*

■

■l

',

m ■ No. 565 24 Nov. 1 9 3 4

w.

■

r

A

^V^ijm m

WEEKB1

■)»^K*

el

W^'.

"tJf

.**•'*" if-*J&j

!

V*/ ^ ■

I

»,.M<"«/'(«

>-H I '%±

m

%k^M^^ÊÊm\

'\ ■K;''

''-^r

sfpi

i sT .

óók schiH-erend voor wollen goederen VerschUnt wekelyks '—, Priia per kwartaal f. 1.95

Red. en Adm. Galaewater 22, Leiden. T^J. 760. Postrekening 41880

i

i

f

y1

W' ^ ra r 1 i

•* ./j^S ËÉi

f mm

*/H 'è r ^ «♦.». ^

K<

KATHE V<M N IN DE UFA-TOOtW MEINACHT IMH

i

i ■

'

">, '

\ ;1 'M'Tf tJa

f 11 ^

■ i

S

m ■■ m^.-. ■j\vm

Éi

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOU PICTURE

■vrzw®*

■j^mmt

j^Jig idzmv..,

Zijt gij verliefd ? Een

frissche welriekende adem door

l ...wnd^datnd Hij ieis ml!

V THROAT

'EASE«/ BREATH PEKFDME

ksin dat 1 Eenvou-

^ (7X9 ^ig

door Uw opinie

over tie onaerstaande punten van Lux Toilet 2veep, de wereldzuivert en parfumeert de adem; ontneemt direct alcohol en tabakslucht. Succesvol bij schorre of heesche stem; onontbeerlijk voor zangers, redenaars, rookers, chauffeurs enz. Per pakje 5 cent. By parf.zaken, Drogisten enz. Engros: SEN-SEN-IMPORT Hilversum

berocnule sclioonneidszeep, die clagelijks door 90 van- de 100 filmsterren georuiKt wordt, zoo kort en duidelijk mogelijk op .sclirilt te stellen. Q Haaigescliiktlieid voor de dagelijkse verzorging rells van de teerste huid. ^) Het delicate parfum, dat zelfs de meest verwende smaak voldoet. ^^ Het overvloedige, zachte sclmim en zijn liedzame werking op delnnd. Q De edele gioiid.stollen, verwerkt In Lux Toilet Zeep wat voor' elke leek terstond zichtbaar is aan de absoluut enige, ivoorwitte kleur. ^J Zuiver N edeilaiuls iabrikaat. Voor de beste en kortste inzending loven wij uit:

„Dus als ik 't goed begrijp, heb jij je broer in staat gesteld om een Juwelierswinkel te openen. Ik heb nooit geweten, dat je zooveel geld had." „Heb ik ook niet — maar wel een breek-ijzer I"

TANDEN ALS PARELEN

Ie 2e 5e 4e 5e be

Prijs: Prijs: Prijs: Prijs: Prijs: Prijs:

3 5 5 3 3 5

st. Lux Toilet Zeep p. mnd. GEDURENDE UW LEVEN 10 jaar ,, 6 jaar ,, ,, 3 jaar „ ,, 2 jaar ,, ,, 1 jaar ,, ,,

terwijl de óOO volgende deelnemers een leuke verrassing ontvangen. Inzendingen moeten in Let bezit zijn van Lever s -Zeep \-~-^ „ Mij. N.V. Rotterdam, vóór-M DeceitiDcr A v^f \tM-^*^ a.s. Bij elke inzending moeten dn lïuitenomslngen van Lux loilet ÜTcep worden gevoegd. ()p de enveloppe moet staan: 1 njsvraag L.T.Z A001 De beoordeling der inzendingen berust bij de Directie. Over de toekenning der prijzen kan geen briefwisseling worden gevoerd. De uitslag wordt eind rebruariindit blad bekend nemaakl.

',-■■■:

ivA TANDPASTA in tuben ä 25 & 60 cts. - 2

.

,■■■■■;.

•..,.:-.

■•

v-

DE HEID VAM DIE UFA Mil IJ IE ZEN COMFZEUr SPANNEND VERHAAL i. Terwijl hij toezag, hoe de zilverblanke „Waternimf" naar het meer daalde, vloekte Lou binnensmonds. „Waarom kan ik niet juichen als iedereen," mompelde hij. „Waarom wuif ik niet met mijn hoed en schreeuw mijn stem schor, zooals de anderen. Het is nog wel mijn broer..." Toch kon hij zich niet tot enthousiasme dwingen. Hij stond daar, somber, norsch, met gefronste wenkbrauwen, achter in de dichtopeengepakte menigte; die aan den oever van het meer was samengedromd, en zijn saamgeknepen oogen waren met een soort weerzin gevestigd op het donderende wonder, dat met niet falende zekerheid zijn daling naar het water voortzette. „Onze held!" mopperde hij verder en de gedachte ontlokte hem een wrangen lach. Niet dat hij jaloersch op Bert was. Hij misgunde hem zoomin zijn plotseling opgekomen roem als zijn tweeduizend pond. Maar diep in Lou's hart stak de onrechtvaardigheid van dit alles en zijn bittere spot gold meer de ironie van het noodlot, dan het succes van zijn jongeren broer. Het Amphibie-vliegtuig raakte het meer onder wilde jubelkreten; fonteinen van schuimend water spoten op voor zijn stormloop. Lou keek zoekend om zich heen, tot hij in de menschenmassa zijn vader en moeder ontdekte. En terwijl zijn blik op hen rustte, deed een eigenaardig glimlachje zijn lippen krullen. Net als iedereen, waren de oude Coüenders buiten zichzelf van agitatie. Vader scheen niet meer aan zijn rheumatiek en zijn stijve been te denken. Hij sprong en schreeuwde met de opgewondenheid van een jongen, klopte omstanders op den schouder, wees naar het vliegtuig als om zeker te zijn, dat dit hun niet zou ontgaan. En moeder, met haar zakdoek telkens de oogen bettend, huilde van aandoening en vreugde. Die vergaten gemakkelijk, peinsde Lou. Misschien wel een beetje te begrijpen. Met al die herrie en glorie en opwinding, waren ze waarschijnlijk te trots om zich iets te herinneren — zelfs schande en schaamte. Lou wilde dat hij ook zoo was. Maar hij kon het helaas niet. De gedachte aan Berts misdaad vergiftigde zijn geest telkens weer. Zelfs de luister vän dit oogenblik was niet in staat uit zijn bewustzijn het feit weg te vegen, dat, een paar jaar geleden, Bert de spaarpenningen van zijn vader tot den laatsten cent gestolen had. Hij was verdwenen met het geld en het had de ruïne van zijn familie beteekend. Hij was bang geweest om terug te komen, zelfs om te schrijven, tot nu, — nu hij zijn intocht kon doen in de vermomming van een nationalen held!

na het gebruik vän

.

DOOR

Plotseling richtte Lou Collender zich op en een vragende uitdrukking kwam in zijn oogen. Hij staarde onzeker naar het vliegtuig, dat thans mét gestadig minderende vaart naar den kleinen steiger dreef. Hij kon Bert zien, die uit den cockpit met vriendelijk wuiven dankte voor de ovaties, waarmee hij ontvangen was. Misschien, hield Lou zichzelf voor, had vader gelijk. Misschien was Bert thuisgekomen om alles goed te maken. Met dien prijs van tweeduizend pond, was er geen reden waarom hij niet... Terwijl deze hoop in hem oprees, keek Lou naar de massa, die zich nu

UALVAREZ

om den steiger verdrong. Lakeville bracht den winnaar van den grooten prijs zijn welverdiende hulde ... De laatste dagen hadden alle kranten lange kolommen gebracht over Bert Collender, overal prijkte zijn portret en de stad toonde zich niet ongevoelig voor den nieuwen ster aan den aviateurshemel, die haar, de plaats van zijn geboorte en jeugd, kwam bezoeken. Maar Lakeville wist niets van den diefstal... „Wat, voor den duivel, bezielt me ?" sponnen Lou's gedachten grimmig verder. „Daar sta ik hier maar in m'n eentje te mopperen, terwijl ik dkar

JESSDIE VOMR®®, die in de film „Tooneellntriges" op den voorgrond trad, speelt thans een der hoofd. rollen in de Ufa-toonfilm „Lokvogel".

■

.

,——

;

lil y^AN KEES

OfCÜÓANDfEWC

,,« _———

ij IMPOCTEUHS:

2ct

ALVANAg PLEIN a* DEN HAAG

*.'■:-■■''

HONEV DEW

HONEY DEW GiS^AMDttRO

De bekende Warner B ros-stpr l es'ip Hnwarri, hoorde te staan, vooraan, en de eerste moest zijn om hem de hand te drukken! Hij is immers mijn broer... hij is thuisgekomen om alles goed te maken. nietwaar? Ik... ik ben een dwaas." Lou, een reus van een kerel met een gebruind gezicht en een verwarden bos rood haar, baande zich een weg door de menigte, als een Gulliver door een hoop Lilliputters. En toen de slanke, pezige, donkere Bert lachend op den steiger stapte was de eerste hand, die de zijne greep, die van Lou. Hij duwde hem door de deinende massa naar zijn vader en moeder. De oudelui Collendcr schreiden nu allebei en omhelsden den verloren zoon, aisof hij hun nooit in z'n leven ook maar het geringste leed berokkend had. ,,Hij zal vergoeden, wat hij gestolen heeft, ik weet zeker, dat hij het doen zal," hamerde het in Lou's hersens. „Hij moet het doen. Hij moet... Ik... ik zal verdraaid wel zorgen, dat hij het doctl" II. Het liep al tegen middernacht eer Lou gelegenheid kreeg Bert alleen te spreken.

BEZOEKT HET

iriHiE#.iriEiB TE DEN

HAAG

Vraag driehonderd en drie Wie heeft de naaimachine uitgevonden? Wij zullen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen verdeelen onder degenen, die ons op deze vraag vóór 8 December (Indische abonné's vóór 8 Februari), goede antwoorden zenden aan ons adres: Redactie ,,Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden, Op de enveloppe gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 303. De toekenning der prijzen en troostprijzen geschiedt volgens een systeem, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen der prijzen.

)eOpt**±ê.

CIGARETTES

SPS:

Den heelen middag en avond was de oude hoeve van de Collenders gevuld geweest met luidruchtige bezoekers, die den held van den dag wilden begroeten, maar eindelijk waren de laatsten vertrokken. Het was, alsof zich in het huis iets ontspande, of het een zucht van verlichting slaakte. Vader en moeder, vermoeid in hun leunstoelen, glimlachten tegen elkaar, maar om hun oogen was nog een verdacht floers. „Bert," zei Lou rustig; ,,ik zou wel eens met je willen praten." YLr was iets in Lou's toon, dat den aviateur een oogenblik bezorgd deed opkijken. Maar het groote, krachtige gezicht van zijn broer had een volmaakt neutrale uitdrukking. Bert knikte, „Uitstekend. Ik ga nog even naar de kist kijken, voor ik onder de wol kruip. Loop je mee ?" Ze wandelden naar het meer. Lou, plomp naast den lenigen broer, wist niet hoe hij beginnen moest. Zijn lippen waren nu in een stroeve streep gc1 rokken, zijn somber toegeknepen oogen staarden norsch over het water, dat zilverig glinsterde in het licht van de volle maan. Naast den steiger lag de „Waternimf", een vreemd, blank wezen uit een sprookje. Zwijgend vervolgden zij hun weg — Lou half hopend, dat Bert uit zichzelf met een edelmoedig voorstel voor den dag zou komen, Bert zich bewust van iets pijnlijks en drukkends in de stilte. Hij verbrak die met een onverschillige vraag, „Wel fens gevlogen ?" Lou schrok op, „Hè?" klonk het afwezig. „Qf je wel eens in een vliegmachine hebt gezeten?" „Neen." „Dan zal ik je morgenochtend meenemen, als je zin hebt. Ik moet tegen elf uur vertrekken, maar voor dien tijd kunnen we nog wel een rondje maken," „Goed," antwoordde de ander verstrooid. Hij had belangrijker dingen om aan te denken dan aan vliegtochtjes. Ze liepen den steiger op en kwamen

Vraag tweehonderd negen en negentig Een quorum is het minimum aantal leden, dat op een officieele vergadering tegenwoordig moet zijn, opdat de genomen besluiten bindend verklaard kunnen worden. De heer G. P. Standaar te Amsterdam, verwierf ditmaal den hoofdprijs. De troostprijzen konden toegekend worden aan den heer A. J. v. d. Toorn, Scheveningen: den heer C. Matze, Schiedam; den heer J. H. Vreeze, Schiedam: mevrouw K. Sluitman, Amsterdam; den heer M. van Huiden, Nijmegen, - 4 —

REMBRANDT THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S

>^J

.'

