Beste collega's, Zoals jullie weten ben ik vorige week woensdag op non-actief gesteld, wat betekent dat ik mijn werkzaamheden niet meer mag uitvoeren. Daarom was dinsdag 21 september 2010 de laatste dag dat ik bij Easyapps werkzaam was. Tijdens het gesprek dat ik woensdag met Erik had, zijn mij verschillende dingen medegedeeld. Hieronder in het kort wat mij is verteld en daarna mijn woorden over hoe ik hier tegenaan kijk. 1. Tijdens de laatste projecten heb ik fouten gemaakt die het bedrijfsbelang hebben geschaad. a) In juni is er een fout gemaakt waardoor fotoruimte na een jaar niet automatisch werd stopgezet. Dit is na 1,5 maand ontdekt en het bedrijf heeft hierdoor financiële schade opgelopen. b) In het project van de Duitse versie van Hallo Buitenland (LowCalls) zaten tot twee keer toe fouten, pas de derde keer was het goed. c) Maandag 20 september 2010 heb ik iets aan de website toegevoegd, op eigen gelegenheid en zonder dat ook maar íémand daarvan op de hoogte was. Het was echt iets heel raars. 2. Mijn aanwezigheid is niet goed voor de werksfeer en mijn collega's lijden daaronder. 3. Door een fout van mij heeft één van mijn collega's een dag tot 23.00u doorgewerkt. 4. Mijn communicatie richting het management is niet goed. Dit heeft geleid tot een onhoudbare situatie.
Hierbij mijn opmerkingen over de bovenstaande punten. 1. a) Deze fout is inderdaad gemaakt. Tijdens de uitvoering van een project heb ik de functionaliteit uitgeschakeld in het dagelijkse onderhoudsscript dat fotoruimte beëindigt. Na afloop van het project ben ik dit vergeten weer in te schakelen. Volgens het management heeft dit geleid tot 15.000 euro aan misgelopen inkomsten. Op de vraag hoe tot dit bedrag is gekomen wordt geen duidelijk antwoord gegeven. Het kan uiteraard zo zijn, maar waarom die geheimzinnigheid. En was het niet zo dat gebruikers dikkere fotoalbums bestellen als er meer foto's beschikbaar zijn, waardoor er juist meer inkomsten worden gegenereerd? Ook vraag ik me af hoeveel van deze gebruikers na de 'extra 1,5 maand' de fotoruimte niet hebben verlengd en dat voor de 'extra 1,5 maand', dus na eigenlijke verloopdatum, wel gedaan zouden hebben. Als dat aantal (vrijwel) gelijk is, zie ik geen rede voor misgelopen inkomsten en zeker niet in de mate waarover wordt gesproken. Probeer het bovenstaande te begrijpen en oordeel zelf. b) In eerste instantie is er inderdaad iets fout gegaan, waardoor verkeerde prijzen en telefoonnummers op de website vermeld werden. De volgende dag kreeg ik de vraag om dit te herstellen. Uiteraard was ik bereid dit te doen, omdat het tot mijn werkzaamheden behoort, maar die middag had ik ook een sollicitatiegesprek. Dit gesprek was bekend bij het management. Op het moment dat mij dit probleem werd gemeld had ik nog +/- 20 minuten om het op te lossen. Ik vertelde dat het sollicitatiegesprek voor mijn belangrijker was. De datum en tijd van dit gesprek waren bekend bij het management, dus het kwam niet als een verrassing. Ik had beter na dit gesprek het probleem kunnen oplossen, dan was er alle tijd voor geweest. Toch wilde het management perse dat het direct werd opgelost, voordat ik naar de sollicitatie kon gaan. Ik had een probleem opgelost en de code 'live' gezet. Deze oplossing had echter een ander probleem veroorzaakt. Dit had ik niet gezien, omdat er geen tijd meer was om te testen. Later kreeg ik te horen dat het nog steeds niet goed is en dat voor de derde keer. Dat er een fout is gemaakt klopt en dat er twee keer een fout is gemaakt klopt ook, maar alles is in een perspectief te plaatsen. Bekijk de omstandigheden en oordeel zelf. c) Dit bleek later niet iets te zijn waar totaal niemand iets vanaf wist, maar een bestand voor een Google Adsense project dat te vroeg op de website terecht was gekomen. In mijn laatste week heb