VUIST NR.1 Orgaan van de Buurt en Speeltuin Vereniging Amsterdam-Zuid Jaargang 80 - maart 2010 Gaasperstraat 8 - 1079 VE Amsterdam - Telefoon 020 644 08 66
Liever met laarzen op maaiveld "Allereerst vanzelfsprekend alle goeds en gezondheid toegewenst voor dit nieuwe jaar. Ten tweede mijn excuus voor mijn afwezigheid, maar zoals de meesten van u al vele jaren weten zou mijn aanwezigheid zich slechts hebben beperkt tot een gesprekje hier en daar en dan bij wijze van vlucht uit de drukte had ik zo spoedig mogelijk de functie van portier op me genomen. Voor feestjes en recepties adviseer ik U dan ook zo spoedig mogelijk een andere voorzitter te kiezen", zo liet voorzitter Dick Neijssel 10 januari. jl tijdens de nieuwjaarsreceptie weten. Hij sprak die woorden niet zelf uit, maar liet dat door zijn afwezigheid doen door Bob Romeny, bestuurder van buurt- en speeltuinvereniging Amsterdam Zuid. "Op dit moment houd ik mij bezig met een andere tak van het speeltuinwerk, het kindervakantiewerk in Valkeveen. Met de laarzen zestig meter onder het maaiveld voel ik mij prettiger dan in een zaal met vele mensen. Overigens denk ik wel aan u, de onmisbare speeltuinwelzijnwerkers en speeltuinsympathisanten. Tijdens het scheppen of betonstorten gaan mijn gedachten naar het speeltuinwerk zoals dat bij aanvang van de twintigste eeuw is ontstaan. Nadat raadslid Tetterrode in de tweede helft van de negentiende eeuw met zijn Vereniging tot Veredeling van Volksvermaak gepoogd had speeltuinen voor de baldadige jeugd tot een succes te maken was het scheepstimmerman Uilke Jans Klaren die in 1900 een echte speeltuin voor en van het volk oprichtte. Een vereniging zoals de onze nog altijd is. Dat onze speeltuin mede werd opgericht door Tjerk Klaren, zoon van de grote pionier Vader Klaren is een feit die wij trots in onze geschiedenis mogen optekenen. Meer dan honderd jaar telt de speeltuinbeweging. Is het dan geen tijd om jezelf op te heffen want wat onze overgrootouders een eeuw geleden van de we-
reld dachten, is dat nog wel van toepassing op het nu? Als wij denken aan onze collega’s uit de Staatsliedenbuurt aan het Van Beuningenplein, de speeltuin Westerkwartier, die verleden jaar na honderd jaar hun speeltuinpoort sloot, moeten wij helaas beseffen dat wanneer wij niet grof onze schouders zetten onder ons vrijwilligerswerk ook voor ons het lot van opheffing op de loer ligt. Dat u nog steeds met mij als interim-voorzitter zit opgescheept is hoop ik geen indicatie aan gebrek aan solidariteit met onze kinderen waarvoor die speeltuin en haar clubs zo belangrijk zijn als basis voor hen verdere leven. Ik ben somber en optimistisch tegelijk zonder onmiddellijk aan een vorm van schizofrenie te denken. Waarom somber? Tijdens een vergadering van de financiële commissie van landelijke organisatie voor speeltuinwerk NUSO, waarvan ik, namens u deel uit mag maken, moest ik constateren dat de directeur zijn belangrijkste werk bestond uit het spelen van een lobbyist in Haagse regeringsringen.
Woensdag 5 mei Bevrijdingsfeest Programma Speeltuin Amsterdam Zuid Gaaspstraat 12.00 uur 12.00 uur 12.00-17.00 uur 13.00 uur 13.00- 17.00 uur 12.00- 17.00 uur 12.00- 17.00 uur 12.00- 15.00 uur 14.00- 15.30 uur 14.00- 15.30 uur 15.30- 17.30 uur
1
Opening van het feest door de nieuwe directeur van de Catharina School, Roger Baggen Feestelijk Schminken Luchtkussen voor de jongere jeugd CLOWNS OPTREDEN Grabbelton Poffertjes kraam Barbecue Nuso Spelen en Sport recreatie bus Optreden Streetdance en Chileens Zuid Amerikaans dansen demo Dames Gym en zelfverdediging Optreden Zangeres Sandra Zwart
speeltuin
Wekelijks moet hij onze volksvertegenwoordigers overtuigen dat onze belastingscentjes ook besteed moeten worden aan onze metselaars, managers en IT ers voor de toekomst. Wat voor ons normaal is dat wij onze kinderen willen laten opgroeien in een wereld van harmonie ,de speeltuin met toezicht en begeleiding, moet hij vrijwel dagelijks uitleggen hoe belangrijk het is dat kinderen moeten opgroeien zonder geconfronteerd te worden met het recht van de sterkste. Via allerlei kinderzorgprojecten moet hij proberen incidenteel eurootjes te verkrijgen om te kunnen voortbestaan. Enkele jaren geleden had onze overkoepelde speeltuin organisatie nog gewoon jaarlijks geld vanuit Den Haag om bij problemen speeltuinbesturen specialistisch te ondersteunen. Toenmalig VVD minister Hogervorst vond dat toen als een overbodig luxe. De speeltuinvaders en moeders moesten zelf maar hun broek ophouden, vond hij. In één keer werd de honderdjarige doelstelling van onze vader Klaren weggevaagd en konden de vaders en moeders opnieuw beginnen. Met het aantreden van de Christen Unie familie minister Rouvoet was er de hoop op een herstel van de erkenning van ons zo goedkoop, maar zeer intens speeltuinwerk. Vergeet het maar, de regering Balkenende (inmiddels demissionair red.) is drukdoende de banken te redden en daarmee de belangen voor de economie in ons vaderland veilig te stellen. Helaas worden de kindjes die deze economie overmorgen moeten dragen volledig vergeten.
Het "bedienend personeel" tijdens de nieuwjaarsreceptie
Genoeglijk samenzijn
2
Nu mijn optimisme. Onze lokale overheid steunt ons nog steeds in onze exploitatiekosten en geeft daarbij erkenning aan ons werk. Ons werk dat niet alleen bestaat uit kinderactiviteiten, maar ook uit een stukje ouderenwerk zoals wij in 2009 onder andere konden zien tijdens de expositie van onze schilder- en tekenclub waarbij diverse buurtbewoners ons verrasten met werkelijke kunstzinnige uitingen op het doek en papier. Een paar weken geleden begonnen voormalige Chileense vluchtelingen onder ons dak een Zuidamerikaanse dansgroep op de woensdagavond waarmee een stukje van hun cultuur behouden blijft en daarmee hun gruwelijke dictator Pinochet hebben getrotseerd. Over een week start een buurtmoeder en tevens professioneel danseres, een streetdance club voor kinderen. Ons kerstfeest werd na jaren weer enthousiast gevierd waarbij ‘nieuwe’ buurt en Catharinaschoolmoeders een zeer belangrijke rol vervulden. Zo ook mochten wij een Sinterklaascommissie benoemen bestaande uit zowel moeders die hun wieg in Amsterdam als duizenden kilometers ver weg van ons Mokum hadden staan. Wij Rivierenbuurters gaan elkaar dus,nu al 89 jaren, weer vinden in en op dat speeltuinplein, de dorpsbrink van de buurt. En niet te vergeten, na het gedwongen afscheid van onze speeltuinwerkster Dora, mochten wij ondanks de moeilijke financiële tijden van stadsdeelwethouder Duco Adema , Gerrie Mulder voor twintig uur als nieuwe beroepskracht verwelkomen, waarmee wij nu al, na een paar weken dienstverband, zeer gelukkig zijn. Afscheid nemen moesten wij ook van leden. Het sterven behoort net zo bij het leven als de geboorte. Maar daarom deed het niet minder pijn toen wij het bericht ontvingen dat onze Arie Hellegers van de majorettes er niet meer was. De in iedere vezel clubman had voorgoed ‘good bye’ moeten zeggen. Arie mag een voorbeeld voor ons allen zijn. Eigenbelang was hem vreemd. Het belang van de club, van de kinderen, eigen en andermans kinderen was zijn belang. Dat moet toch ook ons aller doelstelling zijn. Ik dank u voor uw aandacht en maak er nog een warm samenzijn van, vanuit Valkeveen denk ik aan u."
