X
Het Online Tijdschift van en voor de ICS-gek jaargang 01, nr 01, december 2013
Naar Italie (en weer terug)
Klusserdeklus Photoshoot
Op bezoek bij...
Woord vooraf...
Inhoud
Het eerste nummer van ‘X’ is een feit. Een online magazine vol met foto’s en verhalen van en over de Fiat/Bertone X1/9. Een auto voor echte liefhebbers. Want als je geen liefhebber bent, koop je geen X1/9. Roest, electrische en motorische problemen. We hebben er allemaal wel last van (gehad).
4
Daarom ook dit magazine. Met foto’s van restauraties. Tips & Tricks. Maar vooral veel foto’s van onze geweldig mooie auto. Een stukje historie wat bewaard moet worden.
Klusserdeklus
photoshoot
6
Hopelijk gaat ‘X’ met enige regelmaat verschijnen in het nieuwe jaar. Heel veel leesplezier en hopelijk tot in 2014 op de weg!
Naar Italie
Waldo Aikema
8 5 12
Op bezoek bij... X-ART
Vormgeving ForzaRossa Design Teksten Waldo Aikema ‘X’ heeft geen enkele binding met de Fiat X1/9 Club Nederland en/of het X1/9 Forum behalve dan dat wij lid van de club zijn en veelvuldig op het forum aanwezig zijn. Adverteren Neem contact op met ForzaRossa Design voor de tarieven: www.forzarossadesign.nl •
[email protected] Uitgave ‘X’ is een uitgave van ForzaRossa Design en wordt online verspreid via diverse media. Het overnemen van artikelen als bedoeld in artikel 15 van de auteurswet is niet toegestaan. Alle rechten voorbehouden. © 2013
2
3
bij aston martin die dan bij een x aantal toeren volledig opengaat maar dat hij stil is in lage toeren.... En dat is nog maar voor nu. Maar over een aantal jaar dan gaat hij echt tot op het laatste boutje uit elkaar en dan zitten Elles en ik eraan te denken om hem misschien dan volledig te laten galvaniseren net zoals dat fiat in de jaren 90 daarmee is begonnen.
Op bezoek bij... De afsluiter van de UMX (Utrecht Meeting X1/9) was dit keer bij fotostudio FR-Fotografie van Waldo Aikema en Romy Seep. Zij hadden de UMX georganiseerd en na afloop van een kleine toertocht stond hier wat te drinken en happen klaar... De fotostudio is te vinden op bedrijventerrein ‘Nieuw Overvecht’ in Utrecht. Met een ruime parkeergelegenheid voor de deur, kon iedereen zeer dichtbij parkeren. Een geweldig gezicht om 10 X1/9s zo bij elkaar te zien.
tekst en fotografie: Arno Uytenhaag
Onder het genot van een klein (warm) hapje en een drankje kwamen er veel verhalen los van de dag, maar vooral ook over het klussen aan de auto’s.
KLUSSERDEKLUS
Zo heb je een prachtige witte X1/9, zo heb je een kale body. Hoe snel kan het gaan. Arno weet er alles van. Zijn X1/9 zag er, zo op het eerste gezicht, prachtig en gerestaureerd uit. Er waren af en toe wat probleempjes, maar welke X heeft dat niet. Maar toch ging het bij hem kriebelen. Hij wil een zo perfect mogelijke X1/9, niet 1 die maar gedeeltelijk goed is. En dus ging de schuurmachine aan... Ik ga de x volledig in blank metaal zetten en dan alles terug behandelen met een verse 2k epoxy primer, daarna een klein laagje bodyfiller erop en dan alles mooi strak schuren en terug voorzien van een vers laagje capo dimonte en ik heb nog een hele gave blanke lak staan die erop mag. Die ‘’bolt’’ op zeg maar en als je daar een laagje of 6 van zet en dan nog wat uitschuurt en polijst dan lijst het net alsof er een glasplaat erover ligt.
De kofferbakken in het leer zetten en nieuwe stoelhoezen en verder alle interieur foutjes eruit halen.
Daarnaast ga ik het motorblok en de bak reviseren en delen van het blok laten verkoperen.
En dan nog wat dingetjes zoals uitlaat systeem aanpassen en er een vlinderklep in zetten net als
Daarna de auto verlagen en de velgen in een andere kleur spuiten. Het onderstel volledig poedercoaten of natlakken, daar ben er nog niet aan uit.
