伀瀀椀渀椀漀䤀甀爀椀猀

伀瀀椀渀椀漀䤀甀爀椀猀伀漀欀搀椀最椀琀愀愀氀戀攀猀挀栀椀欀戀愀愀爀瘀椀愀瘀椀渀琀爀攀猀⸀渀氀

䐀䄀匀䐀䔀唀吀匀䌀䠀䔀匀刀䔀䤀䌀䠀䈀䔀匀吀䔀䠀吀䘀伀刀吀簀匀吀䄀䜀䔀䔀倀䰀䤀嘀䤀一䜀䰀䄀嘀䤀䐀䄀䰀伀䌀䄀簀䤀一吀䔀刀嘀䤀䔀圀倀刀伀䘀⸀ 䐀刀⸀ 䜀伀刀䴀䰀䔀夀

嘀伀䰀唀䴀䔀㈀㐀簀一伀⸀ ㈀簀䄀瀀爀椀氀㈀　㄀㘀

䜀刀伀一䤀一䜀䔀一

2

Opinio Iuris 2015/2016(2)

INHOUDSOPGAVE Opinio Iuris 2015/2016(2)

VOORWOORD VOORZITTER

3

COLOFON

LUSTRUM .................................................................. Lustrumagenda

5

ACTIVITEIT .............................................................. Dagexcursie Den Haag 2016 (Anke Lageschaar)

7

VINTRES bestuur Thijs van Wonderen Kristiaan Koop Joël van Mourik Natascha de Jong Dieuwke van Iwaarden

INTERNATIONAL LAW .......................................... The German Question (Niek Berendsen)

8

PRAKTIJK ................................................................... 15 Stageverslag: Europees Parlement (Loes Marinissen)

Redactiecommissie Guido Fazzi Jens Kuitert Matthijs Binnema Medes Malaihollo Eva Wever

FOTOCOLLAGE: A BLAST FROM THE PAST ...... 20

[email protected]

VERENIGING ............................................................ 22 Interview met het Comité van Aanbeveling

April 2016

STUDIE ....................................................................... Living La Vida Loco in Bilbao (Natascha de Jong) 25 Studeren in Nederland, een Spaans Perspectief 29

Studievereniging VINTRES Oude Kijk in ’t Jatstraat 26 Postbus 716 9700 AS Groningen

LUSTRUM ................................................................... De Bestuurskantine (Kristiaan Koop) 32 Oud-Besturen aan het Woord 33

[email protected] www.vintres.nl

BESTUURSMEDEDELINGEN ................................ 34

VOORWOORD VOORZITTER

3

Voorwoord Voorzitter Thijs van Wonderen

Beste leden, Welkom in de speciale lustrumeditie van de Opinio Iuris. Het moet toch even schrikken zijn geweest bij het openen van de envelop. De traditionele kleuren blauw en goud zijn eenmalig geruild voor de lustrumkleuren rood en geel van Spanje. Ik kan u melden dat ik geheel in het thema zelfs dit voorwoord vanuit Spanje schrijf. De Spaanse tint blijft natuurlijk niet beperkt tot de Opinio Iuris. Gedurende de gehele lustrumweek zal het thema terugkomen. Op maandag worden er bijvoorbeeld Spaanse spellen gespeeld tijdens de Campo de Batalla. Ook kan natuurlijk de brakke tapasbrunch op dinsdag en de salsadansworkshop op vrijdag voorafgaand het fiesta de fin (eindfeest) niet los gezien worden van het thema. Echter is het belangrijkste natuurlijk dat de week in teken staat van het 25 jarig bestaan van VINTRES. Opgericht in 1991 door een stel studenten internationaal recht toentertijd. Een jaar waarin geen van onze bestuursleden nog geboren was. Waar er deze maand in Nederland een referendum werd gehouden over het associatieverdrag van de Europese Unie met Oekraïne, werd er in 1991 een referendum in Oekraïne gehouden over onafhankelijkheid van de Sovjet Unie, waarbij massaal voor de onafhankelijkheid werd gestemd. Ook Estland, decor van de ISP-reis dit jaar, riep in 1991 de onafhankelijkheid uit. In deze Opinio Iuris leest u een interview met Professor Gormley, een verdiepend stuk van Niek Berendsen, het stageverslag van Loes Marinissen en het verslag van de dagexcursie door Anke Lageschaar. In het kader van het lustrum is er een bijdrage van oud-besturen, een interview met ‘Malva’ (een Spaanse studente), een verslag van Natascha de Jong van haar tijd in Bilbao en het favoriete Spaanse recept van het bestuur. Het VINTRES-jaar nadert alweer het einde. Dat betekent niet dat VINTRES de laatste anderhalve maand zal afbouwen wat betreft activiteiten. De ISP-reis naar Tallin zal van 1 tot en met 8 mei plaatsvinden. Gedurende een week zullen we deze interessante stad verkennen en instanties bezoeken. Daarnaast is er op 17 mei de actieve ledenbedankdag en het semesteretentje. Wederom zal er dit jaar een bachelorvoorlichting over onze afstudeerrichting zijn voor eerstejaars rechtenstudenten. De voorlichting vindt plaats op 24 mei. Op 31 mei wordt het jaar afgesloten met de overdrachtsALV. Echter zal het tot deze activiteiten niet beperkt blijven. We houden jullie op de hoogte via Facebook en e-mail. De volgende Opinio Iuris zal in juni uitkomen. In die editie zullen we natuurlijk uitgebreid terugkijken op het lustrum met foto’s en verslagen. Bovendien komt er een verslag over de ISP-reis naar Tallin en zal het nieuwe bestuur zich voorstellen.

4


Ik kijk enorm uit naar de lustrumweek en ik weet zeker dat we het 25-jarig bestaan Vintres-waardig gaan vieren. Veel plezier iedereen! Hasta luego y viva la VINTRES Thijs van Wonderen Voorzitter VINTRES 2015-2016

LUSTRUM

5

LUSTRUM

Lustrumagenda 2016

Het thema voor het lustrum was vrij vroeg in het jaar al bedacht en bekend gemaakt. Het thema is: Viva la VINTRES! Of in het Nederlands: Lang leve VINTRES! Met een Lustrum wordt immers een vijfjarig bestaan gevierd, in dit geval het 25-jarig bestaan van VINTRES. Aangezien VINTRES de studievereniging is voor mensen die een interesse hebben in Internationaal en Europees recht hadden wij een thema voor ogen dat ook enigszins internationaal was. Zo zijn wij op de zin ‘Viva la Vintres’ gekomen. Wat, naar ons eigen zeggen, een lekker lopend zinnetje is. Nadat we de zin hadden bedacht, hebben we er een thema omheen bedacht: ‘Spaans’. Met een Spaans thema moet niet zozeer worden gedacht aan het land Spanje, maar aan Spaanstalige landen in het algemeen. Zo zijn ook veel van onze spellen en versieringen niet per se Spaans maar ook Mexicaans of Argentijns. Alles wat ook maar met de Spaanse taal te maken heeft. Dit is misschien ook handig om te weten voor een leuke outfit voor op het eindfeest. Heb je namelijk een leuke outfit die meer Mexicaans is dan Spaans, dan kan dat uiteraard. Of heb je de tenue van het Uruguay’s voetbalteam, dan kan dat ook! In Uruguay spreken ze immers ook Spaans. Hopelijk begrijpt iedereen het thema nu goed genoeg om los te gaan op een outfit voor het eindfeest en dan zien we jullie allemaal bij het lustrum! Taco flavoured kisses van de Activiteitencommissie.

Maandag 18 april 14:00 – 18:00: Campo de Batalla de VINTRES (Bronze, Plata, Oro) We starten de Lustrumweek energiek! Op de maandagmiddag is er een sportdag waar iedereen zijn sterke kant kan laten zien! Er zullen allerlei leuke spellen georganiseerd zijn die je alleen of als team moet halen. Er worden bij het behalen van spellen punten uitgedeeld. Het team met het hoogste puntentotaal is de winnaar. 21:00: Bebidas (Bronze, Plata, Oro) De eerste dag zal worden afgesloten met een borrel in de Drie Gezusters. Om de deelnemers van de sportdag te belonen voor hun harde werk zal op de borrel een welkomstshotje voor hun klaarstaan. Ook worden de winnaars van de sportdag bekend gemaakt, dus wees er vooral bij!

8

Opinio Iuris 2015/2016(2) Dinsdag 19 april

14:00: Brakke Tapasbrunch (Oro) Op de dinsdag kan je bijkomen van de eerste dag en de eventuele brakheid die je aan de borrel hebt overgehouden. We gaan dan gezellig eten bij restaurant Moro waar voor ons Spaanse hapjes zullen worden klaargemaakt. 21:00 ISP Borrel Voor de mensen die mee gaan op ISP is in de avond opnieuw een borrel. Daar wordt informatie gegeven over de ISP reis, dus wees er vooral bij!

Donderdag 21 april 10:00 – 16:00: Carrièredag (Plata, Oro) Net zoals elk jaar wordt ook dit jaar de carrièredag georganiseerd. Waarbij het dit jaar wordt gecombineerd met het Lustrum! De carrièredag is een informatieve dag die je inzicht geeft in mogelijke beroepen na je studie. Deze dag wil je dus absoluut niet missen.

Vrijdag 22 april 17:00 – 20:00: Running Dinner (Oro) Vrijdag is alweer de laatste dag van de Lustrumweek. We beginnen de dag met een running dinner. Bij dit diner wordt je verdeeld in verschillende groepen. Deze groepen gaan van huis naar huis om daar verschillende gangen voorgeschoteld te krijgen. Bij het eerste huis zal je dus een voorgerecht krijgen, bij het tweede huis het hoofdgerecht en bij het laatste huis het dessert. 20:30 – 21:30: Salsadans workshop (Oro) Wat is een Spaans Lustrumthema zonder salsacursus? Niks! Een salsadans workshop kan daarom niet ontbreken op het programma. We zullen dansles krijgen van twee toptalenten in de danswereld die ons wat salsa moves zullen bijleren. Wil jij iemand versteld doen laten staan met je danstalent? Dan kan je dit absoluut niet missen! 21:30: Fiesta de Fin (Bronze, Plata, Oro) We sluiten de Lustrumweek af met een knalfuif in Sunny Beach. Daar worden we verwelkomd met welkomstshotjes en zullen 2 cocktails voor €6,- te verkrijgen zijn. Schroom dus niet om daar gebruik van te maken! Ook zal er een koppelspel worden gehouden. Bij binnenkomst krijg je een kaartje waar een helft van een koppel op staat. Jouw taak is om je wederhelft te vinden. Is dit gelukt dan kan je samen op de foto!

ACTIVITEIT

7

ACTIVITEIT

Dagexcursie Den Haag 2016 Anke Lageschaar Op vrijdag 19 februari bracht VINTRES een bezoek aan Den Haag. We vertrokken vroeg in de ochtend met het openbaar vervoer. Na een paar uur gereisd te hebben kwamen we aan op onze plaats van bestemming. We begonnen de dag met een bezoek aan de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW). De OPCW is opgericht om chemische wapens te (doen) vernietigen en te voorkomen dat ze ooit nog gebruikt zullen worden. De OPCW is het uitvoerend orgaan van het Verdrag chemische wapens. De organisatie kreeg in 2013 de Nobelprijs voor de Vrede. De OPCW is erg trots op deze prijs en we kregen deze dan ook direct na binnenkomst te zien. Vervolgens gingen we naar een vergaderruimte waar we een presentatie kregen over de werking van de OPCW. Hier hadden we ook de gelegenheid om vragen te stellen. De studenten brachten interessante vraagstukken naar voren met betrekking tot het gebruik van chemische wapens in de wereld. Na het bezoek aan de OPCW gingen we lunchen bij Paviljoen Malieveld. Daarna vertrokken we richting onze middagactiviteit: een bezoek aan de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht. Dit is een intergouvernementele organisatie, met als doel om gaandeweg de regelgeving van het internationaal privaatrecht te unificeren. We kregen hier ook een presentatie, tijdens deze presentatie werd ons het een en ander over de organisatie verteld. Ook bespraken we een casus over een internationaal contract die de deelnemers vooraf voorbereid hadden. Ten slotte werd ons het een en ander verteld over werkplekken en stages. Na afloop van deze activiteit vertrokken we weer richting Groningen. Het was een leerzame en interessante dag.