^m-

^

duizend pond in. En dan, dän zal ik heusch wel zorgen, dat de ouddui schadeloos gesteld worden voor wat er gebeurd is."

op een der uitstekende spanten van bet vliegtuig, bleef hij staan. „Ik dacht wel, dat het daarover was," zei hij. „En?" „Wat — en?" vroeg Bert. Lou verstrakte. Hij had een gewaarwording, alsof er een vlam naar zijn hersens steeg. Hij kende dien uitdagenden toon. Die behoorde bij den' ouden, brutalen, onhebbelijken Bert, een jongen zonder ontzag en zonder meegevoel — — „Ik zou graag willen weten," hernam Lou, „of je van plan bent het geld terug te betalen?" „Zeker. Een eigenaardige vraag ..." „Nu? Geef je het aan vader vóór je vertrekt ?" „Neen. Dat niet. Dat kan ik niet." „Wanneer dan ?" Bert haalde met een bruuske beweging de schouders op. „Zeg," vroeg hij geprikkeld, „waarom maak je eigenlijk zoo'n hoop drukte? Het is geen millioen ..." „Neen, het was tweehonderd zeventien pond," was het prompte wederwoord. „Op den kop af alles wat we bezaten." Een schaduw trok over het magere gericht van den vlieger. Hij tuurde naar het toestel en beet zich op de onderlip. Maar Lou was nu losgekomen, en Maar op den ochtend, dat Bert verdwenen was met de spaarduiten van het zijn oplaaiende woede zocht zich een gezin, had Vader dezen vergoelijkenden uitweg; liet zich niet meer stuiten. Met een stem, trillend en schor van emotie, toon niet laten hooren. Dät had hem sprak hij verder: recht in het hart geraakt... „Je liet ons in een mooien toestand Wat de vluchteling daarna precies achter, Berti We hadden geen cent. had uitgevoerd, wist niemand. Vader en Je wist hoe beroerd de oogst was gemoeder hadden tegen geen sterveling in weest dat jaar en dat vader zijn spaarLakeville ook maar gezinspeeld op wat duit j es moest aanspreken om den winter gebeurd was. Het was te afschuwelijk door te komen. En toch ..." om het aan de openbaarheid prijs te „Luister!" Met fonkelende oogen geven. keek Bert hem aan. „Jij hoeft me „Bert is weggegaan om een baantje niet te vertellen wat ik deed. Dat weet te zoeken, dat hem beter aanstaat dan ik beter dan wie ook, hoor je? Maar het werk op de boerderij," hadden ze ik kan het geld nu niet terugbetalen verteld. Verder niets. en bet geeft niets, of je je daarover Toen, vier jaar later, was het veropwindt." bijsterende bericht gekomen, dat hij „Je hebt anders pas tweeduizend den vliegprijs van tweeduizend pond pond ontvangen," bracht Lou in het had gewonnen! De glans der overwinmidden. ning en de stralenkrans van den roem, „Ja, en die geven me mijn kans. Een schenen de oude bitterheid uitgewischt kans, die ik niet van plan ben te te hebben. Vader had hem een telegram vergooien." „Kans? Wat voor kans?" gestuurd.... „Om tot iets groots te komen." Im„Bert!" pulsief deed hij een stap naar voren. Lou riep den naam zacht, maar „Ik heb een aanbod gekregen om chef tegelijk met een gebiedenden nadruk, van den technischen dienst van de die den vlieger een snellen blik over nieuwe „Belfort Vliegtuigbouw Maatden schouder deed werpen. schappij" te worden. En ze hebben mij Ja." ook in de gelegenheid gesteld een partij „Ik wilde je spreken over aandeden te koopen tegen lagen koers. over het geld." Ik weet, dat ze nu al stikvol opdrachten Bij die woorden keerde Bert zich zitten. Die aandeden moeten met spronom. Hij klom uit het toestel en kwam gen oploopen en ik steek er mijn twoederf steiger op. Met één hand steunende

D« Jomffl« Papamouinit-sftAir Sylvia Sldnoy zal ook dit seizoen in eenige nieuwe films de hoofdrol vervullen. bij het vliegtuig en nog steeds had Lou niets gezegd over wat hem zoo zwaai- op het hart lag. Stug keek hij toe, hoe Bert zijn toestel nauwkeurig inspecteerde: vleugels, spanten, draden en drijvers: zag, hoe hij een groote parachute, die op de achterplaats geborgen was, verstuwde. „Snap niet, waarom ze me dat ding hebben meegegeven," mompelde de vlieger; „ze weten toch, dat ik er geen steek om geei." Bert wijdde nu zijn aandacht aan den motor en Lou's gedachten gingen terug naar het verleden. Voor zijn geestesoog veranderde de vlotte, kwieke aviateur, die daar zoo' kalm en zelfverzekerd bezig was, in den tragen, onhandelbaren, brutalen Bert van vroeger. Bert was specialiteit geweest in het van zich afschuiven van werk op de boerderij. Hij had altijd kans gezien een of andere uitvlucht te bedenken, om in de stad te kunnen rondhangen en meermalen had hij het ernstig aan den stok gehad met de politie. Vader Collender was er telkens weer in geslaagd hem zonder kleerscheuren uit de moeilijkheden te helpen en hij placht troostend tot zijn vrouw te zeggen: , ,. „Onze Bert is een levendige jongen en jonge veulens moeten in de wei dartelen. Als hij wat ouder wordt, zal hij zijn wilde haren wel verliezen."

Lou stond een oogenblik, alsof hij een klap in het gezicht had gekregen. Hij had niet veel idee van aandeden en lage en oploopende koersen. Met zijn ongecompliceerd verstand beschouwde hij alles wat met effecten in verband stond als gokken. „Bert!" Zijn stem daalde tot een hijgend gefluister. „Dus jij gaat liever met je geld dobbelen, dan dat je vader terugbetaalt! Dat kun je niet doen. Je moet nu betalen." „Ik vertel je toch, dat ik er op het oogenblik niet toe in staat ben ..." „En ik zeg je, dat je het moet doen. Sinds jij weggeloopen bent, hebben we 'ons niet meer kunnen redden. We zitten tot over de ooren in de schdd en het wordt steeds erger. Met die tweehonderdzeventien pond van jou, zouden we het kunnen bolwerken. Bert, je moet eenvoudig." Bert schudde onwillig het hoofd; zijn oogen toaren obstinaat. „Ik zal betalen. Zeker — — als ik kan." En zonder verder een woord te zeg-

gen, liep hij naar den oever. Lou, roerloos als een steenen beeld, staarde hem na. Toen werd zijn groot gezicht hard als staal; zijn handen kromden zich tot machtige vuisten. Hij is niet van plan ooit een cent terug te betalen, dacht hij, wild van woede. Ik ken hem. Hij zal ons steeds weer met een kluitje in het riet sturen, maar nog met geen stuiver over de brug komen... III. Uit wdken afgrond de vreeselijke inspiratie opdoemde, wist Lou niet. Het moest geboren zijn in den droom. Want plotseling zat hij overeind in bed en staarde in verschrikking de duisternis in, alsof hij omringd was door huiveringwekkende spookgestalten. Hij rilde van kou — — hij had een gevoel, alsof hij tot op zijn gebeente bevroren was. En tegelijk was zijn bede lichaam nat van het zweet. „Goede hemel," mompelde hij na enkele oogenblikken; „ben ik bezig gek te worden ?" Want het was door zijn onthutst brdn geflitst, dat als Bert sterven zou, de hede tweeduizend pond aan vader en moeder zouden komen... En als Bert den dood zou vinden in zijn vliegtuig, zou de tragedie zonder eenigen

N.V. VER. ROTTERDAMSCH-HOFSTAD-TOONEEL

VASTGELOOPEN COMEDIE IN TWEE BEDRIJVEN DOOR G. BERNARD SHAW Meer up to date dan dit tooneelstuk kan men moeilijk iets verwachten, als men in het programma vermeld vindt, dat het eerste bedrijf speelt in de ambtswoning' van den eersten minister van Engeland op 15 Juli en het tweede bedrijf op dezelfde plaats op 10 November. De crisis van heden met haar funeste gevolgen op economisch en politiek gebied iä het onderwerp van dit stuk. Als we zeggen, dat dit onderwerp behandeld is op de wijze, zooals we dat van Shaw gewend zijn, zal men begrijpen, dat het vol is van geestige paradoxen; rake zetten, die duidelijk doen uitkomen, hoe Shaw over de politiek denkt. Hoog aanslaan doet hij haar allerminst, geestig brengt hij de fouten van de verschillende partijen naar voren, in lange verhandelingen hooren wij uit den mond der spelers Shaws ideeën, of beter nog, begrijpen we hoè Shaw de politiek met zijn felle ironie beschouwt. Degenen, die dit tooneelstuk echter gaan zien in de veronderstelling een serieuze beschouwing van de tegenwoordige moeilijkheden te zullen hooren, komen bedrogen uit. Het is een parodie, waarin Shaw het Engelsche parlement, zoowel als het Engelsche volk harde waarheden voor de voeten gooit; een oplossing uit de moeilijkheden geeft hij echter niet, want het is duidelijk, dat het hem geen ernst is, als hij het ten slotte doet voorkomen of het heil van den dictator komen moet. De kleine scènes in den familiekring hadden we beter uit het stuk kunnen missen, ze hoorden er niet bij. Er was mooi spel te zien; vooral de hoofdrol van den eersten minister door Dirk Verbeek werd met bijzonder entrain en vlot gespeeld. Verder waren Anton Roemer als de man van het gezonde verstand en Fie Carelsen in haar kleine rol van

Fie Carelsen en Dirk Verbeek.

■doctores uitstekend. Pittig en raak was de vrouwelijke wethoudster van Joekie Broedelet. Ook Piet Bron als hoofdcommissaris van Politie en Theo Frenkel als de hertog van Domesday moeten vermeld worden; de laatste vooral was kostelijk. De overige medespeelsters en -spelers kunnen we niet allen afzonderlijk noemen, ze maakten van hun rollen het beste, wat er van te maken was. Ten slotte kunnen we een ieder raden dit stuk te gaan zien. Het is Shaw op zijn Shawst. Ad Intrim. 7 -

- 6 -

S^uscb^l 5^

Twéé flacons

voorden prijs vanéén Uw apotheker of drogist heef: gedurende een beperkten tijd een voorraad z.g. keure Pakken Kruschen Salts, welke behalve den gewonen /.1.60 flacon nog een Kralis proefflacon bevatten. Ge kunt dus nu een gratis proef met KVus&hen Salts nemen en ontvangt bovendien meer Kruschen Salts voor hetielfde geld, In het buitenland is door opkoopers met Kruschen Salts geknoeid. Men koope daarom in geen geval Kruschen Salts in buitenlandsche verpakking, d< ch uitsluitend in ongeschonden Hollandsche verpakking met den naam N.V. Rowntree Handels Maatschappij CD verpakking en etiket van den flacon gedrukt. Alleen bij dit echte Kruschen Sails zult U baat vinden, in geval van rheumatiek, hoofdpijn, ischias, iwaarlijvigheid en tallooie andere kwalen.

twijfel aan een noodlottig ongeval worden toegeschreven. Lou het zich uit zijn bed glijden en ging op den rand zitten. Van slapen was toch geen sprake, met deze opstandige verwarring in zijn hersens. Zenuwachtig wreef hij met de handen over zijn knieën. Van waar hij zat kon hij door het venster het schemerige meer zien en naast den steiger een zilveren wondervogel, de „Waternimf", Berts toestel. Terwijl hij er naar staarde,' fluisterde Lou, als iemand die ontzet is over zichzelf: „Hemel, hoe is het mogdijk om zoo iets zelfs te droomen!" Maar op hetzelfde moment, dat hij voor de gruwelijke gedachte terugdeinsde, blies een ändere stem hem in 't oor, een zachte, arglistige stem, die zijn brdn binnendrong en zich invrat als een bijtend zuur. Die stem herinnerde hem, met brandende bitterheid, dat alles wat Bert gedaan had, tot nu toe ongestraft was gebleven. En waren de gevolgen van zijn gemeenheid niet wanhoop en ellende voor onschuldigen geweest ? Vader had links en rechts vruchteloos gepoogd geld op te nemen, het was een ware lijdensweg geweest, «maar de hoeve was al tot den laatsten spijker verhypothekeerd en hij had niets meer als zekerheid te bieden. Dat was de eerste winter van geldnood en nijpende zorg geweest. fVervolg op pagina 12)

JEAfl IMriUBAT DE MYPTEBIEUZE ORAVIM <$>

•

DER JUNGE

BARON

■

>

-

:

.

•

...

^—^"^^

———

1

n iiEirui

NEUHAUS

Ufa-fiim Regie: Gustav Ucicky Rol verdeeling: Baron Neuhaus Christi Palm Stocke! . . Zijn vrouw Toni Maria Theresia Egelseder Oysberger Gaisberger Sikora . . Sergeant . Rechter Wogerl Badelhartinger .

.-

Viktor de Kowa Käthe von Nagy . . Hans Moser . . Annie Rosar . Christi Mardayn . . Lola Chlud . . Rudolf Carl . Wilhelm Schich . . Beppo Brem . . Karl Hellmar . . Oskar Sima Hans Adolfi Eduard Kandl

WEEHEM

-»•V"

:4'

<$3

in van baron Neuhaus, een jongen Weener, die al net even erg is als alle andere jonge lieden, maar om bij de keizerin in het gevlei te komen, zich voorgedaan heeft als een soort zedigheidsapostel. Hij wordt benoemd tot rechter en zijn eerste opdracht is een raadselachtige inbraak in het keizerlijke paleis op te helderen. De keizerin vermoedt — terecht — dat dit geen gewone inbraak was, doch weer zoo n brutaliteit van een of anderen verliefden jongeman. Nu is deze jongeman de jonge baron Neuhaus zélf, die het kamermeisje van Christi Palm een bezoek had willen brengen. Vergeefs probeert hij zich uit deze netelige situatie te redden. Én eindelijk bekent hij tnaar alles aan Christi, met wie hij bereids vrienschap gesloten heeft. Dan gaat hij naar de keizerin en bekent ook haar zijn euveldaden. Maria Theresia is verontwaardigd, Neuhaus valt in ongenade en wordt verbannen. Maar de brutale Neuhaus heeft Christls hartje beroerd, en ze besluit hem te helpen. Ook zij gaat naar de keizerin en weet deze te verteederen en Neuhaus weer in genade te doen aannemen. Het slot is een gelukkig paar mèèr in Weenen: Christi en Neuhaus.

s"<-.ƒ■

^

miï&

.

ïéx

V L^i ^.

Een Meinacht in het Weenen van 1753 is een paradijs voor de verliefde paartjes, maar ten slotte worden deze ; paartjes zóó brutaal, dat de jonge keizerin : Maria Theresia ten dienste van de moraal hieraan paal en perk besluit te stellen. Op aanraden van haar jonge, charmante hofdame Christi Palm roept ze de medewerking

w<&$

4 'W*-

m

tf«3

\Wi

I

m

m*i ^

1

tr* »^

iim

iMAi rTTzr*'

* ' £.

■-•■^

'^ÏÏ

I <\ i^

***

\J*/

«ti ■' m

'lA äSP'^l*»

^sT* S-J*»

ïMê■'*V»r-j, ■'

V*v

'&&

:;^>?--

«£ -v. If*---'

§

F-'*. T* '

il

Jf

6. In den tuin van de Oud-Weensche Weinstube. 7. Lola Chlud, Käthe von Nagy en Viktor de Kowa. 8. De terechtzitting. 9. Op den voorgrond: Christi Mardayn en Viktor de Kowa. 10. Käthe von Nagy en Viktor de Kowh. II. Op zoek naar den inbreker.

7. De eerste kennismaking van Christi Palm met Baron Neuhaus. 2. Stocket is een kin■ dervriend. 3. In de Spaansche rijschool. 4.: I In het boudoir van Maria Theresia. 5. Op ^1 % den voorgrrond: Hans Moser en Lola Chlud.

^^1

■;V--;

i

;>**: .V

^1 !/Pfc*

¥•: yjpta

/M i ■

.

,-..i^V:

K.

|£->1

:.,.)'

A

■

■

F I L.|v1 S TEIZREM-ABC79

ALFRED LUNT werd te New York geboren. Hij stamde uit een toon cel spe Iers-familie en bezocht een tooneelschool te New York, maat de film trok hem meer aan. Na zijn eind-examen verhuisde hij dan ook naar Hollywood en werd een jaar later bij de MetroGold wyn-May er geëngageerd. Lunt is getrouwd met de filmster Lynn Fontanne. In verschillende films spelen zij samen.

