nummer 270 18 oktober 2015
Allerzielen 2015
Adressenlijst Locatie H. Willibrordus Kerkgebouw: Willibrorduskerk, Westerweg 265, Heiloo Locatiesecretariaat: Willibrordushuis Westerweg 267, 1852 AG Heiloo tel: 072 – 533 0906 openingstijden: maandag t/m vrijdag tussen 09.30 en 11.30 uur maandag speciaal voor kerkhofbeheer vrijdag speciaal voor opgeven intenties e-mail:
[email protected] website: www.willibrorduskerk-heiloo.nl banknummer: NL55 INGB 0000 278099 Parochiebestuur: voorzitter: dhr. M.G.M. den Blanken Limmer Laen 1, tel: 533 1534 secretaris: dhr.C.v.Went, Pr. Beatrixlaan 69,EgmHoef,tel: 506 5249 penningmeester: dhr. K.F.M. Hennekens, Zeeweg 43, tel: 532 0891 Pastor: dhr. H.G.I. Helsloot, pr. Willibrordushuis, Westerweg 267, 1852 AG Heiloo, tel: 532 4142 e-mail:
[email protected] privé: Raadhuisweg 1, 1851 JA Heiloo, tel: 532 3860 Pastor Limmen: dhr. J.H. Olling tel: 072 - 505 1275 Pastor Akersloot: dhr. H.J. Hudepohl tel: 0251 - 31 2228 Pastor Egmonden: dhr. A.M.M Overmars, pr. tel: 06 28963045 Parochiecoördinator: mw. M.Hoetjes, p/a Westerweg 267, 1852 AG Heiloo, tel: 533 0906 e-mail:
[email protected] Financiële administratie: mw. A. Wiebering, p/a Westerweg 267,1852 AG Heiloo, tel:533 0906 e-mail:
[email protected] Aktie Kerkbalans:NL20 INGB 0000681570; NL46 RABO0327064021 Kerkhofbeheer en –administratie: mw. I. Hoogeboom, privé tel: 534 0531 e-mail:
[email protected] p/a Westerweg 267, 1852 AG Heiloo, tel: 533 0906 Ledenadministratie: dhr. A. Franzen, p/a Westerweg 267, 1852 AG Heiloo, tel: 533 0906 e-mail:
[email protected] Parochiële Caritas Instelling (PCI) secr.: T. van Diepen, Groenelaan 17,1851 NR Heiloo, tel: 5337408 e-mail:
[email protected] rek.nr NL39RABO0327062401 Verspreiding Communicatie: (Geen communicatie ontvangen? Bel:) mw. M. Min, Kerkakkers 2, tel: 533 1487 Redactie Communicatie: e-mail:
[email protected]
2
ALLERZIELEN Verdriet moet niet naar binnen slaan De traditie van Allerzielen stamt uit de befaamde Franse abdij van Cluny, waarvan de abt in het jaar 998 bepaalde, dat alle met Cluny verbonden kloosters op de dag na Allerheiligen –als de grote heiligen herdacht worden- de eigen gestorven dierbaren herdenken. Die goede gewoonte werd vier eeuwen later door de hele kerk overgenomen. Lange tijd heeft ook het gebruik bestaan, dat de nabestaanden op Allerzielen een zielenbroodje aten en aan armen zielenbroodjes uitdeelden. Op die manier werd getoond, dat rouw en verdriet niet naar binnen moeten slaan, maar dat je ondanks je verdriet vroeger of later weer de moed opbrengt om open te staan naar anderen. Misschien komt hiervan wel de uitdrukking: ‘De een zijn dood is de ander zijn brood.’ Er zijn historici die zeggen, dat Allerzielen teruggaat op een Keltisch feest, dat in de nacht van 31 oktober op 1 november werd gevierd. Dat was in de Keltische kalender de nieuwjaarsnacht, waarbij het oude jaar werd begraven en een nieuw jaar opstond uit het graf. Geen vagevuur en hel, maar een geborgenheid bij God Met Allerheiligen en Allerzielen moeten we het niet hebben over vagevuur en hel, ingewikkelde theologische constructies van eeuwen geleden, die ons op geen enkele manier helpen bij het verwerken van ons verdriet, laat staan dat ze ons hoop en perspectief bieden. Op 2 november gedenken wij hen, die ons door de dood zijn voorgegaan: onze (groot-)ouders, partners, kinderen, vrienden; al die mensen die op één of andere manier naast ons gestaan hebben. Hun namen mogen klinken in ons midden. Hun goedheid mag ons opnieuw ontroeren. Hun humor en streling mogen ons verkwikken. In hen allen heeft God ons nabij willen zijn. We bidden, dat we hun zwakke kanten kunnen vergeven. We bidden, dat ze geborgen mogen zijn bij God. Een leven zonder grenzen van tijd en ruimte Als ons gevraagd wordt naar ons geloof in het hiernamaals, vinden wij het vaak moeilijk om daar volmondig “ja” op te zeggen. Het is een lastige vraag omdat alle beelden, die we daarbij kunnen bedenken, of die we vroeger hebben meegekregen, eigenlijk slechts een voortzetting van ons bestaan betekenen. Mooi en vredig, dat wel, maar is dat voldoende om in te geloven? 3
Zelf geloof ik in een leven zonder grenzen van tijd en ruimte, een bestaan dat geborgen is in Zijn aanwezigheid. Iets wat ons voorstellingsvermogen te boven gaat. Door Jezus heeft God een glimp van dat leven aan ons laten zien. Als we de namen van onze dierbaren noemen, slaan we een brug tussen onze wereld en hun wereld. Wij kunnen niet weten wat er aan de overkant ligt, maar zolang wij in de brug geloven en aan die brug blijven bouwen, zal God ons ook ooit over die brug helpen en thuis brengen, samen met allen, die ons zijn voorgegaan. Moge dat vertrouwen ons deze dagen rond Allerzielen bemoedigen, troosten en sterken. pastor Johan Olling ROND DE WATERPUT Maar liefst 35 verschillende items vormen in het seizoen 2015-2016 tezamen het programma van ‘Rond de waterput’. Ze zijn overzichtelijk samengebracht in een programmaboekje en worden vermeld op de website www.ronddewaterput.nl en in de parochiebladen van de HALE. Hieronder vindt u een aantal programmaonderdelen, die binnenkort van start gaan. De leer van Johannes Calvijn (1509 – 1564) is niet alleen van grote invloed geweest op het protestantisme in de Nederlanden, maar heeft ook grote invloed uitgeoefend op het dagelijkse doen en laten van vrijwel elke Nederlander. Op dinsdag 3 november gaan we op zoek naar onze eigen ‘Calvijn-factor’ o.l.v. Ds. Bert Kramer. Op dinsdag 10 en 24 november nemen Dr. Allan R. de Monchy en Dr. Jan Bruin ons mee op een reis door de geschiedenis van de Neanderthaler tot de moderne mens. Uit onderzoek is gebleken, dat het Neanderthaler genoom nog voor 2% in onze genen voortleeft. Het leeft dus door na het uitsterven van de Neanderthaler. Is ons DNA of genoom feitelijk onze ziel? Wat geloven we nu eigenlijk? En geloven ouderen meer dan jongeren? Wat is waardevol voor het eigen leven in de toekomst? Daarover praten Pastor Billen van Schie en Dhr. Jos van Dam met belang-stellenden op drie maandagavonden. Te beginnen op 14 december. Praat of luistert u mee? 4
Op zaterdagavond 28 november zal Schola Cantorum Kennemerland de Vespers zingen. Dit kerkelijk avondgebed komt in plaats van de gebruikelijke viering in de Willibrorduskerk. Hiervoor hoeft u zich niet op te geven. Is uw belangstelling gewekt? Het programmaboekje kunt u gratis afhalen bij de kerken of kijk op de website. Aanmelden kan per mail:
[email protected] , via het aanmeldformulier in het boekje, of via tel. 072 – 533 0906.
