Dames en heren, Welkom op de Ommer Nieuwjaarsreceptie. Welkom in 2015. Graag wil ik een speciaal welkom richten aan de mensen die het afgelopen jaar een Koninklijke Onderscheiding hebben ontvangen. Mv L. Zwiers-Hoogeveen, Mv H. Horsman-Waterink, Mv J.A. Timmer-Smoes, Dhr G. Warmink, Dhr A. van Elburg, Dhr G. Horsman Hartelijk welkom. Voor degene die er vorig jaar niet bij was, of die nu na een paar glazen champagne het niet meer helder voor de geest kan halen, blik ik nog even terug op mijn speech van het afgelopen jaar. Die stond in het teken van samenwerken. Niet om je heen kijken wat de ander kan doen voor jou, maar zelf initiatief tonen. Ik riep u toen op om tegen de stroom in te varen, uw kop boven het maaiveld uit te steken en lef te tonen. Het heeft wat teweeg gebracht in Ommen en dat was ook de bedoeling. Het hele jaar door ben ik regelmatig op mijn speech aangesproken en bevraagd. En ik waardeer het als mensen dat doen. Blijft u dat vooral doen. Ook met andere vragen. Dames en heren. Wij staan aan het begin van 2015. Voor Ommen een belangrijk jaar. Een jaar dat bepalend kan zijn voor de verdere toekomst van onze stad en onze gemeente. Misschien niet zo belangrijk als 1248 toen Ommen stadrechten kreeg en 1923 toen stad en ambt werden samengevoegd of het jaar 2000 waarin Ommen haar zelfstandigheid behield. Maar wel een jaar dat nog lang in onze gedachten blijft hangen. Een aanleiding hiertoe kan zijn dat na vele jaren van planvorming, debatten en werk in uitvoering, we volgende week starten met de laatste grootschalige herinrichting van de openbare ruimte in het centrum. Met de herinrichting van de Markt en de Vechtoevers heeft het grootste deel van de openbare ruimte in het hart van Ommen een nieuw gezicht gekregen. En als u mensen spreekt die al een aantal jaren hier niet zijn geweest of u pakt een foto van pakweg drie vier jaar geleden, dan zult u horen of zelf zien hoe het aanzicht van Ommen, onze skyline, totaal veranderd en in diverse opzichten verfraaid is. Een metamorfose die menig stad in Nederland in de huidige tijd niet zou kunnen realiseren. En ook in Ommen zal het waarschijnlijk nooit meer op deze schaal plaatsvinden.
Met de realisatie van de projecten Vecht voor het Centrum, Vechtoevers, maar ook het Havengebied en zometeen De Vlierlanden, staan we op het punt dat we onze stad, onze gemeente, opnieuw kunnen neerzetten in de markt. We moeten ons wel realiseren dat dit een eenmalige kans is. Want welke stad biedt in 2015 haar inwoner, ondernemer en bezoeker een volledig opnieuw heringericht centrum, een nieuwe haven, een nieuwe boulevard, een nieuwe woonwijk, enzovoort? Een andere reden waarom 2015 een belangrijke mijlpaal kan worden voor Ommen is het economisch perspectief. De langzaam opkrabbelende economie biedt ons de mogelijkheid om oude problemen op een nieuwe manier op te lossen. De voorzichtige tekenen dat we hopelijk de crisis achter ons kunnen laten zijn er, maar dat houdt niet in dat we er ongeschonden doorheen zijn gekomen. Ook in onze gemeente is de werkgelegenheid afgenomen en zijn een aantal bedrijven en winkels verdwenen. Daartegenover staat dat er ook weer nieuwe initiatieven zijn geboren, mensen, al dan niet noodgedwongen, zijn voor zichzelf begonnen. Ik heb ervaren dat de crisis ook veel talent naar boven brengt. Ook in Ommen zie je zzp’ers bloeien en met hard werken een goedlopende onderneming starten. De kans voor 2015 is dat we nu de conclusies moeten trekken van de afgelopen jaren. Waarom kwamen we in de crisis terecht en wat hebben we er van geleerd? Nu de economie weer voorzichtig de goede kant opgaat moet we ons afvragen hoe we de huidige problemen aan moeten pakken. Het is nu tijd om op onconventionele wijze problemen zoals leegstand, het veranderde koopgedrag en de opkomst van internet het hoofd te bieden. Wat is er dan voor nodig om ervoor te zorgen