Jaargang 01 Juni 2013

Jaargang 01 Juni 2013

Breed aanbod bij ‘De Waard’

De nieuwe ‘Notenhoff’

Brand meester in 2012

Het menu van restaurant De Waard wisselt regelmatig. U kunt dagelijks terecht voor voedzame maaltijden, eventueel à la carte. Een lunch of diner samen met familie of vrienden of gewoon een kopje koffie met de andere bewoners, het kan allemaal in ons restaurant. Samen eten en drinken is een moment van contact, de moeite waard! Wij verzorgen ook uw feesten en buffetten. > Lees verder op pag. 7

De Notenhoff maakt een grote verandering door. We bedoelen hier niet alleen het nieuwbouwtraject, maar ook de overgang van een verzorgingshuis naar een verpleeghuis. Dit betekent een groep cliënten met een hogere zorgzwaarte en een lagere zelfredzaamheid. Ook een omslag voor het personeel, aldus Lianne Ivens, teamleider bij deze instelling in Andel. Zij was nauw betrokken bij de aankleding van de zorginstelling. Martin Mouthaan van de Technische dienst had een coördinerende rol in het geheel. > Lees verder op pag. 8

Het was een gewone dinsdag, rond een uur of drie ’s middags. Opeens was iedereen in rep en roer, er was brand uitgebroken bij verpleeghuis het Anker. De hulpverlening verliep vlekkeloos. Cliënten zijn meteen geëvacueerd, gerustgesteld en voorzien van een hapje en een drankje. > Lees verder op pag. 11

Voorwoord

inhoud Customer Intimacy: We stellen de cliënt centraal tot in de diepste porie van de organisatie

3

De ondernemersraad: Advies, instemming, informatie en initiatief

4

Gastvrijheidzorg in de praktijk

4

‘Ouderenzorg inspireert mij’ (Harry Schoeber)

5

Voorzitter Raad van Toezicht

5

2012 was een jaar met hoogte- en dieptepunten. De start van de bouw van

‘Ik werk met een team waarop ik kan rekenen’

6

de Notenhoff kunnen we een hoogtepunt noemen, maar de brand in mei

(Barbara Buster)

Voor u ligt de 1e uitgave van de Maasbode. Een uitgave die het afgelopen jaar 2012 beschrijft en waarin diverse medewerkers, vrijwilligers en cliënten weergeven hoe zij terugzien op dit jaar. Ook blikt deze Maasbode kort terug op het financieel jaarverslag. Heeft u interesse in een uitgebreide versie van het financiële deel, dan kunt u deze opvragen bij mevrouw Corels de Vin, directiesecretaresse.

in het verpleeghuis het Anker was een dieptepunt. Vanuit het jaarwerkplan 2012, geënt op het strategisch beleidsplan van

Breed aanbod bij restaurant ‘De Waard’

7

onze organisatie, is veel gerealiseerd. Ik dank eenieder, die het afgelopen jaar zijn steentje heeft bijgedragen aan onze organisatie.

Een kijkje achter de schermen bij de nieuwe ‘Notenhoff’ 8

Veel leesplezier! ‘De Thuiszorg is gegroeid’ (Thea van Doornmalen)

9

C. van Toorn MHA Directeur/bestuurder

José Mandemakers geeft haar visie op kwaliteit

10

‘We doen het allemaal samen’ (Petra Verheij)

10

Brand meester in 2012

11

Goedgemutst

11

Kees Mutsaers zet zich met hart en ziel in voor huidige cliëntenraad

11

Foto’s nieuwbouw

12

Jaarcijfers 2012

12

Zorgplein Maaswaarden

www.maaswaarden.nl

Azaleastraat 26

twitter@maaswaarden

4261 CW Wijk en Aalburg t (0416) 698400 e [email protected]

Colofon

Tekst

In opdracht van Zorgplein Maaswaarden

Eva van Otterlo, De Bovenkamer Tekst &Advies, Nijmegen

Bronnen

Vormgeving

Maatschappelijke verantwoording Care 2012

Gertie Beurskens, Waar Ontwerp, Arnhem Fotografie

Interviews met diverse medewerkers

Bert Noorloos, Zorgplein Maaswaarden

Zorgplein Maaswaarden

Druk Dekkers van Gerwen, Den Bosch

Zorgplein Maaswaarden 2

arti kel VIS IE

Customer Intimacy ‘We stellen de cliënt centraal tot in de diepste porie van de organisatie’

Customer Intimacy • Elkaar altijd gedag zeggen • Alles is bespreekbaar • Tijd maken voor een praatje • Een extra stapje zetten • Oprecht aandacht voor elkaar Allemaal kreten die je hoort als je de medewerkers vraagt naar wat CI voor hen betekent. CI staat voor Customer Intimacy, een begrip dat de directie enige jaren geleden invoerde om zich te onderscheiden van andere zorgaanbieders. CI staat voor een vraaggerichte aanpak die resulteert in een langdurige relatie met de cliënt en diens omgeving. Bij medewerkers is de afkorting CI inmiddels een begrip. Harry Schoeber, manager Zorg, is binnen de zorginstelling als MT lid een van de kartrekkers van CI. “Toen de beslissing viel om Maaswaarden zelfstandig te laten zijn, hebben we een strategische keuze gemaakt om onze organisatie op de kaart te zetten”, vertelt hij. “Ons bestaansrecht is afhankelijk van het onderscheidend vermogen in de regio.” Waarmee kan ik u helpen? De verschillende locaties en afdelingen zijn van oudsher kleinschalig en vertrouwd. Met trots licht Harry toe: “De bewoners in deze regio kennen ons en wij kennen onze cliënten. Onze mensen leveren Topzorg met Karakter. Om dit te bewerkstelligen, krijgen de medewerkers sinds 2011 scholing op het gebied van cliënt- en belevingsgerichte zorg. We leren onze cliënten centraal te stellen bij alle beslissingen. Om die reden doen we ons best om de specifieke problematiek van de cliënten zo goed mogelijk te begrijpen. We stemmen producten en diensten af op de vraag van onze cliënten.”

3 Zorgplein Maaswaarden

De Receptioniste Anna Bouman, receptioniste “Ik vind mijn werk hartstikke fijn, omdat iedere dag anders is. Ons team bestaat uit vier mensen, samen vormen wij het aanspreekpunt voor cliënten en bezoekers. Het is de kunst om iedereen goed te helpen en zo min mogelijk nee te verkopen.” Hoe ga je om met Customer Intimacy? “De klant is hier koning. Dit houdt in dat we een praatje maken als daar behoefte aan is, even iemand naar boven brengen en een collega iets aanreiken.”

Training Ineke van de Laak, Executive Vice President bij The International Butler Academy, heeft in 2012 de hele organisatie advies gegeven over een gastvrije houding vanuit een totaal andere en zeer verrassende optiek dan gebruikelijk in de zorg. Ineke heeft de unieke samenwerking als zeer bijzonder ervaren. “ Bijzonder om twee redenen; zorg en aandacht voor cliënten én voor de medewerkers die elke dag weer een goede balans tussen tijd en aandacht vinden. De training vanuit de butlerschool om CI vanaf een andere kant te belichten ging dan ook

