Maanvinger is de periodieke e-nieuwsbrief van Suiren-Ji, tempel voor Soto-Zen in Leiden, waar onder begeleiding van Zeshin, Jisho en Zenshin zen kan worden beoefend en een aantal aanverwante activiteiten worden ontplooid. Maanvinger wordt periodiek per e-mail verstuurd aan alle belangstellenden. Wil je Maanvinger niet ontvangen, mail dat dan aan de redactie. Redactie: Idzard de Jong,
[email protected]. Eindredactie: Zeshin van der Plas
Juli 2010
INHOUD
Actueel Brief van Roshi-sama Brief van Harada Kogaku Agenda Op zoek naar Nirvana Teisho Kijk in de tempel Colour your mind Unk Handboek voor Boeddhisten Haiku enzo Zen en de kunst van het Solexonderhoud Zazen Nu Ter afsluiting
ACTUEEL Beste Sangha, Onlangs ontvingen we post uit Bukkoku-ji met de mededeling van Tangen Roshi dat hij in november 2009 Kogaku-san als abt van Bukkoku-Ji heeft geïnstalleerd. Kogaku-san is een van de dharma-opvolgers van Tangen Roshi. Dit alles komt niet zo maar uit de lucht vallen; Roshi-Sama is inmiddels 86 en onderhevig aan allerlei ouderdomsverschijnselen. RoshiSama blijft echter de geestelijk leider van Bukkoku-Ji.
Deze wisseling van de wacht brengt nogal wat veranderingen met zich mee. Bij de brief van Roshi-Sama zat ook een bedelbrief die mede ondertekend is door de nieuwe abt Kogaku-san voor het bouwen van een verblijf voor Roshi-Sama. In Bukkoku-Ji ligt het verblijf van Roshi-Sama boven de keuken. Het trap lopen gaat echter moeilijk, zelfs zo dat RoshiSama een paar weken geleden van de trap is gevallen. Hij heeft hier gelukkig geen noemenswaardig letsel aan over gehouden. Dit was echter wel aanleiding voor dit plan. Uiteraard heeft Bukkoku-Ji geen geld voor het realiseren ervan, dus is er een bedelbrief met de brief van Roshi-Sama mee gestuurd; beiden zijn in deze nieuwsbrief opgenomen. Vanzelfsprekend zal onze stichting naar vermogen aan dit verzoek voldoen, per slot van rekening is Bukkoku-Ji het fundament van de Suiren-Ji sangha. Het concept “Dana” is het fundament van het hele Boeddhisme. Iemand die in welke vorm dan ook het Boeddhisme ondersteunt breng alle levende wezens dichter bij het Boeddhaschap. Wilt u een bijdrage leveren aan het nieuwe verblijf van Roshi-Sama? Dan kunt u uw gift overmaken op Triodos banknummer 21.24.91.482 onder vermelding van “Verblijf Roshi Sama”. Vanuit Suiren-Ji zal een totaal bedrag worden overgemaakt aan Bukkoku-Ji.
DANA De Boeddhistische leer kent de beoefening van dana, vrijgevigheid, een van de pijlers van het (mahayana) boeddhisme. Daarbij worden drie vormen van dana-beoefening onderscheiden: dana die de mensen bevrijdt van samsara (Leed) door het geven van dharma-onderricht (Boeddhistische leer), dana die mensen bevrijdt van gebrek in materieel opzicht door het geven van voedsel en onderdak, en last but not least de dana die mensen bevrijdt van angst, door het geven van bescherming. Dit laatste gaat tegenwoordig meestal in de vorm van geld. Doneren is een van de vormen van Dana, Vrijgevigheid. Hongaku Zeshin
BRIEF VAN ROSHI-SAMA I hope this letter finds you all feeling fresh and happy and enjoying the spring green. This is to inform you that in November of 2009, my disciple and attendant Sugimura Zenshin was made assistant abbot of Bukkokuji and will take over when I can no longer fulfill my obligations as abbot. His name is now Harada Kogaku. I humbly request your continuing love and support, and that you give your cooperation and assistance to Kogaku-san as needed. Respectfully yours, Harada Tangen Abbot, Bukkokuji 18 May 2010 GASSHO
BRIEF VAN HARADA KOGAKU Appeal for Donations to Build New Living Accommodations for Roshisama
I hope this finds all of you and yours in good health.