VIOLA LYEL, de Engelsche tooneelspeelster. werd door regisseur Gene Gerrard voor de fiim ontdekt. In de studios te Elstree maakte men een proefopname van haar, die zeer gunstig uitviel. Zij speelde met succes in de film ,,Let me explain, dear", waarna ze de hoofd' rol vertolkte in ..After office hours".

AMSTERDAMSCH E KRONIEK Dn Theater Novum te Bussum gaf het „De Boer-van Rijk Ensemble" de eerste opvoering van „Op hoop van Zegen" ter gelegenheid van de Heyermansherdenkihg. Als ensemble-spel hebben wij „Op hoop van Zegen" wel eens indrukwekkender gezien. Verschillende rollen waren onvoldoende bezet en kwamen daardoor slecht tot hun recht, maar voor de duizend en zooveelste maal bewees Esther de Boervan Rijk, dat Kniertje' haar schoonste en zuiverste creatie is. Nog luttele weken scheiden ons van den datum, waarop „Op hoop van zegen" vier en dertig jaar geleden voor het eerst werd opgevoerd en „actueel" kan men dit drama zeker niet noemen al „wordt de visch nog steeds duur betaald".

JAQUIE LYN, het lieftallige filmspeelstertje. dat bij de MetroGoldwyn-Maycr geëngageerd is, werd door \ia\ Roach ontdekt. Zij maakt deel uit van den kindergroep Our Gang. Jaquie speelde samen met Laurel en Hardy In de M.G.M.-film ,,La Pandilla". Wij kunnen van dit talentvolle kind nog veel moois verwachten.

In het Rika Hopper-Theater gaf het Ensemble „De Hagespelers" de eerste opvoering van „Zestien', een spel in drie bedrijven door Aimée en Philip Stuart. Dit interessante stuk behandelt het conflict van de zestienjarige Irene Lawrence, de dochter van de jonge weduwe Jennifer Lawrence. Haar vader is kort na den oorlog door een auto-ongeval om het leven gekomen en het jonge meisje, dat haar vader nooit gekend heeft, leeft in de veronderstelling, dat haar ouders een ideaal huwelijk gehad hebben, en haar eenige wensch is, haar moeder alles te willen vergoeden wat deze in haar man verloren heeft. Op haar zestienden verjaardag komt haar moeder, die langen tijd ziek is geweest, naar huis terug in gezelschap van Mr. John Corbett. Reeds des avonds ontdekt Irene, dat Mr. Corbett haar moeder kust. Het beteekent voor haar iets onbegrijpelijks. „Zou moeder vader dan kunnen vergeten?" Den volgenden dag valt Irene op school flauw, en als zij thuis komt is haar moeder met Mr. Corbett in de stad gaan lunchen. Alleen grootmoeder is thuis en deze raadt het kind aan niet egoïstisch te zijn en zich over het geluk van haar moeder te verheugen. Maar dat kan het overgevoelige meisje niet en als zij verneemt, dat haar moeder en Mr. Corbett den volgenden dag in het huwelijk zullen treden, komt het tot een catastrophe, die onherstelbaar zou zijn geweest, als de dokter en huisvriend Sloane geen einde had gemaakt aan

Esther de Boer-van Rijk als Kniertje. (foto L««nh««r)

IDA LUPINO is in Engeland geboren en stamt uit . een geslacht, dat zich bijzonder voor de film interesseert. Ook Ida probeerde haar geluk bij de kunst van het witte doek. Nadat zij in Londen eenig succes geboekt had, werd zij door de Paramount te Hollywood geëngageerd. Haar bekendste film is ,,Op zoek naar schoonheid".

STANLEY LUPINO is een bekend Engelsch acteur. Toen hij te Londen reeds verschillende tooneelsuccessen op zijn naam had staan, werd hij door regisseur Harry Hughes voor de film ontdekt, waarna hij in de films ..Sleepless nights" en ,.Facing the music" speelde. Hij sloot een fontract met de British International Pictures.

ABE LYMAN is geen film speler in den gewonen zin des woords. Toch is hij in een rolprent op den voorgrond getreden: hij is n.1. de leider van een der bekendste Amerikaansche bands, en trad in deze hoedanigheid in de Paramount-film ,.Parade" op. Zijn portret mag dus in dit A.B.C, niet ontbreken.

MOIRA LYND is een van de meest beminde Engelsche filmspeelsters. Zij is een ontdekking van regisseur Clayton Hutton, die haar een engagement bij de British International Pictures bezorgde. Haar bekendste films zijn: „The verdict of the sea", ,,The perfect lady" en ,,House full".

SHARON LYME werd te Brooklyn geboren. Haar moeder was danseres en Sharon studeerde eveneens bij een balletmeester. Reeds op veertienjarigen leeftijd trad zij in een revue op. Zij liet te New York een filmproef-opname maken en werd weldra bij de Warner geëngageerd. Thans is zij reeds zes Jaar te Hollywood, doch is nog nimmer op den voorgrond getreden.

BEN LYON werd den 6en Februari te Atlanta geboren. Ten tijde %>an de stommefilm was hij een vooraanstaande ster en speelde in zeer veel films de hoofdrol. Hij werd zelfs In Europa geëngageerd en maakte eenlge films te Berlijn. In 1929 trad hij in het huwelijk met de filmster Bébé Daniels. Op het oogenbllk heeft hij geen vast engagement, maar speelt voor verschillende maatschappijen.

- 10 -

Maar de reeder, die zich zóó opwindt, omdat één van zijn visschers bij den verjaardag van Kniertje revolutionnaire liederen aanheft, werkt licht belachelijk en Geerts gevangenisverhaal doet stoffig aan. De moderne gevangenis-hygiëne heeft dit drama van de zee achterhaald. Maar ondanks deze bezwaren hing het talrijke publiek aan de lippen van Kniertje, en er werd geen traan minder gelaten dan vier en dertig jaar geleden. Willem van der Veer was Geert, en ondanks zijn ietwat te hoogen leeftijd vertolkte hij deze opstandige figuur sterk en aannemelijk. Adolphe Hamburger was Barend. In het eerste bedrijf was hij beslist slecht — Barend is geen imbeciel — in het tweede bedrijf was hij beter op dreef. Fie de Vries-de Boer is voor Jo geen ideale vertolkster, zij had echter ffoede momenten. Is. Monnikendam als Cobus en Willem Hunsche als Simon wisten de juiste sfeer te scheppen en Mieke Flink-Verstraete was een liet Marietje. Een onvergeeflijke fout van regisseur Jaap van der Poll was de keuze van Lize van der Poll-Hamakers voor de rol van Truus. Zij deed haar verhaal in het derde bedrijf alsof zij over een bridge-drive in het Carlton vertelde. Maar het deed er niet zoo heel veel toe, want één woord van „Kniertje" en de goede sfeer was weer hersteld. Wie de opvoering van „Op hoop van zegen" gaat zien om hkhi spel, zal zich dan ook niet teleurgesteld voelen.

11 -

de overdreven gedachte, die Irene over haar overleden vader koesterde. En zoo vindt ook dit stuk dan zijn gelukkig slot. Onder regie van Eduard Verkade gaven „De Hagespelers" een prachtige vertooning van dit tooneelspel. Adrienne Canivez speelde de zestienjarige Irene. Zij had vaak goede momenten, maar worstelde overigens met een te zware rol. Corry Kan-Vonk was haar veertienjarig zusje, zij was zeer natuurlijk en uitbundig. Met de oude gedienstige, juffrouw Queen, prachtig gespeeld door Marie van Westerhoven, zorgde zij voor de komische noot in de handeling, die, doordat Irene wel eens wat te kort schoot, te zeer op den voorgrond kwam. Rika Hopper was de grootmoeder en zij was 'n „grootje" zooals wij ze allen kennen. In één woord een „creatie". Eduard Verkade vond in Mr. John Corbett een hem op het lijf geschreven rol en Jacques van Hoven was een pracht van een ouden dokter. Hij boezemde werkelijk vertrouwen in. Komen we nu tot de verrassing van dezen avond. Het was Tine Medema als Jennifer Lawrence. De jonge weduwe uit het stuk is moeilijk aannemelijk te maken. Zij moet oud genoeg zijn voor een zestienjarige dochter en jong genoeff om een man als Mr. John te kunnen bekoren. Dank zij regisseur Verkade en ook dank zij het talent ven Tine Medema is deze rol toch subliem vertolkt. Zij wist den geheelen avond den juisten toon te treffen en droeg het grootste deel tot het succes bij.

;

.

,

^_ ,

,

,

_^

,

i

Een uur vóór de dag aanbrak, glipte hij het huis uit, naar het vliegtuig. Hij droeg een bijl. En die verborg hij in den cockpit, achter de lijvige massa van de parachute. Hij was nog steeds doodsbleek, zijn oogen gloeiden. Langzaam, stijf, sloop hij naar de hoeve terug.

yiFDe© al sums (sen. Jeanette MacDonald en Maurice Chevalier in de Metro-Goldwyn-Mayer-film ,,Het vrooiijke weeuwtie", welke onder reoie va n Ernst Lubitsch is vervaardigd.

(Vervolg van pag. 7} Sindsdien was het gestadig bergafwaarts gegaan, slechte oogsten, schulden, onmogelijkheid om noodige herstellingen aan te brengen, dreigend verval en ondergang .. . En Bert, die weigerde van de tweeduizend pond, die hij bezat, een eereschuld terug te betalen. En wat voor een eereschuld 1 Bovendien, te moeten bedenken, dat het maar ongeveer een tiende van zijn bezit was en dat vader er mee geholpen zou zijn .... Met een sprong schoot Lou overeind en begon rusteloos de kamer op en neer te loopen. Telkens stond hij stil en duwde zijn weerspannige, roode haren naar achteren. En voortdurend mompelde hij: „Vader en moeder moeten het geld hebben 1 Het moet.' Ze hebben er recht op, Bert heeft het gestolen " Lou Collender raakte langzamerhand bezeten door de gedachte. Hij verzette zich niet meer. Die ellendige, klamme kou week van hem. Een vreemde, onnatuurlijke kalmte was over hem gekomen en terwijl hij door de donkere kamer beende, kon hij helder en weioverlegd een plan maken. Bert had gevraagd of hij den volgenden ochtend mee ging vliegen. Hij kon zijn broer bewegen hoog te stijgen — zóó hoog, dat de toeschouwers beneden niet konden zien, wat er gebeurde. En er was een parachute in het toestel... voor hemzelf!

Het idee had iets hypnotiseerends — het leek zoo verschrikkelijk eenvoudig. En iedereen zou overtuigd zijn, dat het een dramatisch ongeluk was. Dan — — tweeduizend pond! Lou bleef staan, met gesloten oogen. Zijn gezicht vertrok in pijn; hij kreunde. Haatte hij zijn broer zóó krankzinnig, dat hij zóó koel zijn dood kon beramen ? „Neen," hijgde hij, „neen, neen! Ik ben razend — — ik ''meen het niet. Mijn geest is overspannen — —" Zóó stond hij een poos, zwaar ademend. Maar daarna, als aangedreven door een onzichtbare kracht, hervatte hij zijn eindelooze wandeling. Hij was krijtwit geworden. Want die overredende, venijnig-gladde stem van straks, betoogde weer: „Wat heeft Bert ooit voor de oudelui gedaan, dan hun ellende brengen ? Als ze hooren, dat hij niet van plan is het geld terug te betalen, zullen ze radeloos zijn. Zelfs als het vaders dood is, trekt Bert er zich niets van aan... Het is gemeen, hondschgemeen. Hij hééft het geld! Waarom zou vader het dan niet terugkrijgen ? Uit zichzelf zal Bert niet betalen. Geen cent — — geen rooden duit. Ik ken hem ..." Meer dan een uur liep Lou zijn kamer rond, ten prooi aan een vreeselijken tweestrijd, die in zijn binnenste werd uitgevochten. Toen was het pleit beslecht. Had een soort waanzin hem in zijn greep ? — 12 -

IV. Bert had de uitnoodiging om mee te gaan voor een korte vlucht herhaald en Lou had haar aangenomen. Samen liepen zij naar den steiger, waar zich alweer v een troepje menschen verzameld had, dat den vlieger met gejuich begroette. Lou was zwijgzaam en stuursch. Hij had elk detail van zijn plan nog eens nauwkeurig overlegd. Hijzelf trok de parachute naar buiten, opdat zijn broer niets van de bijl zou merken; hij deed het terwijl Bert bezig was met den motor. Lou keek met een uitdrukking van twijfel naar de parachute. En ofschoon hij al zijn geestkracht inspande om kalm te schijnen, klopte zijn hart als een felle, driftige hamer. Toen de vlieger zich na een poosje omdraaide en de parachute zag, vroeg hij in geamuseerde verbazing: „Wat wou je daarmee uitvoeren, Lou?" „Wel — ik dacht ze aan te doen." „Aan te doen? Waarvoor?" „Weet ik niet. Ik heb nog nooit gevlogen." „Kerel, Lou, je ziet zoo wit als een doek! Ben je bang, dat ik je daarboven overboord zal gooien?" Lou slikte en verwenschte zijn bleekheid. Waarom verdorie had hij bovendien zijn stem niet in bedwang? „Ik... Ik ben 'n beetje zenuwachtig," stamelde hij. „Het is de eerste keer. Als je er niets tegen hebt, me in dat ding te snoeren, zal ik me misschien meer op mijn gemak voelen." „Je weet niet eens, hoe je het gebruiken moet!" lachte Bert. „Dat kun je me immers wijzen ..." Bert kwam naar voren; in zijn oogen danste pleizier als van een plaagziek kind. „Vooruit dan maar, ongeluksprofeet," spotte hij. „Ik zal je je corset aandoen!" Terwijl hij met de riemen de parachute om Lou vastmaakte, gaf Bert een korte uitlegging. „Als ik je in de wolken laat vallen," waarschuwde hij opgewekt, „trek dan niet aan het koord voor je heelemaal van de kist los bent, snap je ? Tel tot vijf terwijl je valt, als je hals je lief is. Menigeen heeft zijn nek gebroken, omdat hij vergat te tellen. Dat is alles. Voel je je nu lekkerder ?" „Ik ben klaar," antwoordde Lou stijf. In de minuten die volgden, waren zijn indrukken onstuimig en chaotisch. Het rumoer van den motor maakte hem doof en even later bewoog het vliegtuig zich over het meer. Het meerderde vaart, ging sneller en sneller tot Lou van pure opwinding haast zijn adem verloor. Ze gleden met een oorverdoovend lawaai over het water, terwijl het witte [Vervolg op pagina 21)

/—'GEEF DAT DIN& MA^R (EEN'b HIEß - DAIS 7AL \< JE WAT LATEH ZIEN-

Een dierentuin in Amerika kreeg dezer dagen een prachtexemplaar van een groene slang cadeau, doch weigerde het dier te accepteeren. — Men wilde blijkbaar liever een rijpe hebben! „Als men een vrouw plotseling vraagt om een beschrijving van haar man te geven, vindt zij dit meestal zeer moeilijk," vertelt een detective. — Doch als hij midden in den nacht thuis komt, vindt zij het heelemaal niet moeilijk!

