Lees meer op pagina 5
NR 2 • 2014 april-mei-juni Afgiftekantoor Hasselt Mail • P-802046
EENSGEZIND Het maatwerkdecreet mag dan nog niet helemaal af zijn, de grote lijnen zijn wel definitief getrokken. De beschutte werkplaatsen gaan de komende jaren nieuwe wegen op. Alle mensen met een afstand tot de reguliere arbeidsmarkt zullen welkom zijn in ons maatwerkbedrijf, wat de oorzaak van die arbeidshandicap ook is. En meer dan ooit zal Bewel bezig zijn met de ontplooiing van iedere werknemer die onze rangen komt versterken. De samenleving heeft nog andere nieuwe wensen in onze opdrachtverklaring geschreven. Om hun werk goed te kunnen doen zullen alle maatwerkbedrijven voldoende dimensie moeten hebben. In Limburg zal er dus samengewerkt moeten worden tussen de spelers in de sociale economie. Het is in deze wijzigende context dat Bewel op zoek is naar een nieuwe Algemeen Directeur. We vroegen eerst aan ons Management wat de nieuwe baas in deze omstandigheden moet kennen en kunnen. We stelden dezelfde vraag aan onze Raad van Bestuur. We hoorden ook de vakbonden als vertegenwoordigers van onze werknemers. U leest hieronder de kern van hun antwoorden. De nieuwe Algemeen Directeur moet een netwerker en een bruggenbouwer worden. Hij of zij is een bekwaam leidersfiguur en dus een ploegspeler en heeft ervaring en kennis opgebouwd in een economische bedrijfsomgeving. We zoeken verder een evenwichtige persoonlijkheid met een doorleefde bekommernis voor de mensen met de minste kansen. Wat ons het meest zal bijblijven is de eensgezindheid onder al degenen die we – onafhankelijk van elkaar - naar hun mening vroegen over het gewenste profiel. We nemen nu de tijd om goed te zoeken. Uit onze bevraging spreekt ook een diepe wens naar verandering en verbetering. We hebben die genoteerd en zijn oprecht blij met zoveel geloof in de toekomst van ons mooie bedrijf. Intussen is Jan Caris als directeur ad interim op post. Voor wie de komende weken nog goede ideeën zou hebben, zijn deur staat altijd open. Ik wens u tenslotte ook een prettige vakantie toe.
Lees meer op pagina 6 & 7
Lees meer op pagina 3-4
Continuïteit gegarandeerd Na het vertrek van Patrick Nelissen, nam Jan Caris het roer van Bewel tijdelijk over. Tot er een nieuwe Algemeen Directeur is gevonden en die aan de slag gaat, neemt Jan de honeurs waar.
Jan is industrieel ingenieur Elektro-Mechanica van opleiding. Hij volgde daarna nog een master in Industrieel Management aan de KUL en ging vervolgens aan de slag bij Philips. Daar zou hij in diverse vestigingen – o.a. een hele tijd in Hasselt – en in verschillende hoedanigheden jarenlang aan de slag blijven. In 2001 vertrok hij naar batterijenproducent Panasonic om acht jaar later over te stappen naar de Groep Machiels om er een splinternieuwe fabriek te bouwen die huizen zou gaan produceren en verkopen zoals je dat doet met auto’s. Jan Caris: ‘Ik startte er met één persoon op de payroll: ikzelf. Toen ik het bedrijf in 2013 verliet waren we met 45. Ik heb me in 2013 dan gevestigd als zelfstandig consulent om bedrijven te helpen hun business uit te bouwen of te verbeteren en dit via Kic Inno Energy en Innotek. Sinds dit jaar ben ik ook actief betrokken bij diverse projecten om nieuwe, duurzame bedrijven naar Limburg te halen via Locate in Limburg.’ Toen Bewel kwam met de vraag om tijdelijk het bedrijf te besturen, kon hij niet anders dan ja zeggen: ‘Ik ken Bewel al héél lang. We hebben in mijn tijd bij Philips vanaf begin jaren tachtig al intensief samengewerkt in een project om snoeren te solderen en te wikkelen. En bij Panasonic heb ik mee geholpen om de enclave op te starten. Ik was dus vertrouwd met het bedrijf en voelde een zekere verantwoordelijkheid om het door deze periode te helpen.’ Jan heeft in zijn functie als tijdelijk Algemeen Directeur twee hoofddoelstellingen: ‘Ten eerste wil ik de klanten die we hebben tevreden houden. Ik speel daarbij zeer kort op de bal bij klanten, om hen ervan te overtuigen dat de kwaliteit van onze producten en ons werk niet lijdt onder de omstandigheden en dat we dezelfde service zullen blijven leveren als ze van ons gewoon zijn. Ten tweede vind ik het mijn taak om naar de medewerkers de manier van samenwerken te verbeteren en de communicatie op te voeren om ervoor te zorgen dat ze enthousiast hun job blijven uitoefenen naar best vermogen. We hebben immers geen tijd te verliezen. We moeten de continuïteit van het bedrijf verzekeren om al de tewerkstelling die we nu aanbieden, te behouden. Ik doe dan ook een warme oproep aan iedereen om op een positieve manier verder te werken aan de toekomst van dit mooie bedrijf.’
