P HASSELT X EEN MAGAZINE VAN JONGCD&V EDITIE DECEMBER Train the trainer Woon-Werk-Leef Terugblik Innesto

P909011 HASSELT X

EEN MAGAZINE VAN JONGCD&V

Train the trainer Woon-Werk-Leef Terugblik Innesto

EDITIE DECEMBER 2013

2 Edito 3 Politieke actua 4 WOON-WERK-LEEF 6 Mobiliteit 8 JONGE ONDERNEMERS 10 Beweging en Coaching 12 Train the Trainer

13 Startcongres JONGCD&V 14 Terugblik Innestoweekend 16 Immigratie en Lampedusa 18 Wilfried Martens 21 Nieuws in de Beweging 22 Opinie & antwoord 24 JONGCD&V Checked in

Beste lezer, RADIKAAL COLOFON HOOFDREDACTEUR Frederik Meulewaeter SCHREVEN BIJDRAGEN VOOR DIT NUMMER Frederik Meulewaeter Tom Vandenkendelaere Hans Heeman Sam Voeten Ilse Bosmans Thomas Vints Johan De Donder Kristof Van Gansen Shana Taeymans REDACTIE-ADRES Nationaal secretariaat JONGCD&V Wetstraat 89, 1040 Brussel tel. 02.238 38 90 fax. 02.230 33 01 [email protected] HELPDESK SECRETARIAAT tel. 02.238 38 90 (elke werkdag van 9 tot 12 uur en van 12.30 tot 16.30 uur) e-mail: [email protected] EINDREDACTIE EN VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Kristof Van Gansen Wetstraat 89 1040 Brussel POSTABONNEMENTEN tel. 02.238 38 05

Het Innesto-Congres was een schot in de roos. Er was veel volk, de sfeer zat goed. We hebben samen uitgemaakt waar de christendemocratie anno 2013 precies voor staat en waar we de komende jaren voor gaan. Dankzij de vele aanwezige jongeren kon JONGCD&V duidelijk wegen op de standpunten. Binnenin zie je welke punten we hebben ‘binnengehaald’ en welke niet. Maar vergis je niet, het echte werk moet nog beginnen. Familie, buren en vrienden kunnen we nog overtuigen om voor onze recepten te kiezen. Onze afdelingen ver­ dienen dan ook de beste ondersteuning. Daarom maken we de komende maanden werk van coaching. Voor december ontwikkelden we een heel aanbod aan experts en sprekers in communicatie, organisatie, netwerk en activiteiten. Na zo’n vorming ben je klaar om zelf op pad te gaan en afdelingen te coachen. Train the trainer, is onze leuze. Je merkt het, we blijven de stem van de jonge Vlaamse christendemocraten verster­ ken. Dat trekken we ook door in dit blad. Zo nemen acht ondernemende jongeren het woord in het debat voor een betere competitiviteit. Stuk voor stuk zetten ze zich in voor een betere welvaart voor ons allemaal, ook in moeilijke tijden. Dat verdient respect!

POLITIEKE ACTUA “Het wetten van de messen” et is een basistechniek in het ko­ken. Nog voor je de ingrediënten uit de koelkast haalt, moet je de messen wetten om het vlees en de groenten te snijden, en je voor te bereiden op het bereiden van de maaltijd. Voor de liefhebbers: het wetten ge­ beurt met een wetstaal en kan op twee manieren gebeuren, afhankelijk van het type mes. In de Wetstraat en aan de Leuvenseweg is het mo­ment aangebroken waarop de messen gewet worden. We kennen al min of meer de recepten die iedere partij wil gaan bereiden. Dat van N-VA wordt een koude schotel van Vlaamse specialiteiten. De groenen gaan voor een vegetarisch stoofpotje en Open VLD stelt een rijkelijke maaltijd voor, maar lijkt de prijs van de ingrediënten nog niet berekend te hebben. En CD&V? Wij bereiden straks een kloeke hutsepot met boerenworst. Het is een gerecht waar iedereen van lust, en waarin nieuwe ingrediënten hun plaats vinden naast de klassiekers. Het geheim van een goeie hutsepot zit in het evenwicht tussen de verschillende ingrediënten. Net daar zal de populariteit van onze hutsepot van afhangen.

Maar op het moment van het wetten van de mes­sen kan alles nog gebeuren. Tot nu toe werd er bij manier van spreken nog geen halve aardappel ge­ schild. Wat nu wel volop speelt, is de vraag met welke messen we straks onze ingrediënten willen kookklaar maken. Met welke boegbeelden trekken we straks naar de stembus? Als jongeren kunnen we bijzonder blij zijn met Peter Van Rompuy als Vlaams lijsttrekker in Vlaams-Brabant en Benjamin Dalle als lijsttrekker voor de Kamer in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Twee nieuwe, vlijmscherpe grote keukenmessen, als u het mij vraagt. Maar daar stopt ons verhaal niet. Wouter Beke vroeg om vernieuwing, wij kunnen die vernieuwing aanbieden. Dankzij de tomeloze inzet én ambitie van vele JONGCD&V’ers in heel Vlaanderen hebben we nog een heel pakket nieuwe messen en mesjes klaarliggen. Het is tijd om die naast de grote op het aan­ recht te leggen. Dat wordt ons werk in de komen­ de weken en maanden. Ik roep jullie op om mee met mij jullie schouders te zetten onder een krachtige vernieuwing van onze partij voor de verkiezingen van volgend jaar.

Veel leesplezier, FREDERIK MEULEWAETER Hoofdredacteur Radikaal [email protected]

TOM VANDENKENDELAERE Voorzitter JONGCD&V

DESIGN (zoz) reclamebureau tel. 011.67 28 76 [email protected] FOTO’S JONGCD&V archief

Glenn Van Roey Maarten Vansteenkiste

3

WOON-WERK-LEEF Daar is het JONGCD&V om te doen

De verleiding om mee te stappen in een verkiezingscampagne die gaat over de toekomst van ons land mag dan wel bestaan, niemand ligt wak­ker van een nieuwe Belgische blokkering in 2014. Meer dan ooit draaien de volgende verkiezingen niet om de institutionele toekomst, maar de economische toekomst van ons land. “Het socio-economische” zoals dat dan heet, verdient zonder meer alle aandacht. Maar waar draait dat socio-economische voor JONGCD&V om? Met het Nationaal Bureau ontwikkelden we een campagne om onze bezorgdheden duidelijk te maken. De thema’s vatten het socio-economische goed samen: we willen kunnen wonen, we willen werken en we willen kunnen genieten van het leven. Drie logo’s, drie thema’s waarrond actie gevoerd werd (wonen en werken) of nog actie zal gevoerd worden (leven). Een woordje uitleg.