De vrouw van den degenslikker: „Waarom moet je non net hier gaan oefenen, terwijl ik mijn handen vol heb om baby af te leeren dat zij alles in haar mond steektl"

Wij lazen in een buitenlandsch dagblad over een jongen dichter, die op een gekostumeerd bal verscheen, gekleed als courant. — Hij was er altijd zeker van geweest, dat hij nog eens „in druk" zou verschijnen! Een nachtwaker kwam op een nacht tot de ontdekking, dat een zakenman in zijn kantoor zat vastgebonden op zijn stoel, met een prop in zijn mond. — Wat het slachtoffer het meest had verontrust was, dat hij niet in staat was om zijn vrouw te telefoneeren, dat hij thans werkelijk werd opgehouden op kantoor.

„'t Kan me niks schelen of 't hier tocht, Harry, maar hou asjeblieft op met dat ge~ bibberl"

„Ik kern een klacht indienen tegen den heer Meyer. Twee jaar geleden heeft hij mij uitg-escholden voor rhinoceros." „Waarom hebt U dan niet eerder een klacht ingediend?" „Omdat ik nu pas een rhinoceros heb gezien!" 13

„Hoofdwerkers, vooral menschen die op een kantoor werken, zijn de beste amateur-tuiniers," zegt een dokter. — Met het losbladig systeem, dat de naatuur in dit jaargetijde gebruikt, zijn de meesten immers uitstekend op de hoogte!

:

r

:

'

^ ^Ü^HIpü

ALS HET LEVEN EEN TRIOMF WORDT DE GEBROEDERS WILBUR EN ORVILLE WRIGHT Zij waren de eerste menschen, die met een toestel vlogen, en weer behouden landden.

De beide Amerikanen Wilbur en Orville Wrig-ht kunnen meer dan wie ook aanspraak maken op den titel pionier der vliegkunst, want zij waren het, wien het als eersten is gelukt zich met een toestel van den grond te verheffen, er eenige meters mee te vliegen en daarna weer behouden te dalen. Het was de eerste vliegtocht en, hoe kort ook, in wezen dè start voor alle latere vluchten, zelfs wèreldvluchten. Wilbur werd in 1867, en Orville in 1871 geboren als zoons van een Amerikaanschen bisschop. Toen Wilbur elf jaar was, bracht zijn vader van de jaarmarkt een stukje speelgoed voor hem mee, waarmee ook thans de jeugd zich nog wel vermaakt: het was een metalen staafje met een schroefdraad er om heen, waarlangs men een blikken propeller heen en weer bewegen kon. Door een klein handvatsel onder den propeller, was het mogelijk deze naar boven te bewegen. Hoe sneller men dit deed, hoe sneller de propeller begon te draaien, tot hij, hoog genoeg gekomen, ten slotte van het staafje afsprong en eenige meters de lucht in vloog. Dit spelletje beviel den beiden jongens zóó goed, en ze vonden het zóó interessant, dat zij er over begonnen te denken, of het niet mogelijk zou zijn, zelf ook op de een of andere wijze, net als die propeller, de lucht in te gaan. Deze gedachte zou hun voortaan geen rust meer laten, doch hen blijven vervolgen tot zij hun doel bereikt hadden. Het wekt in verband met het bovenstaande geen verwondering, dat de beide broers mecanicien wilden worden. Zoodra zij de noodige kennis hadden opgedaan in dit vak, richtten zij in Dayton, in den Amerikaanschen staat Ohio, een rijwielfabriek op. In hun vrijen tijd hielden zij zich bezig met het onderzoeken van de gesteldheid van de atmosfeer door middel van vliegers. Tevens volgden zij ook met groote belangstelling de berichten in de verschillende couranten over de vlieg-pogingen die in Europa werden ondernomen. Veel bereikte men daar echter nog niet. Intusschen waren de Wrights in het jaar 1900 zoo ver, dat zij hun eerste glijvliegtuig konden bouwen. In het juiste besef, dat zij alleen in rustige ongestoordheid en op een gunstig terrein tot behoorlijke resultaten konden geraken, verhuisden zij naar City Hawk, en begonnen nu hun proeven te nemen in de uitgestrekte duinen ean de kust van den Atlantischen Oceaan, in Noord-Carolina. Ze spanden een paard in een lang touw, en terwijl de eene oroer hard loopend het paard leidde, trok het dier het vliegtuig, dat aan het andere einde van het touw was bevestigd, met den anderen broer er in zittend, de lucht in. Hiermee was bewezen, dat hun vliegtuig een behoorlijke draagkracht bezat en voldoende stabiel was. De groote moeilijkheid was nu echter nog, hoe men het zich zelfstandig in de lucht kon laten voortbewegen. Daartoe moest het voorzien worden van een geschikten motor en zij namen hiervoor den door Daimler en Benz zoowat gelijktijdig uitgevonden automobielmotor. Deze werd in het vliegtuig gemonteerd en nu was alles gereed om de eigenlijke vliègproeven te nemen. Het was inmiddels December 1903 geworden, en den zeventienden van deze

Wilbur Wright

Orville Wright

maand verzochten Wilbur en Orville vijf hun bekende beeren bij hun eerste „openbare" vliegproef in de duinen tegenwoordig te willen zijn. De genoodigden kregen een eigenaardig schouwspel te zien. Te midden der uitgestrekte duinen stond een toren van eenige meters hoogte. Er liep 'n touw over, waarvan het eene einde verbonden was met het vliegtuig, dat op eenige tientallen meters van den toren stond opgesteld. Aan het andere einde van het touw, boven op den toren, was een gewicht bevestigd. Niemand begreep eerst goed, waartoe dit alles dienen moest, maar toen de motor in 't vliegtuig was aangezet en Orville, die boven op den toren stond, het gewicht had losgemaakt, schoot de vliegmachine, die op een houten glij-stellage stond, naar voren.. Knallend draaide de schroef van den twaalf P.K. motor en na een uiterst korten start wiegelde Wilbur Wright met het eerste motor-vliegtuig der wereld op een hoogte van één tot twee meter boven den grond, om, na in twaalf seconden een afstand van ruim vijftig meter te hebben gevlogen, weer behouden op den vasten grond te dalen. Iedereen was onder den indruk; men had een wonder gezien: een mensch, die zich als een vogel in de lucht verhief en vlóóg ! De groote droom, die de menschheid reeds sinds den legendarischen ■

De tweedekker der gebroeders Wright uit het jaar 1903.

- 14 -

vliegheld uit de Grieksche oudheid Icarus geen rust had gelaten, was tot werkelijkheid geworden [ De mensch kon vliegen, en hij behoefde niet, zooals Icarus, bang te zijn, dat zijn vleugels door de hitte der zon van zijn lichaam zouden smelten.... Maar helaas.... men diende ergens anders bang voor te zijn: voor den wind, want bij de derde vlucht, die met het toestel werd ondernomen — Orville zou dit keer vliegen — was de wind zóó sterk, dat hij het vliegtuig opnam en het eenige meters ver weg slingerde, waarna het, ongelukkig neerkomend, in een vormelooze ruïne werd veranderd. De gebroeders lieten zich echter door dezen tegenslag niet ontmoedigen. Reeds in het begin van het volgende jaar hadden zij een tweede toestel gebouwd, dit keer 'met een achttien P.K. motor er in. Met dit nieuwe toestel werden in 1904 meer dan honderd vluchten ondernomen, die alle zonder ernstige strubbelingen of incidenten verliepen. In September van dit jaar kon Orville zelfs reeds een vlucht maken in den vorm van een cirkel — hij landde op dezelfde plaats, waar hij was opgestegen — aldus Dewijzend, dat t toestel bestuurbaar was en zelfs bochten kon nemen. Natuurlijk waren de beide broers nog niet tevreden met dit succes: indien iemand, dan voelden zij, dat hun proeven pas een allereerste begin beteekenden. Steeds bleven zij doende hun toestel te vervolmaken en te vergrooten. Ook de motor werd geperfectionneerd en in October 1905 waren ze reeds zoo ver, dat Wilbur een vlucht van acht en dertig minuten kon maken, daarbij een afstand afleggend van negen en dertig kilometerl Dit was zooiets ongewoons, dat niemand, die het niet met eigen oogen had aanschouwd, het gelooven kónl Maar natuurlijk voelden de broers er weinig voor, iedereen bij hun proeven toe te laten, en zoo kwam het, dat men hen in Europa algemeen voor gevaarlijke zwendelaars hieldl Zij eischten toen ter tijd voor een demonstratie in de Oude Wereld een millioen francs, waarbij zij echter op zich namen, een vlucht van minstens vijftig kilometer te doen! Het voorstel werd ten slotte geaccepteerd en de uitslag was voor allen, die bij deze proefvlucht tegenwoordig waren, overweldigend! De Wrights ondernamen nu nog meer vluchten, die even zoovele zegetochten werden. In 1908 bleef Wilbur in Frankrijk reeds twee uur en twintig minuten in de lucht, en met een gast bij zich slaagde hij er zelfs in, negen minuten te vliegen! Een groote hoogte konden zij echter nog niet bereiken; in 1909 bedroeg deze, als maximum, nog slechts honderd twee en zeventig meter! Voor het resultaat van de pogingen der gebroeders Wright deed dit er echter minder toe: zij hadden aangetoond, dat men met een bestuurbaar, door 'n motor voortbewogen toestel vliegen kon. En dit is hun groote verdienste, want hierdoor hebben zij den eersten stoot gegeven tot de ontwikkeling van de vliegkunst, die zich, dank zij ook den arbeid van andere technici en uitvinders op dit gebied, binnen eenige decennia zóó geweldig zou ontwikkelen als "men toen zelfs nog niet kón vermoedenl

■

deWo^v Op deze pagina brengen we eenige opnamen uit de nieuwste Warner Brosfil m, die is opgenomen onder regie van Ray Enright. Deze showrolprent is nog grootscher van opzet dan haar voorgangers. De hoofdrollen spelen: Joan Blondell, Dick Powell, Ruby Keeler, Zasu Pitts, Guy Gibbee en Hugh Herbert.

,

■

■

.

.

■■

,,

•

'

:

■

•

■

^^^m

tl ZEOEH

Het draaiboek is geschreven door A. Benno en Willy Benno-de Bruin. Aan de camera staat Walter Lach, Hans Ledersteger verzorgde de decors. De rolverdeeling is als volgt: Kniertje: Esther de Boer-van Kijk, Geert: Frits van Dongen, Barend: Jan van Ees, de reeder: Willem van der Veer, Jo: Annie Verhulst, Marietje: Cissy v. Bennekom, Clementine: Miep v. d. Berg, Simon: Willem Hunsche, sergeant: Mathieu van Eysden, Kobus: Anton yerheyen en Daantje: August Kiehl. I

,m Sr'

I. y

-■

Benno-de Bruin. 8. Esther de Boer-van Rijk. 9. Cissy van Bennekom. Hbo Groenier en Willem Hun- /, sehe. 10. In het midden Frits van Dongen. {Foto's Mearseveen, Den Haag)

'

DE RAADSELACHTIGE Mr. X

Goed geslapen, goed gemutst. Dat maakt toe arbeid f eichlkce menschen. Alle kwel(ee>ten van het lawaai worden door de in het oor gestoken OHROPAX-gelulddempers verbannen. 1)2 kneedbare kogeltjes voor slechts f 1.2 5 bij alle Apotheken en Drogisten.

Metro-Goldwyn-Mayer-film. Regie: Edgar Selwyn. Rolverdeeling: Revel Robert Montgomery Jane Elisabeth Allan Connor Lewis Stone Marche Ralph Forbes Frensham Henry Stevenson Palmer Forrester Harvey Hutchinson Ivan Simpson Mr. X Leonard Mudie Rechter Malpas Alec B. Francis Willis Charles Irwin Londen is dermate op stelten gezet door den tragischen moordaanslag op vijf politie-agenten tijdens vijf achtereenvolgende nachten, dat Sir Herbert Frensham, de hoofdcommissaris van de metropolis, zich haast terug te keeren van zijn verblijf in het Zuiden van Frankrijk. Voor zijn gezondheid was hij met zijn dochter Jane daarheen getrokken, doch het bericht, dat vijf agenten verraderlijk in vijf achtereenvolgende nachten zijn doorstoken en gedood — blijkbaar met behulp van een degenstok — noopte hem zijn rustkuur te onderbreken. Sir Herbert en Jane worden van den trein gehaald door Sir Christopher Marche, een aardigen, maar vrij onbeduidenden jongeman, die met Jane verloofd is. Juist als de hoofdcommissaris aankomt, verschijnt er een nieuwe, geschreven mededeeling van Mr. X, den blijkbaar krankzinnigen moordenaar.

T-—

-§ Vertegenw.

Dr.

H. Manning, Den Haag.

OVERTOLLIG HAAR verwijderd door ELECTROLIJSE komt niet terug. Eenlg afdoend lyiteem. Adviseer uw arts. Behandeling absoluut pijnloos. Laat geen lidteekens na. Gratis advies. Initit. v. electr. ontharing E. Nooteboom. Geudscha Singel 83a - Rotterdam

DANSSCHOOL

I

J. ROBERT MONTGOMERY EN ELISABETH ALLAN.

later als een der slachtoffers valt van den krankzinnigen moordenaar. Nu zich in de handen van den armen politieman een cacbencz van den verloofde van Jane Frensham bevindt, geraakt Sir Christopher in een leelijk parket. Het is Revel, die hem hieruit redt, door voor te geven in een taxi getuige geweest te zijn van het voorval en zoo gelukt 't hem zijn doel: zich in het huis en in de gunst van den hoofdcommissaris te dringen, te bereiken. Marche komt er met tien dagen hechtenis

beroep vaarwel zegt. Hij stuurt den diamant naar den hoofdcommissaris en wekt daarbij den indruk, alsof Mr. X dé afzendjr is, ten einde Sir Herbert te steunen tegenover de pers, die de theorie van de politie, dat de dief van den Drayton-steen en de krankzinnige moordenaar der agenten één en dezelfde persoon zou zijn, doorloopend belachelijk maakt. Doch thans komt Scotland Yard werkelijk op het goede spoor van den diamantendiefstal en Revel begrijpt, dat 't hem bij ontdekking heel moeilijk zal vallen te bewijzen, dat hij niét Mr. X. is. Er is maar één kans op redding: hij moet zoo spoedig

A

A\.

