MONTESSTORY
-Nummer 8 — 27 maart 2015 — Schooljaar 2014-2015
Schaatswedstrijd met veel winnaars Kijk, het gaat er niet om wie het hardst kan schaatsen. Het jaarlijkse schaatsuitje voor groep 5, 6, 7 en 8 gaat om iets anders. Misschien wel de belangrijkste wedstrijd is: wie staat er als eerste met schaatsen op het ijs? Een horde opgewonden kinderen stortte zich rond half 2 door de klapdeur naar de ijsbaan. Zeulend met onhandig grote en zware tassen legden ze half rennend de tientallen meters af naar felbegeerde bankjes waar je je schaatsen aan kon trekken. De kinderen die niet afhankelijk waren van huurschaatsen hadden op die manier meteen een voorsprong. Die voorsprong bleek snel relatief. In de haast zaten veters los, bandjes niet vastgeklikt en lagen handschoenen nog op de bank. Na een half rondje kregen de eerste ijsgangers in de gaten dat je niet heel hard vooruitkomt als je met je enkels over het ijs schuurt. Na wat herschikken van tenen en sokken ging het ineens een stuk lekkerder. Beschermd tegen de harde wind en de lichte motregen reed iedereen eindeloos veel rondjes, totdat ook zelfs de zon even kwam kijken. Links en rechts sloegen ook ouders en juffen de benen uit of ontwikkelden flinke spierpijn in rug en armen bij het ondersteunen van de minder gevorderde schaatsers. Sommige schaatsers oefenden in goed vallen. Er waren een paar kandidaten voor een prijs: één, twee, drie, vier flinke slagen en rrrroetssssj daar schoven ze weer een paar meter languit over de baan. Er waren ook kandidaten voor de steilste leercurve, het grootste doorzettingsvermogen, de roodste wangen en de koudste handen. Het was onmogelijk een prijs toe te kennen voor het vrolijkste gezicht of de meeste twinkeling in de ogen. In die categorie had iedereen gewonnen. Aleid Bos
Pagina - 1
Over de drempel van de volgende bouw
Agenda
Ze aarzelden op de drempel. De middenbouwers die een bezoekje brachten aan de bovenbouw, stonden rond kwart voor 9 in de deuropening van klas E en F. Met hun handen vol met eigen schriften, boeken en etui konden ze niet even kloppen. Gespannen koppies, zenuwachtig gegiebel, want schriften en boeken glijden bijna uit hun armen. (Help, daar gaat m’n gum!) Spannende seconden: zouden juf Liesbeth en juf Willemijn hen vanzelf opmerken en zeggen dat ze binnen mochten komen? Waren ze niet te vroeg?
Maandag 30 maart 2015 Vergadering ondersteuningsteam Daarbij zijn alleen ouders aanwezig die apart zijn uitgenodigd.
Gelukkig, ze werden verwacht en waren welkom (opluchting 1). Na wat geschuif met stoelen, tafels en bovenbouwers konden de bezoekers gaan zitten (opluchting 2). Vanaf nu konden ze opgaan in het geheel, minder bekeken door al die grote kinderen. Met wapperende voeten onder iets te hoge stoelen voelden ze zich klein en groot tegelijk.
Maandag 6 april 2015 Geen school i.v.m. Pasen
Aleid Bos
Woensdag 1 april 2015 Het 40e Uniceffeest Woensdag 1 april 2015 Schoolvoetbal voor meisjes van groep 7 en 8
Woensdag 8 april 2015 Schoolvoetbal voor jongens van groep 7 en 8 Maandag 13 april 2015 Schoolreisje voor alle kinderen U ontvangt via Digiduif de benodigde informatie. Dinsdag 14 april 2015 MR vergadering Woensdag 15 april 2-15 Schoolvoetbal voor jongens en meisjes van groep 5 en 6 Donderdag 16 april Groep 7 Entreetoets Maandag 20 april 2015 GMR vergadering
Nieuwe kinderen In klas A verwelkomen wij: Lotte Wörmann Nina de Graaf In klas B verwelkomen wij: Elize Eijgenberger Jazzmin Riley Zerp Mats Schumm
Dinsdag 21 – donderdag 23 april 2015 Eindtoets voor groep 8 en Entreetoets voor groep 7 Woensdag 22 april 2015 Reservedag voor het schoolvoetbaltoernooi Vrijdag 24 april 2015 Koningsspelen U ontvangt via Digiduif de benodigde informatie.