ADVENTSACTIE VOOR BRAZILIË Adventsactie vraagt in het kader van Moeder & Kind om steun voor Braziliaanse kinderen, die het zonder moeder moeten stellen. Deze kinderen worden veelal door de kinderrechter toevertrouwd aan de zorg op woonboerderij Sitio Shalom. De kinderen liefde, bescherming, psychologische bijstand en nieuwe hoop bieden, is het doel. Ondanks hun verschrikkelijke geschiedenis en ontwikkelingsachterstand, verlaten de jongeren de woonboerderij met een diploma. Gesterkt gaan ze deel uitmaken van een maatschappij, die ze als bikkelhard hebben ervaren. Op de woonboerderij worden 32 kinderen opgevangen in de leeftijd van 4 tot 18 jaar. De boerderij ligt in Pequeri in een mooie groene omgeving op twee uur rijden van Rio de Janeiro. De kinderen komen uit gezinnen met grote problemen: crack- en alcoholverslaving, seksueel misbruik en tienerzwangerschappen. Vaak hebben deze kinderen op straat gezworven, overlevend door te werken voor een drugsbende of in de prostitutie. Op de woonboerderij werken acht groepsleiders, drie psychologen, drie maatschappelijk werkers en een muziekdocent. De psychische problematiek is vaak schrijnend. Eén van de kinderen is een dertienjarig meisje dat door familieleden werd geprostitueerd. Tweemaal werd een zwangerschap bij haar afgebroken. Ze is zo geconditioneerd dat ze haar lichaam aanbiedt in ruil voor de kleinste dingen. Aan de andere kant kan ze uren tegen haar pop praten. De medewerkers helpen de kinderen te beseffen hoe een ‘normaal’, veilig leven kan zijn. Er wordt gespeeld, gesport, geleerd, muziek gemaakt. 5
Na hun achttiende kunnen studerende jongeren nog enkele jaren in een andere woonvorm terecht. Sinds de oprichting zijn ruim 200 jongvolwassenen teruggekeerd in de maatschappij. Daarvan zijn er 13 teruggevallen in de criminaliteit; twee zijn er zelfs vermoord. De anderen hebben werk gevonden en een gezin gesticht. De ervaring en kennis van deze stichting wordt door de lokale regering gewaardeerd en steeds meer financieel ondersteund, al draait de woonboerderij nog vooral op donaties vanuit Nederland. Helpt u deze kinderen? Als MOV-HALE bevelen wij deze actie van harte bij u aan. U kunt uw bijdrage schenken in de kist, die tijdens de Advent en Kerst in de Kerkstraat staat. Ook kunt u deelnemen aan de collecte tijdens de vieringen van het derde weekend van de Advent of door een bedrag over te maken op rekeningnummer NL89INGB0653100000 t.n.v. Adventsactie, Den Haag. Meer info: www.adventsactie.nl
CONCERT IN WILLIBRORDUSKERK OP 1 NOVEMBER Want wat blijft, zijn de herinneringen… Je liefste voor eeuwig laten gaan, je familielid of vriend loslaten, dat valt niet mee. Je liefsten zien lijden maakt je oneindig verdrietig. Componisten uit vele eeuwen hebben daar als mens mee te maken gehad, verloren hun vrouw of hun kind en schreven prachtige muziek. Muziek van smart, muziek van onbegrip, muziek van hulpeloosheid, muziek van troost, muziek van berusting, muziek van kunnen loslaten: "Ga maar, ga in vrede, tot we elkaar weerzien aan de overkant…” , “Mogen de engelen u meenemen…”. Muziek die u mag raken, troosten, u mee wil nemen vanuit het donkerste verdriet naar het eeuwige Licht met een hart vol liefdevolle herinneringen. Deze schitterende muziek wordt op zondag 1 november in de Willibrorduskerk te Heiloo gezongen door het Wogmeers Vocaal Ensemble o.l.v. Didy Coljée, m.m.v. Adri Steenhoek, orgel. De aanvang is om 15.00 uur, na afloop is er een collecte bij de uitgang. 6
Het Wogmeers Vocaal Ensemble is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een enthousiast en evenwichtig koor van ruim vijfentwintig personen. Het koor heeft zich gespecialiseerd in oude muziek van de renaissance en barok, maar zingt ook regelmatig muziek uit andere stijlperioden. Didy Coljée is voor velen in Heiloo bekend als oud-dirigent van het Dames- en Herenkoor St. Caecilia van de Willibrorduskerk. Zij is in 2006 aan het conservatorium afgestudeerd als koordirigent en kerkmusicus. Zij is al acht jaar de vaste dirigent van het Wogmeers Vocaal Ensemble. Adri Steenhoek werd op 14-jarige leeftijd benoemd tot organist van de plaatselijke dorpskerk. In 1975 behaalde hij zijn bevoegdheid kerkmusicus III. Hij is als cantor-organist verbonden geweest aan kerken en kerkkoren in Groningen, Kortenhoef, Heiloo en Alkmaar. Op het programma staan onder meer werken van Bach, Purcell, di Lassus, Verhulst, Fauré en Franck. FEESTDAG WILLIBRORDUS MET VIERING EN TENTOONSTELLING Op zaterdag 7 en zondag 8 november vieren wij de ‘dies natalis’ van Willibrordus. Zo heet officieel zijn sterfdag, want op die dag is hij geboren tot het eeuwig leven. Hij stierf in 739 in Echternach op de leeftijd van 81 jaar. In de vieringen van zaterdagavond 19.00 uur en zondagochtend 10.00 uur in de Willibrorduskerk, zullen wij uitgebreid stilstaan bij de betekenis van Willibrordus in onze tijd. Ook op een andere manier willen wij dit weekend aandacht aan hem besteden. Er zal een kleine tentoonstelling aan hem gewijd worden met enkele afbeeldingen van Willibrordus en vooral het bekende altaarstuk uit 1631, waarop hij staat afgebeeld bij de naar hem genoemde put. Tevens zal er een expositie zijn van kerkelijke gebruiksvoorwerpen, die in een vitrine tentoongesteld zullen worden. Het zijn voorwerpen die zelden van dichtbij te zien zijn. De tentoonstelling is gratis te bezoeken op zaterdag 7 en zondag 8 november van 11.00-14.00 uur. Er verschijnt ook een brochure met een korte levensbeschrijving van Willibrordus en met de geschiedenis van de Willibrorduskerk. pastor Herman Helsloot
7
ODE AAN SINT WILLIBRORD Heiloo besteedt in 2015 bijzondere aandacht aan Sint Willibrordus. Een bonte stoet van ‘seculiere’ activiteiten trekt dit jaar door onze gemeente. Muziektheater, een kunstparade met gedichten, een debat met lokaal bier, een historische musical: Heiloo eert zo op een eigentijdse manier haar grondlegger, die ruim 1300 jaar geleden het volk van de Friezen, ten noorden van de Rijn, in aanraking met het christendom bracht. Uit onderzoek van de laatste decennia is gebleken, dat deze missionaris uit Ierland ertoe heeft bijgedragen, dat het volk der Friezen religieus en cultureel verbonden werd met de overige landen van (West) Europa. Willibrord was een geweldige netwerker ‘avant la lettre’. Tot twee maal toe maakte hij een lange en gevaarlijke reis naar Rome. Zo wist hij onze gewesten met de toenmalige Wereldkerk te verbinden. Een netwerk, dat eeuwenlang heeft gezorgd voor groei, bloei en welvaart voor de bewoners van ‘de lage landen bij de zee’. Om deze verdiensten willen we Willibrord eren en herdenken met een muzikale ode. Met religieuze muziek uit zijn tijd en uit de eeuwen daarna en met oude, historische teksten, die verhalen over zijn leven en werken, opgeschreven door zijn tijdgenoten. Willibrord in woord en muziek, als eerbetoon aan ‘de apostel van de Nederlanden’. Graag nodig ik u uit voor deze muzikale ode op zondag 22 november. Om 11.30 uur zal ik een introductie/uitleg geven in de Ontmoetingsruimte van het Willibrordushuis. Daarna gaan we naar de kerk om te luisteren naar verhalen over Willibrord en muziek uit zijn tijd, gezongen door de Cappella Sancti Adalberti o.l.v. Bram Verheijen. Ik hoop velen van u die dag te ontmoeten! Pastor Bill van Schie EEN JONGERENACTIVITEIT DIE ER TOE DOET: ‘LOVERBOYS’ Op vrijdagavond 23 oktober zijn jongeren en tieners van 11 t/m 18 jaar welkom in het jongerencentrum Conquista boven de Burgerij tegenover de Corneliuskerk aan de Dusseldorperweg te Limmen. Het zal die avond gaan over ‘loverboys’. De inloop is vanaf 19.00 uur en de aanvang om 19.30 uur. De toegang is gratis. Patrick de Winter en Nadine Rooijers (jongerenwerkers Conquista) en Johan Olling (pastor) zullen die avond aanwezig zijn. 8