dat dit jaar op een positieve wijze onze toekomst gaat bepalen? Dan moeten we afstappen van de persoonlijke drang om onderscheidend en uniek te zijn. Om als individu je eigen belang voor het algemeen belang te stellen. Ik illustreer dat met het volgende voorbeeld. Ik zie een winkelcentrum als een groot warenhuis zoals de V&D of de Bijenkorf. Allemaal verschillende winkels onder 1 dak. Allemaal met een eigen karakter en een eigen assortiment, maar wel met 1 gemeenschappelijke uitstraling naar de klant toe. Met 1 tijdstip waarop de deuren open gaan en 1 tijdstip wanneer men sluit. Mensen komen binnen en kunnen terecht in alle winkels. Hoe verhoudt zich dat ons winkelcentrum? Het gros van de klanten komt niet naar ons centrum voor 1 winkel. Het funshoppen is met de komst van internet een steeds belangrijker fenomeen en inkomstenbron voor de middenstand geworden. Als je dan als klant niet zeker weet of en welke winkels wanneer open en dicht zijn, dan is de verleiding niet groot om naar het ‘Warenhuis Ommen’ te komen. Door eenduidig te zijn naar uw klant, profiteert u er als middenstand in zijn geheel van. Dit geldt ook
voor de activiteiten die worden georganiseerd. Denkt u dan als ondernemer; ‘wat levert het mij die dag op of denkt u; wat kan ik bijdragen aan het geheel’? Het kan best zijn dat de ene ondernemer bij een bepaalde activiteit er meer van profiteert dan de andere. Maar er komt een moment dat de rollen zijn omgedraaid. Dan wil je ook graag dat ander aansluit. En het kan. Want als ik nu aan mijn rechterkant kijk dan zie ik daar de horeca van Ommen staan. Niet in hun eigen tenue, niet met een eigen kraampje. Nee, gezamenlijk als 1 geheel. En niet alleen nu, maar ook tijdens de Bissingh hebben ze de handen ineen geslagen door met 1 horecamunt te komen die je overal kon besteden. En dat is niet van de ene op andere dag tot stand gekomen. Maar de wil was er, het gesprek begon en het resultaat ziet u hier. Een ander voorbeeld van samenwerken is het Vechtdalhoppen. Een initiatief uit de recreatiesector en dit jaar genomineerd voor innovatieprijs van de ANWB. Een sector waarvan we de creativiteit te vaak onderschatten. Creatief zijn is voor hen meer dan een noodzaak. We mogen dan wel zeggen dat deze ondernemers kartrekkers en koplopers zijn door steeds weer met nieuwe ideeën te komen om in beeld van hun klanten te blijven. Ik nodig andere ondernemers uit om eens met deze ondernemers in gesprek te gaan om u te laten inspireren of om te kijken waar gezamenlijke mogelijkheden bestaan. Ik zag het ook tijdens onze promotieactie in Valkenburg. Na het campinghoppen in 2013 lag er een grote uitdaging om opnieuw met een actie te komen waarbij we Ommen als toeristische gemeente op de kaart konden zetten. Ook hierbij was de bereidheid om deel te nemen en de creativiteit bij een aantal bedrijven en zzp’ers aanwezig. Bij dit soort processen wordt uiteraard wel gepraat en overlegd over ieders aandeel en input, maar vooral met de blik vooruit en de gedachte van we gaan er met z’n allen iets moois van maken. Zonder direct te kijken wie eraan gaat verdienen. Hier telt niet het eigen belang, maar het algemeen belang. En er komt vast wel een keer dat je er zelf meer baat bij hebt dan een ander. Burgemeester, is er dan geen saamhorigheid in deze samenleving vraagt u zich wellicht af? Jazeker wel. Want Ommen maakt me trots als ik zie op welke wijze u heeft gereageerd en in actie bent gekomen toen de komst van de ruim 300 asielzoekers op de Besthmenerberg bekend werd. Een COA die overal in het land tegen weerstand moest opboksen, moest in Ommen juist de vrijwilligers wat afremmen. En daarbij, zonder dat ik iemand te kort wil doen, een groot compliment aan de kerken in Ommen. Die onmiddellijk om de tafel zijn gaan zitten en in actie zijn gekomen. Samen hebben we de mensen die huis en haard hebben moeten achterlaten gastvrij ontvangen. En ik hoop die saamhorigheid ook dit jaar weer te zien bij de tweede editie van Samenloop voor Hoop. Het was ns
