Nieuwsbrief van d.d Zwangerschapsverklaring straks niet meer verplicht

Nieuwsbrief van d.d. 09-11-2011 Nummer: 14—2011

Zwangerschapsverklaring straks niet meer verplicht Vanaf 1 januari 2012 hoeft u als werkgever geen zwangerschapsverklaring meer op te sturen bij de aanvraag voor een WAZO–uitkering. In de Wet arbeid en zorg (WAZO) is geregeld dat vrouwen een uitkering van minimaal 16 weken krijgen tijdens en na hun zwangerschap. Is uw werknemer zwanger? Dan kunt u deze WAZO-uitkering voor haar aanvragen. UWV kan zwangerschapsverklaring opvragen Op dit moment is het verplicht om met die WAZO-aanvraag een zwangerschapsverklaring mee te sturen. Per 1 januari niet meer. U moet vanaf 2012 bij de WAZO-aanvraag aangeven wat de vermoedelijke bevallingsdatum van uw werknemer is. Voor de eigen administratie moet u haar wel om een zwangerschapsverklaring vragen. UWV kan die verklaring dan eventueel opvragen.

Werkgevers kunnen niet uit de voeten met de werkkostenregeling De Staatssecretaris heeft de Tweede Kamer geïnformeerd over de resultaten van de tussenevaluatie van de werkkostenregeling. De evaluatie heeft plaatsgevonden met

vertegenwoordigers van de belastingadviespraktijk, accountantskantoren en van salarisservicebureaus. Een aantal opvallende resultaten: • De reacties lopen sterk uiteen. De systematiek van een forfaitaire ruimte waarin werkgevers naar eigen keuze en zonder nadere eisen en voorwaarden, vergoedingen en verstrekkingen met een privévoordeel voor de werknemer kunnen onderbrengen, wordt algemeen gewaardeerd; • De Staatssecretaris verduidelijkt het loonbegrip. Niet alle voorzieningen die een werkgever voor werknemers treft, vormen loon. Naast het feit dat sprake moet zijn van een voldoende oorzakelijk verband met de dienstbetrekking, moet er een privévoordeel voor de werknemer zijn (voordeelcriterium). Voorzieningen die geen privévoordeel meebrengen vormen geen loon en blijven daarom onbelast, onafhankelijk van de vraag of deze op de werkplek worden gebruikt of verbruikt; • Ongeveer 10% van de werkgevers heeft in 2011 de werkkostenregeling ingevoerd; • Op de waarde van als eindheffingsbestanddeel aangewezen en aan meerdere werknemers gedane verstrekkingen mag voortaan het totaal van de eigen bijdragen van die werknemers in mindering worden gebracht (uiteraard niet verder dan tot nihil). Het gaat dan bijvoorbeeld om maaltijden in bedrijfskantines waar werknemers afrekenen conform een prijslijst. De nieuwe maatregel maakt het mogelijk het aantal maaltijden te vermenigvuldigen met het normbedrag van € 2,90 en het totaal dat de werknemers afrekenen hierop in mindering te brengen; • In 2012 vindt nog een evaluatie plaats; • Om werkgevers meer enthousiast te maken, komen er mogelijk nog meer gerichte vrijstellingen; • Het forfait wordt in 2013 verhoogd van 1,4% naar 1,6%. Commentaar Vooral de verduidelijking van het loonbegrip is welkom. Bevestigd wordt dat als bijvoorbeeld een werknemer een computer, telefoon en/of printer van de werkgever alleen maar zakelijk gebruikt, dat gebruik geen loonvoordeel vormt. Ook niet als hij deze apparatuur thuis gebruikt en zijn werkruimte niet als werkplek kwalificeert. Deze evaluatie wordt behandeld tijdens de bijeenkomsten Arbeid en Recht (4) in november en december. Voor 2012 hebben werkgevers opnieuw de mogelijkheid om de werkkostenregeling toe te passen. Hans Tabak, onze adviseur loonheffingen, behandelt tijdens de werkkostenlunch in december de opgedane praktijkervaringen met u.

