RESEARCH, HARALD WARMELINK, RITUELEN Alexander Veliev GAR1B V1.0
October 1, 2014
[RESEARCH, HARALD WARMELINK, RITUELEN]
Research wordt gedaan in verschillende vormen, kwalitatief onderzoek of kwantitatief onderzoek zijn de twee hoofd soorten. Ik heb een kwalitatief onderzoek vericht, ik heb een aantal verschillende mensen benaderd en een happening van een afstand geobserveerd. Mijn onderzoek heeft plaats gevonden in P60 Amstelveen, een poppodium. In het cafe van deze poppodium word maandelijks een jamsessie gehouden, waarbij iedere muzikant of artiest mee kan doen.
Ik heb dus een jamsessie geobserveerd door middel van een aantal verschillende onderzoekmethodes. Ik heb door middel van een coverte observatie de opbouw en begin van de jamsessie onderzocht. Hierna bleef de jamsessie zo’n drie uur doorgaan. Tijdens de avond heb ik de muzikanten die even niet aan het spelen waren benaderd en door middel van een semi-geplande vragenlijst geinterviewd. De interviews waren niet vraag na vraag, het kwam meer neer op een conversatie aangaan waarbij ik door bleef vragen, en de geinterviewde eerder verhalen verteld dan directe antwoorden.
October 1, 2014
[RESEARCH, HARALD WARMELINK, RITUELEN]
De opbouw van de jamsessie is een psuedo-vaste volgorde van bepaalde handelingen. Allereerst werd de techniek verzameld en op de juiste plek gezet, tijdens de opbouw word er haast niet gesproken, er worden een paar grappen gemaakt of opmerkingen maar mensen blijven wel stil. Hierna komt de soundcheck, een excuus voor de muzikanten om een klein willekeurig stukje muziek te spelen en vooral luisteren of het allemaal wel klopt. Dan word er gezamenlijk gegeten, en een cigaretje gerookt.
In het begin van de jamsessie zijn er haast geen gasten of andere muzikanten dan de vaste crew, de jamsessie band. De jamsessie band speelt een nummer wat ze allemaal vaker hebben gespeeld. De band speelt hierna een nummer wat de thema voor de avond voor hen een beetje vasthoud
Tijdens de avond word er veel afgewisseld in de jamsessie. Een jamsessie draaid om het gezamelijk maken van muziek, met een hoop verschillende mensen. hierdoor lossen de muzikanten elkaar af en kunnen zelf even een biertje drinken of ergens gaan socialiseren. Muzikanten die nog niet aan de beurt zijn geweest, zitten verspreid in het cafe met hun gitaar of bas zonder versterker te priegelen en te stemmen, of buiten met een biertje in de ene hand en een cigaret in de ander. Een mooi metaphoor voor de jamsessie zou zijn een brainstorm sessie, waarbij elk instrument een brainstormer is en de bespelers ervan dus moeten afwisselen, en als ze wat nieuwe ideeën krijgen gaan ze weer spelen. Naarmate de klok de 12 dichter benaderd, worden de muzikanten steeds baldadiger en speelser. De muziek veranderd de sfeer om de zoveel minuten, en de spelers ervan krijgen steeds meer energie. De zang wordt steeds luider en met meer zelfvertrouwen, en de gitaarsolos beginnen ook nu een hele minuut in beslag te nemen. Tijdens avond kwam er ineens een zwaar dronken (nogal stinkende) man erbij zitten. Niemand in het cafe had hem ooit nog eerder gezien, maar hij wilde graag meejammen. Nou om sociaal te blijven dacht de jamsessie band maar van “laat hem maar wat doen”. Nou wat hij deed was een zwaar kromme versie van “straatdichterschap”in een nederhiphop formaat. Dit was nogal irritant omdat hij dacht dat hij voortaan elke jam nummer erbij mocht staan en dronken teksten mocht gaan spitten, letterlijk en figuurlijk.