Vruchtbare aanpak De ingeslagen weg werpt inderdaad vruchten af. De uitkomsten van het tweejaarlijks cliënt-tevredenheidsonderzoek zijn voortreffelijk. De cliënten zijn lovend. “Onze aanpak heeft er voor gezorgd dat zowel cliënten, medewerkers én bezoekers onze organisatie als positief en zeer gastvrij ervaren en dat men daarom graag voor ons kiest.” Langetermijn-strategie Harry rolt de visie uit: “Onze CI-strategie draait om het opbouwen van een vertrouwensband met de cliënten en de mensen om hen heen. Als je weet wat er leeft kun je erop inspelen. Daarom is het zo belangrijk om oprechte interesse te tonen. Als de cliënt dit positief ervaart, zal hij of zij dit delen met de omgeving. Dit zorgt voor binding en een positief imago.” Dit betekent dat alle medewerkers van de organisatie doordrongen moeten zijn van de CI-aanpak. Steeds de cliënt verrassen vraagt doorzettingsvermogen en focus. Tot uw dienst Om CI ook in de toekomst goed te laten slagen, is het noodzaak om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Zorgplein Maaswaarden heeft haar missie en visie en ook de werkprocessen erop afgestemd. De bedrijfscultuur en het aannamebeleid zijn ervan doordrongen. Scholing en opleiding hebben voortdurend aandacht (zie ook kader Training).

precies om dat laatste; aandacht. CI als term is prachtig, in de praktijk is het duidelijk geworden dat 5 minuten oprechte aandacht, belangstelling en interesse in de ander meer effect heeft dan handelingen en zorg waarbij je aandacht al bij de volgende cliënt is. Voor mij als trainer was het meer dan een plezier om met het gehele Maaswaarden-team samen te mogen werken. Voor mij betekent CI; Datgene delen wat in deze tijd zo schaars is; oprechte aandacht voor de ander als basis voor professionele zorg van mens tot mens. Uiteindelijk is dat ook het geheim van een succesvolle butler.

arti kel o nd e r n e m i n gs r aad

Gastvrijheidzorg in de praktijk

Het belang van een goed functionerende OR

Advies, instemming, informatie en initiatief

Met een ondernemingsraad betrekt de directie haar medewerkers bij de totstandkoming van besluiten binnen de organisatie. Bij Maaswaarden denkt de OR graag mee, maar kiest ook wel eens de oppositie. Bij een zorginstelling met meer dan honderd medewerkers is de bestuurder verplicht om een ondernemingsraad (OR) in te stellen. De leden van de OR vertegenwoordigen het personeel en hebben medezeggenschap. Dit houdt in dat ze bij belangrijke kwesties advies mogen uitbrengen, bijvoorbeeld bij een reorganisatie. Ook hebben de leden een belangrijke stem bij de keuze voor een nieuwe arbodienst. Naast dit advies-en instemmingsrecht, heeft de OR ook recht op informatie en initiatief. Wie zitten in de OR? In 2012 heeft de OR gekozen voor een kleine en slagvaardige groep mensen van 5 personen. Vandaag de dag, in 2013, zijn er vier mensen lid van de OR (zie kader), er is een vacature. In deze groep is een brede personeelsvertegenwoordiging terug te vinden. We zien medewerkers uit de intramurale zorg, de extramurale zorg, de facilitaire dienst en de ondersteunende dienst. Ook de leidinggevenden zijn vertegenwoordigd. Op deze manier kunnen de leden signalen opvangen uit alle geledingen van Zorgplein Maaswaarden. In mei 2012 waren de driejaarlijkse verkiezingen voor de OR. Zo krijgt iedere medewerker de kans om zitting te nemen in dit belangrijke overlegorgaan. Uniform beleid De voorzitter Dicky Vijver-Visser vertelt ons dat de OR niet altijd kiest voor de medewerkers, maar voor het belang van de organisatie. De directie besloot bijvoorbeeld in 2012 dat uniformen niet meer in de visie van Maaswaarden pasten. Eigen kleding bevordert het huiselijke gevoel van cliënten. Aangezien hierover in de cao niets staat, was dit een OR-kwestie. Gladgestreken Ook de linnenkamer maakte het een en ander mee in 2012. Het managementteam koos ervoor om de was niet meer uit te besteden. Dicky was vanuit de OR sceptisch over dit besluit. “Dat betekent dat we opeens meer moesten gaan wassen. De elektra kon dit niet aan, we hadden wasmachines tekort en het strijken gebeurde met de hand. De OR heeft zich sterk gemaakt voor het overbelaste personeel en is een intensief en succesvol project gestart.” Na gesprekken met de directeur, wasserijen, mede-

werkers en andere betrokkenen is dit besluit teruggedraaid. De medewerkers hebben nu weer andere taken en doen hun werk met meer plezier. Meedenken De OR vindt het positief dat de organisatie met CI een tool heeft om de neuzen dezelfde kant op te krijgen. Maar kritisch als ORleden zijn, vinden ze ook dat deze manier niet altijd strookt met professionaliteit van de OR. “Je kunt niet altijd aardig blijven, soms is het noodzaak dat je op de barricade springt en je hard opstelt. Dit zorgt niet altijd voor aangename gesprekken. Misschien dat dit collega’s ook afschrikt om zich aan te melden als lid. Terwijl het ook zo bevredigend is als je iets voor elkaar weet te boksen.”

Huidige samenstelling OR 1. Dicky-Vijver Visser voorzitter, ergotherapeut 2. Metha Groeneveld vicevoorzitter, teamleider de Haven 3. Arnaud van de Pol lid, kok 4. Jenneke van Breugel lid, verzorgende NH 5. Paul Buijs ambtelijk secretaris

De term ‘gastvrijheidzorg’ is de afgelopen jaren in opkomst in de zorgsector. Met de presentatie van ons strategisch beleidsplan in 2010 hebben we ‘Customer Intimacy’ (CI) omarmd als belangrijkste strategische keus voor onze organisatie. Een onderdeel van CI is gastvrijheidzorg: Hoe bedienen we onze cliënten? Wat vragen we van onze medewerkers en vrijwilligers? En hoe geven we dit vorm? Kortom hoe zorgen we dat we voor alle doelgroepen zo gastvrij mogelijk zijn? De uitslagen van de tevredenheidsenquêtes uit 2012 vertellen ons dat we hoog scoren, zelfs boven het landelijk gemiddelde. Onze cliënten, bezoekers en medewerkers waarderen onze dienstverlening, onze zorg en ons gebouw. Deze mooie resultaten zijn voor ons geen reden om achterover te leunen. We blijven constant in de weer om de kwaliteit te verbeteren en om de risico’s zo klein mogelijk te houden. Daarbij zijn we afhankelijk van uw input. In de praktijk betekent dit dat we openstaan voor allerhande feedback over uiteenlopende onderwerpen. Gelukkig hebben we veel contact met onze doelgroepen, rechtstreeks maar ook via de inspraakorganen zoals de Cliëntenraad en de Ondernemingsraad. Via het directieverslag informeer ik de Raad van Toezicht. Sterren Vorig jaar hebben we deelgenomen aan het onderzoek ‘gastvrijheidzorg met sterren’. Twee onderzoekers waren een hele dag bij onze organisatie op bezoek; zij onderzochten zaken, hielden interviews, proefden de maaltijden, keken documenten door, kortom: de organisatie werd compleet doorgelicht. Aan het eind van de dag kregen we een korte uitslag van hun bevindingen en in juni zou het definitieve rapport verschijnen. Opgetogen gingen we (voorzitter Cliëntenraad, hoofd dienst Gastvrij en Service en ikzelf) naar Ede om de uitslag te vernemen. Veel zorgaanbieders waren aanwezig. In 2011 hadden we drie sterren behaald, dit jaar misschien vier? Onze teleurstelling was groot toen we hoorden dat we geen extra ster verdiend hadden, maar wel onze drie sterren mochten behouden. Hieruit blijkt wel weer dat we onze lat hoog leggen, liefst elk jaar een ster erbij. Waarde Wat is de waarde van zo’n meting? Natuurlijk drie sterren is mooi, dat betekent dat je het goed doet, maar wat heeft de jury voor ogen gehad en waarom hebben ze ons geen extra ster toegekend? We zullen het nooit weten, want de criteria en de onderbouwing van het juryoordeel bleef summier. Belangrijk is dat we ons in blijven zetten als een sterrenorganisatie, zeker ook nu de nieuwe Notenhoff klaar is. Dat we met hart en ziel goede zorg aan onze cliënten blijven leveren. Daar staan we voor en of het nu drie of vier sterren zijn, dat blijft om het even. U als cliënt en medewerker/vrijwilliger bepaalt uiteindelijk of we ze waard zijn of niet. Dit jaar doen we niet mee aan het onderzoek “gastvrijheidzorg met sterren”. Misschien wel een beetje uit frustratie als ik diep in mijn hart kijk. Wat voor mij telt is de praktijk. U hebt ons al een ster gegeven door de mooie uitslagen van het tevredenheidonderzoek. Dat en de dagelijkse gang van zaken zorgen ervoor dat ik elke dag met een glimlach mijn werk doe. Dank jullie wel! Hartelijke groet, Cor van Toorn directeur/bestuurder