4 4

Op vlak van wonen is het belangrijk dat we kansen krijgen om Hotel Mama te verlaten en onze vleugels uit te slaan. JONGCD&V vraagt meer betaalbare woningen. Hoe? We vragen een hervorming van de woonbonus die degressief is – veel in het begin, minder op het einde – en een koppeling aan energiezuinige maatregelen. Die koppeling zorgt ervoor dat duurzamer gebouwd zal worden en dat jongeren die bereid zijn om energiezuinig te investeren daar ook toe geholpen worden. Actie? We trokken met een bungee run naar Leuven, Kortrijk, Gent en Antwerpen om mensen te laten voelen hoe onbereikbaar een eerste woning geworden is.

Een onbetaalbare vergrijzingsfactuur en een land met een loonkostenhandicap tegenover haar buurlanden zorgen ervoor dat onze perspectieven op werkvlak er niet rooskleurig uitzien. Maar we zijn geen pessimisten van nature. We zijn een generatie die meer dan ooit bereid is om flexibel te zoeken naar oplossingen en de kansen die we krijgen, te grijpen. Maar dan moeten er wel kansen zijn. Daarom vraagt JONGCD&V dat duidelijke stappen genomen worden om de loonkostenhandicap aan te pakken. Aanwerven moet terug aantrekkelijk worden, bijvoorbeeld door een verschuiving van de lasten naar consumptie. Daarnaast zijn we bereid om meer en langer te werken als daartegenover meer flexibiliteit kan gezet worden. We werken lang niet meer alleen op kantoor van nine to five, maar wel op zaterdagvoormiddag, ’s avonds nadat de kinderen in bed liggen of met de Ipad in de zetel. Tijd om dit in beleid om te buigen! Actie? We lanceerden een filmpje om die boodschap kracht bij te zetten. De acteurs waren geen vetbetaalde sterren, maar stuk voor stuk mensen van onze beweging die hun kansen willen grijpen.

We willen niet vergeten te leven. Werken is één ding, maar er moet ruimte zijn om te genieten ook. Te genieten van goeie muziek, een avond aan de toog, lekker eten of gewoon een gezellige film op een kille winteravond. Genieten willen we kunnen doen in respect en verdraagzaamheid voor elkaar. JONGCD&V vraagt een warme samenleving, waarin buren elkaar helpen in plaats van voor de rechtbank aanklagen. We vragen een samenleving waarin bashing, pesterij of aanstellerij geen vruchtbare bodem vindt, een samenleving waarin GAS-boetes overbodig worden. Dat is niet alleen een werk van ‘de politiek’, maar van jou en mij samen. Ieder moet z’n duit in het zakje doen. Actie? We scharen ons met JONGCD&V achter de actie Warm Vlaanderen van CD&V en roepen lokale jongerenafdelingen op om de oranje handschoen letterlijk op te nemen voor een warmer Vlaanderen.

5 5

in een betere staat aan de volgende generatie doorgegeven wordt, is niet evident en vergt moed. Er zijn de quick wins, die moeten worden gerealiseerd, maar daar mogen we niet alle heil van verwachten. Tegelijk moeten we werk maken van de investeringen in de toekomst. Meer dan voor eender welke andere portefeuille dient iedere nieuwe minister van mobiliteit dit principe ter harte te nemen.

Rentmeesterschap in de praktijk: mobiliteitsbeleid met visie Vaak wordt gevraagd hoe beleid christendemocratisch is. Krakende oneliners over het belang van subsidiariteit, of het centraal stellen van de mens in beleidskeuzes nemen meestal de vraagtekens niet weg. Het spreekt voor zich dat op zo’n vragen moet geantwoord worden met concrete beleidsvoorbeelden. Een goede illustratie zegt duizend keer meer dan ellenlange ideologische uiteenzettingen. Mobiliteit is een domein dat zich daartoe leent. Op het moment waarop dit artikel geschreven wordt, bulken de kranten van berichtgeving over het fileleed. De hele Antwerpse ring stond geblokkeerd na een ongeval, de ochtendspits op de E313 of de E40 werd afgezet door een gekantelde vrachtwagen… Iedere ochtend en avond is het op de Vlaamse wegen wel ergens prijs. Ook de opiniepagina’s op het einde van dit nummer gaan in op dat thema.

6

Luc Bertrand, CEO van de Belgische groep Ackermans & van Haaren, stelde het nog duidelijk in de financiële krant De Tijd. “Vlaanderen’s grootste uitdagingen voor de toekomst zijn de competitiviteit en mobiliteitsinfrastructuur”, zo liet hij optekenen. De twee uitdagingen zijn inherent met elkaar verbonden. Een competitief Vlaanderen vereist een optimale mobiliteit, en een optimale mobiliteit is alleen mogelijk met middelen die vrijkomen in een economisch bloeiend Vlaanderen. Willen we ons als regio kunnen meten met andere economische spelers is het onze plicht om na te denken over een toekomstgericht mobiliteitsbeleid die zo’n economische positie nog kan versterken. Wat is nodig? Eén gouden oplossing om alle verkeersproblemen in één klap weg te werken, is er niet. Een toekomstgericht beleid waarbij vandaag werk wordt gemaakt van een mobiliteitsinfrastructuur die morgen

In een duurzaam mobiliteitsbeleid dat voorziet in het versterken van economische groei, is een evenwicht tussen land, zee en lucht nodig. Vlaanderen heeft ijzersterke havens. De verdere uitbouw ervan die durft het provincialisme te overstijgen, verdient alle aandacht. Van het luchtverkeer, zowel voor vracht- als voor personenvervoer, geloven we dat de vervuiler hoe langer hoe meer zal betalen. Hierdoor zullen ook wijze keuzes nodig zijn op luchtvervoervlak. Maar dé grote uitdagingen vinden we op het spoor en op de Vlaamse wegen. Het ontwarren van ’s werelds grootste verkeersknopen rond Brussel en Antwerpen en het ontsluiten van gebieden die vandaag nog niet verbonden zijn met grote verkeersaders, zijn cruciaal om Vlaanderen als sterke economische speler tussen de andere kandidaten te kunnen positioneren op middellange terwijl. Oosterweel, Noord-Zuid, maar ook de Ijzeren Rijn bijvoorbeeld, zijn belangrijke dossiers die nu ook aangepakt worden. Daarnaast dient ingezet te worden op verkeersveilig­ heid. Iedere verkeersdode is er één te veel. Lange­ termijnbeleid dient naast vergroening zich ook te concentreren op meer veiligheid. Het rijbewijs met punten en de invoering van het alcoholslot voor professioneel en privé-vervoer zijn twee voorstellen die JONGCD&V daartoe al lanceerde. De komende jaren verdienen groene en veilige mobiliteit de eerste prioriteit te worden. Het bilan van Crevits en Grouwels CD&V had de voorbije legislatuur de kans bij uitstek om een echt rentmeesterschapbeleid te voeren op mobiliteitsvlak. Hilde Crevits en Brigitte Grouwels, voegden de daad bij het woord. Duidelijke signalen van een toekomstgerichte visie op mobiliteit in Vlaanderen vallen uit hun beleid af te

