481680

TISJOGRAAF NUMMER 57 /JUNI 2009

TECHNISCH INSTITUUT SINT JOZEF WIJERSTRAAT 28 - 3740 BILZEN TEL: 089/411760 - FAX: 089/481680 E-MAIL: [email protected] www.tisj.be

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: E.VOETS

INHOUDSTABEL

VOORWOORD

2

TECHNO EXPERIENZ

4

DE KOMPASBEURS

6

TENTOONSTELLING „AUSCHWITZ‟

7

EXCURSIE 5de JAARS NAAR BREENDONK

9

DE BEENHOUWERIJ

11

HOBBY IN DE KIJKER: „PRETPARKEN‟

12

OUD-LEERLING IN DE KIJKER

14

PARIJSREIS 5de JAARS

18

ABC VAN DE LEERKRACHT

22

TONEEL „LOSSE BANDJES‟

24

ROBOCUP ROBOTWEDSTRIJD

25

PETER HELLERPRIJS

27

VASTENACTIE 2009

28

LONDENREIS 4de JAARS

29

ABC VAN DE LEERKRACHT

33

KUNSTPROJECT 1ste JAARS

35

7SBT IN HANNOVER

36

SPORTDAG

39

CHRYSOSTOMOS 2009

42

TONEELVOORSTELLING „AMAR SPEELT ALI‟

45

HET TWEEDE GALADINER VAN 6CV

46

SPORTUITSLAGEN

48

KRUISWOORDRAADSEL

52

PERSONALIA

54

-2-

VOORWOORD Het einde van het schooljaar is weer in zicht. De voorbije tien maanden zijn voorbijgevlogen. Toch was ook dit jaar weer uniek en bijzonder. Nieuw was onze kompasbeurs. De leerlingen van het tweede jaar, dus zij die hun eerste graad nu beëindigen en volgend schooljaar in het derde jaar starten, moeten een definitieve studiekeuze maken. Deze keuze is een belangrijk scharniermoment in hun studieloopbaan. Immers, vanaf het derde jaar slaan zij definitief een richting in die hun verdere loopbaan zal bepalen. Dit schooljaar organiseerde de Scholengemeenschap voor het eerst een kompasbeurs in onze sportzaal. Alle tweedejaars bezochten de beurs, zodat ze kennis konden maken met de verschillende studiedomeinen in onze scholengemeenschap. ‟s Avonds konden de ouders de beurs bezoeken en met de leerkrachten uit het vakgebied spreken. Het geheel oogde schitterend. Er was een goede sfeer, duidelijke informatie was beschikbaar of werd uitgewisseld. Bijna vierhonderd tweedejaars maakten kennis met hun studiemogelijkheden. Een geslaagd project; zeker iets om volgend jaar over te doen. En dan was er Techno Experienz. In een weekend in maart werd de sportzaal volledig omgetoverd tot een beurs voor twaalfjarigen, een doebeurs met een hoog technologiegehalte. Twaalfjarigen maakten kennis met de fascinerende wereld van techniek. In verschillende standen konden zij met experimenten en proefjes vaststellen hoe interessant techniek wel kan zijn. We hadden activiteiten in verschillende domeinen uitgewerkt: in de mechanica, elektriciteit, wetenschappen, computertechnieken en in de sanitaire installaties. De beurs werd bovendien verrijkt met K‟nex-meesterwerkjes van leerlingen. De jeugd was razend enthousiast. Meer dan 570 leerlingen uit het zesde leerjaar basisonderwijs bezochten Techno Experienz en maakten kennis met onze kijk op techniek. Het parkeerterrein vooraan werd in een nieuw kleedje gestoken. Het zag er niet meer uit. Een kaal terrein, aangetast door de jaren, zonder groen, zonder uitstraling… We hebben er iets aantrekkelijks van gemaakt. Een groene border met bomen vormt de scheiding met de straat. Langs beide zijden werden hagen geplant. De inrit werd met gebakken kleiklinkers aangelegd. Het parkeerterrein zelf kreeg een nieuwe slijtlaag. Het oude hekwerk werd vervangen door een modern, speels ogend geheel dat op school zelf geconstrueerd werd. Wij zijn er allen fier op. Tisjograaf 57, juni 2009

-3-

In de Peter Hellerprijs, een Limburgse prijs die jaarlijks toegekend wordt aan de beste eindwerken in het technisch en beroepsonderwijs, werd onze school dit jaar laureaat. Steven Broux en Jochen Schoefs van het 7de jaar Stuur- en beveiligingstechnieken ontwikkelden een alarminstallatie die temperatuur en luchtvochtigheid in een lokaal meet, regelt en bijstuurt. Bij defect of bij een abnormale afwijking wordt alarm geslagen via een sms-bericht. Prachtig werk, technisch zeer hoogstaand, gemotiveerde leerlingen. Een dikke proficiat voor alle betrokkenen. Ten slotte de open schooldag; deze was „af‟. Iedereen had zijn uiterste best gedaan het onderste uit de kan te halen. Van ‟s morgens vroeg al gonsde het van de activiteiten. Een vijftigtal motorrijders nam deel aan de „TISJ-ride‟. Vanaf 10.00 uur werd de school geopend. De gegadigden kwamen, en bleven komen… De hele dag was het gezellig druk en de bezoekers, de ouders en de leerlingen genoten van onze kijk op onderwijs. Wij willen dan ook iedereen danken die op één of andere wijze heeft meegewerkt aan deze unieke dag. Zoals u kan lezen, een jaar met vele uitschieters; een jaar om met een goed gevoel aan terug te denken. Een jaar verder op weg naar de toekomst. Volgend jaar komt er weer eentje, maar eerst gaan we genieten van een welverdiende vakantie…

Edgard Voets

Tisjograaf 57, juni 2009

-4-

TECHNO EXPERIENZ Op de muziektonen van de Pink Panther en in het zwakke licht van een lampjessnoer werden onze jonge bezoekers via de grote trap van de sportzaal naar de duistere catacomben van onze school geleid. Daar werden zij begroet door een mysterieuze stem die hen als volgt welkom heette:

Zo begon voor bijna 600 twaalfjarigen tussen 9 en 20 maart het bezoek aan de Techno Experienz. Met dit evenement wilden we deze kinderen op een boeiende manier laten kennismaken met onze school en met techniek en wetenschappen. Want net als hun ouders staan deze 12-jarige leerlingen inderdaad voor de moeilijke keuze. Wat zullen ze studeren in het middelbaar: Latijn, moderne wetenschappen, handel of …. technisch onderwijs? Wel, wij vonden het de hoogste tijd om de buitenwereld te laten zien dat we niet eender welke school zijn, maar een technische school waar niet alleen „kunnen‟ maar zeker ook „kennen‟ heel belangrijk is. Dat we niet enkel technische knobbels huisvesten maar ook vaardige en handige handen. Het idee rijpte begin december. Over hoe, waar en wanneer moest nog druk overlegd worden. Veel tijd was er niet en voor vele buitenstaanders leek het zelfs een onmogelijke opdracht. Temeer omdat er nog een periode van examens en vakantie tussenzat. Na Nieuwjaar zouden echter vele Tisj-leerkrachten de hoofden bij elkaar steken en de handen in elkaar slaan. En dit is nu net wat deze school zo sterk en uniek maakt: het onmogelijke toch mogelijk maken. Werken als een hecht team. Er samen de schouders onder zetten en aan één koord trekken. Er werd beslist om te werken rond 5 domeinen: „elektriciteit‟, „mechanica‟, „wetenschappen‟, „technologische opvoeding‟, „sanitair en centrale verwarming‟ en „koel- en warmtetechnieken‟. Het kind moest ook een passende naam krijgen. Het werd “Techno experienz” met


-5-

nadruk op “experienz”. Het ging hem uiteindelijk om zelf ervaren door te doen, te proberen, uit te testen, …. Het startschot werd meteen gegeven. De zware Techno Experienztrein werd op de sporen gezet en begon langzaam maar zeker op gang te komen. 9 Maart was immers de bijna onmogelijke deadline; dan zou en moest alles klaar zijn. En wonder boven wonder, die zware goederentrein werd onderweg een heuse HSTtrein. Er hing die dagen iets in de Tisj-lucht. De adrenaline was op elk plekje in de school voelbaar. Plannen werden gesmeed, afspraken werden gemaakt en alles werd minutieus voorbereid. Zaterdag 7 maart was D-day. Dan zou de beurs worden opgebouwd. Dan zou het resultaat van die korte maar hevige periode van voorbereiding te zien zijn. De grote lege ruimte van de sportzaal was het vertrekpunt. Hier zouden de 5 domeinen worden opgebouwd. Uit het niets verrees op nauwelijks een halve dag een heuse carrousel van techniek en wetenschap. De 5 compartimenten waren opgebouwd rond boeiende educatieve uitdagingen. Het geheel was afgewerkt met bloemen, planten, gekleurde linten, banners, opschriften, foto‟s, spectaculaire K‟nexcircuits, … Zelfs een koffie- en rustruimte mocht niet ontbreken. Niets, maar dan ook niets werd aan het toeval overgelaten. ‟s Middags werden de noeste opbouwers zelfs getrakteerd op een waar Italiaans eetfestijn met bijbehorende dranken. De pasta‟s waren bereid door een echte Italiaanse meesterkok en enkele souschefs uit eigen huis. Vanaf maandag 9 maart werden de 12-jarigen per school opgehaald door de bussen van „De Lijn‟ en keurig aan het Tisj afgeleverd. Na de mysterieuze inleiding kregen de leerlingen in aparte groepen en in elk domein 15 minuten de tijd om de proefjes en opdrachten uit te proberen. In elk domein waren er speciaal opgeleide tweedejaarsleerlingen die onze bezoekers moesten begeleiden. Na het kwartier werd er op de tonen van een grappige tune doorgeschoven naar een volgend domein. Bij het verlaten van het compartiment kregen de leerlingen een stukje van een puzzel. Zodra ze de 5 domeinen doorkruist hadden, werden zij gevraagd om in de eetzaal om ter vlugst de puzzel samen te stellen. De winnaars werden beloond met een supertoffe T-shirt. Om 12.00 uur werden onze jonge bezoekers weer netjes terug naar hun thuisbasis gebracht. Het hele project draaide van in het begin als een geoliede machine. Iedereen was superenthousiast. De bezoekende leerkrachten, onze eigen leraars, onze tweedejaarsassistenten, de ouders van de 12-jarigen en niet in het minst de 12-jarigen zelf. Het opzet was om hen op een plezierige manier te laten proeven van techniek en blijkbaar zijn we in deze opdracht geslaagd.

Jos Bijloos


-6-

DE KOMPASBEURS Op vrijdag 6 maart stond er in onze school een nieuw evenement op het programma: de Kompasbeurs. Alle veertienjarigen van onze scholengemeenschap, onder wie ook onze eigen leerlingen van het tweede jaar, kwamen naar onze grote sportzaal afgezakt om er kennis te maken met de vijf opleidingsdomeinen van de tweede en derde graad:

-

creativiteit, exacte wetenschappen, handelswetenschappen en talen, technologische wetenschappen, sociale wetenschappen en welzijn. De bedoeling was om de leerlingen op een objectieve manier te informeren over de verschillende studierichtingen in onze scholengemeenschap. Dat gebeurde aan de hand van o.a. didactisch materiaal, powerpointpresentaties en filmpjes. Onze eigen school presenteerde zijn afdelingen aan de hand van drie kerngebieden: elektriciteit, mechanica en koel/warm. De geïnteresseerde leerlingen leerden hoe de techniek ons dagelijks leven beheerst en hoe boeiend de technologische wetenschappen kunnen zijn. Uiteindelijk wil de scholengemeenschap met dit initiatief de leerlingen beter begeleiden in hun studiekeuze. De kinderen moeten bewuster kiezen: niet het imago van de studierichting of school is belangrijk, wel het feit dat de opleiding past bij hun interesses en capaciteiten.