ik me bezig gehouden met enkele kleine projecten die zonder veel moeite in 1 of 2 dagen gerealiseerd konden worden. Toch, door ontbrekende informatie vanuit een externe partij was het niet mogelijk een van deze projecten af te ronden en voor een ander project was ook nog feedback nodig. Gezien de korte doorlooptijd van deze projecten (voor zover het al projecten te noemen zijn) heb ik dit gedaan in de branche 'quickwins', dat we altijd gebruiken voor kleine wijzigingen. Helaas zijn de projecten door deze uitloop achteraf gezien niet geschikt geweest voor 'quickwins'. Als we alles vooraf weten? Dat zou het leven een stuk simpeler maken. Omdat in 'quickwins' ook andere dingen zijn gedaan, zijn enkele zaken door elkaar gelopen. Daardoor is ook een bestand dat betrekking had op het Google Adsense project op de 'live-website' terecht gekomen, waardoor de fotopagina in de dagboeken niet goed werkte. Natuurlijk is het niet goed als dit gebeurt, maar zulke fouten worden vaker gemaakt en door iedere programmeur. In dit geval wordt er naar mijn mening een vergrootglas overheen gelegd, er zijn immers argumenten nodig om mij naar huis te sturen. Bekijk de situatie en oordeel zelf. Zijn deze situaties genoeg rede om te spreken over verantwoordelijkheden die niet worden genomen of om te spreken over beschadiging van het bedrijfsbelang? Ik denk van niet. Ik denk dat het management mij om een andere rede naar huis heeft gestuurd, maar dat alleen díé rede niet rechtsgeldig is. Daarom is er gezocht naar meer dingen, waaronder het bovenstaande. Met een vergrootglas erbij lijkt het heel wat, maar ik denk dat een rechter het onderuit haalt. Verderop in deze brief meer hierover.
2. a) Volgens het management heeft iedere collega last van mijn aanwezigheid en verpest dit de werksfeer. Mijn collega's van de laatste tijd heb ik hier anders niet over gehoord. Alleen met Kai heb ik wel eens over dit onderwerp gesproken. Het is ook vooral zijn werk dat volgens het management hieronder lijdt. Ik weet niet precies welke basis deze mededeling heeft. Ik kan me er wel enigszins iets bij voorstellen, maar dat is dan niet in de mate die gesuggereerd wordt. Dus de vraag is, hoe erg wordt dit onder een vergrootglas gelegd. Er zijn momenten waarop ik geconcentreerd aan het werk ben en waarbij het vervelend is om te worden afgeleid. Hierover hebben we meerdere malen gesproken, maar toch blijft het vanuit het management moeilijk de houding in deze te veranderen. Het is zo dat ik op dit soort momenten misschien wat heftig reageer. Dit komt echter deels omdat er vele malen gesproken is over dit onderwerp, maar er geen of nauwelijks gehoor aan wordt gegeven. Maar afgezien van dat heb ik de afgelopen tijd mijn houding hierin, mijn inziens, veranderd. In plaats van te zeggen dat het beter is om het huidige punt af te ronden of op een geërgerde manier te reageren, was mijn reactie rustig en dacht ik voor mezelf: “ik doe het nu maar direct, ook al kost het een kwartier om weer in het andere werk te duiken, dan is er in ieder geval geen discussie”. Dus ik kan me niet indenken dat dit nu ineens een rede is voor een 'onhoudbare situatie'. b) Afgelopen maandag stelde ik de vraag of er voor mij voor de komende weken nog leuke projecten op de planning staan, in plaats van advertentie- en partneropdrachten of het werken aan groep nummer 10. Om het anders te zeggen; ik herken de werkzaamheden van de laatste maanden niet in de werkzaamheden van de 2-2,5 jaar ervoor. Toen waren we bezig om leuke dingen te maken: Google Maps, meerdere reizen, privé berichten, reisvrienden, albums, weerberichten en nog veel meer. De laatste tijd bestaat het werk voornamelijk uit projecten met een commerciële achtergrond, in plaats van projecten met een functionele achtergrond. Dit geldt natuurlijk niet voor het project 