I NTERVIEW ha r ry S c hoeb er

Voorzitter Raad van Toezicht

‘Ouderenzorg inspireert mij’ De beste ouderenzorg van Nederland. Dat is het streven van Harry Schoeber, manager Verpleging en Verzorging, als je hem vraagt naar de plannen met Zorgplein Maaswaarden. Harry was in 2008 op zoek naar een kleinschalige organisatie waar integrale verantwoordelijkheid bestond. Hij vond zijn plek in Wijk en Aalburg en gaat er voorlopig nog niet weg. Harry is een man met veel ambitie, die graag de gebaande paden verlaat. Momenteel volgt hij een universitaire opleiding: Master Health Administration. Deze manager - met een heel eigen aanpak - praktiseert het ‘managen by walking around’. Zo ziet en hoort hij allerhande kwesties. Natuurlijk heeft hij ook collega’s die hem informeren, hij stuurt indirect meer dan tweehonderd medewerkers aan. Maar cliëntencontact heeft hij weinig, terwijl zijn grootste doel is om deze doelgroep gelukkig te maken. “Als je oud en gebrekkig bent, ben je niet zielig. Het is dan de tijd om er iets moois van te maken. Wij als zorgverlener spelen daarin een belangrijke rol, net zoals de cliënt zelf en zijn of haar omgeving. Het gaat om de mix. Hier bij Maaswaarden hebben cliënten een verhaal, daar moet je naar luisteren. Juist die authenticiteit is van belang. Daar wil ik mijn rol in hebben.” Horen en zien dat cliënten geluk ervaren, dat is zijn drijfveer. Strategische keuzes Een andere drijfveer is integrale verantwoordelijkheid. “Naast verpleging en verzorging ben ik bezig met bouwprojecten, pr & marketing en ook met kwaliteit. Die diversiteit spreekt me enorm aan. Het betekent veel overleg voeren, maar dat is niet erg, als het maar ergens heen gaat.” Harry streeft na dat besluiten in de strategie worden ingebed. “In de zorg werken vooral doeners. In korte tijd nemen we vaak grote beslissingen waarbij we achteraf soms zeggen: ‘hmm, dat had ook anders gekund’. Soms hadden we beter moeten opletten, of net iets meer onderzoek moeten doen. Ik denk dat Maaswaarden een prachtige zorginstelling is, maar op strategisch niveau valt er nog wat winst te behalen.” Langdurige cliëntrelatie De implementatie van Customer Intimacy – kortweg CI – was een strategische keuze van de organisatie. De vraaggerichte aanpak van de medewerkers gaat verder dan normaal. “Wat mij betreft is alles bespreekbaar. Ook is mijn uitgangspunt dat alles te realiseren is, de vraag is alleen ‘wie gaat het doen?’ Wij kunnen het niet alleen. Kan de cliënt het zelf? Kan de familie of een mantelzorger helpen? Of moeten we iemand betalen om het te doen? Ons doel is om een langdurige relatie aan te gaan met de cliënt en diens omgeving.”


Betrokkenheid van naasten Harry weet uit eigen ervaring hoe het is om mantelzorger te zijn. Samen met zijn zussen verzorgt hij zijn moeder – inmiddels in de herfst van haar leven – in Limburg. “Zolang zij aangeeft dat ze graag thuis wil blijven, laten we haar in haar eigen wereld. Eigen regie is heel belangrijk voor cliënten.” 2012 was een rumoerig jaar door alle vernieuwingen binnen Maaswaarden. Nu is het tijd om vorm te geven aan een nieuwe locatie. In 2013 komt er een mooi project van de grond met Harry’s handtekening: Mantelzorgparticipatie. “Dit gaat over een intensievere betrokkenheid van de familie en omgeving van een cliënt bij de zorg. Al tijdens het intakegesprek thuis bespreekt de hulpverlener dit met de mensen om de cliënt heen. ‘Hoe kunnen we de zorg samen vormgeven?’ Als de cliënt bijvoorbeeld van de buitenlucht houdt, kijken we samen of we regelmatig een wandeling kunnen maken. Of als iemand gewend is om tegen twaalven naar bed te gaan, kijken we hoe we dit kunnen inpassen en of we daar hulp bij nodig hebben. We geven vooraf duidelijkheid over wat we kunnen bieden en wat niet. Dat doen we expres in de thuissituatie, dus voorafgaand aan de opname, want eenmaal hier zijn bewoners geneigd om zich snel aan te passen. Iemand drinkt dan opeens altijd melk in de koffie door een vergissing van een vrijwilliger, terwijl thuis de koffie altijd zwart gedronken werd.” Creatieve oplossingen In de toekomst blijft Harry graag nieuwe wegen bewandelen. Hij is altijd op zoek naar een creatieve aanpak: “We werken met de inzet van ‘vrijwilligers plus’: vrijwilligers met onkostenvergoeding. Deze vrijwilligers plus zijn heel waardevol voor Maaswaarden. Zij nemen de plek in van een professionele kracht die zo weer uren vrij heeft voor cliëntenzorg. Mijn blik op de toekomst? Het wordt misschien wat minder in de zorg, maar dat betekent niet per definitie slechter.”

Hélène Beaard heeft haar hele leven in de zorg gewerkt. Aanvankelijk als verpleegkundige, de laatste jaren meer aan de bestuurskant. Hélène woont om de hoek bij Zorgplein Maaswaarden en is sinds 1 januari 2012 lid van de Raad van Toezicht (RvT). Hélène legt uit wat de taak is van de RvT: “Wij houden toezicht op het algemeen belang van de stichting en het bestuur. Formeel zijn wij de werkgever van de bestuurder, Cor van Toorn.” Met hem heeft ze als - inmiddels - voorzitter ook veel contact. “Samen met zijn managementteam geeft Cor leiding aan dit zorgcomplex. De RvT vormt een klankbord voor hem.” Wat doet de Raad van Toezicht? “We komen zes keer per jaar bij elkaar. Van tevoren ontvangen we relevante stukken; rapportages ter informatie, begrotingen die vragen om goedkeuring en bijvoorbeeld een meerjarenplan. Zo krijgen we inzicht in onderzoeken en enquêtes, financiën en beleid op het terrein van kwaliteit en veiligheid.” Omdat de leden uit diverse branches komen (zorg, financieel, bestuurlijk en juridisch) zijn zij uitstekend in staat om de algemene gang van zaken in de gaten te houden en samen verregaande besluiten te nemen. Hoe zie je de toekomst? “We gaan verder met de professionalisering die al is ingezet. Het is van belang dat iedereen betrokken is bij dit proces. Om die reden zie ik CI als een methode om dat te bereiken; het is een adequaat model dat mensen als vertrekpunt neemt. Met veel training kun je deze instelling inbedden in de cultuur van Maaswaarden. We zijn op de goede weg.” Ook ziet Hélène de gevolgen van maatregelen van de overheid: “De financiële uitkleding van de AWBZ heeft grote gevolgen. Wij zullen meer cliënten extern krijgen, en minder intern.”