Opendeurweek Bewel In het kader van 50 jaar Bewel zal er in de week van 6 oktober een opendeurweek in alle werkplaatsen worden georganiseerd. Een werkgroep werkt dit evenement nog verder uit. We houden jullie op de hoogte.
Koen Albregts voorzitter V.U. Bewel - Ginderoverstraat 143 - 3590 Diepenbeek
2
Christophe Thys
Ambassadeur Special Olympics Bij de groendienst van Bewel werkt een heuse ambassadeur. Nee, er is geen ambassadeur op bezoek, hij WERKT er. Hij heet Christophe Thys, is fervent G-voetballer, neemt deze zomer deel aan de Special Olympics in Antwerpen en werd onlangs benoemd tot “Ambassadeur Special Olympics”. Christophe speelt aanvaller of aanvallende middenvelder. Als ik hem zie binnenkomen heb ik meteen medelijden met de keepers van de andere ploegen want als zo’n kolos op je af komt, dan ga je maar best uit de weg. Christophe scoort dan ook regelmatig. Dat is te zeggen: voor zijn eigen ploeg ‘Tevona Royer Heide’. Voor de nationale ploeg, de ‘Devils 2’ lukt het nog niet zo goed. Maar daar gaat hij in september, tijdens de Special Olympics in Antwerpen, iets aan doen. En hij kijkt er naar uit, naar dat evenement: ‘Het is een mini-WK en wie doet daar nu niet graag aan mee? De competitie zal voornamelijk gaan tussen Europese ploegen. De loting moet nog gebeuren, maar Christophe is bang van geen enkel land: ‘Wij geloven in
onszelf en gaan ervoor. De rest zien we wel.’ Als ambassadeur moet Christophe regelmatig opdraven bij grote evenementen of speciale gelegenheden om de Special Olympics te promoten: ‘Ik moet soms naar Brussel of Antwerpen om daar te gaan spreken over wat de Special Olympics zijn en wat ze betekenen voor ons. Of we moeten meegaan om sponsors te overtuigen. Zo ben ik al in het Vlaams Parlement geweest en was ik op een promodag in de Brusselse Bosar waar ik Herman Van Rompuy ontmoet heb. En de komende maanden is het de bedoeling dat we naar talkshows op televisie gaan om te spreken over de Special Olympics.’
April
zero ongevallen Jos Maex is een tevreden man. In april gebeurde er bij Bewel namelijk geen enkel ongeval. Zero, nul, niks. Een puik resultaat dat niet meer voorgevallen was sinds april 2007. En ook in maart en mei lag het aantal arbeidsongevallen zeer laag. Het lijkt erop dat het volgehouden veiligheidsbeleid zijn vruchten begint af te werpen. Jos Maex: ‘Ik denk dat de opleidingen, het 5S team, de affiches en de communicatie rond veiligheid eindelijk resulteren in een veranderende mentaliteit. We hebben dan ook heel wat werk verzet en maatregelen genomen om dit resultaat te bekomen. Met name het structureren van de werkposten en het 5S beleid werpen nu hun vruchten af. Door zo op de orde en netheid van de werkpost te hameren en de medewerkers structureler te laten werken, nemen we veel kansen om te struikelen of om zich te kwetsen weg. Wij hebben hier op de dienst ook de indruk dat 5S begint te leven onder zowel de valide als de doelgroepwerknemers. Men begint zaken te melden, en men spreekt elkaar meer aan op foutjes tegen 5S. Dat is een goede ontwikkeling.’ ‘Er is natuurlijk ook het feit dat april en mei superdrukke maanden zijn geweest waarbij de mensen super geconcentreerd hebben moeten werken om alles gedaan te krijgen. Op die manier krijgen ze de kans niet om onoplettend te zijn. Maar ik hoop echt dat april en mei een nieuwe tendens hebben ingezet, want ieder ongeval is er eentje teveel. We blijven alleszins waakzaam.