Heeft werknemer het dienstverband opgezegd? Het komt nogal eens voor dat werkgever en werknemer voor de kantonrechter staan waarbij de werknemer zijn eerdere opzegging intrekt. Is er al dan niet rechtsgeldig beëindigd? Vaak wordt de werknemer in bescherming genomen, maar niet in de volgende zaak. Een zieke werknemer geeft aan ontslag te nemen. Na enige tijd vordert hij echter loondoorbetaling, omdat (1) aan de opzegging van het dienstverband niet een duidelijke

en ondubbelzinnige verklaring ten grondslag ligt en (2) als dit al zo zou zijn, de werkgever onvoldoende onderzocht heeft of hij ook echt ontslag wilde nemen. De kantonrechter schaart zich achter de werknemer omdat de werkgever zou zijn tekortgeschoten nu hij de werknemer onvoldoende zou hebben gewezen op de consequenties. Hof Amsterdam (LJN: BT7256) stelt echter op haar beurt de werkgever in het gelijk. De werknemer heeft de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig opgezegd. Daarbij laat het Hof meewegen dat de werknemer zelf het initiatief heeft genomen tot het gesprek waarbij hij het dienstverband heeft opgezegd en de werkgever bekend was met de huwelijksproblemen van de werknemer waardoor het op zich geloofwaardig was dat laatstgenoemde om die reden terug wilde naar Hongarije om daar een onderneming te starten. Verder heeft de werkgever wel degelijk gevraagd of de werknemer echt ontslag wilde nemen (in het bijzijn van een getuige), zodat niet viel in te zien wat werkgever nog meer had moeten doen.

Belastingplan 2012: verklaring uitsluitend zakelijk gebruik voor bestelauto’s Per 1 januari 2012 wordt voor bestelauto’s de ‘verklaring uitsluitend zakelijk gebruik’ ingevoerd. Een werknemer of een ondernemer kan verklaren dat hij met de bestelauto van de zaak geen enkele kilometer privé rijdt en zo de bijtelling voor privé-gebruik vermijden zonder een rittenadministratie te moeten bijhouden. De verklaring is een aanvulling op de diverse bestaande mogelijkheden om de bijtelling voor privé-gebruik bij bestelauto’s te vermijden. De Belastingdienst gaat de naleving van de verklaring – net als bij de verklaring geen privé-gebruik voor personenauto’s – controleren met behulp van ambulant toezicht. Voor bestelauto’s bestaan er diverse mogelijkheden om de bijtelling voor privé-gebruik te vermijden, ook als de automobilist geen rittenregistratie heeft bijgehouden. De bijtelling blijft achterwege als: • de werkgever het privé-gebruik van de bestelauto verbiedt. De werkgever moet dat verbod schriftelijk vastleggen en controleren of de werknemer dat verbod naleeft; • de werknemer na het beëindigen van zijn werkdag de bestelauto niet mee naar huis neemt, maar die op het bedrijfsterrein van de werkgever achterlaat; • er sprake is van doorlopend afwisselend gebruik van de bestelauto door verschillende werknemers, mede gelet op de aard van de bedrijfsactiviteiten. De werkgever moet bij deze optie per bestelauto een vast bedrag per jaar van € 300 aan eindheffing afdragen. De ondernemer die een bestelauto voor bedrijfsdoeleinden gebruikt, kan de bijtelling vermijden door (met een rittenadministratie) aan te tonen dat hij de auto per jaar voor niet meer dan 500 kilometer voor privé-doeleinden gebruikt. De bijtelling blijft ook

achterwege als de bestelauto nagenoeg uitsluitend geschikt is voor het vervoer van goederen. Het bijhouden van een rittenadministratie is geen sinecure, vooral niet voor een bestelauto. De automobilist met een bestelauto heeft door de aard van zijn werkzaamheden vaak meerdere ritten op een dag. Het bijhouden van de reguliere rittenregistratie – met alle vereiste informatie per rit, zakelijk én privé – is niet alleen een forse administratieve last voor de werknemer/automobilist, maar ook een financiële last voor zijn werkgever: de werknemer moet die rittenadministratie wel tijdens werktijd bijhouden als hij het autogebruik accuraat wil vastleggen. Het kabinet begrijpt de ergernis over een rittenadministratie voor bestelauto’s, zeker nadat daarover begin dit jaar indringende kamervragen zijn gesteld. Om die ergernis weg te nemen wil Financiën per 1 januari 2012 de ‘verklaring uitsluitend zakelijk gebruik’ voor bestelauto’s invoeren. Een werknemer kan door tussenkomst van zijn werkgever verklaren dat hij de bestelauto van de zaak geen kilometer voor privé gebruikt. Wordt de bestelauto door meerdere werknemers gebruikt, dan moet ieder van hen zo’n verklaring afgeven. De verklaring moet via de werkgever lopen, omdat de werkgever tot een bepaalde grens mede verantwoordelijk is voor controle op het zakelijk gebruik van de bestelauto. De ondernemer die een bestelauto gebruikt kan zo’n zelfde verklaring afgeven. De Belastingdienst zal voor de verklaring een digitaal formulier ter beschikking stellen. De automobilist moet zijn verklaring intrekken zodra hij de bestelauto voor privédoeleinden gaat gebruiken. Hij moet dat melden bij de Belastingdienst. Onder omstandigheden moet de werkgever de inspecteur melden dat zijn werknemer de verklaring ten onrechte niet heeft ingetrokken. Na intrekking van de verklaring kan de automobilist een rittenadministratie gaan bijhouden, en alsnog proberen zo aan te tonen dat de bijtelling achterwege moet blijven. De automobilist kan een rittenadministratie achterwege laten zodra hij van de inspecteur een ontvangstbevestiging van de verklaring heeft ontvangen. De Belastingdienst controleert de naleving van de verklaring met ambulant toezicht. Dat gebeurt nu ook al voor personenauto’s , door middel van waarnemingen ter plaatse, fotocontroles, digitale controle op kilometerstanden bij garage- en tankbeurten, enz. Als de inspecteur vermoedt dat de automobilist de bestelauto toch voor privé gebruikt, bijvoorbeeld op basis van camerabeelden van een bepaalde rit, dan krijgt de automobilist (met zijn werkgever) de gelegenheid om het zakelijk karakter van die rit aan te tonen. Lukt dat niet, dan volgt – bij een automobilist / werknemer – een naheffingsaanslag loonheffing. Die wordt in beginsel aan de werknemer opgelegd, maar als de werkgever een onjuiste verklaring heeft afgelegd, of als hij de werknemer toestemming voor het privégebruik heeft gegeven of als hij weet dat de werknemer de auto voor privé gebruikt, dan wordt de naheffingsaanslag aan hem opgelegd. Commentaar

De verklaring uitsluitend zakelijk gebruik van bestelauto’s kan de verhouding tussen werknemer en werkgever behoorlijk op scherp zetten. Een verklaring dat de bestelauto voor geen enkele kilometer voor privé zal worden gebruikt, biedt geen enkele speelruimte en is daardoor erg riskant, voor de automobilist én zijn werkgever. De verklaring heeft veel weg van de spreekwoordelijke dode mus. Het wachten is op een digitaal systeem voor een geautomatiseerde rittenregistratie. Financiën heeft laten weten dat ‘de voorbereidingen voor een pilot naar zo’n systeem voor bestelauto’s in volle gang zijn’.

Belastingplan 2012: een nieuwe regeling voor heffings- en invorderingsrente De heffingsrente krijgt een nieuwe naam en wordt voortaan belastingrente genoemd. Deze rente ziet op de periode die verloopt tot het tijdstip waarop de betalingsverplichting of het recht op teruggaaf bij een belastingaanslag wordt vastgesteld. De invorderingscomponent heeft betrekking op het te laat betalen aan de Belastingdienst van een belastingaanslag, en op de betaling van een belastingteruggaaf door de Belastingdienst. De voorgestelde regeling voor de belastingrente luidt als volgt: • Door de inspecteur in rekening te brengen belastingrente. Voor aanslagen in de inkomsten- en vennootschapsbelasting gaat de belastingrente pas lopen vanaf 1 juli ná afloop van het belastingjaar. Heeft de ondernemer een gebroken boekjaar, dan loopt de rente vanaf de eerste dag van de zevende maand na afloop van het boekjaar. Door deze aanpassing zal een groot aantal belastingplichtigen in de inkomstenbelasting – zo’n 80% van alle IB-plichtigen! – niet meer geconfronteerd worden met belastingrente: als zij de aangifte tijdig, vóór 1 april indienen, is de (voorlopige) aanslagregeling voor 1 juli afgerond en komt belastingrente niet aan de orde. • Door de inspecteur te vergoeden belastingrente. Een vergoeding van belastingrente is aan de orde (voor aanslagen in de inkomsten- en vennootschapsbelasting) als de Belastingdienst na de indiening van de aangifte of een verzoek tot vermindering van de aanslag, te lang doet over het vaststellen van de teruggave. Hier geldt een afdoeningstermijn van 13 weken voor aanslagen in de inkomsten- en vennootschapsbelasting (met een uit te betalen bedrag) die rechtstreeks voortvloeien uit de ingediende aangifte. Rente wordt pas vergoed als de inspecteur die termijn overschrijdt: de rentevergoeding wordt dan berekend vanaf het tijdstip dat de belastingaanslag (met de teruggave) opgelegd had moeten zijn, tot zes weken na de dagtekening van de aanslag. Voor verzoeken tot terugbetaling die niet bij een aangifte plaatsvinden, geldt een afdoeningstermijn van 8 weken.