“Jongerenactiviteiten die er toe doen” is een initiatief van Conquista en het jeugdwerk van de kerken in de regio. Ze gaan een viertal activiteiten organiseren. Zo zal dóór, vóór en mèt jongeren (11 t/m 18 jaar) de handen uit de mouwen gestoken worden voor een daklozenproject in Amsterdam dat bezocht zal worden. Jongeren zullen zich een dagdeel in gaan zetten voor ouderen in een verzorgingshuis en er zullen door de jongeren concrete acties georganiseerd worden om geld op te halen voor jonge gezinnen die heel hard steun nodig hebben. Jongeren zijn bewogen als het gaat om de ander. De eerste activiteit gaat dus over 'loverboys' en is op vrijdag 23 oktober. De tweede activiteit over daklozen in Amsterdam is in december. Als je op de hoogte wilt blijven van de activiteiten, laat het ons weten, dan sturen we je op tijd een berichtje. Graag van te voren opgeven bij
[email protected] Patrick de Winter en Nadine Rooijers, Johan Olling KAREL HENNEKENS PENNINGMEESTER VAN HET PAROCHIE BESTUUR Bij het voorstel rondje van de bestuursleden in de kerkbladen van de locaties, ben ik de hekkensluiter. Na ruim 12 jaar als penningmeester van de Willibrordusparochie te hebben gefunctioneerd, is deze functie bij de nieuwe parochie een logische, maar ook uitdagende stap. In mijn werkzame leven heb ik enkele malen met fusies te maken gehad, maar iedere fusie is toch weer anders. Na een gedegen voorbereiding met name in het afgelopen jaar, zijn wij dit jaar bezig om de gefuseerde parochie verder gestalte te geven. We streven naar een goed afgestemde organisatie om zodoende de voordelen van de fusie te benutten. Alleen al het omzetten van alle bankrekeningen is ingrijpender en arbeidsintensiever gebleken dan we hadden verwacht. Functies lopen hier en daar nog door elkaar heen. Afgestemd moet worden wie wat doet en wie waar verantwoordelijk voor is. Op papier kun je dat vastleggen, maar de praktijk blijkt toch minder rechtlijnig. De penningmeesters van de oude parochies hadden al regelmatig overleg. Dat wordt, deels met dezelfde personen, die nu budgethouder bij een locatie zijn, voortgezet. 9
Vanaf dit jaar krijgt het bisdom geen vijf begrotingen en verantwoordingen meer, maar slechts die van de Parochie Bron van Levend Water. Dat betekent dat Astrid Wiebering, als spin in het financiële web, de vijf afzonderlijke administraties samenvoegt tot één geheel. Een uitdagende klus. We houden de inkomsten en uitgaven van de vijf locaties afzonderlijk bij en ook de bijdragen van de parochianen laten we ten goede komen aan de eigen locatie. Naast mijn werk als penningmeester vervul ik nog diverse andere vrijwilligersfuncties, veelal op financieel gebied, omdat dat als bedrijfseconoom en registeraccountant het gebied is, waarin ik werkzaam ben geweest. Ter compensatie van dit zittende werk beoefen ik twee keer per week recreatief de schermsport. Fietsen, wandelen en klussen rond ons huis zijn bezigheden die ik leuk vind, maar die er wel eens bij inschieten. Al meer dan 43 jaar ben ik getrouwd met Leonie. Ook zij heeft vaak een volle agenda met allerlei vooral muzikale bezigheden, waardoor we onze agenda’s regelmatig moeten afstemmen. Tijdens vakanties trekken we er graag samen op uit met onze kleine camper om nieuwe streken veraf of dichterbij te leren kennen. Met een zoon en een dochter woonachtig in Heiloo zien wij onze vier kleindochters in Nederland zeer regelmatig. Om onze vijfde kleindochter van nu tien maanden (dochter van onze tweede zoon, die geëmigreerd is naar Australië) te zien, moesten we begin dit jaar naar Brisbane reizen. Dankzij de moderne communicatiemiddelen krijgen we ook haar toch regelmatig in beeld.
€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€ DOOR DE DOOP IS IN ONZE GEMEENSCHAP OPGENOMEN: Mylan Metzelaar Laura Bechthold
Vredenoord 96 Baetenburg 13
DOOPVIERING Wanneer u uw kind wilt laten dopen, kunt u contact opnemen met het parochiesecretariaat , tel. 533 0906 of met pastor Helsloot, tel. 532 4142. 10
EERSTE COMMUNIE Geachte ouder(s)/verzorger(s) van kinderen in groep 4, Graag willen wij het volgende onder uw aandacht brengen. In de katholieke kerk is het een gebruik dat kinderen uit groep 4 hun Eerste Communie kunnen gaan doen. De voorbereiding van de Eerste Communie wordt door een werkgroep in de kerk gedaan, zodat in april 2016 de kinderen voor het eerst ter communie gaan. Het is gebleken dat berichtgeving in de Grote Communicatie en het bestand van de Willibrorduskerk niet toereikend was. Vandaar dat de kinderen uit groep 4 van diverse basisscholen in Heiloo deze brief krijgen. Wilt u dat uw zoon of dochter vanaf april volgend jaar ook gaat meedoen aan de tafelgemeenschap in onze kerk? De Eerste Communie is een goed begin voor wie daarvoor voelt, maar geen vanzelfsprekende zaak meer vandaag de dag. Mocht u echter samen met anderen de weg willen vervolgen, die u bij het doopsel van uw zoon of dochter bent ingeslagen, dan heten wij uw kind van harte welkom. Wij hopen dat uw kind zich aan onze tafel van gemeenschap thuis zal voelen. Velen binnen onze parochie-gemeenschap zijn voortdurend en enthousiast in de weer om ook aan kinderen het gevoel te geven er op hun eigen manier bij te horen! U zult het echter met ons eens zijn dat een Eerste Communie de nodige voorbereiding vraagt. We komen met de kinderen acht keer bij elkaar in de ontmoetingsruimte van de Willibrorduskerk. We behandelen enkele thema’s, die betrekking hebben op het geloof en zo werken we naar de Eerste Communie toe. Voor de ouders zullen er twee ouderavonden zijn en ná de Eerste Communie zal er een ‘ouderen-kind’ avond gehouden worden. Ouders en kinderen die meedoen, zullen na inschrijving, in december een uitnodiging ontvangen. Het woord is nu aan u en uw zoon/dochter. Praat er samen over, haal die doopfoto's te voorschijn, laat zien waar u ooit aan begonnen bent en vertel uw vervolgverhaal waarin uw kind zo'n belangrijke rol speelt. Om alle voorbereidingen goed te laten verlopen, willen wij u vragen om de antwoordstrook (die u achter in deze Communicatie kunt vinden) vóór 10 november a.s. op het hierna volgende adres in de brievenbus te doen. Pastorie Willibrorduskerk 11
t.a.v. Eerste Communie Westerweg 267 1852 AG Heiloo (niet de strook op school inleveren) Ook als u besluit uw zoon of dochter niet mee te laten doen, willen wij dit graag weten. Aanmeldingen die wij na 10 november ontvangen, kunnen wij helaas niet meer inplannen voor de Eerste Communie 2016. Met vriendelijke groeten, werkgroep Eerste Communie
WE HEBBEN DE AFGELOPEN TIJD AFSCHEID GENOMEN VAN: Tiny Meijer-Gaal Johanna Schaap-Vriend
75 jaar 71 jaar
Kuilenaar 52 Boekenstein 39
ALLERHEILIGEN EN ALLERZIELEN 2015 Elk jaar weer opnieuw, aan het begin van de winter, gedenken wij al diegenen die ons zijn voorgegaan in het teken van het geloof. Het is Allerzielen (2 november) en ieder van ons persoonlijk denkt terug aan al die dierbare mensen met wie wij verbonden waren en die nu niet meer in ons midden zijn. Maar ze zijn niet uit ons hart, wij herinneren hun namen. In hun naam komt hun hele persoon en alles wat zij gedaan en betekend hebben weer naar voren. Daarom is het goed om minstens één dag per jaar al die namen te noemen, al is het maar in ons eigen hart. Juist op Allerzielen ervaren wij, dat wij de gestorvenen niet kunnen missen. In onze katholieke traditie zeggen wij dat wij, levend en gestorven, als volk Gods deel uitmaken van de grote ‘Gemeenschap van de Heiligen’, zoals wij in de geloofsbelijdenis bidden.
