Welkom bij de diergaarde 25-09-2010
Na het overlijden van onze drie lieve poezen Klaasje, Joshi en Wolfje, wordt het tijd om verder te gaan. Sinds kort zijn we ons aan het oriënteren op nieuwe huisgenootjes en het ziet ernaar uit dat we die gevonden hebben. Maandag gaan we kennis maken met een moederpoes en haar zoon uit de opvang van Stichting "Het wijze weeskitten" in Nijmegen. In deze weblog zal ik de avonturen van onze toekomstige bewoners neerschrijven, geïllustreerd door foto's. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Trommelgeroffel...... 28-09-2010 Vandaag is de grote dag, onze nieuwe snoezepoezen Snoetje en Flipje komen thuis! Gisteren heb ik kennis gemaakt met het tweetal en ze waren zo lief en onafscheidelijk van elkaar. Goed dat ze samen kunnen blijven! Ziehier de foto's van het stel:
Mama Snoetje
Zoon Flipje 1
We zijn d'r! 28-09-2010
En we spelen verstoppertje! Geweldige bank hebben ze hier! Daar gaan we uuuuuuren achter zitten!
Tenzij ze de brokjes van Bianca voor onze snufferd zetten, dan is ben ik er er als de kippen bij. (Stoer jochie hè!) Ik zit bij de verkenners! 28-09-2010 Na een paar uur achter de bank, verveel je je rot.... en je gaat de boel maar eens verkennen, zonder mama... De kattenbak wordt meteen ingewijd (wat een stinkerdje!)
Groot huis.... 2
met een bank...
Hier kun je ook lekker spelen!!! en dan weer terug naar mama.....(die kijkt de kat uit de boom). Het gaat dus heel goed hier zo! De kat is al uit de boom! 29-09-2010 Want Snoetje is achter de bank vandaan gekomen!
Ze heeft vannacht de kamer kunnen verkennen en vanochtend bleef ze nieuwsgierig naar mij staan kijken. Heel voorzichtig kwam ze dichterbij, aangemoedigd door Flip die na 2x aaien alweer 'de motor" aanzette. Wat kan die knul hard spinnen! En ja hoor, ik mocht Snoetje ook aanraken, en 3
heerlijk dat ze dat vond, ze begon te draaien en kopjes te geven tegen de tafelpoot van genot! En ze nam het eerste eten van mij aan. Ja, ik weet nu, dat komt helemaal goed en snel ook! Wat een snoes! En Flipje is mijn grote held, die alles voordoet aan zijn mama. En hierbij ook een bedankje aan alle fans met hun reacties (waar komen ze vandaan?!). Wat een leuke verrassing! Ze vallen best mee, die mensen... 29-09-2010 Flipje zei het al tegen mij (Snoetje): "Ze vallen best mee hoor, je kunt met ze lachen! Echt waar!" Maar ja, Flipje vind ALLES leuk, dus ik weet het nog niet zo net.
"Hij liet me alles zien: waar het eten staat, de kattenbak, de speeltjes en een heerlijk mandje waar we stiekem met z'n tweeën in hebben gelegen toen de mensen weg waren."
4
"Toch vind ik het fijn om steeds weer achter de bank te kruipen en Flipje ook, lekker drinken...."
Maar Flipje vind OP de bank leuk...
5
HALLO FANS: HIER ZIJN WE WEER! 30-09-2010 We durven al bijna alles!!! Hier zitten we allebei "naast schoot", op de bank naast het vrouwtje, goed he!
We hebben ook nieuwe namen gekregen! (We hopen dat de vorige baasjes" niet beledigd zijn, die ons Snoetje en Flipje hebben genoemd.) Snoetje heet voortaan "Manusya" (spreek uit Manoesja) en Flip heet voortaan "Jampa" (spreek uit Djampa) . Maar als tweede naam blijven die vorige gelden hoor. Dus voluit heten we nu: Manusya Snoetje van Overasselt en Jampa Flip van Overasselt Mooi he! Je mag er ook nog Prins en prinses voor schrijven, dat vinden we helemaal te gek! Dus dan wordt het Prinses Manusya Snoetje van Overasselt tot Bottendaal en Prins Jampa Flip van Overasselt tot Bottendaal Nou...?! Mooi toch!? O ja, niet lachen maar Manusya is sanskriet voor mens en Jampa is tibetaans voor liefde. Dan nog wat foto's want Manusya heeft veel leukere plekjes gevonden dan de achterkant van de bank en Jampa vind het leuk pennen van tafel te gooien.
