[email protected]
voor een partijtje of een feestje. Voor de kunst of een lekker koppie thee. Een lekker ijssie of een kamer. Bij Manie kun je altijd terecht dat weet je.
OM ‘E TOER. Zo, daar ligt ie weer, voor de derde keer dit jaar; het juni nummer van De Mienskip. Over zomernummer durf ik hier eigenlijk nog niet te schrijven, want voordat ik de computer aangezet heb, heb ik eerst de kachel maar even aangezet. Moesten we lang op voorjaar wachten, datzelfde lijkt nu voor de zomer op te gaan . Na een week zomers weer in mei, volgde een week van storm en regen en kou; het jonge voorjaarsgroen werd behoorlijk kapotgeslagen en de winterkleren konden weer tevoorschijn gehaald worden. Als deze Mienskip bij U thuis ligt zijn we alweer bijna bij de langste dag aanbeland en is het volgens de kalender zomer; laten we hopen dat dat tegen die tijd ook werkelijk het geval zal zijn.Inmiddels is het zomerseizoen wel van start gegaan; rondom zijn er allerhande buitenaktiviteiten, sportief , educatief en recreatief, er is voor iedereen wel wat te beleven. Ook de vakantietijd zit er weer aan te komen, velen hebben hun vaste plekje op de camping al weer opgezocht en de eerste lichting staat zo’n beetje z’n koffers te pakken of zijn caravan vol te laden om er eens even lekker tussenuit te gaan. Dit jaar zit er een grote groep mensen minder buiten dan anders, want het WK voetbal heeft velen in de greep, als het even kan geen wedstrijd missen en maar hopen dat Nederland zover mogelijk komt, want dan blijft het zo lang mogelijk leuk en spannend. Alle voetballiefhebbers heel veel plezier toegewenst en ik hoor nog wel eens hoe het afgelopen is , want ik ben niet van plan om er aandacht aan te besteden, aangezien ik geen bal om voetbal geef. Ik ben wat anders van plan, het is tijdens belangrijke wedstrijden heerlijk rustig op weg, dus m’n nieuwe motor en ik kunnen.......... Maar goed, om even terug te komen op deze Mienskip; wat is er deze keer allemaal te beleven in ons dorpsblad, zo tussen de wedstrijden door:
Er is weer een brief uit Millford van dhr. Tichelaar, er is nieuws van de Gemeente Wûnseradiel, van Dorpsbelangen, van Muziekver. OKK en van KV de Helfrichs.We gaan terug in de tijd met H. v.d. Meulen, we bekijken een oud grafmonument, R. Politiek vertelt over dominees en priesters uit het verre verleden van Kimswerd en er is weer een samenvatting uit de Mienskip van 25 jaar geleden. Ook is er weer aandacht voor een “ opmerklik Kimster” en is er plaats voor allerlei andere kleine nieuwtjes en andere zaken die interessant voor U kunnen zijn. Daarom maak ik nu maar een eind aan deze kuier om’e toer tijdens een hopelijk warme schemeravond en geef, volgens goede gewoonte tenslotte het woord nog even aan onze grote lokale verdedigingsspeler, die zijn roem vergaarde op een heel ander veld dan de groene mat..... “OOIT STOND IK ALS VERDEDIGER AAN DE SPITS VIEL IK AAN ALS EEN FRIESE BLIKSEMFLITS WAT ZOU ORANJE NOG VEEL KUNNEN LEREN, ALS MEN MIJ ALS COACH ZOU ACCEPTEREN!”
Gedicht. Diskear in gedicht fan Tiny Mulder, dy ’t lêsten 85 jier wurden is.
viadukt in viadukt is boud foar wegen dy’t elkoarren ha te mijen dus gean ik boppe en do ûnder lâns ik wit alteast dyn grêf net yn wat tiid of rjochting oft de himel is wy moasten ús needsaaklik fan elkoar befrije sa neamdest yn dyn deaskrik my – dyn bern – dyn mem de libbensrollen binn’ per slot omkearber grif giest dus boppe en ik ûnder lâns en sjochst loksillich lynjend oer de balustrade my gean omleech omheech de kurve lâns fan noch nomade
In opmerklike grêfstien.
Dizze kear in stien út it ferline. De nammen dy’t der op stean seit de measte minsken neat mear. Harmen Harkema wie in man dy’t tige muzikaal en sportyf wie. Hy hie in fin mear as in bears. As jo yn âlde notuleboeken lêze, komme jo dy namme ferskate kearen tsjin. Yn de tsjerke hat hy in grutte rol spile. Syn ferslaggen fan gearkomsten binne juwieltsjes. Hy koe formulearje en yn dúdlike taal de dingen wer jaan. Syn wize fan skriuwen wie prachtich. Op it mêd fan sport stie hy syn mantsje. Keatse en reedride. Ferskate prizen hat hy wûn. Syn frou wie in dochter fan de bekende bakker Christoffel Wieling. Hy hie in goed rinnende bakkerij oan de Streek. No it hûs fan Hoogeboom. Harmen en Jeltsje krigen fjouwer jonges en twa dochters. De dochters wiene krekt as de âlden tige keunstsinnich. As it merke wie kamen alle bern dy dei nei harren bertedoarp. Sjoerd wenne yn Den Haach, mar as it keatsen wie dan wie hy fan de partij. Hy hie in aparte útslach, in saneamd polsslachje. Hy beweegde mar amper syn hân, allinne in feninige beweging mei de pols en dan skeat de bal wit wer sanne. Hy hat grutte bekendheid krigen op de Olympyske Spilen yn Amsterdam fan 1928. Mei noch twa maten wie hy útsocht om it keatsen by dat barren te demonstrearjen. Mei sukses hat de wrâld doe kennis makke mei ús nasjonale sport. In feit om te ûnthâlden. De oare soan Chris wie ek in sportfiguer, sa ek Jappy. Se koene keatse as de bêsten. Jappy wie ek in poerbêste reedrider. Yn de ferneamde wrede âlvestêdetocht fan 1940 hat hy in haadrol spylje. Hy soe meidwaan oan de wedstriid, mar kaam,
trochdat hy earst foar syn baas noch in putsje opknappe moast, in heal oere te let oan de start. Dochs sette hy ôf. Omdat hy by in bakker wurke en alle dagen mei in swiere bakfyts de stêd troch moast, wie hy goed traind. Hy hie in grut úthâlden opboud en sette entûsjast en mei faasje de efterfolging yn. Op de helte hie hy al in protte yn helle, mar trochdat hy fiersten te let start wie, ferge soks in flink mear enerzjy.Doe’t hy oer de finish kaam, hie hy fan de 688 dielnimmers, 670 efter him litten. Hy einige dy dei as nûmer 17. In wrâldsprestaasje. Faak is der sein, as hy op ‘e tiid starten wie, dan hie hy in haadrol spile dy dei. Dy swiere tocht waard wûn troch 5 man wêrûnder Sjouke Westra. Dy syn heit kaam fan Kimswert. Mei’t it oarloch waard hat Jappy net wer mei dwaan kinnen oan de wedstriid. De bern fan Harmen en Jeltje wiene tige muzikaal. Master Douma hie it altyd oer de bern fan Harkema’s. Dy koene sjonge mar ek leare. Harm Harkema wie ien fan de brânstofhannelers fan Kimswert. Hûndert jier lyn in drokke baan. Wat ha dy minsken in protte turf troch de hannen hân. Hjir wenne in turfskipper Goaie Fennema, dy helle de alderbêste turf út de feangebieten en dy waarden ien foar ien yn kuorren steapele en nei de klant brocht. Dêr moasten se wer opsteapele wurde, faak op souder. De kachel stookte men doe noch foar’t grutste part mei hurde baggelturf en hout. Harkema koe goed leare en hy soe skoalmaster wurde, mar troch de grutte krisis fan 1880-1890 koe de famylje dat net opbringe. Wol kinne jo út syn ferslaggen lêze dat hy wat mear yn de mars hie as sljochtwei hinnewer. Se ha harren lêste dagen sliten yn it hûs, no Germ en Zwaan Schiphof. Yn de grutte tún efter hûs stie in mânske glêskas. Ik kin my noch yn it sin bringe dat dy fuort nei de oarloch op in pream fuort brocht is nei de nije eigner. Jeltje Wieling helle de hege leeftiid fan 96 jier. Soms stiet der wol ris in stik fan de sjoernalist Harm Harkema yn de Ljouwerter krante. Dat is in pakesizzer mei deselde namme as pake. Hie pake Harmen ek net de jefte fan skriuwen? Reinder.