I NTERVIEW BAR BAR A B U STER

• “Een ander punt dat zeker het vermelden waard is, is dat alle medewerkers een workshop hebben gehad van Ineke van de Laak. Zij heeft onze medewerkers nog bekender gemaakt met het thema Customer Intimacy: de omgang met klanten.” Hoe zie je de toekomst van de zorg voor je? “Er gaat veel veranderen. Nu hebben we nog voldoende cliënten op de wachtlijst staan, maar halverwege 2014 komen de gevolgen van de nieuwe wetgeving. Steeds meer mensen zullen thuis verzorgd worden. Dit vraagt om groei van de Thuiszorg, en dat terwijl die veel minder budget krijgt. Dit is geen fijne ontwikkeling, zowel voor de mensen die zorg nodig hebben als voor ons. Meer en meer komt terecht op de schouders van de mantelzorgers.” Wat betekent dit voor de cliënten? De kosten stijgen, de eigen bijdrage gaat omhoog en waarschijnlijk moeten mensen eerst hun eigen bezittingen deels ‘opeten’. Momenteel zijn de zorgvraag en het zorgaanbod onafhankelijk van het inkomen. Dit gaat allemaal buiten Maaswaarden om, het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) geeft een indicatie af en op basis daarvan bieden wij zorg. De overheid bepaalt de eigen bijdrage .

‘Ik werk met een team waarop ik kan rekenen’ Barbara Buster zit goed op haar plek bij Zorgplein Maaswaarden. Als Hoofd Economische en Administratieve Dienst (Head) draagt ze een grote verantwoordelijkheid en ervaart haar werk als zeer afwisselend. We spreken haar op een donderdagmorgen, tussen de bedrijven door. Haar werkruimte is op de eerste verdieping van het pand aan de Azaleastraat, dicht bij haar collega’s en dicht bij de cliënten. Deze Brabantse jonge vrouw is praktisch ingesteld en gedreven. Hoe ben je bij Zorgplein Maaswaarden terechtgekomen? “Ik heb bedrijfseconomie gestudeerd. Maar hoewel ik veel met cijfers heb, ben ik geen echte boekhouder. Ik ben meer iemand van de grote lijnen. Daarom heb ik na mijn studie vooral mijn hart gevolgd. Via mijn werkervaring bij een gevangenis en een revalidatiecentrum kwam ik in 2006 terecht bij Zorgplein Maaswaarden.” Wat spreekt je aan in deze baan? “Door het kleinschalige karakter van deze zorginstelling moet ik soms snel schakelen. Ik hou ervan om met van alles bezig te zijn, het houdt de manager in mij wakker. Mijn functie behelst meer dan alleen cijfers en winst maken; ik heb ook regelmatig te maken met de zorg voor cliënten en soms ben ik vooral bezig met mijn medewerkers. Dat maakt het afwisselend en aantrekkelijk!” Hoe ziet je team eruit? “Ik heb een fantastische groep collega’s om me heen en ben heel trots op de onderlinge goede sfeer. Sinds een poosje vallen ook de restaurantmedewerkers onder mij. Samen met de administratieve afdeling zijn dit zo’n 30 mensen in de leeftijd tussen de 16 en 81 jaar. Naast deze vaste medewerkers, werken we ook met scholieren. Die zijn vooral actief in de keuken en bij de receptie. Daarnaast is er gelukkig ook een grote groep vrijwilligers. Zonder hen zou het allemaal een stuk minder soepel lopen.” Een Head die verantwoordelijk is voor het restaurant? “Jazeker, we hebben de afgelopen tijd veel voor elkaar gekregen bij ons restaurant. Zo is de menukeuze aangepast, het niveau van

de bediening omhoog gegaan en de betrokkenheid van het personeel vergroot. Ik ben heel trots op die club. Samen zorgen we voor de juiste spirit, en de cliënten merken dat. Zij zien restaurant De Waard als een plek voor verbinding.” In je kantoor hangt een lijst met vele foto’s van je kinderen. Hoe combineer je werk met privé? “Mijn zoontjes zijn 9 en 10 en nu ze wat groter zijn is het wat gemakkelijker. Het is veel organiseren, en ik overleg vaak met manlief. Gelukkig hebben we oma die af en toe bijspringt om te helpen. Ik werk vier dagen, ben woensdag vrij en dankzij de korte lijnen binnen Maaswaarden is altijd overal wel een mouw aan te passen. De balans tussen werk en privé is goed, omdat ik praktisch ben ingesteld en een nuchtere kijk op zaken heb.”

Waar zie je jezelf in de toekomst? Voorlopig heb ik het hier prima naar mijn zin. Als ik later oud ben, wil ik graag wonen in een bungalow met een leuke tuin in of aan de rand van de stad. Het liefst woon ik zo lang mogelijk zelfstandig, maar eventueel is een aanleunwoning ook een optie. Daar zit ik dan met manlief, een lekker kopje thee en een Sudokupuzzeltje op schoot.”

De Waard, een plaats om contact te maken Het menu van restaurant De Waard wisselt regelmatig. U kunt dagelijks terecht voor voedzame maaltijden, eventueel à la carte. Een lunch of diner samen met familie of vrienden of gewoon een kopje koffie met de andere bewoners, het kan allemaal in ons restaurant. U neemt plaats op de comfortabele stoelen om een spelletje te doen of u leest gezellig uw krantje of tijdschrift. Zodra het weer het toelaat, kunt u buiten op het terras een ijsje eten en wat verkoeling vinden. Samen eten en drinken is een moment van contact, de moeite waard! Wij verzorgen ook uw feesten en buffetten.

We blikken terug op 2012. Wat waren mijlpalen? • “De start van de nieuwbouw in Andel. We hebben werkgroepen en projectgroepen opgericht om de bouw, de inrichting en de verhuizing te begeleiden. De oplevering is in april 2013. Hiermee sluiten we de totale vernieuwing van onze gebouwen af. We voldoen dan aan de meest recente weten regel-geving. Natuurlijk moesten we strepen in de kosten, puzzelen en zoeken naar creatieve oplossingen. Neem nou de tuin: in plaats van grasmatten hebben we ervoor gekozen om gras in te zaaien. Sommige grote planten zijn gesneuveld in de planning, kleine zijn ervoor in de plaats gekomen. En dat is nou precies het plezier van mijn werk: samen een project volbrengen en daarbij de centen zo goed mogelijk verdelen.”


a rti ke l r estau r ant

Breed aanbod bij ‘De Waard’ Het restaurant De Waard is bij iedere cliënt van Zorgplein Maaswaarden wel bekend. Het zit inpandig bij de locatie Wijkestein. Even een kopje koffie drinken, een lunch nuttigen met het bezoek, of een krantje doorbladeren terwijl je wacht. Maar dat De Waard echt veel meer te bieden heeft, weet nog niet iedereen. Ben Vos is sinds 2007 betrokken bij het restaurant. Hij is teamleider Gastvrij & Service en houdt zich bezig met personeelsplanning, het menu, het kassasysteem, kwaliteit en alle in- en externe contacten. Zijn team is verantwoordelijk voor de bediening in het restaurant en voor het koken van de maaltijden. Ook Tafeltje Dekje valt onder de leiding van Ben Vos. Wisselend menu Vier keer per jaar maakt Ben, in samenspraak met interne en externe gasten, een menu waarvan cliënten maar ook mensen van buiten de zorginstelling á la carte kunnen kiezen. “Naast soep en brood zie je hier ook een carpaccio, een gevulde scholfilet en een luchtige bavarois voorbijkomen. In 2012 is er een begin gemaakt, maar in 2013 zijn er maandelijkse thema-avonden afgestemd op het seizoen. Wild in het najaar, gevulde soepen in de winter, Grieks en Indisch in het voorjaar en salades in de zomer.”

pr-machine gaat draaien, zit ons restaurant elke avond vol.” Je kunt een complete maaltijd nuttigen voor € 8,50. Elke dag vers Maaswaarden heeft grote stappen gezet om van een authentiek bejaardentehuis naar een multifunctioneel zorgcentrum te groeien. Hierbij is een belangrijke rol weggelegd voor de horeca. “Wij zijn een van de weinigen die de bereiding in eigen huis doet. Wij hebben een gekoppelde eigen keuken” volgens een trotse Ben. Dat betekent dat zij geen maaltijden opwarmen, maar vers bereiden en direct consumeren. “Het gaat nu om veel buffetten bij meetings en verjaardagen. Ook is er een vaste groep gasten die voor de lunch komt, en bij familiebezoek kunnen we ook voor een hapje en een drankje zorgen. De maaltijden voor Tafeltje Dekje zijn ook dezelfde dag gemaakt.”

Wat zijn de mogelijkheden bij restaurant ‘De Waard’? •

Á la carte dineren

•

High Tea

•

Warme en koude buffetten

•

Kookworkshops

•

Themamiddagen

•

Thema-avonden

•

Verjaardagen

•

Concerten

•

Kaartmiddagen

•

Spelletjes

Zorgplein Maaswaarden heeft in 2012: • 18.250 liter soep geserveerd • ruim 8.000 kg

•

Vergaderingen

aardappelen geschild • 11.000 kg groenten op de bordjes gelegd • 220.000 kopjes koffie

•

Tafeltje Dekje

Uit-eten voor een schappelijke prijs Ben Vos wil zoveel mogelijk mensen bereiken, waaronder de alleenstaanden. “In de toekomst zullen meer mensen thuis blijven, omdat je niet zomaar meer in een verzorgingshuis komt. Die mensen zijn gebaat bij een praatje met lotgenoten en een hapje in ons restaurant.” Maar hij richt zich met dit á la carte concept op heel Wijk en Aalburg. We staan elke maand met een pagina in het lokale weekblad. Je vindt ons ook op Twitter. Zodra de

Gezellig en gastvrij “In 2013 willen we het á la carte eten een flinke boost geven. Ook zullen we heel regelmatig thema-avonden organiseren. We zijn 7 dagen in de week open.” Ben vult aan: “Het restaurant moet voor mensen een sociaal en warm nest zijn met het motto gezellig samen eten in een sfeervolle ambiance. Er komen nog meer activiteiten en evenementen, die ook nog betaalbaar zijn. Iedereen is welkom!”

In cijfers uitgedrukt ...

geschonken • Zo’n 3.530 snacks gebakken • 38.000 maaltijden voor Tafeltje Dekje gemaakt.


arti kel n i e uwb o uw

Een kijkje achter de schermen bij de nieuwe ‘Notenhoff’ De Notenhoff maakt een grote verandering door. We bedoelen hier niet alleen het nieuwbouwtraject, maar ook de overgang van een verzorgingshuis naar een verpleeghuis. Dit betekent een groep cliënten met een hogere zorgzwaarte en een lagere zelfredzaamheid. Ook een omslag voor het personeel, aldus Lianne Ivens, teamleider bij deze instelling in Andel. Zij was nauw betrokken bij de aankleding van de zorginstelling. Martin Mouthaan van de Technische dienst had een coördinerende rol in het geheel. Lianne: “Er zijn vijf projectgroepen samengesteld om deze overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen. We leggen verantwoordelijkheid af aan de directie. Ikzelf ben voorzitter van projectgroep 3, de huiskamers. De nieuwbouw is bijna een dagtaak. In het begin hield ik me vooral bezig met overleg en het zoeken naar geschikte meubels en gebruiksmaterialen. Daarna was ik in de weer met het beantwoorden van vragen, het geruststellen van cliënten en het informeren van personeel. En natuurlijk het werven van nieuwe gekwalificeerde mensen met het juiste zorgniveau.” Voortdurend overleg Martin werkt al meer dan twaalf jaar voor Maaswaarden en zette zich met veel plezier in voor dit grote nieuwbouwproject. “Ik vervulde de rol van coördinator tussen de projectgroepen van Maaswaarden, de directie, opdrachtgever Woonservice Meander en aannemer De Kok Bouwgroep. Dit project ging in maart 2012 van start en is heel soepel verlopen. Er staat inmiddels een prachtig gebouw waar we trots op kunnen zijn.”

Ruimdenkend Natuurlijk staat de cliënt steeds centraal in onze dienstverlening. Lianne legt uit dat juist bij de Notenhoff, een zorginstelling die geografisch apart staat van het Zorgplein, er een hoog zelfoplossend vermogen is. “Als een cliënt naar de kapper gaat, is er altijd wel iemand die even tijd vrijmaakt om diegene te brengen en te halen. Als de tuinmannen staan te schoffelen in de regen, krijgen ze van ons binnen een kopje koffie aangeboden.” Het is voor Lianne en haar team altijd een uitdaging om cliënten tegemoet te komen. “Ruim denken, en jezelf de vraag stellen: hoe kan het wel?” Gastvrij De Notenhoff is klaar voor gebruik, aangenaam en gastvrij ingericht. Martin laat ons nog weten dat er rondom het gebouw nestkasten zijn gemetseld voor gierzwaluwen, boerenzwaluwen en vleermuizen. “Voorbijgangers waren onder de indruk, zij dachten dat er kunst in de muren van de Notenhoff was verwerkt.” De officiële opening vindt plaats in September 2013

Leuk en leerzaam “Ik vind het heel leuk om mee te werken aan dit project”, aldus een enthousiaste Lianne. “Dat maak je natuurlijk niet vaak mee dat je mag meedenken en meebeslissen bij de inrichting van een nieuw verpleeghuis. Toen het plan er eenmaal lag, mochten wij naar eigen smaak kleuren, gordijnen en meubels uitzoeken.” Vervolgens vroeg Lianne offertes aan. “Die gingen dan naar onze Head, Barbara Buster en naar de directie. Na hun akkoord konden we de spullen bestellen. Voor de huiskamer en de algemene ruimtes heeft de directie een binnenhuisarchitect, Gert-Jan de Graaf, gevraagd. Deze heeft ons geadviseerd zodat we toch in dezelfde stijl bleven en het gemak van de cliënt steeds voorop bleef staan.”

Vijf projectgroepen Notenhoff Harry Schoeber is voorzitter van 1. Personeel, huishouding en logistieke paden 2. Het inrichten van ruimtes op de werkvloer Lianne Ivens is voorzitter van 3. De huiskamers: keuken, vloer, meubilair en koffiezetapparaat Barbara Buster is voorzitter van 4. Algemene ruimtes en appartementen Cor van Toorn is voorzitter van 5. De tuin van de Notenhoff en verhuizing

1 2345

Afscheidsmiddag bij de ‘oude’ Notenhoff


I NTERV IEW THEA VAN D OOR N M A L E N

‘Medewerker als ambassadeur van de zorg’ Mijn droom De belangrijkste zorgaanbieder worden voor thuiszorg in het land van Heusden en Altena. • Met een eigen verpleegkundig team (intra- en extramuraal) als back up dienen bij calamiteiten of bij het uitvoeren van verpleegkundige handelingen. • Een eigen nachtzorgteam zodat we altijd alle zorg zelf kunnen bieden (ook bij terminale zorg). • Een goede back-up voor de alarmering. • Een goede samenwerking met de huisartsen.

‘De Thuiszorg is gegroeid’ De drijvende kracht bij de Thuiszorg is Thea van Doornmalen. Zij is sinds 2007 werkzaam bij Maaswaarden en heeft de Thuiszorg mee opgezet. Inmiddels telt het team dertig medewerkers onder wie verpleegkundigen, verzorgenden en helpenden. Thea heeft beide kanten van het werk van dichtbij meegemaakt, maar legt zich nu vooral toe op het coachen, ondersteunen en begeleiden van medewerkers. “Ik heb de afgelopen jaren steeds meer losgelaten. Wel ligt de eindverantwoordelijkheid bij mij.” Thuiszorg betekent zorg verlenen bij de mensen thuis, in hun privéomgeving. Thea legt uit hoe je Customer Intimacy (CI) terugziet in dit werk: “Vanaf het moment dat een medewerker aanbelt bij iemand die zorg nodig heeft, staat deze cliënt centraal. De CI-visie zorgt voor een houding die vertrouwen uitstraalt en uitnodigend is. Een cliënt heeft zo de gelegenheid om te vertellen over zijn behoeften en wensen. Het zit hem vaak in kleine dingen. Bij slecht weer een boodschap doen voor iemand die bijna blind is, of bij de terminale zorg een huiskamer binnenkomen en stilzwijgend je werk doen. Achteraf hoor je dan: ‘fijn dat je er was’.” Gesprekspartners Om Thuiszorg op de kaart te zetten in de regio heeft Thea veel werk verzet. “Ik heb met veel partijen om de tafel gezeten om zo de ontwikkelingen in de zorg te volgen. En natuurlijk om bekendheid te geven aan onze dienstverlening. Hiervoor heb ik gesproken met onder meer de gemeente, zorgverzekeraars, het zorgloket, huisartsen en apothekers. En natuurlijk heb ik veel contact gehad met het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ), vanwege het aanvragen van de indicaties.“ Verzorgende is spil Het CIZ verdwijnt in de toekomst waarschijnlijk. Dan zullen de medewerkers van de Thuiszorg zelf de indicaties afgeven. “De verzorgende is de spil in de zorg en speelt op basis van zijn of 9 Zorgplein Maaswaarden

haar kennis in op de behoefte van de cliënt. Het is zaak om flexibel en vraaggericht te werk te gaan en uit te gaan van de zelfredzaamheid van mensen. Wij moeten niet willen overnemen, maar cliënten in hun waarde laten, met respect voor hun wensen en kunnen.” Eigen verantwoordelijkheid Thea houdt zich nu vooral bezig met beleid en ontwikkeling. Er is de afgelopen jaren veel gebeurd op dat vlak. “Alle minuten zorg die we verleenden werden handmatig ingevoerd, nu gaat dit veelal geautomatiseerd.” Met een groter team was Thea ook genoodzaakt om meer taken uit handen te geven. Daardoor liggen er nu meer verantwoordelijkheden bij de teams. “Ik ben trots op de ontwikkeling die medewerkers doorgemaakt hebben.” Zorgelijke situaties “Er gaat veel veranderen, maar ik houd mijn hart vast voor de gevolgen van de bezuinigen voor onze cliënten. Minder geld betekent minder aanpassingen in woningen, meer mensen die vereenzamen met dwaalgedrag als consequentie. Ook zie ik gevaren voor mensen die vergeetachtig zijn en structuur nodig hebben voor hun welzijn, vochtinname en voedingspatroon. Ik denk dat dit alleen nog maar meer groei betekent voor de Thuiszorg in samenwerking met de mantelzorg.”

Taken van de Thuiszorg • Intakegesprek • Wassen, aan- en uitkleden • Assisteren met steunkousen • Zwachtelen bij oedeem • Wondzorg • Diabeteszorg (injecties) • Sondevoeding verwisselen • Bloeddruk meten • Terminale zorg

José Mandemakers geeft haar visie op kwaliteit

Hoe lang ben je met kwaliteit bezig? Ik heb verplegingswetenschap gestudeerd, toen had dit onderwerp ook al mijn interesse. Later heb ik nog studieavonden hierover gevolgd. Vanaf 1 mei 1999 ben ik hier werkzaam als kwaliteitsfunctionaris. In die rol werk ik nauw samen met de teamleiders, het managementteam en de directie. Wat is kwaliteit? Kwaliteit is voldoen aan de verwachtingen van de klant, intern en extern. Ik denk dat werkprocessen kunnen verbeteren door samen met anderen doelgericht te werk te gaan. Zo verbeteren we onze zorgen dienstverlening en zorgen ervoor dat het beleid een wisselwerking heeft met de dagelijkse praktijk. Wat is jouw visie op kwaliteit? Het primaire proces, het zorgleefplan, de professional en de cliënt staan hierbij centraal. In relatie met anderen zoeken we hierbij steeds aansluiting met de beleving van de ander. Om professioneel te handelen en kwaliteit van zorg te leveren houden we steeds de verantwoorde zorgnormen in ons achterhoofd. Wat zet je in om dit te bereiken? We kijken naar de huidige en de wenselijke situatie en zorgen dat hier zo min mogelijk tussen zit. Op deze manier proberen we de kwaliteit van de zorg en de dienstverlening op een steeds hoger niveau te brengen. Zo dicht mogelijk bij de verwachtingen van de cliënt. De methodiek die we hiervoor gebruiken is PDCA ofwel Plan, Do, Check, Act. Natuurlijk meten we ook de tevredenheid van medewerkers en cliënten. Met de uitkomsten stellen we verbeterpunten vast. En ten slotte verzorgen we ook in- en externe audits. Is er een ontwikkeling gaande de afgelopen jaren? Onder invloed van de certificeringsverplichting lag een aantal jaren het accent op procesbeschrijvingen. Omdat dit tegenwoordig veelal op orde is, richten we ons nu meer op het uitkomstenniveau. We kijken bijvoorbeeld naar het percentage

‘We doen het allemaal samen’ Een dagje dagopvang, een verslag van Petra Verheij, activiteitenbegeleidster. Dagelijks komen zo’n vijftien cliënten uit de omgeving naar Zorgplein Maaswaarden. Zij worden opgehaald met een busje en aan het eind van de dag ook weer thuisgebracht. Zo komen deze mensen uit hun isolement en worden de mantelzorgers even ontlast. Petra is al zes jaar met veel plezier werkzaam bij de ‘DVDB’, dit staat voor Dagverzorging en Dagbehandeling. Een aantal dagen in de week draait ze samen met een collega en een vrijwilliger een groep waarbij de nadruk ligt op zelfstandig functioneren. Cliënten hebben zelf de regie en het team ondersteunt hen daarbij. Petra begint om 8.30 uur met haar werk: 8.30 uur Voordat de cliënten arriveren, lees ik rapportages, bel ik familieleden en hebben we contact met de Thuiszorg. Ik kijk of ik nog aanvullende dingen moet regelen voordat we aan de slag kunnen. 9.30 uur De cliënten arriveren en we drinken gezamenlijk koffie en thee. Hun leeftijd ligt tussen de zeventig en negentig jaar. Het is een divers gezelschap; er zijn mensen met psychische problemen, een verstandelijke beperking, dementerenden en mensen met somatische klachten. 10.00 uur De cliënten gaan met hun zelfgekozen activiteit aan de slag. Daarbij geef ik ze individuele begeleiding samen met een vrijwilliger. Indien nodig geven we de cliënten medicatie of vindt er een kleine verzorgende handeling plaats.