André Vandoren

MR. STEVENS EN MEESTERS GAAN OP DUIKVAKANTIE


-7-

TENTOONSTELLING ‘AUSCHWITZ’ Van woensdag 13 tot dinsdag 19 mei liep op school de tentoonstelling „De naziconcentratiekampen en –vernietigingspolitiek in hun historische context, 1914-1945‟. Deze reizende tentoonstelling is een organisatie van de stichting Auschwitz uit Brussel. Voor de bezoeker was het ongetwijfeld een bevreemdende ervaring. In de grote sportzaal was een stille ruimte gecreëerd met kartonnen panelen. Daarin waren ijzeren hekken opgesteld met tientallen zwartwitfoto‟s en bijbehorende tekstjes. Het leken wel gevangeniskooien. Koud en donker. Maar dat was net de bedoeling. Bij deze tentoonstelling gaat het om de inhoud: de gruwel van de jodenvervolging. Hier hoef je geen elektronische snufjes of flikkerende beelden te verwachten. Dit is de waarheid, de verschrikkelijke waarheid. In 250 documenten wil men de momenten oproepen die geleid hebben tot de nazikampen en de volkerenmoord op de joden en zigeuners. De tentoonstelling ontrafelt de ingewikkelde historische achtergrond en verwijst naar de vele oorzaken die geleid hebben tot de holocaust: de Eerste Wereldoorlog, de crisissen van de Duitse democratie, de grote economische wereldcrisis, de opkomst van het fascisme in Europa en de Tweede Wereldoorlog. De meeste bezoekers, ook de mensen die tijdens de openschooldag binnenwipten, waren danig onder de indruk. „Hoe is het mogelijk dat mensen elkaar zoiets aandoen?‟, was de meest gehoorde reactie. Het is dan ook goed dat we de herinnering aan die gruwelijke feiten levend houden. Want alleen zo kunnen we eruit leren en ervoor zorgen dat het nooit meer gebeurt.

André Vandoren


-8-

Dat de tentoonstelling wel degelijk indruk heeft gemaakt bij jong en oud bewijst onderstaande getuigenis van een leerling van 4IW. Een tentoonstelling over Auschwitz, wat moet je je daarbij voorstellen? Nadat we in Londen de Holocaust-tentoonstelling hadden gezien in het Imperial War Museum wist ik al hoe groot de ellende is geweest in de Tweede Wereldoorlog. Maar deze tentoonstelling behandelde ook de manier waarop Hitler aan de macht is gekomen. Vroeger dacht ik altijd:”Wie zou er nu in een leger gaan dat joden mishandelt en uitroeit?”. Maar in tijden van zware economische crisis, waar niemand iets aan kon veranderen, gaf de Duitse overheid Hitler de absolute macht over het land. Aanvankelijk leek het erop dat Hitler Duitsland uit de crisis zou halen en bleef zijn jodenhaat beperkt. Joden moesten in de goot lopen en werden ‟s nachts uit hun bed gehaald om de stoep te poetsen…..met hun tandenborstel. Maar zoals iedereen weet bleef het niet daarbij. Hitler wilde alle joden vermoorden, hun ras uitroeien, en vooral hen vernederen. En waarom? Niemand weet het. En “Der Fuhrer” zal het je ook niet meer vertellen. Misschien pleegde hij zelfmoord omdat hij had ingezien wat voor gruwelijke daden hij had verricht. Hij liet medische proeven doen op de gevangenen in de concentratiekampen, de ergste die er bestonden: zonder verdoving spieren laten weghalen, mensen onderdompelen in ijswater om de reactie van het menselijk lichaam te testen, tweelingen aan elkaar naaien zonder verdoving, enz. Zijn straffen en mishandelingen hadden allemaal hetzelfde doel: de dood. Je kan je bijna niet voorstellen hoeveel mensen hij heeft vermoord. Zes miljoen mensen. Zes miljoen. Dat is meer dan de helft van de Belgische bevolking. We staan in deze maatschappij veel te weinig stil bij het gruwelijke verleden. De Tweede Wereldoorlog ligt nochtans vers in het geheugen. Een zeventigtal jaar geleden waren je grootouders al geboren. Nog niet zo gek lang geleden zijn dus zo‟n gruwelijke dingen gebeurd. Sta er eens bij stil, niet alleen op de tentoonstelling!

Kris Hermans, 4IW


-9-

VERSLAG EXCURSIE FORT VAN BREENDONK EN JOODS MUSEUM VOOR VERZET EN DEPORTATIE Op dinsdag 19 mei vertrokken we met de vijfdejaars op daguitstap naar twee plaatsen waar de gruwel uit de Tweede Wereldoorlog nog tastbaar was: het Fort van Breendonk en het Joods Museum voor Deportatie en verzet in Mechelen.

Duitse wetten hadden overtreden.

We startten de dag in het Fort van Breendonk waar we werden verwelkomd door een gids. Hij vertelde ons dat het Fort diende als gevangenis voor joden, politieke gevangenen en mensen die de

We startten bij de grote poort, waar de gids vertelde dat de gevangenen bij hun aankomst met hun gezicht tegen de muur moesten gaan staan, stokstijf! Soms voor enkele minuten, soms voor enkele uren. Als je bewoog, werd je afgeranseld, beledigd en vernederd. Wat ze moesten doen in die gang? Wachten tot de officieren een beslissing namen. Vervolgens wandelden we verder naar de kantine waar diezelfde officieren aten en dronken. Er hing een groot hakenkruis en doodshoofd. We zagen foto‟s van mannen die vermoord waren. Op het binnenplein was het appèl. Daar moesten de gevangenen zich opstellen in rijen. Als je bewoog, kreeg je slaag of werd je gebeten door Lump, de herdershond van SS-majoor Schmitt, leider van het kamp. Hierna liepen we naar de celblokken, een lange gang met slaapvertrekken. Privacy was hier ver te zoeken, je sliep met dertig in een kamer op stapelbedden per drie met een dunne matras van stro. Om je behoefte te doen kreeg je één nachtemmer per vertrek! Aan het einde van de gang was de folterkamer. Daar werd je naartoe gebracht voor ondervraging. Als je niet meewerkte, werden je handen achter je rug vastgebonden. Met een haak werd je met je gebonden handen opgeheven zodat je rugspieren uitgestrekt werden. Als je dan nog niet meewerkte werd er met stroomstoten en een gloeiende pook geëxperimenteerd. De folterkamer kwam natuurlijk met een reden uit op de slaapgang; het geroep en gejank van de ondervraagden galmde door de gangen en joegen de andere gevangenen de stuipen op het lijf. Hier werd nog maar eens duidelijk dat de bewakers van het kamp de gevangenen niet alleen fysiek wilden breken, maar ook psychologisch.


- 10 -

Terug buiten maakten we uiteindelijk een bocht rond het Fort om de executieplaats te bezoeken. Minstens 164 gevangenen werden hier gefusilleerd en 21 personen opgehangen. Daar werden we stil van. In de namiddag vertrokken we naar het Joods Museum voor Verzet en Deportatie in Mechelen. Dit museum is gevestigd in de Dossinkazerne, de plaats waar tijdens de Tweede Wereldoorlog een deel van de joodse bevolking in België naar Auschwitz vertrok. We zagen in het museum hoe Hitler de macht greep en welke gevolgen dat had, ook in ons land. We zagen foto‟s van mannen, vrouwen en kinderen die getransporteerd werden in beestenwagons. Maar vooral de gruwelijke foto‟s waarop de dood in al haar gedaanten werd getoond, maakten veel indruk. Ook zeer aangrijpend was de kamer vol foto‟s van kinderen die gestorven waren in de concentratiekampen en een video waarin een overlevende het verhaal vertelt over zijn gezin dat hij verloren is in Auschwitz. Hij kreeg er nog steeds tranen van toen hij het vertelde na al die jaren. Het was een dag die mij nog lang zal bijblijven.

Alexander Thijs, 5MV


- 11 -

DE BEENHOUWERIJ: TOK TOK Wat begon als een persiflage op het Nederlandse percussiegezelschap „Slagerij van Kampen‟ groeide uit tot één van de vaste waarden binnen het theatercircuit. Na een kleine reeks optredens in jeugdhuizen werd „De Beenhouwerij‟ in 1997 geselecteerd voor “Trappelend talent” en sindsdien staat er geen maat meer op! Figuurlijk dan weliswaar ! Na verscheidene producties zijn ze terug met een compleet nieuwe show. Hun slogan luidt: ‟t is energiek, ‟t is verassend, ‟t is compleet getikt, ‟t is Toktok. Is het een kip? Zacht getokt, hard getokt! Twee is meer dan één! Het maakt geluid en het is geen stok! TOK TOK! Want ritme is meer dan drummen alleen !! Dat belooft dus… De beenhouwerij is een gezelschap van twee rasechte drummers. Eentje ervan is Gerrit de Cock, bekend van oa JIMtv. Ze combineren de strakste ritmes en grooves met humoristische acts, verbazingwekkende projecties en hilarische 3D-animaties over, hoe kan het ook anders, een kip. Ze spelen op een groot drumstel met allerhande toeters en bellen. Maar dat is niet alles. Werkelijk alles wat ze tegenkomen gebruiken ze voor hun ritmische slagen. Je kan het zo gek niet bedenken. Een cocktailbar, een keukenaanrecht of gewoon een microfoon waarop ze ritmisch slaan. Een eland gaf telkens in een filmpje het ritme aan. Aangezien ik zelf drum probeerde ik hun ritmes te volgen. Haast ondoenbaar met momenten. Oefenen is dus de boodschap! De show werd mooi afgewerkt en was een spektakel voor jong en oud. Iedereen had er echt van genoten. Wanneer je op YouTube „De Beenhouwerij‟ intikt krijg je een hele hoop fragmenten uit hun shows. Het bekijken meer dan waard!!!

Hubens Andy, 2IW1


- 12 -

PRETPARKEN

Het is weer vakantie!!! En wat doen we in de vakantie ? Ons ontspannen na de drukke schoolperiode. En wat is er beter dan een dagje naar een attractiepark of pretpark gaan. Hier enkele tips en nieuwtjes om de vakantie door te komen.

In eigen land: Anubis : the ride (Plopsaland De Panne) De coaster van België ! Een achtbaan die je meevoert in een helse rit. Je start maar liefst onmiddellijk met een lancering van 90 km/h in 2 sec. Tips: -

Wil je nog eens een dagje gaan zwemmen in Aqualibi (Wavre) doe het dan zo snel mogelijk, want volgend jaar gaat het een jaartje dicht. Ga eens naar Walibi en doe eens “The Big 7”, 7 unieke attracties in België, je zal je niet vervelen! Een dagje pretpark kan al gauw wat kosten, ben je van plan veel te eten ? Neem dan zelf wat mee!

In het buitenland: Een dagje Efteling (Kaatsheuvel – NL). Zin in een dagje plezier ? Ga eens een dagje naar de Efteling ! Een ritje in “De Vliegende Hollander” of “Vogelrok” bezorgen jou al snel de nodige adrenaline. Daarvan bekomen ? Maak dan gewoon even een wandeling door het sprookjesbos, en ga eens even langs bij de nieuwe bewoonster Assepoester.


- 13 -

Een ritje in de Pegasus ??? Doe hem dan snel want hij dreigt te verdwijnen !

Tips : - Ga je een dagje naar Phanthasialand ? (Brühl (Keulen)-DE), Doe dan zeker de toppers “Talocan” & “Black Mamba”. - Geen zin om ver te gaan maar toch een leuk dagje te beleven? Ga eens naar Toverland (Sevenum-NL) daar staat namelijk een reuze achtbaan! “Troy”!

Tips voor het thuisfront:

Ochtend in Pretparkland… Goeiemorgen Pretparkland en welkom bij je dagelijkse pretpark-podcast, ik ben …. Zo onwaken wij pretparkfans iedere ochtend. Het reilen en zeilen in Pretparkland op de voet volgen door middel van een dagelijkse “pretpark podcast” , waarin we iedere ochtend om 6 uur een blik krijgen geworpen op weer een nieuwe dag in Pretparkland. Laatste nieuwtje, interviews, discussies, een waar achtbaanjager team en veel meer ! Wil je dit alles ook mee beleven ? Surf dan naar www.pretparkland.be

Andere sites: Fotogalerijen.be: Erwin Taers neemt je meer op zijn trips doorheen de pretparken door middel van fotografie. Rides.nl: Voordat je naar een pretpark gaat, kan je hier het aanbod attracties zien en het laatste nieuws recht van de pers ! Pretparken.be: Discussieer hier over de laatste nieuwe attracties en nieuwtjes. Dit was het dan! Ik hoop dat ik jullie wat heb kunnen bijbrengen.

Glenn Vanspauwen, 5EM


- 14 -

INTERVIEW MET OUD-LEERLING GERT POESEN IDENTITEITSKAART

Naam :

Gert Poesen

Studies :

Oud-leerling IW op TISJ

Status: Doctor in de Ingenieurswetenschappen,

Zeg niet dat je het niet kon verwachten! specialisatie Elektronica Achter de fonkelende ogen van Gert op 6 IW huisde een gedrevenheid naar steeds meer. Zelfs zijn houding verraadde die drift: nooit achterover leunend, steeds de armen op de tafel en het hoofd vooruit gestoken. Daaraan denk ik terug als ik me nu, zoveel jaren later als oud-leraar, hem probeer voor de geest te halen. Als hij de voordeur opent is Gert nog steeds de jeugdige badmintonspeler met de guitige ogen. In werkelijkheid is Ir. Gert Poesen op 1 september jl aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB) gepromoveerd tot doctor in de ingenieurswetenschappen, specialisatie elektronica. In het gesprek pakt hij uit met een woordenschat die getuigt van erudiet vakmanschap, niet enkel in de elektronica, maar ook in de gewone communicatie.