In alle gevallen geldt dat de periode waarover de rente wordt berekend niet eerder begint dan zes maanden na afloop van het belastingjaar. Er wordt geen rente vergoed als de belastingaanslag na bezwaar of een gerechtelijke procedure wordt verminderd of vernietigd. De voorgestelde regeling voor de invorderingsrente luidt als volgt: • Door de ontvanger in rekening te brengen invorderingsrente. De renteregeling blijft op dit onderdeel ongewijzigd gehandhaafd. • Door de ontvanger te vergoeden invorderingsrente. De ontvanger vergoedt geen rente (meer) over een terugbetaling die het gevolg is van een herziening of een vermindering van een betaalde belastingaanslag. Als de belastingplichtige bezwaar maakt tegen een hem opgelegde aanslag, en hij heeft die aanslag – ondanks zijn bezwaar daartegen – al betaald, dan krijgt hij géén rente vergoed als hij later, bij de uitspraak op het bezwaarschrift, alsnog in het gelijk wordt gesteld. De belastingplichtige kan rentenadeel voorkomen door om uitstel van betaling te vragen. Als dat verzoek om uitstel van betaling niet wordt toegewezen, en de belastingplichtige wordt in het gelijk gesteld, dan zal de ontvanger wél rente vergoeden. Nieuw is ook dat de ontvanger rente zal vergoeden als hij er te lang over doet om een belastingteruggaaf uit te betalen.

Gemeente Goirle besteedt belastingen uit aan private partij De gemeente Goirle besteedt alle belastingwerkzaamheden uit aan een private partij. Naar eigen zeggen is ze daarmee de eerste gemeente in Nederland. De aanbesteding levert de gemeente een besparing van ruim 250.000 euro op. Een ander voordeel is volgens Goirle dat het gemeentebestuur direct invloed heeft op de manier van belasting heffen. Dat zou meer ruimte bieden dan bij een gemeenschappelijke regeling.

Regelingen met expliciete vermogenstoets (bedragen afgerond, 2012) Om in aanmerking te kunnen komen voor onderstaande toeslagen, wordt volgend jaar ook gekeken naar het vermogen in Box 3. Bij een hoger vermogen in Box 3 geen recht meer op toeslag. Kindg. budg. € 101.000 alleenstaande en € 122.000 paar. Zorgtoeslag € 101.000 alleenstaande en € 122.000 paar

Huidige zuinige auto’s houden lagere bijtelling 3 november 2011 - De verlaagde bijtelling van 20% en 14% voor zuinige en zeer zuinige auto’s blijft bestaan, maar, zoals u weet, worden vanaf volgend jaar de zuinigheidsgrenzen aangescherpt. In een nota van wijziging op de Wet uitwerking autobrief heeft staatssecretaris Weekers van Financiën onder meer duidelijkheid verschaft over auto’s met een CO2-uitstoot tot en met 50 gram per kilometer waarvan het kenteken al vóór 1 januari 2012 op naam is gesteld. Na indiening van het voorstel Wet uitwerking autobrief was er verwarring ontstaan over hoe het bijtellingspercentage moet worden toegepast voor auto’s van de zaak met een maximale CO2-uitstoot van 50 gram per kilometer waarvan het kenteken al vóór 1 januari 2012 op naam is gesteld. Staatssecretaris Weekers heeft dit nu in de eerste nota van wijziging (pdf) verduidelijkt. Tot 50 gram CO2-uitstoot houdt nihiltarief Vanaf 1 januari 2012 geldt voor alle auto’s met een CO2-uitstoot van maximaal 50 gram per kilometer het nihiltarief voor de bijtelling. Auto’s met een dergelijke uitstoot vallen dit jaar nog in de categorie van 14% bijtelling. Als dergelijke auto’s vóór 1 januari 2012 op kenteken zijn gezet, geldt voor deze auto’s vanaf 1 januari 2012 ook de bijtelling van 0%. Dit percentage geldt 60 maanden – de gemiddelde duur van een leasecontract – lang, dus tot 1 januari 2017. Na afloop van die periode gaat er steeds een nieuwe termijn van 60 maanden lopen, waarin de bijtelling wordt gebaseerd op de CO2-grenzen zoals die gelden op de laatste dag van de voorgaande periode. Zuinigheidsgrenzen worden aangescherpt Zoals u eerder heeft kunnen lezen in het bericht ‘Pas 14%-bijtelling bij nog zuinigere auto’ worden de zuinigheidsgrenzen voor de bijtelling geleidelijk aangescherpt. De CO2normen voor de bijtelling moeten op 1 januari 2015 uiteindelijk even streng zijn als die voor de aanschafbelasting (BPM).