leiden, daar zijn tegen- en voorstanders het over eens. Zo stond Hilde Crevits in voor de structurele heraanleg van 700km autosnelweg. Een inhaalbeweging en het wegwerken van een onderhoudsachterstand waren broodnodig. De ambitie om tegen 2015 de autosnelwegen terug in het normale onderhoudsritme te krijgen, getuigen van een rentmeestersgeest. Dat geldt ook voor de bouw van de Deurganckdoksluis: het wordt straks de grootste sluis ter wereld, die zal zorgen voor een betere toegang tot de Waaslandhaven. Er zijn de belangrijke missing links R4, Noord-Zuid Kempen, A11 enz…Voorts wordt o.a. nog 25 miljoen Euro geïnvesteerd in dynamisch verkeersmanagement, waar er in 2007 slechts 4 miljoen Euro voor vrijgemaakt werd. De voorbeelden zijn sprekend. Ook in Brussel zien we duidelijke bewijzen. Straks nemen we de trein, tram of metro in compleet vernieuwde stations op de Schuman- en Rogierpleinen. Daarnaast wordt gewerkt aan een sterke uitbreiding van het openbare vervoersaanbod tegen 2021 met 4,5 miljard aan investeringen. Er komt onder andere een aanzienlijke uitbreiding van het tramnet en straks komt er ook de metro Noord die zal lopen van Schaarbeek tot Evere. TOM VANDENKENDELAERE Voorzitter JONGCD&V

JONGCD&V Werkgroep Mobiliteit Om onze standpunten rond mobiliteit te ver­ scherpen en uit te diepen, lanceren we binnenkort een ad-hoc werkgroep mobiliteit onder leiding van Tom Verboven. Heb je interesse in deelname?

Meld je alvast aan via [email protected].

7

Wouter Munten

HET GEDACHT VAN ... JONGE ONDERNEMERS Na een beperkt relancepakket bij de federale begrotingsopmaak is het uitkijken naar het overlegcomité met de verschillende regeringen om tot bijkomende maatregelen te komen. Een competitiviteitspact moet afspraken opleveren om onze achterstand weg te werken op vlak van lonen, investeringen en innovatie. Radikaal vroeg alvast aan acht ondernemende jongeren wat zij vinden dat gedaan moet worden.

Start in bijberoep

Wouter is zaakvoerder van Young Potentials. Hij wilde de kloof dichten tussen het theoretische studentenleven en de op praktijk gerichte bedrijfswereld. “Andere trainingen voor studenten zijn meestal gericht op theorie. Bij Young Potentials werken we met echte business knowledge en trainers met ervaring binnen topbedrijven.” “Ik was fulltime gestart, maar dat bleek niet haalbaar. Je start als bijberoep. Van mindere maanden kan je immers niet leven, en als je jong bent heb je nog onvoldoende reserves opgebouwd. Je zoekt best ook zo snel mogelijk naar partners. Zo geef ik sinds kort opleidingen bij de VDAB.”

Florence Verschueren Wat met kinderen?

Matthias Mingolla

De mama van Florence baat in Sint-Niklaas dierenspeciaalzaak Mariman uit. Zelf zou Florence de winkel later om emotionele redenen misschien wel willen overnemen. Ze is er intussen de derde generatie en is er opgegroeid.

Geen ballonnetjes meer

“Onze economie blijft te veel hangen in oude rolmodellen en mikt te weinig op vernieuwing, innovatie en technologische vernieuwingen of andere spitstechnologie. Dit deels omdat de durf ontbreekt zoals in bijvoorbeeld de USA of vele Aziatische landen dit deels door het gebrek aan kennis van de mogelijke “steun” van de overheid zoals de wirwar aan subsidies”, zegt Matthias, export sales manager bij Nelen-Delbeke en zaakvoerder M Care van onder andere de webshop www.slimslanker.be. “De hoge loonmassa in ons land is legendarisch en staat bovenaan de wereldlijst. Dit moet dringend eens effectief aangepakt worden en niet met diverse praatbarakken of met ballonnetjes die worden opgestoken.”

Bert Verbessem Inspelen op trends In 1943 gestart als lokale melkophalers en nu, meer dan 60 jaar later uitgegroeid, tot logistieke partner. Van een lokale transporteur naar een geïntegreerde dienstverlener. Zo omschrijft Bert ‘Vervoer Verbessem’, waar hij zaakvoerder is. “Zo lang kun je alleen bestaan als je inspeelt op de trends. Mensen aanvaarden bijvoorbeeld geen milieuvervuilende wagens meer. Daar hebben we nu flink in geïnvesteerd. Maar het is niet altijd makkelijk. De taksen op bedrijfswagens zijn enorm duur. Ik heb een halftijdse secretaresse nodig om de hele administratieve molen te verwerken. Door de files verliezen we heel wat uren waarin onze mensen en ladingen stil staan.”

Kristof D’hont Hard werk, maar pure passie

De 31-jarige Kristof D‘Hondt uit Waregem ontwerpt maatwerk. Zijn kledingzaak D‘Longueville doet er iedereen piekfijn uitzien op eender welke gelegenheid. Met Dine&Cook voorziet hij tal van horeca-zaken van de juiste kledij. “Ik leef met een passie voor het vak, maar het is niet altijd even makkelijk”, zegt de kandidaat-hofleverancier.. “Ondanks de hoge loonlasten heb ik onlangs toch iemand kunnen aanwerven. Dat doet goed. Maar het is niet normaal dat we meer aan de staat betalen dan aan onze nieuwe collega. Ook duurt het vaak te lang voor een klant een factuur betaalt. Er is net een klant failliet verklaard, we zien onze centen niet meer terug, om van de advocatenkosten te zwijgen.”

Sara Lambrechts Innovatie loont

Herwig Swennen Verander wetgeving vergunningen

“Van boom tot eindproduct”, zo omschrijft Herwig Swennen zijn familiezaak in Maaseik. Het bedrijf is een combinatie van houthandel, zagerij en schrijnwerkerij. “Door de economische crisis wachten veel klanten met beslissingen en dat heeft dan op alles een effect. Investeringen worden dan ook bij ons uitgesteld of zelfs helemaal geannuleerd en zo wordt de groei de komende tijd nihil. Wanbetalers zijn een groot probleem. Alles moet beveiligd worden of ons gereedschap is zo gestolen.” “Als ik iets zou veranderen, dan is het de wetgeving rond de vergunningen. Laat ieder werken op zijn terrein hoe hij het wil. Dat er regeltjes zijn om het leven makkelijker te maken is niet meer dan logisch maar teveel is teveel.” 8

“Maar rationeel gezien is het weinig aantrekkelijk om de zaak over te nemen. De concurrentie met de ketens is hard, de loonlasten zijn zwaar en je moet altijd paraat staan. Niet aanwezig zijn in de zaak is geen evidente optie. Bovendien ben ik nog jong en als ik ooit een gezin wil stichten, wat zal er dan gebeuren als ik niet kan blijven werken tijdens de zwangerschap, wat in de eerste weken na de zwangerschap? De onzekerheid die bij het leven als zelfstandige gepaard gaan, schrikken mij wel af.”

