Hills of Keeping up with the Kardashians, maar ik zal een poging wagen. En foto’s van een naakte ik op instagram posten, dat hoort daar tenslotte bij.. Goed, na een zomer met een prachtige trip naar het Oostblok en diverse retourtripjes naar Frankrijk kwam het moment daar om afscheid te nemen van my loved ones (een poging om er toch een beetje The Hills-drama in te schrijven!). Omdat ik eigenlijk helemaal niet van drama hield leek me het het beste om geruisloos met de noorderzon te vertrekken, maar toch lukte dat me niet helemaal. Waar ik bij een feestje iedereen op dezelfde avond een knuffel had kunnen geven zaten mijn laatste twee weken nu namelijk volgeboekt met etentjes en knuffelmomentjes. Maar dat was eigenlijk juist super gezellig. Tip voor de volgende keer; gewoon beide doen! Feestjes en etentjes, wat wil een mens nog meer? (Naast een bromance met Vinnie en Jeroen in de bios dan, maar ja, die heb ik voor de zekerheid dan ook maar even afgevinkt ) Met alle knuffels en een hele huisraad in mijn backpack ben ik vervolgens naar mijn ouders gegaan, om ook daar doei te zeggen tegen mijn familie en vrienden. Zaterdag 30 augustus was het dan echt zo ver, toen mijn vlucht naar Trondheim vertrok vanaf Schiphol. Met een winterjas tegen het barre Noordelijke weer en een backpack vol kleren en tax-free drank (Tip) kwam ik aan in Noorwegen. In de volle zon. Bij 20 graden. En iedereen in bikini’s en zwembroeken in de parken. Tip voor de volgende keer, eerst het weerbericht checken. Enfin, aangekomen op het vliegveld nam ik de trein naar mijn werk om mijn appartementsleutel op te pikken. Nadat ik deze bemachtigd had ben ik de vijf kilometer met 35 kilo backpack + laptoptas naar mijn appartement gelopen omdat de trein maar eens in de twee uur ging en ik geen zin had om te wachten. Tip: Zoek niet alleen je eerste trein trip uit, maar ook degene die nodig zijn om bij je huis te komen. En toen was ik thuis. Hello Trondheim! Mijn leven so far hier is prima. Ik zit in een YUPpenwijk, in een eigen appartementje, het werk is uitdagend, Trondheim is prachtig, de natuur rond Trondheim in zelfs nog mooier en de natuur in Trondheim zelf is ook wel tegenaan te gluren (..). Van de rest hoort er bij afscheid natuurlijk ook een beetje heimwee. Daarom jongens, ik mis jullie best een beetje! Het korfbal, de borrels, maar vooral de genadeloos grove sarcastische opmerkingen. Peace out Ps. Hier nog een toegift die jullie misschien nog kennen van de Olympische spelen; Silje Norendal

13


14


Duo van de maand Wie ben je? Janne van de Ven Heb je een bijnaam? Verschillende! Door mijn broers en zusjes wordt ik regelmatig aangesproken met ‘Jaanhoofd’, waarom is voor mij ook een vraagteken. Mijn moeder noemt mij vaak ‘Jantje’ en mijn vriendinnen hebben er een handje van mij Sjaantje te noemen. Hoe lang ben je al lid van Attila? Wat langer dan een jaar. Waarom ben je lid geworden? Ik wilde graag weer gaan korfballen. Marloes en Mara ken ik al wat langer en zij hebben mij ervan overtuigd dat lid worden van Attila een ‘once in a lifetime experience’ is, dus vandaar! Wat doe je binnen Attila of heb je al gedaan (competitie / commissies)? Sinds dit jaar speel ik in het mid-week team, erg leuk! Wat eet je als ontbijt? Dat verschilt, maar Kellogs cornflakes blijven mij favoriet. Naast wie zou je wel in het vliegtuig willen zitten? Naast de piloot. Wat is je grootste blunder op het korfbalveld? Dat is lang geleden... Ik besefte even niet dat ik in het verdigende vak stond... En dacht ‘he ik sta vrij’! En een schot maakte. Gelukkig was het geen goal ;) Wat is je leukste herinnering aan Attila? Alle leuke mensen die zich inzetten voor Attila! Favoriete uitspraak? Happetjappetjoe Grootste wens? Een mooie reis maken. Wie wil je de volgende keer in deze rubriek zien? De nieuwe aanwas!