25 JIER LYN De Mienskip van juni 1981 opent met Om’e toer, waarin en vergelijking wordt getrokken tussen mens en machine. Waar de machine zonder problemen alles doet wat hem opgedragen wordt, zal het bij de mens vaak uitdraaien op meningsverschil en “harseskrabjen”; gelukkig zijn er altijd wel weer mensen te vinden die de zaak dan weer in rechte banen kunnen leiden.In dezelfde rubriek verder nog het bevolkingsoverzicht. Dan is er een verslag van de onthulling van het oorlogsmonument, op 17 april van dat jaar; naast familieleden van de oorlogsslachtoffers werd ook door Ds. Bijleveld, die tijdens de oorlogsjaren predikant was te Kimswerd een toespraak gehouden. Daarna is er een stukje van de paarden- en ponyclub, waarin een overzicht van de aktiviteitentijdens de Halsbân hynstedagen te Pingjum. Vervolgens een bijdrage van de Toneelvereniging over het eenakter- festival dat op 8 mei werd gehouden. Op het toneel stonden de jeugdafdeling, de toneelvereniging van Burgwerd en de toneelvereniging van Kimswerd Van de Kaatsvereniging bericht over de eerste ledenpartij van dat seizoen en het behaalde succes van het Kimswerder partuur op Jong Nederland Partij te Franeker. Met een week vol feestelijkheden is de nieuwe school in gebruik genomen, het wachten is nu op de officiele opening op 15 juli, waarna de grote vakantie dan meteen kan beginnen. Op 1 mei was er een open avond, waarop ouders en andere belangstellenden het nieuwe gebouw konden bezichtigen. De Kimswerderjeugd sloot een EHBO- cursus af met een examen dat veel vijfde- en zesdeklassers een diploma opleverde. De oudpapier ophalers hadden pech, want het bedrijf dat de boel opkocht ging failliet, zodat men kon fluiten naar de opbrengst van november en december 1980, 200 gulden weg! Na een paar korte lezersbijdragen een artikel over de opgravingen en de vondsten op het terrein waar nu het trapveld en de vollyebalvloer liggen. Er werden vondsten gedaan, die er op wezen dat er 500 jaar voor Christus op deze plek al bewoning was. Er werd aardewerk, bewerkt hout en overblijfselen van (huis)dieren gevonden. Ook tof men nog oude waterputten aan in de ondergrond van de oorspronkelijke terp. Daarna is er een stukje waarin enkele Kimswerder landverhuizers en emigranten herinnerd worden Dan een kopie van een artikel uit de krant, hierin een uitgebreid verslag van de Jong Nederland Partij. Tenslotte nog eens de nieuwe school; een verslag van de openingsdag, een optocht door het dorp, een speurtocht en de generale repetitie van de musical worden vermeld.De musical werd later op de avond door de kinderen opgevoerd voor ouders en belangstellenden. Tot zover het nieuws uit Mienskip nummer 3 van juni 1981.
Dominees en pastoors, vervolg. De vorige keer heb ik de roerige tijd van omstreeks 1566 behandeld. In die tijd leefde er in Kimswerd een boer met de naam Sybolt Sikkes. Hij was niet alleen boer, maar bezat ook een bijzondere gave. Hij kon in de toekomst kijken. Sybolt kon vooral begrafenissen voorspellen. Vaak met de naam van de betreffende persoon. In het Fries heet zo’n voorgezicht een “Bigangel”. In de Wouden vindt je vele van dergelijke verhalen. De Friese kronikeur Winsemius heeft de volgende geschiedenis van hem opgetekend! Op een stille avond zag Sybolt een schip vanuit de richting Harlingen naar ons dorp varen. Op een gegeven moment kon hij duidelijk zien, dat er iets op het dek lag. Wat het echter was, kon hij niet waarnemen. Over de “vracht” lag een soort dekzeil. Hij bleef gebiologeerd naar het schip kijken, omdat er iets vreemds mee was. Het voer heel langzaam het dorp in. Toen het onder de brug doorgleed, haalde de schipper nog meer vaart uit het schip en keek onrustig om zich heen. Hij zocht kennelijk een huis of iets dergelijks. Hij wist even niet hoe hij verder moest. Toch voer het schip langzaam door. Sybolt kon toen iets meer onderscheiden en vertrouwde het zaakje maar half. De schipper gooide op een gegeven moment het roer om en voer voorzichtig de opvaart achter de pastorie in. Sybolt werd steeds nieuwsgieriger en volgde de schuit aandachtig. Even later legde de schipper aan en bond zijn schip met een stuk touw vast aan een boom en verwijderde het zeil. Toen zag hij meer, een lichaam. De schrik sloeg hem om het hart. Zeer duidelijk zag hij, dat daar een grote man met een rode baard lag. In die persoon meende hij Pater Jancke te herkennen. De pastoor die enige jaren geleden een man in Franeker gedood had. Die had immers ook een rode baard. De schipper tilde de man op gooide hem over de schouder en snelde haastig naar de achterdeur en klopte aan. Je kon zien dat hij zijn last kwijt wilde. Op dat moment verdween langzaam het beeld en zag Sybolt niemand meer achter de pastorie staan. Alleen een verlichte plek, dat was alles wat hij nog zag. Die verdween daarna snel. Zelfs het schip loste op in het niets.
Thuis gekomen voelde Sybolt zich niet echt op zijn gemak Hij had duidelijk onze vorige pastoor herkend. Na enige tijd trok hij de stoute schoenen aan en ging naar de pastorie en belde aan. Hij wilde de pastoor op de hoogte brengen van de verschijning, die hij had waargenomen. Hij wilde hem tevens waarschuwen, dat hij op moest passen. Sybolt was in de veronderstelling, dat het voorgezicht een waarschuwing had willen gegeven. Zijn voorganger zou hoogstwaarschijnlijk uit ballingschap terug keren. Gelukkig gebeurde er helemaal niets. Had hij de pastoor alleen maar ongerust gemaakt? Op een zeker moment was iedereen het verhaal al lang vergeten. Er was immers niets ernstigs gebeurd. Pas na ongeveer vijf en twintig jaar Sybolt was al dood, gebeurde er op de kermis van Berlikum iets vreemds. Doede Sikkesz was ondertussen onze pastoor geworden. Hij was tevens boer. In een oud boek staat dat hij in totaal 81 pondematen land bewerkte. Dat is ongeveer 30 ha. Dat geeft wel aan dat het pastoorsbaantje in ons dorp veel drukte meebracht. Volgens de verhalen paste hij precies bij de Kimswerders. Het was een levenslustige jonge vent en deed zijn werk voortreffelijk, alleen hij had één gebrek. Hij moest eigenlijk van de drank afblijven en dat lukte niet altijd. In 1579 was hij naar de kermis van Berlikum gereisd, om een collega te bezoeken. Die collega heeft hij die dag niet getroffen. Pastoor Doede raakte op de kermis verzeild tussen een stel feestgangers en ruziezoekers. Hij wilde bemiddelen, maar zijn inzet werkte averechts. In Berlikum was de hervorming in de vorm van het doperse geloof al sterk ontwikkeld. En men wilde de pastoor niet op hun feest. Er ontstond zelfs nog meer ruzie en er vielen rake klappen. Eén van de vechtersbazen gaf onze pastoor zo’n ferme klap en die sloeg tegen de grond. Al ras bleek dat de mep goed was aangekomen. Pastoor Doede Sikkesz was namelijk dood. De omstanders en vechtersbazen in grote paniek. Wat moesten ze op de kermis met een dode pastoor. Na overleg werd er besloten, dat het ontzielde lichaam van zo snel mogelijk afgevoerd moest worden. Als hij eerst het dorp maar uit was, dan konden ze wel verder zien. Ze vonden een schipper die voor goed geld de pastoor wel naar Kimswerd wilde varen. Hij wilde dit alleen doen als de vracht op het dek kon liggen.
