september 2010 ================

Suzuki Nieuws

================= uitgave van de suzuki vereniging nederland

Nr. 26-1 / september 2010

Ambitie =================

Muziek telt! Ook in het onderwijs De kracht van muziek

Muziek in het onderwijs

Muziek inspireert, verstilt, ontroert en verzoent. Muziek brengt mensen samen, scherpt het verstand en spreekt emoties aan. Muziek overstijgt culturen en overbrugt  tegenstellingen. Muziek draagt bij aan de economie en vormt het sociale leven - een wereld zonder muziek kan niemand zich voorstellen.

Om de kracht van muziek bij kinderen volledig te benutten is het (leren) luisteren naar muziek belangrijk, maar vooral ook de ervaring van zelf spelen en samen met anderen musiceren of zingen. In een brassband of een popband, in een orkest, een koor of als solomuzikant. Op school of daarbuiten: als er maar voldoende mogelijkheden zijn. Voor kinderen die het gewoon leuk vinden, én voor kinderen met de droom om hun leven aan muziek te wijden. Door muziekonderwijs op de basisschool wordt muziek voor alle kinderen toegankelijk, zonder financiële drempels.  

Welke rol speelt muziek in Nederland? → Nederland heeft een rijk geschakeerd muziekleven: een kwart van de bevolking speelt of zingt. → Muziekvoorstellingen en concerten worden door meer mensen bezocht (7,5 tot 9 miljoen) dan het betaalde voetbal (5 miljoen). → Bijna iedereen (90% van de bevolking) luistert naar de radio, kijkt muziekdvd’s, heeft een iPod of downloadt muziek op zijn computer. Toch is in Nederland nog lang niet iedereen actief met muziek bezig. De kracht van muziek blijft daarom kleiner dan mogelijk.

 

In ieder kind zit muziek Voor kinderen is muziek van grote waarde. Muziekonderwijs verbetert de creatieve, motorische en zintuiglijke ontwikkeling, versterkt het concentratievermogen en bevordert sociaal gedrag. Samen muziek maken betekent genieten van een gezamenlijke presentatie, wat zelfvertrouwen geeft en het luisteren naar elkaar bevordert. Wie jong kennismaakt met muziek, zal dit later ook beter weten te waarderen. En muziek maken kan overal. Iedereen heeft een eigen stem en de hele wereld is een instrument. Waarom dan niet elke dag een stukje leuker maken met muziek?

De ambitie Musici, orkesten, de muziekindustrie, podia, koren, verenigingen, muziekscholen, onderwijsinstellingen en vele anderen slaan de handen ineen om iedereen in Nederland de kracht van muziek te laten ervaren. Met name kinderen op de basisschool verdienen een impuls van het muziekonderwijs. We streven de volgende vier doelen na: → elk kind in Nederland krijgt de kans om muziek te ontdekken; → elk kind in Nederland leert zelf muziek te maken; → minimaal eens per week zit er muziek in het onderwijs (zingen, spelen of luisteren); → de samenleving bevordert muziek in het leven van kinderen.

Doe mee! Onze wens is dat iedereen zich inzet om alle kinderen van Nederland aan de muziek te krijgen. Onderteken het initiatief en geef op de website van Muziek telt! aan wat u of uw organisatie kan betekenen om meer muziek in het leven van kinderen te brengen.

Muziek telt! is een initiatief van Muziek Centrum Nederland, Kunstfactor en Fonds voor Cultuurparticipatie. Meer informatie is verkrijgbaar bij Muziek Centrum Nederland, telefonisch op 020 – 344 60 00 of via [email protected]

2

Van de voorzitter ================= Met Vivaldi’s “Vier Jaargetijden” op de achtergrond - ja inderdaad, het deel van De Herfst – schrijf ik dit stukje voor alweer een nieuwe editie van het Suzuki Nieuws. Met een terugblik op het afgelopen seizoen, in het bijzonder het Nationaal Concert, maar ook alweer vooruitkijkend naar het nieuwe. Wat voor de zomervakantie nog een drukte van belang gaf ligt inmiddels alweer achter ons: op zaterdag 26 juni werd in Gouda ’s morgens in alle vroegte al hard gewerkt in een prachtig oud schoolgebouw om de lessen die daar gegeven werden zo goed mogelijk te laten verlopen. Zoveel enthousiasme, vol verwachting en spanning. Docenten en pianobegeleiders die popelden om samen met al die leerlingen aan de slag te gaan … Daar, om 10 uur, in dat prachtige oude straatje waar de Aloysiusschool in Gouda staat, stroomden de eerste klanken van al die leerlingen door de open ramen naar buiten: cello, viool, blokfluit, dwarsfluit! Met een paar ouders hebben we samen buiten even staan luisteren en genieten. Het was een heel ontroerend moment. Muziek & Stilte tegelijk op een zonovergoten dag. Aan het eind van de ochtend, buiten op het schoolplein lunchen. Leerlingen konden lekker even ontspannen en ouders maakten dankbaar gebruik van de zitjes in de schaduw van de bomen. Daarna in optocht door de binnenstad leerlingen, ouders, docenten, met hun instrumenten naar de Schouwburg. Dan eindelijk, na de doorloop, het concert. Prachtig vond ik het om zoveel leerlingen met viool, blokfluit, piano, cello of dwarsfluit te zien en te horen. Het programma werd na de “Play Together”, die natuurlijk nog een keer als toegift werd herhaald, afgesloten met een geweldig applaus en bedankjes voor alle deelnemende docenten en begeleiders. De leerlingen kregen een deelnamecertificaat uitgereikt en gingen bovendien nog naar huis met een klein aandenken in de vorm van een potlood in de vorm van een muzieksleutel. Voor de pianisten was er zelfs een dergelijk potlood beschikbaar in de vorm van een piano. Ook de docenten en begeleiders werden niet vergeten. Al met al een heel bijzondere dag. Moe maar voldaan ging een ieder daarna huiswaarts. Met een groot deel van de deelnemende docenten en pianobegeleiders werd op het terras nog nagepraat. Een mooi einde. Dank ook aan de geweldige medewerkers van de Goudse Schouwburg, die hun steentje hebben bijgedragen om alles zo soepel te laten verlopen; ze hadden er overduidelijk veel plezier in. Dank ook aan alle docenten die hun kennis, inzicht en ervaring met ons gedeeld hebben, en aan alle “helpende” handen. En dank ook aan al die ouders die zich de inspanning getroost hebben om te zorgen dat de stukken gestudeerd werden en hun kind bij deze dag aanwezig kon zijn. Wij hopen dat ook zij veel genoten hebben. Deze ervaring, heeft het bestuur ertoe gebracht de koppen bij elkaar te steken en de haalbaarheid te onderzoeken om in 2012 wederom een Nationaal Concert te organiseren. Misschien wel weer in de Goudse Schouwburg ..... Wie weet lukt het om een oude traditie weer in ere te herstellen, want ik ben nog even in de archieven gedoken (dank je wel voor die conscentieus opgebouwde dossiers Joke ten Haaf!) en ontdekte dat de laatste keer dat iets dergelijks georganiseerd werd alweer zo’n 9 jaar geleden is! Nu, met de zomervakantie alweer achter de rug, zijn er in heel Nederland de lessen weer begonnen. Voor sommigen startte het seizoen met een luisteren naar een prachtig concert, uitgevoerd door The Shinagawa Junior String Orchestra, children of the Suzuki Method, in de Kleine Zaal van het Concertgebouw te Amsterdam. Diep onder de indruk van zoveel technische perfectie ging en we ’s avonds naar huis. “Learning is a source of happiness”, volgens Leonardo da Vinci. Menig ouder en docent zal het met mij eens zijn dat dat niet altijd vanzelf ontstaat. Het aanleren van studiediscipline en het stimuleren van doorzettingsvermogen zijn daarbij van essentieel belang. Aangereikt door de combinatie van toegewijde ouders en docenten. Waarbij soms ook een enorm beroep wordt gedaan op de creativiteit. Dat geldt ook voor het bestuur. Wij hebben afgelopen jaar veel geleerd en zullen daar ook dit schooljaar weer mee doorgaan. Voor iedereen, van de allereerste beginselen voor Twinkle oftewel Kortjakje tot gevorderden met stukken van Vivaldi en ander moois: wat er ook gespeeld en gestudeerd wordt, namens het bestuur voor iedereen veel muzikaal plezier, ºafgewisseld met de net zo belangrijke ontspanning. Esther van Eijk, voorzitter 3