Een bedrijf dat een project wil opstarten of een nieuw product wil lanceren, kan bij Sara terecht. De Brugse startte vier jaar geleden THACT. De eerste drie jaar deed ze dat in bijberoep en sinds een jaar in hoofdberoep. Ze begeleidt kmo’s op commercieel en organisatorisch vlak. “Ik zette de stap middenin de crisis en met twee jonge kinderen. Toch lukt het, voor wie inspeelt op opportuniteiten. Zelf speel ik in op projectmanagement, groeibedrijven, commerciële begeleiding en training. Andere bedrijven, die van innovatie hun sleutel­ woord maken, groeien ook doorheen de crisis.” Zelf is Sara gestart in bijberoep. “Dat ik daarnaast werkte voor Unizo, hielp natuurlijk, want ik kreeg de smaak van het ondernemen snel te pakken. Voor veel andere ondernemers wegen de loonkosten zwaar, maar ik heb geen personeel of voorraad.” 9

Werk aan de winkel! JONGCD&V wil alle (her)opstartende, activerende en ook de expertafdelingen bijstaan in hun groeiproces. Waar we kunnen willen we jullie helpen met raad en daad. Meer info kan je terugvinden op de website onder ‘MyJONGCD&V’ en coaching: de groeimodellen, de ploegenmap, handleidingen voor de lokale websites, draaiboeken voor lokale uitbreekacties… Je vindt ze hier terug. Ga zeker ook naar de vormings- en ontmoetingsmomenten die georganiseerd worden! Ervaringsuitwisseling is een belangrijk element in jullie groeiproces. Zitten jullie met nog vragen of opmerkingen? Heb je het gevoel dat je vragen geen antwoord vinden in de online documenten? Dan kan je nog steeds een mailtje sturen naar [email protected], onze stafmedewerker coaching!

JONGCD&V MAAKT WERK VAN COACHING Nulmeting en ICONA Groeimodel afdelingen In de zomervakantie organiseerde JONGCD&V een nulmeting. Alle lokale, regionale en provinciale voorzitters werden gevraagd even stil te staan bij hun eigen werking en de sterkte ervan. De groeimodellen en iCONA waren de basis van deze meting: inhoud, communicatie, organisatie, netwerk en activiteiten in (her)opstart-, activering- of expertfase. De bedoeling? De sterkte van JONGCD&V over gans Vlaanderen in kaart bren­ gen. Missie geslaagd? Missie geslaagd! 160 van de 271 JONGCD&V-afdelingen namen deel aan de nulmeting: 140 lokale afdelingen, 17 regionale afdelingen en 3 provincies. Meer dan de helft van de voorzitters, of lokale woord­

10

voerders, namen dus de tijd om hun eigen werking kritisch onder de loep te nemen. De resultaten In het algemeen zitten heel wat van onze afdelingen in een (her)opstartfase. Vooral het onderdeel Communicatie staat in de kinderschoenen. Alles gaat er basic aan toe. Van contacten met de pers of een uitgewerkt communicatieplan is geen sprake. Ook het onderdeel Activiteiten kan beter: in vele lokale afdelingen worden er zelden of nooit (politieke of ontspannende) activiteiten georganiseerd. JONGCD&V telt natuurlijk ook heel wat expertafdelingen. In elke provincie is er wel een afdeling te vinden die expert is op één of meer van de onderdelen van iCONA. Heel wat goede voorbeelden dus!

je eigen gegevens aanpassen, interessevelden aanvinken en zelf je lidmaatschap hernieuwen. Op deze manier beschikt JONGCD&V altijd over jouw meest recente gegevens en kunnen we veel gerichter met jou communiceren. Een win-win dus!

Log snel in met behulp van de activatiecode die je toegestuurd kreeg, samen met het eLidmagazine. Tip: De activatiecode is dezelfde als jouw lidnummer.

Het nieuwe ledenportaal is helemaal smartphone friendly! Scannen maar!

Met raad en daad: Vormingsdienst De nulmeting leidde tot de heropstart van de vormingsdienst. Vragen over de groeimodellen of meer specifiek over de iCONA-onderdelen? Geen idee hoe je moet beginnen aan de organisatie van een activiteit? Hoe bereikt je afdeling het beste haar doelpubliek? Tijd om meer te weten te komen over netwerken? Wij komen naar jullie met een kleine vorming om zelf aan de slag te gaan. Wij staan jullie bij met raad en daad. Stuur een mailtje naar [email protected] en we maken een afspraak voor een bezoek of een vorming. Na de Wintertop: Train the trainer zal in het voorjaar van 2014 de vormingsdienst uitgebreid worden met tal van JONGCD&V’ers uit jouw buurt. Zij zullen meer diepgaande vormingen kunnen geven over communicatie, organisatie, netwerk en activiteiten. Houd zeker en vast de nieuwsbrief in de gaten! Nieuw ledensysteem: Ben jij al eLid? De voorbije weken heeft CD&V haar intern proces van ledenhernieuwing volledig afgerond. Het resultaat mag er zijn! Via www.cdenv.be/mijncdenv kom je nu terecht op jouw persoonlijk ledenportaal. Via dit ledenportaal kan je met enkele klikken

CD&V is de partij van de dialoog, ook online. Dialoog & ambassadeurschap: weeg mee als jongere! Daarom werd het nieuwe ledenportaal uitgerust met verschillende fora waarop onze leden onder elkaar de discussie kunnen aangaan. Jij als jongere kan op die manier het jongerenstandpunt mee kracht bijzetten. Hou zeker ook onze blogs in de gaten. Hier­op verschijnen de meest actuele partijstandpunten. Als CD&V-ambassadeur verdien jij als eerste de meest recente informatie, vers van de pers én onderbouwd met onze argumenten. Check it out!

Een inhoudelijke vraag? Stel ze aan [email protected]

SAM VOETEN Conversation Manager CD&V SHANA TAEYMANS Stafmedewerker coaching JONGCD&V

11

TRAIN THE TRAINER

Welsprekendheid debat en afterparty op

13 december in de Wet89.

Iedereen welkom!

Na de nulmeting wil JONGCD&V meer dan ooit een meerwaarde bieden voor haar afdelingen. Laten we ambitieus zijn: iedere afdeling zou ten minste één keer per jaar een JONGCD&V vorming moeten kunnen aanvragen in haar eigen regio. We willen hiervoor een beroep doen op het talrijke aanwezige talent in de beweging! Laten we iedereen zijn bestaande kennis en kunde ten volle ontplooien. Zou jij graag getraind worden door experts in Communicatie, Organisatie, Netwerk of Activiteiten, zodat je zelf de JONGCD&V-vorming kan geven op aanvraag van afdelingen? Schrijf je gratis in via [email protected] . Ieder onderdeel duurt twee avonden en we voorzien drank en broodjes. Het enige dat we in return vragen is dat iedereen die de train the trainer vorming volgt, in het jaar 2014 de JONGCD&V-vorming geeft aan twee afdelingen die hierom vragen.