VUB én R&D Engineer bij ES-International, elk fifty-fifty “Sinds oktober nog maar werk ik bij ES International, eigenlijk heel toevallig. Voor mijn doctoraal proefschrift liep ik in en uit bij dit bedrijf dat in 1998 aan de Diepenbekerweg in Hasselt uit de grond gestampt werd door Kurt Hensen en Roel Geraerts. Die mensen zagen via mij een link naar het onderzoek aan de VUB en vroegen me om mijn universitair onderzoek te combineren met de praktijk in het bedrijf. En zo vloeide ik voor 50 procent vanuit de academische naar de industriële wereld. Ik hou me daar vooral bezig met Research and Development(R&D). Heb je al gehoord van de naaktscanner op de luchthaven van Zaventem? Op die techniek heeft de VUB een patent. Sinds 9/11 kwam de vraag steeds luider uit verschillende hooggeïndustrialiseerde landen om de veiligheid op de luchthavens te verzekeren via controle door het gebruik van millimetergolftechnologie. Maar dat is e heel complex: de ene mens is de andere niet, draagt niet wat de andere draagt. Stel dat een koekjesbedrijf door de verpakking van het product heen wil controleren of er een vreemd voorwerp in zit, een splintertje glas bvb, dan kan men dat met deze technologie door de verpakking heen constateren. Dat is waar het bij ES International op aankomt: doorgedreven testen meetopstellingen maken voor de industrie om een productieproces te sturen, te controleren en te verbeteren. ES International levert haar testen meetdiensten aan ondernemingen in diverse sectoren zoals de voedingsindustrie, industriële productieprocessen, medische omgevingen en automotive.


- 15 -

Aan de VUB gaat het natuurlijk niet om de productie, wel om het onderzoek naar toepassingen. Bedrijfsleiders kijken dan over de schouder mee en proberen zo een graantje mee te pikken. “

>> Op zo een bedrijf heeft de dreigende recessie natuurlijk geen vat! << “ Jawel, maar dan positief. Een bedrijf dat op zijn tellen moet letten kan met minder personeel meer investeren in automatisering, en daarbij wil ons bedrijf graag helpen en tegemoetkomen.” Meer specialisatie maar niet voor het bord.

>> Is het dat wat je altijd had willen bereiken? << “Luister, alhoewel ik aan groepen studenten, zelfs in het kader van het Erasmusproject, les heb gegeven, is het nooit mijn bedoeling geweest in het onderwijs te gaan. In die zin ben ik geen academicus. Bij gunstige omstandigheden wil ik wel de kans grijpen om een eigen bedrijfje te starten of tenminste om me te specialiseren in R&D.”

>> Wanneer is dat bij jou gegroeid? << “ Op 6 IW wist ik dat het later iets met lasers zou worden; daarom heb ik specifiek gekozen voor de VUB omdat daar de richting fotonica, elektronica gestuurd door licht, bestond. In het vierde jaar burgerlijk ingenieur kozen veel medestudenten voor de telecommunicatie, maar ik wilde meer specialisatie, microgolf, licht- en lasertechnologie. Van huis uit gestimuleerd eigenlijk: elektronica was het huiselijk gespreksonderwerp en we gingen prat op het bezit van de eerste CD-rom.” TISJ-cursussen, gemeengoed bij medestudenten

>> Was je opleiding in het technisch instituut Sint-Jozef daarvoor wel een voldoende basis? << “ Ik moet je zeggen dat ik met de opleiding in TISJ ver vooruit was op wie uit het ASO kwam. Begrijp me goed, ik had maar 7 uur wiskunde per week gehad, anderen acht uren, dat is een verschil. Op alle andere vakken had ik een voorsprong. Ik heb de cursussen van Bilzen nog vaak bovengehaald en in het 3 de en 4de jaar was de cursus van meneer Voets over motoren zelfs gemeengoed geworden bij alle medestudenten. Daarin vonden zij de basis die ze vroeger hadden gemist. Ja, ik heb het de eerste paar jaar moeilijk gehad met wiskunde, maar nadien worden die studies praktischer. Vraag anderen dan eens wat 220 is! En hoe werk je aan een draaibank? Wat weet je van de doorbuiging van een balk? Tegenwoordig is 8 uur wiskunde geen noodzaak meer, het toelatingsexamen burgerlijk ingenieur wordt niet meer afgenomen, die grote selectie is weggevallen. En daarom zeg ik altijd: doe burgerlijk ingenieur, je kan dat ook aan. Van mijn klasgenoten in Bilzen hadden er zeker nog meer die studies aangekund, ik Tisjograaf 57, juni 2009

- 16 -

denk dat Bert Poesen daar zeker één van was. Met zijn specialisatie in de landmeetkunde, na industrieel ingenieur, is die nu wel projectleider in de wegenbouw. Robby Timmermans is de informaticawereld ingetrokken, Bart Kellens koos voor de automechanica en die tref je nu op de Auto-inspectie in Alken. Eric Spouwen ging verder in de Warmtetechnieken en werkt nu bij Ecovision, een jong bedrijf met chemische toepassingen in Genk, Jeffrey Bogaerts staat voor de klas en van die anderen weet ik minder. Ik trok als enige Bilzenaar naar de VUB; het kotleven vond ik geen probleem. De VUB was ten opzichte van Leuven en zeker Gent, een kleine universiteit, iedereen kende er iedereen. De begeleiding was dan ook navenant, de profs zijn niet ongenaakbaar, je kan je verdedigen als je er de argumenten voor hebt.” En de taal?

>> Alles is in het Engels! << “Dat is geen probleem: er zijn weinig native English speakers, je kan je er daarom gemakkelijker doorslaan met je Engels, ook Engels-met-haren-op! Je hebt altijd een basis Engels van huize uit, bestendig dat in de dagelijkse studeeromgeving, de vakterminologie is sowieso al Engels. Alleen de Walen, ik zeg niet de Fransen, maar de Walen en in mindere mate de Duitsers houden fanatieker aan de eigen taal. De Chinezen niet, maar dat Chinees-Engels versta je heel moeilijk, om over het howare-you? van de Japanners maar te zwijgen. “

>> Had jij vroeger dan geen problemen met dyslexie? << “ Oh ja, maar ik had het over Engels „spreken‟, schrijven was voor mij natuurlijk nog wat anders, in alle talen. En daar had de universitaire begeleiding dan weer begrip voor; niet in het begin, ik heb me moeten verdedigen met een „dossier aan de universitaire overheid‟ en ze overtuigen van mijn probleem. Wat ik aan schrijftaal miste maakte ik goed door praktische aanpak en creativiteit. Trouwens, veel ingenieurs hebben dyslexie; ze hebben de techniek geselecteerd om het schrijven zoveel mogelijk te mijden. Maar eens moet je je toch bewijzen en dan is er de hulp van teamwork en het begrip van professoren die ook aan dat aspect van je werk willen sleutelen. Nu ben ik trouwens, samen met een vijftiental professoren, lid van de „Stichting Leerproblemen‟, en samen met „Sprankel‟ hebben we de vereniging „Dyskus‟ opgericht. “ Gert, een blokbeest?

>> Waarin vind ontspanning? <<

jij

wat

Oh, je weet toch dat ik in de tijd van TISJ reeds Belgisch kampioen badminton was, in het hoger onderwijs heb ik gas moeten terugnemen, maar ik heb nog steeds die titel bij de senioren in Vlaanderen. Ik behoor tot de top-10 van België in de drie disciplines en ben Tisjograaf 57, juni 2009

- 17 -

ploegkapitein van de eerste nationale ploeg. Als student kan je daarbij heel veel reizen, een congres bijwonen koppel je dan bijvoorbeeld aan een toeristische uitstap; zo ben ik tot in Thailand geraakt. Ik ben ook lid van couchsurfing, of gastvrijheidsnetwerk. Gasten die bvb de Kataraktstreek willen bezoeken zijn bij mij in Sint-Truiden welkom voor een overnachting en wat toeristische feedback, en als ik in het buitenland ben kan ik op dezelfde manier beroep doen op de infrastructuur van collega-surfers. Jawel, reizen en ontspanning is er nog wel bij. En ik heb ook een vriendin, Liesbet.“ Een bedrijfsbezoek in Hasselt of aan de unief

>> Als je opnieuw moest kiezen, wat zou je dan gaan studeren? << “ Hetzelfde, ik zou niet aarzelen. Vroeger was 7 uur wiskunde te weinig, nu is het hoger onderwijs toegankelijker, het niveau daalt eerder wat, o.a. ten gevolge van de instroom van andere nationaliteiten, en de creativiteit is enorm gedaald. Het Vlaamse onderwijs getuigt van een hoog niveau, vandaar dat anderen naar hier komen. Het studieniveau van Erasmus Mundus is bedroevend. We moeten wel oog hebben voor Chinese studenten: die hebben veel goede ideeën, ze komen hier vaak spioneren, maar hun Engels is niet te verstaan, ik heb daar wel schrik voor. De Japanners komen eerder om te kopiëren.”

>> Wat wil je nu nog kwijt, Gert? << “ Stimuleer de leerlingen om hoger onderwijs te doen, zeg dat ze geen angst moeten hebben van burgerlijk ingenieur. En als ik kan helpen met de GIP, dan weet je me wonen. Ook voor een bedrijfsbezoek in Hasselt of aan de unief kan je beroep op me doen. Het kan interessant zijn om te verwijzen naar de volgende website: www.millivision.com/ waar je figuren en video‟s terugvindt. Dit is een voorbeeld van veiligheidsscanner op de luchthavens, gelijkaardig aan het toestel dat wij ontwikkeld hebben aan de VUB.” Al die tijd heeft mama boven “sinterklaas klaargezet”, maar nu ze er even is komen bijzitten, getuigt ze openlijk: “ik hoor hier dingen van Gert die ik zelf nog niet wist!”. Ze is, met reden, fier op haar jongste. Als ik een foto van hem trek, zie ik pas goed op het schermpje hoe moe hij eruit ziet, vooral rond de ogen; “ Inderdaad een heel drukke week achter de rug”, zal hij me de dag nadien mailen. Ik verlaat de kersverse Dr. Ir. Gert Poesen met een kopij van zijn doctoraal proefschrift: “Towards an Adaptable Millimeter Wave Reflector: Development of an Antenna Coupled Opto-Electronic Modulator Array”, september 2008. Bedankt Gert en succes in alles wat je doet.

René Daerden Tisjograaf 57, juni 2009

- 18 -

PARIJS 2009 We kwamen samen aan de school om met de bus te vertrekken. Iedereen zag er moe uit, zelfs de leerkrachten. Het was dan ook nog vroeg. Toen gingen we richting snelweg en na twee uur rijden hielden we halt bij een tankstation voor een sanitaire stop. We konden er natuurlijk ook iets eten en drinken om toch een ontbijt achter de kiezen te hebben. Daarna hervatten we de weg naar Parijs. We kwamen aan bij de Eiffeltoren en werden er direct aangevallen door tientallen verkopers die ons souvenirs wilden „aansmeren‟. Sommigen kochten meteen een leuk gadget, anderen moesten „nee‟ blijven zeggen. Nu konden we eindelijk de Eiffeltoren beklimmen. Hier hadden we naar uitgekeken. Toen we na honderden trappen boven aankwamen, konden we genieten van een prachtig uitzicht over heel Parijs. Adembenemend! Om naar beneden te gaan konden we ook een lift nemen. Maar we hadden -toen nog- veel energie en dus daalden we rustig af via de trappen. Meneer Gijbels stond beneden te wachten en had een knappe Australische griet gespot. Maar Ruben R. was hem voor, hij ging meteen een babbeltje slaan met het mooie meisje. Vervolgens zetten we onze tocht verder naar het graf van Napoleon. Deze „grote‟ man, bleek, aan de kist(en) te zien, uiteindelijk maar een klein ventje te zijn. Maar er was toch heel wat volk om naar hem te gaan kijken. Via zijn graf zijn we rechtstreeks doorgegaan naar een museum over oorlog door de eeuwen heen. Met pijn aan onze voeten zijn we via de superbrede en eivolle Champs-Elysées naar de Arc de Triomphe gewandeld waar we een tweede hoogtepunt beleefden. Ook al moesten we weer een hele hoop trappen naar boven, het uitzicht was toch weer de moeite waard! Nu begonnen alle magen een beetje te knorren en dus gingen we met de metro naar Montmartre. Na opnieuw een serieuze beklimming konden we vrij kiezen tussen een waaier van restaurants om een uitgebreid avondmaal te nuttigen. Na een heus Tisjograaf 57, juni 2009

- 19 -

feestdiner slenterden we nog wat rond en luisterden we naar de muzikanten die zongen of probeerden te zingen. We verzamelden aan de trappen bovenaan met uitzicht over de hele stad. Alles was prachtig verlicht en dus echt de moeite! We hadden geluk met het weer en dus konden we er nog wat rondhangen en kennismaken met jongeren van over de hele wereld. Toen iedereen verzameld was, daalden we de laatste trappen van vandaag af. Dag 1 zat erop! We sprongen in de bus en reden richting hotel. Daar kregen we onze „code‟ en we gingen dan ook meteen kijken waar we de komende twee nachten zouden doorbrengen. Het zag er goed uit! De leerkrachten kwamen ons nog een laatste keer briefen en toen was het zo goed als stil. De trappen zaten precies toch in onze benen… Dag 2. We hadden ons verheugd op een heerlijk ontbijt met Franse „croissants‟, maar dat viel een beetje tegen. Het was wel allemaal lekker, maar de keuze was een beetje beperkt. Toch at iedereen zijn buikje vol. We fristen ons nog even op en dan begonnen we eraan. We startten met de plantentuin. Omdat het zo‟n mooi weer was, stond alles al mooi in bloei. En het was er heel rustig, ook al ligt deze tuin in hartje Parijs. Ideaal om

wakker te worden.