Pagina - 2
Marco Kunst Op een mooie, frisse dinsdagmiddag, om 13.15u, staan we met 20 achtstegroepers voor de schuifdeuren van de bieb. Het is ons gelukt; we zijn keurig op tijd! Als de deuren opengaan snellen de kinderen naar binnen. Jas ophangen en dan vlug achter de mevrouw aan die ons de trap op naar boven voorgaat. In een ruime zolderkamer staan wat stoelen klaar, voor in de kamer links staat een tafel met een tiental boeken erop uitgestald. In het midden staat nog een tafel met een laptop erop en naast die tafel staat dan heus, echt waar, de enige echte Marco Kunst. Marco stelt zich voor: schrijver van boeken voor kinderen en voor volwassenen en van korte verhaaltjes voor jonge lezers. Met vrouw en dochter woont hij in Amsterdam. Zijn werkkamer is een zolderkamer die hij vanuit zijn appartement met een trap kan bereiken. Maar daar werkt hij niet altijd. Hij vindt het ook heerlijk om in een café met z’n laptop te zitten of aan het strand. Wat voor soort verhalen/boeken schrijft Marco het liefst?. Hij houdt eigenlijk van van alles! Verhalen over het verleden, heden en toekomst. Hij schrijft het allemaal met veel fantasie. Over deze fantasie heeft hij nog wel een idee dat hij graag wil polsen bij de kinderen. ‘Ik geloof namelijk dat we allemaal een zekere mate van fantasie in ons hebben om een verhaal te kunnen schrijven.’ En vervolgens gaat hij het een en ander uitproberen met de kinderen. Met 3 verschillende plaatjes die bij elkaar geprojecteerd worden wekt hij de fantasie van de kinderen op: Man op wit paard; draak; prinses! De prins op het witte paard redt de prinses van de gewisse dood door de draak. (die kennen we allemaal) Een broodrooster; een egel; een schilderij van een groot oud schip! (nu begint de fantasie echt eruit te komen, bij de een wat sneller dan bij de ander) De egel wordt platgestampt en in de broodrooster gedaan waarna hij op het schip belandt en helemaal alleen op het schip zit. De broodrooster is een ‘terug in de tijd’ machine en de egel gaat daarmee naar het oude schip ‘vliegen’. Een professor; een soort zwemmende olifant; een sterrenkijker! De professor kijkt met zijn sterrenkijker en ziet allemaal olifanten tussen de sterren zwemmen. Op deze manier probeert Marco aan de kinderen duidelijk te maken dat ze allemaal al heel snel een gedachte bij de plaatjes hebben. Je fantasie gaat meteen werken zo gauw je de afbeeldingen ziet. Maar hoe schrijf je nou zo’n heel dik boek? Nou, daar moet je dus best wel lang voor gaan zitten. Zo ongeveer 2 à 3 jaar heeft Marco er voor nodig gehad om de dikkere boeken in zijn collectie te schrijven. Daar werk je dan niet dag in dag uit aan; soms laat je het even een tijdje liggen om weer verder te fantaseren over het verhaal, en ondertussen schrijf je dan wat losse verhalen voor kleinere boeken.