================= Activiteitenagenda

30 september – 3 oktober 2010 3e Berliner Suzuki Tage Berlijn, Duitsland

6-7 november 2010 Danish National Workshop 2010 Svendborg, Funen, Denemarken

Lieve Suzuki vrienden. We nodigen jullie allemaal hartelijk uit om deel te nemen aan de Berliner Suzuki-Tagen 2010 aan het Werbellin-meer. Ervaren Suzuki pedagogen uit binnen en buitenland verheugen zich erop de Suzuki dagen ook dit jaar weer tot een onvergetelijke belevenis te laten zijn. Kinderen en jongeren van verschillende nationaliteiten komen samen in een heerlijke omgeving, om samen te spelen op hun instrument en weer veel inspiratie opdoen, uitstekend voor hun motivatie. Voor viool, cello, orkest en kamermuziek. Informatie: www.berliner-suzuki-tage.de

Voor viool, altviool, cello en gitaar. Informatie: [email protected]

20–21 november 2010 Nationale Suzuki Teachers Convention Remscheid, Duitsland Onze Europese collega’s zijn van harte welkom te komen participeren! Aansluitend aan het weekend worden er twee verdiepings-cursussen gegeven (Boek 2 en Boek 5). Informatie: [email protected]

Ga voor meer informatie/interessante artikelen naar: www.europeansuzuki.org

Geslaagd Ans van Valkenburg Level 1 en 2 viool, 21 mei 2010 Locatie: Utrecht Examencommissie: Barbara Parham, Wilfried van Gorp, Johannes Lievaart Liesbeth Bloemsaat-Voerknecht Level 3 viool, 19 juni 2010 Locatie: Hof, Duitsland Examencommissie: Jan Matthiesen, Agathe Jerie, Kerstin Wartberg.

Aankondiging Algemene Ledenvergadering SVN Het SVN-bestuur nodigt alle leden uit voor de Algemene Ledenvergadering op zondag 7 november 2010 vanaf 13.00 uur in de Muziekschool te Maarssen. De vergadering is in plaats van de afgelaste ledenvergadering van 25 april afgelopen voorjaar. Datum: zondag 7 november 2010 Lunch: 13.00 uur (wel graag aanmelden hiervoor) Aanvang vergadering: 14.00 uur

Daniel Strang Level 3 altviool, 6 augustus 2010 Locatie: Kopenhagen, Denemarken Examencommissie: Mysie Ferguson, Marja Olamaa, Ilona Temányi

Gefeliciteerd!

Plaats: Muziekschool Maarssen Gaslaan 12 3603 CN Maarssen (locatie onder voorbehoud) Aanmelden: per e-mail via [email protected] De agenda wordt 3 weken van te voren toegestuurd.

Deadline voor ket komende nummer van het Suzuki-Nieuws: 30 november 2010. 4

Nr.26-1, september 2 010

Impressies van een intensieve dag! =================

Het nationale concert op 26 juni 2010 Op 26 juni was het zover: eindelijk weer een Nationaal Concert. Dit keer in Gouda. Zelfs uit Groningen waren er leerlingen aangereisd. ’s Ochtends waren er voor alle instrumentgroepen behalve de pianisten, twee groepslessen in de Aloysiusschool. Uit alle klaslokalen drongen cello-, viool-, fluit- en blokfluitklanken! Veel kinderen hadden les van twee docenten, anderen twee lessen van dezelfde docent. Voor viool waren aanwezig Daniel Strang, Joke ten Haaf, Clara Post, Olga Hamer en Liesbeth BloemsaatVoerknecht. Blokfluitdocent was Jaap Delver. Nicole Schmaloer was er voor de fluitisten die gedeeltelijk met de vioolgroep van Clara Post meededen en de celloleerlingen kregen les van Anne van Laar en Marianne Vrijland. Alle groepen werden vol verve begeleid door de vijf aanwezige pianisten, Joke ten Haaf, Ko Zwanenburg, Ad van der Spek, Joke van Kregten, Martin Lorijn, die van lokaal naar lokaal trokken. Sommige leerlingen en ouders en enkele docenten stuurden achteraf een mail met impressies. Hartelijk dank hiervoor! Monique Cornelissen kon op de dag van het Nationale Concert 2010 tijdens de twee lessen in de ochtend rustig van leslokaal naar leslokaal lopen en de sfeer bij de verschillende instrumenten proeven. Hier haar indrukken: Allereerst mijn grote grote complimenten voor die zaterdag! Het was een geweldige dag, een geweldige zaal en een geweldige organisatie, vooral ook op het podium vond ik het heel erg goed georganiseerd, met zo min mogelijk gedoe en een zeer goede overloop van het ene naar het andere optreden, de kinderen wisten precies wat ze moesten doen, en ook die pianisten zo voor en na de pauze; er was duidelijk zeer goed over nagedacht! Ondanks het feit dat juni een wel heel ongelukkige maand is (jaja, dat weet iedereen inmiddels natuurlijk), heb ik heel veel mensen (ook docenten!) horen zeggen dat ze toch wel heel blij waren dat er tenminste íets was dit jaar! Enkele leerlingen zeiden dat als ze geweten hadden wat het inhield ze beslist meer familie en buren zouden hebben gezegd te komen luisteren, dit was immers een écht concert in een échte concertzaal! Een geweldige ervaring! Ook de sfeer was de hele dag feestelijk, wat natuurlijk heerlijk is. Het begon al met zo’n prachtig wandelingetje door Gouda! De lange rij bij aankomst, dat was voor sommigen even doorbijten, en dat er enkele naamplakkertjes op de viool in plaats van het kinbakje terechtkwamen, was vast niet de bedoeling van de organisatie. Dus voor alle duidelijkheid: Plak NOOIT iets op de lak van de viool, alleen op delen die je ook weer gemakkelijk schoon kunt maken, zoals op het kinbakje! Jammer vond ik dat er bij de violisten zo weinig 12+ers waren.