Want als je een keer een lijk in het ruim vervoerd had, dan zou het schip behekst worden. Niemand zou hem meer vracht willen leveren. De pastoor werd op het dek gelegd en over het lichaam een kleed. Dan kon niemand zien wat op het schip lag. De schipper voer weg en de bevolking van Berlikum voelde zich een stuk rustiger, ja zelfs opgelucht. Na een dag kwam de schipper met zijn lugubere lading in Kimswerd. Gleed langzaam met zijn boot de opvaart in en leverde de pastoor af bij de pastorie. Alles klopte wat boer Sybolt Sickes had gezien, behalve het laatste deel van zijn “voorgezicht”. De schipper haalde hulp uit de pastorie en met twee man werd de pastoor op een ladder naar binnen gedragen. Deze Doede Sikkesz was tevens onze laatste pastoor. Vlak daarna, werd op 31 maart 1580 door de Friesche Staten afgekondigd, dat alle kloosters afgebroken moesten worden en dat de pastoors de wijk moesten nemen. Verder werd er een resolutie aangenomen, waarin werd aangekondigd dat men schoon schip wilde maken. De priesterheerschappij en de kerkelijke onverdraagzaamheid, dienden opgeruimd te worden. Alle beschilderde kerkmuren moesten met witkalk behandeld worden, zodat alle vrome afbeeldingen onzichtbaar werden. De allerlaatste heilige restanten, zoals reliken en heilige voorwerpen, die aan het oude geloof herinerden moesten terstond opgeruimd worden. Vanaf die dag was Fryslân Gereformeerd, zoals het toen heette. Men dacht toen dat ze het oude zuivere Christendom weer in ere had hersteld! Men eiste dat de doop, het avondmaal, en de begrafenis weer voor iedereen gelijk zou zijn. Na een week begon het “harsenskraabjen” opnieuw. Werd het in Fryslân beter? Ik weet het niet. De ene tirannieke macht was nog maar amper verdwenen en de andere potentaat stond op. Doopsgezinden en katholieken waren in hun ogen waardeloze wezens. Menisten werden zelfs als ketters gezien. Deze mensen mochten geen officiële ambten bekleden, kregen geen stemrecht en moesten hun geloof in het geniep belijden. Het stemrecht hebben ze in de negentiende voor vele miljoenen gekocht toen de staatskas leeg was en het geld van die groep gelovigen een dankbaren aanvulling was voor de staat. Geld zal altijd, bij welk geloof ook, een grote rol spelen.
De doopsgezinden mochten nog wel schuilkerken bouwen, de zogenaamde Vermaningen. Die ruimten mochten alleen wat achteraf of in een woonhuis gesitueerd worden. De katholieken waren nog slechter af, die beschouwde men als tweede rang burgers en mochten zelfs geen kerken bouwen. Hun oude kerken werden gestolen door de toen gezetelde macht. Ze gingen katholieken zelfs zwaar vervolgen. Hierover de volgende keer! In een oud schrift geschreven, in de negentiende eeuw, staat vermeld, dat de schrijver in het koor van onze kerk diverse zandstenen grafstenen had ontdekt. Het zijn grafstenen waaronder priesters begraven lagen. Pastoors werden vaak begraven voor het altaar, maar dan met het hoofd naar het oosten!De heiligste plek in de kerk. De opschriften waren bijna onleesbaar geworden. Die grafstenen liggen daar nu nog, maar doordat de fraaie grafstenen van de familie van Heemstra er over heen gelegd werden zijn ze nu niet meer zichtbaar. Als het koor eens zal worden gerestaureerd zullen we toch een onderzoek moeten doen naar die oude grafstenen en dan de namen van pastoors met moderne middelen leesbaar maken. Hopelijk ligt daar dan de steen van onze allerlaatste pastoor Doede Sikkesz! Na pastoor Doede kwam na enige jaren de eerste dominee. Tijdens de omwenteling waren er maar een paar dominees in Fryslân en het duurde nog jaren voordat alle 350 Friese gemeenten bediend konden worden. Reinder.
Moudekrûper.
De stegers binne klear, no de boaten noch.
Stront aan de knikker
Im schönen Monat Mai.
Het weer van de afgelopen dagen roept bij de meesten van ons geluksgevoelens op die voor de liefhebber van het klassieke lied besloten liggen in de titel van deze tekst. Een tekst die geschreven wordt op het moment dat ons kaatsveld er weer spic en span bij ligt voor de eerste (grote) wedstrijd van het seizoen 2006. Traditiegetrouw is dat een jongens-wedstrijd in KNKB verband, waarvoor zich deze keer ruim zeventig jeugdige sportertjes uit geheel Fryslân hebben aangemeld. Wat mogen we trots zijn op ons sportveld en op de vele vrijwilligers die ervoor zorgden dat aan de voornaamste voorwaarde voor een geslaagde wedstrijddag, een goed bespeelbaar veld, weer kon worden voldaan. Eigenlijk zou je verwachten dat in een dorp als Kimswerd de verantwoordelijkheid voor gemeenschapsvoorzieningen algemeen wordt gedragen, ware het niet dat we toch weer aanlopen tegen de “ikke, ikke, .......”-mentaliteit van degenen die sporten niet uitsluitend zien als manier om de menselijke geest en het menselijk lichaam te ontwikkelen, maar die ervan overtuigd zijn dat in deze bezigheid ook het favoriete huisdier moet worden betrokken. Gelukkig zijn de personen waarop ik doel zo verstandig bezig dat ze kunnen verklaren: “oh nee, hoor, die van mij doet dat niet, hij schijt altijd om de hoek ”. Gelukkig maar, anders zou er nóg meer stront op het veld liggen, denk eens aan die ruim zeventig enthousiaste jongeren: ‘t zal je kind maar wezen. Maar wat vindt de gemeente-maaier van al die weggeworpen takken ? (“Braaf, Fikkie”, het sportieve repertoire is nou ook weer niet zó uitgebreid), die z’n machine frustreren, of wat vindt de sporter ervan als hij terechtkomt in de houtsplinters die overblijven van een kontakt tussen maaimachine en tak?? Zou baasje daar wel eens bij stil staan? Ik daag de baasjes hierbij uit om antwoord te geven op de volgende vraag: “Hoe komt het toch dat de vrijwilligers die ervoor zorgen dat het veld er steeds weer uitstekend bij ligt anderen moeten zijn dan al die vermoorde onschuld spelende hondenuitlaters? Gezamenlijke verantwoordelijkheid voor onze gemeenschapsvoorzieningen, daar doelde ik op; en dan kun je gewoon stellen: honden horen niet thuis op het sportveld, met z’n allen kunnen we daarop toezien en met z’n allen houden we zo ons veld in topconditie. 5 mei 2006 Wijbren Veeman.