speeltuin
Speeltuin geen parkeerplaats De speeltuin is geen parkeerplaats!Een ieder zal dit feit bevestigen. Maar door een niet bepaald bevolkingsvriendelijk parkeerbeleid van de gemeente heeft het bestuur indertijd toegestaan dat leden of bevriende organisaties incidenteel parkeren op een aangewezen plek op het terrein van de speeltuin, direct naast het terras). Helaas hebben wij moeten constateren dat dit incidenteel parkeren een structureel karakter krijgt en vele avonden, maar ook dagdelen meerdere auto’s van wel en niet (!) leden gelijkertijd op de speeltuin zijn geparkeerd. Terecht worden hierover op en aanmerkingen gemaakt door buurtbewoners maar ook door overige leden. “De speeltuin lijkt wel een parkeerplaats”, is een steeds meer voorkomende klacht. De speeltuin is er voor de kinderen vinden wij en dat parkeren op hun speelplek slechts is toegestaan bij uitzondering. Om een verordening van het stadsdeel bestuur te voorkomen, heeft het bestuur besloten de commissies het privilege te verschaffen om maximaal twee auto’s (met beargumenteerde reden !) per clubavond te mogen parkeren. De
commissie is wel aansprakelijk voor en aan wie zij toestemming verleent. Overdag zijn het de commissie speeltuinbeheer, een lid van het dagelijks bestuur en de beroepsmatige speeltuinwerkers die bevoegd zijn om te beoordelen of er reden is een auto te laten parkeren op de door onze vereniging beheerde speeltuin. Wij vertrouwen erop dat ook U van mening bent dat de speeltuin niet verworden mag tot een parkeerplaats al zullen er ongetwijfeld momenten voorkomen dat wij ten behoeve van het algemeen belang genoemd besluit zullen overtreden. Voor het parkeerbeleid in de stadsdelen verwijzen naar de politieke partijen die hiervoor verantwoordelijk zijn. Laat het duidelijk zijn dit beleid heeft niet onze instemming. Met vriendelijke speeltuingroeten, Namens het bestuur van de bsv. Amsterdam Zuid, Christa Schubert, secretaris. Ps. Het grote toegangshek moet altijd gesloten zijn om ongewenste parkeerders, fietsers en bromfietsers te vermijden.
Stagiair in de speeltuin Sinds november 2009 komt de 19-jarige Mark Bak op de donderdagen stage lopen binnen de speeltuin Gaaspstraat. Hij gaat de overige dagen ook naar de Alphons Laudyschool. Mark wil graag onder begeleiding meer ervaringen op doen in keuken –en horeca werkzaamheden en leren om met een taak bezig te zijn. Van 9.30 uur – 14.00 uur doet hij allerlei werkzaamheden zoals frisdrank bijvullen, afwasmachine in – en uitruimen, tafels en stoelen, drinken klaarzetten voor de kinderen die tussen de middag een broodje komen eten, schoonmaken, tosti’s klaarmaken en af en toe een bakje koffie drinken. Hij heeft het erg naar zijn zin en komt met plezier werken. Hij zal tot het
3
einde van het schooljaar 2010 blijven stage lopen. Volgens zijn moeder komt Mark met veel plezier naar de speeltuin en is vooral het "bakken" van tosti's zijn meest favoriete klus. In zijn vrije tijd sport Mark bij Only Friends. Hij was een van de eerste leden van deze sportvereniging die binnenkort een fraai complex in gebruik neemt in Amsterdam-Noord. Zijn moeder is al vanaf het begin een trouwe vrijwilligster bij Only Friends.
speeltuin
Winter in de speeltuin Metershoge sneeuwpoppen, schaatspret, sleetje rijden en liters erwtensoep. Veel speeltuinen speelden december 2009 en januari van dit jaar goed in op de winter. Ze trokken duizenden kinderen met hun activiteiten die veelal bestonden uit het aanbieden van schaatsplezier op ondergespoten delen van de speeltuin of gewoon met een sleetje van hoger gelegen plaatsen. De creativiteit werd losgelaten op de sneeuwmassa en er verrezen indrukwekkende sneeuwpoppen. De ondergesneeuwde speeltoestellen leverden ook fraaie beelden op zo bleek na de oproep in de NUSO-mailbrief van begin dit jaar. Er kwamen maar liefst honderd foto's binnen van speeltuinverenigingen uit alle delen van het land. Niowi Massouras van onze vereniging was een van de inzenders met bijgaande foto's.
Vrijwilligers gezocht Binnen de speeltuinvereniging en het buurthuis Gaaspstraat vinden activiteiten plaats voor kinderen en ouderen. Zo zijn er bijvoorbeeld voor de komende periode allerlei activiteiten gepland zoals zwemmen, speurtocht, skeeleren, filmmiddag, kinderbingo, voetbaltoernooi voor de kids. Op woensdag 5 mei, Nationale Bevrijdingsdag, is er een groot feest in de speeltuin. Voor al deze en andere activiteiten zijn we regelmatig op zoek naar enthousiaste vrijwilligers! Vind je het leuk om bijvoorbeeld overdag een paar uur achter de bar of in de keuken te helpen, te assisteren bij een woensdagmiddag spel-of sport activiteit voor de kinderen, mee te helpen met het 5 mei feest, te klussen, de redactie te komen versterken….. Kom gerust eens langs of bel voor meer informatie 020- 6440866 en vraag naar Corrie van Egdom of Gerrie Mulder. De koffie staat klaar! Zoals altijd…. vele handen maken licht werk en… het is ook nog gezellig!
4
algemeen
Vernedering om fraudefictie “Wij willen weer een beroep doen op uw gastvrijheid en een of meerdere stembureaus op uw locatie inrichten”. Al decennia ontvangen wij deze vraag van de Gemeente afdeling Burgerzaken. “Altijd is ons antwoord van harte welkom, leve de democratie”. Door Dick Neijssel Zo’n verkiezingsdag heeft in ons ‘dorpshuis’ iets gezelligs. Je gaat niet alleen stemmen maar je komt elkaar tegen, je wisselt even uit hoe het met de kinderen gaat en met de poes van Opoe. Ons kent ons voor en achter de verkiezingstafel. Tot verleden jaar, de Europese verkiezingen waren daar en plotseling werd er niet eerst gevraagd naar jouw verkiezingsoproep, maar naar jouw paspoort of rijbewijs of andersoortige erkend ID kaart. En dan gebeurt iets engs! Jouw vrouw zit al jaren gezellig in dat verkiezingspanel. “Hai, Henny “, zeggen de speeltuinleden en buren, we komen weer bij jou stemmen hoor. Maar dat stemmen betekent eerst dat die aardige Henny, dertig jaar lang de juf van de creatieve club waar generaties kinderen en moeders op hebben gezeten eerst haar moeten tonen wie ze zijn voor zij de ‘echte’ stemkaart overhandigd krijgen want je zou wel eens een fraudeur kunnen zijn volgens de nieuwe kieswetregels. Zelfs haar echtgenoot, die de formele gastheer als voorzitter van de vereniging is en de eerste was die zei, “jongens voor het democratische recht van de burgers zetten we zelfs een weekje een club opzij”, moet zich bewijzen bij zijn eigen vrouw via een ID kaart dat hij wel is wie hij is. Voor de verkiezingsambtenaar voor één dag, die zijn vrouw is, hoefde dat niet zo nodig, “ik ben toch geen douane die mijn eigen mensen gaat controleren op iets wat ik allang weet”. Bevel is echter bevel, vinden de kiesvoorzitter en de reserve-voorzitter. Den Haag wil het zo! En dat vind ik nu eng, heel eng. Voor de tweede maal in mijn kiesleven is mijn stem dus in de papiervernietiger terecht gekomen. Regels zijn er voor handhaving en niet voor robotten die bevelen uitvoeren in opdracht van mannetjes en vrouwtjes die niet over regeltjes willen nadenken. Is dat nu echt waar? Het buurmeisje van de overkant is groot geworden,