Bewel
Dienst Onderhoud Speelpleinen In de wispelturige markten van de laatste jaren is het kwestie van telkens opnieuw creatief uit de hoek te komen en nieuwe activiteiten te ontwikkelen om zoveel mogelijk mensen te kunnen voorzien van zinnig werk. Na het schilderteam en de verpakking voor export van bier voor Alken-Maes is het onderhoud van speelpleinen een zoveelste nieuwe markt die aangeboord wordt. Guido Renders (Werkleider Groendienst) ‘Openbare speelpleinen – of die nu van de gemeente of stad dan wel van een kinderdagverblijf of een horecazaak zijn – moeten op regelmatige basis onderhouden en nagekeken worden. Ze zijn onderhevig aan bepaalde reglementeringen die de veiligheid van de speeltuigen en het plein moeten waarborgen. We hebben onze voelhorens eens uitgestoken op
die markt en konden dadelijk twee klanten noteren: de steden Hasselt en Genk. Voorwaarde was wel dat we een opleiding gingen volgen voor speelpleinonderhoud. Ik ben dan zelf samen met Tim Claeys van Productie en met drie monitoren vijf dagen opleiding gaan volgen om de wetten rond dat gegeven te kennen, de speeltuigen te ontleden met al hun potentiële risico’s en om een risicoanalyse van een speelplein te kunnen uitvoeren.’ Het contract met Hasselt en Genk werd in maart getekend en vanaf dat moment is men met een ploeg van tien mensen ook actief geworden op de speelpleinen van die gemeentes. Guido: ‘We hadden tien mensen uitgekozen die al een opleiding in hout hadden gevolgd, of die in het hout hadden gewerkt. Die hebben we dan nog een dag extra opleiding gegeven om hen vertrouwd te maken met het onderhoud van de speeltuigen. Vanaf dat moment zijn we gestart met de visuele controles van de speelpleinen en –tuigen. Maar sinds we onze opleiding succesvol hebben afgerond, zijn we ook bezig met het nodige onderhoudswerk.’
Bezoek Voka
Bezoek @Hoc Hasselt Haspengouwse ondernemersclub
Op 28 maart werden de bezoekers van @Hoc van Voka rondgeleid door commercieel directeur Stefan Stegen. Het was voor de meesten hun eerste bezoek aan Bewel en veel bezoekers vielen dan ook van de ene verbazing in de andere, zoals onderstaande getuigenissen aangeven.
Op 26 maart 2014 vond er in de werkplaats Hasselt een samenkomst plaats van de VOKA Werkgroep Productie, met ‘ergonomie’ als thema.
Diane Beuten (Brainlane): ‘Hetgeen me het meest is bijgebleven en heeft getroffen is het enthousiasme en de fierheid waarmee deze mensen hun taken volbrengen. Ze waren ook in staat om allerhande technieken en hulpmiddelen te gebruiken en werden zeer goed begeleid, zodat ze hun taak zo goed mogelijk konden uitvoeren. Hun enthousiasme was gewoon enorm. Je kon zien dat de mensen er graag werkten. De Bewel medewerkers genoten overigens ook allemaal zichtbaar van de belangstelling en de bezoekers! En dat genoegen was helemaal wederzijds: fijn om mensen met zo’n positieve ingesteldheid hun werk zien doen. Geert Smets (Sport Management Bureau): “Bewel is een goed georganiseerd bedrijf. Het was indrukwekkend om te zien wat ze allemaal doen en kunnen. Wat me opviel was de precisie die ze opbrachten. En welk een mooie klanten Bewel heeft! Echt chapeau voor de dames en heren van BEWEL. Limburg mag hier best fier op zijn met betrekking tot dit sterk verhaal rond sociale tewerkstelling.’
Productiedirecteur Roger Opdenacker gaf een presentatie hoe er binnen Bewel wordt omgegaan met ‘ergonomie’ en dit zowel op individueel vlak via selectie, oriëntering en opleiding als op collectief vlak via proces-risicoanalyse en arbeidsvoorbereiding. De samenkomst werd afgesloten met een rondgang door de werkplaats Hasselt en werd door de diverse deelnemers als aangenaam en nuttig beoordeeld. Met dank aan mevrouw Hilde Klykens van Voka voor de professionele voorbereiding en de begeleiding van de samenkomst.
