In Vogelvlucht 2014
Infoblad van Stichting De Toevlucht
25 jaar de Toevlucht
1 Stichting De Toevlucht Bijlmerweide 1 1103 RR Amsterdam Bankrek.NL86 INGB 0005859600 Beheerder G.J. Zant telefoon: 020-6001144 tussen 9.00 en 16.00 uur Via www.toevlucht.nl kunt u ons ook op internet en Facebook vinden Stichting De Toevlucht is financieel geheel afhankelijk van giften, legaten, subsidies en donaties. Legaten en schenkingen Stichting De Toevlucht is een door de Belastingdienst aangewezen Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Op grond hiervan zijn ontvangen erfenissen en schenkingen sinds 1 januari 2008, voor De Toevlucht, vrij van schenkingsen successierecht. Voor giften aan de vereniging bij leven gelden de bekende regels van de inkomstenbelasting. Belangrijke telefoonnummers: Dierenambulance Amsterdam: 0900-2100000 Dierenbescherming Amsterdam: 020-6691347
In Vogelvlucht 2014
Wij van De Toevlucht zijn al vanaf 1989 dagelijks druk bezig met de opvang , verzorging en revalidatie van zieke of gewonde vogels en ouderloze jonge vogels uit Amsterdam en wijde omgeving. Sinds september 1999 bekommeren we ons ook om gewonde egels en ouderloze jonge egeltjes en vanaf 2010 zijn daar vossen, bunzingen en soortgelijke zoogdieren bijgekomen. De vogel- en zoogdierenopvang De Toevlucht is rustig gelegen op een beschut eiland in het schaduwrijke park Bijlmerweide, tussen de woonwijken Geerdinkhof en Kantershof (zie de plattegrond op de achterzijde). Dankzij de bijdrage van het Stadsdeel Zuid-Oost huren we ons terrein voor een symbolisch bedrag. De dieren komen merendeels bij ons via de verschillende Dierenambulances. Verder komen ze ook direct van particulieren en dierenartsen. Na een uitgebreid onderzoek brengen we de dieren onder in een geschikte omgeving binnen onze opvang. Gezien de ernst van sommige kwetsuren kunnen we helaas niet alle slachtoffers redden. Toch lukt het ons met intensieve verzorging een zeer groot aantal dieren in de juiste conditie te brengen om ze weer los te laten in de natuur, waar ze thuishoren. Want dat is het doel waar we naar streven. De opvang beschikt over 27 volières en 4 speciale verblijven voor watervogels. Voor de kleinere zoogdieren is er een drietal speciale ruimtes met binnenhokjes. De grotere zoogdieren hebben de beschikking over 6 kooien. Voor de grotere watervogels is er een ruime waterkooi aanwezig. Tevens verzorgen wij vogels die zijn weggevlogen, waar afstand van is gedaan of die in beslag zijn genomen. Ook kunt u tijdens onze bezoekuren terecht voor deskundig advies van onze medewerkers.
Help zieke vogels er weer bovenop Word Vriend van De Toevlucht www.toevlucht.nl
In Vogelvlucht 2014
2
1989 - 2014: 25 jaar stichting De Toevlucht
Dit jaar is het 25 jaar geleden dat onze beheerder en oprichter van stichting De Toevlucht, Gert Zant, begonnen is met het opvangen van vogels. In 1989 stond er een oude schaftkeet met een paar zelf getimmerde kooien. Er was geen water, geen elektra en geen gas. Vandaag de dag is de Toevlucht een professionele opvang waar jaarlijks meer dan 4000 vogels en 500 zoogdieren worden verzorgd. Mede dankzij een geweldig team medewerkers. Graag wil het bestuur al onze vrijwilligers, zowel vóór als achter de schermen, bedanken voor hun inzet. Zonder hen zouden we het het aanzienlijk zwaarder hebben en waren de mogelijkheden voor een vrije dag moeilijk te vinden.
Dankbaar zijn we voor de steun van onze donateurs, die we heel hard nodig hebben. Het zou mooi zijn als ook onze donateurs proberen een nieuwe donateur te werven bij buren, vrienden, familie of kennissen. Graag willen we iedereen uitnodigen om op 21 juni naar onze Open Dag te komen. Het belooft weer een mooie en gezellige dag te worden. Namens het bestuur P. Tjong-A-Hung (voorzitter) Y. Koopmanschap (penningmeester/secr.) C. Lourens (bestuur)
3
In Vogelvlucht 2014
Uit de krant van 6 december 1989
Vogelopvang De Toevlucht heeft al vele vogels Uitzonderlijke gevallen dagelijks de revue
passeren
BIJLMERMEER Goudhaantjes, houtsnippen, winterkoninkjes, kauwen, duiven, eenden, je kunt het zo gek niet bedenken of Gert Jan Zant heeft het in zijn vogelasiel gehad. Sinds maart dit jaar heeft de Bijlmermeer een vogelasiel: De Toevlucht. Gert Jan Zant is de beheerder. „Maar liefst 280 vogels heb ik vanaf maart hier gehad, helaas hebben ongeveer 60 vogels het niet gehaald,” vertelt Zant. Samen met zijn hond Bas is hij elke dag in het asiel om de vogels op te vangen en te verzorgen, zo nodig staat hij paraat voor de bekende spoedgevallen. Momenteel is het vrij rustig in het asiel. Vijf eenden, twee kauwen, een merel en drie tortelduiven bewonen de hokken voor onbepaalde tijd. Zant noemt het de stilte voor de storm. De eerste echte strenge vorst zal voor overvolle hokken zorgen. „De vogels komen overal vandaan. De dierenambulance brengt hier dikwijls een verkeersslachtoffer. Maar ook mensen die een ziek of gewond vogeltje hebben of vinden, weten het asiel te vinden. De beestjes komen niet alleen uit de Bijlmermeer, maar ook uit Amstelveen en de stad,” aldus Zant. Voor hem is het een uitgelopen hobby. In zijn jeugd woonde hij in de Biesbosch. Zijn interesse voor vogels groeide met de jaren. Zodoende werd hij beheerder van het vogelasiel. Hokken Het asiel ligt achter de wijk Kantershof.