15


Duo van de maand: Wie ben je? Rutger Pouwelse Heb je een bijnaam? Pinguïn Hoe lang ben je al lid van Attila? Uhh half jaartje Waarom ben je lid geworden? Deed vaak mee bij de hippo’s en ging toen in eindhoven studeren Wat doe je binnen Attila of heb je al gedaan (competitie / commissies)? Competitieteam en Bestuur Wat eet je als ontbijt? Niet Naast wie zou je wel in het vliegtuig willen zitten? Roel van Velzen (dan ben ik een keer niet de kleinste, red.) Wat is je grootste blunder op het korfbalveld? Ik heb iemand arm gebroken in het korfbalveld in de F-jes Wat is je leukste herinnering aan Attila? Raketjes Favoriete uitspraak? Ok Grootste wens? Lang zijn Wat je verder nog kwijt wilt? Okdoei.

16


Intro 2014 Het collegejaar is net weer een paar weken van start gegaan, maar aan een collegejaar gaat natuurlijk altijd een introweek vooraf! Introweek? Introweken! Dit jaar had de Fontys besloten zich af te zonderen van de introweek van de TU en zo waren wij als studentensportvereniging de sjaak twee weken achter elkaar te introën. Op maandag 18 augustus begon de introductieweek van de TU al vroeg: rond 8 uur stonden Bart, Manon en ik klaar met badkuip, korf en flyers op het Limbopad om alle aankomende studenten in spé er direct al van te overtuigen dat korfbal echt wel heul erg leuk is! Én dat Attila naast korfbal al helemaal geweldig is :D Stickers werden op tassen, jassen, fietsen en hoofden geplakt en zo hoopten we iedereen die aankwam op het TU terrein gelijk al te laten zien dat wij bestaan  Dinsdag 19 augustus was er de jaarlijks terugkerende sportmarkt. Helaas dit jaar niet op het stadhuisplein, dit jaar helaas geen mooi weer, maar een sportmarkt voor het hoofdgebouw op de TU (wat ook best heel leuk was met alle sportverenigingen bij elkaar!) en met heel erg veel koude en harde wind! Drie korven waren van veld naar hoofdgebouw gesleept (ja ja, inclusief de zware voeten), maar ze bleven niet overeind…. Slechts een hebben we er durven laten staan. Wel werd het een gezellige ochtend met ook wat meer Attilianen! Op 20 augustus was er een sportdag! Helaas was ik hier, én bij de introtraining 21 augustus, niet bij. Ik kan er dus ook niet veel zinnigs over schrijven haha. Maar we hadden nog een week! Voor nieuwe Fontys studenten! Woensdag 27 augustus werd er voor hen een sportmarkt gehouden, buiten, voor het sportcentrum. Papa Jelle en mama Marri hadden beloofd langs te komen met hun introkids en ja hoor, zo geschiedde. Dat maakte de toch al gezellige middag, nog gezelliger  Mooi weer was het die woensdag! Best wat Attilianen waren er! Best veel mensen gooiden graag een balletje richting de korf of namen even plaats in onze prachtige badkuip! En ’s avonds…. Toen gingen alle Fontys intro kinderen de stad in! Dus wij ook! 17