Marc Martens
schenkt afscheidsgeschenk aan de vzw Kisangani Ex-voorzitter Marc Martens besloot bij zijn afscheid om geen geschenk in ontvangst te nemen maar het budget dat daarvoor voorzien was te schenken aan de vzw Kisangani. Marc Martens: ‘Het geld moet dienen ter ondersteuning van onderwijsprojecten. De vzw leert kinderen om te gaan met duurzame landbouw zodat ze later in hun eigen voedsel kunnen voorzien.’ De vzw Kisangani steunt het Plattelandsontwikkelingsproject in Kongo dat ontstaan is aan de Faculteit Wetenschappen in Kisangani. Ze werken met dorpsgemeenschappen en scholen. Het geheel bestaat uit vijf deelprojecten. • akkerbosbouw met teelten • visteelt • kweek van varkens, kippen en konijnen • rijstteelt • het eiland Mbiye: kweek en teelten en bescherming van het woud • in Batiamaduka, in Masako en op het eiland Mbiye steunt men scholen waar duurzame landbouwmethoden aangeleerd worden.
SAP project Gewijzigde planning
Gedurende de eerste helft van het jaar hebben we volgens planning succesvol werkplaatsen Tongeren, Sint-Truiden, Neerpelt en Heusden naar SAP gebracht. Met het zomerverlof in het vooruitzicht hebben we onze ambitieuze plannen licht moeten bijsturen. De aangepaste SAP planning voor de resterende werkplaatsen ziet er als volgt uit : Tessenderlo 1 oktober 2014 Hasselt – Zeefdruk 1 november 2014 Hasselt – Textiel 1 december 2014 Hasselt – Overige 1 februari 2015 Diepenbeek 1 maart 2015
4
Ultimo discipline leidt tot gebruiksgemak en besparingen Bewel is een vrij grote organisatie met negen werkplaatsen en duizenden machines of items die gebruikt worden om het werk mee gedaan te krijgen. En dan hebben we het nog maar alleen over apparaten die verbonden zijn aan een gebouw en/of specifiek aan productie gerelateerd zijn en die meer dan 500 euro kosten. Het spreekt voor zich dat het ontzettend moeilijk is om overzicht te houden van wat er allemaal in gebruik is, laat staan welke status al die voorwerpen hebben. Toch is zo’n gedetailleerd overzicht noodzakelijk als je je machine- en apparatenpark op een degelijke manier wil beheren. Daarom werd in 2011 overgegaan tot de aanschaf van het beheerssysteem Ultimo en werkten de medewerkers van de facilitaire dienst gedurende twee jaar keihard om alles in kaart te brengen. Directeur Wim Stesmans: ‘Toen ik hier vier jaar geleden begon en vroeg naar een overzicht van alles wat met facilitair management te maken had, bleek er nergens een update te bestaan. We hebben toen gezocht naar een goed softwarepakket om die update toch te maken en te beheren. Iedereen van de facilitaire dienst heeft hieraan gewerkt en ondertussen hebben we in Ultimo ca 3500 items in kaart gebracht met de machinenummers, certificaten, technische info, handleidingen, garantiebewijzen, foto’s en keuringsverslagen.’
Het einde van de ‘bonnetjes’ Katya Derwael: ‘Ultimo moet het werken met en onderhouden van alle mogelijke apparaten, machines en HVAC-toestellen vergemakkelijken. Vroeger diende er gewerkt te worden met herstel-, interventie- en mutatiebonnetjes die via de interne post opgestuurd werden. Vaak kwamen die bonnen niet aan of gingen ze
verloren zodat er totaal geen overzicht was. Nu moet je een aanvraag tot herstelling of een mutatie eenvoudigweg ingeven in het programma. Je bent dan alvast zeker dat het gelezen wordt én je kan het traject opvolgen. Ook de schademeldingen kunnen nu via de computer ingevuld worden. Om een en ander gemakkelijk te houden, hebben we het vroegere schadeformulier integraal overgenomen. Maar dan digitaal en opvolgbaar.’
Carpoolen Ook poolwagens aanvragen kan nu via Ultimo. Het wagenpark, inclusief poolwagens, is opgenomen in het programma via een specifieke module. Katya: ‘Iedereen van de centrale diensten kan een poolwagen reserveren en kan in principe ook de bestemming van al gereserveerde poolwagens bekijken. De bedoeling is dat mensen eerst gaan controleren of ze met iemand mee kunnen rijden, alvorens zelf een wagen te boeken. Op die manier kan er perfect gecarpoold worden, in plaats dat er twee of zelfs meer poolwagens naar eenzelfde locatie gaan.
Discipline Wim Stesmans: ‘Een laatste voordeel is dat je voor de machines een mooi overzicht hebt van het onderhoud en van de schadegevallen.