'nieuwe website', maar hier heb ik door mijn aangekondigde wens om weer in Den Haag te gaan werken niet aan gewerkt. De manier waarop ik de onvrede over mijn werk mededeelde had anders gekund. We hadden hiervoor om tafel kunnen gaan zitten om het te bespreken. Maar soms gebeurt het nou eenmaal dat zoiets 'op de werkvloer' gezegd wordt in plaats van aan een vergadertafel. Als ik ontevreden ben over mijn werk en ik maak hier melding van, is dat voor mij nog geen rede om te spreken over een onhoudbare situatie. En ook valt er naar mijn idee dan niet te spreken over een collega in een moeilijke situatie plaatsen. Ook al is het werk waar ik niet over te spreken ben, het hoort tot mijn werkzaamheden en ik voer deze dan ook uit. c) In bovenstaande punten zie ik geen redenen om te spreken over een onmogelijke situatie voor mijn collega's. Hooguit een op dat moment ongewenste situatie voor één collega, waar over te spreken valt. Wel heb ik de afgelopen 2 weken het management in de ochtend bij binnenkomst en in de middag bij het opruimen geen gedag gezegd, omdat ik nogal zat met bepaalde dingen. Welke zaken dit zijn komt verderop in deze brief. Dit kun je afkeuren, maar je kunt jezelf ook de vraag stellen of het goed is zoals het management zich richting mij gedraagt. Ze communiceren wel en zeggen allerlei dingen tijdens gesprekken, maar achteraf blijkt het heel anders in elkaar te zitten. Dan kun je in mijn ogen net zo goed niks zeggen. 3. De betreffende collega weet niks van overwerken tot elf uur in de avond. 'Hoogstens tot elf uur in de middag', werd als grap gezegd. Toch was het management hier stellig van overtuigd. Ook na een paar keer te hebben gevraagd 'elf uur in de avond?', was de reactie 'ja, elf uur in de avond'. Was ook hier weer een vergrootglas nodig om een non-argument nog een beetje inhoud te geven? Als een collega overwerkt om een fout van iemand anders te herstellen is dat natuurlijk een vervelende situatie, maar dit hoeft niet op een sterk overdreven manier verteld te worden.
Hieronder de zaken die voor mijn gevoell niet goed zitten en waar mijn ontevredenheid mede op gebaseerd is. •
Eerder dit jaar is geprobeerd 2,5 vrije dag van mij af te nemen. Ik werk 36 uur per week, wat neerkomt op 4,5 dag op basis van full time. Een vrije week 'kost' dan 4,5 dag en niet 5 dagen, zoals het management suggereerde. Na een gesprek van bijna drie kwartier werd mijn uitleg over dit soort berekeningen pas begrepen. Ik betwijfel of het voor het management echt onduidelijk was of dat er een spelletje werd gespeeld, omdat het zich had vergist in het aantal vrije dagen vanuit mijn contract. Dat zijn er 22,5 op basis van 36 uur, wat neerkomt op 25 dagen op basis van 40 uur. Van collega's begreep ik dat zij er 21 of 22 hebben op basis van 40 uur. Over gelijke behandeling gesproken, waar het management zo graag over spreekt.
•
Het management maakt afspraken die naar eigen zeggen ook voor hunzelf gelden, maar houdt zich er vervolgens niet aan. ◦ Een goed voorbeeld hiervan is de voordeur. Er is al eens een jas van een collega gestolen, omdat het voor een onbevoegd persoon makkelijk is om naar binnen te komen. Hierna is afgesproken de deur niet meer een paar uur per dag open te zetten. De verhuurder van het pand heeft het management hier ook al eens op aangesproken. Toch slaan de deuren regelmatig dicht, omdat zowel aan de voor- als de achterkant een deur open staat. ◦ Enige tijd geleden is afgesproken om geen privé-gesprekken te voeren via de telefoon, wat naar eigen eigen zeggen ook voor het management geldt. Nog dezelfde dag had Erik privé bezoek en was daar een half uur mee in gesprek. Het was weliswaar geen telefoongesprek, maar wel een privé gesprek. Het zijn geen enorme vergrijpen, maar het geeft wel aan hoe het management omgaat met afspraken.