Het voormalig braakliggend terrein is bij uitstek geschikt voor de opvang, dat momenteel bestaat uit een handjevol hokken, een verblijf voor Gert Jan Zant, een sloot waar watervogels weer leren zwemmen en een groot stuk land waar in de toekomst plannen voor zijn. Helaas is er geen water en electriciteit. „Erg jammer, want zo kan ik niet goed werken,” vertelt de beheerder. „Wanneer
ik een vogel heb verzorgd moet ik toch mijn handen kunnen wassen. Sommige vogels hebben warmte nodig. Nu heb ik zelf wel een kacheltje in een wagen gemonteerd, maar wanneer er veel van dat soort gevallen binnenkomen, kan ik ze niet optimaal verzorgen. De stichting heeft geen geld voor het aanleggen van een waterleiding of electriciteit. Al het geld dat door middel van giften binnenkomt, gaat op aan de verzorging en voedsel voor de vogels.” Zelf stopt Zant ook geld in de opvang. „Wanneer ik een paar schroefjes nodig heb, ga ik niet
In Vogelvlucht 2014 aan de stichting vragen om een tientje.” Botulisme In de tijd dat de vogelopvang bestaat heeft Zant een grote verscheidenheid aan zieke of gewonde vogels gekregen. Natuurlijk zijn er, na de uitzonderlijk warme zomer, diverse botulismeslachtoffers binnengekomen. Trots vertelt Zant dat hij van de 64 botulisme-eenden, er 52 heeft gered en weer terug zijn geplaatst in de vrije natuur. Uitzonderlijke gevallen komen dagelijks voor. Zo heeft Zant een winterkoninkje met korrels van een schot hagel binnen gehad. „Dat beestje heeft hier een paar dagen gezeten en is toen met hagelkorrels in z’n lijfje weer de wijde wereld ingegaan. Dat is op zich niet zo erg, hij blijft wel verder leven. Wanneer je het beestje gaat ontdoen van de korrels, is de kans groter dat hij het niet haalt.” Alarm Dit soort gevallen komen natuurlijk altijd onverwacht voor. Zo ook een goudhaantje dat in een kantoorgebouw in Zuidoost verdwaald was. Zant werd opgebeld, of hij het beestje even wilde vangen, want het alarm ging aldoor af. „Waarschijnlijk is hij door één of ander raampje naar binnen gevlogen en verdwaald. Toen ik hem te pakken kreeg was het beestje
4 uitgeput. Na een tijdje hier gezeten te hebben om uit te rusten, heb ik hem weer losgelaten.” In het gebied waar de opvang is gevestigd, huizen veel dieren. Een konijn is bijvoorbeeld een bewoner van het terrein. Zant observeert veel dieren. Een uil in de boom is hem niet vreemd. „Het leuke is dat ze je gaan accepteren, want je bent er elke dag., dus vliegen ze niet weg. Roeken De Bijlmermeer is altijd al rijk aan diverse gewassen en dieren geweest. Een vreemde vogel voor dit gebeid is de Roek. Na enige jaren in de Bijlmer gezworven te hebben, zijn ze hier een eigen kolonie beginnen te stichten. Waarschijnlijk komen ze van de kolonie in Baambrugge. Eind maart dit jaar zijn er tien tot vijftien nesten gesignaleerd in de hoek van het kruispunt Gooiseweg/Karspeldreef. Dit soort gebeurtenissen interesseert Zant bovenmatig. Hij is zelfs in staat om vogels, naar aanleiding van de sporen die zij achterlaten, op te zoeken en uit te vinden waar zij zich huisvesten. Een echte ‘vogelgek’ is de beheerder van het vogelopvangcentrum in de Bijlmer. Op woensdagmiddag en in het weekeinde komen vaak kinderen langs. Zant laat met alle geduld zien hoe hij vogels geneest, hoe zij zich gedragen en noem maar op. Deze groep kinderen komt steeds vaker en wordt steeds groter. In de toekomst wil hij dan ook een educatieve ruimte creeëren.
Het eiland waarop de Toevlucht is gevestigd sinds 1989
5
In Vogelvlucht 2014
Vrijwilligers...., stagiaires en medewerkers
De dagelijkse werkzaamheden van vogel- en zoogdierenopvang De Toevlucht worden, onder leiding van beheerder Gerrit Zant, uitgevoerd door een aantal vaste krachten. Zij worden bij de uitvoering van hun werkzaamheden, waar mogelijk, bijgestaan door vrijwilligers en stagiaires. Een aantal van hen vertelt in deze aflevering wat hun ‘drive’ is om bij en voor De Toevlucht te werken. Deze keer is het 25-jarig bestaan de drijfveer van hun verhaal.
“Ik heb iets met roofvogels” Marga Heemskerk (47) is sinds de zomer van 2011 als vrijwilliger bij de Toevlucht werkzaam. Dit doet zij één dag per week. In het dagelijks leven is zij als verpleegkundige 3 á 4 dagen per week werkzaam bij het AMC op de afdeling Kraam- en verloskunde. Zij woont in Diemen, is getrouwd,
heeft twee zonen (19 en 22) en drie katten. In haar vrije tijd leest en wandelt Marga graag. Daarnaast is ze aan het trainen om volgend jaar de Dam tot Damloop te doen. Hiervoor loopt ze twee keer per week 10 kilometer. Dit doet ze samen met een vriendin. Ook zong ze tot voor kort in een koor. Op dit moment is zij echter op zoek naar een nieuw koor. “Via een vriendin ben ik bij de Toevlucht terechtgekomen. Ik heb namelijk iets met roofvogels en die vriendin vertelde mij dat zij wel eens vrijwilligerswerk bij de vogelopvang in Naarden deed. Via Google kwam ik toen op de site van de Toevlucht. Na een kort oriëntatiebezoek en een sollicitatiegesprek met Gerrit, de beheerder, mocht ik blijven. Ik had natuurlijk wel al een verzorgende ervaring, maar niet met dieren. Omdat ik daarnaast ook graag in de buitenlucht bezig ben heeft dit soort vrijwilligerswerk mijn voorkeur”. Marga werkt nooit op een vaste dag, omdat haar werkzaamheden in het ziekenhuis dit door
In Vogelvlucht 2014 een wisselend rooster niet toelaten. Bij de Toevlucht werkt zij altijd van 9.00 tot 17.00 uur. “Mijn werkzaamheden beginnen bij binnenkomst altijd met een oriëntatieronde, om de stand van zaken te beoordelen. Daarna overleggen we met elkaar hoe we de taken gaan verdelen voor die dag. Ik ben vaak degene die voor het buitenwerk kiest: waterkooien schoonspuiten, eten geven en water verversen. Daarna aan de koffie en na de koffie de hokken schoonmaken. Als vrijwilliger ben je daar eigenlijk toch wel een groot deel van dag mee bezig”. “Ook komt de dierenambulance regelmatig binnen met zieke of gewonde dieren. Ook daarbij help ik vaak. Verder moeten vogels nog wel eens verplaatst worden van de ene kooi naar de andere. Soms help ik ook met het uitzetten van dieren met onze eigen transport-ambulance. Zo ben ik o.a. een keer mee geweest met het uitplaatsen van een paar zwanen”. “Ik heb een sterke voorkeur voor roofvogels. Ik vind dat machtige dieren. Als er een mooie roofvogelshow is (bijv. in vakanties), dan ga ik er vaak naar toe. Ik ben zelfs een keer met een valkenier wezen jagen met een Havik, een hond en een fret. Machtig om zo’n vogel op je hand te hebben! Op de Toevlucht worden deze vogels echter voornamelijk verzorgd door Gerrit en de vaste medewerkers van de Toevlucht, maar ik loop wel elke dag dat ik werk even langs
6 om te kijken. “Een speciale voorkeur voor andere dieren heb ik niet: Alleen de duiven, die hoeven voor mij niet, want die zijn met zovelen. De papegaaien moet ik altijd wel eerst een tijdje aankijken en dan denk ik..... ga ik vandaag die kooi binnen of niet? En dan is dat de ene keer wel en de andere keer niet. Dat is afhankelijk van hun houding en gedrag. Ik ben toch wel een beetje bang voor ze ” “Hechten aan dieren doe ik niet. Uitzondering hierop is een tamme kauw: We hebben namelijk een tamme kauw die ik wel leuk vind. Toen ik hier kwam werken zeiden ze dat hij niet van blonde vrouwen hield en me daarom aan zou vallen. Maar vanaf dag één waren we dikke maatjes met elkaar. Dat was te merken aan z’n geluidjes en z’n houding. Hele gesprekken kun je met ‘m voeren. Zo af en toe ontsnapt hij, maar als hij moe en hongerig is komt hij toch weer terug, waarna we hem weer in zijn kooi terugzetten. Ik zou ‘m toch wel missen als hij er niet meer is”. Marga eindigt haar verhaal met: “Als ik dit werk niet was gaan doen was ik ook iets met dieren gaan doen, zoals bijvoorbeeld de dierenambulance. Ik was zeker vrijwilligerswerk gaan doen, want om twee tot drie dagen zomaar thuis te zitten is niets voor mij. Daarnaast vind ik het ook wel leuk om eens een dag met andere mensen en ander werk bezig te zijn. Op deze manier gaat dat heel goed”.
Hier had ook uw advertentie kunnen staan
7
In Vogelvlucht 2014
“Ondertussen werk ik al 18 jaar op de Toevlucht” Ik zal me even voorstellen. Ik heet Monica Dubie, 41 jaar jong en iedereen op de Toevlucht noemt me Moon.
