CLUBBLAD VAN TOERFIETSCLUB T.C. BREDANIA-FUN4BIKERS

CLUBBLAD VAN TOERFIETSCLUB T.C. BREDANIA-FUN4BIKERS

MEI 2009

1

Wintertraining En meer: Voorwoord 2 Seizoensopening 3 In memoriam: John Couveld 7 De doos van Henk 9 De Keutenberg 10 Medi-Tour 11 Keutenberg 10 Hond 15 De fiets van… 16

2 CLUBBLAD VAN TOERFIETSCLUB T.C. BREDANIA-FUN4BIKERS

De Schakel is het clubblad van Toerfietsclub T.C. Bredania-Fun4Bikers.

WORD OOK LID! Neem contact op met Walter Hendrickx (secretaris) David 't Kindtstraat 2 4827 CR Breda T 06-30134889 E [email protected]

OVERIG BESTUUR • Penningmeester: Ad van Loon • Eelco Schuring: De Schakel

CONTACT • Toergroep: Jan van Dongen • Fungroep: Ton Vermeulen

KLEDING Jan Dekkers

OPMAAK/KOPIJ Eelco Schuring

OVERIGE INFORMATIE Toerfietsclub T.C. BredaniaFun4Bikers bestond eind 2008 25 jaar! Wij bieden onze leden een gunstige vrijwillige fietsverzekering aan: www.funsportpolis.nl Inschrijfnummer Kamer van Koophandel te Breda: 40282506 Rabobank rek.nr.: 12.13.58.100 Ten name van: TC Bredania, Breda Delen van deze nieuwsbrief kunnen zijn ontleend aan boeken, fietsbladen e.d. Wij gaan ervan uit, dat de auteurs geen problemen hebben met het brongebruik. De nieuwsbrief wordt uitsluitend gebruikt als clubblad.

Beste lezers,

MEI 2009

VOORWOORD

In april is gebeurd waar velen van ons al langer bang voor waren. Na een jarenlange strijd is John Couveld toch nog plotseling overleden. Bredania was voor John heel belangrijk. Hij heeft jaren zijn ziel en zaligheid in de club gestoken. Voor ons zal John altijd met Bredania verbonden blijven. In deze Schakel vindt u de rede die uitgesproken is namens onze vereniging bij zijn uitvaart. Ook zullen we postuum in deze en volgende Schakels een aantal artikelen van zijn hand plaatsen. Ook roepen we alle leden nogmaals op om op zaterdag 6 juni aanwezig te zijn bij de toerklassieker Zwijndrecht-Zwijndrecht, een rit die bij John een speciale plaats had. Het begin voor het nieuwe bestuur was lastig. Het bestuur was en is nog niet compleet, terwijl er een aantal taken lag te wachten. Na veel overleg is het rijden in twee groepen dan toch van de grond gekomen. De webpagina is ook enigszins aangepast om elke groep zijn plekje te geven. De toerkalender is dankzij enkele trouwe leden weer tijdig opgeleverd.. De fungroep begint al aardig vorm te krijgen. Hierbij wordt veel aandacht gegeven aan de discipline van het fietsen, hetgeen de veiligheid ten goede komt. Het nieuwe reglement vindt u verderop in het blad. De aanwas van nieuwe leden gaat gestaag door. Waar we dit aan te danken hebben is nog even gissen. We zitten nu op gemiddeld twee nieuwe leden per maand. Het ziet er veelbelovend uit voor de toekomst. De inschrijving voor de klassiekers komt ook op gang . Helaas hebben we voor de begeleiding nog geen bestuurslid. Toch ontstaan er geen problemen. Door inzet van de leden komt het allemaal goed. Zoals eerder vermeld, is met drie leden het bestuur nog niet volledig. Een aantal functies is nog vacant. Niet alle activiteiten, die in het verleden door het bestuur zijn opgepakt, kunnen nu worden uitgevoerd. Belangstellenden kunnen zich altijd melden. De laatste maand is het weer ons gunstig gezind. Dat maakt het fietsen aangenamer en gezelliger. Het eens per maand samen rijden van de groepen wordt als prettig en aangenaam gevonden. De eenheid binnen de vereniging blijft op deze manier behouden.

Het bestuur

www.tcbredania.nl


MEI 2009

VERSLAG

Seizoensopening De seizoensopening werd dit jaar gehouden op vrijdag 27 februari. De locatie was Restaurant “Brabants Bontje”, Veekestraat 19 in Oosterhout.

Daarna zelf bakken en braden tot je geen pap meer kon zeggen. De kosten waren 20 euro per persoon, inclusief de drankjes.