Drie keer raden waar Attila zat: de Santé natuurlijk! En daar hadden we het me daar toch een potje gezellig! :D Was echt een mooie avond! De Tequila was een groot succes! Tequila snuiven iets minder (Toch Jan en Rob? :p) Maar he… het was dan ook een beetje hun afscheidsavondje voor ze naar Singapore / Trondheim vertrokken. Om twee uur werden we toch echt de Santé uitgeveegd. Er is nog doorgegaan in de bunker bij het SSRE, maar of iemand zich daar nog iets van herinnert… ? :p Voor mij was de volgende ochtend een ochtend waarop ik lange tijd niet zó erge hoofdpijn had gehad. En zelf had ik die tequila nog niet eens gesnoven en had ik maar de helft aantal shotjes gehad van menig ander Attiliaan ;) Het was in ieder geval weer een dolle en zeer geslaagde boel geweest  Arjanne

18


19


Goodbye Woensel Op het moment van publiceren zit ik nog eventjes op kamers in de mooiste buurt van Eindhoven. Binnenkort vertrek ik echter naar de stad der kruikenzeikers om te starten met een nieuw leven. Tijd om een open afscheidsbrief te sturen naar de buurt die mij zo veel moois gebracht heeft. Beste Woensel, In ergens 2009 ben ik verhuisd naar Eindhoven. Tot mijn schrik besefte ik dat de buurt Limbeek behoort tot het stadsdeel Woensel-Zuid. Wonen in Woensel: “de meest beruchte buurt van Eindhoven”, “iedere dag steekpartijen”, “auto’s die per dozijn tot kampvuur gepromoveerd worden”. Zomaar een aantal gedachtes die door mijn hoofd spookten. Na een paar weken mezelf opgesloten te hebben, kreeg ik toch wel behoefte aan voedsel en durfde ik een stap naar buiten te zetten. Het mooie grasveld, uitzicht op het PSVstadion, pittoreske straatjes. Ik waande me in een totaal andere wereld dan ik mezelf aangepraat had. Zelf de dagelijkse geluidoverlast bleek van een verdieping hoger (Vincent) te komen en had totaal geen relatie met de buurt Woensel. Eenmaal de angst overwonnen begon ik me thuis te voelen tussen de verschillende culturen, prachtige achtertuin (*kuch) en mooie mensen. Zelfs de treinen die ieder kwartier voorbij denderden konden mij niks maken. Ik had het dusdanig naar mijn zin dat ik een paar kilo’tjes aankwam. Al gauw werd mijn kamertje wat te klein en kreeg ik de behoefte om naar een grotere kamer te verhuizen. Nu is de buurt Hemelrijken, eveneens Woensel uiteraard, een gebied met een hoge populatie studentenwoningen. De kamers zijn er ruimer en de locatie is zelfs beter! Eenmaal verhuisd was ik volledig in mijn nopjes. De grote kamer voelde als een paleis en ik woonde vrijwel aan een ander Woensel’s pareltje; de Kruisstraat. De Kruisstraat is een groot fietspad waar toevallig ook nog wat sjappies in BMW’s rondrijden. Mijn grote vrienden van Van der Heyden (whisky speciaalzaak), Hizmet (Beste broodjes van Eindhoven!), Sang Lee (toko) en de prachtige Woenselsemarkt geven dit straatje een geweldig karakter. Zelfs de buurtkindjes zijn creatiever. Zo kwam ik ’s ochtends mijn fiets tegen met een platte band. Gefrustreerd merkte ik dat het ventiel losgedraaid was. Heel toevallig kwamen twee schatjes van kutkoters met een fietspomp langs. Ze stelde de vraag of ik wilde betalen om de band te laten oppompen. Zelden heb ik kleine mensen banger gemaakt dan op dat moment. Ook was ik voor het eerst bang dat ik neergeschoten zal worden door een kind, het is immers nog steeds Woensel. Naast deze gebeurtenis heb ik uiteraard nog veel meer meegemaakt te Woensel. In plaats van dit verhaal de dertig kantjes te laten aantikken, nodig ik jullie uit om een keer een “pilske te vatten” in Tilburg om na te praten over de buurt waar ik verliefd op ben geworden. Winkelcentrum Woensel! Winkelcentrum Woensel! Winkelcentrum Woensel! Houdoe! Jeroen Persoon 20