decubitusgevallen, medicijnincidenten en valincidenten. Bij de procesbeschrijvingen benoemen we alleen nog de kritische zaken. Als gevolg van een gedegen analyse van de praktijk formuleren we kritische punten: Waarom ging het mis? Waarom zijn de scores laag en wat doen we om dit te verhelpen? Kun je kwaliteit vastleggen? Nee, maar je kunt wel andere zaken vastleggen waarmee je kwaliteit aantoont, bijvoorbeeld het zorgleefplan. Dit is een dossier dat elke cliënt hier heeft met daarin de afspraken die we met cliënten maken. Maar ook alle voorvallen, een val of een medicijnincident. Naast afspraken formuleren we ook doelen per cliënt. Zo is altijd terug te lezen welke zorg onze cliënten krijgen. Deze zorgleefplannen bespreken we minimaal twee keer per jaar, in een multidisciplinair overleg. Je best doen is een wezenlijk onderdeel van kwaliteit. Wanneer doe jij je best? Iedere dag zou ik zeggen, maar ik doe vooral mijn best de zaken met betrekking tot kwaliteit zo concreet en overzichtelijk mogelijk te houden. En ik stel cliënt en medewerker centraal tijdens mijn werkzaamheden. Hoe kijk je terug op 2012? Als een jaar van bezinning op kwaliteit, ik heb mezelf opnieuw de vragen gesteld ‘Wat is kwaliteit? Wat is daarbij het belangrijkste? Hoe blijf ik bij de kern?’ Bij het documentbeheer heb ik gekeken naar ‘Hoe schrijf ik de zaken zo eenvoudig en helder mogelijk op? Wat kan weg en wat kan samengevoegd worden?’ Ik heb wat minder gekeken naar wat er allemaal moet, en meer naar wat er nodig is. Wat brengt 2013? Ik ga verder met het bovenstaande en richt me vooral op de kritische processen. Met nog meer oog voor analyse en optimale aansluiting van de verbeteringen.

Multidisciplinair overleg Twee keer per jaar komen alle cliënten aan bod in het MDO (multidisciplinair overleg). Hierin zit de arts ouderengeneeskunde, de psycholoog, de maatschappelijk werker, de teamleider en ook Petra zelf in de rol van EVV’er (eerst verantwoordelijke verzorgende). Tijdens dit MDO worden doelen en afspraken gemaakt of geëvalueerd. Uiteraard altijd in samenspraak met de cliënt of zijn of haar contactpersoon. Alles is terug te lezen in het zorgleefplan van de betreffende cliënt.

12.00 uur We gaan met zijn allen naar het restaurant voor een warme maaltijd. Een keer per week bereiden we een maaltijd samen met de cliënten en dan bepalen we ook samen wat er gegeten wordt. Belangstellenden zijn van harte welkom om een keer gastkoker te zijn. 13.00 uur Sommige cliënten zijn gewend om na de maaltijd te rusten. Hiervoor trekken zij zich terug in een aparte kamer, waar speciale relaxstoelen staan. De anderen geef ik in dit uur individuele aandacht, zoals geheugentraining of beweging met behulp van de gymtoestellen binnen en buiten. 14.00 uur Dit is weer een moment voor koffie of thee, gevolgd door een gezamenlijke activiteit. Ik kijk waar behoefte aan is, en biedt dit in groepsvorm aan. Denk hierbij aan gezelschapsspellen, bingo, beweging, zang en creatieve activiteiten. 16.00 uur Alle cliënten worden weer opgehaald en met de busjes van de Vereniging Ouderenvervoer naar huis gebracht. Samen met mijn collega neem ik de belangrijke zaken van die dag door en leg ze vast in de persoonlijke zorgleefplannen van iedere cliënt.

Petra: “Toen ik een keer zei dat er kippenlever op het menu stond, kreeg ik weinig reactie. Maar toen het vlees later op de dag gebraden moest worden, en ik een paar dames vroeg of ze me wilden helpen, kwamen de verhalen los. Een zei dat ze dit zo lekker vond. Een ander vertelde dat ze dit altijd klaarmaakte voor haar zoon. Door deze mensen bij het koken te betrekken, komen herinneringen en emoties los.”

Om 16.30 uur eindigt haar werkdag.


Brand meester in mei 2012

I NTERV IEW KEE S Mutsaerts Wat is een cliëntenraad? Dit is een wettelijk ingestelde raad die het contact onderhoudt tussen directie en bewoners. De raad praat, namens de cliënt, mee over bepaalde zaken en geeft advies. Dit is belangrijk, want de cliëntenraad praat als enige binnen de zorgen dienstverlening vanuit de ervaring van cliënten.

Het was een gewone dinsdag, rond een uur of drie ’s middags. Opeens was iedereen in rep en roer, er was brand uitgebroken bij verpleeghuis het Anker. De hulpverlening verliep vlekkeloos. Cliënten zijn meteen geëvacueerd, gerustgesteld en voorzien van een hapje en een drankje.

2012

Karla van Knippenberg, destijds teamleider van het Anker, kan zich de brand nog als de dag van gisteren herinneren. Zij was die dag actief als bedrijfshulpverlener en ontdekte de brandhaard als eerste. Karla werkt al veertien jaar voor Maaswaarden in een leidinggevende functie. Op de bewuste dag in mei liep ze op de gang van het somatisch verpleeghuis, toen ze het bericht ontving dat er geen stroom meer was. “Ik liep naar de meterkast om een kijkje te nemen en schrok me rot toen ik de deur opendeed. De vlammen sloegen eruit. Ik heb heel hard ‘brand’ geroepen. Later bleek dat blikseminslag de oorzaak was. De geur was het ergste, het duurde weken voor die weg was.”

Ook u kunt zich inzetten voor de cliëntenraad. Meldt u aan als nieuw lid. Neem contact op via [email protected]

Calamiteitenplan liep gesmeerd Terugkijkend zegt Karla: “Ik hoop dit nooit meer mee te maken, maar hoe we dit als team hebben aangepakt was hartverwarmend. Alle bhv’ers verzamelden zich bij de receptie, volgens plan, en zorgden in no time dat de afdeling leeg was. Alle bewoners zijn tijdelijk opgevangen in een leegstaand deel van een verzorgingshuis in Raamsdonksveer. Eind juni hebben we onze cliënten weer terugverhuisd. Het leek achteraf een kleine brand, maar het had verregaande gevolgen want kilometers leiding waren weggesmolten. Gelukkig is alle schade hersteld. ”

Goedgemutst Vrijwilligerswerk leidde in 2012 tot een flinke kostenbesparing. Het is bijna onmogelijk om financieel te overleven zonder de inzet van vrijwilligers. Of we moeten rigoureus snijden in het welbevinden van de cliënten. De groep vrijwilligers is in 2012 enorm gegroeid. Gevaarlijk? Misschien wel, want je leunt als organisatie op ze. Maar aan de andere kant komt het werk voort uit een sociale motivatie en dit legt een stevig fundament onder de continuïteit ervan. Bovendien zie je het effect van het vrijwilligerswerk terug bij de cliënten. Na een praatje of een geintje breekt hun glimlach door. Dit geeft vrijwilligers energie om in 2013 met hun werk door te gaan. Een voorbeeld om aan te geven wat het financieel betekent als de vrijwilligers wegvallen binnen de organisatie. We kijken naar de vrijwilligers in het restaurant tijdens de middagmaaltijd: 3 vrijwilligers x 3 uur x 5 dagen = 45 uur per week. Meer dan een fulltimebaan. Maaswaarden heeft meer dan 200 vrijwilligers, waarbij de een meer aanwezig is dan de ander. Opgeteld zijn dit wel een paar fulltime jobs.

Het tweejaarlijkse cliënttevredenheidsonderzoek is besproken in de cliëntenraad.