(ik weet van niks, mijn naam is haas....) (staat goed he, die luipaardprint)
6
WIE IS DE BAAS?! 01-10-2010
Meestal willen volwassenen de baas spelen, maar hier niet. Je zou bijna denken dat zoonlief de grootste van de twee is...
Manusya laat zoon Jampa lekker dominant zijn: vóór in beeld, bovenop de bank, hij eet ook graag zijn moeder's bakje voer leeg ook heeft ie zelf nog. En de snoes laat het allemaal gebeuren als je niet ingrijpt...
EEN GEZELLIGE ZATERDAGMIDDAG... 02-10-2010 Ik hoor een fijn geluid uit de keuken komen....
7
Mjammie....lekker happie
Daarna drinken.....
En een goed gesprek tussen moeder en zoon....
8
Dan de muis vermoorden.....
Ik pak je bij je muizenlurven!
Jiiiihhaaaaaa!!! Ik ben een wild beest!!!!
9
Dan een tukkie doen bij mammie.... zucht, wat een luizenleventje...
Dierendag 2010 04-10-2010 Weet je hoe wij dierendag doorbrengen? Kijk maar naar het volgende "filmpje":
Wij zitten lief op de bank...
Maar ik heb een plannetje...
10
Mama....spelen?!
Ik speel dat ik jouw kop een wasbeurt geef....lief he!
Oh wat ben je lieeeffff!!!
11
Je bent om op te vreten!
Mmmmmm.....lekker!
Ik ben de grootste!
12
En nu weer de kleinste! Haha! Zalig dierendag iedereen!
De tweede week in ons gouden mandje 08-10-2010 Ja ja, we zijn alweer in de tweede week in ons gouden mandje. We zullen even wat laten zien wat je hier zoal kunt doen.
Ten eerste: bikken! Dat kunnen we goed!
Kijken hoe groot de buurtkat Remi is en hopen dat ik ook zo groot zal worden...
13
Verwent worden door mammie...
Spelen met het balletje van mijn zoon...
Iets vreemds zien...
14
Televisie...met rare geluiden....
Spelen met een gekke spiraal
En met een grote doos
15
En dan lekker gek gaan slapen...poepoe
Saampjes...ja gezellig! 12-10-2010
Halloooo fans, we zijn nu alweer 2 weken in ons gouden mandje!
We passen er nog steeds samen in
16
Maar ze hebben ook een toffe stoel
Slaapverwekkend dat ding
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz..................
17
Om te vieren dat we hier twee weken zijn kregen we een tunnel waar je KEIhard doorheen kunt rennen, gaaf hoor! Gelachen dat we hebben!
En weet je wat ook gaaf is? Mama is verliefd! Op Remi, kijk hier zit hij aan de buitenkant van het raam. Mama rende naar hem toe! Maar hij mag niet naar binnen en wij nog niet naar buiten. Beetje suf. Maar als ik groot ben mag ik wel naar buiten en ga ik met hem spelen! Zo dat was het weer, tot de volgende keer!
HET GROOOOTE HUIS! 15-10-2010 Gisteren heeft het vrouwtje iets verteld, wat ik niet snapte. Ze zei dat de wereld nog groter is. En dat morgen de deur naar de rest van het huis open mag. Ik heb aandachtig geluisterd maar dat hielp niet. Ik snapte er niks van.
18
Ik ben lekker weer met mama gaan spelen.
Vanochtend was het dan zo ver. De gordijnen gingen open en wie zat daar: onze grote vriend Remi. Mama weer er naar toe. Maar ja hij zat aan de andere kant van het raam. Sneu hoor! Mama kreeg blosjes op haar wangen. Laatst kwam Remi per ongeluk binnen en kreeg ik een hele dikke staart: weg met die indringer! Mama vond het allemaal best.
19
Maar goed, vandaag is er iets bijzonders gebeurd. De deur van de huiskamer mocht vandaag voor het eerst open! Een nieuwe wereld ging voor ons open: GROOOHOOOT!!! Met een trap en nog één!
Wij gingen er allebei op en mama rende snel terug achter de bank want dat is de veiligste plek in huis. Maar IK (Jampa) ging helemaal naar boven.