Roshisama is now 86 years old, and still guiding us as wholeheartedly as ever. But with his advancing years, his knees and back have started to give him a great deal of trouble. He cannot go up and down stairs unassisted, and it is now very difficult for him to live upstairs as he always has. He has already taken one tumble down the stairs, and it was a miracle that he survived it unscathed. We have become keenly aware of the necessity to provide Roshisama with a more suitable place to live – a place where he can be comfortable and safe – as soon as possible. I know we are all united in our hope that Roshisama will live happily and healthily for many more years and will continue to guide us with his wisdom.
Although our desire to provide comfortable and safe housing for Roshisama is strong, the funds are not. Throughout his fifty-six years as abbot of Bukkokuji, Roshisama has taken in a vast number of practitioners, irrespective of the expense. And because of the difficult current economic conditions facing people generally, and because we already receive so much kind attention from many of you, we are especially reluctant to ask for your help at this time.
However, the temple’s rather serious current financial situation has led us to humbly appeal for donations to help us build the needed new accommodations. Also, we feel that many of you will appreciate being informed of Roshisama’s circumstances and that you might be able to help us gather the funds necessary for the building. Some basic information regarding the proposed construction is presented on the accompanying page.
We, the members of the proposed project committee, send this appeal out with the deepest appreciation and gratitude to each of you.
Harada Kogaku Okushima Busshin Kambe Dogo Makuuchi Kogen Nakagawa Heiichi Miyake Hiroshi Bukkokuji Fushiwara 38-9 Obama-shi Fukui-ken 917-0054 Japan 28 May 2010
AGENDA ZAZEN TRAINING De zomer is geen goed jaargetijde voor zazentraining, van oudsher worden trainingsperiode in het voor en najaar gehouden. In de tijd van Boeddha trainde men in de regenseizoenen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat wij het in de zomerperiode ook wat rustiger aan doen. Dat wil niet zeggen dat we volledig stoppen. De Do-In op de woensdag en zaterdag starten in September weer. In augustus vervalt de woensdagavond. Op de dinsdagen in Augustus nemen Caroline, Marieke en Klaas waar. In september gaan we weer op volle toeren draaien.
We vragen bij deze alvast jullie support en assistentie voor de open dag.
BLOEMEN-MAN/MEISJE GEZOCHT
Om je liefde en genegenheid aan iemand te tonen geef je hem of haar bloemen. Vanuit dit zelfde voornemen geef je bloemen bij een begrafenis en ververs je bloemen op een graf. Waarom Bloemen? Deze narcissen zijn dwars door het beton heen gebroken. Deze zachte prachtige bloemen zijn door hun innerlijke kracht instaat om door beton heen te breken. Ze vragen zich niet af of ze het wel kunnen, ze doen het gewoon omdat ze “bloem” zijn. De bloemen die op het altaar en in de tempel staan herinneren ons daar aan. Zo behoort onze training te zijn, ‘Alleen maar doen’ zonder je af te vragen of je het wel kunt. Je kunt niet anders,…… omdat je een mens bent, een Boeddha bent. En Jaqeline heeft jaren lang de bloemen in de tempel voor Boeddha, Kannon, Jizo, Hotei, Monju, enz. verzorgt. Helaas kan ze dat niet meer, Ik wil haar daarvoor namens de hele Sangha bedanken. Maar je snapt het al we zitten zonder bloemen verzorg(st)er. Mocht iemand zich hiervoor geroepen voelen stuur dan een mailtje naar Suiren-Ji. Hoe meer personen hoe beter dan kunnen de lusten en lasten gedeeld worden. Gassho Zeshin
OP ZOEK NAAR NIRVANA Nirvana is het uiteindelijke doel van de Boeddhist, trachten zich te bevrijden van de begrenzing van het bestaan. De cirkel van de eindeloze wedergeboorte doorbreken. Het woord Nirvana is afgeleid van een woord wat uitdoven betekent. Zo wordt het in de Boeddhistische geschriften omschreven.
