Verslag 26 november 2013 Willem Muste heet om 10.30 uur de meer dan zeventig HGenoten van harte welkom in De Appel. Hij begroet met name degenen die hier vandaag voor het eerst zijn. Het is een heuglijke bijeenkomst, want we vieren vandaag het eerste lustrum van HGenoten! Maar er kleeft ook een nadeel aan het voordeel van de grote opkomst: er zijn wat stoelen maar vooral uitrijkaarten te weinig… Willem komt daar in de loop van de dag nog minstens drie keer op terug! Willem stelt de nieuwe leden van de voorbereidingswerkgroep voor: Marianne Brinkhuis, Chris Vogel en Bartho Smit.
De drie oud gedienden van de werkgroep willen langzaam maar zeker plaats maken voor frisse oudere jongeren. Daarom roept Willem Muste belangstellende jongere ouderen op voor de komende vacatures. Willem Muste stelt de eerste inleider voor:
Over Levenskunst En Loslaten Marianne Vogel
Marianne nodigt de aanwezigen uit om met haar een kleine oefening te doen in 'Vasthouden' (opgetrokken schouders, hoge ademhaling, gespannen arm- en beenspieren) en 'Loslaten" (handen in de schoot, diepe buikademhaling, ontspannen kaken). Loslaten is soms beangstigend, vooral als je het idee hebt 'dat je niets anders kunt' in je leven en loopbaan. Marianne heeft zelf ervaren dat ze in haar vorige loopbaan, op de RUG, klemvast was
komen te zitten: letterlijk en figuurlijk. Onder meer dankzij ontspanningsoefeningen via de Mensendieckmethode heeft ze haar vaste baan kunnen en durven loslaten en is ze een eigen praktijk voor coaching begonnen. Drie vragen behandelt Marianne in haar lezing:
Wat kun je loslaten? Hoe laat je iets los? Waar beland je als je los laat?
Wat? We kunnen als mens ons verleden maar ook het beeld van onze toekomst loslaten, we kunnen gedachten en gevoelens loslaten, normen en gewoontes, we moeten soms lieve mensen loslaten, we kunnen oude en veilige versies van onszelf loslaten.
Hoe? Een paar indringende vragen die je jezelf kunt stellen: Wat levert het vasthouden mij op? Wat zit bij mij ónder dat vasthouden? Welke kleine stapjes kan ik zetten? De kunst is om onder ogen te zien dat je vasthoudt; maar oordeel er niet over. De kunst is ook om je onontkoombare verlies (van geliefden,van oude versies van jezelf) te accepteren, te omarmen, er contact mee te maken. Vasthouden sloopt ons en zuigt energie, loslaten is inherent aan de natuurlijke ontwikkeling van het leven. En dit geldt volgens Marianne Vogel voor elke fase in het leven. In elke levensfase worden we uitgedaagd om problemen op te lossen en onze roeping te vervullen. Drie belangrijke auteurs hebben Marianne geinspireerd bij het thema Loslaten en Levenskunst: de ontwikkelingspsycholoog Erik Erikson (de uitdaging tot integratie), de psychotherapeut Victor Frankl (de wil tot betekenis) en de psychiater Elisabeth Kübler-Ross (het leven is een achtbaan, je kunt niet alles controleren
Waar beland je? De uitkomst van loslaten is Nieuwe Energie. Je komt uit bij Ruimte. Je hebt beide Handen Vrij. Onze uitdaging is om een nieuwe identiteit na ons pensioen uit te vinden, maar ook na de ziekten die ons treffen en bijvoorbeeld na het overlijden van onze partner en andere geliefden. De uitdaging is: Worden Die Je Nu Bent. Na een korte en boeiende gedachtewisseling met de aanwezigen stelt Willem Muste de tweede inleider van vandaag voor:
Een Leven Lang Geinspireerd Blijven Chris Fictoor