En daar is ALLES, teveel om op te noemen. Ik bibber er een beetje van zoveel is het. Dus heb ik veel gemiauwd om allemaal te vertellen hoe spannend en opwindend het is...
20
Hulp gezocht! 18-10-2010 Dringend financiele hulp gezocht voor Stichting het Wijze Weeskitten!!! Deze stichting heeft onze huidige poezen opgevangen toen zij het moeilijk hadden en nog vele vele andere poezen, jong en oud: Het Wijze Weeskitten werd opgericht 05-01-1999 met het doel hulp te kunnen bieden aan moederloze zwerfkittens, zwerfkatten met kittens en zwangere zwerfpoezen. Vanaf 2009 biedt de stichting voor zover mogelijk hulp aan alle in nood verkerende katten, dus ook de niet-zwangere poezen en de zwerfkaters. Deze hulp geschiedt onder andere door het vangen van zwerf- en verwilderde katten voor castratie, het onderbrengen van katten en kittens in gastgezinnen voor socialisatie en herplaatsing, het voeren van (gecastreerde) zwerf- en verwilderde kattenkolonies, het vangen en verzorgen van zieke zwerf- en verwilderde katten en de jaarlijks terugkerende castratie-projecten in het buitenland (Spanje). De stichting bestaat uit een aantal vrijwilligers die zich dag en nacht inzet voor al deze katten en is geheel afhankelijk van giften en donaties om deze hulp te kunnen blijven bieden. Ze hebben Manusya en Jampa maandenlang opgevangen.
Wij genieten ! 21-10-2010 Hallo allemaal, hier zijn we weer, we zijn nu alweer 3,5 week in ons gouden mandje. We genieten ervan. Het is hier kei-leuk! We lopen ondertussen regelmatig de trap op en trap af.
Kijk hier liggen we samen op het heerlijke bed op zolder.
21
Jampa mag niet meer bij mama drinken van haar, dat is wel jammer maar ja, hij wordt ook zooooo groot!
De huiskamer vinden we het gezelligste. Hier is de fijnste stoel met mama Manusya. Zij begint steeds minder bang te worden: ze laat zich aaien, springt op de bank terwijl er al iemand zit, speelt en stoeit lekker wild met mij, Jampa.
22
Ik heb mijn eigen kleuterstoeltje!
En dan schijnt er nog een 'buiten' te zijn. Ik kijk 's morgens uit het raam hoe het vrouwtje de "piepers" eten geeft. De piepers zijn vijf damescavia's die buiten in een ren zitten. Ze eten groene dingen op. Kijk hier zijn ze. Zou je daar ook mee kunnen spelen? Daar komen we nog wel eens achter....
FEEST!!!! 26-10-2010
23
Ja, het is feest, de slingers hangen want vandaag zijn we 4 weken in onze gouden mandje en dat betekent dat onze proeftijd voorbij is! We zijn nu officieel geadopteerd, we mogen blijven en we willen blijven! Joepie! Vandaar dat we jullie verwennen met onze capriolen die we hierbij laten zien. Te beginnen met Jampa:
Jampa kan op zijn rug liggen op de schoot van Sari en dan met de vetertjes van haar vest spelen!
Manusya kan de spiraal uitrekken en de oranje muis vermoorden
24
En ik (Jampa) ga mij er altijd mee bemoeien!
Mama mag ik meedoen?!
Manusya's bloemetjesjurk... 05-11-2010
Manusya heeft sinds gisteren een prachtig rose "bloemetjesjurk" (=halsbandje) aan, je kunt hier het adreskokertje al zien.
25
En hier de rest van de jurk! Mooi he! Een echte dame! Jampa bleek er nog te klein voor, hij was er steeds mee bezig dat onding af te krijgen en kwam er (hellup!)met zijn onderkaak in vast te zitten. We hebben 'em gauw afgedaan. Want deze jas was gewoon te groot! Maar als hij naar buiten gaat over een paar weken willen we hem toch graag een "jas" (=halsbandje) aan hebben met adreskokertje voor het geval hij verdwaald.
Sinds vanochtend hebben we een "kinderjasje" voor hem gekocht en die past gelukkig wel. Stoer he!
26
We zijn reuze trots op onze Manusya, ze leert ons elke dag meer te vertrouwen. Ik mag haar nagels al knippen, ze is al een paar keer op schoot gaan liggen (en er een uur geslapen), ze vind het heerlijk om geaaid te worden, kortom, ze geniet en komt steeds meer los.