Daarna zijn we naar de moskee gegaan. We kregen er een rondleiding en bezochten de belangrijkste onderdelen. Het was zeer leerrijk en leek allemaal heel Zuiders, zeker zo in het zonnetje. Na de moskee kochten we een belegd broodje bij de wakkere warme bakker. We aten allemaal samen in een nabij gelegen parkje. Er stond een mooie haag waar af en toe iemand in verdween tot iemand zijn broek scheurde aan een van de takken. Toen was de lol eraf, hoewel… Iedereen lag even krom van het lachen, maar zocht daarna toch ook naar mogelijkheden om de scheur te dichten.


- 20 -

We passeerden nog even langs de oude arena en toen gingen we naar… de dierentuin. En niet zomaar een dierentuin, het is de oudste dierentuin van Europa. En het was echt wel mooi om te zien: megaschildpadden, hongerige krokodillen, zotte apen, glibberige slangen… Na een lange wandeling kwamen we eindelijk aan bij Musée d‟Orsay. Daar hingen heel veel schilderijen en liepen heel veel mooie meisjes. Dit voormalige station was een doolhof en ook hier weer liepen duizenden mensen rond. Soms vroegen we ons af van waar ze bleven komen. Daarna brachten we de klokkenluider een bezoekje in de Notre Dame, de kerk met de vele flat screens. Onderweg wandelden we via het Louvre en rustten we even uit bij de bekende piramide. Vandaag mochten we in Quartier Latin onze honger gaan stillen. Overal stonden obers buiten om de menu‟s aan te prijzen. Ze wilden ons „in‟ hun tent lokken. Na lang twijfelen maakten we een keuze die achteraf toch niet echt de juiste bleek te zijn. Joris moest zijn biefstuk wel drie keer opnieuw laten bakken. We verzamelden om 20u en vertrokken dan te voet richting de Seine. Aan Pont 9 namen we de bekende Bateaux Mouches. Dankzij het mooie weer konden we bovenop het dek zitten. Er was enorm veel sfeer op de boot, iedereen lachte en riep en zwaaide naar de andere boten. Als afsluiter van de dag kregen we nog een rondrit door het verlichte Parijs. En met de fonkelende Eiffeltoren op de achtergrond keerden we, moe maar voldaan, terug naar het hotel. We genoten van een heerlijke nachtrust.


- 21 -

Na twee toch wel zware dagen begonnen we onze laatste dag met een uitstap naar Cité des Sciences, een wetenschapsmuseum. Hier konden we heel wat experimenten bekijken en doen. Alles stond wel in het Frans uitgelegd en dat maakte het soms een beetje moeilijk. We konden er ook een 3D-film bekijken met zo‟n grappig brilletje. Het museum is zo‟n beetje te vergelijken met Technopolis in Mechelen. Bovendien maakten we ook van de gelegenheid gebruik om wat „souvenirs‟ te kopen. We maakten kennis met Franse meiden die graag met ons op de foto wilden. We namen afscheid en vertrokken met de metro en daarna te voet richting Centre Pompidou. Daar konden we kiezen om nog even vrij rond te lopen of snel een kijkje te gaan nemen in het museum. Je kan er vooral moderne kunst bewonderen, iets anders dus dan in de meeste Parijse musea. Op het plein voor het museum was van alles te zien. Er was een kunstenaar die tekeningen maakte van bekende mensen terwijl we erbij stonden. Hij kon er wat van. We verzamelden achter Beaubourg waar de bus ons netjes op tijd oppikte. We zeiden de wereldstad vaarwel en vertrokken terug richting het kleine Bilzen. Onderweg kregen we nog een leuk filmpje te zien, maar de meesten dommelden in. Ze droomden stiekem verder over de mooie Franse meisjes…

De leerlingen van 5EM

STRAFWERK Een leerling van het tweede kreeg als strafwerk de opdracht om een eigen versie van de tien geboden te maken. Dit is het resultaat… Bovenal vergeet het werk, Doe niet veel en spijbel sterk. Heilig steeds het luie leven, Naar vakantie zult gij streven. Geen labeur, geen vermoeienis, Doe nooit wat te moeilijk is. Vergeet het schrijven en noteren, Ook het blokken en studeren. Wees steeds vrolijk, werk tezamen En spiek als je kunt, Amen. Tisjograaf 57, juni 2009

- 22 -

Anja Feliers licht een tipje van haar sluier op….. A B

C D E

F G

H I J K

Angsten : Ik durf nogal eens wakker liggen van „het grote onheil‟. Als je beseft hoe gelukkig je bent, besef je ook wat je kunt verliezen… Beetle : Het eerste autootje dat echt van mij is. Ik wil „m nooit meer kwijt.

Nick Cave, Leonard Cohen : ik hou van nostalgische muziek met teksten die je de adem benemen. Dromen. Ik droom vaak dat ik kan vliegen. Héérlijk! Engelen : Ik hoop dat ze bestaan en een oogje in het zeil houden.

Fantasie. Kan ik niet zonder. Gloria Vanderbilt, mijn lievelingsparfum. Van de geur alleen kun je mij goed gezind krijgen… God : ergens onderweg ben ik hem kwijtgeraakt. Ik hoop hem ooit terug te vinden. Ik mis hem soms. Humor. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Italiaans. Als ik kon zou ik iedere dag Italiaans eten …mmm… Jachtig : soms zou ik willen dat een dag meer uren had zodat ik alles kan doen wat ik wil. Ik wil soms véél … Katelijne : mijn beste vriendin al sinds 20 jaar. Zij kent mijn binnenkant het beste. Katie Melua : Een stem die je stil maakt, teksten die je doen nadenken.


- 23 -

L

M N O P Q R S

T U V W X Y Z

Luna : mijn oudste dochter : betekent maan. Maakt van mij een beter en gelukkig mens. Lachen. Ik hoop dat als de eerste rimpels zich aandienen het lachrimpels zullen zijn en geen fronsrimpels. Mama : gestorven toen ik erg jong was. Er gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Naïef : ik geloof te vaak dat mensen het altijd goed met elkaar voor hebben. Soms is dat best pijnlijk … Openhartig : Ik heb vaak het hart op mijn tong. Soms is dat een voordeel, soms ook niet… Patrick: Mijn man. Mijn alles. Quarantaine : ik zou soms eens een week in afzondering willen zitten om alleen maar te schrijven, te schrijven en nog eens te schrijven! Raad : Ik luister altijd naar goed bedoelde raad als ik daardoor een beter mens kan worden. Mensen die het slecht met me voor hebben, probeer ik te negeren. Sex and the city. Ben ik verslaafd aan!

Tara : mijn jongste dochter : betekent ster, samen met Luna mijn hemel op aarde. Uitgaan : onder alle vormen : een etentje mét een goed gesprek, een goede film, maar vooral dansen. Zet mij op een dansvloer en je krijgt er mij niet meer af … Esther Verhoef. Een Nederlandse schrijfster waar ik alles gretig van lees en herlees. Ik hoop ooit zo goed te worden als haar… Wonderen : als je echt wilt kun je wonderen doen ontstaan. Goed oefenen, iedere dag opnieuw, dan lukt het vast. XXX Ik ben erg vrijgevig met kussen en knuffels omdat ik liefde en warmte onmisbaar vind. Yell is een kreet die gebruikt wordt om iemand aan te moedigen. Ik vind dat erg belangrijk: liever iemand aanmoedigen dan afbreken… Zingen : liefst de hele dag. We hebben zoveel waar we gelukkig om kunnen zijn …


- 24 -

TONEEL : LOSSE BANDJES Dinsdag 3 februari 2009 is het 3de jaar van het TISJ naar Genk geweest om een toneelstuk te bekijken. We waren vertrokken in de namiddag met de bus en kwamen rond half 2 aan. Het toneelstuk ging over een jongen die nog nooit een relatie had gehad. Op een bepaald moment leert hij een meisje via internet kennen en begint hij ermee te chatten. Het meisje stelt hem allerlei vragen over zijn seksleven en wilt met hem haar eerste seksueel contact. Maar dan moet hij wel eerst wat ervaring opdoen, vindt ze. Hij probeert de daad bij het woord te voegen en schuimt allerlei fuiven af in de hoop iemand tegen het lijf te lopen die seks met hem wil. Zonder dat hij het beseft, ontmoet hij het chatmeisje ook in de nachtclubs en op de fuiven, maar bij haar vangt hij bot. Nadat hij uiteindelijk geslaagd is in zijn opdracht, wil het meisje niet meer met hem naar bed en heeft hij alles voor niets gedaan. En wat hadden we die dag moeten leren? De voorstelling had als doel jongeren bewust te maken van verschillen en overeenkomsten die er (kunnen) zijn, als het gaat om seksualiteit, liefde en intimiteit. De voorstelling daagde jongeren uit een eigen mening te vormen en hun eigen standpunt te bepalen. Jongeren werden geprikkeld om stil te staan bij vragen als: Waar liggen mijn grenzen? Hoe geef ik die grenzen aan? Wat verwacht ik? Wat zoek ik? Wat vind ik? Kan een ja later weer een nee worden? Wat zijn de risico‟s? Hoe houd ik die zo klein mogelijk? Het algemene oordeel van de groep was niet zo positief. Het nogal grove taalgebruik, de „Hollandse‟ uitspraak van de acteurs en de actie op het toneel was niet naar ieders smaak. De meesten vonden het taalgebruik er zwaar over en ook het onderwerp was veel te fel aangedikt. De leerlingen blijken wel bezig te zijn met chatrooms en met het ontmoeten van meisjes via dit kanaal, maar zoals het er in de voorstelling aan toe ging, lijkt zwaar overdreven te zijn.

Martijn, Yannick en Tom, 3IW


- 25 -

DAG VAN DE TECHNOLOGIE: ROBOCUP In het kader van de Dag van de Technologie en de Peter Hellerprijs werd er door RTC Limburg en Xios Hogeschool een heuse wedstrijd voor Lego Mindstorms NXTrobots georganiseerd. Leerlingen van de eerste en tweede graad moesten zelf een robot in elkaar steken en programmeren. De opdracht was niet simpel: de robot moest op een vast punt vertrekken en een „drenkeling‟ (in werkelijkheid een blikje gevuld met zand) redden uit het moeras. Dit moeras was een blauwe vlek op een plattegrond van 2m40 bij 1m20. Om aan dit moeras te geraken moest de robot een voorop vastgelegd parcours volgen. We hadden op voorhand twee weken om onze robot te bouwen en uit te testen. De ene keer lukte het al wat beter dan de andere, maar vol goede moed bleven we zoeken naar het ultieme programma dat onze robot in heuse Baywatchstijl richting drenkeling zou loodsen. Onze middagpauzes offerden we graag op, die drenkeling moest koste wat het kost gered worden! In de Limburghal in Genk aangekomen hadden we nog een tweetal uur tijd om onze robots te optimaliseren. Na wat gepruts, een beetje heel veel gepruts zeg maar, en menige testritten later lukte het, en nog eens, en nog eens en nog eens. Dit moest en zou een winnaar worden. Tot de jury besloot om de wedstrijdtafel zomaar even te verplaatsen omdat ze vonden dat de belichting niet voldoende was. Dit hield in dat al onze instellingen niet meer correct waren en we alle sensoren opnieuw moesten kalibreren, dit tot wanhoop van zowat elke deelnemer. De juryleden zagen hun fout in en gaven nog tien minuten extra om alles op punt te stellen. En toen was het grote moment daar. Nu moest het gebeuren! De laatste testrit gaf ons alvast het volste vertrouwen. Het begon al goed, wij mochten de spits afbijten. Zenuwachtig gingen we naar voor met onze robot in de hand. Hoewel honderden ogen op onze robot gericht waren werd het toch ijzig stil. De zenuwen gierden nu door onze keel. „Pang‟ en het startschot was gegeven. En daar ging hij, onze robot. Als een hondje dat al snuffelend zijn weg zoekt, bleef hij mooi het afgetekende parcours volgen helemaal tot aan het moeras. Dit was een winnaar! Zo leek het althans! De eerste 20 punten waren binnen, nu nog de bonus Tisjograaf 57, juni 2009