Zo kan je beter inschatten of een apparaat versleten en aan vervanging toe is, of dat het best nog eens gerepareerd wordt. Dat moet op termijn een grote besparing opleveren.’ De uitdaging is nu om het systeem up to date te houden. Wim Stesmans: ‘Dat is een taak van iedereen, want het is ook in ieders belang. Het zal wat discipline vergen, maar als we dat niet doen, dan is het hele systeem weggegooid geld. Er zal een mentaliteitsverandering nodig zijn, maar wij hopen dat we dit werk niet allemaal voor niets gedaan hebben. Vandaar deze warme oproep. Met de opstart van Ultimo stellen we vast dat van de 100 technische interventies die de technische dienst uitvoert er slechts 10 via het nieuwe systeem gemeld worden. De overige 90 interventies worden door de technische dienst zelf opgemerkt en opgevoerd in het systeem. Doelstelling is dat iedere medewerker mee zal instaan voor het correct melden van nodige interventie. Op deze manier kunnen infrastructuur en machines tijdig en correct worden hersteld. Goed om weten is dat je voortaan via Ultimo de status van je eigen meldingen kan opvolgen. Op deze manier trachten we ook de communicatie tussen de melder en de technische dienst te bevorderen.
Afval sorteren loont voor milieu en portemonnee In 2012 startte Bewel met het opzetten van een afvalbeleid. Na twee jaar maken we een voorlopige balans op, samen met Katya Derwael van de milieudienst. Katya: ‘We stellen vast dat het sorteren van afval verbeterd is, mensen zijn er zich bewuster van geworden dat niet alles in één bak mag gegooid worden. Men vraagt ook sneller informatie over wat bijvoorbeeld wél en niet in de restafvalbak mag. Wij van onze kant proberen de juiste middelen ter beschikking te stellen zodat iedereen de mogelijkheid heeft om correct te sorteren. Toch kan het hier en daar nog altijd beter.’ Lonend De dienst Milieu houdt maandelijks het “recyclagepercentage” bij. Katya: ‘Dat is het percentage dat weergeeft hoeveel recycleerbaar afval we selectief hebben ingezameld tegenover de totale hoeveelheid afval. In 2011 bedroeg dit percentage nog 80%, in 2013 was dat gestegen tot 86%.’ Wim Stesmans: ‘Eind 2011 hebben we ook een nieuw contract onderhandeld met één partner inzake afvalophaling en we zien duidelijk dat sorteren en gescheiden ophalen écht loont, zowel naar het milieu als naar onze portemonnee toe. In de toekomst zullen we ook inzetten op besparen van water en energie. We stellen nog altijd vast dat er lichten branden
en radio’s staan te spelen in lokalen waar niemand aanwezig is. Zelfs in het weekend nog! Ook lijden we nog veel energieverlies aan de persluchtinstallaties. Daar gaan we in de toekomst zeker aan werken.’ Boterhammen Midden 2013 werd het selectief inzamelen van PMD wettelijk verplicht voor bedrijven. Het komt er op neer dat je in het bedrijf precies hetzelfde apart inzamelt als thuis. Eveneens medio 2013 startte men in Diepenbeek en Hasselt met de aparte inzameling van GFT. Katya: ‘We deden daarbij twee vaststellingen: - Het is blijkbaar voor de mensen nog altijd niet helemaal duidelijk wat wel of niet in de GFTafvalbak hoort. GFT staat voluit voor Groente-, Fruit- en Tuinafval en meer is het ook niet. Dus wél appelklokhuizen, appelsienenschillen, overschot tomaat, komkommer of sla, snoeisel van bomen en struiken, maar géén belegde boterhammen, broodjes, etensresten of kaasen vleesrechten. - Een tweede vaststelling - en dit vooral in Hasselt - is de enorme hoeveelheid voedsel die we in de vuilbakken aantreffen: boterhammen, broodjes, fruit …
Uit een kleine bevraging weten we intussen dat mensen hun eten weggooien omdat ze hetgeen ze mee hebben niet lekker vinden ofwel geen honger hebben of ze liever een broodje bestellen. Via deze weg willen we dan hier ook eens specifiek aandacht voor vragen. We moeten er dringend eens bij stilstaan dat er dagelijks mensen zijn die honger lijden, ook in België. Bovendien vergt het verbouwen van al dat voedsel veel van onze natuur, bronnen waar we zuinig mee dienen om te springen.Tot slot gaan we allemaal werken om onze boterham te verdienen, toch niet logisch dan dat we deze boterham in de vuilnisbak laten verdwijnen. Misschien is het wel aangeraden om ’s avonds of ‘s morgens zelf je lunchpakket samen te stellen. Dan weet je zeker dat je bij hebt wat je graag lust en dat je niet teveel meeneemt. Want voedsel weggooien is toch wel het allerlaatste.