Toen ik bij de Toevlucht kwam was het er erg klein en stond er alleen een klein hokje waar Gerrit, de beheerder, zat; een puntig schuurtje waar een aantal parkieten en andere kromsnavels ‘woonden’. Een paar zelf getimmerde kooien die elk jaar opgeknapt moesten worden en het was er erg oud . Als het regende stond onze rust- en etensplek vol met emmers en teiltjes, er was overal lekkage. Vooraan in de opvang stond een oude pipo-kar (een wegwerkerskeet op wielen) waar de kippen en andere gevonden zwerfdieren in zaten. Er naast stond de veel te kleine quarantaineruimte met koud water. Ik werkte met nog een collega en de beheerder. Voor de rest was er niemand anders, op een enkele vrijwilliger na, die eens per week 3 uurtjes kwam helpen. Na een paar jaar kregen we via fondsen en sponsors steeds meer nieuwe,
grotere en betere kooien en een nieuwe quarantaineruimte. Ondertussen is de Toevlucht uitgegroeid tot een echte en professionele opvang. Ondertussen werk ik al 18 jaar op de Toevlucht, wat ik nog steeds met veel plezier doe! Na al die jaren heb ik veel leuke, grappige en minder leuke dingen meegemaakt. Een van de leukste dingen die me bijbleef was een kip en een grote loopeend, die samen opgroeiden en onafscheidelijk van elkaar waren. Ze sliepen, liepen en aten met elkaar, wat erg lief was. Ze waren de enige dieren die los op het terrein mochten lopen. Op een dag dacht de eend, Ducky genaamd, “hé een sloot, daar heb ik nog niet in gelegen”, en met een snoekduik sprong hij er in. Kippie zag Ducky poedelen en wassen en dacht “wat hij kan, kan ik ook” en dook er achteraan. Nog net op tijd hebben we haar van de verdrinkingsdood gered. Door dat gebeuren bekoelde de relatie tussen de kip en de eend. Ducky heeft nog jaren in de sloot gedobberd, terwijl Kippie verkering zocht met de haan uit het kippenhok. Nu, 18 jaar later, heb ik een zoon die tussen de vogels is opgegroeid en zijn we een echt bedrijf geworden met leuke collega’s. Ik hoop dat, dat nog lang zo blijft. Mo
In Vogelvlucht 2014
8
“Zo werd ik in het diepe gegooid” Mijn naam is Roxina van Eck, op de Toevlucht noemt iedereen me Rox. Toen ik voor mijn VMBO-opleiding een stageplek moest zoeken kwam ik, door mijn vader Rob, bij de Toevlucht uit. Als klein meisje waren mijn vader en ik altijd al met dieren in de weer en vooral met vogels. Al waren het jonge, gewonde of zieke vogels we namen ze mee naar huis om ze te verzorgen, zodat ze weer de natuur in konden. De Toevlucht leek me dan ook een geschikte en leuke plek om stage te lopen. Ik was 15 jaar, erg onzeker en verlegen. Samen met mijn vader had ik een gesprek met Gerrit om te vragen of er nog plek was. Gelukkig kon ik meteen beginnen samen met een andere stageloper, Mandy. In het begin was het veel buiten werken, zoals waterbakken verversen, voeren, harken en takken schoonmaken. Toen ik mijn VMBO-diploma had gehaald ging ik naar het Groenhorstcollege in Almere. De volgende Open Dag zal worden gehouden op zaterdag 21 juni a.s. Noteer deze dag alvast in uw agenda! Ook daar moest ik een stageplek zoeken. Meteen dacht ik aan de Toevlucht, want ik wou toch veel meer gaan leren. In die periode was ik samen met nog drie stagelopers: Maria, Annemieke en Elvira. Ik heb een enorme leuke tijd gehad en leerde steeds meer. Toen ik dan ook van Gerrit een zaterdagbaan aangeboden kreeg, zei ik meteen “ja”. Drie maanden later kon ik er nog 2 dagen bij werken. Omdat ik toch door wilde gaan met school ben ik een
BBL-opleiding (Beroeps Begeleidende Leerweg) gestart op het Groenhorstcollege in Barneveld, waar ik ondertussen mijn opleiding heb afgerond. Ik werk nu
vier dagen per week bij de Toevlucht en zou niks anders meer willen. Ik werk het meeste met de egels, wat ik heel leuk vind, ook al kunnen ze wel erg stinken, troep maken en prikken. Maar als je hun snoetjes weer ziet en ze los de vrije natuur in kan laten gaan dan weet je waar je het voor doet. We hebben een onzettende leuke groep die allemaal hetzelfde doel hebben: het verzorgen van de dieren. We maken met ze allen leuke dingen mee en soms ook minder leuke. Het leukste wat ik heb meegemaakt op de Toevlucht is eigenlijk te veel om op te noemen. Maar wat toch altijd het leukste blijft is het loslaten van gezonde vogels en zoogdieren in de natuur! Ik werk nu ondertussen alweer 6 jaar bij de Toevlucht, wat ik nog steeds met veel plezier doe. De beheerder, Gerrit www.dier.nu heeft mij ontzettend veel
9 geleerd en mij ook over mijn onzekerheid heen gezet. Zo werd ik dan ook in het diepe gegooid door het zelf rondleiden van grote groepen mensen en het plegen van allerlei telefoontjes. Ongeveer twee jaar geleden zei Ger opeens dan AT5 Live over 20 minuten zou komen en dat ik dan voor de camera moest verschijnen om iets te vertellen over een net binnengekomen egel. Ik was zo nerveus daarvoor. Uiteindelijk is het goed gekomen en heb ik bijna een halfuur voor de camera lopen praten,
In Vogelvlucht 2014 terwijl alles live werd uitgezonden. Na AT5 kom ik steeds vaker voor de camera en op de radio. Dit had ik natuurlijk hiervoor nooit eerder verwacht, maar ik ga het wel steeds leuker en makkelijker vinden. Ik ben ontzettend dankbaar voor alles wat mij is geleerd en wat ik nog steeds bij kan leren van Gerrit en mijn collega Moon. Ik hoop nog vele jaren dit werk te kunnen doen met mijn top-collega’s en hoop ook nog vele dieren los te kunnen laten in de vrije natuur.
“Vóór mijn stage wist ik nog niet dat ‘t bestond”
Mijn naam is Sammy-Jo Arnst. Ik ben één van de vele jongeren die stage heeft gelopen bij De Toevlucht. Ik volg de MBO opleiding Toegepaste Biologie op het Groenhorst College in Almere. In het eerste jaar is het de bedoeling dat we twee stages lopen, één voor ‘plant’ en één voor ‘dier’. Voor ‘dier’ heb ik stage gelopen bij De Toevlucht. Ik heb een leuke en leerzame stage gehad en de sfeer was erg gezellig. Ik heb bijvoorbeeld veel geleerd over verschillende vogelsoorten en voer. Ook heb ik geleerd hoe je bepaalde vogels op moet pakken, zoals zwanen bijvoorbeeld. Na een tijdje meegekeken te hebben mocht ik zelfs, onder begeleiding, een egel een injectie geven. Ik hou erg veel van dieren en vond het dus leuk om hier met de dieren te mogen werken en ze te zien opknappen. De dieren die hersteld waren konden in de natuur worden teruggezet en als het vogels waren, die thuis gehouden mogen worden, kregen ze een nieuw baasje. Na mijn opleiding wil ik graag een HBOopleiding volgen, maar welke weet ik nog niet. Ik ben blij met de ervaring die ik heb opgedaan bij De Toevlucht. Voordat ik hier stage kwam lopen wist ik nog niet dat het bestond.
De veterinaire begeleiding ligt in handen van Manno Wolters en Shaul Hoexter.