Een tevreden jongedame!
Hé wat gebeurt daar?!
Onze Jampa ziet licht in het midden van de tunnel!
27
En aan het eind ook, wat een schatje he!
Maar hij is niet altijd lief meer, hij kan zijn moeder behoorlijk uitdagen en springt vaak bovenop haar, hoezo respect voor je ouders?! Waar is dat goed voor? Lekker matten!
28
Toch zoeken ze elkaar nog regelmatig op. Hier wast Jampa Manusya's hoofd zelfs en heeft zijn pootje liefdevol om haar schouder heen. Zo schattig!
En na een paar minuten vallen ze weer in een gek standje in slaap. Zucht....wat zijn het toch schatten en wat vinden we het heerlijk dat ze bij ons wonen!
29
Schattig poesje? 12-11-2010
Hier even een paar lieve foto's van onze "kleine Jampa".
Zoals hij hier ligt met zijn popje, lijkt hij een onschuldig schattig poesje.
30
Vraag aan zijn moeder of dat waar is en zij zal hartsgrondig "nee" schudden! Jampa is een echte kerel aan het worden, stoeien, stoeien en nog eens stoeien.
Wie is de baas? Nou, Jampa wil absoluut winnen en is haantje de voorste als er iets uit te delen gaat. Zijn hormoontjes beginnen ook de baas te spelen en dat betekent dat wij gaan ingrijpen. Dinsdag gaan we weer in het mandje naar de dierenarts en gaan zijn balletjes eraf. Zielig, maar beter voor de wereld. Jampa heeft trouwens ook een andere kant, hij is ook een lieve knuffelkat! Hij komt 's morgens naar me toe en dan gaat de motor heel hard aan. Hij wil dan lekker geknuffeld worden!
En natuurlijk klopt zijn hart vol verwachting want de Sint komt er aan! Wat zal die dit jaar meebrengen? We zijn benieuwd!
31
Ik ben iets kwijt ... 16-11-2010
Hallo allemaal, kan iemand mij even helpen zoeken?
Vanmorgen had ik ze nog en nou kan ik ze nergens meer vinden!
32
Wat? Mijn mooie rooie balletjes! Twee stuks, zaten aan de achterkant. Kijk deze dus!
Ik voel me ook een beetje raar alsof de wereld pimpelpaars ziet. En mijn moeder helpt niet eens mee zoeken, ze ligt boven te pitten in haar favoriete mandje....
O kom er eens kijken.... 23-11-2010
....wat ik in mijn schoentje vind!
33
Gisteren is mooie, lieve Minoes bij ons komen wonen, bij ons, bofkonten! Zoals je ziet, vind ze het nog wel spannend en bekijkt ze onze meubels vanaf de achterkant (of alles wel solide in elkaar zit, denk ik). Voor wie het niet weet wie Minoes is, even een stukje geschiedenis (met dank aan Il en Bianca) Minoes is dus de dochter van:
moeder Blossom,
en het kleine zusje van maar liefst vier mooie broers: BamBam, Sem, Bello & Mellow Dit vijftal is afgelopen augustus 2010 opgenomen door Stichting het Wijze Weeskitten Helaas was kleine Minoes op dat moment spoorloos verdwenen en was het gezin incompleet. Gelukkig was er een vrouw, genaamd Il, die de zorg voor dit schuwe en eenzame diertje op zich genomen heeft en haar met een engelengeduld heeft weten te socialiseren. Het is ongelofelijk hoe ver Minoes onder haar hoede is gekomen! Maar ze kon daar niet blijven, hoe lief ze ook is. Om een lang verhaal kort te maken, Il zocht een plekje voor Minoes, ontdekte dat de andere 5 poezen uit het gezin bij Het Wijze Weeskitten terecht waren
34
gekomen en vroeg hen een nieuw huis voor Minoes te zoeken. En ziehier, wij mochten de gelukkigen zijn! Nu maar hopen dat onze twee rooie rakkers haar net zo leuk vinden als wij!
Aan de vooravond van de komst van Minoes waren onze poezen als vanouds heel lief en rustig, geen geknok van Jampa die dominant wilde zijn, nee lekker samen pitten in de stoel. Best uitzonderlijk tegenwoordig...
Lief he! Vol verwachting klopte hun hart, want ze hadden hun schoen gezet! En wie zat daar in:
35
Prinses Minoes!