Deze avond stond in het teken van de aftrap voor een nieuw seizoen. Bij het Brabantsbontje is een gezellige avond verzorgd waar steengrillen centraal stond. De speciaal voor ons gereserveerde avond begon uiteraard met een borrel en sterke verhalen over vrouwen, fietstochten en de crisis. Er waren ongeveer 35 leden aanwezig die volop genoten hebben. Allereerst gingen diverse clubleden de boel verbouwen en tafels aan elkaar zetten. Vervolgens kwam de bediening dat dit niet de bedoeling was en werden de tafels weer even snel terug gezet. Al met al een gezellige, ontspannen en relaxte avond. Ik wens iedereen veel fietsplezier en vooral veilige kilometers voor dit jaar. De avond was georganiseerd door John Couveld, die op deze avond helaas niet meer aanwezig was door zijn ziekte. Deze avond organiseren was het laatste wat John heeft gedaan voor onze vereniging. Op 3 april overleed John op 57 jarige leeftijd. Ik hoop dat als laatste eerbetoon aan hem veel leden meerijden op 6 juni, zijn tocht ZwijndrechtZwijndrecht.

Gerard Martens


Op verzoek van de redactie vertelt Marc Heijblom, hoe hij de winter doorgekomen is en hoe hij de Vlaamse lenteklassiekers beleefd heeft.

MEI 2009

VERSLAG

Winter training Elk nieuw fietsseizoen wordt gepland in de winter. Welke doelen wil ik dit jaar, welke tochten ga ik in de voorbereiding rijden? Zo stemmen wij al een paar fietsseizoenen in klein comité een programma af, gooien het in de blender en voila daar is ons heilig traininingsprogramma. En uiteraard worden elk jaar de tochten langer, zwaarder en eerder in het seizoen. Zo is het dit seizoen ook weer gegaan, fietsers blijven tradities trouw, hebben hun eigen visie over hoe je het beste kunt trainen en hoe je op de voeding moet letten. Als we de winter in gaan, gaat een ieder zijn eigen weg. De een gaat hardlopen, schaatsen of veldrijden. Ik persoonlijk ben helemaal fan van het crossen, zowel het kijken als het zelf beoefenen. Waarom? Het is een eerlijke sport, je bent helemaal op jezelf aangewezen, niemand kan je helpen. Jezelf verschuilen lukt ook niet, je bent of goed of slecht die dag. Er zit helaas niks tussenin, maar ja dat is op de weg ook zo. Zo zijn Frits Pannekoek en ik regelmatig het bos ingedoken om wat veldritten te rijden. Wat jammer was, dat we dit seizoen, ieder door zijn persoonlijke omstandigheden, geen leden mee hebben kunnen krijgen. Ton Vermeulen is uitzondering, hij heeft ons een keer vergezeld. Na een loopblessure, waar ik enkele weken last van had, was het gelukkig weer tijd om de strijd aan te gaan met Frits Pannekoek. Zoals eerder gemeld, met verschillende vorm van de dag. Ik zelf rijd op een cross fiets en Frits op een MTB. Elke fiets heeft zo zijn voordelen, de crosser op de langere, rechtere stukken, de MTB op de korte, technische bochten. Zo rees bij mij het plan , om in februari bij Alphen een ‘cyclo’ te rijden, een open wedstrijd met

‘Verschuilen’ in het peloton

tijdswaarneming, waar iedereen aan deel kan nemen. Zo gezegd, zo gedaan, inschrijven met die hap. En maar mail wisselingen heen en weer, hoe goed dat de individuele trainingen wel niet gaan en allerhande tips uiteraard. Dat het zwaar zou worden, is logisch. Je wilt minimaal toch vóór je fietsmaatje eindigen. Klinkt bekend in de oren hè?? Frits heeft de wedstrijdervaring van vroeger nog, dus bij de start wrong hij zich tussen de anderen door, terwijl ik zoiets had van: wat een drukte!! En ik maar denken dat ik een beetje kon doorrijden, ze vlogen me langs alle kanten voorbij, slik!! Dus dat werd al direct achter de feiten, of ik bedoel Frits aanrijden. Na een fikse inspanning erop en eroverheen, yes !! Allebei moe en voldaan bij de finish waar we ons stuurbord inleverden. Ik moet zeggen dat we allebei


MEI 2009

kon zelfs je fiets en een bewaakt gedeelte zetten, waarbij ze een systeem hanteerden met een kaart die genummerd was. Simpel, maar het werkte wel en het was uniek te noemen.