In Vogelvlucht 2014
10
Het gestencilde A4’tje was toe aan een update
Mijn eerste kennismaking met de Toevlucht en z’n beheerder dateert al vanaf begin 1989. In die tijd verzorgde ik een paar oude ganzen en wat muskuseenden, die door een vroegere bewoner op Geerdinkhof waren achtergelaten. Daarnaast haalde ik in die tijd met een rubberbootje ook zieke (meestal met botulisme besmette) eenden, meerkoeten en andere watervogels uit de sloten en vaarten tussen de Bijlmerweide en Geerdinkhof. Tevens viste ik toen dode vissen en andere kadavers uit het water. De zieke eenden bracht ik naar de Toevlucht en de kadavers werden door Waternet (bij mij thuis) opgehaald. In die tijd had ik daardoor al regelmatig contact met Gertjan Zant van de Toevlucht. Alles op het eiland was toen nog heel simpel. Aan gas, water en verwarming was een groot gebrek. Aangezien we in die jaren toch regelmatig koude winters hadden was het voor Gertjan in die beginjaren een hele opgaaf om de opgevangen vogels goed te verzorgen. In 2003 werd ik vrijwilliger bij de Toevlucht. Na beoordeling van het jaarverslag kwam ik namelijk tot de conclusie dat de gestencilde A4’tjes wel een goede update konden
gebruiken. Vanaf dat ogenblik werd het nieuwe jaarverslag een feit. De layout werd opgesierd met algemene informatie, foto’s, interviews, een aantal korte verhaaltjes en een fotoverslag van de Open dag. In de eerste jaren vanaf 2003 verzorgde ik ook het meeste fotowerk, maar met name de laatste jaren is, door de verbeterde kwaliteit van de camera in de mobiele telefoons, veel urgent fotowerk door de medewerkers van de Toevlucht zelf aangeleverd. Naast het fotowerk (en drukwerk) voor de Open dag verzorg ik nu meestal nog de foto’s tijdens de Open dag. Ernst van der Ploeg
Inzamelen kleding en textiel in kliko Sinds januari 2014 is de Toevlucht, in samenwerking met de stichting Dierenlot, begonnen met het inzamelen van kleding en textiel. Het is een doorlopende actie waarbij De Toevlucht de opbrengst wil gebruiken om de kosten van medicijnen en dierenarts te betalen. Dus heeft u gebruikte kleding, schoenen of textiel, zoals gordijnen, lakens, handdoeken etc. lever het dan in bij de Toevlucht. Vóór op het terrein staat de oranje Dierenlot klikobak waar u uw kleding en textiel in kunt deponeren. Dit kan van maandag t/m zaterdag tussen 10.00 en 15.00 uur. U zult de Toevlucht hier enorm mee helpen.
11
In Vogelvlucht 2014
“Ik heb zoveel geleerd hier” Ik ben als vrijwilliger begonnen bij de Toevlucht. Ik was op dat moment op zoek naar vrijwilligerswerk om ervaring op te doen en ik werd voor drie dagen in de week aangenomen. Ik heb toen de hele zomer gewerkt en begon daarna als stagiaire voor een half jaar. In die periode was ik gaan houden van de Toevlucht en de vogels. Ik had nog niet eerder met vogels gewerkt en ik vond het fantastisch! Na twee jaar stage lopen en vrijwilligerswerk ben ik als weekendkracht aangenomen. In de vier jaar dat ik nu hier werk heb ik zoveel dingen meegemaakt en zoveel dieren zien komen en gaan, maar sommige dingen blijven je altijd bij. Zoals de eerste vogel die ik vrijgelaten heb, was een gierzwaluw. Het beestje zat te trillen
in mijn handen en toen ik hem in de lucht gooide vloog het drie rondjes boven ons en vloog daarna weg. Dat gevoel vergeet
ik nooit meer, de blijdschap om te zien hoe een ziek diertje helemaal beter was geworden en zijn weg naar de vrijheid had gevonden. Ik heb zoveel geleerd hier en ik blijf elke dag nog steeds bijleren over vogels en egels, want je beleeft ook veel op een vogelopvang. Soms zijn het ellendige dingen maar vaak ook hele goede dingen, dat maakt van het werk bij de Toevlucht fantastisch werk. Maria v. Spaendonck
Uit de krant van december 1997
In Vogelvlucht 2014
12
OPEN DAG:
Zaterdag 21 juni a.s. Noteer deze datum alvast in uw agenda... Houd voor het programma de webside en facebook in de gaten!
13
In Vogelvlucht 2014
Binnen gebracht.... VOGELS
aalscholver algemeen tropisch boerenzwaluw bonte specht boomklever boomvalk bosuil brandgans buizerd Canadese gans drieteenmeeuw ekster fazant fitis fuut gierzwaluw goudhaantje goudplevier grauwegans groenling grote mantelmeeuw haan halsbandparkiet havik heggemus holenduif houtduif houtsnip huiszwaluw ijsvogel kapmeeuw kauw kerkuil kip
8 223 10 18 3 1 3 3 13 5 2 96 3 5 18 52 2 1 21 4 1 9 135 2 12 2 424 96 1 2 87 121 1 19
kleine mantelmeeuw koekoek koolmees koperwiek kraai kraamsvogel krakeend kuifeend kwartel kwikstaartje lijster meerkoet merel mus muskuseend nijlgans ooievaar oeverzwaluw pimpelmees postduif putter ransuil reiger rietzanger roodborst scholekster sierduif siereend smient sijs slechtvalk sperwer spreeuw staartmees
26 2 68 6 166 2 3 7 1 3 23 132 198 43 13 10 2 1 45 140 7 2 57 3 17 18 80 7 1 2 7 2 30 1
In 2013 heeft de Toevlucht meer dan 4000 vogels binnen gekregen. Daarnaast werden er ook 380 zoogdieren gebracht. Al deze dieren werden door diverse dierenambulances en particulieren gebracht. Het aantal tropische vogels betreft o.a. grasparkieten, valkparkieten en agaponissen.Deze komen meestal in een periode van mooi weer. Gelukkig worden de meesten weer opgehaald door hun eigenaar.
stadsduif steenuil stern stormmeeuw torenvalk tortelduif vink visdiefje vlaamsegaai wateral waterhoen watersnip wilde eend winterkoning witte gans zilvermeeuw zwaan zwarte zwaan zwartkop Totaal
759 2 2 18 5 99 12 1 26 5 34 2 366 2 29 118 149 2 5 4162
ZOOGDIEREN bunzing egels haas steenmarter vleermuis vos wezel wild konijn Totaal
5 187 27 3 63 14 4 77 380
In Vogelvlucht 2014
14
Jaarverslag werkzaamheden De Toevlucht 2013 Januari
Het is een koude maand en er gebeurt niet zoveel op de opvang. De normale winterslachtoffers, zoals zwanen, ganzen en andere vogels, worden vermagerd binnen gebracht. Zij kunnen te weinig voedsel vinden. We krijgen een telefoontje uit Castricum of wij een vos die aangereden is kunnen laten revalideren. De vos is door een dierenarts onderzocht en heeft enige weken rust nodig. Wegens de kou is het advies aan de diverse dieren-beschermingsorganisaties om dieren in de natuur te gaan bijvoeren. Dierenbescherming Amsterdam organiseert op zeer korte termijn dat Amsterdammers gratis vetbollen op kunnen halen, en regelt meteen dat diverse granen en zaden worden gestrooid voor de
mensen nemen niet de geur van mensen over, zodat roofdieren jonge hazen niet makkelijk kunnen vinden. Roofdieren zoals marters volgen namelijk vaak een spoor van een mens, omdat die altijd voedsel weggooit. Aan het eind van de maand wordt de vos, met medewerking van de dierenambulance Noord-Kennemerland, na vier weken revalidatie weer los gelaten in Castricum.
Maart
watervogels. De Toevlucht gaat samen met de dierenbescherming op pad om watervogels van voedsel te voorzien aan de Gaasperplas.