5
40 jarig jubileum Op woensdag 9 april kwamen Jo Berger en Frieda Papez, respectievelijk uit Hasselt en Maaseik, afgezakt om hun 40-jarig jubileum te vieren. Ze werden ontvangen met koffie en koffiekoeken door productiedirecteur Roger Opdenacker. Frieda werkte in vroegere jaren in zowel Hasselt als Diepenbeek waar ze snoeren moest vlechten en in de boekbindafdeling stond. Nu werkt ze in de cleanroom van Terumo in Maaseik waar ze ‘geelkes’ zet. Frieda is perfect tevreden met haar werk voor Terumo dat ze ook liefst altijd op dezelfde plek doet. Ze houdt van standvastigheid. Frieda is een stille medewerker die wel soms opvalt door haar bontgekleurde kledij. Na haar veertig jaar dienst wacht ze nu op haar pensioen. Als ze eenmaal voorgoed thuis is, kan ze nog beter zorgen voor haar vader die bij haar inwoont.
Jo Berger gaat te voet naar het werk. De afstand van de Borggraaf naar Bewel Hasselt is immers niet ver. Jo werkte vroeger voor Helvoet, maar is tegenwoordig actief op de spuitjesafdeling van Terumo. Jo’s vader zat vroeger nog in de beheerraad van Bewel, misschien daarom dat ze zo graag werkt voor de organisatie dat ze er nog niet aan denkt om op pensioen te gaan. Ze werkt wel maar 4/5de en geniet uitgebreid van haar vrije dag die ze doorbrengt met lezen, schrijven of koffie brengen naar Stefan, de verantwoordelijke van Borggraaf.
50 jaar Bewel
Gevierd met ontbijt In het teken van 50 jaar Bewel is er een feestcomité opgericht waar buiten het concept van de daguitstap ook de idee is ontstaan om in alle werkplaatsen een ontbijt aan te bieden tijdens de eerste 2 weken van de maand mei. De opkomst was talrijk en de reacties waren erg positief. De aanwezigen werden tijdens het ontbijt via flyers ook warm gemaakt om deel te nemen aan de daguitstap op 13 juni bij KRC Genk.
Wij trokken naar de ontbijtsessie in Neerpelt dat als allerlaatste aan de beurt was en zagen dat het goed was. Jeff Kusters: ‘De mensen appreciëren het ontzettend dat er iets voor hen georganiseerd wordt. Ze zijn dan ook vrijwel allemaal afgekomen, ook degenen met middagpost of zelfs de mensen die een vakantiedag hadden. Ze vonden het ook geweldig dat er leden van de directie aanwezig waren.’ Jeff had het ontbijt goed gekaderd in het 50-jarig jubileum: ‘Ik heb hen duidelijk gemaakt dat dit ontbijt er kwam omdat we dit jaar vijftig jaar bestaan en dat we dat danken aan hen. Dat zij het zijn die Bewel uitmaken. Sommigen onder hen hebben hier van die vijftig jaar zelfs veertig gewerkt.’