En helemaal tof is dat ze haar kasteel heeft meegenomen! Hoe ze op Minoes reageren: ze vinden het beetje spannend. Vooral onze held Jampa! Ze kijken allemaal de kat uit de boom en wagen soms een stapje dichterbij. Het gaat dus uitstekend!
36
...en we noemen haar Sophie! 26-11-2010
We hebben haar Sophie gedoopt! (voluit is dat dan): Prinses Sophia Minoes van Schependom tot Bottendaal! Afgekort dus Sophie, dat betekent wijsheid. het is namelijk een heel wijs poesje! Er volgt nog een update met leuke foto's, want er is zoveel gebeurd de afgelopen dagen! Sophie doet het heel goed! Ze is onze kleine heldin! Sophie heeft het de eerste dagen bij ons heel moeilijk gehad, ze verstopte zich zo ver weg dat we dachten dat ze in het niets opgegaan was, echt heel zielig en verontrustend. Ze zat overal achter en onder en het was net alsof we nog steeds twee poezen hadden. Maar wat waren ze super, onze twee rooie rakkers! Ze waren ontzettend lief en geduldig met Sophie en lieten haar met rust. Toen ze na twee dagen nog steeds zo bang bleef heeft de dierenarts een toverdrank voor haar meegegeven (homeopatische druppels tegen angst.) Binnen een paar uur liep ze rond in de kamer!!! We waren stomverbaasd en konden wel huilen van blijdschap. Elke dag doet ze meer, durft ze meer en wij genieten met volle teugen. Vanochtend kwam de hoofdprijs: ze is gaan spelen met Jampa, ze daagde hem lekker uit, heel ondeugend.
Weer bijna een huilbui zo blij was ik!!!!
37
Koekoek waar ben ik?
Dan als klap op de vuurpijl, een foto van de "King of the krabpaal" onze kanjer Jampa! Onze Manusya liet zich even niet zien tijdens de fotoshoot maar is ook een enorme kanjeres!
38
Poezentelevisie 27-11-2010 Hallo fans! We kunnen de televisie net zo goed de deur uit doen, we hebben tegenwoordig live tv (net als bij Bianca, die kijkt ook nooit, verklapte ze en inderdaad we snappen nu waarom). Op deze weblog kunnen jullie wat sfeerbeelden zien van hoe leuk en gezellig het hier tegenwoordig is met ons complete gezin: Manusya, Jampa en nieuwkomertje Sophie.
Hier moeder-overste Manusya met Jampa op de nieuwe krabpaal, het kasteel van prinses Sophia Minoes van Schependom tot Bottendaal (met een laatste correctie van de vorige pleegmoeder (Il) van Sophie).
Il kwam heel lief kadootjes brengen vanochtend, het was net Sinterklaas alleen had ze geen baard en mijter. Sophie had helaas last van geheugenverlies en deed alsof ze Il niet meer kende....ja zo doen poezen dat. Ik vond het niet zo leuk van Sophie, maar ja, wat doe je eraan?
39
Jampa is razend nieuwsgierig wat daar nou in zit: heel veel Sheba, zalmsticks, snoepjes, speeltjes...teveel om op te noemen! Bedankt Il!
Sophie is de laatste dagen helemaal los aan het komen. de eerste twee dagen verstopte ze zich voortdurend, ze was zo bang. Nadat ze homeopathische druppels van de dierenarts had gekregen om de angst tegen te gaan, begon ze ineens de kamer te verkennen. Ook kreeg ze belangstelling om te gaan spelen.
40
En werd ze nieuwsgierig naar de andere poezen en vooral naar Jampa, die net zo oud is als zij: een half jaar. Eerst blies ze steeds als er een poes te dichtbij kwam maar dat is snel veranderd.
Jampa is helemaal dol op haar, kijk hem eens verliefd kijken...
"Hé waar is die lefgozer nou gebleven?" Ook Sophie vind hem kei-leuk! Ze rennen achter elkaar aan door de kamer, maar dat is niet vast te leggen op foto.
41
Hier nog een paar foto's van een tevreden Sophie, ja ze zit hier helemaal op haar plek!
42
De drie musketiers 01-12-2010 Hallo fans, ik (Jampa) zal vandaag eens vertellen hoe goed het hier wel niet gaat! Sari noemt ons de Drie Musketiers, leuk he!
Hier zijn we dan met z'n allen tegelijk en zijn wij de drie musketiers!
We kunnen heel goed samen spelen!