E V AE TE S TH DA

Het programma: Train the Trainer NETWERK 2 december

Wetstraat 12, Brussel

3 december

Koning Albertlaan 214, Gent

Netwerkontwikkeling en –behoud door Trees Van Eykeren (persoonlijk medewerker minister Koen Geens) Hoe bouw je een lokaal netwerk op door Rutger De Reu (Schepen van o.a. Participatie en Jeugd in Deinze) CD&V JONG

Train the Trainer ORGANISATIE 4 december

Wetstraat 89, Brussel

5 december

Wetstraat 89, Brussel

Praktisch: hoe hou je een afdeling draaiende? Successen en valkuilen. Door Wim Soons (Voorzitter JONGCD&V provincie Antwerpen) Vrijwilligerscoaching door Koen Vermeulen (trainer vrijwilligersbeleid)

Train the Trainer ACTIVITEITEN 9 december

Wetstraat 89, Brussel

Eventtraining door professional

10 december

Wetstraat 89, Brussel

Hoe organiseer je sterke activiteiten door Brecht Grieten (Coördinator Studio89) en Kristof Van Gansen (Nationaal Coördinator JONGCD&V)

Train the Trainer COMMUNICATIE

12

11 december

Zandpoortvest 60, Mechelen

Lezing politieke debattechnieken door Jan De Meulemeester (VTM politiek journalist)

12 december

Zandpoortvest 60, Mechelen

Sociale Media door Sam Voeten (Communicatiemanager CD&V)

n e p r e @Antw 13

JONGCD&V weegt op mobiliteit, wonen en werken De eerste werkgroepen vatten vrijdagavond aan. In de werkgroep mobiliteit verkregen we dat CD&V benadrukt dat het binnen het mobiliteitsbudget, de fiscale voordelen van bedrijfswagens wil afbouwen. Ook het rijbewijs met punten, een stand­ punt waarvoor het Paascongres zich uitsprak, kwam er door. Op zorgvlak pleitten we voor en scoorden we de terugbetaling van de psychotherapie. Het punt kaderde in onze aandacht voor de geestelijke gezondheid van jongeren.

En of Lommel gedaverd heeft! Van Kortrijk in 2001 was het geleden dat CD&V nog eens een ideologisch congres organiseerde. De inzet van het Innesto-congres was hoog, ook voor JONGCD&V. We kondigden aan dat Lommel op z’n grondvesten zou daveren. Figuurlijk deed het dat meer dan eens in de werkgroepen, en op zaterdagavond was dat letterlijk het geval door de beats van Buscemi. Een kleine terugblik. Met 300 jongeren in de JONGCD&V Village en ongeveer evenveel in de rest van het park stonden de troepen meer dan klaar om de handschoen op te nemen voor onze amendementen tijdens het Innesto-congresweekend. Het lange voortraject inclusief regionale momenten en een Nationale Raad een week op voorhand zorgde ervoor dat iedereen er klaar voor was. De resultaten liegen er niet om, we mogen als JONGCD&V’ers terecht trots zijn op onze realisaties.

touw genomen door de gemandateerde sprekers kreeg iedereen de kans om mee te discussiëren en te debatteren. Uit het lijstje van 24 belangrijke punten schoven we tien strijdpunten naar voor. We haalden onze slag thuis op zeven van de tien punten.

De meest felle strijd werd ongetwijfeld geleverd in de werkgroep Werken en Ondernemen. Vooral de uitdoving van de vaste benoemingen en het be­ palen van het standpunt over het eenheidstatuut zorgden voor verhitte debatten. We drongen aan, maar verloren de strijd voor de uitdoving van de vaste benoemingen. Ook ons pleidooi voor zesjarige mandaatfuncties voor leerkrachten sneuvelde in die strijd. Wél haalden we het pleidooi voor een grotere werkzaamheidsgraad bij 55+’ers en het principe meer werken met meer flexibiliteit, binnen.

Beats van Beke en Buscemi Het congres sloten we in stijl af op zaterdagavond. Belangrijk om weten was dat de fuif helemaal ‘made by JONGCD&V Lommel’ was. Vakkundig voorbereid door Tim Van Werde en zijn ploeg, werd de avond er één om in onze geschiedenisboeken op te ne­men. De beats van Bass Senses DJ’s (waarvan Pieter Vanswartenbrouck, Voorzitter JONGCD&V Wellen, deel van uitmaakt), Buscemi en special guest Wouter Beke lieten Lommel op z’n grondvesten daveren. In die mate zelf, dat ons gevraagd werd rond 1u30 om de bassen te dempen. Langs deze weg wil ik persoonlijk alle medewerkers en congresdeelnemers bedanken voor jullie vele werk, inzet en moed. TOM Vandenkendelaere Voorzitter JONGCD&V

Op zaterdagmorgen kwamen de meest felbesproken JONGCD&V-amendementen aan bod. In de werk­g roep Samenleving en Overheid kwam Minister-President Peeters himself tussen om te pleiten tegen ‘onze’ federale kieskring. Bij de herijking van de GAS-boetes bekwamen we dat preventie en bemiddeling voorop staan, en dat jongeren écht jong mogen zijn zonder daarvoor be­straft te worden. Ook het standpunt over de woonbonus met koppeling aan energiezuinigheid en aandacht voor de enige en eigen woning, bleef ongewijzigd. Het enige amendement dat uit de werkgroep wonen naar de plenaire vergadering gestemd werd, over de huurwaarborg, werd er met verve verdedigd door Ondervoorzitter Rafaël Vermeiren. We haal­ den onze slag thuis: voor CD&V blijft de huurwaarborg op 2 maanden.

Iedere Villager had een boekje van 40 pagina’s ter beschikking om in de werkgroepen te kunnen deelnemen aan het inhoudelijk debat. Op sleep-

14

15

Investeren in mensen

lAMPEDUSA, WAAR EUROPA DE BOOT IN GAAT Tussen 18 en 36 jaar, dat is de leeftijdscategorie van de meeste immigranten die vanuit NoordAfrika de Middelandse Zee per boot overstaken naar het Zuid-Italiaanse eiland Lampedusa. Hun lot is bekend, van de meer dan 400 personen hebben 250 het niet overleefd. Een onvoorspelbare zee, een overladen boot, onervaren bemanningsleden, een flinke dosis ongeluk maar ook een pijnlijk falen van de (Europese) politiek liggen aan de oorsprong van dit drama.

Onvoldoende Europees beleid Op het moment dat de Italiaanse overheid een dag van nationale rouw aankondigde, ereburgerschap gaf aan de overleden mensen en hen een staatsbegrafenis beloofde, startte een Italiaanse procureur ook gerechtelijke strafzaken tegen de overlevenden. Deze riskeren uitwijzing en een boete van €5000.