12
Wij leven vanuit het geloof, dat de dood niet het einde is, maar een poort waar wij doorheen moeten gaan om volledig deel te hebben aan het Paas-mysterie van de Verrezen Jezus. Na dit leven wacht ons een eeuwig leven bij God in vrede In onze parochie is het een goede gewoonte om juist op Allerzielen samen te komen om alle gestorvenen te gedenken en hun namen te noemen voor Gods aanschijn. Heel bijzonder noemen wij de namen van diegenen, van wie wij in het afgelopen jaar in onze kerk afscheid hebben genomen. Op het priesterkoor staat het boek met daarin de namen van alle overledenen uit onze parochie. Dit boek staat er als symbool voor het Boek des Levens, waarin God alle namen schrijft van hen, die gestorven zijn. Dit jaar valt Allerzielen op maandag 2 november. 's Ochtends om 10.00 uur is er een eucharistieviering, waarbij het Herenkoor zal zingen. 's Avonds om 19.30 uur is er een eucharistieviering, waarbij het Dames- en Herenkoor zal zingen. Wij hopen zo aan velen de gelegenheid te geven om juist op Allerzielen naar de kerk te komen. In beide vieringen spelen ook de kruisjes een rol, die achter in de kerk in de gedachteniskapel hangen, met daarop de namen van de overledenen van het afgelopen jaar. Alle nabestaanden krijgen een persoonlijke uitnodiging voor deze vieringen. Wij vragen aan hen om tijdens de vieringen een kaars aan te steken. Na de vieringen wordt hen het kruisje met de naam van de overledene aangeboden door leden van de werkgroep avondwake. Na de vieringen is er ook gelegenheid om elkaar te ontmoeten en is er een kopje koffie of thee. Voorafgaande aan Allerzielen viert de kerk sinds mensenheugenis het feest van Allerheiligen (1 november): al die mensen, die ons zijn voorgegaan in het teken van het geloof en nu bij de Heer thuis zijn in de woning van de Vader. Vele heiligen zijn met naam en toenaam bekend. Veel meer heiligen zijn slechts bij enkelen bekend of hun naam is in de loop van de geschiedenis verwaait. Al die mensen vieren wij op Allerheiligen en bidden de Heer, dat ook wij eens tot zijn heiligen gerekend mogen worden. We vieren dit jaar Allerheiligen in het weekend van zaterdag 31 oktober/zondag 1 november. In beide vieringen zal aandacht aan dit feest worden gegeven. Wij hopen velen van u te mogen begroeten. Pastor H. Helsloot 13
EEN HEILIGE DEUR IN DE WILLIBRORDUSKERK Onze paus Franciscus heeft in een publicatie met de naam Misericordiae Vultus (het Gelaat van Barmhartigheid), een ‘heilig jaar’ afgekondigd en de kerkgemeenschap opgeroepen om het volgende kerkelijk jaar in het teken te stellen van de barmhartigheid. In de Advent zal hij in de Sint Pieter een grote deur openen, die alleen bij heel bijzondere gelegenheden open gaat: de heilige deur. Die deur staat natuurlijk symbool voor iets. Ze verwijst naar een vraag, een uitdaging: laten wij steeds opnieuw toe dat Gods liefde en barmhartigheid ons eigen hoofd en hart bereikt? Durven wij vanuit de overvloed van leven die dan in ons ontstaat, ons werkelijk te laten raken en in beweging te laten zetten door wat er op ons pad komt? Durven wij de deur naar binnen en naar buiten door te gaan? In onze parochie zijn er ook plannen om iets met onze kerkdeuren te gaan doen. Net als de heilige deur in de Sint Pieter hebben onze kerkdeuren aan de binnenkant een patroon van rechthoeken, zogenaamde cassettes, dertig in ons geval. In Rome zijn de zestien cassettes van de heilige deur versierd met Bijbelse afbeeldingen, in koper reliëf. Wij zouden onze kerkdeur de komende tijd ook graag versieren, maar dan met afbeeldingen, teksten, collages die gaan over ‘barmhartigheid’. Bij deze wil ik een oproep doen: Hebt u een foto, een tekst, een afbeelding, die u persoonlijk aanspreekt en voor u het thema barmhartigheid treffend verbeeldt of raakt u geïnspireerd en maakt u zelf een gedicht, een tekening? Graag nemen wij uw bijdrage in ontvangst, zodat we aan het begin van de Advent onze eigen ‘heilige deur’ zullen hebben. Het kan natuurlijk niet bij alleen plaatjes blijven. Barmhartigheid is niet alleen iets van zien (wat is er aan de hand?), ook van oordelen (wat vind ik er van?) en van handelen (wat kan ik doen?). Maar onze kerkdeur kan het gesprek op gang brengen over hoe wij in kunnen gaan op de oproep van de paus. Want wat maakt ons mensen en onze wereld menselijker dan het geven en ontvangen van barmhartigheid? 14
Uw bijdragen, op A4-formaat of kleiner, kunt u op ma t/m vr tussen 9.00-12.00 uur afgeven bij het secretariaat, of deponeren in onze brievenbus o.v.v. ‘Deur van barmhartigheid’ of mailen naar
[email protected] Pastor Herman Helsloot
DIACONAAL WEEKEND Op zaterdag 14 november en zondag 15 november organiseert de PCI (parochiële caritas instelling) het diaconaal weekend. Dit jaar staat de zorg voor elkaar centraal. Wie zorgt voor wie en welke zorg is nodig. Het begrip zorg heeft het afgelopen jaar veel aandacht gekregen en vaak niet in positieve zin. Wettelijk is er veel veranderd en door de bezuinigingen is het begrip recht op zorg/hulp niet meer zo vanzelfsprekend. De Gemeente, die veel van de hulpvragen betreffende zorg moet uitvoeren staat voor een moeilijke taak. Er wordt van de mensen steeds vaker gevraagd zelf een oplossing te zoeken voor een hulpvraag door familie of buren in te schakelen. Dat is best even slikken. Er is vaak nog veel onzekerheid en zijn er vragen, zoals: wat doet het sociale team; welke hulp/zorg kan ik nog krijgen voor mijn gezin; is er nog wel geld voor thuiszorg voor ouderen; wat is een keukentafelgesprek; ik kan de zorg, die nodig is niet zelf betalen enz. enz. Hebt u ook dit soort vragen? Kom dan tijdens het diaconaal weekend naar de kerk. Na de kerkdiensten van zaterdag en zondag is er in de koffiekamer gelegenheid om vragen te stellen aan Mevr. Yvonne Groen, hoofd afdeling Welzijn van de gemeente Heiloo en Dhr. Jef Timmermans, ouderadviseur van de Stichting Welzijn in het Trefpunt. Zij willen uw vragen graag beantwoorden, dus benut deze kans. Ook als u niet in staat bent of geen behoefte hebt om de mis bij te wonen, ook dan bent u na afloop van de dienst van harte welkom in de koffiekamer. (zaterdags om ongeveer 19.45 uur en zondags rond 10.45 uur). 15