Lekker, fietsen in de winter!

ervan genoten hebben, al is dat altijd achteraf haha. Zeker voor herhaling vatbaar, voor onze Fun groep die ’s winters het bos induikt, een leuke uitdaging voor volgend jaar??

Wij gingen voor de 130km met zes hellingen, zoals wellicht bekend: al het valse plat wordt niet mee gerekend. Er zaten twee verzorgingsposten in, die waren volgens Belgische traditie super te noemen. Genoeg te eten en te drinken, ook bij de tweede post. In 4 uur en 45 minuten werd de tocht afgewimpeld, met een tevreden gevoel. Allebei lekker gereden, op naar de auto. We hebben dan altijd broodjes en het nodige vocht bij, om de tekorten weer aan te vullen. Meestal is er ook wel iets lekkers bij, als tompoucen of doughnuts. Yummie.

Hierna volgden de zaterdag trainingen, lekker lage hartslag en steeds langer van duur. Wil je in het voorjaar een beetje goed zijn, dan moet je er wat voor doen.

De eerste ontmoeting met de heuvels werd de Omloop Passage Fitness, voorheen bekend onder de naam Omloop van het Volk (24 maart in Gent, Red.). We hadden afgesproken deze tocht als training te gaan rijden, ik kan je zeggen die afspraak hebben we ons aan gehouden, al werd er op de hellingen “getest”. De weersomstandigheden, waren super: 11 graden, een zonnetje en weinig wind. We hadden ons vooringeschreven, dus dat scheelde een hoop tijd aan de inschrijftafel. Dichtbij was voldoende parkeergelegenheid, startbescheiden ophalen maar. Je

De volgende afspraak was de E3 prijs Harelbeke, 133 km en 11 hellingen. De weersvoorspellingen waren een stuk minder, en als je naar buiten keek was het grauw. Mijn fietsmaat zag het niet zitten en meldde zich af bij mij. Mijn motto was, ik ben toch al omgekleed, dus ik neem de gok maar. Het begon zelfs op de heenweg licht te regenen, maar ik bleef duimen. Hoe verder ik richting Belgie reed, hoe meer het opklaarde. Fiets uitladen en starten maar. De wijsheid van Frits in mijn achterhoofd om niet te gek te doen, werd braaf toegepast. De eerste 30km lekker rustig aangedaan en in een groepje gehangen, daarna de gaskraan open gedraaid en doorgetrokken tot de finish. Die dag zat alles mee, en ondanks de stevige wind er toch niet afgewaaid.

Marc Heijblom


MEI 2009

Mister Bredania IN MEMORIAM

“John, Bij Bredania hebben we je als een sociaal, bevlogen en zeer positief iemand leren kennen. Vele aspirant-leden werden door je opgevangen en uitvoerig geïnformeerd over vertrektijden, koffiedrinken, fietsen, klassiekers en fietsvakanties. Je hebt ons vele verhalen verteld over de verschillende tochten, die je hebt gefietst. De fietsvakantie in de Alpen met de Alpe d’Huez of de Redoute in de Ardennen kwamen geregeld terug.

John tijdens de laatste ALV

Op woensdag 8 april is onder grote belangstelling afscheid genomen van John Couveld. Veel leden waren aanwezig bij dit definitieve afscheid en namens de vereniging sprak Ad van Loon op ingetogen en gepaste wijze omtrent John, zijn grote inzet voor de vereniging, de rol die de fiets in zijn leven speelde, zijn doorzettingsvermogen en zijn optimisme. Dat laatste vertaalde zich in zijn lijfspreuk: ”Een glas is niet half leeg,maar half vol”. Namens T.C. Bredania/Fun4Bikers wensen wij Anita, kinderen en familieleden alle sterkte toe bij de verwerking van dit grote verlies. Namens TC Bredania/Fun4Bikers,

Jan Dekkers

Door je enthousiasme zijn de nieuwe leden niet alleen overladen met informatie, maar ook overgehaald om lid te worden van jouw club. Jouw club, dat kan ik wel zeggen. Bredania bestaat nu 25 jaar. De helft van die tijd heb je in het bestuur gezeten of was je het bestuur. Je energie en inzet voor Bredania leken wel onuitputtelijk. Enkele weken geleden gaf je het bestuur zelfs nog adviezen, schreef je twee artikelen voor ons clubblad en organiseerde je de jaarlijkse seizoensopening. In onze gesprekken kwam je gezondheid steeds vaker ter sprake. Je bleef ondanks de heel vervelende behandelingen, die moest ondergaan, heel positief. Velen van ons bewonderden je positieve instelling. Tot verbazing van velen heb je vorig jaar nog je favoriete tocht Zwijndrecht-Zwijndrecht gefietst - een afstand van ruim 200 kilometer. Je bleef plannen maken voor de toekomst. Dit jaar heb je je aangemeld om mee te gaan naar Toscane, op fietsvakantie. Helaas heeft het niet mogen gebeuren. John, wij danken je voor je inzet en het vele werk dat je voor Bredania en voor ons hebt gedaan. Jij en Bredania blijven voor ons onlosmakelijk met elkaar verbonden. Voor ons ben en blijf je Mister Bredania.”