Hello Attila Heehee, Ik ben Vera, ik ben 19 jaar en woon in Gemert. Ik heb zes jaar op vwo gezeten, maar ben toen helaas gezakt. Door de ziekte van pfeiffer heb ik het laatste jaar op de middelbare op de havo afgemaakt. Nu studeer ik verpleegkunde op de Fontys in Eindhoven. Tot nou toe is het een hele leuke opleiding! Tijdens de intro gingen we met onze klas kijken bij het SSC. Toen zag ik dat er ook een korfbalvereniging was, dus ging ik daar eventjes kijken. Het klonk heel leuk en gezellig, ook met alle activiteiten die Attila heeft. Ik heb zelf gekorfbald van mijn 6e tot mijn 14e en van mijn 16e tot mijn 18e bij Blauw Wit in Handel. Dit was wel alleen met dames. Ik miste het korfballen wel heel erg, maar het team waar ik bij had gezeten, ’t twîd, ook wel het katerteam genoemd, was helemaal gestopt. Het enige team waar ik bij zou kunnen zou het eerste zijn, maar dat is weer net iets te serieus voor mij. Na de introductieweek ging ik thuis eens kijken op de site van Attila. Toen heb ik meteen een sportkaart aangevraagd, want na de vakantie en de vele drankjes was het toch weer nodig om te gaan sporten. Ik had toen ook meteen even gemaild of ik een keertje mee mocht trainen. Dus na mijn eerste schooldag op de Fontys ben ik meteen een keertje mee gaan trainen. Ik vond het korfballen weer heel leuk en na een paar trainingen heb ik me aangemeld als Attila lid! Het eerste jaar ga ik alleen maar trainen en volgend jaar misschien wel wedstrijden spelen. Eerst maar weer een goede conditie krijgen. Wel ga ik dit jaar mee toernooien spelen, want dat klinkt wel heel leuk! Verder hou ik van gezellige dingen doen, zoals winkelen, stappen en naar feestjes en festivals gaan. Jullie zien me wel verschijnen op de trainingen, borrels, toernooien en andere activiteiten! : ) Groetjes, Vera

21


Goodbye Myrna Attilianen, Het is een hele tijd geleden dat ik veel van jullie gesproken heb. Ik zit ondertussen alweer bijna zes weken in Paramaribo, the big city of Suriname! Ik woon midden in de stad, in een studentenhuis. Ik, Myrna die niets gewend is als het over studentenhuizen gaat proeft op dit moment elke dag een beetje van het echte studentenleven. Ik heb heel erg moeten wennen maar het gaat steeds beter met mij! Het is niet zo maar iets, wonen in een huis met allemaal vreemden die je niet zelf gekozen hebt. Dat is een uitdaging! Word er bij jullie in huis ook allemaal eten gestolen? Grr… dat is zo vervelend! Heb je net zin in iets, loop ik naar de kast en weg is het! Gelukkig gaat dit steeds beter, ik en mijn vaste vriendinnetjes worden steeds creatiever in het verstoppen van eten. De stage is ook alweer vijf weken aan de gang. Ik loop stage in het St. Vincentius ziekenhuis. Dit is maar vijf minuten fietsen voor mij, ideaal ’s ochtends om half zeven. Ik werk hier samen met Valerie, wij zijn samen vanuit Fontys hier en wonen ook samen. We werken van maandag tot en met donderdag van zeven tot drie uur, ideaal! ’s Middags kunnen we dus lekker plonzen in ons badje in de tuin. Over fietsen gesproken, dat is echt een ramp hier! Alleen de Nederlandse stagiaires fietsen hier en de wegen zijn echt niet gemaakt voor fietsers. Ik heb dus al twee keer een kapotte band gehad, zwaar vervelend! Terug naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis waar ik stage loop is een aantal jaar geleden opgeknapt zo her en der en ziet er vanaf de buitenkant super goed uit. Wanneer je binnen stapt en op de afdeling komt, komt de klap! Ik loop stage op afdeling chirurgie, derde klas. Het ziekenhuis is gewoon heel anders dan gewend vanuit Nederland. De gehele organisatie steekt zo anders in elkaar! Het is te bizar voor woorden. Door de haken en ogen in organisatie en beperkte middelen maak ik de gekste situaties mee en kom ik opeens heel bewust heel dicht bij leven en dood. Dit is soms erg onbegrijpelijk. Gelukkig kan ik dat vervolgens wel goed van mij afzetten. Op de afdeling ben ik zuster van Tuijl en werk ik met vele andere zusters. Dit was zo wennen, niet iemand gewoon bij naam noemen maar zuster zeggen. Nu ik het eenmaal gewend ben heeft het ook zo zijn voordelen. Als ik die moeilijke naam niet meer weet is het gewoon , uh zuster… en niemand die het door heeft. Op de afdeling voel ik mezelf echt thuis en is het ontzettend gezellig met de collega’s. 22