Ook Chris Fictoor start zijn inleiding vanuit zijn levenservaring en vanuit de drie belangrijkste lijnen in zijn leven: Muziek – Spiritualiteit – Management. Om met het laatste te beginnen: Chris Fictoor was tot anderhalf jaar geleden dean van het Prins Claus Conservatorium. Een aantal aanwezigen kent Chris bovendien vanwege zijn bijdrage aan Pinot Gris. In het dirigeren, o.a. van het grote Groningse toonkunstkoor KOV, komen muziek en management samen. En wat betreft het thema Spiritualiteit: zijn bron ligt bij de Karmelieten, de religieuze kloosterorde waarvan hij lekenbroeder is. Chris vertelt over de belangrijke episoden, telkens perioden van zeven jaar, en keuzes in zijn leven. En zijn lijn daarin: kijk aandachtig naar je leven en behoud je eigen verhaal. Chris staat stil bij de betekenissen van essentiele woorden: Inspiratie komt van inblazen; het is afgeleid van spiritus = adem, geest. Inspiratie staat voor 'op adem komen', 'de geest krijgen', maar ook 'buiten jezelf treden'. Voorwaarden voor inspiratie zijn volgens Chris 'dat je keuzes maakt': waar kies je voor en wat kies je? Geinspireerd blijven heeft te maken met antwoorden op keuzemomenten. En vaak zijn dat momenten in je leven dat je stil valt, dat je het even niet meer weet. In het leven van Chris was dat bijvoorbeeld de periode dat hij in een ernstige burnout terecht kwam als manager/directeur van het conservatorium in Enschede. Inspiratie is bij Chris Fictoor verweven met de draad van zijn leven. Inspiratie is ook be-zieling. De ziel, in het Hebreeuws 'Nefesj' is: alles wat in mij beweegt. Het oog is de spiegel van de ziel. En de ziel is van alle zintuigen het zin-tuig. De muziek helpt Chris om los te laten, om energie te laten stromen, om te verbinden bij het samen zingen. Muziek kan helpen om het 'onzegbare' te articuleren. En management, als dean en als dirigent, is gebaseerd op inspiratie en verweven met muziek. Chris eindigt zijn inspirerende inleiding met een gedicht uit het boek dat hij samen met zijn zus Gea heeft gemaakt: Mandala's en Mantra's. In de pauze staan en broodjes en soep klaar voor de deelnemers. Iedereen ontmoet oude bekenden, iedereen heeft wel bijzondere verhalen te vertellen aan oud-collega's. Na de pauze gaan we uiteen in drie groepen voor de workshops.
De Herfst Van Mijn Leven Marleen Diepeveen
Marleen weet hoe ze snel een groep enthousiast kan krijgen voor creatief schrijven. Na een korte kennismaking wordt ons gevraagd snel een 'mooi woord' op te schrijven, daarna een 'lelijk woord' en toen een 'grappig woord'. Vervolgens kregen we de opdracht om met deze woorden een gedicht te maken. Daarna werden de gedichten uitgewisseld en kon iedereen genieten van de enorme creativiteit en variatie. De volgende opdracht had als kern: herfst. Allerlei woorden die met herfst te maken hebben worden in een cirkel geschreven en vervolgens ook weer gebruikt in een persoonlijk gedicht. Iedereen werkt geconcentreerd en het resultaat is weer schitterend. Als ondersteuning krijgen we nog wat voorbeelden mee van poëzie en wat theorie om er thuis mee aan de slag te gaan.
Op Zoek Naar Inspiratiebronnen Chris Fictoor
Deze workshop was een voortzetting van de lezing die Chris Fictoor in het ochtendprogramma verzorgde "Je leven lang geïnspireerd blijven". Aan de hand van fragmenten uit een repetitie met de dirigent Leonard Bernstein en o.a. de tenor José Carreras, bezig met het instuderen van de beroemde West Side Story, zien we de wisselwerking tussen dirigent en solist. Fraai wordt zichtbaar de groeiende spanning tussen deze beide hoofdrolspelers; de wanhoop van Bernstein, dat hij zijn bedoelingen aan Carreras niet over kan dragen en de wrevel van Carreras die begrijpt wat de dirigent bedoelt, maar het hem kennelijk niet naar de zin kan maken. In het kielzog van deze fragmenten is er een levendige discussie gevoerd over wat wij hier zien, welke paralellen wij kunnen ontdekken in de ons bekende situaties, over leiding geven en inspireren.