8


INTERNATIONAL LAW

The German Question: Bundesrepubliek Deutschland or Deutsches Reich Niek Berendsen With the growing refugee crisis in recent years, protests of extreme-right groups, such as Pegida, have become ever more part of public consciousness. They claim that they protect Europe, and Germany in particular, against the growing presence of foreign, primarily Islamic, influences and advocate a national pride amongst the German people. Remarkable in these protests is that not only the German flag (Schwarz-Rot-Gold) is flown, but also the national flag of the German Empire, the military flag of the German Empire and the military flag of the Weimar Republic. Few people will realise that these flags stand for an ideology that is widespread within the far-right community, as well as other parts of society,1 which I will call ‘the German Reich Theory’. This theory says that the German Reich still lives on to this day and that the Federal Republic of Germany (FRG) is not the final form of the country known by the name Deutschland. In this article, which is an extract from a more extensive essay that will be published at a later date, the German Reich Theory is analysed with its truths and flaws, and its potential consequences. Part 1 provides some background information, part 2 is concerned with the theory itself and which parts are actually true and part 3 includes some of the implications and falsehoods surrounding this theory. 1. Background 1.1. Germany and German Reich? The words German Reich, German Empire and Germany have always been subject to multiple interpretations. Ever since Charlemagne restored the imperial crown, Central Europe has been united and divided at the same time, due to the feudal system. This meant that different political and cultural entities were united under one empire, yet they had a high degree of autonomy. The boundaries of the Holy Roman Empire, as well as its successor states, did not fully coincide with the German nation, because there were Germanophone people living outside of the Empire and not every citizen of the Empire was German. Therefore, the question has always been, what is Germany? In the 1930s, it was common to assert that the word Germany (Deutschland) referred to the German nation, i.e. all German speaking peoples in Europe, while German Reich (Deutsches Reich) referred to the political entity.2 Throughout history, there have been several attempts to unify the greater German nation with the lesser German Reich, the most famous being Adolf Hitler’s efforts to bring all Germans ‘heim ins Reich’. This discussion about what Germany actually is or should be, is known as ‘the German Question’ (die Deutsche Frage).3 1. There are several groups that advocate this theory, including the Freistaat Preußen, the Selbstverwalter, Neu Deutschland, the Reichsbürgerbewegung and the Kommissarische Reichsregierung in Exil. 2. Lukas, G.A., ‘Deutschland oder Deutsches Reich’, Geograph. Zeitschrift, Vol.36, No.9, 1930, pp.546-549. 3. Burley, A.M., ‘The Once and Future German Question’, Foreign Affairs, Vol.68, No.5, 1989, pp.65-67.

INTERNATIONAL LAW

9

1.2. Historical background After the Napoleonic era, the map of Europe was redrawn at the Congress of Vienna in 1815. The Holy Roman Empire, which was abolished by Napoleon, was not restored, but instead the German states became fully sovereign and cooperated in the international organisation known as the German Confederation (Deutscher Bund). In 1866, the German Confederation was abolished and the state of Prussia united with other smaller German states, creating for the first time a highly integrated German state, namely the North German Confederation (Norddeutscher Bund). After the Franco-Prussian war in 1871, due to the efforts of Otto von Bismarck, the states of Baden, Wurttemberg, Hesse and Bavaria joined the Confederation, which was turned into the German Empire (Deutsches Kaiserreich). It was this German Empire that fought and lost the First World War (1914-1918). After the war, Emperor Wilhelm II abdicated and the Empire was transformed into a republic, officially known as the German Reich (Deutsches Reich),4 in which the prefix Kaiser- was deleted. Colloquially it was known as the Weimar Republic, after the city where the Constitution was drafted. Due to political fragmentation and the dire effects of the sactions after WWI, the Weimar Republic became a failure. In 1933 Adolf Hitler and his National Socialist Democratic Labour Party (NSDAP or Nazi party), grabbed power and initiated numerous reforms. After 1937, the German Reich, from then on referred to as the Third Reich, started to annex territories with German populations, such as Posen and West Prussia, which were lost after WWI, the Sudetenland in Czechoslovakia and the entirety of Austria. From 1939 onwards, after the start of WWII, other territories, inhabited by non-Germans, were also annexed or occupied. On 7 May 1945, the German Wehrmacht unconditionally capitulated, marking the end of hostilities of WWII.5 Another German question arose. There were plans of partition in two or more states, but eventually Germany was restored to its pre-war borders and occupied by the Allies. The territories east of the Oder and Neisse rivers were transferred to Poland and Russia, while the rest of Germany was divided into four occupation zones. In 1949, the French, British and US occupation zones merged into the Federal Republic of Germany (FRG, Bundesrepublik Deutschland or West Germany), while the Soviet occupation zone became the German Democratic Republic (GDR, Deutsche Demokratische Republik or East Germany). In 1990, after the fall of the Berlin Wall a year earlier, the GDR joined the FRG to form the current reunified Germany. 2. German Reich Theory 2.1. Introduction According to the German Empire theory, the German Reich did not cease to exist in 1945, but still exists underneath the Federal Republic. According to them, the Federal Republic is not a state, but a temporary administration as part of the occupation by the Allies after WWII. They therefore believe that Germany is still occupied. According to some, the Eastern Territories, currently part of Poland, should return to Germany and the Federal Republic should be replaced by the Reich. Some even refuse to pay taxes to the Federal Republic. They find all sorts of reasons for it, sometimes not supported at all, sometimes supported with claims that seem of a legal nature. However, they are often not educated in law, so they misunderstand many pieces of legislation. That does not mean, however, that the entire theory is false. In fact, the German Reich does still exist today. The following paragraphs explain why. 2.2. Judgements of the Federal Constitutional Court The strongest argument in favour of this theory is that the Federal Constitutional Court of the FRG (in German Bundesverfassungsgericht, abbreviated as BVerfG) confirmed it in several of its judgements. From the very creation of the FRG and GDR onward, it was already clear to some that these state-like entities were not the final form of Germany. They were created out of the occupation zones and because no agreement could be reached between the West and the USSR, this reorganisation was the temporary solution. During a meeting of the Parliamentary Council6 on 8 September 1948, in which the Basic Law (Grundgesetz) of the Federal Republic was discussed, politician Carlo Schmid, said that with the drafting of the Basic Law, they 4. Stern, K., ‘Das Staatsrecht der Bundesrepublik Deutschland (Band V – Die Geschichtlichen Grundlagen des Deutschen Staatsrechts)’, C.H. Beck’sche Verlagsbuchhandlung, München, 2000, pp.554-565. 5. Ibid, pp.913-918. 6. Installed by the Allies, it consisted of politicians from the pre-war parties, except for the NSDAP, and acted as the transitional German Parliament during the occupation period (1945-1949).

10


did not intend to draft a genuine Constitution for a sovereign state.7 In 1956 the BVerfG confirmed that the Basic Law was not to the final Constitution of Germany as a whole.8 This refers to the temporary nature of the FRG and the division. The first Federal President, Theodor Heuss, even called the FRG a ‘transitorium’.9 The fact that the constitution of the FRG is called Grundgesetz (Basic Law) rather than Verfassung (the more common German word for Constitution) may also point at the temporary nature. The most important ruling supporting the theory is case 2 BvF 1/73; BVerfGE 36, 1 [1973], in which the BVerfG held the following: The Basic Law - not just a theory of international law and a constitutional theory! – assumes that the German Reich has survived the collapse of 1945 and neither the capitulation or the exercise of state power in Germany by the Allied occupation forces, or a later instance has caused its downfall [...]. The German Reich continues to exist […] and has legal capacity like before, although as a unitary state it is not legally competent, due to the lack of organisation, in particular the lack of institutionalised organs. [...] The responsibility for “Germany as a whole” - also - lies with the Four Powers […]. The establishment of the Federal Republic of Germany did not entail the founding of a new West German state, but rather a part of Germany was reorganised (see Carlo Schmid in the 6th Session of the Parliamentary Council - StenBer. S. 70). The Federal Republic of Germany is therefore not the “legal successor” of the German Reich, but as a state identical with the state known as “German Reich” – with regard to its territorial extent, however “partially identical”, so that in this respect its identity cannot claim exclusivity. The Federal Republic therefore encompasses, with regard to its state population and state territory, not the entirety of Germany, irrespective of the fact that it recognises a single state population of the legal subject “Germany” (German Reich), to which its own population inseparably belongs, and a single state territory “Germany” (German Reich), to which its own state territory also inseparably belongs. Constitutionally it limits its sovereignty to the “extent to which the Basic Law is valid”[…], although it regards itself also responsible for Germany as a whole (see preamble of the Basic Law). […] The German Democratic Republic is part of Germany and in relation to the Federal Republic it cannot be regarded as a foreign entity […].10 In other words, when the German Wehrmacht surrendered in 1945, the Four Powers (France, Britain, US and USSR) took control over Germany by occupying it and introducing new laws, but the German Reich was not abolished, only reorganised. The German Reich is in a coma and the FRG and GDR act on its behalf. It still exists, but because it has no institutions exercising its sovereignty, it cannot legally act. Therefore, it forms a sort of layer underneath the temporary constructions that are the FRG and GDR. They are regarded as temporary structures that exercised the Reich’s legal capacity11 and were to be abolished as soon as the German Reich was stable and ready to be restored. The FRG and GDR are not foreign to each other, because they both represent part of a single territory and a single population.12 Probably the closest comparable situation is that of Belgium. Imagine Belgium not having a central government nor a national parliament or any other national institution. In the absence of those, Flanders and Wallonia temporarily take over the tasks of the national institutions, including its international obligations. 13 In this hypothetical situation, which Belgium was very close to experiencing in 2010-2011, the subnational governments exercise the competences of the national government, yet, Belgium is not dissolved and Flanders and Wallonia are still part of it. They are not foreign entities to each other, their international legal personality is still that of Belgium and their citizens are still Belgian citizens. 2.3. Which German Reich? There is often confusion about which German Reich it is that continues its existence. Is it the Kaiserreich? Or the Weimar Republic? Or Hitler’s Third Reich?14 Without a doubt it is the Weimar Republic, whose 7. . 8. See case 1 BvB 2/51; BVerfGE 5, 85 [1956], par.225. 8. See case 1 BvB 2/51; BVerfGE 5, 85 [1956], par.225. 9. Glaessner, G.J., ‘German Democracy: From Post-World War II to Present Day’, 2005: Berg Publishers, Oxford. 10. Part III, paragraph 1. 11. Article 134 (1) Basic Law says for instance: “The assets of the Reich in principle become Federal assets”. 12. During the division, there was only one German nationality, rather than two. For the Basic Law, citizens of the GDR had the same rights as citizens of the FRG, because both were citizens of the German Reich. 13. In 1976, both the FRG and GDR became UN members in their own right. See also: Wilke, K.M., ‘Bundesrepublik Deutschland und Deutsche Demokratische Republik’, Berlin: Dunker & Humblot, 1976, pp.264-273.. However, UN membership is not necessarily a sign of statehood, as Belarus and the Ukraine were also UN members before 1991, while they were still part of the USSR. See also: Sands, P. & Klein, P., ‘Bowett’s Law of International Organisations’, Thomas Reuters (legal) Ltd., London, 2009, pp.538-539.

INTERNATIONAL LAW

11

official name was ‘Deutsches Reich’. It was not the Empire, because the emperor abdicated after WWI in 1919, after which Germany received a new constitution, the Weimar Constitution.15 So in fact, the Weimar Republic is the same international legal person as the German Empire, only with a new internal structure.16 Its international treaty obligations remained intact and most national laws were not changed either. The Civil Code (Bürgerliches Gesetzbuch), which originates from the imperial era, is still in force to this day. Hitler’s grab of power, new laws and territorial extensions, were also simply the reorganisation of the existing German state. The Weimar Constitution was never repealed. After the war, all of Hitler’s laws and reorganisations were repealed and the situation, both legally and territorially, were returned to that of 31 December 1937. That means that the situation after the war and before the partition was the same as that of 31 December 1937,17 in other words, the Weimar Republic. The fact that the flag and the coat of arms of the FRG are exactly the same as that of the Weimar Republic also supports this. In fact, parts of the Weimar Constitution are still in force today.18 3. Consequences Now that it is concluded that the German Reich survived 1945, one may wonder what that means for the current situation. However, due to space constraints, not all theories are included. An important one missing is nationality. Those that are mentioned are the legitimacy of the reunification, the status of the Eastern Territories and issues surrounding the Basic Law. 3.1. Reunification Ever since the war, there were moves to reunify Germany. Although legally the FRG and GDR were still part of the German Reich, in practice they were acting as two independent states. However, the people longed for reunification and after a slip of the tongue of an East German government official on 9 November 1989, saying that the borders were opened from that moment onward, the wall came down that same evening19 and reunification became a fact a year later. The Two Plus Four Treaty 1990 was signed, in which the Allied Powers and the two German states agreed to reunification and transfer of all sovereignty to that reunified Germany.20 The word ‘reunification’ (Wiedervereinigung), however, is not the most accurate term.21 Legally, it was not a merger on equal grounds. The legally correct description is ‘accession of the new federal states to Article 23 Basic Law’,22 which was the constitutional basis for the accession and included a list of the federal states in which the Basic Law was applicable. This is now transferred to the preamble and Article 23 Basic Law now facilitates the effect of EU law. Some believe that the repeal of the former Article 23 means that the Basic Law is no longer applicable and see this as a reason to refuse to pay taxes to the Federal Republic or that occupation law is again applicable.23 However, the fact that a constitution does not mention its scope of application in its provisions, as is for instance the case with the Constitution of the Netherlands, does not mean that it has no scope of application at all. This was supported by the Financial Court Münster in 2015, when it said that it is “self-evident” that a constitution has application, even without explicit mentioning.24 14. In case S 5 SV 31/13, Sozialgericht Dresden [2013], the claimant even thought it is the Holy Roman Empire. 15. There are those who question the legitimacy of the abdication of the emperor and of the Weimar Constitution as well, but that discussion istoo extensive to feature in this article. 16. In his letter of abdication emperor Wilhelm II wrote that he expected his troupes and civil servants to assist in the “Neuordnung des Deutschen Reichs. See: Bundeszentrale für politische Bildung, ‘Vor 95 Jahren: Kaiser Wilhelm II. dankt ab’, 2013, See . 17. Khan, D.E., ‘Die deutschen Staatsgrenzen: rechtshistorische Grundlagen und offene Rechtsfragen’, Mohr Siebeck, Tübingen, 2004, p.98. 18. Article 140 Basic Law declares Articles 136-139 and 141 Weimar Constitution to be part of the Basic Law. 19. . 20. There is one exception. The German border and any potential change to it, is still subject to authorisation by the Four Allied Powers. 21. Haney, G., ‘Der Jurist und die deutsche Frage’, Juristen Zeitung, Vol.45, No. 3, 1990, p.102. 22. Frowein, J.A, ‘The Reunification of Germany’, AJIL, Vol.86, No.1, 1992, p.154. 23. See for instance and . 24. 1 K 3123/14 F, Finanzgericht Münster, par.64.

12


3.2. Status of the Eastern Territories Another issue is the borders of the reunified Germany, because not all of the German Reich in the borders of 1937 was reunified; the Eastern Territories (Ostgebiete) are still part of Poland. Some claim that they should be returned to Germany to revive the German Reich. They were handed over to Polish administration in 1945 by Article VI of the Potsdam Agreement between the Allied Powers. Article XIII Potsdam Agreement allowed for the peaceful transfer of population to Germany west of the Oder and Neisse rivers. This is, however, not a valid legal basis for annexation (≠ administration) by Russia and Poland, as Article IV (b) Potsdam Agreement states that a permanent border is to be established by a peace settlement. In addition, the Allied Powers agreed that a peace agreement, and hence a permanent German border, could only be established by a reunified Germany. For that reason, the recognition by the GDR in 1950 and by the FRG in 1970 of the Oder-Neisse border, were not legally binding. The Two Plus Four Treaty 1990 is regarded as the peace settlement in the sense of the Article IV (b) Potsdam Agreement,25 and as the Two Plus Four Treaty prescribes, the reunified Germany concluded a treaty with the Republic of Poland to confirm the OderNeisse border.26 With the renunciation of territorial claims to the Eastern Territories, the Oder-Neiße border became final. Some German Reich theorists see in the drop of the claim a conspiracy to preserve the ‘illegitimate’ Federal Republic. They claim that the agreement with Poland is invalid, because it could only be concluded by a reunified Germany, which would include the Eastern Territories. However, during the separation of the FRG and GDR, most judicial decisions, political statements, as well as the literature, discussed a unified Germany by referring, not so much to territorial reunification, but to reunification of all Germans; the people.27 Since the Germans who inhabited areas east of the Oder and Neiße rivers were expelled by the Poles, it might be suggested that the claim to the Eastern Territories is no longer necessary to restore the Reich, because ‘das gesamtdeutsches Volk’ now lives on the territory of the reunified FRG. 3.3. Basic Law Since the claim over the Eastern Territories has been dropped, the territory of the current Federal Republic now coincides with the territory of the German Reich; it is no longer “partially identical”, as the BVerfG said in 1973, but fully identical.28 The problem is, however, that the German Reich is still dormant underneath the Federal Republic, despite their coinciding territory and identical personality. This personality is only identical because the Federal Republic now represents all of the Reich, it is not the Reich itself. As mentioned in 3.1, reunification was in fact an accession of the GDR to the FRG; one temporary structure joins another temporary structure. That is why Germany is still called ‘Bundesrepublik Deutschland’, like the former West Germany, and the Basic Law is still its constitution. In order for the German Reich to fully resurrect, the Basic Law needs to be repealed and a new constitution should be introduced, or the Weimar Constitution should be fully restored. According to some, the Federal Republic has an obligation to do so and because it does not do so, it is illegitimately administering the German Reich. They base their claim on Article 146 Basic Law, which says: “This Basic Law loses its validity on the day a Constitution comes into force that has been established by the free will of the German people.” Some claim that this Article was meant to allow for the reunification by providing a procedure for a new constitution for the reunified Germany.29 It is understandable why this is read into it, especially when taking into account the historical context. A reason why the Basic Law refers to the democratic legitimacy of a new constitution is the fact that the Basic Law itself does not have a strong democratic basis.30 In fact, it was drafted by the occupying powers and adopted by the Parliamentary Council, consisting of politicians appointed by the occupying powers in their respective zone.31 Therefore, it would only be logical, and morally correct, for Germany to replace the ‘dictated’ constitution with one that was indeed voted for by elected 25. Some doubt this, but this discussion is too extensive to be included here. 26. Frowein, J.A, ‘The Reunification of Germany’, AJIL, Vol.86, No.1, 1992, p.156-162. 27. E.g. in case 1 BvB 2/51; BVerfGE 5, 85 [1956], par.235: “Die gesamtdeutschen Wahlen […] des ganzen deutschen Volkes”. Also the former text of Article 146 Basic Law mentioned the “gesamte deutschen Volk”. See sup 4, p.1307-1308. 28. See sup 4, pp.1963-1964. 29. Reckewerth, S. & Gornig, G.H., ‘The Revision of the German Basic Law: Current Perspectives and Problems in German Constitutional Law’, Public Law, spring 1997, p.137-138. 30. See sup 4, pp.1244-1251. 31. Nonetheless, in case 1 BvB 2/51; BVerfGE 5, 85 [1956] the Federal Constitutional Court said that the drafters of the Basic Law did indeed represent the entire German people, yet it does not give any further explanation.

INTERNATIONAL LAW

13

representatives and by the German people. However, if one reads the text carefully, it does not contain the obligation to draft a new constitution to replace the Basic Law on the day of reunification. What it actually says is that when a new constitution is adopted, the Basic Law becomes obsolete. It does not specify a time limit.32 The main part of the provision is probably the last part of the sentence, the democratic legitimacy, because it creates a criterion for the potential future constitution. It cannot be any old constitution, but only a constitution based on the free will of the German people can replace the Basic Law. This is supported by the case law of the Federal Constitutional Court, for instance in the case 2 BvE 2/08 [2009]. It held that a federal European Union would be in violation of German law, because it would be a radical constitutional change, even loss of statehood, for which, pursuant to Article 146 Basic Law, the German people would need to be consulted.33 Furthermore, even if there were an obligation to draft a new constitution, it cannot be invoked by individuals, because Article 146 Basic Law does not confer rights upon individuals. This was confirmed by the BVerfG a multitude of rulings.34 3.4. Manipulation Constitutional anomalies like this are fascinating for the public lawyer, because it gives some insight in the complexity and endless possibilities of constitutions, states and (international) legal personality. The problem is that these sorts of theories are often hijacked by people who want to use them for their own ends. As mentioned, many people use this theory to advocate illegitimacy of the Federal Republic and subsequently disobedience of the established order. They themselves, the Selbstverwalter, Reichbürger, and other similar groups, then offer an alternative to the establishment. Questioning the legitimacy of the state and claiming that they are the only representatives of the people is exactly what Geert Wilders does when he calls the Dutch parliament a fake parliament. Therefore, one must be careful with what to believe and what not. As was shown in this article, there are a lot of falsehoods being spread. To give an example, the German Reich theorists often refer to a recent statement of Wolfgang Schäuble, the German finance minister, who said on 18 November 2011: “Und hier in Deutschland sind wir seit dem 8. Mai 1945 zum keinen Zeitpunkt mehr voll souverän gewesen”. German Reich theorists read into these words that the Schäuble recognises that Germany is still under Allied occupation. However, if one looks up the entire press conference, one discovers that Schäuble said this in the context of the EU and the new approach to sovereignty that one needs in order to fit the modern situation of supranational organisations.35 This example illustrates that there are those who either misunderstand the world or wilfully take things out of context in order to further their own causes and manipulate people for whatever reason. The biggest problem is the obscurity of the subject. By writing an academic article about it, I wanted to shed some light on this shady subject and refute the ridiculous claims surrounding this theory, so it cannot be misused by extreme right or other disillusioned groups. According to some, all of these refuted parts of the theory are actually true, like the German Reich lied beneath the FRG, the “true law” lies beneath the attempts of politicians, scholars and courts to hide it. However, if one cannot have a court of law accept the claim, then the claim has no value. As Wittgenstein said, “[t]he law does not simply lie in the words and phrases of jurisprudence, but in the acceptance of certain values or norms and ways of applying these in the world […].”36 4. Conclusion Summing up, the German Reich (Weimar Republic) continues to exist, because it is a legal subject that survived WWII. Due to the turmoil after the WWII and the start of the Cold War, German sovereignty was not achieved and two temporary constructs were set up out of the occupation zones to represent the dormant German Reich until the peace treaty was achieved and the Reich would become capable of exercising 32. Confirmed by the Federal Constitutional Court in 2 BvL 33/93; BVerfGE 94, 315 [1996], par.37. 33. 2 BvE 2/08; BVerfGE 123, 267 [2009], pars.113, 179 & 217. Also: 2 BvE 6/12; BVerfGE 135, 317 [2014]. 34. See for instance case 2 BvE 2/08; BVerfGE 123, 267 [2009], par.180, case 2 BvR 2091/99 [2000], par.2 and case 2 BvR 2134, 2159/92; BVerfGE 89, 155 213 [1993], par. 89. 35. . 36. Gimmel, A., ‘Judicial Interpretation or Judicial Activism? The Legacy of Rationalism in the Studies of the European Court of Justice’, European Law Journal, Vol.18, No.4, 2012, p.526.

14


its sovereignty again. In a way this happened in 1990, when the German Democratic Republic acceded to the Federal Republic of Germany. Because the German population from Poland and the Sudetenland had been expelled to the FRG, the FRG became the only legitimate and full representative of the German Reich. Claims to the Eastern Territories were legitimately dropped. Although the FRG became territorially identical to the German Reich, the latter was not revived in 1990, because the Basic Law remained in force. There is, however, no obligation for the Basic Law to be repealed, and even if there were such an obligation, individuals could not legally demand it in court, so the FRG is the legitimate representative of the Reich. One must be cautious of misinformation, which is often spread like a wild fire, especially among people who are dissatisfied with the current state of affairs. However, many of their claims are false and the German Reich’s potential revival is not something that would bring a major change in the world. Therefore it can be concluded that, although this subject is very interesting, it is not something one can or should derive any consequences from. The German Reich is alive, but the Federal Republic lives.

PRAKTIJK

15

PRAKTIJK

Stageverslag:

Het Europees Parlement Loes Marinissen

Mij is gevraagd om een verslag over mijn stage-ervaring bij het Europees Parlement te schrijven en aangezien mijn favoriete topic mijzelf is, heb ik deze kans met beide handen aangegrepen. Dus lees hieronder over de vele ups en overmatige downs van mijn Brussel ervaring. Alvast één spoiler: mijn stage was fantastisch en liep op rolletjes, maar zodra ik de draaideuren van het parlement uit liep ging alles mis. Eerst even een korte inleiding. Ik heb stage gelopen bij Petras Auštrevičius, een Litouws parlementslid. De man heeft een knikkende-knieën-veroorzakend-CV. Zo was hij destijds de jongste ambassadeur van Litouwen, heeft hij samen met twee anderen een zeer succesvolle politieke partij opgericht en wordt hij wellicht eind 2016 de Litouwse minister van buitenlandse zaken. Aangezien zijn partij liberaal is, neemt Petras in het Europees Parlement deel uit van de Alliance of the Liberal Democrats for Europe (ALDE) waar de VVD en D66 ook toebehoren. Maar dan de vraag die ik bij jullie voel branden; Hoe, Loes, ben jij in godsnaam terecht gekomen bij een Litouws parlementslid? Ik kan jullie verzekeren, dat is niet vanwege mijn geweldige Litouws, wat één van de moeilijkste talen ooit is. De waarheid doet echter helaas wel wat af aan de prestige van mijn stage, maar gelukkig staat dat niet op mijn CV. Het begon allemaal in eind 1960 met de geboorte van mijn oom. Gezien de beperkte ruimte zal ik wat in het verhaal doorspoelen. Mijn oom is namelijk getrouwd met een Litouwse vrouw die werkt voor een Seimas-lid (= de Litouwse Staten-Generaal) van Petras’ partij. Zo heb ik via via – met een hoop inspanning van mijn geliefde tante – een stage kunnen regelen. Zondag 31 januari vertrok ik vol goede moed vanuit mijn kamer in Groningen. Dit enthousiasme duurde ongeveer tien stappen, want zes weken aan haute couture in één koffer proppen is – hoewel broodnodig om met de paradepaardjes van het EP mee te kunnen komen – niet zo’n best plan. Eenmaal aangekomen in Brussel heb ik dus ook maar een taxi genomen. Deze 2,5 km koste mij €8, terwijl de 400km tussen Groningen en Brussel Midi slechts €11,20 was. Een beetje cru, maar zeker het geld waard. De volgende dag ging ik ruim op tijd weg voor stage. Ik verbleef bij een vriendelijke workaholic in SaintGilles – één van de weinige wijken niet genoemd bij de aanslagen – op dertig minuten loopafstand van Place Luxembourg. Aangezien ik geweldige kaartleesvaardigheden heb, was navigeren niet zo’n probleem en ik kwam dus ook ruim op tijd bij het parlement aan. Helaas kon ik for the life of me de ingang van het gebouw niet vinden, waardoor ik alsnog tien minuten te laat kwam. Niet mijn beste moment. Eenmaal via de telefoon naar de ingang geloodst door mijn begeleidend collega Ieva moesten we naar het accreditatie kantoor om mijn stagepas te halen zodat ik het gebouw binnen kon komen. Op kantoor ontmoette ik Julija die toentertijd ook een stagiaire was. Dit was ze echter al sinds Petras verkozen was in 2014 en tijdens mijn stage heeft ze een promotie tot assistent gekregen. Dat gebeurt wel vaker, maar alsnog een hele promotie aangezien ze daarbij de verantwoordelijkheid kreeg over de voorbereiding van de Foreign Affairs Committee (AFET) waar Petras plaats in neemt. Daarbij is het belangrijk om te vermelden dat er een enorme hiërarchie is bij het Europees Parlement. Deze loopt van stagiair – de spreekwoordelijke voetweeg – tot

16


MEP’s, fractievoorzitters en uiteindelijk Martin Schulz. Onder de assistenten is er ook een rangorde. De meeste MEP’s hebben twee assistenten: één regelt de agenda en administratieve zaken en de ander bereid de vergaderingen voor, houdt zich bezig met amendementen op de vele reports geschreven in het EP en is belast met alle overige policy zaken. Needless to say is de tweede functie prestigieuzer. Petras daarentegen is een ander geval. Hij is voorzitter van de delegatie voor Afghanistan en vice-voorzitter van de ALDE groep. Hij heeft daarom een groter kantoor, maar daar hoort eigenlijk ook een extra assistente bij. Julija is daarom verantwoordelijk voor AFET en alle overige zaken die niet echt onder de twee beschreven functies vallen. Anyways, terug naar mijn eerste week. Helaas bleek dat er niet zo veel voor mij te doen was, aangezien mijn eerste week een Straatsburg-week was. Ik heb dus een paar kleine artikelen in Petras’ naam kunnen schrijven, maar voor de rest heb ik businesscards over zitten typen om er een georganiseerd systeem van te maken. Op zich was dat ook een beleving, aangezien ik daarbij de contactgegevens van verschillende presidenten, premiers en ministers van Europa langs heb zien komen. Tot mijn grote spijt werd ik donderdagmiddag ziek en heb ik uiteindelijk vrijdag af moeten bellen. De rest van het weekend heb ik in bed doorgebracht. Dat was waar de echte horror begon… Genoeg dramatisch effect? Want, serieus, het volgende deel was heel wat minder leuk. Nadat ik drie dagen in bed had gelegen en me eindelijk een beetje beter begon te voelen, kreeg ik zondag opeens allemaal bultjes op mijn armen. Eerst dacht ik aan vlooien aangezien de kat Minnie de hele tijd bij me op bed zat, maar al snel kwam ik erachter dat ik met vlooien goed weggekomen zou zijn: ik had namelijk bed wantsen. Voor degenen die hier onbekend mee zijn, een kleine schets; muggenbulten zijn vervelend, maar te overleven. Beten van bed wantsen zijn pure terror waarbij je obsessief blijft krabben tot je open wonden van enkele centimeters doorsnee hebt. En aangezien het even duurde voordat ik een allergische reactie ontwikkelde op hun gif, ben ik een week een feestmaal van deze beestjes geweest, voordat ik me realiseerde dat ik in mijn persoonlijke nachtmerrie terecht was gekomen. Het resultaat was 67 beten, waaronder 16 in mijn gezicht. Een andere eigenschap van bedbugs is dat je er niet makkelijk vanaf komt en ze heel makkelijk verspreid. Aangezien ik daar niet langer wilde blijven en ik de bedbugs niet mee wilde nemen naar mijn volgende adres, heb ik dinsdag vrij genomen om alles danwel uit te koken in een pan, met kokend water te overgieten of op heet te wassen en drogen. Omdat ik zo snel geen andere verblijfplaats kon vinden ben ik de rest van de week naar een hotel gegaan (verblijfplaats 2). Echter, dat weekend kwamen vriendinnen langs en zou ik verhuizen naar een ander hotel voor een week, tot ik op de Airbnb plek van mijn dromen terecht on. Helaas was Murphy’s law inmiddels van kracht en was de booking van mijn nieuwe hotel mis gegaan, waardoor ik er maar één nacht kon blijven (verblijfplaats 3). De volgende dag moest ik dus weer naar een ander hotel, waar ik verder geen woorden vuil aan zal maken, want daar kan ik een paar pagina’s apart over schrijven (verblijfplaats 4). In de tussentijd zal ik doorspoelen naar week drie. Week twee was namelijk een ‘green week’ waarbij de parlementsleden voornamelijk in hun eigen land zijn om te vergaderen met de thuispartijen. Echter, Petras is vervangend lid voor de delegatie voor Moldavië en aangezien daar men in een crisis was beland, was hij met een groepje daarheen afgereisd. Week drie, vier en vijf was dus waar mijn stage pas echt interessant werd. Deze drie weken waren verdeeld over commissies en politieke partijen. Dit houdt in dat de meeste parlementsleden in Brussel zijn en er een veelheid aan vergaderingen, lezingen en conferenties zijn om bij te wonen. Ik heb me deze weken echt als een kind in een snoepwinkel gevoeld en heb allerlei vergaderingen,

PRAKTIJK

17

lezingen en conferenties bijgewoond. Hieronder waren vergaderingen van Regional Development (REGI), Foreign Affairs (AFET) en Legal Affairs (JURI). In deze commissies worden bepaalde zaken besproken. Dit leidt – naar ik begrijp – vrijwel altijd tot een ‘report’ die geschreven worden door vrijwilligers van vrijwel alle fracties uit die commissie. Hiervan wordt een draft opgesteld die aan alle commissieleden wordt toegezonden en publiek beschikbaar is. De commissieleden krijgen vervolgens de kans om amendementen in te dienen, die eventueel in de volgende vergadering besproken worden en waar uiteindelijk in de commissie over gestemd wordt. Het report dat hieruit voort komt gaat uiteindelijk naar de ‘plenary’ van alle 751 MEP’s. Omdat een report opgesteld wordt door meerdere fracties worden ze zelden afgewezen. Hoe de fracties gaan stemmen wordt bepaald in de fractievergaderingen. Echter, de partijdiscipline is een stuk minder in het EP, dus parlementsleden kunnen hiervan afwijken. Het wordt echter niet zeer gewaardeerd en dient wel van tevoren aangekondigd te worden. Naar mijn idee is ALDE hier wat vrijer in dan andere partijen, maar dat durf ik niet met zekerheid te stellen aangezien ik uitsluitend bij ALDE vergaderingen heb plaatsgenomen. Dit ‘plaatsnemen’ heeft overigens ook heel wat voeten in de aarde. Veel plekken zijn gereserveerd voor allerlei instanties en instituties (van sommige had ik nog nooit gehoord). Dan zijn er nog plekken uitsluitend voor assistenten. Slechts daar waar geen kaartje staat is beschikbaar voor mensen zoals ik. Om wederom terug te komen op het ‘kind in een snoepwinkel’ deel. Ik heb plaats kunnen nemen in vergaderingen met de Secretaris-Generaal van de NAVO, onafhankelijke onderzoekers van de zaak omtrent de vermiste studenten in Mexico, mensenrechten activisten die hun leven niet zeker waren en nog veel meer. Naast de vergaderingen van partijen, commissies, delegaties en al het overige organiseren MEP’s – vaak in samenwerking met MEP’s van andere fracties – veel conferenties en lezingen over actuele onderwerpen. Zo heb ik Max Schrems ontmoet – degene die de Safe Harbour zaak voor het ECJ bracht – en conferenties over blockchains, Brexit en de migratiecrisis bijgewoond. Een lezing die mij in het bijzonder is bijgebleven is die waarbij Nadia Murad Taha – een 20 jarige Yazidi – kwam spreken over hoe zij door ISIS werd gehouden als seksslaaf. Zij maakte een reis door Europa om bij verschillende parlementen te spreken om de urgentie van de situatie van Yazidis duidelijk te maken. Zo zijn er 3000 Yazidi mannen vermoord en 5800 Yazidi vrouwen en kinderen ontvoerd, waarvan er nog steeds 3400 vermist zijn. Dat is niet een verhaal dat je snel vergeet. Naast lezingen waar ik op eigen initiatief heen gingen, vroeg Petras mij er soms één bij te wonen en daar verslag van te doen. Dit was meestal heel interessant, aangezien dit exclusievere lezingen waren, waar in principe alleen MEP’s en andere hoge functionarissen voor uitgenodigd waren, maar waar ik door Petras toegang tot kreeg.

Mijn omgang met Petras was iewat raar. Het is duidelijk een zeer indrukwekkend persoon en MEP’s als goden behandeld. Elk kantoor draait om het reilen en zeilen van het parlementslid en iedereen is op hem ingesteld. Ik vond het lastig om uit te vinden hoe ik hier mee om moest gaan. Ik wist bijvoorbeeld niet wanneer ik hem moest storen voor iets of dat ik afscheid moest nemen als ik ’s avonds naar huis ging en dit heb ik nooit helemaal onder de knie gekregen. Iets waar ik in het bijzonder waardeloos in was is het concept dat je als assistent of stagiair een soort schaduw bent; op het moment dat Petras het kantoor uit liep en ik met hem mee zou gaan, hoorde ik eigenlijk bij de deur klaar te staan en op een drafje achter hem aan te rennen. En als hij een vergadering uit liep, dan hoorde ik al mijn spullen in mijn tas te gooien en een sprint achter hem aan te trekken. Makkelijker gezegd dan gedaan, zeker in hakken. Ik vrees dat ik op dat punt een dikke onvoldoende heb gescoord, maar then again, hij had me ook nooit nodig. Dus ik heb het ook geen prioriteit gegeven moet ik eerlijk bekennen. Hoewel er genoeg te beleven was, had ik in deze weken nog steeds vrij weinig werk. Ik had inmiddels wel door dat Petras – als oprichter van EU Friends of Ukraine – een grote interesse had in ons referendum over

18


het associatieverdrag met Oekraïne. Daarop heb ik aangeboden om een verslag te schrijven over dit referendum, wat zeer gewaardeerd werd. Hier ben ik de rest van mijn stage en mijn eerste week terug in Nederland mee bezig geweest. Daarnaast heb ik hem de avond van 6 april moeten updaten over de uitslagen, aangezien hij veel gebeld werd door journalisten. Inmiddels kabbelde mijn privéleventje – of wat het voor moest stellen met een werkweek van 60 à 70 uur – rustig verder. Mijn derde weekend kwam mijn moeder langs en ben ik verhuisd naar mijn luxe Airbnb plekje in een chiquere wijk van Brussel (verblijfplaats 5). Echter, na anderhalve week werd mijn droom plek minder dromerig en bleek dat de man waar ik bij in zat niet geschikt was voor Airbnb. Na een paar onplezante aanvaringen heb ik aangegeven dat ik met meer respect behandeld wilde worden, maar dit bleek duidelijk buiten zijn capaciteit. Dus na een discussie via (ontzettend dure) SMS berichten leek het ons beter als ik wederom zou verhuizen. Daarom ben ik, na een emotioneel afscheid met de katten Potsy en PiccoloNoir, vertrokken naar hotel 4 in een ontzettende pauper wijk Schaarbeek (verblijfplaats 6). Dit verhaal heeft uiteraard ook nog een staartje, maar het eerste weekend was erg gezellig met vrienden van thuisthuis die langs kwamen. Mijn zesde en laatste week was weer een Straatsburg week. De week ervoor had ik al afscheid genomen van Petras en Renatas, die ik niet meer zou zien. Renatas is namelijk de assistent die vrijwel altijd met Petras meereist. Met de rust die gepaard gaat met een Straatsburg-week was ik best blij, aangezien ik door alle drukte niet zo ver gekomen was met mijn verslag over het referendum. Helaas was dit ook de week dat er voor de rest genoeg voor mij te doen was. Zo moest ik ALDE standpunten uit de plenary samenvatten én – één van de ergste dingen ooit – mijn eigen aanbevelingsbrief schrijven. De week ervoor was ik met zwetende handjes Petras zijn kantoor in gestapt om te vragen of ik een aanbevelingsbrief kon krijgen, wat geen probleem bleek te zijn. Julija heeft de laatste week me zelfs verteld dat ik de beste stagiair was die ze ooit gehad hebben en dat ik taken heb gekregen die ze aan anderen niet zouden toevertrouwen. Een groter compliment heb ik in mijn leven niet gehad. Dit maakte het helaas niet minder verschrikkelijk om mijn eigen brief te schrijven, maar deze is vrijwel in zijn geheel goedgekeurd. ‘She is an absolute delight to have around’ bleek echter toch een stapje te ver. Dan mijn laatste slechte ervaring, die mijn inmiddels ontwikkelde afkeer voor Brussel heeft omgetoverd tot een diepgewortelde haat. Al had het een komisch tintje. Twee pubers hebben me namelijk geprobeerd te beroven. Nou verwachten jullie misschien dat ik granny-style met mijn handtas ben gaan zwaaien, waarna ze zich uit de voeten hebben gemaakt. De realiteit is helaas minder beeldend. De jongens hadden me om de tijd gevraagd – naar ik verwacht – in de hoop dat ik mijn smartphone erbij zou pakken en ze daarmee vandoor zouden kunnen gaan. Gelukkig draag ik prehistorisch een horloge en heeft plan A daardoor niet gewerkt. Ik ben dus vervolgens verder gelopen, maar ik had het gevoel alsof mijn voetstappen echoden en voelde iets achter me. Daarom wilde ik me omdraaien en precies op dat moment greep de jongen die mij schaduwde naar mijn tas. Ik was echter inmiddels net gedraaid, waardoor hij niet mijn tas, maar mijn sjaal te pakken had. Plan B faalde daarmee ook. Het resultaat was het komische beeld waarbij Brussels slechtste dief keihard wegrent mijn sjaal wapperend achter hem aan. Alhoewel, misschien niet eens een zeldzaam beeld in Schaarbeek… Helaas voelde ik me daarna niet meer zo prettig in de wijk en ben ik daarom mijn laatste week maar wat eerder terug van stage gekomen. Mijn laatste dag stage was ontzettend raar. Het is vreemd om door een gebouw te lopen dat als thuis voelt, met het besef dat ik er wellicht nooit meer zal werken (al hoop ik natuurlijk ooit MEP te worden als ik later groot ben). Mijn fantastische collega’s Ieva en Julija, waar ik ondertussen vrij hecht mee was na zes weken, hebben me traditioneel getrakteerd op champagne in één van de horeca gelegenheden van het gebouw. Niet heel ongewoon bij het EP. Uiteindelijk heb ik met tranen in mijn ogen afscheid genomen van ze en ben ik op de trein gestapt waar ik schaamteloos een potje heb zitten janken tot de schok van menig Belg.

PRAKTIJK Het was een duur grapje, niet altijd even leuk en op zekere momenten simpelweg vervelend. Ik heb mij alleen gevoeld, maar ik heb ook ontzettend leuke momenten meegemaakt met Ieva, Julija en vrienden uit Nederland. Ik heb buitengewone highs en onbeschrijfelijke lows meegemaakt, maar het is een ervaring waar ik altijd met ontzettend veel plezier op terug zal kijken en het is iets wat ik jullie allen aan zou kunnen raden. Ik wil daarom ook graag afsluiten met een tip. Ik verwachtte dat solliciteren bij het Europees Parlement alleen kon via een centrale instantie waar je CV op een torenhoge stapel kwam en dat een open sollicitatie aan een parlementslid direct naar de spambox doorgelinkt zou worden. Dat blijkt niet waar te zijn. Het is niet ongewoon dat stagiairs worden aangenomen door parlementsleden via email of telefoon te benaderen. Mijn tip is dan ook: onderzoek bij welke parlementsleden je stage zou willen lopen – en ondanks mijn fantastische ervaring adviseer ik wel een Nederlandse MEP te kiezen – en benader hem of haar. Hoewel ik op geen enkele manier pretendeer een expert te zijn op dit vlak, ben ik altijd beschikbaar om je hierbij te helpen. Ik zou het gewoon doen, uiteindelijk heb je niets te verliezen.

19

22


VERENIGING

Interview met het Comité van Aanbeveling De Man Achter Prof. Dr. Gormley Matthijs Binnema en Jens Kuitert

VINTRES kent sinds jaar en dag een Comité van Aanbeveling waarin verschillende hoogleraren plaats hebben genomen om ons als verenging aan te bevelen. Wij van de redactie waren onbekend met dit fenomeen en besloten om voor deze lustrumeditie dit comité in de schijnwerpers te plaatsen. Hiervoor hebben we gekozen voor een interview met de enige echte Professor Laurence W. Gormley. Wie is de man achter de Professor en wat heeft hij zoal in zijn leven gedaan? Gormley zelf was meteen enthousiast toen wij hem benaderden en zo geschiedde het interview. Aangekomen in zijn kantoor werden we hartelijk onthaald en begon het interview. Na een slok genomen te hebben uit zijn mok met het opschrift ‘Old salesmen never die, they just go to the Commission’, begon hij te vertellen en beloofde dit een onthullend interview te worden. Wat wilde u vroeger worden toen u klein was en lag de baan als professor binnen het verwachtingspatroon? Na een luidkeels gelach zegt Professor Gormley: ‘‘Toen ik nog op de basisschool in Leicestershire zat, was de droom van ieder jongentje om treinmachinist te worden. Al gauw was het voor mij duidelijk dat ik hier later niet mijn brood mee zou gaan verdienen. Na mijn middelbare school ging ik namelijk geschiedenis en Duits studeren aan Oxford. Het was destijds een klassiek gegeven dat mensen eerst iets anders studeerden en vervolgens pas aan de studie rechtsgeleerdheid begonnen. Ik volgde dan ook dit klassieke voorbeeld, merendeels omdat ik geen interesse had om een functie in de nationale ambtenarij te bekleden. Om een overbrugging te maken naar het recht, volgde ik een programma aan de London School of Economics. Een politieke carrière na het studeren van geschiedenis vond ik een beetje ‘wollig’. Hierom leek een baan als barrister mij veel interessanter. Wat in ieder geval vroeg zeker was, was dat ik geen carrière in de sport moest gaan beoefenen. Dit viel ook wel te zien aan mijn rapporten op gymnastiek, waarbij vakken als rugby en voetbal becijferd werden met een ‘tries hard’ en een ‘tries very hard’.” Hoe komt het dat u in Groningen bent beland? ‘‘Tijdens mijn werk bij de Europese Commissie werd ik benaderd om het wetenschappelijk leven in te duiken. En hoewel de Commissie financieel interessanter is, zo heb je belastingtechnisch gezien vele voordelen, vind ik niet dat dit de leidraad moet zijn voor een carrière in de rechtsgeleerdheid. Er werd mij destijds namelijk verteld over een leerstoel bij twee universiteiten. De keuze bestond voor mij uit Groningen of Londen. Groningen achtte ik interessanter, aangezien het een grotere uitdaging bood en bovendien had de leerstoel in Groningen het voordeel dat voorgaande professoren het aanzien van de positie hadden vergroot. Tevens had Londen als nadeel dat, wanneer ik aan de slag ging bij de Universiteit, ik zou moeten bijklussen om het hoofd boven water te houden. Uiteindelijk ben ik blij dat ik de keuze heb gemaakt omdat de Europees Recht-faculteit, die in 1990 nog klein was, sindsdien enorm is gegroeid, waardoor we zelfs niet meer bij elkaar op dezelfde verdieping in het Harmoniegebouw passen. Daarbij komt dat we een topgroep aan leergierige (hoog-)leraren hebben, die publiceren in gerenommeerde tijdschriften.’’

VERENIGING

23

We hebben gelezen dat u op Oxford hebt gezeten. Zijn er aanmerkelijke verschillen te noemen tussen het studeren in Oxford en Groningen? Ook hier moet Professor Gormley hartelijk om lachen. Vervolgens zegt hij: ‘‘Britse universiteiten hebben een heel andere selectiesysteem. Daar kom je bij een universiteit aan en wordt individueel beslist of je aangenomen wordt. Docenten zoeken daar naar de speciale leerlingen, de ‘out-of-the-box’ denkers. In beginsel kunnen docenten kiezen wie ze willen doceren. Ook is het leuke aan Oxford dat bij de afdeling Geesteswetenschappen en Rechtsgeleerdheid meer vrijheid heeft van colleges. Niet elk college hoeft dus bijgewoond te worden. Maar dit is natuurlijk wel aan te raden. Een ander voorbeeld van Oxford is dat we vakken hadden waarbij we essays in moesten leveren en deze vervolgens moesten verdedigen tegen de kritiek van anderen. Al met al biedt Oxford een andere stijl van onderwijs dan Groningen. Het studeren daar kan wellicht als intenser beschouwd worden.’’ U bent enkele keren gesignaleerd op constitutieborrels. Zijn dit borrels die u regelmatig bezoekt? “Eigenlijk niet. Ik ben eigenlijk maar 2 keer op een dergelijke borrel geweest. Een keer werd ik uitgenodigd door de voorzitter van de Universiteitsraad. En de laatste keer dat ik zo’n borrel bezocht was onlangs. Toen werd ik uitgenodigd voor de constitutieborrel van Calimero. Maar regelmatig valt dat niet echt te noemen. Ik vind het erg leuk, maar mijn borrelperiode heb ik gehad. Ik drink graag een wijntje, maar dan ga ik liever naar de Barrel, hier komen zeer interessante mensen’’ Wat is uw favoriete restaurant in Groningen en welke kunt u aanbevelen? “De beste eettent in de nabije omgeving is zonder twijfel ‘Onder de Linden’ in Aduard. Maar dat is misschien een beetje ver weg. Voorbeelden van andere goede restaurants in de stad zelf zijn: ‘Vive La Vie’ in de Oosterstraat, ‘De Pijp’ aan de Hooge der A of ‘Muller’ aan de Grote Kromme Elleboog. ‘Lo Stivale’ in de Nieuwe Ebbingestraat, ‘Giovanni’s’ aan de Gedempte Zuiderdiep, en ‘De Pauw’ in de Gelkingestraat zijn ook goede plaatsen om te eten. En voor de allerbeste wijnen moet je toch echt naar het wijnlokaal ‘De Barrel’ in de Haddingestraat. Daar serveren ze ten minste geen ‘Chateau Migraine’. Maar met een studentenbudget kun je, naar mijn mening, het beste terecht bij restaurant ‘Da Vinci’ aan de Turfsingel, of, voor een hamburger, bij ‘Papa Joe’s’ in de Folkingestraat.’’ Wat vindt u van de globalisering van het studeren? ‘‘Op de middelbare school leek het me al leuk om in het buitenland te studeren. Studeren in het buitenland kan je gedachten als het ware openen en je ‘lokale blik’ verruimen. Vroeger had ik namelijk meer een focus op het Engelse recht en door mijn verhuizing naar het vaste land is deze veranderd in een Europese blik. Wonen in het buitenland kan zeer mooie gevolgen hebben.’’ Hoe bent u eigenlijk bij de Europese Commissie terecht gekomen? “Nadat ik mijn advocatenopleiding heb afgerond en tot de balie werd geroepen`, heb ik een deel van mijn advocatenstage in Londen gedaan en de rest in Brussel en Luxemburg, bij de Europese Commissie en bij het Hof van Justitie. Later ben ik in Liverpool als docent bij de Univeristy of Liverpool aan het werk gegaan tot ik in 1983 als junior-assistent terecht ben gekomen bij de Commissie. Ik heb daar ongelofelijke mazzel gehad, omdat ik tijdens mijn werk bij de Commissie tegelijkertijd bezig kon voor mijn proefschrift. In mijn 7 jaar als ambtenaar van de Commissie ben ik nog twee keer lid geweest van een concours Jury voor de rekrutering van nieuwe juristen.”

24


Hoe verging het u bij de Commissie? ‘‘Één ding weet ik zeker en dat is dat je met politieke ervaring een voorsprong hebt bij de Commissie. Bijvoorbeeld een positie in een kabinet of het zijn van een assistent van een Directeur-Generaal kan enorm helpen. Zelf was ik een jonge ambtenaar met eigenlijk geen politieke ervaring, maar wel met juridische kennis. Soms zag je dat niet alle diensten van de Commissie op dezelfde lijn zaten, en wat mij verraste was dat de Commissie toch zo veel voor elkaar kreeg. Ik was voornamelijk bezig met de inbreukprocedures betreffend het vrij verkeer van goederen tussen de Lidstaten en daar heb ik van alles meegemaakt. Bijvoorbeeld Lidstaten die, gepaard met zwakke betogen, die eerstejaars rechtenstudenten al als onzinnig zouden beschouwen, inbreukprocedures trachtten tegen te houden. Ik heb gemerkt dat Lidstaten heel erg hypocriet kunnen zijn wanneer het bepaalde onderwerpen aangaat. Dit vond ik een hele openbaring en super om mee te maken, helemaal met het oogpunt op mijn proefschrift waar ik destijds mee bezig was.” Wat beschouwt u als het hoogtepunt van uw carrière? Na een tijdje te moeten nadenken, vertelt Professor Gormley: ‘‘Het creëren van een kweekvijver van juridisch talent in Groningen is iets waar ik wel echt trots op ben. Ik ben blij dat ik mensen heb mogen begeleiden die nu internationaal een mooie carrière hebben. Tevens ben ik blij dat, sinds ik bij de Rechtenfaculteit ben, de faculteit meer gegroeid is en nu ook steeds vaker te vinden is op het internationale toneel.’’

STUDIE

25

STUDIE

Studeren in het buitenland: Living La Vida Loca in Bilbao Natascha de Jong

Een onvergetelijke ervaring, dat is hoe ik mijn exchange in Spanje zou omschrijven. Het is inmiddels al bijna anderhalf jaar geleden dat ik het koude Nederland verruilde voor het zonnige Spanje. Het was 24 augustus 2014, een dag die de geschiedenis ingaat als een regenachtige, grauwe zondag. Mijn directe vlucht vertrok vanaf Amsterdam en het was enigszins opzienbarend dat de vlucht geen vertraging had, aangezien het begrip ‘op tijd’ niet in het Spaanse vocabulaire voorkomt. Onder het genot van een drankje en aantrekkelijke, zongebruinde stewards was het goed vertoeven tijdens de twee uur durende vlucht. Gezien het Spaans getinte thema van het lustrum zal ik jullie meenemen op een kleine ‘trip down memory lane’ om jullie een voorproefje te geven van het leven in Spanje. Nu zal je vast denken, waarom koos ik voor Spanje? Voor mij was het verbeteren van mijn taalkunsten de doorslaggevende factor, hoewel het warme klimaat natuurlijk mooi meegenomen was. Nadat ik bericht kreeg dat ik was toegelaten tot de Universiteit van Deusto ben ik gaan zoeken naar een studentenkamer in Bilbao. Ik had een mooie kamer gevonden op de Spaanse Kamernet-variant, die in het oude centrum lag. Bij aankomst bleek de kamer echter niet in het oude centrum te liggen, maar in een luguber steegje in een buitenwijk. Een kleine tegenvaller dus. Ik zat te wachten op een bankje en mijn toekomstige huisbaas was te laat. Voor enkele minuten begon ik even te twijfelen, wat als ik opgelicht was? Wat als mijn kamer niet bestond en ik mijn 200 euro aanbetaling kwijt was? Na een kwartier werd ik gelukkig gerust gesteld toen Amparo, mijn huisbaas, aan kwam lopen. In schaars Engels kon ze nog net ‘Hello, nice to meet you!’ eruit krijgen en dat was dan ook gelijk het punt waar haar Engels op hield. Vanaf dat moment kwam het op mijn Spaans aan en toen realiseerde ik mij dat ik wellicht mijn talenknobbel had overschat. Amparo praatte zo snel en met een licht Baskisch accent dat alles door middel van gebarentaal moest worden uitgelegd. De eerste week in Bilbao waren er nog geen colleges en hoefde ik alleen mijn inschrijving bij de Universiteit te regelen. Ik had natuurlijk het een en ander wel gelezen over Deusto, maar ik was niet op de hoogte van het feit dat het eigenlijk een privé school is. In tegenstelling tot de RuG bestond Deusto uit meerdere,

26


statige gebouwen in een lichtelijk Romeinse stijl. De Universiteit zat gelijk aan het kanaal met een groot park aan de overkant, waar in de pauzes en tussenuren vaak in de zon werd geluncht en geleerd. Er is één gebouw wat centraal staat in Bilbao: het Gugenheim museum. Hoewel het gebouw qua vorm en kleur zeer bijzonder kan worden genoemd, maakte het museum op zichzelf minder indruk op mij. Een mooie meevaller was wel het feit dat je bijna overal studentenkorting krijgt. De week na aankomst was het eindelijk zo ver, time to go to school! Ik had ervoor gekozen om al mijn vakken in het Engels te doen en gelijk bleek al dat de Engelse lessen niet zo geliefd waren bij de Spaanse studenten. Hierdoor had ik vaak colleges met ongeveer acht Exchange-studenten, waarbij soms enkele Spanjaarden in het diepe sprongen en onze lessen bijwoonden. Wat mij gelijk opviel was het verschil in de manier van lesgeven. Terwijl in Groningen de studenten erg zelfstandig werken, is het in Bilbao meer klassikaal met behulp van groepsopdrachten en presentaties. Door deze opdrachten kon je al enkele punten behalen voor je eindcijfer. De rest van je eindcijfer werd bepaald door je tentamen, waarvoor je alleen de college aantekeningen diende te leren. Dus niet uit een boek studeren? Ja, dat hoor je goed! Toen ik hierover uitleg vroeg bij de docent, kreeg ik als antwoord dat de Spaanse studenten weigeren boeken te lezen en dat ze daarom hiermee gestopt zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Hoewel ik tot nu toe wel erg overkom als een ijverige student, werd er natuurlijk niet alleen maar gestudeerd. Zoals velen van jullie weten staat Spanje bekend om zijn befaamde ‘tapas’. Echter in Baskenland wordt het anders genoemd, namelijk ‘pinxtos’. Niet alleen in Bilbao maar ook in andere steden zoals San Sebastián en Victoria-Gasteiz zijn er in elke straat kroegjes waar deze pinxtos kunnen worden besteld. Pinxtos zijn als het ware kleine hapjes voor bij een borrel, vaak bestaande uit stokbrood met bijvoorbeeld een stuk tortilla. Er zijn altijd tientallen soorten pinxtos, die verspreid staan over de bar. Erg lekker, maar ook erg verleidelijk. Zowel jongeren als ouderen vind je in de kroeg. Een leuk verhaal dat ik mij nog herinner gaat over een Hongaarse vriendin van mij in Bilbao. Zij woonde samen met de familie van haar vriend in de stad. De oma van haar vriend vertrek om 9.00 ’s ochtends naar de kroeg en kwam vervolgens pas om 21.00 ’s avonds thuis voor het avondeten. Een wijnliefhebber of een alcoholist, het is maar net hoe je het interpreteert. Naast mijn abonnement op de lokale kroegen in Bilbao, ben ik ook op eigen houtje gaan reizen naar diverse steden in Baskenland. Er bestond wel een ESN Bilbao, maar deze is aanzienlijk kleiner dan in de meeste steden en het bleek vaak goedkoper te zijn om de reis zelf te organiseren. Zo heb ik onder andere een bezoek gebracht aan de hoofdstad van Baskenland, Victoria-Gasteiz. Een zeer interessante stad, vooral door het Middeleeuwse centrum. San Sebastián heb ik ook bezocht. Deze stad is met name bekend als surfstad, zo worden er bijvoorbeeld ook veel surfkampen gehouden. De geweldige baai van San Sebastián is zeker een aanrader om te zien! Tot slot ben ik samen met enkele vrienden en vriendinnen een bezoek gaan brengen aan Marqués del Riscal, een bekend wijngebied in Spanje. Deze streek is niet alleen bekend om zijn wijn, maar staat ook bekend om het Hotel Marqués del Riscal die ontworpen is door dezelfde architect als

STUDIE

27

het Gugenheim museum, namelijk door Frank Gehry. Voor slechts €7,50 krijg je een rondleiding en wijnproeverij op het eind, dus als je eens in de buurt bent breng dan zeker een bezoekje! Wat betreft het weer tijdens mijn exchange heb ik zeker geluk gehad. Vanaf augustus tot oktober heb ik vrijwel elke week 30 graden gehad, met zelfs één week 36 graden. Wat ik hoorde van de lokale bewoners was dat dit vrij exceptioneel was, aangezien het bijna nooit zo warm werd. Er was echter wel een nadeel, het hooggebergte. Doordat Bilbao vlakbij de Pyreneeën ligt, is de stad vrijwel volledig omringd door bergen. Het grote gevolg hiervan: regen. Zo kun je dus overgaan van een hittegolf-week naar een week met alleen maar regen. Dus terwijl iedereen in Groningen tijdens de herfstvakantie kon genieten van 10 graden en regen, zat ik nog heerlijk op het strand. Maar laten we eerlijk zijn, het verschil moet er wezen. De dag van 17 januari 2015 was voor mij de dag om weder te keren naar het mooie Nederland. Het was nog een heel karwei om alles in mijn koffer te krijgen, aangezien mijn hoeveelheid kleding wellicht enigszins was toegenomen in het afgelopen half jaar. Ik had al een licht onderbuik gevoel dat mijn koffer iets zwaarder was dan bij vertrek en toen ik bij het vliegveld besloot mijn koffer te gaan wegen, werd mijn gevoel bevestigd. Ik moest 5 kg zien te loodsen in mijn andere tas en ben op deze manier met drie tassen door de douane gekomen. Vraag me niet hoe, het was een kwestie van geluk. Bij aankomst op Schiphol stond mijn familie al op mij te wachten en was het tijd om afscheid te nemen van mijn Duitse vriendin die met mij mee reisde. Het zijn zes geweldige maanden geweest, waarin ik mezelf som ben tegengekomen en tegelijkertijd zelfstandiger ben geworden. Aan iedereen die aldus een exchange overweegt kan ik meegeven: doe het! En als je je exchange nóg leuker wilt maken, ga dan naar Spanje: het land van zon, zee én wijn.

Coffee Break!

Kennismaken met één van onze juristen? Dat kan! Tijdens de ‘Bird & Bird Coffee Break’ serveert een echte barrista een heerlijke kop koffie of thee en hoor je meer over onze full service praktijk. Bovendien krijg je direct de nieuwste trends mee op het gebied van ‘latte art’. Interesse? Schrijf je nu in voor de ‘Bird & Bird Coffee Break’ via werkenbijbirdenbird.nl.

Abu Dhabi Beijing Bratislava Brussels Budapest Copenhagen Düsseldorf Frankfurt The Hague Hamburg Helsinki Hong Kong London Lyon Madrid Milan Munich Paris Prague Rome Shanghai Singapore Skanderborg Stockholm Sydney Warsaw

STUDIE

29

STUDIE

Studeren in Nederland Een Spaans Perspectief

Guido Fazzi en Medes Malaihollo

‘Tomarlo con calma o ir por la vida estresado’, oftewel ‘rustig aan doen of gestressed door het leven gaan’. In de zomer van 2015 lande het vliegtuig van Malva Freire Regueira op de pittoreske luchthaven van Schiphol. Vervolgens werd de trein genomen naar een, tot voor haar dan toe onbekend, oord in het Hoge Noorden van ons mooie kikkerlandje. Kijkend door het raampje van de trein viel haar op dat tijdens de gehele tocht geen enkele berg, heuvel of hoogteverschil van noemenswaardige aard te bekennen was, iets wat toch wel een beetje verschilde met de regio waar ze zelf is opgegroeid. Was het wel de goede keuze geweest om helemaal naar dit verafgelegen plekje te reizen? Echter bleek, eenmaal aangekomen in onze mooie studentenstad, dat er helemaal niet zo heel veel verschillen waren met haar thuisthuis, en wist Malva al snel haar plekje te vinden. Zo geschiedde het dat wij haar op de relatief regenachtige vooravond van haar laatste tentamen mochten interviewen. Hieronder leest u het verslag. Alvorens met de rest van het interview te beginnen, besloten we een aantal dilemma’s aan Malva voor te leggen: Red or yellow? Dutch boys or foreign boys? - Yellow. - Foreign boys. Real Madrid or FC Barcelona? Chupitos or Sunny Beach? - FC Barcelona. - Sunny Beach. International or European law? North or South Korea? - International Law. - South Korea. Trump or Clinton? Kim Kardashian or Amber Rose ? - Sanders. - Amber Rose. Gormley or Squintani? #Kanye2020 yes or no? - Gormley. - Is that even a question, obvioulsy: yes! Could you please introduce yourself, tell us what you study and where you were born. “My name is Malva and I was born in the North West of Spain, which has a totally different culture compared to the rest of Spain. I really like it, but I had to leave to study International and European Law over here, since it is one of the only places where you can do so. Moreover, Groningen obviously is one of the best universities in the world.” Why did you choose to study International and European law? “In general I’ve always been really politically aware, even though I do not really like law and studying it, I do know that this is the best way for me to have some validation for my strive for greater awareness for the things I am passionate about. For example when you talk about something from a legal point of view, then people will take it more seriously.”

30


Why did you choose to study here, in Groningen? “Actually, I am a country girl. I was raised in the middle of nowhere. But I attended a high school in the city, its population consists largely of students, nearly twenty-five percent of its population is a student. So, the environment here in Groningen feels familiar and it feels a little like home. Moreover, Groningen is of course a really nice city with a high ranked university. So, there are lots of elements involved I guess. The universities of Tilburg and Maastricht were also on my list of options, but the reason that definitely made me want to go and study in Groningen, was the fact that its environment was so familiar to me. There are so many students, it is a really young city, lots of cultural options for me and yeah… I just really like the vibe Groningen had when I visited the city for the first time.” How find Groningen for your studies? “I just browsed the internet researching various International Law studies. I had never heard about Groningen, which feels really weird now, because studying here is such an important part of my life. Whereas last year I did not even know this place existed.” What was your first impression of Groningen and how much has changed since then? “It is really cosy, nice and welcoming. That feeling is very similar to my hometown. That hasn’t changed. At the same time have been discovering the differences between where I’m from and Groningen and how culturally we are completely different from each other. But in general, nothing has drastically changed for me.” What is the biggest difference between your hometown and Groningen? “There are particular things I’ve noticed, for example, it’s like everyone here just minds their own business. It’s nice, but from where I’m from everyone is like a family and everyone cares about your life. Moreover, it feels weird to me that every time I just randomly invite one of my friends over here for a coffee they feel like ‘I’m going to pay you back’. Whilst I am more relaxed: ‘Yeah, never mind. Next time you’ll pay. It’s only 2 euros’. Back home everyone is more casual, instead of being like ‘I owe you 2 euros and I’m going to send it to you through my bank account’. Another example is that, in the beginning, it felt unnatural to me not to give everyone two kisses when we meet. Here everyone just offers you their hand. It is a habit I am taking over a bit, last month I met some Spanish people and I was like ‘hey!’ giving them a hand shake. They started looking at me weirdly, because they just moved here and they were like ‘what are you doing?’, they were expecting me to give them two kisses. This really was a problem for me in the beginning, I did not know when to constrain myself. You are always surrounded by people from different countries and cultures. Maybe I would be violating their personal space if I would go ahead and give them two kisses. But I am getting used to it now. However, now when I am with my Dutch friends and I do greet them by giving them two kisses, I am encountering a new problem; they are used to giving three kisses.” Do you feel Spanish as a student or more International as a student when you are in Groningen? “It depends to who I’m talking to. I can feel the connection with Spanish students. We can joke about the same things, we grew up with the same TV shows, we speak the same language. I feel Spanish when talking to a Spanish student. When I talk to international students, I can feel the connection with both sides of my cultural identity, my general Spanish side and my regional side, but I always feel a stronger connection with the regional side. The place where I’m from still has a completely different language, a different culture and I want to show that to everyone. I’m really proud of my culture. A lot of international students feel this way, so I do feel I am an International then. I guess it depends to who I’m talking to.” Did you find it difficult to integrate in the Netherlands? “Well, I do have an international mind-set. At the moment I am living in an international student house and I’m doing an international program, so it did not find it hard to integrate. I was already integrated.”

STUDIE

31

What do you miss most from home? “From Spain in general I miss being able to talk about politics. Here I can’t talk about politics, because I am not Dutch. I can have an opinion, but in Spain I have a more complex understanding, I miss being active part of the discussion. Then obviously I miss my friends, my local cafeteria that I always go to and going to a shop and being able to talk in my own language. I also miss the beer. Although the Dutch are well known because of Heineken, I really miss one specific Spanish beer brand that I really like. I miss it so much. I can’t find it anywhere, so when I’m going back I’m finally going to have one of those. Luckily I’m going back tomorrow.” Sinterklaas is a typical Dutch holiday, and he is from Spain. What is your opinion on Sinterklaas? “Well, I do have a strong opinion on it. To me, it feels really uncomfortable to see people with painted black faces all around. I did not know about this holiday, which was a normal thing here. But I was so shocked. Moreover, the man comes from Spain. I don’t know how to explain it. Maybe it is a little bit insensitive continue with it, understanding the whole concept and knowing that these people were slaves? Also, there is the connection with Spain, do you really see Spain that way: ‘Come one guys, is Spain racist?’” What is your favourite place to go clubbing? “I do not love clubbing if I have to say. Because… I don’t know if its Dutch boys or international boys, but they do get a little touchy with the girls in clubs here and it doesn’t really make me feel comfortable. I rather go to a quiet and easy bar. But when I have to go clubbing, I love going to Sunny Beach. It feels really familiar to me.” What’s your favourite food in the Netherlands? “I recently went vegan and there are a couple of vegan restaurants. There is one really good one. I don’t remember the name but it is in the direction of Zernike. It’s really good. However, in general the Dutch food is not really vegan friendly, so I don’t get to enjoy a lot of Dutch food. But I love the sweets and I try everyone of them! The sweets are the best part, especially… Well, I’m really terrible in this… The ones with Sinterklaas… Peppernoten. Sorry, I’m really bad at the Dutch pronunciations, but peppernoten are really cool!” Can you speak a little bit of Dutch? “I can understand the basic things, especially when they are familiar to English. Luckily, when I’m in the grocery store I always know what they are going to say, I know what they are going to ask me. When I go to Albert Heijn it always going to be the same; first the bonus card, then the price and finally they will ask if I want the receipt. I know that and I answer accordingly. But in general it’s really hard to learn Dutch, I think hardly any of the international students has the patience for it.” Als klapper op de vuurpijl vroegen we aan Malva wat de Nederlandse student in het algemeen kan leren van de Spaanse student. In eerste instantie had ze geen idee en was ze even stil. Desalniettemin schoot haar iets te boven. ‘Don’t worry so much about money’, zei ze. Natuurlijk zijn mensen wel bewust van het feit dat geld belangrijk is, helemaal als student zijnde. Maar als iemand je vijf euro schuldig is kan men het toch ook later in een andere vorm terugbetalen? Moet het per se precies vijf euro zijn dat je terug moet geven of moet overmaken? ‘For example, if we go out you can just pay me back doing in shots’. Terugbetalen in shots. Kijk, daar kunnen wij studenten wel wat mee!

32


LUSTRUM

De Bestuurskantine: Spaanse Foliefriet Kristiaan Koop

Iedere student zijn of haar beste vriend; foliefriet. Het is altijd weer een feestje wanneer het folie om de tafel gewikkeld wordt. Maar wie dacht dat dit gerecht enkel bestaat in het Groningse studentenleven heeft het verkeerd; via Spaanse ESN-vrienden hebben wij het recept van het Spaanse equivalent ontvangen. Aangezien het soms best pittig kan zijn om het perfecte foliefriet te bereiden, zullen wij hier zorgvuldig stapsgewijs het recept bij langs gaan. Stap uno: Duik in je voorraadkast en haal het zout en de aluminiumfolie tevoorschijn. Stap dos: Aioli! Deze oerspaanse saus is gewoon te halen in iedere zelfrespecterende supermercado. Stap tres: Spaanse wijn! Hoef je niet speciaal voor naar Spanje hoor. Gewoon in de supermarkt halen. Life Pro Tip voor studenten: aangezien wijn best duur is, kun je bij de Aldi gewoon een kartonnen pak wijn halen voor een euro! € Katsjinggg €!! Stap cuatro: Trakteer jezelf op een lading patat. Hier verschilt het recept niet zo van de Nederlandse variant. Van de frietzaak of uit een frituurpan, het is volledig je eigen invulling. Zo geef je er toch nog leuk je eigen draai aan hè? Stap cinco: Wikkel de folie om je tafel en gooi de patat + aioli erop. Naar believen zout toevoegen. Stap séis: Schenk de wijn in, en done. Los gezelligitos, donde esta genietos! Voor de sfeer kun je natuurlijk een paar heerlijke Spaanse hitjes opzetten, zoals Que Si Que No, de Macarena of een Mario Vargas Llosa luisterboek. Buen provecho. PS: Voor de mensen die niet zo bekend zijn met foliefriet: de charme van foliefriet is dus dat het folie als één groot bord fungeert, en je na afloop dus het geheel in elkaar kunt vouwen en direct weg kan gooien zonder dat er ook maar één kruimel op je tafel ligt!

LUSTRUM

33

LUSTRUM

Oud-Besturen aan het Woord

Karin te Grootenhuis (commissaris intern 2014-2015) In het collegejaar 2014-2015 ben ik actief geweest als Commissaris Intern binnen het ‘Stokstjaartjesbestuur’ van VINTRES. Mijn functie betrof in eerste instantie voornamelijk het samenstellen van de verschillende commissies. Samen met de voorzitter mocht ik hier de sollicitatiegesprekken voor houden. Erg interessant om eens een keer aan de andere kant van de tafel te zitten en het gesprek geheel vanuit een ander perspectief te benaderen. Daarnaast ook een heel leerzame ervaring, waardoor ik zelf ook meer inzicht heb gekregen in wat nou een goede voorbereiding is op een sollicitatiegesprek. Nadat de commissies samengesteld waren, was het mijn taak om hen te instrueren en waar nodig op weg te helpen. Ook was ik het eerste aanspreekpunt als er problemen of moeilijkheden waren. Doordat mijn taken veelal gebaseerd waren op sociaal contact en het coördineren van verschillende activiteiten, was geen week hetzelfde. Ook betrof het veelal een onverwacht probleem, waardoor er zo snel mogelijk, vaak nog diezelfde dag, een afspraak moest worden gemaakt om dit op te lossen. Dit vergde veel flexibiliteit en zorgde steeds voor een leuke uitdaging. Naast onze taken als bestuur, was er ook genoeg tijd voor veel gezelligheid binnen het bestuur. Met z’n vijven zijn we in een jaar tijd erg naar elkaar toe gegroeid, waar mooie vriendschappen uit zijn voortgevloeid. Ik kijk erg positief terug op mijn bestuursjaar bij VINTRES. Het is ontzettend leerzaam geweest op sociaal vlak, maar het is ook wat betreft mijn toekomstige carrière een mooi opstapje geweest. Een mooie ervaring! Cleo Ruardij (penningmeester 2011-2012) Samen met Nynke, Henk, Minke en Nick vormde ik het 21e bestuur van VINTRES. Net als het huidige jaar was dat een lustrumjaar, waardoor er dus veel feestelijkheden op de planning stonden. We begonnen het jaar dan ook met de lustrumweek met als thema ‘Party Like It’s 1991’, waarbij wij zelf als Ninja Turtles op het eindfeest verschenen. Ik kan me ook nog goed de busreis naar Straatsburg herinneren, waar alles door de gunstige EU subsidie bijna gratis was en er fanatiek aan karaoke gedaan werd. Ook aan de zeer geslaagde ISP naar Wenen en Budapest denk ik vaak terug. Een van mijn beste herinneringen heb ik misschien wel aan het ALV op Schiermonnikoog, waar iedereen hors de combat was door de Tox Bar en Poppa, de VINTRES baby, werd geboren. Maar ook alle maandelijkse ledenborrels in de Louis XV, de wekelijkse bestuursvergaderingen en de pasta van voorzitter Nynke zal ik niet snel vergeten. Al met al kijk ik met enorm veel goede herinneringen terug aan mijn bestuursjaar en vind ik dat het hoog tijd is voor een reünie met mijn oude bestuursleden!

34


Bestuursmededelingen Namens het bestuur en de gehele verenging willen wij Laura Stienstra en Hans Conijn, van harte feliciteren met hun huwelijk. Op 24 September 2015 stapten Laura Stienstra (secretaris bestuur 2003-2004) en Hans Conijn (penningmeester bestuur 2002-2003) in Groningen in het huwelijksbootje, een mooie en onvergetelijke gebeurtenis. De vonk tussen beide sloeg maar liefst 11 jaar geleden over tijdens de VINTRES buitenlandse reis naar Wenen. Zo blijkt maar weer, VINTRES is het begin van vele mooie dingen! Wij wensen Laura en Hans heel veel geluk en liefde toe!

1. VINTRES is op zoek naar een nieuw bestuur voor 2016-2017. Lijkt het jou leuk om bestuurservaring op te doen en een onvergetelijk jaar te beleven? Solliciteer dan nu door je c.v. en motivatiebrief naar [email protected] te sturen. Solliciteren is mogelijk tot en met 23 april 2016. Voor vragen kun je altijd terecht bij de huidige bestuursleden. Hun enthousiasme zal je absoluut overtuigen! Kijk ook eens op www. vintres.nl om te zien wat VINTRES allemaal organiseert! 2. Het bestuur wil iedereen alvast van harte welkom heten op het lustrum en wil iedereen er op attenderen dat deelname aan de carrièredag en het Fiesta de fin ook zonder deelname aan de rest van de lustrumactiviteiten mogelijk is. Gelieve hiervoor een mailtje te sturen naar [email protected] of [email protected]. 3. VINTRES verwelkomt de volgende nieuwe leden: Claudia Skibniewski.

Met Bijzondere Dank aan: Anke Lageschaar Niek Berendsen Loes Marinissen Malva Freire Regueira Het Comité van Aanbeveling Karin te Grootenhuis Cleo Ruardij Het bestuur De commissies

De Drie Gezusters Groepsarrangementen

DRI DE

E GEZUSTE

RS

Groningen

Iets te vieren? De nostalgische uitstraling en de prachtige locatie op de Grote Markt zorgt ervoor dat de Drie Gezusters een warme en bijzondere plek is om iets te vieren. Van diner tot High-Tea en van lunch tot feest. Mede door de indeling van de ruimtes is de Drie Gezusters uitermate geschikt voor het ontvangen van kleinere gezelschappen en grotere groepen. De Drie Gezusters biedt voor gezelschappen en groepen speciale keuzemenu’s en buﬀetten. In overleg is bovendien vrijwel alles mogelijk. De groepsgrootte kan variëren van 15 tot 1500 personen. Maar waarom zou een zonsondergang of een dagtochtje door Stad en Ommeland met z’n tweeën geen reden zijn tot een feestje? In het zonnetje op ons terras of gewoon lekker binnen. Meer weten? U kunt ons alles vragen! Mail naar [email protected]

BEZOEKADRES Drie Gezusters Groningen Grote Markt 36/39 9711 LV Groningen Tel 050 312 70 41

P O S TA D R E S Horeca Combinatie Groningen BV (inzake Drie Gezusters Groningen) Postbus 11106 9700 CC Groningen Fax 050 314 61 12

ONLINE MEDIA Mail [email protected] Web www.driegezustersgroningen.nl Facebook facebookcom/driegezusters Twitter @driegezusters

WWW.DRIEGEZUSTERSGRONINGEN.NL

伀 瀀 椀 渀 椀 漀 䤀 甀 爀 椀 猀

Recommend Documents

伀瀀椀渀椀漀䤀甀爀椀猀