Je gezondheid is alles OVERDENKING (Dit artikel is door John Couveld aangeleverd voor De Schakel, toen hij al zwaar ziek was.)

Ach, wij weten het natuurlijk allemaal wel, maar om gezond te blijven is wel een kunst. Allereerst is het verstandig om op tijd wat rust te nemen. Dat dit voor sommigen onder ons erg moeilijk is, is wel duidelijk. er zijn er nou eenmaal die gewoon niet zonder fietsen kunnen. De vraag is dan ook: "Hoe komt dat?" Die vraag is niet zo gemakkelijk te beantwoorden maar ik zal jullie een beetje op weg helpen. Het lichaam is geen machine en kan dus niet elke dag hetzelfde doen. Immers, een machine gaat normaal gesproken niet stuk. Alleen een machine slijt wel. Dat is bij een mens ook zo. Het lichaam van een mens is gevoelig voor stemmingen, denk maar eens in: als het slecht weer is voelen mensen zich vaak wat minder prettig dan in het zonnetje aan de waterkant of op een terras. Het lichaam van een toerfietser is gewend minimaal een keer per week een behoorlijke inspanning te leveren. In de periode van het jaar dat het lekker weer is, gaan veel collega's ook door de week fietsen. Er zijn er bij die dit erg leuk vinden en die het als een uitlaatklep voor de dagelijkse stress zien. Dat dit de totale gezondheid ten goede komt, zal wel duidelijk zijn. Maar nu wat anders. Als die fietser door omstandigheden niet of minder kan fietsen, zal het lichaam dit niet zo prettig vinden. Het is immers gewend om veel prestatie te moeten leveren. De minder gezonde zal dus, of hij wil of niet, een stapje terug moeten doen. Dit kan dus gevolgen hebben voor de stemming van de fietser. Hij zal dan ook alles in het werk stellen om zijn (normale) ritme weer terug te krijgen want dan voelt hij zich het prettigst in zijn vel. De sporter die met gezondheidsproblemen te maken krijgt, zal zich altijd ongelukkiger voelen dan een mens die niets aan sport doet. Gelukkig is gezondheid niet te koop, dus waak er voor dat je gezond blijft. Eet gezond, veel fruit en denk aan de vitaminen.

Een tijdelijk wat minder gezonde sporter

MEI 2009

Zwijndrecht - Zwijndrecht

Zaterdag 6 juni wordt voor de tweeëndertigste keer deze klassieke toertocht georganiseerd. Dit keer heeft het voor de leden van TC Bredania, die John Couveld kenden, een bijzondere betekenis. Dit was John zijn rit. Daarom roepen we onze leden op om massaal mee te doen voor zijn nagedachtenis. D.T.C. de Mol heeft op de website gezet: “Deze toertocht achter voorrijders start vanaf sportpark Bakenstein te Zwijndrecht in Nederland en gaat naar Burcht Zwijndrecht in België. Deze plaats ligt aan de andere zijde van de Schelde oever bij Antwerpen. Na een warm ontvangst door de plaatselijke burgemeester wordt de reis terug naar Zwijndrecht in Nederland hervat. Deze z.g. geleide TT wordt met een gemiddelde snelheid gereden van + 26 km/uur. Mede doordat er begeleiding is van motorpolitie, verkeersregelaars op motoren en in België van een aantal rijkswachten, EHBO dienst, tassenwagen en een materiaalwagen bent U verzekerd van zorgeloos fiets plezier. Dit jaar staat de tocht weer in het teken van het goede doel Kika het kinderfonds tegen kanker, een deel van Uw inschrijfgeld zal hieraan ten goede komen.”