Levensstijlen En Afweersystemen Willemijn Gadiot
Voor een goed gevulde zaal vertelt Willemijn dat ze is afgestudeerd in de immuniologie en dat dit ook haar passie is. Dat is te merken aan haar enthousiasme! Willemijn inventariseert wat de zaal wil horen, omdat het terrein haast onbegrensd is. Ons afweersysteem dient als afweer tegen vreemde elementen: virussen, bacteriën, lichaamsvreemde cellen, moleculen. Het systeem werkt volgens twee regels: 1. Herken vreemde elementen en vernietig ze, ze zijn immers het 'niet-zelf'; 2. Herken en spaar het eigen individu ('het zelf'). Wat gebeurt er als regel 1 niet goed wordt toegepast? Dan worden we ziek en gaan zelfs op den duur dood. Maar we leven nog, dus het werkt!' Ziek zijn is een immuunsysteem dat nog aan het nadenken is. Dat nadenken kost tijd, soms wel een paar weken. Dan voelen we ons ziek. Willemijn bespreekt kort enkele auto-immuunziekten en schakelt moeiteloos door naar allergie. 'Dan is er een te enthousiast immuunsysteem, het gaat tekeer als een jonge hond!' Pollen en huisstofmijt zijn niet zo erg, maar de reactie is erg lastig. Eigenlijk hebben we drie afweersystemen. 1. De huid en slijmvliezen vormen de eerste linie. 2. Bepaalde enzymen en bepaalde witte bloedcellen: de 'happers'. Die herkennen bacteriën. In de mond leven meer bacteriën dan er mensen op aarde zijn. Bij tanden poetsen krijg je bijv. een klein wondje, dan komen er wel 10.000 bacteriën in je bloed, die vervolgens allemaal worden opgegeten als het afweersysteem goed is. 3. Andere witte bloedcellen: de denkers. Bij een grote wond die de 'happers' niet direct weg krijgen, denkt het immuunsysteem na. Deze cellen hebben een geheugen. Ze reageren sneller op bepaalde cellen via het geheugen. Dan komen er antistoffen die de bacteriën onschadelijk maken. Bij inenten maak je hier gebruik van. Door vaccineren hoeft het afweersysteem bij een echte griep minder lang na te denken. De griepprik is eigenlijk voor een bepaalde groep (copd), maar nu krijgt iedereen die prik, dat is bijzonder. Griep is als ziekte heel erg. Het vaccin pept het immuunsysteem op maar je kunt er wat ziek van worden. Van het echte virus zou je dan zeker zieker zijn geworden. Het baarmoederhalsvirus krijgt bijna elke seksueel actieve vrouw, maar het wordt in 90 % van de gevallen opgeruimd. Kanker is natuurlijk nog weer een ander verhaal dan griep! Dus hiervoor wel vaccineren. Liever dan de ziekte krijgen. Iedere cel vertelt de hele dag of hij gezond is of ziek aan het immuunsysteem. Een zieke cel wordt direct opgeruimd. Voor een optimaal afweersysteem is uitrusten en slapen goed, stress slecht. En om 100 te worden is het beste middel: sterke ouders!
Willemijn is groot voorstander van vitamine D slikken. Onder de 70 is voor iedereen 10 mg per dag nodig, boven de 70 is dat 20 mg per dag. Door vet eten wordt de opname verbeterd. Zomer èn winter gebruiken. Vroeger was je al dood voordat je veertig was, nu wordt onze huid te oud en kan deze vitamine niet goed genoeg meer uit zonlicht maken. Moeiteloos had de spreekster nog een uur gevuld! Applaus! Al met al een geslaagde dag; en bij een hapje en een drankje werd er met veel genoegen nagepraat.
Foto's Bekijk hier de foto's van de bijeenkomst.