GROTE GEEST De drie werelden bevestigen mijn bestaan Ik ben beschermd door dat wat alles omvat Altijd, ieder moment ben ik constant beschermd Ik doe onvoorwaardelijk mijn best voor alles en iedereen Ik ben een eenzame zwerver Voorbestemd om onder de grootste te vertoeven Zo als uit een eikeltje een machtige eikenboom groeit Ben ik voorbestemd om te zorgen Arm of rijk het maakt niet uit Mededogen hebbent met ieder wezen zonder hartstocht Satori kan mij niet ontgaan Mijn gelofte is reeds lang geleden genomen Nooit zal ik deze heilige gelofte breken Een stille ademtocht waart door de nacht Een wanhopig voorwendsel door niemand gehoord Ongezien verdween het,… en een niet te stuiten kracht doorboort het ijzeren schild van mijn onwetendheid Dit is het uur! Deze minuut! Eindelijk zal ik vrij zijn Hier en nu breek ik de banden De banden die mij al te lang gebonden hebben, ze zijn niet meer Zo als een spinnenweb dat vernield is door een stortbui. Door de pijn van vele levens te verdragen ben ik van spijt en twijfel bevrijd. Vrij!! Uitgebroken uit de door mij zelf gebouwde gevangenis Steen voor steen illusie na illusie zo zorgvuldig op elkaar gelegd. Sterk waren de muren en sterk was het dak, gebouwd uit lafhartigheid en verlangen VRIJ Niet langer ben ik gevangen in mijn zelfgebouwde gevangenis
TEISHO TEISHO DOOR DE AMERIKAANSE ZENMEESTER TERENCE HILL A RECORD FROM THE "MY NAME IS NOBODY" STORY.
HET VOGELTJE Het was aan de rand van de Rocky Mountains in de buurt van Medicine Hat dat er midden in de winter iets wonderlijks gebeurde. In een nest in een hoge boom had een vogel een ei gelegd. Op zich is dit al een wonder, maar wat nog wonderlijker was, de vogel broedde het ook uit. En zo kwam het dat er midden in de winter een klein vogeltje geboren werd. Zolang de moeder op het nest zat was er niets aan de hand, dan zat het kleine vogeltje veilig en warm onder haar vleugels. Maar als de moeder op zoek naar eten ging, dan kreeg het kleine vogeltje het zo koud. In het begin ging het nog wel maar de vogelmoeder moest steeds verder weg vliegen om nog wat eten te vinden. Het kleine vogeltje zat te bibberen van de kou. Op een gegeven moment bibberde het kleine vogeltje zichzelf het nest uit. Het trilde en bibberde zo erg dat het pardoes over de rand van het nest "plop" in de zachte sneeuw viel. Piep piep piep piep, piepte het vogeltje, want hij had het koud, zo koud had hij het nog nooit gehad.
ZENMEESTER TERENCE HILL Nu liep er in die zelfde Rocky Mountains een grote roodbonte koe. De koe moet haast wel familie van de heilige koeien in India geweest zijn, want toen zij dat zielige gepiep hoorde liep zij bezorgd en vol compassie op het gepiep af. Bij het zien van dat bibberend hoopje vogel in de sneeuw dacht ze: "Die gaat dood, hier moet snel iets gebeuren." Ze draaide zich om, tilde haar staart op en "Pladssss" daar liet zij een dikke vette koeienvlaai op het vogeltje vallen. Nu had het vogeltje het niet meer koud, maar wat stonk die zooi, en na verloop van tijd vond ze het genoeg en begon weer te piepen. Piep piep piep, wat stinkt het hier.
Nu liep er in die zelfde Rocky Mountains een broodmagere, hongerige wolf. Die dacht: "Hoor ik daar mijn avondmaal piepen?." De wolf liep op het gepiep af en wist zeker dat koeienvlaaien niet konden piepen. Voorzichtig roerde hij met zijn voorpoot in de koeienvlaai, en viste er even later het vogeltje uit. Het was niet veel maar als je honger hebt kun je niet kieskeurig zijn. De wolf veegde het vogeltje zo goed en zo kwaad als het ging schoon, en 'hap' weg was het vogeltje. Dit was de Teisho van het vogeltje. Maar het zou geen Teisho zijn als er geen diepere betekenis in zat. De moraal van deze Teisho is: Als ze met stront naar je gooien is dat niet altijd met kwade bedoelingen. En als je in de stront zit houd dan in Godsnaam je kop dicht. Terence Hill
KIJK IN DE TEMPEL Of je nu in Bukkoku-Ji bent of in Suiren-Ji, er zijn er altijd wel die een fotootje moeten maken van “ hun” kussentje. Even vastleggen waar je van alles probeerde los te laten. Ach, zen was toch ook zo van de paradox. En is het niet ook een foto van je eigen zelfloosheid, leegte en afwezigheid. Hoe stil je ook zit en hoe oneindig…uiteindelijk sta je toch een keer op en als je al niet beweegt dan wordt je wel bewogen. Ach wat: zelfportretten van de leegte.