John en Walter tijdens de tocht in 2008

Starttijd: 08.00 uur Startplaats: Zwijndrecht (NL) Afstand: 225 Km

5

DE SCHAKEL ·

T.C. BREDANIA-FUN4BIKERS

MEI 2009 · NUMMER 1 · PAGINA 8


MEI 2009 Een nieuwe rubriek waarin gegrepen wordt uit oude en nostalgische schrijfsels van Henk Dirkx

Uit de oude doos van Henk TRAINEN

In alle fietsvakbladen kun je de laatste tijd schema’s vinden om je conditie te verhogen, of je voor te bereiden op een klassieker of een andere grote tocht. Er wordt dan wel van uit gegaan dat je veel en regelmatig tijd hebt om deze schema’s af te werken. De praktijk leert dat dat vaak niet goed mogelijk is. En er zijn verschillende oorzaken die deze noodzakelijke voorwaarde dwarsbomen. Zoals het weer, het werk, de partner, de andere hobby of de rest van de familie. Toch heb ik ontdekt dat als je een beetje streng kunt zijn voor jezelf, je toch wel wat aan een opbouw kunt doen. De navolgende manier is mij de afgelopen jaren goed bevallen. De DUURTRAINING bestaat dan uit het onregelmatig rijden van enkele grotere tochten, oplopend tot 150 kilometer. Hiernaast moet dan staan de aanvullende INTERVALTRAINING. Deze moet vaker gebeuren, maar kan ook even onderbroken worden, wat mij ook gebeurt als ik bijvoorbeeld een week nachtdienst heb. Deze INTERVALTRAINING heb ik in de navolgende speelse vorm gegoten. Hier volgt nu een beschrijving, hoe ik dat in de praktijk invul. Het is een ronde van ongeveer 60 kilometer met 6 viaducten die voor de intervalfunctie zorgen als je ze op een speciale manier gebruikt. Daar gaan we dan: Stad uit rijden naar Bavel. Viaduct oprijden met volle kracht, blijven zitten, en 2 tanden groter geschakeld dan je normaal reed. Hierna direct terugschakelen naar normaal verzet en rustig rijden naar volgend viaduct naar Ulvenhout. Hier weer zittend en 2 of 4 tanden groter volle kracht naar boven rijden. Weer terug schakelen en verder via de Fazanterie en de Royaaldreef en linksaf naar viaduct Eikberg. Zittend hard oprijden met 4 tanden

groter verzet. Vervolgens rechtsaf rustig met normaal verzet naar viaduct Leeuwerik, en weer met groot verzet (4 tanden groter) opvliegen. In de afzink al gauw linksaf via hondenpension Rimpelaar naar viaduct Molenschot. Vier tanden groter schakelen en uit de scherpe bocht met volle kracht, staande, naar boven knallen. Pfffffffff...... Na camping de Visvijver rechtsaf naar het bultje bij Gilze. dit ook weer staande op de trappers aanvallen met dat grote mes en hierna uitblazen. Nu volgt een verbindingsgedeelte-rustperiode dat kort is, via dorpskom Gilze en terug via de Chaamseweg, of wat langer via richting Alphen, recreatieterrein Het Zand, de Huisdreef en de Gilzerweg richting Gilze. Op dit langere stuk kun je ook nog op de voorkomende gedeeltes vals plat even intervallen maken van een halve minuut tot een volle minuut. Als je dan weer voor Gilze komt, ga je linksaf, en neem dezelfde weg terug over de 6 viaducten. Waarbij je de langere minder steile zittend oprijdt met 4 tanden groter verzet en de korte steile al staande op de trappers, dus "en danseuse" zoals de klimmers zeggen. Steeds geldt dat je na elke inspanning terugschakelt en rustig verder rijdt naar de volgende interval. Als je hierop je best doet, kom je gegarandeerd lekker moe thuis. Op deze manier heb ik mij kunnen voorbereiden, ondanks een tekort aan regelmaat en tijd, op TilffBastonge-Tilff, Amstel-Goldrace, Waalse Pijl en de basis gelegd voor de voorbereiding (en het rijden van) de Marmotte. Voor die laatste moet je echter wel nog 14 dagen vakantie uit kunnen trekken in de Alpen. Want op dat nivo is het nodig dat je al je talenten en mogelijkheden ten volle kunt gebruiken. Zo mensen, dat was weer een berg werk. Voor meer advies en eventueel begeleiding ben ik (onregelmatig ) beschikbaar. Veel succes, maar vooral veel fietsplezier en groeten van

Henk Dirkx


MEI 2009

KLIMMEN IN NEDERLAND In deze serie gaan we op zoek naar de meest interessante beklimmingen in Nederland. Sommige zijn welbekend, zelfs fameus. Andere klinken ons minder vanzelfsprekend in de oren. Altijd hebben ze een verhaal, waar een van onze clubleden iets over wil vertellen.