16

Voor één keer waren de Europese politici het met elkaar eens, een dergelijke tragedie is onaanvaardbaar. Asiel en migratie is één van die beleidsdomeinen waar Europa de bevoegdheid deelt met de lidstaten. De Raad van Ministers van Binnenlandse Zaken reageerde door snel een task-force op te zetten die moet bekijken hoe de dingen in de toekomst anders kunnen. De EU kan veel doen via haar agentschap Frontex, dat nationale lidstaten kan bijstaan met extra grensbewaking, observatievliegtuigen en patrouilleschepen. Sinds vele jaren tracht dit agentschap ook een radarsysteem uit te bouwen dat schepen in moeilijkheden sneller kan opmerken. Het budget voor Frontex is echter zeer mager, minder dan 100 miljoen Euro per jaar. Ter ver­ gelijking, de EU heeft jaarlijks meer dan 60 miljard aan subsidies voor landbouwbeleid veil. Een organisatie die nog niet zo lang geleden de Nobelprijs voor de vrede won, zou toch beter enkele van haar budgettaire prioriteiten herbekijken.

De oversteek van Noord-Afrika naar Europa veilig maken is één ding. Een humane Europese Unie is het aan zichzelf verplicht om hierin te investeren. Maar dan bestaat het risico dat wanneer de oversteek veiliger wordt, meer mensen in Afrika voor deze oplossing zullen kiezen. In 2011 kwamen 64.000 personen aan op het piepkleine eilandje Lampedusa. De Europese Unie dient Italië bij te staan in de opvang van deze mensen, maar Italië moet ook zelf haar verantwoordelijkheid opnemen. In zijn communicatie over het drama, verwees de Italiaanse Premier Enrico Letta steeds naar het “Europese drama” van immigratie in Italië. Toch gebeuren de meeste asiel­ aanvragen niet in Italië, maar wel in Duitsland, Frank­ rijk en ook België. Het gaat om een Europees probleem, maar dit ontslaat Italië niet van haar ver­­antwoordelijkheid. In België is er ook een pro­bleem, denk maar aan de recente protesten rond de Afghaanse inwijkelingen. Dus is het belangrijk dat de EU blijft investeren in de zwakkere economieën in deze wereld, maar dat ook mensen die in België aankomen en hier jaren verblijven, de kansen krij­ gen om iets te maken van hun leven zonder dat ze moeten vrezen voor een laattijdige uitwijzing. Kortere regularisatieprocedures spelen hierbij een cruciale rol. Via het Nabuurschapsbeleid kan de EU de kwetsbare en jonge economieën van NoordAfrika een flinke duw in de rug geven. Dit kan op andere manieren, onder andere door meer landbouwproducten uit het zuiden toe te laten op de Europese markt. Immers, wanneer jonge mensen in hun eigen land een leefbaar bestaan kunnen op­ bouwen, zullen minder mensen geneigd zijn zich op een hachelijke tocht naar Europa te begeven.

resolutie die door de Italiaanse partij werd ingediend en die om meer Europese steun voor dit onderwerp vraagt. Debatteer je graag mee over de toekomst van Europa? Schrijf je dan in bij de Werkgroep Internationaal of word lid van onze Facebook-groep.

HANS HEEMAN Voorzitter Werkgroep Internationaal

Werkgroep Internationaal in Parijs Van 28 tot 30 november organiseerde de Werkgroep een studiebezoek aan Parijs. Op het pro gramma stonden onder meer een bezoek aan de Belgische Ambassadeur in Parijs, de Vertegenwoordiger van de Vlaamse Regering, het Franse Parlement en Artzen-Zonder-Grenzen. Een gezellige jeugdherberg in het hartje van de kunstenaarswijk Montmartre is de ideale uitvalsbasis voor deze trip, zodat er ook voldoende tijd voor ontspanning was. Ook vol­ gend jaar zal de Werkgroep Internationaal een uitstap in het buiten­land maken, hou daarom de nieuwsbrief van JONGCD&V in de gaten!

Een menswaardig bestaan verzekeren aan haar onderdanen, ook al hebben sommigen onder hen niet alle nodige papieren, is volgens JONGCD&V één van de basisprincipes van een overheid. Een warme maatschappij houdt ook rekening met de zwaksten in de samenleving. In de huidige Europese context kan zoveel meer gedaan worden zo­wel binnen de Europese Unie, aan haar grenzen en zelfs in de landen die ver daarbuiten liggen. Om deze reden steunde JONGCD&V ook een YEPP-

17

WILFRIED MARTENS (1936˚-2013†) Architect van het federale België In de biografie Omtrent Wilfried Martens (1991) liet Hugo De Ridder een onderwijzer uit Sleidinge aan het woord. Die schetste een somber beeld van de piepjonge Wilfried Martens: verstandig en ijverig, maar gesloten, afwezig en emotieloos. ‘Zoals hij nu is, zo is hij altijd geweest’, vertelde de meester nog over Martens toen die al meer dan tien jaar eerste minister was. Voor mijn boek over de CVP-Jongeren, Het Levend Geweten (1991), interviewde ik de premier uitvoerig in het voorjaar van 1990. Nooit heb ik iets van die negatieve typering gemerkt. Hij was afstandelijk, bloedernstig ook, maar evenzeer blijgezind, joviaal en humoristisch. Wij spraken natuurlijk over een periode in zijn le­ven waar hij heel graag naar terugblikte. In zijn ‘Woord vooraf’ voor mijn boek omschreef hij de CVP-Jongeren als ‘een beweging waaraan we voor altijd ons hart hebben verpand’. Dat herhaalde hij in het najaar van 2011 toen ik hem tijdens de vie­ ring van 60 jaar JONGCD&V nog eens ontmoette. Martens’ toetreding tot de CVP in 1963 verliep noch­tans niet rimpelloos. Door zijn engagement bij de Vlaamse Volksbeweging zagen velen hem eerder bij de Volksunie. ‘Sommigen bekeken mij als een politieke avonturier, een verkapte Vlaamsnationalist of ronduit een politieke tegenstrever’, schreef hij in zijn Memoires (2006). In de CVP waren er Vlaamsgezinden die zijn komst wel toejuichten. Van Paul Rubbens, VVB’er en voorzitter van de CVP-afdeling Sint-Paulusparochie aan het Gentse Sint-Pietersstation, kocht hij zijn eerste partijkaart. Een debat met Leo Tindemans in Essen was één van basiselementen voor zijn partijkeuze, vertrouwde hij mij toe.

18

19

Nieuws in de beweging Het waren weliswaar CVP-toppolitici - Theo Lefèvre, Jos De Saeger, Robert Vandekerckhove, Gerard Van den Daele, Jan Verroken en August De Schryver die in Martens een uitzonderlijk politiek talent zagen. Zij hebben hem mee over de streep getrokken én ‘altijd’ - soms zelfs met veel tegenzin - de hand boven het hoofd gehouden. De jonge Martens ging als een wervelwind in de CVP te keer en deed de partij af en toe op haar grondvesten daveren. Maar, ... hij wist, zoals zijn compagnon de route Jean-Luc Dehaene zo plastisch kan zeggen, hoe ver hij te ver kon gaan. De CVP was Martens’ politieke thuishaven waar hij zijn - soms controversiële - politieke ideeën kon formuleren én indien mogelijk slaagkansen geven. Voor zijn ambitieuze tocht naar de partijtop volgde hij de klassieke weg en die begon bij de CVP-Jongeren. Eerst stichtte hij met progressieve christelijke jongeren een afdeling in Gent. ‘We stonden niet allemaal te springen om lid te worden’, aldus toenmalig geestesgenoot Paul Pataer, ‘maar wij werden geïnspireerd door die charismatische figuur.’ denheid In februari 1966 werd Wilfried Martens lid van het Nationaal Bureau. Volgens Petrus Thys, toen nationaal secretaris, had hij een diepe indruk nagelaten. ‘Een man met zo’n persoonlijkheid, daar konden wij niet naast kijken.’ De latere Minister van Staat duwde de CVP-Jongeren in hun studiewerk in een andere richting. Algemene politiek werd ingeruild voor politieke ideeën met lange termijnvisie.