Tijdens dit weekend kunnen we ook nadenken over de vragen: Welke taak heeft de kerk t.a.v. zorg voor elkaar; Hoe kan de PCI hulp bieden; Hoe kunnen wij als mensen zorgen voor elkaar. Wij hopen u tijdens het diaconaal weekend te ontmoeten. George Tervoort (penningmeester PCI) VIERINGEN DOOR DE WEEK Sinds jaar en dag is het gebruikelijk dat er op dinsdag en op vrijdagavond om 19.00 uur een eucharistieviering is. Er was één uitzondering op deze regel: op de 1e vrijdag van elke maand is er een eucharistieviering om 10.00 uur ’s ochtends, waarna we een kopje koffie drinken , verzorgd door Andranik en Almast, onze trouwe schoonmakers op vrijdagochtend. De laatste tijd is het aantal bezoekers van de gebruikelijk vieringen nogal teruggelopen . Het kwam regelmatig voor dat er bij een viering niet meer dan 4 of 5 personen aanwezig waren. Echter er was één uitzondering: de vieringen op 1e vrijdag waren steeds redelijk bezet. Al deze factoren hebben mij aan het denken gezet. Straks als het om 19.00 uur ’s avonds al donker is, durven minder mensen naar buiten en neemt het aantal bezoekers waarschijnlijk nog verder af. Bovendien word ik zelf ouder en het valt mij ook niet altijd mee om ’s avonds nog weg te moeten. Daarom heb ik, in overleg met de vaste bezoekers het besluit genomen om de vieringen op dinsdagavond en vrijdagavond te laten vervallen. In de plaats daarvan zal er op elke vrijdagochtend een eucharistieviering zijn. Echter wel met een andere aanvangstijd, namelijk om 9.30 uur. Dan heb ik tijd genoeg om mij nog voor te bereiden op een eventuele uitvaart. Samengevat: de avondvieringen vervallen en er komt iedere week een viering op vrijdagochtend om 9.30 uur. Ik stel voor dat wij in de week van 2 november beginnen. Dus op dinsdagavond 3 november vervalt de viering en op vrijdag 6 november is de viering om 9.30 uur. Ik weet dat ik een aantal trouwe bezoekers van de vieringen teleurstel met deze beslissing, maar het leek me de meest geëigende oplossing om nog meer mensen van dienst te zijn. Wij gaan het gewoon proberen en bekijken na een half jaar hoe het loopt. pastor H. Helsloot 16
ROOSTER HEILIGDOM O.L. VROUW TER NOOD Door de week is er iedere dag een eucharistieviering in de kleine kapel om 12.00 uur. Iedere eerste zaterdag van de maand om 12.00 uur e is er 1 zaterdag bedevaart. Tenzij anders vermeld, is er elke zondag: - om 09.00 uur in de kleine kapel een gelezen Heilige Mis; - om 10.30 uur in de grote kapel een Hoogmis (met koor) - om 15.00 uur lof of vespers. Maandag 2 november, Allerzielen: 12.00 uur eucharistieviering, 19.00 uur eucharistieviering met koor Ubi caritas. INTERVIEW MET PASTOR HERMAN HELSLOOT 25 Jaar geleden werd Pastor Helsloot door de bisschop van Haarlem benoemd tot pastor van de Moeder Gods en de Willibrordus parochie in Heiloo. Hij verhuisde van Bussum naar ons dorp. Ter gelegenheid daarvan werden in een interview hem de volgende vragen gesteld. In de gegeven antwoorden passeren 25 intensieve, arbeidzame jaren de revue. Omdat we elkaar goed kennen, hebben we afgesproken elkaar te tutoyeren. Herman, 25 jaar geleden werd je benoemd door de bisschop tot pastor van de Heiloose parochies. Wat was je drijfveer om voor Heiloo te kiezen en wat was je eerste reactie? In 't voorjaar van 1990 stelde de bisschop mij in een onderhoud voor om ergens anders opnieuw te beginnen. Ik kreeg de keus uit twee locaties, t.w. Velserbroek-Santpoort Noord of Heiloo. Natuurlijk ging ik op onderzoek uit. Bij mijn bezoek aan Heiloo reed ik over de Zeeweg, richting Egmond. De herinnering aan vroeger, aan vakanties in Egmond als kind, samen met mijn vader, moeder en zus, gaf de doorslag. Heiloo was iets bekends, iets vertrouwds. Toen ik daarna met mijn vader en moeder een ritje maakte naar Heiloo en we op een bankje zaten in de schaduw van de MG. kerk, zei ik: "Dit wordt mijn plekje." Mijn vader weet nog, dat ik in Heiloo mijn werkterrein vond. 17
Hij heeft het helaas niet meer meegemaakt, want tijdens de afscheidsviering in Bussum is hij in het ziekenhuis overleden. Dat was dus een dubbel afscheid. Na 14 dagen in Heiloo maakte ik kennis met het kerkbestuur. De slotvraag die mij door de voorzitter gesteld werd, herinner ik me nog goed: "Pastor, gaat u mee naar Lourdes, of gaat uw aandacht uit naar de 8 meibeweging?" Hoe vond je het om aan de Holleweg in de pastorie te wonen met allerlei activiteiten onder je dak en de hele dag volk aan de deur voor dit en dat. Als eerste probeerde ik wat ordening te brengen in de financiële en parochie administratie, gevestigd in het kleine kamertje van de pastorie. In mijn huiskamer waren vaak bijeenkomsten en vergaderingen en mijn keuken was constant in gebruik. Mevr. Walstra had haar kamer achter met een eigen sleutel. Gelukkig was Marga de Vries er. Zij was gastvrouw en reageerde op de deurbel om iedereen te woord te staan en binnen te laten. Het was één groot bedrijf. Dat gaf spanning en soms onenigheid. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik 's avonds wel eens gevlucht ben en elders koffie ben gaan drinken. Dan werd het mij gewoon te veel. Je ging samenwerken met Mevr. Walstra, de eerste vrouwelijke pastor in ons bisdom. Hoe was die samenwerking? Goed. Mevr. Walstra zat vol ideeën, plannen, meningen en wilde die zo spoedig moeilijk realiseren. Ik ben meer van even aanzien en overdenken. Maar we kwamen toch meestal tot een vergelijk, mede door onze teamvergadering elke 14 dagen. Na een jaar, dus oktober '91 werd de Parochievergadering, met de beraden liturgie en gemeenschapsopbouw, katechese en diaconie opgericht. Dat systeem werkt nog steeds. We probeerden toen al om mensen van een beraad met elkaar in contact te brengen, zodat langs elkaar heen werken werd voorkomen, de zaken overzichtelijker werden en er een goede communicatie op gang kwam. 18
In mei 1991 ging koster Wilson met pensioen en startte een kosters werkgroep, gevolgd door het bloemengilde en een kerkwerkgroep. Ook werd de klussenclub geboren. De mening van de zwartkijkers was toentertijd: "Dat red je niet". Maar tot nu toe werkt het nog altijd! Na het afscheid van mevr. Walstra werkte je alleen voor twee parochies. Hoe wist je dat vol te houden? Ik had ongelooflijk veel steun aan de zelfstandig werkende werkgroepen, die alle hun eigen verantwoordelijkheid namen, hun werkzaamheden uitbreidden en zo taken van mij overnamen. Hoe heb je de verkoop van de Moeder Godskerk ervaren? En je verhuizing naar een woning tussen de mensen in? Eigenlijk wisten we allemaal, dat er wat moest gebeuren. Maar het stond steeds als laatste punt op de agenda van de Parochievergadering en werd dan wegens tijdgebrek doorgeschoven naar de volgende vergadering. De verwarming van de MG kerk was vaak kapot en dus viel ook mijn huisverwarming uit. Reparaties aan de binnentuin en kozijnen kostten handen met geld. De financiële Commissie kwam tot de conclusie, dat er wat moest gebeuren. De commissie Kerk en Toekomst werd geboren en heeft na veel overleg en beraad de Willibrorduskerk als Het Huis van de Parochie aangewezen en de Moeder Godskerk verkocht aan de Samen op weg Kerk. De Willibrorduskerk werd grondig verbouwd en gerestaureerd. Algemeen is bekend, dat de parochianen er vrede mee hadden en vol bewondering en waardering waren voor de prachtige uitstraling. Er wordt tot tevredenheid in ‘gekerkt’ en de 'bijruimten' zijn functioneel en worden zorgvuldig en grondig gebruikt. In de loop van de tijd zijn er nog heel wat reparaties op onderdelen uitgevoerd. Precies op mijn 50ste verjaardag kreeg ik de sleutel van een eigen huis, mij door de gemeente Heiloo toebedeeld. Tot nu toe had ik in pastorieën gewoond. Dit huis aan de Raadhuisweg was mijn privé. Mijn werkterrein was op de Willibrord. Het was verbazingwekkend, hoe parochianen mij op dat werkterrein al gauw wisten te vinden. Na mijn werk ging ik naar huis. Werk en privé waren voor het eerst gescheiden. 19