In opmerklik Kimswerter. Al tiden hiene de minsken it oer Netty Heeres har ambisjeuze plan, om de marathon fan Rotterdam te draven. Al ier gong se te trainen mei Loes Westra. Dat koppel wie al jierren oan it draven en hiene no it plan oppakt om ris as útdaging in marathon te rinnen. Loes krige yn maart in swiere grypoanfal en rekke mei efterop yn de training. As jo sa’n lange ôfstân rinne wolle dan is in tainingsskema fan grutte wearde. Tige spitich! Netty sette troch en teach op 9 april nei de grutte havenstêd. It wie dy dei skitterjend skraal waar om sa’n tocht te rinnen. Al ier wie de famylje út de fearren, want jo hearre goed op tiid oan de start te ferskinen. De organisaasje hie alles perfekt regele. De auto’s moasten nei in sammelplak en bussen brochten de minken nei de start. Yn in grutte hal omklaaie en doe op nei de start. Netty waard wei yn dy grutte minskenmassa. Dik 11000 man, wêrfan 1656 froulju, stie der opsteld. Se kaam tusken grutte keardels yn te stean en dan fiele jo jo wol wat lyts. Foaral sa’n earste kear. Yn in skoech fan elke dielnimmer hie de organisaasje in chip ymplantearre. Dat ding wie foar de tiidkontrôle. As startnûmer krige se 908. Efkes foar de start waarden de dielnimmers moed yn songen troch Lee Towers. Dy siet heech boppe de dienimmers yn in heechwurker te sjongen fan ”You walk never alone”. Op sa’n stuit as jo fol ferwachting de dingen steane ôf te wachtsjen docht sokke muzyk en de spesjale wurden in minske wol wat. It jout jo moed en krêft. Op in stuit kaam it startskot fan de boargemaster fan Rotterdam Opstelten en de grutte kliber rinners sette stadich út ein.
Se stie in hiel ein fan de finish en nei 5 minuten kaam se oer dy startline. De chip yn de skuon waard op dat stuit aktivearre en de kontrôle wie doe optimaal. Om de fiif kilometer waard de tiid registrearre. De earste fiif rûn se yn 30 min 21 sekonden. Op 10 kilometer wie it 1.03.59: op 15 km 1.37.14: op 20 km 2.02.11 en op de helte 2.19.25. Se rûn sa as jim sjen kinne yn tige fêst skema. Op 25 km. 2.46.23: op 30 km. 3,21.16: op 35 km. 3.56.21: op 40 km. 4.04.34.17 en op it stuit dat se de finish oer stuts stie har tiid stil op 4.49.51. Fier binnen de fêststelde limyt fan 5 oere en 30 minuten kaam se binnen. Se wie nûmer 6990 oan. De helte fan de dielnimmers moast doe noch komme. Sa’n tiid foar in frou fan 55 jier, is yn myn eagen in wrâldsprestaasje. Wa docht it har nei! Trochdat it waar prachtich wie, fûn se de tocht meifallen. Der stie in lekker wyntsje yn Netty har eagen, mar de dielnimmers út de stêd klaaiden wakker “over de harde wind”. Dy binne ús straffe Fryske winen net wend, want dan hiene se sok ûnnoazel praat net hân. It publyk wie troch alles hinne entûsjast en moedige jo hyltiten oan om troch te gean. Dat entûsjasme wie bysûnder, foaral sa’n earste kear pakt it jo. Jo springe yn it djippe en witte net wat jo te wachtsjen stiet. Underweis koene jo oeral drinken krije, mar sels hie se foar needgefallen in soarte fan gel mei. Toiletten wie wol in probleem, dan ha mannen it dochs makliker! It momint fan oankommen sil Netty nea ferjitte. Dat wie wol sa emosjoneel, soks kinne jo net yn wurden oerbringe. De hiele famylje stie har op te wachtsjen, sels de bern koene de eagen net droech hâlde. Se hie ek safolle oeren traind en dan dochs slagje is masterlik. Soks docht jo as mem wat. Se hiene har op it trajekt om de tsien kilometer oanfitere en dan krije jo nije enerzjy. In grutte goudkleurige medalje wie de priis. In weardefol besit. Wy witte dat Jan Heeres en de bern ek folop mei sport dwaande binne en dan fiele jo sa’n prestaasje feilleas oan. Jan hat yn syn jonge jierren oan judo dien en stie syn mantsje. Hy hat de swarte “dan” helle. Hy hat learaar en skiedsrjochter west. En dan de postdowen! Wat hellet er dêrmei mei syn beide soannen, net in bysûndere prizen. Regelmjittich stiet syn namme en in foto yn de krante. Net allinne mei de fluchste, mar ek mei de moaiste postdo op in útstalling. Hy is sels in renommearre ynternasjonale karmaster fan postdowen. De beide jonges Benjamin en Frederik sitte ek fol fan judo. Se binne no sa njonkenlytsen betûfte mannen op de matte wurden. Wie
Benjamin inkele wiken ferlyn net earste op in grut toernoai en Frederik tredde? Beide jonges ha hûnderten bekers. Harren dochter Pieternel sit folop yn de hynstesport. Springe en ek tuge. Faak yn de prizen op in toernoai. Mar mem hat no ek sjen litten dat se noch folop mei dwaan kin! Reinder.
Uit de oude doos We verblijven weer even in het oude verenigingsleven en diepen vanuit de oude doos een foto op die een beeltenis geeft te zien uit het jaar 1960. Het betreft hier een 40 tal Vara-leden van de afdeling Kimswerd die met het busje van de Fram een bezoek brachten aan de Vara-studio’s te Hilversum. Een afdeling die in de loop der jaren weer in het landelijk geheel is opgeslokt en alleen nog te vinden is in de herkenning van de leden die op de foto zijn afgebeeld. De oude getrouwen van toen, die met naam en faam nog best eens voor het voetlicht mogen verschijnen en te zien geven wat eens is geweest. Dat waren: Oepke en Johanna van der Boom /Tjerk en Jeltje van der Berg/Piet en Afke van der Plaats/ Jacob en Anna van der Schel/Hille en Jantje van der Meulen/ Pieter en Tine van Straten/Douwe en Djoke Zuiderhof/Douwe en Tjitje van Straten/ Wiebren en Wietske van der Zee/Klaas en Anna Aukema/Fetze en Griet de Haas/ Klaas en Chatrine Adema/Douwe en Geertje Rienstra/Jetze en Pietje Kuipers/ Teake en Romkje Takema/Anne en Boukje de Haas/Jacob en Anna Politiek/ Anne Schaafsma/Waling en Jikke de Valk/Jan en Siemetje Kamstra.
De Vara getrouwen die eens met “de roep van de Rode Haan”poseerden en daarmee hun mening in het omroepbestel duidelijk kenbaar maakten. Hille
foto’s en websites van Peter
www.merkefotos.fotopic.net www.kimswerdfeestfotos.fotopic.net Op deze websites staan alle foto’s die Peter Harders heeft gemaakt van de Merke van 2004 en 2005 en alle feesten in en rond het Foarhaad. Heeft u zelf nog leuke foto’s? Lever ze aan op een cd en Peter zet ze op het web
Alles draait om mensen, thuis! Of u nu jong bent of oud, ziek of gezond: als u wat hulp nodig heeft in uw eigen omgeving, staat Thuiszorg Zuidwest Friesland voor u klaar. Wij bieden een grote diversiteit aan producten en diensten. Bij u thuis, op het moment dat u het nodig heeft. Dat doen we al jarenlang. We bieden persoonlijke zorg en professionele hulp, afgestemd op úw wensen en behoeften. Zeven dagen per week, 24 uur per dag. Betrokken en betrouwbaar. En van goede kwaliteit. Thuiszorg Zuidwest Friesland is onlangs tot één van de vijf beste thuiszorgorganisaties in Nederland uitgeroepen.