Het thema van het studieweekend in september 1966 in Dworp zegt alles: ‘Visie op de toekomst’. Martens gooide daar pardoes zijn federale ideeën op tafel. ‘De Vlaamse en Waalse gemeenschappen moeten in Belgisch verband een eigen politieke gestalte krijgen en de problemen moeten door eigen instellingen worden opgelost.’ De partijtop verslikte zich in z’n koffie. Als Jongerenvoorzitter (1967-1971) ging Martens, gesteund door een unieke generatie bureauleden, op z’n elan verder. Door zijn strategisch talent slaagde hij erin het Autonomie-manifest bij de partij ingang te doen vinden. Het CVP-Jongerendocument werd niets minder dan de blauwdruk van de huidige staatsstructuur en Martens de architect van het federale België. De twee andere ophefmakende manifesten - progressieve frontvorming en pluralistische gemeenschapsschool - bleken niet rijp voor politiek Vlaanderen. Daarover zei Martens in zijn boek Een gegeven woord (1985): ‘Vruchteloos verdedigde ik ze op talrijke bijeenkomsten. Ik kon niet blijven kamperen op voorstellen die niet werden gesteund. Zoiets is geen kwestie van ontrouw of opportunisme, maar van bescheidenheid tegenover de samenleving.’ Achteraf werd Martens’ CVP-Jongerengeneratie beschuldigd van de beschadiging van de christendemocratie door het lanceren van voorbarige ideeën. Onterecht, want Martens zette met die ideeën de Jongerenbeweging als frisse decisionmaker in het politieke spel. Hij vocht tevens voor een autonome plaats in de CVP en lanceerde in oktober 1969 met Radikaal een gezaghebbend blad voor politieke ideeën. Wilfried Martens kon als geen ander inschatten wat politiek haalbaar was. Hij was een politicus die ideeën met het nodige pragmatisme kon omzetten in tastbare politiek of ze zonder pardon kon loslaten. Bij de CVP-Jongeren lagen de kiemen van zijn gevoel voor het algemeen belang en dus voor een groot staatsmanschap.

JONGCD&V was nooit helemaal ver weg van Voorzitter Martens, dankzij Brenda Furniere die de laatste 3,5 jaren zijn Head of Office was.

20 20

Stuur verslag en foto‘s van jullie actie naar [email protected] INGELMUNSTER Op de jaarlijkse braderie had JONGCD&V Ingelmunster een standje. Hier konden de kindjes wortels “vissen” en leuke prijzen winnen. Dit om het belang van sterke wortels in onze samenleving te benadrukken. Ondertussen konden de ouders een drankje nuttigen. Het prachtige weer en de talrijke opkomst deden de rest!

KASTERLEE Vorige maand overhandigde de voorzitter van JONGCD&V de GAS-kam aan burgemeester Ward Kennes en schepen Sumati Adriaensen. Dit met de vraag om met een kam door het GAS-reglement te gaan en alle absurde maatregelen te verwijderen. Een succes: de burgemeester engageerde zich om voor kleine overlast geen GAS-boetes meer uit te schrijven. foto: PKK

GENK Met een actieplan van 10 punten wil JONGCD&V-Genk één jaar na de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 het opnemen voor alle jonge Genkenaren. Voor de gemeenteraad mochten alle schepenen en de burgemeester een pijltje gooien naar een dartboard, waarvan iedere pijl voor één actiepunt stond. Deze waren onder andere: de GAS-boetes, studentenprijzen in de horeca en meer ontspanningsmogelijkheden.”

HERENT Samen met een erkende fietsenmaker controleerde JONGCD&V Herent de fietsen van de schoolgaande kinderen. Met deze actie wilden de jongeren aandacht vragen voor veilige fietspaden, wijzen op goed onderhouden fietsen en een onveilige verkeerssituatie aankaarten.

BRAKEL JONGCD&V Brakel organiseerde de ‘All Included Party’. De opbrengst gaat naar het Belgisch Diabetes Register. Fuiven en het goede doel tegelijk steunen, de jongeren tonen dat het kan!

Johan De Donder Oud-hoofdredacteur Radikaal (1991-1997)

21 21

naast zijn bijkomende investeringen voor alle vervoersmiddelen noodzakelijk, zowel voor wegen, waterwegen, openbaar vervoer als fietspaden. Zo is bijvoorbeeld de capaciteit van onze autosnelwegen beperkt tot 2 baanvakken, is Sint-Truiden niet aangesloten op de E40 en is de ontsluiting door het openbaar vervoer doorheen de regio allesbehalve optimaal. Er is dus een grote nood om te investeren in infrastructuur. Hier denk ik aan een uitspraak van

John F. Kennedy: ‘Om welvaart te kunnen creëren, is er infrastructuur nodig’. We moeten alle logistieke mogelijkheden van Limburg optimaal in stelling brengen in het belang van de tewerkstelling. Infrastructuur is de voorwaarde voor jobs, voor de welvaart en dus ook voor het welzijn van de mensen. THOMAS VINTS JONGCD&V Beringen

Reactie Nationaal Bureau JONGCD&V opinie: meer mobiliteit voor limburg! “België is wereldkampioen filerijden”. Met die uitspraak werden we de afgelopen maanden wel vaker rond onze oren geslagen. Uit het rapport dat Inrix in juni 2012 publiceerde, blijkt inderdaad dat België op nummer 1 staat als ergste land voor files in 2011 en dat Brussel en Antwerpen terug te vinden zijn in de top 5 van drukste steden in Europa. Niet enkel onze grootsteden kampen met ontsluitingsproblemen. In Limburg is de bewuste NoordZuidverbinding al 40 jaar een doorn in het oog van de Limburgse weggebruiker. De drukke verbindingsbaan die Hasselt moet verbinden met NoordLimburg loopt dwars door het centrum van Houthalen-Helchteren dat als een flessenhals fungeert. Files zijn er dagelijkse kost. Een probleem dat niet alleen de leefbaarheid van Houthalen en Helchteren bedreigt, maar ook Noord-Limburg afsnijdt van de autosnelweg en Midden-Limburg. Er is een breed draagvlak in Limburg en binnen de Vlaamse regering voor de aanleg van die verbinding. Ze is immers levensnoodzakelijk voor de Limburgse economie. Te vroeg gejuicht? Intussen werden belangrijke stappen gezet. Er werden duidelijke keuzes gemaakt. Het probleem zou opgelost worden met een omleidingsweg. Helaas strooide de Raad van State roet in het eten toen hij begin april 2013 het gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan (GRUP) en de plan-MER voor de nieuwe omleidingsweg vernietigde. Deze zou belangrijke schade veroorzaken aan natuurgebieden die beschermd zijn door Europa. De verontwaardiging in Limburg was en is nog steeds zeer groot. Het is nu aan de Vlaamse regering om snel een 22