Verder proberen we in het weekend leuke dingen te doen en weg te gaan uit de stad. De stad is niet super bijzonder namelijk. Er zijn vaste stapavonden, leuke restaurantjes en barretjes maar wanneer je iets wil zien dan moet je buiten de stad zijn. Ik ben een lekker weekend naar Bigi-pan geweest, we hebben hier geslapen in een lodge midden op het water en gingen met de boot activiteiten doen. Zoals kaymannen vangen in het donker. We hadden er eentje van 1,5 meten! Mega groot! Dit was een mooi en relaxt weekend. Zo heb ik al dolfijnen gezien, ben ik naar een strandje geweest en heb ik gevaren in de boot van de huisbaas. Het varen was echt zo gaaf! Lekker gassen en stuiteren over de rivier. Een hele ervaring. Komende tijd staan er nog veel leuke dingen te wachten voor mij. Pap en mijn broer komen langs dus ook dan gaan we veel leuke tripjes maken! Heeft er iemand nog vrij tussen 9 en 30 januari? jullie zijn welkom in Suriname! Kus, Myrna


23


Wedstrijdverslag competitieteam Inmiddels heeft het competitieteam 4 wedstrijden gespeeld. Helaas zijn er nog niet zo veel punten binnen gehaald (toch jammer dat er geen punten voor de 3 e helft worden gegeven, anders had Attila zeker hoger in de standenlijst gestaan). Omdat niemand vrolijk wordt van wedstrijdverslagen van verloren wedstrijden, heb ik besloten om een ander soort verslag te schrijven. Wist je dat: Het competitieteam wedstrijden speelt op grote en kleine velden De afwisseling toch wel even wennen is De meningen over de beste afmetingen verdeeld zijn Er tot nu toe bij elke wedstrijd supporters zijn geweest Dat heel erg leuk is Het elke wedstrijd nog lekker weer was Er gespeeld wordt in nieuwe shirtjes Deze shirtjes dus nog niet veel geluk hebben gebracht (komt vast nog) Bart de 1e wedstrijd meespeelde Hij meteen het competitieteam op taart heeft getrakteerd Bart dus waarschijnlijk wel vaker mee mag als reserve Er ook al gespeeld is op een kunstgrasveld met hopen ‘zware bolletjes’ De zwarte bolletjes na 2 weken nog terug zijn te vinden in sokken en schoenen De zwarte bolletjes kleur afgeven Annelieke hierdoor regelmatig een snor had tijdens de wedstrijd ;) Tom nieuwe hippe ‘sokken’ heeft Ze wel erg fluorescerend groen zijn Hij ze daarom toch maar verstopt onder zijn Attila sokken Janne haar eerste wedstrijd in het competitieteam heeft gespeeld Ze daarin ook nog bijna heeft gescoord De Boemerang onder de indruk was van ‘die kleinere, hele snelle dame’ Chantal dus goed haar best heeft gedaan tijdens de wedstrijd Rob Verschoor een wedstrijd heeft gespeeld Dat erg knap is omdat hij nog in Noorwegen is De scheidsrechter dat geen probleem vond Manon afgelopen zaterdag het team trakteerde op monchoutaart Ze heeft beloofd dit nog een keer te doen als Marloes eerst een monchoutaart maakt Marloes dat natuurlijk geen probleem vindt Iedereen nu weet dat Manon dit heeft beloofd en ze dus ook niet onder de afspraak uit kan Dit wel weer genoeg is Doei! Het vorige wist-je-dat’je geen wist-je-dat’je was