Tot mijn grote vreugde ging Marga de Vries met mij mee verhuizen. Zij was er nu voor mij en niet meer in 'dienst' van de parochie. Marga zorgt nu al 25 jaar voor mij en is 'chef huishouding'. Waar vind je zo'n trouwe hulp? Ze is niet meer weg te denken in het huis aan de Raadhuisweg, waar haar man Ben, samen met de klussenclub, in het begin menig karweitje heeft opgeknapt om mijn huis geriefelijk te maken. Marga, je bent een kei! Heel veel dank voor je hartelijke zorg. Wanneer kwam Bill van Schie je assisteren? Na de verhuizing van de Moeder Gods naar de Willibrord in 2001 nam Bill een aantal taken op zich. Onze samenwerking was uitstekend en Bill voelde zich helemaal thuis tussen de Heilooërs. Toen ik na de vermoeienissen van het samengaan van de parochies van een sabbaticalperiode mocht gaan genieten met o.a. een reis naar Rome, nam Bill met een gerust hart, samen met de pastores uit de regio, de werkzaamheden waar. In januari 2004 hoorde ik tot mijn verdriet van de ongeneeslijke ziekte van Margot Strack van Schijndel, die kort daarna overleed. Bill bood aan om de vacature van Akersloot op te vullen, tot een blijvende oplossing zou zijn gevonden. Uiteindelijk is hij zelf pastor in Akersloot geworden. Wat zijn de mooiste en meest waardevolle projecten, die je in de Willibrordusparochie hebt weten te realiseren? Heeft het je ook teleurstelling gebracht? De opzet en ondersteuning van de verschillende werkgroepen, de kerk als 'herberg', waar iedereen zich thuis voelt, de jeugdherberg, waar Bill een groot aandeel in heeft gehad, het organiseren van ‘De Waterput’, met de daarbij georganiseerde reizen. de kinderwoord-diensten, de catechesegroepen, de kleuterkerk, de bijbelleesgroepen, de deelname aan maatschappelijke acties zoals de inzamelingen met kerstmis van truien, schoenen en jassen, de voedselbank, het koken voor daklozen in Filah Amsterdam door jongeren, tot aan de deurcollectes voor vluchtelingen, daklozen, vastenactie en Solidaridad, teveel om op te noemen. Het is jammer, dat niet alles bestaansrecht had en na verloop van tijd weer verdween. Vooral het teloor gaan van de Kleuterkerk heeft mij erg aangegrepen. Vol enthousiasme begonnen we met 90 kleuters en na enkele jaren zijn we geëindigd met twee. Niet te bevatten. Wat gaat er fout? 20
Ook het niet van de grond komen van een jongerenpastoraat heeft me pijn gedaan. Zo zijn er meer ontgoochelingen, maar we gaan door. 25 Jaar geleden stapte je hier in het diepe. Heb je je verwachtingen vaak moeten bij stellen? Zeker wat betreft het kerkbezoek. We tellen m.b.v. de kosters het aantal kerkgangers. Gingen we eerst uit van boven de 100 in de vieringen van het weekend, nu zijn we al blij met 70-80 en het zijn bijna overwegend ouderen. Niet dat ik daar niet blij mee ben, maar ik zou ook graag kinderen en jongeren zien. Als ik de kerk binnen kom en ik zie om me heen, dan denk ik: "25 Jaar geleden was ik een van de jongsten en nu ik 65 ben, ben ik het nog." Dan de voorschriften van het bisdom. Er wordt ons niet veel ruimte gelaten om tijdens thematische vieringen de gebeden af te stemmen. Dat maakt communicatie wel eens moeilijk. Ook zou wat meer begrip tussen personen onderling mij heel welgevallig zijn. Ieders gedachtenwereld is anders. Meer verdraagzaamheid en waardering voor elkaars aandeel in de werkzaamheden zou aan te bevelen zijn. Toen je 25 jaar priester was, liet je een labyrint maken op het Kerkplein. Wat inspireerde je daartoe? Ik liep al lang met de wens rond om buiten op het kerkplein of aan de muur het één of andere symbool te realiseren, dat zou aantonen, wat de gedachte binnen in het gebouw zou aanduiden, bijvoorbeeld een bron, stromend water.... Toen las ik een artikel over een labyrint en ben ik mij daarin gaan verdiepen. Het labyrint verbeeldt het vinden van een weg naar een einddoel. Binnen zoeken wij de weg naar ons einddoel: het hemels Jeruzalem. Zo verbeeldt buiten, wat we binnen doen. Daarna ben ik een paar dagen naar Chartres geweest, heb de mogelijkheden van een labyrint onderzocht. Kortom, de uitslag was gunstig. De Fa. Zoon kon het labyrint in een verhouding van 10:11 namaken. Ik hoop dat het velen zal inspireren. 21
Wat vind je nog altijd je zwaarste en moeilijkste taak binnen de kerk? Ondervind je zelf steun van je parochianen in de vorm van een gebaar, een bemoedigend woord of een tastbaar bewijs van waardering? Laat ik met het laatste beginnen: jazeker. Met mijn verjaardag, of net als nu met een jubileum, of zo gewoon op een doordeweekse dag door gewoon bereidwilligheid, meedenken, een handdruk.... Die dingen bemoedigen me. Het zwaarste vind ik het begraven van een kind. Daar heb ik moeite mee, extra moeite. Elk verlies grijpt me aan, maar een kind, nee, dat doet me zoveel meer. Van elk overlijden maak ik veel werk. Ik ga altijd op bezoek bij de mensen thuis, ik luister als ze vertellen over de overledene en probeer dat met mijn eigen woorden in de overweging weer te geven. Je wilde als pastor midden tussen de mensen staan, hen nabij zijn. Hoe moeilijk was die opgave, die je aan jezelf stelde? Allereerst zijn we 'Samen Kerk', nog steeds. We zijn betrokken bij elkaar, hebben verantwoording voor elkaar. Zo voel ik het ook. Ik wil aandacht besteden aan de parochianen, naar hen luisteren, met hen in gesprek gaan, hen nabij zijn in vreugde en verdriet. Maar anderzijds ben ik ook voorganger in vieringen, sta dus tegenover de mensen en geef uitleg. Het is net zoals Augustinus zegt: "Voor u ben ik bisschop, met u gelovige." Ik zeg dus: "Voor u ben ik pastor, met u ben ik gelovige.” De fusie van de 5 parochies is een feit. Wat hoop je in de komende tijd te realiseren? Valt de samenwerking je mee? De samenwerking bestuurlijk is er en de samenwerking tussen de pastores lukt ook goed. Af en toe een beetje stroef, maar dat wordt wel beter. Het is alleen jammer, dat Limmen niet mee doet. Met januari wordt wel de samenwerking met Limmen op een andere basis structureel vastgelegd. Het leven gaat door. Maar er moet nog veel geregeld worden. Ik hoop, dat we de streefdatum van 1 januari 2016 halen.