- 26 -

voor het redden van de drenkeling. Maar toen kwam zijn ware aard boven… In plaats van op zoek te gaan naar het blikje, begint dat ding wat rondjes te rijden en een heus rondedansje te doen, dit tot groot jolijt van het aanwezige publiek. Net alsof hij zelf plezier beleefde aan al die aandacht, zo leek het wel. Na drie pogingen was helaas onze tijd om en wellicht was ook onze drenkeling al lang verdronken. 20 Punten, maar geen bonus. We konden er nog mee leven. We waren trouwens niet de enigen die te lijden hadden onder de slechte belichting. Slechts twee teams van de eerste graad, en één team van de tweede graad zouden de bonus in het moeras opstrijken. Dat robots, net zoals vrouwen, slimme maar eigenzinnige wezens zijn, werd weer maar eens bewezen. In de tijd tussen de wedstrijd en de prijsuitreiking bleven we onze robot wat verder „pimpen‟. Tot mijnheer Sillen met het lumineuze idee kwam om de robot nog eenmaal het parcours af te laten leggen om een paar foto‟s en een filmpje te maken. „Altijd leuk voor op de website of voor het schoolkrantje‟ denkt hij bij zichzelf. En wat denk je? Eens vertrokken reed onze robot in één ruk tot aan het moeras, recht naar de drenkeling toe, omarmde hem liefdevol en redde hem van een gewisse verdrinkingsdood. Daar zou nu toch wel spontaan je broek van naar beneden vallen! Ons doorzettingsvermogen en natuurlijk ook ons technisch vernuft was ondertussen ook de filmploeg van TVL opgevallen. Jaja, knappe koppen dat zijn we wel… Ze vroegen aan ons als enige team om ons met onze flitsende robot in actie te mogen filmen. Wat heeft het ons uiteindelijk allemaal opgeleverd? Een heel plezante en leerrijke ervaring, een gedeelde tweede plaats, twee filmtickets per leerling en last but not least: eeuwige roem op TVL!

Tom Valkeneers, Andy Hubens, Arnout Ritzen, Seppe Vercruyce, 2 IW


- 27 -

PETER HELLERPRIJS

geïntegreerde proeven.

De Peter Heller Prijs is de prijs voor de beste geïntegreerde proef (GIP) van de laatstejaarsleerlingen van het TSO en BSO. De geïntegreerde proef is de afstudeeropdracht van de laatstejaarsleerlingen hoger secundair onderwijs. De GIP is vakoverschrijdend en omvat alle praktische en technische kennis van een volledige schoolloopbaan. Bedrijven willen met dit initiatief het vakoverschrijdend en procesmatig werken stimuleren en een positieve invloed hebben op de kwaliteit van de

Onze school nam al vaak deel aan deze wedstrijd. De laatste vijf jaar waren we maar liefst elke keer bij de laureaten. Dit is natuurlijk enkel mogelijk dankzij de enorme inzet en gedrevenheid van leerkrachten en leerlingen. Ook dit jaar waagden we onze kans. Twee leerlingen van het zevende specialisatiejaar Stuur- en Beveiligingstechnieken, Steven Broux en Jochen Schoefs, zetten hun schouders onder het project. En samen met heel wat leerkrachten, in het bijzonder meneer Reyskens en meneer Lespinoy, brachten zij de opdracht ook dit jaar weer tot een goed einde. Steven Broux en Jochen Schoefs ontwikkelden een alarmcontrolesysteem voor de chocoladefabrikant Ovidias. Het is voor een bedrijf als Ovidias zeer belangrijk dat zowel alle grondstoffen als eindfabrikaten onder streng toezicht worden bewaard en gekoeld. Het was dan ook de bedoeling dat alle koelzones permanent konden worden bewaakt en gecontroleerd zodat men zeer snel kan ingrijpen als er zich een technisch defect voordoet. De verschillende zones werden uitgerust met temperatuurvoelers die de temperatuur meten. Deze informatie wordt dan via een plc geregistreerd en geconverteerd in een Excel-bestand. Hierin is de waargenomen temperatuur op ieder moment van de dag te zien. Wanneer de ingestelde tolerantiewaarden worden overschreden, moet er op ieder tijdstip, ook buiten de werkuren, gealarmeerd kunnen worden. Hiervoor integreerden de leerlingen een GSM-modem in het alarmcontrolesysteem. Zo wordt er een sms verstuurd als er een defect of storing is bij afwezigheid. Omdat men met een plc werkte, kunnen er in de toekomst ook nog andere gegevens geïntegreerd worden in het systeem. Dus… een dikke proficiat aan iedereen die meewerkte aan dit geslaagde project!


- 28 -

KOFFIE, KOFFIE ,… OF NEEN, WARME CHOCO !

„„Zullen we dit jaar toch weer eens iets doen rond Broederlijk Delen?‟‟, stelde Rudi Slechten voor op de directieraad. In een vorig leven, toen oud-collega Remi Vanheusden nog les gaf, organiseerde hij met zijn leerlingen altijd een sobere maaltijd. Toen werd de aandacht nog eens echt gevestigd op de problematiek rond Broederlijk Delen. Dus stelde Rudi voor het deze keer onder de aandacht te brengen door de officiële Broederlijk Delenactie aan te passen aan het publiek. “ We kunnen de koffiestop aanpassen en in onze school warme choco serveren.” Het voorstel kon op algemene bijval rekenen en ook de leerkrachten Godsdienst sprongen op de kar. Voor de hele school werd een voormiddag film georganiseerd. Omdat het vastenthema „India‟ was, kreeg het eerste, tweede en derde jaar de film „City of Joy‟ te zien, en de overige jaren mochten naar de cinema gaan om daar de intussen veelbekroonde film „ Slumdog Millionaire‟ te bekijken. De beide films vielen in de smaak bij de leerlingen. Het beoogde effect was bereikt. Het vervolg kwam er dan met de koffiestop. Gedurende de voormiddag- en middagspeeltijd werd het afdak omgetoverd tot café en konden de leerlingen voor 0,50 euro een bekertje warme choco kopen. Het was koud buiten, dus werd het initiatief een echt succes. Vandaar dan ook een woordje van dank aan iedereen die een bijdrage leverde aan onze Broederlijk Delenactie.


- 29 -

LONDEN APRIL 2009 Woensdagnacht half 2. Hmmm nog even omdraaien. Neen, opstaan, over een uur word ik in Bilzen verwacht voor de langverwachte trip naar Londen. Een beetje opfrissen, een beschuitje eten en rond 2.15u op weg naar Bilzen. Daar aangekomen moeten we nog even wachten op de bus. Na aankomst van de andere begeleiders laat ik mijn man maar naar huis gaan want hij moet ook nog gaan werken. Dikke kus en tot zaterdag. Vanaf 2.30u komen de leerlingen toe en kan het inladen van de bagage beginnen. Collega Kuypers checkt of iedereen zijn/haar identiteitskaart meegebracht heeft. Om 3u kunnen we dan vertrekken. De leerlingen voelen zich kiplekker en zijn niet toe aan een hazenslaapje of eender wat. Dat belooft voor de volgende dagen. De sfeer is prima en aangezien we ruim op tijd aankomen in Calais kunnen we de ferry van 7u richting Dover nemen. We nestelen ons in het restaurant voor een stevig ontbijt. De collega‟s doen zich te goed aan een Engels ontbijt, ik hou het bij een continentaal ontbijt van broodjes en yoghurt. Daarna wandelen we op het dek om te genieten van de mooie zonsopgang en de „white cliffs‟. Dan met de bus richting Greenwich waar we inchecken in het „Clarendon hotel„. Ondertussen draai ik mijn uurwerk een uurtje terug, kwestie van in orde te zijn met de Engelse tijd!? Nu kunnen we aan de rit naar het centrum beginnen. Het gaat richting Buckingham Palace voor de „Changing of the guards‟. Helaas ging de ceremonie niet door o.w.v. de G20. Dan naar St Paul‟s Cathedral. Een imposant gebouw waar ons 378 treden wachten om te bestijgen, en dan zijn we nog niet op het hoogste punt. Op het hoogste punt (Golden Gallery) geraakten we niet omdat er werkzaamheden aan de gang waren. We maken dan een wandeling naar Tate Modern waar we van een drankje en een moment rust kunnen genieten. Ten slotte ging het richting “Imperial War Museum‟. Met een groepje leerlingen in het kielzog trokken we naar de verschillende verdiepingen. De tentoonstelling over de Holocaust bezorgde me opnieuw nare kriebels en liet toch weer een grote indruk na.


- 30 -

Rond 17u plaatselijke tijd vertrokken we naar Victoria Station. Waw, wat een station. Zo groot!! Hier kregen onze jongens hun eetbudget voor de komende dagen. Ze konden ter plekke iets eten en wat rondwandelen en shoppen. Tevens konden ze proeven van de alomaanwezigheid van de Engelse politie en dit naar aanleiding van de G20 en de voetbalwedstrijd Engeland-Oekraïne. Om half elf wachtte ons nog de Ghost walk en dan ging het richting hotel voor een welverdiende nachtrust. Alhoewel. Mevrouw Vastbinder en ik besloten om de wekker om half zeven te zetten zodat wij, dames, nog voldoende tijd hadden om in de badkamer te spenderen alvorens om half acht aan de ontbijttafel te schuiven. Dus activeerde ik het alarm van mijn gsm. ‟s Morgens wekte het alarm ons en mevrouw V trok als eerste richting badkamer. Een half uurtje later kwam zij de kamer terug binnen met de vraag: ”Collega, heb je enig benul hoe laat het is?” “Tuurlijk, nu is het zeven uur.” “Helaas, het is nu zes uur!” Oeps, het is niet waar. Jawel, het is wel waar. Ik had mijn uurwerk wel aangepast aan de Engelse tijd, maar niet mijn gsm. 1000 Maal sorry, mevrouw V! Maar dit betekende wel dat wij fris en monter aan het ontbijt verschenen! Ook vandaag, 2 april, zou de G20 nog aanwezig zijn in Londen en meer bepaald in de Docklands. Op aanraden van de mensen van het hotel trokken we met de bus richting London Dungeon waar acteurs ons inleidden in het macabere Londen van de middeleeuwen. Dit vond ik super. Van hieruit ging het naar Piccadilly Circus waar iedereen wat zocht om te eten, gelegenheden te over! Voor ons werd het Italiaans, een veel te grote overheerlijke pizza. Gelukkig konden we nadien al die calorietjes er af wandelen. En de leerlingen stonden ons al netjes op te wachten aan het punt van afspraak. Tisjograaf 57, juni 2009

- 31 -

We vertrokken dan richting HMS Belfast en dan zetten we koers naar Harrods. Dat was echter een tegenvaller want een deel van de leerlingen geraakte niet binnen. Mevrouw V en ik deden ons best om ze toch binnen te krijgen met smoesjes in opdracht van de Guard. Zo werd ik een instant moeder van 3 tieners. Rond half 8 vertrekken we richting „Duke of York‟ waar we in typische Engelse stijl ons avondmaal verorberden: soep, fish en chips (niet uit krantenpapier maar netjes op een bord) of mash en sausages, en top of the bill: apple crumble. Aan de gezichtjes te zien, viel dit niet bij iedereen in de smaak. Vraag maar eens aan Jasper Geurts! Met een voldaan gevoel vertrokken we richting Troccadero waar de jongens zich konden uitleven in de games. Daarna trokken we met de bus eerst langs de Houses of Parliament om rond half 1 in het hotel aan te komen. Iedereen naar de kamer en om 1.15u moest het stil zijn. Ja, bijna rust en dan … lawaai en nog eens lawaai. Brandalarm en dus iedereen naar buiten. Boosdoener: een defecte rookmelder. Gelukkig mochten we snel terug naar onze kamer. Nog eens de ronde doen, douchen en lekker in ons bedje kruipen. Dit keer activeerde mevr V het alarm zodat we niet opnieuw te vroeg zouden opstaan. Vrijdag 3 april zitten we al om 7u aan het ontbijt. Rond kwart over 8 worden de kamers gecontroleerd en kunnen we uitchecken. Dan gaat het

te voet door het park van Greenwich, onder de Thames door de voetgangerstunnel naar de Tower of London. Belangrijkste toren was, volgens mij althans, de Waterloo Block waar de kroonjuwelen te bezichtigen waren. Van hieruit gaan we met de metro naar London Eye (reuzenrad) van waaruit we een prachtig zicht hebben op de Houses of Parliament. En dan nog naar Camden Lock waar wij de Tisjograaf 57, juni 2009

- 32 -

bezienswaardigheden waren. Als je hier niet „anders‟ uitziet, word je bekeken. Maar ook wij hebben veel gezien. Alle gekheid op een stokje, maar „Cyberdog‟ slaat alles. Niet alleen wat betreft de spullen die ze verkopen, maar ook de mensen die er rondlopen. En dat was het dan. Van hieruit gaat het met de metro naar het punt van afspraak waar we de bus richting Dover nemen. Om kwart voor 3 zaterdagnacht arriveren we in Bilzen. Nog even afscheid genomen en daar staat mijn wederhelft. Blij om hem terug te zien geef ik hem een dikke kus en even later vertrekken ook wij richting huis. Honderduit vertel ik over onze belevenissen maar ben blij dat ik rond 4u in bed kan kruipen, straks vertel ik verder. Doodop maar oprecht blij dat ik dit heb mogen meemaken, neemt klaas vaak mij mee naar dromenland. „London, until we meet again!‟

Ann Cremers


- 33 Het ABC van Sofie Franssen, onze favoriete wiskundeleerkracht. A

Aspe, mijn favoriete schrijver op dit moment. Ik probeer de volledige reeks te verzamelen.