24


Keizerscup- het toernooi De Keizerscup door de ogen van Skunk! (Copyright SkunK) Keizerscup- het feest Een paar weken geleden kreeg ik als “oud” SkunKer een mailtje van de keizerscupcie dat de keizerscup weer voor de deur stond. Voor skunk de aftrap van het toernooi seizoen! Super leuk dat je als oud skunker nog welkom bent op het feest. Natuurlijk was het in het oude bekende Piecken waar ik al menig keizerscupfeest heb mogen meemaken. In het mailtje stond vermeld dat dit jaar het thema “HOLY MOLY ALUMINIUMFOLIE” is. In het mailtje stond niet wat de outfit was dus zelf maar creatief bezig gegaan. Geen gemakkelijke opgaaf want aluminiumfolie was in een ver verleden al eens gebruikt en ik wist dat het super warm zit (duh) maar ook de vervelende eigenschap heeft om super te schuren. Dus dat limiteerde de opties, maar toch wat weten te verzinnen. Rond een uur of tien kwam ik aan op het feest waar het al gezellig druk was geworden! Zag gelijk wat oud Skunkers en ook wat (voor mij) nieuwe Skunkers. Direct was er weer de oude gezelligheid die je verwacht bij SkunK. De commissie had het leuke idee opgevat om een bier bingo op de avond te houden, dit wil zeggen dat je bij elke bestelling een lotnummer kreeg. Het kleine detail om het bij elke bestelling een lotnummer te geven was aanleiding voor FaaF om iedereen zelf te laten bestellen zodat we lekker veel bonnen konden sparen om zo onze kans bij de bingo te vergroten. Wat als resultaat had dat het normaal handige systeem van potten de negatieve uitwerking had dat je weer kon gaan bedelen om je eigen geld elke keer als je een biertje wilde bestellen. Leverde wat grappige situaties op ;) De avond ging verder, de biertjes werden besteld en het feest werd steeds drukker. Rond een uur of twaalf was het tijd om alle zuur verzamelde bonnen op een tafel te gaan leggen want de bingo ging beginnen. Uit de speakers kwam de enthousiaste stem van Yara, ze stond samen met Sophie die het bakje met loten vast hield. Dit gouden duo trok de juiste loten want ons super Nederlands gedrag werd beloont en hebben we wat shotjes gewonnen ;) Oke oke ik geef het toe die avond ben ik beetje fan geworden van Yara :P Anyhow de shotjes smaakte naar meer (of moest het lekkere shotje gewoon weggespoeld worden? ) dus dropshots werden besteld en daarna ging de avond heel snel. Al met al een super leuke avond waar ik ook de nieuwe generatie SkunKers heb mogen leren kennen. Bedankt,

25


Moppen en uitspraken JdK: 'Geeft RF borstvoeding?' MdK: we hebben meer uitspraken nodig voor de uitlaat! TvL: Ja we moeten AS meer laten praten. KdP: Het zijn toch altijd vooral mannen die aan die paal staan te dansen. RV: Waarom denk je dat RF hier zo vaak komt. (betreft de paal in de Santé) TvL: Wie niet slim is, moet sterk drinken


26


De (U)itlaat. Oktober 2014

Recommend Documents