DE HEER EN MEVROUW

DRONMEIJER

DtANGE POTEN27-DENHAAG-TEL.il 5550

MEMBERS OF THE IMPERIAL SOCIETY OF TEACHERS OF DANCING Am.leur «n ProUsilonal lassen dagelijks. - Spreekuren 2-6 en 8-10. Zoo juist verschenen ons boekwerk .MODERWE DANSEN". PRIJS f5.20 per post toegezonden.

O/K

is vol met geeftdriHige uitingen van tevredenheid uit alle oorden des lands. Niet alleen zijn de Nederlandse huisvrouwen verrukt over de geweldige hulp die Radion geelt bij de grote was, maar ook zijn zij opgetogCTi over de resultaten van Radion zelfs voor het fijnste goed. Lees slechts onderstaande brieven.

///ra oee

©1EVA1E1BÏ

ARNHEM. 27 Mei 1934 ... Ik dweep werkelijk met Radion! Zelfs zijden ondergoed, kousen, kleedjes ïn japonnen wasschen wij tegenwoordig met Radion en alles komt even vlug en schoon weer uit het Radionsop te voorschijn.

HEERENVEEN, 29 Juli 1934 , . . De vorige week heb ik nog een zijden japon van mijzelf en een kunstzijden jurkje van mijn dochtertje in een lauw Radion sopje gewasschen Zij zijn allebei schitterend mooi geworden, zoodat ik Radion graag voor alles wil aanbevelen. Mevr

F. M H. -

Mevr H. K. - Lorenlil

Heerenveen

Arnhem

MET BON VOOR FRAAIE GESCHENKEN RAO 66-0100 H

ROBERT MONTGOMERY EN ELISABETH ALLAN.

waarin een nieuwe moord voor dezen nacht wordt aangekondigd. En werkelijk wordt dien nacht de zesde politie-agent vermoord. Toevalligerwijs doodt Mr. X dezen dag zijn slachtoffer voor het huis, waar Nicholas Revel, een charmante gentleman-dief, bezig is een brandkast te ontlasten van den beroemden Dray ton-diamant, welke zich daarin bevindt, hetwelk de politie de theorie aan de hand doet, dat zij den geheimzinnigen Mr. X zal vinden, als zij dien bekenden grooten steen vindt. Revel ziet zich hierdoor genoodzaakt als veiligheidsmaatregel een brutalen truc te gebruiken. Om een weddenschap, bij een jongelui's partijtje aangegaan, berooft de dronken Sir Christopher Marche op hardhandige manier een politie-agent van zijn helm en het toeval wil, dat deze zelfde agent

Verbant de transpiratie- P lucht. Beschermt Uw Japon : door het gebruik van ODO-RO-NO. Zelfs indien U er niets van merkt dat er onder Uw armen vochtafscheiding optreedt, Is er toch altijd sprake van transpiratie. Hierbij wordt een zuur gevormd datüwjaponnen bederft en waarvan de hinderlijke lucht maakt dat Uw vriendinnen U vermijden. Behoudt Uw charme en beschermt Uw japon door het gebruik van Odorono en niets anders dan Odorono, dat bereid is volgens medisch voorschrift. Kiest "Instant'- Odorono voor een snel gebruik, of de gewone Odorono (robijnkleurtg) voor een langduriger bescherming. Beide vloeistoffen zijn voorzien van de zoo pralctischespons-aan-steel.

IVAN SIMPSON, ROBERT MONTGOMERY EN FORRESTER HARVEY.

af wegens het neerslaan van den agent, maar in den tijd van zijn afwezigheid worden Jane en Revel verliefd op elkaar met het gevolg, dat Sir Christopher zijn engagement verbreekt en dat de gentleman-inbreker zijn

mogelijk den geheimzinnigen moordenaar zelf gevangen nemen. Hoe hem dit, dank zij zijn vernuftig optreden, gelukt, toont het slot van deze film, een slot dat wij hier natuurlijk niet zullen mededeelen, om de spanning, wanneer men deze film gaat zien, niet te breken.

VERWACHT DE QROOTE METROGOLDWYN-MAYER-FILM

ESKIIHO RALPH FORBES, ROBERT MONTGOMERY EN ELISABETH ALLAN.

— 18 -

Opgenomen onder leiding van den regisseur W. S. van Dyke in het Hooge Noorden van Alaska

riniM )e//oere,

goede foto's

Gevaert biedt U een rijke keuze films en platen voor goede winterfoto's

ODO-RO-NO

Zandt 0 posUgels van 6 cent voor monztars. onders bijsluiting van onderstaanden bon, aan Tb« Globe Trading

Co., Ltd. Singel, 44, AMSTERDAM..a

Verkrijgbaar bij alle firmé 's in toiletartikalen: è F. l-tnJJjO^

Ti

OVERTOLLIG

HAAK

De nieuwe Onlhorings-Creme Odorono Is een volmaakt product, prettig en gemakkelijk In het gebruik, verhordt noch In de tube, noch op d« huid. voltooltUwtolle'onder deormen.

- 19 -

Venoeke mil monster« Odorono to« to ienden, tegen I Ucrbll 'Ingeeloten paitMnla »«n • cent

turn Aim

:

^

■

'

,

VIM

'At^MP^' MET Vl^, ZOU JE NIET HALF ^ SU^T ZOVEEL MOEITE HEBBEN GEHAD! Natuurlijk is vuil met hard schuren weg t. krijgen, maar wat is het gevolg7 U raakt doodop en bederft uw huisraad Met Vim heeft U deze gevaren met. om dat Vim alleen twee bestanddelen bevat, die U helpen Het ene maakt het vuil los en het andere zorgt dat U het gemakkelijk wegveegt. Vim maakt al uw arbeid lichter' En alles behoudt zijn glans'

"

■

PROEF A

PROEF B

GEWONE

VIM

IUURMIDDELEN [: DUBBELE WERKING

iMz*

THANS SrANDAARDBUS 15 CTS - REUZENBUS 27/2 CTS r

HERFST- EN WINTERMODE 1934-1935 PREMIE VOOR ONZE LEZERESSEN TW»«>TM«LU:

ami mitsw

TMiätft

ttXTlONS OAKItOUX. f. «Ut ITAMOUT PARIS

m* a,., Formaat 26 x 37 cM. Formaat 24 x 32 eM.

\A/ij zijn in de gelegenheid om onzen ▼ ▼ lezeressen een bijzondere premie aan te bieden, bestaande uit een serie Fransche modebladen en wel het album Saisons, Herfst-Winter 1934-193 5, groot 36 pagina's folio-formaat; het album Tailleurs et Manteaux, Herfst-Winter 1934-1935, groot 24 pagina's folio-formaat. Deze albums bevatten een groot aantal der nieuwste Parijsche modellen, zoowel voor costuums, blouses, hoeden, als voor

>rma.t 26 , 37 cM.

mantels in verschillend genre. Beide albums tezamen tegen den prijs van slechts 55 cent franco huis. Tevens hebben wij een premie voor onze lezeressen, die een keurig overzicht der nieuwe kinder-modes willen bezitten. Het album draagt den naam Les Jolies Modes d'Enfants, Herfst-Winter 1934-1935. De prijs van dit album is voor haar slechts 25 cent franco per post.

I [Vervolè van pag. 12} schuim om hen heen siste en spatte. Toen hield plotseling het gesis op. Lou keek omlaag. Het glinsterende meer viel dieper en dieper. Het gedaver van den motor vulde zijn ooren. Zijn oogen traanden in den wind, die om den open cockpit wervelde en sneed. Hij keek naar Bert vóór hem — en de rustige, zekere houding van het hoofd van den vlieger, suggereerde Lou een soort kalmte. Daarna keek hij omlaag en was verbaasd, toen hij merkte, hoe hoog ze al gestegen waren. De menschen beneden leken potsierlijk kleine poppetjes. ,,Nog een paar minuten!" dreunde het in zijn hoofd. „Ik moet wachten tot we hoog genoeg zijn — zóó hoog, tot ze het niet zien kunnen 1" Toen ze tot vijftienhonderd voet geklommen waren, begon Bert een cirkel om het meer te beschrijven. Daarop kgdc hij de machine vlak en begon weer te stijgen — steeds hooger, naar den dood, die Lou voor hem bestemd hadl Eenmaal grinnikte de vlieger hem 'óver zijn schouder toe en zijn lippen vormden de woorden: ,,Bevalt het ?" Maar toen hij zijn broers strak, massief gezicht zag, keerde hij zich om en lachte hartelijk. De kerel scheen letterlijk verstijfd van angst 1 Zijn oogen puilden haast uit zijn hoofd, de spieren in zijn gezicht waren opgezwollen. Bert keek nog eens om en schreeuwde geruststellend: „Wees niet zoo benauwd! Je bent veilig, hoor!" Maar Lou kon niets hooien. In zijn geest leek het een wilde maalstroom. Ze waren nu hoog genoeg het oogenblik was aangebroken. Ver onder hen glinsterde het blauwe meer. De menschen bij den steiger waren nog maar vlekken. Ze zouden nooit weten wat hier boven gebeurde ...

BEZOEKT HET

Zij, die de drie albums bestellen, kunnen deze gezamenlijk voor 75 cent ontvangen.

— 20

TE ROTTERDAM

AlLOeE (FAVE, de lieftallige Fox-ster, die dit seizoen de hoofdrol speelt in eenige films. Wij voorspellen haar een groote toekomst. Lou voelde achter zijn zitplaats. Hij tastte tot zijn vingers den steel van de bijl te pakken hadden. Langzaam, sidderend, trok hij tot het vreeselijke wapen op zijn schoot lag. . Bert staarde recht voor zich uit . . . Een seconde sloot Lou de oogen. Allerlei gedachten vielen op hem aan, en hij worstelde om er van los te komen. Gedachten waren de vijanden van zijn moed! In woedende wanhoop dreef hij ze uit hij had zijn besluit immers genomen .. . Hij opende de oogen weer en keek vlug om zich heen. Hij zou in den rechtervleugel hakken! Hij zou dien vernielen — het vliegtuig met Bert er in te pletter laten vallen, terwijl hij zelf den sprong deed naar de veiligheid. Wat had Bert hem ook weer op het hart gedrukt ? „Tot vijf tellen voor je aan het koord trekt!" Mooi. Hij zou er aan denken. Vader en moeder zouden tweeduizend pond krijgen — — Trillend maakte Lou den riem los, waarmee hij aan zijn zitplaats bevestigd was. Hij staarde strak naar Berts achterhoofd en zijn oogen brandden. Toen hij vrij was, stond hij onzeker — 21 -

op. Zijn linkerhand greep den rand van den cockpit vast. Met de rechterhand hief hij de bijl op Een moment bleef hij zoo staan en haalde diep adom. Hij voelde zich duizelig; zijn hart joeg als razend. Het gedonder van den motor was een storm in zijn hoofd. Lou spande al zijn spieren tot de daad. Hij richtte zich op. En toen Hij sloeg! De bijl drong in een van de spanten en vernielde het. Hij zwaaide de bijl achterwaarts en hieuw nogmaals. Bert draaide zich verbaasd om. Maar wat hij zag, ontlokte hem een schreeuw van ontzetting — een schreeuw, die het ronkend gedaver om hem heen overstemde. „Lou!" gilde hij. „Lou! Schei uit. Om 's hemels wil, laat dat!" Maar Lou hoorde niets meer. In dat oogenblik van ontoerekenbaarheid, was zijn forsch gezicht vertrokken door een woeste, dierlijke extase. Hij sloeg weer, nog eens weer, met al de primitieve kracht van zijn titanenlichaam. Bert, in een impuls tot zelfbehoud, trachtte np te springen, maar zijn riem

—

Onder regie van Fred Sauer spelen Weiss-Ferdl, Harry Gondy,v Walter Steinbeck, Hubert von Meyerinck, Franz Weber en Baby Gray de hoofdrollen in „De vier zeehonden". Marlene Dietrichs nieuwste film zal getiteld zijn „Carnaval in Spain". Te Bern zal de film „Het eeuwige masker" worden opgenomen. Het draaiboek wordt geschreven door Mark Menn, naar een roman MARLENE DIETRICH van Leo Lapaire. Claire Trevor, Alice Faye en Henry B. Walthall vertolken belangrijke rollen in Dantes „Inferno". Byron Morgan schrijft het scenario voor de Fox-film „Meal Ticket", waarin Shirley Temple de hoofdrol speelt. E. A. Dupont regisseert de film „My brothers wife". De hoofdrollen zijn in handen van Jean HarlowenChïk Gable. Het draaiboek is door Georg Auerbach geschreven. In de Warner Bros-film „Devil dogs of the air" spelen James Cagney en Pat O'Brien belangrijke rollen. Men schat de kosten van deze film op een JEAN HARLOW millioen dollar. Harry Piel zal de hoofdrol vertolken in de film „Artisten". Hij zal in deze rolprent de rol van een dierentemmer spelen. Alfred Abel regisseert de K.U.-Deltafilm „Drei um eine Frau". Voor deze film zijn Charlotte Susa, Paul Hartmann en Carsta Lock geëngageerd. Onder regie van Sam Wood zal Robert ■{■r «■ Donat de hoofdrol vertolken in de Reliancefilm „Beau Brummel". Paul Muni vertolkt onder regie van Michael Curtiz de hoofdrol in „Black hell". Ruby Keeler en haar echtgenoot Al Jolson 1 »fiÄr if.Aspelen in de Warner BrosPAUL MUNI film „Casino de Paree". Het scenario is van Bradford Ropes en Karl Baldwin.

hield hem vast. Met nerveuze vingers probeerde hij zich te bevrijden, maar toen dit eindelijk gelukte, baatte het niet meer. De verbinding van den bovensten vleugel met den romp was verbrijzeld. De vleugel zakte al door. Elke volgende seconde kon hij neervallen. Lou's vernietigingswerk was volbracht. Toen hij Bert zag opspringen, liet hij de bijl in de cockpit vallen. De groote man grijnslachte — een lach van waanzinnige verrukking was het. Doodsbleek, niet meer in staat een geluid uit te brengen, hoorde Bert plotseling een scheurend, krakend geluid. De bovenste vleugel was van het toestel afgebroken. En de machine, sidderend als een gewonde vogel, dook met den neus omlaag en draaide in een hopelooze spiraal rond. Ze zouden te pletter vallen. Redding was uitgesloten. In een paar tellen zou het vliegtuig omlaag storten. En toen, heel onverwacht, verdween Berts verschrikking. Hij wees naar Lou's parachute. En toen wees hij naar beneden. „Springl" gilde hij. „Spring, Lou! Het is je eenige kans!" Stomgeslagen staarde Lou hem. aan. Bert vroeg hem zich te reddenI Bert... Werktuiglijk keerde Lou zich om voor den sprong. „Tel tot vijf voor je aan het koord trekt I" herhaalde hij bij zichzelf. Hij hief een been op ... Maar hij keek weer naar Bert. En zijn broers gezicht deed een kille huivering door hem heengaan. Het was niet meer angstig. De angst had plaats gemaakt voor een soort folterende gelatenheid. Bert staarde naar boven, naar den hemel en wachtte den dood.