DE KEUTENBERG Hoogte: Hoogteverschil: Lengte: Gemiddeld: Steilste 300 meter:

141 meter 83 meter 1560 meter 5,3% 13,5%

(gegevens van heuvelsfietsen.nl)

Schin op Geul

omhoog, vastbesloten om op de fiets het einde te halen. Mijn tandwielen kraakten. Mijn stuur, waar ik hard aan trok, piepte ook van verzet tegen de abnormale krachten. Op mijn kleinste verzet van 42x18 – met een voorzienige geest net voor de tocht aan laten passen – kwam ik de eerste steilte door. Maar het bleef doorgaan. Als je al diep in het rood zit is ook het minder steile deel nog even erg. Twee andere clubleden moesten afstappen. Maar met enkel wilskracht nog kwam ik boven, uitgewoond maar voldaan.

Ik herinner me nog dat Marc riep: “Voorbij die bocht meteen naar je kleinste versnelling terugschakelen!” Maar ik was eigenlijk al gewaarschuwd. Een paar minuten eerder had ik al tegen een heuvel in de verte een stijgende sliert van fietsers gezien. En ik had mij mentaal ingesteld op de grootste klapper van de Amstel Gold Race van 2008. Kort voor de Cauberg, de finish, was het zover. Bijtend op de tanden begon ik eraan. Marc (Heijblom) danste omhoog. Voor mij was het pompen of verzuipen in de drukte. Scheldend op de ongelukkigen die moesten afstappen, maar niet netjes naar rechts gingen, slalomde ik langzaam

Eelco Schuring


MEI 2009

De Meditour met ‘maten’ Zaterdag 18 april 2009

Fietsen voor een 'goed doel' is altijd welkom. Alhoewel, lekker in bed blijven liggen en gewoon een bedrag op de bankrekening storten is natuurlijk nog makkelijker. Maar zo zit een toerfietser niet in elkaar. Daarom een verslag van vijf leden die 134 kilometer aflegden.

De Meditour is een uitgepijlde toertocht voorartsen, specialisten, apothekers, partners en maten. De opbrengst komt ten goede aan het Fonds Gehandicaptensport. Ad en Gerard hadden deze tocht vorig jaar gereden en hadden Henk, Ton en mij overtuigd om deel te nemen. Alleen Ton heeft enige affiniteit met de gezondheidszorg, tenzij mijn ziekenhuisbezoeken ook meetellen. Laten we het dus maar houden op fietsen met 'maten', want daar gaat het binnen Bredania om! We verzamelden bij huize Martens in Oosterhout. Onze gastheer Gerard zorgde voor de koffie en de verhalen kwamen al snel op gang. Van grappen en grollen tot de (bekende) palmares van Henk Boon. Tijd voor actie en dus werd er een wagenindeling gemaakt. Op naar de start in Tilburg. Aldaar waren er qua kleding grote verschillen. Ton had alle clubkleding aan terwijl anderen, waaronder ik, erop gokten dat het weldra lekker warm zou worden. Gelukkig kregen de optimisten gelijk. Het was een bijzonder mooie route (bijna alles liep) over goede wegen. Het is een kant van Brabant die wij niet veel zien tijdens de clubritten. De pijlen op de grond leidden ons van Tilburg naar, Oisterwijk, Liempde, Oirschot, Middelbeers en - als toetje - door de bossen van Hilvarenbeek terug naar Tilburg. Zelf vond ik het stuk bij Liempde erg mooi, een beetje Betuwe-achtig, door de vele boomgaarden. En alles

VERSLAG

ziet er nog mooier uit als de zon schijnt. Gebeurde er nog wat onderweg? Ja zeker! Los van een aantal keer dat Henk gewoon even niet de routepijltjes zag en rechtdoor denderde, moesten we zelf ook tweemaal even een stukje terug om de route op te pikken. Verder was de pauze gezellig en we kwamen met een aantal deelnemers in gesprek. Onderweg speelde de wind ons parten, al ben ik hier inmiddels weer aardig aan gewend als Zuid-Hollander. Eerder had ik het er over dat bijna alle wegen goed waren en dat er ook nog een toetje was. Gerard had ons al gewaarschuwd, maar ja wat moet je verwachten van een zeer oud en ongelijk bospad van 5 kilometer? Wat mij betreft een soort mini Parijs-Roubaix. Er waren diverse demarrages die vastliepen bij hoge hartslagen. Dus: Fun4bikers. Terug bij de start bleek er niks los gestuiterd van onze fietsen. Eenmaal binnen kregen we een consumptie en was er een lotterij. Ons goudhaantje Henk won mooie prijzen. Een binnenband, sportsokken en een nuttig boekje over giftige planten en insecten in Nederland, welke hij nu altijd op zak heeft! Het klink afgezaagd, maar ik hoop dat we deze tocht volgend jaar weer rijden en dan met meer leden. Het is gewoon een route die voor alle snelheden mogelijk is. En op het bospad aan het eind mag je het jezelf zo moeilijk maken als je zelf wenst, toch? Heren bedankt, ik vond het een geslaagde dag.