43
vooral in het kasteel van Prinses Sophia!
Waar we allemaal onze eigen kamer hebben
Mammie ook...
44
Kijk hier zitten mams en ik aan de voet van het kasteel
Heb je al gezien hoe groot ik wordt? Ik ben bijna net zo groot als mama!
Mama leert van Sophie en mij hoe leuk je samen kunt spelen
45
Sinds Sophie er is, hoef ik mammie trouwens niet meer zo te plagen, want dat doe ik nu bij Sophie...hihi (kijk ze steekt haar tong naar mij uit omdat ik weer eens een goeie grap heb uitgehaald!)
Mammie en Sophie vinden elkaar ook lief
46
Sophie heeft nu ook kennis gemaakt met ome Remy
Ze durft ook al op schoot te zitten
Ik vind Sophie het einde, ik ben een beetje verliefd...en nou gaan we allemaal pitten.....
47
Lief he, mijn vriendinnetje!
Lief he, mijn mama!
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz......
48
Wij benne vriendjes! 07-12-2010
Samen in de torenkamer van het kasteel
Samen op de bank
49
Alles samen doen is zo gezellig!
Sophie heeft haar eerste sneeuw gezien, net zo wit als haar befje. Ze mag sinds een paar dagen door het hele huis lopen en dat vond ze de eerste dag te spannend en bleef beneden op de trap mauwen om de anderen te roepen. Daarna was ze weer eens spoorloos en heeft nu de zolder ontdekt. Waar ze dan is is ons een raadsel, dus daar hebben we geen foto's van. Gelukkig weet Jampa haar altijd te vinden.
50
En dan nog als toetje een foto van onze Manusya, is het geen plaatje?
Onze kleine heldin! 10-12-2010
Pssst..., hé Sophie, ik moet je even storen in je prille geluk... je moet even mee naar de dierenarts
51
"Nee hoor, dat hoeft niet, Jampa ga jij maar!"
Onze Jampa is zo gek niet of hij gaat uit zichzelf in het mandje zitten.... "Zie dan, niks aan Sophie, het is juist tof man!"
"Shit ik ben erin getrapt! Ik vind het NIET TOF Jampa!" ("Sorry Sophie")
52
Waarom moest onze kleine meid naar de dierenarts? Ze is 3 weken geleden gesteriliseerd en de wond was nog steeds niet goed dicht, het zag er naar, bloederig en bobbelig uit. Ik vertrouwde het niet. Onderweg (haar eerste fietsrit?!) mauwde Sophie heel zielig en ik sprak haar moed in. Eenmaal bij de dierenarts ging ze zich voorbeeldig gedragen als een ware heldin. Ze liet alles toe en bleef heel rustig. Gelukkig vond de dierenarts het allemaal niet zo ernstig. Ze heeft er een hechting uitgehaald die zat te irriteren, heeft het schoongemaakt en er jodium op gedaan. En zo konden we weer terug naar huis. Het is allemaal goed gegaan.
Jampa was weer blij haar vriendin te zien en Sophie was blij dat ze er weer uit kon.
Ze ging weer even lekker vertrouwd achter de bank zitten. Haar neus is helemaal rood van opwinding. Dat kan ook komen door de beloning: zalmsticks van Whiskas de gouden tip van Fabienne en IL!
53
en Jampa ging nog even demonstreren dat het heus niet eng was.... en waar was Manusya in dit verhaal?
"Heb ik iets gemist misschien? Ik lag even te slapen..."
Ho ho ho! 14-12-2010
Ho ho ho fans, Hier spreekt moeder Manusya in de vorm van de kerstman. Staat mooi he, die muts!
54
Kijk ik heb onze kerstboom versierd met poppetjes voor de kinderen, zodat ze lekker kunnen spelen. Ik hou heel erg van kerst namelijk. ik vind het keileuk om mee te spelen, maar Jampa vond het een beetje saai.
Toen brachten de mensen een grote boom het huis in, kun je het je voorstellen? Die vond ik nog eens saai, er was geen bal aan! Jampa had echter nog nooit een boom in het echt gezien of geroken dus die ging erop af.
55
"Crimineel, wat groot" zeiden ze allebei.
Sophie wist nog wel een leuk spelletje: "Raad eens waar ik ben?!"
56
Mijn zoon is gelukkig bijna net zo slim als ik, dus die wist het wel.