Gaat li dansen, dan moet U Slank zijn. Dit geldt niet in het mlntt voor de dames, omdat de beeren nu eenmaal liever met een slanke gracieuze dan met een corpulente dame danten die gewoonlijk alleen maar uit hoffelijkheid ten dans wordt gevraagd. Wilt U tot de bewonderden en benijden behooren en de vreugde van het dansen ten volle genieten, dan moet U er voor zorgen ook slank te blijven. Dit kunt U het gemakkelijkst bereiken door het gebruik van FACIL PASTILLES, die bij apothekers en drogisten A f 3.- per flacon van 100 pastilles voor een succesvolle verma? mageringskuur van 3 weken verkrijgbaar zijn.

FACIL

IV. Op dat supreme moment had de ommekeer plaats in Lou Collender. Hij stond klaar om te springen. Maar terwijl hij Bert aanstaarde wist hij, dat hij het niet kon. Bert, zijn broer Bert — die te pletter zou vallen. Wat er in dat ondeelbare oogenblik gebeurde, wist hij niet. Zijn handeling was volkomen instinctmatig, toen hij plotseling naar voren boog en zijn geweldigen arm om den slanken vlieger sloeg. Hij pakte hem beet, trok hem over zijn zitplaats heen, drukte hem in een vaste omarming tegen zijn borst. Hij hield Bert zóó stevig vast, alsof het zijn eigen leven gold. Het vliegtuig slingerde zijwaarts, viel omlaag. En terwijl het omsloeg, sprong Lou. Beneden, aan den oever van het meer, zag een troep verbijsterde, schreeuwende en gillende menschen het toestel neerkomen. Het viel als een eend, die uit de lucht geschoten is — het rolde, draaide, wrong zich in zijn doodsstrijd. De motor dreunde nog. Maar een der vleugels, afgeknapt, viel apart omlaag. Het kwam neer — een vreeselijke slag, een oorverscheurende plomp, een deining, een diepe duik, en toen sprong in het midden van het meer een groote geyser op — een fontein van glinsterend water, dat met een lang geruisch weer omlaag kwam en wegebde.

IN HET HERMELIJN. De M.G.M.-ster Una Merkel schijnt nogal In haar schik te zijn met haar nieuwen hermelijnen avondmantel. Zij liet er zich mee fotografeeren.

Ja ... . ja ... . 't Is makkelijk om elke week tegen de menigte (dat zijn jullie dan, waarde lezeressen en lezers, die in vele tienduizenden dit weekblad, ons weekblad. Het Weekblad lezen) te vertellen, te prediken, te leerstellingen: Mensch erger je niet. Doch praat je niet in. Petrus, zoo zei mijnheer X, dien ik vorige week ontmoette op een bankje in ons park, dat je dit zal helpen. Want, zoo ging hij voort: Ergeren doen ze zich toch! Ik was natuurlijk heel blij (al verbaasde het mij niks, gezien de enorme populariteit, waarin ik me, in alle bescheidenheid zij het gezegd, mag verheugen), dat deze onbekende filosoof mij kende en ik vergaf hem gaarne de familiariteit, om me zoo maar bij m'n voornaam te noemen. Dat is nu eenmaal het geval met alle groote mannen. Niemand spreekt van Van Rijn, alle menschen spreken van Rembrandt en menige professor wordt door zijn studenten alleen maar Piet of Jan of Klaas genoemd, al naar gelang zijn voornaam of zijn persoonlijke eigenaardigheden zijn. U heeft gelijk, m'nheer. . . . .zeg maar X. M'nheer X. Doch weet u een middel om de ergernis uit de wereld te helpen? Zeker. Ongetwijfeld. Onweerspreekbaar, zoo sprak m'n bankgcnoot met enthousiasme. Meteen stak hij z'n hand in z'n zak (niet in den mijne, een gunstig teeken in deze dagen, waarin velen het verschil tusschen het mijn en dijn niet meer in acht nemen) en haalde er een geel getint papiertje uit. Neem dit mee, heer Petrus, lees het met aandacht en schrijf er over! Nadat hij deze woorden had uitgesproken, stond hij op en eer ik hem dit kon beletten • (vooropgesteld, dat ik 't had gewild) was hij verdwenen. Zijn voetstap was onhoorbaar door het dichte tapijt van herfstbladeren, dat de paden van het park bedekte. Ook ik stond op, ging huiswaarts en zette mij in mijn studeervertrek (ons kabinetje) en begon te lezen over Wereldvrede of de groote Coöperatie, uitgedrukt in 50 stellingen door X, welke titel met een randje, uit blokjes opgebouwd, en een dito vierkantje, was afgedrukt op bovengenoemde gele brochure. Ik heb van de lectuur genoten. Die X staat voor niks, hij is een wijze man, die alle raadselen ontwarren kan. Wanneer ik weer ereis in Leiden ben (in lijden ben ik helaas maar al te veel, elke kwitantie, die ze bij mij aan de deur presenteeren, vergroot m'n lijden, al speel ik meestal een lijdelijke rol erbij en geen bedrijvige, wijl het maar zelden tot betalen komt), wanneer ik weer ereis m'n redacteur spreek, dan zal ik hem vragen om alle vijftig stellingen van X in ons blad af te drukken. Ze moeten dan maar een week m'n neef Janssen het zwijgen opleggen. Hij zal zich er wel over ergeren, doch wat beteekent de ergernis van een man als m'n neef Janssen tegenover het heil der menschheid, die de groote X door groote Coöperatie uit hun groeten nood wil helpen, door hem de bevrediging van hun groote behoefte mogelijk te maken. Blijf fatsoenlijk Petrus, zei m'n vrouw, die met haar, ook u bekende oppervlakkigheid, mijn enthousiaste ontboezeming las en misvatte.

O, ergernis. O groote ergernis. PETRUS PRUTTELAAR.

Slechts weinigen keken er naar. Alle oogen waren als gehecht aan den witten paddenstoel, die zich plotseling tegen het blauw van den hemel was gaan afteekenen. De parachute zweefde rustig naar beneden; langzaam, gedragen op een lichten, zachten bries. En daarboven, vijftienhonderd voet boven het meer, hield Lou Collender zijn broer tegen zich aan in een niet verslappende, machtige omhelzing. Ze zweefden borst aan borst, gezicht tegen gezicht en klemden zich-met de kracht der uiterste wanhoop aan elkaar vast. Hun adem werd hijgend uitgestooten. Hun oogen ontmoetten elkaar in een koortsachtig staren. En in die lange, zachte daling, werden deze twee mannen, wier spieren pijn deden en verstijfden, zich als nooit te voren bewust, dat zij — broeders waren. Hoewel zijn armen als verdoofd waren, hoewel krampscheuten zijn heele lichaam martelden, liet Lou niet af. Ze schenen eeuwen in de ruimte te zweven — met de parachute als een beschuttend baldakijn boven hen. Maar «".indelijk raakten zij het water en spartelden rond. Beiden waren goede zwemmers, en toen Lou zich uit de koorden bevrijd had, "fcwommen ze uitgeput naar de motorbooten, die hen -van alle kanten tegemoet kwamen. „We kunnen eigenlijk beter hier blijven drijven," hijgde Lou. „Ze pikken ons wel op." Zoo bleven ze op "het glinsterende water liggen, elkaar aanstarend. En Bert vroeg: „Waarom heb je dat gedaan?" „Ik wilde je dooden," bekende Lou. „En ... je kon niet..." „Neen, ik kon het niet, Bert." Een oogenblik zwegen beiden, als om op adem te komen. Ze keken naar de naderende booten, waarin mannen wuifden en schreeuwden. „We zullen ze vertellen," hernam Bert, „dat het een ongeluk was. Ze zullen de waarheid nooit te weten komen. Ik zal zeggen, dat een van de stutten gebroken is." Lou bleef zwijgen en trapte water. Toen keerde Bert zich nogmaals naar hem toe. Ze hadden niet veel tijd meer. De booten waren nog maar een honderd meter verwijderd. „Waarom wilde je mij dooden, Lou?" Lou trachtte niet er om heen te draaien. „Ik wilde jouw tweeduizend pond voor vader en moeder hebben," gaf hij openhartig toe. De vlieger keek hem verbluft aan. Hij spartelde rond en het water liep hem in den mond. Terwijl hij het uitspuwde, flapte hij er uit: „Jij — dwaas die je bent." „Ja, dat was ik —-" gaf Lou toe. „Vanmorgen, toen jij in de schuur bezig was," sputterde Bert, „huilde moeder tegen mijn schouder — omdat ik zoo'n held benl Ik werd heelemaal week van binnen. En toen vader zei hoe trotsch hij was, werd ik nogweeker. En — Lou, voor wij samen de lucht ingingen gaf ik moeder een cheque van duizend pond!" Toen waren de motorbooten bij hen...

- 22 - 23 -

De actrlc* Marl« Sophl« Nathuslus trad mat dan toonaalipalar Jan Taulingi tn het huwelijk.

Charll« Chaplin maakU bakend, dat lijn nlauwita film wadarom aan nlat-iprakande film zal zal zijn.

Llly

Damlta,

da Franlcha filmstar, haaft.zlch Hollywood Ingaichaapt.

naar

Grata Garbo sloot aan nlauw contract mal da Malro Goldwyn Mayar. lagan aan salaris van nagan dulzand dollar par waak.

!

:

:

■

r-

;

FILM EN MODE

^äjoJtÄÄüuc^, Dolores del Rio's strijd om het bestaan.

D

olores del Rio's geboorteplaats is Durango in Mexico, dezelfde stad, waar ook Ramon Novarro en Pancho Villa gebtorcr. werden. Dolores zag het levenslicht den jden Augustus. Haar vader was een bekend Mexicaansch bankier en heette Ascunsolo; hij was zeer rijk en zoodoende kon ze alles krijgen, wat haar hart begeerde. Zij hield heel veel van reizen en heeft reeds ieder plekje van de Vereenigde Staten en Europa gezien. Op één van haar reizen zag zij eens Anna Pavlova dansen en sindsdien was het haar liefste wensch om danseres te worden. Natuurlijk werd haar dit toegestaan en kreeg ze de beste leermeesters. Haar opvoeding werd te Parijs voltooid en weinigen tijd later trad zij in het huwelijk met James del Rio, een zeer rijken en vooraanstaanden man in Mexico. Ze reisde veel met hem en op een van die reizen word ze aan het Spaansche hof geïntroduceerd. Edwin Carewe, een Hollywoodsch regisseur, bracht zijn vacantie bij vrienden in Mexico door, om tevens ook bij het huwelijk van Bert Lytell en Claire Windsor tegenwoordig te zijn. Eefi vriend van de familie del Rio wist, dat Dolores een enthousiaste filmbewondcraarster was, en stelde haar aan Carewe voor. De regisseur werd zoo getroffen door haar charme en schoonheid, dat hij haar den raad gaf. naar Californic te gaan. Haar man vergezelde haar, en dacht, dat ze binnen een maand wel weer terug zou keeren en dat haar filmplannen dan weer tot het verleden zouden behooren. Hij vermoedde eerder, dat haar bezoek aan Hollywood alleen als afleiding was bedoeld, omdat ze zich in Mexico City vreeselijk verveelde. Maar, dat kwam niet uit. Ze bleef en kreeg een engagement. Haar eerste film met Dorothy Mac Kaill. geheeten ..Joanna", bewees Dolores' talent. R.ioul Walsh was op zoek naar een meisje, dat de rol van Charmatne in de stommefilm „What price glory" zou kunnen vertolken. Hij maakte kennis met Dolores en vond. dat zij het type was, dat hij zocht. Na de premiere was haar naam gemaakt. Anderen echter zeggen, dat ze als Katuska in de film ..Opstanding", naar hel bock van Leo Tolstoi, ook een stommefilm, haar eerste rol verre overtrof. In 1928 stierf haar man. doch een paar jaren later hertrouwde Dolores met Cedric Gibbons. Ze behield echter den naam van haar eersten man. Thans woont zij met Cedric Gibbons in een prachtig huis teSanta Monica Canyon. Toen echter de sprekendefilm kwam. trok ze zich gedurende een heel jaar van de film terug, liever dan een rol te spelen, waarvan ze van te voren wist, dat ze er geen uitstekende vertolking van kon geven. Ze ging spraaklessen nemen en liet een proefopname vervaardigen. Toen deze gunstig uitviel, keerde zij in den studio terug en zooals u allen weet. met succes. Na een engagement bij de Radio speelt ze than<: bij Warner Bros.

MH Ml] MTHIS1EN Is het waar, dat er zooveel bultenlanders in de Nederlandsche filmyyji- industrie vwerkzaam zijn?" ,,Inderdaad werken er verschillende buitenlanders aan onze nationale rolprenten, ■ Pietersen." ,,Is dat dan noodig?" ,,Voorloopig is het zelfs zeer noodig. Je moet bedenken, dat onze filmindustrie nog heel erg jong is. Ze kan heusch nog niet op haar eigen beenen staan. En onze Nederlanders moeten nog heel veel leeren. Dan kunnen ze toch beter eerst de ervaren buitenlanders de kunst afkijken." ,,Zouden ze dan nog niet alleen een film kunnen maken?" ,,Men heeft het geprobeerd, maar het resultaat was allesbehalve fraai. De film ,.Blokkade" is geheel Nedcrlandsch, maar ondanks de goede bedoeling en ondanks het feit, dat onze beroemde acteur Louis de Vries er zijn medewerking aan gaf, noemde een onzer grootste dagbladen de film een blamage. Neen, dan kunnen we beter buitenlandsche hulp accepteeren." ,,Doen de andere filmproduceerende landen dat dan ook?" „Natuurlijk. Men spreekt bijvoorbeeld tegenwoordig zooveel over de Engelsche filmindustrie. Zij is plotseling zoo goed geworden, ja ze steekt zelfs Amerika naar de kroon!" ,,\Vat wil je daarmee zeggen?" „Welnu Pietersen, de grootste en machtigste Engelsche filmproducten, zijn door niet-Engelschen gemaakt of zij hebben er de hoofdrollen in vervuld." „Welke bijvoorbeeld?" „Ten eerste „Catharina de Groote". De productieleider Alexander Korda is een Hongaar, de regisseur Paul Czinner een Oostenrijker, de vrouwelijke hoofdrol de Duitsche actrice Elisabeth Bergner. Binnenkort zal de film „De Dictator" in ons land worden uitgebracht. Deze film is een Toeplitzproduct. vervaardigd in de Ealing-atelicrs bij Londen. Welnu, de Amerikaan Alfred Santell had in dn aanvang de regie, later kwam regisseur Saville voor hem in de plaats, tweede regisseur is Kurt Bernhardt, een Duitscher. Aan de camera staat Hans Planer, eveneens een Duitscher, en de hoofdrol vertolkt de Amerikaan Clive Brook. De directeur van de Toeplitz-productie is de Italiaan Ludovico Toeplitz. Je ziet, dat de Engelsche filmindustrie ook niet alleen met Engelschen werkt." „Neen, je hebt gelijk. Maar hoe is het in Frankrijk?" „Precies zoo. Denk maar eens aan de prachtige film „Marie" met Annabella. Het scenario heeft de Hongaarsche Ilona Fülop geschreven, de decors verzorgde de Rus Pimenoff, de montage was in handen van den Duitscher Lothar Wolff en de Hongaar Paul Fejos regisseerde, In „La Bataille" speelde de Amerikaan John Loder, de Engelsche Betty Stockfield en de Rus Inkijinoff. En de Hongaar Nicolas Farkas had de regie. Oostenrijksche films ontstaan eveneens met behulp van ontelbare buitenlanders." „En in Amerika?" „Daar werken toch ook zeer veel niet-

Hieronder twee opnamen van de filmster Brigitte Helm in de modieuze toiletten, die zij draagt in de Fransche versie van de Ufa-toonfilm „Le secret de Woronzeff."

