Twee blauwe vinkjes Door: Lenneke Sprong Nog steeds maar een vinkje. Buiten begon de zon te schijnen, waardoor er schaduwen op de lichtblauwe muur ontstonden. Waarom ontvangt hij niet mijn berichtje vroeg Anna zich in stilte af. Het berichtje had ze al een uur geleden verzonden, maar nog steeds maar een vinkje. Misschien had hij zijn telefoon uitgezet. Maar waarom zou hij dat doen? Misschien wilde hij even rust. Misschien wil hij wel rust van haar. “Anna,” zei ze hardop, “stel je niet zo aan.” Zuchtend ging ze verzitten en keek ze weer naar het boek dat ze aan het lezen was. Maar haar ogen gingen niets lezend over de pagina heen. Stond haar internet wel aan? Even controleren. Ze pakte haar telefoon. Ze had natuurlijk gewoon wifi. Toch maar even het geluid aanzetten. Normaal stond haar telefoon altijd op trillen, maar stel dat ze hem niet voelde. Uit automatisme opende ze toch nog een keer Whatsapp. Twee vinkjes. Hij had het dus ontvangen. Dan zal het vast niet meer lang duren voordat hij reageerde, want ze had hem wel eens gezegd dat ze het vervelend vond als hij niet reageerde. Dan zal hij snel reageren. Toch? Of zou hij het al gelezen hebben zonder Whatsapp te openen. Dat deed zij immers ook wel eens en ze heeft het hem al zo vaak zien doen. Misschien denkt hij dat ik zeur. Ze opent haar Whatsapp weer om het gesprek terug te lezen. 21 februari Hey schatje, wat zijn je plannen vnv? 10:03 Heb ik niet, dus als jij wilt lbngskpmen kan dat 10:06 √√ Langkomen* 10:06 √√ Oke, ik moet wel eerst nog ff wat dingen doen, maar daarna kom ik naar je toe. 10:07 Wat moet je nog doen dan en hoe laat denk je bij mij te zijn? 10:07 √√
Nee ik zeur niet. Het is toch niet raar als ik om een tijd vraag en wil weten wat hij nog moet doen. Hij weet dat ik nieuwsgierig ben. Maar misschien vindt hij dat wel zeuren. “Laat het los.” Misschien maar even gaan sporten. Even mijn gedachten verzetten. De schaduwen op de lichtblauwe muur zijn ondertussen al een meter opgeschoven. Of wat gaan eten. Ze kan wel wat gaan eten. “Eens kijken wat ik nog in huis heb.” Het moment dat ze opstaat, geeft haar telefoon een geluidje. Een berichtje. Opgelucht pakt ze haar telefoon. Het is een berichtje van haar moeder. 21 februari Hey lieverd, je bent afgelopen weekend je rode trui vergeten. Hoe gaat met het leerwerk? 11:34
Serieus een berichtje van mijn moeder. Daar zit ik echt niet op te wachten. Hey mam, ik wist het al van de trui. En het leerwerk gaat prima. 11:35 √√
Ze kijkt nog een keer naar het gesprek met haar vriend. Twee blauwe vinkjes. Gewoon twee blauwe vinkjes en geen reactie. Hoezo reageert hij niet? Ben ik niet belangrijk genoeg? Blijkbaar niet. En hij weet hoe vervelend ik het vind als hij niet reageert. Boos gooit ze haar telefoon op bed en gaat naar de keuken. Ze pakt brood en beleg en gaat een boterham voor zichzelf smeren. Halverwege bedenkt ze zich. Het brood voelt wat droog aan en de kip ruikt eigenlijk niet meer goed. Dan toch maar wat anders eten. Wat zal ik eens eten? Ze gaat kijken wat ze nog heeft liggen in de kastjes. Ze heeft nog chips, roze koeken, melkchocola met strawberry cheesecake vulling van Lindt, appels en broodjes
bapao die ze eigenlijk voor haar vriend had gehaald omdat hij die zo lekker vindt. Maar als hij niet eens de moeite kan nemen om te reageren. “Ik eet ze gewoon op,” zei ze geïrriteerd. Niet dat zij ze zelf zo lekker vindt. Terwijl ze een broodje in de magnetron deed. Bedacht ze dat zijn internet misschien langzaam was en ze daarom nog niets had ontvangen. Ja dat moest het zijn. Ze ging met haar hand in haar broekzak. Geen telefoon. Ze keek op het aanrecht. Geen telefoon. Misschien in de keukenkastjes. Geen telefoon. Waar had ze hem gelaten? Half in paniek haalde ze de hele keuken overhoop. “Denk na, Anna.” Misschien op mijn kamer. Ze rende terug naar haar kamer. Keek op haar bureau. Geen telefoon. Ze keek haar kamer rond. Op bed. Daar lag haar telefoon. Ze ontgrendelde hem. Geen berichtjes. Niks. Niemand. Waarom stuurde hij niets? Ze snapte er helemaal niets van. Wel twee blauwe vinkjes, geen reactie. Waarom deed hij nou zo? Waarom belde ze hem niet gewoon even? Ja dat ging ze doen. Gewoon even bellen. Nee als hij me al vindt zeuren, gaat hij dat helemaal vervelend vinden. Wat kon ze nou nog doen? Ze wist gewoon niet wat ze verkeerd had gedaan. Waarom deed hij zo? Gaf hij dan helemaal niets om mij? Zou hij het uit willen maken? Hij was me zat. Anders doe je toch niet zo. Hij gaat het uitmaken. Misschien heeft hij wel een ander.
Hij heeft vast een ander. Misschien daarom dat hij vanavond af wilde spreken. Warme tranen begonnen over haar wangen te rollen. Haar telefoon ging af. Haar vriendje belde. Met trillende handen nam ze op. Dit was het. Hij ging het uitmaken. “Hey,” zei ze met een lichte trilling in haar stem. “Hey, schatje,” zei hij. “Mijn telefoon doet echt raar. Net toen ik je iets terug wilde sturen viel hij uit. Terwijl hij nog 40% had. Ik snap er niets van.” “Oh ja, dat kan natuurlijk ook.”
Gebruiksvoorwaarden Het werk van schrijvers en dichters op Nederland Schrijft mag gratis worden gelezen en/of gedownload voor eigen gebruik. Iedere verspreiding, openbaarmaking, verveelvoudiging of bewerking is niet toegestaan.