vrijwel een volwassen vrouw en mag dus voor de eerste keer in haar leven stemmen. “Wat moet ik daar, ik weet niets eens hoe ik dat moet doen”, is het commentaar van het vrouwtje in wording. “Geen gezeur, zegt haar kordate moeder ,”stemmen is een recht en daar maak je gebruik van, ik ga deze keer wel met je mee”. Na de stemkaart te hebben verkregen, begeven ze zich samen naar het stemhokje, kijk één van die vakjes kleur je rood, eentje maar want anders is jouw stem ongeldig”, geeft moeder dochter lief les. “Wilt U onmiddellijk het hokje verlaten, dit is ten strengste verboden”, alsof moeder zich gedroeg als die enge vent die altijd staat loeren als een jochie eindelijk gebruik gaat maken van het openbare urinoir, is de terechtwijzing van een lid van de stemcommissie die haar bevel is bevel opdracht ernstig en vol overtuiging uitvoert. Moeder kan dochter elders in het clubgebouw aan een koffietafeltje haar de verdere opleiding geven “hoe moet ik stemmen”, maar niet samen in het ‘bad’hokje! “Zie je wel Mam, dat ik gelijk had dat stemmen is niet stom, dat is voor ach-
Henny Neijssel, rechts, die opstapte bij het stembureau
terlijken”, ik ga natuurlijk nooit meer”, is de alleszins redelijk reactie na deze vernedering. De buurvrouw van de andere kant, de hulpjuffrouw van de school, heeft een probleem. Na eerst een ieder goedemorgen te hebben gewenst, “hallo Gerrie, hallo Corrie, hallo Nita, hallo Henny, hallo iedereen, jongens ik heb een probleem”. “Verleden week had ik ‘m nog”. “Wie je vriend, je kunt ook geen man houden ook”, is het eerste commentaar. “Neen grapjas, zeikerd, bij het stadsdeel zat ie nog in mijn tas, ik heb nog kopieën laten maken en nu kan ik mijn paspoort nergens meer vinden”, wrevelt de andere kant buurvrouw. “Maar de kopie heb
5
algemeen ik bij mij”. “Dat is niet genoeg”, is de reserve-voorzitster van mening, geen ID geen stemkaart. De voorzitter is ‘effe’ eten, de voorzitster moet ‘effe’ plassen en de overige verkiezingscommissieleden bedenken de oplossing. “Kom hier met dat kopie, je machtigt mij om voor je te stemmen, kopietje erbij en op wie moet ik nu voor je stemmen, klaar is kees. “Hè , daar heb je Sacha de Boer van het journaal. In het echt is het ook een leuk grietje, niet opvallend van kijk wie ik ben, gewoontjes”, hoor je van achter de tafel. En dan de voorzitter met het kwijl om zijn mond, “mag ik even uw ID bewijs”, om hiermede eenmalig zijn macht te kunnen tonen. “Wat een imbeciel’, hoor je de overige aanwezigen gonzen, “je ziet toch dat dat Sascha is, wat moet je dan met haar rijbewijs? De hele dag gaat het door met dit soort van irritaties. Maar we zijn er nog niet. Het moest natuurlijk zo wezen. Mijn zoon, de oen is ook zijn paspoort kwijt, is waarschijnlijk in Parijs hotelkamer blijven liggen. Maar niet getreurd hij heeft nog zijn weliswaar verlopen paspoort, een studentenkaart, een ziektezorgkaart, een bankpas en nog veel meer van die passen ‘troep’.” ‘k Ga ge-
dus stemmen is er niet bij! Het blijft gelukkig bij een verwensing dat de voorzitter een imbeciel is met fascistische neigingen, hetgeen eigenlijk nog te veel eer is, en twee omver gegooide tafels. Maar dit is toch wel heel eng. Zijn stembureaumoeder kan het niet meer aan na voor de zoveelste maal getuigen te hebben moeten zijn hoe haar buurtgenoten en nu zelfs haar eigen bloed zijn vernederd om een fraude fictie en stopt ten einde raad met haar functie voor de democratie van het land. Ik heb het volgende nooit begrepen; Eens mochten kinderen niet meer op hun speeltuin spelen. Vaders en moeders in de Rivierenbuurt ontvingen toen een brief; “Aan de leden Door dezen maakt het Bestuur den Leden van de Speeltuinvereniging Amsterdam Zuid bekend, dat zij die volgens de in de pers gepubliceerde verordening van Joodsche bloede zijn, hun Lidmaatschap van de speeltuinvereniging per 1 November 1941 aan den bode moeten opzeggen. De Joodsche kinderen mogen vanaf die datum dus niet meer op de tuin worden toegelaten.” (authentiek) Hoe heb je dergelijke regels van een overheid kunnen aanvaarden? Wanneer je stembureaumedewerkers op zo’n verkiezingsdag heb zien functioneren verwonder je je nergens meer over en zouden de vaders en moeders bijna zeventig jaar na die zwarte periode in de Rivierenbuurt weer een ‘regel’ brief kunnen ontvangen zoals;
woon naar mijn eigen speeltuin die weten meer dan dertig jaren wie ik ben, mijn vader is de huidige voorzitter van de speeltuin en dus gastheer, mijn oma zat meer dan twintig jaar in de stemcommissie en heeft in die speeltuin haar lintje ontvangen van de wethouder, mijn opa is de Verzetsman uit de Rivierenbuurt, en last but not least mijn moeder zit tussen die vertrouwende mensen van de kiescommissie en zal zeker willen beamen dat zij mij gebaard heft, al was dat net niet in de speeltuin zelf”. In zijn vertouwde kinderwereld krijgt hij te horen dat hij niet kan bewijzen wie hij is, ondanks de aanwezigheid van zijn eigen moeder naar wij mogen aannemen als betrouwbaar lid van het stembureau,
Het was op sommige momenten behoorlijk druk op het stembureau in onze speeltuin
“Aan de leden Door dezen maakt het Bestuur den Leden van de Speeltuinvereniging Amsterdam Zuid bekend, dat zij die volgens in de partij krant van de Partij van de Vrijheid, winnaar van de Gemeenteraad verkiezingen, gepubliceerde verordening van Turkse en Marokkaanse bloede zijn en daarbij een hoofddoek dragen, niet langer gebruik kunnen maken van de gesubsidieerde speeltuin en clubhuisvoorzieningen. Er wordt verwacht dat deze Islam families per omgaande hun Lidmaatschap bij de speeltuin vereniging zullen opzeggen. De dochters en Moeders met hoofddoeken worden dus niet meer op de tuin toegelaten.” (fictief) Eng hè, we zullen echter nooit meer kunnen zeggen we hebben het ‘nicht gewusst’.
6
algemeen
Wat is voorlopig als interim? Interim betekent zoiets als waarnemend, tussentijds of voorlopig. Maar wat is voorlopig? Door Dick Neijssel Neem nu uw voorzitter. In maart 2009 kwam het verzoek van het bestuur of hij beschikbaar was voor een voorzitterschap ad interim tot de jaarvergadering. Er waren toch wat hobbels op de bestuurlijke weg die genomen moesten worden waarbij de helpende hand van een ervaren welzijnsman een prettige bijkomstigheid zou zijn. Nou die helpende hand kon ik wel geven al voelde ik mij een Heintje Davids die na afscheid in 2008 te hebben genomen opnieuw de bühne betrad. De terugkeer zou echter van voorlopige duur zijn en de algemene reactie van de commissies en leden waren over het algemeen positief, dus waarom zou je jouw club dan de rug toekeren. Vervelend was slechts de suggestie van de secretaris van de stichting Kindermonument Joost Verbeek dat het aantreden van de interim-voorzitter zou zijn gebeurd buiten de op dat moment functionerende voorzitter Bob Romeny om, die nota bene zelf in een brief om de nieuwe voorzitter ad interim had verzocht. Na deze suggestie zouden nog meerdere volgen en leidden tot een steeds stroever wordende verhouding tussen onze speeltuin en ‘dochter’ kindermonument. De speeltuindraad werd weer ouderwets opgepakt tot op het moment dat de jaarvergadering naderde en de interimperiode ten einde liep. Ik zou worden verlost van mijn voorzitterschap en gewoon na jaren mogen gaan genieten van de speeltuin met al die vrolijke kinderen en enthousiaste leden met hun klaverjas, judo of teken hobby. Gewoon genieten zonder enig tumult achter de schermen. Na veertig jaar had ik dat wel verdiend, vond ik zelf. Maar er meldde zich geen nieuwe voorzitter. We hadden zelfs geen secretaris meer. “Kun je nog een keer een interim van een interim worden”, werd de vraag uit het bestuur. “Liever niet”, maar de boel in de steek laten, behoort niet bij mijn karakter. Maar dan, zo vlak voor de Algemene Vergadering, ontstaat er een probleem binnen het bestuur. Hoe wordt het nieuwe alcoholbeleid en hoe treden wij op tegen de buurtterrasroddel? Overeenstemming over hoe te handelen wordt niet bereikt. Neen, een escalatie volgt zelfs.