•
Vorige week vrijdag werd mij gevraagd iets aan te passen aan de website. Ik gaf aan dat ik (zoals afgesproken) bijna aan het einde van mijn werkdag was. Mijn mededeling werd door het management echter opgevat als dat ik op dat moment zelf bepaalde hoe laat ik vrij was. Na overdreven reacties en ononderbouwde punten nu ook ruime interpretaties. Op die manier kan ik ook 'argumenten maken' om iemand naar huis te sturen.
•
Enkele keren heb ik voorgesteld om een tester in dienst te nemen, om projecten echt goed te kunnen testen. Dit werd als niet nodig ervaren, omdat we zelf ook kunnen testen. Bij meerdere projecten is toch wel gebleken dat we dat zelf niet op een goed niveau kunnen en dat projecten te snel op de website worden gepubliceerd. Als dit wordt aangegeven komt er nogal eens een reactie zoals 'het is de verantwoordelijkheid van de programmeur dat het goed gemaakt is'. Een nogal makkelijk argument om verantwoordelijk op één persoon af te schuiven in plaats van het 50-50 te maken. Natuurlijk heeft een programmeur verantwoordelijkheid, dat lijkt me duidelijk. Maar als na een testperiode wordt aangegeven dat het project 'goed is' en er blijken later fouten in te zitten is het erg makkelijk om alleen de programmeur hierop te wijzen, als door de programmeur wordt aangegeven dat de fout tijdens een goede testperiode gevonden had kunnen worden. Ik bedoel hier niet mee 'doe het op mijn manier', maar wel dat er soms verkeerde keuzes worden gemaakt en de verantwoordelijkheden vervolgens bij iemand anders worden gelegd.
•
De internetverbinding is de afgelopen 1,5 jaar vaak niet in orde geweest. Vooral thuiswerken ging op sommige momenten moeizaam. Soms kon ik vanaf huis helemaal niet werken, omdat de verbinding in Utrecht bomvol zat. Hier is tot vandaag nog steeds niks aan veranderd.
•
Het management heeft een grote verantwoordelijkheid binnen het bedrijf. Het goed om gaan met veiligheidsaspecten is er één van. ◦ Voor het opslaan van wachtwoorden gebruiken we het programma KeePass. Hierin kunnen wachtwoorden op een veilige manier worden bewaard. Het management slaat belangrijke wachtwoorden echter op in de browser, wat voor het betreffende wachtwoord (team-pagina) zeer sterk af te raden is. Hoeveel schade zal het bedrijf worden aangedaan als dit wachtwoord wordt onderschept door een virus? Wat zal er gebeuren als de laptop in handen van onbevoegde personen valt? Ik denk dat de schade niet te overzien is. Er is tot dit moment nog niks fout gegaan op dit punt, maar dat is geen rede om er op deze manier mee om te gaan. Een schadeverzekering voor een huis sluit je ook niet af omdat er dagelijks schade ontstaan, maar om een vorm van zekerheid te hebben als er daadwerkelijk iets gebeurt. Natuurlijk bepaalt het management hoe er met deze situaties wordt omgegaan, maar ik wordt door he management gewezen op verantwoordelijkheden, terwijl het er zelf niet mee om kan gaan. Een rare situatie. ◦ Het management heeft zo'n 3 weken geleden met een account op het netwerk ingelogd dat toegang heeft tot bestanden op het netwerk, waaronder PRD en MPR. Hierop staan belangrijke en misschien ook wel vertrouwelijke documenten. Na het gebruik is dit account niet uitgelogd. De volgende ochtend (en zelfs ook de ochtend daarna) was deze pc nog ingelogd met beide monitoren aan! Een onbevoegd persoon had (bijvoorbeeld in de avond of nacht) alleen maar de muis te hoeven bedienen om kwaad te kunnen doen. Toen ik hierover melding maakte werd er nogal laconiek gereageerd: 'log maar uit'. Hoe spreekt het management ook alweer over het niet nemen van verantwoordelijkheden en het toebrengen van schade aan het bedrijf?
•
De salarisbetaling was in Delft altijd op de 20e van de maand. Sinds de verhuizing naar Utrecht is dit de 25e geworden. Volgens het management zoals in het contract is afgesproken. In mijn contract staat hier echter niks over vermeld. De verplaatsing van deze datum vind ik ook niet zo'n probleem, maar als er de 25e wordt afgesproken verwacht ik mijn salaris op de 25e en niet op de 26 of zelfs 27e dag van de maand. Het wordt ook niet geaccepteerd als ik zonder rede 2 dagen later klaar ben met een project. Dit is meer dan één keer voorgekomen.
•
Het vergoeden van reiskosten gaat niet bepaald op een gebruikelijke manier. Bij de meeste bedrijven krijgen werknemers bijvoorbeeld een maand- of jaarkaart voor het openbaar vervoer of wordt er een vast bedrag per maand vastgesteld; bijvoorbeeld het aantal werkdagen per maand x de prijs van de reis. De afgelopen 1,5 jaar heb ik de kosten van iedere reis voorgeschoten. Een maand- of jaar abonnement was voor het management geen optie. Een retour Den Haag CS – Utrecht CS kost 18,90 euro, wat neerkomt op ruim 75 euro per week.
•
Het management wilde mij een brief laten ondertekenen waarin ik bevestig dat ik na 31 oktober 2010 niet meer werkzaam ben voor Easyapps B.V. In mijn contract staat echter dat het bij rechtswege eindigt op 31 oktober. Omdat ik de extra brief overbodig vond en het een indruk wekt dat ik weg wil, heb ik deze niet ondertekend. Vanuit het management werd gezegd dat zo'n brief gebruikelijk is voor iemand die zijn contract opzegt. Ik heb echter niks opgezegd, maar aangegeven dat ik vanaf november weer dichterbij huis wil gaan werken. Ook dit wordt aangegrepen om een en ander kracht bij te zetten.
•
Als het niet lukt om voor het einde van mijn arbeidsovereenkomst ander werk te vinden wil ik natuurlijk niet werkloos thuis zitten. Daarom heb ik verzocht om het contract, voor de tijd dat het nodig is, te verlengen. Volgens het management is dat niet mogelijk, omdat er een weg is ingeslagen waardoor er 2 back-end programmeurs en 1 front-end programmeur nodig zijn. Dat is een argument wat ik kan begrijpen. Ik voegde er echter aan toe dat het tijdelijk is en dat de extra capaciteit misschien wel gewenst is. Omdat ik al drie keer een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd heb gehad, was ook dat een rede dat het contract niet verlengd kon worden. De wet zegt namelijk dat een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd maximaal twee keer en maximaal tot een periode van drie jaar kan worden verlengd. Daarom stelde ik voor om een vast contract af te spreken, met een opzegtermijn van een maand. Een opzegtermijn van een maand is in dit geval ook gebruikelijk, omdat ik minder dan 5 jaar werkzaam ben voor Easyapps. Door het management werd niet gezegd 'we kunnen dit niet doen, omdat tijdelijk in dit geval niet tijdelijk is, maar misschien wel een jaar kan duren'. In dat geval had ik het een eerlijk antwoord gevonden en had ik er niks op aan te merken. In plaats daarvan werd gezegd dat dit geen mogelijkheid was, omdat dat te veel gedoe oplevert met het ontbinden van het contract, zoals het aanvragen van een ontslagvergunning. Een ontslagvergunning is echter niet nodig bij 'wederzijds goedvinden'. De wet zegt daarover 'U heeft bij deze vorm van ontslag geen toestemming nodig van UWV WERKbedrijf of de kantonrechter'. Het volgende argument om geen 'tijdelijk vastcontract' af te spreken was een financiële rede. Een financiële rede, waar heb ik dat eerder gehoord. Is het misschien zo dat er over financiën wordt gesproken, als de andere argumenten op zijn? Er is namelijk niemand buiten het management met inzicht in de cijfers. Het enige dat we te horen krijgen is dat er bijvoorbeeld 10% meer albums zijn verkocht dan in dezelfde periode een jaar geleden. Dat is alleen nogal niks zeggend als er geen andere cijfers bij worden gegeven. Het is natuurlijk wel makkelijk om argumenten te geven, waar geen weerwoord voor is. Maar of het een eerlijke manier is, ik betwijfel het. Of is het zo dat de echte rede niet genoemd wordt? Aan het einde van het gesprek werd namelijk verteld dat het management 'met alle liefde' het contract zou verlengen, maar dat het financieel niet mogelijk is. Tijdens het gesprek van afgelopen woensdag kreeg ik te horen dat er 'al langer' werd gedacht aan het op non-actief stellen van mijn functie. Was die gedachte er toevallig ook al toen we spraken over deze contractverlenging? Zo ja, waarom wordt er dan gesproken over 'met alle liefde'? Benoem de dingen gewoon zoals ze zijn en draai er niet omheen. In mijn ogen is het management niet eerlijk.