Meer informatie? Bel 0900-0607
(lokaal tarief)
Of kijk op onze website: www.thuiszorgzwf.nl
Ridder Tjebbe 12 maaie wie yn it ferline in bysûndere dei yn Fryslân. De nije hieren fan pleatsen en lân gongen op dy dei yn en protte arbeiders wikselden fan boer. De tolfde maaie fan 2006 wie foar Kimswert ek in bysûndere dei. Us Keninginne hie foar Tsjebbe in ridderoarder ornearre en om 8.30 oere dy jûn hat boargemaster Piersma dat stikje earemetaal by Tsjebbe op de revers spjelde. De romte by Manie Sarton stie grôtfol entûsjaste minsken, want in echte ridderoarder is wol wat spesjaals. Elkenien gunde him dy ûnderskieding. Op maatskiplik mêd hat hy in protte berikt. Hy waard fan riedlid wethâlder en letter direkteur fan de wenningstifting, nei ferskate fúzjes sels fan in hiel grutte stifting. Dochs fûn hy tiid om him yn te setten foar sosjale ynstellingen. Wy neame de pasjinteferiening fan sikehûs Oranjeoord, it bestjoer fan Aylva State en Avondrust en de Stifting Piaam. Dochs fielde hy him net te grut foar de doarpsmienskip. Hy hat ferskate jierren foarsitter fan de keatsferiening west. No noch fan de iisklup en fan de âlden fan dagen. Hy hat ek soarge dat hjir it prachtige byld fan de Fryske Frijheidsstrider Grutte Pier stiet te pronkjen Yn syn tankwurd helle Tsjebbe de rol fan syn frou Anny as stimulator efkes oan. Soks mei wol neamd wurde tinkt my. Reinder.
NBvP Vrouwen 65 jarig bestaan NBvP Vrouwen van Nu afd. Witmarsum e.o.
11 april vierde de NBvP Vrouwen van Nu afd. Witmarsum e.o. haar 65 jarig jubileum. Ter ere van dit jubileum kreeg de afdeling een gift van Stichting tot Nut van de Friesland Bank. Mede door deze gift konden wij dit feestelijk vieren m.m.v. cabaretgroep Reade Raffels. We kunnen terugzien op een geslaagde avond. Als afdeling proberen we elk jaar weer een mooi en educatief programma voor onze leden te bedenken. Mocht u interesse hebben: elke 3e dinsdag (september / april) bent u van harte welkom in de Gekroonde Roskam te Witmarsum. Tiete Dijkstra
Moudekrûper.
Multifunksjonele-minsken en dan net witte dat der multy Aldegea’s binne.
Milford Om hûs en hear yn Milford, New Hampshire Het is 5 februari als ik dit stukje schrijf en het is maar een rare winter geweest tot nu toe. Weinig sneeuw, veel regen en temperaturen boven gewoon, zowel ’s nachts als overdag. De rivier die door de stad stroomt is doorgaans bevroren en het enige open water is net beneden een dam, waar het water over de dam naar beneden valt en doorgaans zwemmen daar een paar honderd eenden en ganzen, die door veel mensen worden gevoerd. Nou is de rivier helemaal open en de eenden en ganzen zijn ergens anders. Kogelvrije vesten worden veel gebruikt door soldaten en politieagenten. Ze zijn tamelijk goed om kogels af te weren, maar ze doen niet veel voor messteken. Ze zijn ook niet erg comfortabel om te dragen. Er is een klein stadje zo’n 10 km. hier vandaan waar ze onderdelen maken voor een vest dat beter bestand is tegen messteken en het is ook geriefelijker om te dragen. De Nederlandse politie heeft 90.000 stuks van dat product besteld. Ik ben er een beetje trots op dat die onderdelen hier in New Hampshire worden gemaakt. Er is hier een populaire sport, vooral onder oudere mensen, en die sport heet “hoefijzer gooien”. Je neemt een stuk ijzer dat er uitziet als een hoefijzer en je gooit dat naar een ijzeren paal die 15 meter verder in de grond staat. Als je horseshoe zich om die paal heen slingert, dat heet dat een “ringer”en wie de meeste ringers maakt die krijgt de pot. (zie plaatje). Het is een zachte winter geweest tot nu toe. Maar toch heb je natuurlijk een warmtebron nodig in je huis of werkplaats om het leven een beetje aangenaam te houden. De meeste mensen gebruiken olie of aardgas en
een aantal gebruikt houtkachels. Mijn partner en ik gebruiken hout. Het heeft als nadeel dat het nogal bewerkelijk is. Je kunt hout op maat van de houtboer kopen en die brengt het hout naar je huis. Maar dan moet je het zelf naar binnen dragen of ergens buiten opstapelen. Dan moet je dat hout naar de kachel dragen en op geregelde tijden moet je de kachel bijvullen. Het voordeel is dat de hitte van een kachel onovertrefbaar is. Vooral als je van de kou in je huis komt. Die hittestraal van de kachel dringt door tot je botten. Ons konijn weet dat. Je kunt haar niet bij de kachel vandaan slaan. Natuurlijk hout is hier per warmte-eenheid het goedkoopste. Onze voorouders (dat zijn zowel onze als uwe voorouders) hebben de inheemse bevolking niet zo best behandeld. De eerste immigranten en de indianen waren zo’n beetje gelijkwaardig; in de zin dat destijds een geweer en een pijl en boog zowat dezelfde gevechtswaarde hadden en de indianen hadden daarbij het voordeel van de kennis van het land en hoe in het leven te blijven. Maar het aantal immigranten werd groter en groter en de wapens van de witte mensen werden steeds beter. De indianen verloren de strijd. Zij die in leven bleven werden gedwongen te leven in bepaalde gebieden die niet bepaald geschikt waren voor de indiaanse manier van leven en het was armoe troef. Ook al omdat ze onderworpen waren aan de wetten en regels van de blanken. Uiteindelijk heeft de Amerikaanse regering die zogenaamde reservaten onafhankelijk verklaard en de indianen kunnen daar nou leven volgens hun eigen wensen. Een van de dingen die ze doen is het bouwen van casino’s waar dus iedereen kan gaan gokken en de meesten zijn nogal succesvol en verdienen veel geld voor de stam, dat ze dan kunnen gebruiken voor onderwijs, gezondheidszorg en zo. De Euro is ongeveer $ 1,80. Stookolie kost $ 0,50 per liter. 1 kg. oude Amsterdamse kaas kost $ 22,-- en de jaarlijks verplichte autoinspectie kost $ 40,--. Tot de volgende keer. Jan J. Tigchelaar
’De Helfrichs’ Notulen jaarvergadering kaatsvereniging ’De Helfrichs’ vrijdag 24 maart 2006 1.
2. 3.
4.
5.
6.