Stagiaire Julie Hermans “Heel verkeerd beeld”
Bewel is misschien een niet voor de hand liggende stageplaats, toch heeft Julie Hermans uit Herk-de-Stad er zeer goede herinneringen aan haar stage op de personeelsdienst. Julie studeert Sociaal Werk, afstudeerrichting Personeelswerk aan de KU Leuven. Ze zit in haar tweede jaar en diende een eerste keer stage te doen. Waarom bij Bewel? Julie: ‘Dat is toevallig zo gekomen. Bewel was vragende partij bij KUL voor stagiaires en ik woonde in feite het dichtst bij. Dus raadde mijn prof me aan om het bij Bewel eens te proberen.’ Niet voor de hand liggend? Julie: ‘Nee, want ik ging er naartoe met het clichébeeld dat veel mensen hebben: bezigheidstherapie voor minder validen. Maar dat beeld klopt dus van geen kanten. Die mensen doen nuttig werk. Dat moet wel want ze werken voor reguliere klanten en die moeten tevreden gehouden worden. Die zijn trouwens tevreden.’ Ze mocht er op de personeelsdienst naast de gewone administratieve zaken ook allerhande HR-taken vervullen: ‘Ik heb er heel wat van opgestoken en ben erg tevreden over mijn stage.’ Het persoonlijk contact met de doelgroepmedewerkers was niet intens, maar toch verschoot Julie ervan: ‘Ik was er in het begin eigenlijk een beetje bang voor. Maar dat is reuzengoed meegevallen. Ik zag een aantal mensen ’s morgens bij het binnen komen, of tijdens de rook- en middagpauzes en moest vaststellen dat het allemaal ontzettend lieve en vriendelijke personen zijn. Ik heb alleszins mijn beeld grondig bijgestuurd.’ Voor Bewel is het werken met stagiaires ook lonend, aldus Marc Decuypere: ‘Uiteindelijk is het een win-win verhaal voor zowel Bewel als de onderwijsinstelling én de stagiair-student. Bewel houdt voeling met het onderzoeksgebied en de universiteit met de werkvloer. Bovendien kan je als instelling bij vacatures sneller rekruteren dankzij de alumnilijst die in zo’n gevallen vaak via de school beschikbaar is. Iedere stagiair is immers in principe een mogelijke (latere) collega binnen het werkveld. En last but not least zorgen die stages voor naambekendheid binnen het toekomstige rekruterings- en werkveld. BEWEL geeft immers rondleidingen aan onder andere studenten van de opleidingen Sociaal Verpleegkundigen en Maatschappelijk Werk als onderdeel van hun vakken beroepspraktijk.’
6
7
50 jaar Bewel Uitstap doelgroepmedewerkers In het kader van 50 jaar Bewel zijn we naar 2-jaarlijkse gewoonte niet naar een pretpark gegaan, maar wilden we er iets speciaals van maken, rekening houdend met voorstellen die her en der vanuit de werkplaatsen waren aangebracht. De jaaruitstap heeft plaatsgevonden op de terreinen van KRC Genk. De zonnige dag begon met een pastalunch. In de namiddag werden er verschillende activiteiten aangeboden, voor elk wat wils. Zo kon men kiezen voor penalty’s trappen tegen Jean-Marie Pfaff en/of ermee op de foto gaan of een heuse voetbalmatch spelen, kienen of karaoke en een rondleiding in de Goalmine of
cupcakes versieren. Na afloop van deze activiteiten, kwam iedereen samen op de tribune om het logo “50 jaar Bewel” te vormen. Daarna kwam Sam Goris optreden! Hij viel erg in de smaak. Deze erg leuke dag werd afgesloten met lekker eten en een spetterend dansfeest. Als aandenken kreeg iedereen de foto mee van het logo vormen in de tribune, alsook de foto met Jean Marie, als ze hiermee geposeerd hadden tenminste. De afwezigen hadden weer ongelijk en de opmerking ‘het beste Bewel-feest ooit’ is meerdere malen gevallen. Hier kan je foto’s terugvinden van deze erg mooie dag.
Personeels
Reis Turkije In januari trokken een aantal van onze Bewel doelgroepwerknemers, samen met twee begeleiders, op vakantie naar het Turkse Antalya. Jan Jacobs van de sociale dienst was er bij en doet verslag: ‘We vertrokken in de late namiddag van op het vliegveld van Keulen om tegen drie uur ’s nachts op onze bestemming aan te komen. Om vier uur lagen we vermoeid in ons bed. We zouden er een week blijven en uitstappen afwisselen met ontspannende dagen in het hotel en aan het zwembad. De dagen dat we in en rond het hotel verbleven, genoten we volop van de zomerse temperaturen. De waterratten konden gebruik maken van het zwembad of het bubbelbad, voor de sportievelingen was er fitness of minigolf en de echte toeristen vonden we terug op het strand (met bar)! ’s Avonds was er animatie voorzien in het hotel en lieten we geen kans onbenut om de beentjes los te gooien of een fris pintje te drinken!’ ‘We deden in het totaal drie uitstappen. De eerste was naar Antalya zelf waar we een boottocht op zee maakten en een prachtige waterval die in zee stortte, konden bewonderen. Daarna gingen we de oude stad bezoeken en was er tijd om te gaan shoppen. Op de terugweg zijn we de waterval nog eens gaan bekijken, maar nu van bovenaf. De tweede uitstap voerde ons naar een moskee. We vergaapten ons aan het indrukwekkende interieur terwijl een aantal mensen er aan het bidden waren. Heel eventjes voelden we ons een beetje voyeur. Daarna ging het naar de niet zo hoge, maar brede watervallen van Manavgat om te eindigen in Side, een pittoresk stadje met smalle straatjes en leuke winkeltjes. De laatste uitstap had ons naar de markt van Kemer moeten brengen, alleen werd die ’s winters niet op vrijdag maar op dinsdag gehouden. We hebben er dan maar een stadwandeling gemaakt en opnieuw wat geshopt en terrasjes gedaan. Het was een prachtige reis en alle aanwezigen hebben aangegeven dat ze volgend jaar opnieuw mee willen gaan. Het was ook een mooie groep van vijftien mensen waarvan de meesten elkaar niet kenden, maar die al snel omgevormd werd tot een vriendengroep. Er waren twee rolstoelpatiënten bij. Wel, wij als begeleiders hebben daar geen omkijken naar gehad. De mensen trokken hun plan onder elkaar. En die kunnen dat. Als er geen wifi op de kamer was, dan regelden ze dat zelf sneller dan wij dat gekund zouden hebben. Een extra rolstoel: binnen de kortste keren stond die daar. Het was hartverwarmend om die mensen met elkaar om te zien gaan.’