Links “Grant’s zafu and zabuton in Bukkoku-Ji”, hierboven het kussentje waar ik dacht te zitten. ( Misschien om iemand te zien hadden we een langere belichtingstijd kunnen kiezen. Aan de andere kant: voor je het weet wordt het overbelicht. Dan zie je nog niets Idzard
COLOUR YOUR MIND Ik ben groot voorstander voor interreligieuze dialoog omdat dit een beter begrip en verdieping van iemands religie geeft, ongeacht welke religie zij of hij aanhangt. In beginsel wil elk mens hetzelfde en dat is “gelukkig zijn” op welke manier dan ook. Naar mijn idee is de interreligieuze dialoog ontstaan vanuit het besef dat er onbegrip tussen de verschillende religieuze groeperingen was of is. Onbegrip veroorzaakt afscheiding en ruzie. Kortom onbegrip veroorzaakt een gevoel van onbehagen, een gevoel van ongeluk. Naarmate ik mij meer in de religieuze wereld verdiepte, des te meer overeenkomsten kwam ik tegen. En kwam tot de ontdekking dat er maar 1 waarheid is, die op duizenden manieren te benaderen en te interpreteren is. En of je die waarheid: “God, Jahweh, Allah, Brahma, of Boeddha” noemt, daar verandert hetgeen wat je bedoelt niet mee. Shakespeare schreef: “A rose is a rose whatever you call it”. In mijn optiek zijn religies dan ook niet meer dan verschillende methodes die tot een en het zelfde doel leiden. Zoals ik al schreef, elk mens wenst gelukkig te zijn. Nu gelukkig, in het hiernamaals gelukkig, voor eeuwig en altijd gelukkig. Als je integer naar dit geluk op zoek gaat, maakt het niet uit welke religie je volgt. Het christendom is niet beter dan de Islam of het Jodendom, het zijn andere methodes. Ik vergelijk religies met ramen, niet één raam is hetzelfde, maar door al die ramen komt één en hetzelfde licht binnen. Als je dit standpunt huldigt dan verruim je je wereld, je bewustzijn en verdiep je je eigen religieuze inzicht. Mocht je dit standpunt niet huldigen en menen dat jouw religie superieur is, dan sluit je daarmee alle ander religies buiten. Daarmee verklein je je wereld, het is een egoïstisch standpunt en getuigt niet van inzicht in je eigen religie. Alle religies verkondigen een onvoorwaardelijk ‘houden van’, houden van alle levende wezens. Hoe zou je geluk kunnen verwerven zolang er nog maar één wezen in het universum leidt. Ik heb ooit een verhaal gehoord van een theoloog over een vrouwtje wat aan de hemelpoort komt. Ze klopt aan en de poortwachter doet open. Hij herkent haar onmiddellijk, deze vrouw was de barmhartigheid zelve. Geen zonde in haar leven begaan, altijd anderen voor zichzelf plaatsend. De poortwachter deelt haar mee dat ze een van de beste plaatsen in de hemel krijgt, dicht bij God. Ze antwoordt: “Daar ben ik heel blij mee, maar onderweg naar de hemel kwam ik langs de hel. Het gekerm en geschreeuw ging mij door merg en been.” -“Tja,” zegt de poortwachter, “ dat zijn zondaars die eeuwig zullen branden in de hel.” Het vrouwtje antwoordt: “Lieve portier, hoe zou ik zonder gewetenswroeging in deze mooie hemel kunnen blijven in de wetenschap dat al die arme stumpers brandend van pijn in de hel zitten. Ik ga ze allemaal redden en breng ze dan hier, naar deze mooie hemel”. Ik ben er van overtuigd dat werkelijke toenadering ieders religieuze leven rijker maakt. En dat institutionalisering een grimmig masker is om vermeende belangen te bestendigen, ten koste van onze religieuze beleving. Zeshin van der Plas
10 maart 2010
SUIREN-JI TEMPEL
Leiden
UNK ZOEKT DE WAARHEID ELDERS Donald Gilbert
Commentaar Het is duidelijk dat Unk niet goed is in het bewaren van geheimen. Maar als hij de waarheid zou vinden, dan zou hij die geheim moeten houden. Niet op bevel natuurlijk. Unk zou er zeker over willen praten. En, als hij dat zou doen, zou hij de waarheid verduisteren met een massa woorden.