Februari
Ondanks de februari-kou zijn de eerste twee jonge haasjes bij ons afgeleverd. Deze diertjes zijn alleen in een weiland gevonden. Hazen krijgen één of twee jongen, en met het oog op roofdieren verlaat de moeder haar jongen om zo niet de aandacht van roofdieren te vestigen op haar kinderen. Rond de schemering komen alle moederhazen tevoorschijn en geven hun jongen dan te drinken. Jonge haasjes die opgeraapt zijn door
Totaal worden er deze maand 12 jonge hazen afgeleverd. Deze dieren zijn ver onder hun gewicht. Het terugplaatsen van deze jonge hazen is bijna onmogelijk omdat we niet weten waar ze zijn gevonden. Een aantal zwanen, die sterk v e r m a g erd zijn, worden eigenlijk als laatste verzwakte winterslachtoffers gebracht. Een moedereend, die het voorjaar al in de bol had, heeft negen jongen ter wereld gebracht. Maar na een paar dagen heeft
15 ze de benen genomen en ontfermen wij ons over de diertjes. Bij de aanblik van deze ‘pullen’ denken we dat het voorjaar al in zicht is. Twee jonge wilde konijnen, die gevonden zijn in een zandbak, en wat vogels die als verkeersslachtoffer langs de weg gevonden zijn worden door particulieren afgeleverd.
April
In april worden we gebeld door de frettenopvang dat ze een bunzing zouden hebben, of die naar ons toe mag. Bij aankomst bleek het om een Amerikaanse nerts te gaan, waarschijnlijk is het dier ontsnapt bij een particulier of een nertsenkwekerij. Deze rakkers kunnen bijzonder goed zwemmen en zijn levensgevaarlijk voor de lokale natuur. Ze kunnen nesten uithalen, rivieren oversteken, in hoge bomen klimmen en
vangen alles wat op hun pad komt, van kikker tot muis en van vis tot vogel. Na de eerste opvang gaan we meteen bellen bij welke organisatie dit dier terecht zou kunnen, uiteindelijk na drie maanden vindt die een plek bij een particulier, die belooft er goed voor te zorgen. De dierenambulance Ronde Venen komt op een avond aan met een roofvogel, deze zou in gevecht zijn geraakt met een soortgenoot. Bij inspectie van het slachtoffer
In Vogelvlucht 2014 blijkt het om een slechtvalk te gaan. De volgende dag horen we het hele verhaal. Sleggie is een vrouwelijke slechtvalk, die een partner en een nest met eieren bezat in de watertoren van Aalsmeer. Het moment dat “Sleggie” op jacht ging voor een sappige duif of waterhoen is zij aangevallen door een nogal jaloerse andere vrouwelijke slechtvalk. Na een heftig luchtgevecht is Sleggie gewond naar beneden getuimeld en in de Westeinderplas terecht gekomen en bijna verdronken. Met behulp van de dierenambulance en de lokale werkgroep Slechtvalk Aalsmeer is Sleggie bij ons terechtgekomen. Niet alleen haar trots was gekrenkt, maar ze was ook haar man en legsel kwijt geraakt. Drie dagen later is de valk geringd en zijn er foto’s van Sleggie genomen. Besloten wordt om de valk zo snel mogelijk de vrijheid te geven, aangezien de verwondingen nogal meevallen. Er wordt gekozen voor een plek en gebied ver van Aalsmeer vandaan, om de mogelijkheid tot een nieuw gevecht uit te sluiten. In Lelystad is de valk goed op de vleugels gegaan en heeft meteen gekozen voor een aantal hoge bomen. Precies één maand later wordt Sleggie gevonden met een gekneusde vleugel en een bebloede poot, zittend op een stadsduif naast de flat Mercurius in Duivendrecht. Toen de vogel op de Toevlucht binnen kwam rees meteen het vermoeden dat het om een bekende vogel ging. Na het uitzoeken van het ringnummer bleek het inderdaad om Sleggie te gaan. De vogel was er niet zo best aan toe en revalidatie zou een lange tijd in beslag nemen. Dezelfde week kwamen de werkgroepleden van Aalsmeer op ziekenbezoek.
In Vogelvlucht 2014 Bij de eerst egels die sterk vermagerd zijn binnen gebracht hadden we onze handen vol. Doordat tussendoor de temperatuur is gestegen zijn ze te vroeg uit hun winterslaap gewekt. De meeste egels hadden veel last van parasieten en schimmel, waarvoor ze meteen werden behandeld bij binnenkomst, om ze zo snel mogelijk aan het eten te krijgen. Nog een zevental haasjes, jonge konijnen en de eerste jonge merel worden door de dierenambulance afgeleverd. En de eerste jonge eendjes van maart mogen naar een buitenverblijf.
Mei
Ondanks de enorm toenemende drukte met jonge vogels, krijgen we er ook nog een aantal jonge vossen bij. Drie jonge vosjes werden binnen gebracht door de dierenambulance Alkmaar omdat hun
moeder zou zijn doodgeschoten. De vosjes waren slechts drieëneenhalve week oud. Ze waren er slecht aan toe en volledig in shock en uitgedroogd. De dierenambulance had de pups onder een vloer van een verlaten boerderij gevonden. Het vierde vosje uit het gezin was al op eigen gelegenheid, door honger gedreven, op zoek gegaan naar voedsel, hij viel in een sloot en is verdronken. Vossen vreten nou eenmaal je kippen als ze de kans krijgen er een te pakken. De jagers hadden in dit geval de verkeerde vos doodgeschoten.
16 De vos die een kippenhok had geplunderd woonde volgens omwonenden twee boerderijen verderop. Als je je kippenhok goed onderhoudt en alles repareert wat stuk gaat, dan kan een vos ’s avonds niet snel bij je kippen komen. De vos is een beschermde diersoort maar zodra er klachten komen en hij schade aanricht, zoals het opeten van uw tamme konijn of kippetjes mag de vos door een jager afgeschoten worden. Volgens sommige mensen verspreidt de vos vooral veel ziektes en bijt hij alles dood wat hij op zijn pad vindt. Vooral vanuit de jagerswereld hoor je dit soort geluiden. Ook zou hij kunnen bijten en rabiës overbrengen. Incidenten met bijtende vossen zijn nauwelijks bekend. 5400 keer per jaar behandelen de eerstehulpposten bijtwonden van honden en katten. Eens in de drie jaar meldt zich iemand die gebeten is door een vos, hetgeen vooral gebeurt bij verzorging of onderzoek van dit dier. Ondanks de hectische verzorging van alle dieren hebben we ook nog eens 33 jonge haasjes en wilde konijnen grootgebracht. Tientallen hazen en konijnen zijn ook nog grootgebracht door Stichting Loes die ons daarbij enorm heeft geholpen. Op 15 mei werd er door de dierenambulance
17 een jonge reiger binnengebracht van een paar dagen oud. Hij was uit het nest gevallen en gelukkig hebben omstanders hem gevonden. Hij was erg koud en nat omdat het al de hele dag aan het regenen was. Toen hij bij ons kwam hebben we hem meteen in de couveuse laten opwarmen. We hebben met warm water spiering op temperatuur gebracht, zodat hij dat meteen kon eten. Reigers braken het voedsel uit voor hun jong, zodat het al aangetast is door hun sterke maagzuur.