B

Banaan, eet ik bijna elke morgen bij het ontbijt

C

Chiro, de beste jeugdbeweging die er bestaat ;)

D

Duiken, lijkt me heerlijk om eens mee te maken. Spanning en ontspanning samen combineren

E

Euromillions, wil ik best wel eens winnen.

F

Freggels, keek ik als kind graag naar.

Maak muziek en lach, Zorgen voor een andere dag Zingen doen we vlot In de freggelgrot. Mijn favoriete freggel was Mollie. G

Genieten van de kleine en de grote dingen moet op tijd en stond gebeuren.

H

Hoeselt, dorp waar ik woon

I

ICT, geen spek voor mijn bek. Ik heb een fobie voor alles wat met computers te maken heeft.

J

Judo , tot mijn zestiende gevolgd

K

Kat, lievelingsdier

L

Last Minute , vind ik een minder goede eigenschap van mezelf.

M

Meter ben ik van Sander, mijn schattig 4 jarig neefje

N

New Kids on The Block, mijn eerste cassette kocht ik van deze groep. Het nummer „ Tonight‟ heb ik toen,bij wijze van spreken, grijs gedraaid.


- 34 O

Opera , niets voor mij

P

Paardrijden, heb ik altijd al eens willen doen

Q

Quiche, hmm lekker!!!

R

Rummikub, gezelschapsspel dat ik vaak speelde toen ik op kot zat.

S

Studio Brussel. Radiozender die altijd door de van mijn radio schalt

T

TW classic , ga ik dit jaar voor het eerst naartoe. (bij publicatie in de verleden tijd plaatsen ;)

U

Uitgaan ,doe ik ook nog eens af en toe

V

Vakantie, dit jaar naar Italië

W

Waanzinnig; vind ik een super woord

X

Xavier van de Kampioenen, in 2011 stoppen ze ermee.

Y

YMCA, liedje waar iedereen de gebaren wel op meedoet.

Z

Zot zijn doet geen pijn.

boxen

MOPJE De juffrouw in de klas zegt: "Kinderen, aangezien dat dit de tweede les Duits is, beginnen we nu met de Duitse lidwoorden. Eerst hebben we het mannelijke "DER", dan het vrouwelijke "DIE" en tenslotte het onzijdige "DAS" ". Ze wendt zich tot Marieke en zegt: "Marieke, zeg maar eens een Duits zinnetje met DER"? Marieke peinst en peinst en zegt dan" Der zug ist am Bahnhof gekommen". "Uitstekend Marieke", zegt de juf. "Jos, nu jij, zeg me een zin met het woord DIE erin." Jos denkt even en zegt dan: "Die Tante ist krank." "Bravo, Jos, je hebt het begrepen", zegt juf waarderend. Komt Jantje en zegt: "Juf, ik ken een zin met alle drie die lidwoorden tegelijk erin!" De juf kijkt ongelovig en zegt dan:" O, ja? Dat wil ik wel eens horen. Vertel het maar eens, Jantje." Jantje: "Meine Schwester hatte eines kind bekommen." "Maar daar zit geen lidwoord in", zegt de juf verwonderd. "Ho, ho", zegt Jantje vlug, "ik ben nog niet klaar." En hij vervolgt: "DER DIE DAS gemacht hatte, ist pleite gegangen!!"


- 35 -

ART-PROJECT 1e JAAR De leerlingen van 1ME2 en 1IW hebben in het kader van het Art-Project leuke animatiefilmpjes gemaakt. Het Art-Project is een project van het bisdom van Hasselt. Scholen werken rond een bepaald Bijbelverhaal, uitgekozen door het bisdom. Dit jaar was het Bijbelverhaal Zacheus aan de beurt. Een tollenaar die niet goed gezien is bij het volk, maar die dolgraag Jezus Christus wil ontmoeten. Alle scholen in Limburg konden werken rond dit Bijbelverhaal en vervolgens hun werkstukken inleveren. Deze werden dan tentoongesteld in de kathedraal van Hasselt. Onze leerlingen van het eerste jaar hebben grappige filmpjes gemaakt voor deze tentoonstelling. Veel jongens zijn op woensdagnamiddag met hun groepje verder komen werken aan hun animatiefilmpje. Ze hebben een idee gezocht, een scenario geschreven en een bijpassend decor in elkaar geknutseld. Het filmpje begon pas echt bij het nemen van foto‟s om deze achteraf om te zetten tot een bewegend filmpje met spannende muziek. Ze hebben dit fantastisch goed gedaan en de bezoekers in de kathedraal hebben genoten van de originele filmpjes. Ook klas 3MT heeft meegewerkt aan dit project! Zij hebben hun lastechnieken gebruikt bij het maken van een metaalconstructie die Zacheus moet voorstellen. Het resultaat is een leuk metalen mannetje (Zacheus) met een hart dat duidelijk zichtbaar is. Proficiat voor de jongens van 3MT en hun begeleider B. Luyten.

Ellen Meesters


- 36 -

HANNOVER MESSE 7SBT Op woensdag 22 april vertrokken we met z‟n allen naar Hannover. Wat zeg ik met z‟n allen, alleen 7SBT want de rest mocht niet mee… We kregen drie strenge leerkrachten mee dhr. Benny Reyskens, dhr. Adolf Mahieu en dhr. Jef Hermans. Samen gingen we dus naar Hannover en het werden drie vermoeiende dagen… De busrit duurde ongelofelijk lang en ik had dan ook nog het geluk naast Steven te zitten. Hij maakte er een spelletje van: raad eens wat ik gisteren heb gegeten. Eindelijk! Na 5 uur rijden kwamen we aan in Bergen-Belsen waar we een korte uitleg kregen van een lieve Nederlandse mevrouw over de geschiedenis van het concentratiekamp. Daarna mochten we een uurtje in het museum van Bergen-Belsen rondlopen waar foto‟s, kleren, herinneringen… lagen. Het is een berucht concentratiekamp uit de Tweede Wereldoorlog waar ongeveer 70.000 mensen zijn vermoord. Het kamp was het grootste concentratiekamp binnen Duitsland. Het werd in 1940 gesticht als kamp voor krijgsgevangenen. Vanaf 1941 werden er ongeveer 20.000 Russische soldaten gemarteld en vermoord. Er waren geen gaskamers in Bergen-Belsen, aangezien de massamoorden in de meer oostelijk gelegen kampen plaatsvonden. Niettemin zijn er tienduizenden joden en politieke tegenstanders gemarteld en uitgehongerd. Vanaf 1944 werd Bergen-Belsen in een concentratiekamp veranderd. Het werd bevolkt door een groot aantal joden, die niet meer tot werken in staat waren, en dwangarbeiders en later ook geëvacueerde gevangenen uit concentratiekampen uit het oosten. De overbevolkte situatie veroorzaakte nog meer doden door ziekten, ondervoeding en uitputting. Alleen al tussen januari en april 1945 stierven ongeveer 35.000 personen. Anne Frank en haar zus bevonden zich onder de slachtoffers. Zij stierven, vlak voor de bevrijding, in maart 1945 aan tyfus. Ook de Belgische minister Arthur Vanderpoorten stierf hier.


- 37 -

Daarna vertrokken we richting de jeugdherberg waar we twee nachten gingen slapen en heerlijk gingen eten! We moesten nog een uurtje in de bus zitten en toen kwamen we aan in onze super-de-luxe jeugdherberg. We konden direct naar onze kamer, uitpakken en aanschuiven voor het avondeten. Dat was trouwens overheerlijk: koude aardappeltjes met een komkommertje onder gestompt en een stukje vis. Daarna gingen we naar de kermis. Maar onderweg kregen we ineens allemaal enorm dorst en toevallig stonden we net voor ‟n leuk terrasje, dus besloten we maar een lekker pilsje te gaan drinken. Na het tweede pilsje besloten we om onze tocht verder te zetten naar de kermis. Daar aangekomen werden de „Macgyvers‟ van dienst, Hardy en Mercken, uitgedaagd door een gevaarlijke attractie. En ze besloten hem te berijden. En ja, Macgyver Hardy kon hem temmen maar Mercken „kwiekte gelijk een verken‟. En hij voelde zich na afloop ook wat misselijk. Al snel ontdekten we een leuke partytent. We gingen met z‟n allen binnen en bestelden een lekker biertje. Al snel begon de ambiance erin te komen en partyboy Rik pakte de kop. Hij begon te swingen en te springen en ook meneer Reyskens, a.k.a. Michael Benny Jackson, kon zich niet meer bedwingen. Maar de ochtend erop was het een beetje stiller in de groep. Een stevig ontbijt verrichtte wonderen zodat we toch vol energie naar de beurs vertrokken. De Hannover Messe is de grootste en meest invloedrijke industriebeurs ter wereld. Ze is hét internationale platform, waar zakenmensen elkaar ontmoeten. De link waar r&d, de industrie en de industriesectoren onderling nieuwe ideeën opdoen. Het is een cluster van vakbeurzen, gegroepeerd rondom procesautomatisering die ieder voor zich „leading‟ zijn op hun gebied. Meer dan 40 handelsdelegaties onder aanvoering van ministers en staatssecretarissen bezoeken jaarlijks dit top event. We maakten eerst nog eventjes afspraken en kregen kort wat uitleg over de beurs en enkele interessante standjes. Voormiddag hebben we een paar hallen bezocht en enkele zeer interessante technische spelletjes gespeeld. „s Middags aten we lekker op een graspleintje Tisjograaf 57, juni 2009

- 38 -

waar we daarna nog een tijdje zijn blijven zitten want het zonnetje was namelijk lekker aan het schijnen en het was heerlijk buiten. Maar daarna zijn we nog heel wat standen gaan bezoeken op de beurs. We vonden er heel wat leuke gadgets. De beurs was echt reusachtig, er waren maar liefst drie buslijnen in het complex die de bezoekers tussen de hallen vervoerden. Rond 18u namen we de tram terug. Het was ondertussen stil geworden, iedereen was een beetje moe denk ik. Aangekomen in de jeugdherberg gingen we naar onze kamer waar we eventjes konden gaan liggen en ons konden opfrissen voor het eten. Deze avond viel het eten ook goed mee. De kok serveerde ons rijst met grote erwten en kippenborstjes. Heerlijk om terug op krachten te komen. Na het eten gingen we ons wassen en even relaxen op de kamer want het ging weer een spetterende avond worden. Meneer Mahieu had een leuke maar wel lange wandeltocht voor ons uitgestippeld. Hij ging onze gids spelen. Eerst liepen we een stukje door het bos richting de stad. Daar gaf hij uitleg bij enkele historische gebouwen. We maakten nog even een pitstop in een gezellig cafeetje waar een live band aan het spelen was en waar je de biertjes niet per glas kon bestellen maar wel per kan. Dat beloofde! Na een tijdje trok partyboy Rik de boel weer op gang het duurde niet lang en de hele klas stond op de dansvloer. Die was ondertussen ook al helemaal volgelopen met wilde vrouwelijke fans van Michael Benny Jackson. Uiteindelijk moesten de jongsten onder ons de oudsten van de dansvloer gaan halen. Het was al 24u en de jeugdherberg sloot om 1u. En het was een uurtje wandelen dus… We waren op tijd in de jeugdherberg en hebben nog gezellig wat nagekaart en vooral gelachen op onze kamers. De volgende ochtend was het ook weer stil aan het ontbijt. Na een halve dag op de beurs waar we nog snel geweldige en minder geweldige gadgets bij elkaar sprokkelden, vertrokken we terug naar huis. Dit keer viel de bus goed mee want nu kon ik het spelletje „wat heb ik de voorbije drie dagen gegeten‟ met Steven spelen ;)!