Amerikanen. Denk maar eens aan de Zweedsche Greta Garbo, aan den Oostenrijker Eric von Stroheim, aan den Franschman Jacques Feyder en aan de Duitschers Marlene Dietrich, Lilian Harvey, Erich Pommer, Fritz Lang en zoovele anderen. Neen. de Ncdcrandsche filmindustrie maakt heusch geen uitzondering op den regel. Waarom zou ze het ooi. ?"

W. v. L. te ROTTERDAM. Pichard Bartheltuess is den 6en Mei jarig. Zijn ware naam is Ernst Brimraer. In 1928 trad hij in het huwelijk met Jessica Sargent. Zijn vrouw is geen filmactrice. Max Baer filmt nog. T. d. GP. te UTRECHT. Alle drie door U genoemde artisten dragen hun waren naam. Eduard Verkade kunt LI schrijven p. a. Rika flopper Theater te Amsterdam. Esther de Boer.van Rijk, Oosteinde 10, Amsterdam. Cor van der Lugt»Melsert, Schouwburgstraat, 's-Gravenhage. J. M. te 's-GRA VENU AGE. Dergelijke vrauen beantwoorden we alleen in deze rubriek. Onnoodig dus postzegel voor antwoord in te sluiten. Het adres van Carole Lombard is 5451 Marathon Street, Holly, wood. Haar ware naam is Caroline Peters. J. C. L. te WIJK BIJ DUURSTEDE. Wendt U tot impresario Max van Gelder of Saks te Amsterdam. A. d. VR. te LEIDEN. Het adres van Karin Hardt is Viktoria Luiseplatz 10, Berhjn. Zij is geboren te Altona. Den 28sten April jarig. Zij is getrouwd met den filmacteur Rolf von Goth. M. D. te 's-GRAVENHAGE. Wendt LI tot den heer Loet C. Barnstyn, Heerengracht 613, Arasterdam. Wii kunnen uit Uw brief natuurlijk niet opmaken, of U het noodige talent bezit. R. T. K. te AMSTERDAM. Het adres van Hans Stüwe is Paulsbornerstrasse 9, Berlijn. Hij filmt weinig. Luise Ullrich is den 31sten October te Weenen geboren. S. H. H. S. te AMSTERDAM. Reinhold Schünzel is den 7en November te Bremen geboren. Zijn adres is Kaiserdamm 81, Berlijn. Adolf Wohlhrück is den 19en November geboren. Zijn adres is Waltraudstrasse 7, Berlijn. Niet vergeten antwoordcoupon in te sluiten. W. L, te ROTTERDAM. Hierbij de gevraagde adressen. Hansi Knoteck, Kurfuerstendamm 220, Berlijn.Ivan Petrovitch, Kurfuerstendamm 162, Berlijn.Greta Garbo, Metro-Goldwyn- Mayer-studios, CulverCity, Californië, F, d. L. te MIDDELBURG. Hierbij*de gevraagde verjaardagen. Lilian Harvey, 19 Januari. Alice Treff, 4 Juli. Genia Nikolajewa, 25 Januari. W. F. J. te ROTTERDAM. Conrad Ve^dt is getrouwd met Lili Präger. Hij filn^ in Engeland. Renate Müller is niet verloofd of getrouwd. De atelieropnamen voor de film ,T)ood Water" hebben te Berlijn plaats

gehad. R. v. d. K. te DELFT. Jaap Speyer en Leo Meyer zijn beiden getrouwd. Louis Borel is niet getrouwd. Mariene Dietrich kunt U schrijven 5451 Marathon Street, Hollywood. E. L. te AMSTERDAM. Het adres van Edward G. Robinson is Warner-Bros-studios, Burbank, Californië.Tn het Engelsch schrijven en antwoord-coupon insluiten.

mimmm®®***®^'

■

DE WETENSCHAP OP DE PLANKEN

C. « Tk.*l»UZZLES N

LIEFDADIGHEIDSOPVOERING TE 'S-GRAVENHAGE VAN „DIE FLEDERMAUS" DOOR HET LEIDSCH STUDENTEN TOONEEL, MET MEDEWERKING VAN HET GEZELSCHAP FRITZ HIRSCH Het is een goede g-edachte geweest van het Leidsche Studenten Tooneel om voor een liefdadigheidsopvoering de hulp in te roepen van het zoo bekende en g-eliefde oorspronkelijk Duitsche — doch zoo langzamerhand eigenlijk specifiek Hollandsch geworden — operette-gezelschap van Fritz Hirsch. Immers, wil men voor een liefdadig doel zoo veel mogelijk pecunia

KNIPPUZZLE

mante figuur als Rosalinde, de vrouw. Het leeuwenaandeel in de operette had evenwel Claire Clairy als Adèle, het kamerkatje. Als wij deze uitdrukking bezigen is het omdat zij zoo precies de persoonlijkheid van dit pittige ondeugende actricetje weergeeft. De manier, waarop zij haar „air de grande dame" ten toon spreidt, is niet te overtreffen. luisterde naar het verhaal van een verwoed hengelaar. „Zóó'n beest was het," zei deze, het bekende visschersgeba^r makend met zijn armen, „ik kan je verzekeren, dat ik nog nooit zoo'n kanjer heb gezien." „Dat hoef je er niet eens bij te vertellen," antwoordde mijn neef. „Ik geloofde je immers toch niet."

Fritz Hirsch. weinic- op den voorgrond tredende, hoewel zeer belangrijke plaats in. Zij vormden op het Russisch feest de gastenschaar van prins Orlofsky en deden dat .op verdienstelijke wijze; een enkele bewoog zich misschien wat onwennig, doch over het geheel genomen mocht hun spel zeer bevredigend genoemd worden. Een extra verrassing vormde nog de prachtige luchtige wals, in het tweede bedrijf, gedanst door Darja Collin en haar ensemble. Dat bij de première, een gala-opvoering in den Koninklijken Schouwburg te Den Haag (men zal ook in andere steden ten bate der plaatselijke Crisis-Comités optreden), toespraken, huldigingen en 't aanbieden van bloemen een voorname plaats op het programma innamen, spreekt vanzelf.

Een vroolljke scène uit het eerst* bedrijf. In het midden Marie Eisner en Claire Clairy. afdragen, dan moeten er menschen komen, Lili Majus maakte van den verwenden veel menschen, dan moet de zaal uitverjongen prins een zeer aannemelijke figuur. kocht zijn, dan moet het publiek enthouDe travesti werd op werkelijk bewonderenssiast zijn en om dit te bereiken moet waardige wijze volgehouden! het ook waar voor zijn geld krijgen! Wij Ten slotte vermelden wij nog de rollen meenen echter gerust te mogen zeggen, van Frosch, den eeuwig-dronken cipier, en dat het publiek zich niet te beklagen heeft van Mr. Blind, den stotterenden advocaat. gehad! Integendeel, men was zeer tevreden, En wat deden de studenten nu eigenlijk? en geen wonder! zult ge vragen. De studenten namen een De operette „Die Fledermaus" — zij moge misschien iets verouderd aandoen voor onze begrippen — is en blijft altijd een dankbaar onderwerp en ditmaal gaf het feit, dat vele leden van het Leidsch Studenten Tooneel de kleinere rollen vervulden en voor de figuratie zorgden, nog een bijzondere bekoring aan,de opvoering. Wij veronderstellen den inhoud van „Die Fledermaus" genoeg bekend om een relaas daarvan achterwege te kunnen laten. De bekoorlijke muziek van Strauss werd uitgevoerd door het versterkte orkest der Leidsche Studenten Muziekvereeniging „Sempre Crescendo" en wij kunnen niet anders zeggen dan dat de executanten zich op voorbeeldige wijze van hun taak hebben gekweten Er werd met smaak en toewijding gespeeld, zooals wij Leidenaren dat van Sempre Crescendo gewend zijn. De ouverture was al dadelijk een verrassing. Ook het Hongaarsche orkestje, dat in het tweede bedrijf „optrad", verdient een pluimpje. De hoofdrollen waren in handen van ongetwijfeld de beste acteurs van het Hirschgezelschap. Paul Harden als de vrooliike „veroordeelde"' was, zooals zich laat begrijpen, een kostelijk type en in het laatste bedrijf vormde hij met Hirsch, als de directeur der gevangenis, een waarlijk allervermakelijkst duo, waar de zaal zich met recht tranen om lachte.' Marie Eisner met haar mooie beschaafde stem vormde een charDe „koksjongens", voorgesteld door vrouwelijke studenten.

Het echtpaar was bezig een huis te zoeken en de aannemer fungeerde in de pasgebouwde wijk als gids. „Dit hier is een alleraardigst huisje, mevrouw," zei hij, op een gezellig woninkje wijzend. Men trad binnen door de achterdeur. Plotseling bleef mevrouw stilstaan en snoof vervaarlijk. „Ruik jij ook die akelige lucht niet. Jan?" vroeg zij aan haar man. „Het moet iets van het riool zijn." De aannemer schudde beslist het hoofd. „Uitgesloten, mevrouw," antwoordde hij. „Nu u er over spreekt, herinner ik mij, dat wij heelemaal vergeten hebben er een riool in te maken." Smit: „Je bent op kamers gaan wonen, hè? Zijn 't nogal nette menschen, waar je woont?" De Bruin: „Daar ben ik nog niet achter. Alleen weet ik wèl, dat als zij drie weken zonder mankeeren de huur betalen, er een rechercheur komt om te onderzoeken, waar zij het geld vandaan halen!" „Ja," zei de hotelportier, „je kunt rare dingen beleven tegenwoordig. Gisteren had ik voor een van de gasten twee zware koffers vier trappen opgedragen en toen we boven waren, stopte hij mij iets in de hand en zei: Dat is voor een kop koffie." „En wat was het? Een gulden of een rijksdaalder?" „Neen," was het antwoord, „een klontje suiker."

Do hierboven afgedrukte stukjes moeten uitgeknipt (of nageteekend) worden en daarna opgeplakt. Als dit laatste goed geschied is, xal er een portret ontstaan zijn van een bekoorlijke Duitsche filmster. Onder degenen, die ons het resultaat van hun werk zenden en er bij vermeldenFhoedeattrice heet, zullen wij tien foto's van haar verdeelen. De oplossingen moeten vóór 4 December in het bezit zijn van r Red. »Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Ohze abonné's uit overzeesche gewesten hebben tol den 4 den Decembetgelegenheid ons hun oplossingen te doen toekorrte«. Op de enveloppe gelieve men echter duidelijk te vermelden: C,,i! 77i.puzzles No. 505. .,«• Degenen, die het blad liever niet willen beschadigen,, kunnen volstaan met de stukjes over te frakken op een doorzichtig papiertje, of te calqueeren. Dit laatste geschiedt door middel van een velletje carbonpapier, dat men onder deze pagina le^rt. Als men nu onder het carbon nog een stukje wit papier legt en dan de omtrekken van de op deze pagina afgedrukte stukjes met potlood natrekt, zal het carbonpapier deze op het witte papier overdrukken. De aldus gevormde en uitgeknipte stukjes papier moeten ook als een portret worden opgeplakt. Zij, die ook de Wekelijksche Vraag op wenschen te lossen, kunnen die desgewenscht tegelijk met deze puzzles inzenden, doch zij gelieven de oplossingen dan op een apart, eveneens volledig van naam en adres voorzien velletje papier te schrijven. De toekenning der prijzen en troostprijzen gvschiedt volgens een systeem, waarbij -alle

KNIPPUZZLE

Wie weet dit te ontcijferen? Onder de goede oplossers zullen wij een hoofdprijs van fl. 2.50 en drie troostprijzen verdeelen.

den heer D. van Peer, Rotterdam; den heer L. Dikma, Arnhem; den heer G. de Molder, Groningen; den heer J. G- Frank, Amsterdam; mejuffrouw Lie Ma Yen, Den Haag; mejuffrouw G. V. Erwin, Den Haag.

CIRKELRAADSEL

Martha Eggerth De tien foto's van Martha vielen ten deel aan: den heer J. Kamers, Amsterdam; den heer M. van Rijcke, Den Haag; mejuffrouw van Lot, Leiden; mejuffrouw H. A. I. Mulder, Rotterdam;

-26 — 27 ••

MONÖORAMRAADSEL

OPLOSSINGEN C. & Th.-PÜZZLES No. 562

Moeder: „Gisteravond heb ik je dien jongeman van hiernaast een zoen zien geven." Willy: „Ja moeder. Hij vertelde mij, dat hij een oom had verloren en ik had zoo'n medelijden met hem!" Moeder: „Als je zoo met hem begint, Willy, dan heeft die jongen over een paar dagen geen familielid meer over!" Mevrouw De Bruin had een juweel van een dienstbode en prees tegenover haar benijdende vriendinnen hemelhoog haar verdiensten en uitnemende kwaliteiten, vooral haar betrouwbaarheid, toen het meisje zelf binnentrad met. de thee. „Och Jaantje," zei mevrouw, „wil jij even naar boven loopen en dien brief halen, dien ik op mijn kaptafel heb laten liggen?" „Eh — welke, mevrouw?" vroeg Jaantje. „Die een over de scheiding van uw broer of die van de firma, die klaagt, dat de meubels niet op tijd worden afbetaald?"

inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het veikrijgen der prijzen.

De hoofdprijs viel ten deel aan den heer J. van Hees te Arnhem. De troostprijzen aan mevrouw Harberink te Enschede, den heer M. Engelen te Den Haag en den heer W. Schouten te Zandvoort.