Tijdens het klussen zien we langzaam aan de plekjes waar de vorige eigenaar over vertelde dat hij ze al had aangepakt. Tot nu toe 1 plekje gezien waar een nieuw stukje in gelast moet worden verder ligt het dashboard er ook uit, dat was eigenlijk super simpel, 10 minuutjes en hij lag eruit. De escapades van Arno en zijn X1/9 zijn te volgen op het X1/9 Forum: h t t p : / / w w w . x 19 . n l / p h p B B 3 / v i e w t o p i c . php?f=29&t=2001
4
De UMX (een afgeleide van de al zeer succesvolle en bekende BMX in Brabant), werd voor de eerste keer gehouden. Na het verzamelen in de ochtend bij een McDonalds in ‘Huis ter Heide’, werd er een tourtocht gemaakt door een klein stukje Noord-Holland en verder door Utrecht. Een tussenstop in Hilversum (vliegveld Hilversum) voor een lunch, en daarna rijden door Loosdrecht en langs de Vecht. Zoals gezegd was het eindstation in Utrecht waarna er voor velen nog veel kilometers aankwamen want er waren deelnemers uit Drenthe, Belgie en zelfs Duitsland. Een succesvolle dag waar wij als organisatoren met plezier op terug kijken.
5
Photoshoot Een X1/9 is net een stukje kunst. Nu zo’n 40 jaar nadat het ontwerp getekend werd kan je nog steeds gegrepen worden door de lijnen. Naast het mooie ontwerp zit er in bijna elke X1/9 veel ‘bloed, zweet en tranen’. Zelf klussen aan je troetelauto is voor veel eigenaren toch het ultieme. En als je er dan zoveel werk aan hebt besteed en je auto ziet eruit zoals je het hebben wilt (of zover je budget je toe heeft gelaten), wat is er dan mooier om een stuk te gaan rijden. tekst en fotografie: Waldo Aikema
Nou een fotoshoot is ook iets heel moois. Zelf foto’s maken van je X1/9 kan natuurlijk heel goed. Je kent je auto als de beste en ook je eigen omgeving ken je goed. Maar een fotograaf kan er toch anders naar kijken, zeker als deze fotograaf zelf ook in een X1/9 rijdt. Een ander perspectief, creativiteit, een andere opzet. Na een fotoshoot krijg je iets unieks. Een foto (gedrukt of niet) die niemand anders heeft. Bijna net zo bijzonder als je X1/9 zelf, waar er tegenwoordig ook geen 2 exact dezelfde meer van zijn. Naast onze eigen rode X1/9 heb ik nog een aantal andere fotoshoots gedaan met deze mooie bolides. Zo maakten we van de X1/9 van Arno en Elles een dubbele shoot, eerst in een autogarage (op de brug) met Elles als model en later die dag gingen we naar Doel (spookstadje vlakbij
6
Antwerpen) voor het maken van foto’s in dit verlaten Belgische plaatsje. Voor Martijn (de administrator van het X1/9 forum) deden we een fotoshoot samen met zijn twee dalmatiërs. Dit was nog geen eenvoudige opgave, want deze lieve honden wilden niet zo goed stilzitten. En toch, binnen een uur was er een foto gemaakt die zo mooi was, dat deze nu 1.20 meter groot boven de bank hangt. Meer informatie over een fotoshoot? Neem een kijkje op de website www.fr-fotografie.nl
Naar Italie (en weer terug) Zaterdagmorgen 18 mei was het dan zo ver. De trip naar Italië gaat beginnen. Na eerst de cavia Keesje die als verstekeling mee wilde uit de hoed van Francien getoverd te hebben, konden we vetrekken. tekst en fotografie: Henk
De eerste dag wilden we een redelijk traject afleggen om daarna veel bergwegen te kunnen rijden. De etappe ging voornamelijk over de autobaan naar Schramberg in het Schwarzwald via Maastricht, - St-Vith in België, - stukje Duitsland door de Moezel en Eifelstreek, via Saarbrücken Frankrijk in, om vervolgens bij Straatsburg weer Duitsland binnen te rijden naar Schramberg. Een rit van ca. 550 km waarvan de eerste helft door de regen mèt dak en de tweede helft heerlijk in de zon dakloos. De tweede dag van Schramberg /Sc hwarzwald naar Pfunds in Oostenrijk met minimaal gebruik van autosnelweg. Etappe lengte ca 325 km.
stukje autobaan te doen van Zwitserland naar Oostenrijk. Eenmaal in Oostenrijk volgde een prachtige rit via Au, de Hochtannbergpas ( met sneeuw en mist ), Lech, de Flexenpas, de Arlbergpas, daarna eerst het dakje er af, St Anton am Arlberg,Landeck, en logeerbestemming Pfunds. De derde dag ging van Pfunds naar Solto Colinna aan het Lago d’iseo in Italië. Een rit van ca. 250 km. Omdat enkele dagen voor vertrek de Stelviopas in Italië nog steeds gesloten was, heb ik het plan maar gewijzigd om via Zwitserland af te zakken naar het beloofde land.