Mark Monteny


Redders in nood Wielrenners staan er bij normale stervelingen om bekend dat zij nogal horkerig met andere weggebruikers om kunnen gaan. Zo niet de leden van TC Bredania! Tijdens de paaseierentocht jongsleden versperde opeens een wildgebarend vrouwmens de weg. Erg blij was zij wanneer het gehele peloton direct in de remmen kneep, en haar aanhoorde over de calamiteit. Er was een auto totaal vastgelopen in een landweggetje, en ons werd gevraagd om hand en spandiensten te verlenen teneinde de betreffende auto weer in beweging te laten komen. ‘Ik had niet verwacht dat jullie zouden stoppen, meestal zijn wielrenners niet zo sociaal’, sprak zij nog op gedempte toon. Na het

MEI 2009

ZONDAGSRIT

aanhoren van de situatie klommen enkele leden direct van hun fiets om de gevraagde hulp te verlenen. Gelukkig was ik in de omstandigheid dat ik een fotocamera bij mij had, om één en ander om de gevoelige plaat vast te leggen. De betreffende auto werd door deze mannen hevig geduwd en getrokken, waarbij niet zuinig werd omgesprongen met krachttermen en spierkracht. Na enkele minuten werd hen duidelijk dat er geen verandering in de situatie kon worden gebracht en begaven deze mannen zich, uitvoerig bedankt door de slachtoffers van dit voorval, terug naar de fietsen. Uiteindelijk heeft ’t dus allemaal geen bal geholpen, maar…….. de intentie was zeer goed te noemen!

Bob van Vree

BIDONS

... voor slechts € 2,50

DE SCHAKEL ·

T.C. BREDANIA-FUN4BIKERS

MEI 2009 · NUMMER 1 · PAGINA 13


Onderweg in het peloton kijk ik vaak naar fietsen van anderen. Wie overigens niet? Ik kijk naar merken, onderdelen, vormgeving, de fiets in verhouding tot zijn of haar berijder. Maar het valt mij altijd meteen op, als het betreffende rijwiel niet goed onderhouden is. En dan bedoel ik, dat ik het direct zie, als het apparaat niet schoon is. Van nature ben ik een luilak. Ik heb geen zin in uren ingewikkeld onderhoud. Daarom heb ik altijd gezocht naar de eenvoudigste manier om mijn fiets goed schoon te krijgen. Want net als de meeste eigenaren van een mooie (lees: dure) racefiets wil ik pronken met een glimmend soepel lopend stuk mechaniek. Een blinkende cassette met een glimmende ketting betekent voor mij, dat de berijder trots is op zijn tweewieler.

MEI 2009

De wekelijkse schoonmaak ONDERHOUD behandelen, zijn er, voor weinig geld, speciale borsteltjes te koop bij de locale fietsenwinkel. een handig borsteltje voor de lastige plekken

Ter zake nu. Hoe krijg je dat voor elkaar? Heel simpel, is mijn antwoord. Ik zal mijn methode puntsgewijs uiteenzetten. Zet allereerst de fiets op een eenvoudige (reparatie) standaard, zodat het achterwiel vrij kan draaien, Dat maakt het gemakkelijk om te schakelen en de ketting op een ander tandwiel te leggen om zodoende alle tandwielen te kunnen bereiken. een eenvoudige reparatiestandaard

Bionet ontvetter Vervolgens neem je een milde, biologische ontvetter. Ik maak gebruik van een Bionet-product, dat in elke fietsenhandel verkrijgbaar is. Hiermee kun je alle vette onderdelen schoon krijgen. Het voordeel van dit spul boven (was)benzine, terpentine en dieselolie is, dat het niet zo agressief ontvettend is. Op sommige verborgen plekken moet namelijk vet blijven zitten, Het inwendige van een redelijk nieuwe ketting loopt zo minder gevaar. Giet een klein beetje ontvetter in een bakje. Neem nu een gewone verfkwast, liefst met wat langere haren, maar niet te slap, doop hem in de ontvetter en strijk ermee over alle vette, vieze delen van de fiets. Dan bedoel ik de ketting, tandwielen, (wieltjes van de) derailleur, etc. Met name op de ketting mag je lekker kwasten, een beetje afhankelijk natuurlijk van de graad van vervuiling. De tandwielen en de derailleur zijn ook van die plekken, waar vuil zich hecht aan olie en gaat aankoeken. Om moeilijk bereikbare plekken (grote tandwielen van de cassette) toch te kunnen