Juni
Op 7 juni werden we gebeld door een stel uit Haarlem met de vraag of wij een jonge steenmarter konden opvangen, die ze gevonden hadden bij hun vakantiehuisje in Frankrijk. Ze hadden hem al een week in hun bezit en hij was inmiddels opgeknapt en ze konden hem niet langer houden omdat hij het huis afbrak. Het diertje was alléén aangetroffen langs de weg en kon nog niet voor zichzelf zorgen. Wij hebben speciale kooien voor martersoorten, waar ze in kunnen klimmen en verstoppen. Nog geen week later kwam de dierenambulance Flevoland met een steenmarter van dezelfde leeftijd. Deze was gevonden langs de weg bij Drachten. Door de vinder is hij bij de dierenbescherming Flevoland afgegeven. De twee hebben het goed met elkaar kunnen vinden en al klimmend, spelend en ravottend leerden zij de vaardigheden die een steenmarter nodig heeft om te overleven. In september zijn de twee steenmarters in Gelderland, op een groot landgoed met veel boerenschuren, losgelaten. Dit gebeurde in aanwezigheid van kinderen die een werkweek hadden in
In Vogelvlucht 2014 dat gebied. Er worden vier jonge slechtvalken binnen gebracht van de ABN-Amro bank aan de ring van de Zuidas. Uitbroeden, opvoeden e.d. deden de ouders wél, maar hun kinderen leren jagen vertikten ze. De uitgehongerde jonge vogels vraten de oren van je hoofd. Dagelijks kregen ze duiven of kwartels (diepvriesvoer), die besteld waren bij een groothandel. Na 3 weken zijn ze weer volgestopt teruggeplaatst op het dak van het ABN-gebouw. Tegenwoordig zie je een slechtvalk in Zuidoost achter de duiven aanjagen, wedden dat, dat een van die jongen is. Op 15 juni werd de Open Dag gehouden. De belevenissen van deze dag vind je in het artikel na het jaarverslag.
Juli
Begin juli kregen we het verzoek om een zwart dier te bekijken. Het had ogen en een gevlekte staart, maar het was geen hond. Bij aankomst zag de beheerder meteen dat het om een poolvos, in zomervacht, ging . Dit soort dieren wordt wel vaker door mensen als huisdier gehouden en op een gegeven ogenblik ontsnappen ze of worden ze bewust losgelaten. En de eigenaar gaat er vanuit dat zo’n dier zich wel redt in de natuur. Wij hebben de ambulancemedewerkers geadviseerd om contact op te nemen met de Stichting AAP. Op 5 juli kregen we via de dierenambulance een boomvalk binnen met een kluwen touw om zijn poot. Dit bleek nestmateriaal te zijn.
In Vogelvlucht 2014 We hebben het geprobeerd te ontwarren en los te knippen, maar helaas bleek het nylontouw de hele poot afgebonden te hebben, waardoor de poot was afgestorven. Boomvalken zijn de snelst vliegende valken en halen een zwaluw in om deze met beide poten te grijpen. Ook zijn ze in staat om grote insecten en libellen in de lucht te grijpen. Beide poten zijn daarbij van essentieel belang om te blijven leven. Helaas moesten we de boomvalk, door het missen van zijn poot, laten inslapen. Begin juli is er een tamme gans via de dierenambulance binnen gebracht. Deze gans had een ontstoken poot, die we hebben behandeld met antibiotica. De volgende dag werden we gebeld door de mevrouw die de gans door de dierenambulance had laten ophalen. Deze mevrouw voert al jaren een groepje ganzen in oost, waar deze gans ook bij hoort. De mevrouw vroeg daarom of de gans weer terug geplaatst kon worden bij de groep zodra hij hersteld was. Wat natuurlijk geen probleem was. Twee weken later was de gans zijn poot weer genezen en kon hij weer terug naar zijn groep. De mevrouw wou er graag bij zijn als we de gans gingen terug brengen met onze Dierenlot dierenambulance. Nadat we de plek hadden gevonden stond zij ons al op te wachten. De gans was erg blij toen hij losgelaten werd en het was dan ook een behoorlijk geschreeuw van blijdschap!
18
Augustus
De laatste jonge vogels worden binnengebracht, vooral veel jonge stadsduiven en houtduiven die we met de hand grootbrengen. Zodra er stadsduiven bij ons binnen komen worden ze volledig nagekeken op wonden, breuken en vooral op ziektes. Doordat er veel duiven zijn heersen er veel verschillende ziektes onder de duiven. Veel ziektes kunnen behandeld worden, zoals ’t geel, pokken en ornithose. Helaas zijn er veel ziektes
die bij stadsduiven moeilijk te behandelen zijn. Als de duiven bij ons komen worden ze in onze quarantaineruimte geplaatst waar ze medicijnen krijgen en kunnen aansterken. Als dat goed gaat worden ze naar ons buitenverblijf overgebracht, zodat ze verder kunnen revalideren. In het water hebben we standaard knoflooktenen zitten. Doordat de knoflook in het water trekt drinken de duiven het op en krijgen ze een betere weerstand. Ook is het knoflookwater goed tegen luis. De duiven gaan dan badderen en daardoor vallen de luizen van ze af.
Ook werd er nog een nest spreeuwen
19 gebracht en een jonge fuut die zijn moeder was kwijtgeraakt. Jonge futen leven in het begin op de rug van hun moeder waar ze gevoerd worden.
Op 8 augustus had Gerrit een rit richting Dordrecht en heeft meteen de slechtvalk Sleggie meegenomen en losgelaten in de polders van Oud Giessenburg. Sleggie ging meteen op de vleugels en had grote belangstelling voor de daar aanwezige kievieten. Twee dagen later werd er gereageerd op het bericht aan de werkgroep Slechtvalken Aalsmeer dat ze het fantastisch vonden dat Sleggie weer zo was opgeknapt, maar dat hij alweer bij de watertoren was gesignaleerd. Er is nog eenmaal een luchtgevecht tussen de valken geweest en daarna is er niets meer van Sleggie vernomen. De vrouwelijke slechtvalk die de plek en man van Sleggie heeft ingenomen verdedigt dat met al haar felheid. Deze maand hebben we het erg druk gehad met het doorspoelen van eenden, meeuwen, kraaien en reigers die besmet zijn geraakt door botulisme. Botulisme is een bacterie in het water. Vooral bij stil water zit het op de bodem. Zodra er veel regen valt komt deze bacterie omhoog, waardoor de vogels verlammingsverschijnselen krijgen. Uiteindelijk kunnen ze overlijden of verdrinken. Door middel van doorspoelen met water komt deze
In Vogelvlucht 2014 bacterie via de ontlasting uit het lichaam.
September
Op 12 september kregen we onze eerste jonge egel binnen. Deze was moederloos gevonden in Betondorp. Toen hij bij ons aankwam was hij koud, mager en zat hij onder de vlooien en teken, hij woog 122 gram. Nadat we hem hadden behandeld tegen parasieten is hij in onze couveuse gelegd, zodat hij lekker kon opwarmen. Er is ook meteen eten en drinken bijgezet en gelukkig begon hij meteen fanatiek te eten. Doordat hij nog erg klein was werd hij ook bijgevoerd met een flesje melk. Meestal geven wij geen namen aan de dieren en vogels die bij ons binnen komen, maar af en toe hebben we uitzonderingen, daarom kreeg dit jonge egeltje de naam Tinus. Deze naam is door een medewerker
bedacht. Egel Tinus was dan ook de perfecte hoofdrolspeler voor onze zojuist opgestarte sms-actie. De actie liep van 24 september tot 31 december 2013 met de titel “Help egel Tinus de winter door!” Met deze actie haalden we geld op om medicijnen en voer te kopen voor alle egels die deze winter bij ons moesten overwinteren.
In Vogelvlucht 2014
Oktober
Steeds meer gewonde, moederloze en zwakke, jonge egels worden er deze maand binnen gebracht. De egeltjes moeten de gehele dag om de 2 á 3 uur ‘geflest’ worden, dat is natuurlijk veel werk. Naarmate ze groeien, gaan ze ook steeds beter eten. Zodra ze goed eten en aankomen, krijgen ze steeds minder de fles totdat ze volledig zelfstandig eten. Egel Tinus groeit ontzettend snel en hoeft ondertussen de fles niet meer. Halverwege oktober mag hij naar een buitenverblijf waar hij kan wennen aan de natuur en zelf begint met zoeken naar voedsel. Halverwege oktober kregen we nog een nestje wilde konijnen b i n n e n , die met de fles groot gebracht moesten worden. Ze waren in een zandbak gevonden in de speeltuin van een basisschool.