Tijdens het vernieuwen van het dak van het OS huis (OS = Onderlinge steun) v.l.n.r. Boudewijn Jacobsen, Jan Zoet, Dick Neijssel en Bert van Veen
7
Het gevolg, de interim-voorzitter kan alleen verder tot uiterlijk 31 december van 2009 als deze escalerende vraagstukken worden opgelost. Twee bestuurders verlaten het bestuurlijke strijdperk. Een tweede interim, secretaris Christa Schubert, afkomstig van onze judoclub, is zelfs noodzakelijk en doet haar intrede. “Ik heb eigenlijk geen tijd, maar goed voor de vereniging doe ik het tot en met december”. Het is nu februari 2010, de twee interims zijn opnieuw interim van de interims. Het bestuur was op 1 januari met drie leden overgebleven zonder een voorzitter en secretaris. De boel in de steek laten was niet aan de orde want er was een duidelijke afspraak tot de 31e. Maar er bestaat nog zo iets als moraal, zedelijkheid naar de vereniging oftewel eerbaarheid naar haar leden. Dus die twee interims bleven zitten met u, de leden, die dat goedvonden anders hadden zich er wel kandidaten gemeld. Aan die voorlopigheid, die interimperiode, komt overigens wel een eind! Zonder melodramatisch te willen worden moet ik vast stellen dat ik een aantal jaren geleden tijdens driftige werkzaamheden voor onze verenigingen letterlijk getroffen werd door een vijf keer herhaalde doodstrijd, mede het gevolg van een overbelasting en stresssituaties in de welzijnssfeer. Met goed gevolg een pittige operatie doorstaan, anders zou ik deze letters vanuit Zorgvliet tot u hebben moeten richten en daarmee een wereldwonder zijn geweest. Dat wonder ben ik gelukkig niet, maar de hoeveelheid werkzaamheden lopen stiekem en langzaam naar de zelfde hoeveelheid als tijdens de voor mij desastreuze periode. Al eerder heb ik verteld en geschreven, ‘nooit zal ik onze organisaties in de steek laten, maar mijn keus is wel gevallen om maar met één poot van het speeltuinwerk door te gaan’, te weten ons speeltuinvakantiewerk in Valkeveen. Daarmee hoop ik ver tot boven de pensioengerechtigde leeftijd (65 of 67 ) door te mogen gaan voor de volgende generaties. Dat betekent dat per 1 juni 2010 uw voorlopige, tussentijdse en waarnemende voorzitter een scheidende voorzitter zal zijn. En daarom nieuwe voorzitter, hier vast één wijze raad, houd je bezig met het voorzitterschap en niet met tientallen nevenklusjes die bij de speeltuin te doen zijn want dan zal het tikken en bonzen van je hart verstommen tot een doodse stilte terwijl de speeltuin het levende hart van de buurt moet zijn.
algemeen
Gulle winkeliers in crisistijd Het was al weer jaren geleden dat de buurt en speeltuinvereniging het kerstfeest in hun activiteiten programma hadden opgenomen Door Dick Neijssel In het jaar dat iedereen het hoofd en mond vol had van de ongekende economische crisis was het tijd voor weer iets leuks in de buurt, een evenement om naar uit te kijken. En wat gaf meer warmte in een verkilde maatschappij en in een winters seizoen dan een behaaglijk kerstfeest met de buurtgenoten. De speeltuinvereniging en het kindervakantiekamp van Amsterdam Zuid namen het initiatief om op 19 december jl. in de aanloop naar de kerstdagen een kerstmarkt te organiseren. Een paar stoere Hollandse jonge vrouwen, een aantal fragiele Amsterdamse moeders van een zuidelijker afkomst met en zonder hoofddoek en een Russische buurtgenote trokken de kerstslee voordat het feest op die vriezende zaterdag in december kon aanvangen. Waar haalden we de centen vandaan om een tevreden stemmend programma te kunnen aanbieden? Het idee om de buurt winkels te benaderen met een verzoek om een passende ondersteuning en daardoor als sponsor te fungeren werd enthousiast begroet
en zo gebeurde het dat de Rijnstraat winkeliers te maken kregen met een struise blonde en een kleine pittige zwartharige ‘Rivierenbuurters’ die de winkels niet eerder verlieten of de man of vrouw achter de toonbank hadden moeten antwoorden hoeveel zij van kinderen dus ook van de speeltuin hielden. En na deze liefdes verklaringen werd verwacht dat zij dit zouden betuigen met tenminste een leuke en aantrekkelijke winkeldochter. De respons was overweldigend, de winkeliers hebben de speeltuinvereniging spontaan overladen met niet alleen de winkeldochters, maar ook met zowel kostbare als zeer aantrekkelijke cadeaus van tex-
Vicky en Joop waren de bingo coryfeeën op het kerstfeest bij Amsterdam Zuid
De deelnemende winkeliers Deelnemende winkeliers oftewel sponsors van de speeltuin bsv. Amsterdam Zuid die bijdroegen aan het Kerstfees waren: Albert Heijn (2x) , Arnones wijnen, Alles voor de lunch , Bout bloemen, Bril service, Bartels brood, Barlag bloemen, Barendse Groenten, Betram brood, Dobey dieren benodigdheden, Dirk van de Broek, Dokter shoe schoenmakerij, Family Jeans shop, Fiets fabriek, Fokkens bloemen, Gijsbers slagerij, Gall&Gall, Hans Daalhuizen bloemen, Jemapelle Nikki, Jemapelle Iggy, Jeroen schoenmakerij, Jonk de vishandel, de Kaasspecialist, Kits Diezijn, Klavertje Vier, Kruijswijk Snackbar, Kruidvat, Lydia tabakshop, La Difference kleding, Mitra drank, Nuri Genco groenten, Paperback, Peters wonen, 4 Pets dierenspeciaalzaak, Primera, Raf, Remco de Bakker, Rijnstroom, Sacksioni tabak tijdschriften, Sint Spullen, Spare time, Strego juwelier, Stolwijkertje, Scholten slagerij, Tabak notenbar, Veldt slagerij, Yours hairfashion
8
tiele aard of eetbaar tot sieraden aan toe. Of dat kwam door de bedelaarsgezichten, het vriendelijk maar dwingende woord of de schoonheid van onze vrouwelijke goede doelcolporteurs zullen we maar in het midden laten. De winkeliers waren onverwacht gul in deze ook voor hen crisistijd. Een woord van dank aan al deze , hoe noemen ze dat ook weer in de politiek, hard werkende mensen, is het minste wat wij hen kunnen aanbieden. Het goede doel, een kerstfeest voor de buurt, bracht zelfs wat meer op dan het kostendekkend zijn. Ruim 400 €uro kon worden overgemaakt naar de penningmeester van het Kindervakantiehuis die dit bedrag onmiddellijk besteedde aan de verbetering van de speeltuin van het vakantiehuis. Dit opent perspectieven voor de toekomst om de gedachten te laten gaan over een gezamenlijk Sinterklaasfeest, waarbij onze Spaans Turkse bisschop zowel onze speeltuin als de winkelstraat zou kunnen bezoeken. Nogmaals winkeliers van de Rijnstraat en omliggende straten , het speeltuin kind en hun ouders zijn uw dankbaar voor uw ondersteuning voor ons aller kerstfeest in 2009, namens het bestuur,
algemeen
Kersttombola Het is al weer een tijdje geleden dat er een gezellige kerst tombola is gehouden. Op 19 december 2009 hebben velen mensen leuke prijzen mee naar huis genomen. Toch zijn niet alle prijzen opgehaald! Op de volgende nummers zijn prijzen gevallen: Nr Nr Nr Nr Nr
144 226 358 579 873
Diadeem Mixer Voegelvoederpakket Waardebon schoenenwinkel Kaars
Tot 1 april 2010(geen grapje) op te halen in de speeltuin bij Corrie of Gerrie!
Een bijzondere lunch Het is alweer even geleden, 10 december vorig jaar, toen de grote zaal van de buurt- en speeltuinvereniging Amsterdam-Zuid zich vulde met leerlingen van de Alphons Laudyschool en de Heldringschool. Ze kregen aan het begin van de middag een vervroegde kerstlunch aangeboden van de vereniging voor hun grote inzet in de speeltuin. Beide scholen kwamen het hele jaar, ieder op een dag om de boel te onderhouden. Gerrie en Corrie hadden een broodmaaltijd verzorgd en Johan kwam aanzetten met kroketten en loempia's. Gerrie gaf aan dat men erg blij is met beide groepen, van wie de Laudyschool momenteel niet naar de speeltuin komt, maar de Heldringschool wel iedere donderdag.