mijn aanstelling 1 van de eerste evenementen die ik meemaakte in Ommen, en heeft een onvergetelijke indruk om mij maakte. Ik zie en hoor het ook regelmatig als ik spreek met de mensen in ons buitengebied. De noaberschap is hier groot. Het naar elkaar omzien en voorelkaar klaar staan is een groot en belangrijk goed in deze buurtschappen. Leefbaarheid in deze kernen staat, met alle bezuinigingen op voorzieningen en de economische crisis, steeds verder onder druk. Terwijl vanuit de zorg juist de roep op een hechte samenleving steeds groter wordt. Een zorg van de landelijke overheid die nu over de hoofden van de gemeenten is verdeeld met de transities van het sociaal domein. Het afgelopen jaar ben ik veel te gast geweest bij ouderen ter gelegenheid van hun huwelijksjubileum of hun 90ste verjaardag. Ik hoorde hun zorgen en vragen over hoe het nu verder gaat in 2015. Als gemeente proberen we de overgang zorgvuldig en soepel te laten verlopen. Maar dat wordt er niet eenvoudiger op als de landelijke overheid te lang de controle hierop wil houden en te lang wacht met besluitvorming over taken en financiën. En als klap op de vuurpijl blijft de landelijke overheid kritiek hebben op de gemeenten dat ‘ze’ het niet tijdig voor elkaar hebben en er onvoldoende op voorbereid zijn. Laat ik voorop stellen dat ik grote voordelen zie in de transities. Zorg ligt dichtbij de mensen, en de gemeenten staan als overheid het dichtst bij de mensen. De transities bieden kansen om zorg op maat te regelen. Niet vanuit een recht op, maar kijken vanuit een behoefte aan. Dat gaat het Samen Doen-team in Ommen ook doen. Met deze aanpak kunnen we zorg beter inzetten op plekken waar het echt noodzakelijk is. We kunnen ook ingrijpen als hulp in het huishouden door bijvoorbeeld andere gezinsleden kan worden opgepakt, zodat we de beschikbare hulp kunnen inzetten bij een alleenstaande oudere die geen kinderen heeft. Het biedt ook mogelijkheden die buiten het reguliere aanbod liggen. Bij commerciële partijen bijvoorbeeld, die maaltijden gaan aanbieden en daarnaast een stukje zorg meenemen. Terug naar het behoud van de leefbaarheid in de kernen. Een belangrijk voorwaarde hiervoor ligt bij voorzieningen. In veel kernen en buurtschappen loopt het voorzieningenniveau terug. Buurtwinkels sluiten, bankautomaten verdwijnen. De grote vraag is hoe we dit een halt kunnen toeroepen? Deels ligt de oplossing bij de aanleg van glasvezelkabel. Voor veel ondernemers, zoals agrariërs en zzp’ers, is dit van levensbelang voor hun onderneming. Het dataverkeer van hun, is de adsl-lijn allang ontstegen. Ook voor u als particulier komt de noodzaak met rasse schreden dichterbij. De capaciteit van adsl bereikt ook voor u zijn maximale capaciteit. Kijkt u eens terug op u eigen internetgebruik van de afgelopen jaren. Was u tot voor kort nog vooral op internet bezig met het zoeken van informatie en versturen van een mailtje. Tegenwoordig kijken
we online tv, versturen we de vakantiefoto’s en skypen we met de bank over onze hypotheek. En in de nabije toekomst wordt u juist in het buitengebied steeds afhankelijker van een goede internetverbinding. Eentje die meer bandbreedte vereist dan uw huidige adsl wellicht nu al nauwelijks aan kan. Dames en heren. 2015 kan RUST Nee 2015 moet het jaar voor Ommen worden. En of dat gebeurt, dat heeft u zelf in de hand. Wees niet uniek als individu, maar als collectief. Ik vraag u allen om voor het komende jaar één doel te stellen waarbij u iets gaat bijdragen aan het belang van Ommen. Laten we Ommen weer in de markt zetten. Ik wens u namens de Handelsvereniging Ommen, Koninklijke Horeca Ommen, LTO Noord afdeling Ommen, de Ondernemersvereniging Ommen en de gemeente een gezond en initiatiefvol 2015 toe.