Toen werden ze stout en gingen ze Jozefje en Mariaatje spelen in het kerststalletje. Ik mauwde nog: "Doe dat nu maar niet", maar het was al te laat!". Ze zaten er met hun billen middenin!
57
Gelukkig luistert Jampa goed naar mij en kwam snel terug.
Maar toen ging hij weer met de kerstballen spelen....
58
"Het is hier echt een ballentent, mama!" zei hij (en dat bedoelde hij positief hoor!)
En toch vind ik mijn kerstboom mooier!
Familietafereeltjes 19-12-2010 Hallo fans, hier weer een paar knusse familieplaatjes Jampa: "Mama, zullen we nog eens spelen dat jij de moeder was en ik het kindje?"
59
Manusya: "Ja knul, ik zal je eens even netjes oppoetsen..."
"Mama, ga nou dooooor!"
"Nee, de rest moet je zelf maar doen jongen, ik heb nu geen zin meer..."
60
(Zucht....) "Oké, je bent zo zacht, mama".
Sophie: "Jampa, zullen we broertje en zusje spelen? Kijk hier is een bal."
61
"Meisjes kunnen niet voetballen! "
"Ik wel hoor, ik heb heel goed leren voetballen!"
"Eh voor wie was dat goal nou?!"
62
Hé, een touwtje!
Hebbes!
63
Ho nou, niet weggaan!
Zo, ik heb je weer!
Dat zal je leren weg te lopen!
64
Ik pak je bij je touwtjeslurven!
En nou nog even een schoonmaakbeurt...
"Lekker grut he, daar word ik nou zo gelukkig van......"
65
Fijne kerstkriebels allemaal!!! 24-12-2010 Lieve fans! Het is kerstavond! We wensen jullie allemaal hele fijne kerstkriebels toe!
Het was even stil aan onze kant, wij hebben het namelijk heel erg druk gehad! We zijn helemaal in de kerstsfeer gekomen, want buiten is het helemaal wit geworden en dat hebben we nader onderzocht en de kerstman (Gijs) en -vrouw (IL)zijn gekomen en hebben ons overladen met kado's!
Sophie was er zo verlegen van geworden dat ze zich bijna niet meer liet zien, maar ze was er heel blij mee dat ze kwamen. We hebben er de afgelopen dagen met de kadootjes gespeeld (en ze opgegeten).
66
Vandaag hadden wij ons eerste kerstdiner! Kijk hier zitten we allemaal op onze eigen plaats aan "tafel" Sheba uit de kerstkadootjes te eten. Het was heeeerlijk, we konden er geen genoeg van krijgen en Jampa werd zelfs helemaal wild van genot, hij wilde alle bakjes opeten (maar dat mocht niet).
We hadden hele grote sokken gekregen, die ons niet pasten, maar er zat van alles in!
67
Gekke Jampa ging er helemaal in met zijn kop!
Er zaten ZALMsticks in, smullen man!
68
Maar ook speelgoed!
Kijk maar wat een leuke, welke zou ik kiezen om mee te spelen? De regenboogmuis of de pompoenmuis? Moeilijk hoor!
69
Manusya kreeg allemaal kerstkriebels van de kerstvrouw, ze ging helemaal uit haar dak! Zó fijn!
Haar achterpoot zat er helemaal binnenstebuiten van, maar dat gaf helemaal niet! Kerstkriebels zijn FIJN!!!
70
O ja, dan was er ook nog dat witte spul, een witte kerst schijnt dat te zijn. De hele tuin zag er anders uit. Dit zagen we. Heel raar.
We mochten kijken wat het was, maar niet buiten, nee, er werd een bak met dat witte spul binnen gezet en dat hebben we onderzocht.
71
Het leek nergens op!
Het smaakte nergens naar...
72
Het voelde wel heel koud aan je poten...
En voetballen ging ook niet zo goed, de bal werd steeds kleiner!
Kortom, kerst is tof! Doehoei!
73
Terugblik op 2010 door Manusya! 29-12-2010 Trouwe fans, vandaag ben ik - Manusya - aan het woord, want ik ga jullie vertellen wat een bewogen jaar 2010 is geweest. Maar het heeft gelukkig een happy end, dat kan ik jullie al vast wel vertellen!
Hoe is het allemaal begonnen? Januari 2010...
Kijk hier ben ik nog een slanke den en luisterde ik nog naar de naam Snoetje!