9
algemeen
Zeilkennismakingsweek voor jeugd Watersportvereniging De Schinkel wil kinderen van ouders/verzorgers met een kleine beurs de komende zomer kennis laten maken met zeilen. Dat gebeurt tijdens vierdaagsezeil-kennismakingsweken op de Nieuwe Meer. De deelnemers maken in zo'n week kennis met onder andere: instructie op de kant en het varen in diverse soorten zeilboten o.a. in de Centaur, Blue Dragons en 16m2. - en het gaat ook vooral om heel veel plezier. Dit alles gebeurt onder deskundige leiding op zowel de wal als het water. De zeilvereniging zorgt tussen de middag voor de lunch. Op donderdagavond is er aansluitend een theorieavond gepland waar kinderen onder andere leren knopen. Op die dag verzorgen wij het avondeten
in de vorm van een BBQ. Ook ontvangen alle deelnemers een leuk theorieboek ‘Zeilen voor kinderen’. Zeilweken Groep A. Van dinsdag 13 t/m vrijdag 16 juli, voor kinderen vanaf 9 t/m 12 jaar (basisschool). Groep B. Van dinsdag 20 t/m vrijdag 24 juli, voor kinderen vanaf 13 t/m 16 jaar (VO). Over het exacte programma met aanvangstijden, etc. wordt u nader geïnformeerd. Kleding & schoeisel Het is de bedoeling dat deelnemers niets hoeven te schaffen op dit gebied, behalve zwemkleding. Wij zorgen o.a. voor zwemvesten. Voorwaarden - inschrijven Wij vragen voor deze zeilweek een kleine bijdrage van 15,00 per kind (ING 4961626 t.n.v. WV De Schinkel - sail4kids). De deelnemer moet wonen in stadsdeel Zuid (Oud-Zuid & Zuideramstel). Ook vragen wij bij het inschrijfformulier een kopie van de stadspas van de ouders mee te sturen. En iedere deelnemer moet in het bezit zijn van een zwemdiploma. Voor informatie mail of bel naar Ieke van der Huijzen, Email:
[email protected] Tel. 020 7771997 Voor meer informatie kijk op: www.wvdeschinkel.nl
10
clubs
De creatieve club "Iedere woensdagavond is er van zeven tot negen ons creatieve clubje. Een club, die al "eeuwenlang" bestaat. Door Niowi Massouras Sinds twee jaar hebben Carina ,Corrie Hogers en ik het overgenomen van Hennie en vicky neijssel, die het echt jarenlang volhielden. Helaas heeft Carina het dit jaar zonder reden laten afweten waardoor Corrie en ik er nu alleen voor staan. Ik moet eerlijk zeggen geen makkelijke opgave! Maar goed we roeien met de riemen die we hebben, en proberen zo goed en zo leuk mogelijk door te gaan! We kunnen nog altijd gezellige mensen gebruiken die het leuk vinden om een avondje te knutselen, te borduren, te verven, dakpannen mooi te bewerken en te mozaiken. Natuurlijk zijn nieuwe ideeen ook van harte welkom! Het kost vijf euro per maand en iedereen van acht tot tachtig is welkom. Je krijgt ook nog een lekker kopje thee of koffie erbij, dus als je je verveelt op woensdagavond, kom dan eens gezellig langs,en wie weet blijf je meteen! Tevens willen wij een oproep doen aan iedereen die nog tegels over heeft, die we kunnen gebruiken om
Leden van de creatieve club
te mozaieken graag aan de speeltuin af te geven. Wij zouden daar zeer blij mee zijn! Ook als jullie nog andere bruikbare dingen,zoals leuke servetten kralen, verf of gekleurde panty's overhebben gooi deze niet weg maar breng ze naar de speeltuin.
Wist u dat? • Er momenteel achttien clubs gebruik maken van het verenigingsgebouw van de speeltuin? • Een website in ontwikkeling is voor alle activiteiten die plaatsvinden binnen BSV Amsterdam-Zuid? • Alle activiteiten voor jong en oud die georganiseerd worden in en rond het verenigingsgebouw van april t/m juni 2010 in deze Vuist vermeld staan? • Er op woensdag 5 mei allerlei activi-
teiten georganiseerd worden binnen de speeltuin van 12.00 u tot 18.00 u?
• Er ruimte is voor plaatsing kinderen in de naschoolse opvang en op de woensdagmiddag?
• Op de woensdagmiddagen er de mogelijkheid is om een kinderpartijtje te geven? En voor verdere informatie je terecht kunt bij Corrie van Egdom en Gerrie Mulder?
• We op zoek zijn naar fleurige zitzakken voor de benedenzaal van het verenigingsgebouw?
• Alle clubs nu een postvakje hebben in de benedenzaal van het clubgebouw?
• Er op zaterdag 19 juni “ landelijke open speeltuindag” is, en de speeltuin Gaaspstraat hier ook aan mee doet?
• De tuingroep van de O.G. Heldringschool elke week het terrein van de speeltuin perfect verzorgt?
11
clubs
Carnaval De zaal voor de carnavalsviering op 17 februari jl. was door Gerrie heel mooi versierd. Slingers, serpentine, ballonnen en confetti. Het weer was niet zo mooi maar dat kon onze pret niet verstoren. Om 13.30 uur kwamen de eerste kinderen verkleed binnen. Wat waren deze mooi geschminkt Er waren prinsessen, draken, spoken en een Ferrari man. We hebben met z’n allen lekker gedanst en gezongen. Tussendoor werden er ook nog spelletjes gedaan. Het hoogte punt was dat de kinderen een modeshow mochten lopen en dat daar een vakjury bij aanwezig was die de kinderen beoordeelde op hun mooie outfit. Het was een grandioos festijn waarbij veel werd gelachen. Iedereen bedankt voor jullie inzet.
Gerrie met de kinderen tijdens een dansje
12
clubs
Thuis bij de kampioen De familie Seel is zeer actief. Een middag met majorettes, een kerststal en Napoleon. Begin december vorig jaar werd Jolijn Seel (18) Nederlands kampioen majorette, een prestatie die onopgemerkt bleef. Haar trainer Petra Seel (44) moedigde haar aan brieven naar Het Parool te schrijven. Net zo lang tot er een verslaggever zou komen. Die kwam. Seel begroette het bezoek op de trap, die naar een bovenwoning in de Watergraafsmeer liep. "Wij zijn een sportief gezin. Wij hebben nogal wat hobby's. Wij zitten alle vijf bij het Wierings trompetterkorps. Wij hebben een kanon. Om de twee weken spelen we met de hele familie de tijd van Napoleon na. Ken je die?" Ze rondde af met: "Praat ik veel?" De Nederlands kampioen dronk thee in de huiskamer. We bekeken de gouden medaille en de foto's van de prestatie. Moeder gaf het commentaar en ze sprak daarbij in de wij-vorm. Hier zijn we bezig met de show. Hier staan we op het ereschavot. Hier gaan we helemaal uit onze plaat. Hier hebben we keihard voor gewerkt.Jolijn trainde ongeveer vier uur per week. Moeder was trainer bij de club, de River Girls uit de Rivierenbuurt, en stak er minimaal twintig uur per week in. Aan choreografie, muziekkeuze, pasjes en het belangrijkste: de basis. De basis was doorzettingsvermogen, houding, glimlach en uitstraling. De show van Jolijn duurde zes minuten. Het thema was "sneeuw en ijs". Op muziek danste ze met een lint en een stokje rond een door moeder gemaakte sneeuwpop. Majorette was geen grote sport. River Girls, de grootste majorettevereniging van Amsterdam, telde vijftien leden, van wie de helft boven de 35 was. Aan het Nederlands kampioenschap, dat in een vrijwel verlaten sporthal in Almere was gehouden, deden in de klasse van Jolijn drie meisjes mee. Moeder: "Het was wel zo dat Jolijn er qua doorzettingsvermogen met kop en schouders bovenuit stak. We gaan in januari ook meedoen aan het kampioenschap Twirl in Amsterdam." Ze zette een cd met twirlmuziek op. Er klonk een mars. "Als je hier de hele dag naar luistert, word je gek," zei moeder. Jolijn knikte. We luisterden 23 minuten naar de muziek en spraken over haat en nijd in de majorettewereld Er is veel jaloezie. Voor dit artikel was het van belang
Kampioen Jolijn
13
dat werd vermeld dat het een fabeltje was dat majorettes altijd buiten waren en in de buurt van een harmonie liepen. Dat gebeurde slechts twee keer per jaar. Op Koninginnedag en met sinterklaas. De rest van het jaar zaten de River Girls vooral in de oefenruimte van de speeltuinvereniging in de Rivierenbuurt en de sporthal van Landsmeer. December was een moeilijke tijd. De laatste trainingen waren in de soep gelopen vanwege laaghangende kerstversiering. Voor we gingen, hadden we het ook nog over de tijd van Napoleon en die andere hobby, die voor de krant interessant kon zijn: het naspelen van veldslagen uit de periode 1813-1815. Hun leger bestaande uit de hele familie behalve drie nam het dan op tegen andere families. Ze gingen dan verkleed en namen hun kanon mee. De Nederlands kampioen majorette vatte de veldslagen als volgt samen: "Het is erg gezellig, met eten en drinken. Vaak winnen de Fransen". (bron Het Parool, tekst Marcel van Roosmalen)
clubs B.S.V. AMSTERDAM ZUID
Aktiviteitenkalender t/m juni 2010 woensdag 10 maart
kinderbingo 13.30 – 15.30 uur kaartjes 0,10 per stuk
woensdag 17 maart
zwemmen in ‘De Mirandabad’ kosten 3,50 diploma verplicht 13.30 – 16.30 opgeven bij Gerrie en Corrie voor 12 maart
zaterdag
20 maart
zondag
woensdag 31 maart
woensdag
zondag
7 april
18 april
nog veel meer kinder aktiviteiten, barbecue. 15.30 – 17.30 Live muziek met Sandra Swart
bingo voor volwassenen kaartjes 1,00 per stuk aanvang 20.00 uur zaal open 19.30 uur 21 maart klaverjas instuif kosten 1,50 aanvang 13.00 uur zaal open 12.30 uur Paasknutsel en paaseieren zoeken. 13.30 – 15.30 uur kosten 0,50.
woensdag 12 mei
kinderbingo 13.30 – 15.30 uur kaartjes 0,10 per stuk
zondag
klaverjas instuif kosten 1,50 aanvang 13.00 uur zaal open 12.30 uur
woensdag 26 mei
Oud Hollandse kinderspelen 13.30 – 15.30 uur
woensdag
jaarvergadering speeltuinvereniging. aanvang 20.00 uur
zondag
kinderfilmmiddag 13.30 – 15.30 uur kosten 0,50.