Wybe opent de vergadering in het bûthús van de Bolle en de Hynst en is verheugd over de goede opkomst, 18 leden en belangstellenden en het bestuur. Lenie de Boer heeft zich verontschuldigd. De agenda wordt zonder aanvulling gevolgd. Het jaarverslag van de secretaris, verslag van de jaarvergadering 2005 en bijzondere ledenvergadering zijn samengevoegd in een mooi boekje. Een kleine opmerking dat Boudie Bierma graag bij haar eigen naam genoemd wil worden. Jaarverslag penningmeester wordt doorgenomen. Er komt een vraag over lotto/toto geld. Dit is een initiatief geweest van een aantal leden die nog steeds lotto/toto spelen en daarvoor geld bij elkaar spelen voor de vereniging. Er is een vraag over de broodmaaltijd tijdens de merke, heeft die geld gekost. Wiybren legt uit dat de rode cijfers geen verlies betekenen maar verschil in begroting en kosten. De broodmaaltijd zal echter volgend jaar wel wat duurder worden. De kascommissie bestaande uit Enne Rypma en Doeke Osinga hebben de boeken gecontroleerd en stellen voor de penningmeester decharge te verlenen. Dit wordt door vergadering overgenomen. Als nieuw kascommissie lid wordt Beert Politiek toegevoegd aan Enne Rypma. De begroting wordt bekeken en de vergadering gaat er mee akkoord dat er
€ 1000,= uit de reserve wordt gehaald om de bestuurswagen op te knappen. 7. Het verslag van de nachtkaatscommissie wordt voorgelezen; omdat de computer van CB is gecrasht? is er geen verslag van de straatkaatscommissie De jeugdcommissie is vernieuwd en zitting hebben nu Harmke Bijlsma, Beert Politiek, Michiel de Boer en Anke Sytsma. Ze hebben als doelstelling om meer kinderen te betrekken bij kaatsen en dit willen ze doen d.m.v. kaatslessen in zaal en op veld gegeven door trainer van KNKB. Nadien zal de training voor de jongste jeugd opgepakt worden door de commissie zelf en zal de oudste jeugd training krijgen van Wybe . De sponsorcommissie meldt dat hun doelstelling is het bedrag wat er nu op begroting staat bij elkaar te krijgen via kleine sponsors. Een vraag aan de leden is om hun netwerk in te schakelen en namen door te geven aan commissie. Je kunt dan makkelijker contact leggen. Er wordt een boekje samengesteld met mogelijkheden voor sponsering. Het Jan Timmer Fonds is opgericht en de stipers zijn hier onder gebracht. Het fonds heeft een startsubsidie gekregen van Stichting tot Nut en zal de kaatssport in Kimswerd bevorderen. 8. We bespreken het eerste voorstel om de leden te vragen om medewerking tijdens de verschillende partijen. Men krijgt een briefje om in te vullen en daarna zal er een schema gemaakt worden waarop iedereen kan zien wanneer hij/zij aan de beurt is en mocht men eventueel niet kunnen wordt er geruild. Vanuit de vergadering komt ook nog een voorstel om de ledenlijst in stukken te knippen en elke groep een partij toe te wijzen. Klaske Faber en bestuur zullen dit verder uitwerken. Het tweede voorstel wordt punt voor punt behandeld. a. vergadering gaat akkoord met opoffering van stukje grond van het kaatsveld ten behoeve van het MFC. Wel kan gevraagd worden of de huur dan ook omlaag gaat. b. Het hokje wordt gesloopt als MFC klaar is. Vraag is wel
9.
10.
wie de sloop betaalt, het bestuur wil dit meenemen in de begroting van de aannemer die het MFC gaat bouwen. Er is ondertussen ook belangstelling om het hokje over te nemen, dan zal worden besloten hoe het afgebroken gaat worden. c. De kantine is waarschijnlijk niet meer te verkopen vanwege slechte staat, opmerking van de vergadering om het over te doen aan de jeugd is niet nodig, er komt een jeugdhonk in het MFC. d. De vergadering gaat er mee akkoord dat er een onderhandelingsdelegatie gaat praten met het bestuur van het MFC over huur en gebruik van het MFC. De vergadering vindt dat meegenomen moet worden hoe om te gaan met de consumpties die geschonken worden bij partijen voor de vrijwilligers etc. Een andere opmerking is dat de kaatsvereniging het niet kan maken om geen huur te willen betalen ten opzichte van andere verenigingen in het dorp. Men heeft geen uitzonderingspositie. Besloten wordt dat men na onderhandelingen een rapport maakt dat voor besluitvorming terug komt bij de leden. De vergadering vindt 110 jaar jubileum niet uitzonderlijk en stelt voor de viering eenvoudig te houden door bv. extra aandacht bij een partij. Bestuur is het hier mee eens, ze hebben het al druk genoeg en hebben dan ook als voorstel om een bondspartij voor schooljongens te organiseren, hiervoor ligt er een schriftelijk verzoek bij de KNKB. De vergadering gaat akkoord. We nemen afscheid van Tjiverina Akkerman als bestuurslid met bloemen en een boekenbon. Tjiverina was een stille kracht die veel werk heeft verzet vooral in de catering. Er is geen opvolging gevonden en bestuur wordt hierdoor wel kwetsbaar. Men wil dan ook dit seizoen meer mensen betrekken bij het organiseren van de partijen. Voorstel van de vergadering om een kantine commissie in het leven te roepen.
11. 12.
13.
14. 15.
16.
Pauze De wedstrijdagenda wordt doorgenomen en het bestuur meldt dat we dit jaar geen afdeling jongens partij mogen organiseren. De KNKB heeft al teveel aanvragen voor afdelingswedstrijden en dus is Kimswerd afgevallen. De wisselprijs is ingeleverd door Witmarsum. De KNKB vergadert op 1 april en heeft een aantal voorstellen. Wat onze vereniging het meest aangaat is dat er een proef wordt gedaan met de veldafmetingen, geen opslagvak maar 1 opslaglijn en een zijlijn voor alle categorieën behalve de jongens. Deze proef zal geëvalueerd worden in juli. We weten nog niet of er nog wel met eerste en tweede opslager gespeeld moet worden. Enne Rijpma vraagt of er nog gesproken gaat worden over uitbreiding van parturen bij de herenhoofdklasse van 10 naar 12 partuur. Dit is in de najaarvergadering besproken en wordt opnieuw op agenda gezet op volgende najaarvergadering. Het bestuur zal onze vereniging vertegenwoordigen op deze vergadering. De federatie heeft besloten alle jeugdcommissie uit te nodigen om te praten over het jeugdkaatsen. Rondvraag: Marten vraagt hoe het met de geluidsinstallatie is. De ijsclub heeft deze gebruikt en zal hem na laten kijken, ook is er een microfoon gestolen, deze zal moeten worden aangevuld. Albert vraagt zich af of het niet nodig is de contributie te verhogen daar er in de toekomst een gat in de begroting valt als de inkomsten van de kantine wegvallen. Het bestuur zal hier over nadenken al wordt wel opgemerkt dat Albert Niezink makkelijk kan praten, hij betaalt geen contributie als ere lid. Tjiverina vraagt of we even willen helpen de jaarboekjes rond te brengen. Sipke Palsma biedt aan ze rond te brengen. Wybe sluit de vergadering met dank aan de inbreng van de aanwezigen.
Nijs fan OKK OKK is de laatste weken in wat rustiger vaarwater beland. Na alle hectiek rondom “Proms in Concert” en het feest dat Jack en Angelique voor ons georganiseerd hebben na Proms in Concert (inclusief Jack Heaven’s discoshow!) stond de afgelopen weken alleen het jaarlijkse concert in Aylvastate in Witmarsum op het programma. Aangezien we voor Proms in Concert genoeg nieuwe stukken ingestudeerd hadden om zo’n 2 uur muziek te kunnen brengen, besloten we op 19 april uit dat repertoire te putten. Om 19.30u zaten we in uniform klaar in de kapel van Aylvastate, en daar zaten ongeveer 25 inwoners vol smart op ons te wachten. Cent Mille Chansons, The Sound of Music, Memories, de Kalief van Bagdad, the Salzburger Impression, Our Director, Classical Gold, Eloise, Zij gelooft in mij, Hey look me over, Atlanta, Greenville, en een compilatie uit Grease vielen goed in de smaak bij dit wat rijpere publiek. Om half 10 zat het er echt op. Een van de aanwezigen, een oud-Kimster, kwam na afloop van ons optreden bij ons met oude foto’s, waar op de meeste OKK te zien was. Veel van die foto’s waren minstens 30 jaar oud, en het is heel leuk om te zien dat een aantal leden van toen nu nog steeds lid zijn van OKK. Uiterlijk zijn er misschien een paar hele kleine verschillen te zien, maar ze toeteren nog steeds als de beste. Op dit moment zijn we nieuwe stukken aan het instuderen voor het straatfestival in Harlingen. Dit festival wordt gehouden op zaterdag 24 juni, vanaf ongeveer 13.00u tot 17.00u. Op welke locatie OKK precies zal zitten is op het moment dat ik dit stukje typ nog niet bekend. Voorgaande jaren zaten we op de stoep voor het Hannemahuis, vlak naast de bibliotheek, en we hebben bij de organisatie aangegeven dat ook dit jaar onze voorkeur weer uitgaat naar die plek. Ik ga ervan uit dat de organisatie daar ook gehoor aan zal geven. Dus als u ons wilt zien / horen, probeer het zaterdag de 24ste dan eens in de buurt van de bibliotheek.