22
Herman, dank je wel voor dit interview. Ik begrijp, dat 25 jaar werken in een parochie niet te vangen zijn in 12 of meer vragen en antwoorden. Maar het geeft toch een klein beetje weer, wat je allemaal voor onze parochie(s) hebt gedaan. Het is fijn, dat je na je 'emeritaat-leeftijd' bij ons werkzaam blijft, al heb je aangegeven enkele stappen terug te doen. Een pastor blijft toch de spil van het kerk-gebeuren. Er moet er één zijn, die het voortouw neemt, de uiteindelijke verantwoording draagt, al is het met de hulp van anderen. We hopen, dat je de gezondheid en de energie krijgt om je taak nog een aantal jaren vol te houden. We wensen je samen met alle parochianen 25 oktober een fijne en gezellige dag. GÉÉN VIERING OP ZATERDAG 24 OKTOBER. Op zondag 25 oktober mag pastor Helsloot in een feestelijk viering met u vieren dat hij 25 jaar pastoor is in Heiloo. 25 Jaar heeft hij met vallen en opstaan geprobeerd met u een echte “Samen-Kerk” op te bouwen. Het Dames- en Heren koor zal zingen. Na afloop van de viering is er voor iedereen en kopje koffie en er is iets lekkers bij. ’s Middags is de vrijwilligersmiddag is restaurant Klein Varnebroek. Voor de goede orde delen wij u mee dat er op zaterdagavond 24 oktober géén viering is, om iedereen in de gelegenheid te stellen bij de feestelijke viering aanwezig te zijn VREDESMAALTIJD VAN VLUCHTELINGENWERK HEILOO Hij staat alleen bij een statafel in de Kerkstraat en nipt aan een bekertje hete koffie, om hem heen spelende kinderen, pratende en etende mensen. De Vredesmaaltijd van Vluchtelingenwerk is in volle gang. Als ik bij hem kom staan, glimlacht hij vriendelijk. Ik probeer een eerste wat obligate vraag in het Nederlands: “Woon je al lang in Heiloo?” Uit zijn antwoord maak ik op, dat hij nauwelijks Nederlands spreekt, maar wel wat Engels. We schakelen over en langzaam maar zeker wordt zijn verhaal duidelijk. Hij heet Zahir en komt oorspronkelijk uit Syrië. Met zijn familie is hij naar Libanon gevlucht. Daar woonden ze in een vluchtelingenkamp. Maar er was daar totaal geen toekomst en samen met zijn broer is hij op reis gegaan. 23
Via Turkije en Griekenland belandden zij in Italië. Uiteindelijk reisden ze veertien maanden geleden per vliegtuig naar Nederland. Ze kregen een vluchtelingenstatus en wonen nu drie maanden in Heiloo. Dan wil hij iets vertellen over zijn studie, maar hij kan de woorden niet vinden. Hij kijkt naar de muur van de kerk, of hij iets zoekt. Ik probeer: “Electricity, technics?” Een brede lach; we snappen elkaar. Als ik naar zijn familie vraag, verdwijnt de glans uit zijn ogen. Zijn moeder en jongere broertje zijn nog in Libanon, hij maakt zich veel zorgen. Gelukkig hebben ze soms even contact via skype. Dan komt er een jonge man bij ons staan. Hij stelt zich direct voor: Mahmud is zijn naam en hij is de broer van Zahir. Ik begin in het Engels, maar Mahmud geeft de voorkeur aan Nederlands. “Mooie taal, maar wel moeilijk!”, zegt hij. Ik ben verbaasd dat hij na een jaar de taal al zo goed spreekt. Hij vertelt dat hij 26 jaar is en dat de broers in Ypestein wonen. Opeens horen we een paar kinderen juichen. Ze rennen naar de buitendeur. Tot onze verbazing komt er een ijskarretje binnenrijden. IJssalon Di Fiorentina sponsort vandaag het toetje, net als Albert Heijn ’t Loo dat heeft gedaan met de koffie, thee en fris voor deze maaltijd. Terwijl de kinderen samendrommen om de ijskar, komt Fadi bij ons staan. Hij is al langer inwoner van Heiloo. Samen met zijn zus en ouders bezoekt hij regelmatig de viering op zondag in onze kerk. De familie komt uit Irak en is Koptisch christen. Zijn moeder Faeqah heeft zich onlangs aangemeld voor vrijwilligerswerk in het drukwerkcentrum. Fadi kent de broers van school, een speciale vorm van onderwijs, waar ze voor hen veelal bekende stof weer opnieuw moeten leren in onze taal. Met Fadi als tolk loopt het gesprek nog vlotter. Ik leer dat Irakees en Syrisch allebei dialecten zijn van het Arabisch en dat inwoners van alle Arabische landen elkaar goed kunnen verstaan en geschriften als de Koran en de Bijbel allemaal kunnen lezen. De rij voor de ijskar is inmiddels aardig geslonken. Ook volwassenen mogen zich nu melden voor één van de 120 ijsjes. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Een heerlijke finale van een bijzondere maaltijd. Marieke Hoetjes 24
OPROEP Vluchtelingen Werk Heiloo gaat een huiswerkklas starten. Want vluchtelingkinderen moeten vaak de hulp van thuis ontberen en hebben thuis meestal ook weinig studieruimte. We denken in eerste instantie kinderen uit de groepen 7 en 8, plus de eerste twee klassen van het voortgezet onderwijs te ontvangen. We gaan aan het werk in de bibliotheek. Dat doen we op woensdagen tussen 16.30 en 17.30 uur. Hebt u interesse om hierbij te begeleiden, of wilt u meer informatie? Stuur dan een berichtje naar :
[email protected] of
[email protected] Jeannette de Groot en Joop Tulp, Vluchtelingen Werk Heiloo
APOCALYPTISCHE BEELDEN Via de media bereiken ons dag-in-dag-uit apocalyptische beelden: aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, overstromingen, enz. Uiteraard worden de apocalyptische gedachten vandaag de dag gevoed door de beelden van mensen, die onderweg zijn naar Europa omdat ze de oorlog in Syrië moeten ontvluchten of zich in andere landen in het Midden-Oosten niet meer veilig voelen. Wij allen hebben de behoefte om deze mensen te helpen. Terecht. Sommige leden uit onze gemeenschap helpen daadwerkelijk als vrijwilliger in één van de ‘Welkomwinkels’ of draaien nachtdiensten bij het Rode Kruis om alles in goede banen te leiden. Maar…. er zijn meer mensen, die onze aandacht behoeven, zoals de gemiddeld ruim 90 dagelijkse dakloze bezoekers van dagopvangcentrum De Kloof in Amsterdam. Slaapzakken en rugzakken betekenen voor hen een warme nacht en overdag een wat makkelijker zwerfgang door de stad. 25
Van 1 december tot 1 maart is er weliswaar winternachtopvang, maar deze is bij lange na niet toereikend voor het grote aantal dakloze mensen in onze hoofdstad. Daarom vragen wij, net zoals in de afgelopen jaren in de weken voor kerst, uw hulp. Breng slaapzakken en rugzakken, die u niet meer nodig heeft naar de kerk, zodat ook dakloze mensen daar profijt van hebben. (Mocht u andere tweedehandskleding als spijkerbroeken en schoenen over hebben, dan zijn ook deze spullen welkom!) En blijf betrokken bij de thans plaatsvindende volksverhuizing (die in ons inloophuis al 40 jaar geleden is begonnen!). Voor meer informatie: Ton Steenaert, Boekenstein 9, 1852 WR Heiloo, 072 533 22 07. WIE KOMT ONS HELPEN? Elke zondag na de viering zijn Ontmoetingsruimte en Kerkstraat een plek van ontmoeting en gezelligheid. De luiken van de keuken zijn open, er hangt een geur van versgezette koffie en de ‘koffiedames en -heren’ nodigen iedereen uit, om nog even te blijven en na te praten. Om het rooster van de koffieschenkers ook dit seizoen weer rond te krijgen, wil deze groep graag wat versterking. Bent u in de gelegenheid om zo eens in de zes weken een zondagochtend de koffie en thee te verzorgen? Meldt u dan aan via het secretariaat, 072 5330906, of via een briefje in de brievenbus van het Willibrordushuis. Uw hulp wordt zeer gewaardeerd! werkgroep Koffieschenken VOEDSELBANK IN DE KERKSTRAAT Het woord VOEDSELBANK in kleurige letters, een grote rieten mand en een symbolische afbeelding van brood en vis in de Kerkstraat. Het werd direct begrepen en al na een dag begon de mand zich te vullen met muesli, macaroni en blikken soep. Een uitleg van de nieuwe actie is dus niet meer nodig, maar toch willen we enige toelichting geven op dit initiatief in de Willibrorduskerk. 26
Al enige tijd geleden hoorden we over het idee, om de achterste bank in kerken te benoemen als ‘voedselbank’, een doorlopende actie, waarbij kerkgangers houdbare producten doneren voor de plaatselijke Voedselbank. In onze kerk is het sinds een paar jaar gebruik om een inzameling van voedsel te houden op Witte Donderdag en ook deden we de afgelopen jaren mee aan de regionale inzameling in november. Navraag leerde ons echter, dat er dit jaar november geen inzameling door de Voedselbank Alkmaar zou worden georganiseerd. Zo werd het idee van de permanente voedsel-kerk-bank weer actueel. Nu hebben wij het geluk dat er ook in de Kerkstraat, een plek die goed bereikbaar en dagelijks vrij toegankelijk is, kerkbanken staan. De eerste van die banken is nu tot Voedselbank benoemd. Met een grote mand die we van een parochiaan kregen en een stuk uit een oud kazuifel, ooit bewaard door koster Jos Hoogenboom, wordt hij onder de aandacht gebracht. We hopen dat er geregeld houdbare levensmiddelen in de mand zullen liggen. Telkens als de mand gevuld is, wordt de opbrengst naar de Voedselbank Alkmaar gebracht. Alvast veel dank voor uw bijdragen!! Mede namens de parochiële Caritas Instelling, pastor Herman Helsloot
MISINTENTIES Zoals u weet, zijn we per 1 januari 2015 gaan samenwerken met locatie Akersloot en locatie de Egmonden en zijn we verder gegaan onder de naam ‘Bron van Levend Water’. We zijn heel tevreden over de samenwerking en daar waar het kan, proberen we de prijzen gelijk te trekken. Echter dit blijkt in de praktijk niet altijd even gemakkelijk. Wel heeft de locatieraad Willibrordus besloten, dat de prijs voor een opgegeven misintentie gelijk getrokken wordt. Jaren hebben we de prijs op € 7,00 kunnen houden, maar vanaf 1 januari 2016 wordt de prijs per opgegeven intentie € 8,00. Namens de locatieraad Willibrordus, Clara Reimert-Velner Namens de financiële administratie, Astrid Wiebering-Vlaar 27
FOUT ING-BANK BIJ INCASSO AUGUSTUS Half september kwam er een parochiane aan het loket. Ze vertelde dat ze had opgemerkt, dat haar jaarlijkse bijdrage aan Aktie Kerkbalans, die begin dit jaar van haar rekening was afgeschreven, in augustus voor de tweede maal was afgeschreven. Het bleek te gaan om een betaling die op het afschrift de letters GT met zich mee krijgt, voorheen stond dit te boek als PO (periodieke overboeking). Toen er nóg een parochiaan belde met dezelfde klacht is Astrid Wiebering, onze financieel administratrice, naar de ING-bank gegaan om opheldering te vragen. Daar bleek dat deze fout noch door de bank, noch door de parochie, maar alleen door de klant zelf kan worden hersteld. Wij vinden dit een hoogst onaangename zaak en hebben ons beklag gedaan bij de bank omdat daar de fout gemaakt is. Het is aannemelijk dat meer donateurs door deze fout getroffen zijn. Wij willen u vragen uw afschrijvingen van augustus hierop te controleren en zo nodig als volgt te handelen:
U kunt via internetbankieren (mijnING) het bedrag binnen acht weken na de afschrijving terug laten storten. Wanneer u geen internetbankieren heeft, kunt u de ING klantenservice bellen op nummer 020-2288888. U kunt dan vragen of de ING het bedrag wil terugstorten. Houdt u daarbij wel al uw papieren en pasjes gereed, want er worden veel persoonlijke vragen gesteld om uw identiteit te controleren. Als u overweegt uw periodieke overboeking stop te zetten dan kunt u dit ook via bovenvermelde telefoonnummer kenbaar maken. Mocht dit geen resultaat hebben dan kunt u contact opnemen met Astrid Wiebering (tussen 9.00-12.00 uur, 072- 5330906). Aan haar kunt u dan aangeven dat u voortaan via een automatische incasso, uitgevoerd door de parochie zelf, uw bijdrage wilt laten uitvoeren.