Voor de ketting zijn er ook speciale schoonmaakapparaatjes, waar je dezelfde ontvetter in doet. Deze zijn handig, als je snel even alleen de ketting wil schoonmaken. voor de ketting

Laat de ontvetter een paar minuten inwerken en spoel het ergste vuil er af met de tuinslang. Gebruik geen hogedrukspuit, als je lagers je lief zijn! Pak daarna een emmer met heet water en een scheutje afwasmiddel of autoshampoo en ga met een borstel met lange haren alles goed langs. Spoel daarna je tweewieler weer schoon met de tuinslang. Droog de buizen nu af met een doek, om kalkvlekken voor te zijn en laat de wind en de zon hun werk doen: drogen. Als de fiets nat in de schuur hangt, heb je kans op roest (tandwielen en ketting). Als de zaak droog is, kun je de ketting en andere bewegende delen licht inoliën, waarbij je overtollige olie meteen met een tissue dient weg te werken. Roestgevoelige onderdelen kun je nog even inspuiten met een siliconenspray. Met een half uurtje werk (boodschappen doen niet meegerekend) is je fiets weer brandschoon

E.S. Choon


Hond Haren, vier poten en een natte neus, gezegend met een band om de nek Reddeloos in ’t verkeer, overgeleverd aan zondagsrijders, lopend op ’t zwarte harde pek Plotsklaps, 23 millimeter in het vizier, Een potentieel einde van ieder dier Ach en wee, het is weer raak honden en wielrenners, soms loopt het . . . . . .

huisdichter Nuovo

Daar staan we dan, op een zondagmorgen…

MEI 2009


DE FIETS VAN…

MEI 2009

GELEZEN IN…

De Nederlandse Toppen top-40

NAAM Jan Dekkers HUIDIGE FIETS

Voor de echte cols moeten wielrenners niet in Nederland zijn. Maar enthousiaste sportievelingen kunnen in Nederland met veertig klimtrajecten toch hun borst nat maken. Het boek heeft de mooiste 'toppen' verzameld. De meeste zijn te vinden in Limburg, maar andere delen van het land kennen interessante toppen. Wat te denken van de Van Brienenoordbrug in Rotterdam. 'De Nederlandse toppen top-40' straalt een en al enthousiasme uit en is vlot en leesbaar geschreven. Veel (ex)-wielrenners als Adri van der Poel, Peter Winnen, Michael Boogerd en Johan van der Velde komen aan het woord over hun eigen ervaringen. Elke 'top' bevat een kaartje, een gedetailleerde beschrijving (wegdek, stijgingspercentage, verzetsuggestie) en er is (beperkte) ruimte voor eigen ervaringen. Het boek is prachtig vormgegeven in een eigen stijl met veel duotoon foto's van de locaties. De ervaringen van de renners maken het boek ook interessant voor liefhebbers die niet zelf op de fiets stappen. De Keutenberg in Wijlre (nummer 1) is met een stijgingspercentage van maximaal 22% ook niet voor iedereen weggelegd. Met register.

Een Cornelo

EERSTE FIETS Een zware veredelde mountainbike, maar ik heb snel daarna een racefiets gekocht.

CARBON, STAAL OF ALUMINIUM Carbon, een goede stijfheid en een laag gewicht.

CAMPAGNOLO OF SHIMANO? Campagnolo: goede kwaliteit, gebruiksvriendelijkheid, en het ziet er mooier uit.

KLIMGEIT, SPRINTER OF ALROUND Ik ben meer een fietser voor het vlakke terrein, met hier en daar een sprintje.

WAAROM WIELRENNEN Het is een verslaving, na 3 keer was ik echt verkocht. Het is gezellig en je ziet veel van de omgeving.

GROOTSTE HERINNERING De ‘Ride for the Roses’, 16000 fietsers voor een goed doel. Dat maakte veel indruk.

UITDAGING VOOR DE TOEKOMST Langere ritten rijden, zoals de Elfstedentocht.

GROOTSE HEKEL AAN Met stip op één: regen!

BANAAN OF MUESLIREEP Mueslireep. Stom hè, ik vind ’t gewoon lekker!

280 bladzijden prijs € 19,90 ISBN 978 90 388 9101 9 www.denederlandsetoppentop40.nl

CLUBBLAD VAN TOERFIETSCLUB T.C. BREDANIA-FUN4BIKERS

Recommend Documents