Vorig jaar was het thema van het straatfestival Rock& Roll. Dat thema liep als een rode draad door de hele dag, tot aan het feest dat ’s avonds georganiseerd werd aan toe. Omdat het straatfestival dit jaar samenvalt met het WK voetbal, heeft de organisatie besloten niet al te veel zaken om het festival heen op poten te zetten. De kans is namelijk redelijk groot aanwezig, dat heel Harlingen en omstreken aan de buis gekluisterd zal zijn, en dan is het zonde om veel energie en tijd te steken in het op zetten van een themafeest. Er is echter wel een thema dit jaar. De mensen van het straatfestival werken dit jaar samen met de organisatie van Friesland Vaart. Voor het gemak is als thema voor de 15e editie van het Harlinger straatfestival ook gekozen voor “Friesland Vaart”. Waren we vorig jaar opgetooid met vetkuiven en suikerspinnen, gekleed in leren jasjes en polka-dot-rokken, nu zijn we druk bezig met zwemvesten en reddingsboeien. Er is deze keer geen wedstrijd aan verbonden, dus het is maar de vraag of er verder deelnemers zijn die zich “opgetuigd” hebben, maar OKK houdt wel van een verkleedpartijtje. Zo waren wij zondag 9 april nog uitgedost als hippies in Bolsward te spotten, om een ontvoerde verbouwereerde Afke toe te zingen en te spelen. Afke werd 50, en haar drie liefhebbende dochters hadden een surpriseparty voor haar geregeld. Arme Afke was ’s ochtends in een minuscuul jurkje gehesen (ze kan het overigens nog steeds hebben) en dik in de make-up gezet. Daarna moest ze in een jeep stappen, die haar er pas weer uitliet bij het dorpshuis in Bolsward. Daar stonden Afke’s familie, vrienden, bekenden, collega’s en later ook OKK, allemaal (op verzoek van de dochters) in hippie-stijl. Afke wil normaal gesproken graag alles van te voren precies weten ( een soort Hans Anders) en het liefst had ze ook haar eigen surprisefeest georganiseerd. Ze had wel enigszins een vermoeden dat er iets op stapel stond, en ze was al weken voor haar verjaardag bij iedereen in haar omgeving aan het vissen naar informatie. Zo ook op korps. Het is bij ons gebruikelijk om bij jubilea, trouwerijen en andere feesten en partijen van OKK-leden langs te komen met een speciaal voor de gelegenheid geschreven lied. Het schrijven van dergelijke liederen gaat altijd het beste, zo hebben wij proefondervindelijk vastgesteld, na het nuttigen van enkele alcoholische versnaperingen.
Afke maakte het ons praktisch onmogelijk om ook maar iets op papier te krijgen. Normaal gesproken gaat ze na de repetitie redelijk snel naar huis. De woensdagen vlak voor haar verjaardag echter, bleef Afke tot “vervelens” toe rondhangen….Ze vond elke keer wel weer een nieuw gespreksonderwerp om een half uur over vol te praten. Omdat we normaal roepen: “Ah, Afke, doe nou niet zo ongezellig en blijf nog even”, konden we haar nu moeilijk naar huis sturen, dat zou verdacht zijn. Het liedschrijven werd dus nachtwerk. Al met al hebben we toch een heel behoorlijk lied op papier gekregen, en ondanks Afke haar wekenlange speurwerk, had toch niemand iets losgelaten. Het hele feest was voor Afke van begin tot eind een volslagen (maar wel leuke?) verrassing. Over ons eerstvolgende optreden doen we niet zo geheimzinnig. We hebben het ook al aan Afke verteld: zoals ik hier voor al meldde, is dat dus op zaterdag 24 juni, in het centrum van Harlingen. U mag het aan al uw familieleden, vrienden, bekenden en collega’s vertellen, en dan zie ik u graag allemaal tijdens het straatfestival. Tot ziens! Tine
Moudekrûper.
Peallen slaan is nuodlik wurk: by D.B. in peal troch in gasbuis, op ’e buorren ien troch in w.c.-buis.
DORPSBELANGEN
NIEUWS VAN DORPSBELANGEN. Op 25 april had het bestuur in zijn nieuwe samenstelling de eerste vergadering. Veel veranderde er niet in de functie- verdeling, alleen voor de functie van penningmeester was een vacature; Roel Vis heeft die inmiddels op zich genomen. Naast de gewone vergaderpunten kwamen de volgende zaken aan bod: Er werd een lijst opgesteld met zaken die met de Gemeente zouden worden besproken op de tweejaarlijkse bespreking, die de volgende dag gehouden zou worden. Van het AFUK was er een verzoek om onder aandacht te brengen dat er weer mogelijkheid bestaat tot het volgen van een cursus Fries, meer info elders in de Mienskip. Er is vergunning aangevraagd voor het plaatsen van de zitbank aan de Duivengracht en het plaatsen van een bedrijfsinformatiebord. Van de computerclub was er een aanvraag voor een officiële status onder de vleugels van Dorpsbelangen, dus als een commissie voor bevordering van computergebruik of iets van dien aard; hieraan wordt gewerkt. Verder werd nog gesproken over enkele punten die naar voren waren gekomen tijdens de jaarvergadering, o.a. de skatebaan en de wegensituatie i.v.m. de reconstructie van de Rijksweg kwamen aan bod. Bij het gemeenteoverleg de volgende dag kwamen de volgende zaken op de agenda: Woningbouw – voor Kimswerd is er de eerstkomende jaren weinig mogelijk op dit gebied, er tot 2010 slechts mogelijkheid voor 2 á 3 woningen. Er is weinig mogelijkheid voor uitgebreide aanpak van speelplaatsen als schoolplein, speeltuin en skatebaan, gemeente heeft dit soort zaken op een laag pitje gezet. Kanosteiger en vaarplan, moest op dat moment nog worden aangepakt, maar is inmiddels afgerond, zoals iedereen heeft kunnen zien, het is pico bello, al was het op het laatste moment! Weg Kimswerd – Harlingen- voorlopig weinig verandering te verwachten, eerst moet de nieuwe Rijksweg en de aansluiting van Harlingen daarop klaar zijn. Fietspad Kimswerderlaan- Definitieve uitvoering nog steeds niet bekend, hangt ook af van uitvoering overige wegenaanleg, ook aan
Arum- Achlum wordt door gemeente gewerkt, grootste struikelblok is voorlopig de financiering. Onderhoud fietspad Kimswerd –Arum, Dijksterbuursterlaan en bestrating Harlingerweg, problemen zijn bekend, er wordt aan gewerkt ; binnenkort nader bericht hierover. De Streekprobleem is bekend bij de gemeente en staat hoog op de prioriteitslijst Straatverlichting in (oude) dorp aanpassen qua stijl- weinig mogelijk, geldgebrek. Parkeerruimte oude dorp – (voorlopig) niet op te lossen. Tot zover het nieuws van Dorpsbelangen, hebt U een idee , een suggestie of een aandachtspunt, neemt U dan even contact op met iemand van het bestuur, we kunnen er dan zo snel mogelijk aandacht aan besteden. PS: Het boekje over historisch Kimswerd is nog volop te verkrijgen bij de commissie V.O.T., heel aardig om door te lezen, maar ook om het iemand te schenken. Te koop bij de commissieleden, o.a. Anny Hettinga en Zwaan Schiphof. K.H.