HANDBOEK VOOR BOEDDHISTEN Het eerste wat een goede Boeddhist aanschaft is een mooi Boeddha beeld. Vervolgens een degelijk wierookvat, een kandelaar en bloemenvaas. Zet het Boeddhabeeld op een verstild plekje neer, brand dagelijks wat wierook en zet wekelijks verse bloemen neer. Een Boeddhist is op weg naar het Boeddhaschap wat ver achter de horizon verborgen ligt. Om dit te bereiken moet devoot een lange weg van vele levens volgen. Het sutra's zingen neemt hier belangrijke plaats in net zo als het regelmatig terug keren van de meditatie. Een pas beginnende boeddhist begrijpt nog niet veel van het boeddhisme en moet nog veel leren Wie dit alles gelooft heeft inderdaad nog een eindeloze weg te gaan. De werkelijke les in het Boeddhisme is in het bovenstaande al over boord gegooid. Er valt niets te bereiken, elk moment wat zich aan je ontvouwt is in zichzelf compleet en perfect. Als je de momenten zo als ze zich aan je voordoen verwerpt ben je als een zeurend kind dat dorst heeft en het zuiverste water afwijst. 99,999999999999% van de mensheid is niet in staat om dit moment van nu te accepteren. In een tempel in Kyoto heeft een monnik in de rand van een wasbekken vier karakters gebeiteld. De vertaling van de vier karakters zijn:" IK, SLECHTS, WETEN, TEVREDEN". Wie kent binnen zijn kennissen kring iemand die tevreden is, 100% tevreden. Iemand die tevreden is met de situatie zo als het is? Je zou zeggen dat iemand die tevreden is geen problemen met oorlog en geweld heeft, zelfs niet als het hem zelf word aan gedaan. Niets is minder waar. Totale tevredenheid is niet rationeel te meten om de eenvoudige reden dat het totaal is. Alles is inbegrepen, ook het willen bevatten of weten. Totale tevredenheid kan niet meer onderhevig zijn aan karma, de wet van oorzaak en gevolg. Totale tevredenheid bevat oorzaak en gevolg, is oorzaak en gevolg, als eenheid. Er is maar een mogelijkheid om er achter te komen wat werkelijke tevredenheid is, simpel tevreden zijn. Er is maar een ding wat ons daarbij in de weg staat, dat is een blinddoek die wij voor hebben. Een blinddoek die ons belet om te zien hoe de werkelijkheid er uit ziet. Die blinddoek is de barrière die we hebben opgeworpen, tussen wie we denken te zijn, en de rest van het universum. Die blinddoek is het idee van een ik. Alles heeft zijn waarde, accepteer het zonder te oordelen en begrip en inzicht zijn het gevolg. Het moment van verlichting kan je niet meer ontsnappen, en zal zich zeker aan je voor doen. Verlichting is niet te bereiken, hoe harder je naar verlichting streeft hoe verder het zich van je verwijdert. Verlichting is een geschenk, het valt je ten deel en is niet te veroveren of te bereiken. De sleutel tot verlichting is overgave, een werkelijke totale overgave. Dit is de opdracht van een Boeddhist. Zeshin
HAIKU ENZO
ZEN EN DE KUNST VAN HET SOLEXONDERHOUD
Een maand of wat geleden vond ik een klokgaaf “Willempie-helmpje” in een tweedehands winkeltje. Precies mijn maat en voor tien euro werd het mijn eigendom. Nu bestaat het woord eigendom uit twee delen, “eigen en dom”. Dus, je meent iets in bezit te hebben en dat is dan je eigen dommigheid, want bezit groeit tegen de klippen op. Een maand later had ik een gammele Solex, een leren jas, het “Solex doe het zelf boek”, en een hoop extra losse onderdelen die meestal niet pasten op mijn “Solex koffertje”. Toen ik de chef van de plaatselijke supermarkt mijn nieuwe aanwinst toonde verleende hij mij geduldig alle medewerking. Hij was perslot als voorzitter van de solexclub “Op z’n elfendertigst” een deskundige. Uiteraard moest hij hem ook uitproberen en onder krakend en piepend protest van mijn kuchende aanwinst scheurde hij weg. Toen hij weer hoofdschuddend de hoek om kwam zetten zag ik al dat het niet goed zat. Mijn nieuwe acquisitie was een