Misschien moeten we eens denken over een speciale middelbare school leeftijd groep onder de violisten? Samen iets speciaals doen is altijd leuk, maar dat vergt natuurlijk wel extra denk- en organisatiewerk. Zelf vond ik het Nationaal Concert 2010 een prachtig begin van iets wat zich hopelijk voortzet. Ik zou het fijn vinden als er elk jaar in dezelfde periode al dan niet op dezelfde locatie iets zou zijn. Door het zich herhalende trekt het zeker meer aan en zou er een soort van continuïteit gecreëerd kunnen worden. Ik denk dat we allemaal uitkijken naar die maand waarin er weer een workshop of concert is! Bij de vorige nationale concerten (lang geleden) kreeg ik de boodschap “alleen mijn beste leerlingen te sturen”. Het was immers een concert! Ik weet nog goed hoe moeilijk ik dat vond, want ik wilde dat iedereen gewoon mee kon doen. Dat was dan ook heel fijn deze keer. Wat ik absoluut kwijt wil: Iedereen was lovend over het mooie spel van de pianisten en de blokfluitisten! Wat ook heel fijn was, was dat na afloop bijna alle docenten nog even samen op een pleintje wat gedronken hebben! Dat heb ik in het verleden heel erg gemist en ook al heb ik deze dag geen les gegeven, ik vond het heerlijk! Ik hoop op een voortzetting in de nabije toekomst.

Daniel Strang heeft via de mail een paar trefwoorden gestuurd: Ook hij noemde het tijdstip van het concert aan het eind van het schooljaar ongelukkig, maar zoals gezegd kon het niet anders, omdat de Schouwburg alleen die datum nog vrij had. Wat het programma betreft zou Daniel er voor zijn de geprogrammeerde stukken van moeilijk naar eenvoudig te programmeren zodat de spelersgroep steeds groter wordt en de gevorderde kinderen veel te spelen hebben. Hier hadden we juist niet voor gekozen, omdat we ieder groepje “hun eigen ding” wilden laten doen, zodat de inspanningen van de lessen ’s ochtends niet door de massa van een grote groep overspeeld zouden worden. En de leerlingen hebben bewezen dat ze ook als kleine groep fraais ten gehore konden brengen. Ook Daniel denkt dat een apart maar parallel programma voor de meer gevorderde leerlingen nuttig en leuk zou kunnen zijn, bijvoorbeeld een ensemble. En hier komt zijn grote wens weer naar voren: hij zou heel graag een altvioolgroep zien ontstaan. Daniel schept hiervoor zelf alvast hele goede voorwaarden doordat hij deze zomer zijn Level 3 altviool behaald heeft en zelf al een heel aantal altvioolleerlingen heeft (proficiat!). Laat het hierbij nog eens gezegd zijn: bij Daniel Strang in Heemskerk kun je terecht als je altviool wilt leren spelen! Olga Hamer heeft zelf twee lessen gegeven die ochtend en heeft te kennen gegeven, dat het ontzettend belangrijk is een goede en ontspannen atmosfeer te creëren waarin plezier uitgedragen moet 5

=================

worden en de leerling centraal staat (ook al heeft niet iedereen zijn Allegro of Menuet super paraat). Daar zijn we immers voor bij elkaar om het samen in de les zo goed mogelijk op de rails te zetten. Uit haar uitgebreide verslag de belangrijkste punten: Ik vond het een erg geslaagde dag, goede locatie, ook de school om in te oefenen. Mijn leerlingen en ouders hebben een leuke dag gehad, en ze reageerden verrast op de hoge kwaliteit van het concert, en op de leuke afwisseling tussen de instrumentgroepen. Ik vond het zelf ook een mooie afspiegeling van het Suzuki-onderwijs in Nederland, indrukwekkend met name de piano’s en de blokfluiten. Organisatorisch was het wellicht nu niet ook nog te realiseren geweest, maar voor de toekomst zou het mooi zijn als op zo’n dag verschillende instrumentgroepen ook samen zouden kunnen spelen. Dat zou voor mijn leerlingen nog meer een uitdaging vormen! Ik denk bijvoorbeeld aan de Gavotte van Bach (violen) die met behulp van een strijkje (docenten) uitgevoerd zou kunnen worden. Dat zou toch prachtig zijn! Mooi vond ik dat elke leerling heel persoonlijk een bericht kreeg over de te spelen stukken, dat kan ook via de docent lopen, maar ik merkte dat dit veel verantwoordelijkheid bij ouders en leerling legde, en dat werkte prettig. De doorloop voor het concert had zijn nut, zeker voor de jongsten om letterlijk van de ene plek naar de andere te lopen, de groteren kunnen dat meer zelf inschatten hoe het gaat lopen. Het programma 6

was lang, maar beslist niet te lang vanwege de perfecte afwisselingen van de instrumentgroepen. De zaal was prachtig, lekker fris en ruim, de kleedkamers oorverdovend door alsmaar gespeel van leerlingen (dank nog aan Liesbeth Bloemsaat voor een ferm rondje stemmen tussendoor). Aankondiging en afkondiging door Esther van Eijk netjes verzorgd en het was fijn dat Martin Loose met de winkel aanwezig was. Mijn conclusie op zijn zachts gezegd: Een dag die voor herhaling vatbaar is! Joke ten Haaf stuurde uitgebreide feedback aan de organisatoren, waaruit we hier citeren: Voordat ik aan wat opmerkingen begin, wil ik mijn waardering en bewondering uitspreken voor wat het bestuur op touw heeft weten te zetten! Het werd echt een dag met veel instrumenten, tamelijk veel leerlingen, en een redelijk aantal aanwezige docenten. De sfeer vond ik ook prima. Naast wat organisatorische opmerkingen: De organisatie van de twee vioollesuren was volgens mij goed: Bijna elke leerling had les ‘op niveau’ en één niveau daaronder. De keuze van de stukken was misschien wat onevenwichtig, omdat in boek 2 zowel nummer 6 als nummer 7 genoteerd waren. Ik had in mijn Happy Farmer-groep enkele leerlingen, die zeiden dat ze inmiddels in ‘de tweede helft van boek 2’ (dus bij of voorbij nummer 7) waren, maar ik weet niet of dat Nr.26-1, september 2 010