16 mei
9 juni
13 juni
woensdag 16 juni
voorrondes W.K. voetbaltoernooi. Info volgt. Maak je eigen team bestaande uit 7 personen. Geef je op bij Gerrie of Corrie
zondag
20 juni
klaverjas instui kosten 1,50 aanvang 13.00 uur zaal open 12.30 uur
woensdag 23 juni
Vervolg W.K.voetbaltoernooi met de halve en hele finale.
klaverjas instuif kosten 1,50 aanvang 13.00 uur zaal open 12.30 uur
woensdag 21 april
speurtocht in de buurt 13.30 – 15.30 uur geef je op bij Gerrie of Corrie
dinsdag
4 mei
Dodenherdenking zaal open 18.00 uur. Vertrek vanuit de speeltuin naar Rozenoord om +/- 19.15 uur.
woensdag
5 mei
Bevrijdingsfeest voor jong en oud vanaf 12.00 – 18.00 uur met o.a. luchtkussen draaimolen, optreden voor kinderen en
14
tentoonstelling van de tekenclub met allemaal eigen gemaakte schilderijen
kindervakantiehuis VA KANTIEHUIS IN VALKEVEEN WEER ALS NIEUW
Renoveren in barre winter Het vakantiehuis in Valkeveen werd door ons in 2009 opgeleverd na een eerste totale renovatieronde sinds 1986. Meer dan twintig jaar hadden onze vrijwilligers erover gedaan om van een intensief uitgeleefd huis, een eigentijdse en vooral hygiënische accommodatie aan te bieden. Door Dick Neijssel Hieraan hadden twintig vrijwillige bouwvakkers met hun echtgenoten en vaak ook nog hun kinderen veel van hun vrije weekends voor ingeleverd. Vooral leef-, en werkruimte was er geschapen overal voorzien van centrale verwarming. Zelfs voorzieningen voor onze invalide medemens was gerealiseerd. Je zou zeggen, dan is het nu een kwestie van een beetje bijhouden. Vergeet het maar, bij aanvang van 2010 begon het geslonken bouwteam een tweede renovatieronde,voor wie weet een nieuwe twintig jaar. Er lag een eis van de gemeente Naarden. Onze septictanks voldeden niet meer aan de milieu-eisen en moesten vervangen worden door zogenaamde IBA tanken, een soort van eigen zuiveringsinstallatie. Dat betekende het in en uitgraven van z’n 150 meter rioleringsbuizen en dat met de schep in een ouderwetse winter. Die omstandigheden verplichtten ons, Anne Bas en Dick, te keer te gaan als mijnwerkers uitgerust met pikhouweel en breekijzer om de 25 cm. bevroren grond te doorbreken om op tenminste zestig cm diepte de 110 en 125 cm buis van het huis naar de immense IBA tanken te brengen. Deze winter moest er ook 35 m2 betonnen fundering gestort worden voor de nieuw te bouwen schuur voor de opslag van matrassen, textiel, serviesbenodigdheden, afvalcontainers en verdere noodzakelijke kampmaterialen. Na onder supervisie van onze gerenommeerde timmerman Jan de kist gesteld en geschoord te hebben moesten wij de Mebin betonmixer twee keer vertellen dat komen geen zin had daar de temperatuur dusdanig was (- 11 Celsius) dat het beton niet eens zijn molen uit wilde komen. Tussen twee dooiperioden in blubberden wij de 9.5 m3 in zijn kistje en de basis voor de nieuwe opslag was gelegd. Binnen een uurtje hadden drie zestigplussers (met voor-
malige gebreken) het geklaard. Ruud Schmidt, onze tegelzetter en ex ‘Westerkwartierder’, had in 2009 twee nieuwe heupen mogen ontvangen. Tot onze verwondering had Ruud het in januari alweer op z’n heupen om de slaapkamervloer die hij twintig jaar geleden had aangebracht te gaan vervangen door de plavuizen die nu de hele accommodatie bevloeren. Een waar hoogstandje, binnen een jaar van ziekenhuisbed naar steunstok naar vloertegel. Timmerman Jan, door de koude gedwongen tot huisklusjes, droeg zorg voor eenheid op de kamers en zalen. Er verschenen dezelfde bagagerekken met gelijkogende trespa tafels. De verlichtingkokers nam hij er ook gelijktijdig maar bij. De laatste achtruits deur werd afgehangen en ontstoppingsputten
rolden van zijn timmerband. Maar te popelen staat hij om de schuur te mogen bouwen en isoleren. Onze dames, Sonja, Vicky en Henny, begonnen in het huis ieder vanuit een eigen windrichting -oost, de nieuwbouw –zuid ,de keuken – west, sanitair straatzijde, om dan elkaar in de grote zaal in het noorden te ontmoeten voor schilder-, en schoonmaakwerk en allerlei niet geplande klusjes. Dank-
15
kindervakantiehuis
baar is het vakantiehuis voor het door Henny geborduurde schilderij van Jetses, de schoolplaat, waardoor ons vakantiehuis een klein schoolmuseumpje gaat worden. Tot overmaat van ramp begon de kraan op een gegeven moment te stotteren en sputteren en kwamen er meer luchtbellen dan ons helder vloeibaar spul uit de kraan. Goh, gaat de kraan ook nog stuk. De pompenman kwam,”niks stuk, de pompen zijn in orde, de wel is op of laat ik het zo zeggen de bronleiding is waarschijnlijk lek geslagen of bevroren geweest waardoor de pomp nu alleen nog maar water aanzuigt”. Ja, ga maar eens vijftig meter graven naar de bron waarvan je niet weet waar die zit.
Het door Henny geborduurde schilderij van Jetses, de Schoolplaat.
16
De specialist moest erbij en andferhalve dag later, een ervaring van technische boringen rijker en een zak euros armer stroomde er weer sprankelend helder vocht uit die diepe Gooise zandgrond. Verwend zijn wij door de Stichting Vos van de Kwast en stichting Wouter Nagtegaal. In het voorjaar 2009 konden wij om financiële redenen de renovatie van ons speeltuin niet voltooien. Alle fondsen wisten wel iets te bedenken waarom wij niet in aanmerking konden komen voor enige financiële steun. Weet u het nog, het Oranje fonds vond ons niet divers genoeg, het Schipholfonds was van mening dat ons postcodegebied te ver afgelegen was, het Maagdenhuisfonds zag ons slechts als een aanbieder. Maar toen waren daar Gerda van stichting Wouter Nagtegaal en via dokter van Hasselt, de heer Stoop van Vos- van der Kwast Stichting. “Laat die bosspeeltuin veilig en wel opleveren met de nog ontbrekende toestellen en de rekening gaat naar ons”. Dat was nu pure verwennerij. Geen gebedel, geen gezeur, gewoon recht toe, recht aan, dat hebben jullie nodig, het komt voor elkaar. Met nog een paar weken voor de boeg, hebben we er al zin in de eerste gastjes te mogen ontvangen. “O kijk is, dat was er verleden jaar nog niet”, luid gillend komen ze uit de bus voor een onvergetelijk weekje bij Amsterdam Zuid in Valkeveen. Snapt u het nu wat en voor wie wij het daar doen in het Gooi.