Fiscale aspecten parkeerboete In essentie zijn boetes voor de ondernemer fiscaal niet aftrekbaar. Structurele betaling van boetes voor werknemers wordt dan ook als loon gezien, met de bijbehorende loonheffingen. Wie van een robbertje stoeien met de fiscus houdt, heeft echter wel aanknopingspunten. Jurisprudentie wijst uit dat een en ander afhankelijk is van de feitelijke omstandigheden.

Er zijn voorbeelden van zaken die tot de Hoge Raad werden uitgevochten en waarbij het afzien van verhaal van verkeersboetes op de werknemer uiteindelijk níét werd beoordeeld als het 'voldoen van persoonlijke schulden' van de werknemer. Lees: loon. Boetes die wel aftrekbaar zijn Een aantal boetes kan fiscaal overigens wél worden afgetrokken, zoals bijvoorbeeld gangbare parkeerboetes. Die worden immers niet door de Rijksoverheid opgelegd, maar betreffen een gemeentelijke naheffing.

Boetes die niet aftrekbaar zijn Parkeerboetes echter die door justitie worden opgelegd – bijvoorbeeld voor het parkeren op een fiets- of zebrapad – vallen weer wél onder de gangbare aftrekbeperking

Ontbreken bedrijfaansprakelijkheidsverzekering leidt tot aansprakelijkheid bestuurder Rechtbank Den Haag heeft op 1 juni 2011 (LJN: BR6132) uitspraak gedaan in de zaak van een bestuurder die had verzuimd een doelmatige aansprakelijkheidsverzekering af te sluiten voor zijn vennootschap. Een klant van de vennootschap is bij een val van 8 meter van een klimmuur ernstig gewond geraakt. Hij stelt de vennootschap aansprakelijk, maar die biedt geen verhaalsmogelijkheid. Het betrof een lege vennootschap. De klant stelde vervolgens de bestuurder persoonlijk aansprakelijk, omdat de bestuurder zou weten dat de vennootschap geen verhaal bood. De rechter kon zich hierin vinden. Er werden risicovolle activiteiten verricht en de bestuurder had bewust het risico gelopen deze activiteiten voort te zetten zonder te zorgen dat er voldoende verhaal geboden kan worden bij eventuele schade. De aansprakelijkheidsverzekering was tot 2005 afgesloten, maar daarna door de verzekeraar opgezegd. De bestuurder had geen andere verzekering afgesloten. Dit feit, maar ook het feit dat de bestuurder zich na de gebeurtenis niet bijzonder meelevend had opgesteld (hij was niet op de zitting aanwezig omdat hij naar een tennistoernooi ging), werd deze bestuurder noodlottig. Hij diende daarom zelf € 60.000 aan schade te vergoeden. Commentaar Hoewel bijzondere omstandigheden in deze zaak wellicht tot deze uitspraak hebben geleid, is toch een trend te ontwaren, waarbij bestuurders van vennootschappen meer en meer persoonlijk worden aangesproken wanneer hen een verwijt kan worden gemaakt.

Uit deze uitspraak kan tenminste worden opgemaakt dat het niet adequaat verzekerd zijn grote gevolgen kan hebben. Het zonder goede reden niet aanwezig zijn op een zitting, komt de uitkomst evenmin ten goede.

Hoogachtend, R.A.M. van der Velden b.v. Oostveenseweg 7-b 2636EC Schipluiden k.v.k. nummer 27231863 telf. nr. 015-3808141 fax. Nr. 015-3808095 Hoewel aan de inhoud van deze nieuwsbrief de uiterste zorg wordt besteed, kunnen wij geen aansprakelijkheid aanvaarden voor onverhoopte onjuistheden. Aanmelden nieuwsbrief, c.q. afmelden en e-mailadres wijzigen: [email protected]