74
Dit was mijn grote vriend Lummel, we hebben een half jaar samen opgetrokken in Overasselt. Er was daar een lieve mevrouw en die gaf ons heel vaak heel lekker eten. (Dankjewel Patty, je hebt ons heerlijk verwend).
Op een mooie dag in mei werd mijn zoon Flip in een verlaten ponystal geboren. Ik was zo blij, hij was zo lief en klein, en ik een trotse moeder! En ik denk dat Lummel de vader was, hihi!
75
Maar er is wel iets ergs gebeurd, mijn Flipje raakte gewond aan zijn borstje/keeltje. Gelukkig heeft Patty het Wijze Weeskitten ingeschakeld en daar kwamen twee engelen aan: Sylvi en Bianca.
We mochten met z'n tweeën bij Bianca gaan wonen en dat was fijn! Lekker slapen in een mandje. Ik vond het wel een beetje druk met al die andere poezen, maar Flipje had het zo fijn! En Bianca was zooo lief!
76
Mijn zoon groeide heel hard!
En nog harder!
77
En hij werd nog groter, al bijna net zo groot als opa Didl!
O wat hield mijn jongen ervan te spelen met de andere kinderen!
Gelukkig kwam hij ook nog bij me drinken, dat was zo fijn, we genoten van die momenten samen!
78
Op een dag in september kwam er een mevrouw naar ons kijken. Bianca zei dat we daar gingen wonen en zij was blij. Maar ik wist het nog niet zo net. Ik was al zo gelukkig, beter kon het vast niet worden.
We hadden echter niet zoveel te kiezen, we werden eind september gebracht en ik voelde me nog het beste achter de bank
Maar mijn zoon, dapper als hij was, klom er achter uit en begon de boel te verkennen en hij zei dat het goed was en hij had gelijk.
79
Ook ik vond het best meevallen en na verloop van tijd raakte ik gewend aan het huis met zijn geluiden en geuren en de mensen die er woonden. We kregen ook nieuwe namen, ik werd voortaan Manusya genoemd en mijn zoon werd voortaan Jampa genoemd. We vonden het best.
We waren toch weer gelukkig.
80
En ik heb zelfs al een nieuwe vriend, hij heet Remi. maar we hebben nog niet live kennis gemaakt, we mogen pas in het nieuwe jaar naar buiten. Maar hij is heel lief volgens mij.
Op een dag gebeurde er weer iets bijzonders, er werd een klein bang poesje bij ons gebracht door Il en Gijs. Ze bracht een enorme krabpaal mee.
81
Jampa zei dat het een kasteel was en dat zij een prinses was. Eerst heette ze Minoes en later werd ze Sophie genoemd, omdat onze namen anders zoveel op elkaar leken. Sophie verstopte zich en wij gingen lekker in het kasteel zitten!
Maar ook Sophie wende aan het huis, de mensen en aan ons. Ze werd grote vriendjes met mijn zoon.
82
Maar ook met mij...
Jampa en ik zijn dol op haar geworden!
Van de week fluisterde Jampa iets in mijn oor: "Mama, is Sophie mijn zusje?" En weet je wat ik zei? Ik zei: "Ja jongen, Sophie is je nieuwe zusje, ik ga haar adopteren als mijn dochter!"
83
Fijn he!? Ik word helemaal warm bij die gedachte. Ik heb altijd al een dochter willen hebben, en dan nog wel zo'n mooie en lieve dochter! Ik ben echt heel erg gelukkig met mijn gezin!
Ja, ze halen ook wel eens kattenkwaad uit hoor: door het kerststalletje struinen, kerstballen eraf meppen en van de week hebben ze een plant van een hoge kast afgegooid, alles in scherven en heel veel zwarte aarde op de grond, het was vreselijk! Maar de baasjes waren helemaal niet boos, ze moesten er een beetje om lachen en waren blij dat ze niet gewond waren geraakt. Wauw! Ik besluit deze log met een bedankje aan alle lieve mensen die zo goed voor ons gezorgd hebben: Patty, Il, Gijs, Sylvi en Bianca. We hebben ons leven aan jullie te danken!
84
Kijk Bianca, als Sari de log van Scoobyenco bekijkt, kijk ik altijd mee, ik voel me nog steeds verbonden met mijn vroegere gastgezin! Alle fans bedankt en tot de volgende log. Ik wens iedereen een heel fijn nieuw jaar! Manusya & de kinderen
85