Helaas kunnen wij niet nagaan welke donateurs het betreft. Daarom kunnen wij de betreffende parochianen niet persoonlijk benaderen en moeten we dat noodgedwongen middels dit bericht doen. Niemand verwacht dat een bank zulke fouten maakt en dat die bank dat vervolgens niet zelf op kan lossen om redenen van privacy. 28
We hopen dat u ons, ondanks dit incident, toch wilt blijven steunen met uw gewaardeerde financiële bijdragen. Zoals gezegd kunt u overwegen de periodieke overboeking helemaal stop te zetten en overgaan op een automatische incasso. Het voordeel van een automatische incasso is, dat u met een telefoontje naar de parochie een wijziging hierin kunt aanbrengen. Informatie hierover geven we graag en als u hulp nodig heeft met invullen, kunt u natuurlijk bij ons terecht. Met vriendelijke groet, de financiële administratie Willibrorduskerk Heiloo COLLECTEN In de afgelopen periode is het volgende bedrag bijeengebracht in een speciale collecte: Voor de MIVA € 282,-Voor Vredesweek PAX € 540,-Extra collecte Vluchtelingen € 615,-Hartelijk dank aan alle gulle gevers!
BLOEMEN VOOR OPA Het is een natte, winderige dag. Marlot fietst snel naar huis. Ze moet vroeg eten vanavond, want om half acht moet haar moeder naar de kerk. Marlot rijdt de poort door en smijt haar fiets tegen het muurtje. Ze zal hem straks wel binnen zetten. Even later zit Marlot achter een bord zuurkool. De eerste keer dit jaar, lekker! "Waarom moet je eigenlijk naar de kerk, mam?", vraagt ze. "Dat doe je anders nooit op woensdag." "Het is vandaag Allerzielen, schat", antwoordt mama. "In de kerk denken we dan aan alle mensen die gestorven zijn." "Dus ook aan opa?", vraagt Marlot zachtjes. "Ja, ook aan opa. Vandaag krijgen we het kruisje mee dat we in de kerk hebben opgehangen toen hij werd begraven." 29
Mama kijkt Marlot even aan. "Wou je soms meegaan? Ik zou het heel erg fijn vinden als je meeging." Marlot denkt even na en schudt haar hoofd. Nee, ze wil niet mee. Telkens als ze aan opa denkt, krijgt ze een brok in haar keel. Vaak moet ze dan ook huilen. Stel je voor, dat iedereen ziet dat ze huilt. Nee hoor, Marlot kijkt wel uit. "Ik neem wat bloemen mee, voor op het graf van opa", zegt moeder even later. "Opa hield zoveel van bloemen. Vooral in de herfst, als er buiten geen bloemen meer waren, kon je hem zo blij maken met een mooie bos chrysanten." Marlot glimlacht zachtjes voor zich uit. Dan denkt ze weer aan opa en aan mama die zo meteen alleen naar de kerk moet. Als mama al bijna buiten staat, rent Marlot de gang in. "Wacht even mam, ik ga toch mee." Even later komen ze, nog net op tijd, hijgend de kerk in. Marlot ziet veel bekenden in de kerk. Meester Frans is er ook. Zijn moeder is dit jaar gestorven. En Erik, de buurjongen, is er: zijn opa is pas twee weken geleden gestorven. De pastor leest een stukje uit de bijbel. Dan vertelt hij hoe goed het is om je verdriet met anderen te delen en om samen herinneringen op te halen aan mensen, die er niet meer zijn. Marlot denkt aan opa. Hij heeft haar nog geholpen met het timmeren van haar geheime hut, vorig jaar. Hij sloeg nog keihard op zijn duim, toen. Daar moest hij zelf erg om lachen, terwijl het toch wel pijn deed. En opa heeft niemand ooit verteld waar die hut was. "Dat van die duim ga ik straks aan mama vertellen", denkt Marlot. Het is nu stil in de kerk. Iemand begint zachtjes op een fluit te spelen en de pastor leest de namen voor van alle mensen, die dit jaar gestorven zijn. Marlot wordt er verdrietig van. Als opa's naam gelezen wordt, loopt mama naar voren om het kruisje dat in de kerk heeft gehangen, op te halen. Marlot ziet dat mama ook tranen in haar ogen heeft. Toch heeft Marlot er geen spijt van dat ze is meegegaan. Ze vindt het fijn en verdrietig tegelijk om zo aan opa te zitten denken. Ze pakt mama's hand en knijpt er even in. Mama kijkt haar aan en knipoogt. Dat deed opa ook altijd. 30
De viering is afgelopen. Ze lopen samen naar het graf van opa. Vanuit de kerk hebben ze een kaarsje meegenomen. Ze zetten het op het graf en Marlot mag het aansteken. Mama legt de bloemen erbij. "Dag opa", zegt Marlot zachtjes. "Ik hou nog steeds van je. Je bent de allerliefste opa van de hele wereld!" Dan lopen ze samen door de poort van het kerkhof. Als ze achterom kijken, zien ze heel veel lichtjes branden. En ze knipogen weer naar elkaar.
KOPIJ VOOR DE VOLGENDE GROTE COMMUNICATIE De uiterste inleverdatum voor de volgende Grote Communicatie is
24 november 2015
U kunt uw bijdrage (bij voorkeur) naar ons mailen. Het adres is:
[email protected] U kunt uw bijdrage ook op een USB stick zetten. Wel graag voorzien van uw naam en telefoonnummer Wanneer u uw kopij duidelijk getypt inlevert, kunnen we het in een handomdraai in de computer invoeren.
VAN DE REDACTIE De redactie behoudt zich het recht voor, om daar waar nodig, wijzigingen aan te brengen in de aangeleverde artikelen. Indien de inhoud hier door wordt gewijzigd, wordt voor plaatsing contact opgenomen met de schrijver.
31
(DEZE STROOK VÓÓR 10 NOVEMBER INLEVEREN) Onze zoon/ dochter* doet wel/niet* mee met de Eerste Communie in april 2016 naam kind: _________________________________________ adres: _____________________________________________ postcode en woonplaats: ______________________________ telefoon: ___________________________________________ geboortedatum: _____________________________________ doopdatum en kerk: __________________________________ school: _________________________________ groep: _____ handtekening: ______________________________________ e-mail adres:________________________________________ * graag doorhalen wat niet van toepassing is
32
vieringen voor de kinderen 11 okt. 15 nov.
10.00 uur familieviering met Wikiko start van de schoenendoosactie 10.00 uur familieviering met Wikiko afsluiting van de schoenendoosactie 33