/

'

-y

fr£:AUIO^IbEbkDb: VbUlALlMÜ„Dat was Parker, natuurlijk," begon hij, „maar ik zie niet in...." „Dat zijn aanwezigheid vanavond verdacht is?-' glimlachte Morgan. „Dat is ze ook niet — op zichzelf beschouwd. Maar er zijn andere omstandigheden. Zoo hebben we gisterenavond ontdekt, dat de leege slaapkamer naast de uwe niet betreden werd via de hall maar van af 't balcon." „Haha! De kleine knop!" vulde LeToque aan. „Precies. De krassen aan den buitenkant ven het slot dienden om de politie op een dwaalspoor te brengen. Dus komen Parker of Dawson in aanmerking, want ze hebben allebei een balcon aan het uwe grenzend." „Misschien beiden? En misschien is een van hen de Chef?" „Mogelijk. Maar Dawson maakt een betrouwbaren indruk." „En die Parker? Hebt u omtrent hem iets ontdekt?" „U herinnert zich de boodschap van den man met het gebroken been? „Draadloos — De Bandieten"? Dan is er de draadlooze mededeeling in code. Op Parkers tafel ligt een boek dat „De Bandieten" heet, een boek uit het jaar nul, terwijl de andere boeken op zijn kamer tot de allermodernste behooren.' „Hemel!" riep LeToque. „Dus als ik goed begrijp, bezigen zij het systeem, dat ook in den grooten oorlog wel gevolgd werd, om een te voren overeengekomen boek als code-sleutel te gebruiken." Morgan knikte. Ook McCoy ging thans een licht op, maar hij vond geen aanleiding de voorafgaande duisternis te erkennen. „Er is nog meer nieuws, LeToque," vervolgde Morgan. „Toen we vandaag naar Weston gingen, hebben we ervaren, dat de Chef Miss Wardell opnieuw ontvoerd heeft." Daarop vertelde hij de bijzonderheden. Toen hij uitgesproken was, staarde LeToque voor zich uit. „Ze is teruggekomen en toen opnieuw ontvoerd?" „Ik geloof, dat ik wel weet, waarom hij dat deed," meende Morgan. „Het losgeld was betaald, dus gaf hij haar de vrijheid terug. Maar hij wilde haar bij zich hebben, hetzij om haar gezelschap, hetzij om haar talenten als secretaresse. Daarom haalde hij haar opnieuw weg. We weten, dat hij gevoel voor humor heeft." „Maar als hij het meisje weer gestolen heeft, zou het geraden kunnen zijn, ook den jongen te bewaken," opperde de Franschman. McCoy veerde overeind. „Donder en bliksem," viel hij uit. „Idioot die ik ben, om daar niet aan te denken!" Hij boog zich voorover en sprak met den chauffeur. De auto vloog in Zuidelijke richting. Op McCoy's bureau wachtte hen geen

nieuws. De Inspecteur nam de telefoon op en liet zich met Southampton verbinden. Harrison was thuis en kwam aan het toestel. „Mr. Harrison? — Met uw zoontje alles in orde? ' „Hij ligt in bed en slaapt," vertelde Harrison opgewekt. „Weet u het zeker?" „Wacht een oogenblik!" Er volgde een lange pauze. „Ja, alles is in orde natuurlijk," klonk het ten laatste. „Waarom vraagt u dat eigenlijk?" „Miss Wardell is opnieuw ontvoerd,' lichtte McCoy in. „Ik zal u een rechercheur sturen als ü...." „Denk er niet aan!" brulde de graankoning. „Ik zal zelf wel op hem passen! Zeg, ze hebben toch niet een paar agenten op den koop toe meegenomen, hè? Een pracht van 'n politie-corps hebben we." „Doe wat u wilt, Mr. Harrison. Goedenavond!" „Zoo, dat is dat!" gromde McCoy, terwijl hij den hoorn neerlegde, „Ik hoop, dat de Chef zijn heele verwenschte familie ontvoert." Morgan en de Fransche detective hadden McCoy naar het Hoofdbureau vergezeld, in de hoop, dat daar nieuws zou zijn. Hierin teleurgesteld, vertrokken zij zonder McCoy, die 'n ingewikkeld code-telegram naar de politie van Los Angeles moest samenstellen en verzenden en nog een

THE HARMONY FIVE. («to Cor.i Dit ensemble Nederlandsche dames maakt met populaire songs een tournee door ons land.

- 29 JEAN MURAT, DIE DE HOOFDROL SPEELT IN „DE MYSTERIEUZE GRAVIN", EEN FILM WELKE DOOR DE UFA IN ONS LAND WORDT UITGEBRACHT

heeleboel achterstallig gewoon werk had af te doen. Morgan on LeToque reden met een bus van Washington Square naar hun bestemming. LeToque stapte bij zijn hotel uit en ging onmiddellijk naar bed. Morgan bereikte Burton Building langs een route, waarop hij een tot 's avonds laat geopenden tweedehandsch boekwinkel passeerde. Hij kwam thuis en vond Mary en Lane bezig met een vroolijk kaartspelletje, werd dringend uitgenoodigd mee te doen, doch sloeg het af. En met het tweedehandsch exemplaar van „De Bandieten" onder zijn arm, ging hij naar zijn kantoor en installeerde zich aan zijn schrijftafel. Het was laat en zijn flat lag in duister, toen hij weer bovenkwam. Maar Morgan glimlachte. Hij had iets gedaan wat McCoy een goeden gooi zou noemen. Den volgenden morgen aan het ontbijt - het was Donderdag — werd het duidelijk, dat de vriendschap tusschen zijn dochter en zijn gast groote vorderingen gemaakt had. De laatste rest van vormelijkheid, den vorigen ochtend nog aanwezig, was uitgewischt. Ze vermeden het gebruik van eikaars namen, een zeker teeken, dat „Miss" en „Mister" niet meer over de lippen wilde. Na het ontbijt vroeg hij hun weer naar hun plannen. „Tenzij ze me noodig hebben,' antwoordde Lane, „dacht ik weer te gaan toeren, en ook weer buiten te. lunchen. Het schijnt Ma — eh — uw dochter goed te

■

, „Kijk hierl De draadlooze boodschap die je man on ving- luidt als volgi: ■ „At seven mark fiend arm himself himself followed the its himself fiend." Ik probeerde pagina 7 van „De Bandieten". Dit zijn de eerste zinnen: „Mark in scarlet upon its side which told that foul fiend himself that night followed the chase. May Mischief clung to my arm. Waar deze zinnen alle woorden bevatten die in de draadlooze mededeeling voorkomen, wist ik, dat we goed geraden hadden. Ik zal jullie niet met mijn experimenten vermoeien. Hier is het resultaat. De volgorde op de bladzijde van ieder woord in de draadlooze mededeeling, komt overeen met de volgorde van iedere letter in de code. „Mark" is het eerste woord van de boodschap, „M" is de eerste letter op de bladzijde; „fiend" is het twaalfde woord op de bladzij en „E" de twaalfde letter. „Arm" is het 24ste woord, en de 24ste letter op de pagina is weer een „e": de „e" van side. Enzoovoort. De boodschap is kort en phonetisch gespeld. Zie maar!" McCoy keek en las hardop. „Meeting tonite." Dat is „Meeting to night". — Bijeenkomst vanavond." „Zeg," viel de inspecteur toen smalend uit. „Ik dacht dat de Chef glad was. Maar dat is de simpelste code, die ik ooit heb gezien!" „Als je toevallig den sleutel hebt," vulde LeToque droogjes aan. „Het is een verduiveld moeilijke code," oordeelde Morgan, „en alleen door ons gelukkig gesternte zijn we er in geslaagd haar te ontcijferen. Het was puur boffen dat je die mondelinge boodschap van Curly kreeg — als het Curly is geweest. Waarschijnlijk was het ook niet anders dan geluk, dat Curly de Code gaf. Ten slotte was het nóg stommer geluk, dat ik dat boek op Parkers tafel zag en het met de boodschap in verband bracht. Neen, Ross, ik geloof, dat het een heel schrandere en

Neem straks een

^AKKERTJE^ voor Uw beginnende verkoudheid, wanl overal zweven kwaadaardige griep-bacillen om U heen en doen Uw verkoudheid lol griep verergeren. "AKKERTJES" verjagen de koorts, sluilen dien griep-aanval en besparen U dagen van veel narigheid. Nederiandsch Ongeëvenaard bij gevatte kou roduct Griep( rheumatische pijnen, Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz. Per 12 st. 52 ct. Zakdoosje 20 ct.

AKKERTJES Volgens recept von Apotheker Oumvnt

AKKER.CACHETS doen. Buiten is ze veilig. U bent weg — en ik geloof niet, dat ze het Jane lastig zullen maken." „Goed idee!" prees Morgan. Toen ging hij, na een kort afscheid, naar zijn kantoor en het eerste wat hij deed, was McCoy telefoneeren, zoo spoedig mogelijk bij hem te komen. Hij belde ook LeToque op, dien hij nog juist te pakken kreeg, toen deze zijn hotel wilde verlaten. LeToque kwam het eerst en Morgan vroeg hem naar zijn program voor dien dag. „Wel, Monsieur Morgan," antwoordde de Franschman, „ik geloof dat de volgende stap is om naar de terugkomst van Mousson uit te kijken. Als de invalide en zijn bediende naar Los Angeles gingen, zouden zij de reis onderbroken kunnen hebben, bijvoorbeeld in Chicago. Vandaar zou Mousson zelf per eerste gelegenheid naar New York teruggekeerd kunnen zijn. Ik dacht vandaag nasporingen aan de stations te gaan doen." „U zou gelijk kunnen hebben," gaf Morgan toe. „Het kan Mousson's bedoeling zijn geweest, een duidelijk spoor, dat van hier wèg leidt, achter te laten, juist omdat hij hier wilde blijven. Het is een goed idee, LeToque. Misschien heeft hij een kleine vergissing gemaakt, waardoor hij zich bloot geeft." Toen McCoy verscheen en plaats had genomen, pakte Morgan een stuk papier van de lessenaar. „We hebben het bij het rechte eind gehad met onze gissing omtrent „De Bandieten". Ziehier hoe de code werkt en tevens de boodschap." De inspecteur nam het papier aan, bestudeerde het een oogenblik en schudde het hoofd. „Ik snap er geen steek van," bekende hij. Morgan nam het hem uit de hand.

veilige code is. De kans om er achter te komen is één op het millioen en het is niet de fout van den Chef, dat we die millioenste kans gekregen hebben. Het aureool van intelligentie blijft om zijn slapen — totdat we hem pakken!" „Beroerd dat we het raadseltje gisterenavond niet konden oplossen," klaagde de inspecteur. Dat „bijeenkomst vanavond", beteekent nü: „bijeenkomst gisterenavond". En ik durf mijn hoofd er onder verwedden, dat Parker er bij was." „In elk geval is hij een schakel," bevestigde Morgan. „Dat boek op zijn tafel is meer dan voldoende bewijs. En tusschen twee haakjes Ross, wès het Curly dien Lane zag?" „Hij is niet teruggekomen en heeft niets van zich laten hooren, dus dat wijst wel in die richting," meende McCoy. „Die . bijeenkomst van gisterenavond," merkte LeToque plotseling op, „beteekent ongetwijfeld, dat er nog meer moeilijkheden op komst zijn." McCoy keek grimmig. „Aangenaam! ik heb anders al moeilijkheden genoeg!" „Waarom arresteer je dien Parker niet en voelt hem scherp aan den tand?" wilde LeToque weten. „Omdat hij een ouderwetsch boek bezit, dat je vroeger in iedere huiskamer kon vinden?" was de sarcastische wedervraag. „Laat hem dan ten minste in het oog houden," adviseerde de Franschman. „De eerste paar dagen niet," mengde Morgan zich weer in het gesprek. „Hij is te nuttig, om door misplaatste voorbarigheid onzerzijds gewaarschuwd te worden. McCoy wacht en — dan " De telefoon onderbrak hen. Morgan luisterde en gaf den hoorn aan den inspecteur. Deze sprak een paar kort-afgebeten woorden en belde af. (Wordt vervolgd)

■

LOFLIED OP DE UIVEK» Woorden en Muziek van HENK STUUROP

Waar men gaat, waar men staat, of het vroeg

is of

laat ,

Of het

broer

is of

vrM*^ t

[.i ivf pi^j ^iLLUiïhi^^m zus , In de tram, trein of bus. Opeen boot. in een huis. In t ge-vang per a - buis, In je frak, in je klak

Bij je

bier

en cog-

/Cv

1

nac.

f^iri'i^ui'irr^'fyi ^^^^

In je werk. in je ketk. Of je boer bent of klerk, In the - a

ter of

-4-

ï

«—r

soos. Niemand kijkt nu meer boos, Want: le-derr t'y

LOFLIED OP DE UIVER WOORDEN EN MUZIEK VAN HENK STUUROP (Voor de muziek zie de pagina hiernaast)

*

t

Waar men gaat, waar men staat Of het vroeg is of laat Of het broer is of zus In de tram, trein of bus Op een boot, in een huis In 't gevang per abuis In je frak met je klak Bij je bier en cognac In je werk, in je kerk Of je boer bent of klerk In theater of soos Niemand kijkt nu meer boos,

Waar je zit, waar je loopt Waar je borgt, waar je koopt Of je wit bent of zwart Of je zacht bent of hard, Ben je rijk, ben je arm Ben je koud, ben je warm Zit je veel op de fiets Ken je veel, ken je niets I Ben je rechter, baron, Ben je slim, ben je dom Heet je Dien, heet je Koos Niemand kijkt nu meer boos.

een

Refrein als voren * «

Refrein Iedereen leeft nu mee met de Uiver, Met de Uiver, met de Uiver, Iedereen is nu trots op de Uiver, Op de Uiver van de K.L.M. 111

Parmentier is de man Die het deed, die het kan Naast hem Moll, ook een kraan Die z'n mannetje kan staan Prins, van Brugge incluis Gingen mee ver van huis Over zee, over land Over sloot, over strand De Australië-vlucht Was voor hen maar een zucht Heel de wereld leeft mee Het is Hollands Parmentier, Refrein als voren

«

30 -

^L

leeft nu mee

met de

Ui - ver.

met de

Ui - ver,

met de

Ui -

ver .

Ie - der - een

is

nu

HF.J

óók schlierend voor wollen goederen Verschijnt wekelijks — Prijs per kwartaal f. 1.95.

,

MADELEINE OZERAY en PIERRE Hl*

Red. en Adm. Galaewater 22, Lelden. Tel. 760. Postrekening 41880

o. 566-1 DCC.. 1934

IN DE FRANSCHE VERSIE VAN DE UFA.TC ..DE DUBBELGANGER VAN WORi

NFILM