================= juist was. Dat is altijd lastig. Misschien dat de docent hierin een rol kan krijgen, door tot een bepaalde datum wijzigingen door te mogen geven, met behoud van de reeds gekozen stukken? De schouwburg is een prima locatie. Ik was er niet eerder geweest, en vind het een mooie zaal, met veel ruimte op het podium en daarnaast. Ook voldoende kleedkamers etc. plus horeca-gedeelte. De doorloop duurde naar mijn smaak wat te lang. Het concert verliep volgens mij goed. Ook de wisselingen duurden niet heel lang. De piano-solo’s vormden een goed onderdeel van het geheel. Het idee van een certificaat en een kleine attentie voor alle deelnemers vind ik heel leuk en motiverend. Volgens mij was het een geslaagde dag! Een moeder van een van de blokfluitleerlingen van Jaap Delver: Het was ook erg leuk. En inderdaad ze hebben prachtig gespeeld. Het was leuk om als moeder in de zaal te zitten. En leuk ook te zien dat Jaap vol vertrouwen rustig naar ze stond te kijken terwijl ze speelden. Wel bijzonder zo’n groepje meiden die met elkaar kunnen fluiten en ook lol kunnen maken! Familie Wan, vioolleerling van Iris Scaarlett: Het basisprincipe van Suzuki kwam tijdens de gehele dag aanbod…. Het is zeker de moeite waard…. Alles is tot in de puntjes verzorgd... Alle kinderen tegelijk horen spelen, was hartverwarmend. Lize Stigter, een volwassen vioolleerling van Clara Post schreef: Nog even over het Nationale Suzuki Concert! Ik vond het - ook als volwassen leerling - erg leuk om aan het concert deel te nemen. Mocht je nog eens een les/bijeenkomst willen organiseren voor volwassen vioolleerlingen, dan houd ik me aanbevolen. Kaja Vermazen, celloleerling van Anke Wouters. Op zaterdag 26 juni was er weer Suzuki dag, deze keer in Gouda. Eerst hadden de cellisten en de violisten les. Je kreeg van verschillende docenten les, dat was erg leuk, want dan zie je ook hoe andere kinderen les krijgen. Ik kreeg les van mijn oude cellojuf, Anne van Laar en ook nog van een andere juf. Ik vond het wel grappig dat ik van mijn oude juf les kreeg. Voor mijn zusje Lina was het de eerste keer. Lina wou graag bij haar eigen juf (Liesbeth) les, want ze zegt dat ze daar het meest aan gewend is. Tijdens de les van Lina moest mijn moeder ook op de viool spelen. Dit vond Lina wel leuk. Daarna hadden we als afsluiting in de Goudse Schouwburg een concert. We vonden het ook erg leuk dat we in de schouwburg mochten spelen want dat is een echt theater en dat is natuurlijk erg gaaf! Lina vond het heel spannend om voor het eerst op zo’n groot podium en voor zoveel mensen te spelen.

De hele dag was erg leuk en we hebben heel veel cello en viool gespeeld! Kaja

Vioolleerling van Olga Hamer: Ik vond het erg fijn bij de les van Daniel waar we op “The two Grenadiers” gestudeerd hebben. Bij Liesbeth in de les hebben we de Händel “Bourree” gedaan en mochten we met z’n tweetjes op 1 viool spelen. Dat was erg leuk en het hielp ook voor de verbetering van het stuk. Ik vind het altijd heel interessant om ook van andere docenten les te hebben en met allenmaal nieuwe kinderen samen te zijn, zoals op de workshop in Assen vorig jaar en in Amsterdam een paar jaar geleden. Fijn was ook dat de docenten niet zeiden “komt wel goed” maar dat we echt iets aan de verbetering van de stukken deden: op een positieve manier. Ik had gelukkig in beide lessen een hele fijne sfeer! Voor mij was de doorloop in de schouwburg wat lang en ik zat op niet zo’n goede plek waardoor ik niet alles helemaal kon zien maar het was heel spannend en leuk eens in een echte concertzaal te mogen spelen op het podium. En super (!) om ook al die andere instrumenten te zien en te horen. Heel indrukwekkend vond ik de pianoleerlingen. Ik doe graag weer mee aan zo’n dag! Akira Moeder van Akira (viool): Ik als moeder stond versteld van wat we op het concert allemaal te horen kregen. Op zich was het heel fijn met twee stukken de diepte in te gaan, maar Akira stond eigenlijk ook wel te trappelen om de andere stukken die hij kende, mee te spelen. Begrijpelijk dat niet alles tegelijk kan, want op deze manier werd wel heel duidelijk, waaraan er in de lessen gewerkt was en ging niet alles in een algehele groep onder. Ik moet eerlijk zeggen dat ik op het concert versteld stond van wat we te horen kregen. Vooral de blokfluitgroep raakte me heel diep! Zo mooi! Fijn trouwens dat er in de school mogelijkheid was om buiten op een besloten plaats te lunchen. Verder goed georganiseerd allemaal en over een langere wachtrij bij binnenkomst kan ik me niet zo opwinden. We kwamen gewoon ook allemaal tegelijk met de trein aan. Net als Akira wil ik er heel graag weer bij zijn als er weer een workshop of concert plaatsvindt!

7

Tweedaagse ensemblecursus in Zutphen ================= In het weekend van 3-4 juli 2010 was het tropisch warm en zou iedereen je voor gek verklaren, als je voor je plezier 2 dagen lang gaat vioolspelen om te repeteren voor een concert. Toch waren er zo’n 25 kinderen van 9 tot 14 jaar die dit hebben gedaan en met een aanstekelijk enthousiasme en plezier, waar ik nog steeds van onder de indruk ben. Voor Maurits Visch, een van de deelnemers van de tweedaagse cursus, was het ongelooflijk spannend, aangezien hij dit nog nooit eerder had gedaan en hij de jongste van de groep was. Bovendien vroegen we ons af of je met een “Suzuki achtergrond“ wel de juiste aansluiting zou kunnen vinden in een groep kinderen met een ander soort viool onderwijs. De tweedaagse Ripieno cursus werd geleid door Petra Westra, een bevlogen viooldocente uit Zutphen met veel ervaring in het begeleiden van (jonge) kinderen in orkesten. Zij heeft zelf een eigen muziekpraktijk voor viool en leidt een aantal jeugdorkestjes. Allereerst moest Petra het niveau peilen. Er was een zaterdagavond gepland, waarop alle kinderen een zelf gekozen liedje konden voorspelen. Binnen een week kregen we een boekwerkje met CD toegestuurd met alle vioolpartijen voor Maurits. Het was daarna heel hard werken om 6 muziekstukken in krap 4 weken tijd in te studeren. Gelukkig hielp Olga Hamer ons: alle Suzuki muziekstukken werden tijdelijk opzij geschoven en stukje bij beetje kreeg Maurits de vioolpartijen in de vingers. De locatie was prachtig: midden in de bossen rondom Zutphen op een kampeerboerderij. De overnachting was niet inbegrepen aangezien veel kinderen uit de regio kwamen. Wij hadden besloten er een kampeerweekend van te maken en bleven in een hut-tent op de camping overnachten. De studie uren werden afgewisseld met pauzes, waarin gegeten, gedronken en buiten gespeeld werd. Het watergevecht was een welkome verkoeling bij de 30+ graden! Na de eerste dag kwam Maurits moe maar