November
5 november is het dan eindelijk zover. Egel Tinus is een grote mooie egel geworden van over de 600 gram. Een mooi gewicht om los te laten in de vrije natuur. Onder begeleiding van RTV Noord-Holland heeft Roxina egel Tinus, in de buurt van zijn vindplaats Betondorp, in het Frankendaelpark losgelaten. Op 14 november waren Roxina en Gerrit uitgenodigd een lezing te geven op de faculteit
20 Diergeneeskunde Utrecht, afdeling Wild Life. Zo’n 60 aankomende dierenartsen kwamen op de lezing af en het doel was om onze ervaringen te delen bij “Wat te doen bij een gewonde vos of egel?”. Rox gebruikte een PowerPointpresentatie over de verzorging en behandeling van
zieke en gewonde egels. De lezing duurde bij elkaar een uur en er werden vele vragen gesteld. Gerrit legde dan ook uit dat bij een gewonde vos uiterste voorzichtigheid is geboden vanwege bijten en besmettingsgevaar, zoals schurft, schimmel en vossenlintworm. Bij de diverse foto’s van gefleste jonge egels waren de “oehs” en de “aahs” te horen. Men vond het dan ook een bijzonder gezellige lezing, en de reacties waren overweldigend, omdat het niet door oude professoren werd gegeven. Op 18 november werden we door de dierenambulance Amsterdam opgebeld dat ze drie kuikens hadden gevonden midden op de Dam, Beursplein en de Ruiterkade. Dat is natuurlijk niet een plek voor kuikens om rond te zwerven. Toen ze bij ons aankwamen zagen ze er slecht uit, ze waren erg verzwakt en zaten te bibberen van de kou. Meteen hebben we ze in onze couveuse geplaatst om ze op te warmen. Nadat we er eten bij hadden gezet begonnen ze meteen te eten. Een paar uur later had de dierenambulance nog drie kuikens gevonden, ook op de Dam, Ruiterkade en Centraal, allemaal erg verzwakt en koud. We moesten dan
21 ook afwachten of ze alle zes de volgende dag zouden halen. Helaas waren de twee zwaksten de volgende dag overleden. De
andere vier kuikens maakten het naar omstandigheden goed. We weten niet precies hoe de kuikens op de verschillende plekken bij de dam terecht zijn gekomen en dat zullen we waarschijnlijk ook nooit weten. Ondertussen hebben drie het overleefd en een nieuw tehuis gekregen, waar ze oud mogen worden. De vierde heeft het helaas niet gered. We hebben een aanklacht ingediend bij de politie. Op 24 november om 10 uur in de avond werd de beheerder gebeld met de vraag of we tientallen tropische vogels konden opvangen. Een uur later was de dierenambulance er met twee kleine kistjes waar 40 vogels in zaten. Het verhaal was dat een man deze vogels in Nederland
had gekocht en mee wou nemen naar Tel Aviv. Toen hij in Tel Aviv geweigerd werd is hij weer terug gegaan naar Nederland, waar ze ontdekt en in beslag genomen zijn. Helaas hadden de vogels al vier
In Vogelvlucht 2014 dagen in een rugzak gezeten en waren er dan ook nog maar 14 vogels van de 40 over. Veel waren er aangepikt en plat gedrukt. Ze waren mager en hadden dan ook erg veel honger toen ze bij ons kwamen. De beheerder heeft er meteen voor gezorgd dat ze eten en water tot hun beschikking hadden én een schoon hok. De dagen erna zijn er nog vijf vogels overleden, die te zwak waren. De andere negen hebben nog een lange weg te gaan voor ze weer helemaal in orde zijn.
December
Ondanks de voorspellingen laat de winter nog op zich wachten. Wij waren dan ook niet helemaal verbaasd toen we werden gebeld, dat er een nest jonge merels was gevonden. Doordat de ouders veel moeite moesten doen om voedsel te zoeken werden de jongen te lang alleen gelaten, wat natuurlijk veel te koud voor ze was. Na overleg met de Toevlucht was er besloten om ze naar ons toe te
brengen om ze nog een overlevingskans te geven. Bij binnenkomst bleken ze dan ook erg onderkoeld. Nadat ze meteen in de couveuse gelegd waren kwamen ze helemaal bij en wilden ze ook eten, wat erg goed ging.
In Vogelvlucht 2014 De rest van de maand was het erg rustig. Af en toe kregen we een aangereden of verzwakte watervogel binnen, die onze hulp nodig had. Op 31 december hebben we een pulletje (eendje) binnen gekregen. Omdat het zo’n geluk was dat ze hem hadden gevonden hebben we hem Lucky genoemd. Lucky moet minstens tot het voorjaar bij ons blijven, dan is er genoeg voedsel voor hem te vinden en is hij volledig volgroeid.
22 De sms-actie voor egel Tinus is op 31 december afgelopen. Wij willen iedereen bedanken die ons heeft gesteund met sms’jes en donaties!
Open Dag: 15 juni 2013
Dit jaar werd de open dag op 15 juni gehouden, wat een enorm succes is geworden. Het was ook een test voor Roxina, omdat ze helemaal alleen de open dag zou organiseren. Na weken van voorbereiding, diverse afspraken en vele telefoontjes gepleegd te hebben, was het zover en kon onze info-stand worden opgebouwd.
Er stond een kraam waar drinken en snacks gehaald konden worden en waar verschillende spulletjes te koop waren. Kinderen konden de hele dag door terecht bij twee dames die de kinderen schminkten als hond, kat of vogel, zelfs spiderman kon worden gevraagd. Er werden door onze vaste medewerkers en vrijwilligers rondleidingen gegeven. Tijdens deze rondleidingen konden er vragen gesteld worden over de werkzaamheden, wat voor dieren we opvangen en wat ze mankeren. Ook waren onze jonge vosjes, waar de moeder van was doodgeschoten door een jager, te bezichtigen. De vosjes zelf vonden het dan ook zo spannend en eng, dat ze alleen te voorschijn kwamen als ze te eten kregen. Want voor eten doen ze
23 alles. Er waren zelfs een paar meisjes die de vosjes op RTV Noord-Holland hadden gezien en speciaal gekomen waren om de vosjes te kunnen bekijken. Ook werd de gehele dag een videofilm gedraaid over het reilen en zeilen bij de Toevlucht. Een aantal tropische vogels hebben op deze dag een nieuwe woonplek gekregen. Zo ook een ouder bont boertje (Senegal papegaai) die nu van zijn leven kan genieten bij zijn nieuwe eigenaar! In de middag werd door onze vaste medewerkers, Roxina van Eck en Maria van Spaendonck, een presentatie gegeven over de egels in onze opvang. Na een stressig moment met de computer, die aanvankelijk niet goed ‘meewerkte’ , is de PowerPoint-presentatie uiteindelijk toch een enorm succes geworden. Er was veel belangstelling, de
educatieruimte zat dan ook helemaal vol en zelfs buiten stonden mensen. We hadden het onder andere over de wijze waarop wij de egels verzorgen qua onderzoek, toedienen van medicatie en schoonmaken van de hokken. Tijdens de presentatie toonden we foto’s van gewonde egels na een aanrijding (door het verkeer en een
In Vogelvlucht 2014 grasmaaier). Na de presentie werden er dieren losgelaten onder leiding van de medewerkers en vrijwilligers. De dieren, zoals kraaien, eenden en egels, werden in
het park tegenover de opvang losgelaten. Ook konden er tijdens het loslaten nog vragen gesteld worden. Vooral merkten we dit jaar dat de kinderen enorm onder de indruk waren en veel vragen stelden. Alle vogels vlogen en zwommen goed weg, de egels bleven eerste instantie liggen, maar na enkele minuten gingen hun ook zij er in razend tempo vandoor! Om 16.15 uur gingen de laatste bezoekers het hek uit. Het was een succesvolle dag!! Wij willen namens de Toevlucht iedereen bedanken voor deze gezellige dag. Ook willen we de vrijwilligers bedanken voor al hun hulp op deze dag! We hopen u dit jaar dan ook weer te zien op 21 Juni 2014!! Wij bedanken alle donateurs en vrijwilligers (ook achter de schermen), voor hun inzet. Ook bedanken wij het Adolphina Swijter Fonds, het Morya Stava Morena Fonds, stichting Dierenlot, de Dierenbescherming Amsterdam, de gemeente Amsterdam, stadsdeel Zuidoost, sponsoren, fondsen en de daadwerkelijke Dieren-bescherming voor hun steun. Daarnaast dank aan Frank Scholing (register acountant) voor z’n jarenlange ondersteuning. Wij hopen dat 2014 weer net zo succesvol wordt als het afgelopen jaar.