De route was gepland aan de oostkant langs de Bodensee, maar omdat de verkeersinformatie op onze navigatie een afsluiting melde wegens landverschuivingen op de weg Stokach /Lindau zijn we maar aan de andere zijde van het meer gegaan. Dwars door Konstanz. Daar wilde het niet echt opschieten. Omdat we daar wel erg veel tijd nodig hadden, werd besloten om toch maar een
8
9
Met de overwinningsroes in het hoofd, en weer het dak boven ons hoofd hebben we de thuisreis ingezet. Maar weer over België langs Spa/ Franchorchamps naar Verviers en vervolgens Maastricht weer naar Someren. De laatste rit was ca. 250 km. lang
De reis ging via Zernez, Pontresina, over de Berninapas. Poschiavo, en Tirano in Italië, met boven op de Berninapas nog een behoorlijke sneeuwbui en 1 meter sneeuw langs de weg, daarbij een dichte mist boven op het topje, en je begint je af te vragen of de zon nog ooit wil schijnen deze vakantie. Maar ook hier weer de 2e helft van de rit weer dakloos kunnen rijden. Nog even de Apricapas in Italië meegepikt, om via wat mooie Italiaanse strada’s in Solto Colina aan het lago d’iseo te arriveren. Daarna 2 dagen rust in Italië ofwel “la dolce fare niente” ( het heerlijke niksnutten ) Donderdagmorgen de terugreis ingezet van Solto Colina in Italië naar Schönau in het Schwarzwald Duitsland. Ook nu weer om de eerste dag wat kilometers te maken omdat we ‘s zaterdags in de ochtend in Bitburg willen zijn waar een paintballtoernooi gaande is waar onze zoon aan deelneemt. Pikken we dat ook mooi even mee. Eerst afgezakt langs het Lago d’iseo, daarna langs het lago di Como weer noordwaarts. En dan komt de Splugenpas op de grens Italië / Zwitserland. Wow! Wat een prachtige vergezichten en megadieptes. Dat maakte het moeten missen van de Stelviopas een heel eind goed. Het was stralend helder weer deze keer. Dus geen dichte mist en sneeuw helemaal op de top. Het klimvermogen
10
van de X staat gelijk aan een berggeit. Om wat tijd in te lopen bij Splugen maar de autobaan langs Zürich om tot een stukje voór Basel weer Duitsland binnen te gaan naar Schönau. De afgelegde afstand vandaag bedroeg ca. 450 km. Vrijdagmorgen de koffers weer ingepakt en verder door naar Meilbrück. Net onder de rook van Bitburg. Een etappe van ca. 360 km. Het Schwarzwald is een walhalla voor bochtenvreters. Daar heb je van die heerlijke glooiende bochten waardoor je zo prachtig door het schitterende landschap kunt zeilen. Tenminste,..........als het niet sneeuwt en regent. Ik had gehoopt hier nog een heel mooie etappe van te kunnen maken. Maar omdat het voor geen meter opschoot werd maar besloten om weer via Straatsburg de Franse autobaan te nemen richting Saarbrücken. Al met al was dit een weinig opwindende, maar vooral vermoeiende etappe. Ik weet nu dat de ruitenwisser in de laagste stand 43 slagen maakt en in de hoogste 58. Deze keer geen dag met een sterretje, dus maar gauw bitte ein Bit in het hotel en gauw onder de wol.
Toen ik 3 jaar geleden aan de restauratie begon heb ik vaak geroepen naar Italië te rijden en ook weer terug zonder lid te worden van de ANWB. Dat laatste heb ik voor de zekerheid toch maar gedaan. Hoewel dit achteraf overbodig bleek te zijn, want het aantal storingen bedroeg 0. Het was een leuk avontuur waar we erg van genoten hebben. Alleen het weer had iets meer mee mogen werken. Ik schat het aantal dakloze kilometers op zo’n 500, en dat had wat meer mogen zijn. Voor de statistisi: Totaal afgelegde kilometers 2420 na aftrek van een afwijking van 2%, het verschil tussen navigatie en km-teller; doorkruiste landen,: België, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Nederland benzine 206 liter gemiddeld verbruik 1 : 11,75 olieverbruik 0,3 liter op 3100 km Dit artikel is gepubliceerd op het X1/9 Forum: http://www.x19.nl/phpBB3/viewtopic.php?f=22&t=2200
Zaterdagmorgen 25 mei, de laatste dag van onze grote toertocht. Eerst gaat het nog naar Bitburg waar we onze zoon nog wat aan gaan moedigen op het paintballtoernooi dat daar plaatsvind. Schijnbaar heeft het geholpen want de maximale score werd door de boys binnengehaald. ( althans voor de eerste toernooidag )
11
X-ART