8

voldaan naar de tent: wat klinkt vioolspelen met zoveel violen en cello’s samen mooi! Hij had al lang door dat er een paar zeer talentvolle kinderen tussen zaten en dat dat niveau voor hem nog lang niet haalbaar was. Toch was hij tevreden en blij met wat hij kon en inmiddels allemaal had opgestoken. De volgende dag werd nog stevig door gemusiceerd tot de voorstelling ‘s middags. Familie en vrienden werden ontvangen met koffie, thee en gebak. Op de deel van de kampeerboerderij werd het uiteindelijke concert gegeven: indrukwekkend wat in twee dagen was bereikt!! Maurits mocht als jongste de spits afbijten als “concertmeester” bij het eerste stuk: de hem wel bekende Gavotte van FJ Gossec uit het eerste Suzuki Boek. Vervolgens kwamen Vivaldi, Villa-Lobos, Portnoff en Rieding aan bod. Door de plaatsen van de kinderen in het orkest slim in te delen (ervaren violisten naast minder ervaren violisten) kon iedereen zijn partij goed uitvoeren. Het concert was geweldig! Veel ontzag heb ik gekregen voor de pedagogische vaardigheden van Petra Westra om kinderen, waarvan voor haar een aantal onbekend, in korte tijd zo’n prachtig concert te laten uitvoeren. Maurits heeft het een enorme stimulans gegeven: volgend jaar weer!! Anneliese Nusmeier*

* - moeder van Maurits Visch, Maurits krijgt vioolles in Nijmegen van Olga Hamer

Nr.26-1, september 2 010

Nieuws uit de regio ================= In deze rubriek nodig ik iedereen uit om een bijdrage te leveren aan het Suzuki Nieuws, door verslaggever vanuit jouw standplaats te worden. Schrijf jouw belevenissen op, maak een verslag van wat jij hebt meegemaakt, welke workshop heb je bezocht en wat vond je ervan? Maak een tekening of een gedicht, kortom alles wat je maar kwijt wilt. Stuur in naar: [email protected] of naar Postbus 1185, 6500 BD Nijmegen.

Standplaats Nijmegen Het Nationaal concert in Gouda op 26 juni 2010 Beste lezertjes  Vandaag zijn we in alle vroegte afgereisd naar Gouda. Het was niet uitslapen en met een groep van 13 personen zijn we vertrokken met de trein uit Nijmegen. Eerst uitzoeken hoe je een treinkaartje kon bemachtigen. In de trein zaten we geweldig in een dubbeldekker en voor sommige kinderen is reizen alleen al een uitstapje. Ik vond het heel erg gezellig, want zo leer je ook de ouders van de kinderen beter kennen. Dat leverde hele interessante gesprekken op en we hadden de tijd. We waren niet alleen in de trein, want heel Nederland wilde erop uit. Een groep kinderen met vioolkoffers trekt enorm veel aandacht. De mensen zijn zeer belangstellend. In Gouda moesten we wel even uitzoeken waar de school was en het was gelukkig midden in het centrum. We sloten ons in de rij aan voor aanmelding, want er waren zeker 100 kinderen die meededen en dan nog de ouders erbij. Het was een drukte van jewelste en er zat geen beweging in. Dan op zoek naar de klas waar je hoorde en toen wilden we graag even tijd nemen voor koffie en thee, maar hoe en wanneer? Helaas moesten sommige kinderen in groepen les volgen die een paar maanden geleden al opgegeven moesten worden. Het niveau is in die tijd natuurlijk vooruit gegaan, maar de organisatie was niet zo flexibel om dit te veranderen. De motivatie van de kinderen tijdens de workshop was ver te zoeken en dan duurt een uur lang. Twee uur lang staan viool spelen vraagt ook veel inspanning, dus een pauze in de buitenlucht daarna was wel heel hard nodig. Ik ben met nog een moeder en dochter even de prachtige stad in geweest en hebben een Goudse kaars met vioolopdruk gekocht. Speciaal voor Olga voor al haar inzet die dag. In de verte zagen we een hele groep naar de schouwburg lopen en konden we zo aansluiten. We konden in de zaal naar de generale repetitie kijken en alleen al de ambiance maakt het helemaal af. Het was heel erg leuk om de cellisten te zien en de blokfluitgroep. Ik heb nog nooit

zulke aparte modellen blokfluit gezien. Een blokfluit zo enorm groot tot op de grond en een prachtig samenspel in die groep. We hoorde dat zelfs een leerling weer terug moest met de boot naar Terschelling, dus die kwam van ver. De pianisten waren ook adembenemend en ze waren prachtig gekleed. Een enorme grote groep violisten en zoveel kinderen bij elkaar had ik nog nooit gezien. Het was allemaal indrukwekkend en ik zat te wachten op het orkest. Alleen ter afsluiting was samenspel met Twinkle little star. Ik hoopte op een soort orkestformatie met al deze prachtige instrumenten bij elkaar. De zaal zat bijna helemaal vol en ter afsluiting kregen alle kinderen een oorkonde en een muziekpotlood. Moe maar voldaan zijn we naar huis gegaan en in de trein kregen we allemaal een echte Goudse stroopwafel. Heel Nederland ging weer terug naar huis met de trein. Naast mij zat een veteraan en hij had ook een hele leuke, vermoeiende dag gehad. Samen uit en samen thuis. Het was voor ons de eerste keer, maar zeker niet de laatste. Monique en Kiki Vos   Nationaal Suzuki Concert (2) Ik zelf heb een hele leuke dag gehad, samen met heel veel anderen. Het begon met vroeg opstaan. Na een heerlijk ontbijt in de auto naar mama’s werk; daar kunnen wij gratis parkeren. Van daaruit liepen ik en mama naar het station waar Evelyn en haar moeder en nog wat anderen op ons stonden te wachten. Toen iedereen er was gingen we naar de trein. De heen reis was saai. Eindelijk aangekomen liepen we naar het Aloysius College waar we moesten oefenen. Het eerste lesuur was hard. We hadden een strenge Jufvrouw. Ik vond het niet goed gaan en de juf blijkbaar ook niet. We moesten steeds alles overnieuw spelen. Het tweede lesuur was erg leuk met mijn eigen juf. In de pauze mochten we het centrum van Gouda in. Daar hebben we rondgekeken en de weg gevraagd. Op een gegeven moment liepen we door een steegje achter de kerk en zagen een heel klein winkeltje. In de etalage, daar stond een kaars met een viool 9