Collecte Unicef.
De jaarlijkse collecte van Unicef, gehouden van 10 t/m 15 april, heeft dit jaar in Kimswerd 251,15 euro opgebracht. Een prachtig bedrag! Namens alle kinderen die door Unicef geholpen worden HARTELIJK DANK! Nettie Heeres.
kano Kimswerd massaal in de kano Recreatiemanifestatie wordt jaarlijks festijn
Om het gereed komen van de vaarwegvoorzieningen in de Harlingervaart, in Kimswerd een prachtige steiger van maar liefst 64 meter voor kleine recreatievaart en een kanosteiger van 8 meter, te vieren organiseerde de samenwerkende recreatiebedrijven uit Wûnseradiel en omgeving zaterdag 13 mei een recreatiemanifestatie in Kimswerd, Arum en Pingjum. In Kimswerd waren naast een informatiestand met veel regio-informatie (Toeristisch Platform Noardwest Fryslân, Toeristische Kanobond en Boerencampings) veel gratis activiteiten zoals een demonstratie vissen, één holes boerengolfbaan, springkussen en veel … heel veel kano’s, kajaks en waterfietsen. Met name de visdemonstratie onder leiding van Klaas Bakker, het springkussen, de kano’s, kajaks en waterfietsen waren erg in trek. Zeker zo’n 300 bezoekers kwamen op de manifestatie af en maakten gretig gebruik van de aangeboden mogelijkheden. Er waren momenten dat het leek of heel Kimswerd aan de Harlingervaart stond. Vanaf de gloednieuwe kanosteiger maakte veel bezoekers voor het eerst kennis met kano en kajakvaren. De Kimswerders Kees Harders, Peter Goslinga en Marten Oppedijk hadden de twijfelachtige eer om als enige, al na 1 meter varen met een Canadese kano, om te slaan. Erg in trek was een opblaasbare kajak met een zeer opvallende doorzichtige bodem, voor het gebruik van deze kajak ontstond zowaar een wachtlijst. Dat er echt wel vis in de Harlingervaart zit toonde klaas Bakker aan, hij haalde bijna 8 kilo vis aan de kant. Na een rustige start in de ochtend was er ook veel belangstelling om met de praam van de Makkumse stichting ’t Preamke een tocht te maken via de Brakkepijp naar Arum. Voor de liefhebbers was er vanaf de Brakkepijp een huifkar die de verbinding onderhield met De Nije Trije en Beamkerij Ferskaat te Pingjum. In het op 12 mei geopende túnkafee van de Nije Trije aan de Nesserlaan werden de gasten ontvangen met gratis koffie, thee en suikerbrood. Ook de deelnemende
horecabedrijven: De Gekroonde Leeuw, de Bolle en de Hynst en pizzeria Pingjum hadden over aanloop niet te klagen. De organisatoren van de manifestatie hebben inmiddels besloten dat de manifestatie een jaarlijks terugkerend evenement zal worden. Alle foto’s die deze dag gemaakt zijn te vinden in het fotoalbum op internet. Ga daarvoor naar de site
www.kimswerd.net
en klik op de link op de openingspagina.
Boekemerk De boekemerk. Foar de fiifde kear organisearre de feriening it VOT ( Villages Of Traditions) de tradisjonele boekemerk yn ús doarp. Soks is alle kearen wer in hiele organisaasje. Wikenlang ha wy nei dy dei talibbe. Wy hiene noch nea safolle goeie boeken yn de handel. It soe in boppeslach wurde. In minske kin lykwols alles wol wolle, mar ien ding kin hy net de baas. It waar. Freed 20 maaie sil yn de boeken komme te stean as in glûpend kâlde dei mei stoarm en reinwetter. De beamblêden en it jonge bloeisel giselen de strjitten lâns. Fytsen wie net mooglik en krekt dy minsken komme sa’n dei in protte lâns. Frjemd genôch op deselde dei by it Foarhaad in Fair. Hoe is it mooglik dat yn sa’n lyts doarpke twa grutte eveneminten organisearre wurde. Elkenien wit dat it VOT yn it lêst fan maaie de boekemerk hâldt. Is kontakt dan net mooglik? Soks soe yn in lytse mienskip betyter regele wurde moatte. Yn it âlde koar fan de tsjerke hie Anny Bylsma in unike útstalling fan foto’s fan skilderijen oer Kimswert. Soks sil elke Kimswerter dochs sjen wolle? Mar dat wie no net it gefal. Spitich. Want Anny hie der in protte enerzjy ynstutsen. De besikers dy’t wol kamen, faaks út de fiere omkriten, wiene entûsjast. Sommigen stiene tiden te loeren nei de ôfbyldingen. Wat in grutte samling prachtige foto’s! Foaral de âlde pleatsen en karakteristike plakjes yn ús doarp dy’t ferdwûn binne, wiene nijsgjirrich. Dochs binne wy net ûntefreden oer de finansjele ôfrin, want wy ha sa’n lytse 300 hûndert boeken oan de man brocht. Wy en de frijwilligers ha dochs in goed gefoel oerholden, sadat wy it kommende jier wer mei nije moed, fleur en faasje mei Fryske boeken op de merk ferskine. Nije boeken kinne wy no wol wer folop brûke! Reinder
FAN ’E ADMINISTRAASJE
Fan ús ûndersteande stipers ha wy it lêsjild krige: J.Karsten-Kooistra Harlingen B.Nagel Pingjum F.Huizinga Bolsward S.Munniksma Heerhugowaard J.Heeres-v.d.Tol Putten J.v.d.Boom Franeker S.Boersma Heerhugowaard J.Takema Leeuwarden P.Jagersma Goor T.Kiupers-Schaafsma Nagele T.Huitema-Braaksma Workum Y.Brunia-Okkinga Makkum A.Volbeda-v.d.Zee Harlingen A.v.d.Schel-v.d.Berg Makkum S.deJong Stiens J.D.v.d.Tol Nijemirdum A.Faber-Wiersma Achlum Dan de lêzers út Kimswert H.J.Rutten,P.Sluyter,H.C.de Haan,P.F.Mulder/Kruisifix,H.Attema-v.d.Lei, W.Boonstra,E.Peters,U.v.d.Zee,G.M.Kaandorp,J.J.Rijpma-Bleeker,A.de Jong A.Niezink,M.de Vries-Pol,A.Bouma en S.Karsten. Dit wie it dan wer, tige tank, SJOUK Sels betelje 9 Euro De Mienskip Ophelje 10 Euro Harlingerweg 23, Kimswert Bûtenlêzers 14 Euro Tel.0517-642245 Postbank 36.33.364 Frieslandbank 29.36 .58.048
Dag Dokter Afscheidscadeau dokter Leemhuis De op 13 januari in Aylvastate gehouden, zeer drukke afscheidsreceptie van dokter Leemhuis werd door vele Kimswerders bezocht. Hotze Braaksma overhandigde namens alle mensen uit Kimswerd, die dokter Leemhuis als huisarts hadden, een afscheidscadeau. Dit in de vorm van een aandenken van glas-in-lood met de afbeelding van het standbeeld van Greate Pier. Daarnaast ontving hij een geldbedrag van € 150,00 voor de aanschaf van een golfuitrusting. Zijn echtgenote kreeg een mooi boeket bloemen aangeboden. Het glasin-loodraam werd vervaardigd door de Kimswerder kunstenares Nynke van Schaik. Het geldbedrag zat symbolisch in een grote golfbalspaarpot.
[email protected]
�������������������
