Kruiden / Hahnemann (H) / Bloedzuivering / Archimedes-Alzheimer Heb vanwege invaliditeit geen toegang meer tot bronnenmateriaal en heb grote moeite met schrijven; u moet dus van het volgende de grote lijn zien.
In de tijd van Hahnemann (H) werden er veel kruiden gebruikt want er was niets anders. Het valt al meteen op zoveel smaken als er waren. Bijvoorbeeld de giftigen met hun sterke werking waren duidelijk maar ook een heel stel zoals de thee etcetera die een zwakke werking hadden. Hoe kan dat?! Het valt al op dat in de dikke kruidenencyclopedie bijna alle kruiden een veelzijdige werking hebben, een soort Haarlemmer Olie, en er maar weinig kruiden zijn met een specifieke werking.
Dit kan verklaard worden dat ze toegepast werden dwars door Yang/Yin-tijd heen, maar er is meer. Tot op heden is het alkalische milieu van de mond met speeksel altijd uitgelegd als het maagzuur neutraliserende middel. Wij vinden dit te kort door de bocht namelijk dat een beetje base al het maagzuur zou kunnen neutraliseren. De eigenschappen van de kruiden zijn langs empirische weg verkregen en komen niet zomaar achter een lantaarnpaal vandaan en evenmin hing er aan die struik een fluitketel met heet water om er thee van te zetten. Het is duidelijk. Vroeger waren er veel zwervers langs de weg die om de honger te stillen een handvol kruid namen en het gingen pruimen en als we als voorbeeld kamille nemen merkten ze dat de zweren in hun mond verdwenen etcetera. Idem dito met de gewone huisthee dat volgens Van den Burg een prima bloedzuiveringsmiddel is en dat op dezelfde maniet ontdekt moet zijn.
Maar waar komen dan die theeën, tincturen vandaan?! In die vroegere kastenmaatschappij gingen de deftige meneren en mevrouwen niet de hele dag met een pruim in de mond lopen. Om het ZIJN er uit te halen werden er volgens de Paracelsusmethode tincturen van gemaakt en volgens de goedkopere methode thee van getrokken. De goegemeente moet in de gaten gekregen hebben dat het pruimresultaat een stuk beter was dan de thee en wij nemen als voorbeeld KAMILLE. Tot op de dag van vandaag moet de kamillethee zo heet mogelijk in de mond gespoeld worden. Van acupunctuur wist men niets af, maar de achterliggende gedachte dat het warmtetransport het lichaam in , meteen het ZIJN ging meenemen, is zo gek nog niet, Echter, als de temperatuur gemiddeld raakt was het uit met de pret, kortom, het gebeuren was veel te kort.
H., een intelligent man moet dit onderkend hebben en constateerde dat het verschil zat in het urenlange kauwen, het stelselmatig verdunnen met speeksel en de malende kaken het ZIJN er uit trokken; kortom, hij ontdekte het POTENTIËREN.
In die tijd werd je voor het minste geringste aangezien voor “van de duivel” en als kind van zijn tijd hield hij de logica van zijn ontdekking voor zich. Het Evangelische Onbenul is er altijd al geweest.
H. had de ballen verstand van acupunctuur maar hij kwam goed weg omdat in zijn tijd de mensen nog geen opgelapt gebit hadden dat als focaal-toxische belasting kon optreden.
Wij zijn destijds bezig geweest met het traceren van kruiden als anti-frekwentie (a.f.) voor een bepaalde ziekte en zijn er mee gestopt, want ook al hadden wij het gevonden, het kruid had niet of nauwelijks werking.
Probleem: hoe ONTKETEN je de krachten in het kruid.
Wij hebben het nu gevonden. Tijdens het malen en verdunnen (≈ potentiëren) van het kruid gaan de vrijkomende frekwenties via de a-kaakmeetpunten als YANG het acusysteem in en het speeksel met de kruidmaterie via de maag als YIN het lichaam in. Waar de Yang-sturing het nodig vindt is er Yin om op te treden. Wij hadden dit ook uit de pruimtabak kunnen afleiden. Tabak is een kalirover en wij hebben nog nooit vernomen dat bij miljoenen pruimers t.g.v. teveel kali de kpziekte uitgebroken is wat eigenlijk zou moeten. De in de mond gepotentiëerde kali gaat dus het acusysteem in dat er voor zorgt dat teveel aan kali uit het lichaam verdwijnt. Om aan het idiote Duitsland van zijn tijd het hoofd te bieden, heeft H. dus een uniforme bereidingswijze bedacht.
De konsequenties voor de therapie inzake het potentiëren zijn dus via homeopathie en de EAV voor het nauwkeurig vaststellen er van opgelost; wat overblijft is het volgende.
Bij inspuiten van de getraceerde homeopathische nosoden zou het goed zijn om tegelijkertijd de thee/tinctuur (YIN) van het kruid te drinken. Op de plek van het euvel heeft het acusysteem dan “vlees” om op te werken.
Op het eind van zijn leven gebruikte H. enorm hoge potenties en dit wordt vergoelijkend afgedaan als de gril van een oude man. Dit is onjuist; hij moet in zijn lange leven gemerkt hebben dat als je voor een kwaal bijvoorbeeld D6 toepaste, dat er soms een aandoening ontstond waar je van hetzelfde een D30 nodig had.
In vroegere tijden was er in Alkmaar een therapeut genaamd Bontekoe, die theedokter genoemd werd omdat hij alleen met thee werkte, en als zodanig een zekere vermaardheid bezat. Het kunstje van thee zetten kende in die tijd ook iedereen en daar hadden ze B. niet voor nodig; er moet dus meer geweest zijn. In die tijd moest thee met de zeilvaart aangevoerd worden en was dus een kostbaar goedje. Men zal dus na het 1e en 2e zetsel de theebladeren niet weggegooid hebben maar ze zijn gaan pruimen (waarom niet?!) En B. zal de positieve resultaten opgemerkt hebben. Hij zal die waarneming vanwege neringziekte aangevuld hebben met hocuspocus, Jan Klaassen of de heilige eik in het Heilooërbos en na zijn dood is het in onbruik geraakt. Wat was er aan de hand? Wij weten van Van den Burg dat thee een BLOEDZUIVERINGSMIDDEL is en dit woord spreekt voor zich. De aanname dat enkel de nieren en de lever het bloed zuiveren vinden wij te kort door de bocht. De theedeeltjes moeten beschouwd worden als poreus, semi-permeabel; zo niet dan was de theestruik niet boven de grond uitgekomen. Het verschijnsel OSMOSE tussen de troep in het bloed en het theedeeltje kan dus niet uitgesloten worden.
WAAR HET EEN ZIT KAN HET ANDERE NIET ZITTEN. Vanwege deze natuurwet wordt de troep dus ingenomen door bloed; kortom een betere DOORBLOEDING en daar kunnen ook de regulieren niets op tegen hebben. In de tijd van B. waren er nog geen gepotentiëerde theenosoden en EAV-apparatuur en hij moest ze dus urenlang laten malen met de kaken; beter is er niet. Het acusysteem pikte op wat het ter plaatse nodig had en stuurde vervolgens de YIN aan.
Hiermee is het belang van BLOEDZUIVERINGSMIDDELEN aangetoond zij het dat er lang niet uitgehaald wordt wat er in zit. In dit verband brengen wij onder uw aandacht het verschijnsel toxinen en het lichaam dat anti-toxinen vormt. Als nu bijvoorbeeld het lek van de ziekte boven is en de virussen vernietigd zijn blijven de anti-toxinen over want dat zijn lichaamseigen eiwitten die door het lichaam niet herkend worden en zich dan toxisch gaan opstellen zodat bijvoorbeeld na een griep men zich wekenlang gammel kan voelen..
Een goed BLOEDZUIVERINGSMIDDEL absorbeert deze troep en men voelt zich na enige dagen weer als vanouds. In een tijd zonder sociale wetgeving en zware lichamelijke arbeid was dit bijna van levensbelang.
B. kwam in die tijd goed weg want een focaal-toxische belasting t.g.v. een opgelapt gebit bestond toen nog niet. In die tijd werd op de kermis met groot geweld een gebitselement getrokken en de wond met een gloeiend stuk ijzer dichtgebrand. Hoe barbaars dit ook klinkt, het volgende was aan de hand. Littekenweefsel kan soms zo sterk zijn dat je er een naald krom op duwt en in een EAV-meting is dit eenvoudig traceerbaar. Het eigenaardige is dat bij brandwonden de EAV-metingen niet beïnvloed worden en er dus geen blokkades ontstaan. De oplossing is dus het gebitselement trekken en flink laten bloeden; daarna het gat dicht branden met harde laser. Mocht er al littekenweefsel in het voormalige wortelkanaal zitten, dan dit uitboren en vervolgens de boel met harde laser dichtbranden.
Zo komen wij ook uit op de NEURAL-therapie. Het bleek dat na 6 of 7 IMPLETOL-spuiten de symptomen steeds maar recidiveerden en wij konden niet aan een harde laser komen. Wij hebben toen een soldeerbout gekocht, verhit en op het litteken gezet en dat weggebrand. Dit werkte prima. De IMPLEMENTOL is een plaatselijke verdoving en een litteken is gevoelloos. Neural-therapie heeft dus niets met NEURAL maar alles met een HOMEOPATISCHE reactie in het litteken te maken.
Wij maken nu een uitstapje naar de Wet van Archimedis. A .vond dus dat de opwaartse kracht gelijk is aan het verplaatste water en zo kom je meteen al op de vraag: waar komt die OPWAARTSE KRACHT opeens vandaan want wij hebben al een zwaartekracht! Was er bij A. dus sprake van water dat over de rand van het bad liep, echter de boten die varen op de Pacific hebben ook waterverplaatsing die aan de rand van de Pacific onmeetbaar is, maar zij zinken niet.. De zgn. wetenschappelijke verklaring hiervoor vinden wij onvoldoende, want wat is er aan de hand? De ELLIPTICA geeft het antwoord. De à la moment werkende WDVM streeft naar een BOL op het moment dat er een hiaat gemaakt wordt en streeft er dus naar het gat te dichten door het water omhoog te duwen, maar daar zit het schip waarop de zwaartekracht werkt. Daar komt dus de opwaartse kracht vandaan en wij stellen vast dat de WVDM een verfijnd mechanisme is. ALLES HEEFT EEN UITSTRALING.
Wij komen dus met dit A. verhaal om het volgende plausibel te maken. Er wordt tot op de dag van vandaag gesteld dat als je ziek bent het plantje voor je genezing in de tuin groeit mits het zaad in de grond zit want waar niet is verliest de keizer zijn recht. De WVDM-bol van de mens heeft een hiaat en de bol van het kruid past daar precies in en wordt a.h.w. erin gezogen en het zaad wordt de grond uit getrokken. Wij hebben dit meegemaakt. Een huurder kwam in de herfst in een woning met een grote lap bijna kale tuin. Het volgende voorjaar stond die tuin vol met Stinkende Gouwe en de vorige bewoner keek zijn ogen uit. De huurder heeft het later na ±20 leverreinigingen van Clark bij de dood af gehaald.. Momenteel hebben wij in Nederland het probleem van de duizenden mensen met Alzheimer die in verzorgingshuizen op hun eindje zitten te wachten. Enige jaren geleden zagen wij op de tv een film over een jonge vrouw (±35) die in een boerderij op de grens van noord-Friesland/Groningen haar moeder met Alzheimer verzorgde. Wij zagen dus hoe zij haar moeder in de rolstoel het weiland inreed dat vol stond met Mariadistel. Hoe krakkemikkig het met de linkerhand ook gaat, hebben wij geprobeerd de frekwenties van Mariadistel en Alzheimer te traceren. Wie schetst onze verbazing dat zowel in Yang- als in Yintijd, Groot P en Klein P, de ene frekwentie de antifrekwentie (a.f.) was van de andere.
Het is duidelijk: Thee zetten van de Mariadistel voor de Yin. EAV-tracering voor de Yang. Het ontketenen van de Yang door 500 à 1000x versterking via Mora op de a-punten van de vaatsclerose zoals die in de EAV gegeven worden. En niet in de laatste plaats een pruim van Mariadistel urenlang kauwen. Zeg maar tegen de buren dat het kauwgum is. Onverkort geldt natuurlijk dat er naar blokkades gezocht moet worden; men bestudere deze website.