In Vogelvlucht 2014
24
Gevaren voor de vos (vulpes vulpes)
Nadat ik duizenden vogels in handen had gehad en verzorgd begon ik opnieuw grote interesse te tonen voor zoogdieren. Als kind had ik al eens een otter gezien en ook het jagen van een wezel achter muizen aan. Als 10 jarig jongetje verhuisde ik van Haarlem naar Dordrecht. De Biesbosch en de ruigte begon op 10 minuten fietsen van mijn huis. Daar zag ik reeën over de akkers rennen en het gebied was ook zeer geschikt voor vossen en marters. Als kind hebben de weinige ontmoetingen met een vos toch grote indruk bij me achtergelaten en nu jaren later ben ik me er verder in gaan verdiepen omdat we regelmatig vossen laten revalideren. Voor de vos (vulpes vulpes) zijn er gevaren en voordelen: • Binnen 2 jaar sterft 70% van de vossen en slechts 20% haalt het 2e levensjaar en • 10% wordt niet ouder dan 3 tot 5 jaar. • Het voedsel dat de vos vangt bestaat voor 25% uit muizen en ratten, • 17 tot 20% vangt konijnen en jonge hazen en 5% doodt en haalt kippen weg. • 13 tot 15% van de vossen jaagt op watervogels, jonge eenden en ganzen. Vooral oudere vogels zijn alert, slaan alarm bij het horen of zien van de vos. Het vergt dan ook een speciale techniek om meerdere vogels in één aanval te bemachtigen. • 4 tot 8% eet fruit, gevallen appels, bramen, frambozen, paddenstoelen enz. Daarbij word het menu aangevuld met insecten, sprinkhanen, krekels, regenwormen en torren. • 3 tot 5% eet afval van de straat of buiten gezet katten- en hondenvoer. • Vogels en zoogdieren worden gedood door een nekbeet, terwijl honden vaak voor de rug gaan. • 14 tot 18% is op dit moment besmet met een lintworm Echinococcosis Multilocularis. Dit wormpje komt voor in de darmen van
vossen. De eitjes verlaten het lichaam via de ontlasting, die daardoor zeer gevaarlijk is voor mens en dier (denk aan het eten van ongewassen rauwe paddestoelen, bramen en frambozen. Dit wormpje wordt veroorzaakt door muizen die het bij zich dragen. Waarschijnlijk hebben die het via verwilderde katten gekregen. Besmette vossen zullen daar niet direct aan dood gaan. Bij mensen kan het wel 8 tot 10 jaar duren (afhankelijk van de incubinatietijd), en gaat de lever eraan kapot. Verkeer, jacht en vergiftiging leiden niet tot het stoppen van de vossenlintworm maar kunnen dat verergeren, doordat er meer prooidieren komen die gegeten dienen te worden. Een voorbeeld is de lijn tegen rabiës Van Italië tot Denemarken is in de jaren 60, een lijn getrokken van 2000 km lang. Alle vossen zijn binnen dat gebied dood geschoten om rabiës te voorkomen. Binnen 2 jaar was er weer een grote aanvulling door vossen in het gebied. Er was weer zoveel voedsel dat vossen grote nesten kregen. Er zijn jagers die zeggen dood één vos en er komen er tien op de begrafenis. In sommige wereldsteden helpt de vos mee ratten, muizen en verwilderd loslopend pluimvee te bestrijden en bestaat een gedoogbeleid. Het verspreiden van ziekten, aanvallen en opeten van schapen, lammeren en dwerggeiten, is onzin en bedacht om de vossenjacht in stand te houden. Komt de vos een dood schaap tegen dat dood is gegaan door kanteling, dan zal hij daar zeker zijn voordeel mee doen. Dat vossen gevaarlijk zouden zijn is bangmakerij vanuit de jachtwereld. In 2012 zijn er 5200 katten- en hondenbeten geregistreerd bij de eerste hulp posten .Er was geen enkele beet van een vos bij. De vos in de stad rukt op. Er is relatief veel
25 voedselkeuze en bescherming te vinden. Het Westerpark in Amsterdam ligt redelijk in het centrum van de stad en ze doen het goed daar. Ook Haarlem is een bekende plek, ze hoeven niet altijd een hol te graven, vaak liggen ze in het kreupelhout of onder een struik te slapen. Per jaar worden er ongeveer 11.000
In Vogelvlucht 2014 moedervos het eerst de moertjes dood,want de teefjes zijn de broedmachines. Dat de vos zeer flexibel is blijkt uit het feit dat er al tijden vossen gezien worden op de Zuidpier van IJmuiden. Er is daar een enorme voedselkeuze. Ze leven van viskoppen, ingewanden, krabbetjes, restanten voedsel waar de meeuwen niet bij kunnen en wat de sportvissers na een dagje zeevissen achterlaten. Langs de waterlijn tussen de betonblokken van de pier vinden ze van alles, een onoplettende meeuw of een half opgegeten broodje kaas .Mijn pakketje brood was na een paar uurtjes vissen ineens verdwenen. Ik zag nog net een vos met mijn broodzakje in zijn bek tussen de betonblokken van de pier glippen. Gert Zant Beheerder/coördinator Bron internet
vossen gedood en de weidevogelstand zou daardoor met 30% toegenomen zijn, volgens een geïnterviewde jager. Maar we horen nog steeds dat de weidevogelstand, ondanks bescherming, achteruit gaat. Er is jaarlijks zelfs een afname van het aantal gruttoparen. Landelijk is de gruttostand nog steeds zorgelijk. Ruilverkaveling, landschapsverandering, oprukkende steden en onze wegwerpmaatschapij zorgt er voor dat de vos zich makkelijker aanpast in onze omgeving. Strenge winters, voedselschaarste en schurft zijn dodelijk voor een stabiele vossenpopulatie. Bij onverwachte voedselschaarste bijt de
Wij hopen dat u ons ook dit jaar weer wilt ondersteunen. Dit kan per internetbankieren of met bijgevoegde acceptgiro. Elk bedrag is welkom en kunnen we goed gebruiken. Ook is het mogelijk om een vogelsoort te adopteren voor E 24,50 per jaar. Vast onze dank voor uw blijvende steun!
Vermeld bij uw donatie altijd uw volledige NAAM, ADRES en WOONPLAATS. Dit i.v.m. het versturen van ons infoblad naar het juiste adres!
In Vogelvlucht 2014
26
Open dag in vogelvlucht Geboeide toehoor
Bekeken worden
Echte dierenvrienden Jong geleerd
In Vogelvlucht 2014 Visserij. Deze instantie vergoedt dan ook de verzorgingskosten.
De Toevlucht
Hoe komt u bij De Toevlucht?
Vogel- en zoogdierenopvang De Toevlucht ligt op een eiland in de Bijlmerweide (vlakbij kinderboerderij De Bijlmerweide). Het eiland ligt tussen de wijken Kantershof en Geerdinkhof. U bereikt De Toevlucht door vanaf de ‘s Gravendijkdreef de Kantershofstraat in te slaan. Aan het eind hiervan gaat u linksaf en vervolgens slaat u nogmaals linksaf. U komt nu op een klein parkeerterrein, waar u kunt parkeren. Daarna gaat u rechts van de brievenbus het park in. Wanneer u 200 meter het park Bijlmerweide inloopt, ziet u aan uw linkerhand een bruggetje dat naar het eiland van De Toevlucht loopt.