antwoord te bieden om tegemoet te komen aan de bezwaren van de Raad van State. Vergunningen Infrastructuurwerken, groot of klein, botsen vaak op de problematiek van vergunningen. Een problematiek waar zowel de publieke als private sector mee te kampen heeft. Een modaal project in Vlaanderen wordt vandaag geconfronteerd met acht inspraakmomenten. Te veel? Procedures verhinderen om kort op de bal te spelen. De Vlaamse regering heeft hiervoor al enkele initiatieven genomen. Denken we maar aan de omgevingsvergunning die de stedenbouwkundige vergunning en de milieuvergunning in één overkoepelende vergunning integreert. Een ingreep die nodig was op het terrein! Daarnaast kan een burger altijd naar de Raad van State stappen. Die zal de vergunning schorsen, mocht hij ergens een fout in de procedure vinden. Ik pleit hier niet voor een beknotting van het inspraakrecht van de burger maar op dit moment kan de Raad van State niet de afweging maken tussen het persoonlijke en het algemeen belang. Het is dan ook goed nieuws dat de federale regering in september besliste om de Raad van State te hervormen. SALK Dat Limburg achterop hinkt wat ontsluiting betreft, bleek ook uit het SALK-rapport dat opgemaakt werd naar aanleiding van de sluiting van Ford Genk. Het gebrek aan ontsluiting hindert niet enkel de mobiliteit binnen de provincie Limburg maar ook het verkeer met de naburige regio’s. De NoordZuidverbinding is hierin slechts één element. Daar-

In 2009 peilde men nog het “Limburggevoel” van de Limburgers. 70 procent van hen voelde zich in de eerste plaats Limburger, dan pas Vlaming of Belg. Het gegeven dat Limburg qua mobiliteit quasi afgesneden is van de rest van Vlaanderen, speelt hierin geen onbelangrijke rol. We lijken wel een land op onszelf, dat net zoals België dan nog eens opgesplitst is in een Noord en een Zuid en blijven dan ook maar al te graag onder onze kerktoren hangen om daar te studeren of te werken. De Noord-Zuidverbinding is dus terecht een blikvanger van het SALK- project en een bezorgdheid van de Noord-Limburgers. Zo worden zij immers tegelijk verbonden met Zuid-Limburg en met de autostrades die de rest van Vlaanderen al heel wat toegankelijker maken. Onze mobiliteitsproblemen mogen echter niet gereduceerd worden tot deze verbinding. Limburg heeft nood aan een totaal pakket van maatregelen die de mobiliteit bevorderen, zeker nu de sluiting van Ford Genk diepe wonden heeft nagelaten en velen buiten de grenzen van Limburg op zoek moe­ten naar een nieuwe baan. Hoewel Zuid-Limburg beter bedeeld is op het vlak van mobiliteit, is ook hier nog ruimte voor verbetering. Zo moeten de bedrijven uit de industriezone in Sint-Truiden een heel eind via secundaire wegen, parallel met de autostrade (sic), vooraleer de E40 te kunnen oprijden. Dit omdat er in Sint-Truiden geen oprit is, hoe­wel dit reeds jaren wordt beloofd.

“Nabijheid is de beste mobiliteit”, zegt men vaak. In dit kader dient toch ook in de verf te worden gezet dat SALK zich niet alleen richt op mobiliteit, maar ook van werkgelegenheid in eigen streek een prioriteit maakt. Zo hebben IKEA en INNO reeds aangekondigd een vestiging in Hasselt te willen openen en wordt de kans alsmaar groter dat Leopoldsburg een nieuwe gevangenis mag bouwen. In tegenstelling tot wat vaak de perceptie is, zijn het immers niet de overheden die voor nieuw werk kunnen zorgen, zij kunnen enkel de creatie van werkgelegenheid vergemakkelijken. Het echte werk is voor de ondernemers. Het is dan ook een goede zaak dat de Vlaamse regering 100 mio uitgetrokken heeft om, via LRM, jonge Limburgse ondernemers te steunen wanneer zij de uitdaging van een nieuwe zaak willen aangaan. In combinatie met het onderzoek dat de federale overheid verricht om Limburg als een renconversiezone te laten bestempelen, waar fiscale stimuli aan verbonden zullen zijn, kun­nen nieuwe initiatieven weer boosten. Het SALK-project is dus een mooie geheel van maat­ regelen, die ook zonder de sluiting van Ford nodig waren of zelfs al jaren geleden werden aangekondigd. Is de sluiting van Ford niet de reden van deze plannen, laat het dan wel de trigger zijn om deze plannen ook eindelijk eens om te zetten in realisaties. Vooraleer victorie te kunnen kraaien, moeten er immers eerst resultaten zijn! ILSE BOSMANS Nationaal Bureaulid

SCHRIJFWEDSTRIJD Proficiat JONGCD&V Beringen met jullie bijdrage. Jullie t-shirts worden eerstdaags richting Limburg verstuurd! Ook niet verlegen om jouw mening? Schrijf het van je af in Radikaal. Standpunten, klachten, verzoeken… alles is welkom. Pen samen met jouw afdeling een bijdrage van 500 woorden op papier en die verschijnt niet alleen in het meest toonaangevende jongerenblad, maar je krijgt er nog een T-shirts voor jouw ploeg bij ook. Mail naar [email protected] en misschien verschijnt jouw opinie in de volgende Radikaal! 23

Samen met het Bureau van Jeunes cdH wordt een gezamenlijke visie op onze samen­ leving opgesteld. De vijf sessies van het College voor jonge mandatarissen en JONGCD&V voorzitters was een succes met 120 deelnemers! Op het Nationaal Kader werd Christophe Vermeulen verkozen als nieuw lid in de Raad van Bestuur. Proficiat aan deze oud ad interim-voorzitter en de sterke medekandidaat! JONGCD&V Merelbeke organiseerde zijn eerste HalloweenRUEtocht. Naast 750 anderen, was er ook een delegatie van het Bureau aanwezig.

Op de Nationale Raad in Gent bespraken we de inhoudelijke strijdpunten voor het Innestocongres.

HAMERSTRAAT

Werkgroep Steden op bezoek in Charleroi.

RUE ORTELIUS

Hoe bereikbaar zijn huizen voor jongeren? Foto tijdens de woonactie in onze studentensteden.

JOZEF II-STRAAT

WETSTRAAT

JOZEF II-STRAAT

WETSTRAAT