Kinder Monument Stichting Kinder Monument - Markt voor Joden 1941-1943 Gaasperstraat 8 - 1079 VE Amsterdam - Tel.: 020 644 08 66 / 020 6440866
U i t
A m s t e r d a m
Z u i d
i n
O o r l o g s t i j d
MIEP NIELSEN LUCASSEN VERTELT OV ER HAAR SPEELTUIN
Waarom kreeg ik ook niet zo’n ster? Mijn grootvader, Henk Lucassen, een groot kindervriend, werkte op de gasfabriek in Amsterdam Zuid en was bestuurder van de gelijknamige woningbouwvereniging en initiatiefnemer van de speeltuin. Hij was jarenlang voorzitter van beide organisaties. Nog later kwam er de zorg voor het vakantiehuis voor de bleekneusjes uit de buurt bij (in Oud Valkeveen), waar mijn Vader ook lange tijd bij betrokken is geweest. Vroeger gebeurde in de speeltuinvereniging Amsterdam Zuid van alles. Het ging niet alleen om het spelen in de tuin, maar er waren ook allerlei clubs aan verbonden en bijvoorbeeld avonden met toverlantaarn plaatjes. Ik spreek dus voor de tijd vóór de bewegende films. Door Dick Walda Je kon me elke dag in de speeltuin vinden. Toen ik vijftien jaar was, schommelde ik nog. Ik werd wel eens uitgelachen door mijn leeftijdgenootjes. Maar die speeltuin bepaalde voor een groot deel mijn wereld, mijn fantasieën . Ik heb daar ook leren dansen. Er was een goeie dansleraar en iemand die op de piano begeleidde. Op zaterdagavonden waren er feestavonden, cabaretvoorstellingen. Lachen, gieren, brullen. Mijn vader was een typisch natuurmens, dus kwam
Miep Nielsen Lucassen
17
er ook een botanische club met een terrarium. Daar werd de kinderen geleerd om zélf thuis ook een terrarium in te richten. Dat werd niet altijd op prijs gesteld door de Moeders: sommige kinderen hadden thuis een muis, en hagedis, of visjes. Aan de zijkant van de speeltuin was een hoek waar je zelf planten kon kweken. (Onze huidige tuintjes langs de speeltuin waren dus niet nieuw!) Er was ook een club voor handenarbeid, die onder leiding van mijn vader stond. Daar werd je vaardigheid met gereedschap bijgebracht. Je moest figuurzagen met zo’n heel dun zaagje, dat onder spanning stond. Dat mocht niet te vaak breken, want die zaagjes kostten geld en er was – altijd – te weinig geld. Maar voor zover ik me herinner, is dat geld nooit echt een probleem geweest. Er werd altijd voor alles een oplossing gevonden, vooral door de vele relaties waarover de bestuurders beschikten. Zo is het eerste clubhuis er gekomen, zo is ook het vakantiehuis in Valkeveen er gekomen. De eerste filmvoorstellingen – vlak na de oorlog – dat waren films die niet getiteld waren, met alleen Engelse tekst. Tarzan, cowboyfilms, Rintintin, die prachtige herdershond. Dan was Ome Piet de Vries de explicateur. Ik vond dat soms erg irritant. Zoals je nu op Duitsland naar Amerikaanse films kijkt, waar Duits doorheen wordt gesproken. Dat deed Ome Piet ook. Dat moest wel, anders hadden we van het verhaal natuurlijk niks begrepen. Hij ver-
kindermonument
telde gewoon wat er gebeurde, en dat deed hij eigenlijk op een heel leuke manier. Ome Piet zijn leven was verbonden met die speeltuin. Hij was toezichthouder, later was hij bestuurder, hij was alles. Hij woonde bovendien tegenover de speeltuin. Als hem iets niet beviel op het terrein, klopte hij op het raam en dan verdween je als een haas zo snel van het terrein. Het was eigenlijk een beetje zijn speeltuin. Mijn jeugd heb ik doorgebracht in de Uiterwaardenstraat. Ik woonde op nummer 34; mijn Moeder heeft daar nog heel lang gewoond. Er werd natuurlijk niet alleen naar de speeltuin gegaan, je speelde ook op straat: ruimte zat. Er stonden nog geen auto’s waardoor de straten veel ruimer en veiliger waren. Van alles deed je op straat: knikkeren, diefie met verlos, hinkelen, slagbal met rondjes, bokbokberrie, touwtje springen. In onze buurt woonden veel arbeiders van de omliggende fabrieken, maar ook ambtenaren en middenstanders. Naast ons woonden Joodse mensen. Die zijn in de oorlog op een kwaaie dag weggehaald. Ik herinner me het beeld dat ze in een vrachtwagen stapten , waarvan het zeildoek heen en weer flapperde. Ik zie – in mijn herinnering – vooral dat zeildoek bewegen. Wij zijn in de oorlog verraden. Mijn vader had in de oorlog voor een behoorlijke voorraad vlees en suikerbrood gezorgd. Er kwamen Nederlandse rechercheurs bij ons huiszoeking doen; ze droegen van die zwarte, lange leren jassen. Ik weet nog dat ik tegen één van die jassen heb gestompt. Dat verraad kwam – dat weten we bijna zeker – van een Duitse vrouw die vlakbij ons in de straat woonde. Mijn Grootvader is op een gegeven moment door de Duitsers opgepakt en in de gevangenis aan de Amstelveenseweg terecht gekomen. Ik heb toen voor de allereerste keer mijn Grootvader zien huilen, toen ik samen met mijn Vader bij hem op bezoek was. Mijn Vader huilde ook. Mijn ouders, en ook mijn Grootvader, zaten in de illegaliteit. Ze zorgden voor valse persoonsbewijzen. In de kinderwagen bracht mijn Moeder illegale krantjes en andere documenten weg. Die persoonswijzen kwamen van Max Drukker. Grootvader woonde bij ons in huis. Hij hoorde bij de familie. Hij kon schitterend voorlezen en de prachtigste sprookjes verzinnen. Ik heb er nog altijd spijt van dat ik die nooit heb opgeschreven. Mijn Grootvader is via de Amstelveenseweg naar Kamp Amersfoort getransporteerd en daarna over-
Bevrijding’s kinder- feest op de speeltuin met de sprekende pop
18
geplaatst naar concentratiekamp Vught. Mijn Vader en ik zijn een keer naar Vught geweest, om op een afgesproken plek voedsel neer te leggen. Ik zag mensen lopen in gestreepte pakken, die door de modder kropen. Dat vernederende gebeuren is heel scherp in mijn geheugen gegrift. Ik herinner me nog goed de allereerst keer, dat de kinderen, die naast ons woonden, de gele Jodenster droegen. Ik vond dat een raar gezicht. Ik had een tante die met een Joodse man was getrouwd. Zij woonden in een slagerij midden in de Jodenbuurt, in de Weesperstraat, en daar zag je op een gegeven moment heel veel mensen met zo’n ster lopen. Je wende als kind gauw aan dat beeld. Ik weet bijna zeker dat ik mijn Moeder heb gevraagd waarom ook ik niet zo’n ster kreeg. Zo zijn kinderen altijd: je wilt hebben wat andere kinderen hebben. Kinderen zijn heel realistisch en accepteren makkelijk veranderde situaties. Daarbij komt dat ons niet werd uitgelegd waarom die Joodse mensen allemaal met zo’n gele ster moesten lopen en geleidelijk aan verdwenen. Als kind accepteerde je dat eenvoudig.Ik weet dat er Joodse mensen in onze buurt onderdoken en na de oorlog plotseling weer boven water kwamen. Dat was maar een handje vol. De bevrijding herinner ik me heel goed, omdat die feesten zo prachtig waren. Hoe de mensen aan al die feestkleding kwamen is me nog een raadsel. Er liepen mannen rond in groene narrenpakken, met bellen op hun puntmutsen. Mijn Moeder had lappen tevoorschijn getoverd en daarvan had ze een overgooier voor me gemaakt. Ze had er een meisje, dat een bloem begiet, op geborduurd.Ik was een wild kind, helemaal niet zo meisjesachtig, speelde altijd met jongens. Dus toen ik die prachtige overgooier pas een half uur aan had, klom ik over de prikkeldraadafscheiding van de speeltuin en had meteen een winkelhaak in mijn overgooier. Ik begreep toendertijd de opwinding van mijn Moeder over die onnozele scheur niet. In de Trompenburgstraat woonde een bekende NSB-er, die berucht was in de hele buurt. Tijdens de bevrijdingsfeesten hebben ze een pop gemaakt met het uniform van die man en in brand gestoken. Er werden tijdens het bevrijdingsfeest allerlei straatspelletjes gedaan. Wedstrijden met tonnen waarin je moest gaan zitten, een ander moest ze wegrollen.