Op zoek naar nieuwe leden

Kees Mutsaerts zet zich met hart en ziel in voor huidige cliëntenraad Het is zestien jaar geleden dat Kees Mutsaerts hier voet over de drempel zette. In de tussentijd is er veel gebeurd, maar nog steeds ziet Kees het Zorgplein Maaswaarden als de allerbeste keuze voor ouderen. Sinds 2012 woont hij er zelf. In de periode dat hij veel op visite kwam - zijn schoonmoeder was opgenomen in Wijkestein - liep hij regelmatig rond op zoek naar een klusje. Het werd een fikse klus. Kees Mutsaerts is al geruime tijd voorzitter van de cliëntenraad. “Mijn schoonmoeder kon na haar herseninfarct niet meer eten, praten en lopen. Zij had heel snel zorg nodig dus ging ik met mijn vrouw op zoek naar een goede plek.” Bij de kennismaking met, toen nog, Pro Seniore troffen ze vriendelijk personeel en er hing een geur van heerlijke soep. “Dat kon niet stuk, en ook het warme gesprek dat we hadden beviel ons goed. Vanaf dat moment waren we vaste klant.” Altijd bezig “Ik kan niet goed stilzitten, en terwijl mijn vrouw op bezoek was bij haar moeder, ging ik op zoek naar ‘iets te doen’. Ik begon met het bevestigen van merkjes in kleding van cliënten, maar al gauw kwam er een plek vrij bij de cliëntenraad.” Die van voorzitter nog wel. Vroeger was Kees tekenaar-constructeur. Ook toen had hij een scherpe blik voor verbetering. Hij vertelt vol vuur over de nieuwe Notenhoff: “Ik heb nog wel wat pittige vragen gesteld aan de heren architecten, ‘ga maar eens een week in een rolstoel zitten, dan weet je waar je over praat’!”

Conclusie is dat het mes aan twee kanten snijdt. Het welzijn van cliënten is gegroeid en vrijwilligers leveren een positieve bijdrage aan de jaarlijkse begroting van Maaswaarden.

Kees’ visie op zorg

Ik kijk met plezier terug op 2012, en ervaar dat ik regelmatig door de directie in het zonnetje word gezet. Dit levert mij voldoende motivatie op om in 2013 weer goedgemutst door te gaan.

“Zorg zal altijd blijven bestaan, maar wel in een andere vorm dan nu. Mensen moeten zich ervan bewust worden dat ze gaan zorgen voor degene die altijd voor hen gezorgd heeft. Wij hebben het met zijn allen heel erg goed, dat beseffen we niet altijd.”

Jan.G.Smits vrijwilliger restaurant


De oren en ogen van de cliënten Kees is opmerkzaam en neemt zijn taak als voorzitter serieus. “Ik houd voortdurend mijn ogen en oren open. Het belangrijkste voor mij is erop toezien dat cliënten goed behandeld worden. Mensen in deze regio vragen van origine niet zoveel voor zichzelf. Er is ook een groot verloop, onze cliënten hebben niet het eeuwige leven. Het is dus goed dat er een cliëntenraad is. Wij vertegenwoordigen met zeven personen alle cliënten.” Goed contact met bestuur Een keer per zes weken komt de raad samen in het kantoor van de directeur, Cor van Toorn. “Steun en toeverlaat Corels de Vin (directiesecretaresse) nodigt ons allemaal daar uit. We praten dan over de jaarplanning, de financiële kant van de zaak en de bouw van de Notenhoff. Natuurlijk komt ook het cliëntenwelzijn aan bod. Het contact met de bestuurder is ontiegelijk goed. Daar ben ik echt heel blij mee, want in het land hoor ik dat het ook anders kan. Wij voelen ons echt gehoord.” Nooit meer weg Ik doe dit werk nu een jaar of vijftien en ik doe het graag. Vanaf de eerste dag voelt het hier als een warm nest. Toen de bouw van deze vleugel werd aangekondigd, heb ik me meteen ingeschreven. In eerste instantie was er voor mij geen plek, wij woonden niet in de buurt. Maar mijn vrouw kreeg kanker en toen kregen we een indicatie. We zitten in een geweldig appartement met alle zorg in de buurt. Een plek en een groep mensen waar je op kunt bouwen!”

foto’s n i e uwb o uw

De nieuwe ‘Notenhoff’

arti kel jaa rc i jfe r s

De cijfers, een toelichting Personeel & Organisatie Onze medewerkers hebben aangegeven dat ze graag bij Maaswaarden werken. Als we kijken naar de resultaten van het tevredenheidonderzoek - gehouden in het voorjaar van 2012 zijn ze zeer tevreden. Dat blijkt ook uit de cijfers. • het aantal medewerkers is gegroeid naar ongeveer 325 (156 voltijd banen) • het personeelsverloop is laag, 4,3% Helaas is het ziekteverzuim iets gestegen naar 5,4%. Het cijfer ligt weliswaar onder het landelijk gemiddelde, maar wel boven onze eigen norm. Natuurlijk zijn er ook resultaten die we kunnen verbeteren. We koppelen altijd alle resultaten (positief en negatief) terug naar onze leidinggevenden, en zij gaan daarmee aan de slag. Er was in 2012 veel behoefte aan personeel en dus hebben we veel aandacht besteed aan werving en selectie. Over het algemeen kunnen we de vacatures redelijk invullen, maar het was lastig om de groep verpleegkundigen compleet te krijgen. En juist de verpleegkundigen, niveau 4 en 5 zijn nodig om een kwaliteitsslag te maken. Ook hebben we onze kwaliteit verbeterd door een groep medewerkers op te leiden tot gespecialiseerd verzorgende PG. De vraag naar personeel in onze organisatie ontstond door:

• De uitbreiding van activiteiten op onze locatie de Notenhoff. • Een grotere behoefte aan de inzet van flexibele arbeidskrachten / oproepkrachten. • Verhoging van het niveau en het aantal medewerkers in verband met de ontvangen intensiveringsmiddelen. Financieel Zorgplein Maaswaarden heeft geen winstoogmerk. Dus de continuïteit van de zorg staat centraal bij ons financiële beleid. Om die reden zetten we onze jaarinkomsten in voor de cliënten in dat zelfde jaar. De totale opbrengsten in 2012 waren bijna € 10.000.000. Voor 2012 was een resultaat begroot van ruim € 23.000 positief. Het werkelijke resultaat is ruim € 375.000 positief. Hoe komt dat nu? De belangrijkste oorzaken zetten we op een rij: • We hadden hogere opbrengsten uit de extramurale zorg. Het aantal cliënten bleef ongeveer gelijk, maar de zorgvraag van de cliënten nam met gemiddeld 30% toe. • Onze overtollige gelden hebben we belegd in een niet-risicovol fonds. In de begroting hielden we hier geen rekening mee, maar de resultaten op de beleggingen zijn in 2012 behoorlijk gestegen. • Het noodzakelijk onderhoud van de ‘oude’ Notenhoff was lager dan begroot.

Dit positieve resultaat zetten we apart zodat ons eigen vermogen stijgt. Gezien de onzekerheid over de toekomstige ontwikkelingen is het goed om wat extra reserves te hebben. Natuurlijk hebben we soms ook hogere kosten. De ingrediënten zijn duurder geworden, als ook de kosten voor het wassen. De brand heeft een grote impact gehad op de cliënten en de medewerkers. Financieel viel de impact mee, de verzekeringen waren goed in orde dus we hebben hier gelukkig geen groot verlies op geleden. Zorg We zien in 2012 de zorgvraag stijgen. Het aantal dagen intramurale zorg is te vergelijken met 2011, met een verschuiving van verzorgingshuis naar verpleeghuis (2,5%). We leverden 30.000 dagen verzorging en 18.000 dagen verpleging. Extramuraal is de zorg met 30% flink gestegen, naar bijna 25.000 uur. Aangezien het aantal cliënten iets is gedaald, betekent dit een forse toename van de zorgvraag van de extramurale cliënten. Ondanks dat het aantal cliënten gelijk is gebleven, is met 5 % het aantal dagdelen dagactiviteit en -behandeling toegenomen naar bijna 5.500 dagdelen. De dagactiviteit daalde, en de dagbehandeling steeg. De productie van de huishoudelijke zorg in het kader van de WMO is gestegen met ruim 14% naar ruim 17.600 uren.

Jaargang 01 Juni 2013

Recommend Documents