Daan Remans, 7SBT


- 39 -

SPORTDAG SKIËN Zoals elk jaar was er ook dit jaar weer een ruim aanbod voor de sportdag. Wij kozen voor de sneeuw en gingen skiën en snowboarden in Landgraaf, de grootste indoor skipiste van Europa. Op donderdag 30 april stapten de enthousiaste leerlingen de school binnen. Een grote groep snowboarders en een kleinere groep skiërs koos voor deze activiteit. Twee bussen volgeladen met leerlingen vertrokken omstreeks 9u naar Nederland. Na een lange maar rustige rit begonnen we met het passen van onze ski- of snowboardschoenen. Daarna moesten we nog even wachten, maar dan was het zover. Eenmaal op de piste nam iedereen deel aan de „selectieproef‟. Zo konden de monitoren het onderscheid maken tussen beginners en gevorderden. De beginners volgden dan les, de anderen mochten vrij skiën. De beginners leerden –raar maar waar- eerst vallen en dan stilletjes van de kleine berg afglijden. In de namiddag mochten we dan uiteindelijk van de hoge berg naar beneden, op de latten of met een slee. De sneeuw vloog in mijn mouwen en nek. En toen kreeg ik het koud, maar gelukkig was de les net gedaan. Na een hele dag sporten keerden we huiswaarts. In de bus mochten we nog naar een film kijken om het reiscomfort te verbeteren. De sportdag was geslaagd, het waren allemaal lachende gezichten die de bus verlieten. We waren een ervaring rijker.

Kobe Leysen, Saan Appeltans, 5IW


- 40 -

WINDSURFEN Op donderdag 30 april gingen we met een tiental leerlingen windsurfen. We vertrokken aan de school omstreeks 8u45 en daarna reden we naar Kelchterhoef. We trokken er onze thermische pakken en onze reddingsvest aan. Het water was echt wel koud, maar daar voelden we dus gelukkig bijna niets van. Vervolgens mochten we de zeilen uitkiezen. Er waren minder grote zeilen van 3 à 3,5m en grotere van 4 à 4,5m. En hierna mochten we ook een echte surfplank kiezen. De begeleider gaf ons uitleg over de vaktermen en „zeilprioriteiten‟ die men moest gebruiken om vooruit te komen op het water. Hij had het over de verschillende onderdelen van het bord zoals de voorkant of boeg, de achterkant of spiegel, de mast, het zwaard, het zeil…. Na deze uitleg mochten we eindelijk het water op, eerst zonder zeil, om ons evenwicht leren te behouden. Het waren geen simpele evenwichtsoefeningen! We moesten telkens op een andere manier tot aan het vlaggetje. Maar vooraleer ik daar geraakte, was ik al twee keer in het water gesprongen om mijn plank te draaien. En dat vond de monitor precies wel leuk om te zien. Toen kwam het grote moment, we mochten echt windsurfen. We kregen nog een korte uitleg en mochten dan vrij onze gang gaan. Er was maar één probleem: er was nauwelijks wind. Maar bij de minste zucht sprongen we op onze plank. Zo hebben we nog tot drie uur gesurft en tussendoor een boterhammetje gegeten. Rond 15u hingen we onze plank aan de haak en maakten we nog een wandeling rond en een boottochtje op de grote vijver. Hierna vertrokken we weer naar school. En zo kwam er een einde aan deze fijne dag.

Peters Jens, Alexander Massoels, 5IW

RAADSELS Wat is het verschil tussen een tandarts en een leerkracht?

Een tandarts zegt: „mond open‟ en een leerkracht zegt: „mond toe‟… Hoe noem je iemand die maar praat en praat zonder dat iemand luistert?

Een leerkracht natuurlijk…


- 41 -

RECREATIEF FIETSEN We vertrokken met enkele leerlingen en vier leerkrachten: de heren Konings, Crijns, Vandoren en mevrouw Libens. Het tochtje –dat achteraf een serieuze tocht bleek te zijn- begon hier aan de school richting Zeepstraat. Vervolgens deden we Hoeselt, Werm, Riksingen, Berg, Mal en Nerem aan. In Riksingen was mevrouw Libens even de weg kwijt, maar dat was snel opgelost. Na heel wat kilometers op de goede weg, stopten we bij een fietscafé in Nerem. Na een Ice Tea ging de tocht verder door Wallonië richting Visé waar we een middagpauze hadden. Na een uurtje pauze en een croque madame ging de reis verder richting Kanne waar we de Muizenberg op moesten. Iedereen geraakte al fietsend boven! Toen deze beklimming achter de rug was, ging de rit verder richting Vroenhoven over de nieuwe brug. Vervolgens passeerden we langs Kesselt, Eigenbilzen, Munsterbilzen en daar splitsten we op. Voor mij was het dan nog Waltwilder, Amelsdorp en Kleine-Spouwen. Na zo‟n vermoeiende dag was ik blij dat ik thuis was. Ik was stijf van het fietsen, maar het was een toffe en gezellige dag.

Brecht Claesen, 5IW

Een prettig weekend… Een wat oudere man, 65+, loopt een juwelierszaak binnen met aan zijn arm een beauty van een jonge dame. Hij zegt tegen de juwelier dat hij iets speciaals zoekt voor zijn vriendin. De juwelier kijkt in zijn voorraad en brengt een ring van 5000 euro. De man zegt: "Nee, ik zoek iets nog specialer". De juwelier gaat naar achter en komt terug met een ring van 25000 euro. De ogen van het meisje glinsteren en ze is er helemaal opgewonden van, bij het zien van deze ring. “Deze wordt het!" zegt de man. De juwelier vraagt hoe de man dit wil gaan betalen. Hij krijgt als antwoord: "Met een cheque, en ik weet zeker dat je wilt weten of het geld er is, dus als u maandag morgen de bank even belt om te vragen of de cheque gedekt is, kom ik de ring maandagnamiddag wel ophalen. Hier.... dit is mijn telefoonnummer". Maandagmorgen belt de juwelier de oudere man op en vertelt dat het geld niet op de rekening staat. De oudere man antwoordt: " Dat weet ik wel, maar zal ik je eens iets vertellen? Ik heb een schitterend weekend gehad!!" Tisjograaf 57, juni 2009

- 42 -

CHRYSOSTOMOS 2009 Elk jaar opnieuw begint het in september al te kriebelen bij onze zesdejaars. Dit is hun laatste jaar in het middelbaar onderwijs ( tenzij ze een specialisatiejaar volgen natuurlijk) en daar hoort voor hen ook „hun‟ feestdag „Chrysostomos‟ bij. Toegegeven, de echte betekenis ( nog 100 dagen tot het moment van afstuderen) is voor de meesten van hen waarschijnlijk al lang niet meer duidelijk, maar de feeststemming zit er dan bij de meesten al in. Maandenlang kijken ze uit naar die eerste vrijdag na de kerstvakantie. Ook de andere studenten kijken vol verwachting uit naar wat hun collega‟s die dag voor hen in petto hebben. En de laatste jaren is dat steeds een „speciaal onthaal‟ geweest.

Hoe verloopt de dag? Eerst worden de leerlingen op school verwacht, waar hen, door de school, een lekker ontbijt wordt aangeboden met alles erop en eraan: croissants, koffiekoeken, spek en eieren, zwart brood, gelei, … . Noem maar op! Dit ontbijt vormt voor alle leerlingen een goede start voor een drukke dag. Nadat ze hun „ slachtoffers‟ halfdoof hebben gefloten, gaat elke klas zijn eigen weg. Zo dus ook 6EI en 6CV. Beide klassen hadden een planning van de dag opgesteld.


- 43 -

Een kort relaas van twee klassen … 6EI Een vroeg begin voor de meesten van hen. Om 04.00u was het verzamelen geblazen in de Wimbledon, voor een stevige warme maaltijd om de dag goed in te zetten. En natuurlijk hoorde daar een „wake-upcall‟ naar meneer P. Meesters bij. Nadien werd Bilzen onveilig gemaakt. Een poging Bilzen Café binnen te geraken leidde uiteindelijk tot niets, want de dames en heren van het Graf kwamen daar ontbijten en er moest plaats gemaakt worden. Geen probleem. Op dan maar naar school, waar sommigen de handen uit de mouwen staken en de bakker mee hielpen de verse broodjes uit te laden. Toen de hele bende uiteindelijk compleet was, genoten ze van het ontbijt en na de ontvangst van de medeleerlingen, trok 6EI met de trein naar „Schaverdijn‟ in Hasselt voor een ochtendje schaatsen. De onvermijdelijke valpartijen zorgden voor hilariteit alom en de ochtend werd afgesloten door een etentje in de cafetaria. Daar werd bijna gevochten om een bestelling die door „die hippies‟ werd ingepikt! Koen, die de hele ochtend nog niet gevallen was, ging „ op zijn bakkes‟ bij het naar binnen gaan van de Olympia, de volgende halte op hun pad. De hilariteit was uiteraard groot, maar Koen bleef achter met een pijnlijke knie. Na het middagje bowlen vertrok de groep met de bus naar het station. En omdat het koud was, de sneeuw lag en de groep lang moest wachten, kun je al raden welk tijdverdrijf zij hadden bedacht! Juist! Een onovertroffen ouderwets sneeuwballengevecht zorgde opnieuw voor het nodige vermaak. Voor de leerlingen de perfecte afsluiter van een fijne dag.


- 44 -

6CV Ook 6CV had tijd gestoken in de voorbereidingen! Ze hadden het al helemaal uitgedacht. Ze zouden zelfs de voorgaande nacht samen doorbrengen op een locatie. Alles was geregeld tot ze één dag op voorhand te horen kregen, dat de locatie door omstandigheden die nacht niet beschikbaar zou zijn. Maar zoals we 6CV intussen hebben leren kennen, bleven ze niet bij de pakken neerzitten. In een mum van tijd was een andere locatie geregeld. De nacht werd doorgebracht, enerzijds in de cafés in Bilzen, anderzijds op de gereserveerde locatie, waar wat gekaart, gebabbeld, en vooral gerust werd. Ze hadden immers nog een drukke dag voor de boeg. Na het fel gesmaakte ontbijt op school ( al mochten de eieren iets beter gekruid zijn), trok de groep naar het station van Bilzen, waar ook zij koers zetten naar de Schaverdijn in Hasselt, voor een ochtend vol schaatsplezier. Jammer van al die kleine kinderen, en niet te vergeten de drukte door o.a. de collega‟s van 6EI en 6EM. Maar er was ook schoon volk aanwezig! Sarah! Velen waren geïnteresseerd, maar enkel Stijn kreeg haar e-mailadres. Helaas is die voorlopig niet geïnteresseerd. De lunch was voorzien in de Pizzahut aan de Brico in Hasselt. Hoewel het maar een half uurtje wandelen was, leek het voor sommigen wel anderhalf uur te duren. En op een lege maag is dat niet echt plezierig. Het eten viel helaas wat tegen, maar dat werd ruimschoots goed gemaakt door het fijne gezelschap. De volgende halte was gelukkig minder ver: de straat oversteken naar de Olympia voor, jawel(!), een middagje bowlen. Ondanks een probleem met de reservatie werd er toch nog een plaatsje gevonden en kon het spel beginnen. Absolute kampioenen bleken Stef, Rik en Joris te zijn. De terugreis werd door sommigen per trein, en door anderen per bus gedaan. Nadien vertrok iedereen, totaal uitgeput, naar huis!


- 45 -

TONEELVOORSTELLING Dinsdag 21 april 2009 vertrokken we om 13u15 naar het Troemeltje om ons middagmaal binnen te spelen. Dit was vroeger dan gewoonlijk en dus was er bijna niemand anders van onze school in Bilzen te vinden. Toen we ons buikje rond gegeten hadden, gingen we terug naar school waar onze bus blijkbaar al klaar stond. Nadat meneer Buysmans alle leerlingen van 5IW en 6IW bij elkaar had gekregen, konden we vertrekken richting CC Genk voor de voorstelling 'Amar speelt Ali' door Amar el Aijouri. En we hebben gelachen en genoten! In „Amar speelt Ali‟ kruipt Amar in de huid van vele Ali‟s. Hij speelt in zijn eentje een Marokkaans gezin, waarin iedereen zijn eigen antwoord zoekt op de integratie. Hij schakelt moeiteloos heen en weer tussen deze komische en levensechte personages. Ali wil herrie maken. Zijn wapen is het vrije woord. Iedereen krijgt er van langs, zelfs Nijntje. De leuze van Ali gaat als volgt: "In Nederland is het nooit bewolkt, maar de zon wordt hier te vaak in de watten gelegd". Een hilarisch, maar tegelijkertijd ook dieptragisch verhaal over integratie, discriminatie, vooroordelen, keuzes maken en het verliezen van je identiteit. Dit vond ik over de acteur… Amar el Aijouri (34), geboren in Marokko, woont sinds zijn zevende in Nederland en maakte zijn cabaret-televisiedebuut in het journaal van 20u. In deze dolgedraaide maatschappij die zo zijn eigen cabaret creëert is zijn droom om Nederland te veranderen met humor, beginnend bij zichzelf: “Je moet jezelf nooit te serieus nemen”.