kindermonument
Ook wedstrijden zaklopen. Iedereen deed mee: kinderen en volwassenen. Een vrouw, die het met Duitsers had gehouden, werd uit haar huis gesleurd en in het grasperk kaalgeschoren. Ze werd stevig vastgehouden, losrukken was er niet bij, en ze moest die vernedering ondergaan, terwijl omstanders er naar keken en joelden. De vlokken haar kwamen tussen het gras terecht. Ik vond het een afschuwelijk gezicht, omdat ik me voorstelde dat het met mij gebeurde. Het bevrijdingsfeest – vooral in de Uiterwaardenstraat – heeft voor mijn gevoel dagenlang geduurd. Overal was vrolijkheid, hingen vlaggen, gemaakt van lakens die in de gauwigheid waren geverfd. En er werd op straat gegeten en gesnoept: iedereen deelde alles met iedereen. Bakker Hubbeling, met zijn rode haar, deelde lekkere broodjes uit en ook melkboer De Vries kwam met eterij. Er heerste enorme, gemeenschappelijke blijheid en vreugde, die ik later nooit meer zo heb beleefd. Er werd vooral gehost. Gedanst ook, maar vooral gehost, één grote polonaise. Later is er ook in het clubgebouw van de speeltuin een bevrijdingsfeest gehou-
1945, bevrijdingsfeest in de speeltuin (op de achtergrond hoek Gaaspstraat Trompenburgstraat)
den. Het was er overvol. Mijn vader en ik stonden op de Berlagebrug, toen de Canadezen binnenkwamen. We zijn boven op een tank meegereden, helemaal naar het eind van de Apollolaan, waar ik nooit eerder was geweest. Ik vond het een statige, deftige buurt: de huizen waren er voornamer dan bij ons. We moesten teruglopen naar huis. Een heel eind. Na de oorlog werd er wel gesproken over de Joodse buren, die waren weggehaald. Mijn ouders waren vrij realistisch en hadden niet de illusie dat die mensen ooit zouden terugkomen. Er kwam wel een joods gezin met twee dochtertjes terug, maar die hadden op het platteland ondergedoken gezeten. Ze woonden in de Rietdiepstraat. Maar al die duizenden Joden, die in ons buurtje waren opgepakt, zijn niet meer teruggekomen.
Programma dodenherdenking Rivierenbuurt Dinsdag 4e mei 20.00 uur 2010 Fusillade plaats Rozenoord aan de Amstel Verenigingsgebouw Speeltuin aan de Gaaspstraat bij het Kindermonument 09.30 uur Gelegenheid om bloemen en kransen te bezorgen 18.00 uur Ontvangst deelnemers aan de herdenking 18.45 uur Welkom door Paul Beving namens 4&5e mei comité Rivierenbuurt 18.50 uur Vertrek stille tocht van Kindermonument naar Rozenoord 19.00 uur Vertrek pendel busjes naar gedenkplaats Rozenoord 19.00 uur Aansluiting stille tocht deelnemers van uit de Maranatha kerk Fusillade plaats Rozenoord C.W. Ittmannpad nabij Amsteldijk 19.30 uur Ontvangst door Paul Beving namens 4&5e mei comité Rivierenbuurt diverse toespraken waar onder van
19
de directeur van de Catharinaschool, dhr.Theo D_renkamp Liederen, koor onderleiding van Maarten Smit 19.58 uur Last Post door Markward Smit 20.00 uur Twee minuten stilte 20.02 uur Wilhelmus Krans en bloemlegging 20.10 uur Vertrek pendelbusjes van Rozenoord naar Kindermonument 20.15 uur Iedere deelnemer aan de herdenking is welkom in de speeltuin voor een kopje koffie, thee en een na praatje
de speeltuinvuist Colofon Orgaan van de Buurt en Speeltuin Vereniging Amsterdam Zuid Opgericht 1 juni 1921 Kamer van Koophandel nr. 40535391 Postbank 4963012 ASN bank 898018587 E-mail:
[email protected] Bestuur bsv Amsterdam Zuid Voorzitter/Alg. Coördinatie/PZ Dick Neijssel Secretaris Christa Schubert Penningmeester/gebouwbeheer Anne Marie Hagedorn Tweede Penningmeester Sonja Zoet Clubbegeleiding/redactie Bob Romeny 06-4407 24 17
644 93 83 644 90 25 676 80 42 644 20 50
Clubcommissies seizoen 2009-2010 Tai Chi Astrid Lafour 644 08 66 Majorette Petra Seel 693 29 65 Peta Verkruijsen 777 68 34 Country Line Dance Corrie van Egdom-Kerkhoff 694 38 48 Ciska Engelander 644 08 66 Yoga Els Kramer-van Loggem 644 29 85 ANBO Miriam Aller 644 08 66 Eettafel Bientje Werkhoven 644 08 66 Graziella Gentile 644 08 66 Manon Ootes 644 08 66 Bob Romeny 676 37 95 Creatief Cor Hogers 644 93 27 Niowi Massouras 06-5591 5588 Carina van der Werf 644 08 06 Judo Jan en Sonja Zoet 644 20 50 Anne Marie Hagedorn 676 80 42 Klaverjassen Monique van Britsom 644 08 66 Eric Vermeulen 644 08 66 Edgard Weller 644 08 66 Sukaria Oriental Brenda Meka 06- 5132 4252 Olga Drent 06 4904 4598 Zefania Plieger 644 08 66 Klaverjas Instuif Zondag Hans en Bep van Gunst 646 27 83 Streetdance Mariska Licious
[email protected] Tekenen/schilderen Els en Mira Kramer 644 29 85
Damesgymnastiek Lies Mook
644 08 66
Uitvoerende Commissies seizoen 2009-2010 Broodje Mee/Kinderopvang 12-2 Corrie van Egdom-Kerkhoff 694 38 48 Gerrie Mulder 644 08 66 Naschoolse opvang/kinderopvang Corrie van Egdom-Kerkhoff 694 38 48 Gerrie Mulder 644 08 66 Keuken Bep en Hans van Gunst 331 59 11 Sonja Zoet 644 20 50 Anne Marie Hagedorn 676 80 42 Huishoudelijk beheer Jan en Corrie Hogers 644 93 27 Hans van Gunst 646 27 83 Speeltuinbeheer Corrie van Egdom-Kerkhoff 694 38 48 Dick Neijssel 644 93 83 Gebouwbeheer Anne Marie Hagedorn 676 80 42 Kampcommissie Kim Hogers 644 93 27 Dora Mankor 644 08 66 Woensdagmiddag Kinderinstuif Corrie van Egdom-Kerkhoff 694 38 48 Gerrie Mulder 644 08 66 Algemene coördinatie activiteiten Corrie van Egdom-Kerkhoff 694 38 48 Gerrie Mulder 644 08 66 Sint Nicolaascommissie Vicky Tuil-Neijssel 671 24 80 Cor Hogers 644 93 27 Suad Bijou 644 08 66 Sanne 644 08 66
Jaargang 80 - no.1 maart 2010
Redactie Cees Kramer
[email protected] Ledenadministratie Anne Marie Hagedorn Drukker Jan Hogers
676 80 42 644 93 27
kindermonument
Stichting Kinder Monument Markt voor Joden 1941 - 1943 Gaaspstraat 8 1079 VE Amsterdam 020 442 02 96 020 644 08 66 Bestuur Wnd. voorzitter Jan van Willigenburg 020 442 02 96 Secretaris Joost Verbeek 020 442 02 96 Penningmeester Henk Degenhart 020 644 98 08 Namens Catharina School: Jan Roomer Namens de Speeltuin: Bob Romeny 020 676 37 95 Dick Neijssel jr. 020 644 93 83 Website Sanne ’t Hooft Jeugdvoorlichting 1940-1945 tot heden Reserveringen 020 442 02 96 020 644 08 66 E-mail
[email protected] Web site www.kindermonument.nl
Bestuur stg.Vakantiehuis AZ’25 Voorzitter Adrie Hillegers 1e secretaris Henny Neijssel-Kerkvliet 2e secretaris Vicky Tuil-Neijssel 1e Penningmeester Dick Neijssel 2e Penningmeester Vicky Tuil-Neijssel Commisarissen Boudewijn Jacobsen Ruud Schmidt Jan Zoet Sonja Zoet
022 832 32 48 644 93 83 671 24 80 644 93 83 671 24 80 330 37 19 669 00 14 644 20 50 644 20 50
Beheer stg.Vakantiehuis AZ’25 Dick Neijssel 06 5375 79 53 Henny Neijssel-Kerkvliet 06 2092 75 08 E-mail:
[email protected] Website: www.vakantiehuisaz25.nl
20
Nieuwe vormgever Zoals u ziet is De Speeltuinvuist in een andere, nieuwe vorm, gegoten. De nieuwe vormgeving is van Indra Rooijens, V&P Amsterdam. Indra woont en werkt al jaren in Amsterdam Zuid en heeft een keur van tijdschriften en huisstylen achter zijn naam staan. De Speeltuinvuist werd jarenlang opgemaakt door Gerard Jonkers, die helaas in februari overleed. Zijn plotselinge overlijden kwam voor ons als een schok. We zijn Gerard veel dank verschuldigd voor zijn inzet voor onze vereniging en zullen hem in herinnering houden.