nieuws Overlijden
Vossen Sylvain, WP Maaseik Berx Gilbert, WP Hasselt echtgenoot van Mia Simons, WP Maaseik schoonmoeder van Thaens Jaak, WP Diepenbeek stiefvader van Bertho Irène, WP Maaseik moeder van Nies Thieu, WP Diepenbeek moeder van Nies Gabriëlle, WP Maaseik schoonmoeder van Remans Arlette, Wp Hasselt stiefvader van Jacobs Sandra, WP Hasselt levenspartner van Verwimp Caroline, WP Hasselt moeder van Monten Theo, WP Neerpelt grootmoeder van Maes Pieter-Jan, WP Tessenderlo broer van Pannemans Patrick, WP Maaseik grootmoeder van stappers Koen, WP Opglabbeek vader van Gallo Giuseppe, WP Diepenbeek
pensioen
(brug)
Grosemans Griet, WP Tessenderlo Vanacken Guido, WP Hasselt Leten Roger, Wp Hasselt Frans Verbeek, WP Tessenderlo
geboorte Marie dochtertje van Snoeks Timothy, WP Neerpelt Lena dochtertje van Vanduren Cindy, WP Hasselt
huwelijk Vanlangenaker Rudi, WP Tessenderlo Castermans Marc, Centrale diensten Baeten Rosita en Jespers Erik, WP Hasselt en WP Opglabbeek
Vakantieregeling Om te voldoen aan de vraag van een aantal klanten om ook onder de zomervakantie de productie te garanderen, is in vier van de negen werkplaatsen de collectieve vakantieregeling niet van toepassing. Men werkt er met drie blokken van drie weken die bestaan uit veertien collectieve vakantiedagen en één specifieke verlofdag per blok (BF/ADV). De drie blokken beginnen op 30 juni en lopen tot en met 29 augustus. De medewerkers mogen kiezen tijdens welk blok ze hun vakantie willen opnemen, maar afhankelijk van de vraag van de klant en het aanbod aan medewerkers wordt dat in overleg aangepast. Het geheel werd uitgewerkt in samenwerking met de overlegorganen. Hierbij werd ook voor het jaareinde (kerstverlof) een nieuw systeem van 2 blokken van telkens 1 week opgevoerd. Met dank voor het constructieve overleg in deze. Het laat onze organisatie toe enerzijds de vragen van de klant voldoende in te vullen en anderzijds hierdoor het werk maximaal voor te behouden voor onze doelgroepwerknemers.
Bewel neemt afscheid van Patrick Nelissen Na dertig jaar trouwe dienst, waarvan tien als algemeen directeur, besloot Patrick Nelissen dat het tijd werd om nieuwe horizonten op te zoeken. Momenteel geniet hij samen met zijn echtgenote en kinderen van een korte sabbatperiode, maar hij is vast van plan om er vanaf augustus weer deftig in te vliegen. Patrick Nelissen: ‘Ik heb met enorm veel plezier voor Bewel gewerkt en mooie dingen gerealiseerd. Maar na tien jaar algemeen directeurschap bleek dat mijn visie op de toekomst en die van het bestuur te ver uit elkaar lagen. Ik neem dan ook afscheid in het besef dat Bewel een financieel gezond bedrijf is met gemotiveerde werknemers. Ik ben ik er dan ook zeker van dat het een mooie toekomst heeft. Ik wens mijn opvolger alle succes toe. Ik ben ervan overtuigd dat hij het schitterend zal doen met groot respect voor de verworvenheden van het verleden maar ook met het oog op de noden van de toekomst.’