Dylan Mirtic (5IW)

RAADSELS Het staat in de wei en het morst? Een knoei

Het is groen en het zit op een hekje ? Verf

Wat zegt een eend die tegen de muur vliegt ? Kwak

Wat is het hoogtepunt van een appelsienenfeest? Een persconferentie


- 46 -

HET TWEEDE GALADINER: EEN GEZELLIG SAMENZIJN! Vorig jaar werd er een nieuwe traditie in het leven geroepen om de laatstejaarsleerlingen een laatste feest aan te bieden vooraleer ze afstuderen. Ook dit jaar had de school zich veel moeite getroost om een overheerlijk diner aan te bieden, maar gezien het belabberde aantal inschrijvingen, werd er een streep getrokken door dit diner. Maar klas 6CV bleef niet bij de pakken zitten en organiseerde zelf haar eigen galadiner. Hieronder een kort verslagje van dit gezellige diner. Aangezien de school het diner had geannuleerd, hadden wij, enkele leerlingen van 6cv, onze leerkrachten, eventueel samen met hun partner, uitgenodigd op ons zelf georganiseerde galadiner. Dit ging door in „Het Gasthuis‟, op het domein van het majestueuze kasteel Alden Biesen. Wij hadden onszelf uitgedost in een piekfijn pak en lieten ons vergezellen door ons lief. De meisjes schitterden één voor één in hun zwarte kleedjes, de ene al wat meer gebruind dan de andere, en, de ene al wat meer opgesmukt dan de andere. Maar, wat het belangrijkste was, ze hadden er zin in om samen met ons onze leerkrachten te verwelkomen. Onder een stralende zon vormden wij het ontvangstcomité en stilaan arriveerden de eerste leerkrachten. Wij stelden onze partners aan hen voor, zodat ze wisten wie bij wie hoorde en keuvelden wat over koetjes en kalfjes. Toen bijna iedereen aanwezig was, mevrouw Cremers zou wat later komen, maakten we onze entree in het zaaltje van „Het Gasthuis‟ dat speciaal voor ons gereserveerd was. De tafels waren eenvoudig maar sierlijk gedekt. Nadat we plaats genomen hadden, kregen we ons aperitiefje met het bijhorende hapje. Voor enkele jongens, geen viseters, was dit even (door)slikken. We moesten het vishapje wel opeten, wilden we niet belachelijk overkomen. En, weet je wat, het smaakte nog heerlijk ook! Tisjograaf 57, juni 2009

- 47 -

Vervolgens werden onze wijnglazen bijgeschonken en kregen we een tomatenroom-soepje. Dit viel bij iedereen duidelijk in de smaak. De soep werd vergezeld van broodjes en boter. Even opletten toch. We hadden tijdens de les etiquette geleerd dat je het brood niet mocht snijden, wel breken. Onze hoofdschotel was een gegrild kippenborstje met peperroomsaus en een garnituurtje van asperges en tomaat. Naar keuze kon je nog kiezen voor krokant gebakken frietjes of aardappelkroketjes. Na dit hoofdgerecht was het tijd om de beentjes eens te strekken. Samen met onze partners gingen we buiten even een luchtje scheppen. De leerkrachten, die bij ons aan tafel zaten, sloten zich dan ook even aan bij de andere groep, kwestie van de conversatie een nieuwe wending te geven. Uiteindelijk werd het nagerecht geserveerd: een mousseline van kriek met vanille-ijs, chocolademousse en wat aardbeien. Dit viel vooral in de smaak bij de vrouwen, die echte zoetekauwen bleken te zijn! Na de koffie, de thee, of het biertje was iedereen voldaan. Sommigen trokken naar huis, anderen richting Markt en Brugstraat Bilzen, om nog een stapje in het uitgaansleven te zetten. Al bij al was dit kleine galadiner een geslaagde avond!

De leerlingen van 6cv


- 48 -

SPORTUITSLAGEN ZAALVOETBAL

1STE GRAAD TISJ Martinus 2 TISJ Martinus 1

-

SLC Bilzen 1 TISJ SLC Bilzen 2 TISJ

3 0 4 1

-1 –4 –0 -0

EINDSTAND: 1. 2. 3. 4. 5.

Martinus 1 TISJ SLC Bilzen 1 SLC Bilzen 2 Martinus 2

2DE GRAAD groep 1 TISJ 1 TISJ 1 TISJ 1

-

Martinus 2 IKSO H. Graf 1

0-5 0-7 0-7

EINDSTAND: 1. 2. 3. 4.

H.Graf 1 Martinus 2 TISJ 1 IKSO (forfait wegens overjarige speler)

groep 2 TISJ 2 TISJ 2 TISJ 2

-

EINDSTAND: 1. 2. 3. 4.

Martinus 1 Tisj 2 GSM H. Graf 2


Martinus 1 GSM H. Graf 2

1-2 1-1 1-0

- 49 -

3DE GRAAD TISJ TISJ TISJ TISJ

1 2 1 2

-

Martinus 2 Martinus 1 HGI 1 HGI 2

1 2 3 1

-

5 0 0 2

-

Martinus 1 TISJ 2 HGI 2

2–4 0–1 3-0

3EM 3IW 3EM 3ET 3EM 3ET 3MT

1m45 1m45 1m40 1m40 1m35 1m35 1m35

4IW 4EM 4EM 4EM

1m40 1m40 1m40 1m45

FINALE HGI 1 TISJ 1 Martinus 2 EINDSTAND 1. 2. 3. 4. 5. 6.

Martinusschool 2 HGI 2 TISJ 2 TISJ 1 Martinus 1 HGI 1

SCHAARSPRONG Kevin Jehaes Raf Pieters Jeroen Stulens Steve Van Dael Mathijs Willems Michiel Quintens Daan Swinnen

FLIP FLOP Gert Moesen Matthew Campsteyn Pieter Kellens Nick Simons


- 50 -

3000 METER Niels Nijst Benjamin Knaepen Ruben Pauly Uwe Potargent Jasper Geurts Robby Rosius Michiel Vrijens Martijn Festjens Christophe Haesevoets

4MT 4BM 4EM 4EM 4ET 3ET 4EM 3IW 3IW

11 11 11 11 11 11 11 12 12

min min min min min min min min min

20 20 36 38 41 45 58

2ME2 2ME2 2N 2ME2 2ME2

9 min 20 11 min 10 11 min 12 11 min 15 11 min 30

15

2400 METER Vincent Liebens Stijn Vanhove Sjoerd Lambie Kenneth Porco Jelle Lowis 60 METER SPRINT Dylan Neven Martijn Festjens Michiel Schoefs Maarten Vanwetswinkel Jasper Geurts Michiel Vrijens Yannick Mengels Kenneth Claesen Steve Van Dael

4ET 3IW 3BM 3BM 4ET 3EM 3IW 3 ET 3ET

7‟ 7‟ 7‟ 7‟ 7‟ 7‟ 7‟ 7‟ 7‟

60‟‟ 80‟‟ 80‟‟ 80‟‟ 80‟‟ 90‟‟ 90‟‟ 90‟‟ 90‟‟

3BM 3IW 4MT 4EM 3EM

4m90 4m80 4m80 4m60 4m50

VERSPRINGEN Benjamin Knaepen Martijn Festjens Dylan Neven Michiel Willems Michiel Vrijens


- 51 -

DUURLOOOP 2400 M !! Nick Cuypers

1IW

08‟59”

Seppe Vercruyce Kris Cosemans Ian Jackers Robin Oosterbosch Wouter Bastiaens Stef Buysmans

2IW1 2IW2 2IW2 2IW2 2ME1 2ME1

10‟15” 09‟20” 10‟22” 10‟20” 10‟29” 09‟47”

2IW1 2IW1 2IW2 2IW2 2IW2 2IW2 2IW2 2IW2

1m30 1m30 1m30 1m30 1m30 1m30 1m30 1m30

2IW2 2IW2

4m10 4m35

2IW2 2IW2

8”2 8”1

HOOGSPRINGEN Frederik Bielen Rutger Moermans Kris Cosemans Brett Emonds Jaemy Huka Ian Jackers William Vanderspickken Joren Kessen VERSPRINGEN Kris Cosemans Jaemy Huka SPURT Kris Cosemans Jaemy Huka


- 52 -

KRUISWOORDRAADSEL

1

2

3

4 5 6

7

8 9

10 11

13

14

15

12

16

17 18

19


- 53 -

HORIZONTAAL

VERTICAAL

2

Eline Berings verbrak het Belgisch record en won een gouden medaille op het EK indoor. Welke sport?

4

Deze TISJ-leerkracht was er even niet bij met zijn gedachten en liep pardoes tegen de goal. (Familienaam)

5

FC.............................. won dit jaar de Champions League.

6

1

Google maakte in Belgische steden foto's voor een programma waarmee je virtueel door de straten kan lopen. De naam van dit programma? Google............................ .

3

De televisiehype van dit jaar is ongetwijfeld Van ........... en bloed, dat over het wel en wee van een slagersfamilie gaat. En de bospoeper kennen jullie ook ongetwijfeld.

5

Stommeke, stommeke, stommeke.... Een ezel stoot zich toch geen twee keer aan dezelfde steen. (Familienaam)

7

Cristiano ........................ werd begin juni verkocht voor het recordbedrag van 94 miljoen euro aan Real Madrid.

8

Familienaam van CD&V-boegbeeld en Vlaams minister-president. Hij leidt nu de onderhandelingen met de verschillende politieke partijen.

12

Op 15 juni werd deze partij de grootste overwinnaar in Wallonië.

14

Slumdog millionaire speelt zich af in de sloppenwijken van welk land?

15

Wie is de Slimste Mens ter Wereld? (Familienaam)

De partij van De Wever en grootste stijger in Vlaanderen bij de verkiezingen '09.

9

Op 15 juni 2009 werd er niet alleen voor Vlaanderen, maar ook voor .................. gestemd.

10

Deze Belg bevindt zich momenteel in de ruimte. (Familienaam)

11

Jochen Schoefs en Steven Broux uit 7SBT zijn dit jaar tweede geworden op de Peter .............prijs. Proficiat!

13

Een iPod speciaal ontworpen voor op vliegtuigen te gebruiken.

16

Dell'Anno won dit jaar Mijn Restaurant. In welke stad ligt deze zaak?

17

De waanzinig populaire communitysite waarop mensen berichten, foto's en oude kennissen kunnen terugvinden.

18

In dit land zijn de verkiezingen op rellen uitgelopen, nadat president Amadinejad zich tot president had uitgeroepen.

19

Kai-Mook is de jongste ................ in de Zoo van Antwerpen.


- 54 -

PERSONALIA Overlijdens 14 december 2008 6 januari 2009 17 januari 2009 29 januari 2009 7 februari 2009 15 februari 2009 26 februari 2009 6 maart 2009 2 april 2009 17 april 2009 10 mei 2009 30 mei 2009 5 juni 2009

De heer Jan Meesters, grootvader van Joris Martens (6EM) De heer Jean Vanheusden, broer van Remy Vanheusden (oudleraar) en oom van Philip Lemmens (leraar) Mevrouw Elisa Bijnens, grootmoeder van Didier Thijs (6EM) De heer Jozef Crijns, vader van Patrick Crijns (leraar) De heer Guillaume Heedfeld, grootvader van Niels Heedfeld (6EIT) Mevrouw Catharina Beelen, grootmoeder van Michaël Vandewal (5EIT) Mevrouw Mariëtte Houbrechts, grootmoeder van Wim Moors (6EIT) De heer Luk Massoels, broer van Jos Massoels (leraar) Mevrouw Maria Gressens, grootmoeder van Maarten (3BM) en Martijn Vanwetswinkel Lambert Hansen, vader van Marina Hansen (poetsvrouw) De heer Jean Hoessels, oud-leraar Mevrouw Margriet Hansen, grootmoeder van Tim Jans, 5EM De heer Willy Nijst, grootvader van Laurens Vinck, 1ME2

Geboorte 16 februari 2009

Emily, dochtertje van Daisy Jacobs en Robin Stas (7VI)

Vanwege de Tisjograafredactie, Anouk Vastbinder, Martien Jacobs, Chris Wirix, Kristof Sillen


481680

Recommend Documents