================= erop. Wij dachten, wij kopen die en geven die kaars aan Olga als bedankje voor de dag. Dus liepen wij naar binnen en kochten de kaars voor Olga. Ik en mama waren niet alleen de stad in gegaan, maar Kiki en haar moeder waren ook mee. Maar toen moesten we de weg naar de Schouwburg nog vinden. Na ongeveer tien keer vragen kwamen we de rest tegen en sloten aan. Toen wij allemaal binnen waren moesten wij ons klaarmaken voor de generale repetitie. Het repeteren ging goed. Alleen voor het deel dat na de pauze kwam dat konden we niet meer repeteren daar was geen tijd meer voor.

Wat mij naderhand opviel is dat ik helemaal niet zenuwachting was; eigenlijk best wel handig. – Het op treden ging wel goed. Na het optreden kregen we een Wuppy en een potlood; met dat potlood schrijf ik dit allemaal in mijn dagboek. De treinreis terug was best wel leuk we deden een spelletje: we deden ‘wie het langst kan blijven staan’ want de trein wiebelde best wel. Toen we aankwamen ging iedereen naar huis. Eindelijk thuis kroop ik gelijk in bed. Lizette Wagemaker (9 jaar)

Standplaats Den Haag Viool en cello Gijs (6) en Joris (bijna 5). Gijs heeft de viool uit het hoofd getekend en Joris heeft de cello uit een boek nagetekend. Hij is stiekem dol op de cello! Gijs en Joris zijn leerlingen van Liesbeth BloemsaatVoerknecht (Den Haag).

Gijs 10

Joris Nr.26-1, september 2 010

Standplaats Gouda

Suzuki Fluit =================

generale( zonder geluid) op twee reuzenschermen geprojecteerd, zodat niemand iets hoefde te missen. Een fantastische oefening in concentratie voor de fluitsten ! En de vaders moesten toegeven : Prachtige muziek bij de wedstrijd met beter beeld dan thuis.

Het was een vrolijk cursusjaar voor suzuki fluitleerlingen van Fluitschool flautissimo te Gouda . Gypsy workshop : Deze winter hadden we een inspirerende Gypsy workshop onder leiding van Tzigane violist Martin Schaefer uit Zwitserland . Een evenement dat zeker voor herhaling vatbaar is. Heerlijk musiceren en ook

geheel volgens het luisterend leren principe . Uiteindelijk heeft zigeunermuziek zeer veel raakvlakken met de“moedertaal” aanpak van de suzuki Methode. Vaderdag concertje : Op 19 juni was ons eigen WK optreden, helemaal aangepast aan de wedstrijd Nederland-Japan met repertoire uit beide landen. Beelden van de wedstrijd werden tijdens de 11

1 Olifantje cello game door Anke Wouters Zin 1 en 5

O-

li-

fan-

tje

in

het

bos

Zin 2 en 6

laat

je

ma-

ma

toch

niet

los Zin 3 en 4

AnEn

12

ders dan

raak heb

je je

de weg la-

toch ter

kwijt spijt

13

Start

Speel 2 x Aap, Stop En zet in één keer alle vingers op de Duif

Speel met ogen dicht Laat je

ma ma

Speel een toonladder omlaag

in het bos

1 1 0

Staat je eerst vinger wel goed?

Zit je nog mooi rechtop?

Maak een buiging!

Anke Wouters

toch niet los

Eigen composities door jonge kinderen ================= Een rubriek om kinderen de gelegenheid te geven een eigengemaakt liedje te publiceren. Deze keer een bijdrage van: Akira van de Boomen (net 12 geworden) Jara van Woerkom (10 jaar) beiden uit Nijmegen. Dit zijn ook allebei inzendingen gemaakt voor het afsluitende speeltuinconcert in Wijchen afgelopen zomer.

Akira was in de tijd dat hij dit lied schreef bezig met “The Two Grenadiers”van Schumann uit Boek II. Hij heeft zich duidelijk laten inspireren door de vele afstreken achter elkaar. Ook heeft hij een uitdagende maatsoort voor zijn compositie gekozen.

14

Nr.26-1, september 2 010

================= Toen ik de vraag aan de leerlingen voorlegde om een liedje te schrijven voor ons afsluitende concert, was het net Pasen geweest. Wellicht heeft Jara zich met de titel laten inspireren.

Heb jij ook al wel eens een eigen lied geschreven en wil je dat wel eens afgedrukt zien in de krant? Grijp nu je kans en stuur in. 15

Plakboek ================= De vioolspelende krekel en de vlinder zijn ingekleurd door Talitha van der Ham ( 10 jaar). Steeds vóór haar les begint heeft haar zusje (4) ook vioolles in Nijmegen, en heeft Talitha tijd en rust om iets voor zichzelf te doen. Naast vioolspelen zijn haar hobby’s: dansen in een musical en jazzballet. Talitha helpt thuis al met koken en groene spaghetti is haar lievelingsgerecht. Op school is haar favoriete vak: rekenen.

Alexe Wagemaker (8) heeft haar tekening van de vorige keer nog meer uitgewerkt. Nog steeds is zij de judoka, maar de hand heeft iets griezeligs gekregen.

16

Rosalie Vos (7) komt vaak mee naar de vioolles van haar zus Kiki. Dan heeft ze ruimschoots de tijd om lekker te kleuren. Zij vond deze kleurplaat prachtig . Ik vind hem heel mooi geworden .

Nr.26-1, september 2 010

Twinkle,Twinkle, little star ================= Het eerste liedje wat kinderen leren binnen de Suzuki-methode is dit welbekende Engelse kinderliedje. De woorden komen van een vroeg negentiende eeuws Engels gedicht: ‘The Star’ van Jane Taylor. Het gedicht werd voor het eerst gepubliceerd in 1806 in: ‘Rhymes for the Nursery’, een verzameling gedichten van Taylor en haar zus Ann. Het wordt gezongen op de Franse melodie : ’Ah! Vous dirai-je, Maman’ (een traditional, waarvan de oudst bekende publicatie in 1761, en beslist geen liedje voor de kinderkamer, maar een liefdesliedje !). Wolfgang Amadeus Mozart schreef maar liefst twaalf variaties voor piano op dit thema, op twee-en-twintig jarige leeftijd terwijl hij dat jaar in Parijs verbleef. Naast Mozart hebben ook onder andere Camille Saint-Saens (de Fossielen in zijn Carnaval des Animaux) Franz Liszt (Album Leaf) en Jean-Baptiste Cardon (Variaties voor harp) zich laten inspireren door dit thema. In ‘Suzuki Twinkles’ ‘An intimate Portrait’ van Dr. Alfred Garson vond ik een boeiend artikel over dit thema en zijn variaties. Hier volgt de vertaling door Olga Hamer, Nijmegen.