Pagina - 3
Marco leest ook nog een stukje voor uit zijn eerste kinderboek, Gewist. Een aanrader voor kinderen die van fantasie, humor en spanning houden. Het was een gezellig en interessant uurtje. Helaas vloog het voorbij en voor we het wisten liepen we alweer terug door het heerlijke zonnetje richting school. Mocht je interesse hebben gekregen in deze leuke, vriendelijke en fantasierijke schrijver dan kun je hem altijd googelen, dan vind je meteen een hele lijst van al zijn boeken. Naar mijn idee zeker de moeite waard om eens uit te proberen. Irene Vorstman
Marco Kunst debuteerde in 2004 als jeugdauteur met Gewist, een lijvige toekomstroman. Hij ontving in 2007 het Charlotte Köhler Stipendium en twee Vlag en Wimpels van de Griffeljury, in 2013 voor De sleuteldrager en in 2014 voor Vlieg! 9-12 jaar Op de Noordpool! Drie totaal verschillende jongens gaan samen naar de ´Nolympische Spelen´ omdat ze heel goed zijn in free runnen, gamen en sumoworstelen. Wanneer hun vliegtuig dreigt neer te storten, springen ze er uit voorzorg uit. En zo komen ze op de Noordpool terecht. De Nolympische Spelen Max, Milan en Makoto doen mee met de Nolympische Winterspelen in Japan. Ze zijn supergoed! Maar... toch wint een ander team alle wedstrijden. Wat is er aan de hand? De sleuteldrager Timeo groeit op in het bos. Hij verlangt naar de oude stad, maar zich daar niet vertonen zonder gevaar voor zijn leven. Dan breekt de Gruwel uit: wilde wikke overwoekert en versteent iedereen die zich niet snel genoeg uit de voeten maakt. Er is maar één persoon die dit kan stoppen. Vlieg! Marius is een dromer. Hij komt graag bij zijn opa, die in de duinen woont en vliegers met hem bouwt. Maar vlakbij opa´s huis is ook kliniek Vreugdendal, het gekkenhuis. En daar komt Marius liever niet langs. 12+ Gewist Ergens in de toekomst: Sig woont in een ommuurde stad en weet niets van de wereld erbuiten. Wie buiten de muren raakt, wordt ´gewist´: iedereen binnen en buiten de stad vergeet het bestaan van die persoon, ook hijzelf. En dan belandt Sig op een vuilnisbelt buiten de stad. Isa´s droom Isa doet mee aan een talentenjacht, maar het wordt een grote mislukking. Teleurgesteld en ontdaan doet ze iets doms: ze slikt een aantal slaappillen. Ze wordt wakker in een onbekende wereld: het Binnenland. En dat Binnenland blijkt haar eigen innerlijke wereld te zijn, boordevol herinneringen.
Pagina - 4
De vertelstok In de rubriek 'De vertelstok' komt iedere keer één familie aan het woord. Naar aanleiding van een aantal terugkerende vragen vertellen zij wat er bij hun thuis de afgelopen periode onderwerp van gesprek was naar aanleiding van belevenissen op de Montessori.
Wie maken deel uit van jullie familie? Stel ze voor en vertel in welke groep ze zitten of wat hun dagelijkse bezigheden zijn (thuis of op het werk). Wij zijn Rob, Annelies, Jedida en Jotham en de poes Noes. Rob is freelance projectmanager en fulltime aan het werk in (tot nu toe) Amsterdam. Annelies regelt het thuis en is bezig met vilten. Beide kinderen zitten in de middenbouw. Jedida is net 10 geworden en zit in klas D, Jotham is 7 en zit in klas C. Jotham voetbalt in de F3 bij FC Castricum: 3 keer trainen in de week en zaterdags competitie spelen. Jedida zit op atletiek twee keer in de week. In de tuin hebben we een trampoline waar ze vaak op springen. Jedida tekent, knutselt en bakt graag en speelt op haar tablet Moy. Jotham speelt graag met vriendjes buiten voetbal en thuis op zijn tablet Clash of Clans. Welke gebeurtenis of activiteit op de Montessori is bij jullie de afgelopen weken onderwerp van gesprek geweest? Alle activiteiten die er weer gaan aankomen zoals Unicef. En wat er in de klas en op het schoolplein tussen de kinderen gebeurt zoals ruzies, verkeringen en vriendschappen en of als de juf eens boos is geworden. Ook over de lessen over de aarde wordt verteld. Waar hebben de kinderen de afgelopen periode veel plezier aan beleefd op de Montessori? Er sprong niks uit in het bijzonder: beiden hebben plezier in alles wat ze op school doen. Wat zijn favoriete bezigheden/activiteiten van de kinderen op school? Beiden vinden rekenen en gym leuk. Jedida vindt daarnaast handvaardigheid leuk en Jotham taaldozen en spelling. Jotham gaat graag naar de overblijf. Aan wie geven jullie de vertelstok door? Aan een gezin in de onderbouw dat we wel zien fietsen maar niet spreken. Dus leuk om kennis te maken. Dit is de
familie van Douwe en Pelle Kiebert. Annelies Zevenbergen
Pagina - 5
Onvoltooid verleden tijd — Winnie Karssen Ik ben bij de Montessorischool begonnen op de naschoolse opvang van Forte kinderopvang. Al snel ving ik op dat er plannen waren om een peuterklas te gaan opstarten. Dat leek mij echt een enorme uitdaging en ik wilde graag op de hoogte gehouden worden! Inmiddels zijn we al het 2de schooljaar aan het draaien en ik kan niet anders zeggen dan dat het een groot succes is. Ik geniet constant van de peuters. Hoe ze vol concentratie aan het werk kunnen zijn, op onderzoek uit zijn in de kleuterklas, met elkaar een rollenspel spelen in de huishoek… Zo leuk om te observeren! De peuterklas is natuurlijk nog in ontwikkeling. Al doende komen we erachter wat voor iedereen het beste werkt. Voor de kinderen en de leidsters. Maar we mogen echt wel trots zijn op wat we tot nu toe hebben bereikt! Het materiaal dat ik het liefst gebruik, zijn de werkjes voor de oefening van het dagelijks leven. Kinderen doen niets liever dan imiteren. Scheppen, schenken, vegen, afwassen, plantje verzorgen en nog veel meer! Wat me altijd bijblijft, is de techniekdag. Waarbij de peuters tussen al die groters door meehielpen met bouwen. Geweldig!! En de Unicef sporsorloop…. Wat was ik trots!!! Nog heel even en dan lopen ze voor de 2de keer mee. Heel benieuwd hoeveel geld er deze keer bij elkaar gelopen gaat worden. Zet ‘m op allemaal!