October 1, 2014
[RESEARCH, HARALD WARMELINK, RITUELEN]
Eren, Exchange student uit Turkije: Eren is een bassist en de vaste lid van de jamsessie band. Voordat hij op de podium stapt drinkt hij altijd een glas whiskey. “If i dont drink the whiskey before i go on stage, the music and vibe feels cold and shakey, and I usually start jamming when my gut tells me to do so”. Wat hij mij vertelde is dus dat hij een ingeving, onbewust moet krijgen. Tonnie, lichtstagiar studient MA. “Ik weet niet precies wat ik doe, als ik ineens nerveus ben dan schudt ik mijn ledematen voordat de show begint”. Tonnie is een lichttechnicus, hij is verantwoordelijk voor het licht tijdens de avond van een concert. Hij weet niet precies wat voor handeling hij uitvoerd voordat hij begint, maar hij weet dat hij het best presteerd onder druk. Kasper, muzikant, docent. “Als ik muziek schrijf moet ik in een ontspannen staat bevinden, en er moet iets van een ‘trigger’ zijn”. Voor kasper kan de ‘trigger’een emotie of ervaring zijn. Het moet iets zijn waaruit je een begin kan maken. Maar volgens kasper moet je ook altijd in een zen-staat bevinden, ook al is de emotie iets wat de tranquilheid kan doorbreken.
Lucas, drummer. “Voor dat ik begin te spelen doe ik een warming up, maar dat heeft niks te maken met het bedenken van muziek te maken”. Lucas heeft een volgorde van handelen voordat hij gaat spelen, maar als hij iets nieuws wilt bedenken met zijn band of alleen, is voor hem andere muziek het belangerijkst. “Alles in muziek is al gedaan. De combinaties maken met de verschillende elementen muziek die al zijn bedacht is het meest lastige”. Voordat Lucas en zijn band een nummer willen bedenken, bedenken ze eerst waar het op moet gaan lijken. Dit kan ook onbewust gebeuren, wanneer Lucas iets hoort wat hij kan gebruiken om een nieuw iets ervan te maken.
October 1, 2014
[RESEARCH, HARALD WARMELINK, RITUELEN]
In de kader van rituelen, is het uit de antwoorden van mijn geinterviewde te halen dat een ritueel voor ieder iets anders kan betekenen. Het hoeft niet perse iets te zijn wat de mens in een hogere sfeer zet of iets, het kan net zo simpel zijn als het drinken van een vaste drank voordat je creatief sfeer gaat bevinden. In het kader van creatieviteit, is er wel een bepaalde sfeer waarin een persoon zich kan bevinden. Als men zich in een speelse, open houding bevindt kan men op nieuwe ideeën stuiten en nieuwe inzichten krijgen. Dit kan je terugvinden in de jamsessie, in het begin van de jamsessie word er een beetje herhaald wat al gedaan is, als een warming up. De muzikanten proberen in een ritme te komen van het op de plek maken van muziek. En als ze eenmaal opgewarmt zijn, kunnen ze verder denken dan het maken ervan. Ze proberen nieuwe dingen uit, en krijgen meer zelfvertrouwen in wat ze doen. Alleen dit kan ook een stap te ver gaan, gezien de dronken man die net wat te veel zelfvertrouwen had, waarbij hij alleen maar egoistisch bezig was met het verheerlijken van zijn “vibe”. Dit is bij een jamsessie belangerijk, omdat de vibe wordt gemaakt door muzikanten, en gedeeld wordt met iedereen in het cafe. Wat mijn idee is van een ritueel, wordt redelijk ondersteund door de analyse. De ritueel voor de creativiteit is niet meer dan het opschonen van de werkgeheugen van je hersennen. Daarvoor moet je ontspannen zijn en niet nadenken over de praktische dingen als “oh, ik moet nog de belangstingsaangifte doen, goh wat is dat irritant zeg die klootz..etc’. Je moet juist theoriseren, geen antwoorden zoeken maar vragen. Volgens John Cleese, heb je hiervoor ruimte nodig, zelfverzekerheid en tijd. En dit kan ik ook ondersteunen met mijn ervaringen van het inkomen in een creatieve state of mind.
October 1, 2014
[RESEARCH, HARALD WARMELINK, RITUELEN]
Bronnen: John Cleese – about creativity. Jamsessieband P60. Slides lessen research