Variaties en thema Op een dag zei ik (Carson) tegen Suzuki: - Weet je, alle normale componisten schrijven een Thema en Variaties, maar jij deed het andersom en schreef vijf variaties en een thema. Waarom? Suzuki moest lachen en antwoordde: - Omdat dat is gebaseerd op eigen ondervinding. - Wat bedoel je, ik begrijp het niet. - Wel, kun je je nog herinneren dat ik je vertelde hoe ik zelf voor het eerst viool leerde spelen? - Je vertelde dat je het jezelf aanleerde. - Precies, maar weet je ook nog dat ik je vertelde over de problemen die ik had met het proberen van Schuberts ‘Ave Maria’? - Kwam dat door de lange langzame streken? - Precies. Toen ik koos voor ‘Twinkle, Twinkle little Star’ als de basismelodie voor mijn methode, realiseerde ik me dat ik niet kon starten met het thema, omdat dat gespeeld moet worden met lange langzame streken. - Wat deed je kiezen voor ‘Twinkle’? - Eenvoudig omdat dat waarschijnlijk het meest bekende universele liedje is. Ieder kind kent het in zijn eigen taal. - Dat is waar. En wat deed je besluiten voor het eerste ritme? - Het is een gewoon ritme, maar waarom vraag je dat? Omdat hetzelfde ritme werd gebruikt door Carl Orff en Zoltan

Kodaly in hun methodes. - Toen ik de variatie bedacht in de vroege dertiger jaren had ik nog nooit gehoord van Orff noch van Kodaly. - Daar ben ik van overtuigd, ook zij hadden geen weet van jou noch van elkaar. Toch hebben jullie alle drie hetzelfde ritme gekozen en ook ongeveer in dezelfde tijd- jij in Japan, Orff in Duitsland en Kodaly in Hongarije. - Ah, dat is interessant, maar waarom? - Ik denk dat ik nu eens een keertje een antwoord op die vraag weet. Omdat het ritme een natuurlijk biologisch ritme is wat goed past bij alle kinderen over de hele wereld. - Ah, zo, ik was me daar niet van bewust. Toen ik de vijf variaties schreef, was ik meer bezig met het bedenken welke typische ritmes er in de barokmuziek voorkomen. Het ritme van de eerste variatie bijvoorbeeld is hetzelfde ritme wat in Bach dubbelconcert voor twee violen voorkomt. De andere variaties zijn ook typisch ritmes uit de barokmuziek. Niet alleen dat, maar ze worden ook allen gespeeld in de toonladder van A majeur (alleen op de A en E snaar), omdat ook dat weer gemakkelijk voor mij zelf bleek. Als je je linkerhand optilt en kijkt naar de natuurlijke spreiding van de vingers geplaatst op de A snaar, zie je dat ze als vanzelf vallen in de toonafstanden voor A majeur. Omdat dit zo vanzelf gebeurt, bedacht ik dat dit ook het gemakkelijkst moest zijn om mee te beginnen. Daarom schreef ik de eerste negen stukken in Boek I 17

================= in A majeur. Tegelijkertijd, wanneer je je vingers plaatst op de D snaar, vallen ze vanzelf in D majeur. Daarom staan de volgende twee stukken in D majeur. En het zelfde gaat op voor de G snaar, daarom staan de andere stukken van Boek I in G majeur. Dit was gebaseerd op mijn eigen persoonlijk ondervinding toen ik mezelf viool leerde spelen. Daarom plande ik Boek I zoals het nu is. (N.B. de vijfde variatie betreft een triool, welke Suzuki zelf later weer verwijderde, maar die in de nieuwe versie boeken weer opgenomen is) - Met ander woorden, de variaties werden voor het thema geplaatst vanwege praktische redenen, gebaseerd op jouw eigen ervaringen met viool leren spelen? - Precies, korte, snelle streken zijn gemakkelijker te spelen dan lange en langzame streken. Daarom worden ook alle variaties gespeeld in het midden van de strijkstok. - Hoe vindt je het midden van de strijkstok? - Het midden van de strijkstok is het plekje waar de strijkstok de E snaar raakt wanneer de rechteronderarm parallel aan de viool is. Je plaatst een klein stukje tape op de stok op die plek en een ander stukje tape een klein stukje meer naar de slof. Naarmate de leerling meer controle over de strijkstok krijgt kun je meer en meer ruimte geven, totdat de strepen niet meer nodig zijn. - Ik heb wel stokken gezien die meer op kerstbomen lijken, met allerlei verschillende soorten gekleurde streepjes en/of stickers. Wat vindt je daarvan? - Niet nodig, twee stukjes zijn genoeg, een klein stukje stok produceert ook een mooiere en een natuurlijkere klank. - Wat vindt je van tapes op de hals van de viool? - Voordat je streepjes op de hals aanbrengt, zal de leerling eerst alle variaties op de losse snaren moeten kunnen spelen, Daarna op de afwisselende snaren A en E. En hier zul je heel zorgvuldig moeten zijn. - Hoezo?” - Omdat snaarovergangen heel belangrijk zijn en ook altijd schoon moeten zijn. - Hoe leer je dat? Suzuki ging hier in detail op in en ook hoe de vingerzetting op de A en E snaar gerealiseerd kan worden. Ook ging hij in op de verschillen die er zijn tussen het lesgeven aan erg jonge beginners en aan wat oudere beginners. - Tenslotte, hoe zit het nou met het thema? - Dit is het moeilijkst omdat het meer stoklengte vraagt. De elleboog zal van het slot moeten komen en de pols moet loskomen naarmate er meer stoklengte gebruikt wordt.

18

Nr.26-1, september 2 010

Gespot... ================= In de NRC.Next van vrijdag 30 juli.