bij elkaar geraapt zooitje wat met tieribs bijeen gehouden werd. Maar ik was optimistisch het motortje produceerde het zelfde geluid als mijn moeders “Singer”. Te vroeg gejuicht bij de tweede wat langere rit begon mijn “Tieribje” hortend en stoten te sputteren. Ik kwam tot de ontdekking dat een Solex niet echt bedoeld is om op te fietsen. Met rood hoofd en bonzend hart reed ik de parkeergarage van de supermarkt in. Chef Arie kwam met een bedenkelijk gezicht kijken, en sportief als hij is begon hij met “Tieribje” in zijn handen te joggen. Na veel gekuch van “Ribje” en twee rondje in de parkeer garage gehold te hebben was zijn conclusie: “Geen benzine”. “Gooi die plastik tank er maar vanaf, ik heb thuis nog wel een ijzeren tankje liggen, die je nog wel even moet solderen”. In het grijze verleden heb ik ooit een boek van ene meneer Pirsig gelezen, “Zen en de kunst van het motoronderhoud”. Daarin staat dat je met aandacht en concentratie aan je motor moet sleutelen en dat je goed naar haar gekuch en geronk moet luisteren. Dit neem je ter harte en met aandacht en concentratie is de schuur tot een heus “Bromfiets herstellingsoord” getransformeerd. Op het nagelnieuwe gereedschapsbord prijken zaken zo als: “De Carterhalsruimer, Spoelenplaattrekker, Decompresseurfrees, en het onmisbare: “Sleuteltje 9”. Met geduld en concentratie heb ik alle tieribs verwijderd, het voorwiel uit zijn vork gelift om de uitlaat zo ver te kunnen verbuigen dat hij weer naar behoren vast gezet kan worden. De plastik tank verwijderd, overmaatse draad getapt in het onderste bevestigingspunt van de tank. Het gescheurde ontstekingsdeksel gerepareerd, de valbeugel opgelapt, enz. Maar Solexen zijn net kleine kinderen, af en toe wil je ze achter het behang plakken. Koop je een verzekeringsproof antidiefstal slot van een heel duur merk….. past het niet om het spatbord. Ik heb twee keer op het ding gereden en ben nu een week aan het sleutelen. Ik zal dat boek “Zen en de kunst van het motoronderhoud” maar weer aanschaffen daar stonden geen actie foto’s in, alleen maar foto’s van stilstaande motoren waar aan gesleuteld werd omdat ze kapot waren. Ik snap nu ook waarom die oldtimer verzekeringen zo goedkoop zijn, wanneer kom je nou met zo’n barrel de weg op.
ZAZEN NU Er is sinds kort door "Ankh Hermes" een prachtig fotoboek uitgegeven met foto's van Bukkoku-Ji. Een Nederlandse fotografe heeft tijdens haar drie wekelijkse verblijf er prachtige foto's gemaakt. Haiku's van de fotografe en teksten van Dogen omlijsten de foto's. Voor veel Sanga-leden die voor 1 of meerdere ango's in Bukkoku-Ji zijn geweest zijn het foto's van "Thuis". En voor anderen was de herkenning van de overeenkomst tussen Suiren-Ji en Bukkoku-Ji een bevestiging van hun
vermoeden. Nico Tydeman die in 1986 eveneens drie weken in Bukkoku-Ji verbleef heeft een voorwoord geschreven in een zelfde nauwgezette kwaliteit als "Daisetz Taitaro Suzuki". Kortom een inspirerend boek.
Zazen nu Het dagelijks leven in een Japans zenklooster Door: Madelon Hooykaas en Nico Tydeman ISBN: 97890 202 03813 Geïllustreerd
Prijs: € 34,90 Blz.: 160 gebonden
TER AFSLUITING
SAMEN MET ALLE WEZENS VERWERVEN WIJ HET BOEDDHASCHAP Colofon
Zen in de lijn van Daiun Harada Roshi en Tangen Harada Roshi Bukkoko-Ji, Obama, Japan Begeleiding: Zeshin van der Plas, Zenshin Bosch, Jisho Geurink
Soto Zen Centrum SuirenJi Suiren-Ji is een stichting die uitsluitend bestaat dankzij Hoge Woerd 162 donaties. Mocht u het 2311 HW Leiden boeddhistisch gedachtegoed zoals 071 5120051 geweldloosheid en een vreedzame www.zencentrum.nl
samenleving en mededogen met alle levende wezens financieel willen steunen dan kan dat via Triodosbank 21 24 91 482 t.n.v. Suiren-Ji
Deze Maanvinger werd met zorg opgesteld. Excuses voor huidige en toekomstige type- en andere fouten.