Naast het bovenstaande vraag ik me af of de op non-actiefstelling wel rechtsgeldig is. “Voor een rechtsgeldige non-actiefstelling is essentieel dat deze een tijdelijk karakter draagt. Gedurende de periode dat de werknemer op non-actief is gesteld dient de werkgever een onderzoek op te starten naar de vermeende feiten danwel een ontslagvergunning voor de betrokken medewerker aan te vragen bij UWV werkbedrijf. “ Omdat mijn non-actiefstelling duurt tot het dienstverband is geëindigd, is er geen sprake van een tijdelijk karakter. Ook is er geen onderzoek, naar wat dan ook, aan de gang. En “Ook dient de werkgever zich te houden aan de beginselen van “goed werkgeverschap”, zoals de verplichting om de werknemer eerst de gelegenheid te geven zich tegen de maatregel te verweren, voordat deze wordt genomen.“. Hiervan is totaal geen sprake geweest. Ik heb geen gelegenheid gekregen om mezelf te verweren. Het gesprek dat ik met Erik had was eenrichtingsverkeer. Erik deed mij mededelingen en ik had daar maar mee in te stemmen. Ook was de keuze al gemaakt voordat het gesprek was gevoerd. Dat leid ik af uit de afsluiting van mijn Easyapps e-mailadres en de blokkade van mijn IP adres tot het bedrijfsnetwerk, op de dinsdag ervoor. Ook is een op non-actiefstelling pas geldig als dit schriftelijk is medegedeeld. Ik mocht echter direct na het gesprek de werkvloer niet meer betreden. Verder heeft de wet nog meer verplichtingen gesteld op het gebied van het op non-actief stellen van een medewerker. De formuleringen van het management in combinatie met de overdreven beredeneringen geven de indruk dat deze situatie rechtsgeldig is. Een voorbeeld hiervan is dat een medewerker op non-actief mag worden gesteld dat er een onwerkbare situatie is ontstaan. De vraag is wel of er daadwerkelijk een onwerkbare situatie is ontstaan. Zoals ik eerder in deze brief heb beschreven denk ik dat dat niet zo is. Het management wijst mij op verplichtingen die ik nu nog heb, maar zelf houdt het zich niet aan de wet. Hoe krom kan het zijn. Om deze redenen kan ik er een juridische zaak van maken, maar dit doe ik niet. Ik vind het wel prettig om 5 weken thuis te zitten met doorbetaling van mijn salaris. Dan heb ik ook alle tijd om te solliciteren. Ik hoop dat bovenstaande tekst enige duidelijkheid heeft gegeven. Het is goed om een verhaal van beide kanten te horen: hoor en wederhoor. Pas dan kun je een goede mening vormen. Dan nog een tip: laat op geen enkele manier aan je werkgever blijken dat je op zoek bent naar ander werk, voordat je dat ook daadwerkelijk hebt gevonden. En teken een vast contract in plaats van een tijdelijk contract. Een vast contract geeft veel meer zekerheid. Dit zijn in ieder geval punten waarvan ik heb geleerd. Als ik een vast contract had gehad, had ik in ieder geval werk totdat ik iets anders heb gevonden. Nu is het maar de vraag of ik op 1 november een andere baan heb. Als laatste wil ik nog kwijt dat ik de samenwerking met jullie als prettig heb ervaren. Ik hoop dat dit wederzijds is.
Edwin