Winnie Karssen
De volgende Montesstory: Verschijnt op: vrijdag 24 april 2015 Deadline voor kopij: maandag 20 april 2015 Inleveren van kopij in lettertype Century Gothic, lettergrootte 10, opmaak zo plat mogelijk.
Pagina - 6
Retourtje Montessori — Sander Mossing Holsteijn Juf Mieke vroeg me een paar weken geleden iets te schrijven over mijn eigen ervaringen op de Montessorischool in de jaren tachtig, en mijn ervaringen nu als pappa van Mark (klas 4), Thijs (klas 1) en Jesper (hij gaat in september naar de peuterklas). Zoals mogelijk meerdere ouders hebben, was ik een heleboel vergeten over de basisschooltijd tot het moment dat we voor Mark naar de open dag gingen ongeveer 5 jaar geleden. Veel verder dan het feit dat ik een hele leuke tijd had gehad ging mijn geheugen niet. Ik hoopte dat mijn kinderen ook naar de Montessorischool zouden gaan, maar mijn vrouw Mieke was een beetje sceptisch. De open dag was een schot in de roos om Mieke te overtuigen. De oudere aanwezige kinderen hielden zich bezig met Mark, zodat wij rustig de school konden bekijken. Leuk was ook dat de directeur uit mijn tijd Jan Beuvens, nog aanwezig was op de open dag en uitleg gaf over de school. Het viel ons op dat de sfeer gezellig was, maar geen chaos, juist heel rustig. Het voelde direct goed. Mijn vrouw Mieke was helemaal om. ☺ Nu Mark in groep 4 zit, zie ik ook steeds meer materialen van vroeger terug. Het is grappig om te zien dat de matjes, kraaltjes, honderdrol, topografieborden etc nog steeds bestaan. Als kind deed ik heel veel met rekentaken en vond ik het ook erg leuk om de vlaggetjes met plaatsnamen in het topografiebord te stoppen. De komst van navigatie heeft mijn topografische kennis overigens weer naar beneden gehaald. In de jaren tachtig was het schaken redelijk populair, dat deed ik dan ook veel als ik mijn werkjes af had, niet alleen met klasgenoten, maar zelfs met een leraar…..Na schooltijd werd er veel gevoetbald en geknikkerd op het schoolplein. Een paar maanden geleden doken bij mij thuis de verslagboekjes uit de jaren ‘80 op. De leraren schreven een stukje over de voortgang per onderwerp (rekenen, taal etc), met vaak een anekdote er bij. Erg leuk! Het leuke aan de school vind ik ook dat onze kinderen heel verschillende werkjes pakken, maar uiteindelijk toch dezelfde vaardigheden leren. Met ons vierde kindje op komst hopen we nog lang van de fijne sfeer op school te kunnen genieten. Sander Mossing Holsteijn
Colofon Montesstory is het informatieblad van de Montessorischool te Castricum. Het verschijnt iedere laatste vrijdag van de maand. Redactie: Mieke van der Beek, Aleid Bos, Cathy Halsema en Cathelijne Tesselaar. Correspondentieadres:
[email protected] Internet : www.moncas.nl
Pagina - 7