Zo broer zo zus Mozart het wondermeisje

Maria Anna Mozart, geboren op 30 juli 1751, was een van de meest veelbelovende musici van haar rijd, maar had de pech dat haar broer Wolfgang heette. Voordat haar vijf jaar jongere broer haar definitief ging overschaduwen, toerden zij samen als wonderkinderen drie jaar lang door Europa, begeleid door hun ouders. Samen stalen zij de show in Londen, Parijs, Amsterdam, Utrecht. In de reiskoets leefden Wofgang en Maria Anna -bijnaam ‘Nannerl’in een fantasiewereld van zelfgecomponeerde muziek, woordspelletjes en raadsels. Maar reizen kost geld. En dus besloot de strenge vader Leopold voortaan alleen de onbetwiste nummer één bloot te stellen aan de bewondering van Europa’s vorsten. Het wondermeisje Nannerl bleef thuis bij haar moeder in het ‘saaie Salzburg’ zoals zij het noemde. Wolfgang stuurde haar vanuit het buitenland veel brieven, vol woordgrapjes en (b)anale humor, en soms omgekeerd ondertekend: Gnagflow Trazom. Wolfgang vestigde zich in Wenen en maakte furore, terwijl Nannerl zich koest hield in Salzburg. Ze gaf pianoles aan talentvolle kinderen, van wie enkelen wél een carrière in de muziek zouden maken. Zelf trad Nannerl alleen op als musicus als haar vader het haar toestond. Toen ze 23 jaar oud was trouwde ze, en met haar man verruilde ze Salzburg voor het afgelegen St. Gilgen. Musiceren was er

niet meer bij : de snaren van de piano, een huwelijksgeschenk van vader Leopold, bleken niet bestand tegen de Zwitserse plattelandskou. Bovendien had Nannerl haar handen vol aan de vijf kinderen die haar man meenam uit twee eerdere huwelijken. Samen kregen ze ook nog drie kinderen. Vader Leopold stierf in 1787, Nannerl was 36 jaar, en daarmee verdween het scharnier tussen broer en zus. Volledig tegengesteld waren hun werelden - isolement versus bewondering, plichtbetrachting versus grenzeloze creativiteit. Wel hadden broer en zus hun zwakke gezondheid gemeen, maar ook op dat vlak liet Wolfgang zijn zus achter zich: hij stierf op 35-jarige leeftijd terwijl hij een requiem aan het componeren was. Nannerl leefde nog bijna veertig jaar en kende nog gelukkige jaren. Na de dood van haar man in 1801 keerde zij terug naar Salzburg en raakte bevriend met Wolfgangs zoon, Wolfgang junior. Enthousiast werkte zij mee aan een biografie van haar beroemde broer. Naarmate ze ouder werd, ging Nannerl steeds slechter zien. Pianospelen ging niet meer omdat haar linkerhand dienst weigerde. Het wonderkind Nannerl Mozart stierf op 78-jarige leeftijd. Gespot door Olga Hamer, Njmegen

Lees ook eens : Mozart in zijn brieven, een bloemlezing door Lucas Bunge. Kijk voor meer informatie over Mozart op: www.scholieren.com/werkstukken www.Wikipedia.org www.infonu.nl Componisten beschrijving over Wolgang Amadeus Mozart in het Suzuki-nieuws van maart 2006 De film over Mozart: ‘Amadeus’ Heb jij ook iets gelezen wat je graag met anderen wil delen? Stuur in naar het Suzuki-nieuws. Kijk voor het adres in de Colofon. 19

Speelpagina’s

================= Woordzoeker. Zoek de woorden op.

Zoek de 7 verschillen.

20

Nr.26-1, september 2 010

=================

De kruiswoordpuzzel op dit blad is een leuke spelvorm. Elk plaatje verwijst naar een woord. Vul vervolgens het woord letter voor letter in de aangegeven hokjes in.

Ken jij alle muziekinstrumenten die in dit blad staan met naam?

Kun jij dit egeltje natekenen? 21

Speelpagina’s

================= De herfst komt nu gauw. Kleurplaat van Knorretje die haar best doet om de rondvliegende bladeren op te vegen.

22

Nr.26-1, september 2 010

================= Hoe komt Remy in het restaurant terecht?

Verbindt de stipjes met elkaar en maak zo het spinneweb af 23

Colofon ================= Suzuki Nieuws is het blad voor leden en donateurs van de Suzuki Vereniging Nederland (SVN). De doelstelling van de SVN is: het bevorderen van het muziekonderwijs volgens de Suzuki-methode. De SVN is de Nederlandse tak van de European Suzuki Association (ESA). Het Suzuki Nieuws verschijnt 1x per kwartaal (maart, juni, september en december). Copy insturen als Word- document naar: [email protected] Olga Hamer Postbus 1185 6501 BD Nijmegen Foto’s 100% groot en 300 dpi en tekeningen 100% groot en 150 dpi.

Lidmaatschap De SVN kent verschillende categorieën leden: A volledig gediplomeerde Suzuki-docenten (ESA level 5) B1 Suzuki-docenten met ESA level 3 of 4 B2 Suzuki-docenten met ESA level 1 of 2 B3 docenten in opleiding voor ESA level 1, en andere muziekdocenten. C Suzuki-leerlingen en hun ouders en andere belangstellenden Zij die de vereniging financieel willen ondersteunen kunnen donateur worden (minimumdonatie € 12,00 per jaar)

Bestuur

Voorzitter

Esther van Eijk tel. 0297-533445 [email protected]

Secretaris

Liesbeth Bloemsaat-Voerknecht 070-3640282 [email protected]

Penningmeester

Martin Loose tel. 070-4400159 fax 070-4400160 [email protected]

Lid

Jaap Delver 0346-262800 [email protected]

Lid

Vacature Graag aanmelden bij Esther van Eijk

Lid

Vacature Graag aanmelden bij Esther van Eijk

Bezoek eens onze website en winkel: www.suzukimuziek.nl www.suzukiwinkel.nl

Ledenkortingen Leden ontvangen korting op : • deelname aan SVN-workshops en andere evenementen • aankopen in de SVN-winkel (Suzuki-CD’s, boeken etc.)

Contributie, aanmelding en opzegging

Oplossing ‘Zoek de verschillen’: • Bovenste peervormige druppel • Onderste peervormige druppel • Onderste scherf bord • Bovenste scherf bord • Bovenste streep is niet doorgetrokken • De kaas mist een randje • De snorharen aan één kant ontbreken

Aanmelding geldt tot wederopzegging en per geheel boekjaar (1 augustus tot 31 juli); een eventuele opzegging dient tenminste 1 maand voor het einde van een boekjaar te geschieden.

Oplossing ‘Ken jij alle muziekinstrumenten die in dit blad staan met naam?”: • Doedelzak • Contrabas • Trompet • Trommel • Piano • Blokfluit

De contributie bedraagt voor A- en B- leden € 40,00 per jaar, voor C-leden € 12,00. Het verenigingsjaar loopt van 1 augustus t/m 31 juli. Nieuwe leden en donateurs kunnen zich aanmelden bij: Secretariaat SVN Clarenburg 30 3621 GB Breukelen e-mail: [email protected]

Nr.26-1, september 2 010